Search

The process of dying of a patient is a difficult period accompanied by physical and mental problems and is challenging not only for the patient himself/herself and his/her relatives, but also for the health care team. The aim of the current study was to investigate the attitudes of medical and nursing students towards death and terminally ill patients. A descriptive, crosssectional design was used Methodology: A total of 826 students participated in the study. In the collection of the data, a personal information form and “Approach to Death and Dying Patients Attitude Scale (ADDPAS)” were used. Results: Of the participating students, 55% are in the age group of 21-23 years old; 59% are females and 40.9% are fourth-year students. Of the participating students, 64.3% have received education about how to approach the terminally ill patient; however, 75.9% do not see themselves competent enough in this regard. The students’ ADDPAS total score means were found to be varying significantly depending on age group, gender, grade level, their state of applying medical treatment to the terminally ill patient and of experiencing a dilemma in this application (p

As the adaptation of the young to novel technologies is more rapid than people of other ages, it can be said that the use of mobile devices is more common among the young. The constant updating behavior of individuals in social networks has brought about a new behavioral disorder known as Fear of Missing Out (FoMO). This lead the individuals to checking their mobile phones or tablets as they have fears such as “Did I miss something?”, “Who shares anything now?”, or “Am I outside the topic of discussion?” and spending too much time on social networks. This study was carried out in order to assess the fear of missing out among university students. No sampling was performed and questionnaire form was implemented on 155 persons who volunteered to take part in the study. The 10-item introductory information form and the 10-item, 5-point Likert-type missing out scale were implemented on the participants

WOS: 000479142800008 Objective: The study was carried out descriptively in order to evaluate the belief, practice, and importance of nursing students about hand hygiene. Materials and methods: The Hand Hygiene Questionnaire (HHQ) was used to collect data regarding personal characteristics with 13 questions. The study was conducted with 655 students who accepted to participate in the study. Data were evaluated with the estimation of percentage and mean, standard deviation, independent t-test, and ANOVA in SPSS version 24.0 package. Results: Of the nursing students participating in the study, 64.9% were females, 55.9% were in the age group of 21-23 years, 28.1% were in the 4th year, and 90.7% had formal education in hand hygiene. The mean of the total score of the HHQ was 150.90 +/- 12.07 and the Cronbach-alpha coefficient was 0.85. Statistically, a significant difference was found between HHQ total score means with respect to students' gender, age, and hand hygiene education (p

Araştırma, diyabet eğitiminin Tip IIDiyabetes Mellitus (T2DM)’lu hastalarda görülen diyabet belirtileri veyakınmaları üzerine etkisinin belirlenmesi amacıyla yarı deneysel olarakyapılmıştır. Araştırma Muğla Sıtkı Koçman Hastanesi eğitim ve araştırmahastanesi dahiliye kliniğinde T2DM tanısı ile yatan 213 hasta ile yapılmıştır.Hastaların 106’sı kontrol, 107’si müdahale grubundan oluşmaktadır. Veritoplamada, bir anket formu ve ‘Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi DiabetesSymptom Checklist- (DSC-R)’ Ölçeği kullanılmıştır.Araştırmaya katılan hastaların %56,3’ü erkekti ve %36,2’si 40-54 yaş aralığındaydı.Müdahale ve kontrol grubundaki hastaların ölçümlere göre DSC-R ölçeği ve alt boyutlarından hipoglisemi, hiperglisemi, psikoloji ve nöroloji boyutlarının puan ortalamasının istatistiksel açıdan anlamlı bir farklılık gösterdiği tespit edilmiştir (p, This semi-experimental study was conducted to determine the effects of diabetes education on degree of suffering from and symptoms of diabetes in patients with type 2 diabetes mellitus (T2DM). This study was carried out in Muğla Sıtkı Koçman Training and Research Hospital Internal Diseases Clinic. Among the study population of 213 patients, 106 were in the control group and 107 were in the intervention group. A general questionnaire and the revised diabetes symptom checklist scale (DSC-R) were used for data collection. Among the study population, 56.3% were males and 36.2% were between 40 and 54 years of age. Statistically significant differences were found between the control and intervention groups in DSC-R scale and its hypoglycemia, hyperglycemia, psychology, and neurology subscales (p

Yanık ve yara tedavisi yüzyıllardır tıbbın uğraşlarından biri olmuştur. Yara ve yanık tedavisinde günümüz tıbbı mucize sayılabilecek tıbbi başarılar elde etmektedir. Bununla birlikte tıbbi bilgi ve teknolojinin hızla ilerlediği günümüzde hala folklorik tıp uygulamalarının devam ettiği de bilinmektedir. Bu makalede binlerce yıldır çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapmış olan, Muğla ili Ula ilçesinde günümüze kadar gelen ve hala geçerliliğini koruyan 120 yıllık yanık uygulamasının içerik ve uygulama sürecine ilişkin bilgi verilecek ayrıca bu uygulamanın yapıldığı bir yanık olgusundan söz edilecektir., Medicine is dealing with burn injury treatment for centuries. In burn injury treatment today’s med is performing a miracle with their success. However it is known that folk medicine applications are still being used today as well. In this article, the content and application process of an extant and standing 120 year-old burn injury treatment in cradle of various civilizations for thousand of year in Ula district in Muğla will be mentioned and a burn case treated with that application will be handled.

Aim: The effect of grouped education and individual counseling intended to prevention of UTI was examined in primary school students with hygienic habits predisposing UTI.Method: 32 students with no UTI according to urine culture were divided into two groups as 16 for each and then underwent a grouped education or counseling period for 3 months. Urine culture was performed three times with one month intervals for each student. After three months period a questionnaire about toilet hygiene and signs and symptoms of UTI was applied to the students. Data were analyzed by Chi-square, Fisher Exact and Wilcoxon Signed Rank tests.Results: After 3 months the mean hygienic application scores of students in individual counseling groups were found to be higher than of students in grouped education. UTI was developed in the second month after counseling and education for 6,25% (n=1) of the students. The others findings expressed no difference between our two groups. As a result, individual counseling was found to be more effective than grouped education in redound the hygienic applications, but there was no difference between grouped education and individual counseling in preventing UTI.Conclusion: Primary school students who had hygienic habits predisposing to UTI, should be educated using grouped education or given individual counseling., Amaç: İdrar yolu enfeksiyonuna (İYE) zemin hazırlayan hijyenik alışkanlıklara sahip ilköğretim çağı çocuklarında İYE’nu önlemeye yönelik grup eğitiminin ve bireysel danışmanlığın etkisi incelendi. Yöntem: Niteliksel ve yarı-deneysel türdeki bu çalışmada, idrar kültürü sonuçlarına göre İYE olmayan, ancak buna zemin hazırlayan hijyenik alışkanlıkları olan 32 öğrenciden 16’sı grup eğitimine, 16’sı bireysel danışmanlık grubuna alınarak 3 ay süreyle eğitim ve danışmanlık verildi. Bir ay ara ile üç kez idrar kültürü yapıldı. Üç ay sonra öğrencinin tuvalet hijyeni ve idrar yolu enfeksiyonu belirtileri ile ilgili bir anket formu uygulandı. Verilerin analizinde ki-kare, Fisher Exact ve Wilcoxon Signed Rank testi kullanıldı. Bulgular: Eğitimden üç ay sonra, her iki gruptaki öğrencilerin idrar yolu enfeksiyonu belirti ve bulguları puan ortalamaları arasında bir fark bulunmadı, ancak bireysel danışmanlık alan öğrencilerin hijyenik uygulama puan ortalaması grup eğitimi alan öğrencilere oranla daha yüksek bulundu. Hijyenik uygulama konusunda davranış kazandırmada, bireysel danışmanlığın grup eğitimine göre daha etkili olduğu, ancak İYE’nu önlemede bireysel danışmanlık ve grup eğitimi arasında fark olmadığı saptandı. Sonuç: İYE’nuna zemin hazırlayan hijyenik alışkanlıklara sahip ilköğretim çağındaki çocuklar İYE’larının önlenmesi konusunda grup eğitimi kullanılarak eğitilmeli veya bireysel danışmanlık verilmelidir.

Bu araştırma, ilköğretim çağı çocuklarında İYE' larının önlenmesinde doğru ve istendik davranış geliştirmeye yönelik grup eğitiminin ve Bandura'nın öz etkililik kuramına dayalı, fenomenolojik yaklaşım kullanılarak yapılan bireysel danışmanlık yönteminin etkisini incelemek amacı ile planlamış, niteliksel-fenomenolojik, deneysel bir çalışmadır.Araştırma 18 Şubat-15 Haziran 2008 tarihler arasında Muğla Merkez Vali Recai Güreli İlköğretim Okulu'nda yürütülmüştür. Araştırmanın birinci aşamasında evreni Muğla Merkez Vali Recai Güreli İlköğretim Okulu'nda okuyan 103 öğrenci, örneklemini ise çalışmanın sınırlılıklarına uyan 98 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın ikinci aşamasında evreni idrar analizi sonuçlarına göre İYE olmayan, ancak İYE'na zemin hazırlayan hijyenik alışkanlıklara sahip 93 öğrenci, örneklemini ise 32 öğrenci oluşturmuştur. Araştırmanın birinci aşamasında 98 öğrencinin sabah ilk ?orta idrar örnekleri? alınarak lökositürü bakılmış ve idrar kültürü yapılmıştır. Bunun yanı sıra öğrencilere tuvalet hijyenine ve İYE belirtilerine ilişkin bir anket formu uygulanmıştır. Araştırmanın ikinci aşamasında, idrar analizi sonuçlarına göre İYE olmadığı, ancak İYE'na zemin hazırlayan hijyenik alışkanlıklara sahip olduğu saptanan, her sınıftan birer kız ve erkek öğrenci seçilerek, 16 öğrenci grup eğitimine, 16 öğrenci de bireysel danışmanlık grubuna alınmıştır. Eğitim ve danışmanlık süreci 3 ay sürmüştür. Her iki gruptaki öğrencilere bir ay ara ile üç kez sabah ilk ?orta idrar örnekleri? alınarak idrar kültürü yapılmıştır. Yine tüm öğrencilere üç ay sonra tuvalet hijyenine ve İYE belirtilerine ilişkin bir anket formu uygulanmıştır. Araştırmanın yürütülebilmesi için etik kuruldan, ilgili kurumdan yazılı izin, araştırmaya katılan öğrencilerden sözel, ailelerinden yazılı onam alınmıştır. Verilerin analizinde ki-kare testi, Fisher Exact test, Wilcoxon Signed Rank testi kullanılmıştır.Öğrencilerin %65,3'ünün idrar kültüründe üreme olduğu ve %5,1'inde İYE olduğu, %35,9'unda idrar kültüründe Staphylacoccus aureus, %10,9'unda Escherichia Coli saptanmıştır. Kızlarda ve daha önce İYE geçiren öğrencilerde İYE gelişme oranı daha yüksek bulunmuştur. Eğitimden ve danışmanlıktan üç ay sonra iki grubun tuvalet hijyeni puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu ve bireysel danışmanlık grubunun ortalama tuvalet hijyeni puanı, eğitim grubunun puan ortalamasından daha yüksek bulunmuştur. Bireysel danışmanlık grubundaki öğrencilerin çoğunun (%68,75) İYE belirtileri azalmıştır. Birinci ve üçüncü ayda her iki gruptaki öğrencilerin hiçbirinde İYE gelişmemiştir. İkinci ayda bireysel danışmanlık grubundaki öğrencilerin %6,25'inde (n=1) İYE gelişmiştir.Sonuç olarak risk grubunda olan öğrencilere İYE `nunu önlemeye yönelik yapılan bireysel danışmanlık ve grup eğitimi arasında fark olmadığı saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: İYE, ilköğretim öğrencisi, tuvalet hijyeni, fenomenolojik yaklaşım, sosyal öğrenme modeli, bireysel danışmanlık, grup eğitimi This research is a quantitative-phenomenological and experimental study to examine the effect of the grouped education method and individual counselling method performed by using phenomenological approach based on the theory of Bandura?s self-efficiancy in order to develop optional behaviour in prevention of urinary tract infection in primary school students.The research was conducted in Muğla Merkez Vali Recai Güreli Primary School between the dates of 18.02.2008-15.06.2008. In the first stage of the study, the universe of the study consisted of 103 students who attended at Muğla Merkez Vali Recai Güreli Primary School and the sample of the study consisted of 98 students who adapted themselves to limitations of the study. In the second stage of the study the universe of the study consisted of 98 students who had no urinary tract infection according to urine analysis, but had hygienic habits predisposing to urinary tract infection and the sample group of the study consisted of 32 students. In the first stage of the study, the mid-stream urine samples of 98 students were collected in the morning and urine analysis for leucocyteuiria and urine culture were performed. Besides, a questionnaire about toilet hygiene and the signs of urinary tract infection was applied to the students. In the second stage of the study, 16 students who had no urinary tract infection according to the urine analysis, but had hygienic habits predisposed to urinary tract infection were included in grouped education group and 16 different students with the same infection and hygienic habits in individual counselling group and a male and a female student was chosen from each group. The education and counseling period lasted for 3 months. The mid-stream urine samples of 32 students were collected in the morning and urine culture was performed three times with one month intervals for each student in both groups. And after three months a questionnaire about toilet hygiene and the signs of urinary tract infection was applied to the students. In order to conduct the study a written permission from the Ethic Commitee and related institution and from the parents of the students and a verbal permission was taken from the students who participated in the study. Chi-square test, Fisher Exact test and Wilcoxon Signed Rank were used in statistical evaluation of the data.After the evaluation of the data, 65.3 % proliferation, 5.1% urinary tract infection 35,9% Staphylacoccus aureus and 20,9% Escherichia Coli was seen in the urine culture of the students. The rate of occuring urinary tract infection was found to be higher in girls and those who have has recurrent urinary tract infection.3 months after the education and counseling period, there was a statistically meaningful difference between the average toilet hygiene scores of the two groups and the average toilet hygiene in counseling group was higher than education groups. Urinary tract infection signs(symptoms) were decreased in most (%68,75) of the students in individual counselling group. Urinary tract infection was not developed in students in the first and the third months after counselling and education in both groups. Urinary tract infection was developed in the second month after counselling and education for 6,25% (n=1) of the students.As a result, it was found that there was no difference between grouped education and individual counselling groups in preventing urinary tract infection.Key words: urinary tract infection, primary school student, toiley hygiene, phenomenological approach, social learning model, grouped education, individual counselling group 462

Amaç: Bu çalışmanın amacı, Muğla ve MenteşeDevlet Hastaneleri yoğun bakım servislerinde çalışan hemşirelerin motivasyon düzeylerini belirlemektir.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini Muğlave Menteşe Devlet Hastaneleri kardiyoloji, dahiliye ve cerrahi yoğun bakım servislerinde çalışan30 hemşire oluşturmaktadır. Verilerin toplanmasında, sosyo-demografik özelliklerin sorgulandığıve motivasyon envanterinin yer aldığı iki bölümden oluşan anket formu kullanılmıştır. Verilerindeğerlendirilmesinde, ortalama, standart sapma,yüzdelik, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis yöntemleri kullanılmıştır.Bulgular: Yapılan istatistiksel analiz sonucundahemşirelerin %53.3’ünün motivasyon düzeyininorta, %47.3’ünün ise düşük olduğu tespit edildi.Ayrıca motivasyon içgüdüsel faktörleri ile çalışmaşekli arasında ve motivasyon dışsal faktörleri ilehemşirelik mesleğini isteyerek seçme durumuarasında anlamlı bir ilişki bulundu (p < 0.05).Sonuç: Hemşirelerin çalışma şekilleri ile mesleklerini bilinçli seçmelerinin iş hayatında motivasyonlarını etkilediği belirlendi. Bu nedenle eğitimve sağlık sektörlerinde kurumsal olarak motivasyonu artıran stratejilerin geliştirilmesinin yararlıolacağı görüşüne varıldı, Objectives: This study aims to determine the motivation levels of the nurses who work at intensive care wards of Mu¤la and Mentefle state hospitals. Materials and Methods: Thirty nurses working at cardiology, internal and surgical intensive care units of Mu¤la and Mentefle state hospitals composes the basis of this study. A surgery form, composed of two sections; motivation data and socio-demografic characteristics, has been used to collect data. To asses the data, descriptive statistics (means, frequencies, standard deviation) and non-parametric tests (Mann-Whitney U and Kruskal-Wallis) have been used. Results: Statistical analysis results showed that 53.3% of the nurses had a fair level of motivation, and 43.7% of them had a low level of motivation. We also found a significant relation between instinctive motivational factors and the working style, and between external motivational factors and having chosen this job voluntarily (p < 0.05). Conclusion: It was found that the working style and conscious selection of their profession affect nurses' motivation in their professional life. Hence, it was concluded that developing strategies in educational and medical institutions that enhance the organizational motivation would be useful.

Objective: This study was implemented with the aim to investigate prevelance of urinary tract infection UTI and affected factors in students studying at a primary school. Methods: The population of this cross-sectional and descriptive research was consist of 103 students studying at a primary school and the sample of the study consisted of 98 students who had not applied to physician due to urinary tract infection currently and have had not any health problem. The data were collected with a questionnaire which consisted from questions related to socio-demographic features, hygienic habits and signs and symptoms of UTI of students. Urine culture was made by taking mid-stream urine samples in the students. Chi-square test Fisher Exact test was used in analysis of the data. In order to conduct the study a written permission from the ethic committee and related institution and from the parents of the students and a verbal permission was taken from students who participated in the study. Results: In the most 65.3 % of the students’ urine culture were positive, in 5.1% of them were developed urinary tract infection. In the 40% of the students who are developed UTI, E. Coli and 60% of them Staphylococcus Aureus was found to be the causative microorganism of UTI. Gender and had been previously UTI was found to be effected the UTI prevelance. The incidence of UTI was found to be more higher in female students and in students who had previously UTI . Conclusion: UTI was found to be seen in an important part of healthy students of primary school, Amaç: Bu çalışma bir ilköğretim okulunda okuyan öğrencilerde idrar yolu enfeksiyonu İYE prevelansını ve ilişkili faktörleri incelemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Kesitsel ve tanımlayıcı olan bu araştırmanın evrenini bir ilköğretim okulunda okuyan 103 öğrenci, örneklemi ise halen İYE nedeniyle hekime başvurmamış olan ve herhangi bir sağlık sorunu olmayan 98 öğrenci oluşturmuştur. Veriler, öğrencilerin sosyodemografik özellikleri, hijyenik alışkanlıkları, İYE belirtileri ve yakınmaları ile ilgili sorulardan oluşan bir anket formuyla toplanmıştır. Öğrencilerden orta idrar örneği alınarak idrar kültürü yapılmıştır. Verilerin analizinde ki-kare testi ve Fisher Exact test kullanılmıştır. Araştırmanın yürütülmesi için etik kuruldan, kurumlardan ve ebeveynlerden yazılı izin, öğrencilerden sözel onay alınmıştır. Bulgular: Öğrencilerin %65,3’ünün idrar kültüründe üreme olduğu, %5.1’inde İYE geliştiği saptanmıştır. İYE gelişen öğrencilerin %40’ında İYE için etken mikroorganizmanın E.Coli, %60’ında ise Staphylococcus Aureus olduğu bulunmuştur. Cinsiyetin ve daha önce İYE geçirmenin İYE prevelansını etkilediği saptanmıştır. Daha önce İYE geçiren öğrencilerde ve kız öğrencilerde İYE görülme sıklığının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Sonuç: Sağlıklı ilköğretim öğrencilerinin önemli bir bölümünde İYE’nun görüldüğü saptanmıştır

Objective: This descriptive study was carried out with the purpose of examining the negative symptoms during and afterwards bloodletting and pain during bloodletting in donors which are donating blood. Methods: The population of the study was consisted of individuals who are donating blood participating in blood donation campaign conducted in Muğla. The sample of the study was consisted of 866 individuals who are donating blood in this campaign and was volunteers to participated to the study. The data were collected between the date 7 April 2010 and 15 June 2010. Questionnaire and Visual Analog Scale was used in collecting data. Kruskall Wallis test, t test, and Pearson’s Correlation coefficient was used in analysing the data. Written consent was obtained from institutions and verbal was obtained from individuals, necessary to study. Results: Seventynine point seven percent of individuals were in 18-30 age group, 57% were male, 72% were live in cities, 64% were students, 71% were normal weight, 53.9% were donated blood for the first time. Adverse symptoms developed in 37.1% of individuals during and after bloodletting. The adverse symptoms improvement rate was higher in women and in individuals with low body mass index. The mean pain intensity was found as 2.61± 1.59 during bloodletting in donors. The bloodletting donors’ gender, age group and body mass index did not affect the pain intensity during bloodletting. The pain intensity was decreased during bloodletting when the duration of professional experience increased of the health care workers. Conclusion: Individuals who were donation blood are feeling low level pain during the bloodletting. It is important that in approximately 1/3 of blood donating individuals were experiencing negative symptoms during and afterwards bloodletting. Donors with low body mass index should be monitored in terms of negative symptoms during bloodletting. Bloodletting procedure should be done by healthcare workers who have more experience, Amaç: Bu tanımlayıcı çalışma, kan bağışında bulunan bireylerin kan bağışı sırasındaki ağrı ile kan bağışı sırasında ve sonrasındaki olumsuz semptomların incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmanın evrenini Kızılay tarafından düzenlenen bir kan bağışı kampanyasında kan bağışında bulunan bireyler oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemini, Muğla ilinde yürütülen bu kampanyada kan bağışında bulunan ve araştırmaya katılmayı kabul eden 866 birey oluşturmuştur. Veriler 7 Nisan 2010 -15 Haziran 2010 tarihleri arasında toplanmıştır. Verilerin toplanmasında anket formu ve Görsel Kıyaslama Ölçeği VAS kullanılmıştır. Verilerin analizinde ki-kare testi, t testi, Kruskall Wallis testi ile Pearson’s Correlation katsayısı kullanılmıştır. Çalışma için gerekli yazılı izinler ve bireylerden sözel onam alınmıştır. Bulgular: Bireylerin %79.7’u 18-30 yaş grubundadır, %57’si erkektir, %75.2’si bekardır, %72’ü il merkezinde yaşamaktadır, %64’ü öğrencidir, %71’i normal kiloludur, %53.9’u ilk kez kan bağışında bulunmuştur. Kan veren bireylerin yaklaşık %37.1’inde kan verme sırasında ve sonrasında istenmeyen semptomlar gelişmiştir. Kadınlarda ve beden kitle indeksi düşük olan bireylerde istenmeyen semptom gelişme oranının daha yüksek olduğu saptanmıştır. Vericilerin kan alma sırasında hissedilen ağrı şiddet ortalaması 2.61 ± 1.59 olarak bulunmuştur. Kan veren bireylerin cinsiyetinin, yaş grubunun ve beden kitle indeksinin kan alma sırasındaki ağrının şiddetini etkilemediği belirlenmiştir. Kan alan sağlık çalışanının mesleki deneyim süresi arttıkça kan veren bireylerin ağrı şiddeti azalmaktadır. Sonuç: Kan veren bireyler, kan alma sırasında düşük bir ağrı hissetmektedirler. Kan veren bireylerin 1/3’ünde fazlasında kan verme sırasında ve sonrasında istenmeyen semptomlar deneyimlemesi önemlidir. Beden kitle indeksi düşük olan donörler kan verirken istenmeyen semptomlar yönünden yakından izlenmelidir. Donörlerden kan alma işlemi daha deneyimli sağlık çalışanları tarafından yapılmalıdır

Currently, there is no validated Turkish language instrument to assess the Hand Hygiene Questionnaire.This study determined the validity, structure and reliability of a Turkish translation of the Hand Hygiene Questionnaire scale in order to assess health care students' belief and practices regarding hand hygiene (HH) and inform strategies to improve HH compliance.The content validity index, confirmatory factor analysis and reliability statistics were employed. We recruited 595 nursing and physiotherapy students to participate in the study.The content validity index ranged from 0.77 to 0.86. Cronbach's alpha ranged from 0.74 to 0.95. The fit measures of the model using confirmatory factor analysis were χ2 = 1276.18 (degrees of freedom (df) = 461); root mean squared error of approximation was 0.064. Normed fit index was 0.95 and comparative fit index was 0.97.This translation offers a reliable and valid means of assessing the beliefs and practices of Turkish health care students regarding hand hygiene.التحقق من الترجمة التركية لاستبيان نظافة الأيدي.فاطمة بيرجلي، ميديا سوباسي بايبوجا، خديجة أوزكوتش، أوكتاي كورو، ثيا فان دي مورتيل، عديلة تومر.لا توجد أداة لغوية متحقق منها باللغة التركية في الوقت الحالي لتقييم استبيان نظافة الأيدي.حددت هذه الدراسة صحة الترجمة التركية لمقياس استبيان نظافة الأيدي وهيكله وموثوقيته، بهدف تقييم آراء طلاب الرعاية الصحية وممارساتهم فيما يتعلق بنظافة الأيدي، والاسترشاد بها في وضع استراتيجيات لتحسين الامتثال لنظافة الأيدي.تم استخدام مؤشر صحة المحتوى، وتحليل العوامل التأكيدية، وإحصاءات الموثوقية. وقمنا باختيار 595 ممرضة وطالب علاج طبيعي للمشاركة في الدراسة.تراوح مؤشر صحة المحتوى بين 0.77 و 0.86. وتراوح معامل ألفا كرونباخ بين 0.74 و 0.95. وبلغت قياسات الملائمة للنموذج باستخدام تحليل العوامل التأكيدية (461 = df ; χ2=1276.18) ؛ وكان متوسط الجذر التربيعي للخطأ بالتقريب 0.064. وبلغ مؤشر الملائمة المُعيَّ 0.95 ، ومؤشر الملائمة المقارن 0.97.تقدم هذه الترجمة وسيلة موثوقة وصالحة لتقييم آراء وممارسات طلاب الرعاية الصحية الأتراك فيما يتعلق بنظافة الأيدي.Validation d’une traduction du Questionnaire sur l’hygiène des mains en turc.Actuellement, il n’existe pas d’instrument validé en turc pour évaluer le questionnaire sur l’hygiène des mains.La présente étude a déterminé la validité, la structure et la fiabilité d’une traduction turque de l’échelle du questionnaire sur l’hygiène des mains afin d’évaluer les croyances et les pratiques des étudiants en soins de santé concernant l’hygiène des mains et orienter les stratégies visant à améliorer le respect de l’hygiène des mains.L’indice de validité du contenu, l’analyse factorielle confirmatoire et les statistiques de fiabilité ont été utilisés. Nous avons recruté 595 étudiants en sciences infirmières et en physiothérapie pour participer à l’étude.L’indice de validité du contenu était compris entre 0,77 et 0,86. L’alpha de Cronbach variait de 0,74 à 0,95. Les mesures d’ajustement du modèle à l’aide de l’analyse factorielle confirmatoire étaient χ2 = 1276,18 (degrés de liberté = 461), l’erreur quadratique moyenne de l’approximation étant de 0,064. L’indice d’ajustement normalisé était de 0,95 et l’indice d’ajustement comparatif de 0,97.Cette traduction offre un moyen fiable et valable d’évaluer les croyances et les pratiques des étudiants en soins de santé turcs en ce qui concerne l’hygiène des mains.

Araştırma, Hümanistik Hemşire-Hasta Ölçeği'nin Türkçe uyarlama, geçerlik ve güvenirliğini değerlendirmek amacıyla metodolojik olarak yapılmıştır.Metodolojik olarak gerçekleştirilen araştırma, 8 Nisan - 31 Mayıs 2019 tarihleri arasında Isparta Yalvaç Devlet Hastanesinde gerçekleştirilmiştir. Örnekleme, ilgili hastanenin servislerinde yatarak hemşirelik bakımı alan 50 yaş ve üzeri kronik hastalığa sahip 225 hasta alınmıştır. Veri toplama aracı olarak Demografik Özellikleri İçeren Anket Formu ile Hümanistik Hemşire-Hasta Ölçeği kullanılmıştır. Veriler yüz yüze görüşme tekniği ile araştırmacı tarafından toplanmıştır. Ölçeğin dil geçerliği çeviri-geri çeviri yöntemi kullanarak sağlanmıştır. Kapsam geçerliği için on uzmandan görüş alınmış ve Kapsam Geçerlik İndeksi 0.92 olarak bulunmuştur. Ölçeğin yapı geçerliğinin tespitinde, Açımlayıcı Faktör Analizi (AFA) ve Doğrulayıcı Faktör Analizi (DFA) yöntemleri kullanılmıştır. Faktör analizi sonucunda Türkçe uyarlamada elde edilen ölçeğin 22 madde 5 alt boyuttan oluştuğu görülmüş, ölçeğin alt boyutlarda oluşan maddeleri orijinal ölçekten farklı yapılanma göstermiştir. Elde edilen ölçeğe ilişkin alt boyutlar: Günlük Yaşamın Kalitesini Artırma, İnsanın Eşsizliğini Desteklerken Seçim Yapma Hakkını Tanıma, Bağlantı Oluşturma, Mesleki Sorumluluğa Sahip Olma, İlişkiye Uygun Olma şeklinde adlandırılmıştır. Ölçeğin güvenirliği iç tutarlılık (madde istatistikleri ve testi yarılama) ve değişmezlik (test-tekrar test) ile incelenmiştir. Ölçeğin iç tutarlılık Cronbach Alfa katsayısı 0.912 olarak hesaplanmıştır. HHHÖ maddelerine ait korelasyonlar p

Konu: Mekanik Ventilasyon desteğinde olan hastalarda müzik terapinin ağrı, anksiyete ve yaşamsal bulgulara etkisiAmaç: Yoğun bakımda mekanik ventilasyon desteğinde olan hastaların sevdikleri müzikle yapılan müzik terapinin, ağrı, anksiyete ve yaşamsal bulgularına etkilerini araştırmak amacıyla bu çalışma yapılmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırmanın evrenini, Muğla Sıtkı Koçman Eğitim ve Araştırma Hastanesi' nin Anestezi ve Reanimasyon Yoğun Bakım Kliniğinde, Mayıs 2015-Mayıs 2016 tarihleri arasında yatan, mekanik ventilasyon desteğinde olan 442 hasta oluşturmuştur. Araştırmanın örneklemini, yetişkin yaş grubu (18-85), nörolojik hastalık tanısı almamış olan, psikiyatrik hastalık tanısı almamış olan, sedasyon tedavisi uygulanmayan, yüksek doz inotrop desteğinde olmayan, hemodinamisi stabil olan, işitme problemi olmayan, mekanik ventilatör modu aynı olan, Glaskow Koma Skalası (GKS) puanı 9 ve üstünde, en az 24 saat mekanik ventilatöre bağlı 62 hasta (31 uygulama, 31 kontrol) oluşturmuştur. Araştırmanın verileri; bilinci açık hastanın kendisinden, bilinci kapalı hastanın ailesinden onam alındıktan sonra, uygulama ve kontrol grubundaki hastaların müzik terapiden hemen önce, müzik terapinin 30. dakikası, 60. dakikası ve müzik terapinin bitiminden 30 dakika sonra, hasta tanıtım ve hasta izlem formu, anksiyete ve ağrı yüz ölçeği kullanılarak toplandı. Kullanılacak müziğin hastaya uygun seçilmemesinin ağrıya duyarlılığı arttırabileceği, bu nedenle müziğin etkisinden en üst düzeyde yararlanabilmek için hastanın isteklerinin dikkate alınmasının önemli olduğu düşünülerek, hastanın sevdiği müzik 60 dakika süresince MP3 Player ile dinletildi. Tanımlayıcı özelliklerin homojenliği Ki- Kare testi ile değerlendirildi. Normal dağılım gösteren veriler T Testi ile normal dağılım göstermeyen veriler Mann Whitney U Testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Müzik terapi uygulanan hastaların zamanlara göre sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı, nabız hızı ve solunum hızı değişimini ve birbirleri arasındaki ilişkiyi belirlemek amacıyla homojen olanlarda Repeated Measure ANOVA, ölçüm zamanları arasındaki değişimi belirlemek için Bonferrini testi kullanılmıştır. Homojen olmayan gruplarda, oksijen satürasyon değeri, anksiyete ve ağrı yüz ölçeği değerleri ise Friedman testi ile analiz yapılmıştır.Bulgular: Uygulama ve kontrol grubundaki hastaların anksiyete ve ağrı yüz ölçekleri kullanılarak elde edilen değerlerin istatistiksel analizinde müzik terapinin 0. dakikasında anlamlılık saptanmazken, uygulama grubunda müzik terapinin 30., 60. ve müzik terapi bittikten 30 dakika sonra anlamlı bir fark saptanmıştır (p

ÖZETKonu: Tip II Diyabetli Hastalarda Diyabet Belirtileri KontrolüAmaç: Araştırma Tip II Diyabetli hastalarda diyabet belirtileri kontrolünün yapılması amacıyla tanımlayıcı ve kesitsel tipte planlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırma Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi'nde 2016 Ağustos- 2017 Mayıs tarihleri arasında yapılmıştır. Araştırmanın evreni Dahiliye servisinde yatmakta olan 670 hastadan oluşmuştur. Araştırmanın örneklemini ise araştırmaya katılmayı kabul eden, iletişim engeli olmayan 25-84 yaş aralığında 213 hasta oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak araştırmacı tarafından literatür taranarak oluşturulan anket formu ve 'Diyabet Belirtileri Kontrol Listesi Ölçeği (DSC-R) kullanılmıştır. DSC-R, diyabetle ilgili 6 kategoriye ayrılmış, 34 maddelik bir ölçektir. Hastalığa ilişkin özellikler; Diyabet tanısının konduğu süre, bireyin kullandığı tedavi, rutin sağlık kontrolüne gelme durumu, hastalık hakkında tıbbı yardım alma durumu sorularından oluşmaktadır. Verilerin değerlendirilmesi hazır paket programla SPSS 22.0 ile yapılmıştır. Elde edilen verilerin yüzde dağılımı alınmış, katılımcıların kişisel ve profesyonel özellikleri ile bazı uygulamaya ilişkin sorular bağımsız değişken olarak kullanılmıştır. Katılımcıların verdikleri yanıtlarla bu özellikler arasında anlamlı bir ilişki olup olmadığı ki-kare anlamlılık, faktör analizi, One-WayAnova testi ve IndependentSamples t testi ile araştırılmış olup, p=0,05'in altındaki değer anlamlı kabul edilmiştir. Tanımlayıcı özelliklerin homojenliği ki-kare testi ile değerlendirilmiştir. Normal dağılım gösteren veriler T Testi ile normal dağılım göstermeyen veriler Mann Whitney U testi kullanılarak değerlendirilmiştir. Bulgular:Araştırmaya katılan hastaların %56.3'ü kadın, %36.2'si 40-54 yaş grubunda, %50.2'si ev hanımı, %36.6'sı 1-5 yıldır Tip II Diyabet oldukları ve %67.6'sı insülin-oral antidiyabetik (OAD)-diyet tedavisi aldıkları belirlenmiştir. Hastaların yaş ortalaması 57.24±12.99 olup, cinsiyeti, meslekleri ve kullandıkları tedavi ile DSC-R toplam puan ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p