Search

Bu araştırmanın amacı, üniversite öğrencilerinin pandemi döneminde mental iyi oluş düzeylerinin yordayıcıları olarak Covid-19 korkusu, stresle başa çıkma ve ailedeki koruyucu etkenleri incelemektir. Araştırmada nicel araştırma yöntemlerinden birisi olan korelasyonel model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, 2020-2021 akademik yılı bahar döneminde Türkiye’deki iki farklı devlet üniversitesinde öğrenim gören 406’sı kadın (%75,3), 133’ü erkek (%24,7) olmak üzere toplam 539 üniversite öğrencisi oluşturmaktadır. Araştırmada, “Warwick-Edinburgh Mental İyi Oluş Ölçeği”, “Covid-19 Korkusu Ölçeği”, “Stresle Başa Çıkma Ölçeği”, “Ailedeki Koruyucu Etkenler Ölçeği” ve “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizinde Pearson momentler çarpımı korelasyon analizi ve çoklu doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonucunda, üniversite öğrencilerinin pandemi döneminde mental iyi oluş düzeyleri ile Covid-19 korkusu düzeyleri arasında pozitif yönde anlamsız; stresle başa çıkma düzeyleri ve ailedeki koruyucu faktörler düzeyleri ile pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca stresle başa çıkma stratejileri ile ailedeki koruyucu etkenler değişkenlerinin birlikte mental iyi oluştaki toplam varyansın %41,6’sını açıkladığı görülmüştür. Araştırmadan elde edilen sonuçlar alanyazın ışığında tartışılmış ve çeşitli önerilerde bulunulmuştur., The aim of this study is to examine Covid-19 fear, coping with stress and protective factors in the family as predictors of mental well-being levels of university students during the pandemic period. Correlational research was used as research model, as the research was intended to reveal the relationships between four different variables. The study group consisted of 539 university students, 406 of whom are women (75.3%) and 133 of whom are men (24.7%), enrolled in two different state universities in Turkey in the spring semester of 2020-2021 academic year. In the study; “Warwick-Edinburgh Mental Well-Being Scale”, “The Fear of Covid-19 Scale”, “Coping With Stress Scale”, “Family Protective Factors Scale” and “Personal Information Form” were used. Pearson moments product correlation analysis and multiple linear regression analysis were performed in the analysis of the data. As a result of the study, significant positive relationships were found between the levels of mental well-being of university students during the pandemic period and the levels of fear of Covid-19, as well as levels of stress coping and levels of protective factors in the family. In addition, stress-coping strategies and protective factors variables in the family together accounted for 41,6% of the total variance in mental well-being. The results of the research were discussed in the light of the literature and various suggestions were made.

Bu çalışmanın amacı Türkiye’de hayat boyu öğrenme konusunda yapılan tezlerin incelenmesidir. Bu amaçla ulusal tez merkezinde yer alan, 2007 ve 2018 yılları arasında tamamlanmış hayat boyu öğrenme konusu ile ilgili lisansüstü tezler incelenmiştir. Tez başlığında “hayat boyu öğrenme” ve “yaşam boyu öğrenme” anahtar kelimeleri aranarak ulaşılan 12 tane doktora ve 68 tane yüksek lisans düzeyinde gerçekleştirilmiş 80 tane erişim izinli çalışma değerlendirilmeye alınmıştır. Doküman tarama yöntemi ile tezlerin yıl, anahtar kelime, yöntem, örneklem, veri toplama aracı, veri analiz yöntemleri bir Excel belgesine girilip, ardından analiz edilmiştir. Araştırmada yer alan bazı sonuçlar şu şekildedir: İlgili konuda yapılan ilk tezler 2007 yılına aittir. Çoğunlukla 2014-2018 aralığında çalışma yapılmıştır. Konu olarak daha çok mesleki ve hizmet içi eğitim; yöntem olarak daha çok nicel, örneklem olarak daha çok öğretmen; veri toplama aracı olarak daha çok ölçek; analiz yöntemi olarak ise daha çok betimsel analiz yapıldığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca araştırma sonuçlarında tezlerin yıllarına göre konu, yöntem ve örneklem gruplarının dağılımına yer verilmiştir. Bu araştırmanın hayat boyu öğrenme konusunda araştırmacılara ve uygulayıcılara yol gösterici olacağı düşünülmektedir. The aim of this study is to examine the theses prepared about lifelong learning in Turkey. For this purpose, theses on lifelong learning conducted between 2007 and 2018 in the national thesis center had been examined. 12 doctoral dissertation and 68 master theses with access permission which were reached by searching the keywords "lifelong learning" in the thesis title were evaluated. Using the document scanning method, the year, keyword, method, sample, data collection tool and data analysis methods of the theses were entered into a spreadsheet file and then analyzed. Some of the results in the research are as follows: The first theses on the subject are in 2007. Mostly, the studies were carried out between 2014 and 2018. It had been concluded that mostly the vocational and in-service training were used as the subject; mostly a quantitative method was used as the method; mostly the teachers were considered as the sample; mostly a scale was a tool for the data collection; and mostly a descriptive analysis was used as an analysis method. In addition, the distribution of subject, method and sample groups according to the years of theses is included in the research results. It was thought that this research will guide researchers and practitioners about lifelong learning.

Bu araştırmanın temel amacı üniversite öğrencilerinin cinsiyetlerinin, heyecan arama, sosyal destek, yalnızlık düzeyleri ve kişilik özelliklerinin internet bağımlılığını yormada güçlerini belirlemektir. Ayrıca bu araştırmada internet bağımlılıklarının cinsiyet, yaş ve algılanan akademik başarı düzeyine göre anlamlı olarak farklılaşıp farklılaşmadığını incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel araştırma modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubu Ahi Evran Üniversitesi'nde 2015-2016 eğitim-öğretim yılında Eğitim Fakültesi, Fen Edebiyat Fakültesi, Sağlık Yüksekokulu ve Fizik Tedavi ve Rehabilitasyon Yüksekokulunun çeşitli bölümlerinde öğrenim gören olan 1., 2., 3. ve 4. sınıf öğrencilerinden oluşmaktadır. Araştırmada seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden uygun örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Çalışma grubu 635'i kız, 238'i erkek olmak üzere toplam 873 öğrenciden oluşmaktadır. Verilerin toplanmasında İnternet Bağımlılığı Ölçeği; Sıfatlara Dayalı kişilik Testi; Arnett Heyecan Arama Ölçeği, Çok Boyutlu Algılanan Sosyal Destek Ölçeği, UCLA Yalnızlık Ölçeği ve Kişisel Bilgi Formu kullanılmıştır. Veri analizinde pearson momentler çarpım korelasyon katsayısı, hiyerarşik regresyon analizi, bağımsız gruplar için t testi, tek yönlü varyans analizi ve Tukey testi kullanılmıştır. Araştırma sonuçları internet bağımlılığının en önemli yordayıcısının duygusal dengesizlik olduğunu; bu değişkeni yalnızlık, cinsiyet, dışa dönüklük, deneyime açıklık, heyecan arama, sorumluluk, yumuşak başlılık ve sosyal destek değişkenlerinin izlediği görülmüştür. Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılık düzeylerinin cinsiyete göre anlamlı farklılık gösterdiği; erkek üniversite öğrencilerinin kız üniversite öğrencilerinden daha yüksek internet bağımlılığı düzeyine sahip olduğu bulunmuştur. Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılık düzeyleri yaşa göre anlamlı farklılık göstermemiştir. Üniversite öğrencilerinin internet bağımlılık düzeylerinin algılanan akademik başarı düzeylerine göre anlamlı farklılıklar gösterdiği bulunmuştur. Algılanan akademik başarısı düşük olan üniversite öğrencileri orta ve yüksek düzeye sahip olan öğrencilere; orta düzey başarıya sahip olanlar yüksek düzeyde akademik başarıya sahip olanlara kıyasla daha yüksek internet bağımlılığı düzeyine sahiptirler. Araştırma sonuçları ilgili literatüre dayanılarak tartışılmıştır. Teoriye ve gelecek araştırmalara yönelik öneriler sunulmuştur. Main purpose of this research is to determine the power of gender, sensation seeking, social support, loneliness level and personality traits of university students in terms of predicting internet addiction. In addition, it was aimed in this research to analyze whether internet addiction differs by gender, age and perceived academic achievement level. The correlational research model was used in the research. Study group of the research consisted of 1st, 2nd, 3rd and 4th graders who attended various departments at the Faculty of Education, the Faculty of Science and Letters, the Health High School and the Physical Therapy and Rehabilitation High School at the Ahi Evran University during the 2015-2016 academic year. Among the nonrandom sampling methods, convenience sampling method was used in the research. The study group consisted of 873 students, 635 being female and 238 being male. For data collection, Internet Addiction Scale, the Adjective-Based Personality Scale, the Arnett Sensation Seeking Scale, the Multi-dimensional Perceived Social Support Scale, the UCLA Loneliness Scale, and the Personal Data Form were used. Pearson Product-Moment Correlation Coefficient, the Hierarchical Regression Analysis were used for data analysis, and t-test, one-way analysis of variance and Tukey's test were used for independent samples. It was seen as a result of the research that the most important predictor of internet addiction was neuroticism, which was followed by loneliness, gender, extroversion, openness to experience, sensation seeking, conscientiousness, agreeableness and social support. It was concluded that internet addiction levels of the university students differed by gender significantly, and that male university students had higher internet addiction levels than the female ones. Internet addiction levels of the university students did not differ by age significantly. It was found that internet addiction levels of the university students differed by perceived academic achievement levels significantly. University students with a lower perceived academic achievement level have a higher internet addiction level than those with a medium or higher level perceived academic achievement, and those with a medium level perceived academic achievement have a higher internet addiction level than those with a higher level perceived academic achievement. Results of the research were discussed based on the relevant literature. Recommendations were made for theory and future researches.

WOS:000314553700016, Bu araştırmada, üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı düzeyleri ile algıladıkları anne baba tutumları arasında anlamlı ilişki olup olmadığı, sosyal kaygı, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişki ve sosyal destek ve problem çözmenin sosyal kaygı üzerindeki etkisi incelenmiştir. Araştırmaya Ahi Evran Üniversitesi ve Selçuk Üniversitesi’nin farklı fakültelerinde öğrenim görmekte olan 506’sı kız ve 305’i erkek olmak üzere toplam 811 öğrenci katılmıştır. Araştırma verileri kişisel bilgi formu, Sosyal Kaygı Ölçeği, Problem Çözme Envanteri ve Sosyal Destek Ölçeği kullanılarak toplanmıştır. Araştırma sonucu olarak, sosyal kaygının tüm alt boyutları ile sosyal desteğin tüm alt boyutları arasında negatif yönlü, problem çözme yaklaşımları ile pozitif yönlü anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Sosyal desteğin sosyal kaygıyı ve problem çözme yaklaşımının sosyal destekle birlikte sosyal kaygıyı anlamlı düzeyde yordadığı saptanmıştır., The aim of this study was to determine whether or not social support and problem solving approach employed by university students predict their social anxiety. A total of 811 students (506 female and 305 male) students who continue their education in different faculties of Ahi Evran University and Selçuk University attended. The study data were collected using Social Anxiety Scale, Problem Solving Inventory and Social Support Scale. As a result of the study, there is a significant negative correlation of all the sub-dimensions of social anxiety with all the sub-dimensions of social support, and a significant positive correlation with problem solving approaches. It was determined that social support predicts social anxiety and problem solving approach together with social support predicts social anxiety at a significant level.

Amaç: Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığının ve utangaçlık ile problem çözme yaklaşımları arasında anlamlı düzey- de ilişki olup olmadığının belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilen 377’si kız 275’i erkek olmak üzere toplam 652 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklemi oluşturan öğrencilerin %24.7’si 9. sınıf, %44.5’i 10 sınıf %30’.8’i 11. sınıf öğrencilerinden oluş- maktadır. Öğrencilerin utangaçlıklarının belirlenmesinde Cheek tarafından 1990 yılında geliştirilen ve Güngör tarafından 2001 yılında Türkçe’ye uyarlaması yapılan ‘Utangaçlık Ölçeği’ kullanılmıştır. Öğrencilerin problem çözme yaklaşımlarının belirlenmesinde Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen Türkçe’ye uyarla- ması Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Anne baba tutumlarının belirlenmesi amacıyla ayrıca bir ölçek uygu- lanmamıştır. Kişisel bilgi formunda anne baba tutumla- rından kendilerine uygun olarak düşündüklerini işaretle- meleri istenmiştir. Verilerin analizinde varyans analizi, tukey testi, pearson momentler çarpım korelasyon kat- sayısı ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma soncunda lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumuna göre anlamlı düzeyde farklılaştığı, algılanan anne baba tutum- larını otoriter olarak belirten öğrencilerin utangaçlık puan ortalamaları algılanan anne baba tutumlarını demokratik olarak belirten öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırmanın diğer bir bulgusunda da prob- lem çözme yaklaşımlarından düşünen, kaçıngan, değer- lendirici, kendine güvenli ve planlı yaklaşımların utan- gaçlık ile anlamlı düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur. An Investigation of High Schools Students' Syhness Respect to Their Perceived Parents' Attitudes, Problem-Solving Approaches. Purpose: The purpose of this study is to determine whether high school students’ syhness differentiate according to perceived parents’ attitudes and there is meaningful difference between shyness and problem-solving approach. Research has been done in accordance with the general scanning model. Methods: The sample of this study consists of total of 652 students,377 of them female and 275 of them male selected through random cluster sampling method. Sample group consists of students;%24.7 of them 9th grade,% 44.5 10thgrade,and %30’.8 of them 11th grade. For determining students’ shyness, ‘shyness Scale’ developed in 1990 by Cheek and adapted to Turkish by Güngör in 2001 was used.In determining Students’ problem-solving approach,”Problem Solving Inventory” developed by Heppner and Petersen (1982) and adopted to Turkish by Şahin, Şahin and Heppner (1993) was used. No other scale was applied to determine attitudes of parents. In the Personal Information Form parents were asked to mark parental attitudes which they think appropriate for themselves. In the analysis of data, variance analysis, Tukey test, Pearson product moment correlation coefficient and regression analysis was used. Results: As a result of research, it has been observed that high school students’ shyness differentiate in meaningful level according to perceived parent attitudes and it has been found that score averages of students who define perceived parent attitudes as authoritarian are significantly higher than the ones who define as democratic. Another finding of research shows that there is a relationship in significant level between shyness and thinking, avoidant, assessor, self-confident and planned approaches by problemsolving approaches

Bu araştırmanın amacı üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişkiyi belirlemeye yönelik olup, sosyal destek ve problem çözme yaklaşımlarının sosyal kaygı puanlarını anlamlı düzeyde yordayıp yordamadığını belirlemektir. Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yürütülmüştür. Araştırmanın çalışma evreni Selçuk Üniversitesi ile Ahi Evran Üniversitesinin öğrencilerinden oluşmaktadır. Araştırmanın örneklemi 2009-2010 eğitim-öğretim yılında Selçuk Üniversitesi'nin Ahmet Keleşoğlu Eğitim Fakültesi, Teknik Eğitim Fakültesi ve Mesleki Eğitim Fakültesi; Ahi Evran Üniversitesi'nin Eğitim Fakültesi ve Fen edebiyat Fakültesinin çeşitli bölümlerinde öğrenim görmekte olan 1., 2., 3. ve 4. sınıf öğrencileri arasından tesadüfi örnekleme yoluyla seçilmiştir. Araştırma örneklemi 506'sı kız ve 305'i erkek olmak üzere toplam 811 üniversite öğrencisinden oluşmaktadır. Araştırmada; sosyal kaygı düzeyini belirlemek için ?Sosyal Kaygı Ölçeği?, algılanan sosyal destek düzeyini belirlemek amacıyla ?Algılanan Sosyal Destek Ölçeği?, problem çözme düzeylerini belirlemek için ?Problem Çözme Envanteri? ve öğrencilerin cinsiyeti, sınıfı ve anne baba tutumu ile ilgili bilgilerini belirleyebilmek amacıyla araştırmacı tarafından hazırlanan ?Kişisel Bilgi Formu? kullanılmıştır. Verilerin analizinde t testi, varyans analizi, tukey testi, pearson momentler çarpım korelasyon tekniği ve hiyerarşik regresyon analizi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda kız ve erkek öğrencilerin sosyal kaygı (sosyal kaçınma, kritize edilme kaygısı ve değersizlik duygusu) düzeyleri farklılık göstermemektedir. Üniversite 2. sınıf öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutları olan sosyal kaçınma ve değersizlik duygusu düzeyleri 3. sınıf ve 4. sınıf öğrencilerine göre yüksektir. Üniversite 1. sınıf ve 2. sınıf öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutu olan kritize edilme kaygısı düzeyi 3. sınıf öğrencilerine göre daha yüksektir. Araştırmanın diğer bir bulgusunda da demokratik anne baba tutumuna sahip üniversite öğrencilerinin sosyal kaygı alt boyutlarından olan sosyal kaçınma ve değersizlik duygusu düzeyleri ilgisiz, koruyucu ve tutarsız anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşük olduğu bulunmuştur. Otoriter anne baba tutumuna sahip üniversite öğrencilerin sosyal kaygı alt boyutları olan kritize edilme kaygısı ve değersizlik duygusu düzeyleri ilgisiz anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşüktür. Demokratik anne baba tutumuna sahip öğrencilerin sosyal kaygı alt boyutu olan kritize edilme kaygısı düzeyler ilgisiz ve koruyucu anne baba tutumuna sahip öğrencilerden daha düşüktür. Sosyal kaygının sosyal kaçınma, kritize edilme ve değersizlik duygusu ile aile, arkadaş ve öğretmenden algılanan sosyal destek arasında negatif yönlü anlamlı düzeyde ilişki vardır. Sosyal kaygının sosyal kaçınma, kritize edilme ve değersizlik duygusu ile problem çözme yaklaşımları arasındaki ilişkiler incelendiğinde sosyal kaygının tüm alt boyutları ile problem çözme yaklaşımları arasında pozitif yönlü anlamlı düzeyde ilişki vardır. Üniversite öğrencilerinin algıladıkları sosyal desteğin aile, arkadaş ve öğretmen alt boyutları sosyal kaygının sosyal kaçınma alt boyutunu, aile ve arkadaş alt boyutları kritize edilme kaygısı alt boyutunu ve aile, arkadaş ve öğretmen alt boyutu ise değersizlik duygusu alt boyutunu anlamlı düzeyde yordamaktadır. Problem çözme yaklaşımı sosyal destekle birlikte problem çözme yaklaşımlarından kendine güvenli yaklaşım sosyal kaçınma boyutunu; aceleci, düşünen ve kendine güvenli yaklaşım kritize edilme kaygısı boyutunu; aceleci, kaçıngan, kendine güvenli ve planlı yaklaşım değersizlik duygusu boyutunu anlamlı düzeyde yordamaktadır., The aim of this study is to determine the relationship between university students? social anxiety, social support and problem-solving approach and whether the social support and problem-solving approach predict social anxiety scores significantly. The research was conducted according to general screening model. The study group consists of Selçuk and Ahi Evran University students. The sample of the study were selected through random sampling from 1st, 2nd, 3rd and 4 grade university students attending Selçuk University, Ahmet Keleşoğlu Faculty of Education, Faculty of Technical Education and Vocational Training School; Ahi Evran University's Faculty of Education and from students in various department in Science and Literature Faculty in 2009-2010 academic year. The sample comprises a total of 811 university students; 506 girls and 305 boys. In the study; to determine the social anxiety levels "Social Anxiety Scale", in order to determine perceived social support level "Perceived Social Support Scale", to determine the problem-solving level "Problem Solving Inventory? and to determine students' gender, class and parental attitudes" Personal Information Form" prepared by the researcher were used. By analysis of data t test, variance analysis, Tukey test, Pearson product moment correlation technique and hierarchical regression analysis was used. As a result of the research, boys and girls students? social anxiety levels do not vary (social avoidance, being criticized anxiety and feelings of worthlessness). 2nd grade university students? social avoidance and feelings of worthlessness, which are sub-scales of social anxiety, level are higher than 3rd and 4th grade students. 1st and 2nd grade university students? being criticized anxiety level are higher than 3rd grade university students. In another findings of the study, it was found that students who have democratic parental attitudes have lower social avoidance and feelings of worthlessness levels than students' who have irrelevant, protective and inconsistent parental attitudes. University students who have authoritarian parents have lower being criticized anxiety levels and feelings of worthlessness than the students who have indifferent parental attitude. Students who have democratic parental attitudes have lower being criticized anxiety levels than students having indifferent and protective parental attitudes. There is a significantly negative relationship between social avoidance, being criticized, feelings of worthlessness, perceived social support and social support by family, friends and teachers. When examined the relationship between social avoidance, being criticized, feelings of worthlessness and problem-solving approach it is seen that there is a significantly positive relationship between social anxiety?s all sub-scales and problem-solving approach. University students' perceived social support from family, friends and teachers predict significantly social avoidance subscales of social anxiety, family and friend subscales predict being criticized anxiety subscale and family, friend and teacher subscale predict the feelings of worthlessness subscales significantly. Problem-solving approach with social support predict significantly self-confident approach social avoidance dimension; impatient, thinking and self-confident approach predict being criticized anxiety dimension; impatient, avoidant, self-confident and well planned approach predict feelings of worthlessness dimension significantly.

Amaç: Bu araştırmanın amacı lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumlarına göre farklılaşıp farklılaşmadığının ve utangaçlık ile problem çözme yaklaşımları arasında anlamlı düzey- de ilişki olup olmadığının belirlenmesidir. Yöntem: Araştırma genel tarama modeline uygun olarak yapılmıştır. Araştırmanın örneklemi tesadüfi küme örnekleme yöntemi ile seçilen 377’si kız 275’i erkek olmak üzere toplam 652 öğrenciden oluşmaktadır. Örneklemi oluşturan öğrencilerin %24.7’si 9. sınıf, %44.5’i 10 sınıf %30’.8’i 11. sınıf öğrencilerinden oluş- maktadır. Öğrencilerin utangaçlıklarının belirlenmesinde Cheek tarafından 1990 yılında geliştirilen ve Güngör tarafından 2001 yılında Türkçe’ye uyarlaması yapılan ‘Utangaçlık Ölçeği’ kullanılmıştır. Öğrencilerin problem çözme yaklaşımlarının belirlenmesinde Heppner ve Petersen (1982) tarafından geliştirilen Türkçe’ye uyarla- ması Şahin, Şahin ve Heppner (1993) tarafından yapılan “Problem Çözme Envanteri” kullanılmıştır. Anne baba tutumlarının belirlenmesi amacıyla ayrıca bir ölçek uygu- lanmamıştır. Kişisel bilgi formunda anne baba tutumla- rından kendilerine uygun olarak düşündüklerini işaretle- meleri istenmiştir. Verilerin analizinde varyans analizi, tukey testi, pearson momentler çarpım korelasyon kat- sayısı ve regresyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Araştırma soncunda lise öğrencilerinin utangaçlıklarının algılanan anne baba tutumuna göre anlamlı düzeyde farklılaştığı, algılanan anne baba tutum- larını otoriter olarak belirten öğrencilerin utangaçlık puan ortalamaları algılanan anne baba tutumlarını demokratik olarak belirten öğrencilerden anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Araştırmanın diğer bir bulgusunda da prob- lem çözme yaklaşımlarından düşünen, kaçıngan, değer- lendirici, kendine güvenli ve planlı yaklaşımların utan- gaçlık ile anlamlı düzeyde ilişkili olduğu bulunmuştur., Purpose: The purpose of this study is to deter- mine whether high school students’ syhness differen- tiate according to perceived parents’ attitudes and there is meaningful difference between shyness and problem-solving approach. Research has been done in accordance with the general scanning model. Methods: The sample of this study consists of total of 652 students,377 of them female and 275 of them male selected through random cluster sampling method. Sample group consists of students;%24.7 of them 9th grade,% 44.5 10thgrade,and %30’.8 of them 11th grade. For determining students’ shyness, ‘shy- ness Scale’ developed in 1990 by Cheek and adapted to Turkish by Güngör in 2001 was used.In determining Students’ problem-solving approach,”Problem Solving Inventory” developed by Heppner and Petersen (1982) and adopted to Turkish by Şahin, Şahin and Heppner (1993) was used. No other scale was applied to determine attitudes of parents. In the Personal Information Form parents were asked to mark paren- tal attitudes which they think appropriate for them- selves. In the analysis of data, variance analysis, Tukey test, Pearson product moment correlation coef- ficient and regression analysis was used. Results: As a result of research, it has been observed that high school students’ shyness differen- tiate in meaningful level according to perceived parent attitudes and it has been found that score averages of students who define perceived parent attitudes as authoritarian are significantly higher than the ones who define as democratic. Another finding of research shows that there is a relationship in significant level between shyness and thinking, avoidant, assessor, self-confident and planned approaches by problem- solving approaches