Search

In the present work, bakers yeast catalyzed efficient synthesis of 2-amino-2-chromenes in methanol is presented. Here the ultrasonication has dual role i.e. as a source of energy for the reaction and tool for the disruption of the yeast cells. The cyclocondensation has been essentially carried under neutral conditions, thus reducing the possibility of unwanted side reactions.

SARS-CoV2 continues to affect the lives of the majority of the world, and although vaccines are beginning to become available, much of the world will still be unable to obtain them. Furthermore, some studies have suggested that there may have to be annual vaccines and as strains of the virus continue to increase, it is essential for us to move to the next stage of research and attempt to better understand the virus. By utilizing a chemical genetics approach where numerous ligands of distinct chemical libraries are screened through high-throughput screening, we may be able to form an ordered viral cycle of metabolic events that could help identify drug targets more efficiently and coordinate drug use to improve efficacy. A modified version of the virus (to decrease its ability of infection) along with the URA3 protein is then inserted into yeast cells (Saccharomyces cerevisiae) and screened. A simple assay involving the addition of 5’- fluoroorotic acid helps to determine ligand interference and after identifying the compounds, we can order their action into specific steps in the lifecycle and order the events of the life cycle.

Anthony (Tony) Linnane isolated mitochondria from bakers’ yeast during his doctoral studies at the University of Sydney in the 1950s. He subsequently pioneered research into the biogenesis of mitochondria, covering enzymology, membrane biochemistry and molecular biology and genetics, over more than two decades until the mid 1980s. These discoveries were made mostly at Monash University and earned him election as a Fellow of the Australian Academy of Science (FAA 1972) and of the Royal Society (1980). Linnane thereafter broadened his research towards medical topics, especially the role of mitochondria in human ageing, together with studies on interferon and cancer-specific mucinous antigens. After retirement from Monash in 1996, Linnane worked towards ameliorating disease through bioenergetic strategies, based at the Centre for Molecular Biology and Medicine in Melbourne. He played significant roles in the Australian Biochemical Society and the International Union of Biochemistry. Note: This memoir was commissioned by the Historical Records of Australian Science and is published here with minor amendments. It was published in May 2019 and is available at https://doi.org/10.1071/HR19001 . Additional supplementary material is available at this site.

In the 19th century, bread had a pronounced acidic taste and a nonuniform appearance, as shown by a review of 178 early patents families on baker's yeast manufacture. This was largely due to the unpredictable nature of baker's yeast, which was generally grown under empiric conditions in nonsterile dough or liquid prepared with saccharified cereals. Inventors were mainly interested in techniques to increase yields of pressed yeast through media formulation, infection control, and automation of biomass separation and packaging. Still in its infancy, baker's yeast technology was slow to develop and apply new ideas due to lack of awareness on information published in patents and the scientific literature. This review also gives background information on early patents.

Tam buğday ekmeği mineraller, vitaminler, fenolik bileşenler, steroller ve tokoferoller gibi birçok fitokimyasalı içermektedir. Aynı zamanda divalent mineralleri bağlayıp ince bağırsakta mineral alımını olumsuz yönde etkileyen fitik asidi de bünyesinde barındırmaktadır. Bu çalışma kapsamında fitaz aktivitesi yüksek laktik asit bakterileri ve mayalar belirlenip çeşitli kombinasyonlar oluşturulmuş ve farklı sıcaklıklarda ekşi hamur fermentasyonu gerçekleştirilerek ekmek üretimi yapılmış ve kullanılan sıcaklık ve suş kombinasyonunun fitik asit ve mineral içeriği üzerine etkilerinin yanında ekmek kalitesi üzerine etkileri de incelenmiştir. Bu amaçla farklı işletmelerden ekşi hamur toplanarak ve laboratuvarda ekşi hamur üretilerek laktik asit bakterileri ve mayalar izole edilmiş ve ekstraselüler fitaz aktiviteleri belirlenmiştir. Fitaz aktif olan izolatların FT-IR ile spektrumları alınarak sınıflandırma analizi yapılmış, farklı kollardan seçilen izolatlar genetik olarak tanımlanmıştır. En yüksek fitaz aktivitesi, laktik asit bakterilerinden 803,95 U/mL ile HEB33 kodlu Lactobacillus brevis ve 797,88 U/mL ile ELB78 kodlu Lactobacillus plantarum'da, mayalarda ise 582,12 U/mL ile TGM38 kodlu Saccharomyces cerevisiae'da tespit edilmiştir. Bu izolatlardan üç farklı starter kombinasyonu oluşturulmuş ve bunlara ilaveten spontan ekşi hamur üretimi gerçekleştirilmiştir. Starter kullanılan her üç kombinasyonda TGM38 Saccharomyces cerevisiae kullanılmıştır. Ekşi hamur örnekleri 25°C, 30°C, 35°C'de fermentasyona bırakılmış ve ekmek üretiminde kullanılmıştır. Ekşi hamur örneklerinde fermentasyonun 0.saati ve 20.saatinde pH ve toplam titrasyon asitlik (TTA) oranları ölçülmüş ve laktik asit bakteri (LAB) sayımı ve maya sayımı yapılmıştır. Fermentasyonun başlangıcında örneklerin pH ve TTA'ları benzerlik göstermekle beraber fermentasyon sonunda ekşi hamur örneklerinin pH'sı 3,71-4,06 aralığında, TTA'sı ise 6,30-8,80 aralığında olduğu belirlenmiştir. Fermentasyon sonundaki LAB ve maya sayımları ise sırasıyla 6,99-9,47 log kob/g ve 5,54-7,25 log kob/g aralığında bulunmuştur. Ekmek hamurlarında yapılan reolojik analiz sonuçlarında tüm ekmek hamuru örnekleri benzer reolojik davranış sergilemiş, tüm örneklerde frekansa bağlı olarak elastik modülü, viskoz modülü ve bunların bir fonksiyonu olan kompleks modülü değerleri artış sergilemiştir. Üretilen ekmeklerin spesifik hacim değerleri 1,39-2,01 arasında değiştiği belirlenmiştir. Ekmeklerin tekstür parametreleri incelenmiş ve tüm sıcaklıklarda üretilen spontan ekşi hamur eklenmiş ekmek örneklerinin sertlik değerleri, suş eklenerek yapılanlara göre belirgin düzeyde yüksek olduğu tespit edilmiştir. Ekmek örneklerinin duyusal analiz sonuçlarına göre genel değerlendirmede en yüksek beğeniyi 25°C'de Lactobacillus plantarum ELB78+ Saccharomyces cerevisiae TGM38 suşlarıyla üretilen ekşi hamurundan elde edilen ekmek almıştır. Ekmek örneklerinde fitik asit oranı 2,88-6,40 mg/g aralığında farklılık göstermiş, belirlenen sonuçlara göre fitik asit parçalanma oranı %30,47-69,76 arasında değiştiği bulunmuştur. En yüksek oranın (%69,76) 25°C'de fermente edilen, Lactobacillus brevis HEB33, Lactobacillus plantarum ELB78 ve Saccharomyces cerevisiae TGM38 suşlarının birlikte kullanıldığı ekşi hamurdan üretilen ekmek örneğinde olduğu görülmüştür. Ekmek örneklerinin Ca, Mg, Fe ve Zn değerleri de belirlenmiş ve en yüksek Ca ve Mg oranlarının da yine aynı ekmek örneğinde olduğu bulunmuştur. Yüksek fitaz aktivitesi gösteren bazı Saccharomyces cerevisiae izolatları ve aktivite göstermeyen ticari maya izolatının fitaz geninin belirlenmesine yönelik primer geliştirilerek Real Time PCR ile fitaz geninin ekspresyonu incelenmiş ve aktivite gösteren izolatların ekspresyonunun daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Whole wheat bread contains many phytochemicals such as minerals, vitamins, phenolic compounds, sterols and tocopherols. However, it also contains phytic acid, which binds divalent minerals and negatively affects mineral intake in the small intestine. In this study, lactic acid bacteria and yeasts with high phytase activity were determined and sourdough productions were performed with these isolates at different temperatures. The whole wheat breads were produced with sourdough samples and the effects of strains and temperature used in sourdough fermentation were investigated on the bread quality, phytate and mineral content of the bread samples. For this purpose, the sourdough samples were collected from different companies and produced in the laboratory. Lactic acid bacteria and yeast were isolated from these sourdough samples and extracellular phytase activities of the isolates were determined. The spectral measurement of the phytase active isolates was taken by FT-IR spectroscopy and cluster analysis was performed from the spectra. The isolates were selected from different branches of the dendogram and identified genotypically. The highest extracellular phytase activities were determined to be 803.95 U/mL and 797.88 U/mL, observed with Lactobacillus brevis HEB33 and Lactobacillus plantarum ELB78 among lactic acid bacteria, respectively and 582.12 U/mL observed with Saccharomyces cerevisiae TGM38 among yeast. Three different starter combinations were formed from these isolates and in addition, spontaneous sourdough production was performed. Saccharomyces cerevisiae TGM38 was used in all three starter combinations. The sourdough samples were fermented at 25°C, 30°C, 35°C and used in bread production. The pH, total titratable acidity, yeast and LAB counts of the sourdough samples were determined at the beginning and after 20h of fermentation. At the beginning of fermentation, pH and TTA values of the samples were similar. At the end of fermentation, pH and TTA of the sourdough samples were determined in the range of 3.71-4.06 and 6.30-8.80, respectively. LAB and yeast contents of the sourdough samples were in the range of 6.99-9.47 log CFU/g and 5.54-7.25 CFU/g, respectively. In the results of the rheological analysis of the bread dough, all bread dough samples showed similar rheological behaviour, values of storage modulus, loss modulus and complex modulus which is a function of storage and loss modulus increased according to frequency. The specific volume values of the bread samples varied between 1.39-2.01. The texture parameters of the breads were also studied and it was found that the hardness values of the bread samples with spontaneous sourdough produced at all temperatures were significantly higher than those produced by adding the starter cultures. Considering the overall acceptability scores of the bread samples, the highest score was assigned to the bread sample produced with Lactobacillus plantarum ELB78 and Saccharomyces cerevisiae TGM38 fermented at 25 °C. The phytic acid content of the bread samples varied between 2.88-6.40 mg/g. The phytic acid degradation ratio was in the range of 30.47–69.76%, with the highest value found in bread sample fermented at 25 °C, using both Lactobacillus brevis HEB33 and Lactobacillus plantarum ELB78. Ca, Mg, Fe ve Zn content of the bread samples were determined and the highest Ca and Mg contents were found in the same bread sample. The primer was developed in order to determine the phytase gene of some Saccharomyces cerevisiae isolates with high phytase activity and non-active commercial baker's yeast. The phytase gene expression of the isolates was studied by Real Time PCR and the expression of the isolates with high phytase activity was determined to be higher. 155

Yeasts have been used for centuries for the leavening of bread. The main emphasis on the selection of yeast strains has been in relation to wheat products. This study is the first evaluation of different yeasts coming from the baking and brewing industry in a gluten-free system. Five different yeast strains (US-05, WB-06, T-58, S-23 and baker’s yeast) of the species Saccharomyces cerevisiae were evaluated for their suitability to leaven gluten-free dough. A wide range of dough quality characteristics such as the time and temperature-dependent rising behaviour, the chemical composition of the dough and the pH were determined. In addition to this, the bread quality attributes like, volume, texture, structure, aroma and flavour were evaluated. Obtained results indicated different activity levels between the selected yeast strains. Doughs prepared with US-05 showed a slower dough rise during proofing and a decreased height, in comparison to the baker’s yeast control. The application of WB-06 and T-58, however, resulted in a faster dough rise and increased dough height with greater gas cells (p < 0.05). These observations were also found in the baked breads, where these two yeasts reached a higher specific volume and a softer breadcrumb than the baker’s yeast bread (p < 0.05). Statistical analysis revealed strong correlations (p < 0.05) between activity level, dough properties and bread properties. Results obtained showed that the selected yeast strains reached different level of activity due to diverse preferences in temperature, time and sugars. Yeast strains which originated from the brewing industry were found to be suitable for gluten-free bread making.

Bu çalışmada Saccharomyces cerevisiae mayası çoğaltılan besi ortamında oksijen derişiminin, oksijen besleme profillerinin ve glikoz derişimi-oksijen derişimi ikili etkileşimlerinin maya hücre duvarı bileşeni olan beta glukan verimine etkileri incelenmiştir. İnsan sağlığına iyi yöndeki etkileri ve üretim maliyetinin düşük olması sebebiyle beta glukan kaynağı olarak Saccharomyces cerevisiae mayası kullanılmıştır. Mikroorganizmaların çoğaltıldıkları koşullar; hücre çoğalmasını, yapısını ve ürettikleri ürünlerin çeşitleri ile kalitesini değiştirmektedir Mikroorganizmanın temel çoğalma koşullarından olan karbon kaynağı (glikoz) ve oksijen derişiminin beta glukan verimine etkisi incelenmiştir. Öncelikle ön çoğaltmada adımında mikroorganizmanın santrifüjlenerek aşılanmasının, maya derişimini arttırdığı belirlenmiştir. Çalışmalar ilk olarak limitlerin belirlenmesi amacıyla küçük ölçekte, çoklu denemeler halinde gerçekleştirilmiştir. Kesikli ve aralıklı-beslemeli olarak gerçekleştirilen oksijen beslemesinin ve oksijen derişiminin en uygun koşulu, beta glukan verimi değerlendirilerek belirlenmiştir. Sistem sınırlarına ve besleme profiline (kesikli) karar verildikten sonra iki seviyeli tam faktöriyel deneysel tasarım yöntemi kullanılarak deneyler gerçekleştirilmiştir. Tasarım deneylerinin sonuçlarına göre, oksijen ve glikoz derişimleri arttıkça beta glukan veriminin arttığı belirlenmiştir. Regresyon modeli incelendiğinde; en yüksek beta glukan verimi olan 0.811 g yaş bg/ g kmo değerinin, 200 g/L glikoz ve 50 mL oksijenin kesikli beslendiği şartlarda elde edildiği belirlenmiştir. Son olarak deney tasarım matrisindeki merkez nokta koşullarında (130 g/L glikoz, 25 mL oksijen) 5 L'lik karıştırmalı kesikli işletilen biyoreaktörde maya çoğaltılarak, sonuçlar küçük ölçekle karşılaştırılmış ve birbirlerine yakın olduğu (0.5 g yaş bg/g kmo) belirlenmiştir. In this study, the effects of oxygen concentration, aeration profile and glucose-oxygen concentration couple interaction on the yield of beta-glucan, the yeast cell wall component, were investigated in the Saccharomyces cerevisiae growth medium. Because of its positive effects on human health and low cost of production Saccharomyces cerevisiae was used as beta glucan source. Microorganisms' growth conditions changes cell multiplication and structure, products' variety and quality. Effects of carbon source and oxygen concentration, growth conditions of the microorganism, were investigated on the beta-glucan yield extracted from cell wall of the yeast. Firstly, it was determined the inoculation by using centrifuged microorganism in the pre-culture step increased the yeast concentration. Studies were carried out in a small scale and multiple trials in order to determine the limits. The optimal condition of oxygen supply and concentration in batch and intermittent feedings was determined by evaluating beta glucan yield. After defining limits of the system and selecting the oxygen feeding type as batch, experiments were performed by using two level-full factorial experimental design method. According to the results it was concluded that both the oxygen and glucose concentrations were increased, beta glucan yield was also increased. When the model is examined, the highest beta glucan yield was 0.811 g wet bg/g dry yeast under batch feeding of 200 g/L glucose and 50 mL oxygen conditions. Finally, yeast was grown in 5L-stirred-batch bioreactor at the center point (130 g/L glucose, 25 mL oxygen) and results were compared with small scale and observed close to each other (0.5g wet bg/g dry yeast). 115

Bu çalışmada 11 ekşi hamur örneğinden (10 adedi Karadeniz ve Ege Bölgesi'nde bulunan 10 farklı fırından alınmış ve bir adedi laboratuvarda hazırlanmıştır) maya izole edilmiştir. İzolatların 18 adedi Saccharomyces cerevisiae, 5 adedi Torulaspora delbrueckii, 4 Saccharomyces bayanus ve 1 adedi Kluyveromyces marxianus olarak tanımlanmış, ayrıca 28 izolatın teknolojik özellikleri belirlenmiştir.Teknolojik özelliklerine göre, 4 Saccharomyces cerevisiae (3 örnek Karadeniz Bölgesi'nden, 1 örnek Ege Bölgesi'nden) ve 1 Torulaspora delbrueckii (Karadeniz Bölgesi) mayasının asit geliştirme, antifungal etkisi ve tuza direnci yüksek olarak tespit edilmiştir. Bu 5 izolat ekmek yapımı için seçilmişlerdir. Seçilen izolatlar kullanılarak yapılan ekmekler duyusal olarak değerlendirilmiştir. Toplam 10 panelist (20 – 30 yaşlarında) tarafından yapılan değerlendirmede Karadeniz Bölgesi'nden izole edilen Torulaspora delbrueckii kullanılarak üretilen ekmekler beğenilmiştir. In this study, yeasts were isolated from 11 different sourdough samples (10 sourdough samples were taken from bakeries which were in Blacksea and Aegean Regions and also 1 sourdough sample was prepared at laboratory). 18 isolates were identified as Saccharomyces cerevisiae, 5 were identified as Torulaspora delbrueckii, 4 were identified as Saccharomyces bayanus and 1 was identified as Kluyveromyces marxianus also technological properties of 28 isolates were determined. According to their technological properties, 4 Saccharomyces cerevisiae (3 samples from Black Sea Region, 1 sample from Aegean Region) and 1 Torulaspora delbrueckii (Black Sea Region) yeast were found to have high acid development, antifungal effect and salt resistance. These 5 isolates were selected for bread making. Sensorial evaulation was made on breads which bake using selected isolates. Bread, produced with Torulaspora delbrueckii which was isolated from Black Sea Region, was appreciated by totally 10 panelists (20-30 years old). 83

Molecular interactions have widely been modelled as networks. The local wiring patterns around molecules in molecular networks are linked with their biological functions. However, networks model only pairwise interactions between molecules and cannot explicitly and directly capture the higher order molecular organisation, such as protein complexes and pathways. Hence, we ask if hypergraphs (hypernetworks), that directly capture entire complexes and pathways along with protein-protein interactions (PPIs), carry additional functional information beyond what can be uncovered from networks of pairwise molecular interactions. The mathematical formalism of a hypergraph has long been known, but not often used in studying molecular networks due to the lack of sophisticated algorithms for mining the underlying biological information hidden in the wiring patterns of molecular systems modelled as hypernetworks. We propose a new, multi-scale, protein interaction hypernetwork model that utilizes hypergraphs to capture different scales of protein organization, including PPIs, protein complexes and pathways. In analogy to graphlets, we introduce hypergraphlets, small, connected, non-isomorphic, induced sub-hypergraphs of a hypergraph, to quantify the local wiring patterns of these multi-scale molecular hypergraphs and to mine them for new biological information. We apply them to model the multi-scale protein networks of baker yeast and human and show that the higher order molecular organisation captured by these hypergraphs is strongly related to the underlying biology. Importantly, we demonstrate that our new models and data mining tools reveal different, but complementary biological information compared to classical PPI networks. We apply our hypergraphlets to successfully predict biological functions of uncharacterised proteins., Comment: This article has been accepted for publication in Bioinformatics Published by Oxford University Press, https://academic.oup.com/bioinformatics/article/34/17/i944/5093209

Bu çalışmada, Türkiye'nin değişik yörelerinden sağlanmış 7 farklı ekşi hamur örneğinden izole edilen maya örnekleri ile Ankara Üniversitesi Gıda Mühendisliği Bölümü Kültür Koleksiyonu'ndan temin edilmiş 5 adet ekmek mayası örneği ile çalışılmıştır. Ekmek üretimi için uygun nitelikteki mayalar belirlenmeye çalışılarak, kültür koleksiyonumuza yeni mayalar kazandırmak amaçlanmıştır. Örneklerden izole edilen mayalar morfolojik olarak incelendikten sonra, bazı teknolojik özellikleri (maya gelişimi, kabarma gücü, pH ve toplam titrasyon asitliği) belirlenmiştir. Maya gelişimini gözlemlemek amacıyla, gelişmenin 4. 8. ve 24. saatlerinde sayım işlemi gerçekleştirilen izolatların, ilk 8 saat içerisinde gelişimlerinin önemli bir kısmını tamamladıkları belirlenmiş; 24 saatlik inkübasyon süresi sonunda maya sayısı (5,50-9,75)×108 aralığında tespit edilmiştir. Maya örneklerinin kabarma gücünü belirlemek amacı ile hazırlanan hamurlar 35 °C'de 4 saat boyunca inkübe edilerek, kabarmadaki saatlik değişimler izlenmiş; ilk iki saatte kabarmanın önemli ölçüde tamamlandığı (% 120,0-152,7), 4 saat sonunda hamur kabarmasındaki değişim miktarının % 136,5-166,2 aralığında değiştiği belirlenmiştir. En yüksek kabarma gücü değerlerine sahip oldukları gözlenen E12 ve E7a mayaları, ekmek üretimi için starter potansiyeli göstermişlerdir. Hamurların pH değerleri 5,2-5,9 aralığında, toplam titrasyon asitlikleri (TTA) 3,5-5,1 g/L aralığında tespit edilmiştir. Sonuç olarak; maya örneklerinin incelenen teknolojik özellikleri değerlendirildiğinde, ekmek üretiminde kullanılabilmeleri için potansiyel gösterdikleri belirlenmiş olup, üzerinde daha kapsamlı çalışmaların yapılması gerekmektedir. In this study, yeast samples were isolated from 7 different sourdough samples obtained from different regions of Turkey and 5 samples of baker's yeast obtained from Ankara University Food Engineering Department Culture Collection. It was aimed to gain new yeast in our culture collection by trying to determine suitable yeast for bread production. Some of the technological properties (yeast growth, swelling power, pH and total titratable acidity) were determined after morphological examination of the yeasts isolated from the samples.In order to observe yeast growth, isolates that were counted during the 4th, 8th and 24th hours of growth, it was determined that they completed a significant part of their growth within the first 8 hours; At the end of the 24 hour incubation period, the number of yeast was detected at (5,50-9,75)×108. The doughs prepared with the aim of determining the swelling power of the yeast samples were incubated for 4 hours at 35 °C, hourly changes swelling were observed; a significant amount of swelling in the first two hours; (% 120,0-152,7), it was determined that the amount of change in dough swelling changed between % 136,5-166,2 after 4 hours. The E12 and E7a isolates, which were found to have the highest swelling values, showed potential starter for bread production. The pH values of the doughs were determined in the range of 5,2-5,9 with a total titratable acidity (TTA) of 3,5-5,1 g/L.As a result; yeast samples have been shown to have potential to be used in bread production when the technological characteristics are examined and more extensive studies are needed. 57

Providing a project-based experience in an undergraduate biochemistry laboratory class can be complex with large class sizes and limited resources. We have designed a 6-week curriculum during which students purify and characterize the enzymes invertase and phosphatase from bakers yeast. Purification is performed in two stages via ethanol precipitation and anion exchange chromatography, and students perform both direct and coupled enzyme assays. By completion of the experimental series, students are able to identify which enzymes they have purified and have obtained kinetic parameters for one. This experimental series requires minimal instructor preparation time, is cost effective, and works with multiple sections of large groups of students. Students participating in this sequence showed increases in conceptual understanding of biochemical concepts as measured through in-class assessments and anonymous surveys.

Utilizing bakers’ yeast (Saccharomyces cerevisiae) as a biocatalyst, synthesis of α-aminophosphonates in one pot has been accomplished by the three-component reaction of an aldehyde, an amine, and diethyl phosphite in moderate to good yields under solvent-free reaction conditions. Supplemental materials are available for this article. Go to the publisher's online edition of Synthetic Communications® to view the free supplemental file.

An environmentally friendly, one-pot synthesis of biologically important pyran derivatives in water is described herein. The advantages of this method are its simplicity, cost-effectiveness, and environmental friendliness. Water was exploited both as reaction media as well as activator of catalyst (fermentation of bakers' yeast). Compared with other methods for synthesis of pyran derivatives, satisfactory results were obtained with good yields under simple experimental procedure.

Yerkabuğundaki en yaygın dördüncü element olan demir, canlılar için gerekli bir element olmakla birlikte, yüksek konsantrasyonlarda canlılar üzerinde toksik etki göstermektedir. Demirin en yaygın iki oksidasyon hali (Fe+3 ve Fe+2) arasındaki elektron taşınım potansiyeli, demiri tüm canlılar için önemli kılmaktadır. Demir iyonları oksidatif fosforilasyonda da önemli rol oynar.Demir; bakır, çinko, nikel ve kobalt gibi diğer geçiş metalleri ile benzer fiziksel ve kimyasal özellikler göstermektedir. Geçiş metallerinin iyonları ortak taşınım sistemlerine sahiptir veya bazı yapılarda birbirlerinin yerini alabilir. Bu nedenle, demir direnci ile diğer geçiş metallerine olan direncin ortak özelliklerinin olması beklenebilir.Kalıtsal hemokromatozis ve anemi, demire dayalı temel hastalıklardandır. Demir ile ilgili anahtar proteinlerin mutasyonları sonucunda, bu gibi hastalıklar ortaya çıkmaktadır. Bu proteinler, demirin taşınması, algılanması, metabolize edilmesi ve kullanımı durumlarında fonksiyon gösterirler. Demir taşınımının aydınlatılması veya demirin ökaryotlarda kullanımı ve önemine dair elde edilen en ufak bir bilgi, bu hastalıkların temelinde yer alan mekanizmalara ışık tutabilir.Saccharomyces cerevisiae mayası, endüstriyel uygulamalarda ve temel bilim araştırmalarında yaygın olarak kullanılan bir mikroorganizmadır. Temel bilim araştırmalarında kullanılmasının en önemli sebepleri, en basit ökaryotik hücre modeli olması ve genetik modifikasyonunun kolaylıkla yapılabilmesidir. Endüstriyel uygulamalarda tercih edilme sebepleri ise; düşük pH değerlerinde kolaylıkla üreyebilmesi, antibiyotiklere karşı hassasiyetinin olmaması, bakterilere kıyasla toplum sağlığına olumsuz etkilerinin olmaması, yine bakterilere kıyasla daha büyük olduğu için daha kolay hasat edilebilmesi, hücre dışına sentezlenen proteinlerin saflaştırılmasının daha kolay olması ve post-translasyonal modifikasyonları yaparak istenilen konformasyonda proteini sentezleyebilmesidir. Metabolik mühendislik, rekombinant DNA teknolojisi kullanılarak, hücresel aktivitelerin arttırılmasını veya stres toleransı gibi hücresel özelliklerin geliştirilmesini sağlar. Bailey, 1991'de metabolik mühendisliği; hücrenin enzimatik, taşıma ve düzenleyici işlevlerinde rekombinant DNA teknolojisi ile değişiklikler yapılarak hücresel aktivitelerin iyileştirilmesi olarak tanımladı. Bu tanım, bilimsel bir disiplin olarak metabolik mühendisliğin literatürdeki ilk tanımı oldu.Mikrobiyal metabolik mühendislikte genel olarak, özellikleri geliştirilmek istenilen mikrobiyal suşa heterolog genler ve/veya suşun iyileştirilmesi için gerekli olan düzenleyici elementler kazandırılmaktadır. Metabolik mühendislik çalışmaları; belirli bir genetik manipülasyon setinin hangi hücresel işlevde istenilen değişimin elde edilmesinde etkili olduğunun belirlenmesine, uygulanmasına ve geliştirilmesine yardımcı olur. Fakat bu çalışmalarda sıkça karşılaşılan bir kısıtlama ise; bu süreçte, reaksiyona girebilecek potansiyele sahip yeni bileşiklerin ortaya çıkmasıdır. Diğer sıkça rastlanan kısıtlamalar ise; ifade edilen heterolog proteinin proteolize uğramaması, düzgün şekilde katlanması, gerekli bağlanmaların gerçekleşmesi, prostetik grubun eklenmesi, uygun şekilde konumlanması, ilgili mikroorganizmanın gerekli tüm sübstratlara erişimi ve engelleyici bir çevreye maruz kalmaması gibi gereksinimlerdir.Bailey'nin yapmış olduğu ilk metabolik mühendislik tanımı, mikrobiyal stres toleransının iyileştirilmesi gibi çalışmaları kapsamıyor izlenimi vermekteydi. Bu sebeple 1998 yılında Stephanopoulos, eski tanımın `hücresel aktiviteleri` kısmını `ürün oluşumu veya hücresel özellikler` olarak değiştirerek, daha kapsamlı bir metabolik mühendislik tanımı yaptı. Rasyonel metabolik mühendislik, iyileştirilmesi istenilen mikroorganizma hakkında detaylı biyokimyasal, genetik ve regülasyon verisi gerektirdiğinden; bu durum, özellikle hakkında fazla bilgi sahibi olunmayan, ve/veya iyileştirilmesi istenilen özelliklerinin moleküler altyapısı oldukça karmaşık olan mikroorganizmalar için uygulamada ciddi kısıtlamalara neden olabilmektedir. Bu kısıtlamaları aşmak için yine Bailey tarafından 1996'da tanımlanan tersine metabolik mühendislik yaklaşımı ise, rasyonel metabolik mühendisliğin tersten uygulanması niteliğinde olup, iyileştirilmek istenilen mikroorganizma hakkında kapsamlı bilgi sahibi olmayı gerektirmemesiyle araştırmacılara avantaj sağlamaktadır. Tersine metabolik mühendislik yaklaşımı, öncelikle heterolog bir organizmada veya ilgili bir model sistemde istenilen fenotipi tanımlamak ya da oluşturmak, ikinci olarak bu istenilen fenotip için gerekli genetik ve çevresel faktörleri tanımlamak veya ortaya çıkarmak ve son olarak da istenilen fenotipi istenilen organizmaya aktararak uygulamayı kapsar. Bu çalışmanın amacı; bir tersine metabolik mühendislik stratejisi olan evrimsel mühendislik ile daha önce elde edilmiş olan, demire dirençli Saccharomyces cerevisiae mutant mayasının moleküler ve fizyolojik yönden karakterize edilmesi ve böylelikle demir direncinin karmaşık moleküler altyapısının incelenmesidir. Bu amaçla, demire dirençli suşun diğer stres türlerine (özellikle de diğer geçiş metal iyonlarına) karşı çapraz direnci detaylı olarak belirlenmiştir. Fizyolojik analizler de gerçekleştirilmiş ve demire dirençli mutantın yüksek düzeyde gliserol ürettiği ve yine yüksek düzeyde trehaloz biriktirdiği gözlenmiştir. S. cerevisiae mayasının toksik metal stresi varlığında iki ana direnç mekanizması ile hayatta kalabildiği bilinmektedir: ayırma/uzaklaştırma ve kaçınma. Dirençli suşun temel demir direnç mekanizması hakkında bilgi edinmek amacıyla; Alevli Atomik Absorpsiyon Spektrofotometri (F-AAS) yöntemi ile, demir stresi varlığında ve yokluğunda mutant suşun ve referans suşun demir içerikleri belirlenmiştir. Sonuçlar, ortamda demir stresi yokken, demire dirençli maya suşunun, referans suşa kıyasla anlamlı ölçüde daha yüksek demir düzeyine sahip olduğunu göstermiştir. Bununla birlikte, demir stresi varlığında, demire dirençli mutant, referans suş kadar yüksek düzeyde demir iyonunu bünyesine almamıştır. Bu bulgular; demir stresi varlığında, demire dirençli mutantın demir iyonlarının hücre içine taşınımından kaçınarak hayatta kalabildiğine işaret etmektedir.Demire dirençli S. cerevisiae suşunun moleküler karakterizasyonu için, kantitatif Revers Transkriptaz Polimeraz Zincir Reaksiyonu (qRT-PCR) ve mikroarray yöntemleri kullanılarak, demir stresi varlığında ve yokluğunda transkriptomik analizler gerçekleştirilmiştir. Mikroarray analiz sonuçları; demire dirençli S. cerevisiae suşunun oksidatif stres ile ilişkili genlerinin anlatım düzeylerinin, demir stresi yokluğunda bile, referans suşa kıyasla daha yüksek düzeyde olduğunu göstermiştir.Mikroarray analiz sonuçları doğrultusunda, lipid peroksidasyon testi ve hücre içi reaktif oksijen türü (ROS) düzeyi tespit testi gerçekleştirilmiştir. Demire dirençli suşun hücre içi ROS düzeyinin referans suşa göre daha düşük düzeyde olduğu görülmüştür. Buna göre, demire dirençli suş muhtemelen oksidatif stres ile ilişkili genlerinin anlatım düzeylerini yüksek tutarak antioksidan maddeler üretmekte, böylelikle hücre içi ROS düzeylerini düşürmekte ve yüksek düzeyde demir stresi varlığında hayatta kalabilmektedir. Iron, the fourth most abundant element in earth crust, is essential for living organisms. At high concentrations, however, it is toxic. The electron transport potential between its two most common oxidation states (Fe3+ and Fe2+) makes iron crucial for all living organisms. Iron ions play critical roles in oxidative phosphorylation.Iron shows similar physical and chemical properties with other transition metals, like copper, zinc, nickel and cobalt. Transition metal ions have common transport systems or they can replace each other in some structures. Thus, it can be expected that iron resistance and resistance to other transition metals may have common features.The aim of this study was the molecular and physiological characterization of an iron-resistant Saccharomyces cerevisiae mutant that was previously obtained by evolutionary engineering, an inverse metabolic engineering strategy. For this purpose, the cross-resistance of the iron-resistant strain against other stress types (particularly other transition metal ions) were determined in detail. Growth physiological analyses were also performed, which revealed that the iron-resistant mutant produced high levels of glycerol and accumulated high amounts of trehalose.The yeast S. cerevisiae can survive toxic metals by either of the two major kinds of resistance mechanisms: sequestration or avoidance. To gain insight into the major iron resistance mechanism in the resistant strain, iron contents of the mutant and the reference strain were determined both in the presence and absence of iron stress, by using Flame Atomic Absorption Spectrophotometry (F-AAS). The results showed that the iron-resistant yeast strain had significantly higher iron level than the reference strain, already in the absence of any iron stress. When iron stress was present in the culture medium, however, the iron-resistant mutant did not take up as much iron ions as the reference strain did. These results imply that in the presence of iron stress, the iron-resistant mutant avoids iron ion uptake, to survive iron stress conditions.For molecular characterization of the iron-resistant S. cerevisiae strain, transcriptomic analyses were performed using quantitative Reverse Transcriptase Polymerase Chain Reaction (qRT-PCR) and microarray technology, both in the presence and absence of iron stress. Microarray analysis results showed that the iron-resistant S. cerevisiae strain had higher expression levels of the oxidative stress-related genes than the reference strain, even in the absence of any iron stress.According to the results obtained by the microarray analysis, lipid peroxidation assay and intracellular reactive oxygen species (ROS) levels determination assay were performed. The intracellular ROS level of the iron-resistant strain was found to be lower than that of the reference strain. Thus, the iron-resistant strain possibly expresses high levels of oxidative stress-related genes and produces antioxidant c which reduce intracellular ROS levels. By this means, it may survive high levels of iron stress. 132

Infections are common in early childhood and create a large economic burden on both the healthcare system and individual family. To solve this problem, we evaluated the ability of baker’s yeast beta glucan (BYBG) to reduce the number of episodes of common childhood illness in 174 Chinese children with 1 to 4 years old in a 12 week randomized, double-blinded, placebo controlled study. We found that children in BYBG group experienced less common childhood infectious illness episodes during the study compared to the placebo group and BYBG were well tolerated for the children with 1 to 4 years old.

Bu çalışma ile sütte doğal olarak bulunan faydalı bir maya olan ve sahip olduğu β-galaktosidaz enzimi sayesinde laktozu karbon kaynağı olarak kullanabilen Kluyveromyces lactis mayasının ekmek mayası olarak kullanılabilme potansiyelinin araştırılması ve ekmeğin besin değerinin arttırılması amaçlanmıştır. Bir yandan peynir altı suyu ilavesiyle ekmeğin peynir altı suyu proteinlerce zenginleştirilmesi ve besin değerinin artırılması sağlanırken diğer yandan Saccharomyces cerevisiae'dan farklı olarak sahip olduğu β-galaktosidaz enzimi sayesinde laktozu karbon kaynağı olarak kullanabilen Kluyveromyces lactis mayasının kullanımı ile ekmeğin içerdiği laktoz miktarının belli ölçüde sınırlandırılması sağlanmış olacaktır. Bu amaçla yalın ve zenginleştirilmiş hamur örnekleri hazırlanmıştır. Yalın hamur; un, su, tuz ve maya içerirken, zenginleştirilmiş hamurlar sırasıyla %10 laktoz, %10 sukroz ve %13,35 peynir altı suyu tozu ilaveli olarak hazırlanmıştır. Hazırlanan roll-ekmek hamurları 2 saat kitle-fermantasyonunu takiben 1 saat son fermantasyona tabi tutulmuş ve elde edilen hamurlar önceden ısıtılmış 1750C'deki fırında 15 dakika süre ile pişirilmiştir.Üretilen ekmeklerin, protein, kül, nem, ağırlık kaybı, pH, toplam titrasyon asitliği, özgül hacim ve renk değerleri ölçülmüş tekstürel ve duyusal analiz yapılmıştır. Kluyveromyces lactis kullanılarak üretilen ekmeklerden elde edilen sonuçlar geleneksel ekmek mayası Saccharomyces cerevisiae'dan elde edilen sonuçlarla karşılaştırılmıştır.Araştırma neticesinde peynir altı suyu tozu katkılı Kluyveromyces lactis ile hazırlanan ekmeklerin asitlik, pH, protein içeriği, renk gibi özellikler bakımından Saccharomyces cerevisiae ile hazırlanan ekmeklerle benzer nitelikler taşıdığı belirlenmiştir. Özgül hacim, renk değişimi, tekstürel analiz sonuçları, ağırlık kaybı, nem içeriğinde ise Saccharomyces cerevisiae'dan daha iyi sayısal değerlere sahip olduğu sonucuna varılmıştır.Panalistler tarafından yapılan duyusal değerlendirme sonucunda kabuk rengi, kabuk yapısı, ekmek içi gözenek yapısı, elastikiyet, aroma ve genel kabul edilebilirlilik kriterleri açısından Kluyveromyces lactis mayası kullanılarak üretilen laktoz ve PAST katkılı ekmeklerin kabul edilebilir nitelikte olduğu görülmüştür. It is aimed in this research to investigate the potential of Klyveromyces lactis yeast which is a beneficial yeast naturally present in milk and can use lactose as carbon source owing to enzyme β-galactosidase, to be used as baker's yeast and to increase the nutritional value of bread. On the one hand, while it is provided enrichment of bread with whey proteins and increasing the nutritional value by the addition of whey and on the other hand, it will provide the limitation of lactose amount in bread to a certain extent by the usage of Kluyveromyces lactis yeast which can utilize lactose as carbon source since it has enzyme β-galactosidase unlike Saccharomyces cerevisiae.For this purpose plain and enriched dough samples were prepared. While plain dough contains flour, water, salt and yeast, the enriched doughs were prepared by the addition of 10% lactose, 10% sucrose and 13.35% whey. The prepared doughs were subjected to final fermentation for one hour following mass fermentation for two hours and the dough obtained was baked in an oven preheated to 175°C' for 15 minutes.The protein, ash, moisture, weight loss, pH, total titratable acidity, specific volume and color values of produced breads were measured, textural and sensory analysis of them were performed. The results obtained from the breads produced by the usage of Kluyveromyces lactis were compared with the results obtained by the usage of traditional baker's yeast Saccharomyces cerevisiae.According to research result, it is determined that, the acidity, pH, protein content and color properties of breads prepared from the whey powder fortified dough with Kluyveromyces lactis yeast showed similar characteristics to those produced by Saccharomyces cerevisiae. On the other hand, better numerical values in terms of specific volume, color values, textural analysis results, weight loss and moisture content values were obtained as compared to Saccharomyces cerevisiae.It was seen that, lactose and whey powder fortified breads produced by using Kluyveromyces lactis yeast posses acceptable quality in terms of shell color, shell structure, crumb pore structure, elasticity, aroma and general acceptability criterions according to sensory sensory evaluation results made by panelists. 199

Bakers' yeast efficiently catalyzes synthesis of the benzimidazole and quinoxaline derivatives in aqueous media, via reaction of 1,2-phenylenediamine derivatives with aromatic aldehyde and 1,2-diketones respectively. The reactions proceed rapidly and the products are obtained through a facile and green procedure in good yields.

Baker's yeast was produced from three selected baker's yeast strains using date syrup as a substrate at low and high flow rate compared to those produced using molasses substrates. Performance of the produced baker's yeasts on Arabic bread quality was investigated. Baking tests showed a positive relationship between total Arabic bread quality and yeast gassing power. This relationship could be used as a general reference to estimate the quality of such yeasts. The Arabic bread made with Hollandia yeast produced using date syrup at low flow rate exhibited the highest overall total quality bread score. Moreover, NCYC 1530 baker's yeasts produced using date syrup at high flow rate or 1:1 molasses to date syrup at low flow rate, significantly produced high quality Arabic breads. Results also indicated that yeasts produced from the date syrup gave baking results comparable to yeasts produced from molasses. There were insignificant differences in gassing power between yeasts produced from date syrup and yeasts produced from molasses. So, it could be concluded that excellent quality Baker's yeast could be produced using date syrup substrate. Key wards: Date syrup, molasses, baker's yeast, fermentation, Arabic bread, gas production power.

ObjectiveTo formulate and evaluate acyclovir microcapsules using bakers yeast.MethodsAcyclovir, pretreated yeast and deionised water were taken at a volumetric ratio of 1:2:4 respectively. This suspension was agitated in a magnetic stirrer at 25°C, 30°C, 35°C, and 40°C for 4 hours. The suspension was then centrifuged for 10 minutes at 2 000 rpm. The supernatant solution was decanted and the cells were washed 5 times with deionised water. Then the suspended drug entrapped yeast cells were dried in a lyophillizer for 48 hours. The yield was noted.ResultsThe first four formulations were done with 200 mg of the drug, followed by 400 mg for the next four formulations and 800 mg the last four formulations. SEM showed that the surface of the microcapsules was intact, with no burst characteristics. FTIR showed no interaction between acyclovir and the cell wall. DSC showed that the peak was within the standard values. The mean particle size for all the samples was 8 μm in diameter. The dissolution studies were done for all the twelve samples and showed a Fickian model of diffusion.ConclusionsFrom the results it is inferred that the samples prepared at 40°C (FY-4, FY-8, FY-12) show better entrapment and release. So these samples are formulated in the form of a suspension and compared with marketed acyclovir suspension using HPLC technique. The formulated suspensions with FY-4, FY-8 and FY-12 shows drug content in accordance with the standards of the pharmacopoeial limits.

3-Aryl-2,1-benzisoxazoles and its salts underwent reductive cleavage of the N–O bond leading to 2-aminobenzophenones with bakers’ yeast under non-fermenting conditions in aqueous media. The procedure gives excellent yields of 2-alkylamino- and 2-aminobenzophenones.

A simple and inexpensive method for the reductive cleavage of N–O bond of benzofuroxans with bakers' yeast under nonfermenting condition in aqueous media was achieved. The procedure gives excellent yields of aryl-1,2-diamines.

Summary Two rapid and simple methods for determining the reduction of 2-(p-iodophenyl)-3-(p-nitrophenyl)-5-phenyltetrazolium chloride (INT) to INT-formazan by bakers' yeast were compared. The first method involves counting with a light microscope the number of yeast cells containing INT-formazan crystals. In the second method, INT-formazan is extracted from cells retained on membrane filters, using dimethyl sulphoxide. The INT-formazan is then quantitated by absorption spectrophotometry. Several brands of bakers' yeast of various ages were tested. Results obtained with the two methods were closely correlated. The extraction method is the more rapid and convenient of the two assays investigated and may be used to follow change in activity with time, compare various yeast brands or investigate the effect of various environmental conditions on yeast INT-dehydrogenase activity.

Bu çalışmadaki araştırmalar, tüketicilerin doğal, lezzetli ve sağlıklı gıda taleplerini karşılaşılayan ekşi maya ekmeği üretimi için çeşitli meyve ve sebzelerden ekşi maya geliştirilmesi üzerine gerçekleştirilmiştir. Ekşi maya hazırlanımında starter kültür kaynağı olarak kara havuç, kırmızı pancar, nar ve çilek tercih edilmiştir. Ekşi maya hazırlanımı geleneksel uygulama temel alınarak üç aşamalı olarak gerçekleştirilmiştir. Ekşi maya özelliklerinin belirlenmesinde pH, toplam titre edilebilir asitlik, laktik asit bakteri ve maya sayımı analizleri gerçekleştirilmiştir. Ekmek özelliklerinin değerlendirilmesinde ise pişme kaybı, spesifik hacim, renk özelliği, nem içeriği, su aktivitesi ve tekstürel analizleri gerçekleştirilmiştir. Ayrıca ekmek seçiminde tüketici tercihlerini belirlemek amacıyla duyusal analiz yapılmıştır.Ekşi maya yapımında kullanılan önmaya örneklerinde pH ve titre edilebilir asitlik değerleri substrat kaynağına bağlı olarak değişkenlik göstermektedir. pH değeri nar için ortalama değer olan 3.58 ile kırmızı pancar için ortalama değer olan 5.08 arasında bulunmuştur. Titre edilebilir asitlik; kırmızı pancarda 4.53 ml ile en düşük, siyah havuçta 7.93 ml ile en yüksek bulunmuştur. Kullanılan önmayada olduğu gibi Hamur I için en düşük pH değeri nar örneğinde ölçümlenmiştir. Hamur I için titre edilebilir asitliğin 2.37 ml (kırmızı pancar) ve 4.97 ml (nar) arasında olduğu gözlemlenmiştir. Hamur I örnekleri arasında en yüksek maya sayımı (6.0*105 cfu/g) çilekde elde edilirken en yüksek laktik asit bakteri sayımı (7.8*104 cfu/g) ise kara havuçta elde edilmiştir. En düşük hücre sayımları ise nar örneklerinde elde edilmiştir. Tazeleme aşamaları sonrasında, Ekşi maya III örnekleri için ölçümlenen pH ve titre edilebilir asitlik değerleri besinsel bitki türlerine göre değişkenlik göstermemiştir (p

Fungi have now well and truly entered the genomic age. We currently know the complete DNA sequence for 18 fungal species and many more fungal genome sequencing projects are in progress. Whilst yeasts dominated the early genomic years, recently there has been a dramatic increase in filamentous fungal genome projects. The implications of this wealth of genetic information for mycologists worldwide is immense. In this review we summarise the background to fungal genome projects with an emphasis on the filamentous fungi. We discuss efforts to determine gene function and to compare genomes from different species. Since this is such a fast-moving field, useful web sites are listed that will enable the reader to keep up to date with developments.

Aquaporins are channel proteins that enhance the permeability of cell membranes for water. They have been found in Bacteria, Archaea and Eukaryotes. However, their absence in many microorganisms suggests that aquaporins do not fulfill a broad role such as turgor regulation or osmoadaptation but, instead, fulfill a role that enables microorganisms to have specific lifestyles. The recent discovery that aquaporins enhance cellular tolerance against rapid freezing suggests that they have ecological relevance. We have identified several examples of large-scale freeze-thawing of microbes in nature and we also draw attention to alternative lifestyle-related functions for aquaporins, which will be a focus of future research.

The influence of whole yeast cells (0–15% w/v) on the protein adsorption performance in dye-ligand chromatography was explored. The adsorption of a model protein, bovine serum albumin (BSA), was selected to demonstrate this approach. The UpFront adsorbent (ρ=1.5 g/cm3) derivatised with Cibacron Blue 3GA and a commercially available expanded bed column (20 mm i.d.) from UpFront Chromatography, Denmark, were employed in the batch binding and expanded bed operation. The BSA binding capacity was demonstrated to not be adversely affected by the presence of yeast cells. The dynamic binding capacity of BSA at aC/C 0=0..1 biomass concentration of 5, 10, 15% w/v were 9, 8, and 7.5 mg/mL of settled adsorbent, respectively.

The adsorption of a model protein bovine serum albumin (BSA) in expanded bed chromatography was undertaken by exploiting a commercially available expanded bed column (20 mm i.d.) from Up Front Chromatography and Streamline DEAE (ρ=1.2 g/cm3) from Amersham Pharmacia Biotechnology. The influence of whole yeast cells on the adsorption capacity of column was explored by employing yeast cells in a concentration ranged of 0 to 15% (w/v). Equilibrium isotherms for adsorption of BSA on Streamline DEAE were correlated by using Langmuir equation. The presence of yeast cells resulted in decreased of BSA binding capacity in both batch binding and expanded bed chromatography. Results indicated that the yeast cells act as competitor for proteins to bind to the sites on adsorbents.

F.L. LOW, I.C. SHAW AND J.A. GERRARD. 2004. Aims: To investigate the ability of baker’s yeast (Saccharomyces cerevisiae) to degrade the herbicide glyphosateduring the fermentation cycle of the breadmaking process.Methods and Results: Aqueous glyphosate was added to bread ingredients and kneaded by commercially availablebreadmaking equipment into dough cultures. Cultures were incubated in the breadmaker throughout thefermentation cycle. The recovery of glyphosate levels following fermentation was determined, thus allowing anestimation of glyphosate degradation by yeast.Conclusions: It was shown, for the first time, that S. cerevisiae plays a role in metabolizing glyphosate during thefermentation stages of breadmaking. Approximately 21% was degraded within 1 h.Significance and Impact of the Study: As a result of projected increases in the glyphosate use on wheat and therole of bread as a dietary staple, this may contribute to more informed decisions being made relating to the use ofglyphosate on glyphosate-resistant wheat, from a public health/regulatory perspective.Keywords: bakers’ yeast, breadmaking, consumers, glyphosate, risk.

An empirical equation is proposed to correlate the dough volume and the incubation time during cylinder tests using thin flour dough carried out to evaluate the gassing power of compressed yeast. The above equation permitted to correlate the gassing power of the yeast and the proof time, as well as to calculate the specific rate of the dough volume variation at any time. It provided more information regarding the fermentation power of the yeast than the sole value of its gas-producing power. A physical interpretation of the proposed equation is presented.Propõe-se uma equação empírica que correlaciona o volume da pasta com o tempo de incubação na medida, pelo método do cilindro graduado e pasta de baixa concentração, da capacidade do fermento prensado de aumentar o volume da pasta (usualmente denominada "poder de levantamento" ou "poder de fermentação" do fermento). A equação proposta permite não apenas correlacionar o valor daquela capacidade com o tempo de incubação, mas também calcular a velocidade específica de aumento do volume da pasta em cada instante, fornecendo assim muito mais informações sobre o desempenho do fermento. Apresenta-se, também, uma possível explicação da fórmula empírica proposta.

Biotechnological processes are notoriously difficult to control using conventional methods owing to their time-variant and non-linear characteristics. Additionally, attempting to control the biomass concentration has its own problems. The profitability of a fermentation process can be optimised in a number of different areas such as design, environment, scheduling and feed profile selection. Thus one approach is to utilise a feed profile which maximises cell growth while minimising the substrate used. One method is to utilise artificial intelligence such as genetic algorithms. In this paper, a genetic algorithm has been applied in a move toward producing an optimum substrate feed profile given a defined cost function. A study is presented illustrating the performance of a genetic algorithm demonstrating its ability to generate a feed profile based on a number of objective functions. The work has been applied to a simulation of a Bakers' Yeast fedbatch fermentation. Results demonstrate how the learning mechanism developed an optimal feed profile which meets the defined criteria