Search

Bu çalışma 1985-1994 yılları arasında faaliyet gösteren Radikal Demokrat Yeşiller’inkısa ama öncü mücadelesini birincil ve ikincil kaynaklara dayanarak anlatmayıamaçlamaktadır. Yeşil, feminist, LGBTİ, antimilitarist ve ateist grupların bir eylemkoalisyonu olan Radikal Demokrat Yeşiller 1980 sonrası siyasal atmosferin bir ürünüdür.Hareketin teorik ve pratik altyapısının oluşturulmasında lider İbrahim Eren’in ağırlığıvardır. Eren’in farklı Avrupa ülkelerinde yaşadığı siyasal ve toplumsal hareketlerdeneyimleri Radikal hareketin fikren şekillenmesinde ve bir eylem koalisyonunadönüşmesinde rol oynamıştır. Toplumsal cinsiyet, kent, özgürlükler, anti-militarizm,hayvan hakları gibi alanlarda faaliyet göstermişlerdir. Teorik tartışmalardan ziyadetoplumsal hareketlilik, eylemler ve manifestolar öne çıkmaktadır. Yurt çapındaörgütlenmenin aracısı olabileceğini düşünerek çıkardıkları Yeşil Barış dergisi 1988-89yıllarında altı sayı yayınlanabilmiştir. Radikal Demokrat Yeşiller İtalyan Radikalleri ileirtibatta olmuş, isim, ideolojik çerçeve ve hareket biçimi açısından onları örnek almıştır.Radikaller eylemlerle büyüyen bir kitleselleşme peşinde olmamışlar, doğrudan eylemingücüne inanmışlar ve farklı ezilen grupların birbiriyle dayanışmasını örgütlemeyeçalışmışlardır. 1987’de Yeşil Barış Çevre Derneği’ni kurmuşlardır. Farklı grupların eylemkoalisyonu olan Radikallerin kurumsallaşma ve partileşme çabaları başarısız olmuştur.Mücadelelerine ve kimliklerine yönelik birçok suçlamayı, fiziksel ve psikolojik saldırılarıgöğüslemek ve çeşitli bedeller ödemek zorunda kalmışlardır. Siyasal atmosferindeğişmesi, yeni toplumsal hareket örgütlerinin ortaya çıkması, Radikaller içindeki farklıbileşenlerin kendi kulvarlarında örgütlenme çabaları hareketin sönümlenmesinde roloynayacaktır. Radikaller ağırlıklı olarak yeşil hareket ve yeşil siyaset çerçevesindendeğerlendirilmiştir. Hareketin oluşum süreci, fikri kaynakları, toplumsal mücadeleleri,partileşme süreci, ulus ötesi aktörlerle ilişkileri ve neden sönümlendiğini incelenmiştir.Söylemleri ve eylemleri pek çok alanda öncüdür, Türkiye’nin o dönemki siyasal vesosyal dinamiklerine göre oldukça yenidir. Bu öncü yönleri bir yandan daha çok kabulgörmelerini ve toplumun ilerici kesiminin dikkatini çekmeye başarırken diğer yandançıkarılmasıyla baskı ve şiddet görmelerine, toplum nezdinde yalnızlaştırılmalarına sebepolmuştur. Bu çalışma için hareketin lideri İbrahim Eren ve aktivistlerle derinlemesinegörüşmeler gerçekleştirilmiş, İbrahim Eren’in kişisel arşivi, Radikal Demokratik Bir YeşilParti için Program Taslağı, Yeşil Barış dergisi, dönemin Sokak, Nokta, Yeni Gündem,Ağaçkakan ve Üç Ekoloji gibi yayınları ve günlük gazeteleri taranmıştır.

Bu makale İstanbul'daki ilçe belediyelerinin 2010-2014 ve 2105-2019 dönemleri için yaptığı stratejik planlarda çevre başlığını değelendirmeyi amaçlamıştır. Belediyeler coğrafi konumlarına, altyapı olanaklarına ve sınırları dahilindeki çevresel sorunlara bağlı olarak çevre konusu farklı şekillerde ele alarak stratejik hedefler belirlemişlerdir. Çevre bu planlarda 'Çevre ve Sağlık Yönetimi', 'Çevre Koruma ve Geliştirme Sektörü',' Çevre Hizmetleri Yönetimi' başlıklarıyla biçimlendirilmiştir. Çevre alanında stratejik hedeflerden büyük ölçüde Çevre Koruma ve Kontrol Müdürlüğü ve Temizlik İşleri Müdürlüğü sorumludur. Stratejik plan mevzuatına dair atıflara her ilçede rastlanırken ilgili çevre mevzuatına ve politika belgelerine çok az atıfta bulunulmaktadır. İlk dönem planlarında çevreyi ilgilendiren alanlarda performans hedefleri, performans göstergeleri ve bütçelendirme bulunmamakla birlikte ikinci dönemki planlarda somut hedefler ve bütçelendirme gözlemlenmektedir. This article aims at analyzing the environmental dimensions of strategic plans drawn up by İstanbul district municipalities for the periods of 2010-2014 and 21052019. Geographical situation, infrastructural facilities and the environmental problems they face are the driving factors behind defining environmental strategic objectives. These can be mainly summarized under 'Environment and Health Management', 'Environmental Protection and Development Sector', and 'Environmental Services Directions' issues. Environment Protection and Control and Cleaning Services Departments are the main actors responsible from environmental strategic objectives. While there are a large number of references to legislation of strategic plans, local strategic plans are rarely linked to national environmental legislations or policy papers. Performance objectives, performance indicators and environmental budgets are absent in the first period of strategic plans however concrete objectives and budget accounts linked to environmental goals are more frequent in the second period.

Yerel yönetimler, çevresel sürdürülebilirliğin önemli bir aktörü olarak, hava kirliliği, yeşil alanlar, hayvan hakları ve atık yönetimini kapsayan geniş bir politika yelpazesinde, yerel topluluklar tarafından yöneltilen itirazların hedefi olmaktadır. Atık yönetimi alanında, toplum tarafından üretilen yüksek miktarlardaki atık, yerel yönetimleri, yeni atık bertaraf tesislerinin konumlandırılması için baskı altına almaktadır. Bu durum, yerel toplulukları, atık nedeniyle oluşabilecek hastalık riski, çöp gazına maruz kalmak ve çöp kokusu ile yaşamak gibi endişelerle birlikte, çevreye vereceği zararlar ve ekonomik faaliyetleri için bir tehlike arz ettiği iddialarıyla protesto etkinliğine başvurmalarına yol açmaktadır. Bu çalışmanın temel amacı, 2000 ve 2018 yılları arasında Türkiye'de yerel yönetimlere karşı yöneltilen atık protestolarının neden meydana geldiği sorusuna, protesto etkinlik analizi yöntemini kullanarak, cevap aramaktır. Böylece, çalışma, toplumsal hareketler literatüründeki politika süreci teorisi çerçevesinde, Türkiye'de yerel yönetimlerin yetki alanında yapılması planlanan veya işletme halinde olan atık tesislerine karşı gerçekleştirilen protesto etkinliklerinin, taleplerini, frekansını, konumunu, aktörlerini ve repertuar türleri ile birlikte atık karşıtı hareketlerin sonuçlarını belirleyen faktörleri de kayıt altına alarak inceleyecektir. Local governments, as essential actors of environmental sustainability, are regularly challenged by local communities in wide range policy areas covering air pollution, recycling, green spaces, animal rights and waste management. Regarding the waste management, high quantities of waste generated by society force municipalities to site new waste disposal plants which provoke protests over the concerns of local communities such as the exposure of waste-based health risks, smells and landfill gas, along with economic and environmental grievances. The primary aim of this thesis is to seek answer why waste protests occurred against municipalities in Turkey between 2000 and 2018 by employing the protest event analysis method. By doing so, the research records the examination of claims, targets, frequency, location, dimensions, types and actors of the protests, as well as the determinants of outcomes in waste mobilizations, against waste infrastructures planning to construct or existing in operation by local authorities in Turkey within the framework of policy process theory in social movement literature. 123

Bu tez, İstanbul'un Cihangir semtinde film endüstrisi tarafından yürütülensoylulaştırma sürecini anlatmaktadır. Ayrıca film sektörünün ve sektörün içinde yer alanfarklı mesleğe ait gurupların Cihangir'de önemli soylulaştırmacılar olarak oynadığı roleodaklanır. İstanbul'un Avrupa yakasında bulunan en kozmopolit mahallelerden biri olarakgösterilen Cihangir 1990'lardan itibaren başlayan soylulaştırma süreciyle birlikte fizikselözelliklerini koruyarak karakteristik bir değişime neden olur. Fakat bu değişim birdenbiregözle görülür bir şekilde değil, zamanla yıllar sonra etkisini gösterir. Bu çalışma, filmendüstrisinin Cihangir'e yerleşmesine neden olan dinamikleri ve sebepleri anlamayaçalışacaktır. Cihangir'in soylulaştırılmasının nedeninin harabe ya da elverişsiz halegelmiş binalarından dolayı değil geçmişte film endüstrisinin ve popüler sinemanıniçerisinde konumlandığı Beyoğlu Yeşilçam Sokağı'nın, Beyoğlu İstiklal Caddesi vebitişik mahallelere olan alışkanlıklarından ötürü olabileceğini anlatacaktır.Makale iki ana bölümden oluşur. Birinci bölüm, soylulaştırma ile ilgili önemliterimlere yer verip varolan tanımı ve soylulaştırma teorilerini sunar. İkinci bölüm iseCihangir'de evrimleşen soylulaştırma tipini izah edip, sanatsal katılımın neden olduğufaktörleri ve etkileri açığa çıkartacaktır. Tez, makale, mahallede yapılan röportaj vesektörde yer alan önemli guruplarla yapılan mülakatların bir özeti ile sonuçlanacak. This dissertation takes a look at the process of gentrification carried out by the filmindustry in the neighborhood of Cihangir in Istanbul, Turkey. Furthermore, it focuses onthe role that the film art and artists played there as key gentrifiers. Branded as one of themost cosmopolitan quarters on the European side of Istanbul, Cihangir remains equal toitself in spite of gentrification and urban renewal projects began in the 1980s. AlthoughCihangir was and is being gentrified, the arrival of the gentrifiers thereat did not visiblyimpact on its social structure at all. Based on this argument, this study tries to understandmotivations and reasons that led the film industry to sit in Cihangir. It is also explainedthat gentrification did not occur in Cihangir as a result of a deteriorated area, but ratherbecause of its proximity to Yeşilçam sokağı on Beyoğlu district; Yeşilçam sokağı whichserved as headquarter in the 1970s for the Turkish popular cinema. The essay will consistof two major parts. The first part starts with an overview of some of key terms andprovides existing definitions and theories of gentrification. The second part will shedlight on the process of gentrification itself as it evolved in Cihangir and reveal factors andeffects sparked by the artistic involvment. The essay will conclude with a summary ofinvestigations and interviews conducted on the ground. 108