Search

Amaç: İnguinal herni onarımı genel cerrahi pratiğinde en çok yapılan operasyonlardan biridir. Nöroaksiyel anestezinin uyanık ve spontan soluyan hastaya izin vermesi, yapılışın basit ve kolay olması, cerrahi için uygun anestezik koşullar sağlaması ve postoperatif ağrı kontrolüne izin verip erken taburculuk sağlaması diğer tekniklere göre avantajlı yanlarıdır. Bu çalışmamızda inguinal herni operasyonlarında spinal anestezi ile kombine spinal epidural anestezi tekniklerinin hemodinami, blok seviyesi, bulantı ve kusma üzerine olan etkilerini karşılaştırmayı amaçladık.Yöntem: Spinal veya kombine spinal epidural anestezi altında elektif inguinal herni onarımı yapılan 20-90 yaş arası ASA I-II-III sınıflandırmasına sahip toplam 100 hasta çalışmaya alındı. Bu hastalardan 10 mg %5 hiperbarik bupivakain ile spinal anestezi uygulanmış olan 50 hasta Grup SA olarak adlandırılırken intratekal 5 mg izobarik bupivakain + 15 mg (3 mL) izobarik bupivakain + 100 µg fentanil kombinasyonu 15 mL volüm içinde epidural olarak verilen 50 hasta Grup KSE olarak adlandırıldı. Grupların hemodinamik verileri, blok seviyeleri, intraoperatif bulantı, kusma ve inotrop tüketimi kaydedildiBulgular: Demografik veriler her iki grup için benzerdi. Hastaların preoperatif hemodinamik parametreleri arasında herhangi bir fark saptanmadı. Ortalama arter basınçları Grup SA'da 15. ve 30. dakikalarda daha düşük saptandı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlıydı. Ayrıca tüm zamanlar göz önüne alındığında giriş sistolik arter basıncına göre Grup SA'da 18 (% 36) hasta Grup KSE'de ise toplam 6 (%12) hastada giriş değerinin % 30 ve altına düştüğü gözlenmiştir. Ayrıca ortalama arter basıncının 60 mmHg altına düştüğü hasta sayısı Grup SA'da 11(%22) bulunurken Grup KSE'de ise 3 (%6) olarak bulunmuştur. Toplam kullanılan norepinefrin miktarı grup KSE 32 µg iken grup SA'da bu miktar 104 µg olarak ölçülmüştür.Sonuç: Kombine spinal epidural anestezi inguinal herni operasyonlarında stabil bir hemodinami sağlayıp, intratekal kullanılan lokal anestezik dozunu ve inotrop ihtiyacını azaltarak etkin ve güvenli bir anestezi ortamı sağlamaktadır.Anahtar kelimeler: İnguinal Herni, Spinal Anestezi, Kombine Spinal Epidural Anestezi, Hemodinami Objective: Inguinal hernia repair is one of the most common operations in general surgery practice. Neuroaxial anesthesia allows the patient to awake and spontaneously breathe, the procedure is simple and easy, provides the appropriate anesthetic conditions for surgery, and allows early post-operative pain control and provides early discharge advantageous compared to other techniques. In this study, we aimed to compare the effects of spinal anesthesia and combined spinal epidural anesthesia techniques on hemodynamics, block levels and side effects in inguinal hernia operations.Results: Demographic data were similar for both groups. There was no difference between the preoperative hemodynamic parameters of the patients. Mean arterial pressure was lower in Group SA at 15th and 30th minutes and this difference was statistically significant. In addition, 18 (36%) patients in Group SA and 6 (12%) patients in the Group KSE were 30% or less in the total, according to the entrance systolic arterial pressure. In addition, the number of patients with a mean arterial pressure lower than 60 mmHg was 11 (22%) in Group SA and 3 (6%) in Group KSE. The total amount of norepinephrine used was 32 µg in group KSE and this amount was measured as 104 µg in group SA.Conclusion: Combined spinal epidural anesthesia provides a stable hemodynamics in inguinal hernia operations and provides an effective and safe anesthesia environment by reducing intrathecal dose of local anesthetic and inotropic requirement.Key words: Inguinal Hernia, Spinal Anesthesia, Combined Spinal Epidural Anesthesia, Hemodynamics 95

Amaç: Bu çalışmada, elektif sezaryen ameliyatı planlanan obez gebelerde lateral dekübitis ve oturur pozisyonda uygulanan KSE anestezinin maternal ve fetal etkilerinin değerlendirilmesi amaçlandı. Yöntem: Çalışmaya KSE yöntemi ile elektif sezaryen operasyonu planlanan term gebeliği olan ASA I-II 94 obez gebe dahil edildi. Hastalar randomize olarak iki gruba ayrıldı. Grup I (n=47) (Lateral dekübitis pozisyonunda KSE anestezi yapılan hastalar), Grup II (n=47) (Oturur pozisyonda KSE anestezi yapılan hastalar). Tüm hastalara L2-3 veya L3-4 aralıklarından iğne içinden iğne tekniği yöntemiyle KSE anestezi uygulandı. Spinal anestezi için 1.8 ml %0,5 izobarik bupivakain (9 mg) kullanıldı. Tüm olguların demografik verileri ( yaş, boy, kg, BMI, gebelik haftası), bazal ve operasyon süresince 5.,10., 15., 20., 35., 50. dakikalarda, postoperatif 1. ve 2. saatlerde sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı ve ortalama arteryal kan basıncı ve kalp atım hızı değerleri ile anestezi ve yenidoğan parametreleri kaydedildi. Bulgular: Gruplar arasında, operasyonun 5., 10., 15., 20., 35., 50. dakikalarında ve postoperatif 1. ve 2. saatlerde kaydedilen sistolik kan basıncı, kalp atım hızı ve SPO2 değerleri açısından fark gözlenmedi (p>0.05). Grupların diastolik kan basıncı ve ortalama arteryal kan basıncı değerlerinin ameliyat süresince ve postoperatif 1. saatte benzer olduğu (p>0.05), ancak postoperatif 2. saatte farklı olduğu gözlendi (p0.05). Oturur pozisyonda KSE anestezi uygulanan hastalarda uygulama süresinin daha kısa olduğu izlendi (p 0.05). Diastolic blood pressure and mean arterial pressure values of the groups were similar during the operation and at the postoperative 1st hour (p> 0.05), but these values at the postoperative second hour were different between group (p 0.05). It was observed that the duration of application was shorter in patients who had CSA anesthesia in sitting position (p

Çalışmamızda elektif lomber disk cerrahisi uygulanacak hastalarda epidural anestezi, spinal anestezi ve genel anestezinin etkinliğini karşılaştırıp, hemodinamik parametreler, yan etkiler, hasta konforu, postoperatif derlenme, analjezik ihtiyacı üzerine etkilerini göstermeyi amaçladık.ASA I-II risk grubundan toplam 60 hasta rastgele üç gruba ayrıldı. Epidural anestezi grubundaki hastalara oturur pozisyonunda 18G Touhy iğne ile epidural aralığa toplam 20-25 ml %0,5 bupivakain verildi. Spinal anestezi grubundaki hastalara da oturur pozisyonda 25 G iğne ile %0,5 heavy bupivakain verildi. Genel anestezi grubundaki hastalara anestezi indüksiyonu 2-3mg/kg propofol, 0,6 mg/kg roküronyum, 1µg/kg fentanyl ile yapıldı. Anestezi idamesi için %50 oksijen, %50 kuru hava toplam 4 lt/dk ve 1-1,5 MAC sevofluran kullanıldı. Her üç grupta da pron pozisyon verilerek cerrahi başlatıldı. Tüm hastaların kan basınçları, KTA, SpO2, operasyon süresi, VAS skorları, postoperatif analjezi, yan etkiler ve komplikasyonlar izlenerek kaydedildi.Gruplar arasında, yaş, cinsiyet, ağırlık, boy, VKİ, ASA skoru, bazal VAS skorları, kan basınçları, KTA, SpO2 değerleri benzerlik bulundu. Her üç grupta da cerrahi boyunca ve uyandırma odası SAB değerleri bazal değerlerine göre anlamlı olarak düşük bulundu (p

Bu çalışma, epidural anestezi ile vaginal doğum yapan primipar annelerde erken ten temasının emzirme üzerindeki etkisini tespit etmek amacıyla deneysel bir çalışma olarak planlanmıştır. Çalışma Zonguldak Kadın Doğum ve Çocuk hastalıkları Hastanesi'nde epidural anestezi ile vaginal doğum yapan, 30 deney ve 30 kontrol grubundan oluşan 60 primipar annelerle gerçekleştirilmiştir. Verilerin toplanmasında, LATCH emzirme ölçüm aracı ve veri toplama formu kullanılmıştır. Deney grubuna bebek doğar doğmaz ten teması uygulanmış, kontrol grubuna ise hastane protokolleri uygulanmıştır. Veriler SPSS 16 programı ile değerlendirilmiştir. Çalışma sonucunda, kontrol grubunda ev hanımı oranının deney grubundan daha yüksek olduğu (p=0.005), deney ve kontrol grubundaki annelerin gebelik süresince emzirme ile ilgili eğitim alma durumları bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p=0.028). Gruplar arasında annelerin doğumdan sonra ilk emzirdikleri zaman bakımından istatistiksel olarak anlamlı fark olduğu saptanmıştır (p=0.038). Deney grubunda ilk 30 dakika içerisinde emzirme oranının kontrol grubundan yüksek olduğu saptanmıştır (p=0.012). Eğitim alan ve ten teması uygulanan anneler bebeklerini ilk 30 dakika içerisinde daha iyi emzirdikleri belirlenmiştir. Ten teması yaptırılan deney grubundaki anneler, ten teması sırasında spontan olarak yardımla emzirebilmiş ve kontrol grubundan anlamlı düzeyde yüksek bulunmuştur. Deney grubunda ten teması sırasında spontan ve yardımla emzirme oranı kontrol grubundan anlamlı düzeyde yüksek olduğu bulunmuştur (p=0.048). Deney ve kontrol grubunda 1.saat LATCH ölçeği toplam puanları istatistiksel olarak anlamlı farklılık göstermemektedir (p=0.349; p>0.05). Ancak 24.saat LATCH ölçeği toplam puanları arasında ise istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmıştır (p=0.009; p0.05). However, a statistically significant difference was found between the total scores of the 24 hour LATCH scale (p=0.009; p

Amaç:Parsiyel kalça protezi ameliyatlarında rejyonel teknikler giderek daha yaygın bir şekilde kullanılmaktadır. En yaygın ve etkin rejyonel yöntem santral nöroaksiyel yöntemlerdir. Santral bloklar etkin olsalar da kendine ait spesifik yan etkileri ve kontrendikasyonları vardır. Bu yüzden alternatif rejyonel anestezi yöntemleri arayışı sürmektedir. Biz çalışmamızda periferik sinir bloklarından psoas kompartman bloğu ile siyatik sinir bloğunu kombine ederek (PCSNB) daha geleneksel bir yöntem olan kombine spinal epidural anestezi (CSE) ile intraoperatif etkinlik ve hemodinamik satbilite, postoperatif ağrı ve yan etkiler açısındankarşılaştırmayı amaçladık.Yöntem:Elektif olarak parsiyel kalça protezi yapılan 60-99 yaş arası ASA III ve altı olan PCSNB ve CSE uygulanan 50 hasta çalışmaya alındı. 25 hastaya 1mL plain bupivakain ile CSE anestezi uygulanırken 25 hastaya da PCSNB ve ilyak krest bloğu uygulandı. Grupların perioperatif olarak anestezi etkinliği, kan basıncı nabız, satürasyon değerleri, postoperatif analjezi gereksinimi ve yan etkiler açısından takip edildi.Bulgular:Demografik veriler her iki grupta benzerdi. Operasyon çıkışında ortalama arter basıncı her iki grupta da giriş değerlerine göre düşük kaydedildi;CSE grubunda PCSNB grubuna göre bu düşüş istatistiksel olarak anlamlıydı. CSEgrubunda 11 (%44), PCSNB grubunda 2(%8) hastada hipotansiyon görülmüştür. Nabız ve satürasyon değerleri açısından grup içi ve gruplar arası bir fark gözlenmedi. CSE grubunda hastaların hepsinde etkin analjezi sağlandı, 5(%20) hastada operasyonun ilerleyen dakikalarında ağrı olması üzerine epidural kateterden ek ilaç gerekti. PCSNB grubunda 15(%60) hasta operasyonu ağrısız tamamlarken 3(%12) hastaya 1 µg/kg fentanil ile yeterli anestezi elde edildi.7(%28) hastaya ise propofol infüzyonu ile sedasyongerekti. Postoperatif ilk analjezik saati PCSNB grubunda daha uzundu (1.64 ± 0.9 saat'e karşılık 4.84 ± 2.54 saat).Sonuç:Psoas kompartman, parasakral siyatik ve ilyak krest bloklarının kombinasyonu, zaman zaman bir sedasyon gerektirse bile, yaşlı hastalardaki kalça protezi operasyonlarında hemodinamik stabiliteyi koruyan, analjezisi postoperatif dönemde de süren etkin ve güvenli bir alternatiftir. Objective:Regional techniques are increasingly used in partial hip prosthesis surgeries. The most common and effective regional method is central neuraxial methods. Although central blocks are active, they have their own specific side effects and contraindications. Therefore, the search for alternative regional anesthesia methods continues. In our study, we aimed to compare combined spinal-epidural anesthesia (CSE) and a more traditional method of a combined psoas compartment-sciatic nerve block (PCSNB) that is one of the peripheral nerve blocks, in terms of intraoperative and postoperative pain, hemodynamics and side effects.Method:Fifty patients who underwent elective partial hip prosthesis and PCSNB and CSE between 60-99 years of age with ASA 3 and below were included in the study. Twenty-five patients underwent CSE anesthesia with 1 mL plain bupivacain and PCSNB and iliac crest blocks were applied in 25 patients. Perioperative anesthetic efficacy, blood pressure pulse rate, saturation values, postoperative analgesia requirement and side effects were observed in the groups.Findings:Demographic data were similar in both groups. At the end of the operation, the mean arterial pressure was lower in both groups compared to the baseline (initial) values and the decline in the CSE group was statistically significant compared to the PCSNB group. 11 (44%) patients in the CSE group and 2 (8%) patients in the PCSNB group had hypotension. There was no difference between intra-groups and inter-groups in terms of pulse and saturation values. Active analgesia was obtained in all patients in the CSE group and in 5 (20%) of the patients, additional pain medication was performed on the epidural catheter for pain during the ongoing minutes. In the PCSNB group, 15 (60%) patients completed the operation without pain. 3 (12%) patients received adequate anesthesia with 1 μg / kg fentanyl. 7 (28%) patients required sedation with propofol infusion. The first postoperative analgesic hour was longer in the PCSNB group ( 4.84 ± 2.54 hours vs. 1.64 ±0.9 hours).Conclusion: The combination of the psoas compartment, parasacral sciatic and iliac crest blocks maintains hemodynamic stability of the hip prosthesis operations in elderly patients even if it occasionally requires sedation, while its analgesia is also an effective and safe alternative in the postoperative period. 107

Amaç : Çalışmamızda sezaryen sonrası postoperatif ağrı tedavisi için hasta kontrollü epidural analjezi (HKEA) uyguladığımız hastalarda farklı epidural başlatma volümlerinin postoperatif ağrı skorları, lokal anestezik gereksinimi ve motor blok üzerine etkisini karşılaştırmayı amaçladık.Materyal-Metot : Çalışmaya, ASA fiziksel sınıflaması II, 18-45 yaş arası, 81 gebe dahil edildi. Premedikasyon uygulanmayan olgular operasyon odasına alındıktan sonra standart monitörizasyon yapıldı. Oturur pozisyonda L3-4 veya L4-5 seviyesinden kombine spinal epidural anestezi için kateter yerleştirildi. Spinal blok 10 mg heavy bupivakain intratekal uygulanarak sağlandı.Blok sağlandıktan 90 dk sonra epidural kateterden ilaç uygulaması başlatıldı. Olgular zarf yöntemi kullanılarak rasgele üç gruba ayrıldı. Grup 20 (n=27): 20 mL %0.625 bupivakain + 2 µg/mL fentanil, Grup 10 (n=27): 10 mL %0.625 bupivakain + 2 µg/mL fentanil, Grup 5 (n=27): 5 mL %0.625 bupivakain + 2 µg/mL fentanil solüsyonu uygulandı. Her grup için epidural kateterden hasta kontrollü analjezi (HKA) cihazı ile %0.625 bupivakain + 2 µg/mL fentanil bazal infüzyon: yok, bolus doz: 5 mL, kilitli kalma süresi: 15 dk olacak şekilde uygulandı. İlaçlar epidural kateterden 5 mL'lik bölünmüş dozlarda uygulandı ve ilk 5 mL test dozu olarak kabul edildi.Olguların derlenme odasındaki ve postoperatif 2, 4, 6, 12 saatlerdeki vizüel analog skala (VAS) dinlenme, VAS hareket, ilk HKEA istem zamanı, saatteki HKEA gereksinim sayısı, morfin gereksinimi, bulantı-kusma, kaşıntı, motor blok, hipotansiyon ve toplam tüketilen analjezik ile efedrin miktarları kaydedildi. Bulgular : İlk analjezik ihtiyacı için geçen süre (ilk HKA zamanı) Grup 5'te 44,89± 26,73 dk; Grup 10'da 85,93 ±64,51 dk; Grup 20'de 97,96 ±66,17 dk olarak bulundu. Grup 10 ve Grup 20'de ilk analjezik ihtiyacı için geçen süre Grup 5'e göre anlamlı uzundu (p

Çalışmamızda laparoskopik kolesistektomi operasyonu olan hastalarda anestezi yöntemi olarak uygulanan genel anestezi ve torakal epidural anestezinin stres yanıta olan etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. Etik kurul ve hastaların yazılı onayı alındıktan sonra laparoskopik kolesistektomi operasyonu olacak, 18-75 yaş aralığındaki, ASA I-II riskindeki 40 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar Grup G ( Genel Anestezi Grubu) ve Grup E ( Epidural Anestezi Grubu ) olmak üzere rastgele 2 gruba ayrıldı. Grug G'de bulunan hastalara standart genel anestezi uygulandı. Grup E'de bulunan hastalara ise T7-8 intervertebral aralığından torakal epidural anestezi uygulanarak intraoperatif propofol infüzyonu verildi. Uygulanan anestezi yöntemlerinin stres yanıta olan etkilerini karşılaştırmak amacıyla çalışmaya dahil edilen hastalardan preoperatif, insizyon sonrası 30. dakikada ve postoperatif 30. dakikada ACTH, kortizol ve adrenalin plazma düzeyleri çalışmak amacıyla kan örnekleri alındı. Çalışmamızda gruplar arasında demografik ve anestezi verileri istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık yoktu.ACTH, kortizol ve adrenalin seviyeleri her iki grupta da preoperatif değere göre intraoperatif ve postoperatif değerleri istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p0,05).Sonuç olarak laparoskopik kolesistektomi operasyonu geçiren hastalarda torakal epidural anestezinin genel anesteziye göre stres yanıtı daha iyi baskıladığı düşüncesindeyiz.Anahtar Kelimeler: Laparoskopik Kolesistektomi, Torakal Epidural Anestezi, Stres Yanıt At this study we aimed to compare the effects of general anesthesia and thoracic epidural anesthesia on stress response in patients with laparoscopic cholecystectomy surgery. Following approval from the local ethics committee and written informed consent for study participation was obtained, 40 patients ,aged between 18 and 75 years, ASA status of I-II and going on laparoscopic cholecystectomy surgery, were included in the study. Patients were randomly divided into 2 groups as Group G ( General Anesthesia Group) and Group E ( Epidural Anesthesia Group). Patients in Group G received standard general anesthesia. Patients in Group E received thoracic epidural anesthesia that applied at Th 7-8 space and propofol infusion. To compare effects of anesthesia methods on stress response, blood samples were taken at preoperative, 30 minutes after incision and after 30 minutes last suture at postoperative period for the assesment plasma ACTH, cortisol and adrenaline levels. There was no statistically significant difference in demographic and anesthesia data between groups. Intraoperative and postoperative ACTH, cortisol and adrenaline levels was statistically significant higher compared with preoperative levels in both groups (p0,05). In conclusion, we conclude that thoracic epidural anesthesia may reduce stress response compared with general anesthesia in laparoscopic cholecystectomy.Keywords: Laparoscopic Cholecystectomy, Thoracic Epidural Anesthesia, Stress Response 79

Amaç: Bizim bu çalışmadaki primer amacımız üst abdominal cerrahi planlanan yaşlı hastalarda farklı seviyelerden takılarak oluşturulan epidural analjezinin kardiovasküler parametreler ve bloke edilen maksimum spinal segment sayısı üzerine olan etkilerinin, sekonder amaçlarımız ise bu analjezinin solunum fonksiyonları, stres hormonları, ambulasyon zamanı, barsak hareketlerinin geri dönme zamanı ve hastanede kalış süreleri üzerine olan etkilerinin karşılaştırılmasıdır.Materyal ve Metod: Bu çalışma Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi etik komitesinin onayı ve hastaların yazılı onamı alındıktan sonra, ASA I-III, 65 yaş üstü, üst abdominal cerrahi planlanan 60 hasta üzerinde yapıldı. Bir gruba T6-7, diğer gruba ise T9-10 intervertebral aralıktan epidural kateter takıldı. Analjezi bilateral olarak anterior aksiler çizgi, kollar ve bacaklarda pinprick veya soğuk sıcak ayrımı testi ile değerlendirildi. T6-T7 dermatomlarının sensoryal bloğu cerrahi analjezi için yeterli kabul edilerek ve bu dermatomların analjezisi sensoryal blok başlayana kadar dakikada bir test edildi. Bu dermatomlarda blok oluşana kadar yukarıda bahsedilen solüsyondan 5 dakika aralıklarla 5'er ml yapıldı. T6-T7 dermatomlarında analjezi başlama zamanı, motor blok başlama zamanı (ESSAM), maksimum ESSAM skoru, maksimum Bromage skoru, analjezinin en üst (yukarı, sefalik) ve en alt (aşağı, kaudal) dermatomal seviyeye yayılma zamanı, analjezinin ulaştığı en üst ve en alt dermatomal seviyesi, bloke olan segmentlerin maksimum sayısı kayıt altına alındı. Hastanın hemodinamik verileri epidural kateter uygulaması öncesinde bazal değer (T0) ve katater takılması sonrası 5. dk. (T1), 10. dk (T2), 15. dk (T3), 20. dk (T4), 25. dk (T5) ve 30. dk. (T6) ölçülerk kaydedildi. Hastaların, prosedüre başlamadan önce (T0), cerrahinin 30. Dakikası (T1), bitiminde (T2) ve postoperatif 24 (T3) saatlerde kortizol seviyelerine bakıldı. Operasyondan 30 dk. önce (T0), operasyondan 6 saat sonra (T1) ve operasyondan 24 saat sonra (T2 ) portabl solunum fonksiyon testi cihazı ile solunum fonksiyon testi yapıldı. Postoperatif analjezi epidural kateterden yapıldı. 3 mg Morfin, 50 mcg Fentanyl, 11 cc izotonik içeren 15 cc solüsyon ile sağlandı ve postoperatif komplikasyonlar (bulantı, kusma, kaşıntı) kaydedildi. Ayrıca hastaların ambulasyon zamanları, bağısak hareketlerinin geri dönmesine kadar geçen süre ve hastanede kalış süreleride değerlendirildi.Bulgular: Her iki grupta demografik veriler açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark yoktu (p>0.05). Nabız değerleri açısından Grup T 6-7 ve Grup T9-10 arasında T3 ölçüm zamanında nabız değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur(p0,05). Grup T6-7 ve Grup T9-10 arasında T0,T1,T2 ve T3 ölçüm zamanlarında kortizol değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır(p>0,05). Grup T6-7 ve Grup T9-10 arasında T2 ölçüm zamanında FVC değerleri açısından istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmuştur(p0.05). In terms of pulse values, there was a significant difference between Group T 6-7 and Group T9-10 in the T3 measurement time (p0.05). There were no significant differences between Group T 6-7 and Group T9-10 in the T0, T1, T2 and T3 measurement times in terms of cortisol value (p>0.05). There was a significant difference between Group T 6-7 and Group T9-10 in the T2 measurement time in terms of FVC value (p

Kaudal blok pediyatrik rejyonal anestezi pratiğinde en çok kullanılan tekniktir. Ancak klinik pratikte uygulamalar hakkında çok az bilgi mevcuttur. Bizim amacımız Türkiye'de anestezistler tarafından yaygın olarak kullanılan kaudal blok ile ilgili anestezistin deneyimini, uygulanan teknikleri, kullanılan ilaçları ve kaudal epidural kateter tekniğinin kullanımını değerlendirmektirEtik kurul onayı alındıktan sonra, anket çalışmasına 553 Anesteziyoloji ve Reanimasyon uzmanı ve araştırma görevlisi katıldı. Formları ilgili kişilere posta yoluyla veya elden iletildi.Katılımcıların büyük kısmı uzman anestezi doktoru olarak görev yapmakta ve genelde 5 yıldan az pediyatrik anestezi deneyimine sahipti. Sıklıkla 22 veya 24 gauge mandrenli kaudal iğne kullandıkları bulundu. Kaudal epidural boşluğa dermoid doku implantasyonu riski olduğunu yüksek oranda düşündükleri bulundu. Aynı zamanda epidural aralığa yerleşimin doğrulanması için klinik belirteçleri kullandıkları saptandı. Lokal anestezik olarak sıklıkla % 0,125-0,25'lik bupivakain ve additif ilaç olarak çoğunlukla opioid kullandıkları bulundu. Kaudal kateter kullanım oranının çok düşük olduğu ve asepsi yöntemi olarak genelde yalnız eldiven kullanıldığı saptandı. Genellikle kaudal bloğun indüksiyon sonrası yapıldığı ve anestezi idamesinde inhalasyon anestezisi kullanıldığı saptandı. Aynı zamanda kaudal bloğun en sık ürogenital operasyonlarda tercih edildiği saptandı.Pediayatrik anestezide kaudal bloğun güvenli olarak uygulanması için kullanılan teknik ve ilaçların değerlendirileceği uluslararası katılımlı çok merkezli çalışmalara gereksinim vardır Caudal block is the most commonly used regional technique in pediatric anesthesia but very little information is available about clinical practice applications. Our aim is to evaluate a widely used technique caudal block; the experience of the anesthesiologist, applied techniques, the use of drugs and addivies and caudal epidural catheter in Turkey.553 Anesthesiyology and Reanimation expert or research assistant participated to survey after getting the approval of Ethic Committee. A questionnaire form delivered by hand or mail to the relevant people.The majority of participants also serves as an expert anesthesiologist, and they generally have a pediatric anesthesia experience less than 5 years. It was founded that most commonly used needle is 22 or 24 gauge styled caudal needle. It was founded that the anesthetists consider that the risk of dermoid tissue implantation to the caudal epidural space exists in a high rate. Also it was detected that they are using clinical markers for verification of epidural space exists in a high rate. It was founded that bupivacaine 0,125-0,25 % as a local anesthetic is the commonly used drug, opioids are the most frequent drugs as additive. It was detected that caudal catheter usage rates were very low and only sterile gloves are usually used as aseptic technique. It was detected that caudal block usually performed after induction and anesthesia was maintained usually with inhalational anesthesia. Also it was detected that caudal block is preferred most common in urogenital surgery.A lot of international multicenter studies should be considered to evaluate that used drugs and techniques for the safety of caudal block in pediatric anesthesia. 58

Amaç: Bu çalışmada tavşanlarda epidural kateter yolu ile farklı dozlarda verilen MgSO4'ın medulla spinaliste histolojik olarak bir hasar oluşturup oluşturmayacağının araştırılması amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Çalışmaya, ağırlıkları 2000-3000 gr arasında değişen 18 adet tavşan alındı. Ketamin anestezisi altında deneklere kaudal epidural kateter takılarak cilt altı tünel ile sırttan çıkarılıp tespitlendi. Denekler kateter takıldıktan bir gün sonra randomize olarak 3 gruba ayrıldı; Grup Kontrol (n=6): Deneklere epidural kateterden 0,20 mL serum fizyolojik (SF) verildi. Grup 150 (n=6): Deneklere epidural kateterden 150 mg/mL MgSO4 ( 0,6 mmol elemental magnezyum) (pH: 6,20) olarak hazırlanan solüsyondan 1 mL verildi ve ardından 0,20 mL SF ile kateter yıkandı. Grup 450 (n=6): Deneklere epidural kateterden 450 mg/mL ( 1,8 mmol elemental magnezyum) MgSO4 (pH: 6,10) olarak hazırlanan solüsyondan 1 mL verildi ve ardından 0,20 mL SF ile kateter yıkandı. Denekler son ilaç enjeksiyonundan bir gün sonra yüksek doz pentotal ile sakrifiye edildi. Medulla spinalisten alınan kesitler histolojik olarak değerlendirildi. Bulgular: Gruplar arasında histolojik olarak bir fark saptanmadı.Sonuç: Çalışmamızın sonucunda epidural kateterden epidural aralığa verilen 150 mg ve 450 mg magnezyum sülfatın kontrol gurubuna verilen SF' ten farklı bir etki göstermediği, ışık mikroskopu incelemelerinde herhangi bir hücresel hasar oluşturmadığı gözlendi. Daha ileri araştırmalar için elekron mikroskopu incelemelerine ihtiyaç olduğu düşünülmektedir.Anahtar kelimeler:Epidural, magnezyum sülfat, medulla spinalis OBJECTIVE: In this study, we aimed to investigate the effects of different doses of MgSO4 given via epidural catheter to rabbits. MATERIAL AND METHOD: 18 rabbits which weight ranging between 2000-3000 g were used. Under ketamine anesthesia, caudal epidural catheters were placed, than catheters were fixed via a subcutaneous tunnel . The subjects were randomly divided into 3 groups. CONTROL GROUP ( n:6 ): Epidural catheter implanted and 0.20 mL physiological saline solution injected.GROUP 150 (n:6): 1mL of 150 mg/mL MgSO4 (0.6 mmol elemental magnesium) (pH= 6.20) was administered via epidural catheter , and catheter was flushed with 0.20 mL physiological saline solution.GROUP 450 (n=6): 1mL of 450 mg/mL MgSO4 (0.6 mmol elemental magnesium) (pH= 6.20) was administered via epidural catheter than, catheter was flushed with 0.20 mL physiological saline solution.The day after the drug injections, subjects were sacrificed with high dose pentothal. Medulla spinalis sections were hystologically examined.RESULTS: There wasn' t any statistically significant difference between the groups. 36

Çalışmamızda, cerrahi girişim sonrası enfeksiyon gelişiminin önlenmesi amacıyla kullanılan cilt antiseptiklerinden %10 povidon iyot ile benzalkonyum klorür + 2-propanol'ün epidural kateter ucu kontaminasyonunu önlemedeki etkinliğini karşılaştırmayı amaçladık. Etik kurul ve hasta onayları alındıktan sonra, sefazolin ile antibiyotik proflaksisi uygulanan, yaşları 18–65 arası, ASA I-II risk grubundaki 160 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar randomize 2 gruba ayrılarak Grup P'deki (n=80) hastalara epidural kateter takılmadan önce cilt antiseptiği olarak % 10 povidon iyot; Grup B'deki (n=80) hastalara ise benzalkonyum klorür + 2–propanol kullanıldı. Her iki grupta da antiseptik uygulanmasından sonra 3 dakika beklendi. Cilt yüzeyinden antiseptik kullanımından önce ve sonra swab ile sürüntü alınarak kültüre gönderildi. Epidural kateter takıldıktan 48 saat sonra, daha önce kullanılan cilt antiseptiği ile kateter bölgesindeki cilt temizlendikten sonra kateter çekildi, kateterin proksimal ucundan steril koşullarda 2-3 cm'lik bir parça kesilerek, mikrobiyoloji laboratuvarına gönderildi. Operasyon öncesi ve sonrası tam kan sayımı, vücut ısısı ve postoperatif epidural kateter bölgesinde lokal deri enfeksiyonunun belirtileri kaydedildi. Her iki grup demografik veriler bakımından benzerdi. Lökosit,nötrofil,lenfosit sayısı operasyon öncesi ve sonrası dönemde tüm hastalarda normal sınırlar arasındaydı. Antiseptik uygulamasından sonra alınan cilt sürüntüsü kültüründe Grup P 'de altı hastada üreme oldu, bunların beşinde 100-200 cfu/mL koloni koagülaz negatif stafilokok, birinde 100-200 cfu/mL koloni E.coli üredi, Grup B'de ise üreme görülmedi. İki grup arasındaki bu fark istatistiksel olarak an¬lamlı bulundu (p=0.013). Her iki grupta da kültüre gönderilen epidural kateterlerde üre¬me olmadı. Çalışmada kullandığımız her iki antiseptiğinde epidural kateter kolonizasyonunda benzer etkinlikte olduğunu bulduk. Epidural kateter takılma yerindeki cilt florasını azaltma¬da benzalkonyum klorür + 2-propanol kombinasyonunun daha etkin olduğu sonucuna vardık. In our study, we aimed to compare the preventive effect of the skin antiseptics such as %10 povidon ıodine and 2-propanol + benzalkonium chlorideon the contamination of the tip of epidural catheter after surgery.After obtaining the approval of the Institutional Ethics Committee and written informed patients' consent, we included 160 patients, administered antibiotic prophylaxis by cefazolin and aged 18-65 years, ASA physical status I–II. Patients were randomized into the 2 groups and the patients in group P (n=80) were given povidon iyot as a skin antiseptic before inserting the catheter: for the patients in group B %10 povidon iodine and 2-propanol and benzalkoniumchloride were used. After administration of antiseptic, we waited for 3 minutes for both groups.The swab was taken before and after the usage of antiseptics and sent for culture. The catheter was pulled after cleaning the skin in the catheter area with anthiseptics used before after 48 hours inserting the catheter. Two-three cm pieces of tip of catheter was cut in the sterile conditions and sent to microbiyology laboratory. Preoperative and postoperative complete blood count, body temperature and the signs of postoperative local skin infection in the catheter area were recorded.The demographic characteristics were similar between the groups. Leukocyte, neutrophil and lymphocyte counts,of all patients were in normal ranges in the period before and after surgery. The skin swab culture taken after the usage of antiseptics was positive In 6 patients in group P; 100-200 cfu/mL colony coagulase-negative staphylococc in 5 of them, 100-200 cfu/mL colony E. Coli in 1 of them. The skin swab culture in group B was negative. The difference between both groups was found statistically significant (p=0.013). The cultures of epidural catheters were negative in both groups.We found a similar effect in the colonization of epidural catheter of both antiseptics we used In this study. We concluded that the combination of benzalkonium chloride + 2-propanol was more effective to reduce the skin flora in the insertion place of the epidural catheter. 58

Bu çalışmadaki amacımız, TİVA ve farklıkonsantrasyonlarda levobupivakain kullanılarak gerçekleştirilen EA altında, major jinekolojik cerrahi yapılan hastalardaki intraoperatif hemodinami, intraoperatif anestezik ajan gereksinimi, anestezik ajan maliyeti ve postoperatif analjezi kalitesinin sadece TİVA anestezisi uygulanan hastalara göre üstünlük ve farklılıklarınıaraştırmaktır. Elektif major jinekolojik cerrahi yapılacak, 18-65 yaşarası, ASA I-II olan toplam 100 hasta çalışmaya alındı. Hastalar TİVA ile birlikte lumbal EA uygulanacak olanlar Grup 1, Grup 2 ve Grup 3 olarak, sadece TİVA uygulanacak olan Grup 4 olmak üzere rastgele 25'şerli 4 gruba ayrıldı. Hastalar oturur pozisyona alındı. EA L3-L4 aralığından girilerek uygulandı. EA uygulanan hastalara 20 ml levobupivakain % 0.0625 (Grup 1), % 0.125 (Grup 2), % 0.25 (Grup 3) konsantrasyonlarında verildi. Tüm hastalara anestezi indüksiyonu için 2 mg/kg propofol ve 0.5 mg/kg rokuronyum bromür iv verildi ve entübasyon uygulandı. Her 4 grupta, 6-12 mg/kg/saat propofol infüzyonu ve 0.01-0.1 μg/kg/dk remifentanil infüzyonu ile TİVA uygulandı. Tüm hastalara BİS monitörizasyonu yapıldı. Cerrahi sonunda nöromusküler blok antagonize edildi ve hastalar ekstübe edildi. Çalışmamızda TİVA+ değişik konsantrasyonda levobupivakain ile EA uygulanan hastalarda yalnızca TİVA uygulanan hastalara göre vegrup 2'de (%0.125) EA uygulanan diğer gruplara göre derlenme süresinin daha kısa, propofol- remifentanil tüketim miktarının, propofol - remifentanil toplam tüketim maliyetinin daha az, ilk 24 saatteki analjezik ihtiyacının ilk ortaya çıkma süresi daha uzun ve ilk mobilizasyon için geçen sürenin daha kısa, cerrahi konforun daha iyi olduğunu gözlemledik. Major jinekolojik cerrahi yapılan ve TİVA+EA uygulanan hastalarda sadece TİVA uygulanan hastalara göre intraoperatif hemodinami, intraoperatif anestezik ajan gereksinimi, maliyeti ve postoperatif analjezi kalitesi bakımından daha avantajlıolduğu ayrıca, epidural olarak verilen % 0.125 konsantasyondaki levobupivakainin belirtilen optimal etkiyi sağlamak için optimal doz olduğu kanaatindeyiz. In this study, our aim was to investigate the superiority and differences of intraoperative hemodynamics, intraoperative anesthetic agent requirement, the cost of anesthetic agents and the quality of postoperative analgesia in patients who were performed major gynecological surgery under the TIVA compared to TIVA+EA, carried out using different concentrations of levobupivacaine. A total of 100 patients who were scheduled for major gynecological surgery, between the ages of 18 and 65, ASA I-II were included in the study. Patients were randomly divided into 4 groups as Group 1, Group 2 and Group 3 which applied lumbar EA with TIVA and and group 4 which received only TIVA including 25 people in each group. Patients were enrolled in the sitting position. The EA was performed by entering at the L3-L4 interspace. Twenty ml of levobupivacaine inthe concentrations of 0.0625% (Group 1), 0.125% (Group 2), 0.25% (Group 3) were given to patients with EA. Two mg/kg propofol and 0.5 mg / kg rocuronium bromide were iv administered to all patients for induction of anesthesia and intubation was performed. In all 4 groups, TIVA was performed with the infusion ofpropofol 6-12 mg/kg/h and remifentanil 0.01-0.1 mcg/kg/min. BIS monitoring were performed in patients of all groups. At theend of surgery, neuromuscular block was antagonized and the patients were extubated. In our study, we observed that the recovery period was shorter, the consumption of propofol-remifentanil, the cost of propofol-remifentanil were lower, the duration of first emergence analgesic requirement in first 24-hours was longer and the duration of first mobilization was shorter and the satisfaction of surgery was better in patients applied TIVA+different doses of levobupivacaine with EA than in patients applied only TIVA and in group 2 (0.125%) than in the other groups applied EA. We think that the anesthesia performed using TIVA+EA is more advantageous than TIVA alone in patients undergoing major gynecological surgerybased on intraoperative hemodynamics, intraoperative anesthetic agent requirements, costs and the postoperative analgesia quality, also, the levobupivacaine in the concentration of 0.125% given epidurally is the optimaldose to provide such effects. 75

Çalışma, İ.Ü. Cerrahpaşa Tıp Fakültesi Anesteziyoloji A.D.'nda, Etik Kurul onayı alınarak, Monoblok Ameliyathanede, alt batın cerrahisi geçiren, önceden onamları alınan, yaşları 20–80 arası, ASA 1–2 grubu, BMI 30-38 arası 38 obez hasta üzerinde gerçekleştirilmiştir.Çalışmaya alınan olgular randomize olarak grup 1 (genel anestezi n=19) ve grup 2 (genel anestezi ve epidural blok n=19) olarak ayrıldı. Operasyon odasına alındıktan sonra oda havasında soluyan hastaların; kalp atım hızı (KAH), ortalama arter basıncı (OAB), periferik oksijen satürasyonu (SpO2), vücut sıcaklığı ve near infrared spektroskop yardımıyla (Somanetics INVOS 5100C Oximeter Cerebral/Somatic Troy, MI, USA) plantar ve önkol bölgesel doku satürasyonları (StO2) sürekli takip edildi. Grup 2'deki olgulara indüksiyon öncesi epidural blok uygulandı. İndüksiyon sonrası derlenme ünitesinde de devam edecek şekilde epidural kateterden lokal anestezik infüzyonu başlandı. Grup 1'e ise intravenöz analjezi yapıldı. Ekstübasyon sonrası derlenme ünitesinde 60 dakika boyunca plantar ve önkol StO2 değerleri takip edilen hastalar son 15 dakikayı oda havasında geçirdiler. Tüm hastalardan başlangıç, peroperatif 60.dk.'da ve postoperatif 60.dk.'da alınan kanların viskozitesi İ.Ü.C.T.F. Biyofizik A.D.'nda ölçüldü.Elimizdeki verilerin analizinde genel anestezi ve epidural blok uygulandıktan sonra postoperatif derlenme ünitesinde 45 dk 4L/dk oksijen tedavisi alan, son 15 dakikayı oda havasında (FiO₂:0.21) geçiren obez hastaların önkol StO₂ değerleri arasında kontrol değerine göre anlamlı fark oluşmazken; plantar StO₂ değerleri arasında kontrol değerine göre anlamlı fark gözlenmiştir. İki grubun viskozite değerlerinde anlamlı değişim gözlenmedi. Elimizdeki bulgularla epidural bloğun oda havasında soluyan hastalarda bölgesel doku satürasyonunu arttırdığını ve hastaların postoperatif ileri dönemlerini kapsayan çalışmaların yapılması gerektiğini düşünmekteyiz. The study was performed within İ.U. Cerrahpasa Medical Faculty Anesthesiology Department after ethic committee approval and informed consent. 38 obese (BMI: 30-38) patients who underwent lower abdominal surgery with ages between 20-80 and ASA I-II were taken into account. Patients were randomly divided into 2 groups; Group 1 (general anesthesia n:19) and Group 2 (general anesthesia and epidural block n:19). Group 2 patients received epidural blockage before induction. Local anesthetic infusion through epidural catheter was started after induction and resumed in recovery room. Intravenous analgesia was performed to group 1.For all patients: heart rate, mean arterial pressure, peripheral oxygen saturation, body temperature and regional plantar and forearm oxygen saturation (StO2) values by near infrared spectroscopy device (Somanetics INVOS 5100C Oximeter Cerebral/Somatic Troy, MI, USA) were recorded.All parameters were monitored from the arrival time to surgery room without oxygen support till the end of 60. minutes in the recovery room with last 15 minutes evaluated without oxygen support also. For all patients: beginning, perioperative 60. minute and recovery room 60. minutes blood viscosities were studied in I.U. C.M.F Biophysics Department. There was no statistically significant difference between forearm StO2 values of the groups; however plantar StO2 values without oxygen support for group 2 were significantly higher. There were no statistically significant difference at viscosity values between two groups . In conclusion; we determined that for patients without oxygen support epidural blockage increases regional tissue oxygen saturation. We recommend more studies should be done evaluating patients for further time postoperatively. 77

ÖZET:Giriş ve Amaç: Kadavradan organ bağışının azlığı ve artan hasta popülasyonuna bağlı olarak organ ihtiyacının artması nedeniyle ülkemizde canlı vericili karaciğer naklinde artış olmuştur. Karaciğer nakli hastalarında, greft fonksiyonu; hemodinamik parametreler ve organ kan akımı gibi birçok faktörden etkilenmektedir. Donörler, herhangi bir sağlık problemi olmayan gönüllülerdir. Bu nedenle, anestezi yönetiminde donörlerin güvenliği en önemli konudur.Hepatektomi gibi majör abdominal cerrahi geçiren hastalar çoklu organ yetmezliği dahil postoperatif komplikasyonlar açısından risk altındadır. Epidural anestezi ve analjezinin intraoperatif kan kaybında, tromboembolik olayların insidansında azalma, iyileşmiş postoperatif solunum, kardiyovasküler ve intestinal fonksiyon ve modifiye immün fonksiyon gibi perioperatif riskleri azaltmada etkin olduğu gösterilmiştir. Ayrıca epidural anestezinin sempatik blokaj ile splenik alanda organ perfüzyonunu artırdığı düşünülmektedir. İndosiyanin yeşili (İSY) klirens testi başlangıçta kan akımının ölçümü için tasarlanmış ve daha sonra fonksiyonel hepatosit kitlesini ölçerek karaciğer fonksiyonunun değerlendirilmesinde kullanılmıştır. Şimdilerde klinikte en yaygın olarak kullanılan sayısal karaciğer fonksiyon testidir. İSY klirens testi KC nakli yapılan alıcılarda ve onların donörlerinde KC fonksiyonlarının değerlendirilmesinde ve izlenmesinde endikedir. Bu çalışmadaki amacımız, canlı karaciğer nakil vericilerinde torakal epidural anestezinin genel anesteziye kıyasla karaciğer kan akımı üzerine etkilerinin indosiyanin yeşili ve karaciğer fonksiyon testleri ile karşılaştırılmasıdır. Materyal ve Metod: Bu çalışma, Etik kurul izni ve hasta onamı alındıktan sonra karaciğer nakli vericisi olan sağ hepatektomi yapılacak 40 olguda gerçekleştirildi. Olguların cinsiyeti, yaşı, boy, sigara kullanımı, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksi, ASA sınıflandırması kaydedildi. Olgular kapalı zarf yöntemi ile kontrol grubu (Grup 1) ve epidural blok uygulanan grup (Grup 2) olarak iki eşit gruba ayrıldı. Operasyon odasına alınan olgulara elektrokardiyografi, periferik oksijen saturasyonu, BİS, noninvaziv kan basıncı monitorizasyonu yapıldı. Olguların bazal hemodinamik değerleri kaydedildi. Epidural blok uygulanacak gruptaki (Grup 2) olgulara T6-8 seviyesinden epidural katater takıldı. Tüm olgulara lidokain, fentanil ve tiyopental ile standart anestezi indüksiyonu yapıldı. Kas gevşemesi vekuronyum ile sağlanan olgular entübe edildi. Olguların anestezi idamesi % 50/50 oksijen-hava karışımı içinde Grup 1 hastalarda izofluran, remifentanil infüzyonu ve sisatrakuryum infüzyonu ile, Grup 2 hastalarda izofluran, epidural infüzyon ve sisatrakuryum infüzyonu ile sağlandı. İnvaziv arteryel kan basıncı monitorizasyonu, vücut ısısı monitörizasyonu yapıldı. Isıtıcı battaniyeler kullanılarak olguların cerrahi sırasında normotermik kalmaları sağlandı. Tüm hastalara internal juguler vene santral venöz katater yerleştirildi ve santral venöz basınç takibi yapılıp kayıt edildi.Operasyon boyunca olguların OAB, KAH, SpO2 ve BİS değerleri kaydedildi. Pringle manevrası uygulandıysa süresi, remmant karaciğer, toplam kanama miktarı, idrar miktarı, toplam anestezi süresi, toplam cerrahi süresi, operasyon evrelerinin süresi kaydedildi. Operasyon sırasında verilen toplam sıvı miktarı ile bu sıvıların cinsi (kristaloid, kolloid, kan ve kan ürünleri) kaydedildi. Transseksiyondan sonra çıkan greft ağırlıkları kaydedildi. Operasyon sonunda kas gevşetici etkisi antagonize edilen olgular ekstübe edildi. Postoperatif derlenme ünitesinde yarım saat gözlenen olgular daha sonra cerrahi yoğun bakım ünitesine gönderildi.İndosiyanin yeşili klirens testi değerleri, PDR ve R15 açısından genel anestezi öncesi (Z0), genel anestezi indüksiyonundan sonra (Z1), transseksiyondan sonra (Z2), postoperatif 24. ve 72. saatlerde ölçülüp kaydedildi. Eş zamanlı olarak hemoglobin (Hb), hematokrit (Htc), trombosit, PT, INR, total bilüribin, direk bilüribin, albumin, AST, ALT değerleri çalışıldı ve kaydedildi.Bulgular: Operasyon süreleri, remnant KC yüzdesi, greft ağırlığı ve kanama miktarları açısından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık görülmedi (p> 0,05). Volatil anestezik dozunda istatiksel olarak gruplar arası anlamlı farklılıklar bulundu (p 0.05). Grup içi karşılaştırılmalarda hem PDR hem de R15 değerlerinde her iki grup içinde Z1, Z2, Z3 ve Z4 zamanlarındaki değerler Z0'a göre istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.05). ALT, değerlerinde ölçüm zamanlarında grup içi anlamlı değişimler görüldü (p < 0.05) ancak gruplar arası anlamlı bir farklılık yoktu (p > 0.05). PT ve INR değerlerinde grup içi değişimlerde anlamlı farklılıklar bulundu (p < 0.05). SAB, DAB ve OAB açısından gruplar arasında diseksiyon evresinde istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulundu (p < 0.05). Sonuç: Elektif karaciğer donör olgularında uygulanan torakal epidural anestezinin global KC fonksiyonunun değerlendirilmesinde kullanılan İSY klirens testi ve KC ile ilgili rutin testleri etkilemediği kanısındayız.Anahtar kelimeler: Canlı vericili KC nakli, indosiyanin yeşili, torakal epidural anestezi, KC fonksiyon testleri. SUMMARYBackround and aim: Depending on the needs of the growing population and shortage of cadaveric organ donation, the rate of live donor liver transplantation has been increased in our country. In liver transplant patients, graft functionis affected by many factors such as hemodynamic parameters and organ blood flow. Donors are volunteers without any health problems. Therefore, the anesthetic management of donor safety is an important issue.Patients undergoing major abdominal surgery such as hepatectomy are at risk for. postoperative complications including multiple organ failure. Epidural anesthesia and analgesia has been shown to be effective in reducing perioperative risk such as intraoperative blood loss, reduction in the incidence of thromboembolic events, improved postoperative pulmonary, cardiovascular and intestinal function and modified immune function. İn addition to epidural anesthesia by sympathetic blockade is thought to increase organ perfusion in splenic area. Indocyanine green (ICG) clearance test originally intended for the measurement of blood flow. For the time being, it has been most widely used to evaluate the liver function. ICG clearance test is indicated in liver transplant recipients and their donors for the assessment and monitoring hepatic function.Our aim in this study, thoracic epidural anesthesia compared to general anesthesia effects on liver blood flow by liver function tests and indocyanine green is compared with in the living donor liver transplantation.Materials and Methods: After Ethics Committee approval and patient consent right hepatectomy was performed in 40 patients. Patients' sex, age, height, smoking, body weight, body mass index, ASA classification were recorded. Cases, the control group (Group 1) and the epidural block group (Group 2) with closed envelope method were divided into two equal groups. In the operating room electrocardiography, oxygen saturation, noninvasive blood pressure monitoring was performed and basal hemodynamic values were recorded. BIS was used to assess depth of anesthesia. Epidural blocks to be implemented group (Group 2) patients, the epidural catheter is inserted T6-8 level. In all patients, anesthesia was standardized with lidocaine, fentanyl and thiopental. Patients were intubated after muscle relaxation provided with vecuronium. Anesthesia maintenence of Cases, in 50/50% oxygen-air mixture in Group 1 patients isoflurane, remifentanil infusion and cisatracurium infusion, Group 2 patients isoflurane, epidural infusion and cisatracurium infusion was provided. . Nondominant radial artery invasive arterial blood pressure monitoring was provided. Internal jugular venous catheter was inserted to central venous pressure monitoring in all patients.Patients MAP, HR, SpO2 and BIS values were recorded. If applied Pringle maneuver time, remmant liver total amount of bleeding, the amount of urine, total anesthesia time, the total operation time, times ofoperation phases, total amount of liquid during operation and type of fluid (crystalloid, colloid, blood and blood products) were recorded. After transection, the graft weight were also recorded. After antagonizes the effects of muscle relaxants end of the operation, patients was extubated. After observed in the postoperative care unit along half an hour, patients was sent to the surgical intensive care unit.Indocyanine green clearance test values before general anesthesia (T0), after induction of general anesthesia (T1), after transection (T2), postoperative 24 and 72 hours were recorded. Simultaneously, hemoglobin (Hb), hematocrit (Hct), platelet count, PT, INR, total bilirubin, direct bilirubin, albumin, AST, ALT values were analyzed.Results: İn terms of operation time, the percentage of KC remnant, the graft weight and amount of bleeding statistically significant difference was not observed between groups (p> 0.05). At a dose of volatile anesthetics statistically significant differences were found between groups (p 0.05). İntra-group comparison both PDR and R15 values in both groups Z1, Z2, Z3 and Z4 the values in the time according to Z0 was statistically significant (p 0.05). PT and INR values were significant differences in the changes in the within the group (p

Bu çalışmada amacımız, kombine spinal epidural anestezi (KSEA) uyguladığımız olgularda subaraknoid aralığa verilen 6 mg levobupivakain'den önce veya sonra 5 ml lidokainli mayi ile yapılan epidural volüm genişlemesi (epidural top-up) yönteminin gruplar arasında efedrin ihtiyacı, hemodinamik stabilite ve yan etkiler açısından fark oluşturup oluşturmadığını araştırmaktır.Etik kurul izni ve hasta onayları alındıktan sonra, elektif sezaryen operasyonu planlanan, ASA I-II grubunda, 18-45 yaş arası, 104 gebe kadın üzerinde randomize ve çift kör olarak yapılması planlandı. Olgular zarf çekimi yöntemiyle 2 gruba ayrıldı. Standart monitorizasyon uygulanıp preoperatif 500 ml % 6 hydroxyethyl starch solüsyonu ile hidrasyon sağlandıktan sonra KSEA yöntemi uygulandı. Grup I(n=52)'e önce epidural anestezi uygulandı, sonra spinal aralıktan ilaç yapıldı. Grup II(n=52)'ye önce spinal anestezi uygulandı, sonra epidural aralıktan ilaç yapıldı. Spinal olarak 6 mg Levobupivacaine HCL (1,2 ml), epidural olarak ise 15 cc %2'lik lidokain+ 100 mcg fentanly+ 2cc sodyum bikarbonat+ 1 cc 1/200.000'lik adrenalin ile 20 cc olarak hazırlanan karışımdan 5 ml Touhy iğnesinden yapıldı. Kateter 3-5 cm epidural bölgede olacak şekilde yerleştirilerek tespit edildi. İhtiyaç halinde 5. ve 10. dakikalarda aynı epidural mayiden 5 ml daha epidural kateterden yapıldı.Olguların, yaş, boy, kilo, BMI, gestasyonel hafta, giriş ve operasyon süresince hemodinamik parametreleri, sensoriyal ve motor blok değerleri kaydedildi. Epiduralden ek doz ihtiyacı, efedrin ihtiyacı, atropin ihtiyacı, toplam efedrin ve atropin ihtiyacı, ek analjezik ihtiyacı, ek sedasyon ihtiyacı, bulantı, kusma, kaşıntı, titreme olup olmadığı kaydedildi. Duyusal bloğun T6'ya çıkma zamanı, en yüksek duyusal blok, duyusal bloğun T10'a gerileme zamanı, motor bloğun gerileme zamanı, operasyona başlama zamanı ve operasyon süresi kaydedildi. İstatiksel karşılaştırmalarda p0,05). İki grup arasında hipotansiyon görülme oranları açısından ve kullanılan efedrin ortalamaları açısından anlamlı fark vardı (sırasıyla p=0.026, p=0.002 ). Grup II'de hipotansiyon ve efedrin ihtiyacı daha çok görüldü. Bulantı, Grup II'de %7,6 iken Grup I'de %0 idi. İki grup arasında bulantı açısından anlamlı fark vardı (p=0,041). Kusma, kaşıntı titrme gibi diğer yan etkiler açısından iki grup arasında anlamlı fark yoktu (p>0.05). Sonuç olarak, elektif sezaryen olgularında düşük doz intratekal lokal anesteziğe ek olarak kullanılacak epidural volüm genişlemesi yönteminin intrarekal enjeksiyondan önce yapılmasının, intratekal enjeksiyondan sonra yapılmasına göre duyusal bloğun T6'ya çıkma zamanını, cerrahi başlama süresini, motor ve duyusal blok geri dönüş zamanını etkilemeden daha iyi bir hemodinamik yanıt gösterdiğini düşünmekteyiz. Combined spinal epidural anesthesia (CSEA) is gaining popularity in obstetrics. Many useres uses traditional intrathecal dose to achieve reliable spinal block, To prolong the duration of anesthesia and maintain postoperative pain control they prefer an epidural catheter. In this study our purpose is to investigate whether are there differences in need of efedrin, hemodynamic stability and side effects between groups that we used CSEA method by administrating 6 mg levobupivakain in subarachnoid space before or after epidural volume expansion (epidural top-up) with 5 ml liquid with lidocaine .After ethics committee approval and informed patient consent has been taken,study was planned as a randomized, double-blind study over 104 pregnant, ASA I-II patients, aged 18-45, who scheduled for elective cesarean section. The patients were divided into 2 groups by drawing envelope selection method. After standart monitoring and maintaining of preoperative hydration by application with 500 ml of 6% hydroxyethyl starch solution, CSEA method was applied. Drugs were first applied to epidural than to spinal gap in group I patients. Drugs were first applied to spinal space than epidural gap in group II patients. 6 mg levobupivacaine HCl (1.2 mL) was applied spinally. 5 ml of previously prepared 20 cc mixture of 15 cc of 2% lidocaine + 100 mcg fentanly + 2cc sodium bicarbonate + 1 cc of 1/200.000 diluted adrenaline was applied epidurally with tuohy needle. Catheter was placed 3-5 cm into the epidural space and fixed. In case of need at 5 and 10 minutes 5 mL of same mixture was administered by epidural catheter .Age, height, weight, body mass index (BMI), gestational age, hemodynamic measurements of input and during case, sensory and motor block of patients were recorded . Whether there were need of additonal doz of epidural medicine, need of ephedrine, atropine demand, total ephedrine and atropine requirement, additional analgesia requirement, need for additional sedation, nausea, vomiting, itching and chills was recorded. Emergence time of sensory block to T6, highest sensory block, time to regression of sensory block to T10, motor block regression time, surgical start time and duration of surgery were recorded. p

Amaç: Günümüzde varlığı tedavi için bir endikasyon kabul edilen doğum ağrısı etkin bir şekilde giderilmelidir. Çalışmamızda da normal spontan vajinal doğum planlanan aktif eylemdeki term gebelere ağrı tedavisi için kombine spinal epidural analjezi (KSEA) tekniği uyguladık. Böylece bu tekniğin analjezi idamesinde etkin olan epidural komponentinin Hasta Kontrollü Analjezi (HaKAn) cihazı (HaKAnC) ile değişik ilaç veriş yöntemleri kullanılarak sağlanmasının ilaç tüketimine ve anne memnuniyetine olan etkilerini karşılaştırmayı ve bu sayede en ideal ilaç veriş şeklini belirlemeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Etik kurul ve proje desteği sağlandıktan sonra onamları alınarak çalışmaya dahil edilen 45 gebe randomizasyon yöntemine göre üç eşit gruba ayrıldı. Her bir olguya ilk olarak spinal analjezi amacıyla 2 ml hacme dilüe edilmiş 2.5 mg levobupivakain + 25 µg fentanil karışımı intratekal 15 saniyede enjekte edildi ve sonrasında epidural kateterden uygulanmak üzere hazırlanan %0.1 levobupivakain + 2 µg/ml fentanil solüsyonu HaKAnC ile aşağıda belirtilen şekilde uygulandı:Grup B (Aralıklı Bolus); infüzyon olmaksızın, bolus doz 5 ml, kilitli kalma süresi 15 dk, maksimum doz 20 ml/saat. Grup İB (Sürekli Bazal İnfüzyon + Aralıklı Bolus); bazal infüzyon 5 ml/saat, bolus doz 5 ml, kilitli kalma süresi 20 dk, maksimum doz 20 ml/saat. Grup Dİ (Değişken Hızlı İnfüzyon + Aralıklı Bolus); bolus doz 5 ml, kilitli kalma süresi 15 dk, maksimum doz 20 ml/saat ve başlangıç bazal infüzyon hızı 0 ml. İnfüzyon hızı saatlik her değerlendirmede HaKAnC'nın geçmiş bilgiler menüsündeki verilere göre belirlendi. İnfüzyon hızı; eğer gebe bir önceki saatte 1 defa bolus ihtiyacı duydu ise 5 ml/saat, 2 defa bolus ihtiyacı duydu ise 10 ml/saat, 3 defa bolus ihtiyacı duydu ise 15 ml/saat artırıldı. Kilitli kalma süresi ise 5 ml/saat infüzyonda 20 dk, 10 ml/saat infüzyonda 30 dk ve 15 ml/saat infüzyonda ise 60 dk olarak yeniden ayarlandı. Maksimum infüzyon hızı 15 ml/saat ile sınırlandırıldı. Toplam maksimum doz (infüzyon+bolus) 20 ml/saat ile sınırlandı. Eğer hasta bir önceki saatte hiç bolus ihtiyacı duymamış ise infüzyon hızı 5 ml/saat azaltıldı. Çalışma süresince gruplar arasındaki sosyodemografik özellikler, gestasyon, girişim, maternal ve fetal hemodinami, KSEA ve HaKAn, doğum ve doğum süreci, meydana gelen yan etkiler, saatlik ve toplam ilaç tüketimleri ve anne ve cerrah memnuniyetleri ile ilgili veriler değerlendirildi.Bulgular: Grup B'de 1, grup İB'de 2 ve grup Dİ'de 1 olmak üzere 4 olgu (%8.9) sezaryenle doğum yaptığı için analiz dışı bırakıldı. Diğer tüm olgular istatistiksel analize dahil edildi. Çalışmamızda zamana göre lokal anestezik (LA) tüketim miktarı (mg/saat) grup B'de grup İB ve grup Dİ'ye göre, grup Dİ'de ise grup İB'ye göre anlamlı derecede düşük bulundu (p0.05). Olguların tümünde yüksek memnuniyet skorları elde edildi ve bu skorlar gruplar arasında karşılaştırıldığında anlamlı farka rastlanmadı (p>0.05). Bununla birlikte en yüksek memnuniyet skoru ise grup Dİ'de elde edildi.Sonuç: Bu veriler ışığında epidural infüzyon hızının hastanın analjezi gereksinimine göre arttırılıp azaltılabilmesinin, klasik yöntemlerle kıyaslandığında; toplam ilaç tüketimini infüzyon+bolus uygulamasına göre anlamlı oranda azaltmadığı fakat bolus uygulamaya göre de arttırmadığı, buna karşın anne memnuniyeti üzerine daha olumlu etkiler yapabildiği sonucuna vardık. Objective: Nowadays, labour pain is described as a treatment indication and should be treaten effectively. In our study, we performed combined spinal epidural analgesia (CSEA) technique for pain treatment of term pregnants who were planned normal spontaneous vaginal labour, during the active travay. Thus we used different drug administration regimens via Patient Controlled Analgesia (PCA) Device (PCAD) and we compared efficacities of these regimens on drug requirement and mother satisfaction. Our aim was to determine best analgesic epidural regimen. Materials and Methods: After ethic committee approval, project foundation and informed consent of patients, 45 pregnants were divided 3 aqual groups randomly. At first for spinal analgesia, 2.5 mg levobupivacaine and 25 µg fentanyl in 2 ml volume has adminestered in subarachnoid space at 15 seconds duration. Latter %0.1 levobupivacaine + 2 µg/ml fentanyl solution has administered via PCAD in three different regimens:Group B (Bolus): Without continue infusion, bolus dose 5 ml, lockout interval 20 minutes, maximum dose 20 ml/h.Group IB (Basal Infusion + Bolus): Continue infusion 5 ml/h, bolus dose 5 ml, lockout interval 20 minutes, maximum dose 20 ml/h. Group LIR (Labile Infusion Rate + Bolus): Bolus dose 5 ml, lockout interval 15 minutes, maximum dose 20 ml/h and starting basal infusion rate 0 ml. Infusion rate was determined depending on the previus hour data of PCAD. Infusion rate has increased by this way: If pregnant required 1 bolus at previous hour, basal infusion increased 5 ml/h, if she required 2 bolus doses, basal infusion increased 10 ml/h, if she required 3 bolus doses, basal infusion increased 15 ml/h. Lockout interval was modified as following: 20 minutes for 5 ml/h infusion, 30 minutes for 10 ml/h infusion and 60 minutes for 15 ml/h infusion. Maximum bazal infusion rate was limited at 15 ml/h. Total maximum dose (bolus + infusion) was limited at 20 ml/h. If pregnant didn't require any bolus dose previous hour, basal infusion rate decreased 5 ml/h for every hour. Data on socio-demographic charactheristics, gestation, intervention, maternal and fetal hemodynamics, CSEA and PCA, labour process, complications, hourly and total drug consumptions, mother and obstetrician satisfactions between groups were evaluated. Results: 1 case from group B, 2 cases from group IB and 1 case from group LIR (4 cases totally, %8.9) has excluded from the analyses because they underwent C/S. All the other cases have been included for analyses. Hourly local anethesic consumption (mg/h) was significiantly lower in Group B than Group IB and Group LIR; was significiantly lower in Group LIR than group IB. Total drug consumption (mg) was the lowest in Group B and highest in Group IB but there was no statistically significiance. However, the highest satisfaction score was obtained in Group LIR.Conclusion: We suggest that adjusment of basal epidural infusion rate hourly depend on patient analgesic requirement doesn't increase drug consumption and has beneficial effects on mother satisfaction. 172

Bizim çalışmamızda GA'ye ilave edilmiş TEA'nin, açık kalp cerrahisi sırasında intraoperatif ve postoperatif ağrı tedavisi ile postoperatif morbidite ve mortalite üzerine etkisinin araştırılması hedeflendi. Çalışma Etik Kurul onayı alındıktan sonra, koroner bypass ameliyatı geçirecek ASA II-III risk indeksinde, 18-80 yaş arası toplam 40 hastada yapıldı. Çalışma gruplarını oluşturmak amacıyla epidural kataterizasyon yapılan ve çalışmaya dahil olma kriterlerine uyan ilk 20 hasta epidural+GA grubunu (Grup E) oluşturdu. Epidural kateterizasyon yapılmayan ama dahil olma kriterlerine uyan ilk 20 hasta ise GA grubunu (Grup G) oluşturdu. Grup E'ye 10 mg/10 ml levobupivakain ile bolus olarak epidural yoldan analjezi uygulandı. Sonrasında epidural kateterden 10 mg/saat levobupivakain infüzyonu başlanıp postoperatif 48. saate kadar bu infüzyona devam edildi. Epidural kateter yerleştirilemeyen hastaların intraoperatif ve postoperatif analjezisi fentanil ve deksmedetomidin infüzyonu ile sağlandı. Tüm hastaların, AKK kaldırıldıktan sonraki VF insidansı, kanda preoperatif ve postoperatif ACTH ve kortizol hormon seviyeleri, hemodinamik ve kan gazı verileri, ekstübasyon zamanı, ekstübasyon sonrası FVC ve VAS değerleri kaydedildi. Çalışmamızın sonucunda her iki grup arasında ekstübasyon süresi, postoperatif hemodinamikler, VF insidansı, FVC ölçümleri açısından anlamlı bir fark bulunmadı. Grupların kan gazı analizlerinde Grup E'de Grup G ile karşılaştırıldığında arteriyel kan pH değerlerinin postoperatif 2. saatte istatistiksel olarak anlamlı daha yüksek olduğu gözlemlendi. Grupların stres hormonlarının karşılaştırılmasında postoperatif 4. saatde Grup E'de ACTH ve kortizol değerlerinin kontrol grubu ile kıyaslandığında daha düşük olduğu görüldü. Grup E'de Grup G'ye göre postoperatif 48. saate kadar VAS değerlerinin anlamlı olarak daha yüksek olduğu, ancak 48. saatte grupların VAS değerleri arasında fark olmadığı tespit edildi. Sonuç olarak hem TEA'nin hem de deksmedetomidin infüzyonunun KPB operasyonlarında iyi bir postoperatif analjezi sağladığı ve benzer özelliklere sahip olduğu kanaatindeyiz.Anahtar Kelimeler:Kardiyovasküler cerrahi, torakal epidural analjezi, postoperatif ağrı, deksmedetomidin, levobupivakain, stres yanıt. In our study, it has been aimed to search the effects of thoracic epidural analgesia, added to general anesthesia on postoperative morbidity and mortality with intraoperative and postoperative pain treatment during open heart surgery.After Ethics Committee's approval, the study has been performed to a total of 40 patients who would have cardiac surgery and were in ASA 2-3 risk index, between 18-80 years of age.To create the working groups, the first 20 patients who meet the criteria to be included and without contraindications for epidural catheterization formed the epidural + general anesthesia group (Group E). The other first 20 patients who haven't been applied epidural catheter and meet the criteria formed the general anesthesia group (Group G). Epidural analgesia was performed with bolus injection of 10 mg/10 ml levobupivakain to Group E. Afterwards, 10 mg/h levobupivakain infusion was started from epidural catheter and has been continued for up to 48 hours postoperatively. Intra-operative and postoperative analgesia of the patients who weren't placed the epidural catheter has been provided with fentanyl and dexmedetomidine infusion. For all of the patients in both groups; the incidence of ventricular fibrillation (VF) after removal of the aortic cross-clamping, ACTH and cortisol levels in the blood at the preoperative and postoperative time, hemodynamic and arterial blood gases data, time to extubation, FVC and VAS values after extubation were recorded.As a result of this study, we did not find any significant difference between two groups in terms of extubation time, postoperative hemodynamics, incidence of VF, FVC measurements. In the blood-gas analysis of groups, we observed that pH values at the second hours of posteperative time in Group E were statistically significantly higher than Grup G. In the comparison of groups' blood stress hormone values, we found that ACTH and cortisol values in Group E are lower at the fourth hour of postoperative time than Grup G. When compared VAS between Group E and Group G, the values are significantly higher until 48th hour of postoperative time in the Group E, but we noticed that there was no difference between VAS values of groups at the 48th hour of postoperative time. As a result, we determined that infusion of both TEA and deksmedetomidin provided a good postoperative analgesia in CPB operations and had similar features.Key Words:Cardiovascular surgery, thoracic epidural analgesia, postoperative pain, dexmedetomidine, levobupivacaine, stress response. 51

ÖZETAMAÇ: Lomber ponksiyon (LP) bazı hastalıklarda tanı için ve bazı hastalıklarda da tedavi için sıkca kullanılan bir işlemdir. İşlem sırasında travmatizasyon istenmeyen bir komplikasyondur ve teşhis ve tadavide sıkıntıya neden olur. Bu çalışmada LP öncesi epidural mesafe ölçümünün travmatizasyon oranlarına olan etkisi prospektif olarak araştırıldı.YÖNTEM:Çalışmaya Kahramanmaraş Sütçü İmam Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Acil polikliniğine başvuran ve menenjit ya da ensefalit şüphesi ile LP yapılması planlanan hastalar alındı. Hastalar geliş sırasına göre rastgele tek ve çift olarak 2 gruba ayrıldı. 1. Gruba (tek) Ultrasonografi (USG) ile epidural mesafe ölçülerek , 2. Gruba (çift) isekonvansiyonel yöntemle LP yapıldı. LP yapılacak bölge (L4-L5) cildinden epidural aralığa kadar olan mesafeleri (epidural mesafe) ultrasonografik olarak longitudinal medyan olarak deneyimli bir radyolog tarafından ölçüldü. Bu hastalara, ciltten epidural aralığa kadar olan mesafe, tahmini olarak göz önünde bulundurularak tek kişi, 3. yıl Pediatri asistanı tarafından LP yapıldı. LP işlemi sırasında iğnenin stilesi çekildiğinde kan ya da kanlı BOS'un makroskopik olarak görülmesi durumunda işlem travmatik LP olarak değerlendirildi. LP için yenidoğanda 22-gauge stileli spinal iğne ve daha büyük çocuklarda 20-gauge stileli spinal iğne kullanıldı. Bütün hastaların epidural mesafesi aynı radyolog tarafından ölçüldü.BULGULAR: Genel olarak ölçümlü ve ölçümsüz grup birlikte değerlendirildiğinde travmatizasyon oranı % 11,1 olarak bulundu. Travmatizasyon oranı ölçümlü grupta % 7,9, ölçümsüz grupta % 14,2 idi. İki grup arasında travmatizasyon açısından yüzdelik oran açısından farklılık olmasına rağmen istatistiki olarak farklılık yoktu ( p>0.05). Hastalar 0-5 yaş , 5-10 ve 10-15 yaş olarak 3 gruba ayrıldığında en fazla travmatizasyon oranına 0-5 ve 5-10 yaş aralığındaydı ( %42,9). Menenjit tanısı konulan toplam 61 hastadan 41'i ( % 67,2) erkek, 20'si (% 32,8) kız cinsiyettendi, erkeklerin kızlara oranı (E/K=2) idi. Menenjit tanısı konulan erkek ve kızların oranları arasında istatistiki fark saptanmadı ( p=0,308).SONUÇ: Çalışmamızda LP'larda epidural mesafe ölçümünün istatistiki olarak olumlu etkisi gösterilemesede, travmatizasyon oranlarını azalttığını düşünüyoruz. Bu konuda daha geniş populasyonları kapsayan çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: Lomber ponksiyon, Travmatizasyon, Epidural mesafe ABSTRACTBackground: Lumbar puncture (LP) is a procedure that is used for the diagnos is and also for treatment of certain disease. Traumatization is an undesirable complication during the procedure and cause difficulties in diagnosis and treatment of diseases.In this study, the effectivity of epidural depth measurement to decrease the traumatization rate before lumbar puncture were prospectively investigated. Methods:This study took place in Kahramanmaraş Sütçü Imam University Medical Faculty. Children who were admitted to the pediatric emergency department with suspected meningitis or encephalitis were included tot he study. Considering the order of admission to hospital patients randomly divided into 2 groups as single and double. Lumbar puncture was performed after measuring epidural depth by ultrasonography ( USG) for group 1 patients and by conventional method for group 2 patients. Distance from the skin of the region to do a LP (L4-L5) to the epidural space was measured by an experienced radiologist as median longitudinally. In group 1 patients, LP was made by considering USG measurement as estimated. All LP's were performed by the same assistant of pediatrics who was at this department for three years. Lumbar Puncture was considered traumatic if blood or bloody cerebrospinal fluid was seen after LP needle stylet is pulled. 22 gauge spinal needle with stylet was used for newborns, 20 gauge spinal needle with stylet was used for older patients. All patients epidural depths was measured by the same radiologist.Conclusion:Even significant positive effect of epidural depths measurement before LP'sare not demonstrable statistically in our study, we think that this process would reduce the rate of traumatization. In this regard further studies done with more patient sare needed.Keywords: Lumbar Puncture, Traumatization, Epidural depth 88

AMAÇ: Stres yanıtı azaltmak için değişik yöntemler geliştirilmiştir. Bu yöntemlerden epidural ve genel anestezi kombinasyonu major abdominal, ortopedik ve torasik cerrahi girişimlerde son on yıldır geniş ölçüde kullanılmaktadır. Epidural anestezinin perioperatif stres yanıta etkisi minimal invaziv bir cerrahi olan perkütan nefrolitotomide henüz araştırılmamıştır. Çalışmamızın amacı genel anesteziye eklenen epidural %0,125?lik levobupivakainin stres hormon ve hemodinamik stabiliteye etkisini araştırmaktır.METOD: Elektif perkütan nefrolitotomi planlanan 18-65 yaş arası, ASA I-II 48 hasta rastgele iki gruba ayrıldı. Grup I(n=24); Genel Anestezi, Grup II(n=24); Genel+Epidural Anestezi. Grup I?e sevofluran ve fentanyl kullanılarak genel anestezi uygulandı. Grup II?ye ise preoperatif epidural katater takılıp, 0,125?lik levobupivakain kullanılarak sensoryal blok seviyesi T6 üzerine çıktıktan sonra genel anestezi uygulandı. Glukoz, insülin, prolaktin ve kortizol seviyeleri anestezi öncesi, entübasyondan hemen sonra, perkütan dilatasyondan hemen sonra ve postoperatif 24. saatte değerlendirildi. Grup I?e postoperatif analjezi için intravenöz hasta kontrollü analjezi, Grup II?ye ise epidural analjezi uygulandı. Postoperatif VAS skorları ile preoperatif ve postoperatif hematokrit değerleri kaydedildi. BULGULAR: Grup I?deki olguların kortizol değeri bazal değerine göre tüm ölçüm zamanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir şekilde yükselmiştir (p0,05). Perkütan dilatasyon sonrası kortizol değeri Grup I?de 18,18±1,48 µg/dl iken Grup II?de 12,74±1,50 µg/dl ölçülmüş ve istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmuştur (p=0,013). Grup II?de olguların bazal değere göre insülin, prolaktin ve glukoz değerlerinde diğer ölçüm zamanlarına göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunamamıştır (p>0,05). Postoperatif ağrı skorları bakımından Grup II?de Grup I?e göre istatistiksel olarak çok anlamlı bir düşüş bulunmuştur (p0,05). Cortisol value after percutaneous dilatation was measured as 18,18±1,48 µg/dl in Group I and as 12,74±1,50 µg/dl in Group II, and a statistically significant difference has been found (p=0,013). A statistically significant difference has not been found in insulin, prolactin and glucose levels of the cases in Group II in various measurement times (p>0,05). As for the postoperative pain scores, statistically very significant decrease has been found in Group II compared to Group I (p

Köpeklerin arka ekstremite operasyonlarında bupivakain-morfin kombinasyonuyla gerçekleştirilen tek segment kombine spinal-epidural anestezinin (KSEA) uygulanabilirliğinin ve klinik etkinliğinin ortaya konulması amacıyla yapılan bu çalışmada, Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Veteriner Fakültesi Cerrahi Kliniğine getirilen ve çeşitli nedenlerle arka ekstremite operasyonu geçiren 15 köpek kullanıldı. Diazepam ve propofol ile indüksiyonu sağlanıp entübe edilen köpeklerin genel anestezisi izofloran ile sağlandı. Çalışmadaki köpekler sternal pozisyonda arka bacakları karın duvarının her iki yanına rostral yönde uzatılarak yatırıldı. Çift delikli Tuhi iğnesi ile L5-L6 intervertebral aralıktan L6'nın proc. spinozusunun hemen önünden orta hatta kalınmasına özen gösterildi ve iğnenin kolumna vertebralise dik bir açıyla yönlendirilmesiyle epidural boşluğa başarıyla girildi. Tuhi iğnesi içerisinden geçirilen spinal iğne ile dura direnci hissedilerek subaraknoid boşluğa girildi ve 0.3 mg/kg bupivakain hidroklorür ve 0.03 mg/kg morfin hidroklorür kombinasyonu verildi. Spinal iğnenin çıkarılması sonrası, epidural kateter Tuhi iğnesi içerisinden geçirilerek epidural boşluğa yerleştirildi. Bu aşamada 1mg/kg Bupivakain ve 0.1 mg/kg morfin hidroklorür'den her iki ilacın spinal dozlarının çıkarılması ile hesaplanan miktarı, epidural boşluğa verildi. Köpeklerde KSEA'nın uygulanabilirliği ile postoperatif ağrı ve motor fonksiyonlar, sırasıyla Zhang ve ark.(77), Melbourne Üniversitesi (1) ve Sr. Jay McDonnell'in (1) tanımladığı skalalara göre değerlendirildi. Ayrıca köpeklerde KSEA sonrası postoperatif etkilenen alanlar, dermatom haritasına (42) göre iğne pikürleri yardımıyla belirlendi. KSEA öncesi, intra ve postoperatif 24 saatlik süreçte kalp frekansı, solunum sayısı, noninvaziv kan basınç ölçümleri ile serum kortizol ve glikoz değerleri kaydedildi. KSEA'da, Tuhi iğnesinin deri ve altındaki yumuşak dokulardan geçerken 2 olguda iğnenin L5'in kaudal proc. artikülarisine denk gelmesi ve 3'ünde yumuşak dokuların geçilmesi esnasında iğne haznesinde kan görülmesi nedeniyle epidural aralığa ikinci denemede girilebildi. KSEA'da bupivakain-morfin kombinasyonu kullanılmasıyla köpeklerde ek analjezik kullanımına ihtiyaç duyulmadan 24 saat süreli bir analjezinin sağlanabileceği, intra ve postoperatif dönemde hafif dereceli solunum depresyonu, taşikardi ve hipotansiyon oluşabileceği saptandı. KSEA sonrası köpeklerde postoperatif ağrının değerlendirilmesinde; serum kortizol ve glikoz değerleri, kan basıncı, nabız, solunum ve vücut sıcaklığı gibi objektif verilerin tek başlarına yeterli olmayacağı ancak ağrı skorlama sistemleri ile birlikte kullanıldığında daha anlamlı sonuçlara ulaşılacağı belirlendi. Sonuç olarak tek segment KSEA'nın, köpeklerin arka ekstremite operasyonlarında genel anestezi eşliğinde kolay uygulanabilen, etkili bir peri-operatif analjezi sağlayan, spinal ve epidural anestezinin dezavantajlarını önemli oranda azaltan bir regional anestezi yöntemi olduğu sonucuna varıldı. In the present study, aimed at demonstrating the feasibility and clinical efficacy of the single interspace combined spinal-epidural anaesthesia (CSEA) technique applied with the bupivacaine-morphine combination in dogs undergoing hindlimb surgery, 15 dogs, which were referred to the Surgery Clinics of Mehmet Akif Ersoy University, Faculty of Veterinary Medicine, and underwent hindlimb surgery due to various reasons, were used. After the induction of anaesthesia with diazepam and propofol, the dogs were intubated and general anaesthesia was maintained with isoflurane. The anaesthetized dogs were positioned in sternal recumbency with their hind limbs extended rostrally along the abdomen. A double-holed Tuohy needle was inserted into the epidural space at the level of the L5-L6 intervertebral space, just in front of the spinal process of the L6, without deviating from the midline and ensuring that the needle was employed perpendicular to the vertebral column. A spinal needle was passed through the Tuohy needle and inserted into the subarachnoid space, such that the resistance of the dura mater to the penetration of the advancing needle was felt, and a combination of 0.3 mg/kg bupivacaine hydrochloride and 0.03 mg/kg morphine hydrochloride was administered. After removing the spinal needle, the epidural catheter was passed through the Tuohy needle and inserted into the epidural space. At this stage, the amount calculated by subtracting the spinal doses of both anaesthetics from 1 mg/kg of bupivacaine hydrochloride and 0.1 mg/kg morphine hydrochloride, was injected into the epidural space. The feasibility of CSEA in dogs, as well as postoperative pain and motor functions were assessed using the scales described by Zhang et al. (77), Melbourne University (1) and Sr. Jay McDonnell (1), respectively. Furthermore, the postoperatively affected areas in the dogs following CSEA were detected using the pinprick test according to the dermatome map (42). The heart rate, respiratory rate, non-invasive blood pressure, as well as serum cortisol and glucose concentrations were recorded during the pre-CSEA, intra-operative and 24-hour post-operative periods. During the CSEA procedure, due to the needle confronting the caudal articular process of the L5 as the Tuohy needle pierced through the skin and the soft tissues beneath in 2 of the cases, and due to the observation of blood in the chamber of the injector as the needle pierced through the soft tissues in 3 of the cases, the epidural space was able to be entered only at the second attempt. It was determined that the use of the CSEA technique with the bupivacaine-morphine combination in dogs produced a 24-hour analgesia without the requirement for the use of additional analgesics and it was observed that slight respiratory depression, tachycardia and hypotension could develop during the intra- and post-operative periods. The results obtained in the present study suggest that, in the assessment of postoperative pain in dogs following CSEA; objective data including serum cortisol and glucose concentrations, blood pressure, heart rate, respiratory rate and body temperature may not suffice alone, and that the use of these parameters in association with pain scoring systems would produce more meaningful results. In result, it was concluded that, the single interspace combined spinal-epidural anaesthesia (CSEA) technique can be readily and safely applied to dogs undergoing hindlimb surgery under general anaesthesia, as a regional anaesthetic method that produces effective perioperative analgesia and significantly reduces the disadvantages of spinal and epidural anaesthesia. 75

Epidural fibrozis; epidural mesafe ile birlikte sinir köklerinin fibroblastik invazyona uğramasıdır. Bu yoğun fibröz doku, cerrahi sonrası bel ağrısı, radiküler ağrı semptomlarına neden olmasının yanı sıra, sonradan gerekebilecek bir operasyonda intraspinal yapıların diseksiyonunu da zorlaştırmaktadır.Epidural fibrozis gelişimini önlemek için, cerrahi teknikler ve çeşitli tıbbı tedaviler uygulanmıştır. Bir glikozaminoglikan olan hiyalüronik asid oligomerlerinin oto-çapraz bağlanması ile elde edilen derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asidin; obstetrik, jinekolojik ve abdominal cerrahide yapışıklık ve sikatris oluşumunun engellenmesi ile yara iyileşmesinin erken fazlarında rolü olduğu gösterilmiştir.Oluşturduğumuz deneysel laminektomi - diskektomi modeli ile derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asidin epidural fibrozisi önlemede histopatolojik ve biyokimyasal etkilerinin incelenmesi ve araştırılması amaçlandı.Çalışmamıza 60 adet, Sprague-Dawley dişi sıçan alındı. Ancak cerrahi sırasında dural yaralanma meydana gelen 3 denek ile hematom gelişen 1 denek çalışma dışı bırakıldı. Son değerlendirme 56 denek ile yapıldı. Denekler; 1. grup (Sham grubu, n=14); laminektomi ve diskektomi yapılıp mesafeye herhangi bir madde uygulanmayan, 2. grup (Kontrol grubu, n=14); laminektomi ve diskektomi yapılıp mesafeye topikal % 0,9 NaCl uygulanan, 3. grup [Hiyalüronik asid (HA) deney grubu, n=14 ], laminektomi ve diskektomi yapılıp operasyon sahasına topikal hiyalüronik asid uygulanan ile 4. grup [Derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asid (HA gel) deney grubu, n=14]; laminektomi ve diskektomi yapılıp operasyon sahasına topikal derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asid uygulanan grup olarak dört gruba ayrıldı. Tüm denekler 4. haftanın sonunda dekapite edilip epidural fibröz dokunun biyokimyasal ve histopatolojik incelemeleri yapıldı. Sonuçlar istatistiksel olarak karşılaştırıldı.iiiDerive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asidin uygulandığı grupta sham ve kontrol grubuna oranla epidural fibrozis, dural adezyon, fibroblast hücre yoğunluğu ile doku hidroksiprolin düzeylerinin belirgin olarak az olduğu izlendi (p < 0,05). Grup 3 ve 4 arasında ise histopatolojik skorlara ve biyokimyasal değerlere bakıldığında anlamlı bir farklılık saptanmadı (p > 0,05).Sonuç olarak; derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asidin laminektomi sonrası gelişen epidural fibrozis ile oluşan fibrotik doku yoğunluğunun azaltılmasında olumlu etkileri gözlenmiştir. Bu çalışmanın öncülüğünde yapılacak daha ileri deneysel ve klinik çalışmalar ile elde edilecek sonuçların klinik pratikte uygulama alanları bulması ile epidural fibrozisin önlenmesinde önemli yol alınacağı kanaatindeyiz.Anahtar kelimeler: Derive edilmiş yüksek viskoziteli hiyalüronik asid, epidural fibrozis, hidroksiprolin, hiyalüronik asid, laminektomi. Epidural fibrosis is fibroblastic invasion of nerve roots into the epidural space. Formation of dense fibrous tissue causes lumbar and radicular pain. In addition to radicular symptoms, scar tissue may cause problems during redo surgery.Several surgical techniques and medical treatments have been extensively studied to prevent epidural fibrosis development. Crosslinkedhigh molecular weight hyaluronic acid, a glucosaminoglican which is obtained by auto-crosslinking of hyaluronic acid oligomers, has been shown to play a role in prevention of fibrosis and scar formation, therefore early phases of wound healing in obstetrics, gynecology and abdominopelvic surgery. By this laminectomy ? discectomy model we aimed to investigate effects of crosslinked high molecular weight hyaluronic acid on prevention of epidural fibrosis, by using histopathological and biochemical parameters.A total of 60 adult female Sprague-Dawley rats were used in this study. However, 4 rats were excluded due to peroperative dural tear or hematoma formation. The final evaluation was done by 56 rats. They were divided into four groups; group 1 (Sham group, n=14); underwent laminectomy and discectomy, and was not given any treatment, group 2 (Control group, n=14); were laminectomized and discectomized, and 0.9 % NaCl was applied on the surgical area, group 3 [Hyaluronic acid (HA) group, n=14]; hyaluronic acid was applied to surgical area after identical surgical procedure, group 4 [crosslinked high molecular weight hyaluronic acid (HA gel) group, n=14]; underwent laminectomy and discectomy, and crosslinkedhigh molecular weight hyaluronic acid was applied to surgical area. All ras were decapitated after 4 weeks and groups were evaluated vhistopathologically and biochemically. Results were statistically compared with Mann-Whitney U test.Compared with sham and control groups, significantly less epidural fibrosis, dural adhesion, fibroblast cell density, and tissue hidroxyprolin concentrations were observed in the group treated with topical crosslinkedhigh molecular weight hyaluronic acid (p < 0.05). There were no significant differences in any histopathological parameters and biochemical values between Group 3 and 4 (p > 0.05).In conclusion, positive effects of crosslinked high molecular weight hyaluronic acid in prevention of epidural fibrosis and reduction of fibrotic tissue density were observed. The efficacy of this agent should also be supported with further experimental and clinical studies.Key words: Crosslinked high molecular weight hyaluronic acid, epidural fibrosis, hidroxyprolin, hyaluronic acid, laminectomy. 45

Günümüzde; genel anestezi, sedoanaljezi, epidural, spinal, kombine bloklar, sinir blokları ve sınırlı uyuşturma yöntemlerini içeren rejyonal anestezi olmak üzere çeşitli anestezi yöntemleri geliştirilmiştir.Ortopedi ve Travmatoloji cerrahisi rejyonal anestezi yöntemlerinin sıkça kullanıldığı bir cerrahi branştır. Anestezi yöntemlerinin birbirine göre avantaj ve dezavantajları göz önünde bulundurulacak olursak bu vakaların retrospektif olarak incelenmesinin klinik çalışmalarımızda ileriye dönük katkısının ne kadar önemli olduğu görülecektir. Çalışmamızda Yüzüncü Yıl Üniversitesi Dursun Odabaş Tıp Merkezinde Ocak 2006- Aralık 2012 tarihleri arasında alınan Ortopedi ve Travmatoloji vakalarının yaş, cinsiyet, Amerika Anestezi Derneği klinik sınıflandırılması, tanı, uygulanan anestezi tipi, intraoperatif kan verilip verilmediği, acil veya elektif, ek hastalık varlığı, verilen kristaloid ve kolloid miktarı, gelişen komplikasyonlar ve ek ilaç verilip verilmediğini anestezi takip formu ve bilgisayar kayıtları üzerinden retrospektif olarak incelemeyi amaçladık.Genel anestezi uygulanan hastalarda komplikasyon görülme oranı rejyonel anestezi uygulananlara göre anlamlı oranda yüksek bulundu. Rejyonal anestezide görülen komplikasyonlar sırası ile; Spinal Anestezi?nin %1.6?sında, Epidural Anestezi?nin %0.6?da, Periferik sinir ve pleksus blokların?ın %0.4?ünde, Kombine Spinal Epidural Anestezi?nin %0.2?de ve İntravenöz Rejyonal Anestezi?de %0 olarak görüldü. En fazla komplikasyon olarak hipotansiyon, bu da en çok spinal anestezi ile opere olmuş hastalarda görüldü. Opere olmuş hastaların %7.1?de ek ilaç kullanılmış ve bunların %2.2?sinde atropin ve adrenalin kullanılmıştır. Dopamin infüzyonu verilmiş hastaların %64?ü acil, %36?sı elektif, totalde opere olup ilaç kullanılanların %16,3?ünde dopamin infüzyonu verilmiştir.Kan verilmiş hastaların çoğu; acil, ek hastalığı olan, vertebra ameliyatları, Amerika Anestezi Derneği sınıf III ve yoğun bakım ünitesi ihtiyacı olan hastalar olduğundan bu grup hastalarda preoperatif hazırda kan bulundurulması uygundur. Ek hastalığa sahip olan hastalarda postoperatif yoğun bakım ünitesine alınma oranları daha yüksek bulundu. Yoğun bakım ünitesine gönderilen hastaların %41?ine dopamin infüzyonu başlandığından yoğun bakım ihtiyacı olabilecek vakaların önceden tespiti ve vazopressörlere olan ihtiyaçlarının diğer hasta gruplarından daha fazla olabileceğinin göz önünde bulundurulması gerekmektedir. Amerika Anestezi Derneği klinik sınıflandırmasına göre risk arttıkça aciliyet durumunun, perioperatif komplikasyonların, yoğun bakım ünitesi ihtiyacının ve kan verme ihtiyacının arttığı görüldü. Sonuç olarak rejyonal anestezi yöntemlerinin genel anesteziye göre mortalite ve komplikasyon açısından daha güvenli olduğu, ileri yaş ve Amerika Anestezi Derneği klinik sınıflandırmasına göre yüksek risk, yandaş hastalığa sahip, ameliyat sırasında fazla miktarda kanaması olacağı tahmin edilen hasta gruplarında preoperatif hazırlıklarının tam olarak yapılmış olması, intraoperatif dönemde daha sıkı takip ile kan ve vazopressör ihtiyaçlarının karşılanması ve preoperatif olarak operasyon sonrasında yoğun bakım ihtiyacının tespit edilerek gerekli önlemlerin alınması perioperatif mortalite üzerine önemli etkileri bulunduğu tespit edilmiştir. At the present time variety of anesthesia methods have been developed which consists of sedoanalgesia, epidural, spinal, combined blocks, regional anesthesia including nerve blocks and local anesthetic methods. Orthopaedia and Traumatology surgery is the most common surgical branch that uses regional anesthesia techniques. To consider the relative advantages and disadvantages of methods of anesthesia, if we examine these cases retrospectively the contribution of a prospective clinical studies can be seen important for the future. In our study, in Yuzuncu Yıl University Dursun Odabas Medical Centre, from the cases of orthopedics and traumatology between January 2006-December 2012 age, gender, American Society of Anesthesiologists clinical classification, diagnosis, type of anesthesia, intraoperative blood whether parents, emergency or elective, the presence of comorbid disease, the the amount of crystalloid and colloid, anesthesia complications, and additional follow-up form is issued, and the computer records of drug retrospectively evaluated. The incidence of complications in patients undergoing general anesthesia compared to regional anesthesia were significantly high. Complications of regional anesthesia, respectively; Spinal anesthesia 1.6%, epidural anesthesia 0.6%, the peripheral nerve and plexus blacks 0.4%, Combined Spinal Epidural anesthesia 0,2% and Intravenous Regional anesthisia was 0%. The most seen complication was hypotension and this was seen in patients who were treated with spinal anesthesia. 7.1% of patients who had an operation used an additional drugs which were 2.2 % atropine and adrenaline. 64% of the patients which had dopamine infusion was taken to the operation room emergency, 36% was elective and totally 16.3% who had an operation and used additional drugs had dopamine infusion. Most of the patient who had blood tranfusion were; emergency, comorbid disease, spine surgery and the American Society of Anesthesiologists class III patients in need of intensive care unit and in this group preoperatively blood were needed to be prepared. Comorbidities in patients with postoperative intensive care unit admission rates were higher. 41% of patients who has been sent to intensive care unit started dopamine infusion and might require vasopressors more than others that is why we need to determine the patients who needs intensive care unit in advance. When the risk of American Society of Anesthesiologists classification increases then the clinical emergency status, perioperative complications, intensive care unit requirement and blood transfusion requirement increases. As a result, methods of regional anesthesia is safer than general anesthesia in terms of mortality and complications, advanced age and high risk according to American Society of Anesthesiologists clinical classification, associated with the disease, too much bleeding during surgery, which is expected to be made full preparations for the group of patients preoperatively, intraoperatively more rigorous follow-up period, preoperative blood and vasopressor requirements and identify the need for intensive care after the operation and the necessary measures have been found to have a significant impact on mortality perioperartif. 93

Çalışma, İstanbul Üniversitesi Cerrahpaşa Tıp Fakültesi?nde Etik Kurul onayı alınarak, Kadın Hastalıkları ve Doğum Ameliyathanesi?nde elektif Sezaryen Seksiyo endikasyonu konulan, önceden çalışma ile ilgili bilgi verilip onayları alınan, yaşları 20 ? 40 arası ASA 1 ? 2 grubuna giren 60 olgu üzerinde gerçekleştirilmiştir.Çalışma kapsamına alınan olgular rastgele grup-1 KSE (Kombine Spinal Epidural uygulanan grup n = 30) ve grup-2 GA (Genel Anestezi uygulanan grup n = 30) olarak ayrılmıştır. Olgular, ameliyat odasına alındıktan sonra elektrokardiyografi (EKG), sistolik arter basıncı (SAB), diastolik arter basıncı (DAB), noninvaziv ortalama arter basıncı (OAB), periferik oksijen saturasyonu (SpO2) monitorize edilerek ölçülen değerler kaydedilmiştir. Her iki grupta 24 saat boyunca hasta kontrollü analjezi cihazı kullanılmıştır. Ağrı şiddeti verbal analog skala (VAS 0-10) ile, hemodinamik veriler ve yan etkiler (hipotansiyon, solunum depresyonu, bulantı-kusma, kaşıntı, titreme) postoperatif 0, 1, 2, 6, 12 ve 24. saatlerde kaydedilmiştir. Olguların sosyodemografik verileri, APGAR, EPDS, BECK, STAI puanları, yaş, VKİ, gebelik haftası, emzirmeye başlama zamanı, ek analjezi ihtiyacı, ameliyat süresi, ameliyatı yapan hekimin tecrübesi değerlendirilmiştir.Elimizdeki verilerin analizinde kombine spinal epidural ve genel anestezi karşılaştırılmasında birçok parametrenin değerlendirilmesinde özellikle anne bebek konforu ve emzirme üzerine etkileri açısından bakıldığında iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı fark izlenmemiştir. Bu bulgular altında genel anestezi ve kombine spinal epidural anestezi uygulamaları Sezaryen Seksiyo anestezisi içinde kullanılabilecek uygulamalardır. This study of research has been made in Istanbul University Cerrahpasa Faculty of Medicine Department of Anesthesiology with the approval of the Ethics Committee in the Obstetrics and Gynecology Operation Room. There are 60 cases who are in the ASA 1-2 group and their ages change between 20 and 40. They put an elective caesarean indication and they were informed about the study.Cases which were being operated randomly divided in group 1 CSE (the group which is applied Combined Spinal Epidural n = 30) and group 2 GA (the group which is applied General Anesthesia n = 30). After cases entered the operation room electrocardiography (ECG), systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), non-invasive arterial pressure (MAP), peripheral oxygen saturation (SpO2) values monitored and recorded. Patient-controlled analgesia device was used for 24 hours in both groups. Pain intensity was recorded with verbal analogue scale (VAS 0-10) and the hemodynamic data and side effects (hypotension, respiratory depression, nausea, vomiting, itching, chills), postoperative has happened at 0, 1st, 2nd, 6th, 12th and 24th hours. Sociodemographic data and APGAR, EPDS, STAI, BECK points, age, BMI, gestational week, time of initiation of breastfeeding, additional analgesia requirement, operation time of cases and experience of operating physician has been evaluated.Consequently, in the analysis of the data that we have for the comparison of combined spinal-epidural and general anesthesia and in the evaluation of many parameters especially in the terms of the mother-infant comfort and breastfeeding effects there were no statistically significant difference between two groups. Under these findings general anesthesia and combined spinal-epidural anesthesia applications can be used in caesarean anesthesia. 78

Bu çalışmada Maltepe Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum ameliyathanesinde elektif sezaryen endikasyonu konulan 30 olgu, 2 gruba ayrılarak kombine spinal epidural anestezi ile hiperbarik bupivakain ve hiperbarik bupivakain +fentanil uygulandı. Preoperatif, peroperatif ve postoperatif dönemde belirlediğimiz parametreler açısından iki grubu karşılaştırmayı hedefledik. Çalışmaya yaşları 18-40 arası olan ve ASA (American Society Anesthesia) 1-2 grubuna giren 30 olgu dahil edildi. Kombine spinal epidural blok öncesi 500 ml kolloid (VOLUVEN® - 6% hydroxyethyl starch 130/0.4 in 0.9% sodium chloride injection) solüsyonu ile volüm replasmanı yapıldı. Hastalar monitorize edilerek Sistolik Arter Basıncı (SAB), Diastolik Arter Basıncı (DAB), Ortalama Arter Basıncı (OAB), Kalp Atım Hızı (KAH) ve Oksijen Satürasyonu (SpO2) ölçümleri noninvaziv olarak yapıldı ve blok öncesi (uygulama öncesi), blok sonrası 1.dk, 5.dk, 15.dk, 45.dk, operasyon bitimi 15.dk, 2.sa ve 6.sa. lerdeki ölçülen değerler kaydedildi. Tüm hastalara oturur pozisyonda, L3-L4 intervertebral aralıkta, injeksiyon noktasında cilt, cilt altı ve interspinöz ligament içine kadar olan alanda 3?5 ml % 2 lidokainle lokal anestezi sağlandıktan sonra epidural aralık 18 G Tuohy iğnesi ile serum fizyolojik kullanılarak ?direnç kaybı? yöntemi ile tesbit edildi (Escopan; kombine spinal epidural set, B.Braun®, Almanya). Epidural iğne içinden gönderilen 27G spinal iğne ile subaraknoid aralığa girildi. Spinal iğne ile duranın geçildiği hissedilip, beyin omurilik sıvısının (BOS) akışı gözlendikten sonra hastaların I. grubuna % 0.5 hiperbarik bupivakain (Marcain® Spinal heavy %0.5) 15 mg (3 ml) + % 0.9 NaCl (0.2 ml ), II. Grubuna % 0.5 hiperbarik bupivakain 15 mg (3 ml) + fentanyl (Fentanyl citrate®, Janssen-Cilag) 10 µcg (0.2 ml) subaraknoid aralığa enjekte edildi. Spinal iğne geri çekilerek, epidural iğne içinden 20 G epidural kateter 4-5 cm ilerletilerek tespit edildi. Tüm olgular spinal enjeksiyonu takiben uterusun vena cava inferiora basısına engel olmak için sağ kalça altına bir yastık konularak sol yan pozisyon verildi.Çalışmamızda iki grupta; hemodinamik parametreler (SAB, DAB, OAB, NBZ, SpO2), duyusal blok ve motor blok başlama zamanı, duyusal blok maksimal üst seviyesi ve ulaşma zamanı, 1. ve 5. Dakika APGAR skoru ve ameliyat sonrası ilk analjezik ihtiyaç zamanı karşılaştırıldı. Elde edilen veriler kaydedilip istatistiksel açıdan değerlendirildi.Hiperbarik bupivakain + Fentanil grubunun kan basıncı değerleri hiperbarik bupivakain +%9 NaCl grubuna göre anlamlı derecede düşük seyretti. Gruplar arasında SpO2 ve NBZ değerleri arasında fark tespit edilmedi.Gruplar arasında yenidoğan APGAR skoru arasında fark tespit edilmedi.Motor blok başlama süresi ve duysal blok başlama süresi verileri hiperbarik bupivakain+ fentanil grubunda belirgin olarak daha kısa olarak saptandı. Her iki grup arasındaki en majör farklılık ise postoperatif ek analjezi ihtiyacının süresinde saptandı. Hiperbarik bupivakain+ fentanil grubunda ortalama 156 dakikalık uzamış postoperatif analjezik gereksinim süresi ile uzun süren ağrısız bir postoperatif dönem konforu sağlandı.Sonuç olarak hiperbarik bupivakain?e eklenen fentanilin; hemodinamik parametreleri daha fazla (hipotansiyon) etkilemesine rağmen, duyusal ve motor blok başlangıç zamanını kısaltması, postoperatif analjezik gereksinim süresini uzatması, bebek APGAR skorları üzerine etkisinin olmaması nedeniyle, kombine spinal epidural anestezi uygulanması planlanan olgular için iyi bir alternatif olabileceği düşünüldü. In this study, 30 cases undergoing elective caesarean section in Maltepe University Medical School Obstetrics and Gynecology Operating Room were divided into 2 groups and combined spinal-epidural anesthesia was administered to each group with either hyperbaric bupivacaine or hyperbaric bupivacaine+ fentanyl. We aimed to compare the two groups in terms of the parameters identified during the preoperative, peroperative and postoperative periods.30 patients have been included in this study with ages between 18-40 and ASA (American Society Anesthesia) scores 1 or 2. Volume replacement with 500 ml colloid (VOLUVEN® - 6% hydroxyethyl starch 130/0.4 in 0.9% sodium chloride injection ) was performed prior to the combined spinal epidural block. Systolic blood pressure (SBP), diastolic blood pressure (DBP), mean arterial pressure (MBP), heart rate (HR) and oxygen saturation (SpO2) were measured in both groups by noninvasive monitoring and the measured values before the block; 1 min, 5 min, 15 min, 45 min after the block and 15 min, 2 hrs and 6 hrs after the operation were recorded. Epidural space was determined by the ?loss of resistance? technique using serum physiologic with 18 G Tuohy needle (Escopan; combined spinal epidural set, B.Braun®, Germany), after local anesthesia to the seated patients was administered at the L3-L4 intervertebral space, into the skin, subcutaneous, and interspinous ligament with 3-5 ml % 2 lidocaine. Subarachnoid space was entered by a 27G spinal needle introduced through the epidural needle. After the dura was passed and cerebrospinal fluid flow was observed, % 0.5 hyperbaric bupivacaine (Marcain® Spinal heavy %0.5) and % 0.5 hyperbaric bupivacaine15 mg (3 ml) + fentanyl (Fentanyl citrate®, Janssen-Cilag) 10 µcg (0.2 ml) were injected into the subarachnoid space in group I and group II, respectively. Catheter was placed in the epidural space, 4-5 cm depth, by withdrawing the spinal needle. Patients were positioned on their left side by placing a pillow under their right hip to prevent uterine compression of the inferior vena cava following the spinal injection. In our study, the two groups were compared with respect to the hemodynamic parameters (SBP, DBP, MBP, HR, SpO2), sensory and motor block onset times, maximum upper level of the sensory block and time to reach it, 1st and 5th minute APGAR scores and first postoperative analgesic requirements. The obtained data were recorded and statistically evaluated. Blood pressure in the hyperbaric bupivacaine + fentanyl group was significantly lower than the hyperbaric bupivacaine +%9 NaCl group. The differences between the two groups regarding to SpO2 and HR values and newborn APGAR scores were not statistically significant. Motor and sensory block onset times were significantly reduced in the fentanyl group. The major difference between the two groups was detected in the duration of the requirement for an additional period of postoperative analgesia. An average of 156 min prolonged postoperative analgesic requirement time in the fentanyl group provided the comfort of a long-lasting painless postoperative period.As a result, although the fentanyl added to hyperbaric bupivacaine affects the hemodynamic parameters more (hypotension), it shortens the sensory and motor block onset times, prolongs the duration of the postoperative analgesic requirement and does not affect the newborn APGAR scores. Therefore, fentanyl might be a good alternative for patients scheduled for the combined spinal epidural anesthesia implementation. 85

Kombine spino-epidural anestezi (KSEA) yöntemiyle sezaryen operasyonlarında düşük doz izobarik ve hiperbarik bupivakain ile izobarik levobupivakaine ilave edilen fentanilin hemodinamik ve motor blok etkilerini karşılaştırmayı amaçladık. KSEA ile elektif sezaryen doğum planlanan 160 gebe çalışmaya alındı. Olgular randomize olarak dört gruba (n=40) ayrıldı. Tüm gruplara toplam 1.8 ml olmak üzere: GrupA (n=40)?ya 9 mg % 0.5 izobarik bupivakain (1.8ml), GrupB (n=40)?ye 5 mg % 0.5 (1ml) izobarik bupivakain ile 40 µg fentanil (0.8ml), GrupC (n=40)?ye 5mg % 0.5 izobarik levobupivakain (1ml) ile 40 µg fentanil (0.8ml), GrupD (n=40)?ye 5mg % 0.5 hiperbarik bupivakain (1ml) ile 40 µg fentanil (0.8ml) karışımından uygulandı. Spinal enjeksiyon tamamlanıp, epidural kateter yerleştirilip hasta supin pozisyona alındıktan sonra ilk 10 dakika 2 dakikada bir, 30. dakikaya kadar 3 dk?da bir, daha sonra olgu bitimine kadar 5 dk?da bir ve postop 1 ve 2. saatlerde duyu seviyesi, motor blok düzeyi, kan basıncı ve kalp atım hızı kaydedildi. Duyusal blok T4?e ulaştığında cerrahiye izin verildi. Olguların hiçbirinde epiduralden ek ilaç gereksinimi olmadı. Tüm gruplarda T4 düzeyinde sensoryal blok sağlandı. Grup içi ve gruplar arası karşılaştırmalarda hemodinamik parametreler ve sensoryal blok seviyeleri açısından anlamlı farklılık saptanmadı (P>0.05). T4 sensoryal blok seviyesine ulaşma süresi Grup A?da 6 ± 1 dk, Grup B ve C? de 4 ± 1 dk ve Grup D?de 7.5 ± 2.5 dk?dı. Grup B ve C? de, T4 sensoryal blok seviyesine ulaşma süresi anlamlı olarak kısa idi (p=0.045). Bromage skorları: Grup A, B, D?de motor blok regresyonu sırasıyla 110.50 ± 10.07, 90.10 ± 11.12, 85.12± 10.23 dk. Grup C?de ise motor blok gelişmedi yalnızca 9 olguda Bromage 1 oldu ve bu olgular ilk 35-40 dk içerisinde Bromage 0?a regrese oldu. İlk aneljezik ihtiyacı Verbal Rating Scale (VAS)?ya göre belirlendi. VAS 3 olunca ağrı başlamış kabul edildi ve epiduralden postop aneljezik mayi yapıldı. Postop ağrı yani VAS 3 Grup A?da diğer gruplara göre istatistiksel olarak anlamlı olarak daha erken sürede başladığı saptandı (p=0,000). Diğer üç grup arasında VAS 3 açısından istatistiksel fark saptanmadı (p=1,000).Sonuç olarak; sezaryen olgularında uygulanan KSEA tekniğinde düşük doz 5 mg izobarik ve hiperbarik bupivakain ile izobarik levobupivakain?e ilave edilen 40 µg fentanil ile yeterli anestezi sağlandı. Ancak hemodinamik parametreler yönüyle gruplar arasında bir fark olmadığı, Bromage skoru, motor blok regresyonu, hasta memnuniyeti açısından fentanil gruplarında Grup A?ya göre, Grup C?de ise bütün gruplarla anlamlı farklar olduğu tesbit edildi. We aimed to compare the hemodynamic and motor block effects of fentanyl, which is added low doses of isobaric and hyperbaric bupivacaine and isobaric levobupivacaine in caesarean operations with Combined Spinal-Epidural Anesthesia (CSEA) method. 160 pregnant women, who were planned to have elective caesarean birth with CSEA, are included in the study. Patients were randomly separated into four groups (n=40). All groups were applied a total of 1.8 ml: Group A(n=40) had 9 mg % 0.5 isobaric bupivacaine (1.8ml), Group B(n=40) had 5 mg % 0.5 (1ml) isobaric bupivacaine and 40 µg fentanyl (0.8ml), Group C(n=40) had 5mg % 0.5 isobaric levobupivacaine (1ml) and 40 µg fentanyl (0.8ml), Group D(n=40) had 5mg % 0.5 hyperbaric bupivacaine (1ml) and 40 µg fentanyl (0.8ml) mixture. When spinal injection was completed, epidural catheter is placed, and the patient is taken into supine position; once in every 2 minutes at the first 10 minutes, once in every 3 minutes until 30th minute, then once in every 5 minutes until end of the incident, and post-op at 1st and 2nd hours, sense level, motor block level, blood pressure and heart rate were recorded. When sense block reached T4, surgery was permitted. None of the cases required epidural additional medicines. All groups achieved T4 sensorial block. No significant differences were found within and between groups in terms of hemodynamic parameters and sensorial block levels. Time to reach T4 sensorial block level was 6 ± 1 minutes in Group A, 4 ± 1 minutes in Group B and C, and 7.5 ± 2.5 minutes in Group D. In Group B and C, time to reach T4 sensorial block level was significantly short (p=0,045).Bromage scores: Grup A, B, D motor block regressions are respectively 110.50 ± 10.07, 90.10 ± 11.12, 85.12± 10.23 minutes. Grup C had no motor block improvement, only 9 cases had Bromage 1 and these cases regressed to Bromage 0 within the first 35-40 minutes. First analgesic requirement was determined according to Verbal Rating Scale (VAS). VAS 3 was deemed as pain start and epidural post-op analgesic fluid was applied. Post-op pain, i.e. VAS 3; statistically and significantly started earlier in Group A, according to other groups (p=0,000). No statistically significant difference has been found in the other three groups (p=1,000).As a result; in the KSEA technique applied in caesarean cases, sufficient anesthesia were achieved with 40 µg fentanyl, which was added a low dose of 5 mg isobaric and hyperbaric bupivacaine and isobaric levobupivacaine. However, it was determined that there was no difference between groups in terms of hemodynamic parameters, that in terms of Bromage score, motor block regression, and patient satisfaction there were significant differences according to Group A in fentanyl groups, and significant differences in Group C with all groups. 76

Bu çalışmada elektif sezaryene alınan gebelerde 1 ml %0.5 izobarik levobupivakain ile yapılan spinal enjeksiyonun ardından 15 ml % 0.25 levobupivakain?in epidural olarak uygulanmasının sol lateral pozisyonda yapılması ve supin pozisyona alınmadan 15 dakika bu pozisyonda bekletilmesinin hipotansiyon insidansını ve şiddetini ve buna bağlı bulantı-kusmayı azaltıp azaltmayacağını belirlemeyi amaçladık. Etik kurul ve hasta onayları alındıktan sonra yaşları 18?40 arası, ASA 1-2 risk grubundaki 60 gebe çalışmaya dahil edildi. Araştırmaya katılan 60 olgu enjekte edilecek ilaçlara göre rasgele 2 gruba ayrıldı. Grup 1?e 1 ml %0.5 izobarik levobupivakain intratekal + 15 ml %0,25 levobupivakain içinde 75 mcg fentanil olduğu halde epidural aralığa verildi ve Grup 2?ye intratekal 2 ml %0.5 izobarik levobupivakain verildi. Ameliyat süresince hemodinamik veriler, duyusal blok seviyesi, efedrin kullanımı ve yan etkiler kaydedildi. Gruplar karşılaştırıldığında hemodinamik parametreler Grup 1?de daha stabil seyretti ve daha az efedrin ihtiyacı oldu. Her iki grupta görülen duyusal blok ve diğer yan etkiler açısından anlamlı fark yoktu. Sonuç olarak Grup 1?de; hemodinamik verilerin daha stabil seyretmesi ve daha kontrol edilebilir bir anestezi sağladığı için kombine spinal epidural tekniğinin ve intratekal daha düşük doz lokal anesteziğin epidural lokal anestezik kombinasyonlarıyla desteklenmesinin ve sol lateral pozisyonda 15 dakika kadar beklenmesinin uygun bir seçenek olduğu kanısına varıldı.Anahtar kelimeler: Spinal anestezi, Kombine spinal-epidural, Sezaryen, Levobupivakain, İzobarik In this study, we aimed to determine whether or not the application of spinal injection of 1ml %0.5 isobaric levobupivacaine followed by an epidural application of 15 ml % 0.25 levobupivacaine on the left supine position and to keep in that position for 15 minutes before converting to the supine position would decrease the incidence and the intensity of hypotension and the nausea-vomiting due to hypotension on pregnant women undergoing elective cesarean-section.Consecutive to the ethical committee?s and the patients approval, 60 pregnant women ages between 18-40 and within ASA physical status 1-2 were included in the study. The 60 cases included in the study. Cases were randomly divided into two groups by the medication that will be injected. 1 ml %0.5 isobaric levobupivacaine to the intrathecal space + 15 ml %0.25 levobupivacaine even though it contained 75 mcg fentanyl was applied to the epidural space in the Group 1 and 2 ml %0.5 isobaric levobupivacaine was applied intrathecally in the Group 2. During the surgery, the hemodynamic data, sensorial block level, ephedrine use and side effects were recorded. When the groups were compared, hemodynamic parameters were more stable and there was less need of ephedrine in the Group 1. There were no significant differences between the two groups in the sensorial block levels and the side effects.We concluded that combined spinal-epidural technique, to support the lower doses of intrathecal local anesthetic with epidural local anesthetic combinations and to keep the left lateral position for 15 minutes, is an appropriate choice depending on the more stable hemodynamic data and more controllable anesthesia obtained in the group 1.Key Words: spinal anesthesia, combined spinal-epidural, Cesarean-section, Levobupivacaine, isobaric 60

Yüksek riskli cerrahi operasyonlarda gastrointestinal perfüzyon önemli bir yere sahiptir. Çünkü splanknik hipoperfüzyon, endotoksemi, mukazal geçirgenlik artışı hatta organ yetmezliğine neden olabilir. İskemi sonrası reperfüzyon ise kısa süreli iskeminin tek başına oluşturduğu hasardan daha fazlasına neden olabilir. Hepatik iskemi reperfüzyon hasarı, geniş veya radikal hepatobiliyer cerrahi girişimlerine bağlı olarak ortaya çıkabilir. Geçici iskemi sonrası oluşan reperfüzyon, hepatositlerde letal hasar veya postoperatif karaciğer disfonksiyonuna neden olur.Rejyonel anestezi yöntemlerinden biri olan TEA'nin splanknik kan akımı üzerindeki etkilerinin mekanizması net olarak aydınlatılamamış olmasına rağmen, splanknik hipoperfüzyona karşı koruyucu olabileceği bilinmektedir. Ancak bu etkilerinin oluşmasında kullanılacak olan lokal anestezik ajanların da etkileri gözardı edilmemelidir.Araştırmada denek olarak kullanılan 18 rat Grup K (n=6)=Sham (laparotomi), Grup S (n=6)=Kontrol (laparotomi, İR epidural kateter, 20 mcg/kg/st % 0,9 NaCl), Grup B (n=6)=Bupivakain (Laparotomi, İR epidural kateter, 20 mcg/kg/st bupivakain) şeklinde rastgele 3 gruba ayrıldı. Hepatik iskemi süresi 60 dakika reperfüzyon ise 360 dakika olarak uygulandıktan sonra karaciğer dokusu örneklerinden MDA, apoptozis ve histopatolojik inceleme yapıldı. Kan örneğinden TNF-?, IL-1ß, AST ve ALT düzeyleri ölçüldü.İskemi reperfüzyona maruz kalan ve TEA amacıyla sadece serum fizyolojik uygulanan ratlarda karaciğer fonksiyon testleri dikkate alındığında, AST ve ALT düzeyleri sadece sham operasyonu yapılan iskemi reperfüzyon uygulanmamış gruba göre arttığı gözlendi. İskemi reperfüzyona maruz kalan ve TEA amacıyla bupivakain uygulanan ratlarda ise IL-1 düzeylerinin hem TEA amacıyla serum fizyolojik uygulanan gruba hem de sham grubuna göre anlamlı bir artış gösterdiği tespit edildi. İskemi reperfüzyona maruz kalan ve TEA amacıyla hem SF hem de bupivakain uygulanan ratlarda TNF-? düzeyleri sham grubundan daha yüksek olduğu saptandı. Ayrıca TEA amacıyla bupivakain uygulaması tüm ratlarda apoptozise neden olduğu olduğu görülmüştür.Gruplar arasında MDA düzeyleri açısından anlamlı fark saptanmadı.Bu sonuçlara dayanarak, sistemik inflamatuar cevabı ve lipid peroksidasyonunu önlemede epidural bupivakainin yetersiz kaldığı ve karaciğer hücrelerinde apoptozise neden olduğu ortaya çıkmıştır.Ancak benzer İR hasarı modellerinde epidural bupivakain uygulanmasına karşın, hepatik İR hasarında epidural bupivakain kullanımına ait çalışmalara ratlanılmadığından konu ile ilgili daha fazla araştırmaya ihtiyaç duyulmaktadır.Anahtar Kelimeler: Karaciğer iskemi reperfüzyon, Torakal Epidural, Bupivakain Gastrointestinal perfusion plays an important role in high-risk surgical procedures as the splanchnic hypoperfusion may cause endotoxemia, increase in mucosal permability an deven organ failure. Reperfusion may even cause more damage than the short period of ischemia. Hepatic ischemia reperfusion injury may be observed after extensive or radical hepatobiliary surgery. Lethal hepatocytes injury or postoperative liver dysfunction occur due to reperfusion observed after ischemia. Although the exact mechanism of the effects on splanchnic blood flow is obscure, TEA may be protective against splanchnic hypoperfusion. Nevertheless the choice of local anesthetic agent should also be taken in to consideration for these effects.Eighteen rats were randomly divided into 3 groups: Group K (n=6)=Sham (laparotomy), Group S (n=6)=Control (laparotomy, İR epidural catheter, 20 mcg/kg/h% 0,9 NaCl) and Group B (n=6)=Bupivacaine (Laparotomy, İR epidural catheter, 20 mcg/kg/h bupivacaine). Liver tissue was harvested for MDA analysis, apoptosis and histopathological examination after 60 minutes of ischemia followed by 360 minutes of reperfusion. Blood samples were also collected for TNF-?, IL-1ß, AST and ALT analysis.The AST and ALT levels were higher in ischemia and reperfusion group which took only normal saline for TAE than the sham group which was not subjected to ischemia reperfusion. In ischemia reperfusion group which took bupivacaine for TEA, IL-1 levels were significantly higher than both the group which normal saline was given for TEA and sham group. TNF-? levels were higher in ischemia reperfusion groups which took both bupivacaine and normal saline for TEA than the sham group. Besides, bupivacaine administration for TEA revealed apoptosis in all animals.These results showed that epidural bupivacaine is not a suitable agent for preventing inflammatory response and lipid peroxidation. Moreover epidural bupivacaine trigger apoptosis in hepatocytes. Further studies are needed as the literature review revealed no studies on the effects of epidural bupivacaine on hepatic ischemia reperfusion injuryKey Words: Hepatic Ischemia Reperfusion, Thoracic Epidural, Bupivacaine 66

Epidural anestezi doğum eyleminde ve sezaryen operasyonlarında kullanılan lokal anestezi şeklidir. Epidural analjezi ise vaginal doğumda, kanser gibi bazı hastalıklarda ve ameliyat sonrası ağrı giderilmesinde kullanılan bir analjezi metodudur. Bu çalışmada doğum yapan kadınların epidural analjezi/anestezi tercihlerini etkileyen faktörlerin araştırılması amaçlanmıştır. Bu çalışmada birincil veriler anket yöntemiyle elde edilmiştir. Araştırmanın örneklemini Bursa ve Afyonkarahisar illerindeki özel ve devlet hastanelerinde doğum yapan ve anketi cevaplamaya gönüllü olan 503 kadın oluşturmuştur. Bursa’da 381 kişiye, Afyonkarahisar’da 122 kadına anket uygulanmıştır. Bu çalışmada %30 (149 kişi) oranında doğumda epidural analjezi/anestezi tercih eden kadına ulaşıldı. Bu 149 kişinin % 27’si (40 kişi) epidural analjeziyi, % 73’ü (109 kişi) edidural anesteziyi kullanmıştır. Doğumda epidural anestezi ya da analjezi kullananların % 85 i doğum şeklinden memnun olduğunu ifade etmiştir. Doğumda epidural analjezi ya da anestezi tercih edenlerin% 64’ü epidural analjezi/anesteziyi neden tercih ettiniz sorusuna doktor önerisi, % 23’ü kendim kararı, %13’ü de diğer sebeplerden dolayı cevabını vermiştir. Doğumda epidural analjezi/anesteziyi tercih etme ile ailenin geliri, kendilerinin ve eşlerinin eğitim seviyesi arasında pozitif bir ilişki bulunmuştur. Doğumda epidural analjezi/anesteziyi tercih etme ile yaş arasında bir ilişki bulunmamıştır. Bu sonuçlar doğrultusunda sağlık personelinin gebe kadınları epidural analjezi ile doğum konusunda bilgilendirmeleri, kadın doğum polikliniklerine kadınların rahatlıkla ulaşabileceği broşürler hazırlanması önerilmiştir., Epidural anesthesia is a method of local anesthesia which is used in labor and cesarean operations. Epidural analgesia is used in vaginal delivery, cancer disease and post-operative pain relief. This study aims at investigating the factors that affect the choice of epidural analgesia / anesthesia in labor. The primary data of this study is collected by a questionnaire. The sample of this study is 503 women who gave birth in Bursa and Afyonkarahisar’s public and private hospitals. 381of 503 women people completed the questionnaire in Bursa, while 122 of 503 women did in Afyonkarahisar. This study reaches 149 women who preferred epidural analgesia/ anesthesia that is 30% of the sample. 40 (27%) of 149 women used epidural analgesia, though 109 (73%) of 149 women used epidural anesthesia. 85% of women who had epidural anesthesia or analgesia in labor state that they are happy with their choice. Women who had epidural anesthesia or analgesia in labor are asked why they did so. 64% of women who had epidural anesthesia or analgesia in labor have chosen this method due to her doctor’s suggestion, 23% her own judgment, 13 the other reasons. This study finds that there is a positive relationship between epidural anesthesia/ analgesia choice and family’s income, women’s and her husband education. It is found that there is no relationship between epidural anesthesia/ analgesia choice and age. Based on these findings it is suggested that medical staff should advice pregnant women about epidural anesthesia/ analgesia methods.

Postpartum dönem; ebeveynler ve bebek için aile olma konusunda karmaşık bir geçiş sürecini beraberinde getiren fiziksel, sosyal ve duygusal değişimlerin meydana geldiği zorlu bir dönemdir. Biz çalışmamızda bu dönemi etkileyen faktörler arasında olduğunu düşündüğümüz sezaryen olgularına uygulanan anestezi yönteminin günlük yaşamsal aktivitelere dönüşe etkisini araştırmayı planladık.Çalışmaya; 01 Temmuz 2012 ve 01 Ekim 2012 tarihleri arasında Celal Bayar Üniversitesi Hafsa Sultan Hastanesi ameliyathanesinde elektif şartlarda sezaryen olan 206 olgu dahil edildi. Dermografik veriler ve uygulanan anestezi yöntemi kayıt edildikten sonra çalışmaya katılan olgulara postoperatif 24.saat yüz yüze ve 5. gün telefon görüşmesi altında EQ ? 5D sağlık anketi ve Katz GYA ölçeği soruları yöneltildi. İstatistiksel analizler için SPSS (Statistical Package for Social Sciences) 15.0 for Windows programı kullanıldı.Çalışmaya katılan olguların yaş ortalaması 25.2 ±3.3 olarak bulundu. Olguların % 35.2'i (n: 71) genel anestezi, % 19.8'i (n: 40) epidural anestezi, % 45'i ( n: 91 ) spinal anestezi altında opere edildi. EQ ? 5D sağlık anketi ve uygulanan 3 anestezi yöntemi birlikte incelendiğinde 24.saatte epidural anestezi grubunun skorları daha iyi saptanırken genel anestezi grubunun skoru en düşük olarak saptandı ve bu fark istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p< 0.05).. Katz GYA anketi 24. saat sonuçları, uygulanan anestezi yöntemleri ile değerlendirildiğinde, epidural anestezi uygulananlarda günlük yaşamsal aktivitelerine dönüşte bağımsızlık oranı diğer anestezi gruplardakilere göre daha yüksek bulundu (p

Başaran, G. (2012). Genel ve Epidural Anestezi Alan Hastalarda Ağrı Puanlarının Karşılaştırılması ve Ağrının Anne- Bebek İlişkisine Etkisi. İstanbul Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Ebelik ABD. Yüksek Lisans Tezi. İstanbul.Ağrı; çeşitli nedenlerle, vücudun farklı bölgelerinde hissedilen, kişinin yaşam kalitesini bozan ve fiziksel olarak kısıtlayan, psikolojik açıdan zorlayan, yaşamsal fizyolojik bir olaydır. Araştırma, Özel Şişli Memorial Hastanesi Kadın Doğum Klinikleri'ne başvuran annelerin sezaryen doğumlarında genel ya da epidural anestezi aldıktan sonra yaşadıkları ağrı durumu ve ağrı puanlarının karşılaştırılması ve ağrının anne-bebek ilişkisine etkisi'nin gözlenmesi amacıyla karşılaştırmalı tanımlayıcı olarak gerçekleştirildi. Araştırmanın örneklemini Özel Şişli Memorial Hastanesi Kadın Doğum Klinikleri'ne 1 Aralık 2010- 1 Mayıs 2011 tarihleri arasında başvuran hastalar oluşturdu (N=220). Veri toplama aracı olarak; postoperatif ağrılı hastaların sosyo - demografik özellikleri anket formu ve gözlem formu kullanıldı. Araştırmada elde edilen verilerin değerlendirilmesi SPSS for windows 10.0 istatistik paket programı ile yapıldı. Karşılaştırmalarda ki-kare, Fisher exact test, Student's t test, Mann Whitney u test ve Kruskal Wallis testleri kullanıldı. Araştırmada elde edilen veriler doğrultusunda hastaların VAS ortalama değerlerine bakıldığında genel anestezi alan grubun 2.,4. saat ve birinci gün, epidural anestezi alan grubun 6. saat ortalamaları yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak, genel anestezi alan hastaların epidural anestezi alan hastalara göre ağrılarını daha fazla hissettikleri bulunmuştur. Sezaryen olan hastaların anestezi seçimine göre postoperatif dönemi nasıl geçirdiklerine bakıldığında epidural anestezi alan hastaların, genel anestezi alan hastalara göre daha konforlu geçirdikleri ve epidural anestezi alan hastaların bebekleri ile daha erken ilişki kurabildikleri bulunmuştur.Anahtar Kelimeler: ağrı, sezaryen, genel anestezi, epidural anestezi. Başaran, G. (2012). Comparison of Pain Scores in Patients Undergoing General and Epidural Anesthesia and Impact of Pain to Mother-Infant Relationship. İstanbul University, Health Sciences Institute, Midwifery Dept. Master's Thesis. İstanbul.Pain is a vital, physiological state caused by several reasons that can be felt in different body parts, can disrupt person?s quality of living, can restrict physically and can enforce psychologically. Study has been realized as a descriptive and comparative study with aim of comparison of pain scores and pain status experienced by mothers admitted to Private Şişli Memorial Hospital Obstetrics and Gynecology Clinics in cesarean births after undergoing general or epidural anesthesia and observation of its impact to mother-infant relationship. The study sample consisted of patients admitted to Private Şişli Memorial Hospital Obstetrics and Gynecology Clinics between December 1, 2010 - May 1, 2011 (N=220). As a means of data collection, socio-demographic characteristics of patients with postoperative pain questionnaire and an observation form was used. Evaluation of data obtained in this study were performed with SPSS for Windows 10.0 statistical package program. Chi-square, Fisher's exact test, Student's t test, Mann-Whitney U test and Kruskal-Wallis tests were used in comparisons. From the average values of VAS, in line with the data obtained in this study of patients, group undergoing general anesthesia has average of 2nd, 4th hours and first day and group undergoing epidural anesthesia has average of 6th hour, and these averages have been found higher. In conclusion, study shows that patients under general anesthesia feel more pain then patients under epidural anesthesia. According to the choice of anesthesia in Caesarean patients, if we look how they pass through the post-operative period, the study shows that, patients under epidural anesthesia spend their time more convenient than patients under general anesthesia and also patients under epidural anesthesia establish a relationship with their babies earlier.Keywords: pain, caesarean section, general anesthesia, epidural anesthesia. 123

Çalışmamızda damar cerrahisi hastalarında epidural anestezinin proBNP değerleri üzerine etkisini araştırdık.Prospektif olarak yapılan çalışmamızda damar cerrahisi uygulanacak 42-77 yaş aralığındaki ASA II-III hastalar iki gruba ayrıldı. Her iki hasta grubuna genel anestezi uygulandı. Epidural grubuna genel anestezi indüksiyonundan önce epidural kateter takıldı. Bu gruba per-operatif ve post-operatif iki gün epidural anestezi uygulandı. Kontrol grubuna ise post-operatif dönemde iki gün iv-hasta kontrollü morfin analjezisi uygulandı. Hastaların servis takiplerindeki değerleri referans alınarak ortalama arteryel basınç ve kalp atım hızlarındaki % 20 artış ve azalış sayıları cerrahi işlem süresince kaydedildi.Hastalardan pre-operatif ve post-operatif dönemlerde toplam 4 kez alınan kan örneklerinde proBNP ve troponin-I ölçümleri yapıldı. Eş zamanlı olarak EKG çekildi ve değişiklikler değerlendirildi.Kontrol grubundaki kalp atım hızı artış oranları epidural gruba göre anlamı derecede farklı bulundu. Kalp atım hızı azalış oranlarında ise anlamlı bir fark bulunmadı. Gruplar arasında olguların ortalama arter basınçlarındaki artış oranlarında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmadı. Ancak kontrol grubundaki ortalama arter basıncı azalış oranları istatistiksel olarak anlamlı bulundu.Gruplar arasındaki VAS değerleri istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Ayrıca epidural grup için kullanılan sevofluran miktarı kontrol grubuna göre istatistiksel olarak anlamlı derecede daha düşük saptandı.Gruplar arasında proBNP değerleri açısından anlamlı fark bulunamadı. Ancak kontrol grubundaki proBNP artışı istatistiksel olarak anlamlı bulundu. Troponin- I değerleri ise hem gruplar arasında, hem de grup içinde anlamlı bulunmadı.Her iki grupta da myokard iskemisini gösterecek herhangi bir bulgu saptanmadı. Takip ettiğimiz dönemlerde ciddi kardiyak olay ya da ölümle karşılaşılmadı.Sonuç olarak, pro-BNP değerlerine yansımasa da epidural anestezi uyguladığımız grubun hemodinamik açıdan daha stabil olduğunu gözlemledik. Bu durumun, çalışılan hasta sayısının artması durumunda proBNP ve troponin-I değerleriylede kanıtlanacağını düşünmekteyiz. We have studied the effect of epidural anesthesia on proBNP values in patients had vascular surgery.In the study, patients who have an ASA score II-III and aged between 42-77 years have been randomized into two groups. Both groups had general anesthesia. Epidural catheter has been placed to the patients in epidural group before induction. During the operation and for two days after the surgery, epidural analgesia has been applied to this group of patients.Patient control morphin anelgesia has been applied to the control group for two days after surgery. Decreases or increases in heart rate and mean arterial pressure more than %20 of normal values obtained during the stay in hospital, have been recorded during operation.In the pre-operative and post-operative period, pro-BNP and troponin-I measured in blood samples taken for four times. Meanwhile, changes on electrocardiogram have been recorded.There was stastically significant difference in heart rate increase, between two groups No stastically significant difference has been found in ratios of heart rate decreases between two groups. No stastically significant difference has been in ratios of mean arterial pressure increase, between the groups.But, there was statistically significance in ratios of mean arterial decrease in the epidural group. VAS score differences between groups have been found statistically significant.Also,sevofluorane doses used in the epidural group have been found low statistically, compared to control group.No stastically significant difference has been found in pro BNP values, between two groups. But increases in proBNP have been found stastically significant in control group.No stastically significant difference in Troponin-I values,have been found between groups and in groups. Symptoms showing myocardial ischemia have not been found,in both of the groups.No cardiac events or death occurred during the follow of patients. In conclusion, although pro-BNP values did not match with hemodynamic state, patients in epidural group have been found hemodinamically more stabile. We believe that this state will be proved with proBNP and troponin-I values, in case of increased patient numbers 57

Amaç: Opioidlerin iskemik hasara karşı miyokardiyal koruma sağladığını gösteren deneysel çalışmalar mevcuttur. Sistemik ve intratekal opioid uygulamaları miyokardiyal iskemi reperfüzyon modelinde iskemi boyutunu azaltır. Kalp cerrahisinde, yüksek torakal epidural anestezi uygulamalarında opioid kulllanımı mevcuttur. Sufentanil çok yüksek lipid çözünürlüğü ve oldukça yüksek opioid reseptör aktivitesine sahip mü opioid reseptör agonistidir. Çalışmamızda epidural yoldan uygulanan 5 µg sufentanilin miyokardiyal iskemi reperfüzyon hasarına karşı miyokardiyal infarkt boyutunu azaltıp azaltmayacağınıaraştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Çalışmada, 40 adet New Zeland cinsi beyaz erkek tavşan kullanıldı. Kontrol grubunda 1 tavşan cerrahi hazırlık sırasında kanama nedeniyle kaybedildi. Çalışma 39 denekle sorunsuz bir şekilde tamamlandı. Kontrol (Grup 1, n=9), iskemi (Grup 2, n=10), epidural 5 µg sufentanil (Grup 3, n=10) ve iskemi+epidural 5 µg sufentanil (Grup 4, n=10) grup olarak rastgele 4 gruba ayrıldı. Sol torakotomi ile sol koroner artere 30 dk. iskemi ve ardından 120 dk. süre ile reperfüzyon uygulandı. Tavşanlar sakrifiye edildikten sonra, kalpler iskemik zonları belirlemek için çıkarıldı. İnfart büyüklüğü, %1'lik 2,3,5-Triphenyl tetrazolium chloride boyası ile risk altındaki alanların yüzdesi olarak belirlendi. İskemi reperfüzyon boyunca hemodinamik veriler kaydedildi. Bulgular: İskemi öncesi epidural uygulanan sufentanil ile infarkt boyutu azaldı. İnfarkt boyutu, iskemi+epidural sufentanil uygulanan grup (%35,48±7,88) ile iskemi grubu karşılaştırıldığında (%46,07±7,61) istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p=0,007). Ortalama arter basınçları gruplar arasında benzerdi. Kalp atım hızı, grup 1 ve 4 arasında farklı idi (p0,05). Sonuç: Epidural yoldan uygulanan sufentanil, iskemi reperfüzyon sırasında oluşan miyokardiyal hasara karşı koruyucu etkiye sahiptir.Anahtar Kelimeler: sufentanil, epidural, iskemi-reperfüzyon hasarı, miyokardiyal koruma Aim: There are some experimental studies show that opioids provides myocardial protection against ischemic injury. Systemic and intratekal opioid applications decrease ischemia extent on myocardial ischemia reperfusion model. High thoracic epidural opioid applications have been used at cardiovascular surgery anesthesia. Sufentanil is a mü opioid reseptor agonist which has a very high lipid solubility and fairly high opioid receptor activity. In our study we aimed to evaluate 5 µg epidural sufentanil application against myocardial ischemia reperfusion injury, whether decreases the myocardial infarct extent or not. Material and Methods: İn this study fourty New Zeland type male rabbits have been experienced. In control group one rabbit when surgery preparation died due to bleeding. The study completed seamlessly with 39 rabbits. This experiment randomly divided into 4 groups. The groups are control (Group 1, n=9), ischemia (Group 2, n=10), 5 µg epidural sufentanil (Group 3, n=10) and ischemia+5 µg sufentanil (Group 4, n=10). 30 min ischemia to the left coronary artery via left thoracotomy then 120 min reperfusion applied. After rabbits had been sacrified, hearts of rabbits excised in order to determine ischemic zones. With 2,3,5-Triphenyl tetrazolium chloride dye infract area determined as percent of areas at risk. Hemodinamic data were recorded during ischemia reperfusion period. Results: Infarct extent decreased with epidural sulfentanil which applied before ischemia. Application of epidural sufentanil before ischemia, infarct extent (%35,48±7,88) decreased compared to ischemia group (%46,07±7,61) (p=0,007). Mean arterial pressure was similar between groups. There was difference between group 1 and group 4 with regard to heart rate (p0,05). Conclusion: Epidural sufentanil has significant protective effect on myocardium during ischemia reperfusion period. Key words: sufentanil, epidural, ischemia reperfusion injury, myocardial protection 54

Santral blok sonrası gözlenen GNS, hastaların zorlukla farkınavarabildikleri dizesteziden, çok şiddetli ağrıya kadar oldukça değişken ve genişşikayetler dizisini içermektedir.GNS sıklığını ve potansiyelize eden risk faktörlerinin belirlenmesiniamaçlayan bu çalışmaya, Akdeniz Üniversitesi Hastanesi Anestezi veReanimasyon Kliniğinde santral blok uygulanan 591 hasta dahil edildi.Hastalara ait demografik bilgiler, uygulanan santral blok yöntemi ve blokgirişimi için hastalara verilen pozisyonlar kaydedilirken, spinal ve/veya epiduralaralığa ulaşmak için gerçekleştirilen ponksiyon sayısı da not edildi. İğne ve/veyakateter yerleştirilmesinde ağrı veya parestezi ile karşılaşılması, iğne ve kateterdenkan gelmesi takip formuna kaydedildi. Ayrıca kullanılan iğnelerin ve kateterlerinkalınlıkları, LA cinsi kaydedildi. ASKH ve DM öyküsü, yapılan cerrahioperasyon, hastanın cerrahi sırasındaki pozisyonu kayıtlara eklendi.Hastalar postoperatif 24, 48 saat ve 7.günde GNS olarak ağrı (başağrısı,bel ve/veya bacak ağrısı, sırt ağrısı, girişim yeri ağrısı) ve duyu kusurları(parestezi, hipoestezi, hiperestezi, anestezi, dizestezi) açısından değerlendirildi.Çalışmaya katılan hastalarda GNS sıklığı, % 35.7 olarak hesaplanırken, buoran KHD, üroloji hastalarında anlamlı olarak yüksekti. GNS, kadın hastalarda %42.7, erkek hastalarda ise % 25.8 olup, bu farklılık anlamlı idi. ASKH, DM gibiek hastalıklarda GNS sıklığı, ek hastalığı olmayanlara göre daha yüksekoranlarda saptandı. Ancak, farklılık sadece DM?u olan hastalarda anlamlı idi.GNS olarak, en sık oranda başağrısı (% 15.4 ) ile bel ve/veya bacağayayılan ağrı (% 13) olduğunu saptadık. Başağrısının kadınlarda, girişim içinyapılan ponksiyon sayısının artması durumunda anlamlı derecede fazla olduğugözlendi. Sırt ağrısı insidansının epidural ve KSE blok uygulamalarında spinal bloğa oranla anlamlı derecede fazla olduğu bulundu. Ponksiyon sayısındaki artışabağlı olarak, girişim yeri ağrısı ile bel ve/veya bacak ağrısının anlamlı olarakarttığı bulundu. Santral blok uygulamaları sırasında iğne veya kateterden kangelmesi, ağrı ve parestezi varlığında, litotomi pozisyonundaki girişimlerde belve/veya bacak ağrısı insidansında anlamlı artış gözlendi.Duyu kusurlarında ise, litotomi pozisyonunda yapılan girişimlerde, kadınhastalarda, ASKH ve DM varlığında anlamlı artışa rastlandı. Ponksiyonsayısındaki artış, ponksiyon sırasında tariflenen ağrı ile iğne ve / veya kataterdenkan gelmesi de hastalardaki duyu kusurunu anlamlı derecede artırmıştır. Duyukusuru olarak en fazla parestezi tespit edilmiştir ve bulguların büyük çoğunluğu(99.8), 7. günde gerilemiştir.Sonuç olarak, çalışmamızda literatür bilgileriyle benzer GNS oranlarıbulduk. Blok uygulamasında girişim sayısının artması, cerrahi sırasındaki litotomipozisyonu, ileri yaştan kaynaklanan ko-morbid durumlar, iğne ve kateteryerleştirilmesi sırasında ağrı ve parestezi ile karşılaşılması ve kadın hastagrubunun GNS gelişimi için risk faktörleri arasında olduğu sonucuna vardık. ... 103

Amaç: Sıklıkla kardiyak kökenli trombüs, altta yatan periferik arter hastalığına bağlı akut arteriyel tromboz ve proksimal arteriyel anevrizmadan kaynaklanan embolilere bağlı gelişen ve vasküler cerrahi vakalarının önemli bir bölümünü oluşturan akut alt ekstremitesi ciddi morbidite ve mortaliteye neden olur. Epidural anestezinin alt ekstremite dolaşımı üzerine olumlu etkileri olduğu bilinmektedir. Bu çalışmada, epidural anestezinin akut alt ekstremite iskemi reperfüzyon (İR) hasarı üzerine etkilerini araştırmak amaçlanmıştır.Gereç ve yöntem: Otuzaltı adet Yeni Zelanda tipi erkek tavşan, rastgele 4 eşit gruba ayrıldı. Grup I sham grubu, Grup II İR grubu, Grup III İR + epidural tedavi grubu, Grup IV ise epidural kontrol grubu olarak belirlendi. İR modeli, sağ alt ekstremite femoral arter eksplorasyonu ve inguinal ligaman altından ana femoral arterin klemplenmesi + turnike uygulanması ile 150 dakika iskemi, 120 dakika reperfüzyon ile sağlandı. Epidural kateter kaudal yöntemle L1-L2 seviyesine gelecek şekilde yerleştirildi. Epidural lidokain, bolus dozu takiben toplam İR süresi olan 270 dakika (150 dakika iskemi + 120 dk reperfüzyon) boyunca infüzyon şeklinde verildi. Toplam İR süresi sonunda interlökin-6 (IL-6), tümör nekroz faktör-? (TNF-?) ölçümü için kan, malondialdehit (MDA), süperoksit dismutaz (SOD) ölçümü için gastroknemius kas , immunohistokimyasal değerlendirme için femoral arter ve gastroknemius kas örnekleri alındı.Bulgular: İR grubunda diğer gruplarla karşılaştırıldığında, kas MDA düzeyleri, istatistiksel olarak anlamlı yüksek bulundu (p0.05). Epidural kontrol grubu ile sham grup karşılaştırıldığında ölçülen tüm biyokimyasal değerler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamadı (p>0.05). Femoral arter endoteli ve gastroknemius kas dokusunda ICAM-1 ekspresyonu İR + epidural tedavi grubunda İR grubuna göre anlamlı olarak düşüktü (p0.05). In the comparation of epidural control group and sham group, there were no differences was found with in the all biochemical value measurements (p>0.05). ICAM-1 expression in 45femoral artery endothel and gastrocnemius muscle tissue was lower in IR + epidural threatment group compared with IR group, which was statistically significant (p

ÖZETHipotermi anestezi uygulamaları sırasında en sık karşılaşılan ve beraberinde olumsuzlukları getiren bir termoregülatuvar bozukluktur. Çalışmamızın amacı alt ekstremite cerrahisi uygulanan hastalarda anestezi tekniği ve ortam ısısının termoregülasyon üzerine etkilerini belirlemektir.Çalışmaya, Fırat Üniversitesi Tıp Fakültesi Etik Kurul onayı alındıktan sonra alt ekstremite cerrahisi planlanan, yaşları 18-60 arasında değişen, ASA I-II risk grubunda olan 90 erkek hasta alındı. Hastalar önce uygulanan anestezi tekniğine göre genel anestezi (GA), epidural anestezi (EA) ve femoral-siyatik blok (FS) olmak üzere rastgele üç gruba ayrıldı. Gruplar daha sonra oda ısısının 20-22 °C (I) ve 23-25 °C (II) olmasına göre alt gruplara (Grup GA I, GA II, EA I, EA II, FS I ve FS II) ayrıldı. Premedikasyon uygulanmayan hastalar standart olarak monitorize edildi. Isı probları ise timpanik membran, aksilla, göğüs, kol, ön kolun ½ orta iç yüzü, el orta parmak pulpasına yerleştirildi ve anestezi indüksiyonundan hemen önce (bazal), anestezi indüksiyonundan sonra 5., 10., 15., 20., 30., 45., 60., 90. ve 120. dakikalarda ölçülerek ortalama cilt ısısı (OCI) ve ortalama vücut ısısı (OVI) hesaplandı. Cerrahi bitiminde ise derlenmeye kabul, 15., 30., 45. ve 60. dakikalarda timpanik membran, aksiler ısı, derlenme oda ısısı, VAS ile ağrı değerlendirmesi, titreme ve bulantı-kusma skorları kaydedildi.Hastaların demografik verileri arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmadı. Bütün gruplarda anestezi uygulaması ile birlikte timpanik ve OVI'da azalma, OCI'da artış gözlendi. Farklı oda ısısı ve anestezi teknikleri uygulanan hastalarda timpanik ısıda gruplar arasında anlamlı değişiklik saptanmadı (p>0.05). Grup GA I'de Grup GA II'ye göre OCI'nin 5., 10., 15., 20., 60 ve 90. dakikalarda anlamlı olarak düşük olduğu saptandı (p0.05). The significant decrease of MST in group GA I in comparison with group GA II was monitored at 5th , 10th , 15th , 20th , 60th and 90th minutes (p

Lokal anesteziklerin antibakteriyel etkisi epidural katetere bağlı enfeksiyon oluşumunun önlenmesinde önemli bariyerlerden biridir.Bu çalışmada; levobupivakainin hastanemizde postoperatif ağrı tedavisi (% 0.125) ve ağrısız doğumda kullandığımız (% 0.0625) konsantrasyonlarının Hasta Kontrollü Epidural Analjezi modelinde Pseudomonas Aeruginosa üzerine antibakteriyel etkinliğinin deneysel olarak araştırılması amaçlandı.Çalışma solüsyonları 100 ml olacak şekilde hazırlandı. Grup 1 (n=10) : % 0,125 levobupivakain + 4 ml fentanil (200 ?g), Grup 2 (n=10): % 0,0625 levobupivakain + 4 ml fentanil (200 ?g), Grup 3 (n=10): 4 ml fentanil (200 ?g), Grup 4 (n =10) : 99 ml serum fizyolojik içerecek şekilde hazırlanarak tüm gruplara 1 ml Pseudomonas Aeruginosa 0.5 McF (3x106 cfu/ml) eklendi. Tüm gruplardaki örnekler EGEMEN marka bakteri filtresinden (n=40) Hasta Kontrollü Analjezi cihazı ile 5 ml/sa infüzyon hızında geçirilerek steril şişelerde toplandı. Şişelerden (n=40), filtre giriş (n=40) ve çıkışlarından (n=40) alınan örnekler Kanlı Agar'a ekilerek bakteri koloni sayımları yapıldı. Sonuçlar SPSS 15.0 programı kullanılarak gruplar arasındaki farkı anlamak için Kruskal-Wallis, iki grup arasındaki farkı anlamak için Mann- Whitney-U testi ile istatistiksel olarak karşılaştırıldı ve p < 0.05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Çalışmamızın sonuçlarına göre tüm grupların verilen Pseudomonas Aeruginosa koloni sayılarını anlamlı olarak azalttığı tespit edildi (p0.05). Bakteri filtresinin Pseudomonas Aeruginosa'yı tutma kapasitesinin %100 olduğu saptandı.Bu sonuçlar doğrultusunda, Hasta Kontrollü Epidural Analjezide kullanılan levobupivakainin Pseudomonas Aeruginosa bakterisine antibakteriyel etkisinin olduğu; fentanilin de antibakteriyel etkisinin olduğu, levobupivakain ile kullanıldığında bu etkiyi artırdığı ve enfeksiyon riskini azaltan ek bir bariyer olarak düşünülebileceği kanaatine varıldı.Anahtar kelimeler: Levobupivakain, antibakteriyel etki, Hasta Kontrollü Analjezi cihazı, Pseudomonas Aeruginosa, epidural The antibacterial activity of local anesthetics is one of the major barriers to prevent occurrence of epidural catheter-related infections.In this study, it was aimed to investigate the antibacterial activity of levobupivacaine on Pseudomonas Aeruginosa experimentally through the Patient Controlled Epidural Analgesia Model, at two concentrations chosen for postoperative pain treatment (0.125%) and painless childbirth procedures (0.0625%) in our hospital.Working solutions were prepared as 100 ml. Contents of the solutions were as follows: Group 1 (n = 10): 0.125% levobupivacaine + 4 ml of fentanyl (200 ?g), Group 2 (n = 10): 0.0625% levobupivacaine + 4 ml of fentanyl (200 ?g), Group 3 (n = 10): 4 ml of fentanyl (200 ?g), Group 4 (n = 10): 99 ml of normal saline. 1 ml of Pseudomonas Aeruginosa 0.5 McF (3x106 cfu/ml) was added to all groups.Samples of the groups (n = 40) were filtered through EGEMEN brand bacteria filter, infused with the Patient Controlled Analgesia device at a rate of 5 ml / h, and collected at sterile bottles. Samples taken from the bottles (n = 40), filter inputs (n = 40) and filter outlets (n = 40) were cultured on Blood Agar, and bacterial colony count were determined for each sample. Results were analysed with the SPSS 15.0 program. In statistical analysis, Kruskal-Wallis test was used to determine differences between the goups, and Mann- Whitney-U test was used to compare two groups. p 0.05). Our data revealed that holding capacity of the bacteria filter wass? 100% for Pseudomonas Aeruginosa.Based on these results, we concluded that levobupivacaine, which is widely used in patient controlled epidural analgesia, showed antibacterial activity against Pseudomonas aeruginosa, fentanyl was also effective against Pseudomonas aeruginosa, and when used concomitantly with levobupivacaine, it increased overall antibacterial activity, and could be considered as an additional barrier reducing the risk of infection.Key words: Levobupivacaine, antibacterial activity, Patient Controlled Analgesia Device, Pseudomonas Aeruginosa, epidural 48

Bu Tez Afyon Kocatepe Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Komisyonu Tarafından 09.VF.24 Proje Numarası ile Desteklenmiştir Bu çalışmanın amacı, köpeklerde epidural anestezide BP ve LP’in anestezik profillerinin belirlenmesi, hemodinamik, kan gazı, hematolojik ve biyokimyasal parametrelere olan etkilerinin karşılaştırılmasıdır.Çalışmada, klinik olarak sağlıklı, kastrasyon isteğiyle kliniğimize başvuran değişik ırktan bupivakain grubunda 10, levobupivakain grubunda 10 olmak üzere toplam 20 adet ergin erkek köpek kullanıldı.Çalışmada kullanılan bütün köpeklere epidural kateter yerleştirilerek, LP grubuna % 0,5 lik LP ve BP grubuna % 0,5 lik BP 1 ml/5 kg dozunda epidural olarak uygulandı. Epidural enjeksiyonlar sonrasında, sensoriyal ve motor bloğun başlama zamanı, süresi ve ortadan kalkma zamanı belirlendi. Aynı zamanda epidural anestezi süresince kalp frekansı, solunum sayısı, sistolik kan basıncı, diastolik kan basıncı, ortalama arteriyel kan basıncı ve beden ısıları mönitörize edilerek izlendi ve kaydedildi. Diğer taraftan çalışma süresince, 0, 2, 4, 6 ve 8. saatlerde alınan kan örneklerinden hemotolojik ölçümler, 0, 2, 4, 6, 8 ve 24. saatlerde alınan kan örneklerinden biyokimyasal ölçümler gerçekleştirildi. Aynı zamanda 0, 30, 60, 120 ve 240. dakikalarda alınan arteriyel kan örneklerinden kan gazları, Na+ ve K+ seviyeleri ölçülerek kaydedildi. 0, 1, 2, 4, 6, 8 ve 24. saatlerde alınan venöz kan örneklerinden serum kortizol düzeyleri belirlendi. Postoperatif periyotta ağrı değerlendirmesi yapılarak hayvanların ağrı duyup duymadıkları gözlendi.Çalışmada, BP grubunda analjezi süresi 124,9±28,6 dk, LP grubunda 77,5±16,8 dk olarak belirlendi (p

Çalışmamızda tek taraflı alt ekstremite operasyonu planlanan hastalarda levobupivakain-fentanil kombinasyonuyla uygulanan lateral ve orta hat epidural anestezi uygulamalarını hemodinamik, anestezik etkiler ile postoperatif komplikasyonlar yönünden karşılaştırmayı amaçladık.ASA I-II grubundan 40 hasta çalışmaya dahil edildi. L4-5 aralığından, Grup I'de iğne ucu 45º operasyon tarafına çevrilerek, Grup II' de iğne ucu sefale bakacak şekilde epidural kateter yerleştirildi. Her iki gruptaki hastalara 10 mL % 0.5'lik levobupivakainle 50 ?g fentanil kombinasyonu epidural kateterden uygulandı. Peroperatif ve postoperatif dönemde hemodinamik bulgular, duyusal ve motor blok seviyeleri, bloğun iki segment gerileme süresi ve postoperatif komplikasyonlar kaydedildi.Grup II'de peroperatif hipotansiyon gelişme oranı istatistiksel anlamlılık göstermese de Grup I'den daha yüksekti (p=0.053). Sistolik ve diyastolik arter basınçlarında kontrol değere göre kaydedilen düşüş Grup II'de Grup I'e göre daha belirgindi (p

Bu çalışmada kombine spinal epidural anestezi (KSEA) uyguladığımız olgularda subaraknoid aralığa verilen levobupivakain veya bupivakain ardından epidural aralığa uygulanan 10 mL serum fizyolojik (SF) solüsyonun duyusal ve motor blok düzeyi, anestezi süresi, anne hemodinamisi ve yeni doğan üzerine etkilerisini karşılaştırmayı amaçladık.Etik kurul izni ve hasta olurları alındıktan sonra, elektif sezaryen operasyonu planlanan, ASA I-II grubunda, 20-40 yaş arası, 40 olgu çalışmaya dahil edildi. Olgular rastgele 4 gruba ayrıldı. Standart monitorizasyon uygulanıp preoperatif hidrasyon sağlandıktan sonra KSEA yöntemi uygulandı. Grup 1 ve grup 2 de; 8 mg levobupivakain + 10 ?g fentanil, grup 3 ve grup 4' de; 8 mg bupivakain + 10 µg fentanil subaraknoid aralığa enjekte edildi. Epidural kateter 3 cm içeride olacak şekilde tespit edildi. Grup 2 ve grup 4'deki hastalara 10 mL SF epidural katater yoluyla verildi.Olguların hemodinamik ölçümleri, duyusal, motor blok seviyeleri, oluşma ve gerileme zamanları kaydedildi. Bebek çıkış zamanı, yenidoğanın 1. ve 5. dk APGAR skorları kaydedildi. Umblikal kord kan gazı alındı. İstatiksel karşılaştırmalarda p

Ceylan, İ. Epidural anestezide uygulanan izobarik bupivakain ve hiperbarik bupivakainin etkilerinin değerlendirilmesi. . Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı Tıpta Uzmanlık Tezi, Eskişehir, 2011. Bu çalışmada lokal anesteziklerin barisitesinin tek taraflı epidural anestezi uygulamasına olan etkisini araştırılması amaçlandı. Çalışma, elektif tek taraflı diz artroskopisi planlanan rastgele seçilmiş yaşları 18-65 olan ASA I-II hastalarda yapıldı. Grup H (hiperbarik bupivakain) ve grup İ (izobarik bupivakain) hastalarına orta hattan uygun seviyeden (L3-L4, L4-L5) antisepsi kurallarına uyularak kataterin ucu sefale doğru 2 cm yönlendirilerek epidural katater takıldı. Grup İ hastalarına 14-18 cc izobarik bupivakain, grup H hastalarına 14-18 cc hiperbarik bupivakain verildi. Takibinde hastalara 20 dakika boyunca operasyon tarafına doğru 30 derecelik tilt uygulandı. Hastaların ilk 30 dakika 5 dakikada bir sonrasında 60 dakikada aynı taraf ve karşı taraf duysal blok seviyeleri, Bromage skoruna göre motor blok seviyeleri ve hemodinamik verileri kaydedildi. Yapılan istatistiksel karşılaştırmada hiperbarik bupivakain ve izobarik bupivakain arasında tek taraflı motor ve duysal blok oluşturmada fark olmadığı görüldü. (p

Amaç: İskemi ve reperfüzyon hasarını azaltmada olumlu etkileri olduğu ileri sürülen spinal ve epidural anestezinin; deneysel olarak serbest kas aktarımını ifade eden bir modelde iskemi reperfüzyon hasarı üzerine etkilerini incelemektir. Metod: Çalışmada 40 rat dört gruba ayrıldı. Birinci grup (n=10) iskemi yapılmayan grup (Sham), ikinci grup iskemi reperfüzyon grubu (İ/R, kontrol, n=10 ), üçüncü grup (n=10) epidural anestezi grubu, dördüncü grup (n=10) spinal anestezi grubuydu. Deneklerde tüm gruplarda TRAM kas-deri flebi oluşturulup sonrasında sham grubu hariç tüm gruplarda dört saatlik normotermik no-flow iskemi, iki saatlik reperfüzyon uygulandı. Cerrahi sonrasında alınan biyopsilerde hyalinizasyon, nükleer değişiklik ve enflamasyon ölçümleri ile histopatolojik ve total antioksidan statü (TAS), total oksidatif stress (TOS), malondialdehit (MDA), nitrik oksit (NO) ve PON ölçümleri ile biyokimyasal değerlendirme yapıldı. Bulgular: Biyokimyasal incelemede epidural grubunda MDA düzeylerinin İ/R grubuna göre anlamlı seviyede düşük, PON seviyesinin ise anlamlı şekilde yüksek olduğu saptanmıştır (p:0.037, p:0.028). Spinal grubunun total oksidatif stress düzeylerinin epidural grubundan anlamlı şekilde yüksek olduğu, İ/R grubunun da TOS düzeylerinin epidural grubundan anlamlı şekilde yüksek olduğu saptanmıştır (p:0,045; p:0,001). Epidural grubunun total antioksidan kapasite düzeylerinin spinal ve İ/R gruplarından anlamlı şekilde yüksek olduğu saptanmıştır (p:0,001; p:0,001). Gruplar arasında nitrik oksit seviyeleri arasında anlamlı farklılık bulunmamaktadır (p>0.05). Patolojik incelemede spinal grubunda minimal enflamasyon bulguları epidural grubuna göre daha yüksek saptandı (p:0.001). Spinal grubunda nükleer değişiklik oranı İ/R ve Epidural grubuna göre daha yüksek saptandı (p0.05). Sonuç: Çalışmadan elde edilen bulgular sonucunda, epidural anestezinin iskemi reperfüzyon hasarını azaltmada spinal anesteziden daha etkili ve yararlı bir anestezik yöntem olduğu ve klinik uygulamalarda güvenle kullanılabileceği düşünülmektedir. Anahtar kelimeler; İskemi-reperfüzyon, epidural anestezi, spinal anestezi, kas flebi, mikrocerrahi Background: In microsurgical procedures, the choice of appropriate anaesthetic technique is important for providing surgical success. The purpose of this experimental study is to compare spinal and epidural anaesthesia on the rat TRAM flap model which is denotative of experimental muscle flap transfer ischemiareperfusion injury. Method: Fourty male Sprague-Dawley rat was divided into 4 experimental groups containing 10 animal each. Animals were divided into Group I (Sham, n=10), group II (I/R, spinal anaesthesia, n=10), Group III (I/R, Epidural anaesthesia, n=10) and Group IV (I/R, control, n=10). TRAM musculocutaneous flap was occured in all groups. At the end of the surgery; hyalinization, nuclear changes and inflammation rates for histopathological evaluation and total antioksidan state (TAS), total oxidative stress (TOS), malonyldialdehyde (MDA), nitric oxide (NO), paraxonase (PON) measurements for biochemical evaluation were evaluated on tissue samples obtained from muscle tissue. Results: Biochemical investigations showed that MDA level was significantly lower in epidural group when compared with I/R group and PON level was significantly higher in epidural group when compared with I/R group (p:0.037, p:0.028). TOS level significantly increased in spinal group when compared with epidural group and in I/R group when compared with epidural group (p:0,045; p:0,001). In epidural group, TAS level was significantly higher than spinal, I/R groups (p:0,001; p:0,001). There was no significant difference between of groups in terms of NO level (p>0.05). Pathological evaluation showed that minimal inflammation findings were significantly higher in spinal group comparing with epidural group (p:0.001). Nuclear change rate was significantly higher in spinal group when compared with I/R and epidural group (p0.05). Conclusion: In the presented study, MDA level, basic derivative of lipid peroxidation; and oxidative stress significantly decreased in epidural anaesthesia. In other words, epidural anaesthesia provide more efficient free radical scavenger by increasing total antioxidant capacity. Histopathologically, nuclear migration to center, hyalinization wtih globuler changes, degeneration of fibers and inflammation is seen during I/R injury. Our findings indicate that epidural anaesthesia can be considered as a suitable choice of anaesthetic method for decreasing ischemia reperfusion injury of muscle flaps. Key words: Muscle flap, İschemia-reperfusion injury, epidural anesthesia, spinal anesthesia, microsurgery

Laparoskopik kolesistektomide postoperatif ağrı az fakat, karşılaşılan en sık problemdir. Anestezi, cerrahi girişim ve ağrı vücut için stres yaratıcı olup, nöro-immüno-endokrin sistemlerden değişik yanıtların ortaya çıkmasına neden olmaktadır. Oluşan bu yanıtta kullanılan anestezik maddelerin farmakolojik etkisi, anestezinin şekli, süresi ve derinliği gibi faktörler de etkili olmaktadır.Çalışmamızda laparoskopik kolesistektomilerde genel anestezi ve torakal epidural analjezi kombinasyonunun sitokin yanıt üzerine olan etkilerini araştırdık.Elektif laparoskopik kolesistektomi operasyonu yapılan ASA I, II ve III risk grubundan 60 yetişkin hasta dört gruba ayrıldı ve indüksiyon öncesi T9-10 seviyesinden epidural kateter yerleştirildi. Cerrahi insizyondan önce epidural kateterden grup B'de bupivakain ve fentanil, grup L'de levobupivakain ve fentanil, grup F'de salin ve fentanil ve grup S'de salin infüzyonu başlatıldı.Grupların demografik özellikleri, intraoperatif ve postoperatif kalp atım hızı, ortalama arteryal basınç ve periferik oksijen satürasyonu değerleri arasında fark yoktu. Grup L'nin postoperatif diğer gruplardan daha düşük vizüel analog skalaya (VAS) sahip olduğu tespit edildi. Grup B'nin de düşük VAS'a sahip olduğu ancak Grup L'ye göre yüksek olduğu belirlendi. Grup F'de ise VAS'ın postoperatif 30. dakika, 1. saat ve 2. saatlerde grup S'ye göre düşük olduğu diğer zaman aralıklarında benzer olduğu tespit edildi.Hastalardaki IL-6, IL-8 ve IL-10 seviyeleri 2. saatte artmaya başladı ve 24. saatte bazal seviyesine geri döndü. Epidural salin uygulanan gruptaki interlökin düzeyleri diğer gruplara oranla daha yüksek tespit edildi.Sonuç olarak çalışmamızda genel anestezi ile birlikte uygulanan torakal epidural analjezi, stres yanıtı baskılayarak intraoperatif ve postoperatif ilk 24 saatte daha iyi hemodinamik stabilizasyon ve ağrı kontrolü sağladı. Ancak bu etkinin lokal anestezik ve opiyoid kombinasyonu ile daha belirgin olduğunu saptadık. Postoperative pain is the most common problem but is not often in laparoscopic cholecystectomy. Anaesthesia, surgery performing and pain are stressful and cause different reactions in neuro-immuno-endocrine systems. Many factors such as pharmacological effect of used drugs and kind and deep of anaesthesia can affect to these reactions. In this study, we looked into the effect of combination of general anaesthesia and thoracal epidural anaesthesia on cytokine reaction in laparoscopic cholecystectomy.Sixty adult patients with elective laparoscopic cholecystectomy were divided to 4 groups and epidural catheters were implanted at the T9-10 levels before induction. Bupivacaine and fentanyl to the group B, levobupivacaine and fentanyl to the group L, saline and fentanyl to the group F and saline to the group S were infused via epidural catheter before surgical incision.There were no differences among the demographic features and heart rate, mean arterial pressure and peripheral oxygen saturation values of groups. Group L had lower visual analogue scale (VAS) value than the postoperative other groups. Group B had lower VAS value as well, but this value was higher than the Group L. As for group F, VAS values were lower at 30min, 1 and 2 hours compared to Group S. IL-6, IL-8 and IL-10 levels started to increase at 2 hour and returned basal level at 24 hour. Interleukin levels were increased in epidural saline administered group compared to the other groups.In conclusion, the performing of general anaesthesia together with the thoracal epidural anaesthesia provided pain control and hemodinamic stabilisation more efficiently at the first 24 hours in intraoperative and postoperative period by suppressing stress reaction. However we determined that this effect was more obvious with the local anaesthetic and opiod combination. 90

Çalışmamızda; elektif sezeryan uygulanan olgularda, genel ve rejyonel anestezinin yenidoğan üzerine etkilerini retrospektif olarak araştırmayıamaçladık.Bu çalışmada elektif sezeryan operasyonu uygulanan toplam 113 hasta retrospektif olarak değerlendirildi.Preoperatif psödokolinesteraz, tam kan sayımı değerleri, ile postoperatif olarak elde edilen sonuçlar ile karşılaştırıldı. Anestezi ve cerrahi ameliyat notlarından faydalanılarak 1., 5. ve 10. dakika apgar skorları, hastanede kalış süresi, yandaş hastalık varlığı değerlendirilmeyealınmıştır Çalışmamızda; her iki gruba ait kan gazı (pH, PO2, PCO2, Bikarbonat,BE), 1,5,10. Dakika Apgar skorları, kanama miktarı benzer bulundu.Hastanede kalış süreleri istatistiksel olarak farklılık görülmekle beraber p>0.05 idi. Sonuç olarak, çalışmamız göstermektedir ki, elektif sezeryanoperasyonlarında uygulanan her iki anestezik yöntemin, maternal hemodinami ve fetal iyilik açısından birbirine belirgin üstünlükleri bulunmamaktadır. Her iki yöntemin avantaj ve dezavantajları, hastada mevcut olan patolojiler, operasyonun aciliyeti gibi faktörler, anestezistin deneyimi ve hastanın tercihi göz önünde bulundurularak hangi anestezi yönteminin uygulanacağına karar verilmelidir. For caesarean section (S/C) general and regional anesthesia techniques (spinal, epidural, combined spinal-epidural) are both preferred recently. In our study we aimed to investigate retrospectively the effects of general and regıonal anesthesıa on newborns of the mothers undergoing elective caesarean sectıon. İn this study, a total of 113 term partrutients undergoing elective S/C were evalauted retrospectively. In our study the results of blood gases (pH,PO2,PCO2,HCO3,BE), APGAR scores 1.5.10. minutes APGAR scores, duration of hospitalization, amount of blood loss were smilar in both groups (P>0.05).Our study suggest that theese anesthesic techniques for elective S/C are not superior to each other in terms of maternal hemodynamics and fetal outcome. Both techniques has advanteges and disadvantages. The factors like mothers comorbidities, urgency of the operation, the mother?s choice and the skills of the anesthesiologist will play role in deciding which technique to use. 85

Postoperatif ağrı cerrahi travma ile başlayan, giderek azalan ve doku iyileşmesiyle sona eren akut patolojik bir olaydır. Postoperatif analjezide opiodlerin kullanılması birçok istenmeyen etkilere yol açar. Yapılmış çalışmalarda çeşitli siklooksijenaz inhibitörü ilaçların çok daha az dozlarda intratekal kullanımıyla analjezik etki sağlanırken, sistemik kullanımda gözüken yan etkilerin oluşmadığı belirtilmiştir. Biz çalışmamızda deksketoprofen trometamolün intratekal yoldan uygulayarak, perioperatif ve postoperatif dönemdeki analjezik etkinliğini araştırmayı amaçladık.Bu çalışma Ondokuz Mayıs Üniversitesi Tıp Fakültesi tıbbi ve cerrahi araştırma merkezi Etik Kurul onayı alındıktan sonra, 40 adet spraque downey cinsi 12-16 haftalık, 250-300 gr. ağırlığında ratlar ile gerçekleştirildi. Deneklerin atlantooksipital membranı açığa çıkarıldı, membran delinerek BOS akışı görüldükten sonra 28G mikrokateter kaudale doğru 8cm ilerletilerek spinal kateter yerleştirildi. Kateterizasyondan 7 gün sonra 40 rat rastgele 4 gruba ayrıldı. Pati insizyonu cerrahisinden 10 dk önce 1. gruba (Grup L) lidokain 20µgr (5µl)+SF(5µl), 2. gruba (Grup M) lidokain 20µgr (5µl)+ morfin 0.5?gr (5µl), 3. gruba (Grup D) lidokain 20µgr (5µl)+deksketoprofen trometamol 100µgr (5µl), 4. gruba (Grup Ds) deksketoprofen trometamol 100µgr (5µl)+SF (5µl) spinal kateterden uygulandı. Cerrahiden 15 dk sonra ratların sedasyon derecesi ve motor fonksiyonları değerlendirildikten sonra, 15 dk ara ile sıcak zemin ve kuyruk batırma nosiseptif testleri yapıldı. Sıcak zemin ve kuyruk batırma testlerinde ölçülen reaksiyon süreleri bazal değerlerle karşılaştırılarak maksimum olası etki (% MOE) hesaplandı.Çalışmamızda cerrahiden 10 dk önce intratekal uygulanan deksketoprofen trometamolün, cerrahi sonrası başlayan ağrı testlerinde 15. dk'dan 105. dk'ya kadar analjezik etki oluşturduğunu gördük. Deksketoprofen kullanılan gruplarda her iki nosiseptif testte de pik MOE değeri 60. dk'da elde edildi, deksketoprofen trometamol 30. dk'dan 105. dk'ya kadar morfinle eş değer analjezik etki oluşturdu.Sonuç olarak: Deksketoprofen trometamolün santral etkinliği sayesinde perioperatif ağrının tedavisinde intratekal uygulanarak da analjezik etki oluşturabileceği ve opioid grubu ilaçlara olan ihtiyacı azaltabileceği düşünüldü.Anahtar sözcüler: Deksketoprofen trometemol, postoperatif ağrı, rat, intratekal Postoperative pain is a patolocigal state which begins with the surgical trauma, reduces by time and ends as the tissue heals. Use of opioids for postoperatif analgesia has several undesirable effects. Previous studies concluded that given very fewer doses of cyclooxygenase inhibitors from intrathecal way provides analgesia and advers effect which can be seen at systemic use cannot be shown. In our study, our aim was to investigate the perioperative and postoperatif analgesic efficacy of intrathecal deksketoprofen trometamol.This study performed with 12-16 weeks old, 250-300gr weight, 40 spraque downey rats after obtaining approval of Ondokuz Mayıs University Medical Faculty?s medical and surgery ethic commitee. Atlantooccipital membranes of rats exposed and 28G microcatheter inserted 8cm caudally into intrathecal space after the membranehas punctured and cerebrospinal liquid flow has seen. These 40 rats divided into four groups randomly. 10 minutes before paw incision surgery 1st group (Group L) received 20?gr lidocaine (5?l)+SF(5?l), 2nd group (Group) M received 20?gr lidocaine (5?l)+0.5?gr morphine (5?l), 3rd group (Group D) received lidocaine 20?gr (5?l)+deksketoprofen trometamol 100?gr (5?l) 4th group (Group Ds) received deksketoprofen trometamol 100?gr (5?l)+SF (5?l) intrathecally. 15 minutes after surgery, sedation level and motor functions assesed and than every 15 minutes hot plate and tail immersion nosiceptive tests performed. Reaction time values of these tests compared with the base values and maximum possible effect (MPE) calculated.In our study, we showed analgesic effect of deksketoprofen trometamol at nosiceptive tests that performed 15th minute than to 105th minute after surgery. In the both deksketoprofen trometamol groups pick maximum possible effect value achieved at 60th minute. Between the 30th and 105th minutes deksketoprofen trometamol done an analgesic effect equal to morfin.In conclusion; we suggest that, by the periferal and central efficacy of deksketoprofen trometamol can make analgesic effect if it has performed intrathecally and may reduce opioid recruitment.Key words: Deksketoprofen trometamol, Postoperative pain, Rat, İntrathecal 84

Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi Anesteziyoloji ve Reanimasyon Anabilim Dalı'nda yaptığımız çalışmamızda yaşlı hastalarda çimentolu kalça protezi uygulanan operasyonlarda levobupivakain veya bupivakain ile spinal ve epidural anestezi uygulamasının intraoperatif hemodinamiye ve vücut sıcaklığına etkisi araştırılmıştır.Etik kurul onayı ve olguların izinleri alındıktan sonra çimento kullanılarak kalça protezi operasyonu yapılacak, 60 yaş üzeri, `American Society of Anesthesiologists' risk sınıflaması I-III grubunda olan, sipinal ve epidural anestezi uygulanacak 100 olgu çalışma kapsamına alınmıştır. Hastalar rastgele dört gruba ayrılmıştır; Grup I'e spinal anestezi ile 3 ml % 0,5 levobupivakain, Grup II'e spinal anestezi ile 3 ml % 0,5 bupivakain, Grup III'e epidural anestezi kateteri ile 15 ml % 0,5 levobupivakain, Grup IV'e epidural anestezi kateteri ile 15 ml % 0,5 bupivakain uygulanmıştır. Hastaların rejyonel blok öncesi ve sonrası, çimento öncesi, başlangıcı ve sonrası hemodinamik değerleri kaydedildi.Hastaların rejyonel blok sonrası, çimento başlangıcı ve sonrası ölçülen sistolik ve diastolik arter basıncı ortalamaları karşılaştırıldıklarında klinik olarak normal sınırlarda özellikle epidural levobupivakain verilen gruplarda azalma gözlenmiştir. Çimento başlangıcı ve sonrası ölçülen kalp atım hızı değerleri gruplar arasında karşılaştırıldıklarında anlamlı fakat klinik olarak normal sınırlarda farklılık saptanmıştır. Rejyonel blok sonrası 25. dk, 60. dk, 120. dk'larda vücut sıcaklığı değerlerinde ise gruplar arasında anlamlı fakat klinik olarak normal sınırlarda değişiklik saptandı. Ölçülen oksijen saturasyonu değerlerinde ise gruplar arasında anlamlı farklılık saptanmadı.Çalışmamızda elde ettiğimiz sonuçlara göre, levobupivakain veya bupivakain ile uygulanan epidural ve spinal anestezi yaşlı hastaların klinik özelliklerine uygun seçildiğinde hemodinamide anestezi tekniğinden bağımsız ve klinik olarak önemsiz, tedavi gerektirmeyen kısa süreli geçici değişiklikler meydana gelmektedir.Anahtar Kelimeler: Anestezi teknikleri; anestezikler, lokal; kemik çimentoları In our scientific research that we conducted in Trakya University Faculty of Medicine Department of Anesthesiology and Reanimation, the effects of levobupivacaine, bupivacaine and spinal, epidural anesthesia applications to intra-operative hemodynamics and body temperature has been analyzed in the cemented hip prosthesis operations that in old patients.After taking approval of ethics committee and permission of the cases, hip prosthesis operation will performed by using cement. Hundred cases that spinal and epidural anesthesia will be applied, being in I-III group of American Society of Anesthesiologists risk classification and over 60 years old have been included in the scope of this research. The patients have been divided into four groups randomly. Spinal anesthesia and 3 ml 0,5% levobupivacaine to Group 1, Spinal anesthesia and 3 ml 0,5% bupivacaine to Group 2, epidural anesthesia and 15 ml 0,5% levobupivacaine to Group 3, epidural anesthesia catheter and 15 ml 0,5% bupivacaine to Group 4 have been applied. The hemodynamic values of the patients before and after regional block, before, beginning and after cement have been recorded.When the systolic arterial pressure and diastolic arterial pressure averages of patients that were measured after regional block and in the beginning of cement and after cement are compared, it has been observed that there is a decrease especially in the groups that epidural levobupivacaine was given clinically under normal conditions though this is significant among the groups. It has been detected that there is clinically difference under normal conditions though this is significant among the groups when the heart rate values, measured at the beginning of cement and after cement, are compared. It has been also detected that there is clinically difference under normal conditions in body temperature values in 25, 60, 120 minutes after regional block though this is significant among the groups. Any significant difference has not been detected in the measured oxygen saturation values among the groups.According to the results of our research, , when epidural and spinal anesthesia, applied with levobupivacaine or bupivacaine, chosen appropriately to the clinical features of geriatric patients, it has been understood that in hemodynamic there has been short-term temporary changes that do not need treatment, free from anesthesia technique and clinically insignificant.Key words: anesthesia techniques; anesthetics, local; bone cements 72

Açık kalp cerrahisinde, neredeyse tüm hastalar bir miktar miyokardiyal hasargörürler. Bu hasarın nedenlerinden biri de iskemi reperfüzyon hasarıdır. Bizimçalışmamızda analjezik özelliği çok iyi bilinen ve bu nedenle üst batın ve toraks bölgesiniilgilendiren ameliyatlarda sıklıkla kullanılan, genel anesteziye ilave edilmiş torakalepidural analjezinin, açık kalp cerrahisi sırasında miyokard dokusunda oluşan reperfüzyonhasarı üzerine olan etkilerinin araştırılması hedeflendi.Çalışmamız KTÜ Tıp Fakültesi Farabi Hastanesi Ameliyathanesi ve Kardiyovaskülercerrahi ameliyat odasında, postoperatif takipler ise Kardiyovasküler Cerrahi Yoğun BakımÜnitesinde gerçekleştirildi. Çalışma etik kurul onayı alındıktan sonra, kardiyak cerrahigeçirecek ASA 2-3 indeksinde,18-80 yaş arası toplam 40 hastada yapıldı. Tüm hastalaranestezi öncesi standart değerlendirildi ve onam formu alındı.Cerrahiye alınacak bütün hastalara invaziv ve noninvaziv monitörizasyon (EKG,periferik O2 satürasyonu, invaziv arteriyel monitörizasyon, ısı, bisipektral indeks, idrarmonitörizasyonu, santral venöz kateterizasyon) yapıldı. Ayrıca kontraendikasyon olmayantüm hastalara genel anesteziye ilave olarak intraoperatif ve postoperatif analjezi amaçlıtorakal epidural kateter yerleştirildi. Hastaların elektrolit, hemoglobin, kan şekeri, kan gazıdeğerleri takip edilerek kaydedildi.Epidural kateterizasyon için herhangi bir konntrendikaston olmayan ilk 20 hastaepidural+genel anestezi (GrupE) grubunu oluşturdu. Epidural kateterizasyonyerleştirilmeyen ilk 20 hasta ise genel anestezi (Grup G) grubunu oluşturdu.Operasyon odasında kalp hızı, non invaziv kan basıncı ve periferik oksijensatürasyonu monitorize edildikten sonra kan örneklemeleri için arteriyel kanülasyonyapıldı. Grup E'ye T5-T6 aralığından epidural kateter yerleştirildi ve 10 mg levobubivakainile standart epidural analjezi uygulandı. Epidural kateterden 10mg/saat levobubivakaininfüzyonu başlanıp postoperatif 48 saate kadar bu infüzyona devam edildi. Epidural kateteryerleştirilemeyen hastaların intraoperatif ve postoperatif analjezisi fentanil infüzyonu ilesağlandı.Cerrahi başlamadan önce İMA, MDA, TAS, TOS ve kan gazı değerleri içinkanülasyon yapılan arterden ilk kan örneği bu aşamada alındı. Bu sırada kalp hızı, kanbasınçları, periferik oksijen satürasyonu kaydedildi. Daha sonra fentanil, rokuronyum vetiyopental ile standart genel anestezi indüksiyonu yapılıp hastalar entübe edildi. Anesteziidamesi % 50-50 O2-hava karışımı içinde %1-2 sevofluran ile yapıldı. Diğer kanörneklemeleri ve vital parametreler kayıtları Aortik kros klemp (AKK) konulmadan 5 dkönce, AKK kaldırılmadan 5 dk önce, AKK açıldıktan 10, 30, 60 dk ve 2, 3, 6, 12, 24 saatsonra olmak üzere toplam 11 defa yapıldı.dildi. Postoperatif yoğun bakım ünitesinde kalp hızı, kan basınçları, periferik oksijensatürasyonu planlanan saatlerde kaydedildi. Aynı şekilde İMA, MDA, TAS, TOS ve kangazı değerlerine bakabilmek için kan alındı ve hastanemizin Biyokimya AraştımaLabratuarın da çalışıldı.Çalışmamızda İki grubun İMA değerleri karşılaştırıldığında AKK açıldıktan 10, 60dk ve 12, 24 saat sonra ölçülen İMA değerlerinin Grup E'de Grup G'den düşük olduğu,TOS değerleri karşılaştırıldığında AKK açıldıktan 30, 60 dk ve 2, 3 saat sonraki değerlerinGrup E'de Grup G'den düşük olduğu, TAS değerleri karşılaştırıldığında klemp açıldıktan3, 6 ve 12 saat sonra ölçülen TAS değerlerinin Grup E'de Grup G'den yüksek olduğu,ancak MDA değerleri karşılaştırıldığında iki grup arasında fark olmadığı görüldü. Aynışekilde iki grubun hemodinamik parametrelerinden kalp hızı değerleri karşılaştırıldığındacerrahi başlamadan önceki kalp hızı değerleri ile AKK konulmadan 5 dk önce ölçülen kalphızı değerlerinin Grup E'de Grup G'den düşük olduğu, ortalama arter basıncı değerlerikarşılaştırıldığında ise AKK konulmadan 5 dk önce ölçülen ortalama arter basıncıdeğerlerinin Grup E'de Grup G'den düşük olduğu görüldü.Çalışmamızın sonucunda, açık kalp cerrahisi uygulanan hastalarda, genel anesteziyeilave edilmiş epidural anestezinin AKK kaldırıldıktan sonraki dönemlerde reperfüzyonhasarına bağlı olarak artan İMA düzeylerindeki artışı sınırladığını, oksidan kapasiteyiazaltırken antioksidan kapasiteyi arttırdığını gördük. Sonuç olarak iskemi sonrasıreperfüzyonun yaşandığı bu tür olgularda genel anesteziye ilave edilen epidural anestezininİskemi reperfüzyon hasarı (İRH) nı azalltığı ve klinik kullanımının faydalı olabileceğikanısındayız.Anahtar Kelimeler: Kardiyovasküler cerrahi, torakal epidural analjezi, iskemireperfüzyonhasarı. In open-heart surgery, almost all patients suffer a little of myocardial damage. Onereason for this damage is ischemia-reperfusion injury. In our study, it has been aimed tosearch the effects of thoracic epidural analgesia, added to general anesthesia, of whichanalgesic properties are well-known and therefore often used in surgeries involving theupper abdomen and chest area on myocardial tissue reperfusion damage during open heartsurgery.Our study has been performed at Farabi Hospital Operating Room andCardiovascular Surgery Operating Room, Faculty of Medicine, KTU, and postoperativefollow-up has been performed in the Cardiovascular Surgical Intensive Care Unit. AfterEthics Committee?s approval, the study has been performed on a total of 40 patients, whowould have cardiac surgery and were in ASA 2-3 index, between 18-80 years of age. Allpatients have been evaluated as standard before anesthesia and consent form has beenobtained.Invasive and noninvasive monitoring (ECG, peripheral O2 saturation, invasivearterial monitoring, heat, bispectral index, and urine monitoring, central venouscatheterization) has been performed to all patients to have surgery. In addition, thoracicepidural catheter has been placed to all patients without contraindications for intraoperativeand postoperative analgesia in addition to general anesthesia. Electrolyte,hemoglobin, blood glucose and blood gas values of the patients have been recorded.The first 20 patients without contraindications for epidural catheterization formed theepidural + general anesthesia group (Group E). The first 20 patients who haven?t beenplaced epidural catheter formed the general anesthesia group (Group G).In the operating room, after monitoring the heart rate, non-invasive blood pressureand peripheral oxygen saturation, arterial cannulation has been performed for bloodsampling. Epidural catheter has been placed to Group E in T5-T6 intervertebral area andstandard epidural analgesia was performed with 10 mg levobupivakain. 10 mg/hlevobupivakain infusion has been started from epidural catheter and this infusion has beencontinued for up to 48 hours postoperatively. Intra-operative and postoperative analgesia ofthe patients, who weren?t placed the epidural catheter, has been provided with fentanylinfusion.Before the surgery, first blood sample has been taken at this stage from the artery ofcannulation for IMA, MDA, TAS, TOS, and blood gas values. Meanwhile, heart rate,blood pressure and peripheral oxygen saturation have been recorded. Then, performing theinduction of standard general anesthesia to all patients with fentanyl, rocuronium andthiopental, patients vere intubated. Anesthesia has been maintained with 1-2 % sevofluranein the 50-50% O2-air mixture. Other blood sampling and vital parameters records has beenrecorded totally 11 times; 5 min before the aortic cross clamp (ACC) being placed, 5minutes before removing the ACC, 10, 30, 60 minutes and 2, 3, 6, 12, 24 hours laterremoving the ACC.After the surgery, the patients have been transferred to Cardiac Surgery IntensiveCare Unit. In postoperative intensive care unit, heart rate, blood pressure and peripheraloxygen saturation have been recorded in the hours of scheduled. In the same way, bloodhas been taken for the values of IMA, MDA, TAS, TOS and blood gas, and it has beenstudied at Biochemistry Research Lab of our hospital.In our study, it has been noticed that IMA values, which have been measured 10, 60minutes and 12, 24 hours later the ACC removes, are lower in Group E than Group G aftercomparison of IMA values of two groups, that TOS values, which have been measured 30and 60 minutes and 2 and 3 hours later the ACC removes, are lower in Group E thanGroup G after comparison of TOS values, that TAS values, which have been measured 3,6and 12 hours later the clamp, are higher in Group E than Group G after comparison of TASvalues, but that MDA values haven?t differed in two groups after the comparison of MDAvalues. In the same way, when heart rate values, which is one of the hemodynamicparameters of two groups, are compared, it has been noticed that values, before the surgeryand the values of heart rate 5 minutes before the ACC being placed, are lower in Group Ethan Group G, and that the mean arterial pressure, which have been measured 5 minutesbefore the AKK being placed, are lower in group E than Group G when we compare themean arterial pressure values.As a result of our study, on patients performed open-heart surgery, we have noticedthat epidural anesthesia, which has been added to general anesthesia, limits the increase inIMA levels which are growing depending on the reperfusion injury after the periods ofACC is removed, reduces oxidant capacity at the same time increasing the antioxidantcapacity. In conclusion, in this kind of cases where reperfusion after ischemia exists, webelieve that epidural anesthesia added to general anesthesia reduces ischemia-reperfusioninjury and that its clinical use may be beneficial.Key Words: Cardiovascular Surgery, thoracic epidural anesthesia, ischemia reperfusioninjury. 61

Çalışmamızda KABG cerrahisi ameliyatlarında; YTEA'nin SvO2, hemodinamik ve solunumsal parametreler, postoperatif ekstübasyon, yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri ile hasta memnuniyeti üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık.Hastane bilimsel komite onayı alındıktan sonra; KABG cerrahisi geçirecek 60 hasta rastgele çalışma grubuna alındı. Yüksek torakal epidural kateter takılabilmesi için hastalardan yazılı izinleri alındıktan sonra, 30 hastaya indüksiyon sonrası C6-C7 seviyelerinden torakal epidural kateter takıldı. 30 hasta kontrol grubu olarak belirlendi. Her iki hasta grubuna da dengeli genel anestezi verildi. YTEA grubuna indüksiyondan sonra levobupivakain ve fentanil karışımından infüzyon başlandı ve postoperatif yoğun bakımdan çıkışa kadar devam edildi. Hastaların indüksiyon öncesi SAB, DAB, OAB, KAH, SpO2, SVB, CO, CI, SVR, PVR, PAB, PKOB, C, BİS, Vücut Isısı, SvO2 ve Htc değerlerine bakıldı. İntraoperatif ve postoperatif hemodinamik değişiklikler, inotrop ve transfüzyon gereksinimi, postoperatif vazodilatatör kullanımı, ek doz analjezik gereksinimleri, aldrete derlenme skorları, ekstübasyon süreleri, VAS değerleri, yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri ile hasta memnuniyeti gibi klinik ve laboratuar veriler kaydedildi.Araştırma sonucu elde ettiğimiz bulgulara göre; iki grup arasında DAB, SpO2, SVB, PKOB, PAB, C, Vücut Isısı, BİS değerleri ile intraoperatif bradikardi gelişimi açısından anlamlı farklılık bulunamadı. İntraoperatif SAB, OAB, KAH, SVR ve PVR ile intraoperatif hipotansiyon gelişimi, aritmi gelişimi, inotrop gereksinimi ve transfüzyon ihtiyacı YTEA grubunda daha düşük bulunmuşken; CO, CI, SvO2 ve Htc gözlemleri YTEA grubunda daha yüksek bulundu. Postoperatif DAB, KAH, SpO2, SVB, Vücut Isısı, C değerleri ile hipotansiyon, aritmi, bradikardi gelişimi ve inotrop gereksinimi açısından iki grup arasında istatiksel açıdan anlamlı farklılık bulunamadı. SAB, OAB, postoperatif hipertansiyon gelişimi, vazodilatatör kullanımı, transfüzyon ihtiyacı, ek doz analjezik gereksinimi, ekstübasyon zamanı, aldrete derlenme skorları, yoğun bakımda ve hastanede yatış süresi YTEA grubunda daha düşük bulundu. VAS değerleri; YTEA grubunda ekstübasyon sonrası 30. dakika, 1., 2. ve 4. saatlerde istatistiksel olarak ileri derecede anlamlıydı. Hasta memnuniyeti YTEA grubunda, analjezik etkinliğin erken başlaması ve ek doz gereksiniminin olmaması nedeniyle anlamlı oranda yüksek olduğu izlendi.Sonuç olarak; YTEA postoperatif etkili analjezi sağlaması, stres cevabını azaltması ve torasik kardiyak sempatektomi oluşturması sonucu daha stabil hemodinami sağlaması gibi olumlu etkileri yanında; yoğun bakım ve hastane kalış süresini kısalttığı bulunmuştur. In our study, we aimed to research the effects of high thoracic epidural anesthesia on SvO2, hemodynamical and respiratory parameters, postoperative extubation, length of stay in hospital and intensive care unit and pleasure of patient in coronary artery bypass grafting surgery.After ethics committee approval has been taken; 60 patients were randomly included the study who would undergo CABG surgery. Thoracal epidural chatheters were inserted to 30 patients at C6-C7 levels following induction, after the written consents were obtained to insert high thoracal epidural chatheters. 30 patients were determined as control group. Balance general anesthesia was applied to each groups. Infusion of levobupivacaine and fentanyl mixture was started after induction to HTEA group and maintained postoperatively until discharge from intensive care unit. Before induction, SAP, DAP, MAP, HR, SpO2, CVP, CO, CI, SVR, PVR, PAP, PCWP, C, BIS, body temperature, SvO2 and Hct values of patients were obtained. Clinical and laboratory data like intraoperative and postoperative hemodynamic changes, inotropic and transfusion needs, usage of vasodilator postoperatively, additional analgesic need, aldrete recovery scores, duration of extubation, VAS values, lenght of stay in hospital and intensive care and pleasure of patients were recorded.According to results obtained after research; no significant difference was found between two groups in terms of DAP, SpO2, CVP, PCWP, PAP, C, body temperature, BIS values and development of intraoperative bradycardia. While lesser intraoperative SAP, MAP, HR, SVR, PVR, development of intraoperative hypotension, arrhythmia, inotropic and transfusion needs have been found in HTEA group; investigations of CO, CI, SvO2 and Htc have been found higher in HTEA group. No statistically significant difference was found between two groups in terms of postoperative values of DAP, HR, SpO2, CVP, C and body temperature, development of hypotension, arrhythmia and bradycardia, inotropic need. SAP, MAP, development of hypertension, usage of vasodilator, transfusion and additional analgesic need, duration of extubation, aldrete recovery scores, lenght of stay in hospital and intensive care were found lesser in HTEA group. VAS values were statistically significant extremely in HTEA group at thirtieht minute, first, second and fourth hours after extubation. Pleasure of patients in HTEA group was observed significantly high because of early start of analgesic activity and absence of additional dosage.Consequently, it was found that HTEA have shortened lenght of stay in hospital and intensive care unit, besides to provide effective postoperative analgesia, reduce the stres response and create thoracic cardiac sympathectomy. 88

Amaç: Retrospektif ve prospektif olarak düzenlenen ve kliniğimizde yapılan santral nöraksiyal blok uygulamalarını kapsayan bu çalışmanın amacı; geçmiş dönemde karşılaşılan komplikasyonları saptamak ve önceki kayıt sistemine ek olarak hazırlanan detaylı bir kayıt formu ile altı aylık süreçte saptanabilecek komplikasyonları ve insidanslarını araştırmaktır.Gereç ve Yöntem: Etik Kurul onayı alındıktan sonra, santral nöraksiyal blok uygulamalarına bağlı komplikasyonların altı aylık süreçle retrospektif ve prospektif olarak değerlendirilmesi yapıldı. Prospektif grupta bu çalışma için hazırlanmış ve detaylandırılmış bir sorgulamayı içeren formlar da kullanıldı ve hastalar ayrıca 15 gün sonra aranarak komplikasyonlar yönünden sorgulandı. Her iki gruba ait komplikasyon oranlarına ve komplikasyonların dağılımına ait veriler elde edildi. p < 0.05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi.Bulgular: Retrospektif 1060 (Grup R) ve prospektif 524 (Grup P) hastanın demografik verileri incelendiğinde; Grup R ve Grup P arasında cinsiyetler açısından anlamlı bir fark saptanmadı. Gruplar komplikasyon oranları açısından karşılaştırıldığında, Grup P'de komplikasyon oranının (% 23,1) Grup R'den (%12,7) anlamlı olarak daha yüksek olduğu bulundu (p= 0.000). Grup R'de ve Grup P'de kadınlarda erkeklere göre komplikasyon gelişme yüzdelerinin (sırasıyla %15.1, %28.7) anlamlı olarak daha yüksek olduğu saptandı (sırasıyla p= 0.004, p= 0.001). Grup P'de saptandığı halde Grup R'de kaydına rastlanmayan ve bu nedenle karşılaştırma yapılamayan bazı komplikasyonların başında nörolojik komplikasyonlar gelmektedir. Grup P'de 14 olguda nörolojik komplikasyon saptandı.Sonuç: Bu çalışmada, retrospektif grupta saptanan kayıt eksiklikleri nedeniyle prospektif olgulardan elde edilen verilerin tartışılması mümkün olmuş ve bu gruptan elde edilen verilerin çoğunluğu literatür ile uyumlu bulunmuştur.Bu yüzden; çalışmamızın hipotezi ile örtüşür şekilde, kapsamlı hasta verilerine ulaşabilmek için kayıt sisteminin de detaylı bilgileri içerecek şekilde düzenlenmiş olması gerektiği kanısındayız.Anahtar Kelimeler: Anestezi, spinal; anestezi, epidural; komplikasyonlar; retrospektif çalışmalar; prospektif çalışmalar Aim: The aim of this retrospective and prospective study which included the central neuraxial blockades performed in our deparment was to determine the complications in the retrospective period and to compare the incidence and complications with the prospective period that a more detailed anaestehsia chart was used.Materials and Methods: After obtaining approval from the Instutional Ethics Committee, complications related with central neuraxial blockades were evaluated within a six month retrospective and prospective period. In prospective group, a more detailed anaesthesia chart designed for this study was used and the patients were inquired about the complications after 15 days. Data about the complication ratios and distribution were obtained for each group. Statistical significance was defined as p < 0.05.Results: Demographic data of 1060 retrospective (Group R) and 524 prospective (Group P) patients were evaluated and there was no significant difference in gender between the two groups. When the complication ratios were compared between groups; the ratio of Group P (23.1%) was significantly higher than the ratio of Group R (12.7%) (p= 0.000). In both Group R and Group P , the complication ratios ( 15.1%, 28.7% respectively) were found significantly higher in female gender (p= 0.004, p= 0.001 respectively). Although identified in Group P, neurological complications could not be identified in Group R as a result of inadequate anaesthesia records; therefore, neurological complication ratios could not be compared between the two groups. There were 14 neurological complications identified in Group P.Conclusions: In the present study, only the data from the prospective group could be discussed as the anaesthesia records were inadequate in the retrospective group. The results of the prospective group were consistent with the literature. We think that; anaesthesia records should be more detailed in order to obtain adequate patient data, as we hypothesized in our study.Key words: Anaesthesia,spinal; anaesthesia,epidural; complications; retrospective studies; prospective studies 60

Off pump koroner arter bypass greftlemesi, travmayı azaltmak amacına hizmet eden, ekstrakorporeal dolaşımın kullanılmadığı bir koroner revaskülarizasyon türüdür. Yüksek torasik epidural anestezi, bunun ötesinde, intraoperatif stres ve postoperatif ağrıyı azaltmaktadır. Bu yöntem, ayrıca yüksek riskli hastalarda mekanik ventilasyon ve genel anestezinin olumsuz yönlerini en aza indirgeyerek uyanık koroner arter bypass greftlemesine olanak tanımaktadır. Yüksek torasik epidural anestezi (YTEA) kardiyak operasyon geçiren hastalarda postoperatif ağrıyı azaltmak, erken ekstübasyonu kolaylaştırmak ve iyileşme sürecini hızlandırmak amacıyla kullanılmıştır. Bu faydalarına rağmen YTEA'nin kardiyak cerrahide uygulanması halen sınırlıdır. ?Yüksek torakal epidural anestezi altında uyanık hastalarda koroner arter bypass cerrahisi ? başlıklı çalışmamızda; YTEA altında OPCAB cerrahisiyle uyanık hastalarda koroner arter revaskülarizasyonunun avantajlarını, operasyonun ve anastomoz kalitesinin genel anestezi altında yapılan operasyonlarda olduğu kadar iyi bir şekilde yapılabileceğini göstermekti. Ayrıca, torakal epidural anestezinin postoperatif ağrı, yoğun bakımda ve hastanede kalış süreleri, miyokard korunması üzerine etkilerini araştırmayı amaçladık. Atan kalpte koroner arter bypass (OPCAB) cerrahi tekniklerinin gelişmesiyle birlikte, YTEA'nın kardiyak operasyonlarda tek anestetik metod olarak kullanılması mümkün hale gelmiştir. Bu tekniğin kullanılmaya başlanmasıyla birlikte hem genel anestezinin ve anestetik ilaçların yan etkilerinden kaçınılmakta, hem de YTEA'nın kardiyak sistem üzerine olumlu etkilerinden faydalanılmaktadır. Çalışmamızda 5 bayan, 20 erkek toplam 25 hasta YTEA altında bilinci açık olarak ameliyat edildi. Hastalarımızı seçerken, yakın zamanda antitrombotik (< 1 hafta) veya fibrinolitik (< 3 gün) tedavi uygulanmamış olması, hedef damarlarda %70'ten daha ciddi darlık bulunması ve hedef damarların kalibrasyonunun iyi olması (>1 mm) önemliydi. Hasta kooperasyonu ve akımı iyi greft ( sol internal torasik arter ) mevcudiyeti hasta seçimi için çok önemli iki kriterdi. Epidural anestezinin uygulanmasına engel olacağından, hasta seçminde torasik omurga patolojisinin olmamasına dikkat edildi. Potansiyel komorbiditelerin varlığı (diabetes mellitus, kronik obstrüktif akciğer hastalığı, kronik renal yetmezlik) hasta seçmini etkilemedi. Epidural anestezinin kardiyak sempatektomi etkisi göz önüne alınarak beta-bloker kullanımı ameliyattan 2 gün önce kesildi. Aspirin tedavisi alan hastalarda asetil salisilik asit operasyondan 1 hafta önce kesildi.Tüm ameliyatlar YTEA ile gerçekleştirildi. Hiçbir hastada kas gevşetici ilaçlar veya genel anestetik maddeler kullanılmadı. Epidural anestezide amaç T1-T8 seviyeleri arasında somatosensoryal ve interkostal kaslarda motor blok sağlamak, ancak diyafram solunumunu korumaktır. Operasyonun başlamasından bir saat önce hastaya premedikasyon olarak 0.07 mg/kg midazolam verildi. Devamlı epidural anestezi infüzyonu için bupivakain hidroklorid, lidokain, fentanil ve sodyum-bikarbonattan oluşan bir solüsyon kullanıldı. Hazırlanan bu maiden 15 cc yapıldı. Daha sonra saatte bir 5 cc uygulandı. 2'li CABG yapılanlara femoral sinir bloğu %2' lik lidokainden 10 cc kullanılarak uygulandı.Operasyonlarda 13 hastada iki damara bypass uygulanırken, 2 hastada üç damara bypass yapıldı. Kalan 10 hastada bir damara revaskülarizasyon gerçekleştirildi. Hastaların tamamı standart medyan sternotomi ile ameliyat edildi. Greftlerin hazırlanması ve heparinizasyon işlemlerini takiben distal anastomozlar stabilizatör yardımıyla veya stabilizatör kullanılmadan 7/0 veya 8/0 polipropilen dikiş ile devamlı teknik kullanılarak yapıldı. Sağ koroner arter ve sirkumfleks sistemine yapılan distal anastomozlar için starfish cihazı ile kalbe pozisyon verilirken, anastomoz sahası suction tipi stabilizatör (octopus) kullanılarak stabilize edildi. Bir hastada sağ toraksın açılması sonrasında solunum sıkıntısı gelişmesi nedeniyle intraoperatif olarak genel anesteziye geçildi. Hiçbir hastada peroperatif miyokardiyal infarktüs veya postoperatif takipte iskemik elektrokardiyografik değişiklik gözlenmedi. Düşük kardiyak debi sendromu veya yara enfeksiyonu ve sternal problem gelişmedi. Hiçbir hastada yeniden girişim yapılması gerekli olmadı.Yüksek torakal epidural anestezi intraoperatif stres ve postoperatif ağrıyı azaltmaktadır. Bu yöntem, ayrıca yüksek riskli hastalarda mekanik ventilasyon ve genel anestezinin olumsuz yönlerini en aza indirgeyerek uyanık koroner bypass greftlemesine olanak tanımaktadır. Genel anesteziden kaçınılması, koroner arter dilatasyonu, bradikardi ve kardiyak performansta artış en önemli avantajlarıdır. Daha az ağrı, kısa yoğun bakım ve hastane kalış süreleri, düşük maliyet ve hastanın normal hayata kısa sürede dönmesinin sağlaması, bu tekniğin girişimsel kardiyolojik ve koroner arter bypass cerrahisi metodlarına ciddi bir alternatif oluşturmasını sağlamaktadır. Off pump coronary artery bypass grafting is a type of coronary revascularization which serves to reduce the trauma without using extracorporeal circulation. Furthermore high thoracic epidural anesthesia reduces intraoperative stress and postoperative pain. Also, this method allows awake coronary artery bypass grafting while minimizing the negative aspaects of mechanical ventilation and general anesthesia at high risk patients.High thoracic epidural anesthesia (HTEA) was used to facilitate early extubation and to accelerate the healing process and to reduce postoperative pain in patients with undergoing cardiac surgery. Despite these benefits, implementation of HTEA in cardiac surgery is still limited.In this study entitled `under high toracic epidural anesthesia in awake patients with coronary artery bypass` our objective was to show advantages of coronary artery revascularization in patients undergoing OPCAB under HTEA and to show that coronary revascularization could be achived with this procedure as efficiently as in patients operated on under general anesthesia and CPB.In addition, we aimed to investigate the effects of thoracic epidural anesthesia on the postoperative pain, intensive care unit and hospital staying time and myocard protection.The HTEA has become possible to use as a single anesthetic method in cardiac operations with the development of beating heart coronary artery bypass (OPCAB) surgical techniques. With the introduction of this technique positive effects of HTEA on cardiac system are used and as well as avoiding the side effects of general anesthesia and anesthetic drugs. In this study, 5 women, 20 men a total of 25 patients were operated on as conscious under HTEA. When selecting our patients, the criteria were without to be applied to treatment for antithorombic (1 mm). Patient cooperation and the availability of the graft which have good current ( left internal thoracic artery) were two important criteria for patient selection. In patient selection, lack of thorasic spine patalogy was attention because of this situation will prevent implementation of epidural anesthesia. The presence of potential comorbidities such as diabetes mellitus, chronic obstructive pulmonary disease, chronic renal failure has not affected patient selection. Considering the cardiac sympathectomy effect of epidural anesthesia the use of beta-blocker therapy was stopped 2 days before the surgery. Acetyl salicylic acid in aspirin-treated patients was also stopped 1 week before the operation.All operations performed with HTEA.xNone of the patients the general anesthetic agents or muscle relaxant drugs were used. The purpose of epidural anesthesia is to provide motor blockade of somatosensory and intercostal muscles between T1-T8 levels while keeping diaphgram breathing. One hour before the operation 0.07 mg / kg midazolam was given to patient as premedication. For the continuous epidural anesthesia infusion the solution of bupivacaine hydrochloride, lidocaine, fentanyl and sodium bicarbonate was used. 15 cc of this solution were prepared. Then, a 5 cc per hour was performed. Femoral nerve block was performed using 2% lidocaine 10 cc to whom was made in two CABG.We performed two bypass grafts in 13 patients, three bypass graft in 2 patientsxandxonexbypassxgraftxinxthexremainingx10xpatients.xAllxofxthexpatients werexoperated with axstandard median sternotomy. Following the harvesting of grafts and heparinization, anastomoses were made 7 / 0 or 8 / 0 polypropylene continuous suture techniques with or without the help of stabilizer. While giving position to heart with the starfish device for distal anastomosis to the right coronary artery and circumflex system, anastomotic area was stabilized using suction type (octopus) stabilizer. In one patient, respiratory distress was developed due to opening of the right thoracic cavity. Therefore, anesthesis was switched to general anesthesia. There were no perioperative myocardial infarction or ischemic electrocardiographic changes in the postoperative follow-up. Low cardiac output syndrome or sternal infection were not occurred. Noxpatientxrequiredxreintervention.xHigh thoracic epidural anesthesia reducesxthe intraoperative stress and postoperative pain. This method enables CABG in high risk patients while minimizing the negative aspect of mechanical ventilation and general anesthesia. The most important advantages are avoidance of general anesthesia, coronary artery dilation, bradycardia and increasing of cardiac performance. Less pain, shorter intensive care and hospital stays, lower costs and provide a serious alternative methods of interventional cardiology or coronary artery bypass surgery. 71

Epidural anestezi altında elektif kalça ve alt ekstremite ameliyatı geçirecek olgularda epidural aralığa verilen levobupivakain ve bupivakainin, motor ve duyusal blok oluşma, bloğun başlama, gerileme ve sonlanma süreleri, dermatomlara ulaşma süreleri, ilk analjezik gereksinim süreleri, epidural anestezi süreleri, hemodinamik parametreler üzerine etkileri, komplikasyonlar, analjezi kalitesi, hasta ve cerrah memnuniyeti açısından karşılaştırmayı amaçladık.Çalışmamız; ASA I-II, 30-70 yaş arası, elektif kalça ve alt ekstremite operasyonu uygulanacak toplam 70 olguda gerçekleştirildi. Bupivakain uygulanan olgular Grup B (n:35), levobupivakain uygulanan olgular Grup L (n:35) olarak ayrıldı. Her iki grup arasında yaş, boy, ağırlık gibi demografik özellikler açısından istatistiksel olarak anlamlı fark yoktu. Her iki gruptaki olgulara el sırtından 20 gauge kanül ile damar yolu açıldı. Olgulara operasyon öncesi 2 mg midazolam ile premedikasyon uygulandı. Epidural blok öncesi 30 dakika süresince gidecek şekilde 10ml/kg Ringer laktat infüzyonu başlandı. Hastalar ameliyathaneye alınarak standart DII derivasyonunda elektrokardiyografi (EKG), kalp atım hızı (KAH), noninvaziv sistolik arter basıncı (SAB), diastolik arter basıncı (DAB), ortalama arter basıncı (OAB) ve periferik oksijen satürasyonu (SpO2) monitörizasyonu yapıldı. Ameliyat masasına alındıktan ve monitorize edildikten hemen sonra, Epidural kateter takıldıktan(T1) ve solüsyon yapıldıktan sonra 5.dk(T2), 10.dk.(T3), 20.dk(T4), 30.dk(T5), 60.dk(6) ve postoperatif 1.(T7) Ve 2.(T8) saatlerde olacak şekilde ölçülerek kaydedildi.Sempatik blok buz testi, duyusal blok seviyesi orta klaviküler hatta bilateral `pin-prick` testi, motor blok seviyesi ise modifiye bromage skalası ile, lokal anestezik verilmesi sonrası her iki dakikada bir değerlendirildi. Bu takiplerle duyusal blok başlama, duyusal bloğun torakal(T6)'ya ulaşma süresi, motor blok başlama, gerileme, kalkma süresi, iki segment gerileme süresi, ilk analjezik ihtiyaç süresi, bulantı-kusma, hipotansiyon, bradikardi gibi yan etkiler, hasta ve cerrah memnuniyeti, analjezi kalitesi kaydedildi. Duysal blok seviyesi T6 düzeyine eriştiğinde operasyon başlatıldı.Duyusal bloğun başlama zamanı olarak T10 dermatomundaki duyu kaybı olduğu an, iki segment gerileme zamanı olarak da duyusal bloğun ulaştığı en yüksek dermatomdan iki dermatom gerilediği zaman kabul edildi.Motor blok geri dönüşüm zamanı olarak hastanın ulaştığı en yüksek motor blok skalasından bir puan gerilediği zaman değerlendirildi. Cerrahi işlem başladıktan sonra ağrı şiddetini belirlemek amacıyla Vizüel analog skala (VAS) kullanıldı. Bulantı-kusma, hipotansiyon, bradikardi gibi yan etkiler ve hasta ve cerrah memnuniyeti kaydedildi.Grupların duyusal ve motor blok başlama, gerileme süreleri, dermatomlara ulaşma süreleri, ilk analjezik ihtiyacı süresi, motor blok kalkma süresi, hasta ve cerrah memnuniyeti ve KAH, SAB, DAB, OAB, SPO2 değerleri arasında istatistiksel olarak anlamlı fark gözlenmedi (p>0.05).Her grup kendi içinde SAB, DAB, OAB KAH ölçümleri açısından bazal değerlerle karşılaştırıldı,düşme mevcuttu fakat istatistiksel olarak anlamlı değildi(p>0.05). Grup B den 4 olguya, Grup L den 3 olguya ortalama 40 mg propofol sedasyonu yapıldı. Grup B den 3 olguya,. Grup L den 1 olguya 1mg Atropin yapıldı. Grup B den 5 olguya, Grup L den ise 4 olguya 10µgr efedrin yapıldı.Sonuç olarak; elektif kalça ve alt ekstremite operasyonlarında epidural anestezi uyguladığımız olgularda hemodinamik parametreler, anestezi ve analjezi kalitesi, hasta, cerrah memnuniyeti ve komplikasyonlar açısından levobupivakainin, bupivakaine iyi bir alternatif olabileceği kanısına vardık. We aimed to compare levobupivacaine with bupivacaine, which are administrated into epidural space in cases to be underwent elective surgery of hip and lower extremity surgery under epidural anesthesia, in terms of occurrence of motor and sensory block, times to onset and regression and termination of the block, times to reach at dermatomes, initial analgesic need times, duration of epidural anesthesia, their effects on hemodynamic parameters, complications, quality of analgesia, and patient and surgeon satisfaction.Our study with ASA I-II groups was performed on a total of 70 patients who will undergo elective hip and lower extremity surgery and are between the ages of 30 and 70. The cases to whom bupivacaine was administrated were assigned in the Group B (n:35) and the cases who received levobupivacaine were in Group L (n:35). In cases in both groups, vascular access was achieved via dorsal side of the hand by using a 20 gauge cannula. All cases were premedicated with 2 mg of midazolam before the operation. Before the epidural block 10 ml/Kg of Ringer?s lactate solution was infused for 30 minutes. The patients were taken to the operation room and electrocardiography at standard DII derivation (ECG), heart rate (HR), non-invasive systolic arterial pressure (SAP), diastolic arterial pressure (DAP), mean arterial pressure (MAP), and peripheral oxygen saturation (SpO2) were monitored. The values, measured immediately after start of monitoring, and after placement of epidural catheter(T1), and 5.min(T2), 10.min(T3), 20.min(T4), 30.min(T5), and 60.min(T6) after administration of the solution and at postoperative 1st(T7) and 2nd(T8) hours, were recorded.Sympathetic block is assessed by ice response test, level of sensory block was assessed by bilateral `pin-prick` test at midclavicular line, and level of motor block was assessed by using modified bromage scale every two minutes following administration of the anesthetic agent. During mentioned assessments, onset time of sensory block, time to reach at thoracal(T6) dermatome, onset ? regression ? termination times of motor block, and two-segment regression time, and time of initial analgesic need, and the side effectssuch as nausea-vomiting, hypotension, bradycardia, and patient ? surgeon satisfaction, and quality of analgesia were recorded. When the level of sensory block reached at thoracal(T6) level surgical operation was started.The moment of sensation loss at thoracal(T10) dermatome was considered as onset of sensory block, and the moment when the level of sensory block regressed two dermatomal levels than its peak dermatomal level, was deemed as two-segment regression time.The time of one point regression from the maximum score of the patient in motor block scale was considered as motor block regression time. In order to determine the severity of pain during surgery a visual analogue scale (VAS) was used. The side effects such as nausea-vomiting, hypotension, bradycardia, and patient ? surgeon satisfaction were recorded.Statistically significant differences between the times to onset and regression of sensory block and motor block, and times to reach dermatomal levels, and the times of initial analgesic need, time of termination of motor block, and patient ? surgeon satisfaction and measured values of HR, SAP, DAP, MAP, and SpO2 in the study groups were not observed (p>0.05).Within each group, SAP, DAP, MAP, HR measurements were compared with basal values, there was a decrease however it was not statistically significant (p>0.05). Sedation treatment with 40 mg of propofol was administrated to 4 cases in Group B, and 3 cases in Group L. 1mg of Atropine was administrated to 3 cases in Group B, and 1 case in Group L. 10µgr of ephedrine was administrated to 5 cases in Group B and 4 cases in Group L.Consequently, in our study where we use epidural anesthesia for elective hip and lower extremity surgery, we concluded that levobupivacaine may be a good alternative to bupivacaine since it has similar characteristics in terms of hemodynamic parameters, quality of anesthesia and analgesia, patient ? surgeon satisfaction and complications. 70