Search

Your search keyword '"Acar, Şenel"' showing total 21 results
Start Over Author "Acar, Şenel"
21 results on '"Acar, Şenel"'

5. Asistan hekimlerde korona virüs salgını nedeniyle yaşanılan zorluklar, kaygı düzeyi ve tükenmişlik sendromunun incelenmesi.

Author

Türkili, Seda, Aslan, Eda, Acar, Şenel Tot, Erdoğan, Semra, Güleryüz, Gamze, Aktürk, Beyza Erdoğan, and Özaslan, Emre

Abstract

Copyright of Anatolian Clinic Journal of Medical Sciences is the property of Hayat Saglik ve Sosyal Hizmetler Vakfi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Published
2022
Full Text
View/download PDF

7. The investigation of drug or stimulant usage prevalence and related factors among university students in Mersin in Turkey.

Author

Sasmaz, Tayyar, Çobaner, Aslıhan Ardıç, Ozcanraslan, Fügen, Koç, Murat, Bahar, Emel, Acar, Şenel, Buğdaycı Yalçın, Bengü Nehir, Akıcı, Derya, and Öztosun, Emine

Subjects
SUBSTANCE abuse risk factors, COLLEGE students, FRIENDSHIP, SUBSTANCE abuse, CANNABIS (Genus), MANN Whitney U Test, FISHER exact test, RISK assessment, SOCIAL context, SOCIOECONOMIC factors, AMPHETAMINES, DISEASE prevalence, ALCOHOL drinking, DESCRIPTIVE statistics, CHI-squared test, UNIVERSITIES & colleges, COCAINE, TOBACCO products, STUDENT attitudes, ECSTASY (Drug), LOGISTIC regression analysis, DIVORCE, HEROIN, EDUCATIONAL attainment
Abstract

This study aims to investigate the prevalence of drug use and related factors in university students. Methods: This study was carried out in Mersin, Turkey. Data forms were filled in by 1767 students. 905 (52.3%) of the 1767 participants were male. Their median age was 21.0, and 120 (6.8%) of the participants were found to have used drugs at least once in a life time; 77 (4.4%of them once in the last year. The coefficients of the increase rates for having used drugs at least once in a lifetime can be listed as follows: Presence of friends in the social environment who use drugs, 10.55 times (p <.001); being an active smoker, 4.78 times (p <.001); active alcohol consumption, 13.36 times (p <.001). The following variables appear to be the coefficients of increase rates for using drugs at least once in the previous year: having somebody who uses drugs around, 12.71 times (p <.001); being an active alcohol consumer, 10.38 times (p <.001) and parental separation, 2.64 times (p <.01). In this study it was determined that cigarette/alcohol use and the effects of social environment are the most important factors in drug use in university students. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2022
Full Text
View/download PDF

8. Türkiye'de sağlık çalışanları arasında koronavirüs salgını nedeniyle yaşanılan zorluklar, kaygı, depresyon ve tükenmişlik sendromunun incelenmesi.

Author

Türkili, Seda, Aslan, Eda, and Acar, Şenel Tot

Abstract

Copyright of Mersin Üniversitesi sağlık Bilimleri Dergisi is the property of Mersin University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Published
2022
Full Text
View/download PDF

9. Comorbid disorders in outpatients with major depressive disorder and their sociodemographical aspects

Author

Buturak, Şadiye Visal, BAŞTERZİ, Ayşe Devrim, YAZICI, Aylin, YAZICI, Kemal, and Acar, Şenel Tot

Subjects
mental disorders, Major depresif bozukluk,ekhastalık,epidemiyoloji,sosyo-demografik veri, behavioral disciplines and activities
Abstract

In recent years, major depressive disorder (MDD) has began to become a very heavy burden for the public health system due to its various aspects like chronicity, resistant and debilitating symptomatology and apart from that, the eventual health care expenses. Reported comorbid psychiatric diseases are also suspected to be responsible for this burden. The objective of this study is to contribute the epidemiological data pool of MDD and subsequent researches to identify etiological factors of MDD and provide basis for resource managment studies for MDD. In this paper, we present the results of our study concerning the psychiatric comorbidity and sociodemographic aspects of MDD patients in Mersin region of Turkey, a seaside town on Mediterranean peninsula. The archives of our psychiatry department were searched thoroughly for the records of outpatients with established MDD diagnoses for the data about age, sex, marital status, education level, occupation, their HAM-A (Hamilton Anxiety Scale) and HAM-D (Hamilton Depression Rating Scale) scores and comorbidity. A total of 311 patient records 64 male (20%), 247 female (80%) were included in the study. Our results revealed that 80.7% of the subjects (251) were diagnosed as being affected from pure major depressive disorder, while the remaining 19.3% (60) were presented a comorbid psychiatric disorder along with the MDD. Results of this study point out that a decline in MDD diagnoses accompanies the decrease of education levels and MDD’s most frequent comorbid psychiatric disorder is panic disorder. Comorbidity in depressive disorder affects the duration of depressive episode, functionality in general, and response to treatment. Hence, it is very important to notify major depressive disorder and its comorbid disorders., Son yıllarda, major depresif bozukluk (MDB) kronikleşmeye eğilimi, tedaviye direnci, etkilediği kişi üzerindeki tüketici semptomatolojisi ve bunlara bağlı yüksek sağlık harcamalarına yol açması nedeniyle, sağlık sistemi üzerinde giderek artan bir yük olmaya başlamıştır. Major depresyon ile birlikteliği bildirilen, diğer ekhastalıkların da bu yüke katkıda bulunduğu düşünülmektedir. Bu çalışmanın amacı major depresyon ile ilgili veri havuzuna, sonraki muhtemel MDB etyolojisine yönelik çalışmalara katkıda bulunmak ve MDB’e ait sağlık harcamaları için bir zemin hazırlamaktır. Bu makale ile Türkiye’de yer alan bir kıyı kenti olan Mersin yöresinde bulunan MDB hastalarının sosyodemografik özellikleri ve bu hastalarda izlenen ekhastalıklara ait verilerimizin değerlendirilmesini sunmaktayız. Bu çalışmada, Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalının arşivleri detaylı bir şekilde taranmış ve MDB tanısı alan hastaların kayıtlarından yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim durumu, meslek, HAM-A (Hamilton Anksiyete Ölçeği) ve HAM-D (Hamilton Depresyon Derecelendirme Ölçeği) değerleri ve ekhastalık verileri elde edilmiştir. 64 (%20) erkek, 247 (%80) kadın olmak üzere toplam 311 hasta kaydı çalışmaya dahil edilmiştir. Sonuçlarımız hastaların %80.7 (251)’inde sadece major depresif bozukluk olduğunu, kalan %19.3 (60)’ında da bir ekhastalık olduğunu açığa çıkarmıştır. Ayrıca eğitim seviyesinde düşüşle beraber konulan MDB tanısın oransal olarak azaldığı ve MDB’a en sık görülen ekhastalığın panik bozukluk olduğu saptanmıştır. Depresif bozukluktaki ekhastalık depresif hecmenin süresini, genel işlevselliği ve tedaviye yanıtı etkiler. Bu nedenle major depresif bozukluk ve ekhastalıkları tanımak önemlidir.

Published
2014

11. Adet Döngüsü İki Uçlu Bozukluklu Hastaları mı Unipolar Depresyonlu Hastaları mı Daha Çok Etkiler?

Author

Yılmaz, Mehmet Fatih, Başterzi, Ayşe Devrim, Özsin, Elçin, Acar, Şenel Tot, Yazıcı, Aylin Ertekin, and Yazıcı, Kemal

Abstract

Copyright of Journal of Mood Disorders is the property of Yerkuere Tantim ve Yayincilik A.S. and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Published
2016
Full Text
View/download PDF

14. Altered Levels of Malondialdehyde and Vitamin E in Major Depressive Disorder and Generalized Anxiety Disorder.

Author

Bal, Nilgün, Acar, Şenel Tot, Yazıcı, Aylin, Yazıcı, Kemal, and Tamer, Lülüfer

Subjects
*ACADEMIC medical centers, *REACTIVE oxygen species, *ANALYSIS of variance, *ANXIETY, *CHI-squared test, *MENTAL depression, *GOODNESS-of-fit tests, *SCALES (Weighing instruments), *STATISTICS, *VITAMIN E, *MALONDIALDEHYDE, *CASE-control method, *DESCRIPTIVE statistics
Abstract

Introduction: Reactive oxygen species (ROS) may play a role in some neuropsychiatric disorders. There is some evidence that the activation of immune-inflammatory processes, an increase in monoamines catabolism and abnormalities in lipid compounds may cause overproduction of ROS and lipid peroxidation. These phenomena may be related to pathophysiology of major depressive disorder and generalized anxiety disorder. Malondialdehyde (MDA) is the end product of lipid peroxidation. Vitamin E is thought to play an important role as an antioxidant against lipid peroxidation. This study aims to investigate the role of oxygen radicals in the etiology of major depressive disorder and generalized anxiety disorder. Method: Plasma MDA and vitamin E levels of patients with major depressive disorder (n=42) and generalized anxiety disorder (n=37) were compared with healthy controls (n=38). To assess depressive symptoms and anxiety symptoms, Hamilton Depression Scale and Hamilton Anxiety Scale were applied. Results: Patients with major depressive disorder and generalized anxiety disorder had higher MDA and lower vitamin E levels than those of healthy controls. Differences between the patient and the control groups according to these two parameters were found statistically significant. Conclusion: Our results support the hypothesis that oxidative stress may affect depressive and anxiety symptoms. As a result, free radical damage and deficiency of antioxidant defence systems may have an important role in major depressive disorder and generalized anxiety disorder. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2012
Full Text
View/download PDF

15. HOCAM, BİR KAHVE DAHA ALIR MIYDINIZ? BİR TIP FAKÜLTESİNDE OğRENCİLER, ASİSTANLAR VE OĞRETİM ÜYELERİ ARASINDA KAFEİN, ALKOL VE SİGARA TÜKETİMİ.

Author

Acar, Şenel Tot, Yazıcı, Kemal, Köksal, Ramazan, Sanberk, Satı, and Yazıcı, Aylin

Subjects
*COFFEE drinking, *CIGARETTE smokers, *ALCOHOL drinking, *ANXIETY, *DEPRESSION in adolescence, *PSYCHOLOGY of students, *PSYCHOLOGY of teachers
Abstract

Purpose: To investigate the association of daily the level of caffeine intake, cigarette smoking and alcohol intake with the level of anxiety and depression among the students, residents and teaching staff, and to compare those three groups for these variables. Method: Study population consisted of 130 students (male: 67, female: 63), 54 residents (male: 31, female: 23), and 35 members of teaching staff (male: 18, female: 17). Students were divided into two groups as those in basic medical education phase (within first 3 years) and those in clinical medical education (within last 3 years). All subjects were administered a 14-item questionnaire concerning caffeine, cigarette and alcohol use, and Beck Depression and Beck Anxiety scales. Results: Total caffeine intake values by male subjects (n=116) and female subjects (n=103) were 288.8 mg/day and 214.7 mg/day respectively (p=0.002). Daily caffeine consumption in different groups were as follows: teaching staff 346±183 mg/day, residents 258±204 mg/day, clinical medical education students 248 mg/day and basic medical education students 202±141 mg/day. Caffeine intake was positively correlated with alcohol intake and number of cigarettes consumed (r= 0.232, p=0.001 and r=0.351, p=0.0001, respectively). There was no association between caffeine and cigarette consumption and anxiety and depression scores. Discussion and Conclusion: Caffeine intake was higher in males than females and in teaching staff than students. Cigarette smoking and alcohol intake increases with caffeine intake. Amount of caffeine consumed was not associated with depression and anxiety levels. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2011

16. Lack of Evidence For Association Between Serotonin Transporter Gene Polymorphism and Obsessive Compulsive Disorder.

Author

Acar, Şenel Tot, Erdal, M. Emin, Yazıcı, Kemal, Yazıcı, Aylin Ertekin, and Başterzi, Ayşe Devrim

Subjects
*SEROTONIN uptake inhibitors, *SEROTONIN syndrome, *GENETIC polymorphisms, *POPULATION genetics, *GENEALOGY, *OBSESSIVE-compulsive disorder, *COMPULSIVE behavior
Abstract

Objective: Although it is believed that obsessive compulsive disorder [OCD] has a genetic component, the type and number of genes involved in this disorder have not been understood entirely. The serotonin transporter [5-HTT] gene has been considered a candidate gene for OCD. The aim of this study was to determine the association of the 5-HTT gene with OCD by examining the polymorphisms in the promoter region [5-HTTLPR] and in the second intron [VNTR] in a Turkish sample. Method: Sixty OCD patients and 85 control subjects were included in the study. All subjects were unrelated Turkish people. Findings: The genotypic pattern of distribution of 5-HTTLPR and 5-HTT VNTR was not different between the OCD patients and controls. There were no significant differences among patients with positive family history for OCD, those with negative family history for OCD and controls with respect to allele frequencies of 5-HTTLPR or 5-HTT VNTR polymorphisms. Allele frequencies were not statistically different in patients having tics themselves or in family compared to patients without such history. No significant genetic differences were observed between serotonin reuptake inhibitor responders and non-responders. Discussion: The 5-HTT gene has been considered a candidate gene that could affect the risk of OCD. Literature about this issue is quite controversial. Some studies reported an association of - HTTLPR or 5-HTT VNTR polymorphisms with OCD, whereas others including our study did not. However, this does not exclude the possibility that there may be other mechanisms affecting serotonergic systems thought to be involved in OCD or polymorphisms of other genomic regions of 5- HTT may play role in the pathogenesis of the disorder. Conclusion: We could not find any evidence for the association of 5-HTTLPR and 5-HTT VNTR polymorphisms with OCD, response to treatment with serotonin reuptake inhibitors, positive family history for OCD and presence of tics. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Published
2010

17. Şizofreni tanılı hastalarda intihar olasılığının zihin kuramı becerileri ve erken uyumsuz şemalar ile ilişkisi

Author

Kan Uzel, Helin, Acar, Şenel, and Psikiyatri Anabilim Dalı

Subjects
Psychiatry, Psikiyatri
Abstract

Şizofreni hastalarında intihar risk faktörlerinin tanınması, hasta tedavisini planlamada ve şizofreni hastalarında intihar insidansını azaltmada ileri yaklaşımlar açısından hayati öneme sahiptir. Bu çalışmanın amacı, geçmişte intihar girişimi olan ve olmayan şizofreni hastalarında sosyodemografik değişkenleri, güncel intihar olasılıkları, zihin kuramı ve erken dönem uyumsuz şemaları karşılaştırmak ve şizofreni hastalarında intihar girişimi ile ilgili bilgilerin artmasına katkıda bulunmaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmaya Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi Erişkin Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniği'ne Mart 2019-Temmuz 2019 tarihleri arasında başvuran çalışmaya dahil edilme ve çalışmadan dışlanma kriterlerini karşılayan DSM-5 (Ruhsal Bozuklukların Tanısal ve İstatiksel El Kitabı-5) tanı ölçütlerine göre şizofreni tanısı almış geçmişte intihar girişimi öyküsü olan 52 hasta ve geçmişte intihar girişim öyküsü olmayan 58 hasta dahil edilmiştir. Veriler araştırmacı tarafından hazırlanan sosyodemografik veri formu ve daha önce geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları yapılmış olan Pozitif ve Negatif Sendrom Ölçeği (PANSS), Calgary Şizofrenide Depresyon Ölçeği (CŞDÖ), İntihar Olasılığı Ölçeği (İOÖ) , Young Şema Ölçeği Kısa Form-3 (YŞÖ-KF3), Dokuz Eylül Zihin Teorisi Ölçeği (DEZTÖ) ile toplandı.Bulgular:İntihar girişimi olan grupta hastalık süresi ve tedaviye başlamak için geçen süre intihar girişimi olmayan gruba göre istatiksel olarak anlamlı derecede uzundu. İntihar girişimi olan ve olmayan gruplar arasında PANSS pozitif, negatif, genel psikopatoloji ve genel toplam puanları arasında istatiksel olarak anlamlı bir fark saptanmadı. İntihar girişimi olanların CŞDÖ puanları, intihar girişimi olmayanların CŞDÖ puanlarından istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksekti. Gruplar arasında İOÖ toplam puanı açısından istatiksel olarak anlamlı fark bulunmadı. CŞDÖ ile İOÖ'nin 'umutsuzluk' ve 'düşmanlık' alt boyutları arasında pozitif, 'intihar düşüncesi' ve 'olumsuz kendilik değerlendirmesi' alt boyutları arasında negatif yönde ilişki tespit edildi. Gruplar arasında zihin kuramı alt ölçeklerinden olan birinci derece yanlış inanç, ikinci derece yanlış inanç, ironi ve metafor puanları arasında istatiksel olarak anlamlı bir ilişki yoktu. İntihar girişimi olan grupta zihin kuramı alt ölçeği olan 'empatik anlayış performansı' intihar girişimi olmayan gruba göre istatiksel olarak anlamlı derecede daha iyiydi. Çalışmamızda intihar girişimi olan grubun tüm şema boyutlarındaki skorlar, intihar girişimi olmayan grubun puanlarından daha yüksekti. Erken dönem uyumsuz şemaların yaşam boyu intihar girişimi ile olan ilişkisini incelemek için depresyon, PANSS ve sosyodemografik (yaş, cinsiyet, eğitim durumu ve medeni durum) değişkenleri sabitleyerek yapılan lojistik regresyon analizi sonucunda 'başarısızlık şeması' intihar girişimi ile ilişkili bulundu.Sonuç:Şizofreni tanılı hastalarda erken dönem uyumsuz şemalardan olan 'başarısızlık şeması' ve zihin kuramı alt ölçeği olan 'empati' intihar girişiminde rol oynayabilir. İntihar girişiminin erken dönem uyumsuz şemalar ve zihin kuramı becerileri ile olan ilişkisinin daha iyi anlaşılabilmesi için uzunlamasına ve daha büyük örneklemler ile çalışmalara ihtiyaç vardır.Anahtar Kelimeler: depresyon, erken dönem uyumsuz şemalar, intihar, şizofreni, zihin kuramı The Relationship of Suicide Probability with Theory of Mind And Early Maladaptive Schemas in Patients with SchizophreniaIntroduction: Recognition of risk factors for suicide in schizophrenia patients is crucial for advanced approaches in planning patient treatment and reducing the incidence of suicide in schizophrenia patients. The aim of this study is to compare the sociodemographic variables, current suicide possibilities, theory of mind and early maladaptive schemas in schizophrenia patients with and without previous suicide attempts and to contribute to the increase of knowledge on suicide attempts in schizophrenia patients.Materials and Methods: The study included 52 patients with a history of suicide attempt and 58 patients without a history of suicide attempt who were admitted to the Adult Psychiatric Outpatient Clinic of Mersin University, Faculty of Medicine Training and Research Hospital between March 2019 and July 2019, met the study inclusion and exclusion criteria, and were diagnosed with schizophrenia according to the DSM-5 (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders-5) diagnostic criteria. The data were collected with a sociodemographic data form prepared by the researcher, the Positive and Negative Syndrome Scale (PANSS), Calgary Depression Scale for Schizophrenia (CDSS), Suicide Probability Scale (SPS), Young Schema Questionnaire-Short Form 3 (YSQ-SF3), and Dokuz Eylul Theory of Mind Index (DEToMI), the validity and reliability studies of which were previously performed.Results:The duration of illness and time to onset of treatment were significantly longer in the suicide attempt group than in the non-suicide attempt group. There was no statistically significant difference between the suicide attempt and non-suicide attempt groups in terms of PANSS positive, negative, overall psychopathology and overall total scores. The CDSS scores of those with suicide attempt were statistically significantly higher than the CDSS scores of those without suicide attempt. There was no statistically significant difference between the groups in terms of total SPS score. There was a positive correlation between the `hopelessness` and `hostility` sub-dimensions of the CDSS, while there was a negative correlation between the `suicidal ideation` and `negative self-evaluation` sub-dimensions. There was no statistically significant correlation between the groups' first-order false belief, second-order false belief, irony, and metaphor scores, which are the subscales of the theory of mind index. The 'empathic understanding performance', which is a subscale of the theory of mind index, was statistically significantly better in the suicide attempt group than in the non-suicide attempt group. In our study, the scores of the suicide attempt group in all schema dimensions were higher than the scores of the non-suicide attempt group. As a result of the logistic regression analysis by fixing depression, PANSS and sociodemographic variables (age, gender, educational status and marital status) to examine the correlation of early maladaptive schemas with lifelong suicide attempt, the 'failure schema' was found to be correlated with suicide attempt.Conclusion:In patients diagnosed with schizophrenia, the 'failure schema', which is one of the early maladaptive schemas, and 'empathy', which is a subscale of the theory of mind index, may play a role in suicide attempt. Longitudinal studies with larger samples are needed to better understand the correlation of suicide attempt with early maladaptive schemas and theory of mind skills.Keywords: depression, early maladaptive schemas, suicide, schizophrenia, theory of mind 126

Published
2020

18. Kronik idiyopatik/spontan ürtiker hastalarında depresyon ve anksiyete belirti şiddeti ile aleksitimi ve öfkenin sağlıklı kontroller ile karşılaştırılması

Author

Levent, Esin, Acar, Şenel, and Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı

Subjects
Psychiatry, Urticaria, Depression, Anxiety, Anger, Psikiyatri, Chronic disease, Anxiety disorders, Affective symptoms
Abstract

Kronik İdiyopatik/Spontan Ürtiker (KSÜ) patogenezinde psikolojik faktörlerin rolü olduğu ileri sürülmektedir. KSÜ tanılı hastalarda anksiyete ve duygurudum bozukluklarının görülme sıklığının artmış olduğunu ileri süren çalışmalar bulunmaktadır. Biz bu çalışmada KSÜ ile aleksitimi, öfke, anksiyete ve depresyon düzeyleri arasında ilişki bulunup bulunmadığını araştırmayı amaçladık. 26.09.2015 ve 26-09.2016 tarihleri arasında Dermatoloji polikliniğine başvuran 57'si kadın, 24'ü erkek toplam 81 KSÜ'lü hasta ile yaş ve cinsiyet özellikleri hasta grubu ile uyumlu olan 47'si kadın, 33'ü erkek sağlıklı birey kontrol grubu olarak çalışma kapsamına alındı. Sağlıklı kontrol grubu hastane personeli ve yakınlarından seçildi. Hastalar ve sağlıklı kontrol grubu Hamilton Anksiyete(HAM-AÖ) ve Depresyon Ölçeği(HAM-DÖ), Çok Boyutlu Öfke Ölçeği (ÇBÖÖ) ve Toronto Aleksitimi Skalası (TAS-26) ile değerlendirildi. ÇBÖÖ, TAS-26, HAM-AÖ ve HAM-DÖ total puanları göz önüne alındığında hasta ve sağlıklı kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptandı. ÇBÖÖ toplam öfke ölçeği puanları KSÜ hastalarında anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0,002). KSÜ hastalarında aleksitimik bireylerin oranı sağlıklı kontrol grubuna göre anlamlı fazla saptandı (p

Published
2017

19. Major depresif bozukluk' ta mikrorna düzeyleri

Author

Camkurt, Mehmet Akif, Acar, Şenel, and Ruh Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı

Subjects
Psychiatry, Micro RNA, Blood, Depression, Depressive disorder, Psikiyatri
Abstract

Çalışmamızın amacı mikroRNA' ların major depresif bozukluk için potansiyel bir belirteç olup olmadıklarını tespit etmektir. Çalışmamıza 50 hasta ve 41 sağlıklı gönüllü alınmıştır. Gönüllülere Ham-D ve MADRAS ölçekleri uygulanmış olup Ham-D skoru 17' nin MADRAS skoru 20' nin üzerinde olan hastalar dahil edildi. Psikotik, melankolik, anksiyöz, mevsimsel ve atipik depresyon tipleri dışlandı. Sonuç olarak hasta grubunda mir320a down-regüle ve mir451a up-regüle bulundu. MikroRNA' lar 16-22 nükleotid uzunluğunda, genellikle mRNA' ların yıkımını sağlayan küçük, protein kodlamayan trankriptlerdir. Şu anki literature göre bu çalışma depresyonda mikroRNA' ları biyolojik belirteç olarak araştıran ilk çalışmadır. Mir320a GRIN2A ve DISC1 gibi birçok önemli genle ilişkilidir. Önceki çalışmalarda GRIN2A' nın depresif ve suisidal hastalarda arttığı gösterilmiş olup, mir320a down-regülasyonu GRIN2A upregülasyonuyla ilişkili olabilir. Bir başka genetic bağlantı çalışması DISC1' i depresyon için bir hedef olarak göstermiştir. Önceki literatürle bulgumuz değerlendirildiğinde mir320a düzeyleri prefrontal kortekste GRIN2A ile ilişkili süreçlerin bir yordayıcısı olabilir.Mir451a' yı ise up-regüle bulduk. Ketamine son yıllarda hızlı etkinlik sağlamasıyla öne çıkmaktadır. Ketaminin etki mekanizması düşünüldüğünde mir451a düzeyleri tedavi cevabının yordayıcısı olabilir.Çalışmamız mikroRNA' ların depresyon için muhtemel biyolojik belirteçler olabileceğini öngörmektedir.Anahtar kelimeler: kan, mikroRNA, major depresif bozukluk Objective of this study is to identify whether microRNAs could be potential biomarkers for major depressive disorder (MDD). The blood samples of 50 patients and 41 healthy controls(HC) was collected from individuals who admitted to Mersin University Teaching Hospital Psychiatry Department. Hamilton Depression Rating Scale (HDRS) and Montgomery Asberg Depression Rating Scale applied to the participants. Patients whose HDRS score above 17 and MADRAS score above20 included. Subtypes like psychotic, melancholic, anxious, seasonal and atypical excluded. Mir320a was significantly down regulated and mir 451a was significantly up regulated among MDD patients. MicroRNAs are small non-coding 16-22 nucleotide long RNA transcripts and they usually point mRNA's to degrade and provide them from translation.To our current knowledge it is the first study investigating microRNAs as potential biomarkers for MDD. We found mir320a down regulated between MDD group and HC. Mir320a is predicted to be related with lots of genes which include GRIN2A and DISC1. Previous studies showed GRIN2A was upregulated in both MDD patients and suicidal patients. Down regulation of mir320a is predicted to be related with upregulation of GRIN2A. A genetic linkage study demonstrates DISC1 as a potential target for MDD. According to our findings and previous literature plasma mir320a levels could be indicator of GRIN2A related processes in prefrontal cortex of depressed patients. We found mir451a upregulated among depressed patients. A previous study showed ketamine treatment reduces mir451a levels. In recent years ketamine is predicted to be one of the rapid acting potential antidepressant treatment. Based on acting mechanism of ketamine mir451 could be a marker for treatment response. Our study demonstrates the possibility of microRNAs as diagnostic and prognostic biomarkers for depression.Keywords: blood , major depressive disorder, microRNA 61

Published
2014

20. Vitiligo hastalarında aleksitimi ve öfkenin kontrol grubuyla karşılaştırılması

Author

Ayyildiz, Engin, Acar, Şenel Tot, and Psikiyatri Anabilim Dalı

Subjects
Psychiatry, Depression, Vitiligo, Anger, Anxiety, Psikiyatri, Affective symptoms
Abstract

Vitiligo, cilt ve mukozada hipopigmentasyon veya depigmentasyonla karakterize bir deri hastalığıdır. Vitiligo, yol açtığı dış görünüş değişikliği nedeniyle; anksiyete, özgüven kaybı ve psikiyatrik morbidite artışına yol açmaktadır. Ayrıca vitiligo; psikolojik etmenler ve stresle ortaya çıkabilmesi veya olan belirtilerinin alevlenebilmesi nedeniyle, psikosomatik hastalıklar arasında kabul edilmektedir.Bu çalışmanın amacı, vitiligo hastaları ve sağlıklı kontrol grubu arasındaki aleksitimi, depresyon ve anksiyete belirtileri ve öfke boyutları farklılıklarının karşılaştırılmasıdır.Vitiligo tanısı almış olan 52 hasta (25 kadın, 27 erkek) ile 52 sağlıklı birey (26 kadın, 26 erkek) kontrol grubu olarak çalışmaya alındı. Hastalar ve kontrol grubu, sosyodemografik veri formu, Hamilton Depresyon Ölçeği(HAM-DÖ), Hamilton Anksiyete Ölçeği(HAM-AÖ), Toronto Aleksitimi Ölçeği-26(TAÖ) ve Çok Boyutlu Öfke Ölçeği(ÇBÖÖ) ile değerlendirildi.Vitiligo hastalarında HAM-DÖ ve HAM-AÖ ortalama puanları anlamlı şekilde yüksekti(p

Published
2011

21. Atipik antipsikotik alan şizofreni hastalarında insülin direnci, leptin ve adponektin düzeylerinin araştırılması

Author

Şimşek, Yildirim, Acar, Şenel Tot, and Psikiyatri Anabilim Dalı

Subjects
Psychiatry, Leptin, Schizophrenia, Insulin resistance, Psikiyatri
Abstract

Şizofreni toplumda sık görülen psikiyatrik hastalıklardan biridir. Günümüzde atipik antipsikotik ilaçlar, şizofreni tedavisinde yaygın olarak kullanılmaktadırlar. Tipik antipsikotiklerden farklı olarak şizofreninin negatif belirtileri üzerinde etkili olabildikleri gösterilmiştir. Ancak bu antipsikotiklerin metabolik yan etkileri ile ilgili çok sayıda araştırma ve olgu bildirimleri vardır.Biz bu çalışmamızda; atipik antipsikotiklerden olanzapin, klozapin, risperidon, ketiyapin ile düzenli bir tedavi görmekte olan 58 hastayı ve 58 kişilik kontrol grubunu, bu ilaçlarla oluşabilecek insülin direncini ve leptin-adiponektin düzeylerindeki değişimi saptamak amacıyla değerlendirmeye aldık. Hasta ve kontrol grubunda; açlık kan şekeri (AKŞ), insülin, leptin ve adiponektin düzeyleri saptandı. Yaş, boy, kilo ve bel çevresi ölçümleri yapıldı.Hasta ve kontrol grubunda insülin direnci sıklığı, serum leptin ve adiponektin düzeyleri tespit edildi ve elde edilen değerler ile vücut kitle indeksi (VKİ), bel çevresi, cinsiyet, aile öyküsü gibi parametrelerin ilişkisi araştırıldı.Önceki çalışmalara göre, atipik antipsikotiklerin insülin direnci sıklığını ve adiponektin düzeylerini artırdığı, leptin düzeylerini ise azalttığı bildirilmektedir.Bizim çalışmamızda ise hasta ve kontrol grubu arasında insülin direnci ve leptin düzeyleri arasında fark saptanmazken sadece olanzapin kullanan hastalarda adiponektin düzeyinde istatistiksel olarak anlamlı düşme saptandı. Yaş, VKİ, bel çevresi, aile öyküsü ve cinsiyetin, insülin direnci ve leptin-adiponektin üzerindeki etkileri ise literatür ile uyumlu idi.Sonuç olarak, olanzapin tedavisi alanlarda adiponektin düzeylerini düşük tespit ettik. Klozapin, risperidon ve ketiyapin ile böyle bir ilişki saptamadık. Ayrıca söz konusu atipik antipsikotiklerin kullanımı ile serum leptin düzeyleri arasında da ilişki saptamadık. Bu çalışmada elde ettiğimiz sonuçlar, atipik antipsikotikler arasında yer alan olanzapin, klozapin, risperidon ve ketiyapinin insülin direncini arttırdığı yönünde bir delil sağlamadı. Investigating insulin resistance, alterations of leptin, adiponectin at the schizophrenia patients using atypical antipsychotics.Schizophrenia is a common psychiatric disorder among the community. Atypical antipsychotics have a common use for the treatment of schizophrenia. They are different from typical antipsychotics because of the effectivity at the negative symptoms of schizophrenia. But there are alot of researchs and case reports about the metabolic side effects of these antipsychotics.In our study, we evaluate 58 patients who are taking regular atypical antipsychotics; olanzapine, clozapine, risperidone, quetiapine and a control group consists 58 persons to determine the insulin resistance and alteration at leptin-adiponectin levels can be caused by atypical antipsychotics. In patient and control groups; fasting blood sugar, insulin, leptin and adiponectin levels were determined. We evaluated the age, weight, height and waist measures of both groups.In patient and control groups; we investigated the frequency of insulin resistance, leptin-adiponectin levels and searched the relationships of the determined data with BMI, waist circumference, sex, family history parameters.According to the previous studies; atypical antipsychotics can increase insulin resistance rate and adiponectin levels but decrease leptin levels.In our study, we didn?t determined any statistically meaningful relationships between insulin resistance and leptin levels in the patient and control group. But we determined a statistically meaningful decrease of adiponectin levels at the patients using olanzapine.The effects of; age, BMI, waist measures, sex, family history of DM on the insulin resistance and leptin-adiponectin levels were similar to the previous studies.As a result we determined a decrease of adiponectin levels at the patients using olanzapine. We didnt find such a relationship with clozapine, risperidone, quetiapine. Besides we didn?t determined any relationship between serum leptin levels and these antipsychotics. The results of our study didnt give any evidence about the increasing of insulin resistance by using atypical antipsychotics; olanzapine, clozapine, risperidone and quetiapine. 58

Published
2008

Catalog

Books, media, physical & digital resources
See catalog results