Search

Background:Breastfeeding is one of the most important factors ensuring the healthy growth and development of babies. While the literature has shown regarding the impact of maternal nutrition status on breast milk, those investigating the impact of religious fasting on breast milk composition remain scarce.Objectives:We aimed to compare breast milk macronutrients of the fasting and non‐fasting lactating women during Ramadan.Methods:We enrolled 21 fasting and 27 non‐fasting women, who exclusively fed their infants with breast milk during Ramadan month in 2021. We collected breast milk samples and compared levels of energy, carbohydrate, protein, and lipids. In addition, we compared the subject groups by their dietary intake of macro and micronutrients.Results:Fasting and non‐fasting women were similar by their education status, age and BMİ before pregnancy, at birth, and the time of breast milk sampling. The study groups did also not differ by infant\"s age, sex, birth weight, height, gestational week, and actual weight, height (p > 0.05). Energy, carbohydrate, protein, and lipid composition of the breast milk were similar in the groups. We detected no statistically significant difference in daily intake of nutrition between fasting and non‐fasting women. The mean daily intake of lipids was significantly higher in fasting women compared to that in non‐fasting women (p

İrritabl Bağırsak Sendromu (İBS), kronik ve yaygın bir fonksiyonel bağırsak bozukluğudur. Bireyin semptomlarının tipine ve şiddetine bağlı olarak, ilaç tedavisi, diyet ve/veya yaşam tarzı değişiklikleri önerilir. Bu çalışmada İBS tanısı alan bireylerin yaşam kalitesi, algılanan stres düzeyleri ve beslenmeleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Mart 2020 ile Mart 2021 arasında İBS'li 230 hasta çalışmaya katılmıştır. Demografik bilgi anketi, İrritabl Bağırsak Sendromu Yaşam Kalitesi Ölçeği (IBS-QOL), Algılanan Stres Ölçeği-14 (PSQ-14) ve Besin Tüketim Sıklığı Anketi çevrimiçi bir form aracılığıyla uygulanmıştır. İrritabl Bağırsak Sendromu Yaşam Kalitesi Ölçeği’nden alınan yüksek puan, yüksek yaşam kalitesi ile; Algılanan Stres Ölçeği’nden alınan yüksek puan ise algılanan stresin yüksek olduğunu göstermektedir. Çalışmaya gönüllü olarak katılan hastaların, %27'si İBS için özel bir diyet uyguladığını belirtmiştir. Erkeklerin ortalama IBS-QOL puanı kadınlara göre daha düşük bulunmuştur (p=0,030). Hastalığa özgü bir diyet uygulayan kadınların ortalama IBS-QOL puanı, hastalığa özgü bir diyet takip etmeyen kadınlardan daha yüksek olarak saptanmıştır (p=0,023). Gluten veya laktoz intoleransı olan kadınların IBS-QOL puanının, herhangi bir intoleransı olmayan kadınlardan daha düşük olduğu belirlenmiştir (p=0,004). Besin tüketim sıklığına göre IBS-QOL puanları değerlendirildiğinde besin gruplarında anlamlı farklılık saptanmamıştır (p>0,05). IBS-QOL puanları ile PSQ-14 puanları arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır (p>0,05). Cinsiyet, IBS'ye özgü bir diyet uygulama ve gıda intoleranslarının İBS'li hastaların yaşam kalitesi üzerinde etkileri vardır. İrritabl Bağırsak Sendromu tedavisinde beslenme etkinliğinin daha iyi anlaşılması için ileri klinik çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Beslenme, Diyet, İrritabl bağırsak sendromu, Stres, Yaşam kalitesi

Beslenme; çocuklarının büyüme ve gelişmelerini sağlamak ve kronik hastalıkların oluşumunu önlemek açısından önemlidir. ‘Okuldayız: Üsküdar Projesi’ beslenme faaliyetlerinde çocukların beslenme durumlarının ve beslenme bilgi düzeylerinin saptanması ile beslenmelerini iyileştirmeye yönelik faaliyetlerin yürütülmesi amaçlanmıştır. 2019-2020 Eğitim ve Öğretim döneminde Marmara Üniversitesi Beslenme ve Diyetetik Bölümü tarafından yüz yüze yürütülen beslenme faaliyetlerinde üç öğretim üyesi, 2 araştırma görevlisi, 1 yüksek lisans ve 8 lisans öğrencisi görev almış olup, çocukların antropometrik ölçümleri yapılmış, sosyodemografik özelliklerini, fiziksel aktivitelerini, beslenme alışkanlıklarını, beslenme bilgi düzeylerini ve besin tüketimlerini değerlendirmek için anket uygulanmıştır. Okulda çocuklara besin güvenliği, yeterli ve dengeli beslenme ve besin gruplarına ilişkin her konuya yönelik beslenme eğitimi ve etkinlik düzenlenmiştir. 2020-2021 Eğitim ve Öğretim döneminde üç öğretim üyesi, 2 araştırma görevlisi ve 14 lisans öğrencisi görev almıştır. COVİD-19 döneminde online olarak beslenme durumlarına ilişkin anket uygulanmış, pandemi döneminde beslenme, etiket okuma ve kahvaltının önemine ilişkin eğitimler verilmiş, kahvaltının önemine dikkat çekmek için resim yarışması düzenlenmiş, bireysel beslenme danışmanlıkları yapılmıştır. Ailelere bireysel beslenme danışmanlıklarının yanı sıra beslenme seminerleri verilmiştir. 2019-2020 verilerine göre; çocukların %92,6’sının yaşa göre boyunun normal olduğu, yaşa göre beden kütle indeksinin %59,6 çocukta normal iken, %37,2’sinin hafif kilolu/obez olduğu saptanmıştır. Açıkta satılan ürünleri satın almanın yüksek (%83,0) ve sınıf düzeyi arttıkça satın almanın arttığı (p

Amaç: Bu çalışma Besleme Uygulamaları ve Yapısı Anketi’nin Türkçe geçerlilik ve güvenilirliğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma 2-5 yaş aralığında okul öncesi dönem çocuğu olan 314 ebeveyn ile yürütülmüştür. Ebeveynlere Besleme Uygulamaları ve Yapısı Anketi, Ebeveyn Besleme Tarzı Anketi ve demografik anket formu uygulanmıştır. Ebeveynlere ait antropometrik özellikler beden kütle indeksi, çocuklar için ise z skoru değerleri WHO Anthro Plus programı ile değerlendirilmiştir. Anketin geçerlik güvenirliği değerlendirilirken kapsam geçerliği, iç geçerlik, dış geçerlik, Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ve test-tekrar test güvenirliği incelenmiştir. Rasch analizi ile madde-kişi ayrımı ve madde-kişi ortalama kare uyum istatistikleri değerlendirilmiştir. Çalışmanın protokolü Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Etik Kurulu tarafından 18 Şubat 2019 tarih ve 2019-36 sayı ile onaylandı. Bulgular: Anketin kapsam geçerlik indeksi tüm maddeler için 0,80’inin üzerinde, Cronbach alfa katsayısı 0,74 olarak bulunmuştur. Test-tekrar test analizinde tüm maddeler için anlamlı farklılık saptanmıştır (p

Amaç: Bu çalışmada Su Dengesi Ölçeği’ni (SDÖ) Türk toplumuna uyarlamak, validasyonu ve tekrar elde edilebilirliğini değerlendirmek amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Metodolojik tipteki bu çalışmaya 301 sağlıklı yetişkin birey katılmıştır. İlk aşamada ölçeğin dil eşdeğerliği sağlanıp uzman görüşleri alınmış, ardından pilot uygulama yapılmıştır. Validasyan aşamasında 24 saatlik geriye dönük besin tüketim kaydı, idrar pH’ı ve idrar özgül ağırlığı kullanılmıştır. Güvenirliğin değerlendirilmesinde ölçek örnekleme 2 hafta ara ile ikinci kez uygulanmıştır.Bulgular: Ölçek ile yirmi dört saatlik geriye dönük besin tüketim kaydı arasında güçlü düzeyde (r=0,771; p, Aim: The aim is to adapt the Water Balance Questionnaire (WBQ), to Turkish society, assess its validation and reproducibility.Materials and Methods: 301 healthy adult individuals were included in the methodological study. First, linguistic equivalence was ensured, and expert opinions were obtained before piloting. For validation, 24-hour dietary recall (24HR), urine pH and urine specific gravity (USG) were used. To assess reliability, it was administered twice with a two-week interval.Results: The questionnaire had strong and significant correlation with 24HR (r=0.771; p

Zinc (Zn) is the essential mineral for the organism. It isa biological trace element that needs to be taken everyday for optimal health. Despite the vital necessity of Zn,the body has no warehouse that can be used to maintainmetal levels for a long time. Zinc is absorbed in the intestineby specific zinc-bearing proteins and distributedin the human body. Free zinc is rare in serum becausealbumin is highly attached on proteins such as α2-macroglobulin and transferrin. During zinc deficiency,while polymorpho nuclear cells chemotaxis and phagocytosisdecreased, zinc supplementation had the oppositeeffect. Pathogens are destroyed by the activity ofnicotinamide adenine dinucleotide phosphate (NADPH)oxidases which have been shown to be inhibited byboth zinc deficiency and excess after phagocytosis. Çinko (Zn), organizma için temel minerallerden biridir._x000D_ Optimal sag lık için her gu n belirli bir miktarda alınması_x000D_ gereken bir eser elementtir. Hayati o neme sahip olan_x000D_ çinkonun vu cuttaki du zeyini korumak için kullanılabilecek_x000D_ bir çinko depose yoktur. Çinko, spesifik çinko_x000D_ taşıyan proteinler tarafından bag ırsakta emilir ve insane_x000D_ vu cudunda dag ıtılır. Serumda serbest çinko nadirdir;_x000D_ çu nku albu min, α2-makroglobulin ve transferrin gibi_x000D_ proteinlere bu yu k oranda bag lıdır. Çinko eksiklig inde_x000D_ polimorfo nu kleer hu creler kemotaksisi ve fagositoz_x000D_ azalırken, çinko takviyesi tam tersi bir etkiye sahiptir._x000D_ Patojenler, fagositoz sonrasında çinko yetersizlig i veya_x000D_ fazlalıg ı sonucu inhibe edildig i go sterilen nikotin amidadenin_x000D_ dinu kleotid fosfatoksidazlarının aktivitesi ile_x000D_ yok edilir.

Sağlığı korumak, hastalığı önlemek ve yaşlanma sürecini yavaşlatmak için yeterli miktarda günlük Selenyum alımı gerekmektedir. _x000D_ Selenyum; redoks homeostazını, tiroid hormon metabolizmasını etkileyen, oksidatif stres ve inflamasyondan koruyan geniş bir _x000D_ pleiotropik etki alanına sahip eser elementtir. İnsanlar için hayati öneme sahip olmakla birlikte, doz ve spesifikasyona bağlı olarak _x000D_ toksik olabilecek bir elementtir. Diğer birçok besinde de olduğu gibi, selenyuma verilen biyolojik yanıtın cinsiyete, selenoprotein _x000D_ genlerindeki nükleotid polimorfizmlerine, bireydeki mevcut Selenyum durumuna, bireyin yaşına ve hastalığın varlığına bağlı olduğu _x000D_ düşünülmelidir. Selenyumun aktif parçacığı selenosisteinlerdir. İnsanlarda selenyumun beslenme kaynaklı fonksiyonlar, selenosistein _x000D_ bulunduran, selenoproteinler ile sağlanır. Selenoproteinlerin metabolizmadaki rolünün bilinmesi, selenyumun insan sağlığı üzerindeki _x000D_ sonuçlarını açıklamaya yardımcı olur. Glutatyon peroksidaz hayvanlardaki çoğu dokuda bulunan ana selenoproteindir. Antioksidan _x000D_ savunma teorileri arasında glutatyon peroksidazlar gibi selenoproteinlerin önemli bir rol oynadığı düşünülmektedir. Selenoproteinlerin _x000D_ biyosentezi, temel eser element selenyumunun mevcudiyetine bağlıdır. Böylece, selenyumun yeterli alımı, beyin fonksiyonunun _x000D_ korunması için önemlidir. Selenyum eksikliği, kalp ve nöromüsküler bozukluklar dahil olmak üzere birçok patofizyolojik durumu_x000D_ ortaya çıkarabilir. Depresyon için yeterli tedavi seçeneği varken bireylerin önemli bir kısmı hala iyileşme sağlayamamaktadır. Bu _x000D_ nedenle, değiştirilebilir risk faktörlerini ve depresyon önleyici etkili yöntemleri araştırmak gerekmektedir. Selenyumun nöroprotektif _x000D_ etkisi henüz kesin olarak tanımlanmamasına rağmen, selenyumun duygu durum bozukluğundaki koruyucu rolü antioksidan _x000D_ savunmadaki önemli etkisiyle ilişkili olabilir. Bu derleme selenyumun depresyon ve diğer depresyon çeşitleri üzerine etkisini _x000D_ inceleme amacıyla yapılmıştır. Daily intake of adequate doses is required to maintain health, prevent disease and slow down the aging process. Selenium; redox _x000D_ homeostasis, thyroid hormone metabolism, affecting the oxidative stress and inflammation protects the trace element with a wide area _x000D_ of pleiotropic effect. Selenium is vital for humans, but is a toxic element, depending on dose and specification.6 As with many other _x000D_ foods, the biological response to selenium depends on the sex, the nucleotide polymorphisms in the selenoprotein genes, the present _x000D_ state of the individual, the age of the individual and the presence of the disease. The active particle of selenium is selenocystein. _x000D_ Nutritional functions of selenium in humans are provided by selenoproteins, including selenocysteine. Knowing the role of _x000D_ selenoproteins in metabolism helps explain the consequences of selenium on human health. Glutathione peroxidase (Gpx) is the main _x000D_ selenoprotein found in most tissues in animals. Among the antioxidant defense theories, selenoproteins such as glutathione _x000D_ peroxidases (GPx) are thought to play an important role. The biosynthesis of selenoproteins depends on the presence of the essential _x000D_ trace element selenium. Thus, adequate intake of selenium is important for the preservation of brain function. Selenium deficiency _x000D_ may reveal many pathophysiological conditions including heart and neuromuscular disorders. While there is sufficient treatment for _x000D_ depression, a significant number of individuals still do not achieve improvement. Therefore, it is necessary to investigate modifiable _x000D_ risk factors and methods to prevent depression. Although the neuroprotective effect of selenium has not yet been clearly defined, the _x000D_ protective role of selenium in mood disorders may be related to the important effect of antioxidant defense. This review was _x000D_ conducted to investigate the effect of selenium on depression and other types of depression.

Objective: The aim of this study was to determine the effect of maternal feeding behavior on nutrition status and behaviors of children with phenylketonuria (PKU). Material and Methods: The PKU Family Association’s 2-11 year-old children and their mothers were administered face to face questionnaire to determine the sociodemographic characteristics of the family, mothers’ feeding attitudes of their children and anthropometric measurements of the children. One-day food consumption records were taken retrospectively, daily energy, macro and micro nutrients were calculated by the Nutrition Information System computer program and the level of meeting daily requirements was determined. Children’s anthropometric evaluation was done with WHO AnthroPlus Program, weight for age z-score (WAZ), height for age z-score (HAZ) and BMI for age z-score (BAZ) were calculated.Results: It was found that the mean WAZ value of the children was 0.1 ± 0.9, the HAZ value was -0.3 ± 1.7 and the BAZ value was 0.4 ± 1.8 and the feeding behavior of the mother affected the anthropometric measures of the child (p0.05). The majority of the children (86.7%) were found to be compatible with their diet and their mothers were found to higher age (p = 0.03). It was determined that the majority of mothers (80.0%) did not give up when they refused to feed and that feeding (26.7%) after feeding them for a while and trying to feed them into games (23.3%).Conclusion: Feeding attitudes of mothers affect the nutritional status of children. In order to increase compliance with the lifelong dietary treatment of children with PKU, supportive nutrition education for parents should be planned and provided part of the treatment., Amaç: Çalışmanın amacı annelerin besleme davranışlarının, Fenilketonüri (PKU)’li çocukların beslenme durumları ve davranışlarına etkisini saptamaktır.Gereç ve Yöntemler: PKU Aile Derneği’ne üye 2-11 yaş aralığındaki PKU’lu çocuklar ve annelerine, yüz yüze görüşme metodu kullanılarak, ailenin sosyodemografik özelliklerini ve annenin çocuğu besleme davranışlarını belirlemeye yönelik anket formu uygulanmış, çocukların antropometrik ölçümleri alınmıştır. Geriye dönük bir günlük besin tüketim kayıtları alınarak, beslenme bilgi sistemi bilgisayar programı ile günlük alınan enerji, makro ve mikro besin ögeleri hesaplanmış ve günlük gereksinimleri karşılama düzeyleri belirlenmiştir. Çocukların antropometrik değerlendirmesi WHO AnthroPlus Programı ile yapılmış, yaşa göre ağırlık z-skoru (WAZ), yaş göre boy z-skoru (HAZ) ve yaş göre BKİ z-skoru (BAZ) değerleri hesaplanmıştır.Bulgular: Çocukların ortalama WAZ değerinin 0.1±0.9, HAZ değerinin -0.3±1.7 ve BAZ değerinin 0.4±1.8 olduğu, annenin besleme davranışının çocuğun antropometrik ölçülerini etkilediği tespit edilmiştir (p0.05). Çocukların büyük çoğunluğunun (%86.7) diyetine uyumlu olduğu, diyetine uyumlu çocukların annelerinin yaşlarının ise daha yüksek olduğu saptanmıştır (p=0.03). Besin alımını reddeden çocukların annelerinin sıklıkla çocuğu beslemekten vazgeçmediği (%80.0), bir süre bekledikten sonra tekrar beslediği (%26.7) ve oyun haline dönüştürerek beslediği (%23.3) belirlenmiştir. Sonuç: Annelerin besleme davranışları çocukların beslenme durumunu etkilemektedir. PKU’lu çocukların yaşam boyu uyguladıkları diyet tedavisine uyumu arttırmak için ebeveynlere destekleyici beslenme eğitimleri planlanarak, tedavinin bir parçası haline getirilmesi sağlanmalıdır.

Obezite tedavisinde kalorikısıtlaması gibi geleneksel müdahalelerin uzun süreli davranış değişikliği sağlamadığıdüşünülmektedir. Farkındalık, “şu andaki düşünce ve eylemlerin bilinçli birşekilde farkında olma süreci” olarak tanımlanmaktadır. Yeme farkındalığı iseyeme eylemi süresince, düşünce ve eylemlerin bilinçli bir şekilde, yargılamadanfarkına varılması olarak tanımlanır. Hücresel açlık, yeme eylemini beyne gelensinyallere göre düzenleyen homeostatik bir süreçtir. Besinlerin verdiği hazzagöre yemek duyusal açlığı meydana getirmektedir. Duygusal açlık; fizyolojikgereksinimlerin aksine, tokken dahi, olumlu ve olumsuz duyguları ile beslenmeyibaşlatabilmektedir. Yeme farkındalığına yönelik müdahalelerde; yemedavranışının nasıl ve neden oluştuğunu, fiziksel açlık ve tokluk sinyalleriniiçselleştirip duygu ve düşünceleri farkında olmayı, besin seçimlerini yargılamadano anda tüketilecek besine odaklanarak yemeyi öğretmek amaçlanmaktadır. Buöğreti sayesinde yeme ile ilgili alışkanlık haline gelmiş davranışların kalıcıolarak değiştirilmesi sağlanmaktadır. Aynı zamanda yeme eyleminin; stres,sıkıntı, depresyon gibi olumsuz duygulardan kaçışla olan ilgisini azaltarak,duyguların da kabullenilmesini sağlamaktadır. Günlük basit bir yemefarkındalığı pratiği ile yeme hızının azaltılması, doygunluk sağlanınca yemeeyleminin sonlandırılması, porsiyon boyutlarının küçültülmesi, dikkat dağıtıcıetkenlerin azaltılması ve yemekten zevk alınmasının sağlanması beklenmektedir.Böylece, yüksek kalorili yiyeceklerin daha az tüketilmesiyle sağlıklı kiloverme gerçekleşmektedir. İleride yapılacak çalışmalar, yeme farkındalığınınöğretilmesinde bir standardizasyon sağlamayı ve yeme farkındalığının uzunvadeli etkisinin hastalıklarla ilişkisini ortaya koymayı amaçlamalıdır., Traditional obesity treatments, like caloric restriction, do not cause long-term behavioral change. Mindful eating is the period in which a person is conscious of their thoughts and actions at every moment when they are eating. Cellular hunger is a homeostatic process that regulates the eating action according to the signals from the brain. A sensorial hunger is the activation of the award path while food is served according to the pleasure of food. Emotional hunger cause starting to feed by triggering positive and negative emotions, even if it is a full, contrary to physiological needs. Mindful eating interventions teach how to eat, why to eat and how to make it happen, to internalize physical hunger and satiety signals, to be aware of emotions and thoughts, and to eat from environmental factors, focusing on nutrients to be consumed without judging food choices. This teaching offers permanently changing behaviors related to eating habits have become. It provides the acceptance of emotions by decreasing the interest in eating and escaping from negative emotions such as stress, distress, depression. With a simple daily mindful eating practice, it is expected that eating speed will be reduced, eating will be finished when satiety occurs, portion sizes will be reduced, distractions will be reduced and food will be savoured. Thus, healthy weight loss is achieved by reducing total calorie content. Future studies should be done to provide standardization in the teaching of mindful eating and to demonstrate the long-term effect between disease and mindful eating.

Zinc (Zn) is the essential mineral for the organism. It is a biological trace element that needs to be taken every day for optimal health. Despite the vital necessity of Zn, the body has no warehouse that can be used to maintain metal levels for a long time. Zinc is absorbed in the intestine by specific zinc-bearing proteins and distributed in the human body. Free zinc is rare in serum because albumin is highly attached on proteins such as α2-macroglobulin and transferrin. During zinc deficiency, while polymorphonuclear cells chemotaxis and phagocytosis decreased, zinc supplementation had the opposite effect. Pathogens are destroyed by the activity of nicotinamide adenine dinucleotide phosphate (NADPH) oxidases which have been shown to be inhibited by both zinc deficiency and excess after phagocytosis., Çinko (Zn), organizma için temel minerallerden biridir. Optimal sağlık için her gün belirli bir miktarda alınması gereken bir eser elementtir. Hayati öneme sahip olan çinkonun vücuttaki düzeyini korumak için kullanılabilecek bir çinko depose yoktur. Çinko, spesifik çinko taşıyan proteinler tarafından bağırsakta emilir ve insane vücudunda dağıtılır. Serumda serbest çinko nadirdir; çünkü albümin, α2-makroglobulin ve transferrin gibi proteinlere büyük oranda bağlıdır. Çinko eksikliğinde polimorfo nükleer hücreler kemotaksisi ve fagositoz azalırken, çinko takviyesi tam tersi bir etkiye sahiptir. Patojenler, fagositoz sonrasında çinko yetersizliği veya fazlalığı sonucu inhibe edildiği gösterilen nikotin amidadenin dinükleotid fosfatoksidazlarının aktivitesi ile yok edilir.

Amaç:Bu çalışmanın amacı çocuk yetiştirme yurtlarında ve çocuk evleri sitesindekalan çocukların beslenme durumlarını, yemek hizmetleri koşullarını ve yemekhizmetlerinden memnuniyetlerini saptamaktır. Yöntem: Çalışma İstanbul’daki 2 yetiştirme yurdu ve 1 çocuk evlerisitesinde kalan gönüllü 108’i erkek 84’ü kız, 192 çocukla gerçekleştirilmiştir.Anket formuyla demografik özellikleri, beslenme durumları ve yemek hizmetimemnuniyetlerine yönelik bilgiler edinilmiş ve vücut ağırlığı, boy uzunluğu,bel çevresi ile üst orta kol çevresi ölçülmüştür. Bulgular: Çocukların boy uzunluğu ortanca değeri erkeklerde vekızlarda sırasıyla 168,5 cm ve 160,0 cm’dir.Vücut ağırlığı ortanca değeri ise her iki grupta da 57,9 kg’dır.Yaşa göre BKİ z-skoru erkeklerde 0.3 ve kızlarda 0.2, erkeklerin %85.2’sive kızların %85.7’si WHO referanslarına göre normal aralıktadır. Et yemekleri,köfteler, kuru baklagiller, etli dolmalar, tavuk yemekleri, yoğurt, ayran vesüt tüketiminin erkeklerde, fast food yiyeceklerin tüketiminin ise kızlardadaha yüksek olduğu tespit edilmiştir (p