Search

Tarihsel süreçte yaşanan önemli olaylar, ortaya çıktığı coğrafyalarla ve yaşandıkları mekanlarla anılır. Bu mekanlar, olayların somut bir tanığı olarak ayakta durmaktadır. Anlatımların güçlenmesi, tarihi doku ve zihindeki canlandırmalar mekandan bağımsız düşünülemez. Kendi tarihimize baktığımızda son iki asırdır çok büyük değişimlerin yaşandığını görmekteyiz. İmparatorluğun çökmesi o dönemin anıtsal binalarına daha farklı anlamlar yüklerken, yeni kurulan Cumhuriyet'in de anlamını taşıyan binalar inşa edilmiştir. Bu binalar içinde şüphesiz ki II. Meclis Binası büyük bir öneme sahiptir. Böylesine simge yapının, soyut arka planında ve somut olan kütlesinde yaşadığı süreçleri ve değişimleri aydınlatmak ve tanıtabilmek adına bu tez çalışması hazırlanmıştır. Gazete haberleri ve fotoğraflardan yararlanılarak bu değişimlerin analizleri yapılmış ve yılları tespit edilmiştir. Sonuç olarak II. Meclis Binası inşa edildiği dönemin sosyo-ekonomik ve kültürel ortamıyla bağdaştırılarak bütüncül bir şekilde ele alınmıştır. Important events in the course of history are commemorated with the geographies in which they emerged and the places where they lived. These places stand as concrete witnesses of the events. Strengthening the narratives or envisioning the history cannaot be separated from space. When we look at our history, there have been great changes in the last two centuries. The collapsing empire gave different meanings to the monumental buildings of that period, on the other hand, buildings bearing the meaning of the newly established Republic were built. Undoubtedly, The Second Parliament Building is of great importance. This thesis study has been prepared in order to illuminate and introduce the processes and changes that such a symbolic building has undergone both in the background and in its architectural mass. These changes have been analyzed and dated using newspaper reports and photographs. Consequently, The Second Parliament Building has been examined with a holistic approach in the socio-economic and cultural context of the period in which it was built. of the period in which it was built.

Bu tez çalışmasında cumhuriyet dönemi depremlerinin tarihsel incelemesi amaçlanmıştır. Alp-Himalaya Deprem Kuşağı üzerinde bulunan Anadolu coğrafyası yüzyıllar boyunca şiddetli depremlerle sarsılmıştır. Bu büyük afet karşısında devletler genelde edilgen bir konumda olmuş ve afet sonrası işlere odaklanmıştır. Afet öncesi yapılanlar ise bir hayli sınırlıdır. Osmanlı Devletinin uzun ve acı tecrübeler sonunda yapabildiği sadece ahşap yapı kullanımını ön plana almaktı. Cumhuriyet hükümetleri de afet öncesindeki süreçle ilgili yeterince bilinçli ve iradeli değildi. Bu dönemde bilhassa afet sonrası ortaya çıkan zarar ve ziyanın telafi edilmesine gayret edilmiştir. M. Kemal Atatürk bu alanda devlet başkanı sıfatıyla deprem mahallini ziyaret etmek gibi çok önemli bir uygulamayı başlatmıştır ki bu uygulama daha sonra bir gelenek halini almıştır. Atatürk dönemi depremlerinde ölen insan sayısı daha sonraki depremlerde ölen insan sayısına göre çok düşük seviyededir. İsmet İnönü'nün cumhurbaşkanlığı yaptığı döneme denk gelen depremler bu manadaki en önemli depremlerdir. II. Dünya Savaşı yıllarına rastlayan bu depremler 43 binin üzerinde insanın hayatını kaybetmesine yol açmıştır. Esasında İnönü dönemini de içine alan tek parti dönemi depremlerinde hükümetleri zorlayan en önemli konu, yolların ve ulaşım vasıtalarının yersizliğidir. Fakat afet öncesi ve sonrası işleri kapsayacak yasal bir düzenlemenin çok geç bir tarihte yürürlüğe girmesi de dikkate değer bir başka konudur. Bu alandaki ilk adım cumhuriyet tarihinin en büyük depremi, 1939 Erzincan Depremi'nden sonra atılmıştır. Çeşitli yasal düzenlemelere rağmen çok partili dönem hükümetleri de selefleri gibi afet öncesi süreci çok iyi değerlendirememişlerdir. Türkiye'de ekonomik kalkınmışlık düzeyinin düşük seviyesiyle bağlantılı olarak, deprem öncesi yapılması gerekenler de bilimsel çalışmalar da ihmal edilmiştir. Sismik çalışmalara yeterince önem verilmemesi ve mühendislik biliminin kaidelerine riayet edilmemesi, depremlerde insan kayıplarını arttırmıştır. Hayatını kaybeden insanların dışında geride kalanlar da büyük acılar yaşamıştır. Özellikle çok partili dönem depremlerinde görülen organizasyon bozukluğu felaketzedelerin ıstırabını büyütmüştür. Koalisyon hükümetlerinin yapısından kaynaklanan sorunların ve bazı yetkililerin partizanlıklarının beslediği karmaşa; yardımlar, enkaz kaldırma ve inşa süreçlerinde çeşitli aksaklıklara sebebiyet vermiştir. Bütün bu sebeplerle mağduriyeti artan felaketzedelerin en büyük tesellisi ise Türk milletinin ve Türkiye'ye dost ülkelerin yardımseverliği olmuştur. In this thesis, it is aimed to analyze the historical study of republican period earthquakes. The Anatolian geography located on the Alp-Himalaya Earthquake Belt has been shaken by violent earthquakes for centuries. In the face of this major disaster, states have generally been in a passive position and focused on post-disaster work. On the other hand the things that were done before the disaster are quite limited. The only thing that Ottoman Empire could do after a long and painful experience was to prioritise the use of wooden construction. The republican governments were not sufficiently conscious and informed about the pre-disaster process. During this period it has been tried hard to compensate especially for the damages that came up after the disaster. M. Kemal Atatürk initiated a very important application in this area as a state president to visit the earthquake scene, which became a tradition later. The number of people who died after earthquakes in Atatürk period is very low compared to the number of people who died in the following earthquakes. In terms of this, the earthquakes corresponding to the turn of İsmet İnönü's presidency are the most important earthquakes. These earthquakes, which struck World War II, have led to the death of more than 43,000 people. In fact, the most important issue that forces governments in the single-party period earthquakes, including the İnönü period, is the inadequacy of roads and transportation means. But it is also noteworthy that a legislative regulation, involving pre- and post-disaster works, became valid too late. The first step was taken after the 1939 Erzincan Earthquake, the largest earthquake in the history of the republic. Despite various legal regulations, like their forerunners, multi-party governments have not been able to assess the pre-disaster process very well. With regard to the low level of economic development in Turkey, not only the things to be done before the disaster but also the scientific studies were ignored. Not paying enough attention to seismic studies and obeying the basics of engineering science have increased human losts in earthquakes. Those who were left behind, except for those who lost their lives, also suffered so badly. Organizational failure, especially in multi-party period earthquakes, has increased the suffering of disaster victims. The problems stemming from the coalition governments' structure and the chaos that partisanship of some authorities have brought about caused trouble in helping, debris removal and construction processes. The greatest consolation of the disaster victims whose suffering increased due to all these reasons has been the charity of the Turkish nation and Turkey-friendly countries. 172

ÖZETÇalışmanın esasını Ahmet Midhat Efendi’nin Kâinat-İngiltere adlı eserinin Latin harflerine çevirimi teşkil etmektedir. Ancak daha önce Ahmet Midhat Efendi’nin hayatı, edebi kişiliği, eserleri ve Kâinat serisi hakkında bilgi verilmiştir. Daha sonra Kâinat-İngiltere adlı eser “İngiltere’nin İcmal-i Ahvâl-i Coğrafiyesi” ve “İngiltere Ülkesinin Ahvâl-i Tarihiyesi” başlıkları altında incelenmiştir. “İngiltere Ülkesinin Ahvâl-i Tarihiyesi” bölümünde İngiltere tarihi 5 bölümde ele alınmıştır.Anahtar Kelimeler: Ahmet Midhat, Kâinat, İngiltere, Büyük Britanya, medeniyet, dünya tarihiABSTRACTThe main purpose of this work is the translation of the written book of Ahmet Midhat Efendi Kâinat-İngiltere into Latin alphabet. Moreover, the series Kâinat (The Universe) has been examined and other information about the life and literary work of Ahmet Midhat Efendi has been given. After that, the work The Universe-England has been reviewed under two main sections with the names “Geography of England” and “History of England”. On the “History of England” part, the events have been explained in five different sections.Key Words: Ahmet Midhat, universe, England, Great Britain, civilization, world history

Anahtar Kelimeler: Modernite, Hatırlama, Bellek, DüşünümsellikÖZETHATIRLAMA KRİZİ OLARAK MODERNİTE: DÜŞÜNÜMSEL BİR HATIRLAMA İMKÂNIModernite, bireycilik, rasyonalizm, sekülerizm ve ilerleme ilkelerine dayanan bir görme biçimidir ve sürekli bir kriz durumu olarak tanımlanabilir. Geçmişten kopuş ve geçmişi yeniden inşa etme düşünceleriyle tanımlanan modernite bir hatırlama krizidir. Dolayısıyla modern görme biçiminden farklı bir düşünme biçimi farklı bir hatırlama rejimi ile mümkün olabilir. Bu çalışmanın amacı, unutmaya dayalı bir sistem olan modernliğinkinden farklı bir görme biçimine imkân veren bir hatırlama rejiminin temel özelliklerini belirlemektir. Bu doğrultuda, modern zaman ve mekân anlayışlarının kavramsal tarihi ele alınmış, modern hatırlama rejimi üretim, tüketim, iletişim ve dolaşım biçimleri ve tarih ve bellek anlayışları ekseninde çözümlenmiş ve düşünümsel bir hatırlama rejiminin ana hatları ortaya konulmaya çalışılmıştır. Çalışmanın sonunda, yanılsamalara dayanan ve yanılsamalar üreten bir görme biçimi olarak modernliği anlamanın ve yeni görme biçimleri üretmenin ancak yanılsamaların ortaya serilmesi aracılığıyla gerçekleşebileceği anlaşılmıştır. Keywords: Modernity, Remembering, Memory, ReflexivityABSTRACTMODERNITY AS A CRISIS OF MEMORY: A POSSIBILITY FOR A REFLEXIVE REMEMBERINGModernity is a way of seeing founded on the principles of individualism, rationalism, secularism and progress and can be identified as a permanent state of crisis. Identified by its ideal of breaking from the past and simultaneously restructuring it, modernity is a crisis of memory. Thus the possibility of a different way of seeing than that of modernity lies in the possibility of a different regime of memory. The aim of this work is to define the essentials of a regime of memory that would make possible a way of seeing that is different than the modern system of forgetting. Towards this aim, modern conceptualizations of time and space are discussed; modern regime of memory is analyzed, the axes of analysis being its modes of production, consumption, communication and circulation and its conceptualizations of history and memory; and the outline of a reflexive regime of memory is presented. In conclusion, it is asserted that the possibility of new ways of seeing lies in the exposition of the illusionistic character of modernity.

Bu çalışmada Hayat mecmuasındaki telif şiir ve hikâyeler incelenmektedir. Giriş bölümünde mecmua yazarlarının şiir ve hikâyeye dair yazdıkları nazarî yazılar değerlendirildi. Bu yazılarda yazarlar edebî eserin oluşturulması ile ilgili teklifler sundukları gibi, edebî eserlerde gördükleri eksiklikleri de tenkit etmişlerdir. Bu tenkitler polemikleri beraberinde getirmiştir. İkinci bölümde mecmuadaki şiirlerin şekil açısından tasnifi ile muhteva açısından incelenmesinden oluşmaktadır. Şiirler ağırlıklı olarak, ölçü açısından hece ölçüsü ile; kafiyeleniş açısından koşma tipi kafiye ve çapraz kafiye ile yazılmışlardır. Mecmuanın ilk sayılarında sosyal konulu şiirler ağırlıklı iken, sonraki sayılarda ferdî konulu şiirler ağırlıklıdır. Mecmuada şairler çok farklı konularda şiirler yazmışlardır. Şiirlerde en çok kullanılan tema ferdî aşk temasıdır. Farklı temalarda da şiirler yazılmıştır. Mecmuada daha önceki dönemlerde tanınmış Fâruk Nâfiz, Hâlit Fahri, Celal Sâhir, Enis Behiç, Şükûfe Nihâl... gibi şairlerle birlikte Necip Fâzıl, Ahmet Hamdi, Yaşar Nâbi, Sabri Esat, Vasfi Mâhir... gibi şairler de şiirler yazmışlardır. Üçüncü bölümde mecmuadaki hikâyeler incelendi. Mecmuada hikâye sayı bakımından şiire nispetle çok azdır. Hikâyelerde yazarlar umumiyetle sosyal konulara yer vermişlerdir. Hikâyeler o devir hayatına tarihî, ekonomik, sosyal ve siyasî açıdan ışık tutacak niteliktedir. Mecmuada o dönemde meşhur olan Reşat Nûri, Aka Gündüz ile birlikte, Seniha Sami, Fuat Bahattin, Safvet Örfi ve Suat Derviş de hikâye yazmıştır. Mecmuadaki sosyal muhtevalı şiirler ile hikâyeler arasında benzerlikler kendini hissettirmektedir. Sonuç bölümünde bu benzerlikler belirtilmiştir. Çalışmamızın sonuna mecmuadaki telif şiir ve hikâyelerin şair ve yazarlarına göre fihristi verilmiştir.ABSRACTThis dissertation examines poems and stories in Hayat journel. The first chapter deals with theoretical texts by Hayat writers. At these texts the writers on the one hand speculates on how to construct a literary work, and criticize deficiencies they found in the works of their time on the other. The Second Chapter analysis contends of poems and classifies them according to their forms. The poems of Hayat are mostly of syllabic meter; koşma and crosswise rhymes. While poems of Hayat were predominantly on social matters in early volumes, individuality dominate on later volumes. The most frequently theme of poems is love, though other themes used as well. Hayat contained on the one hand some known poems of relatively early generation as Faruk Nafiz, Halit Fahri, Celal Sahir, Enis Behic, Sukufe Nihal, and gave a place to those of new generation like Necip Fazıl, Ahmed Hamdi, Yaşar Nabi, Sabri Esat, Vasfi Mahir. In the third chapter, stories were examined. Compared with poems, stories of Hayat are less and dwelled much more on social issues, which shed light on historical, social and political dimensions of their time. In the journel, some fameous Reşat Nuri, Aka Gündüz, and Seniha Sami, Fuat Bahattin, Safvet Örfi and Suat Derviş were also wrote short-story. There are interesting similarities between the stories and poems of social contend. The conclusion focuses on these similarities and analyses them. An index of authors and works in Hayat is added at the end of the dissertation. This dissertation examines poems and stories in Hayat journel. The first chapter deals with theoretical texts by Hayat writers. At these texts the writers on the one hand speculates on how to construct a literary work, and criticize deficiencies they found in the works of their time on the other. The Second Chapter analysis contends of poems and classifies them according to their forms. The poems of Hayat are mostly of syllabic meter; koşma and crosswise rhymes. While poems of Hayat were predominantly on social matters in early volumes, individuality dominate on later volumes. The most frequently theme of poems is love, though other themes used as well. Hayat contained on the one hand some known poems of relatively early generation as Faruk Nafiz, Halit Fahri, Celal Sahir, Enis Behic, Sukufe Nihal, and gave a place to those of new generation like Necip Fazıl, Ahmed Hamdi, Yaşar Nabi, Sabri Esat, Vasfi Mahir. In the third chapter, stories were examined. Compared with poems, stories of Hayat are less and dwelled much more on social issues, which shed light on historical, social and political dimensions of their time. In the journel, some fameous Reşat Nuri, Aka Gündüz, and Seniha Sami, Fuat Bahattin, Safvet Örfi and Suat Derviş were also wrote short-story. There are interesting similarities between the stories and poems of social contend. The conclusion focuses on these similarities and analyses them. An index of authors and works in Hayat is added at the end of the dissertation.

Türk'lerde havacılık, dünyadaki gelişimine paralel olarak başlamış, havacılığın özellikle savaşlardaki yeri yaşanarak öğrenilmiştir. Mustafa Kemal Atatürk havacılığın gelecekte ne kadar önem kazanacağını önceden sezmiş, döneminde havacılığa ve Türkiye'de havacılık sanayinin kurulmasına özel önem vermiştir. Cumhuriyetin ilk yıllarında her tür zorluğa karşın, hava kuvvetlerimizin bölgemizde etkin bir güç olabilmesi için bir yandan tedarik çalışmaları sürerken, diğer yandan bu uçakların ülkemizde üretilmesi için çeşitli devlet girişimleri ve özel teşebbüslerde bulunulmuştur. Bu çalışmalarla birlikte Türk Hava Kurumu kurularak bu yapılan faaliyetler için kaynak temin edilmeye çalışılmış, bu kurum vasıtası ile havacılık halk arasında yaygınlaştırılmıştır. Kurulan Devlet Hava Yolları ile bugünkü hava yollarımıza temel oluşturacak düzenlemeler ve yatırımlar yapılmıştır. Tüm bu tesis ve kurumların kuruluşlarından, kapanışlarına kadar sürede alınabilecek olumlu ve olumsuz dersler mevcuttur.GENERAL KNOWLEDGEName and Surname:Tuncer DİNÇELLERField:Turkish World Research Center InstitutionProgramme:Atatürk's Principles and History of Turkish RevaluationSupervisor:Prof. Dr. Süleyman BeyoğluDegree Awarded and Date:Master- July 2004Keywords:Aviation, Aviation IndustryABSTRACTAVIATION ACTIVITIES DURING THE TIME OF ATATURKAviation in Turkey has begun in line with the improvement of aviation in the world and especially its place in the wars had been learned by experiences during the wars. Mustafa Kemal Atatürk predicted how much the aviation will gain importance in the future and therefore gave more importance to the development of the aviation industry in Turkey. Despite many problems at the ear/y days of modern Turkey, Turkish Air Force had both begun supplying aircrafts and at the same time official and civil attempts had been made for establishing an effective force in the region. In addition to these efforts, Turkish Aviation Association was found for creating resources for those activities and by the help of this association, aviation concept become widespread among Turkish people. Turkish Airlines, which was found those days, made the investments and regulations that would then become the principles. From all of the facilities and associations, there are still good and bad lessons that can be learned from.

Bu çalışmanın amacı modern Türk hikayeciliğinin önderi konumunda olan Sait Faik (1906- 1954) ile Amerika'nın dünyaca tanınmış yazarlarından biri olan John Steinbeck'in (1902- 1968) hikayelerindeki ortak temaları işleyip aralarındaki benzerlik ve karşıtlıkları bulmaktır. Cumhuriyet Dönemi Edebiyatı hikayecilerinden olan Sait Faik alışılagelmiş hikaye kalıplarının dışına çıkarak yeni ve özgün bir tarz oluşturmuştur. İnsanı ve onun duygularını hikayelerinin ana teması olarak alan Sait Faik karakterlerini sözcüklerle oluşturduğu sevgi dolu bir dünya içinde yaşatır. Amerikan Edebiyatı'nda romantik akımın önemli uygulayıcılarından olan John Steinbeck eserlerini insan ve doğa teması üzerine oluşturur. İnsan ve doğa onun eserlerinde öylesine uyumlu bir beraberlik oluştururlar ki birini diğerinden ayırarak incelemek neredeyse mümkün değildir. Sait Faik ve John Steinbeck eserlerinde işledikleri insan, doğa, sevgi, aşk, yalnızlık, ölüm gibi evrensel temalar açısından benzerlik gösterirler. Her iki yazarın da eserlerinde oluşturdukları insan karakterleri okuyucuya tanıdık gelen, sıcak ve genellikle toplumun alt tabakasına ait kişilerdir. Sait Faik ve John Steinbeck hem seçtikleri temalar hem de onları işlemede gösterdikleri ustalık ile yalnız kendi ülkelerinde değil dünyanın bir çok ülkesinde okunan ve sevilen yazarlardır. The aim of this study is to discuss common themes and compare them in the short stories of Sait Faik (1906- 1954), the founder of modern Turkish story writing, and John Steinbeck (1902- 1968), one of the well- known American writers.Sait Faik, one of the story writers of the literature of Republican Era, forms a new and original style by getting out of traditional rules. Sait Faik, who takes human and his feelings as the main theme of his stories, makes his characters live in a world full of love created by words. John Steinbeck, one of the most important representatives of the Romantic Movement, forms his works on the themes of human and nature. Human and nature form such a harmonious unity, that it is nearly impossible to examine them by separating one from the other. Sait Faik and John Steinbeck resemble each other as they share the common universal themes in their works such as human, nature, love, loneliness, death. Human characters that both writers form in their works belong to the lowest class of the society, who have warm personalities and who are familiar to the reader. Both Sait Faik and John Steinbeck are the most loved and preferred writers not only in their own countries but also in many foreign countries, because of the themes they chose and the mastery that they have shown during their works.

ÖZETORTADOĞU VE ATATÜRK'ÜN ORTADOĞU POLİTİKASI (1919-1926)Coğrafi konumu nedeniyle tarihte önemini korumuş olan Ortadoğu, bu önemini günümüzde de dünya siyaseti ve ekonomisi açısından sürdürmektedir. Türkiye bir parçası olduğu bu bölgeyle olan ilişkilerini Kurtuluş Savaşı'ndan itibaren eskisinden farklı bir biçimde yaşamıştır. Bu ilişkiyi doğru bir biçimde ortaya koymak Türkiye'nin geleceğini daha iyi bir doğrultuda çizmek için faydalı olacaktır.Her ne kadar tarihsel ve toplumsal olarak birbirine yakın özellikleri taşısalar da, Türkiye Kurtuluş Savaşı ile birlikte Ortadoğu'nun diğer ülkelerinden farklı bir gelişme göstermiştir. Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye bağımsızlığı kendisi için temel bir hedef olarak belirlerken, Misak-ı Milli ile de Ortadoğu'da yaşayan halkların kendi kaderlerini belirleme haklarını tanımış ve eskiden Osmanlı Devleti'nin egemenliğinde bulunan bu topraklar üzerinde herhangi bir hak talebinde bulunmayacağını bildirmiştir. Türkiye bağımsızlığı uğrunda kendi öz gücü olan Anadolu halkı ile, emperyalizme karşı mücadeleye girişmesine karşın, Ortadoğu'daki diğer toplumlar bağımsızlığı Avrupa'nın sömürgeci ülkeleriyle girdikleri ilişkilerde aramış, bunun sonucunda Türkiye Kurtuluş Savaşı'nı başarıyla tamamlayarak bağımsızlığa kavuşurken Ortadoğu'nun diğer toplumları İngiltere ve Fransa'nın kuklası konumuna düşmüşlerdir.Bu süreçte Mustafa Kemal önderliğindeki Türkiye tarihsel ve toplumsal yakınlığı olan bu ülkelerle -her ne kadar önderleri Türkiye'nin aleyhine İngiltere ve Fransa ile işbirliği yapsalarda- ilişkiyi koparmamış özellikle İngiltere ve Fransa'nın elinde oyuncak konumuna düşen ezilen halklarıyla dayanışmayı geliştirmeye çalışmıştır. Bu durum aynı coğrafyanın komşu halkları olarak gelecekte de bir arada barış içinde yaşamanın gereği olarak olduğu kadar, emperyalizme karşı güçlerin birleştirilmesi politikasının gereği olarak da böyle olmuştur. ABSTRACTMIDDLE EAST AND MIDDLE EAST POLICY OF ATATÜRK (1919-1926)Middle East that kept its importance during the history with its geographical location, still continues this from point of view of world politics and economics. From the War of Independence, Turkey experienced its relations with this region to which it is a part in a different way form the past. To correctly examine this relation will be useful to draw the future of Turkey towards a better direction.Despite they have close historical and social features, Turkey indicated a development different than Middle East countries starting from the War of Independence. Turkey leaded by Mustafa Kemal determined the independence as its basic target, and recognized with Misak-I Milli (The National Pact) the rights of nations of Middle East to determine their future, and declared that it will assume no right on the lands under the sovereignty of Ottoman Empire.Despite Turkey fought against imperialism with its own source, the people of Anatolia for its independence, other nations of Middle East search their independence through their relations developed with colonist countries of Europe, consequently while Turkey successfully completed the War of Independence and gained its independence, other nations of Middle East become the puppets of United Kingdom and France During the course of this time, under the leadership of Mustafa Kemal, Turkey did not cut the relations with the countries to which Turkey has historical and social sympathy and concern - despite their leaders cooperated with United Kingdom and France against Turkey - and Turkey tried to develop solidarity especially with the suppressed folks became toys in hands of United Kingdom and France. This was done as a necessity to live in peace in the future as the neighbors in the same region as well as the result of the policy of uniting the powers against the imperialism.

115

73