Search

Oribatid mites (Acari: Oribatida) are one of the most important decomposers of organic matters in the soil and participate in the process of humus formation with microorganisms. In this paper, the fauna of oribatid mites of the family Lohmanniidae in Iran has been reviewed. The examined samples belong to a period of 30 years from 1992 to 2022 from different regions of Iran, that most of them are preserved in the Acarological collection of the Department of Plant Protection, College of Agriculture, Shiraz University. The examined samples are about more than 700 individual mites, which have been mounted as microscope slides. In this review, 24 species of mites of this family belong to 10 genera (Cryptacarus, Haplacarus, Heptacarus, Javacarus, Lepidacarus, Lohmannia, Mixacarus, Nesiacarus, Papillacarus and Thamnacarus ) are introduced from different parts of Iran and a key to the genera, subgenera and species is provided. Three genera including Haplacarus, Lepidacarus and Nesiacarus are reported for the first time from Iran. In this paper, the role and importance of Lohmanniidae family in nature is also briefly mentioned. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Background and Objectives: Arsenic, one of the most critical environmental toxins, accumulates in plant and animal organs through root absorption in plants and subsequent ingestion by humans via the food chain or direct consumption of contaminated water. Reports have highlighted the contamination of regional drinking water sources in Bijar city, Kurdistan province, with arsenic and its adverse effects on local residents. Therefore, this research aimed to investigate the distribution of arsenic in the water and soil sources of the region and evaluate the capacity of native pasture plants to absorb and accumulate this element. Materials and Methods: Arsenic concentrations were measured in surface and subsurface waters of a 360 km2 region using the atomic absorptiongraphite furnace method. The distribution of arsenic in the contaminated area was mapped using the ArcGIS program. Three sampling areas with varying pollution intensities (A > B > C) were selected. Soil samples and aerial parts of 13 plant species were collected and analyzed for arsenic concentrations, enabling a comparison of different plant species' ability to absorb arsenic. Results: The intensity of arsenic contamination in surface water, soil, and plants studied in this research exceeded typical concentrations of arsenic in water, soil, and plant sources. Total arsenic concentrations in water samples ranged from 4.5 to 280 μg l-1 and correlated with electrical conductivity, total dissolved solids, and total hardness (P<0.001). Arsenic concentration in the soil of area A (Ali-Abad village) exceeded 2059 μg g-1 of dry soil, with contamination decreasing with distance from area A. A high correlation was observed between the intensity of water and soil pollution (R²=0.84). Arsenic concentrations in the aerial parts of 13 plant species with three replications varied depending on the plant species and the intensity of soil contamination (0 to 47.8 μg g-1). The intensity of soil contamination was on average 27.66 times higher than the amount of arsenic accumulated in the plant, indicating the high resistance of native pasture plants in the region to arsenic toxicity. Conclusion: Field monitoring revealed that 45% of water resources in the sampling areas exceeded the national drinking water standard for arsenic (50 μg l-1), reaching 78% according to the World Health Organization standard (10 μg l-1). Concentrations of parent materials containing arsenic compounds were higher in areas A and B than in area C, with decreasing concentrations further from area A. The sampling region significantly influenced the average arsenic concentration in water and soil samples (P<0.05). Arsenic uptake by the plant samples exceeded typical concentrations (0.1 to 3 μg g-1), with the highest mean arsenic concentrations found in the leaves of Astragalus bisulcatus, Chenopodium album, and Mentha longifolia, accumulating more than 47.8, 35.5, and 22.5 μg g-1, respectively. The study demonstrates heavy contamination of water, soil, and plant resources in the region, with most surface water resources utilized for agricultural irrigation, animal consumption, and occasionally drinking water for village residents. The entry of arsenic into the human body, directly or through the food cycle, poses a severe health risk to the region's residents, necessitating immediate intervention measures. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Females of Bakerdania tadjikistanica sp. nov. (Acari: Heterostigmata: Neopygmephoridae) are described from a soil sample collected from the mountain pasture in Tajikistan. This is the first record of the genus Bakerdania and family Neopygmephoridae in Tajikistan. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

زمینه و هدف: دیازینون، یک حشره­کش ارگانوفسفره است که به‌طور گسترده در شالیزار­ها و باغات استفاده می­شود. ورود آلاینده مقاوم به منابع تأمین آب شرب، خاک و محصولات کشاورزی، می­تواند اثرات مخربی بر سلامت انسان و محیط زیست داشته باشد. مطالعه حاضر با هدف شناسایی و جداسازی باکتری­های تجزیه­ کننده سم دیازینون و سنجش مقدار سمی که باکتری­های برتر در محیط مایع و خاک تجزیه می­کنند، انجام گرفت.مواد و روش­ها: در این پژوهش نمونه­برداری از باغات تنکابن انجام شد. شناسایی و تعیین توالی سویه­ها با استفاده از واکنش زنجیره ای پلیمراز بر اساس S rRNA16 صورت گرفت. میزان تجزیه دیازینون توسط باکتری‌های جدا شده با دستگاه کروماتوگرافی گازی سنجش شد.یافته­ ها: دو سویه باکتری تجزیه­ کننده دیازینون از جنس سراشیا و انتروباکترکلوآکا شناسایی شدند. باکتری­ها با غلظت 10 و 20 پی­پی­ام دیازینون در محیط براث و خاک به‌مدت 10 روز کشت داده شدند و مقدار تجزیه سم مورد اندازه­گیری قرار گرفت. بر اساس نتایج، باکتری سراشیا در محیط براث با غلظت اولیه 10 و 20 پی­پی­ام، 3/64% و 4/78% مصرف دیازینون داشت و در محیط خاک با همین غلظت 2/90% و 25/98% سم دیازینون را تجزیه کرد. باکتری انتروباکترکلوآکا در محیط براث و خاک به‌ترتیب 1/23%، 95/17% و 19/31%، 05/88% دیازینون را مصرف و تجزیه کرد. با توجه به نتایج حاصل، باکتری سراشیا بیشترین قابلیت تجزیه را نسبت به انتروباکتر دارد.نتیجه­­ گیری: نتایج این تحقیق نشان داد برخی میکروارگانیسم­های موجود در خاک، توانایی تجزیه دیازینون را دارند. استفاده از این میکروارگانیسم­ها و دیگر روش­های زیستی جهت پاک­سازی خاک­های آلوده می­تواند روش مناسبی باشد.

مقدمه: این مطالعه با هدف جداسازی و شناسایی باکتری های مقاوم به نقره و بررسی پتانسیل آنها در سنتز نانوسولفید نقره انجام شد. روشها: بررسی اولیه بیوسنتز نانوذرات سولفید نقره از طریق مشاهدات چشمی و بررسی طیف‌های جذبی اسپکتروفتومتری مرئی ماورای بنفش انجام شد. آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی مجهز به پرتوایکس پاشندۀ با هدف بررسی اندازه، شکل نانوذره و آنالیز عنصری انجام شد. به منظور تعیین گروههای عاملی دخیل در احیای زیستی سولفات نقره به نانوسولفید نقره از طیف سنجی تبدیل فوریه مادون قرمز استفاده شد. نتایج و بحث: براساس نتایج، سویه‌ی باکتریGMS10 Bacillus safensis با بالاترین مقاومت نسبت به سولفات نقره (5 میلی مولار)، قادر به سنتز نانوذرات سولفید نقره کروی شکل با متوسط اندازه‌ی 2/22 نانومتر در غلظت 1 میلی مولار سولفات نقره تحت شرایط بهینه 15 گرم در لیتر زیست توده و 36 ساعت گرماگذاری بود. این مطالعه نخستین گزارش از سنتز سبز نانوذرات سولفید نقره در باکتری B. safensis است.

در این پژوهش فاکتورهای مؤثر بر انتشار دی‌اکسید کربن و نسبت معدنی شدن در 12 مخروط افکنه در دامنه­های جنوبی آلاداغ با سنین نسبی جدید، میانه و قدیمی اندازه­گیری شد. گسترش فرسایش گالی در مخروط افکنه­های قدیمی­تر منجر به انتقال حجم وسیعی از لایه­های سطحی غنی از کربن آلی و لایه­های عمقی خاک شده است. این رخداد با تقویت شکستن خاکدانه­ها و کمپلکس­های معدنی-آلی، افزایش حساسیت کربن آلی خاک نسبت به معدنی شدن میکروبی را به دنبال داشته است. درحالی‌که مخروط­ افکنه­های جوان­ در مقایسه با مخروط­های فعال و قدیمی­تر محیط نسبتاً پایدارتری را به معرض نمایش گذاشته­اند. شکل­گیری این مخروط­ها در قاعده مخروط­ افکنه­های قدیمی منجر به افزایش تجمع رسوبات ریزدانه، کاتیون­های قابل‌تبادل و کربن آلی حمل شده از سطوح مخروط­های قدیمی شده است. از سوی دیگر، ظرفیت جابجایی کمتر فرایندهای فرسایشی در این محیط­ها با توجه به موقعیت قرارگیری­شان، محیطی پایدار برای ترکیب ذرات ناپایدار کربن آلی با رسوبات ریزدانه و کاتیون­های قابل‌تبادل فراهم می­آورد. این مکانیزم منجر به افزایش پایداری خاکدانه­ها در این محیط­ها شده که به‌نوبه خود حساسیت پذیری کربن آلی نسبت به تنفس میکروبی را کاهش می­دهد؛ بنابراین علی­رغم اینکه مؤلفه‌های ناپایدار کربن آلی و متعاقباً تنفس میکروبی در این محیط­ها نسبت به سایر مخروط­ها بسیار زیاد بوده است، نرخ معدنی شدن به دلیل حفاظت کربن آلی خاک بسیار پائین­تر از سایر لندفرم­ها بوده است. تفاوت­های ژئومورفولوژیک مخروط افکنه­هایی با سنین مختلف منجر می­شود این لندفرم­ها شرایط ناپایداری را در نرخ تبادل کربن از پدوسفر به اتمسفر به نمایش بگذارند.

از آنجا که ایرانیان یکی از اولین مردمانی بوده‌اند که از دوران گردآوری خوراک گیاهی و جانوری (صیادی و شکار) گذر کرده و پا در یکجانشینی و تولید خوراک گیاهی و حیوانی نهاده‌اند. پس طبیعی است که بیش از دیگر مردمان جهان به خاک به دیده احترام نگاه کنند. این گرامیداشت به اندازه‌ای بوده که ایرانیان خاکی بودن را صفتی والا دانسته و خود را به این صفت نام‌گذاری می‌کنند. ستایش افتادگی و تواضع در ادبیات ایرانی بازتاب یافته است.تقدس خاک همچنین سبب شده است که آنان در پاکیزگی زمین و نیالودن آن سخاوت بسیار داشته و در پاکیزه داشتن خاک و آب و هوا به خویشتن سختی‌های بسیار روا دارند و در آبادانی و پاکیزگی و سرسبزی خاک بسیار بکوشند.گفتنی است که ستایش زمین و خاک تنها ویژۀ ایرانیان باستان نبوده است، هومر از شاعران دوران باستان یونان که در اشعار خود، کار و کشاورزی را ستوده است، دربارۀ زمین سروده:«در بارۀ زمین، این مادرِ همگان، می‌سرایم: ای زمینِ ستوار! که همه چیز جهان را تغذیه می‌کنی،... آنِ تو جان بخشی و فنای آدمی زادگان میرا است.»( )

Copyright of Journal of Water & Soil Conservation is the property of Gorgan University of Agricultural Sciences & Natural Resources and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

کاهوی موجدار (Lactuca undulata Ledeb) گیاهی یکساله از تیره کاسنی است. یکی از مهمترین ترکیب سازنده این گیاه شیکوریک اسید است. هدف از این پژوهش بررسی اثر نوع بستر و شرایط کشت بر مقدار شیکوریک اسید در جمعیت‎های مختلف گیاه کاهوی موجدار است. به این منظور بذرهای جمع‌آوری شده از مناطق (چشمه‌علی، قم، میرزابایلو، بیارجمند و فیروزکوه)، در گلدان و در دو نوع بستر خاک مزرعه و خاک جمع‎آوری‌شده از رویشگاه طبیعی کشت شده و در دو شرایط فضای باز و اتاقک رشد نگهداری شدند. گروهی از گیاهان نیز در کرت‎هایی 1×2 متر در مزرعه کشت شدند. این طرح در قالب بلوک‌های کاملاً تصادفی انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین میزان رشد در نمونه‌های میرزابایلو که در اتاقک رشد کشت یافته بودند، مشاهده شد. از طرفی دیگر جمعیت‎های چشمه‌علی، میرزابایلو و فیروزکوه با تاخیر یک‌ماهه نسبت به جمعیت‎های قم و بیارجمند وارد فاز زایشی شدند. در جمعیت‌های مورد بررسی، مقدار شیکوریک اسید در گیاهانی که در گلدان و در فضای باز رشد یافته بودند، بیشتر از نمونه‌هایی بوده که در مزرعه و یا اتاقک کشت رشد یافته‌ بودند. بالاترین مقدار شیکوریک اسید (24/1 میلی‌گرم برگرم وزن خشک) در جمعیت فیروزکوه کشت شده در گلدان حاوی خاک منطقه مشاهده شد. بیشترین مقدار کلروژنیک اسید (98/0 میلی‎گرم بر گرم وزن خشک) و کافئیک اسید (50/0 میلی‎گرم بر گرم وزن خشک) نیز در جمعیت چشمه‌علی کشت شده در گلدان حاوی خاک رویشگاه طبیعی مشاهده شد. نتایج حاضر نشان می‌دهد که در بین جمعیت‎های مورد بررسی تنوع فیتوشیمیایی بالایی وجود دارد.

چکیده مقدمه: میکوریز آربوسکولار رایج‌ترین نوع همزیستی با گیاهان را در بین انواع مختلف قارچ‌های میکوریز تشکیل می‌دهد. کلونیزاسیون ریشه با این قارچ‌ها سبب افزایش مقاومت گیاهان در برابر تنش‌های زنده و غیرزنده، افزایش رشد ازطریق افزایش جذب عناصر، بهبود‌یافتن رابطۀ آبی گیاهان و حفاظت از گیاهان در برابر بیماری‌ها می‌شود. مواد و روش‏‏ها: در مطالعۀ حاضر، هشت گیاه از مناطق جوپار و ماهان استان کرمان انتخاب شدند و نمونه‌برداری از عمق صفر تا 30 سانتی‌متری ناحیۀ ریزوسفر هر گیاه شامل خاک و ریشه‌های نازک به‌منظور محاسبۀ فراوانی قارچ‌های میکوریز آربوسکولار در خاک، شناسایی اسپورها و تعیین درصد کلونیزاسیون ریشه انجام شد. روش فیلیپس و هایمن برای رنگ‌آمیزی ریشه‌ها استفاده و درصد کلونیزاسیون ریشه‌ها تعیین شد. تراکم اسپور در نمونه‌های خاک پس‌از جداسازی اسپورها از 10 گرم نمونۀ خاک به روش الک مرطوب به دست آمد و اسپورهای موجود و همچنین اسپور غالب در خاک هر گیاه بررسی و سپس بررسی آماری داده‌ها انجام شد. نتایج: تمام نمونه‌های ریشۀ بررسی‌شده رابطۀ همزیستی با قارچ‌های میکوریز آربوسکولار داشتند. درصد کلونیزاسیون در گیاهان همیشه‌بهار، پونه، کاسنی، تخم‌شربتی و کرچک 100 درصد و در خرفه، گالوک و بابونه به‌ترتیب 98، 95 و 88 درصد تعیین شد؛ میانگین تعداد اسپور در 10 گرم خاک نیز به‌ترتیب 18، 62، 16، 34، 3، 15، 25 و 7 برآورد شد و بر اساس تحلیل‌های آماری مشخص شد در بیشتر گیاهان، رابطۀ مستقیمی بین تعداد اسپور و درصد کلونیزاسیون میکوریزایی وجود دارد؛ سپس اسپورهای موجود و همچنین اسپور غالب در خاک هر گیاه شناسایی شد. بحث و نتیجه‏گیری: زیادبودن تعداد اسپور در 10 گرم خاک و درصد درخور توجه کلونیزاسیون میکوریزایی در منطقۀ مطالعه‌شده نشان می‌دهد چنین اقلیم‌هایی ذخیره‌گاه طبیعی ارزشمندی برای گونه‌های گیاهی، جانوری و ریزموجودات به شمار می‌آیند.

شناسایی نیازهای اکولوژیک گونه‌های گیاهی مختلف و عوامل محیطی مؤثر در استقرار آن‌ها را می‌توان نخستین گام در راستای شناخت مناطق مستعد رشد و توسعه آن‌ها جهت اصلاح و احیای مراتع از طریق مرتع‌کاری دانست. از این رو، در مطالعه حاضر، نقش متغیرهای فیزیکی و شیمیایی خاک در پراکنش و استقرار گیاهان دارویی در منطقه دراسله استان مازندران مورد مطالعه قرار گرفته است. برای اندازه‌گیری پوشش گیاهی از پلات‌های یک متر‌مربعی در امتداد ترانسکت‌های 50 متری با استقرار تصادفی- سیستماتیک استفاده شد. در کنار هر ترانسکت یک نمونه خاک نیز برداشت و جهت تعیین ویژگی‌های فیزیکی و شیمیایی خاک به آزمایشگاه منتقل شد. سپس با تکنیک رسته‌بندی و انجام تجزیه و تحلیل‌های تطبیق قوس‌گیری شده (DCA)3 و تطبیق متعارفی (CCA)4 اثر این متغیرها بر پراکنش گیاهان دارویی تعیین شد. تعداد 29 گیاه دارویی در منطقه شناسایی شد. نتایج آنالیزهای چندمتغیره نیز نشان داد که اثر متغیرهای خاکی بر پراکنش گیاهان دارویی معنی‌دار است و اکثر گونه‌ها تحت تأثیر این متغیرها قرار گرفتند. در این بین، اسیدیته و میزان رس تعداد بیش‌تری از گیاهان را تحت تأثیر قرار دادند. بنابراین، پراکنش گیاهان دارویی در منطقه دراسله تا حد زیادی متأثر از متغیرهای خاکی است و با شناسایی این عوامل می‌توان گام مؤثری در معرفی و کاشت این گیاهان در مناطق مستعد و مناسب برداشت.

طی سال 1395، 277 نمونه از مناطقی از استان‌های فارس و خوزستان به طور تصادفی، از کمپوست برگ گیاهان در سطح خاک (خاک‌برگ)، کود دامی پوسیده، خاک بکر و خاک فراریشه گیاهان به آزمایشگاه منتقل شد. قارچ‌ها به دو روش کشت خاک در تشتک و رقیق‌سازی خاک، از نمونه‌ها جداسازی و پس از خالص‌سازی، جدایه‌های موکورالز براساس خصوصیات رشدی، ریخت‌شناختی و میکروسکوپی قارچ‌ها، شناسایی شدند. گونه‌های Absidia cylindrospora، A. pseudocylindrospora و Cunninghamella echinulata var. indica،برای میکوبیوتای ایران جدید بودند.

امروزه در تمام دنیا به گیاهان دارویی و نقش آنها در تولید داروهای فاقد عوارض داروهای شیمیایی توجه ویژه ای می شود. کشور ما نیز با بهره گیری از پتانسیل اقلیمی متنوع نقش بسزایی در تولید این گیاهان در دنیا دارد. تدوین و اجرای برنامه های موثر در راستای احیاء، حفاظت و بهره برداری کارآمد از گونه های دارویی با شناخت ویژگی ها و نیازهای اکولوژیکی آنها امکان پذیر است. حنا با نام علمیLowsonia inermis L. گیاهی چند ساله است که از لحاظ دارا بودن خواص دارویی و کاربرد های صنعتی از ارزش بالایی برخوردار است. در این بررسی مشخصات اقلیمی مناطق زیر کشت، خصوصیات فیزیکی-شیمیایی خاک، اطلاعات عملکرد، مراحل مختلف فنولوژیکی و همچنین اطلاعات مدیریتی مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که این گیاه در استان کرمان در مناطق شهداد، رودبار، بم و کهنوج پراکنش دارد. پهنه بندی اقلیمی مناطق رویشگاهی بر اساس ضریب خشکی دومارتن از نوع اقلیم خشک می باشد. متوسط میزان بارندگی سالانه این رویشگاه ها 7/72 میلی متر، رطوبت نسبی 6/33 درصد، ارتفاع از سطح دریا 632 متر و دمای متوسط آن 5/26 درجه سانتی گراد است. خاک رویشگاه ها عمدتا دارای بافت شنی-لومی با اسیدیته 19/8، هدایت الکتریکی 84/3 دسی زیمنس بر متر و مقدار ماده آلی 06/0 تا 12/0 درصد می باشد. حنا در مجموع گونه ای حساس به سرما است که در شرایط اقلیمی خشک با متوسط بارندگی سالیانه کمتر از 100 میلی متر قادر به رشد است. آبیاری گیاه در کلیه مناطق بصورت کرتی و با مقدار بیش از 8000 متر مکعب در هکتار می باشد. میزان مصرف کود شیمیایی نیتروژن نیز بیش از 250 کیلوگرم در هکتار مشاهده شد. نتایج رگرسیون نشان داد که رطوبت نسبی منطقه، درصد نیتروژن خاک و میزان مصرف آب مهمترین عوامل تاثیر گذار بر رشد و نمو گیاه حنا می باشند. در مجموع لازم است با توجه به اهمیت گیاهان دارویی با بررسی جنبه های مختلف اکوفیزیولوژیک کشت حنا، راهکاری برای ایجاد مدیریت بهینه و توسعه سطح زیر کاشت در مناطق بومی در کشور فراهم شود.

سابقه و هدف: گونه راش به عنوان یکی از با ارزش‌ترین گونه‌های صنعتی ایران با حضور در ترکیب‌های تاجی گونه‌های مختلف اثرات متفاوتی بر حاصل‌خیزی خاک خواهد داشت. مطالعات متعددی به بررسی نقش ترکیب تاج پوشش بر چرخه‌های بیوژئوشیمیایی پرداختند و نتایج متفاوتی حاصل شده‌ است. ترکیب‌های متفاوت تاج پوشش در مقیاس‌های مختلفی ناهمگنی ایجاد می‌کنند. این تفاوتها با تاٌثیری که بر کمیت و کیفیت جریان وروی و خروجی آب و عناصر غذایی دارند بر جریان‌های بیوژئوشیمیایی نیز اثرات مختلفی خواهند داشت. هدف این پژوهش تعیین عملکرد تاج پوشش خالص و آمیخته راش هیرکانی در تغییرات چرخه بیوژئوشیمیایی این گونه است. مواد و روش: چهار ترکیب تاج پوشش درخت راش در اشکوب فوقانی، شامل راش- ممرز، راش- افراپلت، راش آمیخته (راش- افراپلت- ممرز) و راش خالص در جنگل آموزشی- پژوهشی دانشگاه تربیت مدرس مورد توجه قرار گرفت. برای هر ترکیب‌ پنج تکرار مشخص و در مجموع بیست قطعه نمونه در جنگل ایجاد شد. در فصل رویش (تابستان)، نمونه‌های لاشبرگ و خاک (10 × 50 ×50 سانتی‌متر) در نزدیکترین فاصله به تنه اصلی درختان راش و از چهار سمت آن جمع‌آوری و یک نمونه ترکیبی به آزمایشگاه انتقال داده شد. مشخصه‌های کربن و نیتروژن لاشبرگ، مشخصه‌های فیزیکی- شیمیایی خاک شامل وزن مخصوص، بافت خاک، رطوبت، واکنش خاک، کربن آلی، نیتروژن کل و مشخصه‌های زیستی و تصاعد گازی شامل زیتوده میکروبی کربن و نیتروژن، جمعیت و زیتوده کرم خاکی، تصاعد گازی متان، دی‌اکسید کربن و نیتروزاکسید اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: ترکیب آمیخته تاج پوشش بالاترین کیفیت لاشبرگ با بیشترین مقدار نیتروژن و کمترین مقدار کربن را نشان داد. کمترین مقدار چگالی ظاهری و بیشترین مقدار رطوبت خاک در ترکیب خالص راش مشاهده‌ شد و بافت خاک تفاوت معنی‌داری نشان نداد. بیشترین میزان pH و نیتروژن خاک در ترکیب آمیخته و بیشترین مقدار کربن و نسبت کربن به نیتروژن خاک در ترکیب خالص راش مشاهده ‌شد. بیشترین مقادیر زیتوده میکروبی کربن (80/707 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، زیتوده میکروبی نیتروژن (79/50 میلی‌گرم بر کیلوگرم)، تصاعد دی‌اکسیدکربن (54/0 میلی‌گرم دی‌اکسیدکربن در مترمربع در روز) و نیتروزاکسید (38/ میلی‌گرم نیتروزاکسید در مترمربع در روز) در ترکیب خالص راش و بیشترین تعداد (60/2 تعداد در مترمربع) و زیتوده ‌کرم‌خاکی (29/ 11 میلی‌گرم در مترمربع) در ترکیب آمیخته مشاهده ‌شد. تصاعد متان تفاوت آماری معنی‌داری در بین ترکیب‌های مختلف درختی نشان نداد. نتیجه‌گیری: نتایج پژوهش حاضر نشان داد ترکیب تاج پوشش خالص راش نسبت به دیگر ترکیب‌های درختی بر چرخه‌های کربن و نیتروژن تاٌثیر بیشتری داشته ‌است و این تاثیر با توجه به مقادیر به دست آمده وابسته به سطح بالاتر رطوبت خاک و میزان کربن آلی بوده است. همچنین سایر مشخصه‌هایی که در مطالعات به تاٌثیر مثبت آنها بر چرخه‌های مذکور اشاره شده است در این مطالعه تاثیری نشان ندادند.

Pseudomonas putida یکی از شناخته شده‏ترین باکتری‏هاست که جدایه‏های بسیار زیادی از آن از سراسر دنیا گزارش شده است. برخی از جدایه‏های این باکتری جزو مهم‏ترین عوامل حل‏کننده‌ فسفات در خاک می‌باشند که باعث افزایش دسترسی گیاهان به این عنصر و بهبود رشد آنها می‏گردد و به همین دلیل جزء باکتری‏های مفید خاکزی محسوب می‏شوند. عوامل مختلفی بر رشد طبیعی این باکتری‌ در خاک اثر می‏کند که یکی از مهم‏ترین این عوامل، آفت‏کش‏ها می‌باشند. در تحقیق حاضر تاثیر دو سم دیازینون و بنومیل در مقدارها و دماهای مختلف بر رشد جدایه‏ای از این باکتری‌ مورد آزمایش قرار گرفت. بر این اساس، نتایج نشان دادند که هر دو سم حتی در پایین‏ترین مقدار مورد مطالعه باعث کاهش معنی‏داری در رشد جمعیت باکتری می‏گردند، هر چند که توقف کامل رشد باکتری دیده نشد. مقدار توصیه شده و مصرفی کشاورزان برای هر دو سم در مزارع ایران 1000 میلی‏گرم بر لیتر است که در این غلظت رشد جمعیت باکتری برای هر دو سم بکاررفته بسیار کند و به ترتیب برای بنومیل 60% و برای دیازینون 89% کمتر از شاهد مشاهده گردید. سم بنومیل در هیچ یک ازدزهای استفاده شده باعث توقف کامل رشد و مرگ کامل باکتری نشد، در حالی‏که سم دیازینون در غلظت‏های 2500 میلی‏گرم بر لیتر و بالاتر از آن باعث مرگ کامل سلول‏های باکتری و از بین رفتن جمعیت اولیه باکتری گردید. در دماهای بالای 30 درجه کاهش معنی‏داری در رشد جمعیت باکتری مشاهده شد که این کاهش رشد، در حضور غلظت‏های مختلف هر دو سم بطور معنی‏داری تشدیدگردید.

Background & Objective: Toxocariasis is a parasitic disease caused by dog ascaris and cat ascaris. Raising pets, especially dogs or cats, has been part of modern life and this raising is the cause of soil contamination by Toxocara spp. eggs. Contacted with contaminated soil is considered the main reservoir of transmission of Toxocara infection to humans. This survey was carried out to clarify the current status of soil contamination by Toxocara spp. eggs. Materials & Methods: Soil contamination by Toxocara spp. eggs was surveyed in Fasa from April to December 2018. In this study, 56 soil samples were collected from 10 public parks in Fasa. The soil samples were provided by the flotation method and examined by a microscope. Results: The results of this study showed that six (60%) of 10 parks were contaminated by Toxocara eggs. Out of 56 samples collected, 54 Toxocara spp eggs were found. Conclusion: High prevalence of Toxocara spp. eggs in soil samples of this study can be associated with the rising population of stray dogs or cats and pets in public parks, the carriers of adult worms and the active source of soil contamination. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

روش‌های فیزیکی و شیمیایی مورد استفاده برای پاک‌سازی آلاینده‎های نفتی، روش‌هایی بسیار دشوار، خطرناک و پرهزینه هستند. ولی بیوتکنولوژی، بسیاری از اوقات راهکارهای موثرتری را برای آلودگی زدایی از محل‌های آلوده فراهم می‌آورد. هدف از این پژوهش، ارزیابی تکنیک زیست فزونی در حذف آلاینده‌های نفتی می‌باشد. در این پژوهش خاک‌های آلوده به گازوییل به مدت 100 روز در ستون‌های مکعب مستطیل به ابعاد m 1×1×1 در دمای محیط و رطوبت نسبی 50% تحت عمل زیست فزونی با میکروب‌ها قرار گرفت و با نمونه خاک آغشته به گازوییل بدون تلقیح میکروبی مقایسه گردید و در نهایت جدایه به‌دست آمده توسط تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی شناسایی شد. نتایج شمارش کلی میکروارگانیسم‌ها و آنالیز گاز کروموتوگرافی بیان‌گر این واقعیت است که در مدت 100 روز پس از تلقیح میکروبی ستون‌های خاک مورد نظر، جمعیت میکروبی خاک از 6 10 × 2 به cfu 10 10× 6/2 افزایش داشته است که با توجه به نتایج تست‌های بیوشیمیایی و مولکولی، مشخص شد که در این بین باسیل‌های گرم منفی اکسیداز مثبت (پسودوموناس آئروژینوزا)، جمعیت غالب را تشکیل می‌دهند. آنالیز کیفی و کمی به کمک دستگاه گاز کروموتوگرافی نشان می‌دهد که برخی از اجزاء موجود در نمونه تحت درمان، توسط زیست فزونی از بین رفته یا کاهش یافته‌اند. بررسی‌های انجام شده روی نمونه‌های آغشته به گازوییل توسط دستگاه گاز کروموتوگرافی نشان‌دهنده پاک‌سازی زیستی آلاینده گازوییل توسط میکروب‌های به‌دست آمده از مرحله غربال‌گری می‌باشد.

خاک‌های آلوده به ترکیبات نفتی بالاخص هیدروکربن‌های پلی آروماتیک یکی از معضلات محیط‌ زیست محسوب می‌شود. این گروه از هیدروکربن‌های نفتی با ترکیبات پیچیده دو حلقه‌ای یا چند‌ حلقه‌ای، از کربن و هیدروژن تشکیل شده‌اند. روش‌های زیادی برای پاک‌سازی خاک‌های آلوده ارائه شده است که اکثراً پر هزینه بوده و دارای فرآیندی پیچیده و دشوارند. هدف از انجام این تحقیق، نحوه استفاده از فرآیند فتوکاتالیستی جهت حذف پایرن از هیدروکربن‌های پلی‌آروماتیک از خاک‌ آلوده است. در این تحقیق، با استفاده از روش رویه پاسخ، نمونه خاک به‌طور مصنوعی با غلظت mg/kg 40 پایرن آلوده گردید و با کمک طراحی آزمایش بر سطح آنها غلظت‌های 2، 4، 6، 8 و10 % وزنی از کاتالیست‌های TiO2ا، ZnO و SnO2 نشانده شد. نمونه‌های آلوده به مدت 10، 15 و20 ساعت در معرض تابش لامپ UV-C در داخل فتوراکتور تخریب قرار گرفتند. غلظت اولیه پایرن در خاک و همچنین غلظت‌های متفاوت از کاتالیست‌های مصرفی نشان داد، استفاده از 10 % وزنی کاتالیست TiO2 طی 20 ساعت، منجر به حذف 71 % پایرن از خاک شد. میزان کاهش پایرن از خاک با استفاده از روش استاندارد 5520-D توسط دستگاه طیف‌سنجی UV فلورسانس تعیین گردید. ادامه فرآیند حذف فتوکاتالیستی هیدروکربن‌های پلی‌آروماتیک با استفاده از نانو فتوکاتالیزورهای مختلف و تاثیر عواملی نظیر نوع و غلظت کاتالیست و زمان تابش UV بررسی شد. همچنین درصد راندمان حذف پایرن از خاک آلوده تعیین گردید و طیف‌های جذبی مربوط به آن‌ ارائه شد.

کانسار مس و معدن متروکه چغندرسر در جنوب غرب عباس آباد، در شرقی‌ترین بخش استان سمنان واقع شده است. هدف تحقیق حاضر ارزیابی غلظت سرب، روی، مس، منگنز و نیکل در خاک و گیاهان بومی منطقه معدنی چغندرسر است. برای بررسی تأثیر منطقه معدنی مس چغندرسر بر آلودگی خاک منطقه، سه ایستگاه نمونه‌برداری برای خاک و گیاه شامل: بالادست منطقه معدنی متروکه(شاهد)، منطقه معدن‌کاری متروکه و پائین‌دست منطقه معدنی متروکه انتخاب شد. غلظت این عناصر با استفاده از آنالیز ICP-OES اندازه‌گیری شد. همچنین پارامترهایEC ،pH ،,CEC کربنات کلسیم و مواد آلی، درصد ماسه ، سیلت و رس در نمونه‌های خاک نیز تعیین شد. نتایج نشان دادند که حضور کانسار بر پراکنش غلظت عناصر مس، سرب، روی و منگنز (به استثنا نیکل) در خاک مؤثر بوده و بالاترین غلظت این عناصر در منطقه معدنی متروکه مشاهده شد. همچنین با هدف ارزیابی تأثیر حضور کانسار مس بر تجمع فلزات سنگین در گونه‌های گیاهیبومی منطقه، با توجه به تراکم و تاج پوشش و فراوانی گونه‌ها، پنج گونه گیاهی شامل اسپند، درمنه دشتی، افدرا، قیچوکاروانکشبرای بررسی انتخاب شد. غلظت این عناصر در نمونه‌های گیاهی (اندام‌های هوایی و زمینی) با دستگاه جذب اتمیتعیینشد. نتایج نشان داد که بیشترین غلظت مس در اندام زمینی درمنه (mg/kg 48/52) در منطقه معدنی متروکه است. محاسبه شاخص‌های بیوژئوشیمیایی نشان داد که بیشترین میزان فاکتور انتقال مربوط به عنصر منگنز در افدرا (29/3) است و بیشترین میزان فاکتور تمرکز زیستی مربوط به عنصر سرب در کاروانکش (48/0) است. به‌طور کلی حضور کانسار مس و معدن متروکه بر توزیع غلظت عناصر مورد بررسی به جز نیکل درخاک و گیاهان بومی منطقه مؤثر بوده‌است.

فناوری الکتروکینیتیک یکی از روش‌های پیشرفته برای تجزیه و استخراج فلزات سنگین و آلاینده‌های آلی از خاک‌های اشباع، غیر اشباع و آب‌های زیرزمینی به شمار می‌آید. در این روش با اعمال میدان الکتریکی ضعیف، آلاینده‌ها با مکانیزم‌های مختلف الکترولیز، الکترواسمز، مهاجرت الکتریکی و الکتروفورز به حرکت در می‌آیند. در این تحقیق، روش الکتروکینیتیک به کمک شوینده غیر یونی برای حذف پرکلرواتیلن از خاک‌های رسی در مقیاس آزمایشگاهی به مدت 10 روز بررسی گردید. میزان تغییرات جریان الکتریکی، جریان الکترواسمز و همچنین pH در مخازن آند و کاتد به صورت روزانه و مقدار پرکلرواتیلن در انتهای دوره آزمایش مورد سنجش قرار گرفت. نتایج به‌دست آمده نشان می‌دهد در فرآیند الکتروکینیتیک، پرکلرواتیلن به دلیل حلالیت کم، غیر قطبی بودن و جذب بالا در خاک، تحت تاثیر جریان الکترواسمز و مهاجرت یونی قرار نمی‌گیرد. ولی با استفاده از شوینده غیر یونی، بازده حذف آلاینده به میزان قابل توجهی افزایش یافته و سبب حذف 51% پرکلرواتیلن از خاک شده است.

پسماندهای آلی بطور طبیعی حاوی مقادیر قابل ملاحظه ای عناصر غذایی می‌باشند که به علت وجود مواد آلی زیاد، قابلیت جذب عناصر غذایی در خاک (خصوصا خاک‌های آهکی و قلیایی) را افزایش داده و کمبود عناصر غذایی کم مصرف را مرتفع می نمایند. پسماندهای آلی حاوی آلودگی‌های پاتوژنی است که توسط میکرواورگانیسم هایی چون باکتری ها، قارچ ها و غیره انتقال می‌یابند. هدف از این تحقیق بررسی تاثیر شیرابه زباله شهری تیمار شده با سه نمک، 1) سولفات مس، 2) کلرید آهن و 3) بنزوات سدیم، به عنوان تیمارهای آزمایشی هر کدام با دو مقدار 40 و 80 میلی گرم نمک بر لیتر بود که روی خصوصیات رویشی گیاه جو و خصوصیات خاک در قالب طرح کاملاً تصادفی بصورت فاکتوریل با سه تکرار در شرایط آزمایشگاهی و گلدانی در دانشکده کشاورزی دانشگاه فردوسی مشهد در سال زراعی 89-1388 انجام شد. نتایج نشان داد که کل وزن خشک گیاه تفاوت معنی داری در تیمارهای آزمایشی با نمک‌های مختلف نداشت. حداکثر غلظت نیتروژن و پتاسیم گیاه در تیمار سولفات مس، و غلظت فسفر گیاه در دو تیمار سولفات مس و کلرید آهن مشاهده شد. افزایش مقدار نمک موجب افزایش هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک و کاهش ارتفاع، وزن کل خشک گیاه، نیتروژن و فسفر شد. ارتفاع، کل وزن خشک گیاه، غلظت فسفر و پتاسیم گیاه در تیمار سولفات مس 40 حداکثر، و غلظت نیتروژن گیاه در رتبه دوم بود. بیشترین کاهش در ارتفاع و وزن کل خشک گیاه در تیمار کلرید آهن با افزایش مقدار نمک و حداقل غلظت نیتروژن در این تیمار مشاهده شد. هدایت الکتریکی عصاره اشباع خاک در تیمار سولفات مس 40 در رتبه سوم و نیتروژن کل خاک در تیمارهای بنزوآت سدیم 80 و سولفات مس 40 میلی گرم بر لیتر در رتبه اول و پتاسیم قابل دسترس خاک در تیمار سولفات مس 40 میلی گرم بر لیتر در رتبه دوم بود. با توجه به نتایج بدست آمده تیمار سولفات مس 40 میلی گرم بر لیتر مناسبترین نمک برای تیمار کردن شیرابه زباله شهری و افزایش رشد و کل وزن خشک گیاه جو می‌باشد.

برای جداسازی و تشخیص اسپورهای شاربن از خاک مناطق مختلف ایران بمنظور تعیین کانونهای شاربن تعداد 668 نمونه خاک در طول سالهای 1383-1382جمع آوری و آزمایش گردید. اسپورهای باکتری از طریق شناور سازی خاکها در آب مقطر، نگهداری در دمای اتاق، فیلترا سیون ، شوک حرارتی و کشت بر روی بلاد آگار و محیط انتخابی P‏LET جداسازی شد . باسیلوس آنتراسیس با استفاده از آزمایشهای متداول باکتریولوژیکی ، بیوشیمیائی و بیولوژیکی تشخیص داده شد. اسپورهای زنده باسیلوس آنتراسیس از 61 نمونه (1/9 درصد) از کل 668 نمونه خاک جدا گردید که 21 نمونه از آنها (4/34%) حاوی باکتری کپسول زا با حدتهای متفاوت بود که برخی ازآنها حدت بسیار زیاد و برخی حدت کمی داشتند و بقیه یعنی 40 نمونه حاوی باکتری غیرکپسول زا بودند. باکتریهای جدا شده و حدت آنها بوسیله آزمایش واکنش زنجیر پلیمراز (PCR) با استفاده از پرایمرهای اختصاصی و همچنین تلقیح به حیوانات آزمایشگاهی تایید شد. جدا سازی باسیلوس آنتراسیس از خاک در این بررسی برای اولین بار در ایران گزارش می شود. باکتریهای کپسول زا از نمونه های خاک استانهای اصفهان، خوزستان ، آذربایجان غربی، خراسان، چهار محال و بختیاری و قزوین جدا گردید. بدلیل وجود سویه های بسیار حاد باسیلوس آنتراسیس در این مناطق، بررسی اجرای برنامه های کنترلی نظیر واکسیناسیون منظم تمام دامهای حساس و سروویلانس بیماری در دامها و انسان در چنین مناطقی که بیماری بصورت بومی وجود دارد توصیه شده است .

This paper focuses on the story of Three Drops of Blood by Sadegh Hedayat. Sadegh Hedayat, a writer in the periphery of his society, is recognized as one of the Iranian modern writers. The current research studies the images of soil in Three Drops of Blood by Sadegh Hedayat, which are frequently noticed in the imaginations of the characters of the story. The paper discusses how the point of view of the writer leads to imaginations resulting from this element and creates images which represent the internal feelings of the characters of the story. By analyzing the imagination of the writer through the created images and the imaginations on the element of soil, the writer's unconscious desires and imaginations which frequently reveal in his conscious level are studied. To that end, Bachelard's (1960) model of criticism was used, and as such the literary images on the element of soil are instrumental in decoding Hedayat's imagination. We analyzed the images in Three Drops of Blood emerged from the author's anxiety and worry. We demonstrate that how author's imagination has led to fantasize for overcoming worry and fear of death [ABSTRACT FROM AUTHOR]

زمینه و هدف: نشت فلزات سنگین از کمپوست منجر به انباشته شدن عناصر در لایه‌های خاک و در نتیجه آلوده شدن آب‌های ‌زیرزمینی می‌گردد. لذا هدف این مطالعه، بررسی تأثیر کمپوست بر میزان نشت فلزات سنگین، سدیم، پتاسیم و سولفات از خاک می‌باشد. مواد و روش­ها: در این تحقیق تجربی – کاربردی، سه ستون پلی‌اتیلن (ارتفاع 50 سانتی‌متر و قطر داخلی 10 سانتی‌متر) پر از خاک شنی رسی لومی که به­صورت تصادفی انتخاب شده بود، پر گردید. سپس میزان 10 کیلوگرم بر مترمربع کمپوست بر روی ستون‌ها پاشیده شد و روزانه 250 میلی­لیتر آب مقطر روی هر ستون پاشیده می‌شد، شیرابه حاصل از ستون روزانه از نظر pH ، هدایت الکتریکی، سولفات، سدیم، پتاسیم، سرب، کروم و کادمیوم مورد آنالیز قرار ‌‌گرفت، تجزیه و تحلیل داده ها توسط نرم­افزارهای Excel ، SPSS و آزمون کروس کال والیس انجام شد. یافته­ها: یافته­ها نشان داد که کاربرد کمپوست غنی­نشده و غنی­شده سبب کاهش pH شیرابه (از 17/0±43/7 به 25/0±7/6 و 11/0±07/7) و افزایش هدایت الکتریکی (از 3/0±8/1 میلی زیمنس بر متر شاهد 12/0±7/3 و به 41/0±87/12) گردید. میزان نشت فلزات در تیمار غنی نشده نسبت به شاهد معنادار نبود (78/0 < p )، ولی میزان نشت هر سه فلز با کاربرد کمپوست غنی­شده نسبت به شاهد معنادار بود (001/0 ≥ p). نتیجه‌گیری : کاربرد کمپوست حاوی فلزات بیشتر بر روی خاک شنی رسی لومی سبب افزایش نشت فلزات از خاک می‌شود. لذا افزودن کمپوست به­طور مکرر باعث می‌گردد که کیفیت آب­های زیرزمینی به خطر بیافتد.