Search

Η σχέση του Μανόλη Αναγνωστάκη με το ποδόσφαιρο και τις κοινωνικές προεκτάσεις του αθλήματος υπήρξε σύνθετη και σε γενικές γραμμές θετική. Εξετάζονται ποδοσφαιρικά δοκίμια του Αναγνωστάκη, ποιητικές του εγγραφές, καθώς και αυτοβιογραφικά του κείμενα. Στα κείμενα αυτά καταδεικνύονται η αγάπη του συγγραφέα για το ποδόσφαιρο, η βιωματική του σχέση με το άθλημα, ορισμένες αρνητικές όψεις του ποδοσφαίρου ως κοινωνικού φαινομένου, αλλά και η προβολή ποδοσφαιρικών πρακτικών, όπως οι μεταγραφές, στο πολιτικό πεδίο. Ιδίως το κείμενο «Μεταγραφές με … “υποσχετική”» λειτουργεί ως σάτιρα των πολιτικών ηθών και της πολιτικής συμπεριφοράς συγκεκριμένων ανθρώπων και κομμάτων. Γενικότερα, το έργο του Μανόλη Αναγνωστάκη είναι πολύπλευρο. Χαρακτηρίζεται από κριτική οξύνοια, πολιτική και κοινωνική φόρτιση και υπαρξιακή εμβάθυνση. Έχει και σήμερα τη δυναμική να προβληματίζει, να συγκινεί και να ανατρέπει κατεστημένες «βεβαιότητες». Σε αυτό συμβάλλουν και τα ποδοσφαιρικά κείμενα του, τα οποία επιβεβαιώνουν ότι ο Αναγνωστάκης ως συγγραφέας και ως διανοούμενος υπήρξε όχι μόνον ευαίσθητος αλλά και απρόβλεπτος, δηλαδή επί της ουσίας υψηλόβαθμα ποιητικός., Αθλητισμός και Κοινωνικές Επιστήμες, No. 1 (2023): Issue 1 - February 2023

Το 2020 και το 2021 η πανδημία του COVID-19 οδήγησε σε απροσδόκητους περιορισμούς, επιτρέποντας μόνο τις ατομικές προπονήσεις των αθλητών. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να καταγραφούν οι επιπτώσεις ενός προγράμματος προπόνησης στο εξωτερικό φορτίο, μετά τους περιορισμούς. Είκοσι ποδοσφαιριστές συμμετείχαν στην παρούσα εργασία. Τα δεδομένα καταγράφηκαν με σύστημα GPS με συχνότητα δειγματοληψίας 10Hz. Το εξωτερικό φορτίο αξιολογήθηκε σύμφωνα με τη συνολική απόσταση που διανύθηκε και τις ενέργειες υψηλής έντασης. Τρεις αγώνες πριν και δώδεκα μετά την καραντίνα αναλύθηκαν και συγκρίθηκαν. Κατά την καραντίνα 4.5 μηνών, οι παίκτες πραγματοποιούσαν 5-6 προπονήσεις την εβδομάδα. Η καταγραφή και η ανάλυση των προπονητικών μονάδων πραγματοποιήθηκε με ελεύθερη εφαρμογή του διαδικτύου. Τα αποτελέσματα έδειξαν σημαντική αύξηση στη συνολική απόσταση που καλύφθηκε κατά τη διάρκεια των αγώνων μετά την καραντίνα. Μη σημαντική αύξηση καταγράφηκε στις ενέργειες υψηλής έντασης. Τα συγκεκριμένα δεδομένα υποστηρίζουν ότι προπονητική διαδικασία που καταγράφεται μέσο μιας ελεύθερης εφαρμογής κινητού μπορεί να βελτιώσει την απόδοση, μετά από μακρά περίοδο αποχής από τις ομαδικές προπονήσεις όπως η καραντίνα και οι περίοδοι off-season. Συμπερασματικά, οι συγκεκριμένες εφαρμογές μπορούν να αποτελέσουν οικονομικές λύσεις, που μπορούν να χρησιμοποιούν κατά τη διάρκεια των off-season περιόδων, οδηγώντας με λιγότερες επιπτώσεις λόγω αποχής και υψηλότερη απόδοση στο επερχόμενο πρωτάθλημα., In 2020 and 2021, the COVID-19 pandemic led to unexpected restrictions, allowing only the individual training of the athletes. The purpose of the present study was to record the effects of a home-based training program on external load, after the Covid-19 confinement. Twenty soccer players participated in this study. The data was collected by GPS devices with a sampling rate 10Hz. The external load is evaluated by the total distance and the high-intensity actions. Three matches before and twelve games after the lockdown were analyzed and compared. During 4.5 month confinement period, the players performed 5-6 training sessions per week. The training sessions were monitored and evaluated by a free smartphone application. The results showed significant increases (p < 0.05) in the total distance covered during the matches after the intervention. No significant increase in high-intensity actions was found (p > 0.05). The present data suggest that an intervention monitored by a free application could improve soccer performance, even after long-term abstinence from team training such as quarantine or off-season periods. These data might provide affordable solutions, which could be used during the off-season period leading to reduce detraining effects and higher performance in the forthcoming championship.

Σκοπός της εργασίας ήταν η διερεύνηση της μετάβασης των ποδοσφαιριστών από τις ακαδημίες στην πρώτη ομάδα στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο. Συμμετείχαν 36 αθλητές, 18-23 χρονών από 6 επαγγελματικές ομάδες της χώρας. Το όργανο μέτρησης ήταν το ερωτηματολόγιο και οι συμμετέχοντες απάντησαν σε 8 ερωτήσεις. Επίσης 3 συμμετέχοντες μας έδωσαν συνέντευξη. Τα αποτελέσματα έδειξαν πως το ποδόσφαιρο είναι ένα απαιτητικό άθλημα και χρειάζεται οι νεαροί ποδοσφαιριστές να είναι καταρτισμένοι με εφόδια, όπως χαρακτήρα και προσωπικότητα με σκοπό να καταφέρουν να υπογράψουν το πρώτο τους επαγγελματικό συμβόλαιο. Απαιτείται σκληρή δουλειά στο γήπεδο και στο γυμναστήριο αλλά σημαντικό ρόλο έχει και ο παράγοντας της τύχης. Οι ποδοσφαιριστές που υπέγραψαν το πρώτο τους συμβόλαιο ένοιωσαν ικανοποίηση, απέκτησαν περισσότερη αυτοπεποίθηση και συμμετείχαν σε αγώνες με την πρώτη ομάδα. Επίσης οι μεγαλύτεροι σε ηλικία ποδοσφαιριστές και παράγοντες βοήθησαν τους νέους ώστε να προσαρμοστούν στη πρώτη ομάδα. Τέλος, από τους συμμετέχοντες μόνο 3 από αυτούς είχαν συνδυάσει το ποδόσφαιρο με το πανεπιστήμιο και σπούδασαν σε κάποια σχολή., The purpose of the study was to investigate the transition of footballers from academies to the first team in professional football. There were 36 athletes, 18-23 years old from 6 professional teams in the country. The measuring instrument was the questionnaire and the participants replied to 8 questions. Also, 3 participants interviewed us. The results have shown that football is a demanding sport and needs young footballers to be equipped with skills such as character and personality with a view to being able to sign their first professional contract. Hard work is needed on the field and at the gym, but a major role is also the factor of luck. The footballers who signed their first contract felt satisfied, gained more confidence and took part in matches with the first team. Also older footballers and the staff, helped young people to adapt to the first team. Finally, only three of them had combined football with the university and studied

Σκοπός της μελέτης ήταν η διερεύνηση των μακροχρόνιων διακυμάνσεων στη φυσική κατάσταση, στους δείκτες απόδοσης, στις αιματολογικές και βιοχημικές παραμέτρους σε άνδρες ποδοσφαιριστές. Συμμετείχαν 18 Έλληνες ημι-επαγγελματίες ποδοσφαιριστές ηλικίας 25 (±5,05) ετών, ύψους 180,77 (±5,93) cm, βάρους 78,51 (±5,25) kg και λίπους 10,5 (±1,67) % και οι οποίοι αγωνίζονταν στην Γ’ Εθνική Κατηγορία του Ελληνικού Πρωταθλήματος. Πραγματοποιήθηκαν 3 εργομετρικές και βιοχημικές αξιολογήσεις κατά την διάρκεια της μισής αγωνιστικής περιόδου της ομάδας (1η μέτρηση: έναρξη προετοιμασίας-ΕΠΡ, 2η : τέλος προετοιμασίας-ΤΠΡ, 3η : μέσον αγωνιστικής περιόδου-ΜΠ) και χωρίς να αλλάξει το προπονητικό και αγωνιστικό πρόγραμμα. Σημαντικές διαφορές στις φυσικές ικανότητες αποτυπώθηκαν στη μέση τιμή της σύστασης σώματος (μείωση 2η vs 1 η ), της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου VΟ2max (αύξηση 2η & 3η vs 1η ), της ταχύτητας στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου vVO2max (αύξηση 2η & 3η vs 1η ), της ταχύτητας στο αναερόβιο κατώφλι (αύξηση 2η & 3η vs 1η ), του κατακόρυφου άλματος (αύξηση 3η vs 1η ) και της % πτώσης ταχύτητας (μείωση 2η & 3η vs 1η ). Επιπλέον, σημαντικές διαφορές στις αιματολογικές και βιοχημικές παραμέτρους αποτυπώθηκαν στη μέση τιμή της χοληστερόλης (μείωση 3η vs 1η ), της ιντερλευκίνης-6 (αύξηση 2η & 3η vs 1η ), της μυοσφαιρίνης (αύξηση 2η & 3η vs 1η & 2η vs 3 η ), του σιδήρου (μείωση 2η & 3η vs 1η ), της τεστοστερόνης (αύξηση 3η vs 1η), της κορτιζόλης (μείωση 2η vs 1η) και των λευκών αιμοσφαιρίων (μείωση 3η vs 1η & 2η ). Συμπερασματικά, αυτή η μελέτη παρέχει δεδομένα αναφοράς για την αξιολόγηση Ελλήνων ημιεπαγγελματιών ποδοσφαιριστών και η διακύμανση των επιπέδων μεγάλου εύρους παραμέτρων μπορεί να παρατηρηθεί κατά τη διάρκεια μισής αγωνιστικής περιόδου. Σε αυτό το πλαίσιο, μελλοντική έρευνα θα πρέπει να επεκτείνει τη βάση δεδομένων και το χρονικό όριο ώστε να εξαχθούν ακόμη ασφαλέστερα συμπεράσματα. Λέξεις-κλειδιά: Έλληνες, ημι-επαγγελματίες, φυσικοί, αιματολογικοί, βιοχημικοί, δείκτες, The aim of the study was to investigate long-term variations in physical condition, performance indices, hematological and biochemical parameters in male soccer players. 18 Greek semiprofessional football players aged 25 (±5.05) years, height 180.77 (±5.93) cm, weight 78.51 (±5.25) kg and % body fat 10.5 (±1.67) participated and who competed in the 3rd National Division of the Greek Championship. 3 ergometric and biochemical evaluations were performed during half of the team's competitive season (1st measurement: start of preparationSPR, 2nd: end of preparation-EPR, 3rd: mid-season-MS) and without changing the training and competition schedule. Significant differences in physical abilities were reflected in the mean value of body composition (decrease 2nd vs 1st), maximal oxygen uptake VO2max (increase 2nd & 3rd vs 1st), speed at maximal oxygen uptake vVO2max (increase 2nd & 3rd vs 1 st), speed at anaerobic threshold (increase 2nd & 3rd vs 1st), vertical jump (increase 3rd vs 1st) and % drop in speed (decrease 2nd & 3rd vs 1st). In addition, significant differences in hematological and biochemical parameters were recorded in the mean value of cholesterol (decrease 3rd vs 1st), interleukin-6 (increase 2nd & 3rd vs 1st), myoglobin (increase 2nd & 3 rd vs 1 st &(decrease 2nd vs 1st) and white blood cells (decrease 3rd vs 1st & 2nd). In conclusion, this study provides reference data for the evaluation of Greek semi-professional soccer players, and the variation in the levels of large parameters can be observed during half a season. In this context, future research should expand the database and time period to draw even more secure conclusions.Keywords: Greeks, semi-professionals, physical, hematological, biochemical, markers. 2nd vs 3rd), of iron (decrease 2nd & 3rd vs 1st), testosterone (increase 3rd vs 1st), cortisol

Τα τελευταία χρόνια, παράλληλα με την αξιοσημείωτη ανάπτυξη του γυναικείου ποδοσφαίρου, μεγάλη προσοχή έχει δοθεί στη μελέτη της ασυμμετρίας μεταξύ των κάτω άκρων. Ωστόσο, παρατηρείται ασάφεια, για το αν και κατά πόσο οι ασυμμετρίες επηρεάζουν την απόδοση των αθλητριών. Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει α) τις πιθανές ασυμμετρίες ισχύος και μυϊκής δύναμης των κάτω άκρων και β) τη συσχέτιση των πιθανών ασυμμετριών με την επίδοση των αθλητριών στην ταχύτητα 10μ. και 30μ., καθώς και στην ταχύτητα αλλαγής κατεύθυνσης. Στην έρευνα έλαβαν μέρος 12 έφηβες (ηλικία: 15,8 ± 0,8 έτη, σωματική μάζα: 59,4 ± 7 κιλά, ύψος 160,5 ± 5,1 εκ.) και 10 ενήλικες αθλήτριες ποδοσφαίρου (ηλικία: 22,3 ± 4,4 έτη, σωματική μάζα: 62,2 ± 7,5 κιλά, ύψος 165,7 ± 6,1 εκ). Στις έφηβες αθλήτριες παρατηρήθηκε υψηλή αρνητική συσχέτιση της ροπής καμπτήρων/εκτεινόντων, στη γωνιακή ταχύτητα 300°/s, στη σύγκεντρη φάση, με το χρόνο ταχύτητας αλλαγής κατεύθυνσης (r= -0,60 έως -0,75 p < 0,05). Στις ενήλικες αθλήτριες παρατηρήθηκε υψηλή συσχέτιση των ασυμμετριών στην απόσταση άλματος από όρθια θέση με το χρόνο ταχύτητας αλλαγής κατεύθυνσης (r= 0,68, p < 0,05). Οι ενήλικες αθλήτριες εμφάνισαν σημαντικά μεγαλύτερες τιμές ασυμμετρίας στη ροπή εκτεινόντων μυών του γόνατος, στη γωνιακή ταχύτητα 60°/s, στη σύγκεντρη φάση (p= < 0,05). Οι επαγγελματίες άσκησης συστήνεται να εισάγουν προγράμματα δύναμης και ισχύος, καθώς και πρόληψης τραυματισμών, με στόχο τη μείωση των ασυμμετριών, ώστε να περιοριστεί η πιθανότητα τραυματισμών και ενδεχομένως, να βελτιωθεί η επίδοση των αθλητριών σε κάποιες δοκιμασίες φυσικής κατάστασης, In recent years, along with the remarkable development of women's soccer, significant attention has been given to the study of asymmetry in lower limbs. However, there is uncertainty about whether and to what extent asymmetries affect the performance of female soccer players. The aims of this study were to examine (a) possible asymmetries in power and muscular strength of the lower extremities, and (b) the correlation of potential asymmetries with the performance of athletes in the 10m and 30m speed tests, as well as in the agility test. The study involved 12 adolescent (age: 15.8 ± 0.8 years, body mass: 59.4 ± 7 kg, height: 160.5 ± 5.1 cm) and 10 adult female soccer players (age: 22.3 ± 4.4 years, body mass: 62.2 ± 7.5 kg, height: 165.7 ± 6.1 cm). In adolescent players, a high negative correlation was observed between the flexor/extensor torque at 300°/s angular velocity in the concentric phase and the time for change of direction speed (r = -0.60 to -0.75, p < 0.05). In adult players, a high correlation was found between the asymmetries in jump distance from a standing position and the time for change of direction speed (r = 0.68, p < 0.05). Adult players showed significantly higher asymmetry values in the extensor muscle torque of the knee at 60°/s angular velocity in the concentric phase (p < 0.05). Practitioners are recommended to implement strength and power training programs, as well as injury prevention protocols, aiming to reduce asymmetries, in order to minimize the risk of injuries, and potentially improve the performance of female soccer players in certain fitness tests

Στην εποχή της ραγδαίας μετάδοσης της πληροφορίας και της συνεχούς εξέλιξης των μεθόδων συλλογής και ανάλυσης δεδομένων αθλητών, η παγκόσμια βιομηχανία του ποδοσφαίρου δε θα μπορούσε να μείνει αμέτοχη. Υπέρογκα χρηματικά ποσά διατίθενται σε αναλύσεις για κατάλληλο σχηματισμό ομάδων, και σχεδιασμό παιχνιδιών. Μεγάλα χρηματικά ποσά επενδύονται στην εξόρυξη γνώσης από αθλητικά δεδομένα, με σκοπό την αύξηση κερδών και θεαματικότητας. Οι μέθοδοι αξιολόγησης παικτών είναι ένας τομέας ανάλυσης που βοηθά στη χάραξη στρατηγικών και στη διαμόρφωση ισχυρών ποδοσφαιρικών ομάδων. Στη μελέτη αυτή εφαρμόσαμε ένα καινοτόμο πλαίσιο αξιολόγησης και βαθμολογικής κατάταξης παικτών ποδοσφαίρου, το οποίο θεμελιώνεται σε μεθόδους μηχανικής μάθησης, και τροφοδοτείται με έναν συγκεκριμένο τύπο δεδομένων, τα λεγόμενα soccer-logs. Τα αποτελέσματα των αλγορίθμων έδειξαν ότι το πλαίσιο αυτό αποδίδει καλύτερα σε μεγάλου όγκου δεδομένα τέτοιας μορφής., In the era of rapid information transfer and the continuous development of sports data collection and analytics methods, the global soccer industry could not be uninvolved. Exorbitant amounts of money are invested in the proper team formation and game planning analysis. Considerable amounts of money are invested in sports data mining, with the intention of profit and ratings increase. Football players evaluation is an analysis field that helps in strategic planning and constructing powerful teams. In this study we implement an innovative framework of rating and ranking football players which is based on machine learning algorithms and accepts a specific data type as input, the so-called soccer-logs. The results showed that this framework performs better on big data of this type.

Σκοπός αυτής της μελέτης ήταν να εξετάσει την επίδραση ενός παρεμβατικού προγράμματος ταχυδύναμης στις ασυμμετρίες των κάτω άκρων, στην ισχύ και στο έλλειμμα αλλαγής κατεύθυνσης νεαρών ποδοσφαιριστών. Σχηματίστηκαν δύο ομάδες από ακαδημία ποδοσφαίρου ,με τυχαία κατανομή των αθλητών, σε ομάδα προπόνησης (ΟΠ) (Μ.Ο. ηλικίας: 13,7±0,8 έτη, ανάστημα: 166,9±8,4 cm, σωματική μάζα: 58,5±12,8 kg, δείκτης ωρίμανσης: -0,18±1,02 έτη) και ομάδα ελέγχου (Ο.Ε.) (Μ.Ο. ηλικίας: 13,7±0,9 έτη, ανάστημα: 168,8±9,1 cm, σωματική μάζα: 58,0±11,4 kg, δείκτης ωρίμανσης: -0,20±1,02 έτη). . Όλοι συμμετείχαν εθελοντικά στη συγκεκριμένη μελέτη. Το πρόγραμμα παρέμβασης πραγματοποιούταν αμέσως μετά την προθέρμανση των αθλητών με συχνότητα δύο φορές την εβδομάδα για περίοδο 8 εβδομάδων. Για την αξιολόγηση της επίδρασης του προγράμματος παρέμβασης επιλέχθηκαν οι δοκιμασίες ταχύτητας στα 10 και 20 m, διποδικό και μονοποδικό κατακόρυφο άλμα με ταλάντευση (CMJ), η δοκιμασία αλλαγής κατεύθυνσης 5-0-5 και το έλλειμμα αλλαγής κατεύθυνσης στη δοκιμασία 5-0-5. Σύμφωνα με τον έλεγχο T-test για ανεξάρτητα δείγματα, διαφορές μεταξύ των ομάδων μετά το πέρας του προγράμματος παρουσιάστηκαν στο ποσοστό του δείκτη ασυμμετρίας CMJ (t = -2,352, df = 33, p= 0,025, δίπλευρος έλεγχος), στο ποσοστό του δείκτη ασυμμετρίας στη δοικιμασία 5-0-5 (t = -2,427, df = 33, p= 0,023, δίπλευρος έλεγχος) και στο ποσοστό του δείκτη ασυμμετρίας στο έλλειμμα αλλαγής κατεύθυνσης στη δοικιμασία 5-0-5 (t = -2,261, df = 33, p= 0,030, δίπλευρος έλεγχος). Συμπερασματικά, ένα πρόγραμμα προπόνησης με στόχο την ταχυδύναμη με συχνότητα δύο φορές την εβδομάδα, πιθανά να οδηγεί στη μείωση του ποσοστού των ασυμμετριών και σε βελτίωση της αθλητικής απόδοσης σε νεαρούς ποδοσφαιριστές., The aim of this study was to investigate the effect of an 8-week explosive power program on lower-limb asymmetries, change of direction deficits and explosive actions of young football players. Two groups were formed by randomly selecting the athletes into two groups as training group (Train) (n= 18 mean age: 13.7±0.8 years, stature: 166.9±8.4 cm, body mass: 58.5±12.8 kg, maturity index: -0.18±1.02 years), and control group (Con) (n= 17, mean age: 13.7±0.9 years, stature: 168.8±9.1 cm, body mass: 58.0±11.4 kg, maturity index: -0.20±1.02 years) All athletes participated in this study voluntarily. The training program was carried out immediately after the athletes' warm-up, twice a week for a period of 8 weeks. To evaluate the effect of the program, the speed tests at 10 and 20 metres, the bilateral and unilateral counter movement jumps (CMJ), the 5-0-5 change of direction test and the change of direction deficit in the 5-0-5 test were selected. According to the independent samples T-test, differences were obtained between the groups after the 8-week period, in the percentage of the CMJ asymmetry index (t = -2.352, df = 33, p = 0.025, two-sided test), the percentage of the asymmetry index in the 5-0-5 (t = -2, 427, df = 33, p = 0.023, two-sided control) and the percentage of the asymmetry index in the change of direction deficit in the 5-0-5 dummy (t = -2.261, df = 33, p = 0.030, two-sided control). In conclusion, intervention programmes such as the one applied in this study are likely to lead to a reduction in the number of asymmetries and an improvement in the sports performance of young football players.

Οι αθλητικοί τραυματισμοί αποτελούν την κύρια αιτία για την αποχή των αθλητών από τις προπονήσεις και τους αγώνες, οδηγώντας σε διάφορες σωματικές, ψυχολογικές και οικονομικές επιπτώσεις για τον αθλητή. Ειδικάστα ομαδικά αθλήματα, ένας τραυματισμός μπορεί να προκαλέσει προβλήματα στον προγραμματισμό του αγώνα και στην γενικότερη προετοιμασία της ομάδας. Ένας συχνός τραυματισμός σε ομαδικά αθλήματα όπως το ποδόσφαιρο, είναι η ρήξη των οπίσθιων μηριαίων η οποία συχνά συνοδεύεται με μακροχρόνιες επιπτώσεις. Ως εκ τούτου, στόχος της παρούσας έρευνας ήταν να εξετάσει τα προγράμματα αποκατάστασης που εφαρμόζονται μετά από μια θλάση στους οπίσθιους μηριαίους σε ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές και να εξεταστούν ποια από αυτά βοηθούν στη γρήγορη επανένταξη στις αγωνιστικές υποχρεώσεις χωρίς να υπάρχει κίνδυνος υποτροπής. Για το λόγο αυτό πραγματοποιήθηκε μία ποσοτική μελέτη με τη χρήση ερωτηματολογίου, η οποία περιελάβανε 25 ερωτήσεις σχετικά με δημογραφικά χαρακτηριστικά και πληροφορίες σχετικά με τη συχνότητα των τραυματισμών, το είδος των τραυματισμών και διάφορα συστατικά της προπόνησης. Το δείγμα της μελέτης αποτελούνταν από 32 προπονητές ποδοσφαίρου, οι οποίοι προπονούσαν σε 9 μεγάλους νομούς της Ελλάδας. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν ότι από τους 32 προπονητές, 29 ανέφεραν πώς υπήρξαν τραυματισμοί στους αθλητές τους καθ’ όλη τη διάρκεια της χρονιάς, ενώ η συντριπτική πλειοψηφία αυτών(81.3%), ανέφερε πως οι τραυματισμοί έλαβαν χώρα κατά την αγωνιστική περίοδο. Επίσης, οι θλάσεις αποτελούσαν τον συχνότερο τραυματισμό που αναφέρθηκε (43.8%). Όσον αφορά τα στοιχεία της προθέρμανσης, η πλειοψηφία των προπονητών ανέφερε πως δεν χρησιμοποιούσαν στην προθέρμανση ασκήσεις με μπάλα, δρομικές ασκήσεις, διατάσεις, ασκήσεις συναρμογής και ενεργητικές ασκήσεις, Sports injuries are the main reason for athletes to abstain from training and competitions, leading to various physical, psychological and financial consequences for the athlete. Especially in team sports, an injury can cause problems in the planning of the match and in the general preparation of the team. A common injury in team sports, such as soccer, is a ruptured hamstring which is often associated with long-term effects. Therefore, the aim of the present study was to examine the rehabilitation programs implemented after a rapture of the hamstrings in amateur soccer players and to examine which of them help to quickly return to the competitive rutine without the risk of recurrence. For this reason, a quantitative study was conducted using a questionnaire, which included 25 questions about demographic characteristics and information regarding the frequency of injuries, the type of injuries and various components of training. The sample of the study consisted of 32 football coaches, who coached in 9 major prefectures of Greece. The results of the study showed that out of a total of 32 coaches, 29 reported injuries to their athletes throughout the year, while most of them (81.3%) reported that the injuries occurred during the competitive season. Raptures were also the most common injury reported (43.8%). Regarding the components of the warm-up, the majority of the coaches stated that they did not use ball exercises, road exercises, stretching, fitting exercises and active exercises in the warm-up

Ο κύριος σκοπός της έρευνας είναι να διερευνηθεί η σχέση μεταξύ της αερόβιας ικανότητας (μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου, VO2max) και της ικανότητας απόδοσης σε επαναλαμβανόμενα σπριντ σε ευθεία γραμμή (RSA) και τις επαναλαμβανόμενες αλλαγές κατεύθυνσης (RCOD) σε δοκιμασίες αξιολόγησης πεδίου σε υψηλού επιπέδου νεαρούς ποδοσφαιριστές. Στην έρευνα συμμετείχαν 44 νεαροί Έλληνες ποδοσφαιριστές υψηλού επιπέδου (U15 n=14, U17 n=14, U19 n=16) από τον ίδιο σύλλογο. Κάθε αθλητής αξιολογήθηκε στο Yo-Yo Intermittent Recovery test Level 1 (YYIRL1) καθώς και στις δοκιμασίες RSA σε ευθεία γραμμή και RCOD με αλλαγές κατεύθυνσης σε γωνία 100º ανά 4m. Οι παράμετροι που καταγράφηκαν στις δοκιμασίες RSA και RCOD ήταν ο γρηγορότερος χρόνος (FT), ο μέσος χρόνος (AT), ο συνολικός χρόνος (TT), το ποσοστό μείωσης της απόδοσης (%Dec) και ο δείκτης RSA/RCOD σε κάθε μία από τις προαναφερόμενες πέντε παραμέτρους. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης διακύμανσης έδειξαν ότι η U15 είχε στατιστικά σημαντικά χαμηλότερη απόδοση από την U17 και από την U19 στα RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT (p < 0,01), η U15 διέφερε στατιστικά σημαντικά από την U19 στους Index-FT, Index-AT και Index-TT (p < 0,01) και η U17 διέφερε από την U19 στον Index-FT (p < 0,01). Τα αποτελέσματα της ανάλυσης συσχέτισης έδειξαν μία στατιστικά σημαντική υψηλή αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους του RSA (RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT) (r = -0,616 έως -0,657, p < 0,01) και μία μέτρια αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους του Index (Index-FT, Index-AT και Index-TT) (r = -0,485 έως -0,487, p < 0,01). Συγκεκριμένα τα αποτελέσματα της ανάλυσης συσχέτισης στην U15 έδειξαν μία υψηλή αρνητική συσχέτιση της VO2max με τις παραμέτρους RCOD-FT, RCOD-AT και RCOD-TT (r = -0,536 έως -0,546, p < 0,05) και στην U17 έδειξαν μία υψηλή αρνητική συσχέτιση με τις παραμέτρους RSA-FT (r = -0,694, p < 0,01), RSA-AT, RSA-TT (r = -0,606 και -0,607, p < 0,05) , Index-FT, Index-AT και Index-TT (r = -0,589 έως -0,594, p < 0,05). Συμπερασματικά, χρειάζεται να σχεδιαστεί και να εφαρμοστεί εξειδικευμένη προπόνηση με έμφαση στην αερόβια ικανότητα, για την ανάπτυξη της κάθε ικανότητας εκτέλεσης (RSA ή RCOD) ξεχωριστά., The main purpose of this study is to investigate the relationship between the aerobic capacity (maximal oxygen uptake, VO2max) and the performance in repeated sprint ability in straight line (RSA) and repeated change of direction (RCOD) in field tests in elite youth soccer players. 44 Greek elite youth soccer players (U15 n=14, U17 n=14, U19 n=16) members of the same club participated in this study. Each player was assessed in Yo-Yo Intermittent Recovery test Level 1 (YYIRL1), as well in RSA straight line and RCOD test including four 100º change of direction at every 4 m. The fastest time (FT), average time, (AT), total time (TT), percentage of decrement score (%Dec) and RSA/RCOD Index were recorded during RSA and RCOD tests. Variance analysis results showed that U15 had significant lower performance than U17 and U19 in RSA-FT, RSA-AT και RSA-TT (p < 0,01), significant differences were found between U15 and U19 in Index-FT, Index-AT και Index-TT (p < 0,01) and between U17 and U19 in Index-FT (p < 0,01). Correlation analysis results showed a significant high negative correlation between VO2max and RSA parameters (RSA-FT, RSA-AT and RSA-TT) (r = -0,616 to -0,657, p < 0,01) and a moderate negative correlation between VO2max and Index parameters (Index-FT, Index-AT and Index-TT) (r = -0,485 to -0,487, p < 0,01). Specifically results of the correlation analysis in U15 showed a high negative correlation between VO2max and RCOD-FT, RCOD-AT and RCOD-TT (r = -0,536 to -0,546, p < 0,05) parameters and in U17 showed a high negative correlation between VO2max and RSA-FT (r = -0,694, p < 0,01), RSA-AT, RSA-TT (r = -0,606 and -0,607, p < 0,05), Index-FT, Index-AT and Index-TT (r = -0,589 to -0,594, p < 0,05) parameters. In conclusion a specific training should be designed and implemented with emphasis to the aerobic capacity in order to develop each ability (RSA or RCOD) separately.

Μία από τις βασικές κατηγορίες εκπαίδευσης των αθλητών στις ακαδημίες ποδοσφαίρου είναι η τακτική συμπεριφορά, μαζί φυσικά με την τεχνική, την φυσική κατάσταση και αγωνιστική συμπεριφορά. Ένα από τα συστήματα που χρησιμοποιούνται ευρέως το τελευταίο διάστημα σε Ελλάδα και Ευρώπη γενικότερα είναι το 3-5-2. Όσον αφορά τη διδασκαλία μέσω ψηφιακών παιχνιδιών, υπάρχουν πολύπλευρα οφέλη στη μάθηση, με την έννοια ότι οι μαθητές αποκτούν περισσότερες εμπειρίες, αναπαραστάσεις και η στάση τους απέναντι στα γνωστικά αντικείμενα βελτιώνεται. Πρέπει επίσης να αναφερθεί το γεγονός ότι δεν υπάρχουν αντίστοιχα παιχνίδια για το ποδόσφαιρο στη βιβλιογραφία ως τώρα. Επιχειρήθηκε λοιπόν η κατασκευή ενός ψηφιακού παιχνιδιού-περιβάλλοντος για την εκμάθηση των βασικών αρχών του συστήματος 3-5-2 και της τακτικής συμπεριφοράς που πρέπει να έχει κάθε διαφορετική θέση στο σύστημα αυτό. Το παιχνίδι στηρίχθηκε στο θεωρητικό μοντέλο Learning Mechanics-Game Mechanics, ενώ για την ανάπτυξή του χρησιμοποιήθηκε το το λογισμικό ανάπτυξης ψηφιακών παιχνιδιών Unity. Το παιχνίδι αποτελείται από 5 επίπεδα για κάθε θέση, δηλαδή σύνολο 25 επίπεδα. Η εμπειρική μελέτη είχε ως στόχο τον έλεγχο της ευχρηστίας του παιχνιδιού και χρησιμοποιήθηκε το ερωτηματολόγιο SUS. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι χρήστες δεν αντιμετώπισαν προβλήματα κατά την ενασχόλησή τους και το παιχνίδι αξιολογήθηκε με 85/100, ως προς την ευχρηστία. Χρήσιμη, τέλος, θα ήταν η εφαρμογή ή βελτίωση του παιχνιδιού με σκοπό την διερεύνηση των μαθησιακών αποτελεσμάτων., One of the main educational categories of the athletes at the youth football academies is the tactical behavior, of course along with the technique, the physical condition and the match behavior. One of the formations that are widely used in Greece and in Europe generally is the 3-5-2. As far as for the teaching through digital games, there are many benefits in learning, in the sense of the more experiences and representations that the students face, while also their attitude towards the cognitive objects ameliorates. Also there has to be mentioned the fact that there there are not such games for football in bibliography so far. So there was attempted the construction of a digital game-environment for the learning of the basic principles of the formation 3-5-2 and the tactica behavior that every different position must have in this tactic. The game was based on the theoretical model of Learning Mechanics-Game Mechanics, while the software Unity was used for the development. The game consists of 5 levels for each position, that is 25 levels in total. The empirical study aimed to investigate the usability of the game, using the questionnaire SUS. The results showed that the users didn’t face any problems during their engagement and the game was rated with 85/100 for its usability. Lastly, there would be useful the improvement of the game scenario with the aim of the enlargement of the learning results.

Σκοπός της παρακάτω έρευνας είναι να εξετάσει πως εφαρμόζονται οι παράμετροι της φυσικής κατάστασης στην περίοδο της προετοιμασίας, στην αγωνιστική περίοδο και στην μεταβατική περίοδο στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο στην Ελλάδα. Ύστερα από ανασκόπηση της βιβλιογραφίας σχετικά με τη φυσική κατάσταση στο ποδόσφαιρο, καλύφθηκε το θεωρητικό μέρος της έρευνας και έγινε προετοιμασία για την ανάλυση των αποτελεσμάτων. Σκοπός της έρευνας λοιπόν, ήταν να εξετάσει τον τρόπο με το οποίο προσεγγίζουν οι προπονητές/προπονητές φυσικής κατάστασης τη φυσική κατάσταση στις ερασιτεχνικές ομάδες. Η ποσοτική έρευνα χρησιμοποιήθηκε για τη διεξαγωγή της έρευνας και η δειγματοληψία ήταν οι προπονητές και προπονητές φυσικής κατάστασης απ’ όλη την Ελλάδα. Αυτοί που συμμετείχαν στην έρευνα συμπλήρωσαν ένα ερωτηματολόγιο το οποίο αποτελείται από συνολικά 50 ερωτήσεις. Στην έρευνα συμμετείχαν συνολικά 168 προπονητές απ’ όλη την Ελλάδα οι περισσότεροι από αυτούς να είναι από τον νομό Θεσσαλονίκης (31.5%), Αττικής και Κορινθίας οι οποίοι προπονούσαν ομάδες Α’ ερασιτεχνικής. Όσο αναφορά τη φυσική κατάσταση στην περίοδο της προετοιμασίας, αυτή είχε διάρκεια 5-6 εβδομάδες με 5 προπονήσεις την εβδομάδα, ενώ η διάρκεια της προπόνησης φυσικής κατάστασης ήταν 30-35 λεπτά και η προπόνηση αερόβιας αντοχής είχε συχνότητα 2 φορές την εβδομάδα. Όσο αναφορά την αγωνιστική περίοδο οι προπονήσεις είχαν συχνότητα 3 φορές την εβδομάδα, ενώ δεν εφαρμοζόταν αποθεραπεία από τους περισσότερους προπονητές μετά το τέλος των παιχνιδιών. Επίσης ένα άλλο σημαντικό εύρημα, ήταν πως οι περισσότεροι προπονητές επιλέγουν να δίνουν ξεκούραση στους παίκτες μία ημέρα μετά το παιχνίδι. Τέλος, η μεταβατική περίοδος για τους περισσότερους προπονητές είχε διάρκεια 4 εβδομάδες, η αερόβια αντοχή την περίοδο αυτή είχε συχνότητα 2 φορές την εβδομάδα και η δύναμη είχε συχνότητα 1 φορά την εβδομάδα, The purpose of the following research is to examine how the parameters of physical condition are applied in the period of preparation, in the season and in the transitional period in amateur football in Greece. After reviewing the literature on fitness in football, the theoretical part of research was covered and preparation was made for the analysis of the results. The purpose of the research, therefore, was to examine the way in which fitness coaches/trainers approach fitness in amateur teams. Quantitative research was used to conduct the research and sampling was coaches and fitness coaches from Greece. Participants in the survey, completed a questionnaire consisting of a total of 50 questions. A total of 168 coaches from all over Greece participated in the research, most of them from prefectures of Thessaloniki (31.5%), Attica and Corinth who coached A’ amateur teams. As for fitness during the preparation period, it lasted 5-6 weeks, with 5 workouts per week, while the duration of fitness training was 30-35 minutes and aerobic endurance training was frequent 2times a week. As far as the season is concerned, training was frequent, 3 times a week, while no recovery was applied by most coaches after the end of the games. Another important finding was that most coaches choose to give players a day off, after the game. Finally,the transition period, for most coaches was 4 weeks, aerobic endurance during this period was twice a week and strength was once a week

Στις μέρες μας οι αθλητές ποδοσφαίρου συμμετέχουν σε μια σειρά από αγώνες κατά τη διάρκεια μιας εβδομάδας, αυξάνοντας τον κίνδυνο τραυματισμού και μειώνοντας της απόδοσής τους. Για τη βελτίωση της διαδικασίας ανάκαμψης, η πιο συνηθισμένη στρατηγική που χρησιμοποιείτε από τους αθλητές περιλαμβάνουν εργογονικά βοηθήματα, υδροθεραπεία, ενεργητική αποκατάσταση, διατάσεις, ενδύματα συμπίεσης και μασάζ. Ωστόσο, σε πολλές περιπτώσεις, τα επιστημονικά στοιχεία δεν είναι εξετάστηκαν πριν από την εφαρμογή αυτών των στρατηγικών, γεγονός που υποδηλώνει έλλειψη γνώσης των αθλητικών επιστημόνων στην καθημερινή προπονητική πρακτική. Δυστυχώς, δεν υπάρχουν πολλές μελέτες που να το διερευνούν επιπτώσεις της ενεργητικής αποκατάστασης σε νεαρούς ποδοσφαιριστές. Για την αξιολόγηση της ενεργητικής και παθητικής αποκατάστασης κατά τη διάρκεια σε μια σειρά από τρεις αγώνες ποδοσφαίρου και να συγκριθεί ποια μέθοδο ανάκτησης είναι η καλύτερη. 20 νεαροί ελίτ ποδοσφαιριστές συμμετείχαν σε τρεις ποδοσφαιρικούς αγώνες που θα πραγματοποιήθηκαν κάθε τρεις ημέρες. Ο πειραματική ομάδα (n=10) ακολουθήσει ενεργό πρωτόκολλο αποκατάστασης μετά το παιχνίδι, ενώ η ομάδα ελέγχου (n=10) θα ακολουθήσει ρεπό. Ισοκινητική μυϊκή δύναμη καμπτήρων γόνατος, εκτεινόντων γόνατος μετρήθηκαν μετά από κάθε παιχνίδι.. Δεν βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της ομάδας (Α έναντι Β) και μετρήσεις (T1, T2, T3, T4) στις ακόλουθες μεταβλητές: Knee Flexion 60 Right, A/ANT Ratio Right 60, A/ANT RATIO L 60, Knee Extension 180L, Knee Flexion 180L, A/ANT RATIO Right 180, A/ANT RATIO L 180, Knee Extension 300Right, Knee Extension 300Left, Knee Flexion180Right, Knee Flexion180Left, A/ANT RATIO Right 180, και ΑΝΑΛΟΓΙΑ A/ANT Αριστερά 180 (p > .05). Αντίθετα, βρέθηκαν στατιστικά σημαντικές αλληλεπιδράσεις μεταξύ της ομάδας (A vs B) και των μετρήσεων (T1, T2, T3, T4) στις ακόλουθες μεταβλητές KF60L και καμψη γόνατος 180Δεξιά (p, Nowadays football athletes participate in a series of matches during a week, increasing the risk of injury and reducing their performance. To improve the recovery process, the most common strategies used by athletes include ergogenic aids, hydrotherapy, active rehabilitation, stretching, compression garments and massage. However, in many cases, scientific evidence is not considered before implementing these strategies, indicating a lack of knowledge of sports scientists in daily coaching practice. Unfortunately, there are not many studies investigating the effects of active recovery on young footballers. To evaluate the active and passive recovery during a series of three soccer matches. To compare which recovery method. Methods 20 young elite football players will participate in three football matches taking place every three days. The experimental group (n=10) will follow an active post-game recovery protocol, while the control group (n=10) will follow a day off. Isokinetic muscle strength of knee flexors, knee extensor and hip adductors will be measured post each game. Additionally, RPE rates will be collected post game. No statistically significant interactions were found between group (A vs B) and measurements (T1, T2, T3, T4) in the following variables: Knee Extension 60 Right Knee Extension 60Left, Knee Flexion 60Right, A/ANT Ratio Right 60, A/ANT RATIO L 60, Knee Extension 180L, Knee Flexion 180L, A/ANT RATIO Right 180, A/ANT RATIO L 180, Knee Extension 300Right, Knee Extension 300Left, Knee Flexion180Right, Knee Flexion180Left, A/ANT RATIO Right 180, και A/ANT RATIO Left 180 (p > .05). In contrast, statistically significant interactions were found between group (A vs B) and measurements (T1, T2, T3, T4) in the following variables KF60L and Knee Extension 180Right (pp

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξεταστεί η επίδραση ενός προγράμματος έκκεντρης προπόνησης και σταθεροποίησης των μυών του κορμού αναφορικά με την χρονική στιγμή εκτέλεσης των ασκήσεων στην προπονητική μονάδα, σε ερασιτέχνες αθλητές ποδοσφαίρου. Είκοσι ποδοσφαιριστές χωρίστηκαν στην ομάδα που εκτελούσε το πρόγραμμα στην προθέρμανση (n=10) και στην ομάδα που εκτελούσε το πρόγραμμα στο τέλος της προπονητικής μονάδας (n=10). Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν ως προς 1) τη δύναμη των οπίσθιων μηριαίων μέσω της δοκιμασίας πεδίου Single Leg Hamstring Bridge Test (SLHB Test) και 2) την σταθερότητα των μυών του κορμού μέσω της δοκιμασίας πεδίου Plank Test. Η ανάλυση διακύμανσης (ANOVA) απέδειξε ότι η απόδοση στο Plank Test αυξήθηκε σημαντικά και στις δύο ομάδες μετά την προπόνηση (p=0.018). Επίσης, η απόδοση των αθλητών και των δύο ομάδων αυξήθηκε στο SLHB Test και για τα δύο άκρα μετά την προπόνηση (p=0.01). Επομένως, η κατάλληλη προπόνηση μπορεί να συμβάλλει θετικά στη βελτίωση της δύναμης των οπίσθιων μηριαίων και της σταθερότητας των μυών του κορμού ερασιτεχνών αθλητών ποδοσφαίρου και συνεπώς, να επηρεάσει θετικά διάφορους παράγοντες κινδύνου για τραυματισμό., The aim of the present study was to examine the effects of a training program consisted of eccentric hamstring and core stability exercises performed at different execution time during the training day in amateur soccer players. Twenty amateur soccer players were randomly allocated into either group that performed the training program after warm-up (n=10) or group that performed the program after training (n=10). The main outcome measures included 1) the strength of hamstring muscle via field test Single Leg Hamstring Bridge Test (SLHB Test) and 2) the core stability with the Plank Test. Analysis of variance (ANOVA) revealed statistically significant (p=0.018) increase in Plank test with no difference between the two groups. Moreover, the performance of SLHB Test was significantly increased in both groups (p=0.01). In conclusion, low dose of eccentric hamstrings and core stability exercises in soccer amateur players and can have positive effect of hamstrings injury risk factors.

Οι τραυματισμοί είναι ένα πολύ σύνηθες φαινόμενο στον αθλητισμό και ιδιαίτερα στο ποδόσφαιρο .Η πανδημία του COVID19 και το φαινόμενο του εγκλεισμού φέρεται να έχει επηρεάσει τους τραυματισμούς στο επαγγελματικό ανδρικό ποδόσφαιρό διότι οδήγησε σε αύξηση αυτών εξαιτίας της απραξίας .Ένα πρόγραμμα πρόληψης τραυματισμών όπως το FIFA 11+ έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να μειώσει τους τραυματισμούς σε άνδρες και γυναίκες. Κάτι τέτοιο όμως δεν έχει ερευνηθεί στο αναπτυξιακό επίπεδο. Σκοπός της παρούσας ερευνάς είναι να εξετάσει τους τραυματισμούς πριν και μετά τον εγκλεισμό και να αξιολογήσει την αποτελεσματικότητα του FIFA 11+. Για την ερευνά αυτή κλήθηκαν να συμμετάσχουν 40 αγόρια ποδοσφαιριστές ηλικίας 14-15 ετών. Οι νεαροί ποδοσφαιριστές πριν από την έναρξη της μελέτης κλήθηκαν να απαντήσουν σε ερωτηματολόγιο προκειμένου να καταγραφεί το ιστορικό των τραυματισμών τους πριν και μετά τον εγκλεισμό Χωρίστηκαν τυχαία σε Α) ομάδα ελέγχου και Β) ομάδα παρέμβασης .Η ομάδα παρέμβασης εκτελούσε 2 φορές την εβδομάδα στην διάρκεια της προθέρμανσης το πρόγραμμά FIFA 11+ για 8 εβδομάδες , ενώ η ομάδα ελέγχου ακολουθούσε το πρόγραμμά του προπονητή της. Συνολικά πριν τον εγκλεισμό καταγράφτηκαν 4 τραυματισμοί. Ο τύπος τραυματισμού ήταν κυρίως συνδεσμικός , κάταγμα και μυϊκός . Το διάστημα αποχής τους ήταν 8-28 μέρες και οι τραυματισμοί γινόντουσαν κυρίως στην προπόνηση. Όσον αφορά τα αποτελέσματα μετά τον εγκλεισμό οι τραυματισμοί αυξήθηκαν στους 14 οι 4 αφορούσαν την ομάδα παρέμβασης και οι 10 την ομάδα ελέγχου. Ο τύπος τραυματισμού ήταν μυϊκός η συνδεσμικός. Η αποχή για την ομάδα παρέμβασης ήταν 2,5 μέρες και για την ομάδα ελέγχου 4,4 μέρες. Η επίπτωση τραυματισμού διέφερε για την ομάδα ελέγχου και την ομάδα παρέμβασης. η ομάδα ελέγχου τραυματιζόταν κυρίως στους αγώνες ενώ για την ομάδα παρέμβασης οι τραυματισμοί ήταν μοιρασμένοι. Επίσης οι τραυματισμοί αφορούσαν κυρίως την βουβωνική περιοχή και του μηρού. Τέλος το πρόγραμμά FIFA 11+φαινεται να είναι αποτελεσματικό στην μείωση τραυματισμών σε νεαρούς ποδοσφαιριστές., Injuries are a very common phenomenon in sports and especially in soccer. Τhe pandemic of COVID-19 and the phenomenon of global lockdowns seem to have caused an increase of physical injuries in professional men soccer, due to long time of abstinence. An injury prevention program, such as the FIFA11+, has shown to be able to reduce physical injuries to both men and women athletes. Aim of this research is to examine the frequency of physical injuries before and after the COVID-19 lockdowns and assess the success of the FIFA11+ program and its effectiveness. For this study, 40 young boys, aged 14 to 15 years old, have been called to participate. The young soccer players have been called before the start of the study to answer a questionnaire, to write down their injury history before and after the lockdowns. Subsequently, they have been randomly split between A) control group and B) intervention group: the intervention group had been having its warmup, before practice, two times a week, according to the FIFA11+ program, for a total of eight weeks. Whereas the control group has been following their usual coach program for warming up. The questionnaires indicated that a total of 4 injuries were recorded before the lockdown. The types of injuries that occurred were ligamental and fractures. The abstinence period was 8 to 28 days and the injuries had been happening mainly during practice. As far as the outcome after the lockdown is concerned, the injuries had been increased to 14, 4 of which concern the intervention group and 10 the control group. The types of injuries were muscular and ligament, and the abstinence period for the intervention group was 2.5 days, while for the control group 4.4 days. The effects of the injuries also differed between the control and the intervention group, as for the first, they injuries occurred mainly during matches while for the later, the occurrence was sparser. Additionally, the injuries were related mainly with the inguinal region and the thigh. Concluding, the FIFA 11+ program seems to be, indeed, also effective into reducing physical injuries for younger male soccer players.

Οι προσαρμογές στάσης ως απόκριση σε απρόβλεπτα ερεθίσματα οπτικής κίνησης είναι ένα κοινό πρόβλημα αντιληπτικο-κινητικού ελέγχου σε πολλές αθλητικές δεξιότητες ανοιχτού τύπου. Στην παρούσα μελέτη εξετάσαμε την προσαρμογή και τη μάθηση της αλλαγής κατεύθυνσης που επιβάλλει η αναστροφή του σήματος της ανατροφοδότησης κατά την οπτικά καθοδηγούμενη ταλάντωση στο μετωπιαίο επίπεδο όταν αυτή καθοδηγείται από έναν σταθερά κινούμενο (περιοδικό) ή μεταβαλλόμενο (πολύπλοκο) στόχο . Δευτερεύον σκοπός της μελέτης ήταν να εξετάσει πως η προσαρμογή και μάθηση της νέας οπτικο-κινητικής δεξιότητας επηρεάζεται από την προηγούμενη αντιληπτικο-κινητική εμπειρία του τερματοφύλακα ποδοσφαίρου. Υποθέσαμε ότι οι συμμετέχοντες μαθαίνουν μια οπτικοκινητική αναστροφή του σήματος την ανατροφοδότησης κατά την καθοδήγηση της ταλάντωσης από τον σταθερά κινούμενο αλλά όχι μεταβαλλόμενο στόχο. Επιπλέον, οι τερματοφύλακες μαθαίνουν γρηγορότερα σε σύγκριση με συμμετέχοντες χωρίς κινητική εμπειρία. Είκοσι ένας (21) τερματοφύλακες ποδοσφαίρου και είκοσι πέντε (25) μη συστηματικά ασκούμενοι εκτέλεσαν εκούσια ταλάντωση (μεταφορά βάρους) στο μετωπιαίο επίπεδο για 120 δευτερόλεπτα ενώ ακολουθούσαν την κίνηση ενός περιοδικού (11 τερματοφύλακες, 12 μη αθλητές) και ενός πολύπλοκου στόχου (10 τερματοφύλακες και 13 μη αθλητές) και λάμβαναν οπτική ανατροφοδότηση σε πραγματικό χρόνο σχετικά με την κατανομή του σωματικού βάρους. Μετά από 40 δευτερόλεπτα οπτικά καθοδηγούμενης ταλάντωσης με αξιόπιστη ανατροφοδότηση(φάση αναφοράς), η οπτική απεικόνιση του σήματος ανατροφοδότησης παρουσιάστηκε ανεστραμμένη (180o περιστροφής) επιβάλλοντας έτσι την ανάγκη αλλαγής κατεύθυνσης προκειμένου να διατηρηθεί η σύζευξη μεταξύ της οπτικής απεικόνισης της κίνησης (μετατόπισης βάρους) του εξεταζόμενου και της κίνησης του στόχου (φάση προσαρμογής, διάρκεια: 60 δευτερόλεπτα). Μετά την φάση προσαρμογής, η οπτική απεικόνιση του σήματος της ανατροφοδότησης επέστρεψε στην αρχική, αξιόπιστη μορφή της (φάση επαναφοράς ή από-προσαρμογής, διάρκεια: 20 δευτερόλεπτα) . Η προσαρμογή και η μάθηση εκτιμήθηκαν υπολογίζοντας τις ακόλουθες μεταβλητές α) στη συνάφεια μεταξύ της κατεύθυνσης μετατόπισης βάρους και της κατεύθυνσης κίνησης στόχου, β) την ρίζα μέσου τετραγώνου (RMS) μεταξύ της μετατόπισης του βάρους και της κίνησης του στόχου (χωρικό σφάλμα) και γ) στη χρονική υστέρηση μεταξύ της κίνησης του στόχου και της μετατόπισης του βάρους έτσι όπως αυτή υπολογίστηκε με την μέθοδο της διασταυρούμενης συσχέτισης μεταξύ των δύο χρονοσειρών (χρονικό σφάλμα). Οι συμμετέχοντες που ακολουθούσαν τη σταθερή (περιοδική) κίνηση του στόχου προσαρμόστηκαν και έμαθαν την οπτικο-κινητική αναστροφή του σήματος της ανατροφοδότησης σε αντίθεση με εκείνους που παρακολούθησαν τη μεταβαλλόμενη κίνηση του στόχου. Η μάθηση επιβεβαιώθηκε από το γεγονός ότι οι συμμετέχοντες που ακολουθούσαν τον περιοδικά κινούμενο στόχο εξακολουθούσαν να κινούνται αντίθετα με τον στόχο ακόμα και όταν το σήμα της ανατροφοδότησης επέστρεψε στην αρχική, αξιόπιστη μορφή του (φάση από-προσαρμογής). Αυτό είχε ως αποτέλεσμα και την αύξηση του χωρικού σφάλματος. Η μείωση του χωρικού και χρονικού σφάλματος κατά τη διάρκεια της προσαρμογής ήταν σημαντική για τους συμμετέχοντες που παρακολουθούσαν την περιοδική κίνηση του στόχου, αλλά ελάχιστη για όσους παρακολουθούσαν τη σύνθετη κίνηση του στόχου. Οι τερματοφύλακες προσαρμόστηκαν στην οπτικοκινητική αναστροφή της ανατροφοδότησης πιο γρήγορα σε σύγκριση με τους μη αθλητές. Αυτό φάνηκε σε μια μείωση του χωρικού και χρονικού σφάλματος σε προγενέστερο διάστημα της φάσης προσαρμογής για τις ομάδες που παρακολουθούν τη σταθερή κίνηση του στόχου. Αντίθετα, δεν παρατηρήθηκαν διαφορές ανάμεσα στην ομάδα των τερματοφυλάκων και την ομάδα των μη αθλούμενων για τους συμμετέχοντες που ακολουθούσαν τον πολύπλοκα κινούμενο στόχο. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν ότι η μάθηση της αλλαγής κατεύθυνσης ως απόρροια της αναστροφής της ανατροφοδότησης είναι περιορισμένη όταν η μετωπιαία εκούσια ταλάντωση καθοδηγείται από ένα πολύπλοκα και επομένως απρόβλεπτα κινούμενο στόχο που επιβάλλει τον διαρκή έλεγχο της οπτικο-κινητικής δεξιότητας μέσω του κλειστού κυκλώματος. Η προηγούμενη εμπειρία των τερματοφυλάκων οδηγεί σε ταχύτερη μάθηση αλλά μόνο όταν η δεξιότητα εκτελείται σε ένα σταθερό (προβλέψιμο) περιβάλλον. Η εξάσκηση των τερματοφυλάκων θα πρέπει να εστιάσει περισσότερο στην ενίσχυση της σύνδεσης μεταξύ οπτικής αντίληψης και δράσης σε ένα απρόβλεπτο και μεταβλητό περιβάλλον., Postural adjustments in response to unpredictable visual motion cues is a common sensorimotor control problem in many open sport skills. In the present study we examined postural adaptation and learning during whole body tracking of a constant (i.e.periodic) and a variable (i.e. complex) visual target motion and how this process is affected by motor expertise (soccer goalkeepers). We hypothesized that participants learn a visuomotor rotation of the feedback signal when tracking the constant but not the variable target motion. Moreover, goalkeepers learn faster compared to participants with no motor expertise. Twenty one (21) soccer goalkeepers and 25 age matched controls practiced lateral weight shifting while tracking the motion of a periodic (11 goalkeepers, 12 non-athletes) and a complex (10 goalkeepers and 13 non-athletes) target and receiving online visual feedback (VF) about bodyweight distribution. After 40 s of tracking (baseline), the VF signal reversed direction (180o visuo-motor rotation) for 60 s (adaptation) after which VF returned to its veridical direction for another 20s (washout). Adaptation and learning were reflected in a) the congruency between the weight shifting and target motion direction, b) the root mean square (RMS) error between the force and target signal (spatial error) and c) time lag of the cross-correlation between the force and target motion (temporal error). Participants tracking the constant (periodic) target motion learned the visuomotor rotation in contrast to those who tracked the variable target motion. This was reflected in consistent aftereffects when the feedback signal returned to its veridical direction (washout phase) only for those groups tracking the constant target motion. Spatial and temporal error reduction during adaptation were significant for participants tracking the periodic target motion but minimal for those tracking the complex target motion. Goalkeepers adapted to the visuomotor rotation faster compared to non-athletes. This was shown in a reduction of the spatial and temporal error at an earlier interval of the adaptation phase for the groups tracking the constant target motion. No effect of motor expertise was noted in those groups tracking the variable target motion. There results suggest that learning of a novel whole body visuomotor rotation is limited when the task requires continuous closed loop feedback control. Goalkeepers’ expertise results in faster learning but only when the task is performed in a stable (predictable) environment. Goalkeepers’ practice should focus on strengthening the link between visual perception and action in a unpredictable and variable environment.

Σκοπός της παρούσας εργασίας ήταν να εξετάσει την επίδραση της κίνησης των άνω ακρών κατά το λάκτισμα στο ποδόσφαιρο. Δέκα ποδοσφαιριστές (n=10) συμμετείχαν στην έρευνα όπου εκτέλεσαν 4 είδη λακτίσματος με διαφορετικές θέσεις των άνω άκρων. Η πρώτη ήταν με ελεύθερη κίνηση των χεριών(FREE KICK), η δεύτερη με τα χεριά κολλημένα στο σώμα(HANDOFF), η τρίτη με το δεξί χέρι κολλημένο στο σώμα και το αριστερό χέρι ελεύθερο(HOR) και τέλος το αριστερό χέρι κολλημένο στο σώμα και ελεύθερο το δεξί χέρι(HOL). Οι συμμετέχοντες αξιολογήθηκαν ως προς 1) την ταχύτητα της μπάλας σε κάθε είδος λακτίσματος 2) τις δυνάμεις που ασκούσε το πόδι στήριξης και τέλος 3) τις γωνίες του γόνατος, ισχίου, ποδοκνημικής κατά την φάση όπλισης, επαφή μπάλας και κατά το follow through. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι ο μέσος όρος ταχύτητας ήταν μεγαλύτερος στο HOR σε σχέση με τις άλλες 3 συνθήκες. Η ανάλυση διακύμανσης (ANOVA) έδειξε ότι δεν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά στις γωνίες της ποδοκνημικής σε όλες τις φάσεις του λακτίσματος(Φ.Ο, Ε.Β, F.T) αλλά και σε όλα τα είδη του λακτίσματος. Το ίδιο ισχύει για το γόνατο για την φάση όπλισης και το follow through ενώ κατά την φάση επαφής της μπάλας υπάρχει στατιστική σημαντική διαφορά (p=0.004). Επίσης το ίδιο ισχύει για το ισχίο για την φάση όπλισης και το follow through ενώ κατά την φάση επαφής μπάλας υπάρχει στατιστική σημαντική διαφορά (p=0.004). Επομένως η κίνηση των χεριών δεν επηρεάζουν το λάκτισμα., The purpose of this paper was to examine the effect of upper limb movements during kicking in football. Ten footballers (n = 10) participated in the study where they performed 4 species kicked with different positions of the upper extremities. The first was with free movement of the hands (FREE KICK), the second with the hands glued to the body (HANDOFF), the third with the right hand glued to the body and the left hand free (HOR) and finally the left hand glued to the body and free right hand (HOL). The participants were evaluated in terms of 1) the speed of the ball in each type of kick 2) the forces exerted by the foot supports and finally 3) the angles of the knee, hip, ankle during the phase of arms, contact of the ball and during follow through. The results showed that the serum velocity was higher in HOR than in the other 3 conditions. The analysis of variance (ANOVA) showed that there is no statistically significant difference in the angles of the ankle in all the phase of the kick (F.O, E.B, F.T) but also in all types of kick. The same applies to the knee for the arming phase and the follow through while during the ball contact phase there is a statistically significant difference (p = 0.004). The same is true for the hip for the arming phase and the follow through while during the ball contact phasethere is a statistically significant difference (p = 0.004). Therefore the movement of the hands does not affect the kick.

Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να αναζητήσει τους τραυματισμούς που υφίστανται οι ερασιτέχνες ποδοσφαιριστές κατά τη διάρκεια του ποδοσφαιρικού αγώνα ή την ώρα της προπόνησης και να προτείνει στρατηγικές και τρόπους πρόληψης μέσω της έρευνας που διεξάχθηκε. Πιο αναλυτικά, μέσα από μια εκτενή βιβλιογραφική ανασκόπηση σχετικά με τους τραυματισμούς στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρο, καταφέραμε να καλύψουμε επαρκώς το θεωρητικό μέρος της εργασίας και να προετοιμάσουμε το έδαφος για τη διεξαγωγή της έρευνας. Σκοπός της συγκεκριμένης έρευνας ήταν να εξετάσει την πιθανή ύπαρξη στρατηγικής πρόληψης τραυματισμών στο ερασιτεχνικό ποδόσφαιρό στην Ελλάδα. Για την εξέταση του σκοπού της έρευνας και την απάντηση των ερευνητικών ερωτημάτων, χρησιμοποιήθηκε ποσοτική έρευνα. Η επιλογή του δείγματος έγινε με τυχαία δειγματοληψία, όπου οι συμμετέχοντες συμπλήρωναν με ηλεκτρονικό τρόπο ένα ερωτηματολόγιο 39 ερωτήσεων. Στην έρευνα συμμετείχαν 116 προπονητές από όλη την Ελλάδα με τους περισσότερους (41.4%) να είναι από τους Νομούς Αττικής, Θεσσαλονίκης και Λάρισας, οι οποίοι προπονούν άτομα ηλικιών 20-30 ετών που ανήκουν στην Α1 ερασιτεχνική. Όσον αφορά τους τραυματισμούς, οι περισσότεροι προπονητές δήλωσαν πως πριν την πανδημία υπήρξαν τραυματισμοί, κυρίως κατά τη διάρκεια του αγώνα, και αφορούσαν συχνά το γόνατο (44%). Ένα επιπλέον σημαντικό εύρημα της έρευνας είναι η σπουδαιότητα της προθέρμανσης, όπως εξέφρασαν οι προπονητές (82.6%), καθώς είναι πολύ σημαντική για την απόδοση των αθλητών και την πρόληψη των τραυματισμών. Αναφορικά με την μέθοδο πρόληψης τραυματισμών που χρησιμοποιούν οι προπονητές, το 25% αυτών χρησιμοποιούν ασκήσεις πυρήνα, ενώ το 24% των συμμετεχόντων χρησιμοποιούν ως μέθοδο πρόληψης των τραυματισμών το FIFA 11+. Τέλος, μολονότι οι συμμετέχοντες θεωρούν πάρα πολύ σημαντική την πρόληψη των τραυματισμών, κατά τη διάρκεια της πανδημίας του κορονοϊού δεν εφάρμοσαν κάποια στρατηγική πρόληψης., The purpose of this study is to look for the injuries suffered by amateur footballers during the football match or during training and to suggest strategies and ways of prevention through the research that conducted. At length, through an extensive literature review on injuries in amateur football, we were able to adequately cover the theoretical part of the thesis and lead up to the conduction of the research. The purpose of this research was to examine the possible existence of a strategy for the prevention of injuries in amateur football in Greece. Quantitative research was used to examine the purpose of the research and answer the research questions. The selection of the sample was done by random sampling, where the participants filled in the questionnaire electronically. In addition, the questionnaire was created by the researcher and consisted of 39 questions. The survey involved 116 coaches from all over Greece with most (41.4%) being from the Prefectures of Attica, Thessaloniki and Larissa, who train people aged 20-30 who belong to the A1 amateur. In terms of injuries, most coaches said that before the pandemic there were injuries, mainly during the match, and often involved the knee area (44%). An additional important finding of the research is the importance of warming up, as expressed by the coaches (82.6%), as it is very important for the performance of athletes and the prevention of injuries. Regarding the method of injury prevention used by the coaches, 25% of them use core exercises, while 24% of the participants use FIFA 11+ as a method of injury prevention. Finally, although participants consider injury prevention to be very important, they did not implement a prevention strategy during the coronavirus pandemic.

Αντικειμενικός σκοπός της παρούσας εργασίας είναι να αναδείξει τον βαθμό της δημοφιλίας και της εικόνας του πρωταθλήματος της Σούπερ Λίγκ Ελλάδος. Για να γίνει αυτό μελετήθηκαν μεταξύ άλλων κατά πόσο το πρωτάθλημα είναι ανταγωνιστικό αλλά και ελκυστικό. Οι φίλαθλοι και οι οπαδοί είναι κατ’ εξοχήν οι καταναλωτές του προϊόντος και γι αυτό τον λόγο η έρευνα βασίστηκε σε αυτούς μέσω ποσοτικής έρευνας. Η έρευνα μας είναι βασισμένη σε ερωτηματολόγιο, στο οποίο χρησιμοποιήθηκε κλίμακα τύπου Likert. Η δομή του ήταν η εξής: το ερωτηματολόγιο είχε τρείς βασικούς άξονες. Ο πρώτος άξονας είχε να κάνει με το αν τα άτομα που αποτελούν το δείγμα μας είχαν συμμετοχή έμμεση ή άμεση με το πρωτάθλημα της Σουπερ Λίγκ αλλά και με τον χώρο του ποδοσφαίρου γενικότερα. Ο δεύτερος άξονας ήταν βασισμένος συγκεκριμένα στην Σούπερ Λίγκ, τόσο σε αγωνιστικό όσο και σε οργανωτικό επίπεδο, ενώ ο τρίτος άξονας ήταν για την ομάδα που υποστηρίζει το κάθε άτομο που αποτέλεσε μέρος του δείγματος μας. Υπήρχαν επίσης ερωτήσεις σχετικά με τα δημογραφικά στοιχεία σχετικά με το κάθε ατόμο που απαντούσε το ερωτηματολόγιο καθώς θέλαμε να σκιαγραφίσουμε το προφίλ του καταναλωτή ανάλογα με το μορφωτικό, δημογραφικό και ηλιακό του επίπεδο. Τα αποτελέσματα προέκυψαν έπειτα από ανάλυση όλων των παραγόντων που λάβαμε στο δείγμα μας και ήταν: α) η ελκυστικότητα, β) η ανταγωνιστικότητα, γ) το κύρος και η αναγκαιότητα των μεγάλων ομάδων, δ) τα τηλεοπτικά δικαιώματα, ε) η ευρωπαϊκή διάσταση των συλλόγων, στ) η εντυπωσιακή ατμόσφαιρα που υπάρχει στα γήπεδα, ζ) οι υπερβολικές αντιδράσεις που δημιουργούνται σε αυτά και τέλος η) οι συναισθηματικών δεσμών που αναπτύσσονται μεταξύ ομάδας - φιλάθλων. Για την ανάλυση των αποτελεσμάτων χρησιμοποιήθηκε το στατιστικό πακέτο SPSS. Η συσχέτιση έγινε για τον κάθε ένα παράγοντα ξεχωριστά μέσω της απλής γραμμικής συσχέτισης, αλλά και για δύο ή περισσότερους παράγοντες με τον έλεγχο διασποράς (ANOVA) για να ελέγξουμε αν υπάρχει στατιστικά σημαντική διαφορά μεταξύ των μεταβλητών.

Το αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να εξετάσει και να ερευνήσει κατά πόσο τα θεωρητικά μοντέλα πρόβλεψης αποτελεσμάτων στους ποδοσφαιρικούς αγώνες μπορούν να προβλέψουν το τελικό αποτέλεσμα ενός αγώνα και κατά πόσο συμφωνούν τα τελικά αποτελέσματα σε σχέση με τις αποδόσεις που δίνονταν από τις στοιχηματικές εταιρίες. Η ιδέα προέκυψε από το γεγονός ότι κάθε απόδοση η οποία δίνεται από μία στοιχηματική εταιρία είναι και μια πιθανότητα οπότε θεωρούμε πολύ χρήσιμο να εξετάσουμε αν και κατά πόσο πέφτουν μέσα στις προβλέψεις τους οι στοιχηματικές εταιρίες. Γι’ αυτόν τον λόγο θα εξεταστούν όλοι οι αγώνες της Superleague Ελλάδας για την τριετία 2011/12 – 2013/14 , ανά αγωνιστική. Αφού καταγραφούν όλα τα δεδομένα , θα εξετάσουμε αρχικά το ποσοστό επιτυχίας των τελικών αποτελεσμάτων σε σχέση με τις αποδόσεις για κάθε ομάδα ξεχωριστά. Έπειτα θα εφαρμόσουμε το σύστημα κατάταξης της FIFA για πρώτη φορά σε επίπεδο συλλόγων και θα εξετάσουμε κατά πόσο ήταν επιτυχής η πρόβλεψη. Απ’όσο γνωρίζουμε είναι η πρώτη φορά στη βιβλιογραφία που θα γίνει έρευνα της επιτυχίας που μπορεί να έχει ένας παίκτης με τη χρήση μόνο των αποδόσεων. Επίσης είναι η πρώτη φορά που θα χρησιμοποιηθεί το σύστημα κατάταξης της FIFA για πρόβλεψη αποτελεσμάτων σε αγώνες πρωταθλήματος συλλόγων και όχι σε διεθνείς αγώνες. Πιο συγκεκριμένα στο πρώτο κεφάλαιο κάνουμε μια γενική αναφορά για τις μεθόδους πρόβλεψης στην στατιστική. Στο δεύτερο κεφάλαιο αναλύουμε τα μοντέλα και τις εφαρμογές της στατιστικής στην πρόβλεψη τελικών αποτελεσμάτων στους ποδοσφαιρικούς αγώνες. Στο τρίτο κεφάλαιο γίνεται μια παρουσίαση του στοιχηματισμού στην Ελλάδα , όσον αφορά το γενικό και το νομικό του περιβάλλον. Στο τέταρτο κεφάλαιο κάνουμε μια σύντομη ανάλυση στην υπάρχουσα κατάσταση στο Ελληνικό ποδόσφαιρο και ανασκόπηση των γεγονότων. Στο πέμπτο κεφάλαιο αναλύονται ο σκοπός , η μεθοδολογία , το υλικό, ο χρόνος έρευνας καθώς και οι κανόνες στοιχηματισμού στην Ελλάδα. Στο έκτο κεφάλαιο παρουσιάζουμε τα αποτελέσματα της έρευνας μας και τα αναλύουμε. Στο έβδομο κεφάλαιο προτείνουμε κάποια εναλλακτικά σενάρια ορθολογικού στοιχηματισμού. Τέλος στο όγδοο και τελευταίο κεφάλαιο παρουσιάζουμε τα συμπεράσματα της έρευνας μας και κάνουμε προτάσεις για την βελτίωση των μοντέλων πρόβλεψης., The subject of this thesis is to examine and investigate whether the theoretical forecasting models of football matches can predict the final outcome of a match and whether the final results agree against the odds given by the betting companies. The idea arose from the fact that each odd which is given by a betting company is also a possibility of the final outcome of the match, so we consider it very useful to examine on whether the prediction of the betting companies are succesfull . For this reason we examine all matches of the Greek Superleague for the period 2011/12 - 2013/14, per match. After we capture all of the data, for each team separately , we will look at the success rate of the final results in relation to the odds. Then we will apply the FIFA ranking system for the first time at club level and examine whether it was successful in the prediction of final results. This is the first time to our knowledge the success rate that one player can have using only the betting odds , is investigated. Also it is the first time that FIFA ranking system is used to forecast results at club championship matches rather than in international competitions. More specifically, in the first chapter we make a general reference for the prediction methods in statistics. In the second chapter we analyze the models and applications of statistics that predict the final results at football matches. The third chapter is a presentation of the betting environment in Greece concerning both the general and legal part. In the fourth chapter we make a brief analysis on the current situation in Greek football and an overview of events. The fifth chapter analyzes the purpose, the methodology, the material used in our research, the research time and the rules of betting in Greece. In the sixth chapter we present the results of our research and analyze them. In the seventh chapter we propose some alternative scenarios of rational betting. Finally, in the eighth and final chapter we present the conclusions of our research and make some proposals to improve our forecasting models.

Ο αθλητισμός αποτελεί αναμφίβολα μια δραστηριότητα αναψυχής που κατέχει κυρίαρχη θέση στις προτιμήσεις των καταναλωτών τόσο στην Ελλάδα όσο και παγκοσμίως εξαιτίας των ξεχωριστών εμπειριών που προσφέρει και των έντονων συναισθημάτων που δημιουργεί. Ωστόσο, το έργο των στελεχών των αθλητικών οργανισμών να ικανοποιήσουν τις επιθυμίες των θεατών θεωρείται ιδιαίτερα πολύπλοκο τόσο εξαιτίας του πλήθους των εναλλακτικών επιλογών ψυχαγωγίας που είναι διαθέσιμες όσο και των αυξημένων απαιτήσεών τους σχετικά με τις προσφερόμενες υπηρεσίες προς αυτούς. Ο παραπάνω στόχος είναι δυνατόν να επιτευχθεί με τη συμβολή της επιστήμης του αθλητικού μάρκετινγκ που είναι σε θέση να βελτιώσει αισθητά την ποιότητα των παρεχόμενων υπηρεσιών που προσφέρονται στους θεατές με συνέπεια την ικανοποίησή τους και την επιστροφή τους στο γήπεδο για μελλοντικά γεγονότα. Αναφορικά με την παρούσα έρευνα, παρουσιάζεται τόσο το θεωρητικό υπόβαθρο των εννοιών του αθλητικού μάρκετινγκ και της ποιότητας των υπηρεσιών ενώ λαμβάνει χώρα και πρωτογενής έρευνα για να διαπιστωθεί η ποιότητα των υπηρεσιών που προσφέρει η ομάδα καλαθοσφαίρισης του Ολυμπιακού Πειραιώς στους φιλάθλους της και τους επισκέπτες., Sports is regarded as a leisure activity which holds a dominant position in the consumers’ preferences both in Greece and all over the world due to its ability to offer special experiences and to create intense sentiments. However, the managers’ effort to satisfy spectators’ desires is a really complicated task owing to both the plurality of alternative entertainment choices and the increased demands of spectators concerning the services offered in the stadium. The objective mentioned above can be achieved with the contribution of the sports marketing science which can succeed in remarkably improving the quality of the services offered in spectators and resulting in their satisfaction and their return in the stadium for future events which will take place. Concerning this thesis, it should be pointed out that it covers the theoretical background of the concepts of sports marketing and service quality while it takes place a primary research in order to investigate the quality of the services offered by the “Olympiacos Basketball Team to its fans and visitors to the stadium.

Η παρούσα διπλωματική εργασία στοχεύει στην αυτοματοποίηση επιχειρηματικών διαδικασιών στα πλαίσια της υπηρεσιοστρεφούς αρχιτεκτονικής SOA με την χρήση της τεχνολογίας υπηρεσιών διαδικτύου (Web services). Η διαδικασία που αυτοματοποιείται είναι αυτή της συλλογής δεδομένων προγνωστικών από πολλαπλές πηγές. Σε αυτή την διαδικασία λαμβάνεται πληροφορία μέσω διαφορετικών υπηρεσιών διαδικτύου (Web services) ανεξαρτήτου μορφής (format), επεξεργάζεται και διατίθεται σε όποια μορφή επιθυμεί ο χρήστης, xml ή json. Τέλος, παρουσιάζεται η εφαρμογή που αναπτύχθηκε και προσημειώνει την διαδικασία αυτή, αναλύεται η αρχιτεκτονική της και περιγράφονται οι τεχνολογίες που χρησιμοποιήθηκαν που επί το πλείστων αποτελούν τεχνολογίες αιχμής.

Παρατηρήσεις έκδοσης: παρόραμα στη σελιδαρίθμηση. Μία από τις δημοφιλέστερες δραστηριότητες αναψυχής του ανθρώπου είναι η παρακολούθηση αθλητικών αγώνων. Δεδομένου ότι η παρακολούθηση αθλητικών αγώνων από τους φιλάθλους - πελάτες αποτελεί ουσιαστικά τον λόγο ύπαρξης του επαγγελματικού αθλητισμού τα διοικητικά στελέχη των επαγγελματικών ομάδων είναι απαραίτητο να κατανοούν τους παράγοντες που επηρεάζουν άτομα νεαρής ηλικίας στην επιλογή αθλητικής ομάδας. Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να προσδιορίσει τους παράγοντες που επηρεάζουν τα άτομα νεαρής ηλικίας στην επιλογή μιας αθλητικής ομάδας. Το επιλεγμένο δείγμα παιδιών που χρησιμοποιήθηκε για τις ανάγκες της έρευνας ήταν 79 αγόρια (52,7%) και 71 κορίτσια (47,3%), δημοτικών σχολείων του Νομού Θεσσαλονίκης, ηλικίας 6-12 ετών. Για την διερεύνηση της έννοιας της ταύτισης χρησιμοποιήθηκε η Ελληνική έκδοση της «Κλίμακας Ταύτισης των Φιλάθλων» (Sport Spectator Identification Scale - SSIS: Theodorakis, Vlachopoulos, Wann, Afthinos & Nassis, 2006) των Wann και Branscombe (1993). Η έρευνα έδειξε ότι τα αγόρια είναι περισσότερο ταυτισμένα από τα κορίτσια. Ο κύριος παράγοντας που επηρεάζει στην επιλογή ομάδας είναι ο πατέρας. Τα αποτελέσματα έχουν πρακτική εφαρμογή και θα βοηθήσουν τα διοικητικά στελέχη να αναπτύξουν αποτελεσματικότερα προγράμματα προώθησης προϊόντος.

Σκοπός της παρούσας έρευνας ήταν να αξιολογήσει τα επίπεδα οστικής πυκνότητας και οστικού περιεχομένου σε αθλητές επαγγελματικών κατηγοριών ποδοσφαίρου, πετοσφαίρισης και μη ασκούμενων ατόμων, με στόχο να διαφανεί ποιό είδος προπόνησης ενισχύει τη μεγαλύτερη οστική πυκνότητα και περιεχόμενο σε νεότερους πληθυσμούς. Συμμετείχαν 20 αθλητές ποδοσφαίρου (Γ και Δ Εθνικής κατηγορίας), 20 πετοσφαίρισης (Α2 και Β Εθνικής κατηγορίας) και 21 μη ασκούμενα συνομήλικα άτομα, στους οποίους αξιολογήθηκε η οστική πυκνότητα στην περιοχή του ισχίου και της οσφυϊκής μοίρας με τη μέθοδο DXA. Προέκυψε ότι οι ασκούμενοι είχαν σημαντικά υψηλότερη οστική πυκνότητα και περιεχόμενο στην περιοχή του ισχίου (ρ

Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα δύο διαφορετικών διαλειμματικών μεθόδων προπόνησης, της μικρής διάρκειας (15s-15s) και της ακραίας μικρής διάρκειας (6s-30s), όσον αφορά στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας νεαρών ποδοσφαιριστών κατά την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Στην παρούσα έρευνα πήραν μέρος τριάντα τρεις μέτρια προπονημένοι ποδοσφαιριστές της ίδιας ομάδος. Οι συμμετέχοντες αφού υποβλήθηκαν σε μέγιστο τεστ εργοσπιρομετρικού ελέγχου χωρίστηκαν σε τρεις ισοδύναμες ομάδες, Α (ομάδα ελέγχου n=ll), Β (ομάδα παρέμβασης 15s-15s, n=ll) και Γ (ομάδα παρέμβασης 6s-30s, n=ll). Οι ομάδες ακολούθησαν παρόμοιο προπονητικό πρόγραμμα, με μόνη διαφορά την επιπρόσθετη διαλειμματική άσκηση, για ένα διάστημα δέκα εβδομάδων. Στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα της Β ομάδας προστίθονταν δύο διαλειμματικές ασκήσεις (6 -8επ.*158εο)*3σετ. στο 120% vV02max με 15sec παθητική ξεκούραση ανά προσπάθεια και 3min παθητική ξεκούραση ανά σετ, ενώ στο πρόγραμμα της Γ ομάδας προστίθονταν δύο διαλειμματικές ασκήσεις (6- 8επ.*68εο)*3σετ. στο 145% vVC^max με 30sec παθητική ξεκούραση ανά προσπάθεια και 3min παθητική ξεκούραση ανά σετ. Για την στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης δύο παραγόντων (προπονητική παρέμβαση X χρόνο) με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις στον παράγοντα «χρόνο» (two-way-ANOVA). Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι οι ομάδες Β και Γ παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις της VC>2max (9,6% και 7,4%, αντίστοιχα) καθώς και της vVC^max (5,8% και 5,3%, αντίστοιχα, ρ.05). Συνοψίζοντας, η διαλειμματική προπόνηση μικρής διάρκειας (15s-15s) παρουσιάζει μία τάση να είναι πιο αποτελεσματική ως προς τη βελτίωση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VC^max) και της ταχύτητας που σημειώνεται στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (vVC^max) σε σχέση με αυτή της ακραίας μικρής διάρκειας (6s-30s).

Σκοπός της έρευνας ήταν να διερευνήσει την αποτελεσματικότητα δύο διαφορετικών διαλειμματικών μεθόδων προπόνησης, της μικρής διάρκειας (15s-15s) και της ακραίας μικρής διάρκειας (6s-30s), όσον αφορά στη βελτίωση της αερόβιας ικανότητας νεαρών ποδοσφαιριστών κατά την διάρκεια της αγωνιστικής περιόδου. Στην παρούσα έρευνα πήραν μέρος τριάντα τρεις μέτρια προπονημένοι ποδοσφαιριστές της ίδιας ομάδος. Οι συμμετέχοντες αφού υποβλήθηκαν σε μέγιστο τεστ εργοσπιρομετρικού ελέγχου χωρίστηκαν σε τρεις ισοδύναμες ομάδες, Α (ομάδα ελέγχου n=ll), Β (ομάδα παρέμβασης 15s-15s, n=ll) και Γ (ομάδα παρέμβασης 6s-30s, n=ll). Οι ομάδες ακολούθησαν παρόμοιο προπονητικό πρόγραμμα, με μόνη διαφορά την επιπρόσθετη διαλειμματική άσκηση, για ένα διάστημα δέκα εβδομάδων. Στο εβδομαδιαίο πρόγραμμα της Β ομάδας προστίθονταν δύο διαλειμματικές ασκήσεις (6 -8επ.*158εο)*3σετ. στο 120% vV02max με 15sec παθητική ξεκούραση ανά προσπάθεια και 3min παθητική ξεκούραση ανά σετ, ενώ στο πρόγραμμα της Γ ομάδας προστίθονταν δύο διαλειμματικές ασκήσεις (6- 8επ.*68εο)*3σετ. στο 145% vVC^max με 30sec παθητική ξεκούραση ανά προσπάθεια και 3min παθητική ξεκούραση ανά σετ. Για την στατιστική επεξεργασία των αποτελεσμάτων πραγματοποιήθηκε ανάλυση διακύμανσης δύο παραγόντων (προπονητική παρέμβαση X χρόνο) με επαναλαμβανόμενες μετρήσεις στον παράγοντα «χρόνο» (two-way-ANOVA). Από την επεξεργασία των αποτελεσμάτων φάνηκε ότι οι ομάδες Β και Γ παρουσίασαν σημαντικές αυξήσεις της VC>2max (9,6% και 7,4%, αντίστοιχα) καθώς και της vVC^max (5,8% και 5,3%, αντίστοιχα, ρ.05). Συνοψίζοντας, η διαλειμματική προπόνηση μικρής διάρκειας (15s-15s) παρουσιάζει μία τάση να είναι πιο αποτελεσματική ως προς τη βελτίωση της μέγιστης πρόσληψης οξυγόνου (VC^max) και της ταχύτητας που σημειώνεται στη μέγιστη πρόσληψη οξυγόνου (vVC^max) σε σχέση με αυτή της ακραίας μικρής διάρκειας (6s-30s).

Η αξιολόγηση της ταχύτητας στις αναπτυξιακές ηλικίες αποτελεί σημαντικό παράγοντα για την απόδοση στο σύγχρονο ποδόσφαιρο. Ένας από τους γνωστούς παράγοντες που επηρεάζουν τη δρομική ταχύτητα αποτελεί η προδιάταση των μυών. Σκοπός της παρούσας μελέτης ήταν η διερεύνηση της άμεσης επίδρασης των ενεργητικών διατάσεων στην απόδοση της δρομικής ταχύτητας σε αθλητές ποδοσφαίρου. Στη μελέτη έλαβαν μέρος εθελοντικά 20 προέφηβοϊ ερασιτέχνες αθλητές ποδοσφαίρου (η=20) ηλικίας 16.6±0.94 ετών, χωρίς προηγούμενα μυοσκελετικά προβλήματα. Οι ποδοσφαιριστές πραγματοποίησαν μια μέγιστη δοκιμασία αξιολόγηση δρομικής ταχύτητας πριν και μετά τη εφαρμογή ενεργητικών διατάσεων. Το πρόγραμμα των διατάσεων περιλάμβανε συνολικά επτά διατάσεις ενεργητικού τύπου για τους των κάτω άκρων συμπεριλαμβανομένων των πρόσθιων και οπίσθιων μυως του τετρακεφάλου, των προσαγωγών, του γαστροκνημίου και του λαγονοψο'ί'τη. Η δρομική ταχύτητα καταγράφηκε με φωτοκύτταρα για τις αποστάσεις των 5, 10, 20 και 30 μέτρων. Τα αποτελέσματα της μελέτης έδειξαν στατιστικά σημαντική βελτίωση στη δρομική ταχύτητα των 30 μέτρων (ρ

Σκοπός: Ήταν να ερευνηθεί η επίδραση ενός αγώνα ποδοσφαίρου στους δείκτες του οξειδωτικού στρες και του οξειδωτικού μηχανισμού των ποδοσφαιριστών έως και 48 ώρες μετά το παιγνίδι. Μέθοδος: Εικοσιτέσσερις ποδοσφαιριστές ηλικίας 17-22 χρονών χωρίστηκαν σε 2 ομάδες: αυτούς που συμμετείχαν στον αγώνα και αυτούς που δεν συμμετείχαν. Το πρωτόκολλο άσκησης περιλάμβανε ένα φιλικό αγώνα ποδοσφαίρου σε μια διακοπή του Εθνικού ερασιτεχνικού πρωταθλήματος. Δείγματα αίματος λήφθηκαν πριν και αμέσως μετά, 24 και 48 ώρες μετά το τέλος του αγώνα. Οι δείκτες που μετρήθηκαν ήταν: ουσίες που αντιδρούν με το θειοβαρβιτουρικό οξύ (TBARS), πρωτεϊνικά καρβονύλια (PC), ολική αντιοξειδωτική ικανότητα (TAC), καταλάση (CAT), ανηγμένη γλουταθειόνη (GSH), οξειδωμένη γλουταθειόνη (GSSG) και ο λόγος GSH/GSSG. Αποτελέσματα: Η συγκέντρωση των TBARS εμφάνισε σημαντική αύξηση (11%) μόνο 48 ώρες μετά τον αγώνα. Τα PC μεταβλήθηκαν σημαντικά καθ’ όλη τη διάρκεια των μετρήσεων από 25% μετά τον αγώνα σε 73% και 64%, 24 και 48 ώρες με το πέρας του αγώνα, αντίστοιχα. Η CAT, η TAC και η GSH δεν μεταβλήθηκαν σχεδόν καθόλου και στις 3 μετρήσεις. Αντιθέτως, η GSSG ξεκίνησε με αύξηση 20% αμέσως μετά τον αγώνα, τριπλασιάστηκε 24 ώρες μετά, για να οκταπλασιαστεί 48 ώρες μετά το τέλος του αγώνα. Μεταβολές παρουσιάστηκαν και στο λόγο GSH/GSSG όμως μόνο στις 48 ώρες μετά τον αγώνα. Δεν παρατηρήθηκαν μεταβολές στυς παίκτες που δεν συμμετείχαν στο παιγνίδι. Συμπέρασμα: Ένας αγώνας ποδοσφαίρου προκαλεί αύξηση του οξειδωτικού στρες έως και 48 ώρες μετά το τέλος του.

Φωτογραφικό αφιέρωμα στο ποδόσφαιρο της Πρέβεζας