Search

Περίληψη: Αντικείμενο της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι ο σχεδιασμός της οικιστικής επέκτασης στα προάστια υπάρχοντος αστικού ιστού, ακολουθώντας τους κανόνες που διαμορφώνουν το μεσογειακό πρότυπο μιας νότιο-ευρωπαϊκής οικογειτονιάς. Συγκεκριμένα, επιλέγεται μία εκτός σχεδίου περιοχή με αραιή δόμηση στα προάστια της βόρειας περιφερειακής ενότητας των Αθηνών και προτείνεται η οργανωμένη και στα πλαίσια της βιωσιμότητας οικιστική ανάπτυξη. Πρόκειται για περιοχή με πλούσια γεωμορφολογικά χαρακτηριστικά που αποτελείται από τμήματα των Δήμων Γέρακα, Πεντέλης και Χαλανδρίου και οριοθετείται από τον υπάρχοντα πυκνοδομημένο ιστό, τα ρέματα Γέρακα και Βριλησσού και τη Ζώνη Προστασίας Πεντελικού. Σκοπός της μελέτης είναι η δημιουργία μίας πρότυπης οικολογικής περιοχής με βιοκλιματικά χαρακτηριστικά που θα προωθεί τη βιωσιμότητα, θα εναρμονίζεται πλήρως με το υπάρχον φυσικό περιβάλλον και τον υφιστάμενο αστικό ιστό, ικανή να φιλοξενήσει 25.000 κατοίκους.

Περίληψη: Η παρούσα διπλωματική εργασία πραγματεύεται τον σχεδιασμό μίας εφήμερης παρουσίασης ενδυμάτων για την ολλανδή σχεδιάστρια υψηλής ραπτικής, Iris van Herpen, σε ένα τοπίο με ιδιαίτερη μορφολογία. Στον οίκο της Iris van Herpen, η υψηλή ραπτική αποτελεί μια μεταμορφωτική δύναμη που ξεπερνά τα όρια και ενώνει τις διεπιστημονικές τεχνολογίες με την περίτεχνη χειροτεχνία. Οι οραματικές δημιουργίες του οίκου συνδυάζουν πρωτοποριακές τεχνικές και γεωμετρίες με πολυτελή υλικά, προκαλώντας συχνά μια αίσθηση θαυμασμού. Ο οίκος αμφισβητεί τις παραδοσιακές έννοιες του χειροποίητου ενδύματος και δημιουργεί αιθέρια ρούχα που χαρακτηρίζονται από οργανικότητα, δυναμικότητα και θηλυκότητα. Κάθε δημιουργία υποστηρίζεται από τους πυλώνες που στηρίζουν τη μάρκα - τη φύση, την αρχιτεκτονική, την τέχνη και το χορό. Κάθε συλλογή είναι μια προσπάθεια να επιχειρήσει να ξεπεράσει τον σημερινό ορισμό του ενδύματος, εξερευνώντας νέες μορφές έκφρασης για μια πιο ουσιαστική, διαφορετική και συνειδητή μόδα για το μέλλον. Η επιλογή της περιοχής οπού η συγκεκριμένη παρουσίαση ενδυμάτων σχεδιάστηκε, βασίστηκε στην ανάδειξη των φυσικών κλίσεων, γεωμετριών και υλικών της «γκρίζας» αυτής περιοχής όπου για περίπου τέσσερις δεκαετίες (από το 1937 έως το 1976) λειτούργησαν γνωστά λατομεία της Αθήνας. Πρόκειται για έναν ελεύθερο χώρο περίπου 550x330 μέτρων με έντονες υψομετρικές κλίσεις και λόφους στα όρια του με αποτέλεσμα να χαρίζει μια φυσική οργανική εσωστρέφεια. Για την συγκεκριμένη παρουσίαση ενδυμάτων, σχεδιάστηκαν τρείς διαφορετικοί χώροι όπου μοντέλα και θεατές ακολουθούν οργανικές πορείες για τους σκοπούς της εκδήλωσης. Επίσης έχει γίνει ο σχεδιασμός τοπίου της εισαγωγικής ζώνης της περιοχής επέμβασης όπου «οδηγεί» τους επισκέπτες στα επίκεντρα της παρουσίασης. Έχοντας ως αφετηρία τη συλλογή ενδυμάτων, των χαρακτηριστικών της και υπάγοντας την μέσα σε ένα τοπίο όπου αυτή αναδεικνύεται, δημιουργείται μία οργανική σχεδιαστική εμπειρία όπου αντικατοπτρίζει το όραμα του οίκου.

Περίληψη: Η παρούσα διπλωματική εργασία έχει ως θέμα τη δημιουργία συγκροτήματος Σχολής Καλών Τεχνών και κατά επέκταση δημόσιων χώρων, υπαίθριων και κλειστών, ώστε να επιτυγχάνεται ο κοινωνικός συσχετισμός. Η περιοχή μελέτης βρίσκεται στο νότιο άκρο της πόλης Λάρνακας, στην Κύπρο, σε απόσταση 4 χιλιομέτρων από το ιστορικό τμήμα της πόλης, όπου χωροθετείται παράλληλα του παραλιακού μετώπου. Η περιοχή χαρακτηρίζεται από αραιή δόμηση, με κτίρια που έχουν ως κύρια χρήση την κατοικία, με εξαίρεση το παραλιακό μέτωπο που συνδυάζει χρήσεις εστίασης και αναψυχής. Η περιοχή δεν διαθέτει δημόσιους ελεύθερους χώρους πέρα από τον παραλιακό πεζόδρομο και ποδηλατοδρόμο που έχει ως αφετηρία το παράκτιο μέτωπο του κέντρου πόλης που αποτελεί κύρια σύνδεση με την πόλη. Ο σχεδιασμός επικεντρώνεται τόσο στην οργάνωση του κτιριακού συνόλου της σχολής, όσο και στην αστική διαμόρφωση (πλατείες, χώροι στάσης, πάρκο πρασίνου) ώστε να διαμορφωθεί μια αστική ενότητα με κοινωνικό, πολιτισμικό χαρακτήρα, ελκυστικό προς την ευρύτερη περιοχή. Η σύνδεση της σχολής με το παράκτιο μέτωπο γίνεται πιο άμεση με την σημειακή επέμβαση που γίνεται σε τμήμα της παραλιακής πλευράς. Η διαμόρφωση των δημόσιων ελεύθερων χώρων και ο συνδυασμός λειτουργιών της σχολής, ανοικτές προς το κοινό, στοχεύει στην απόδοση εξωστρεφούς χαρακτήρα προς το ευρύτερο περιβάλλον της περιοχής, ενώ ταυτόχρονα, στη δημιουργία μιας γέφυρας επικοινωνίας του κοινού με την τέχνη. Απώτερος σκοπός του σχεδιασμού είναι η αναβάθμιση της περιοχής μέσω της Σχολής Καλών Τεχνών συμπεριλαμβανομένου και της αστικής διαμόρφωσης ώστε να αποτελεί ζωτικό μέρος της περιοχής και ευρύτερα της πόλης.

Οι συμβατικές τεχνολογίες δόμησης έχουν ως αποτέλεσμα ο τομέας να είναι υπεύθυνος για το 40% της παγκόσμιας ενεργειακής κατανάλωσης και το 33% των εκπομπών CO2. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τη βιωσιμότητα της φυσικής δόμησης ως εναλλακτική στρατηγική. Κυριότεροι λόγοι ένταξης των υλικών φυτικής και ζωικής προέλευσης στις κατασκευές αποτελούν η δέσμευση C και η περιορισμένη επεξεργασία που υφίστανται με αποτέλεσμα την μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος και της ενσωματωμένης ενέργειας του σταδίου κατασκευής των κτηρίων. Παράλληλα οι θερμικές και υδροθερμικές ιδιότητες των φυτικών υλικών επιτρέπουν την διασφάλιση της θερμικής άνεσης των διαμενόντων. Η βιωσιμότητα της ένταξης των φυσικών υλικών στα κτήρια εξαρτάται από τα χαρακτηριστικά της περιοχής ανέγερσης. Χαρακτηριστικά από την εξέταση εναλλακτικών περιπτώσεων παρατηρείται ότι σε αστικές περιοχές προτείνεται η ένταξη φυσικών στοιχείων σε συνδυασμό με τη χρήση συμβατικών τεχνικών δόμησης λόγω των περιορισμών στις διαστάσεις των φυσικών κατασκευών και της περιορισμένης διαθεσιμότητας των πρώτων υλών στις πόλεις. Αντιθέτως, λόγω της προσβασιμότητας των τεχνικών, του χαμηλού κόστους και χρόνου κατασκευής και της χαμηλής τοξικότητας των πρώτων υλών, η ανέγερση κατασκευών από φυσικά υλικά προτείνεται σε αγροτικές/αραιοκατοικημένες περιοχές και στο πλαίσιο εναλλακτικών μορφών ανάπτυξης περιοχών ιδιαίτερου φυσικού κάλλους και οικοχωριών. Στην περίπτωση της Γαύδου μελετήθηκε πρόταση τοποθέτησης φυσικών κατασκευών στην περιοχή των οικοτόπων για την διαχείριση τουριστικής δραστηριότητας του νησιού. Αναλυτικότερα αξιολογήθηκαν βιβλιογραφικά οι επιπτώσεις της τουριστικής δραστηριότητας στους οικοτόπους του νησιού, οι παράγοντες από τους οποίους εξαρτάται η βιωσιμότητα της τοποθέτησης φυσικών κατασκευών στην περιοχή και στη συνέχεια πραγματοποιήθηκε μοντελοποίηση προτεινόμενου καταλύματος και υπολογισμός του ενεργειακού και περιβαλλοντικού αποτυπώματος των σταδίων παραγωγής και λειτουργίας με τη μέθοδο LCA. Τέλος, συγκριθήκαν εναλλακτικά σχεδιαστικά χαρακτηριστικά προκειμένου να γίνει πρόταση βελτιστοποίησης της θερμικής απόδοσης της κατασκευής. Στη μελέτη παρουσιάζεται η δυνατότητα ανέγερσης αυτόνομης κατασκευής, εντός των οικοτόπων της Γαύδου, με αρνητικό αποτύπωμα C και περιορισμένες περιβαλλοντικές επιπτώσεις κατά το στάδιο της παραγωγής., The use of conventional technologies in construction has resulted in the industry being responsible for 40% of the global energy consumption and 33% of CO2 emissions. This research aims to evaluate the sustainability of using natural materials as part of an alternative building strategy. The integration of bio-based renewable materials in construction leads to the reduction of the C Footprint and embodied energy of the buildings’ production phase, due to the sequestration of C and the limited processing they undergo. Furthermore, the thermal and hydrothermal properties of plant-based materials make it possible to ensure the occupants’ comfort through passive environmental control. A number of case studies have shown that in urban areas natural materials should be used in conjunction with conventional building materials due to the dimensional constraints of natural structures and the limited availability of raw materials. Due to the accessibility of the techniques, the low cost and short construction time and the low toxicity of the raw materials, the construction of 100% natural buildings is recommended for cases such as development in rural areas as well as part of sustainable development plans in areas of outstanding natural beauty and ecovillages. The case study of Gavdos focuses on accessing the sustainability of building natural constructions in the Natura 2000 area to assist with the islands’ tourist activity management. In order to complete the assessment, the study identifies the drivers that factor into the sustainability of the placement of natural structures in the area and performs a simplified LCA on a proposed dwelling. Finally, alternative design features are compared in order to optimize the thermal performance of the structure. The study aims to prove the feasibility of erecting an autonomous dwelling, within Gavdos’ protected area, with a C negative production stage and limited environmental impact during its life cycle.

Στη παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται να σχεδιαστεί ένας προσφυγικός καταυλισμός, που θα υποδεχθεί πρόσφυγες από τη Σομαλία, η σύνθεση του οποίου βασίζεται στον οδηγό οικειότητας που προέκυψε από την μελέτη της ερευνητικής εργασίας «Ανακούφιση σε έκτακτες ανάγκες - Μορφές οικειότητας σε προσφυγικούς καταυλισμούς - Οδηγός οικειότητας». Από το 1991 έως και σήμερα, ο εμφύλιος πόλεμος στη Σομαλία που είναι ακόμα σε εξέλιξη και οι φυσικές καταστροφές λόγω επαναλαμβανόμενων ξηρασιών και πλημμυρών, είχαν ως αποτέλεσμα τεράστιες μάζες μετακινούμενου πληθυσμού. Συνεπώς, υπάρχει διαρκής ανάγκη για την υποδοχή Σομαλών, είτε ως πρόσφυγες είτε ως εσωτερικά εκτοπισμένοι. Με την μέση διάρκεια παραμονής προσφύγων να ξεπερνάει τα 17 χρόνια είναι σαφές πως οι προσωρινές λύσεις – σκηνές- δεν επαρκούν. Μέσω αυτής της εργασίας επιδιώκονται να βρεθούν πιο ανθεκτικές λύσεις από φυσικά υλικά ελαχιστοποιώντας το οπτικό και περιβαλλοντικό ίχνος της κατασκευής. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο ένταξης των προσφύγων μέσω συμμετοχικής διαδικασίας στην κατασκευή, η διπλωματική εργασία πραγματεύεται μια καινοτόμα δομή, εμπνευσμένη από τους σύγχρονους 3d printers, η οποία καθιστά το χτίσιμο του καταυλισμού ευκολότερο και εν μέρη αυτοματοποιημένο. Στην προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα επιδιώκεται η χρήση φυσικών υλικών και αρχέτυπων μηχανισμών και κατασκευών., In this thesis, an attempt is made to design a refugee camp, which will receive refugees from Somalia, the composition of which is based on the familiarity guide that emerged from the study of the research thesis " Emergency Relief - Forms of familiarity in Refugee Camps - Familiarity Guide ". From 1991 until today, the ongoing civil war in Somalia and the natural disasters caused by repeated droughts and floods have resulted in huge masses of displaced population. There is therefore a continuing need to host Somalis, either as refugees or internally displaced. With the average length of stay of refugees exceeding 17 years, it is clear that temporary solutions - tents - are not sufficient. Through this thesis, more durable solutions out of natural materials are sought, minimizing the visual and environmental trace of the construction. At the same time, in the context of the integration of refugees through a participatory process in construction, the thesis deals with an innovative structure, inspired by modern 3d printers, which makes the construction of the camp easier and partly automated. In the effort to minimize the environmental footprint, the use of natural materials and archetypal mechanisms and constructions is sought.

Περίληψη: Με την παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται ένα σύνολο επεμβάσεων στις εγκαταστάσεις του διατηρητέου εργοστασίου παραγωγής πορσελάνης του Χαρίτωνα Τριανταφυλλόπουλου, στο κέντρο της Νέας Μάκρης-Αττικής. Πρόκειται για ένα βιομηχανικό συγκρότημα που λειτούργησε από το 1950 έως το 1969 προμηθεύοντας με ηλεκτρολογικό υλικό την ΔΕΗ. Επιπλέον, συνδέθηκε με την ιστορική και την συλλογική μνήμη της περιοχής, καθώς αποτέλεσε την αφορμή ηλεκτροδότησής της και προσέφερε θέσεις εργασίας στους κατοίκους της. Σήμερα, η έκταση αυτή αποτελείται από το εγκαταλειμμένο κτήριο του εργοστασίου, το οποίο σε συνδυασμό με τους ανεκμετάλλευτους δημόσιους χώρους που το περιβάλλουν, δημιουργεί μία αμήχανη και αφιλόξενη περιοχή του κέντρου της πόλης. Η εργασία αυτή έχει ως στόχο την επανένταξη της περιοχής στον αστικό ιστό και τη δημιουργία εγκαταστάσεων πολιτιστικού χαρακτήρα, που θα απευθύνονται στους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Προτείνεται η δημιουργία ενός συνόλου πολιτισμού, δημιουργικής απασχόλησης και αναψυχής, με κέντρο το βιομηχανικό κτήριο, το οποίο θα περιλαμβάνει, μεταξύ άλλων, δημοτικό ωδείο με στούντιο ηχογραφήσεων, εργαστήρι μαγειρικής, αίθουσες διδασκαλίας και συνεδριάσεων, χώρους αναψυχής και ψυχαγωγίας, καθώς και έναν εκθεσιακό χώρο αναφερόμενο στην ιστορία του κτηρίου. Μέρος της πρότασης αποτελεί η κατασκευή ενός νέου κτηρίου, με σκοπό την στέγαση Δημοτικού Θεάτρου & Θερινού Κινηματογράφου. Βασική αρχή του σχεδιασμού αποτελεί ο σεβασμός των νέων κτηριακών δομών ως προς το διατηρητέο κτήριο, η προσπάθεια συνομιλίας μαζί του, και η εναρμόνιση με το φυσικό και αστικό περιβάλλον Summarization: The present thesis attempts a set of interventions in the premises of the preserved porcelain production factory of Chariton Triantafylopoulos, in the center of Nea Makri-Attica. It is an industrial complex that operated from 1950 to 1969, supplying electrical material to the PPC. It was linked to the historical and collective memory of the region, as it was the reason for its electrification and provided jobs for its inhabitants. Today, this area consists of the abandoned factory building, which, combined with the unused public spaces surrounding it, creates an awkward and inhospitable city center area. This work aims to reintegrate the area into the urban fabric and create cultural facilities that will address the wider area's residents. It is proposed to develop an artistic, creative, and recreational complex centered on the former industrial building. This complex will include, among other things, a municipal conservatory with a recording studio, a cooking workshop, classrooms and meeting rooms, recreational and entertainment areas, as well as an exhibition space referring to the history of the building. Part of the proposal is constructing a new building to house the Municipal Theatre & Summer Cinema. The basic principle of the design is the respect of the new building structures concerning the listed building, the effort to engage in conversation with it, and the harmonization with the natural and urban environment.

Περίληψη: Η ΕΝ ΛΟΓΩ ΔΙΠΛΩΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΞΕΝΩΣΗ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΔΟΜΗΜΕΝΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΑΠΟ ΤΗ ΦΥΣΗ, ΤΑ ΩΦΕΛΗ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕΙ Η ΑΝΤΙΘΕΤΗ ΠΡΑΚΤΙΚΗ, ΔΗΛΑΔΗ Ο ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΜΕ ΓΝΩΜΟΝΑ ΤΗ ΦΥΣΗ ΚΑΙ ΤΟ ΠΩΣ ΕΝΑΣ ΤΕΤΟΙΟΥ ΕΙΔΟΥΣ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΣ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΣΕ ΝΑ ΕΠΗΡΕΑΣΕΙ ΤΙΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ ΣΕ ΥΦΙΣΤΑΜΕΝΟ ΣΧΟΛΙΚΟ ΚΤΗΡΙΟ.

Περίληψη: Οικοτουρισμός είναι ο τουρισμός που αναπτύσσεται σε οικολογικά αξιόλογες και επί το πλείστον περιοχές θεσμοθετημένης περιβαλλοντικής προστασίας (περιοχές Nartura). Τα τελευταία χρόνια εξελίσσεται σε μία από τις πιο δημοφιλείς μορφές τουρισμού. Προβάλλει τη φύση ως κύριο πόλο έλξης για τους επισκέπτες. Η εναλλακτική μορφή τουρισμού παράγει την αίσθηση της ηθικής ευθύνης, του σεβασμού και της εκτίμησης ως προς το φυσικό περιβάλλον. η διπλωματική αυτή εργασία, αποτελεί μια ολοκληρωμένη προσέγγιση, που συνδυάζει την προστασία της φύσης, την ανάδειξη της προσφοράς της στην ζωή του ανθρώπου, αλλά και την συνεισφορά της στην αρχιτεκτονική. Υπό το πρίσμα αυτό, επιλέξαμε το σχεδιασμό μιας οργανωμένης υποδομής, στην περιοχή των Αγίων Αποστόλων στα Χανιά, όπου το έντονο ανάγλυφο και οι υψομετρικές αποτέλεσαν έμπνευση κατά τον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό. Σε κάθε αρχιτεκτονική παρέμβαση λήφθηκε υπόψη η ακριβής μορφολογία του εδάφους της περιοχής, η ιδιαιτερότητα του άθικτου φυσικού τοπίου και η βιοκλιματική παράμετρος. Πιο συγκεκριμένα επιλέξαμε το σχεδιασμό διαμονής σε καταλύματα ήπιου χαρακτήρα και μικρής δυναμικότητας, όπου οι κατοικίες συγχωνεύονται πλήρως στο περιβάλλον, καθιστώντας την ύπαρξη τους ως μια φυσιολογική μορφή στο επικείμενο έδαφος. Επιπλέον, προκειμένου η οικοτουριστική προσφορά να μην περιορίζεται στην απλή παροχή καταλύματος, επιδιώξαμε την παροχή δυνατοτήτων πραγματοποίησης βιωματικών εμπειριών, σχεδιάζοντας ένα θεραπευτικό κέντρο, ένα χώρο υποδοχής, ένα χώρο εστίασης και ένα καφέ, τα οποία παράλληλα έχουν ημιδημόσια χρήση και από τον ντόπιο πληθυσμό. Επιπρόσθετα, στο πλαίσιο της βιωματικής εμπειρίας του τόπου, σχεδιάσαμε ένα δημόσιο κεντρικό μονοπάτι με χώρους στάσης και σκίασης, το οποίο δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να αλληλεπιδράσει με τις βιοτικές συνιστώσες του συγκεκριμένου φυσικού περιβάλλον.

Περίληψη: Η παρούσα διπλωματική εργασία αποτελεί μία προσπάθεια απόδοσης του βιβλίου «Το Κτίσμα» του Φραντς Κάφκα σε βιωματικό μουσείο. Συγκεκριμένα, με εκκίνηση την ανάλυση των χωρικών χαρακτηριστικών του βιβλίου, αλλά και τις λογοτεχνικές – αισθητηριακές καταστάσεις που αναγράφονται σε αυτό, επιχειρείται η σύνθεση μιας χωρικής δομής όπου θα αναδεικνύονται τα στοιχεία αυτά. Έννοιες όπως ο εγκλωβισμός, το παράδοξο, η αμφιθυμία και η αποδόμηση, αποτελούν τα χωρικά εργαλεία για το σχεδιασμό ενός μουσείου, το οποίο θα είναι ταυτόχρονα και το ίδιο το έκθεμα. Η λαβυρινθώδης δομή του με τους πολλαπλούς διάδρομους και τις ποικίλες πλατείες, ως μία μεταφορά του καφκικού σύμπαντος, θέτει τον επισκέπτη σε μία εμπειρία συνεχούς αναζήτησης εξόδου όμοια με τη συνεχή διαδικασία αναζήτησης της αλήθειας. Παράλληλα, ο διττός ρόλος του κτίσματος, ως καταφύγιο και ως φυλακή, προσθέτει στην μουσειακή εμπειρία την έκθεση του επισκέπτη στους «κινδύνους» του εξωτερικού περιβάλλοντος. Πρόκειται για μία κατάβαση στον υπερβατικό κόσμο του Κάφκα που εστιάζει στην χωρική περιπλάνηση στο κτίσμα, ερμηνεύοντας την ως το απόλυτο απόκτημα της μουσειακής εμπειρίας. «Από τον πάνω κόσμο ήρθα μέσα στο κτίσμα μου και νιώθω την επίδρασή του αμέσως.» Φ.Κ.

Οι γεωργικές διαδικασίες παράγουν μεγάλη ποσότητα αποβλήτων, η διαδικασία αποβολής των οποίων είναι επιβλαβής για το περιβάλλον . Στο πλαίσιο της παρούσας ερευνητικής εργασίας γίνεται διερεύνηση της αξιοποίησης και διαχείρισης αυτών μέσω της δημιουργίας θερμομονωτικών block. Η έρευνα αφορά την μορφοποίηση των αποβλήτων και την συνδεσιμότητά τους με κονίες φυσικής προέλευσης με σκοπό τη δημιουργία ενός θερμομονωτικού υλικού, ικανού να αντικαταστήσει ένα συμβατικό. Στο πρώτο μέρος της εργασίας γίνεται αναφορά σε προϊόντα θερμομόνωσης με συνθετική και φυσική βάση και ανάλυση των χαρακτηριστικών τους και των ελλείψεων που παρουσιάζουν. Με αφετηρία τα παραπάνω και με αντίστοιχα υλικά που έχουν αναπτυχθεί στο Εργαστήριο Υλικών Πολιτιστικής Κληρονομιάς και Σύγχρονης Δόμησης του Πολυτεχνείου Κρήτης και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών ελέγχων πάνω σε αυτά , στο δεύτερο μέρος της εργασίας γίνεται ανάπτυξη θερμομονωτικού block φτιαγμένου εξ ολοκλήρου από φυσικά υλικά. Τα αδρανή είναι απόβλητα γεωργικών διαδικασιών από την περιοχή της Κρήτης (καλάμι και φύλλα ελιάς) και οι κονίες φιλικές προς το περιβάλλον (ασβεστοπολτό και ποζολάνη- θηραϊκή γη) επιτυγχάνοντας μείωση του περιβαλλοντικού αποτυπώματος μέσω της ανακύκλωσης και την επανάχρησης. Στο τελευταίο σκέλος γίνεται πρόταση εφαρμογής του νέου θερμομονωτικού υλικού σε παραδοσιακές κατασκευές ., Farming processes produce large quantities of waste whose disposal process is harmful for the environment. An important part of this research study is the investigation regarding the utilization and management of this waste through creating heat insulating blocks. This study deals with the formation from agro-waste and its connectivity with natural binders in order to create a insulating blocks that could replace the conventional ones. The first part of the study is concentrated on synthetic and natural based insulation materials as well as their characteristics, advantages and disadvantages.Taking into consideration previous works performed by the Laboratory of Materials for Cultural Heritage and Modern building of the Technical University of Crete, the second part of the study contains the development of an insulation block made exclusively from natural materials. The aggregates are agricultural waste from the general area of Crete (arundo donax chips and olive leaves) and the binders are environmentally friendly, therefore the decrease of the environmental footprint is achieved through reusing and recycling. The last part of the study is focused on the application of the formulated blocks into traditional buildings.

Περίληψη: Η ερευνητική με τίτλο «Πρότυπο περιβαλλοντικής αξιολόγησης LEED ND» για γειτονιές και οι δυνατότητες εφαρμογής του στην διαμόρφωση του χώρου, περιλαμβάνει διεξοδική μελέτη, τόσο βιβλιογραφικά όσο και μέσω εφαρμοσμένων παραδειγμάτων του συστήματος περιβαλλοντικής αξιολόγησης LEED για γειτονιές. Βασική επιδίωξη και στόχος της παραπάνω έρευνας είναι η διερεύνηση του τρόπου που το σύστημα αυτό ενσωματώνεται στο σχεδιασμό και την κατασκευή μιας σύγχρονης γειτονιάς, καθώς και να προκύψουν συμπεράσματα ως προς την περιβαλλοντική αναβάθμιση στις γειτονιές που εφαρμόστηκε. Presented on

Κάθε ζωντανός οργανισμός έτσι και ο άνθρωπος αποτελεί και πρέπει να αποτελεί μέρος της φύσης και να ζει αρμονικά με αυτή ώστε να επιτυγχάνει την ευημερία του. Στη σύγχρονη εποχή, και ειδικότερα μέσα στις πόλεις, το φυσικό στοιχείο υπολείπεται δραματικά του δομημένου περιβάλλοντος. Σε αυτή την εργασία εξετάζουμε την διττή φύση των ωφελειών που προσδίδει το φυσικό στοιχείο στις πόλεις, η οποία αφορά στη βελτίωση της φυσικής και πνευματικής κατάστασης του ανθρώπου και παράλληλα στην επίλυση αστικών και περιβαλλοντικών προβλημάτων. Το ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του φυσικού στοιχείου είναι ότι μπορεί να συμβάλει στη μείωση των περιβαλλοντικών επιβαρύνσεων που προέρχονται από την ανθρώπινη δραστηριότητα. Η βλάστηση ως φυσικό στοιχείο, συνδυάζει επίσης πολλές από τις αρχές του βιοκλιματικού σχεδιασμού, αφού μπορεί να συνεισφέρει στη θερμική άνεση, στην εξοικονόμηση ενέργειας και, στον καθαρό αέρα. Ως προς την επίτευξη της επανασύνδεσης του ανθρώπου με τη φύση, για την απολαβή αυτών των ωφελειών, μελετάμε την κατακόρυφη φύτευση στα κτίρια ως το ιδανικότερο μέσο που μπορεί να την εντάξει στο σύγχρονο πυκνοδομημένο αστικό ιστό. Η κατακόρυφη φύτευση είναι ικανή να προάγει την βιωσιμότητα του ανθρώπου στα κτίρια και κατ’ επέκταση στις πόλεις, εκμεταλλευόμενη τις κτιριακές επιφάνειες με όλες τις επιπλέον δυνατότητες που αυτό μπορεί να προσδώσει. Αναλύουμε τις πρακτικές εφαρμογές της κατακόρυφης φύτευσης ώστε να γίνουν σαφείς οι μελλοντικές δυνατότητές της. Μέσα από αυτή την αναζήτηση γίνεται κατανοητό ότι η φιλοσοφία αυτή μπορεί να σημειώσει πρόοδο και στις ελληνικές πόλεις, προσαρμοσμένη στο μεσογειακό κλίμα και στις δυνατότητες της χώρας., Every living organism including humans are part of nature and must live in harmony in order to succeed in prosperity. In modern times, especially in cities there is a dramatic lack of nature due to housing and construction. This project examines the double benefits of nature in cities. The first being, humans improving mentally and physically and the second, seeking solutions to urban and environmental problems. The special characteristic of nature is that it can contribute to the decrease in the environmental burdens that come directly from human activity. Therefore, vegetation combines many principles of bioclimatic design, since it can provide thermal comfort, conservation of energy and fresh air. In order for man to reconnect directly to nature successfully we study integration of vertical planting in buildings as the best method to in-cooperate modern dense urban fabric. Vertical planting is capable of promoting sustainable buildings and cities. It also takes full advantage of the surface of the building with all the capabilities it can offer. We analyze vertical planting to comprehend its future capabilities. Through this quest, it is clear that this philosophy can proceed successfully in Greek cities which are adapted to the Mediterranean climate and also to its country’s capabilities.

Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να διερευνήσει τις συνθήκες που επικρατούν στους προσφυγικούς καταυλισμούς, διακρίνοντας τα βασικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πρόσφυγες υπό το πρίσμα της οικειότητας. Μέσω αυτής της έρευνας ταυτοποιείται η έννοια της οικειότητας στους καταυλισμούς, εξετάζεται η αποτελεσματικότητα του σχεδιασμού τους και προτείνεται τελικά ένας οδηγός-μοντέλο οικειότητας για έναν φιλικότερο, προς τον πρόσφυγα, σχεδιασμό. Αφού εισαχθούν αρχικά κάποιες βασικές έννοιες όπως οι καταστροφές, ο κύκλος της τραγωδίας, η μετανάστευση και οι βασικές ανάγκες, ερευνώνται στη συνέχεια οι προσφυγικοί καταυλισμοί και ο τρόπος σχεδιασμού τους στη σημερινή εποχή. Έπειτα, προσεγγίζεται η έννοια της οικειότητας και ταυτοποιούνται κάποιοι βασικοί παράγοντες από τους οποίους αυτή εξαρτάται. Επιπλέον, ορίζονται τα επίπεδα διαβίωσης με γνώμονα τις ανάγκες των προσφύγων από την επιβίωση - στην βιωσιμότητα - στην κατοικησιμότητα – και στην ευημερία. Μέρος της εργασίας αποτελεί η μελέτη τριών από τους μεγαλύτερους καταυλισμούς στον κόσμο, σε συνάρτηση με τους παράγοντες οικειότητας. Τέλος παρατίθενται τα βασικά πρότυπα για έκτακτες ανάγκες από την Ύπατη Αρμοστεία. Η έρευνα καταλήγει στην πρόταση του οδηγού «οικειότητας» για σχεδιασμό καταυλισμών., This research paper attempts to investigate the prevailing conditions in refugee camps, by identifying the main problems the refugees are facing under the scope of familiarity. Through this research, the concept of familiarity in the refugee camps is identified, the effectiveness of their design is examined and finally a guide-model of familiarity is proposed, focused on a "refugee-friendly" design. After initially introducing some basic concepts such as, types of disasters, the cycle of tragedy, migration and basic needs, then, the refugee camps and the way they are designed today are researched. Subsequently, the concept of familiarity is approached and some key factors on which it depends, are identified. In addition, living standards are defined in terms of the needs of the refugees from survivability - to livability - to habitability – and to well-being. Part of the thesis is the study of three of the largest camps in the world, based on familiarity factors. Finally, the basic standards for emergencies from the UNHCR are listed. This research concludes with a proposal, "familiarity guide”, on how to design a refugee camp with familiarity as a priority.

Τι είναι, τι προσφέρουν και πως λειτουργούν οι κατακόρυφες κηπεύσεις; Μπορούν τελικά να συμβάλλουν στην καλύτερη λειτουργία της πόλης και ποιες είναι οι δυνατότητες τους στην αναδιαμόρφωσης του περιβάλλοντος χώρου; Πριν από λίγα χρόνια οι πόλεις περιβάλλονταν από εκτάσεις αγροτικών περιοχών. Στις μέρες μας, οι αγροτικοί πληθυσμοί μειώνονται και τα αστικά κέντρα πληθαίνουν με αποτέλεσμα την επέκταση τους. Η συσσώρευση αυτή στα κέντρα των πόλεων εντείνουν προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι πόλεις σήμερα. Συγκεκριμένα, το μικροκλίμα, η αστική θερμική νησίδα και η ανάγκη μείωσης της κατανάλωσης ενέργειας είναι ζητήματα τα οποία θα μας απασχολήσουν και θα εξετάσουμε πως οι κατακόρυφες κηπεύσεις μπορούν να βοηθήσουν στην αντιμετώπιση τους. “Οι κατακόρυφες κηπεύσεις θεωρούνται ένα στοιχείο ενσωματωμένο στο σχεδιασμό κτιρίων χρησιμοποιώντας νέες τεχνικές.” Η μαζική αστική ανάπτυξη σε συνδυασμό με τα υλικά που χρησιμοποιούνται για την κατασκευή νέων κτιριακών μονάδων, τα οποία συγκρατούν αποτελεσματικά τη θερμότητα, δημιουργούν αδιαπέραστες επιφάνειες, επηρεάζοντας έτσι το τοπικό κλίμα των πόλεων. Επίσης οι επιφάνειες των κτηρίων απορροφούν την ηλιακή ακτινοβολία και την εκπέμπουν, στη συνέχεια, ως θερμότητα με αποτέλεσμα να θερμαίνονται οι αστικές περιοχές και ως επακόλουθο, οδηγούν στο φαινόμενο αστικής θερμικής νησίδας. “Μια πρόσοψη κτιρίου έχει δύο σημαντικές λειτουργίες, η μια είναι το αντιπροσωπευτικό στοιχείο της εικόνας του κτιρίου όταν παρατηρείται από το εξωτερικό, και η δεύτερη είναι το στοιχείο κάλυψης του εσωτερικού. Επομένως η σημασία της δεν περιορίζεται στο δομικό της ρόλο, αλλά και στις επιδράσεις της στο χώρο μέσα και γύρω από το κτίριο.” (Ajla Aksamija, 2022) Πιο συγκεκριμένα, όσον αφορά το εξωτερικό των κτιρίων, ο ρόλος των κατακόρυφων κηπεύσεων πέραν του αισθητικού αφορά και την ενίσχυση της βιοποικιλότητας καθώς και την αντιμετώπιση της οικολογικής και κλιματικής κρίσης. Ενώ αναφορικά με το εσωτερικό, οι φυτεμένες προσόψεις – κατακόρυφες κηπεύσεις επηρεάζουν την θερμοκρασία τους κτιρίου και ως επακόλουθο μειώνεται η κατανάλωση ενέργειας. Αναλυτικότερα, όταν σε ένα κτίριο η πρόσοψη είναι φυτεμένη, η θερμοκρασία λειτουργεί ως θερμομόνωση για το κτίριο, κατά αυτόν τον τρόπο η εσωτερική θερμοκρασία διατηρείται πιο σταθερή χωρίς να επηρεάζεται άμεσα από την εξωτερική. Επίσης, σύμφωνα με έρευνες, οι πράσινες προσόψεις βοηθούν στην ψυχολογία και την συγκέντρωση των ανθρώπων. Έτσι όταν μιλάμε για εγκαταστάσεις επιχειρήσεων – γραφείων οι εργαζόμενοι είναι πιο αποδοτικοί. Οι κατακόρυφες κηπεύσεις αποδεικνύεται ότι έχουν σημαντικές επιπτώσεις στο αστικό περιβάλλον, επηρεάζοντας σημαντικά τη θερμοκρασία του περιβάλλοντος, τα επίπεδα θορύβου, την ποιότητα του αέρα, την ψυχολογία και υγεία των ανθρώπων καθώς και την οικονομικούς παράγοντες όσον αφορά την κτηριακή κλίμακα., What is vertical gardening, what do they offer and how do they work? Can they ultimately contribute to a better functioning of the city through the reconfiguration of the surrounding area? Some years ago, cities were surrounded by areas of agricultural land of rural areas. Nowadays, rural populations are declining and urban centers are becoming more crowded, resulting in their expansion. “Vertical gardening is considered an element integrated into building design using new techniques.” Massive urban development combined with the materials used to construct new building units, which effectively retain heat, create impervious surfaces, thus affecting the local climate of cities. Building surfaces also absorb solar radiation and then emit it as heat, which heats up urban areas and, as a consequence, leads to the urban heat island effect. "A building façade has two important functions, one is the representative element of the building's image when viewed from the outside, and the second is the covering element of the interior. Its importance is therefore not limited to its structural role, but also to its effects on the space in and around the building." (Ajla Aksamija, 2022) More specifically, with regard to the exterior of buildings, the role of vertical gardens, in addition to the aesthetic one, is also about enhancing biodiversity and addressing the ecological and climate crisis. On the inside, planted facades - vertical planting - have an impact on the temperature of the building and consequently reduce energy consumption. More specifically, when the facade of a building is planted, the temperature acts as a thermal insulation for the building, thus the internal temperature is kept more stable without being directly influenced by the external temperature. Also, according to research, green facades help people's psychology and concentration. So, when we talk about business - office premises employees are more efficient. The use of vegetation is proven to have a significant impact on the urban environment, significantly affecting the ambient temperature, noise levels, air quality, psychology and health of people as well as economic factors in terms of building scale.

Αντικείμενο της παρούσας έρευνας είναι η διερεύνηση ενεργειακά κυκλικών μοντέλων ανθρώπινης διαβίωσης και η ανάδειξη σύγχρονων εργαλείων σχεδιασμού που μπορούν να συντελέσουν στην επίτευξη ενός ολιστικού τρόπου κατοίκησης. Η ανθρώπινη δραστηριότητα οφείλει να κατευθύνεται με σκοπό την ανάπτυξη και ευημερία τόσο του ανθρώπου, όσο και των φυσικών οικοσυστημάτων που υποστηρίζουν και πλαισιώνουν την επιβίωση και τις δράσεις του στον πλανήτη Γη. Σύμφωνα με την έρευνα, ο περιβαλλοντικός σχεδιασμός και οι πρακτικές βιωσιμότητας των πόλεων όπως αναδεικνύονται μέσα από τους τομείς της Βιώσιμης ανάπτυξης και της Περμακουλτούρας, διαθέτουν συμπνέοντα και πολύτιμα σχεδιαστικά εργαλεία για τον Αρχιτέκτονα. Βασικό σημείο τομής αυτών είναι η κυκλική διαχείριση πόρων με σκοπό την επίτευξη αυτοανατροφοδοτούμενων ανθρώπινων οικοσυστημάτων, τα οποία σχεδιάζονται με την παράλληλη συνεισφορά των σύγχρονων τεχνολογικών εφαρμογών, καθιστώντας ικανή τη δημιουργία μοντέλων κατοίκησης που εκπληρώνουν τους αειφορικούς στόχους των δύο τομέων. Τα μοντέλα του Τσιβαρά και του ‘Regen village’ αποτελούν δύο παραδείγματα αειφορικού σχεδιασμού τα οποία εξετάζονται στην παρούσα εργασία., The purpose of this study is the investigation of circular energy models referring to human habitation and the emergence of modern designing tools that can contribute to a sustainable way of living. Human activity must be directed towards the development and prosperity of both human and natural ecosystems that support and create a framework of his survival and actions on planet Earth. According to this study, the environmental design and sustainability of the cities, as they emerge through the areas of Sustainable Development and Permaculture, have been inspiring and valuable design tools for the Architect. A key point of intersection is the circular resources management in order to achieve self-feed human ecosystems, which are designed with the contribution of modern technological applications, enabling the creation of habitation models that meet the sustainable goals of both sectors. Tsivaras and ‘Regen village’ are both examples of sustainable design which have been examined in the present study.

Ερευνητική εργασία που υποβλήθηκε στη σχολή Αρχιτεκτόνων μηχανικών του Πολυτεχνείου Κρήτης για την πλήρωση των προϋποθέσεων λήψης Διπλώματος Μηχανικού. Περίληψη: Η παρούσα ερευνητική εργασία μελετά τις πολεοδομικές και αστικές επεμβάσεις που έλαβαν χώρα στο ιστορικό κέντρο του Ηρακλείου Κρήτης, εστιάζοντας περισσότερο σε μελέτες των δύο τελευταίων δεκαετιών με σκοπό μια ενδελεχή ανάλυση και ουσιαστική αποτίμηση του παραγόμενου χώρου και του αρχιτεκτονικού ύφους της εκάστοτε πρότασης. Αφού διερευνηθούν οι θεωρίες που αφορούν την διαχείριση των ιστορικών μνημείων και συνόλων καθώς και το θεσμικό πλαίσιο σε διεθνές και εθνικό επίπεδο, γίνεται μια πρώτη τοποθέτηση σχετικά με το ζήτημα των αναπλάσεων των ιστορικών κέντρων, με την ανάλυση παραδειγμάτων πόλεων από την Ευρώπη και την Ελλάδα, ανάλογης δυναμικής με την πόλη του Ηρακλείου. Έπειτα, μέσω της ιστορικής αναδρομής και των πολεοδομικών πρακτικών που ακολουθούνται ανά τους αιώνες, καταλήγουμε στην νεότερη ιστορία, στον 20ο αιώνα, όπου οι πολεοδομικοί προγραμματισμοί που εκκινούν δειλά, έχουν μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την πολεοδομική κατάσταση της σύγχρονης πόλης. Μελέτες που δεν εφαρμόστηκαν, που διαστρεβλώθηκαν, που εκπονήθηκαν εκ των υστέρων και άλλα παράδοξα συντελούν στην διαμόρφωση ενός αστικού ιστού με πληθώρα προβλημάτων, σε επίπεδο λειτουργικό, κυκλοφοριακό, ποιότητας χώρου κ.α.. Η γενική μελέτη μεταφορών και κυκλοφορίας του γραφείου Δοξιάδη (1989-1991) και η προκαταρτική πρόταση ανάπλασης της Παλιάς Πόλης του Ηρακλείου (1996-2002), αποτελούν δυο μελέτες σε πολεοδομική κλίμακα που η καθεμία απ’ την οπτική της θέτουν σαφείς όρους για την εξέλιξη του ιστορικού κέντρου. Με αφετηρία λοιπόν την μελέτη Δοξιάδη, αναλύονται μια σειρά από νεότερες επεμβάσεις στην παλιά πόλη του Ηρακλείου (Πολιτιστικό κέντρο, Πλατεία Ελευθερίας, Διαμόρφωση παραλιακού μετώπου της παλιάς πόλης, ανάπλαση της περιοχής Αγίας Τριάδας) με σκοπό την αξιολόγηση του αρχιτεκτονικού αποτυπώματος. Presented on

Περίληψη: Οι ευρύτατοι μετασχηματισμοί των σύγχρονων κοινωνιών έχουν οδηγήσει συνδυαστικά στην εμφάνιση κοινωνικών παθογενειών όπως η αποξένωση και η ρήξη των διαπροσωπικών, κοινωνικών σχέσεων. Η παρούσα ερευνητική εργασία επιχειρεί να εντοπίσει αν και πως η αρχιτεκτονική δομή μπορεί να επηρεάσει τις ανθρώπινες σχέσεις προάγoντας την κοινωνικοποίηση των ατόμων. Ο ορεινός οικισμός των Ανωγείων Μυλοποτάμου αποτελεί απτό παράδειγμα μιας αρχιτεκτονικής που αναδεικνύει και ενισχύει την κοινωνική συμβίωση, τον συλλογικό και συμμετοχικό τρόπο ζωής. Μέσα από επιτόπια έρευνα και προσωπική επαφή με τον χώρο και τους κατοίκους επιχειρούμε να αναζητήσουμε, καταγράψουμε και ερμηνεύσουμε τα χωρικά αποτυπώματα του «συν-οικείν», της κοινής δημόσιας ζωής των κατοίκων. Η μελέτη και κατανόηση του παραδοσιακού χώρου μπορεί να αποκαλύψει, να συνεγείρει, να διδάξει και να πλουτίσει τις σύγχρονες σχεδιαστικές πρακτικές δίνοντας λύση σε κοινωνικά προβλήματα της σύγχρονης ζωής. Presented on

Περίληψη: Η ακαθαρσία όπως είναι γνωστό αποτελεί ουσιαστικά αταξία. Δεν υπάρχει τίποτα το φοβερό ή παράλογο στην αποφυγή της ακαθαρσίας: πρόκειται για μια δημιουργική κίνηση, μια προσπάθεια σύνδεσης της μορφής με τη λειτουργία, μια προσπάθεια να ενοποιήσουμε την εμπειρία μας. Η αντίληψη μας για την ακαθαρσία συνδυάζει δύο πράγματα: τη φροντίδα για την υγιεινή και την τήρηση των συμβάσεων. Βέβαια, οι κανόνες υγιεινής αλλάζουν καθώς αλλάζει το επίπεδο της γνώσης μας. Στόχος της συγκεκριμένης ερευνητικής εργασίας είναι η μελέτη των λουτρών των αθηναϊκών κατοικιών απο τα μέσα του 19ου αιώνα μέχρι σήμερα. Η έρευνα επικεντρώνεται στα εγχειρίδια υγιεινής που εκδίδονται μέσα σε αυτό το διάστημα στον ελλαδικό χώρο, δίνοντας βάση στους κανόνες και στις διδαχές που διαδίδονταν σχετικά με την καθαριότητα. Οι αλλαγές στους κανόνες υγιεινής που αποτυπώνονται στα σχετικά εγχειρίδια, καθώς και οι μεταβολές που πραγματοποιούνταν στην κοινωνία, οδήγησαν στη διάκριση τεσσάρων χρονικών περιόδων. Η πρώτη αφορά το δεύτερο μισό του 19ου αιώνα, η δεύτερη απο το 1900 μέχρι το 1940, η επόμενη απο το 1940 μέχρι το 1980 και η τελευταία απο την δεκαετία του 80 μέχρι και σήμερα. Εν συνεχεία, επιχειρείται να διελευκανθεί με ποιόν τρόπο οι κανόνες που καταγράφονταν στα τότε, ευρέως διαδεδομένα, εγχειρίδια, αντικατοπτρίζονται στα πρότυπα κατοίκησης που επικρατούσαν την εκάστοτε χρονική περίοδο στην Αθήνα, μέσω αναζήτησης, παρατήρησης και σύγκρισης αρχιτεκτονικών σχεδίων. Πραγματοποιείται ανάγνωση των χώρων του λουτρού και καταγράφεται η διατομή τους, η σχέση του με τους άλλους χώρους της κατοικίας, ο εξοπλισμός και τα υλικά που χρησιμοποιούνταν. Το πεδίο της έρευνας διευρύνεται και στον τομέα της τέχνης, αναζητώντας παραστάσεις του λουτρού, τόσο μέσω ελληνικών κινηματογραφικών ταινιών, όσο και μέσω έργων τέχνης ελλήνων ζωγράφων. Presented on

Περίληψη: Η παρούσα εργασία ερευνά το φαινόμενο του τουρισμού. Με αφορμή την ποιότητα ζωής, όπως παράλληλα το σεβασμό ως προς τον άνθρωπο και το περιβάλλον, καθίσταται αναγκαία η εισχώρηση του Περιβαλλοντικού Σχεδιασμού και άλλων βοηθητικών εννοιών, στην ιδεολογία της δόμησης. Πιο συγκεκριμένα, αναλύεται η υφιστάμενη κατάσταση του τουρισμού στην Ελλάδα και τη Γαύδο, καθώς και οι επιπτώσεις του φαινομένου στο φυσικό και το δομημένο περιβάλλον. Στη συνέχεια, επικεντρώνοντας το ενδιαφέρον στον τομέα του εναλλακτικού τουρισμού, εξετάζονται οι διαφορές του από το συμβατικό-μαζικό τουρισμό, αποσκοπώντας στον πιο σαφή προσδιορισμό, για την κατανόηση του όρου. Ύστερα, παρουσιάζονται οι παράμετροι σχεδιασμού του εναλλακτικού τουρισμού, ενώ η ιδέα της μελέτης βασίζεται στην εφαρμογή των παραμέτρων αυτών, για στο σχεδιασμό και την κατασκευή ενός βιώσιμου οικοτουριστικού καταλύματος, μικρής κλίμακας και αποτελούμενο, ως επί το πλείστον, από φυσικά υλικά της Γαύδου, αφού προηγουμένως μελετήσουμε τη φέρουσα ικανότητα της περιοχής, ώστε το οικοσύστημα να συνεχίσει να διατηρείται με τρόπο βιώσιμο. Presented on

Μη διαθέσιμη περίληψη Not available summarization

Περίληψη: Σήμερα, στην εποχή της ευζωίας και της προβαλλόμενης ευτυχίας, ο θάνατος και ο χώρος των νεκρών αντιμετωπίζονται με φόβο, αποστροφή, και αποφυγή οποιασδήποτε επαφής, φυσικής ή ψυχικής. Στο πλαίσιο αυτό, τα νέα κέντρα αποτέφρωσης νεκρών, που πρόσφατα επιτράπηκαν στην Ελλάδα, ιδρύονται ή έχει αποφασισθεί να ιδρυθούν σε απομονωμένες περιοχές, εκτός πόλεων, μακριά από τη ζωή και το «βλέμμα» των ανθρώπων. Η συγκεκριμένη εργασία προτείνει την ίδρυση και λειτουργία ενός αποτεφρωτηρίου στις νότιες παρυφές της παλιάς πόλης του Ηρακλείου, ενταγμένο στον αστικό ιστό και στην καθημερινή ζωή των κατοίκων. Πιο συγκεκριμένα, οι κύριες λειτουργίες του αποτεφρωτηρίου, συμπεριλαμβανομένης της καύσης αλλά και της αίθουσας τελετών, σχεδιάζονται στο οικείο και γνώριμο για τους κατοίκους, πρώην Πανάνειο Νοσοκομείο ενώ η διαχείριση της τέφρας (διασπορά, φύλαξη) σε νέο κτίριο στο πρανές του προμαχώνα Βηθλεέμ. Τέλος, επί του ιδίου προμαχώνα προτείνεται και η ταφή της τέφρας σ’έναν τοπιακό χώρο μνήμης, που θα μετέχει στη συλλογική ζωή της πόλης. Επιχειρούμε να δημιουργήσουμε τόπους που θα επιτρέπουν και θα προτρέπουν την καθημερινή επαφή και τριβή των ατόμων με τη νέα λειτουργία της καύσης και της ταφής, αποβάλλοντας την μακάβρια εικόνα που τις περιβάλλει, στοχεύοντας έτσι στην σταδιακή αποδοχή αυτών.

Περίληψη: Η θερμοκρασία λειτουργίας του φωτοβολταϊκού πλαισίου είναι ένας από τους κυριότερους παράγοντες που καθορίζουν τη παραγόμενη ηλεκτρική ενέργεια. Η αύξηση της θερμοκρασίας μειώνει την ενεργειακή απόδοση του φωτοβολταϊκού, κρίνεται λοιπόν σημαντική η εύρεση μεθόδων ελέγχου της θερμοκρασίας που αναπτύσσεται στην επιφάνεια του. Στη παρούσα διπλωματική εργασία μελετήθηκε η παθητική ψύξη φωτοβολταϊκών πλαισίων με τη χρήση υλικών αλλαγής φάσης. Ειδικότερα, εξετάστηκε η θερμική συμπεριφορά και η ενεργειακή απόδοση τεσσάρων όμοιων φωτοβολταϊκών πλαισίων. Στην οπίσθια επιφάνεια των τριών φωτοβολταϊκών ενσωματώθηκαν ειδικά δοχεία, τα οποία πληρώθηκαν με υλικά αλλαγής φάσης, ενώ το τέταρτο φωτοβολταϊκό αποτέλεσε το πλαίσιο αναφοράς. Τα μελετώμενα φωτοβολταϊκά είχαν ονομαστική ισχύ 10W και σε κάθε ένα ενσωματώθηκε διαφορετικό υλικό αλλαγής φάσης. Τα υλικά αλλαγής φάσης, τα οποία διερευνήθηκαν ήταν τα PCM RT 27, PCM RT 31 και PCM RT 35 HC της Rubitherm, με θερμοκρασία τήξης 27°Ϲ, 31°Ϲ και 35°Ϲ, αντίστοιχα. Τα φωτοβολταϊκά μελετήθηκαν σε πραγματικές περιβαλλοντικές συνθήκες για χρονικό διάστημα έξι μηνών (Φεβρουάριος 2019 - Ιούλιος 2019). Συνολικά, διεξήχθησαν πενήντα ημερήσιες μετρήσεις, κατά τις οποίες καταγράφηκαν δεδομένα τάσης και έντασης ρεύματος, πυκνότητας ηλιακής ισχύος, θερμοκρασίες λειτουργίας οπίσθιας και εμπρόσθιας επιφάνειας των πλαισίων. Με κατάλληλη επεξεργασία των πειραματικών δεδομένων προσδιορίστηκε η ημερήσια ενεργειακή παραγωγή και η μέση απόδοση των φωτοβολταϊκών κάθε εξεταζόμενης μέρας. Στη συνέχεια, πραγματοποιήθηκε σύγκριση των θερμοκρασιών λειτουργίας και της ενεργειακής απόδοσης μεταξύ του φωτοβολταϊκού πλαισίου αναφοράς και των φωτοβολταϊκών που είχαν ενσωματωθεί τα υλικά αλλαγής φάσης. Τα αποτελέσματα τα οποία προέκυψαν, έδειξαν ότι το φωτοβολταϊκό πλαίσιο με το PCM RT 27, είχε τη βέλτιστη ενεργειακή συμπεριφορά, παρουσιάζοντας αύξηση κατά μέσο όρο 2.5% στην ενεργειακή του παραγωγή σε σχέση με το πλαίσιο αναφοράς. Η αντίστοιχη αύξηση που επιτεύχθηκε για το φωτοβολταϊκό με το PCM RT 31 ήταν 1.2%, ενώ το πλαίσιο με το PCM RT 35 δε σημείωσε βελτίωση και το 64% των πειραματικών μετρήσεων είχε τη μικρότερη ενεργειακή παραγωγή. Summarization: The operating temperature of the photovoltaic panel is one of the most crucial factors that determine the amount of produced electricity. An increase of the temperature reduces the electric output of the panel, so it is significant to develop methods of controlling the temperature of the surface. The aim of this particular thesis was to study the passive cooling of photovoltaic panels using phase change materials. In particular, the thermal behavior and the electrical efficiency of four identical panels were examined. Special containers were installed on the rear and of three of the panels and were filled with phase change materials, whereas the fourth panel was used as a reference photovoltaic panel. All studied panels had a nominal wattage of 10W and on each on, a different phase change material was attached. The materials that were studied were PCM RT 27, PCM RT 31, PCM RT 35 HC of Rubitherm, with melting points of 27°Ϲ, 31°Ϲ and 35°Ϲ respectively. The photovoltaic panels were studied in real environmental conditions for six months (February 2019 – July 2019). In total, 50 daily measurements were conducted in which voltage, amperage, density of solar power, rear and frontal surface temperature was recorded. With appropriate processing of the experimental data, the daily power production and the average daily efficiency of the panels was calculated. Next, the operating temperature and the energy efficiency of the reference panel were compared with the ones of the three panels with phase change materials. The results indicated that the photovoltaic panel with PCM RT 27, had the optimal energy behavior, showing an increase of 0.34% on average at its efficiency compared to the reference photovoltaic panel. The respective increase for the PCM RT 31 panel was 0.12%, while the PCM RT 35 did not achieve an increase and had the worst efficiency in 64% of the experimental tests

Περίληψη: Η ιστορία κατοίκησης στην Κύθνο ξεκινά από τα προϊστορικά χρόνια με τον πρώτο οικισμό των Κυκλάδων. Το ιδιαίτερο αρχαιολογικό ενδιαφέρον του νησιού, συμπεριλαμβάνει οικισμούς, πρώιμες μεταλλουργικές εγκαταστάσεις, πύργους και οχυρωμένες ακροπόλεις, που δεν έχουν ακόμη ερευνηθεί ανασκαφικά. Στην ΒΔ ακτή, το Βρυόκαστρο, η σημαντικότερη θέση των ιστορικών χρόνων ταυτίζεται με την αρχαία πρωτεύουσα του νησιού. Εκεί, οι αρχαιολογικές ανασκαφές που γίνονται από το 2002 έχουν φέρει στο φως πληθώρα μικρών αντικειμένων αλλά και οικοδομημάτων (ιερά, λιμάνι, αγορά) αποδεικνύοντας αδιάκοπη κατοίκηση της οχυρωμένης πόλης από τον 10ο αι. π.Χ. μέχρι και τον 6ο αι. μ.Χ. Η μελέτη των ευρημάτων θα βοηθήσει στην περεταίρω κατανόηση των θρησκευτικών τελετουργιών της αρχαίας Ελλάδας, και την αναθεώρηση της ακτινοβολίας του νησιού κατά τα αρχαϊκά χρόνια. Στόχος της εργασίας είναι η στέγαση και ανάδειξη του μεγάλου όγκου πολύτιμων ευρημάτων της πολυετούς ανασκαφής, μιας και το νησί δεν διαθέτει μέχρι στιγμής αρχαιολογικό μουσείο, ενώ παράλληλα η οργάνωση περιπατητικών διαδρομών εντός της πόλης καθιστά επισκέψιμα τα σημαντικότερα αρχιτεκτονικά ευρήματα. Τέλος, η δημιουργία ενός προσαρμόσιμου εκθεσιακού χώρου για τις ανάγκες μιας ανασκαφής που συνεχίζεται, υποστηρίζεται από την λειτουργία ενός μικρού κέντρου έρευνας και συντήρησης, το όποιο εξυπηρετεί τις ανάγκες των φοιτητικών ομάδων που συμμετέχουν στις ανασκαφές.

Περίληψη: Προγραμματίζοντας την επέκταση της ελληνικής πόλης στα πλαίσια της βιωσιμότητας, μπορούμε να αντιμετωπίσουμε, ως ένα βαθμό, το πρόβλημα της άτακτης διασποράς κτιρίων και δραστηριοτήτων. Με αυτήν την παραδοχή, επιλέγεται μία περιοχή επέκτασης της πόλης του Ρεθύμνου, ανάμεσα σε άλλες του Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου, λόγω των ιδιαίτερων φυσικών χαρακτηριστικών της, για να εφαρμοστεί πρόταση για την προγραμματισμένη πολεοδόμησή της. Σκοπός της μελέτης είναι να δημιουργηθεί μία πρότυπη περιοχή οικιστικής ανάπτυξης με βιοκλιματικά χαρακτηριστικά, προσαρμοσμένη στην ανάγκη επέκτασης της πόλης, που θα προωθεί τη βιωσιμότητα και παράλληλα θα εναρμονίζεται με τον ήδη υπάρχοντα πολεοδομικό ιστό και με το φυσικό περιβάλλον. Προκειμένου να επιτευχθεί ο παραπάνω στόχος, απαιτείται, αρχικά, η διερεύνηση της περιοχής μελέτης, αλλά και της ευρύτερης περιοχής, όσον αφορά τα ειδικά φυσικά και πολεοδομικά χαρακτηριστικά τους. Προτείνεται, λοιπόν, ο πολεοδομικός σχεδιασμός ενός βιώσιμου οικισμού για μόνιμη κατοίκηση που θα φιλοξενεί 1050 άτομα, αλλά και τις απαραίτητες λειτουργικές υποδομές προσαρμοσμένες στις νέες ανάγκες του πληθυσμού. Ιδιαίτερο ενδιαφέρον δίνεται στην ομαλή ένταξη των κτιριακών μονάδων και των λειτουργικών δικτύων, στο έντονο ανάγλυφο της περιοχής. Η τελική σύνθεση που προκύπτει ολοκληρώνεται με ένα ενιαίο σύστημα πεζοδρόμων, οδών, πάρκων πρασίνου, πλατειών και χώρων αθλητισμού.

Περίληψη: Η παρούσα διπλωματική εργασία, μας μεταφέρει στον πορτογαλικό χώρο και πιο συγκεκριμένα στη συνοικία Bonfim, που βρίσκεται κοντά στο ιστορικό κέντρο της πόλης του Πόρτο. Η περιοχή μελέτης αφορά σε δυο κτίρια ενός πρώην βυρσοδεψείου της συνοικίας, που σήμερα δεν έχουν κάποια χρήση, καθώς και στην περιοχή γύρω από αυτά, στην οποία συνυπάρχουν σήμερα δυο είδη κατοίκησης, με ένα κενό χώρο ανάμεσά τους. Το ένα αφορά στο είδος κατοικιών που αναπτύχθηκαν γύρω από τη δραστηριότητα του βυρσοδεψείου (ilhas), που μετά την αδρανοποίηση της λειτουργίας του, δημιούργησαν σταδιακά μια εικόνα εγκατάλειψης και παρακμής και το άλλο αφορά σε μια ζώνη πολυκατοικιών, που κατασκευάστηκαν πολύ αργότερα και έχουν πιο σύγχρονο χαρακτήρα. Η πρόταση της μελέτης έχει ως άξονες: την επανάχρηση και αποκατάσταση των δυο κτιρίων του βυρσοδεψείου και τον επανασχεδιασμό των κατοικιών γύρω από αυτά, τη δημιουργία νέων κτιριακών όγκων, που ενισχύουν τις υπάρχουσες δομές και τέλος, τη δημιουργία δημοσίων χώρων, που σκοπό έχουν την αξιοποίηση του κενού χώρου και την αποκατάσταση της παρακμιακής εικόνας της περιοχής. Στο πλαίσιο αυτό και λαμβάνοντας υπόψη, την πορτογαλική παράδοση γύρω από την παραγωγή του κρασιού Porto, αποφασίζεται να δημιουργηθεί ένας χώρος με επίκεντρο τον οίνο, ο οποίος όντας επισκέψιμος, θα δίνει τη δυνατότητα στον επισκέπτη να βιώσει όλα τα στάδια παραγωγής του κρασιού και ταυτόχρονα θα αναβαθμίσει την περιοχή. Έτσι, το κύριο κτίριο του βυρσοδεψείου μετατρέπεται σε ένα επισκέψιμο οινοποιείο και μουσείο οίνου ταυτόχρονα, αποκτώντας ξανά το βιομηχανικό του χαρακτήρα, ενώ το άλλο κτίριο μετατρέπεται σε έναν χώρο συμπληρωματικό, στον οποίο λαμβάνουν χώρα εκδηλώσεις και ταυτόχρονα στεγάζει το εστιατόριο του συγκροτήματος. Επιπλέον, δημιουργούνται τα εξής νέα κτίρια: αποθήκη οινοποιείου, οινολογική σχολή, φοιτητική εστία και παρατηρητήριο, που σε συνδυασμό με τη δημιουργία δημοσίων χώρων, στόχο έχουν την ενίσχυση των παραπάνω δράσεων. Τέλος, νέα κτίρια κατοικιών δημιουργούνται στη ζώνη των υπαρχουσών πολυκατοικιών, τα οποία φέρουν στοιχεία της πορτογαλικής αρχιτεκτονικής, μέσα όμως από το πρίσμα μιας πιο σύγχρονης ματιάς.

Διπλωματική Εργασία που υποβλήθηκε στη σχολή Μηχανικών Περιβάλλοντος του Πολυτεχνείο Κρήτης για την πλήρωση προϋποθέσεων λήψης του Διπλώματος. Περίληψη: Στόχος της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι να διερευνηθεί σε τι ποσοστό θα μπορούσε να αυτονομηθεί ενεργειακά, ένα κτίριο γραφείων, επιτυγχάνοντας παράλληλα οπτική και θερμική άνεση για την παροχή ιδανικών συνθηκών εργασίας, μέσα από την ενσωμάτωση Φωτοβολταϊκών πλαισίων σε ειδικά σχεδιασμένα σκίαστρα. Το κτίριο αυτό υποθετικά ανήκει στην περιοχή των Χανίων της Κρήτης, και στην παρούσα εργασία εξετάζεται η κάλυψη των αναγκών των γραφείων του κτιρίου που είναι προσανατολισμένα στη Δύση. Με αυτά τα δεδομένα και για τη θερινή περίοδο, όπου στα Μεσογειακά κλίματα απαιτείται σε μεγαλύτερο ποσοστό η εξισορρόπηση των θερμικών φορτίων και η αποφυγή έντονου φωτισμού, σχεδιάστηκαν σκίαστρα. Πραγματοποιήθηκαν έπειτα, σε πρώτη φάση, προσομοιώσεις για τις ανάγκες σε ενέργεια του γραφείου και για την παραγωγή των Φ/Β στις συνθήκες για τις οποίες σχεδιάστηκαν, ενώ σε δεύτερη φάση για διαφορετικές περιοχές και προσανατολισμό. Τα σκίαστρα κατατάχθηκαν σύμφωνα με την αποτελεσματικότητα τους, και κρίνεται ότι θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλες περιοχές, με δυτικό προσανατολισμό, με μικρές μειώσεις στην απόδοση. Σε αλλαγή προσανατολισμού παρατηρείται μεγαλύτερη μείωση στην απόδοση. ενώ εξήχθησαν και γενικότερα συμπεράσματα για τα είδη των σκιάστρων που ενδείκνυνται σε Μεσογειακά κλίματα, δυτικό και ανατολικό προσανατολισμό. Η εξέταση του ενεργειακού ισοζυγίου υπό το σχεδιασμό σκιάστρων με ενσωματωμένα Φ/Β αποτελεί ενδεδειγμένη λύση εδώ και πολλά χρόνια στις ανεπτυγμένες χώρες, ενώ η προσομοίωση με τα λογισμικά που χρησιμοποιούνται, έχει αποδειχθεί από προηγούμενες μελέτες [Mandalaki et al., 2013] ότι παρέχουν αποτελέσματα με πολύ ικανοποιητική ακρίβεια.

Περίληψη: Με την πεποίθηση ότι η ενέργεια μπορεί να συμμετέχει πιο ενεργά στην αρχιτεκτονική σύνθεση η παρούσα διπλωματική εστιάζει στην πλατεία Μοναστηρακίου. Μέσω της σκίασης, της δημιουργίας υπόσκαφων χώρων και της αξιοποίησης της ψυκτικής ικανότητας του Ηριδανού ποταμού επιχειρείται να καταστεί πιο άνετη η παραμονή στην πλατεία κατά το μεσογειακό καλοκαίρι.

Μεταπτυχιακή εργασία που εκπονήθηκε στο Εργαστήριο Δομής της Ύλης και Φυσικής Laser του Γενικού Τμήματος του Πολυτεχνείου Κρήτης Περίληψη: Στόχος της παρούσας μεταπτυχιακής διατριβής είναι να παρουσιάσει αναλυτικά έξυπνα συστήματα φωτισμού με χρήση οπτικών ινών και πηγών φωτισμού LED, τις ιδιότητες και τα σημαντικότερα πλεονεκτήματά τους καθώς και τις εφαρμογές που έχουν στο φωτισμό μεγάλων κτηρίων και ειδικών κατασκευών. Επιπλέον, να εξερευνήσει τη δυνατότητα εφαρμογής των σύγχρονων τεχνολογιών με χρήση οπτικών ινών και πηγών φωτισμού τύπου LED για τον αποδοτικό φωτισμό απλών κατοικιών, με ταυτόχρονη εξοικονόμηση ενέργειας και ελαχιστοποίηση κόστους. Για το σκοπό αυτό, προχωρήσαμε στον σχεδιασμό και στην κατασκευή μακέτας απλής κατοικίας καθώς και στην εγκατάσταση συστήματος φωτισμού με χρήση οπτικών ινών και πηγών φωτισμού LED στους εσωτερικούς και τους εξωτερικούς χώρους (πισίνα, κήπος, γκαράζ) της κατοικίας. Επίσης, αναπτύξαμε μια μεθοδολογία κατασκευής συστήματος φωτισμού σε μακέτα που περιλαμβάνει μεταξύ άλλων τη μελέτη φωτισμού όλων των χώρων της κατοικίας, την αναγωγή των τιμών στην κλίμακα της μακέτας, τον υπολογισμό και την επιλογή του αριθμού και του τύπου των πηγών φωτισμού και των δεσμών οπτικών ινών που θα χρησιμοποιηθούν καθώς και του τρόπου εγκατάστασης και κατανομής των οπτικών ινών στην κατασκευή. Για την τοποθέτηση των συστημάτων φωτισμού στη μακέτα υλοποιήθηκαν κατασκευαστικές καινοτομίες όπως για π.χ. η κατασκευή μακέτας με συναρ-μολογούμενα κομμάτια, η διπλή τοιχοποιία, η χρήση βοηθητικών στηριγμάτων μεταξύ της τοιχοποιίας, η κατακόρυφη τοποθέτηση των πηγών ρεύματος για την ελαχιστοποίηση των «δυνάμεων» που ασκούν οι δέσμες οπτικών ινών πάνω στην κατασκευή, η ειδική κατασκευή σύνδεσης των πηγών φωτισμού με τις δέσμες οπτικών ινών για μέγιστη απόδοση μεταφοράς φωτισμού κ.α. Στη μακέτα που υλοποιήθηκε, χρησιμοποιήθηκαν διαφορετικοί τύποι πηγών φωτισμού και διαφορετικοί τύποι οπτικών ινών, έγινε αναλυτική καταγραφή και κωδικοποίηση των στοιχείων κάθε συστατικού της κατασκευής ενώ παρέχεται η δυνατότητα ενεργοποίησης/απενεργοποίησης των πηγών φωτισμού και ο έλεγχος της ισχύος τους μέσω ροοστατών. Το συνολικό αποτέλεσμα φωτισμού κρίνεται ιδιαίτερα πρωτότυπο και εντυπωσιακό, κάτι το οποίο αποδεικνύεται και στις τελικές εικόνες της κατασκευής. Επιπλέον, με βάση τα δεδομένα φωτισμού της μακέτας μπορούμε να υπολογίσουμε αναλογικά την μέγιστη απαιτούμενη ισχύ στους εσωτερικούς και εξωτερικούς χώρους του πραγματικού κτηρίου. Έτσι, η μακέτα παρέχει την απαραίτητη ευελιξία για να χρησιμοποιηθεί ως βοηθητικό εργαλείο για τη μελέτη εφαρμογής του φωτός οπτικών ινών σε κατοικία αλλά και να αποτελέσει οδηγό για κάποιον αρχιτέκτονα μηχανικό που θα θελήσει να κάνει μελέτη φωτισμού κτηρίου ή να κατασκευάσει εγκατάσταση φωτισμού στις δικές του μακέτες.

Μη διαθέσιμη περίληψη Not available summarization

Περίληψη: Η παρούσα διπλωματική αφορά τον επανασχεδιασμό του κοιμητηρίου του Αγίου Λουκά μέσα από το πρίσμα της κατάργησης των «εντός των τειχών» μακάβριων κοιμητηρίων. Το κοιμητήριο προσεγγίζεται ως ένας διακριτός αρχιτεκτονικός τύπος κατά τον οποίο αλληλεπιδρούν αρχιτεκτονική και τοπίο. Με σημείο αναφοράς το κοιμητήριο igualada, του Miralles, όπου εκεί ο αρχιτέκτονας προτείνει την δημιουργία ενός υπόσκαφου κοιμητηρίου, την ταφή σε κόγχες και την μεταφορική σύνδεσή του με τον μυθικό ποταμό Αχέρωντα , η διπλωματική επιχειρεί να συσχετιστεί με αυτά τα στοιχεία και να προσδώσει στην πόλη έναν ανοιχτό δημόσιο χώρο πρασίνου.

Μη διαθέσιμη περίληψη Not available summarization

Περίληψη: Αντικείμενο της παρούσας εργασίας είναι η εκπόνηση μιας σειράς προτάσεων ανάπλασης του παραλιακού μετώπου της πόλης της Κω στην πρώην βιομηχανική ζώνη «Κουμ-Μπουρνού». Σκοπός της εργασίας είναι η αναβάθμιση την περιοχής, που χαρακτηρίζεται από αστικά κενά, πλήθος ξενοδοχειακών μονάδων και κέντρων αναψυχής. Οι προτάσεις περιλαμβάνουν τον επανασχεδιασμό της παραλιακής οδού με κύριο γνώμονα την πρόσβαση και κίνηση των πεζών στη περιοχή καθώς και την σύνδεσή της με τον αστικό ιστό μέσω της δημιουργίας κομβικών σημείων- στάσεων. Επιπλέον εντάσσονται νέες χρήσεις στη περιοχή όπως κατοικίας, πολιτισμού και ελεύθεροι χώροι αστικού πρασίνου που θα λειτουργήσουν ως πόλοι έλξης και θα δώσουν «ζωή» κατά τη χειμερινή περίοδο στη περιοχή. Η σημαντικότερη επέμβαση, που θα λειτουργεί ως τοπόσημο για τη περιοχή, είναι η αποκατάσταση του πρώην Οινοποιείου Cair και η επανάχρησή του ως Μουσείου Οίνου αλλά και πολιτιστικού κέντρου για τη πόλη της Κω.

Η εν λόγω διπλωματική εργασία αφορά τον επανασχεδιασμό ενός δημοτικού σχολείου και νηπιαγωγείου με τον χαρακτήρα ενός πολυλειτουργικού κέντρου που θα στεγάζει και δραστηριότητες εκτός του πλαισίου της σχολικής εκπαίδευσης, οι οποίες απευθύνονται και στην ευρύτερη κοινότητα. Το σχολικό συγκρότημα οργανώνεται στους πρόποδες του βουνού, στο νοητό όριο μεταξύ του οικισμού και του φυσικού τοπίου, προσπαθώντας να συμπληρώσει το ανάγλυφο δημιουργώντας μεταξύ των σχολικών τάξεων εσωτερικές αυλές που θα αποτελέσουν τόπους συνάθροισης των μικρών χρηστών. Η μελέτη του σχολικού συγκροτήματος αποσκοπεί στον επαναπροσδιορισμό της σχέσης του παιδιού με το σχολικό περιβάλλον , τη φύση και την κοινωνική ζωή, με γνώμονα ένα εκπαιδευτικό μοντέλο που θα προσφέρει ένα οικείο προς τα παιδιά περιβάλλον με ποικίλα ερεθίσματα. Ένα από αυτά , σχετιζόμενο με την περιβαλλοντική εκπαίδευση , θα είναι και η βιοκλιματική συμπεριφορά του κτιρίου., This architecture thesis is about the redesign of a primary school and a kindergarten into one multifunctional center, which will house activities in addition to the educational frame and which are also accessible for the wider community. The school complex is designed at the foot of the mountain, at the imaginable border between the residential area and the natural landscape, in an attempt to follow the topography by creating inner schoolyards in between the classrooms, as gathering areas for the kids. The purpose of this design is to redefine the children’s connection with the school environment, nature and social life based on an educational model that will provide them a familiar environment with a variety of stimuli. One of them, related to the environmental education, will be the bioclimatic behaviour of the building.

Διδακτορική διατριβή Summarization: While comfort conditions of the indoor environment have been extensively analysed during the last decades, increasing interest has been given towards the influence of the outdoor environment to sustainable use of urban open spaces by citizens of cities. The scope of this study is to introduce an integrated approach to urban open space design by following a refined design process and proposing a new palette of decision-making tools. The study quantifies the effect of the most common parameters that affect the comfort conditions of urban open spaces in cities with a Mediterranean climate. The analysed parameters are addressed mostly on existing open spaces and can be easily adjusted through open space regeneration. The studied parameters are height to width ratio of an urban canyon, sky view factor, greenery coverage percentage and paving material properties. Each parameter is investigated individually and in relation to the others. The obtained results indicate that there is a significant correlation between certain parameters which produce approximately the same amount of influence to the design. In the same time, other parameters influence the whole area cumulatively. This study also offers a complete methodological tool which allows a simplified and accurate analysis that takes into consideration the most crucial microclimatic parameters and can provide the necessary information to the design team to develop sustainable outdoor urban open spaces especially for the summer season in cities with a Mediterranean climate. The proposed tool provides to stakeholders, a set of comparable data of certain bioclimatic indexes that will speed-up and guide the decision process on the basic issues regarding the new area design. if a design team working on an urban area regeneration project, use specific bioclimatic criteria as basic directions for the design concept will achieve good results with improved microclimate comfort conditions for the space users. The study proposes a methodology that combines a literature review, simulation and evaluation of different case scenarios and implementation on existing areas of Crete, Greece. This methodology reflects the evidence-based design principles for the bioclimatic regeneration of urban open spaces in cities with a Mediterranean climate and it has been already applied and evaluated in several architectural projects in Greece. Περίληψη: Η διαμόρφωση και ο σχεδιασμός των ανοιχτών χώρων σε μια πόλη καθορίζει την ποιότητα ζωής και το περιβάλλον σε αυτή. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι η εισαγωγή περιβαλλοντικών κριτηρίων στην διαδικασία σχεδιασμού των αστικών ελεύθερων χώρων. Αρχικά αναλύονται οι συνθήκες άνεσης σε υπάρχοντες αστικούς ελεύθερους χώρους της Κρήτης που έχουν επανασχεδιαστεί την τελευταία δεκαετία, όπου τεκμηριώνεται η άποψη ότι απαιτείται να ενταχθούν κλιματολογικοί και μικροκλιματικοί παράγοντες κατά τον σχεδιασμό. Για την απλή ενσωμάτωση από οποιοδήποτε αρχιτέκτονα της νέας «ενεργειακής παλέτας σχεδιασμού» χωρίς την απαίτηση χρήσης πολύπλοκων υπολογιστικών εργαλείων και δυναμικών μοντέλων δημιουργείται εργαλείο καθορισμού των παραμέτρων άνεσης για τους καλοκαιρινούς μήνες που το πρόβλημα χρήσης του ελεύθερου χώρου είναι περισσότερο απαιτητικό και δύσκολο. Τέλος για τεκμηριωμένη μελέτη και καθορισμό των βιοκλιματικών δεικτών που διέπουν τους αστικούς ελεύθερους χώρους δημιουργείται αναλυτική μεθοδολογία που ενσωματώνει τόσο την φάση σχεδιασμού, υλοποίησης και επαλήθευσης των αποτελεσμάτων του σχεδιασμού. Με την εφαρμογή της προτεινόμενης μεθοδολογίας συντελείται διαμόρφωση του μικροκλίματος των υποπεριοχών μελέτης καθώς και περιορισμός των εκπομπών ρύπων ώστε οι χώροι που δημιουργούνται να μπορούν να είναι βιώσιμοι και λειτουργικοί. Η μελέτη περιλαμβάνει επίσης εφαρμογή και επαλήθευση της προτεινόμενης μεθοδολογίας σε ποικιλία χώρων στην Κρήτη.

Διπλωματική Εργασία Περίληψη: Στο ανατολικό τμήμα του νομού Χανιών και στα όρια με τον Δήμο Σούδας βρίσκεται το μετόχι Ησυχάκη, το οποίο ξεχωρίζει τόσο λόγω της παλαιότητάς του, όσο και λόγω των ιδιαίτερων αναγεννησιακών στοιχείων που το χαρακτηρίζουν. Το κτιριακό συγκρότημα του μετοχιού εξασφάλιζε προστασία και λειτουργικότητα χάρη στον τρόπο διάρθρωσής του. Συγκεκριμένα, κεντρική θέση κατέχει η φάμπρικα στην οποία διασώζεται το ελαιοτριβείο, το οποίο χρησίμευε για τη λειτουργία της παραγωγικής διαδικασίας. Τους δευτερεύοντες κτιριακούς όγκους αποτελούν οι εργατικές κατοικίες που είναι ισόγειοι χώροι, μικρών διαστάσεων διατεταγμένοι σε σειρά. Εκτός από τους χώρους που συνδέονται με την παραγωγή, ιδιαίτερης αισθητικής σημασίας αποτελεί ο ενετικός κήπος όπου καλλιεργούνται αβοκάντο και μάνγκο, ενώ υπάρχει πλήθος ελιών εξωτερικά των τειχών που το περιβάλλουν. Η παρούσα διπλωματική εργασία επιδιώκει την επανάχρηση των υφιστάμενων κτιρίων και τη συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας με αποτέλεσμα τη δημιουργία σχολής γεωπονίας, η οποία ολοκληρώνεται με την προσθήκη νέων όγκων. Με τον τρόπο αυτό επιτυγχάνεται η εκπαίδευση και ενημέρωση των νέων, η σύνδεση των κτιρίων με τη φύση, καθώς και η ενεργοποίηση της γύρω περιοχής.

Μη διαθέσιμη περίληψη Not available summarization

Περίληψη: Τα σκίαστρα διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στην ενεργειακή απόδοση των κτιρίων γραφείων προσαρμόζοντας την εισερχόμενη ηλιακή ακτινοβολία. Το σχήμα των σκιάστρων επηρεάζει σε τέτοιο βαθμό που οδηγεί σε κυμαινόμενα αποτελέσματα όσον αφορά στις ανάγκες θέρμανσης, ψύξης, τεχνητού φωτισμού ή οπτικής άνεσης. Στο πλαίσιο των ενσωματωμένων φωτοβολταϊκών (Φ/Β) τεχνολογιών (BIPV), τα σκίαστρα μπορούν να ενσωματώσουν ημιπερατά Φ/Β στοιχεία για να παράγουν ηλεκτρική ενέργεια καθώς και να εκμεταλλεύονται τη διαφάνειά τους, βελτιώνοντας έτσι την απόδοση των απλών σκιάστρων. Η παρούσα εργασία παρουσιάζει μια συνδυασμένη μελέτη της ενεργειακής απόδοσης και της οπτικής άνεσης που παρέχεται από ημιπερατά Φ/Β στοιχεία ενσωματωμένα σε σκιάστρα. Στόχος είναι να διερευνηθούν οι ενεργειακές ανάγκες του χώρου για θέρμανση, ψύξη και η ενέργεια που χρησιμοποιείται για τον τεχνητό φωτισμό, μαζί με την ενέργεια που μπορεί να παράγει το Φ/Β σύστημα. Επιπλέον, η ποιότητα του οπτικού εσωτερικού περιβάλλοντος βρίσκεται υπό διερεύνηση. Δεκατέσσερις διαμορφώσεις σταθερών σκιάστρων με νότιο προσανατολισμό έχουν μελετηθεί και κατηγοριοποιηθεί για ένα χώρο γραφείου, που βρίσκεται στη Μεσογειακή παράκτια πόλη των Χανίων, στην Κρήτη. Η απόδοση και η περατότητα των Φ/Β στοιχείων ορίστηκαν σε 6% και 10% αντιστοίχως. Κάθε μοντελοποιημένο σύστημα ενσωματώνεται στο Energy Plus για τη διεξαγωγή αναλύσεων συνολικής κατανάλωσης ενέργειας, παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ημιπερατά Φ/Β στοιχεία καθώς και αναλύσεων οπτικής άνεσης. Τα αποτελέσματα αποκαλύπτουν ότι στη συνολική ενεργειακή απόδοση, ο τύπος «Οριζόντιο & κατακόρυφο σκίαστρο πλήρους πρόσοψης» εμφανίζει την καλύτερη ενεργειακή απόδοση, μειώνοντας κατά 128,16% τις ενεργειακές ανάγκες σε σχέση με το «Απλό παράθυρο». Αντίθετα, ο τύπος «Οριζόντιες περσίδες με κλίση προς τα μέσα» εμφανίζει την χειρότερη ενεργειακή απόδοση, μειώνοντας κατά 50,32% τις ενεργειακές ανάγκες σε σχέση με το «Απλό παράθυρο». Η μελέτη δείχνει επίσης ότι όλα τα σκίαστρα με ενσωματωμένα ημιπερατά Φ/Β συστήματα με νότιο προσανατολισμό μπορούν να παράγουν αποτελεσματικά ηλεκτρική ενέργεια (από 178,25kWh/έτος έως 970,60kWh/έτος) η οποία μπορεί να χρησιμοποιηθεί για τις ανάγκες τεχνητού φωτισμού (από 6,48kWh/έτος έως 258,10kWh/έτος). Τα ετήσια επίπεδα φυσικού φωτισμού σε όλα τα σκίαστρα φαίνεται να είναι χαμηλότερα από τα επίπεδα του «Απλού παραθύρου» (896,80lux) και κυμαίνονται από 89,29lux έως 727,98lux, καθώς επίσης εμφανίζουν πτωτική τάση κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού, ανεξάρτητα από το άφθονο φως της περιόδου. Σχετικά με την θάμβωση, όλα τα σκιάστρα φαίνεται να παρέχουν τιμές μεγαλύτερες από το κατώτατο όριο για χώρους γραφείων που είναι 22. Summarization: Shading devices (SDs) play an important role in the energy efficiency of office buildings by adjusting solar influx radiation. Influenced by the shape of the SD, this leads in ranging results regarding heating, cooling, artificial lighting demands or visual comfort. As part of BIPV technologies, SDs can integrate semi-transparent photovoltaics (STPV) in order to produce electricity as well as exploit PV modules transparency, thus improving the performance of simple SDs. This paper presents a combined study of building energy consumption, electricity production and visual comfort of STPV system integrated into SDs. The aim is to investigate space‘s energy needs for heating and cooling energy and the energy that is used for artificial lighting, along with the energy that the STPV can produce. Moreover, quality of the visual interior environment is under investigation. Fourteen south-facing configurations of fixed SDs have been studied and categorized for a single office room, located in Mediterranean coastal city of Chania, Crete, Greece. A PV efficiency and visual transparency of 6% and 10% were attributed respectively to STPV systems mounted on SDs. Each model is incorporated into Energy Plus to carry out overall energy consumption, PV electricity production and visual comfort analyses. The results reveal that in overall energy performance, the SD ―Brise soleil full façade‖ contributes to the best energy performance, reducing overall energy demand by 128,16% according to ―Simple window‖. By contrast, the SD ―Horizontal louvers inwards inclined‖ contributes to the worst energy performance, reducing overall energy demand by 50,32% according to ―Simple window‖. The study also shows that all SDs with integrated south facing PV systems can efficiently produce PV electricity (178,25kWh/year up to 970,60kWh/year) which may be used for artificial lighting needs (6,48kWh/year up to 258,10kWh/year). Annual daylight levels seem to be lower than ― Simple window‘s‖ levels (896,80lux), ranging from 89,29lux to 727,98lux, as well as they appear a downward trend during summer time regardless of the abundant sky‘s daylight. According to glare, all SDs seem to provide values greater than office‘s threshold of 22.

Περίληψη: Στις μέρες μας, η τουριστική βιομηχανία είναι ένας από τους πιο δυναμικούς και επικερδής κλάδους του τριτογενούς τομέα παραγωγής τόσο σε εθνικό, όσο και σε παγκόσμιο επίπεδο. Η Ελλάδα, προσελκύει κάθε χρόνο εκατομμύρια τουρίστες, τονώνοντας με αυτόν τον τρόπο κατά πολύ το Εθνικό Ακαθάριστο Εγχώριο Προϊόν. Παρ’ όλα αυτά, η κατανάλωση ενέργειας στα ξενοδοχεία είναι από τις υψηλότερες στον κτηριακό τομέα. Έτσι, σε διεθνές επίπεδο, η αύξηση της ανταγωνιστικότητας με παράλληλη μείωση του κόστους όσον αφορά τον περιβαλλοντικό σχεδιασμό των ξενοδοχειακών μονάδων, φαίνεται να αποτελεί μία πρόκληση. Σύμφωνα με αυτό, η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει θέσει νέες βάσεις για την ενίσχυση του τουρισμού, μέσω των κοινοτικών Οδηγιών, θέτοντας ως στόχο να παρατείνει την περίοδο λειτουργίας, τη βελτίωση των υφιστάμενων υποδομών και το πιο σημαντικό να ενθαρρυνθεί η εισαγωγή εναλλακτικών μορφών τουρισμού. Σκοπός της εργασίας είναι να εστιάσουμε στην συγκριτική ανάλυση παρεμβάσεων για τη δημιουργία κτηρίων σχεδόν Μηδενικής Κατανάλωσης ενέργειας για διάφορες κλιματικές ζώνες σε όλη την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα, τα υπό μελέτη κτήρια αφορούν ξενοδοχειακές μονάδες διάφορων τύπων (ένα αστικού τύπου, ένα παραλιακού τύπου και ένα ορεινού τύπου). Έτσι, μετρήσαμε την ενεργειακή κατανάλωση των ξενοδοχείων και τρέξαμε σενάρια βελτίωσης της ενεργειακής του απόδοσης ανά κλιματική ζώνη σε όλη την Ελλάδα. Πιο συγκεκριμένα τα σενάρια βελτίωσης που επιλέχθηκαν είναι η αλλαγή του φωτισμού σε LED σε όλο το ξενοδοχείο, η τοποθέτηση μόνωσης, η αλλαγή κουφωμάτων, η εγκατάσταση ηλιακού θερμοσίφωνα και η χρήση Φωτοβολταϊκών πλαισίων. Έπειτα, για τα επιλεχθέντα σενάρια κάναμε την ανάλυση κύκλου ζωής τους ως προς το κόστος τους και υπολογίσαμε την περίοδο αποπληρωμής του κάθε σεναρίου βελτίωσης, όπου αποδείχθηκε τελικά ότι είναι υλοποιήσιμο και βιώσιμο ένα ξενοδοχείο με σχεδόν μηδενική ενεργειακή κατανάλωση σε όλες τις κλιματικές ζώνες στην Ελλάδα και όλους τους τύπους μονάδων.

Περίληψη: Η εν λόγω ερευνητική αναφέρεται στην αποξένωση του σύγχρονου δομημένου περιβάλλοντος από τη φύση, στα ωφέλη που προσφέρει η αντίθετη πρακτική, δηλαδή ο σχεδιασμός με γνώμονα τη φύση και το πως ένας τέτοιου είδους σχεδιασμός θα μπορούσε να επηρεάσει τις συνθήκες εκπαίδευσης σε υφιστάμενο σχολικό κτίριο. Presented on

Περίληψη: Στην εργασία αυτή μελετάται η χωρική έκφραση του εγκλεισμού στα καταστήματα κράτησης. Αρχικά γίνεται μια ιστορική αναδρομή ως προς την εξέλιξη της φυλακής και τις επιρροές που είχε από τον κοινωνικοπολιτικό χώρο από την αρχή του θεσμού μέχρι και σήμερα. Στην συνέχεια, εξετάζεται ως προς την ετεροτοπική της φύση, όπως αυτή αναπτύχθηκε από τον Foucault και η λειτουργική σημασία της επιτήρησης. Αναφέρονται τα βασικά σωφρονιστικά συστήματα που επικράτησαν και πως αυτά επηρέασαν στον σχεδιασμό των καταστημάτων κράτησης. Έπειτα, μέσω συγκεκριμένων παραδειγμάτων κατηγοριοποιούνται οι αρχιτεκτονικές τυπολογίες που προκύπτουν και εξετάζεται η σημασία της σχέσης τους με την γύρω περιοχή στην οποία βρίσκονται. Τέλος γίνεται μια αναφορά στον κινηματογράφο και την τηλεόραση ως βασική πηγή πληροφόρησης του κοινωνικού συνόλου αλλά και ως προς την αρχιτεκτονική τους σκοπιά. Presented on

Περίληψη: Στη παρούσα ερευνητική εργασία μελετάται ο προσδιορισμός, η ιστορική εξέλιξη των παρουσιάσεων ενδυμάτων και στην συνέχεια με την ανάλυση παραδειγμάτων παρουσιάσεων ενδυμάτων του 21ου αιώνα γίνεται εντοπισμός των νοηματικών και σχεδιαστικών μέσων που χρησιμοποιούνται σε αυτές. Με αυτή την ερευνητική διαδικασία σχηματίζεται μία «γλώσσα» σχεδιασμού στο πλαίσιο των παρουσιάσεων ενδυμάτων. Η παρούσα ερευνητική εργασία αποτελεί ένα προϊόν προσωπικής έρευνας και πρωτοβουλίας καθώς η έρευνα της ιστορικής εξέλιξης, η επιλογή και η ανάλυση των συγκεκριμένων παραδειγμάτων, πραγματοποιήθηκε με γνώμονα το προσωπικό μου ενδιαφέρον και αισθητική. Με την μελέτη της ιστορικής εξέλιξης των παρουσιάσεων ενδυμάτων, γίνεται εντοπισμός των χαρακτηριστικών χώρων και μέσων στο πλαίσιο των παρουσιάσεων ανά δεκαετία. Αυτό συμβάλλει στην κατανόηση του νοηματικού υπόβαθρου αυτών των εκδηλώσεων αλλά και των αναγκών της αγοράς της εκάστοτε χρονικής περιόδου. Στη συνέχεια, με την έρευνα και ανάλυση δεκάδων παρουσιάσεων ενδυμάτων, γίνεται εντοπισμός κοινών φερόντων χαρακτηριστικών σχεδιαστικών μέσων και τελικά, γίνεται η παρουσίαση αυτών των μέσων και των αποτελεσμάτων τους στο πλαίσιο τέτοιων εκδηλώσεων μόδας. Presented on

Περίληψη: Ο Alvar Aalto υπήρξε ένας από τους σημαντικότερους αρχιτέκτονες του 20ου αιώνα. Η κύρια συμβολή του είναι ότι κατάφερε να ερμηνεύσει με επιτυχία τον μοντερνισμό, υπό μία ανθρωπιστική σκοπιά. Στόχος της παρούσας ερευνητικής εργασίας, είναι να καταδειχθεί η σημασία της φύσης και των στοιχείων που προσφέρει στην αρχιτεκτονική, μέσα από την ανασκόπηση στη σχεδιαστική προσέγγιση του Alvar Aalto. Συγκεκριμένα, αναλύεται ο τρόπος που ο αρχιτέκτονας κατανοεί και αντιλαμβάνεται τους κανόνες της φύσης και ως εκ τούτου, ο τρόπος που την εντάσσει στο έργο του. Διατηρώντας πρωταρχικό παράγοντα στη συνθετική του σκέψη, η εναρμόνιση του εκάστοτε έργου του με το φυσικό περιβάλλον, αποτελεί συνειδητή απόφαση του Aalto. Στη μελέτη, αναλύονται πιθανοί τρόποι με τους οποίους η αρχιτεκτονική του, θα μπορούσε να συμβάλλει εποικοδομητικά στην ευρύτερη κατανόηση και εξέλιξη της επιστήμης της αρχιτεκτονικής, λαμβάνοντας υπόψη την προστασία και ανάδειξη του περιβάλλοντος. Presented on

Περίληψη: Η βιοφιλία ως η έμφυτη τάση προς τον φυσικό κόσμο, επηρεάζει τον άνθρωπο, τόσο σε ψυχικό όσο και σε σωματικό επίπεδο. Η δυνατότητα του αρχιτεκτονικού σχεδιασμού να ανατρέψει την αποσύνδεση του ανθρώπου από τη φύση, καθώς και να βελτιώσει τη φυσιολογική και ψυχική υγεία των ατόμων αποτελεί την κύρια αρχή του του βιοφιλικού σχεδιασμού. Η ανάπτυξη μιας γλώσσας που μπορεί να εφαρμοστεί στη σύγχρονη αρχιτεκτονική και έχει τη προοπτική να διευρύνει τον τρόπο που αλληλεπιδρά ο άνθρωπος με το περιβάλλον, μέσω πολυ- αισθητηριακών, βιωματικών εμπειριών και πληροφοριών που σχετίζονται με τον φυσικό κόσμο, καθορίζει ουσιαστικά τον τρόπο ένταξης της βιοφιλίας στο σχεδιασμό. Η παρούσα ερευνητική, εστιάζει στη σημασία του βιοφιλικού σχεδιασμού, αναλύει τους τρόπους εφαρμογής του στο χώρο και πιο συγκεκριμένα επικεντρώνεται στην ενσωμάτωση του σε θεραπευτικά περιβάλλοντα, ως αναπόφευκτη σύνδεση. Η ένωση αυτή, του σχεδιασμού δομών υγείας και της εφαρμογής της βιοφιλίας, έχουν ως απώτερο σκοπό τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών ίασης και την αρμονική συνύπαρξη του ανθρώπου με τη φύση, προκειμένου να επιτευχθεί το ευ ζην. Presented on

Μια εργασία που υποβλήθηκε για τη μερική κάλυψη των αναγκών απόκτησης του Προπτυχιακού Διπλώματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών Περίληψη: Σε μια προσπάθεια διαχείρισης των περιβαλλοντικών επιπτώσεων της κλιματικής αλλαγής, η διαμόρφωση οικολογικής συνείδησης φαντάζει πιο επιτακτική από ποτέ. Η αναγκαιότητα παράδοσης ενός βιώσιμου πλανήτη στις επερχόμενες γενιές, οδηγεί τους αρχιτέκτονες στην επανάχρηση συνθετικών αρχών που έχουν δοκιμαστεί στο χρόνο, εξεταζόμενες υπό το πρίσμα της αρχιτεκτονικής βιωσιμότητας. Προς αυτήν την κατεύθυνση και αναγνωρίζοντας μια πιο "πράσινη" πλευρά της νεωτερικότητας, επιχειρείται η συγκέντρωση όλων των διδαγμάτων του Μοντέρνου κινήματος για το σύγχρονο βιοκλιματικό σχεδιασμό. Το ιδιαίτερο ενδιαφέρον της συγκεκριμένης εργασίας εστιάζεται στην προσπάθεια γεφύρωσης της απόλυτης αρχιτεκτονικής πειθαρχίας του Μοντέρνου κινήματος, το οποίο εξελίσσεται και αναγεννιέται συνεχώς, διατηρώντας αναλλοίωτη την ουσία του, με την εκ διαμέτρου αντίθετη πολυπλοκότητα του φυσικού περιβάλλοντος, το οποίο δύσκολα παραδίδεται σε συγκεκριμένους κανόνες. Μένει λοιπόν να αποδειχθεί αυτή η σχεδιαστική διορατικότητα του κινήματος και η ικανότητά του να απαντάει σε σύγχρονους βιοκλιματικούς προβληματισμούς, μέσα από την αναζήτηση... Βιοκλιματικού σχεδιασμού στο Μοντέρνο κίνημα. Presented on

Σκοπός της εργασίας είναι η διερεύνηση του τεχνητού φωτισμού ως εργαλείο αρχιτεκτονικού σχεδιασμού σε διάλογο με τις γενικές συνθετικές αρχές στα εσωτερικά των κατοικιών του μεταπολεμικού μοντερνισμού στην Ελλάδα. Αντικείμενο της εργασίας αποτελούν οι εσωτερικοί χώροι κατοικιών του μεταπολεμικού ελληνικού μοντερνισμού στις οποίες εντοπίζονται ενδιαφέροντες συνθετικοί χειρισμοί του τεχνητού φωτισμού. Συγκεκριμένα, επιχειρείται να μελετηθούν αυτοί σε προαστιακές, μονοκατοικίες και σε αστικά διαμερίσματα σχεδιασμένα από Έλληνες μοντερνιστές αρχιτέκτονες. Ο Νίκος Βαλσαμάκης, ο Τάκης Ζενέτος, ο Κωνσταντίνος Δεκαβάλλας, ο Κλέων Κραντονέλλης κ.α. είναι μερικοί από τους αρχιτέκτονες των οποίων το έργο θα μας απασχολήσει στην εργασία. Τα ερευνητικά ερωτήματα που θα επιχειρήσει να απαντήσει η εργασία είναι τα παρακάτω: - Ποια η κυριότερη διαφοροποίηση στον τεχνητό φωτισμό πριν και μετά το μοντέρνο στις ελληνικές κατοικίες; - Πώς ερμηνεύεται η διαφοροποίηση του τρόπου φωτισμού ανάμεσα στους επιμέρους εσωτερικούς χώρους της κατοικίας; Εντοπίζονται ομοιότητες ως προς τον τεχνητό φωτισμό μεταξύ τους; -Πως επηρεάζει η ευελιξία στη σύνθεση - χαρακτηριστικό του μοντερνισμού- την τοποθέτηση των φωτιστικών σωμάτων; - Εντοπίζονται συνθετικοί χειρισμοί της αντίθεσης φωτός - σκιάς για τη διαμόρφωση της συνολικής αρχιτεκτονικής σύνθεσης στο εσωτερικό των μοντέρνων κατοικιών στην Ελλάδα; - Εντοπίζονται διαφορές στην εφαρμογή του τεχνητού φωτισμού ανάλογα με το υλικό της επιφάνειας που προσπίπτει; - Πώς συνδιαλέγονται τα έργα τέχνης και τα επιμέρους στοιχεία που κοσμούν τους εσωτερικούς χώρους της κατοικίας με τον τεχνητό φωτισμό και πως αυτό ερμηνεύεται; - Εμφανίζεται επιρροή του τεχνητού φωτισμού στην "επικοινωνιακή" πλευρά της αρχιτεκτονικής; στην φαντασμαγορία των φωτογραφικών λήψεων, This study investigates the role of artificial lighting as a designing tool in the architectural process, in relation with the general synthetic principles observed in interior spaces of well-known residences of post-war modernism in Greece. The content of this paper mainly consists of key examples of residential interior spaces in the era of post-war greek modernism, which reveal a more complex use and mastery of artificial lighting by their designers. More specifically, it is attempted the in-depth research of interior spaces of suburban residences and rural apartments, all designed by Greek architects of the modernist movement. Nikos Valsamakis, Takis Zenetos, Konstantinos Dekavalas and Kleon Krantonellis are a few of the architects whose work is mentioned in this paper. The main questions that this study attempts to answer are the following: - What is the primary difference concerning the design and positioning of artificial lighting in greek residences before and after the modernist movement? - How can the difference in the way individual interior spaces, of the same dwelling, are lighten up be interpreted? Are there any similarities in the way two interior spaces of different use are artificially lighten up? - How does the flexibility provided by the open-plan designing process – a characteristic of modernist architecture- affect the placement of luminaires? - Is the factor of manipulating the contrasting elements of shadow and light apparent in the formation of the architectural synthesis of the interior of modern residences in Greece, as a whole? - Are there detectable differences in the way artificial lighting is applied on surfaces of variant materials? - How do individual decorative elements and artwork which adorn the interior spaces of a residence interact with the placed artificial lighting and, How can this interaction be interpreted? - Is there a clear influence of the design and positioning of artificial lighting in a space to the “communicative” side of architecture? To the phantasmagorical essence of stills?

Περίληψη: Η παρούσα ερευνητική εργασία πραγματεύεται την σημασία που έχει η προβολή του σύνθετου κοινωνικού ρόλου του πανεπιστημίου με την παρουσία του στην πόλη. Επιπλέον, γίνεται διερεύνηση για τις παραμέτρους που καθορίζουν τον χαρακτήρα της πανεπιστημιακής δομής και κατά επέκταση το πως αυτή επηρεάζει και διαμορφώνει τη σχέση που αναπτύσσει με τον αστικό ιστό. Κατά πόσο λοιπόν η χωροθέτηση, ο τύπος και η μορφή οργάνωσης ως παράμετροι επηρεάζουν τον χαρακτήρα του πανεπιστημίου και αντιστρόφως τι ρόλο έχουν στην ανάπτυξη της σχέσης πανεπιστημίου με την πόλη; Αναλυτικότερα, εξετάζονται οι παράμετροι της χωροθέτησης, της τυπολογίας και της μορφής μέσω της ιστορικής εξέλιξης των πανεπιστημίων στον διεθνή και στον ελλαδικό χώρο. Η ανάλυση των παραπάνω παραμέτρων γίνεται με την παράθεση παραδειγμάτων χρονολογικά όπου παράλληλα σημειώνονται και τα χωρικά μοντέλα οργάνωσης των πανεπιστημίων καθώς και αυτά που επηρεάζονται από τις παραμέτρους που θέσαμε. Πιο συγκεκριμένα, στο τέλος μελετάται η περίπτωση της Λεμεσού με το Τεχνολογικό Πανεπιστήμιο Κύπρου ως προς το χωρικό μοντέλο οργάνωσης των πανεπιστημιακών του εγκαταστάσεων (μοντέλο διάχυτης αστικής χωροθέτησης των πανεπιστημιακών εγκαταστάσεων) και τι είδους αλληλεπιδράσεις αναπτύσσονται με την πανεπιστημιακή κοινότητα και την πόλη. Presented on

Ερευνητική εργασία για τη σχολή αρχιτεκτόνων μηχανικών Περίληψη: Το αντικείμενο της παρούσας ερευνητικής εστιάζει στην ανάλυση – μέσω παραδειγμάτων- και ταυτόχρονα στη προσωπική μου προσέγγιση, της παρασιτικής αρχιτεκτονικής. Διερευνάται η έννοια του παρασίτου ως βιολογικός και κτιριακός οργανισμός, με φόντο το αστικό περιβάλλον. Μέσω της έρευνας, αναζητούνται οι αρχές και τα κριτήρια, που καθιστούν τη συγκεκριμένη αρχιτεκτονική έκφραση παρασιτική, καθώς και ο τρόπος ανάγνωσης, κωδικοποίησης και εν τέλη κατηγοριοποίησης υλοποιημένων ή μη αρχιτεκτονικών παραδειγμάτων. Η τεκμηρίωση του θέματος, έγκειται στη προσωπική τριβή με το ίδιο το θέμα, καθώς «το παράσιτο» αποτέλεσε εργαλείο της διπλωματικής μου εργασίας. Αφορμή της έρευνας αποτέλεσε η αναζήτηση του τρόπου διαχείρισης αστικών κενών-“άχρηστων” χώρων, μέσα σε ένα κορεσμένο αστικό περιβάλλον, όπως είναι το ιστορικό και εμπορικό κέντρο της Αθήνας. Το «παράσιτο» λειτουργεί ως συνθετική αρχή –αν μπορεί να αποκαλεστεί αρχή- παρέχοντας ιδιαίτερες δυνατότητες, στον αρχιτέκτονα, όταν εκείνος καλείται να σχεδιάσει μέσα σε έναν ιδιαίτερα πυκνό αστικό ιστό. Άλλωστε, η ιδέα του παράσιτου, προέκυψε αναζητώντας ένα στοιχείο που μπορεί να “εισχωρεί”, να ανατρέπει, να προσαρμόζεται και να αναπαράγεται, μέσα στα κενά ενός δεδομένου, ίσως σκοτεινού και πολλές φορές αδιάφορου σκηνικού μιας πόλης. Μίας πόλης που παύει να ανήκει στους κατοίκους της –όπως το κέντρο της Αθήνας- έχει καταρρεύσει η αίγλη του παρελθόντος και έχει μετατραπεί σε ένα «μεγάλο ξενοδοχείο», με λειτουργίες, κυρίως, εμπορικές και τουριστικές. Presented on

Περίληψη: Η πόλη είναι τόπος έκφρασης και συγκρότησης διαφορετικών ταυτοτήτων. Την ίδια στιγμή όμως, έχει ποικίλους τρόπους να απωθεί τις έμφυλες ταυτότητες που αποκλίνουν από τα κυρίαρχα κοινωνικά πρότυπα. Αυτό το φαινόμενο αφορά τις γυναίκες, ιδίως μάλιστα τις μετανάστριες, τις ανύπαντρες μητέρες, τις άνεργες καθώς και άλλες καταπιεζόμενες ή περιθωριακές ομάδες. Στόχος της εργασίας είναι να αναδείξει μια διαφορετική οπτική για την πόλη, αυτή των γυναικών. Η έρευνα εστιάζει στην καθημερινή ζωή των γυναικών στην Κυψέλη και συγκεκριμένα στην ευρύτερη περιοχή της πλατείας Αγίου Γεωργίου. Οι διαφορετικές πρακτικές και δραστηριότητές τους, οι οποίες διαπλέκονται στον αστικό ιστό, υποδεικνύουν διαφορετικούς τρόπους χρήσης και πρόσληψης του δημοσίου χώρου. Εφ’ όσον η χρήση και πρόσληψη του δημοσίου χώρου εξαρτάται από διάφορα χαρακτηριστικά που αφορούν το φύλο, την κοινωνική θέση, την εθνικότητα, την απασχόληση, την ηλικία κ.ο.κ., ένα απαραίτητο μεθοδολογικό εργαλείο για την κατανόηση της ερμηνείας του χώρου αποτέλεσαν οι προφορικές συνεντεύξεις με κάποιες κατοίκους της περιοχής. Τα κύρια ερωτήματα της έρευνας αφορούν τους τρόπους με τους οποίους μια γυναίκα προσλαμβάνει και χρησιμοποιεί το δημόσιο χώρο της πόλης. Πως οργανώνεται η καθημερινή ζωή; Με ποιους τρόπους οι καθημερινές διαδικασίες και διαδρομές οδηγούν σε διαφορετική πρόσληψη και χρήση του δημοσίου χώρου; Ποιοι είναι οι μηχανισμοί περιορισμού/αποκλεισμού των γυναικών από τον αστικό χώρο; Ποια στερεότυπα αντιμετωπίζει μια γυναίκα στη γειτονιά; Η εργασία συγκροτείται σε τρία μέρη: Το πρώτο μέρος περιλαμβάνει την εισαγωγή, τη μέθοδο και το θεωρητικό πλαίσιο στο οποίο βασίστηκε, δηλαδή θεωρίες για τη σχέση του φύλου και του χώρου. Το δεύτερο μέρος χωρίζεται σε δύο κεφάλαια, εκ των οποίων το ένα εστιάζει στην περιοχή της Κυψέλης και το άλλο περιλαμβάνει την ανάλυση των συνεντεύξεων και την χωρική τους αποτύπωση. Το τρίτο μέρος περιλαμβάνει τα συμπεράσματα και τους προβληματισμούς που προέκυψαν από την έρευνα. Presented on

Η παρούσα εργασία μελετά βασικές αρχές της οπτικής αντίληψης και θεωρίες αστικού χώρου υπό το πρίσμα της μορφολογικής προσέγγισης, με σκοπό την κατανόηση της αντιληπτικής διαδικασίας της οπτικής μορφής του περιβάλλοντος, και σε συνέπεια την αποκωδικοποίηση της μορφής του αστικού χώρου. Συγκεκριμένα, διερευνάται η ανθρώπινη αντίληψη και οι διαδικασίες πρόσληψης της χωρικής πληροφορίας μέσω της αίσθησης της όρασης, γίνεται μια επισκόπηση των βασικών θεωριών της οπτικής αντίληψης, με έμφαση στην θεωρία της Gestalt, και τελικά μελετώνται οι θεωρίες του αστικού χώρου του C. Sitte, του K. Lynch, του R. Arnheim, του C. Rowe, του F. Koetter και του Κ. Δεκαβάλλα. Οι εν λόγω θεωρίες προσεγγίζονται προκειμένου να διερευνηθεί η αντίληψη της πόλης, καθώς η σχέση μορφής-φόντου (figure-ground) στον αστικό ιστό, ώστε να εξεταστούν οι επιπτώσεις της στον καθορισμό της οπτικής μορφής., This paper intends to examine the basic principles of visual perception and urban space theories in the light of the morphological approach, in pursuance of the comprehension of the perceptual process of the visual form of the surrounding environment, and consequently the decipherment of the urban space form. In particular, human perception and the processes of perceiving spatial information through the sense of sight are probed, an overview of the basic theories of visual perception is provided, with an emphasis on Gestalt theory, and finally urban space theories by C. Sitte, K. Lynch, R. Arnheim, C. Rowe, F. Koetter and K. Dekavallas are perused. These theories are approached in order to explore the figure-ground relationship in the urban fabric and to inquire its effects on the delineation of the visual form.