Man-print habitat: σύνθεση με γνώμονα την οικειότητα σομαλών προσφύγων και αναλογική εκτύπωση καταυλισμού

Στη παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρείται να σχεδιαστεί ένας προσφυγικός καταυλισμός, που θα υποδεχθεί πρόσφυγες από τη Σομαλία, η σύνθεση του οποίου βασίζεται στον οδηγό οικειότητας που προέκυψε από την μελέτη της ερευνητικής εργασίας «Ανακούφιση σε έκτακτες ανάγκες - Μορφές οικειότητας σε προσφυγικούς καταυλισμούς - Οδηγός οικειότητας». Από το 1991 έως και σήμερα, ο εμφύλιος πόλεμος στη Σομαλία που είναι ακόμα σε εξέλιξη και οι φυσικές καταστροφές λόγω επαναλαμβανόμενων ξηρασιών και πλημμυρών, είχαν ως αποτέλεσμα τεράστιες μάζες μετακινούμενου πληθυσμού. Συνεπώς, υπάρχει διαρκής ανάγκη για την υποδοχή Σομαλών, είτε ως πρόσφυγες είτε ως εσωτερικά εκτοπισμένοι. Με την μέση διάρκεια παραμονής προσφύγων να ξεπερνάει τα 17 χρόνια είναι σαφές πως οι προσωρινές λύσεις – σκηνές- δεν επαρκούν. Μέσω αυτής της εργασίας επιδιώκονται να βρεθούν πιο ανθεκτικές λύσεις από φυσικά υλικά ελαχιστοποιώντας το οπτικό και περιβαλλοντικό ίχνος της κατασκευής. Ταυτόχρονα, στο πλαίσιο ένταξης των προσφύγων μέσω συμμετοχικής διαδικασίας στην κατασκευή, η διπλωματική εργασία πραγματεύεται μια καινοτόμα δομή, εμπνευσμένη από τους σύγχρονους 3d printers, η οποία καθιστά το χτίσιμο του καταυλισμού ευκολότερο και εν μέρη αυτοματοποιημένο. Στην προσπάθεια να ελαχιστοποιηθεί το περιβαλλοντικό αποτύπωμα επιδιώκεται η χρήση φυσικών υλικών και αρχέτυπων μηχανισμών και κατασκευών.
In this thesis, an attempt is made to design a refugee camp, which will receive refugees from Somalia, the composition of which is based on the familiarity guide that emerged from the study of the research thesis " Emergency Relief - Forms of familiarity in Refugee Camps - Familiarity Guide ". From 1991 until today, the ongoing civil war in Somalia and the natural disasters caused by repeated droughts and floods have resulted in huge masses of displaced population. There is therefore a continuing need to host Somalis, either as refugees or internally displaced. With the average length of stay of refugees exceeding 17 years, it is clear that temporary solutions - tents - are not sufficient. Through this thesis, more durable solutions out of natural materials are sought, minimizing the visual and environmental trace of the construction. At the same time, in the context of the integration of refugees through a participatory process in construction, the thesis deals with an innovative structure, inspired by modern 3d printers, which makes the construction of the camp easier and partly automated. In the effort to minimize the environmental footprint, the use of natural materials and archetypal mechanisms and constructions is sought.