Search

The aim of this study is to investigate the possible protective effect of N-Acetylcysteine (NAC) against the likely methotrexate (MTX) toxicity on the kidney using ultrastructural together with biochemical data. Moreover, the immunohistochemical detection of Ki67 nuclear antigen is to be evaluated. Fifteen male Wistar albino rats, weighing 240-290 g, were divided into three equal groups: Rats receiving MTX alone, rats receiving MTX plus NAC treatment, and rats comprising the control group. MTX (18 mg/kg/day, body weight) in dissolved physiologic saline was administered intraperitoneally to rats during 3 days. For the MTX plus NAC group, N-Acetylcysteine (300 mg/kg/day, body weight) was administered together with MTX. At the end of the third day, all the rats were killed with cervical dislocation to obtain blood and tissue samples. Application of MTX principally induced prominent large vacuolization in the proximal convoluted tubule cells, and focal thickening in the glomerular basal lamina of some glomeruli. A decrease in tissue SOD (superoxide dismutase) and GSH-Px (glutathione peroxidase), and an increase in serum urea nitrogen and creatinine and in tissue MDA (malondialdehyde) levels were also seen in the MTX group. These changes were significantly reversed in the MTX-plus-NAC-treated group. Most of the vacuoles in the proximal convoluted tubule cells disappeared. Furthermore, an increase in antioxidant enzyme activities, a decrease in serum urea nitrogen and creatinine, and tissue MDA levels were all significant. Additionally, an increase in the number of Ki67 positive- stained cells in proximal tubules was also noted. In conclusion, NAC may be a promising substance against MTX-induced renal damage. It might be useful to use NAC supplementally to minimize MTX-induced

BACKGROUND: In hypertonic dehydration, fluid loss is known to be from the intracellular compartment. Also fluid loss in vascular bed increases the osmotic pressure and results with decrease of fluid flow to these compartments. We applied hypertonic dehydration by fluid restriction to evaluate the effects of dehydration on posttraumatic brain edema and swelling. METHODS: Four groups, each including 10 pigs composed the study group. Group 1: we performed craniectomy and followed up for 1 hour for intracranial pressure (ICP) measurement. Group 2: we performed craniectomy and hypertonic dehydration by fluid restriction for 3 days and followed up for 1 hour for ICP measurement. Group 3: we performed brain trauma with Madsen trauma model. Group 4: we performed brain trauma after dehydration. FINDINGS: ICP was found to be 10 mm Hg at the first, 6.5 mm Hg at the second group but increased gradually after trauma in group 3. At the fourth group ICP was high at the first 30 minutes. After the experiment brain fluid level was 80.9% at the first, 77.9% at the second, 83.5% at the third, and 82.8% at the fourth groups. Ultrastructural examination revealed normal brain tissue at the first, light degeneration at the second, advanced degeneration at the third group. The fourth group was also highly degenerated but was found to be better than the third group. Brain superoxide dismutase and malondialdehyde levels were found to be increased. INTERPRETATION: Even though hypertonic dehydration causes minimal cellular degeneration it increases the resistance of brain to trauma and high ICP especially at the first 30 minutes. Copyright © 2006 by Lippincott Williams & Wilkins.

Purpose: Huntington's Disease (HD) is an autosomal dominant disorder affecting nervous system. CAG trinucleotide repeat (TNR) increase in Huntingtin gene causes the disease. In normal individuals, 10-35 TNRs are found whereas in HD this number exceeds 36-37. This study aimed to investigate TNR numbers in individuals with HD diagnosed family and to provide genetic counselling for individuals with abnormal alleles. Material and Methods: Subjects consist of family members of a male who died at age of 60 due to HD. Randomly selected 57 healthy individuals are also analysed for control. TNR numbers were determined by fragment analysis. Results: TNR numbers of family members were determined as 17, 21, 23, 25, 33, 36 and 39. TNR numbers of randomly selected healthy people were found below 26. Individuals with 33 and 36 TNRs were considered as risk groups. Individuals with 39 TNRs were considered as HD patients. Conclusion: Since some subjects had 39 TNRs, it was emphasized that these people should be under physician control. Prenatal diagnosis is recommended to those who plan to have children. In addition, subjects with 33 and 36 CAG trinucleotide repeats are advised to inform new generations about HD and that they may be affected in future. Cukurova University Research Fund. Project no: TF2013BAP4

Amaç: Bu çalışma, Resim-İş Eğitimi özel yetenek sınavına giren adayların el anatomisinin (parmak uzunlukları, el bileği çap, çevre ve hareket genişliği ölçümleri) desen sınavında aldıkları puan ile ilişkisi olup olmadığını ortaya koymayı amaçlamaktadır. Gereç ve Yöntem: Türkiye’deki bir üniversitenin Eğitim Fakültesi Güzel Sanatlar Eğitimi Bölümü Resim-İş Eğitimi Anabilim Dalı Özel Yetenek Sınavı’na giren adaylar çalışmaya dahil edilmiştir. Öğrencilerin dijital kaliper, esnek olmayan mezura ve dijital inklinometre kullanılarak parmak uzunlukları, el bileği çapı, çevresi ve hareket genişlikleri ölçülmüştür. Bulgular: Çalışmamıza 18-25 yaş arası 161 öğrenci (60 erkek, 101 kız öğrenci) dahil edilmiştir. Desen sınavında elli ve üzerinde puan alan 49 kız, 35 erkek öğrenci, kırk dokuz ve altında puan alan 52 kız, 25 erkek öğrenci bulunmaktadır. Çizim başarısı puanı elli ve üzerinde olan ile kırk dokuz ve altında olanların antropometrik özellikleri karşılaştırıldığında anlamlı fark elde edilememiştir. Sonuç: Bu çalışma, çizim becerisine etki eden pek çok unsurun olduğu ve tek başına antropometrik standartlarla çizim başarısı arasındaki ilişkinin ifade edilmesinin zor olduğunu göstermiştir. Purpose: The research aims to determine whether there is a statistically significant relation between the drawing exam scores got by candidates entering the special aptitude exams in the Fine Arts Education and their hand anatomy (phalange lengths, carpus diameter, circumference and width of motion measurements) or not. Materials and Methods: This study includes the candidates who entered Special Aptitude Exams organized by Department of Fine Arts Education, Faculty of Education of a university in Turkey. Phalanges length, wrist diameter, circumference and motion width were measured using digital caliper, inflexible scales and digital inclinometer. Results: In our study, 161 students (60 boys, 101 girls) aged 18-25 years were included. There are 49 female and 35 male students who score fifty or more in the drawing examination and 52 female and 25 male students with scores of forty-nine and under in this study. A significant difference was not obtained when the anthropometric features of those who were fifty or more and those who were below forty-nine were below the drawing achievement score. Conclusion: This study has revealed that there are many factors that influence the drawing skill. Also reached the conclusion that it is difficult to say that the effect of drawing on the success of the single anthropometric standards.

Amaç: Çalışmada foramen mentale’nin lokalizasyonunun belirlenmesi, elde edilen verileri ulusal ve uluslararası literatürle karşılaştırmak ve processus condylaris arka noktaları arasındaki uzaklığın araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı' ndaki 31 adet os mandibulae’ya ait ölçümler alındı. Çalışmamızda foramen mentale’nin lokalizasyonu, foramen mentale’nin, mandibulanın alt kenarına (basis mandibulae) olan mesafesi ile dişli ve dişsiz çenelerde alveol kenarına olan uzaklıklar ve her iki processus condylaris arka noktaları arası mesafeler dijital kaliper (torq marka 0-150 mm) ile ölçüldü. Bu ölçümlerden sonra minimum (min.), maximum (max.), ortalama ve standart sapma (SS) değerleri elde edildi. Bulgular: Her iki processus condylaris arka noktaları arası mesafe; min., max., ortalama ve SS değerleri sırasıyla 84,54 mm, 168,00 mm, 106,291 mm ve 15,417 mm olarak bulunmuştur. Foramen mentale’nin lokalizasyonunda, 1. ve 2. premolar dişler arasında seyreden foramen mentale ile os mandibulae'nın alt kenarı (basis mandibulae) arasındaki uzaklık, min., max., ortalama ve SS değerleri sırasıyla; 10,16 mm, 17,22 mm, 12,18 mm ve 1,52 mm iken, alt 2. premolar diş hizasında bulunan foramen mentale ile basis mandibulae arasındaki uzaklık sırasıyla; 9,88 mm, 20,86 mm, 13,83 mm ve 2,12 mm olarak kaydedilmiştir. Foramen mentale’nin, alt 1. ve 2. premolar dişler arasında bulunanlarda mandibulanın dişli ve dişsiz çenelerde alveol kenarına olan uzaklık, min., max., ortalama ve SS değerleri sırasıyla 6,23 mm, 18,15 mm, 9,8 mm ve2,63 mm iken, alt 2. premolar diş hizasında bulunanların değerleri ise 5,83 mm, 19,98 mm, 12,19 mm ve 3,53 mm olarak bulunmuştur. Sonuç: Os mandibulae'ya ait yaptığımız ölçümlerin, diş hekimliği cerrahi uygulamalarında, anestezi uygulamalarında, plastik cerrahi ve implant gibi klinik uygulamalarda yararlı olacağını düşünmekteyiz.

The aim of this study is to forecast with Artificial Neural Network method the isometric contractile performance of skeletal muscles using weight and biochemical parameters of the rats applied magnetic field with diabetes mellitus (DM+MF) and as a control group only induced-DM instead of sacrificing animals. The multilayer back-propagation algorithm in neural network toolbox compatible with Matlab 2013Rb was used in this study. %70 (N=28) and %30 (N=12) of the 40 rats were used respectively for training and testing. The Levenberg–Maquardth algorithm also known as trainLM learning function was used for training. As inputs to the artificial neural network was used weight, glucose, high-density lipoprotein (HDL), low-density protein (LDL) and triglyceride values of the rats. As outputs to the artificial neural network was used the isometric contractile performance of skeletal muscles. The relationship between inputs and outputs values was taught to the artificial neural network. Then this network has been tested with data that was not previously defined. According to the training and testing data, the relationship between actual and predicted values of the neural network was calculated such as the mean absolute error (MAE), mean square error (MSE) and correlation coefficient (R). Mean Absolute Error was measured 0.99 and 1.07, respectively for training and testing. Mean Squared Error was measured 1.47 and 1.91, respectively for training and testing. Correlation coefficient was measured 0.92 and 0.98, respectively for training and testing. It was not found significant difference in terms of statistically between the actual values and estimated values of isometric contraction performance in rat skeletal muscles (p

Amaç: Bu çalışmanın amacı corpus callosum indeks değerini ve corpus callosum indeks değerinin yaşa ve cinsiyete göre değişimini sağlıklı yaşlı bireylerde MRI ile belirlemektir. Gereç ve Yöntem: 81 sağlıklı yaşlı (45 kadın; 36 erkek) MRI sonuçları midsagital T2 ağırlıklı spin echo görüntüsü kullanılarak elde edildi. Ölçümler milimetre ile ifade edildi. Ölçüm sonuçları SPSS 21.0 paket programı kullanılarak analiz edildi. Bulgular: 81 sağlıklı yaşlı bireyinin (45 females and 36 males) yaş ortalaması sırasıyla kadınlarda 68.82±6.27 yıl ve erkeklerde 68.83±6.38 yıl olarak hesaplandı. Corpus callosum indeks ortalama değeri kadınlarda 0.332±0.042 iken, aynı değer erkeklerde 0.327±0.043 olarak hesaplanmıştır. Bu ölçüm sonuçlarına göre corpus callosum indeks değerlerinde cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmamıştır. Sonuçlar: Çalışmada sunulan ölçümler sağlıklı yaşlı bireylerin anatomik parametrelerini ifade etmektedir. Bu değerlerin yaş ve cinsiyet farklılıklarını belirlemek v

Aim: This study was undertaken to determine the morphometry of airway length, in healthyTurkish population aged between 18-60 years. Material and Methods: It was a retrospective study. Two hundred (200) subjects (100 females;100 males) ranging from 18 up to 60 years and having brain Computed Tomography in the Radiology Department participated in this study. The Kolmogorov-Smirnov test showed normality of distribution of the obtained data in both groups. Statistical analysis was evaluated with SPSS 22.00 programme. ANOVA Test were used to determine the relation and significance between measurements and, gender and age groups. The p

AMAÇ: Spinal kord yaralanması (SKY), mekanik travmaya bağlı olarak oluĢan primer yaralanma ve sekonder hasar mekanizmalarını içerir. SKY‟ni takiben, TNF-α ve IL-6 gibi sitokinler lezyon alanında artarak sekonder hasarları indükler. Günümüzde metilprednizolon (MP), antienflamatuvar etkilerinden dolayı tedavide kullanılmaktadır. Fakat tek başına yeterli olmamakta ve etki mekanizmaları tam olarak bilinmemektedir. Tetrasiklin türevi antibiyotik olan minosiklinin nöroprotektif etkisi bilinmekle birlikte, bununla ilgili çalışmalar sınırlıdır. Çalışmamızda, deneysel SKH sonrası TNF-α ve IL-6 ekspresyonlarına, MP ve minosiklin tedavisinin tek başına ve kombine etkilerinin, immünohistokimyasal, elektron mikroskobik ve biyokimyasal yöntemlerle araştırılması amaçlanmıştır.

Amaç: Ağrının tedavi edilmesinde sıklıkla kullanılmaya başlayan düşük frekanslı pulslu manyetik alanın (PMA) tedavide etki gösterdiği moleküler mekanizma henüz tam olarak bilinmemektedir. Ağrı durumunda voltaj kapılı sodyum kanalları (VKSK) etkin rol almakta, ağrı oluştuğunda NaV1.7, NaV1.8, NaV1.9 ve NaV1.3’ ün transkripsiyonel seviyelerinde disregülasyonlar gerçekleşmektedir. Bu çalışmada PMA uygulamasının ağrı durumunda disregüle olan bu genlerin ekspresyonlarını tekrardan regüle ettiği ve gerçekleşen bu modülasyon sonucunda ağrı azaltıcı etkisini gösterdiği şekliyle kurulan hipotez test edilerek PMA’ nın ağrının tedavi edilmesinde gösterdiği moleküler mekanizma açıklanmaya çalışıldı. Gereç ve Yöntemler: Bu çalışmada Kontrol, Kontrol Sham, Streptozotocin indüklü ağrılı diyabetik nöropati (ADN), ADN Sham, ADN PMA 10 Hz ve ADN PMA 30 Hz olmak üzere ayrı sıçan grupları oluşturulduktan sonra, her 3 günde bir gerçekleştirilen termal ve mekanik plantar testler sonucunda ADN gruplarında ağrı oluştuğu andan itibaren manyetik alan gruplarına 4 hafta süresince her gün günde 1 saat 1,5 mT 10 / 30 Hz PMA uygulandı. Uygulama sonrası sıçan dorsal kök ganglion doku RNA’sından sentezlenen cDNA örnekleri ve hedef SCN9A (NaV1.7) SCN10A(NaV1.8) SCN11A(NaV1.9) ve SCN3A (NaV1.3) spesifik primerleri kullanılarak gerçekleştirilen gerçek zamanlı polimeraz zincir reaksiyonları sonucunda gruplara ait gen ekspresyon seviyesi değişimleri, kontrol ile kıyaslanarak belirlenmiştir. Ayrıca tüm deneysel süreç boyunca ağrının progresif durumu plantar testler ile belirlenmiştir. Bulgular: Hem 10 Hz hem de 30 Hz PMA uygulamasının nöropatik ağrıyı azalttığı ancak 10 Hz PMA uygulamasının daha etkin sonuç verdiği belirlendi. Ağrılı diyabetik nöropati durumunda NaV1.7 ve NaV1.3’ ün trankripsiyonel seviyesinde artış, NaV1.8 ve NaV1.9‘ u kodlayan genlerin ekspresyon seviyelerinde ise azalma tespit edilirken, 10 Hz manyetik alan uygulaması sonrasında, azalarak disregüle olan bu genlerin ekspresyon seviyelerinin tekrar kontrol seviyesine yükseldiği belirlenmiştir. Sonuç: 10 Hz PMA uygulamasının belirli tip VKSK proteinlerini kodlayan genlerin ekspresyon seviyelerini tekrar modüle ederek ağrıyı azalttığı çıkarımı yapılabilmektedir. Bu çalışma Tübitak tarafından desteklenmiştir (Proje Kodu:3001, Proje No:317S035)

Bisfenol-A (BPA), günlük hayatta yaygın olarak kullanılan, polikarbonat plastiklerin ve epoksi resinlerin yapısında bulunan kimyasal bir maddedir. Besin zinciri, içme suları ve inhalasyon yoluyla insan vücuduna alınabilmektedir. Yapılan birçok çalışmada, BPA‟nın üreme sistemi başta olmak üzere, endokrin sistem, böbrek ve karaciğer üzerine toksik etkileri rapor edilmiştir. Bu çalışmada, farklı dozlardaki BPA‟nın, sıçan testisine etkisinin incelenmesi amaçlanmıştır. GEREÇ- YÖNTEM: 40 adet Wistar cinsi erkek sıçan 4 gruba ayrıldı. Ġlk grup kontrol grubu olarak değerlendirildi. Diğer gruplara sırasıyla; intraperitoneal 50 mg/kg/gün BPA, 500 mg/kg/gün BPA, 1000 mg/kg/gün BPA uygulandı. Her gruptaki deneklerin yarısı 14. günde, diğer yarısı 28. günde sakrifiye edildi. Alınan testis doku örnekleri mikroskobik düzeyde incelendi.

AMAÇ: 19-22 yaş arası sağlıklı yetişkinlerde dinamometre kas testi ile flamingo denge testi arasındaki ilişkiyi belirlemek ve cinsiyetler arası farklılıkları incelemektir. GEREÇ-YÖNTEM: Çalışmaya Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi’nde öğrenim gören 19- 22 yaş arası 40 gönüllü birey katıldı. Kişilere Bacak Dinamometre kas testi (Takei model) ile flamingo denge testi uygulandı. BULGULAR: Çalışmaya dahil edilen 20 erkek popülasyonunda yaş, vücut ağırlığı ve boy uzunluğu ortalamaları sırasıyla 19,95±0,51 yıl, 77,25 ± 12,63 kg ve 180,35±5,23 cm iken aynı parametreler 20 kadın popülasyonunda sırasıyla 20,10±0,91 yıl, 56,85±5,99 kg ve 163,80±3,86 cm olarak belirlendi. Çalışmaya katılan 19-22 yaş arası 20 sağlıklı yetişkin erkekte dinamometre kas testi ortalaması 102,70±19,53 kg, sağ ayak üzerinde durabilme süresi 20,20±17,39 sn ve sol ayak üzerinde durabilme süresi 19,40±21,89 sn olarak belirlenirken, 20 sağlıklı yetişkin kadında 37,60±14,69 kg, sağ ayak üzerinde durabilme süresi 16,35±25,36 sn ve sol ayak üzerinde durabilme süresi 16,60±20,35 sn olarak belirlendi. Demografik veriler açısından yaş parametresinde anlamlı farklılık olmamasına rağmen (p>0.05), vücut ağırlığı ve boy uzunluğu ölçümleri erkekler lehine anlamlı farklılık gösterdi (p

The aim of this study was to evaluate the effect of pulsed magnetic field on cutaneous wound healing in an animal burn model and to determine the dose-duration parameters of the magnetic field which may help to enhance the second degree deep burn model. A total of 40 adult Wistar Albino rats were used in the study. The “comb burn model” defined by Regas was used to create a 2nd-degree deep contact burn on the rats’ back. Rats divided into five groups; the C-B (control; burned rats), S-B (burned rats dressed with saline), AP-B (burned rats dressed with antibiotic pomade rats), C-PMF1 (Burned rats exposed to pulsed magnetic field for 1 week) and C-PMF2 (Burned rats exposed to pulsed magnetic field for 2 week) groups. Pulsed magnetic field application (1.5mT and 40Hz): Plexiglass cages with up to 5 rats were placed between Helmholtz coils and the whole system was isolated in Faraday cage. The rats in C-PMF1 group were exposed to the pulsed magnetic field for 1 hour, while those in C-PMF2 were exposed for 2 hours once a day during the 14-day experimental period. After 2 weeks, the burnt areas were excised and the presence of neutrophil infiltration, vascularization and epithelialization in the zone of stasis were examined histopathologically. As a result of histopathological examinations, neutrophil infiltration was found to be higher in C-B, SB, AP-B and C-PMF1 groups, and less in C-PMF2 group, whereas fibroblast count was higher in CPMF2 and less in other groups. While vascularization was significantly higher in C-PMF2 group, no significant difference was found between the other groups. Consequently, since the recovery period of burn wounds may affect patient mortality. The pulsed magnetic field to be applied at the appropriate dose and duration may be an adjunctive therapy in the treatment of burn patients.

Amaç: Genistein, bitkilerde bulunan ve beslenme yolu ile alınan, östrojen reseptörlerine bağlanma kapasitesine sahip bir fitoöstrojendir. Postnatal dönemde Genistein‟e maruz kalan sıçanlarda östrus siklusun düzensizleştiği, fertilitenin azaldığı, over ve uterusta histopatolojik değiĢikliklerin geliĢtiği rapor edilmektedir. Yetişkin dişilerde Genistein‟in üreme sistemi üzerine olan etkileri konusundaki araĢtırmalar sınırlı sayıda bulunmaktadır. Sunulan çalışmada Genistein'in yetişkin sıçanlarda uterus üzerine olan etkilerinin mikroskobik düzeyde araştırılması amaçlanmıştır.

AMAÇ:Spinal kord yaralanması özellikle endüstriyel toplumlarda oldukça sık rastlanılan önemli bir sağlık sorunudur. Akut spinal kord yaralanması primer ve sekonder hasar mekanizmalarını içermekte olup, spinal kord yaralanması sonrası gelişen ve sekonder hasara neden olan olaylar zinciri hala tam olarak açık değildir. Primer yaralanma direkt mekanik travmaya bağlı olarak nöral dokunun zedelenmesi ile sonuçlanmaktadır. Sekonder doku hasarının engellenebileceği ve muhtemelen de geri dönüşümlü olduğu kabul edilmektedir. Sekonder hasar dalgasının hızla yayılması ve yaralanma mekanizmalarının tetiklenmesi ile iskemiyi içeren vasküler bozukluklar, otoregülasyon kaybı, nörojenik şok, hemoraji, mikrosirkülasyon kaybı, vazospazm ve tromboz oluşmaktadır. Ayrıca, hücre içi Ca++ artışı, ekstraselüler potasyum ve intraselüler sodyum birikimi, serotonin, kateşolamin ve ekstraselüler glutamat, araşidonik asit salınımı, eicasanoid ve serbest radikal artışı ve lipid peroksidasyonu, endojen opiyatlarda artış, ödem ve enflamasyonun meydana gelmektedir. Spinal kord yaralanmasının fizyopatolojisinin anlaşılması, sekonder hasarın etkilerinin ortadan kaldırılmasına yönelik tedavi yaklaşımlarını arttırmıştır. Bu nedenle, pek çok çalışmada amaçlanan tedavinin hedefi akut faza yöneliktir ve sekonder doku hasarını sınırlamayı amaçlamaktadır. Bu çalışmada deneysel akut spinal kord yaralanmasında O-Desülfat Heparin’in etkilerinin mikroskopik ve biyokimyasal etkilerinin araştırılması amaçlanmıştır. GEREÇ VE YÖNTEM: 200-250 gr ağırlığında 40 adet erkek wistar albino sıçan randomize olarak 4 gruba ayrıldı. 1.Grup (n=10) intakt kontrol grubu olarak değerlendirildi. 2.Grup (n=10) yalnızca torakal 7-9 seviyesinde laminektomi oluşturulan grup. 3.Grup (n=10) deneklerde spinal korda kompresyon travması oluşturuldu. 4.Grup (n=10) deneklerde travmayı takiben intravenöz yolla 5 mg/kg O-Desülfat heparin verildi. Daha sonra her 12 saatte bir 15mg/kg O-Desülfat heparin subkütan olarak verildi. Kontrol ve travma gruplarından 72 saat sonra elde edilen spinal kord dokuları histolojik, elektron mikroskopik ve biyokimyasal analizler için uygun yöntemler ile hazırlandı. BULGULAR: Kontrol gruplarında nöronlar, gliya hücreleri ve sinir liflerinin normal yapıda oldukları, travma grubunda hem gri cevher hem de beyaz cevherde nöronlarda ve gliya hücrelerinde belirgin yapısal bozukluklar kaydedildi. Akson ve miyelin kılıf hasarları beyaz cevherde daha yoğun olarak belirlendi. Tedavi grubunda da travma oluşturulan gruba benzer yapısal değişiklikler gözlenmekle birlikte özellikle gri cevherde nöron ve gliya hücrelerinde hücresel yapının nispeten korunduğu dikkati çekti. Biyokimyasal analizlerde MDA ve SOD seviyelerinin mikroskopik bulguları desteklediği görüldü. SONUÇ: Enflamatuvar hasarın spinal kord yaralanması sonrasında yararlı etkileri yanında, aşırı reaksiyonların nöronlara, glia hücrelerine ve sinir liflerine zarar verdiği kabul edilmektedir. Çalışma sonunda tedavi grubunda, travma grubunda görülen yaygın hemorajik alanların daha lokal olması ve enflamatuvar hücrelere daha az rastlanması, O-Desülfat heparin’in uygulanan dozda travma sonrası gelişen sekonder reaksiyonlarda kanamaya sepep olmadığı, anti-enflamatuvar etkisi ile nöroprotektif etkiye sahip olduğu sonucuna varıldı.

AMAÇ: Subaraknoid hemorajiye (SAH) bağlı serebral vazospazm (CVS) mekanik ve fizyolojik uyarılara karşı beyin damarlarının geri dönüşümlü daralmalarıdır. Serebral vazospazm, uzun süreli arteriyal kontraksiyonu uyaran ve vasodilatasyonu inhibe eden nedenler yanında, immünoreaktif ve enflamatuvar reaksiyonlar ile düz kas metabolizmasının baskılanmasını içeren multifaktoriyel bir süreci kapsar. Vazopressin posterior hipofizden salgılanan önemli bir hormondur. Antidiüretik ve vazopressör etkilere sahip olan hormon, V1 reseptörüne bağlanarak damar düz kas hücrelerinde kasılmaya neden olur.

Obstrüktif ve non-obstrüktif azospermik hastalarda androjen reseptörü ve östrojen reseptörü-alfa ekspresyonunun immunohistokimyasal olarak karşılaştırılması amaçlanmıştır.

The purpose of this study is to examine whether acutely or chronically exposure to low-frequency pulsed magnetic field (PMF) is adversely effect on contraction proteins and parameters of the uterine muscle in pregnancy terms of rats. Pregnant fifty-six rats divided into 8 groups (in each group, n= 7) according to pregnancy terms of rats; Exposed-pulsed magnetic field (Control, Early-PMF, Middle-PMF and Late-PMF of pregnancy terms) and unexposed groups. End of the pregnancy terms of rats, firstly were collected blood from rats for measure to contraction proteins levels (myosin light chain kinase (MYLK) and calmodulin (CAM)), then, uterine rings mounted in an organ baths. Uterine rings were allowed to equilibrate at 1.5 g tension for 60 min. The amplitude of contraction-force and contration-frequency in uterine rings was measured with isometric force transducers and MP35 systems. The uterine contraction parameters were analyzed as gram force (gf) and area (AUC;gxs). At the early-term of pregnancy, contraction force and AUC (under the curve) increased and at early and late terms of pregnancy, contraction force and frequency decreased in exposed to pulsed magnetic field groups compared to the control groups. Also, Myosin light chain kinase (MYLK) and calmodulin (CAM) levels significantly decreased in early and late terms of pregnancy rats in exposed to pulsed magnetic field groups compare to control groups. Findings suggest that acute or chronically non-invasive pulsed magnetic field exposure have no adversely affect in terms of pregnancy if the mother does not have any other symptomatic problem. Also non-invasive pulsed magnetic field application may help prevent unpleasant symptomatic progression in early and late terms of gestation. Therefore, there is a need for more detailed investigations whether acute or chronic exposure to pulsed magnetic field is affect.

Introduction: The purpose of this study is to examine whether acute or chronic y exposure to 50 Hz frequency pulsed magnetic field (PMF) has adverse effects on contraction proteins and parameters of the uterine muscle in pregnancy terms of rats. Methods: Pregnant fifty-six rats were divided into 8 groups (in each group, n= 7) according to pregnancy terms of rats as: Exposed-pulsed magnetic field (Control, Early-PMF, Middle-PMF and Late-PMF of pregnancy terms) and unexposed groups. At the end of the pregnancy terms of rats, blood samples were collected blood to measure the levels of myosin light chain kinase (MYLK) and calmodulin (CAM)), then, uterine rings were mounted in an organ bath. Uterine rings were allowed to equilibrate at 1.5 g tension for 60 min. The amplitude of contraction-force and contractionfrequency in uterine rings were measured with isometric force transducers and MP35 systems. Results: The uterine contraction force and contraction frequency were analyzed as gram-force and contraction frequency (per 5-minute (frequency). At early and late terms of pregnancy, contraction force and frequency decreased in the groups exposed to pulsed magnetic field when compared to the control groups. Myosin light chain kinase (MYLK) and calmodulin (CAM) levels of early and late pregnancy terms of rats in exposed to pulsed magnetic field groups were found to decrease significantly compared to control groups. Conclusion: Our findings suggest that acute or chronically non-invasive pulsed magnetic field exposure have no adverse effects in terms of pregnancy if the mother does not have any other symptomatic problem. Therefore, there is a need for more detailed investigations to conclude the effects of acute or chronic exposure to pulsed magnetic field.

Introduction: Functional impairments that occur in uterine contractions lead to many gynecological disorders in pregnancy terms. The present study was aimed at determining the role of concentrations of calcium ion how uterine smooth muscle contraction parameters were modulated by pulsed-magnetic field (PMF) with respect to varying contraction parameters in pregnancy terms of rats. Methods: Pregnant fifty-six Wistar Albino divided into 8 groups (in each group, n= 7) according to pregnancy terms; Exposed-pulsed magnetic field (Control, Early-PMF, Middle-PMF and Late-PMF of pregnancy terms) pregnant rats and unexposed pregnant rats groups. Uterine rings were allowed to equilibrate at 1.5 g tension for 60 min, after which the preparations were challenged twice by administration of a maximally effective concentration of oxytocin(1mU/mL). When the contractions became regular, they were exposed to increasing cumulative manner calcium concentrations (10-4, 10-3 and 10-2 M) in Ca2+-free Krebs solution. Results: The uterine contraction parameters were analyzed as gram force (gf) and area under the curve (AUC). At the early-term of pregnancy, contraction force and AUC increased in exposed to pulsed magnetic field groups compared to the control groups. While uterine rings treated with 10-4 and 10-3 M Ca2+ could not observe any considerable values, it was found significant results in those treated with 10-2 M Ca2+. Conclusion: Findings suggest that non-invasive pulsed magnetic field application may help prevent unpleasant symptomatic progression in late terms of gestation. Detailed examination of the L-type Ca2+ channels which play an important role in the contraction will be death with later on.

INTRODUCTION: Diabetes Mellitus (DM) is believed to have negative effects such as skeletal muscle atrophy, lower muscle mass, weakness and reduced physical capacity. A great number of studies have reported that antioxidant resveratrol and pterostilbene treatments could enhance the various metabolic disorders associated with diabetes. The aim of this study is to investigate the comparative effects of pterostilbene (PTS) (trans-3,5-dimethoxy-4I-hydroxystilbene) and resveratrol (RSV) (trans-3,5, 4I-trihydroxystilbene) applied at different doses in the treatment of streptozotocin (STZ)-induced diabetic myopathy. MATERIALS AND METHODS: Eighty rats of Wistar albino species were used. The animals were divided into eight groups (n = 10): control (non-diabetic); diabetic (DM); DM+10 mg/kg PTS; DM+20 mg/kg PTS; DM+40 mg/kg PTS; DM+10 mg/kg RSV; DM+20 mg/kg RSV and DM+(10+10) mg/kg PTS/RSV combination. At the end of the 5-week experimental period, the right gastrocnemius muscles of the rats were examined biomechanically, while the left ones were examined histologically. In addition, blood glucose, serum insulin and malondialdehyde levels were analyzed in blood samples taken from rats. FINDINGS AND RESULT: The skeletal muscle isometric contraction forces shown a decrease with diabetes were observed to have increased more with PTS antioxidant applications as compared to RSV applications. Blood glucose, serum insulin and malondialdehyde levels in diabetic rats were found to be closer to normal level with PTS applications. When the skeletal muscle electron microscopic images of diabetic rats treated with antioxidants were examined, Those in the mix treatment group were observed to showing better healing in Type-1 DM compared to the other diabetic and treatment groups. We suggest that PTS antioxidant treatments could be a better therapeutic nutraceutical alternative in skeletal muscle diseases coexisted with diabetes compared to RSV treatments.

AMAÇ: Üreme sistemi ve dolayısıyla germ hücreleri kimyasal ajanlar için önemli bir hedef konumundadır. Kanser tedavisinde kullanılan birçok sitotoksik ajanın üreme fonksiyonları üzerine geçici veya kalıcı etkilerinin bulunduğu bilinmektedir. İmatinib son yıllarda bazı kanser türlerinin tedavisinde kullanılan bir protein-tirozin kinaz inhibitörüdür. Bazı çalışmalarda imatinible tedavi edilen gastrointestinal tümör ve kronik myeloid lösemili genç hastalarda testiküler fonksiyonun etkilendiği belirtilmiştir. Deneysel çalışmalarda imatinible tedavi edilen farelerde testosteron seviyeleri azalırken LDH seviyelerinin yükseldiği rapor edilmiştir.. İmatinibin yalnızca sperm sayısı ve üretimini değil sperm morfolojisini de etkileyeceği ileri sürülmekle beraber imatinib tedavisinin testis morfolojisi üzerine etkilerinin araştırıldığı yeterince çalışma bulunmamaktadır. Çalışmamızda imatinibin farklı dozlarda, sıçan testisi üzerine olan etkilerinin ışık ve elektron mikroskobik düzeyde incelenmesi amaçlanmaktadır. GEREÇ VE YÖNTEM: Çalışmamızda 8-12 haftalık, 200-250 gr ağırlığında Wistar cinsi 30 olgun erkek sıçan kullanılmıştır. Sıçanlar 5 gruba ayrıldıktan sonra, deney gruplarına sırasıyla 10, 50, 100 ve 200 mg/kg dozlarında imatinib günde tek doz gavaj yoluyla 21 gün uygulanmıştır. 5. grup kontrol grubu olup aynı süre gavaj yolu ile serum fizyolojik verilmiştir. Deney ve kontrol gruplarından alınan testis doku örnekleri rutin ışık ve elektron mikroskobik yöntemlere göre takip edilerek incelenmiştir. BULGULAR: Işık mikroskobik değerlendirmede 1. 2. ve 3. Deney gruplarında seminiferöz tübül epiteli ve interstisyel dokunun özelliklerinin genellikle kontrol grubundakilerle benzerlik gösterdiği izlenmekteydi. 4. Deney grubunda ise seminiferöz tübüllerin epitel bütünlüğünün bozulduğu gözlenmekteydi. Elektron mikroskobik inceleme sonucu 1. ve 2. Deney gruplarında kontrol grubuna benzer yapısal özellikler izlenirken, 100 mg/kg imatinib uygulanan 3. Deney grubunda seminiferöz tübül bazalinde Sertoli hücreleri ve spermatojenik hücreler arasında bağlantıların zayıfladığı gözlendi. 200 mg/kg imatinib uygulanan 4. Deney grubunda ise seminiferöz tübül bazal laminasında düzensizleşme ve oldukça elektron yoğun görünümlü Sertoli hücreleri, spermatojenik hücreler ve Sertoli hücreleri arasında geniş boşluklar, primer spermatositler arasında çok sayıda spermatozoa baş ve kuyruk kesitlerinin varlığı dikkat çekiciydi. SONUÇ: Protein-tirozin kinaz inhibitörü imatinibin etki mekanizması ve dozla bağlantılı olarak testis seminiferöz tübül epiteli hücrelerinde yapısal değişikliklere neden olabileceği ve tedavi sürecindeki genç hastalarda testiküler fonksiyonlarda geçici bozulmalara yol açabileceği sonucuna varılmıştır.

Objectives: The aim of the study was to determine the relationships between microRNA-20a and microRNA-125b expression and apoptosis and inflammation in a rat model of spinal cord injury (SCI) using microscopy, immunohistochemistry, and molecular biology. Methods: Sixty-one rats were divided into three groups: a control group that was not subjected to any operation; a sham-operated group; and an experimental group that was subjected to spinal cord compression. The experimental group was further subdivided into two subgroups: the experimental control group, which did not receive any drug treatment; and the methylprednisolone treatment group, which received 30 mg/kg methylprednisolone on day 0 followed by 10 mg/kg/day methylprednisolone from days 1-14.

Amaç: Fossa cranii media’da yerleşen canalis caroticus (CC), os temporale pars petrosa’da bulunmaktadır. Kanalın içinden a. carotis interna geçmektedir. Bu sebeple hayati bir öneme sahiptir. Bu çalışmanın amacı CC topografik ve morfometrik parametrelerini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada, Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı’na ait yaşı ve cinsiyeti belli olmayan, 30 adet kafatası kemiği kullanıldı. Çalışmada elde edilen veriler değerlendirilirken, istatistiksel analizler için "Statistical Package for Social Sciences for Windows 20.0" programı kullanıldı. Çalışma verileri değerlendirilirken tanımlayıcı istatistiksel metotlardan (ortalama, standart sapma) yararlanıldı. Ölçümler 0,1 mm hassasiyetli kaliper ile gerçekleştirildi. Çalışmada canalis caroticus’un şekli (yuvarlak, oval veya damla) değerlendirildi. Canalis caroticus’un anteroposterior ve mediolateral çapı ölçüldü. Bulgular: Çalışmaya dahil edilen canalis caroticus’ların %26,9 oranında yuvarlak, %42,3 oranında oval ve %20 oranında damla şeklinde olduğu tespit edildi. Canalis caroticus anteroposterior çap uzunluğu ortalama±standart sapma değeri 5,07±0,75 mm ve mediolateral çap uzunluğu ortalama±standart sapma değeri 8,15±0,7 olarak mm cinsinden hesaplandı. Sonuç: Bu çalışmanın cerrahi prosedürlere ve oluşabilecek komplikasyonların önüne geçmeye yardımcı olacağını ve literatür verilerine katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.

Bu çalışmada organların uzun süreli korunması aşamasında rengin doğal renge yaklaştırılması için alışılmış klasik yöntemlerin dışında, Solüsyon I ve Solüsyon II kullanılmıştır. Bu solüsyonlarda rengin korunmasında oluşan reaksiyon askorbik asit tarafından redüksiyon ile nitritlerden nitrik oksit oluşmasıyla ilgilidir. Ayrıca solüsyonlar içindeki diğer kimyasal maddeler dokulara parlaklık kazandırma, kokuşma, çürümeyi önleme ve tespit edici özelliğe sahip maddelerdir.

Amaç: Sağlıklı genç populasyonda objektif ölçüm yöntemleriyle ayak tiplerinin belirlenmesi ve pes planus görülme oranlarının araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 18-30 yaşlarında sağlıklı birey dahil edilmiştir. 237 sağlıklı bireyden 129 erkek 108 kadın olmak üzere toplam 474 ayak ölçümü yapılmıştır. Buna göre; geniş, ince, normal ayak tipleri ile pes planus ve pes cavus görülme oranları araştırılmıştır. Çalışmaya dahil edilen sağlıklı populasyonda ayak bölgesine ait antropometrik ölçümler yapılmıştır. Ayak metatarsal genişliği, ayak topuk genişliği, ayak uzunluğu, intermetatarsal ark açısı (IMA), halluks valgus açısı (HVA) ve ayak izi ölçümleri değerlendirilmiştir. Zemin platform üzerinden alınan ayak izi ölçümlerinin birbirine oranları alınarak Chippaux-Smirax Ark Indeks’i (CSAI) ve Staheli Ark Indeks’i (SAI) hesaplanmıştır. Bu ölçümlerden sonra minimum (min.), maximum (max.), ortalama ve standart sapma (SS) değerleri elde edildi. Pearson Spearman korelasyon analizi ve Independent Sample T testi ile verilerin analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya dahil edilen kişilerde ölçüm yapabilmek için “Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu” onayı alınmıştır. Ölçümlerden önce bireylere bilgilendirilmiş gönüllü onam formu imzalatılmıştır. Bulgular: 108 kız öğrencinin yaş ortalaması (YO); 19,74±1,52, boy uzunluğu (BU); 163,75±5,31 cm, vücut ağırlığı (VA); 58,18±9,87 kg iken, 129 erkek öğrencinin YO; 20,57±2,13, BU; 177,81±6,30 cm, VA; 74,25±10,01 kg olarak bulunmuştur. Erkeklerde 22 sağ, 22 sol ince tip ayak; 89 sağ, 87 sol standart tip ayak ve 18 sağ, 20 sol geniş tip ayak tespit edilmiştir. Kadınlarda ise 19 sağ, 16 sol ince tip ayak; 67 sağ, 79 sol standart tip ayak ve 22 sağ, 13 sol geniş ayak bulunmuştur. Sol halluks valgus açısı (HVA) ve sağ intermetatarsal açı (IMA) hariç bütün verilerde her iki grup arasında anlamlı farklılık elde edilmiştir (p

Foramen mentale 1. ve II. premolar dişler arasındaki hattın altında veya 2. premolar diş hizasında yer almaktadır. Bu foramenden mental sinir ve damarların mandibula dışına çıkması bakımından önem arz etmektedir. Foramen mentale’nin lokalizasyonu toplumsal farklılıklar nedeniyle varyasyon göstermektedir. Bazı diş hekimliği cerrahi uygulamalarında, plastik cerrahi’de ve implantolojide foramen mentale’nin yeri değişiklik göstermesi sebebiyle zorluk yaşanmaktadır. Çalışmamızda foramen mentale’nin lokalizasyonunun belirlenmesi, elde edilen verileri ulusal ve uluslararası literatürle karşılaştırılması ve processus condylaris arka noktaları arasındaki uzaklığın araştırılması amaçlanmıştır.

A. radialis bazen proksimal olarak çıkar, genelliklede a. axillaris'ten veya a. brachialis'in başlangıç yerinden çıkar. Bazen önkolda derin fasiya'nın nadiren de m. extensör pollicis longus tendonunun yüzeyelindedir. Bu yazıda a. radialis varyasyonları, bunun önemi ve onların embriyolojik orjini sunulmuştur.

Objective: Sella turcica is an important anatomical structure including glandula pituitaria. The development of Sella turcica in the prenatal and postnatal period is of great importance in the normal development or pathology of the organs associated with this structure in the critical region. In this study, we aimed to perform morphometric analysis of sella turcica in patients aged between 1 and 11. Methods: Total of 72 patients aged between 1–11 years who were admitted to hospital for various reasons and who had lateral head radiography were analyzed. The measurements were classified according to gender and disease types using the Chi Square Test. Sella turcica types were evaluated according to the classification Methods performed by Marcotti et al., Russell and Kjaer and Axelsson et al. p

Amaç: Sağlıklı populasyonda el ve parmak antropometrik ölçümlerinin belirlenmesi ve parmak uzunluklarının “endişeli olma durumuna” etkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Materyal ve Metod: Çalışmamıza 18-25 yaşlarında 80 sağlıklı birey (40 kadın, 40 erkek) dahil edilmiştir. Çalışmaya dahil edilen sağlıklı populasyonda el ve parmak bölgesine ait antropometrik ölçümler yapılmıştır. El uzunluğu, el genişliği, el indeksi, ikinci (2D) ve dördüncü parmak uzunluğu (4D), ikinci parmak uzunluğunun dördüncü parmak uzunluğuna (2D/4D) oranı ölçümleri değerlendirilmiştir. Bu ölçümlerden sonra minimum, maximum, ortalama ve standart sapma değerleri elde edilmiştir. Pearson Spearman korelasyon analizi ve Independent Sample T testi ile verilerin analizi gerçekleştirilmiştir. Çalışmaya dahil edilen kişilerde ölçüm yapabilmek için “Girişimsel Olmayan Klinik Araştırmalar Etik Kurulu” onayı alınmıştır. Ölçümlerden önce bireylere bilgilendirilmiş gönüllü onam formu imzalatılmıştır. Bulgular: 80 katılımcının ölçümleri değerlendirildi. Çalışmaya 40 kadın katılımcının yaş ortalaması; 19.68±0.73 yıl, boy uzunluğu; 164.75±5.57 cm, vücut ağırlığı; 56.78±6.88 kg ve vücut kitle indeksi (VKI) 20.92±2.31kg/m2 iken aynı değerler 40 erkek katılımcıda sırasıyla 20.57±1.71 yıl, 177.88±5.24 cm, 75.30±12.69 kg ve 23.79±3.76kg/m2 olarak bulunmuştur. Bütün demografik verilerde her iki cinsiyette anlamlı farklılık bulunmuştur (p

Bu yazıda aksiller arter dağılımındaki varyasyonlar ve bu damarların embriyolojik orijini sunulmuştur. Ayrıca yazı aksiller arter ve dallarındaki dağılımın fötal gelişme gelişme esnasında plexus brachialis'in düzenlenmesini belirleyebileceğini göstermektedir.

Gross speysmenlerin morfoloji eğitiminde değerli kaynaklar olduğu göz önüne alınarak labaratuvarımızda geliştirilen plastinasyon yöntemlerinin çok uzun süren fiksasyon aşamasını en aza indirmek amacıyla çalışmalar yapılmıştır. Bu çalışmalar sonucunda %10 formaline eklenen merkaptoetanolün (II. Solüsyon) gerek fiksasyon süresini azaltma gerek iyi fiksasyonu sağlama açısından başarılı olduğu bulunmuştur.

Amaç: Bu çalışma, Atlas ve Axis’in anatomik yapısı ve morfometrik özelliklerini ortaya koymak amacı ile yapıldı. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada cinsiyeti belli olmayan yetişkin Türk populasyonuna ait 24 adet Atlas ve 22 adet Axis’e ait antropometrik ölçümler yapıldı. Ölçümlere ait minimum, maximum, ortalama ve standard sapma değerleri elde edildi. Sağ ve sol taraf ölçümlerinde anlamlı farklılık olup olmadığını göstermek için Paired Samples T Testi kullanıldı. Bulgular: Atlas maksimum anteroposterior genişliği 42,80±4,03 mm; atlas maksimum transvers genişliği 68,71±11,03 mm; massa lateralis arası mesafe 23,97±4,58 mm; tuberculum anterior genişliği 6,07±2,70 mm; tuberculum posterior genişliği 4,78±1,50 mm; fovea articularis superior anteroposterior genişlik (sağ;19,51±3,46 mm, sol; 19,11±3,30 mm); fovea articularis transvers genişlik (sağ;9,57±3,32mm, sol;8,48±2,89 mm); facies articularis inferior anteroposterior genişlik (sağ;16,24±2,30 mm, sol;15,14±2,39 mm); facies articularis inferior transvers genişlik (sağ;12,23±2,33 mm, sol;12,91±2,36 mm); foramen transversarium anteroposterior genişlik (sağ;7,34±1,51 mm, sol;6,94±1,16 mm); foramen transversarium transvers genişlik (sağ;6,12±1,68 mm, sol;5,65±1,04 mm); foramen vertebrae anteroposterior genişlik 29,34±3,43 mm; foramen vertebrae transvers genişlik 26,16±2,24 mm; fovea dentis anteroposterior genişlik 7,98±2,03 mm; fovea dentis transvers genişlik 8,94±3,04 mm; dens axis maksimum anteroposterior genişlik 8,78±1,09 mm; dens axis maksimum transvers genişlik 8,78±1,31 mm; dens axis uzunluğu 14,07±1,80 mm; dens axis facies articularis anterior superior inferior genişlik 9,25±2,07 mm; dens axis facies articularis anterior transvers genişlik 7,10±1,88 mm; axis maksimum superior inferior uzunluk 34,08±4,43 mm; axis maksimum anteroposterior genişlik 44,54±4,31 mm; axis maksimum transvers genişlik 48,94±4,54 mm; axis foramen vertebrae anteroposterior genişlik 20,71±3,68 mm; axis foramen vertebrae transvers genişlik 23,29±2,34 mm; foramen transversarium anteroposterior genişlik (sağ;5,78±1,44 mm, sol;5,78±1,22 mm); foramen transversarium transvers genişlik (sağ;5,40±1,05 mm, sol;6,54±1,37 mm); facies articularis superior anteroposterior genişlik (sağ;14,50±2,00 mm, sol;14,65±1,88 mm); facies articularis superior transvers genişlik (sağ;14,36±2,07 mm, sol;14,34±1,88 mm), facies articularis inferior anteroposterior genişlik (sağ;8,82±2,34 mm, sol;9,01±2,73 mm); facies articularis inferior transvers genişlik (sağ;9,67±2,18 mm, sol;9,27±1,77 mm) olarak ölçüldü. Ayrıca, Atlas facies articularis inferior anteroposterior genişlik ve axis foramen transversarium transvers genişlik ölçümlerinde sağ ve sol tarafta anlamlı farklılık bulundu (p

Amaç: Sağlıklı insan yüz estetiğinde, dişin ve yüzün altın oranını araştırmaktır. Gereç ve Yöntem: 18-22 yaş arası 66 öğrenci (30 kadın, 36 erkek) çalışmaya dahil edilmiştir. Sabit ışık altında ve 1 metre mesafeden, çalışmaya dahil edilen kişilerin kafaları Frankfurt Düzlemine getirildikten sonra, DSLR fotoğraf makinesi (Canon EOS 80D) ayarları ISO 100 f/4.5 pozlama 1/25 olacak şekilde sabitlendi ve fotoğrafları çekildi. Ölçek olarak kullanmak üzere her çekimde boyutu bilinen bir ölçeklendirme kağıdı kullanıldı. Elde edilen görüntüler bilgisayar ortamına aktarıldıktan sonra ölçümler Image J 1.52a programı kullanılarak 1/100mm hassasiyetinde yapıldı. Bu ölçümlerden sonra SPSS 21.00 paket programı kullanılarak minimum, maksimum, ortalama ve standart sapma değerleri elde edildi. Ölçümlerde cinsiyetler arası farklıklar One Way ANOVA yöntemi kullanılarak yapıldı. Verilerin birbiriyle ilişkilerini belirlemek için Pearson Korelasyon Analiz yöntemi kullanıldı. Anlamlılık için p

Ç.Ü. Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı'na gönderilen makroskobik doku ve organlardan 8 örnek seçilerek plastinasyon yöntemiyle plastikleştirilmiştir. Doku suyu ve lişpidlerinin yerine polimer solüsyonlarının geçirilmesi esasına dayalı bu yöntem ile kokusuz, steril, tüm ayrıntıları incelenebilen makroskobik piyesler elde edilmiştir. Materyaller, %10'luk formalinde daha önce tespit edildiği için doğal renklerinde bir miktar kayıp söz konusu olmakla birlikte aynı yöntemin Jores veya Mc Cormick fiksatifleri ile tespiti takiben uygulanması bu eksiği ortadan kaldıracaktır. Bu yöntemin geliştirilmesiyle makroskobik spesmenlerin arşivlenmesi ve demonstrasyonunda büyük bier kolaylığın ortaya çıktığı bir gerçektir.

Amaç: Bu çalışmada, 18-45 yaş arasında yüksek topuklu ayakkabı giyen (66) ve giymeyen (70) kadınların alt ekstremite iskelet sistemine ait antropometrik ölçümlerin, indeks değerlerinin belirlenmesi ve aralarındaki somatometrik ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Metod: Çalışmamıza 18-45 yaş arası demografik özellikleri birbirine benzeyen 136 kadın dahil edilmiştir. İlk grubumuz günde en az 5 saat, haftada en az 3 gün ve en az 1 yıldır 5 cm ve üzeri yüksek topuklu ayakkabı kullanan 66 kadından oluşmuştur. İkinci grubumuz ise en az 1 yıldır 5 cm’den az topuk yüksekliğine sahip ayakkabı kullanan 70 kadından oluşmuştur. Demografik özellikler (yaş, vücut ağırlığı, boy uzunluğu, vücut kitle indeksi-VKI) ve alt ekstremiteye ait antropometrik ölçümler (halluks valgus açı ölçümü, çevre ölçümleri, uzunluk ölçümleri ve indeksler) objektif metotlar kullanılarak değerlendirilmiştir. Antropometrik ölçümler dijital baskül, stadiometre, kaliper, antropometre ve esnek olmayan mezura kullanılarak alınırken, halluks valgus açı ölçümü Parmak Goniometre ile yapılmıştır. Çalışmamızda SPSS 21.00 programı kullanıldı. Bu ölçümlerden ortalama ve standart sapma (SS) değerleri hesaplanmıştır. Ayrıca Kolmogorov-Smirnov testine göre verilerin normal dağılım göstermemesinden dolayı non parametrik ölçüm metodlarından Mann-Whitney U testi kullanılmıştır. Bulgular: Yüksek topuklu ayakkabı giyen ve giymeyen kadınlar arasında yapılan ölçümlere göre halluks valgus açısı, crural index, bacak uzunluğu/alt ekstremite uzunluğu, uyluk uzunluğu/boy uzunluğu oranı, ayak yüksekliği/alt ekstremite uzunluğu oranı, bacak çevre ölçümü /uyluk çevre ölçümü oranı, navicula yüksekliği/ayak gövde uzunluğu oranı ölçümlerinde anlamlı derecede farklılık bulunmuştur (p

Glomerular mikrosirkülasyona ait korrozyonörneklerinin SEM için hazırlanan preparatları detaylı bir inceleme ve karşılaştırma yapma olanağı sağladılar.

Aim: This study was undertaken to determine the morphometry of chin types in Turkish population aged between 18-25 years. Material and Methods: Two hundred (100 females; 100 males) subjects aged between 18 and 25 years were included in this study. Chin types were measured according to mandible position. Based on the mandible position, the chin types were classified as: regressed or retrognathic mandible; normal or orthognathic mandible; and protruding or prognathic mandible. Also, the face shape was determined according to golden ratio. Statistical analysis were done by SPSS 22.00 package programme. Chi-Square Test was used to determine the differences between gender. The p

Postglomeruler Mikrosirkülasyon ve Plexus Capillaris Peritubularis Morfolojisinin Işık ve Scanning Elektron Mikroskop

Amaç: Acetabulum; Os coxae’da ilium, corpus ossis ischii ve ramus superior ossis pubis tarafından oluşturulan, asetabular bir kenar tarafından sınırlanan, yarı küre şeklinde derin bir çukurdur. Fossa acetabuli olarak adlandırılan merkezi kısmında, caput femoris ile eklem yapan facies lunata bulunur. Acetabulum morfolojisi ve morfometrisi, caput femoris ile eklem yapması nedeniyle cerrahi açıdan son derece önemlidir. Bu çalışmanın amacı, acetabulum morfometrik analizini yapmak, kalça cerrahisinde faydalı olabilecek acetabulum ile ilgili verileri elde etmektir. Gereç ve Yöntem: Bu amaçla ölçümler Çukurova Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalı’nda bulunan cinsiyeti belli olmayan 64 Os coxae’da gerçekleştirilmiştir. Ölçümler 0,1 mm hassasiyetli kumpas kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Bu ölçümler acetabulum çapı, acetabulum derinliği, incisura acetabuli genişliği, acetabulum yüksekliği, columna posterior, columna anterior, acetabulum-crista iliaca arası uzaklık, cornu anterior genişliği, cornu posterior genişliğidir. Bulgular: Çalışmamızda bulunan ortalama değerler sırası ile acetabulum çapı: 53,42±3,88 mm, acetabulum derinliği: 25,78±3,92, incisura acetabuli genişliği: 21,47±3,90 mm, acetabulum yüksekliği: 109,77±7,65 mm, columna posterior kalınlığı: 38,88±3,72 mm, columna anterior kalınlığı: 30,21±5,43 mm, acetabulum-crista iliaca arası uzaklık: 115,23±7,15 mm, cornu anterior genişliği: 18,16±3,58 mm, cornu posterior genişliği 24,48±3,12 mm olarak bulunmuştur. Buna ek olarak sağ ve sol taraf Os coxae arasında istatistiksel olarak anlamlı bir değişiklik görülmemiştir (p>0,05). Verilerin analizi için SPSS 20.0 programı kullanılmıştır. Tartışma: Literatürdeki çalışmaları incelediğimizde; acetabulum çapı ile derinliği bakımından Aksu ve ark. ile Devi ve ark. bizim çalışma sonuçlarımıza benzer sonuçlar elde etmişlerdir. Incisura acetabuli genişliği Sreedevi ve ark.’nın gerçekleştirdikleri çalışmaya göre daha düşük bulunmuştur. Krebs ve ark.’nın gerçekleştirmiş oldukları çalışma, columna posterior kalınlığı bakımından daha yüksek değer gösterirken, columna anterior kalınlığı bakımından bizim çalışmamız ile benzer sonuçlar göstermektedir. Buna ek olarak cornu anterior genişliği bizim çalışmamızda Hatem ve ark.’nın çalışmasına benzer sonuçlar gösterirken, cornu posterior genişliği bizim çalışmamızda daha yüksek gözlenmiştir. Sonuç: Bu çalışma sonuçlarının acetabulum ölçümleri bakımından literatüre katkı sağlayacağı ve aynı zamanda acetabulum cerrahisi ve kalça protez tasarımı için yardımcı olacağı düşünülmektedir.

Biyolojik materyallerin bozulmadan uzun süre korunması için plastinasyon önerilmiştir.Bu yöntemle doku suyu ve lipidlerin yerine istenilen optik kalitede polimer solüsyonları geçirilir. İşlem, doku suyu yerine geçen son ortamın yüksek buhar basıncı ile polimerin düşük buhar basıncı arasındaki farktan yararlanılarak başarılır. Bu çalışmada, böbrekler çaşitli aşamalarda disseke edilerek plastiklenmiştir. Süreç, disseksiyon ve ranal damarlara renkli madde enjeksiyonu, tespit etme, derin dondurma ve madde yer değiştirmesiyle su kaybettirme, vakumla polimer solüsyonunun impregnasyonu ve sertleştirme aşamalarını içermiştir. Plastik duruma dönüştürülen böbrekler doğal görünümlerini yitirmemiş sert şeffaf örnekler olup elle tutulabilirler.

Foramina sacralia anteriora ve foramina sacralia posteriora içerdiği pelvik ve dorsal sinirler nedeniyle bu bölgeye yapılacak cerrahi girişimlerde ve kaudal anestezide nöral yapıların korunması bakımından klinik öneme sahiptir. Bu nedenle foramina sacralia anatomisinin ve morfometrik ölçümlerinin iyi bilinmesi ve olası komplikasyonların önlemesi amacıyla bilateral foramina sacralia arası uzunluk ölçümleri yapılmıştır .

Bu çalışmada iyi bir fiksasyonu etkileyen etmenler dikkate alınarak çeşitli deneyler planlanmış ve sonuçları değerlendirilmiştir. Bu deneyler sonucunda vakımun hızlı fiksasyonu teşvik ettiği bulunmuştur. % 10 formalinde başarılı sonuçlar vermiştir. Vakum negatif basınç oluşturarak fiksatif solüsyonunun daha iyi penetre olmasını sağlamakta ve fiksasyon zamanını azaltmaktadır.

Çeşitli Diseksiyon Aşamalarında Kalbin Plastinasyonu

Objective: The aim of this study is to determine the intensity of changes in serum calcium, ionized calcium, and magnesium levels after gastric lavage with normal saline in patients with amitriptyline intoxication. Material and methods: In this study, thirty patients older than 16 years with the history of intoxication with amitriptyline were included. After the baseline serum calcium, ionized calcium, and magnesium levels had been measured, gastric lavage with normal saline was performed. Serum levels of calcium, ionized calcium, and magnesium were monitored at 15 minutes, 6 hours, and 12 hours. Results: Serum calcium levels decreased significantly from 9.32+/-0.47 mg/dL to 8.40+/-0.61 mg/dL (15 minutes, p

Bu araştırma İ.S. III. ya da IV. yüzyıla ait Roma dönemine ait olan İskenderun Kurtbağı köyü oda mezarıiçinde tek bir lahit içerisinden çıkarılan 5 adet kafatası üzerinde yapılmıştır. Kafataslarından alınan antropometrik ölçüler ve hesaplanan endisler Anadolu Coğrafyasında yaşamış ve yaşayan popülasyonlar üzerinde yapılan aynı nitelikli çalışma sonuçlarıyla kıyaslanmıştır. Kafataslarının ikisinde interparietale ve suturarum kemikler, birinde ise ergin insan olmasına karşın sutura metopica saptanmıştır. Endis sonuçları açısından; mezokran (ne uzun, nede kısa kafa olup, orta kafadır), hipsikran (yüksek kafalı), mezen (orta yüzlü), platriniyen (geniş burunlu) ve leptostafiylin (dar damaklı) bir popülasyon sınıflanmıştır. postcranial kemikler ve biri dışında alt çene kemikleri bulunamadığından ölçümler alınamamış ve ırksal tipoloji yapmak mümkün olmamıştır.

Objective: Discus intervertebralis are the formations extending from the axis to the os sacrum and located between the corpus vertebralis. Their shape is similar to the corpus of the vertebrae. They consist of anulus fibrosus nucleus pulposus. Discus intervertebralis away from normal anatomic structure causes low back and back pain. Therefore, it is a very important region for orthopedic specialists. The aim of this study is to perform morphometric evaluation of lumbar intervertebral discs using magnetic resonance imaging. Methods: In this study, 60 radiological images of Yüre¤ir State Hospital Radiology Department were used. Images were obtained by magnetic resonance imaging technique. Anterior intervertebral disc height, medial intervertebral disc height, posterior intervertebral disc height and anterior-posterior intervertebral disc length of lumbar intervertebral discs were measured. Mean±standard deviation values were calculated. Results: The mean±standard deviation values of intervertebral discs were L1/L2, L2/L3, L3/L4, L4/L5 and L5/S1 respectively; Anterior intervertebral disc height: 1.04±0.15 cm, 1.21±0.17 cm,1.4±0.19 cm, 1.43±0.22 cm, 1.48±0.28 cm, Medial intervertebral disc height: 1.11±0.17 cm, 1.27±0.18 cm, 1.43±0.20 cm, 1.15± 0.21 cm, 1.12±0.27 cm, Posterior intervertebral disc height: 0.75± 0.14 cm, 0.89±0.14 cm, 0.83±0.16 cm, 0.94±0.16 cm, 0.74±0.17 cm, Anterior-posterior intervertebral disc length: 3.58±0.32 cm, 3.67±0.32 cm, 3.65±0.29 cm, 3.85±0.32 cm, 3.51±0.34 cm were found in the study. Conclusion: Knowing the intervertebral disc distances will help in the diagnosis of the patients and we think that this will be beneficial for the orthopedists in terms of surgery. In addition, the results of the study will contribute to the database of Turkish society.

Amaç: Jimnastik yapan ve yapmayan kız öğrencilerin indeks değerlerinin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Jimnastik yapanlar ile yapmayanlar iki çalışma grubu olarak belirlenip, jimnastik yapanlar deney grubu, yapmayanlar ise kontrol grubu olarak değerlendirildi. 8-11 yaş arası 51 kız öğrencinin uzunluk ölçümleri esnek olmayan mezura ve dijital kaliper ile alınmıştır. Oranlamalar yapılıp indeks değerleri belirlenmiştir. İstatistiksel analizler SPSS 19 programı kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: 8-11 yaş arası 51 kız öğrenci çalışmaya dahil edilmiştir. 32 öğrenci jimnastik yapan, 20 öğrenci ise yapmayan gruplarda yer almıştır. Jimnastik yapanların yaş ortalaması; 9,51 ± 0,67, boy uzunluğu ortalaması; 1,38 ± 0,07 m ve vücut ağırlığı ortalaması; 30,03 ± 4,85 kg iken, jimnastik yapmayanların ise yaş ortalaması; 10,20 ± 0,89, boy uzunluğu ortalaması; 1,43 ± 0,10 m, ve vücut ağırlığı ortalaması; 39,06 ± 6,94 kg olarak bulunmuştur. Bel çevresi/Kalça çevresi, Uyluk uzunluğu/Boy uzunluğu, Bacak uzunluğu/Uyluk uzunluğu, Ayak genişliği/Ayak uzunluğu ve Uyluk uzunluğu/Alt extremite uzunluğu indeksleri arasında her iki grup arasında anlamlı fark bulunmuştur (p

Gros speysmenlerin, anatomi ve patoloji eğitimine çok değerli, katkılarda bulunmalarına karşın, bunların işlenmesi ve korunması oldukça zordur. Plastine edilecek organlar için uygun fiziksel ve optik kaliteye sahip bir resinle herbir dokunun benzeri oluşturulurken doğal rengin korunmasına gösterilecek özen de organın daha gerçekci sunulmasını sağlar. Bu nedenle Solüsyon I ve Solüsyon II'den alınan organların plastinasyonundan rengin doğal renge daha yakın olduğu gösterilmiştir.

Çalışmamıza, Çukurova Üniversitesi’ne değişik illerden gelen, 18-22 yaş arası 90 (kız: 50, erkek:40) öğrenci dahil edildi. Vücut ağırlığı dijital baskül ile, boy uzunluğu ise stadiometre kullanılarak ölçüldü. Çevre ölçümleri ve alt ekstremiteye ait uzunluk ölçümleri esnek olmayan mezura ile, ayak genişliği vernier kaliper kullanılarak ölçülmüştür. Ayrıca katılımcıların antropometrik ölçümlerine göre alt ekstremite indeksleri belirlendi. Ölçümler ulusal ve uluslararası literatür ile karşılaştırılarak değerlendirildi. Sonuç olarak değerler arasındaki farklılıklara; yaş, cinsiyet, ırk, sosyo-ekonomik durum, beslenme, spor aktivitelerine katılım ve coğrafi koşulların etken olduğu düşünülmektedir. Çalışmamızda, erkek öğrencilerde uyluk çevre ölçümü ve bacak indeksi hariç bütün parametreler, kız öğrencilerden, daha yüksek bulundu.