Search

Erken çocukluk döneminde çocukların gelişimlerinin desteklenmesi, var olan potansiyellerinin açığa çıkarılması ve kavramların öğretilmesinde çocuklara yönelik hazırlanan resimli öykü kitapları önemli bir yere sahiptir. Çocukların sıklıkla karşılaştıkları, farklı öğrenmeler için kullanılabilen ve içinde birçok görseli barındıran resimli öykü kitapları, merak duygularını ortaya çıkarmakta ve onları düşünmeye yönlendirmektedir. Resimli öykü kitapları farklı tema ve konuları içermesinin yanı sıra temel kavram edinimi ve matematiğe yönelik öğretimleri de gerçekleştirebilmektedir. Resimli öykü kitaplarında mekân, zaman, uzamsal öğelerin bulunması, zıtlık, boyut, miktar belirten kavramların sunulması çocukların öğrenmelerini ve matematiksel düşünmelerini zenginleştirmektedir. Bununla birlikte çocukların bu özelliklere sahip, bunları pekiştiren ve destekleyen kitaplarla karşılaşmaları onların gelişimlerini de olumlu yönde etkileyecektir. Bu çalışmada matematiksel kavramların yer aldığı okul öncesi döneme ilişkin resimli öykü kitaplarının biçim ve içerik olarak incelenmesi ile birlikte kitaplarda yer verilen matematiksel kavramların belirlenmesi de amaçlanmaktadır. Çalışma doküman analizi yöntemine dayalı nitel bir araştırma olarak planlanmıştır. Çalışma grubunu ülkemizde 2013-2018 yılları arasında basılan ve içeriğinde matematiksel kavramları barındırdığı düşünülen rastlantısal olarak seçilmiş 100 resimli çocuk kitabı oluşturmaktadır. Çalışmada araştırmacılar tarafından ilgili literatür taraması yapılarak oluşturulmuş ve uzman görüşü alınarak son şekli verilmiş olan “Resimli Öykü Kitapları Matematiksel İçerik Formu” veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Resimli Öykü Kitapları Matematiksel İçerik Formu, kitapların genel bilgileri, biçimsel özellikleri, içerik özellikleri ve matematiksel kavramları içeren kısımlar olmak üzere dört bölümden oluşmuştur. Kitapların analizinde genel bilgiler, biçimsel özellikler ve içerik özellikleri frekans olarak hesaplanmış, matematiksel kavramları içeren bölümde ise betimsel analiz yapılmıştır. Çalışmada, resimli öykü kitaplarının konu ve temaları, çocukların yaş grubuna ve gelişimlerine uygunlukları, resim-metin ilişkileri incelenmiş ve kitapların okul öncesi çocukları için yeterlilikleri belirlenmiştir. Sonuç olarak resimli öykü kitaplarında en fazla mekânda konum/yön ve sayma-sayı-rakam kavramlarının yer aldığı, olasılık kavramına kitaplarda en az sıklıkla yer verildiği ortaya çıkmış, grafik ve örüntü kavramlarına ise resimli öykü kitaplarında hiç yer verilmediği belirlenmiştir.

Bu çalışma, okul öncesi öğretmenlerinin dil gelişimi ile ilgili kavram geliştirmeye yönelik görüşlerini tespit edip değerlendirmeyi amaçlamaktadır. Araştırma, bir örnek olay çalışmasıdır, 2019 yılında Millî Eğitim Bakanlığına bağlı okullarda görev yapmakta olan 6 okul öncesi öğretmeni ile sürdürülmüştür. Veriler, araştırmacı tarafından hazırlanan yarı yapılandırılmış görüşme formu aracılığı ile toplanmıştır. Veriler, sürekli karşılaştırmalı analiz metodu aracılığı ile çözümlenmiştir. Araştırma sonunda ulaşılan sonuçlardan bazıları şunlardır: Okul öncesi öğretmenleri sınıfta kavram geliştirme çalışmaları sırasında kavramı somutlaştırmaya, kavramın ulaşılabilirliğine, öğrencinin hazır bulunuşluğuna, kavramla ilgili örnekler vermeye, dil kullanımına, kavramın benzerliklerini ve farklılıklarını vermeye dikkat etmektedir. Okul öncesi öğretmenlerinin sınıfta kavram geliştirme çalışmaları sırasında zorlandığı kavramlar zaman, boyut, duygu ile kavramlar ve renklerdir.

Bu araştırmada çocukların okula hazırbulunuşluk düzeyleri ile problem çözme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmada yöntem olarak nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel deseni kullanılarak tasarlanmıştır. Çalışma grubunu 5 yaşında toplam 174 çocuk oluşturmaktadır. Araştırmada Demografik Bilgi Formu, Bracken Temel Kavram Ölçeği Gözden Geçirilmiş Formunun Okula Hazırbulunuşluk Alt Ölçeği ve Çocuklar için Problem Çözme Becerisi Ölçeği veri toplama aracı olarak kullanılmıştır. Normallik testi sonucunda normal dağılım gösteren veriler Basit Doğrusal Regresyon analizi kullanılarak analiz edilmiştir. Yapılan analizler sonucunda çocukların okula hazırbulunuşluk düzeylerinin çocukların problem çözme becerilerini açıklama gücünün yüksek olduğu, okula hazırbulunuşluk düzeyi arttıkça problem çözme becerilerinde de artışın olduğu bulunmuştur.

Buçalışmada, okul öncesi dönemde şarkılarla değerler eğitiminin çocuklarınfarkındalık düzeyine etkisinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçdoğrultusunda 2018-2019 eğitim/öğretim yılında Bursa’da yer alan, kolayulaşılabilir örnekleme yöntemiyle seçilmiş bir okul öncesi kurumdakiçocuklardan oluşan çalışma grubuyla ön test – son test statik gruplu deneysel birçalışma yürütülmüştür. Çalışma kapsamında önce değerler ve bu değerlere ilişkinşarkı dağarcığı belirlenmiştir. Değerlerin belirlenmesinde 3 alan uzmanına OkulÖncesi Eğitim Programında yer verilen değerleri içeren bir liste verilmiş veuzmanlardan bu değerlerin öğretiminde kullanılabilecek şarkı önerileriistenmiştir. En çok önerilen dört değer ve bu değerlerin öğretilmesine uygunşarkılar çalışma kapsamına alınmıştır. Belirlenen değerlerle ilgili çocukların farkındalıkdüzeylerini tespit etmek amacıyla “Resimli Kartlar Testi” geliştirilmiş ve butest ile deney ve kontrol gruplarının ön test puanları belirlenmiştir. Dahasonra belirlenen dağarcık ile 8 hafta boyunca deney grubuyla çalışılmış veuygulama sonrasında iki gruba tekrar aynı test uygulanarak son test puanlarıbelirlenmiştir. Ön test ve son test arasındaki değişime ilişkin olarak Wilcoxonişaretli sıralama testi ve gruplar arasındaki farkların belirlenmesindeMann-Whitney U testi kullanılmıştır. Analizler sonucunda grupların arkadaşlık,güven ve yardımseverlik alt boyutları ile toplam puanlarındaki gelişmeleriarasında deney grubu lehine anlamlı fark (p, Theaim of this study is to determine the effect of values education with songs onthe awareness level of preschool children. For this purpose, an experimental study wascarried with a pre-test post-test static group designed out with children in apreschool institution selected by convenience sampling in Bursa in 2018-2019academic year. Within the scope of the study, firstly the values and songrepertoire related to these values were determined. A list of values ​​incorporatedinto Preschool Education Program was given to 3 field experts and the songsuggestions for teaching these values were requested. The four most recommendedvalues and related songs were included in the study. The “Picture Cards Test”was developed to measure the awareness levels for the values, and the pre-testscores of both groups were determined via this test. Then, repertoire studied withthe experimental group for 8 weeks and after the study process, the two groupswere taken to the same test again and the post-test scores were determined. Inthe analysis, Wilcoxon signed rank, and Mann-Whitney U tests were employed. Resultsshowed a significant difference (p

Okul öncesi dönem, çocukların zekâ ve motor becerilerini geliştirdiği ve bunları uyum içinde kullanmaya başladığı hızlı bir gelişim dönemidir. Okul öncesi eğitim, çocukların gerek bireysel özelliklerini gerekse psikolojik gelişimlerini dikkate alarak onlara iyi bir rehberlik sağlamayı amaçlamaktadır. Nitekim çocukların bu dönemde edindikleri beceri, düşünce ve davranışlar gelecekteki yaşamlarını önemli ölçüde etkilemektedir. Artan bilişsel kapasitelerine rağmen, okul öncesi çocuklar dini kavramları ve uygulamaları anlamakta bazı zorluklar yaşamaktadırlar. Bu zorlukların aşılabilmesini sağlayacak bir takım pedagojik teknikler geliştirmek üzere son yıllarda pek çok araştırma yapılmıştır.Bu çalışma, okul öncesi çocukların, motor becerilerini melodiler yoluyla öğrenme sürecine dahil ettikleri takdirde dini terimleri ve ifadeleri daha hızlı öğrenebilecekleri, müzik eşliğinde öğrendikleri şeyleri zihinlerinde daha kalıcı bir şekilde tutabilecekleri ve müzik sayesinde söz konusu kavramların onların maneviyat dünyası açısından daha anlamlı hale geleceği gibi bazı varsayımlardan hareket etmektedir.Müzik eğitiminin okul öncesi çocukların duygusal, sosyal, düşünsel, dilsel ve psiko-motor gelişimi üzerindeki olumlu etkilerinin kısa bir özetini veren makale, yazarlar tarafından hazırlanıp uygulanan beşli Likert ölçeği anket verilerine göre belirtilen varsayımların ne derece geçerli olduğunu ortaya koymaktadır. Makale, Diyanet İşleri Başkanlığı Ankara Müftülüğüne bağlı Dört-Altı Yaş Kur’an Kurslarında görev yapan öğreticilerden elde edilen bulguların değerlendirilmesi ile sona ermektedir.

Children in the preschool age group are at the highest risk group of accidents due to their curiosity to explore their environment, being constantly on the move, being inexperienced against dangers and risks, and their efforts to imitate adults. It is known that home accidents are mostly seen in the 3-6 age group. Parental observation and supervision, awareness levels are very important in preventing home accidents. This study was conducted to determine the prevalence of home accidents in preschool children, the awareness of home accidents of parents with preschool children and their educational needs regarding home accidents. The research has a cross-sectional descriptive feature. Families with children in the pre-school period constituted the research population. The research sample was selected from children aged 3-6 years registered at the Family Health Center. A total of 396 families were included in the study. While the rate of having an accident in the last year was 16.7%, it was determined as 44.6% of those who had an accident at least once in their entire life. Accidents that children frequently experience; falling (68.8%), penetrating-cutting (13.6%) and burning (8.3%) were reported. It has been observed that families are insufficient in determining the factors that may be at risk of accident. The data obtained as a result of the research reveal that the majority of the families have not received any training on home accidents and they need an education., Okul öncesi yaş grubunda bulunan çocukların çevrelerini keşfetme merakları, sürekli hareket halinde olmaları, tehlikeler ve risklere karşı deneyimsiz olmaları ve yetişkinleri taklit etme çabaları nedeniyle en fazla kaza riski taşıyan yaş grubudur. Ev kazaları en fazla 3-6 yaş arası grupta görüldüğü bilinmektedir. Ebeveyn gözlem ve denetimi, farkındalık düzeyleri ev kazalarının önlenmesinde oldukça önemlidir. Bu çalışma okul öncesi dönem çocukların ev kazaları prevalansı, okul öncesi dönem çocuğu olan ebeveynlerin ev kazaları farkındalık durumları ve ev kazaları ile ilgili eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Araştırma kesitsel tanımlayıcı özelliktedir. Okul öncesi dönemde çocuğu bulunan aileler araştırma popülasyonunu oluşturmuştur. Araştırma örneklemi Aile Sağlığı merkezine kayıtlı3-6 yaş arası çocuklardan seçilmiştir. Toplam 396 aile araştırma kapsamına alınmıştır. Son bir yıl içerisinde kaza geçirme oranı %16.7 olarak bildirilmişken, tüm yaşamı boyunca en az bir defa kaza geçirenler ise %44.6 olarak belirlenmiştir. Çocukların sıklıkla deneyimledikleri kazalar; düşme (%68.8), delici-kesici (%13.6), yanma (%8.3) olarak bildirilmiştir. Ailelerin kaza riski olabilecek faktörleri belirlemede yetersiz oldukları görülmüştür. Araştırma sonucunda elde edilen veriler ailelerin büyük çoğunluğunun ev kazaları konusunda herhangi bir eğitim almadığı ve bir eğitime ihtiyaç duyduklarını ortaya çıkarmaktadır.

Bu araştırmanın amacı, Mindfulness Temelli Eğitim Programı’nın 60-72 aylık çocukların yönetici işlev düzeylerine etkisini incelemektir. Araştırmada ön test-son test, kalıcılık testi ve kontrol gruplu deneysel model kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Burdur ili Bucak ilçesinde Milli Eğitim Bakanlığına bağlı iki bağımsız anaokuluna devam eden tesadüfi örnekleme yöntemi ile seçilmiş 35 çocuk oluşturmaktadır. Okullardan biri deney diğeri kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Araştırmada veri toplama aracı olarak “4-6 Yaş Çocuklarına Yönelik Öz Düzenleme Becerileri Ölçeği-Öğretmen Formu” kullanılmıştır. Araştırmada deney grubuna, araştırmacı tarafından uzman görüşleri alınarak son hali verilen bütünleştirilmiş 24 etkinlikten oluşan “Mindfulness Temelli Eğitim Programı” 8 hafta boyunca ve haftada 3 gün uygulanmıştır. Mindfulness Temelli Eğitim Programı uygulanmadan önce araştırmada kullanılan ölçme aracı ile ön test uygulamaları gerçekleştirilmiştir. Program tamamlandıktan sonra da son test ve kalıcılık testi uygulamaları gerçekleştirilmiştir. Yapılan analizler sonucunda, deney ve kontrol gruplarının son test puanları arasındaki farkın deney grubunun lehine istatistiksel olarak anlamlı olduğu (p, The purpose of the current study is to investigate the effect of Mindfulness-Based Education Program on the executive functioning level of the children aged 60-72 months old. The study employed the pretest-posttest, retention test and control group experimental model. The study group of the current research is comprised of 35 children randomly selected and attending two different kindergartens. One of the kindergartens was assigned as the experimental group and the other as the control group. In the study, the “Self-Regulation Skills Scale Teacher Form for 4-6 Year Olds” was used. The children in the experimental group were subjected to the “Mindfulness-Based Education Program”. The measurement tool used in the study was administered as the pre-test before the program and the post-test and retention test after the completion of the program. As a result of the analyses, it was found that the difference between the post-test mean scores of the experimental and control groups is statistically significant in favour of the experimental group (p

Çocuk kitabı tasarımları, çocuğun duyu, sosyal, motor becerileri ve sanatsal estetiğinin gelişmesi için özenle tasarlanmaktadır. Geleneksel ve dijital olmak üzere farklı çizim teknikleri ile resimlemesi yapılan çocuk kitaplarında yaş grubuna uygun çeşitli materyaller kullanılmaktadır. 0-2 yaş grubunda duyular yeni gelişmeye başladığı için duyularına hitap eden kitaplar tasarlanır ve 2 yaş üstü çocuklar için daha detaylı çizimlerin yer aldığı sosyal mesaj içerikli çocuk kitapları tasarlanmaktadır. Hayal dünyaları doğuştan gelişmiş olan okul öncesi çocukların hayal dünyalarını daha da canlandırmak adına yaratıcı çocuk kitapları tasarlanmaktadır. Klasik tarzda tasarlanan metin ve metni yansıtan illüstrasyondan meydana gelen çocuk kitapları, çocukların hayal dünyalarını kısıtlamakta ve farklı düşünmelerini engellemektedir. Bu makalenin amacı, okul öncesi (0-5 yaş) çocuklar için hazırlanan çocuk kitaplarının tasarımında kullanılan grafik tasarım elemanlarının yaratıcı kullanım olanaklarının sınıflandırılarak ilgili örneklerle desteklenmesidir. Çocuğun gelişimine paralel olarak onun zengin ve farklı algı dünyasını koruyarak nasıl desteklenebileceğine yönelik tasarım önerilerinde bulunmayı amaçlamaktadır. Bir rengin öğrenimi, sıra dışı bir şekilde bir nesne veya hayvan üzerinde yansıtılarak çocuğun farklı düşünmesi ve dünyayı olağan dışı algılaması sağlanmaktadır. Tipografinin illüstrasyon ile uyumlu kullanılarak ve gerekli yerlerde kelime vurgusu yapılarak konunun heyecanına dikkat çekilebilmektedir. Farklı açıların bir arada kullanıldığı sahnelerle ise, olaylara farklı yaklaşılması ve kullanılan materyallerin okul öncesi çocuklar için önemine dikkat çekilmektedir.Çocuk kitap tasarımlarında yaratıcı uygulamalara imkân veren bir sınıflama geliştirilmiştir. Bu sınıflama illüstrasyon, sayfa planlama, form, renk, tipografi ve materyal kullanımı değerlendirilerek örnekler ile desteklenmiştir. Kitap tasarımında kullanılan grafik tasarım öğelerinin kullanımı ve materyal tercihinin okul öncesi kullanıcının gelişimine nasıl katkı sağladığı genel bir çerçeve altında belirtilmiştir.

Bu araştırmada yapılandırılmış materyal destekli işbirlikli matematik atölye çalışmalarının okul öncesi dönem çocuklarının problem çözme becerileri üzerindeki etkisini belirlemek amaçlanmıştır. Araştırmanın yapısına uygun olduğu için yakınsayan paralel karma araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma kontrol gruplu ön test-son test yarı deneysel desen tasarımına uygun olarak planlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2021-2022 eğitim yılı bahar döneminde Sivas merkez ilçedeki bir anaokulunun iki şubesine devam eden 34 (16 kız-18 erkek) çocuk oluşturmaktadır. Araştırmanın verileri “Çocuklar İçin Problem Çözme Becerisi Ölçeği” ve yarı yapılandırılmış görüşme formu uygulanarak elde edilmiştir. Nicel verilerin analizinde tanılayıcı istatistikler, bağımlı gruplar t testi, bağımsız gruplar t testi, nitel verilerin analizinde betimsel ve içerik analizi kullanılmıştır. Deney ve kontrol gruplarının ön test son test puanları karşılaştırıldığında elde edilen bulguların deney grubu lehine olduğu; uygulamanın çocuklarda bilişsel, psiko-motor, duyuşsal ve sosyal gelişim alanlarını desteklediği belirlenmiştir., In this study, it was aimed to determine the effect of structured material supported collaborative mathematics workshops on preschool children's problem solving skills. Convergent parallel mixed research design was used because it was suitable for the structure of the research. The research was planned in accordance with the pretest-posttest quasi-experimental design with control group. The study group of the research consists of 34 children (16 girls-18 boys) who attend two branches of a kindergarten in the central district of Sivas in the spring term of the 2021-2022 academic year. The data of the study were obtained by applying the "Problem Solving Skills Scale for Children" and a semi-structured interview form. Diagnostic statistics, dependent groups t-test, independent groups t-test were used in the analysis of quantitative data, descriptive and content analysis were used in the analysis of qualitative data. When the pre-test and post-test scores of the experimental and control groups were compared, the findings were in favor of the experimental group; it has been determined that the application supports cognitive, psycho-motor, affective and social development areas in children.

This research aims to determine the educational needs of preschool children and their families for self-regulation, according to parent evaluations and opinions. This research was carried out in the exploratory design, one of the mixed method types. The quantitative dimension of the study was carried out with 186 participants and the qualitative measurement with 18 participants. Research data were collected with the "Self-Regulation Training Needs Determination Questionnaire" and "Self-Regulation Training Needs Interview Form." As a result of the research, it has been determined that the subjects that families need most are how to regulate their behaviors and emotions, as well as to analyze the dynamics that reveal their anger, to cope with their anger, and to alleviate their stress. It has been determined that the most needed issues by families in terms of self-regulation of their children are changing the problem behaviors of children, discipline methods, and family rules in terms of providing discipline. In the study, it was also concluded that most families wanted their children to receive training on self-regulation and needed support in this regard. In this context, it is crucial to support children's self-regulation and to include families and teachers in training., Bu araştırmanın amacı da okul öncesi dönemdeki çocukların ve ailelerinin, öz düzenlemeye yönelik eğitim ihtiyaçlarının belirlenmesidir. Bu araştırma, karma yöntem türlerinden açımlayıcı desende gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın nicel boyutu 186, nitel boyutu ise 18 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırma verileri “Öz Düzenlemeye Yönelik Eğitim İhtiyaçlarını Belirleme Anketi” ve “Öz Düzenlemeye Yönelik Eğitim İhtiyaçları Görüşme Formu” ile toplanmıştır. Araştırma sonucunda ailelerin en çok ihtiyaç duydukları konuların kendilerinin davranışlarını ve duygularını nasıl düzenlemeleri gerektiği ayrıca kendi öfkelerini ortaya çıkaran dinamikleri analiz etme, öfkeleriyle baş etme ve streslerini hafifletmeye yönelik konular olduğu belirlenmiştir. Ailelerin çocuklarının öz düzenlemeleri açısından en çok ihtiyaç duydukları konuların, çocukların problem davranışlarının değiştirilmesi, disiplin yöntemleri ve disiplinin sağlanması açısından aile kuralları olduğu saptanmıştır. Araştırmada, ailelerin büyük bir çoğunluğunun, çocukların öz düzenlemelerine ilişkin eğitim almalarını istedikleri ve bu konuda desteğe ihtiyaç duydukları sonucuna da ulaşılmıştır. Bu bağlamda, okul öncesi dönemdeki çocukların öz düzenlemelerinin desteklenmesi ve aileler ile öğretmenlerin de eğitime dahil edilmesi önemlidir.

Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin mesleki öz yeterlik algıları ile çocuk sevgisi düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Betimsel nitelikteki bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Yozgat ili merkez ve ilçelerinde görev yapan 204 okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplama aracı olarak, Tepe ve Demir (2012) tarafından geliştirilen Okul Öncesi Öğretmenlerinin Öz Yeterlik İnançları Ölçeği ile Duyan ve Gelbal (2008) tarafından Türkçe’ye uyarlanan Barnett Çocuk Sevme Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin analizi için basit doğrusal regresyon analizi ve multinominal lojistik regresyon analizi (MLR) yapılmıştır. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin çocuk sevgisi algılarına ilişkin ortalamaları “çok yüksek”, öz yeterlik algıları ise “tamamen yeterli” düzeyinde çıkmıştır. Basit doğrusal regresyon sonuçlarına göre, çocuk sevgisi okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik düzeyinin anlamlı bir yordayıcısıdır ve öz yeterliğe ilişkin toplam varyansın %12’sini açıklamaktadır. MLR analizi sonucunda “yüksek öz yeterlik” kategorisi referans değer olarak alındığında, orta öz yeterlik kategorisinde çocuk sevgisi değişkeni anlamlı bulunmuştur. Düşük öz yeterlik kategorisinde ise çocuk sevgisi, alanıyla ilgili yayınları takip etme ve 0-3 yaş arası çocukların öğretmeni olma değişkenleri öz yeterlik algısı üzerinde anlamlı bulunmuştur. Öğrencilerin sosyo ekonomik düzeyi, görev yapılan okul türü, öğretmenin mesleki deneyimi, mezun olunan okul, görev yeri, eğitim verilen öğrencilerin yaş grubu, sınıfın eğitim süresi ve öğretmenin hizmetiçi eğitime katılma durumu değişkenlerinin okul öncesi öğretmenlerinin öz yeterlik algıları üzerinde anlamlı yordayıcılar olmadıkları görülmüştür., The aim of this research was to examine the relationship between pre-school teachers' self-efficacy perceptions and their love for children. In this descriptive research, a relational screening model was used. The working group of the research consists of 204 pre-school teachers working in the center and districts of Yozgat Province. In the research, the Self-Efficacy Beliefs Scale of Preschool Teachers developed by Tepe and Demir (2012) and the Barnett Child Liking Scale adapted to Turkish by Duyan and Gelbal (2008) were used as data collection tools. Simple linear regression analysis and multinominal logistic regression analysis (MLR) were conducted to analyze the data. As a result of the research, the average of teachers' perceptions of love for children was "very high," and their self-efficacy perceptions were "totally sufficient." According to the simple linear regression results, love for children was a significant predictor of the self-efficacy level of pre-school teachers and explained 12% of the total variance related to self-efficacy. As a result of MLR, when the "high self-efficacy" category was taken as the reference value, the love for children variable in the medium self-efficacy category was found significant. In the low self-efficacy category, the variables of love for children, following publications related to the field, and being a teacher of children aged 0-3 years were found to be significant in the perception of self-efficacy. It was seen that the variables of the socio-economic level of the students, type of school, professional experience of the teacher, graduated school, place of duty, age group of the students, the duration of the education in the class, and the participation of the teacher in the in-service training were not significant predictors of the self-efficacy perceptions of the pre-school teachers.

Bu çalışmada yaban hayatı eğitimi ve yönetimi konularında dünyanın önde gelen ülkelerinden biri olan Amerika Birleşik Devletleri (ABD)’nin Oregon Eyaleti, Corvallisi ili ile Türkiye’yi temsilen Trabzon ilindeki okul öncesi eğitim sistemleri doğa ve yaban hayatı kavramları özelinde karşılaştırılmıştır. Karşılaştırma yapılırken nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi tekniği, görüşme metodu ve gözlem tekniği kullanılmıştır. Ayrıca, anaokulu eğitiminin on ayını Trabzon ilinde ve yedi ayını Corvallis’te geçirmiş bir öğrencideki değişiklikler de değerlendirilmiştir. Araştırma sonunda, Oregon’da doğa ve yaban hayatı kavramları eğitim müfredatının önemli bir parçası iken, Türkiye’de bu oranın kısıtlı olduğu görülmüştür. Karşılaştırma yapılan her iki ülkenin okul öncesi öğrencilerinde doğa ve yaban hayatı farkındalıkları bakımından ciddi farklılıklar olduğu tespit edilmiştir. Oregon’da okul öncesi öğrencileri özellikle yakın çevrelerinde yayılış gösteren yaban hayvanı türlerini tanımakta zorluk çekmezken, Trabzon ilindeki öğrencilerde bu oran oldukça düşük olmuştur. Doğal kaynakların en az tahribatla gelecek nesillere aktarılması her bilinçli bireyin görevidir. Dünyada doğa ve yaban hayatı kaynaklarının sürdürülebilir kullanımında yetişmiş insan gücüne ihtiyaç her geçen gün artmaktadır. Bu nedenle, tüm paydaşlar doğal kaynakların yönetiminde sorumluluklarını tam olarak yerine getirmeli ve yaban hayatı ile ilgili okul öncesi seviyesinden üniversite eğitimine kadar uygulamalı eğitimi mümkün olduğu kadar teşvik etmelidir., In this study, the pre-school education systems in the province of Corvallis representing Oregon State of the United States of America (USA), which is one of the leading countries in the field of wildlife education and management, and the province of Trabzon, representing Turkey, were compared in terms of the concepts of nature and wildlife. While making the comparison, content analysis from qualitative research methods technique, interview method and observation technique were used. In addition, changes in a student who spent ten months of kindergarten education in Trabzon and seven months in Corvallis were also evaluated. At the end of the research, it was seen that while the concepts of nature and wildlife are an important part of the education curriculum in Oregon, this rate is limited in Turkey. It has been determined that there are serious differences in terms of nature and wildlife awareness among kindergarten students of both countries compared. While kindergarten students in Oregon had no difficulty in recognizing wild animal species, especially in their immediate surroundings, this rate was quite low for students in Trabzon. It is the duty of every conscious individual to transfer natural resources to future generations with the least destruction. The need for trained manpower in the sustainable use of nature and wildlife resources in the world is increasing day by day. Therefore, all stakeholders should fully fulfill their responsibilities in the management of natural resources and should encourage as much as possible practical training in wildlife from kindergarten to university education.

Bu araştırmanın amacı okul öncesi öğretmen adaylarının eleştirel okuma özyeterlik algıları ile görsel okuryazarlıkları arasındaki ilişkiyi ortaya koymaktır. Araştırmanın evreni olarak Türkiye’de okul öncesi öğretmenliği lisans programlarında okuyan öğrenciler seçilmiştir. İlişkisel tarama modeli ile desenlenmiş bu araştırmanın örneklemi, evrenden basit rastgele örnekleme ile 384 kişi olarak belirlenmiştir. Araştırmaya katılan okul öncesi öğretmen adaylarının %90,1’i (n=346) kadın, %9.9’u (n=38) erkek; %34,1’i (n=131) birinci sınıf, %32,0’si (n=123) ikinci sınıf, %22,4’ü (n=86) üçüncü sınıf, %11,5’i (n=44) dördüncü sınıf öğrencisi olduğu belirlenmiştir. Araştırmada veri toplamak amacıyla Eleştirel Okuma Özyeterlilik Algısı Ölçeği, Görsel Okuryazarlık Ölçeği ve araştırmacılar tarafından hazırlanan Demografik Bilgi Formundan yararlanılmıştır. Araştırmada güvenilirlik analizi, doğrulayıcı faktör analizi, tek yönlü varyans analizi ve korelasyon analizi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda okul öncesi öğretmen adaylarının görsel okuryazarlıkları ve eleştirel okuma özyeterlik algılarının günlük ortalama kitap okuma sürelerine ve sahip oldukları kitap sayılarına göre anlamlı düzeyde farklılaştığı belirlenmiştir. Araştırmada yapılan korelasyon analizinde okul öncesi öğretmen adaylarının eleştirel okuma özyeterlik algıları ile görsel okuryazarlıkları arasında pozitif yönde ve anlamlı düzeyde ilişkiler bulunmuştur. Okul öncesi öğretmen adaylarının görsel okuryazarlık puanları arttıkça eleştirel okuma özyeterlik algılarına ait puanlar da artmaktadır. Okul öncesi öğretmen adaylarının öğrencilik süreçlerinde kitap okumaya yönelik teşvik edilmesi ve bu kapsamda okul öncesi öğretmen adaylarına yönelik çalışmalar yapılması ilerideki araştırmaları için önerilmektedir., This study aims to reveal the relationship between pre-school pre-service teachers' critical reading self-efficacy perceptions and their visual literacy. As the research population, students studying in undergraduate programs of pre-school teaching in Turkey were selected. The sample of this research, which was designed with the relational scanning model, was determined as 384 people by simple random sampling from the population. 90.1% of the pre-school pre-service teachers participating in the study were female, 9.9% were male; 34.1% (n=131) were determined to be in first-year student, 32.0% were second year, 22.4% were third year, 11.5% were fourth-year . Critical Reading Self-Efficacy Perception Scale, Visual Literacy Scale, and Demographic Information Form prepared by the researchers were used to collect data in the study. In the research, reliability analysis, confirmatory factor analysis, one-way analysis of variance, and correlation analysis were applied. As a result of the analysis, it was determined that the visual literacy and critical reading self-efficacy perceptions of pre-school pre-service teachers differ significantly according to the average daily reading time and the number of books they have. In the correlation analysis conducted in the research, positive and significant relationships were found between pre-school pre-service teachers' critical reading self-efficacy perceptions and their visual literacy. As the visual literacy scores of pre-school pre-service teachers increase, the scores of their critical reading self-efficacy perceptions also increase. It is recommended for future research to encourage pre-school pre-service teachers to read books during their student life and to conduct studies on pre-school pre-service teachers in this context.

Okul öncesi öğretmenlerinin sosyal medya kullanımına ilişkin görüşlerini ortaya koymak amacıyla yapılan bu araştırmada, nitel araştırma yöntemlerinden olgubilim deseni kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 55 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak demografik bilgilerin yer aldığı “Kişisel Bilgi Formu” ile “Okul Öncesi Öğretmenlerinin Sosyal Medya Kullanımına İlişkin Görüşlerini Belirleme Formu” kullanılmıştır. Elde edilen veriler içerik analizi yapılarak bulgular beş tema altında değerlendirilmiş, ayrıca araştırmada öğretmen görüşlerine de yer verilmiştir. Araştırma sonucunda öğretmenlerin sosyal medya uygulamalarından daha çok whatsapp uygulamasını tercih ettikleri; sosyal medya uygulamalarının ‘bilgi edinme’ açısından kolaylık sağladığını; sosyal medya uygulamalarının zaman kaybına neden olması açısından olumsuz olarak değerlendirildiği, mesleki açıdan ise bilgi ve belgelere kolay erişim sağlanması açısından kolaylık sağladığı ifade edilmiştir. Öğretmenlerin sosyal medya uygulamalarını daha çok bilgilendirme amacıyla kullandıkları tespit edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı, okul öncesi eğitime devam eden 5-6 yaş çocukların sosyal becerileri ile ebeveynlerinin çocuk sevme düzeyleri arasındaki ilişkiyi incelemektir. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın örneklemini Konya il merkezindeki okul öncesi eğitim kurumuna devam 5 ile 6 yaş arasındaki toplam 224 çocuk ile onların ebeveynleri oluşturmuştur. Araştırmada veri toplama aracı olarak, “Aile Bilgi Formu”, “Barnett Çocuk Sevme Ölçeği” ve ‘OSBED (Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS paket programı kullanılarak Pearson korelasyon katsayıları hesaplanmış ve doğrusal regresyon analizi yapılmıştır. Araştırma sonuçlarına göre okul öncesi 5-6 yaş çocukların sosyal becerileri ile ebeveynlerin çocuk sevme düzeyleri arasında pozitif yönde anlamlı ilişki bulunmuştur. Regresyon analizi sonuçlarına göre ebeveynlerin çocuk sevme düzeyleri çocukların sosyal becerilerini pozitif yönde ve anlamlı bir şekilde yordamaktadır., The aim of this study is to investigate the relationship between the social skills of 5-6 year old children who attend pre-school education and their parents' liking of children. Correlational survey model was used in the research. The sample of the study consisted of 224 children between the ages of 5 and 6 who attend a pre-school education in Konya city center and their parents. "Family Information Form", " Barnett Liking of Children Scale " and "OSBED (Preschool Social Skills Assessment Scale)" were used as data collection tools in the study. Pearson correlation coefficients were calculated using the SPSS package program and linear regression analysis was performed in the analysis of the data. According to the results of the research, a positive and significant relationship was found between the social skills of preschool children aged 5-6 years and their parents' liking of children. According to the results of the regression analysis, the levels of parents' liking of children positively and significantly predict the social skills of the children.

Okul öncesi öğretmenleri ile ebeveynlerin toplumsal cinsiyete yönelik algı düzeylerinin ortaya konulduğu bu araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden biri olan tarama modelinde gerçekleştirilmiştir. 330 çocuğun ebeveyni (anne ve baba birlikte) ve İstanbul İli Üsküdar İlçe Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı olarak çalışan 78 okul öncesi öğretmeninin katılım gösterdiği çalışmada veriler, Demografik Bilgi Formu ve Toplumsal Cinsiyet Algısı Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır. Sonuç olarak, okul öncesi öğretmenlerinin ve ebeveynlerin toplumsal cinsiyet algı düzeylerinin yüksek düzeye yakın orta düzeyde olduğu görülmüştür. Bunun yanı sıra okul öncesi öğretmenlerinin toplumsal cinsiyete yönelik algıları cinsiyete, eğitim düzeyine ve toplumsal cinsiyet ile ilgili daha önce herhangi bir ders alma durumlarına göre anlamlı olarak farklılaşmazken, mesleki kıdeme göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Ebeveynlerin ise toplumsal cinsiyete yönelik algıları; çocuklarının cinsiyetlerinin dağılımına, çocuk sayılarına, anne yaşına, baba yaşına, anne-baba birliktelik durumuna, anne eğitim durumuna, baba eğitim durumuna ve aile yapısına göre anlamlı farklılık göstermezken, anne ve babaların çalışma durumuna ve mesleğine göre anlamlı olarak farklılaşmaktadır. Ayrıca okul öncesi öğretmenlerinin toplumsal cinsiyet algı puanları, ebeveynlerin toplumsal cinsiyet algı puanlarından anlamlı düzeyde yüksektir., This study was carried out using the survey model, a quantitative research method, in order to reveal the gender perceptions of preschool teachers and parents. The sample group of the study consisted of the parents of 330 children (those with parents that are together) and 78 preschool teachers affiliated to the Üsküdar District National Education Directorate of Istanbul. Data from the participants was collected through the Demographic Information Form and the Gender Perception Scale. As a result, it was seen that the gender perception levels of preschool teachers and parents were 'medium level close to high'. In addition, the gender perceptions of preschool teachers did not differ significantly according to gender, education level and whether they had taken any previous course related to gender. However, the scores of teachers differ significantly according to their professional seniority. In regards to the gender perceptions of parents, there was no significant difference according to the distribution of the sexes of their children, the number of children, the age of the mother, the age of the father, the state of the mother-father relationship, the education level of the mother, the education level of the father and the family structure. However, the average scores differ significantly according to the working status and profession of the mothers and fathers. In addition, preschool teachers' gender perception scores are significantly higher than parents' gender perception scores.

Bu araştırmanın amacı, Okul Öncesi Öğretmenlerine Yönelik Dijital Yeterlilikler Ölçeğinin Türkçeye uyarlanmasıdır. Bunun yanı sıra okul öncesi öğretmenlerinin dijital yeterlilikleri ile mesleki tükenmişlikleri, teknoloji kullanım istekleri ve kaygıları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amaçlanmıştır.Araştırmanın ilk aşamasında ölçek uyarlama modeli kullanılmıştır. Ölçek uyarlama modeli kapsamında ölçeğin dilsel çevirisi, eşdeğerliliği, geçerlilik ve güvenilirlik çalışmaları yapılmıştır. İkinci kısımda ise nicel araştırma yöntemlerinden karşılaştırma türünde ilişkisel tarama modelinde bir çalışma yürütülmüştür. Araştırmanın evrenini, 2021-2022 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Türkiye’deki Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan, 24.02.2022 tarihinde araştırmacı tarafından rastgele seçilen on popüler sosyal medya hesabını takip eden okul öncesi öğretmenleri oluşturmaktadır. Araştırmanın örneklemini ise 2021-2022 eğitim öğretim yılı bahar döneminde Türkiye’deki Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında görev yapan, 24.02.2022 tarihinde araştırmacı tarafından rastgele seçilen on popüler sosyal medya hesabını takip eden toplamda 536 okul öncesi öğretmeni oluşturmaktadır. 536 okul öncesi öğretmeninin 300’ünden toplanan veriler araştırmanın ölçek uyarlama aşamasındaki analizler için kullanılırken 236 okul öncesi öğretmeninden toplanan veriler, araştırmanın ilişkisel tarama aşaması için kullanılmıştır. Araştırmanın verileri; araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu, Türkçe uyarlaması yapılmış olan Okul Öncesi Öğretmenlerine Yönelik Dijital Yeterlilikler Ölçeği, Öğretmen Mesleki Tükenmişlik Ölçeği ve Öğretmenlerin BİT Tutumları Ölçeği aracılığıyla toplanmıştır.Türkçe uyarlama çalışması yürütülen ölçeğin yapı geçerliliğini belirlemek amacıyla çok değişkenli analiz yöntemlerinden açımlayıcı faktör analizi ve doğrulayıcı faktör analizi uygulanmıştır. Analiz neticesinde KMO katsayısı .86 olarak tespit edilmiştir. Dört alt boyuttan oluşan ölçeğin varyans açıklama yüzdesi %45.73’tür. Ölçeğin faktör yükü değerleri .79 ile .37 arasında değişim göstermektedir. Güvenilirlik analizleri sonucunda ölçeğin iç tutarlılık katsayısı .88 olarak bulunmuştur. Uygulanan analizler neticesinde geçerli ve güvenilir bir ölçme aracı elde edilmiştir. Araştırmanın ikinci basamağında uygulanan korelasyon analizi sonucunda, öğretmenleri Araştırmanın ikinci basamağında uygulanan korelasyon analizi sonucunda, öğretmenlerin dijital yeterlilikleri ile BİT tutumları arasında pozitif yönde ilişki tespit edilirken dijital yeterlilikleri ve tükenmişlikleri arasında ilişkiye rastlanmamıştır. Uygulanan regresyon analizi sonucunda ise Öğretmenlerin BİT tutumunun dijital yeterlilikleri üzerinde istatistiksel olarak anlamlı etkisinin olduğu bulunmuştur (p

Bu çalışma Anadolu Masalları'nda yer alan değerlerin resim analizi yöntemiyle çocuklardaki farkındalık oluşturma düzeylerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmada nitel araştırma modellerinden temel nitel araştırma deseni kullanılmıştır. Araştırma grubu Diyarbakır ili Kayapınar ilçesi Huzurevleri Anaokulu'nda 5 yaş sınıfına devam eden 12 okul öncesi öğrencisinden oluşmaktadır. Çalışmada MEB Değerler Eğitimi yönergesi temel alınarak Anadolu Masalları seti içinde yer alan Okul Öncesi Masallarla İlgili Kazanımlar-Göstergeler Oyun ve Etkinlik Önerileri Kitapçığı'nda yer alan değerlerin çocuklardaki yansımaları incelenmiştir. Çalışmada çocuklara 12 masal anlatımı gerçekleştirilmiş, her masal anlatımı sonrasında çocuklardan resim yapmaları istenmiştir. Çocukların yaptıkları resim çizimleri sonrasında çizimlerini anlatmaları istenmiş ve anlatımları sırasında ses kayıtları alınmıştır. Çocukların yaptıkları çizimler ve alınan ses kayıtları araştırmanın verilerini oluşturmaktadır. Verilerin analizinde içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Elde edilen bulgular ışığında Anadolu Masalları'nda yer alan değerlerden çocuklarda görülmesi beklenen değerlerin çocuklara ulaşıp ulaşmadığı incelenmiştir. Araştırma sonuçları araştırmanın temel ve alt amaçları göz önünde bulundurularak incelenmiştir. Çocukların dinledikleri her masaldan kendi iç dünyalarına, bulundukları çevreye, deneyimlerine ve dünyayı algılayış biçimlerine göre farklı farklı değerler konusunda farkındalıklar kazandıkları görülmüştür. Çocukların yaptıkları çizimlerde masal kahramanlarına veya masalda yer alan öğelere yer verdikleri, çocukların sözel anlatımlarında her masalda farklı değerlere ilişkin farkındalık kazandıkları ve anlatımlarında ifade ettikleri görülmüştür. Bulgular sonucunda çocukların paylaşma, arkadaşlık/dostluk, sevgi, misafirperverlik, merhamet, sorumluluk, yardımlaşma/dayanışma, problem çözme, doğruluk/dürüstlük, aile kavramı, çalışmak, iyilik, nezaket, hoşgörü, saygı, alçakgönüllülük, bağımsız ve özgür düşünce, özgüven, tasarruf ve cesaret değerlerine ilişkin farkındalık kazandıkları görülmüştür. Anlatılan 12 masaldan 4 tanesinde çocuklardan yansıyan değerler Anadolu Masalları Kitapçığı'ndaki değerlerle paralel olduğu, 5 tanesinde çocuklardan yansıyan değerler ile görülmesi beklenen değerlerin paralel olmadığı, 4 masalda ise görülmesi beklenen değerlerin kısmen çocuklara yansıdığı sonucuna ulaşılmıştır. This study was carried out to determine the level of awareness raising in children by using the picture analysis method of the values in Anatolian Tales. In the study, the basic qualitative research design, one of the qualitative research models, was used. The research group consists of 12 pre-school students attending the 5-year-old class in the Nursing Homes Kindergarten in the Kayapınar district of Diyarbakir. In the study, based on the Ministry of National Education's Values Education directive, the reflections of the values included in the Preschool Tales-Related Acquisitions-Indicators Game and Activity Suggestions Booklet in Anatolian Tales set in children were examined. In the study, 12 tales were told to the children, and after each tale telling, the children were asked to paint. After the children's drawings, they were asked to explain their drawings and audio recordings were taken during their narration. The drawings made by the children and the sound recordings made constitute the data of the research. Content analysis method was used in the analysis of the data. In the light of the findings, it was examined whether the values expected to be seen in children from the values in Anatolian Tales reach children. The results of the research were examined by considering the main and sub-objectives of the research. It has been observed that children gain awareness of different values from each fairy tale they listen to, according to their inner world, their environment, their experiences and the way they perceive the world. It has been observed that children include fairy tale heroes or elements in the fairy tale in their drawings, and that children gain awareness of different values in each fairy tale in their verbal narratives and express them in their narratives. As a result of the findings, the children's sharing, friendship/friendship, love, hospitality, compassion, responsibility, cooperation/solidarity, problem solving, truth/honesty, family concept, work, kindness, kindness, tolerance, respect, humility, independent and free thinking, self-confidence, It was seen that they gained awareness about the values of saving and courage. It has been concluded that the values reflected from the children in 4 of the 12 tales told are parallel to the values in the Anatolian Tales Booklet, the values reflected from the children in 5 of them and the values expected to be seen are not parallel, and the values expected to be seen in 4 tales are partially reflected on the children.

Çalışmanın genel amacı okul öncesi anne psikoeğitim programının annelerin öz yeterlik algılarına ve çocukları ile iletişimine etkisini incelemektir. Çalışmanın evrenini, Konya ilinin Selçuklu ilçesinde bulunan 4-6 yaş arası okul öncesi dönem çocuğa sahip anneler oluşturmuştur. Öntest-sontest kontrol gruplu yarı deneysel desen kullanılmıştır. Araştırmaya katılacak anneleri belirlemek amacıyla ihtiyaç analizi formu uygulanmıştır. Yapılan ihtiyaç analizi sonucunda, eğitim programına ihtiyaç duyan, eğitim programına katılabilecek gönüllü 20 anne deney grubunu oluşturmuştur. 20 anne ise kontrol grubunu oluşturmuştur. Eğitim programının her biri 90 dakika olmak üzere 10 oturumdur. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Anne-Baba-Çocuk İletişimini Değerlendirme Aracı (ABÇİDA) ve Ebeveyn Öz Yeterlik Ölçeği ile toplanmıştır. Parametrik olmayan analizler kullanılmıştır. Çalışmada, anne psikoeğitiminin deney grubunda yer alan annelerin konuşma, dinleme ve empati alt boyutlarından oluşan iletişimlerinin artmasında; ilgi, disiplin ve katılım alt boyutlarından oluşan öz yeterlik algılarının gelişmesinde anlamlı etkisi olduğu sonucuna varılmıştır. Buna karşın, annelerin mesaj ve sözsüz iletişim; bakım ve sağlık alt boyutları üzerinde anlamlı bir etkisinin olmadığı sonucu elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar doğrultusunda araştırmaya ve uygulamaya yönelik öneriler geliştirilmiştir., The overall aim of the study is to examine the effect of the preschool mother psychoeducation program on mothers' perceptions of self-sufficiency and communication with their children. The universe of the study was created by mothers with preschool children between the ages of 4 and 6 in Selçuklu district of Konya province. Preliminary test - final test, control group semi-experimental pattern was used. A needs analysis form was applied to determine the mothers who would participate in the study. As a result of the needs analysis, 20 volunteer mothers who needed an educational program and could participate in the training program formed the experimental group. The control group was consisted of 20 mothers. The training program is 10 sessions for 90 minutes each. The data of the research were collected by Personal Information Form, Parent-Child Communication Evaluation Tool (ABÇİDA) and Parental Self-Sufficiency Scale. Non-parametric analyses were used. In the study, mothers in the experimental group of mother psychoeducation increased communication consisting of speech, listening and empathy sub-dimensions; it has been concluded that it has a meaningful effect on the development of self-sufficiency perceptions consisting of the sub-dimensions of interest, discipline and participation. By contrast, mothers' messages and nonverbal communication; it was concluded that it had no meaningful effect on the lower dimensions of care and health. In line with the results obtained from the research, recommendations for research and implementation have been developed.

Tam Metin / Tez Amaç: İşitme kaybı çocukların yaşam kalitesi üzerinde olumsuz bir etki oluşturmakla birlikte belirli gelişim alanlarını ciddi anlamda etkileyebilmektedir. Bu çalışmanın amacı, okul öncesi dönem çocukların işitme ile ilişkili yaşam kalitelerinin değerlendirilmesi ve gelişimlerinin takibinde yardımcı rol oynaması için geliştirilmiş ve orijinal adı ‘Preschool Hearing Environments and Reflections on Quality of Life Questionnaire’ olan ölçeğin Türkçe adaptasyonu, geçerlik ve güvenirlik analizlerinin yapılarak literatüre kazandırılmasıdır. Yöntem: Çalışmamıza 2-6 yaş arası işitme kaybı bulunan 110 (56 koklear implant kullanıcısı, 54 işitme cihazı kullanıcısı) ve normal işitmeye sahip 100 çocuk olmak üzere toplam 210 çocuk katılmıştır. Öncelikle katılımcılardan online olarak çocuk bilgi formu doldurmaları istenerek demografik verilerine ulaşılmış, ardından Türkçe’ye uyarlaması yapılan Okul öncesi Dönem Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam kalitesi Üzerine Etkisi (HEAR-QL(TR)) Ölçeği 15 gün arayla iki kez uygulanmıştır. Orijinal ölçek geliştirme çalışmasında bulunan faktör yapısının örneklemimizde doğrulanıp doğrulanmadığını belirlemek için (yapı geçerliliği) doğrulayıcı faktör analizi kullanılmıştır. Ölçeğin güvenilirliği için Cronbach alfa ve sınıf içi korelasyon değerleri incelenmiştir. Ölçekten elde edilen verilerin zaman içindeki kararlılığını belirlemek için test-tekrar test yöntemi kullanılmış, sonuçları bağımlı örnekler t testi ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Okul Öncesi Dönem Dinleme Ortamları ve Yansımalarının Yaşam Kalitesine Etkisi Ölçeği alt boyutu 23 maddeden oluşmaktadır, ilk uygulamada Cronbach alfa değeri 0,922 ikinci uygulamada ise 0,926 bulunmuştur (yüksek güvenirlik). Geçerlik analizi için kurulan modelde x2/df=2,156, RMSEA= 0,074, SRMR= 0,078, GFI= 0,830, AGFI= 0,789, CFI= 0,895 ve TLI= 0,881 olarak elde edilmiştir (iyi model uyumu). Test-tekrar test güvenirliği açısından her iki ölçüm arasındaki korelasyon 0,837 olarak bulunmuştur ve test tekrar test puanları arasında istatistiksel olarak fark yoktur (p=0,15). Ölçekten alınan toplam puanlara göre işitme kayıplı çocukların normal işiten yaşıtlarından daha düşük puanlar aldığı ve özellikle davranış ve dikkat, işitme ortamları ve iletişim alt alanlarında farkın belirgin olduğu bulunmuştur. Sonuç: Okul öncesi HEAR-QL(TR) ölçeğinin 2 ila 6 yaş arası çocuklarda işitmeyle ilişkili yaşam kalitesinin değerlendirilmesinde kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir ölçek olduğu sonucuna varılmıştır. Objective:Hearing loss has a detrimental impact on children's quality of life, but it can have major consequences in specific developmental areas. The goal of this study is to adapt the scale into Turkish language, originally known as the 'Preschool Hearing Environments and Reflections on Quality of Life Questionnaire,' which was developed for assessing preschool children's hearing-related quality of life, and to incorporate it into the literature through validity and reliability analyses. Methods: A total of 210 children, 110 with hearing loss (56 cochlear implant users, 54 hearing aid users) and 100 children with normal hearing, aged 2-6 years participated in our study. First, the participants were asked to fill out an online child information form, and their demographic data were collected, before the Scale of the Effect of Preschool Period Listening Environments and Reflections on Quality of Life, which was adapted into Turkish, was used twice with a 15-day interval. Confirmatory factor analysis (construct validity) was utilized to examine whether the original scale development study's factor structure was validated in our sample. Cronbach's alpha and intraclass correlation values were used to assess the scale's reliability. To determine the stability of the data received from the scale over time, the test-retest technique was followed, and the findings were evaluated by using dependent samples t-test. Results: The Cronbach's alpha value for the Pre-School Listening Environments and Reflections on Quality of Life Scale was determined to be 0.922 in the first application and 0.926 in the second application (high reliability). In the validity analysis model; fit indices were as follows; =2,156, RMSEA= 0,074, SRMR= 0,078, GFI= 0,830, AGFI= 0,789, CFI= 0,895 ve TLI= 0,881 (good model fit). The correlation between both assessments was determined to be 0.837, and there was no statistical difference between test-retest scores (p=0.15). According to the scale's overall scores, children with hearing loss scored lower than their normal hearing peers, and the difference was notably noticeable in the sub-areas of behavior and attention, hearing settings, and communication. Conclusion: The Preschool HEAR-QL scale was found to be a valid and reliable measure for assessing hearing-related quality of life in children aged 2 to 6 years.

Bu araştırmada okul öncesi öğretmenlerinin veli yaklaşımı algıları ile duygusal emek düzeyleri ve aralarındaki ilişki çeşitli değişkenler açısından incelenmiştir. Araştırmada nicel araştırma desenlerinden ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmaya Milli Eğitim Bakanlığı Afyonkarahisar İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı resmi ve özel okul öncesi kurumlarında 2020-2021 Eğitim-Öğretim yılında görev yapan 220 Okul öncesi öğretmeni katılmıştır. Araştırmada, okul öncesi öğretmenlerine Duygusal Emek Ölçeği ve Veli Yaklaşımı Ölçeği uygulanmıştır. Verilerin analizinde frekans, yüzde, aritmetik ortalama, standart sapma, Spearman korelasyon testi, Mann-Whitney U Testi, Kruskal- Wallis H Testi analizleri kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçları incelendiğinde okul öncesi öğretmenlerinin veli yaklaşımları ile duygusal emek düzeyleri arasında ölçek genelinde ve demografik değişkenler açısından pozitif yönde orta ve düşük düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu bulunmuştur. Bu ilişki okul öncesi öğretmenlerinin yaş, kıdem yılı ve kurum türü değişkenlerine göre pozitif ve anlamlı iken medeni durum, görevdeki pozisyon ve öğrenim durumu değişkenlerine göre anlamlı değildir. Okul öncesi öğretmenlerinin duygusal emeğe bağlı “doğal duygular” boyutunda en yüksek ortalamaya sahip oldukları, en düşük ortalamaya ise “yüzeysel rol yapma” boyutunda sahip oldukları bulunmuştur. Okul öncesi öğretmenlerinin veli yaklaşımı algılarına ilişkin verdikleri yanıtlara göre aldıkları en yüksek ortalamanın “olumlu ve bilgilendirici yaklaşım” boyutunda olduğu, en düşük ortalama ise “olumsuz ve tenkit edici yaklaşım” boyutunda olduğu saptanmıştır. In this study, preschool teachers' parental approach perceptions and emotional labor levels were examined in terms of various variables. Correlational survey model, one of the quantitative research designs, was used in the research. 220 preschool teachers working in public and private pre-schools affiliated to the Ministry of National Education Afyonkarahisar Provincial Directorate of National Education in the 2020-2021 academic year participated in the research. Emotional Labor Scale and Parental Approach Scale were used for preschool teachers in the study. Frequency, percentage, arithmetic mean, standard deviation, Spearman correlation test, Mann Whitney U Test, Kruskal-Wallis H Test analyzes were used in the analysis of the data. It was found that there is a positive, moderate and low-level significant relationship between the parental approach perceptions of preschool teachers and emotional labor in terms of demographic variables and overall scale. While this relationship is positive and significant according to the variables of pre-school teachers' age, seniority of service and type of institution, no significant relationship was found according to the variables of marital status, position and educational status. It was understood that preschool teachers scored highest from the factor of "natural feelings" related to emotional labor, and the lowest in the dimension of "superficial acting". According to the answers given by the preschool teachers regarding their perceptions of parent approach, it was determined that the highest average was in the dimension of "positive and informative approach", and the lowest average was in the dimension of "negative and critical approach".

Bu çalışmada okul öncesi dönem çocuklarının bakış açısı alma becerileri ile duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma nicel araştırma yöntemlerinden ilişkisel tarama yöntemi ile desenlenmiştir. Araştırmaya Eskişehir ilinde, Milli Eğitim Bakanlığı’na (MEB) bağlı bağımsız anaokulu ve anasınıflarına devam eden 48-72 ay arası 143 çocuk katılmıştır. Veri toplama aracı olarak “Çocuk Genel Bilgi Formu”, “Çocuklar için Bakış Açısı Alma Testi (ÇBT)” ve “Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği” kullanılmıştır. Çocukların bakış açısı alma ve duygu düzenleme puanlarının yaş, cinsiyet, kardeş sayısı, okula devam süresi vb. değişkenlere göre farklılaşıp farklılaşmadığı t-testi ve ANOVA testi kullanılarak; bakış açısı alma ve duygu düzenleme becerileri arasındaki ilişki Pearson Korelasyon yöntemi kullanılarak analiz edilmiştir. Araştırmanın sonucunda çocukların bakış açısı alma becerilerinde yaş, cinsiyet, okula devam süresi ve anne çalışma durumuna göre anlamlı farklılıklar olduğu; duygu düzenleme becerilerinde ise yaş ve anne çalışma durumuna göre anlamlı farklılaşmalar olduğu belirlenmiştir. Çocukların Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği toplam puanı ve ÇBT toplam puanı arasında anlamlı bir ilişki bulunmamıştır. Ancak Duygu Düzenleme Becerileri Ölçeği’nin duyguları tanıma/anlama ve duyguları ifade etme alt boyutlarının puanları ile ÇBT’nin toplam puanı ve ÇBT’nin duygusal bakış açısı alma alt boyutunun puanı arasında pozitif yönde anlamlı ilişkiler bulunmuştur. Ayrıca duyguları tanıma/anlama alt boyutunun puanı ile ÇBT’nin algısal bakış açısı alma alt boyutunun puanı arasında pozitif yönde anlamlı ilişki olduğu belirlenmiştir.

Amaç: Bu çalışma Besleme Uygulamaları ve Yapısı Anketi’nin Türkçe geçerlilik ve güvenilirliğini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışma 2-5 yaş aralığında okul öncesi dönem çocuğu olan 314 ebeveyn ile yürütülmüştür. Ebeveynlere Besleme Uygulamaları ve Yapısı Anketi, Ebeveyn Besleme Tarzı Anketi ve demografik anket formu uygulanmıştır. Ebeveynlere ait antropometrik özellikler beden kütle indeksi, çocuklar için ise z skoru değerleri WHO Anthro Plus programı ile değerlendirilmiştir. Anketin geçerlik güvenirliği değerlendirilirken kapsam geçerliği, iç geçerlik, dış geçerlik, Cronbach alfa güvenirlik katsayısı ve test-tekrar test güvenirliği incelenmiştir. Rasch analizi ile madde-kişi ayrımı ve madde-kişi ortalama kare uyum istatistikleri değerlendirilmiştir. Çalışmanın protokolü Marmara Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Etik Kurulu tarafından 18 Şubat 2019 tarih ve 2019-36 sayı ile onaylandı. Bulgular: Anketin kapsam geçerlik indeksi tüm maddeler için 0,80’inin üzerinde, Cronbach alfa katsayısı 0,74 olarak bulunmuştur. Test-tekrar test analizinde tüm maddeler için anlamlı farklılık saptanmıştır (p

Bu araştırmanın amacı, Diller Arası Sözcük Bilgisi Testi Türkçe'nin (CLT-TR) geçerlik ve güvenirlik çalışmasının yapılmasıdır. CLT, okul öncesi dönemdeki tek, iki/çok dilli çocukların sözcük bilgisini ölçmek amacıyla uluslararası bir proje kapsamında geliştirilmiştir. Testin Türkçe dahil, 34 farklı versiyonu bulunmaktadır. CLT-TR, İsim Anlama, Eylem Anlama, İsim Üretim ve Eylem Üretim olmak üzere 4 alt test ve toplamda 128 maddeden oluşmaktadır. Mevcut çalışmada, deneme uygulaması için tipik gelişim gösteren (TGG) 25, asıl uygulamada ise yaşları 2;00-4;11 arasında değişen TGG ve Türkçe konuşan tek dilli 245, gelişimsel dil bozukluğu (GDB) olan 30 çocuk olmak üzere toplamda 300 çocuk yer almıştır. Madde analizi kapsamında, testi oluşturan maddelerin madde güçlük ve madde ayırt edicilik değerleri hesaplanmıştır. Yapı geçerliği analizleri kapsamında, iç tutarlılık katsayısı yüksek bulunmuş; alt test-alt test ve alt test-toplam puanı arasında pozitif yönde anlamlı bir korelasyon olduğu ortaya konmuştur. Katılımcılar, anlama alt testlerinde ve isim sözcüklerinde daha yüksek performans göstermiştir. CLT-TR puanları yaş grupları ve dil gelişim grupları TGG-GDB arasında anlamlı olarak değişmektedir. Güvenirlik analizleri kapsamında, testin iç tutarlılığı, kararlılığı ve nesnelliği incelenmiştir. Yapılan analizler neticesinde, CLT-TR'nin güvenilirliği ortaya konmuştur. Mevcut çalışma neticesinde, sözcük bilgisini ölçmede kullanılabilecek geçerli ve güvenilir bir araç dil ve konuşma terapisi alanına kazandırılmıştır.

Bu çalışmanın amacı, okul öncesi öğretmenlerinin matematiksel gelişime ilişkin görüşleri ile erken okuryazarlığa yönelik görüşlerini incelemektir. Nicel olarak yürütülen bu araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma gurubu, 2021-2022 eğitim öğretim yılında Denizli ilinde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı olarak özel ve devlet anaokulları ve anasınıflarında çalışmakta olan 25 okul öncesi öğretmeninden oluşturmaktadır. Araştırmada veri toplam aracı olarak “Kişisel Bilgi Formu”, “Okul Öncesi Erken Okuryazarlık Ölçeği İnanç ve Görüş boyutu (Sezgin, Ulus ve Aksoy, 2019), Matematiksel Gelişim İnanış Anketi (Karakuş, 2015) kullanılmıştır. Verilerin analizinde non-parametrik teknik olan Spearman's Korelasyon tekniği kullanılmıştır. Araştırmanın sonuçlarına bakıldığında, okul öncesi öğretmenlerinin matematik öğretimine yönelik inançları ile erken okuryazarlık inançları ve görüşleri arasında anlamlı bir ilişki olmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Bununla beraber okul öncesi öğretmenlerin matematik inançları ile erken okuryazarlık inanç ölçeğinin alt boyutlarının bazıları arasında anlamlı bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Okul öncesi öğretmenlerin matematik inançları ile erken okuryazarlık inanç ölçeğinin “Öğretmen Rolü” ile “Birlikte Kitap Okuma” alt boyutları arasında anlamlı ve pozitif bir ilişkinin olduğu saptanmıştır.

Okul öncesi öğretmenlerinin özel öğrenme güçlüğü hakkındaki farkındalıklarını demografik değişkenler açısından inceleyen bu araştırma, nicel araştırma yöntemlerinden biri olan Tarama Modeli’nde yürütülmüştür. 2021- 2022 eğitim öğretim yılında Aydın İl Milli Eğitim Müdürlüğü’ne bağlı olarak görev yapan 290 okul öncesi öğretmeninin katılım gösterdiği çalışmada veri toplamak için Kişisel bilgi formu ve Özel Öğrenme Güçlüğü Soru Listesi kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan verilerin analizi öncesinde gerçekleştirilen normallik testinin neticesinde, verilerin normal dağılmadığı görüldüğünden, parametrik olmayan testlerden faydalanılmıştır. Sonuç olarak özel öğrenme güçlüğü hakkında farkındalık düzeyi yüksek olan okul öncesi öğretmenlerinin sayısının ortalamanın üzerinde olduğu ortaya çıkmıştır. Farkındalık puanlarının ise; cinsiyet, yaş grubu, mesleki kıdem, mezun olunan bölüm, öğrenim düzeyi, çalışılan sektörün kamu ya da özel olması, sınıfındaki ortalama öğrenci sayısı, daha önce öğrenme güçlüğü hakkında bilgi sahibi olma durumu ve düzeyi ile daha önce özel öğrenme güçlüğü tanısı almış öğrenci ile karşılaşma durumuna göre incelenmiştir. Tüm bu etmenlerde anlamlı farklılık göstermezken, daha önce özel öğrenme güçlüğü tanısı almış öğrenci ile karşılaşma yeri açısından anlamlı farklılık göstermiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlardan, öğretmenlerin, özel öğrenme güçlüğü hakkındaki farkındalıklarının orta düzeye yakın ortalamadan yüksek düzeyde olmasına bağlı olarak, konuyla ilgili farkındalıklarının artırılması için hazırlanması gereken programlara yönelik önerilerde bulunulmuştur., This study examined preschool teachers' awareness of specific learning disabilities in terms of demographic variables. The method of the study is the General Survey Model, a quantitative research method. This study was carried out in the 2021-2022 academic year. 290 preschool teachers working for the Aydın Provincial Directorate of National Education participated in the study. Data was collected from the participants using the Personal Information Form and the Special Learning Disability Questionnaire developed by the researcher. Before starting the analysis, a normality test was carried out and it was observed that the data was not normally distributed. For this reason, nparametric tests were used for data analysis. As a result, it was seen that preschool teachers had a high level of awareness of special learning disabilities. In addition, teachers' awareness scores; there was no significant difference based on gender, age group, professional seniority, department they graduated from, education level, sector, the average number of students, previous knowledge about learning disability and level of knowledge, and encounters with students who were diagnosed with a special learning disability before. However, these scores differed significantly in terms of the place of encounter with the student previously diagnosed with a special learning disability. According to the results obtained from the research, teachers' awareness of special learning disabilities is high, close to medium level. For this reason, at the end of the research, suggestions were made about the programs that should be prepared to increase the awareness of teachers on the subject.

Bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönem çocuklarının çalışma belleği ve örüntü becerileri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Bu bağlamda, araştırmada çalışma belleği ve örüntü becerileri arasındaki ilişkinin, çocukların cinsiyeti, okul öncesi eğitim alma süresi, çocukların yaşları ve ailenin öğrenim durumu değişkenlerine göre değişip değişmediği de araştırılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu bağımsız anaokulu ve anasınıflarına devam eden 60-80 ay aralığında 121 çocuk oluşturmaktadır. Çocukların çalışma belleği ve çalışma belleği alt boyutlarını ölçmek için Ergül, Özgür Yılmaz ve Demir (2018) tarafından geliştirilen “Çalışma Belleği Ölçeği” ve çocukların örüntü becerilerini ölçmek amacıyla Güven, Dibek, Bayındır ve Saçkes (2019) tarafından geliştirilen “Okul Öncesi Örüntü Becerileri Testi” kullanılmıştır. Çocukların demogrofik bilgilerini ölçmek amacı ile de araştırmacı tarafından geliştirilen “Kişisel Bilgi Formu” kullanılmıştır. Verilerin analizi için istatistiksel paket programı kullanılmıştır. Çalışma belleği ve örüntü becerileri arasındaki ilişkinin belirlenmesinde “Spearmen Korelasyon Kat Sayısı testi, değişkenler arasındaki farkların belirlenmesinde “Mann Whitney U” ve “Kruskal Wallis” testi uygulanmıştır. Gruplar arası karşılaştırmalarda ise Bonferrroni düzeltmeli Mann Whitney U Testi uygulanmıştır. Yapılan analizler sonucunda çalışma belleği ve çalışma belleği alt boyutları ile örüntü becerileri arasında orta düzeyde pozitif bir ilişki bulunmuştur. Çocukların çalışma belleği ve örüntü becerilerinin cinsiyet değişkenine göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır. Çocukların çalışma belleği ve örüntü becerileri, anne ve baba öğrenim durumu değişkenine göre önlisans ve üzeri mezun olanların lehine anlamlı bir şekilde farklılık göstermektedir. Çocukların çalışma belleği okul öncesi eğitim süresine değişkenine göre farklılık göstermezken örüntü becerileri okul öncesi eğitim süresi değişkenine göre 1 yıl üzeri okul öncesi eğitim almış çocuklar lehine anlamlı bir farklılık göstermektedir. Çocukların çalışma belleği toplam puanı yaş değişkenine göre 72-80 yaş grubundakilerin lehine anlamlı farklılık gösterirken örüntü becerileri ile yaş değişkeni arasında anlamlı bir farklılık görülmemiştir. Elde edilen bulgular ilgili literatür çerçevesinde tartışılmıştır., The aim of this study is to examine the relationship between working memory and pattern skills of preschool children. In this context, it was also investigated whether the relationship between working memory and pattern skills changed according to the variables of children's gender, duration of pre-school education, children's ages, and family's educational status. The study group of the research consists of 121 children between 60-80 months who attend independent kindergartens and kindergartens. "Working Memory Scale" developed by Ergül, Özgür Yılmaz, and Demir (2018) to measure children's working memory and working memory sub-dimensions, and "Preschool Pattern Skills Test" developed by Güven, Dibek, Bayındır, and Saçkes (2019) to measure children's pattern skills " used. In order to measure the demographic information of the children, the "Personal Information Form" developed by the researcher was used. Statistical package program was used for data analysis. The Spearmen Correlation Coefficient test was used to determine the relationship between working memory and pattern skills, and the "Mann Whitney U" and "Kruskal Wallis" tests were used to determine the differences between the variables. For comparisons between groups, Mann Whitney U Test with Bonferrroni correction was used. As a result of the analysis, a moderately positive relationship was found between working memory and sub-dimensions of working memory and pattern skills. It was concluded that the working memory and pattern skills of the children did not differ according to the gender variable. Children's working memory and pattern skills differ significantly in favor of those who have an associate degree or higher, according to the variable of mother and father education status. While children's working memory does not differ according to the variable of duration of pre-school education, their pattern skills show a significant difference in favor of children who have received pre-school education for more than 1 year according to the variable of duration of preschool education. While the total working memory score of the children showed a significant difference in favor of the 72-80 age group according to the age variable, there was no significant difference between the pattern skills and the age variable. The findings were discussed within the framework of the relevant literature.

Danışman: PROF. DR. MAKBULE MEZİYET ARI Yer Bilgisi: İstanbul Gelişim Üniversitesi / Lisansüstü Eğitim Enstitüsü / Çocuk Gelişimi Ana Bilim Dalı Konu: Eğitim ve Öğretim = Education and Training Dizin: Okul öncesi çocuklar = Preschool childrens ; Saldırganlık = Aggressiveness, Bu araştırmanın amacı, okul öncesi dönem çocukların dijital oyun bağımlılık eğilimi ve oyun türlerine göre saldırganlık yönelimlerinin incelenmesidir. Araştırmanın çalışma grubunu İstanbul'un Sultangazi ilçesinde bulunan anaokullarına devam etmekte olan 5-6 yaş grubu 249 çocuk ve anne-baba oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak "Kişisel Bilgi Formu", çocukların saldırganlık yönelimini ölçmek amacı ile " 36-72 Aylık Çocuklara Yönelik Saldırganlık Yönelim Ölçeği" dijital oyun bağımlılık eğilimini ölçmek amacıyla "Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi Ölçeği" ve çocukların oyuncak tercihlerini öğrenebilmek için araştırmacı tarafından önceki çalışmalar incelenerek hazırlanmış olan "Çocukların Tercih Ettiği Oyun Türleri Formu" kullanılmıştır. Araştırmanın sonucunda elde edilen verilere göre, Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi geneli ile çatışma, sürekli oynama ve hayata yansıtma alt boyutları cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği, erkeklerin Dijital Oyun Bağımlılık Eğilimi geneli ile çatışma, sürekli oynama ve hayata yansıtma alt boyutları düzeyleri kızlardan anlamlı derecede daha yüksek olduğu saptanmıştır. Başkalarına yönelik fiziksel saldırganlık ve nesnelere/eşyalara yönelik saldırganlık düzeyleri cinsiyete göre anlamlı düzeyde farklılık göstermekte ve bu saldırganlık düzeyleri erkeklerde daha yüksek olduğu görülmektedir. Saldırganlık yönelim ölçeğin geneli ile başkalarına yönelik fiziksel saldırganlık, başkalarına yönelik ilişkisel saldırganlık, kendine yönelik saldırganlık alt boyutlarının ailenin gelir durumuna göre anlamlı düzeyde farklılık gösterdiği görülmüştür. Dijital oyun bağımlılık eğilimi ölçeği geneli için; minyatür oyuncak tercih edenlerin dijital oyun bağımlılık eğilimi genel düzeyi, bebekler, güncel kahramanlar, manipülatif oyuncaklar, elektronik oyuncaklar, şiddet içerikli oyuncaklar ve müzikli oyuncaklar tercih edenlerin dijital oyun bağımlılık eğilimi genel düzeyinden anlamlı derecede daha yüksek olduğu saptanmıştır. Dijital oyun bağımlılık eğilimi ölçeği genelinin saldırganlık yönelim ölçeği geneli ile %26,9 düzeyinde, başkalarına yönelik fiziksel saldırganlık ile %32, başkalarına yönelik ilişkisel saldırganlık ile %17, nesnelere/eşyalara yönelik saldırganlık alt boyutu ile %25,9 düzeyinde pozitif yönlü anlamlı ilişki bulunmaktadır., The goal of this research is to examine preschool children's propensity for digital gaming addiction and their aggression orientation based on game types. The study group comprises 249 children and parents of 5-6 years of age who attend kindergartens in Sultangazi district of Istanbul. The study included "Personal Information Form" as a data collection tool, "Aggression Orientation Scale against 36-72-Month-Old Children" with the aim of measuring children's aggression orientation, "Digital Game Addiction Trend Scale" with the aim of measuring the digital play addiction trend and the ability for children to learn toy preferences. According to the results of the study, the subdivisions of conflict, continuous play and projection into life with the Digital Game Addiction Trend were found to differ significantly by gender, with boys having significantly higher levels of subdivisions of conflict, continuous play and projection into life than girls. Levels of physical aggression towards others and aggression towards objects/items differ at a significant level relative to gender, and these levels of aggression appear to be higher in men. Aggression was found to differ significantly based on the overall level of orientation scale and physical aggression towards others, relational aggression towards others, self-directed aggression sub-dimensions relative to the income status of the family. For the scale of digital gaming addiction trend; the overall level of digital gaming addiction tendency of those who opted for miniature toys, babies, current heroes, manipulative toys, electronic toys, violent toys and musical toys were found to be significantly higher than the overall level of digital gaming addiction tendency. The overall scale of digital gaming addiction tendency is at 26.9% with the aggression orientation scale overall, 32% with physical aggression against others, 17% with relational aggression against others, 25.9% with the sub-dimension of aggression towards objects/items.

Bu araştırma Giresun’da ikamet etmekte olan 36-72 aylık çocuğa sahip ebeveynlerin çocuk haklarını uygulama düzeyini incelemek amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma evrenini, Giresun İl Merkezinde Milli Eğitim Bakanlığı’na bağlı bağımsız anaokullarında eğitim-öğretimine devam etmekte olan 36-72 aylık çocuğa sahip ebeveynler oluştururken, örneklemi 60-72 aylık çocuğa sahip 273 ebeveyn oluşturmaktadır. Araştırma, ebeveynlerin çocuk haklarını uygulama düzeylerinin belirlenmesi amacıyla tarama modelinin kullanıldığı, var olan durumu ortaya koymayı amaçlayan betimsel bir araştırmadır. Araştırma verilerini toplamak amacıyla ‘Ebeveyn Çocuk Hakları Davranış Ölçeği’ kullanılmıştır. Araştırma verilerinin analizi SPSS v23 programı ile yapılmıştır. Ebeveynlerin eğitim seviyesine göre katılım ve gelişim boyutunda, mesleğine göre koruma boyutunda, aile yapısına göre katılım ve gelişim boyutunda, çocuk hakları konusunda bilgi sahibi olmasına göre katılım ve gelişim boyutunda ve çocuk haklarına ilişkin eğitim almasına göre gelişim boyutunda farklılaştığı sonuçlarına ulaşılmıştır. Araştırmada; ebeveynlerin çocuk haklarını uygulama düzeylerinin ebeveynlik durumuna, ebeveynlerin yaş aralığına, gelir aralığına, sahip olduğu çocuk sayısına, ebeveynlerin birliktelik durumuna göre farklılaşmadığı sonucuna ulaşılmıştır

Bu araştırmada, okul öncesi öğretmenlerinin yaşam boyu öğrenme eğilimlerini farklı değişkenler açısından incelemesi amaçlanmıştır. Çalışmaya, 2021-2022 eğitim-öğretim yılında Denizli ili Pamukkale ve Merkezefendi İlçelerinde 3-6 yaş grubuna eğitim veren resmî bağımsız anaokullarında görev yapan 110 öğretmen dahil edilmiştir. Çalışma verilerine ulaşmak için Yaman (2014)’ın geliştirdiği Yaşam Boyu Öğrenme Eğilimleri Ölçeği kullanılmıştır. Verilerin çözümlenmesinde non-parametrik testler (Kruskal Wallis H Testi ve Mann Whitney U Testi) kullanılmıştır. Çalışma sonucunda, okul öncesi kurumlarda görev yapan öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin cinsiyetlerine, yaşlarına, mesleki kıdemlerine ve öğrenim düzeylerine göre anlamlı düzeyde farklılaşmadığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin yaşam boyu öğrenme eğilimlerinin yüksek düzeyde olduğu sonucuna ulaşılmıştır.

Okul öncesi eğitim çocukların ilerleyen yıllardaki yaşantılarını derinden etkileyen en önemli süreçtir. Bu dönem aynı zamanda dezavantajlı çocukların risk faktörlerini azaltıp, koruyucu faktörlerini desteklemeyi hedeflediğinden erken müdahale işlevi de görmektedir. Bu süreçte çocuk dezavantajını eşit şartlar altında gidermeye çalışır. Bu sayede topluma entegre olur. Bunun için eğitimde sosyal adaletin sağlanması gerekir. Eğitimde sosyal adaletin sağlanması ise eşitlikçi eğitim anlayışıyla gerçekleşir. Karma modelle tasarlanan bu çalışma iki bölümden oluşmaktadır. Çalışmanın ilk aşamasında sosyokültürel ve sosyoekonomik açıdan dezavantajlı çocuklarla çalışan okul öncesi öğretmenlerinin sosyal adalet ve eşitlikçi eğitime yönelik tutumlarını belirmek amacıyla ‘Sosyal Adalet ve Eşitlikçi Eğitim Öğretmen Ölçeği’ geliştirilmiştir. Ayrıca okul öncesi dönemi çocuklarının dezavantajlarının farkındalığını belirtmek amacıyla ‘Eğitim ve Yaşam Dezavantajı Çocuk Farkındalık Ölçeği’ geliştirilmiştir. Çalışmanın ikinci aşamasında okul öncesi öğretmenlere ve okul öncesi dönemde çocuğu olan ebeveynlere dezavantajın farkındalığını belirlemek amacıyla senaryo temelli yarı yapılandırılmış görüşmeler yapılmıştır.Bu çalışmada, sosyokültürel ve sosyoekonomik açıdan dezavantajlı olan çalışma grubuyla çalışılmıştır. İllerin sosyo-ekonomik gelişmişlik durumlarına göre son sıra ve kategoride yer alan Şırnak ili araştırmanın tüm çalışma gruplarını oluşturmaktadır. Ölçeklerin pilot çalışmaları da dahil olacak şekilde toplamda 173 okul öncesi öğretmeni, 98 çocuk ve 75 aile ile görüşülmüştür. Nicel veriler istatistik paket programı aracılığıyla çözümlenmiştir. Nitel verilerde ise betimsel ve içerik analizi kullanılmıştır. Bu çalışmada, geliştirilen öğretmen ölçeği iki faktörlü yapı göstererek, toplam varyansın % 27,187’sini açıklamaktadır. Dezavantajlı koşullardaki okul öncesi dönem çocuklarının dezavantajlarının farkındalığını Sosyal Adalet ve Eşit Fırsat Boyutu için Cronbach Alfa değeri.80, Ayrımcılık Boyutu için .67 ve ölçeğin toplam puanı için .66 bulunmuştur. değerlendirmek amacıyla oluşturulan çocuk ölçeğinin Cronbach alfa iç tutarlılık katsayısı .602 olarak bulunmuştur. İki ayrı yöntemle pilot sınaması yapılan (kuklalar ile yüz yüze, dijital materyal ile yüz yüze) ölçme aracında uygulama yöntemi açısından dijital materyal lehine istatistiksel anlamlı bir fark olduğu görülmüştür. Sosyoekonomik açıdan dezavantajlı bölgelerdeki çocukların alternatif teknolojik araçlara erişimi kısıtlı olduğundan çalışmada kullanılan dijital materyalin bir uyaran etkisi göstermiş olabileceği düşünülmektedir. Nitel bulgular ve tüm bulguların ışığında geliştirilen öneriler ilgili bölümlerde detaylı olarak açıklanmıştır. Anahtar Sözcükleri: Okul öncesi, sosyal adalet, dezavantajlı çocuklar, fırsat eşitliği, eşitlikçi eğitim, ölçek geliştirme. Preschool education is the most important period that deeply affects thelives of children in the upcoming years. This period also serves as an early intervention function as it aims to reduce the risk factors of disadvantaged children and support their lives through protective factors. In this process, the child tries to eliminate his/her disadvantage under equal conditions with the peers. In this way, he/she integrates into the society. For this, social justice must be ensured in education. The provision of social justice in education is realized with the understanding of equal education.This study, which was designed with a mixed model, consists of two parts. In the first stage of the study, the 'Attitudes of Preschool Teachers Towards Social Justice and Equal Education Scale' was developed in order to investigate the attitudes of preschool teachers towards social justice and equal education who are working with socioculturally and socioeconomically disadvantaged children. In addition, the 'Preschool Children’s Awareness on Education and Life Disadvantages Scale' was developed in order to investigate the awareness of the disadvantages of preschool children. In the second stage of the study, scenario-based semi-structured interviews were conducted with preschool teachers and parents of preschool children to reveal their awareness on the disadvantage.In this study, it was studied with the sociocultural and socioeconomically disadvantaged study group. Şırnak province which is in the last place and category at the socio-economic development list of socioeconomic development ranking of the provinces, index values and development levels, constitutes all the study groups of the research. Including the pilot studies of the scales, interviews were conducted with 173 preschool teachers, 98 children and 75 families. Quantitative data were analyzed through a statistical package program. In the analysis of qualitative data, descriptive and content analysis were used.The scale developed for teachers in this study shows a two-factor structure and explains 27,187% of the total variance. The Cronbach Alpha value for the Social Justice and Equal Opportunity Dimension was .80, .67 for the Discrimination Dimension and .66 for the total of the scale. The Cronbach alpha internal consistency coefficient of the child scale, whichwascreatedtoevaluatetheawareness of thedisadvantages of preschoolchildren in disadvantaged conditions, was found to be .602. It was observed that there was a statistically significant difference in favor of digital material in terms of application method in the measurement tool, which was tested via a pilot study in which two different methods (face to face with puppets, face to face with digital material)used. Since children in socioeconomically disadvantaged places have limited Access to alternative technological tools, it is thought that the digital material used in the study may have had a stimulus effect. The qualitative findings were explained in detail in there levant sections and the suggestions were given in the light of all the findings.Keywords: Preschool, social justice, disadvantaged children, equal opportunity, equal education, scale development.

Bu çalışmanın amacı okul öncesi öğretmenlerinin dinleyici yanıt sistemi kullanım deneyimlerini incelemektir. Bu araştırmada dinleyici yanıt sisteminin öğrencilere katkısının derinlemesine araştırılması için nitel araştırma yöntemlerinden bütüncül durum deseni kullanılmıştır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yönteminin alt tipi olan ölçüt örnekleme yöntemi ile oluşturulmuştur. Çalışma grubu Afyonkarahisar ilinde yer alan ve dinleyici yanıt sistemine sahip olan altı farklı okul öncesi okulunda görev yapan 13 öğretmen ve gözlem yapılan 26 öğrenciden oluşmaktadır. Veri toplama araçlarından görüşme ve gözlem formu ile elde edilen veriler tümevarımsal içerik analizi yöntemi ile analiz edilmiştir. Çalışmanın sonucunda, dinleyici yanıt sisteminin okul öncesi dönemde çocukların dikkatini çektiği, derse olan istekliliklerini ve okula karşı motivasyonlarını artırdığı, eğlenceli bir ortam sunduğundan dolayı çocukların kavramları hoşlarına giderek öğrendiklerine ulaşılmıştır. Bunların yanında dinleyici yanıt sisteminin, bazı durumlarda okula gitmek istememe durumunun ortaya çıkmasına neden olduğu belirtilmiştir. Teknolojiye ilgi duyan çocukların daha kolay uyum sağladığı bir sistem olan dinleyici yanıt sisteminin öğretmenler tarafından derslerin her aşamasında kullanıldığı anlaşılmıştır. Ancak dinleyici yanıt sisteminin kalabalık sınıflarda kullanımının, sınıf ve zaman yönetimini zorlaştırdığı sonucuna varılmıştır. Bu bulgulara dayalı olarak okul öncesi dönemde dinleyici yanıt sisteminin kullanımında dikkat edilmesi gerekenler hakkında öğretmenlere, velilere ve gelecek çalışmalara yönelik araştırmacılara öneriler sunulmuştur. This study aims to examine pre-school teachers' experience of using the audience response system. In this research, holistic case design, one of the qualitative research methods, was used to investigate the contribution of the audience response system to the students in-depth. The study group was formed by the criterion sampling method, a subtype of the purposive sampling method. The study group consists of 13 teachers working in six schools with an audience response system from pre-school schools in Afyonkarahisar province and 26 students who were observed. The data obtained with the interview and observation form, one of the data collection tools, were analyzed with the inductive content analysis method. The results of the study show that the use of the audience response system in the pre-school period attracts the attention of the children, increases their willingness to the lesson, increases their motivation towards the lesson and the school, presents the content with large visuals, and because it provides an entertaining environment, children learn the concepts with pleasure. In addition, it has been stated that the audience response system causes the situation of not wanting to go to school in some cases. It has been understood that the audience response system, which is a system in which children who are interested in technology adapt more quickly, is used by teachers at every stage of the lessons. However, it was concluded that using the audience response system in crowded classrooms makes classroom and time management difficult. Based on these findings, suggestions were made to teachers, parents, and researchers for future studies about the things to consider in using the audience response system in the pre-school period.

Çalışmada, 48-72 aylık çocukların cinsiyetleri, dijital oyunlarda tercih ettikleri içerikler, dijital platformlarda izledikleri video içerikleri ve ebeveynlerinin farklı değişkenlere göre (cinsiyet, yaş, eğitim durumu, gelir durumu, en çok ziyaret ettikleri web sayfası, günde kaç saat dijital platformlarda vakit geçirdikleri) çocukların sosyal davranışlarının incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu Denizli ilinin Pamukkale ilçesinde dezavantajlı bölgelerde bulunan bağımsız devlet anaokullarındaki 2021-2022 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 48-72 ay grubu çocukların araştırmaya gönüllü olarak katılmak isteyen 215 ebeveynleri oluşturmaktadır. Araştırmada “4-6 Yaş Sosyal Davranış Ölçeği” ve kişisel bilgi formu kullanılmıştır. Araştırmada 48-72 aylık çocuklarının sosyal davranışlarında ebeveynlerin cinsiyet, yaş, eğitim durumu, gelir durumu, en çok ziyaret ettikleri web sayfası ile günde kaç saat dijital platformlarda vakit geçirdikleri değişkenleri arasında farklılık yaratıp yaratmadığını belirlemek için t testi ve varyans analizi yapılmıştır. Çocukların dijital platformlarda en çok tercih ettikleri dijital oyunların ve videoların içerikleri incelenmiştir. İzledikleri videoların içerikleri çizgifilm, oyun, youtube, tiktok, eğitici, müzik/dans, belgesel/hayvan ve bebek/kız olarak bölümlendirilmiştir. Dijital oyun içerikleri ise; savaş ve korku, eğitici, yarış/spor, bebek/kız, hayvan besleme, yapı/inşaat, macera/aksiyon olarak bölümlendirilmiştir. Çocukların dijital oyunlardan en çok savaş ve korku ile eğitici olanları oynamayı tercih ederken, videolardan çizgifilmleri ve oyun içerikli olanları izlemeyi tercih ettikleri saptanmıştır. Ebeveynlerin ise; en sık ziyaret ettikleri web sayfasının sosyal medya olduğu ve çoğunluğun dijital platformlarda günde 1-2 saat aralığında zaman geçirdiği bulgulanmıştır. Araştırma sonucunda ebeveynlerin cinsiyet, yaş, gelir durumu ve dijital platformlarda geçirdikleri zaman değişkenlerine göre anlamlı farklılıklar bulunmuştur.

Introduction: There is a need for awareness raising activities from the preschool period about individuals with special needs. Children’s literature offers opportunities to enrich and deepen these studies. Examining the picture storybooks in the preschool period will be useful in increasing the awareness of children regarding individuals with special needs.Method: In this study, preschool picture storybooks published since 2000 about individuals with special needs were analyzed using content analysis. A total of 20 books were included. In this study that was carried out using assessment scales included in the international liteature, the personal characteristics, character traits, character depictions, character development, and information about the point of view of the story, as well as the relationships between characters with and without special needs were examined.Findings: Eight different special need conditions were identified in the 20 picture storybooks. Of the 20 books that were examined, physical disability in six studies, hearing impairment in four studies, intellectual disability in three studies, dyslexia in two studies, attention deficit and hyperactivity disorder in two studies, visual impairment in one study, autism in one study, and speech disorder in one study were the subject.Discussion: While the variety of these conditions were similar to previous studies, the results regarding character development and relationships between characters differed. This study identified picture storybooks that could raise awareness towards individuals with special needs and provided recommendations for reading programs., Giriş: Özel gereksinimli bireylere karşı toplumsal duyarlılığı artırmak ve onların yaşantılarını zorlaştıran birtakım davranışların önüne geçebilmek için okul öncesi dönemden itibaren yapılacak bilinçlendirme çalışmalarına ihtiyaç vardır. Çocuk edebiyatı, bu çalışmaları zenginleştirmek ve derinleştirmek adına olanaklar sunmaktadır. Okul öncesi dönemde, resimli öykü kitapları aracılığı ile gerçekleştirilecek okuma çalışmaları, özel gereksinimli bireylerle ilgili deneyimi olmayan çocukların söz konusu bireylere yönelik duyarlılıklarının artırılmasında yararlı olacaktır.Yöntem: Bu araştırmada, özel gereksinimli bireyleri konu alan ve 2000 yılından itibaren yayımlanmış olan okul öncesi dönem resimli öykü kitapları içerik analizi kullanılarak incelenmiştir. Toplamda 20 kitap bu çalışma kapsamında incelenecek kitaplar listesine dâhil edilmiştir. Uluslararası alanyazında yer bulmuş değerlendirme ölçekleri işe koşularak gerçekleştirilen bu araştırmada, söz konusu kitaplarda yer alan özel gereksinimli bireylerin kişisel özellikleri, karakter özellikleri, karakter tasvirleri, karakter gelişimleri ve hikâyenin bakış açısına ait bilgilerin yanı sıra özel gereksinimi olan ve olmayan karakterler arasındaki ilişkiler incelenmiştir.Bulgular: İncelenen 20 resimli öykü kitabında sekiz farklı özel gereksinim durumu tespit edilmiştir. İncelenen 20 kitabın altısında fiziksel yetersizlik, dördünde işitme yetersizliği, üçünde zihin yetersizliği, ikisinde disleksi, ikisinde dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, birinde görme yetersizliği, birinde otizm, birinde de konuşma bozukluğu konu edilmiştir.Tartışma: İncelenen kitaplardaki özel gereksinim durumlarının çeşitliliği benzer geçmiş araştırmalarla örtüşürken karakter gelişimi ve karakterler arası ilişkilere yönelik sonuçlar farklılık göstermektedir. Bu araştırma, özel gereksinimli bireylere yönelik farkındalık kazandırabilecek resimli öykü kitaplarını belirlemiş ve okuma programı önerilerinde bulunmuştur.

Bu araştırmada çocuk merkezli oyun terapisinin davranış problemi gösteren 48-72 aylık çocukların davranış sorunlarına ve sosyal beceri düzeylerine etkisinin incelenmesi ve bu problemlerle ilintili olduğu düşünülen aile özellikleri, aile katılımı ve aleksitimi gibi faktörlerin ölçülmesi amaçlanmıştır. Bu temel amaç doğrultusunda çalışma iki ayrı bölümde gerçekleştirilmiştir. Birinci bölümde, çocuklardaki davranış problemleri, çocuklar ve ailelerin özellikleri, aile katılımları, ailelerin aleksitimi (duygularını tanıma, ifade ve ayırt etmede zorluk) düzeyleri belirlenmiş ve çocuklardaki davranış problemi varlığının ailelerin özellikleri, aile katılımı ve ailelerin aleksitimi düzeylerine göre değişme durumu incelenmiştir. İkinci bölümde ise çalışmanın birinci bölümünde davranış problemleri olduğu saptanan çocuklar iki gruba ayrılarak bir gruba çocuk merkezli oyun terapisi uygulanmış bir gruba da herhangi bir uygulama yapılmamıştır. Süreçte çocukların davranış problemleri ve sosyal becerilerindeki değişim incelenmiştir. Araştırmanın ilk aşamasında davranış problemi olan çocukları belirlemek ve çocukların davranışlarında etkili olan ailesel faktörleri çeşitli değişkenler açısından incelemek amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden tarama modelinde yer alan ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. İkinci aşamada ise çocuk merkezli oyun terapisinin 48-72 aylık çocukların davranış sorunlarına etkisinin araştırılması amacıyla nicel araştırma yöntemlerinden yarı deneysel desene göre tasarlanmıştır. Araştırma Ordu ili Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarında gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın ilk bölümünün örneklemi belirlenirken seçkisiz olmayan örnekleme yöntemlerinden kolay ulaşılabilir durum örneklemesi kullanılmış ve Ordu ili Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarına devam etmekte olan 48-72 aylık 389 çocuk ve aileleri örneklemi oluşturmuştur. Araştırmanın ikinci bölümünün örneklemi ise amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan ölçüt örnekleme yöntemi ile seçilmiş ve araştırmanın örneklemini Ordu ili Merkez ilçesinde belirlenen Millî Eğitim Bakanlığı’na bağlı okul öncesi eğitim kurumlarına devam etmekte olan 48-72 aylık 18 çocuk ve aileleri oluşturmaktadır. Araştırma verilerinin toplanmasında “Okul Öncesi Davranış Sorunları Tarama Ölçeği”, “Aile Bilgi Formu”, “Aile Katılım Ölçeği”, “Toronto Aleksitimi Ölçeği, “Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği- Öğretmen Formu”, “Okul Öncesi Sosyal Beceri Değerlendirme Ölçeği- Anne Baba Formu” kullanılmış ve davranış problemi olduğu belirlenen çocuklara çocuk merkezli oyun terapisi uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çalışmanın ilk bölümünde 48-72 aylık çocuklarda davranış problemi görülme durumunun anne ve babanın yaşı, annenin eğitim durumu, ailedeki çocuk sayısı, çocuğun doğum sırası, ailenin çocukta gözlediği bir sorun olması durumu gibi bazı özelliklere göre anlamlı olarak farklılaştığı bazılarına göre ise anlamlı bir değişime neden olmadığı (anne ve babanın çocuğa yakınlık durumu, çalışma durumu vb.), davranış problemi görülmeyen çocukların ebeveynlerinin aile katılım düzeylerinin davranış problemi görülen çocukların ebeveynlerinden daha yüksek olduğu, çocuklarda davranış problemi görülme durumunun ailelerinin aleksitimik olma durumundan etkilenmediği belirlenmiştir. Çalışmanın ikinci bölümünde ise okul öncesi davranış sorunları tarama ölçeği ön-test, son-test ve izleme testleri incelendiğinde çocuk merkezli oyun terapisinin deney grubundaki çocukların davranış problemlerinde anlamlı bir azalmaya neden olurken herhangi bir uygulama yapılmayan kontrol grubundaki çocukların davranış problemlerinde bir azalma görülmediği tespit edilmiştir. Buna ek olarak sosyal beceri değerlendirme ölçeğinin hem öğretmen hem de anne baba formu sonuçları göstermiştir ki çocuk merkezli oyun terapisi, deney grubundaki çocukların sosyal becerilerinde anlamlı bir artışa neden olurken kontrol grubundaki çocukların sosyal becerilerinde anlamlı bir artışa neden olmamaktadır. Yapılan izleme testleri ile de bu etkilerin kalıcı olduğu belirlenmiştir. In this study, it was aimed to examine the effects of child-centered play therapy on behavioral problems and social skill levels of 48-72 months old children with behavioral problems and to measure factors such as family characteristics, family involvement and alexithymia that are thought to be related to these problems. In line with this main purpose, the study was carried out in two separate sections. In the first section, behavioral problems in children, characteristics of children and families, family involvement, families' alexithymia (difficulty recognizing, expressing and distinguishing emotions) levels were determined and the change in the presence of behavioral problems in children according to family characteristics, family involvement and families' alexithymia levels was examined. In the second section of the study, the children who were found to have behavioral problems in the first part of the study were divided into two groups, and one group was given child-centered play therapy, and no application was made to the other group. In the process, children's behavioral problems and changes in social skills were examined.In the first stage of the study, the relational screening model, which is one of the quantitative research methods, was used in order to identify children with behavioral problems and to examine the familial factors that affect children's behavior in terms of various variables. In the second stage, it was designed according to a quasi-experimental design, which is one of the quantitative research methods, in order to investigate the effect of child-centered play therapy on behavioral problems of 48-72 months old children. The research was carried out in pre-school education institutions affiliated to the Ministry of National Education in Ordu province. While determining the sample of the first part of the study, easily accessible case sampling, which is one of the non-random sampling methods, was used and the sample consisted of 389 children aged 48-72 months and their families attending pre-school education institutions affiliated to the Ministry of National Education in Ordu. The sample of the second part of the study was chosen by the criterion sampling method, which is one of the purposive sampling methods, and the sample of the study consists of 18 children aged 48-72 months and their families, who are attending pre-school education institutions affiliated to the Ministry of National Education, determined in the central district of Ordu province.In collecting research data, \"Preschool Behavior Problems Screening Scale\", \"Family Information Form\", \"Family Participation Scale\", \"Toronto Alexithymia Scale\", \"Preschool Social Skills Assessment Scale-Teacher Form\", \"Preschool Social Skills Assessment Scale-Mother Father Form” was used. In addition, child-centered play therapy was applied to children who were determined to have behavioral problems. According to the results of the research; In the first part of the study, the presence of behavioral problems in 48-72 month-old children differed significantly according to some characteristics such as the education level of the mother, the number of children in the family, the birth order of the child, and the presence of a problem observed by the family in the child, but it did not cause a significant change according to some (parent's age, proximity to the child, employment status, etc.) were determined. It was determined that the family involvement levels of the parents of the children without behavioral problems were higher than the parents of the children with behavioral problems, and the behavior problem in children was not affected by the alexithymia of their families. In the second part of the study, when the pre-test, post-test and follow-up tests of the preschool behavioral problems screening scale were examined, it was determined that while child-centered play therapy caused a significant decrease in the behavior problems of the children in the experimental group, there was no decrease in the behavior problems of the children in the control group who did not receive any application. In addition, the results of both the teacher and parent form of the social skills assessment scale showed that child-centered play therapy is an effective tool in correcting the behavioral problems of 48-72 months old children, and this improvement has a lasting effect.

Bu araştırmada, bilgisayar destekli eğitim programının yaşları 4 ile 5 arasında olan ve okul öncesi eğitimi veren bir ortaokula giden çocukların görsel algı becerilerine etkisi incelenmiştir. Araştırmanın çalışma grubu, Konya ili, Selçuklu ilçesi bünyesinde bulunan bir ortaokula ait ana sınıflarından seçilen, yaşları 4 ile 5 arasında olan okul öncesi dönemdeki çocuklardan oluşmuştur. Araştırmanın deney ve kontrol grubu yirmişer kişilik okul öncesi çocuk gruplarıdır. Deney grubuna 13 hafta süren görsel algılarını desteklemeye yönelik “Bilgisayar Destekli Eğitim” programı uygulanmıştır. Bu eğitim programında görsel algının beş alt düzeyi (el-göz koordinasyonu, şekil sabitliği, şekilzemin ayrımı, mekânda konum ve mekânsal ilişkiler) ele alınmıştır. Araştırmada deney ve kontrol grubundaki okul öncesi çocukların görsel algı becerilerini tespit etmek amacıyla “Frostig Görsel Algı Testi” kullanılmıştır. Bu araştırma sonucunda elde edilen veriler SPSS 26 kullanılarak çözümlenmiş ve istatistiksel veriler toplanmıştır. Verilerin çözümlenmesinde Man-Whitney U testi ve Wilcoxon İşaretli Sıralar testi kullanılmıştır. Bu araştırmadaki bulgulara göre; bilgisayar destekli eğitim programı ile görsel algı eğitimi alan deney grubu okul öncesi çocukların son test puan ortalamalarının, kontrol grubu okul öncesi çocukların son test puan ortalamalarına göre istatistiksel olarak fark edilir miktarda yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır., In this study, the effect of the computer-assisted education program on the visual perception skills of children aged 4 to 5 and attending a secondary school providing preschool education was investigated. The study group of the research consisted of preschool children aged between 4 and 5 who were selected from the kindergartens of a secondary school in Konya province, Selçuklu district. The experimental and control groups of the research are groups of twenty preschool children each. The "Computer Aided Education" program was applied to the experimental group to support their visual perceptions, which lasted for 13 weeks. In this training program, five sub-levels of visual perception (hand-eye coordination, shape stability, figure-ground distinction, location in space and spatial relations) are discussed. "Frostig Visual Perception Test" was used to determine the visual perception skills of preschool children in the experimental and control groups. The data obtained as a result of this research were analyzed using SPSS 26 and statistical data were collected. Man-Whitney U test and Wilcoxon Signed Ranks test were used to analyze the data. According to the findings of this research; It was concluded that the post-test mean scores of the pre-school children in the experimental group who received visual perception training with the computer-assisted education program were statistically significantly higher than the post-test mean scores of the pre-school children in the control group.

Yüksek Lisans Tezi, Bu çalışmanın temel amacı okul öncesi öğretmen adaylarının dijital vatandaşlık ile 21. Yüzyıl Becerileri özyeterlilik algıları arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Araştırmada dijital vatandaşlık ile 21. Yüzyıl becerileri özyeterlilik algıları, öğretmen adaylarının sınıf düzeyi ve günlük ortalama internet kullanım süresi değişkenleri açısından karşılaştırılmıştır. Çalışmaya Konya Necmettin Erbakan Üniversitesi ve Aydın Adnan Menderes Üniversitesi 2021-2022 eğitim öğretim yılında öğrenim görmekte olan 413 okul öncesi öğretmen adayı katılmıştır. Araştırma verilerinin toplanması için öğretmen adaylarına “Demografik Bilgi Formu”, Kuş, Güneş, Başarmak ve Yakar tarafından 2017’de geliştirilen “Dijital Vatandaşlık Ölçeği”, Anagün, Atalay, Kılıç, Yaşar tarafından 2016’da geliştirilen “21. Yüzyıl Becerileri Özyeterlilik Algısı Ölçeği” ölçme araçları uygulanmıştır. Araştırma sonuçlarına göre çalışmaya katılan okul öncesi öğretmen adaylarının dijital vatandaşlık algısı ile 21. yüzyıl becerileri özyeterlilik algısı toplam puanlar arasında anlamlı bir ilişki bulunmuştur. Araştırma sonucunda dijital vatandaşlık ölçeği toplam puanları, 21. Yüzyıl becerileri özyeterlilik algısı ölçeği toplam puanları üzerindeki varyansın %22’sini açıkladığı tespit edilmiştir (R2=.22). Bununla beraber dijital vatandaşlık ölçeği alt boyutları, 21. yüzyıl becerileri özyeterlilik algısı ölçeği toplam puan varyansın %24’ünü açıkladığı sonucuna ulaşılmıştır (R2=.24)., The main purpose of this study is to examine the relationship between pre-school teacher candidates' perceptions of digital citizenship and 21st Century Skills self-efficacy. In the study, digital citizenship and 21st century skills self-efficacy perceptions were compared in terms of the variables of pre-service teachers' grade level and daily average internet usage time. 413 pre-school teacher candidates studying at Konya Necmettin Erbakan University and Aydın Adnan Menderes University in the 2021-2022 academic year participated in the study. In order to collect the research data, "Demographic Information Form" was given to teacher candidates, "Digital Citizenship Scale" developed by Kuş, Güneş, Başarmak and Yakar in 2017, and "21st Century Scale" developed by Anagün, Atalay, Kılıç, Yaşar in 2016. Century Skills Self-Efficacy Perception Scale” measurement tools were applied. According to the results of the research, a significant relationship was found between the preschool teacher candidates' digital citizenship perception and 21st century skills self-efficacy perception total scores. As a result of the research, it was determined that the total scores of the digital citizenship scale explained 22% of the variance on the total scores of the 21st century skills self-efficacy perception scale (R2=.22). However, it was concluded that the sub-dimensions of the digital citizenship scale, 21st century skills selfefficacy perception scale explained 24% of the total score variance (R2=.24).

Bu araştırma, Covid-19 Pandemisi sürecinde okul öncesi eğitime yeni başlamış olan özel gereksinimli çocukların okula uyum düzeylerini incelemek amacıyla yürütülmüştür. Araştırmaya İstanbul ilinde sınıfında okul öncesi eğitime yeni başlayan özel gereksinimli öğrencisi olan 115'i kadın, 18'i erkek olmak üzere toplam 133 öğretmen katılmıştır. Araştırmanın amacı kapsamında, katılımcılara Demografik Bilgi Toplama Formu ve Okula Uyum Öğretmen Derecelendirme Ölçeği Kısa Formu (OUÖDÖ-KF) çevrimiçi olarak uygulanmıştır. Nicel verilerin toplandığı bu araştırmada ilişkisel tarama modeli ve betimleyici model kullanılmıştır. Veriler SPSS 25.0 ile analiz edilmiştir. Normal dağılım şartlarının sağlandığı durumlarda Pearson, sağlanamadığı durumlarda ise Spearman korelasyon katsayıları kullanılmıştır. Katılımcılardan toplanan veriler; t-testi, varyans analizi, Kruskal-Wallis Testi ve Mann-Whitney U Testi ile analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre, çocuğun okula uyum düzeyi ile çocuğun yaşı arasında düşük düzey de olsa pozitif, özel eğitim hizmetlerinden yararlanmaya başladığı yaş ile negatif korelasyon bulunmuştur. Fakat çocuğun cinsiyeti ve haftalık aldığı özel eğitim ders saati ile okula uyum düzeyleri arasında anlamlı bir ilişki bulunamamıştır. Bulgular ışığında, ileride yapılacak olan araştırmalar ve uygulamalara yönelik öneriler de tartışılmıştır.