Search

Amaç: Çalışmanın amacı, metabolik sendromda egzersizin (EG) ve kalori kısıtlamasının (KK) kardiyovasküler hemodinamiye, erektil fonksiyona ve antioksidan sistem parametrelerine etkilerini incelemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 3 aylık erkek Sprague sıçanlar kullanılmıştır. Hayvanlar 5 gruba (Kontrol, MS, MS+KK, MS+EG, MS+KK+EG) ayrılmıştır. 3 ay süreyle % 10 luk furktoz solüsyonu uygulanarak metabolik sendrom modeli oluşturulmuştur. Sonrasında 6 hafta süreyle %40 kalori kısıtlaması ve yüzdürme uygulanmıştır. Deney başında, 3. ayında ve sonunda vücut ağırlıkları, kan şeker ve kan basıncı ölçümleri yapılmıştır. Dekapitasyon sonrası, kan ve doku (kalp, aort ve korpus kavernozum) örnekleri alınmıştır. Kanda sitokin değerleri, dokularda antioksidan ve oksidatif stres parametreleri incelenmiştir. Aort ve korpus kavernozum dokularında izole organ banyosunda izometrik kasılma çalışmaları yapılmıştır. Bulgular Graphpad Prism v5 programı ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Egzersiz ve kalori kısıtlaması uygulanan metabolik sendromlu hayvanlarda kan basıncında anlamlı değişiklik gösterilmiştir. Bu uygulamaların aort ve korpus kavernosum dokularının kasılma-gevşeme yanıtlarında, ayrıca oksidatif stres parametrelerinden malondialdehit, glutatyon ve superoksid dismutaz düzeylerinde olumlu etkileri olduğu belirlenmiştir. Sonuçlar: Egzersiz ve kalori kısıtlamasının metabolik sendromda kardiyovasküler hemodinamide ve oksidatif stres parametrelerinde iyileşme sağlamıştır.Anahtar Sözcükler: Metabolik sendrom, egzersiz, kalori kısıtlaması, erektil fonksiyon, kardiyovasküler hemodinami, antioksidan sistem Aim: The aim study is the examine the effect of exercise and caloric restriction to cardiovascular hemodynamics, erectile function and antioxidant system parameters in metabolic syndrome.Material and Method: Male Sprague rats were used in our study. The animals were divided into five categories; (Control MS, MS+CR, MS+EXE, MS+CR+EXE). The metabolic syndrome model was created by use of %10 fructose solution for three months. After then, swimming exercise and %40 caloric restriction applied for for six weeks. At the beginning, at the end of third month and at the end of experiment; body weight, blood sugar and blood pressure measurements were performed. At the begining and last, blood pressure of the animals were measurered. After decapitation, blood and tissue (heart, aorta and corpus cavernosum) samples were collected. In blood, cytokine levels and in tissue samples antioxidant and oxidative stress parameters were examined. In isolated tissue bath, isometric contraction study was performed with aorta and corpus cavernosum tissues. Data was assessed with Graphpad Prism v5 program.Results: Significant difference was shown in blood pressure of metabolic syndrome animals applied exercise and caloric restriction. Contraction-relaxation responses of aorta and corpus cavernosum oxidative stres parameters like melondialdehyde, glutathione, superoxide dismutase showed significant improvements. Conclusion: Exercise and caloric restriction improved cardiovascular hemodynamics and provided benefits in apoptotosis, oxidative stres parameters. In future studies, long term applications will be planned.Key Words: metabolic syndrome, exercise, caloric restriction, erectile function, cardiovascular hemodynamics, antioxidant system 80

Amaç: Çalışmanın amacı, yaşlanmada egzersizin (Egz) ve kalori kısıtlamasının (KK) kardiyovasküler hemodinamiye, erektil fonksiyona ve antioksidan sistem parametrelerine etkilerini incelemektir. Gereç ve Yöntem: Çalışmada hayvanlar 3 aylık ve 15 aylık (Yaşlı-sed, Yaşlı+KK, Yaşlı+Egz, Yaşlı+KK+Egz) gruba ayrılmışlar ve yaşlı gruplara 6 hafta süresince %40 KK ve yüzdürme uygulanmıştır. Deney başında ve sonunda kan basıncı ve EKO ölçümleri yapılmıştır. Dekapitasyon sonrası, kan ve doku (kalp, aort ve korpus kavernozum) örnekleri alınmıştır. Kanda oksidan hasar göstergeleri, dokularda apoptotik belirteçler, antioksidan ve oksidatif stres parametreleri incelenmiştir. Aort ve korpus kavernozum dokularında izole organ banyosunda izometrik kasılma çalışmaları yapılmıştır. Dokular, histolojik olarak ışık mikroskopunda incelenmiştir. Bulgular Graphpad Prism v5 programı ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Egzersiz ve kalori kısıtlaması uygulanan yaşlı hayvanların kan basıncında anlamlı değişiklik gösterilmiştir. Bu uygulamaların aort ve korpus kavernosum dokularının kasılma-gevşeme yanıtlarında, kalp, aort ve korpus kavernosum dokularında apoptotik belirteçlerden kaspaz-3, Bax, Bcl-xL, ve p53 ve ayrıca oksidatif stres parametrelerinden 8-OHdG, malondialdehit, glutatyon ve süperoksit dismutaz düzeylerinde olumlu etkileri olduğu belirlenmiştir. Dokulardaki histolojik incelemelerde de biyokimyasal incelemeleri destekler şekildedir. Ayrıca, yaşlanmayla azalan NOS aktivitesi, cGMP ve eNOS ve artan iNOS düzeyinin egzersiz ve kalori kısıtlaması uygulaması ile düzeldiği belirlenmiştir.Sonuçlar: Egzersiz ve kalori kısıtlamasının yaşlanmada kardiyovasküler hemodinamide, apoptotik, oksidatif stres parametrelerinde iyileşme sağlamıştır. Aim: The aim study is the examine the effect of exercise and caloric restriction to cardiovascular hemodynamics, erectile function and antioxidant system parameters.Material and Method: In the study, animals were seperated as 3 month-aged and 15 month-aged (O-SED, O-CR, O-EXE, O-CR-EXE) groups and during 6 weeks, 40% CR and swimming were administered to aged animals. At the begining and last, blood pressure and ECHO of the animals were measured. After decapitation, blood and tissue (heart, aorta and corpus cavernosum) samples were collected. In blood, oxidative damage parameters and in tissue samples apoptotic, antioxidant and oxidative stress parameters were examined. In isolated tissue bath, isometric contraction study was performed with aorta and corpus cavernosum tissues. Tissues were examined as histologically at light microscopy. Data was assessed with Graphpad Prism v5 program.Results: Significant difference was shown in blood pressure of old animals applied exercise and caloric restriction. Contraction-relaxation responses of aorta and corpus cavernosum and apoptotic parameters like caspase-3, Bax, Bcl-xL and p53, oxidative stres parameters like 8-OHdG, melondialdehyde, glutathione, superoxide dismutase and in histological examinations of heart, aorta and corpus cavernosum tissues showed significant improvements. NOS activity, cGMP, and eNOS levels that decreased and iNOS level increased with aging showed normalization with exercise and caloric restriction. Conclusion: Exercise and caloric restriction improved cardiovascular hemodynamics and provided benefits in apoptosis, oxidative stres parameters. In future studies, long term applications will be planned. 163

1.ÖZETSisplatin’e bağlı ürogenital organ toksisitesine karşı kuversetinin olası koruyucu etkilerinin incelenmesiAmaç: Çalışmanın amacı, sisplatin’e bağlı ürogenital organ toksisitesine karşı kuversetinin olası koruyucu etkilerinin incelemektir.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 4 aylık erkek sıçanlar kullanılmıştır. Hayvanlar 4 gruba (kontrol+ SF, kontrol+kuversetin, sisplatin+SF, sisplatin+kuversetin) ayrılmıştır. Hayvanlara eter anestezisi uygulanarak oral gavaj aracılığı ile 21 gün boyunca SF ve kuversetin uygulanmıştır. Dekapitasyon sonrası kan ve doku (böbrek, mesane, testis ve korpus kavernozum) örnekleri alınmıştır. Kanda DNA hasarı, dokularda apoptotik belirteçler, antioksidan ve oksidatif stres parametreleri incelenmiştir. Mesane ve korpus kavernozum dokularında izole organ banyosunda izometrik kasılma çalışmaları yapılmıştır. Bulgular Graphpad Prism v5 programı ile değerlendirilmiştir.Bulgular: Yapılan izometrik kasılma çalışmaları sonucu korpus kavernozum ve mesane dokularının kasılmalarında iyileşme gözlemlenirken, kavernoz dokunun gevşeme yanıtları incelendiğinde kuversetinin herhangi iyileştirici etkisi gözlemlenmemiştir. Alınan dokularda, apoptotik belirteçlerden kaspaz-3 ve oksidatif stres parametrelerinden 8-OHdG, malondialdehit, glutatyon, süperoksit dismutaz düzeylerinde olumlu etkileri olduğu belirlenmiştir. Sonuç: Sisplatin’e bağlı ürogenital organ toksisitesine karşı kuversetinin koruyucu etkileri gözlemlenmiştir.Anahtar sözcükler: Sisplatin, kuversetin, antioksidan sistem, apoptoz, ürogenital organlar.2.SUMMARYInvestigation of the possible protective effects of quersetin against cisplatin-induced urogenital organ toxicity.Aim: The aim of this study is investigate of the possible protective effects of quersetin against cisplatin-induced urogenital organ toxicity.Material and Method: In the study, animals were divided into 4 groups (control+SF, control+quercetin, cisplatin+ SF, cisplatin+quercetin). For 21 days, quercetin and SF was administered to the animals via oral gavage under ether anesthesia. After decapitation, blood and tissue (kidney, bladder, testis, corpus cavernosum) samples were collected. In blood DNA damage and in tissue samples apoptotic, antioxidant and oxidative stress parameters were examined. In isolated tissue bath, isometric contraction study was perfomed with corpus cavernosum and bladder tissues. Data was assessed with Graphpad Prism v5 program.Results: As a result of performed isometric contraction of the corpus cavernosum and bladder tissues improvements was observed but when we examined cavernosum tissue’s relaxation responses, there was not any healing effects of quercetin. Apoptotic parameter caspase-3 and oxidative stress parameters, 8-OHdG, malondialdehyde, glutathione, superoxide dismutase showed significant improvements.Conclusion: Quercetin improved cisplatin dependent reproductive organ toxicity and provided benefits in apoptosis, oxidative stress parameters.Key Words: Cisplatin, quercetin,antioxidant system,apoptosis, reproductive organ

Sıçanlarda renovasküler hipertansiyonun neden olduğu doku hasarına ve hemodinamik değişikliklere karşı Nigella sativa’ nın koruyucu etkilerinin araştırılması.ÖZETBu çalışmada renovasküler hipertansiyon (RVH) nedenli böbrek, kalp ve beyin dokularında oluşan hasara karşı nigella sativanın koruyucu etkileri araştırılmıştır. Sham (n=8) veya 2B-1K operasyonu yapılan Wistar albino sıçanlarına operasyonun 3. haftasından başlayarak devam eden 4 hafta süresince intraperitoneal olarak nigella sativa (0.2 mg/kg/gün; n=8) veya ayçiçek yağı verilmiştir. Kalp fonksiyonlarını değerlendirmek için indirek kan basıncı ölçümleri ve ekokardiyografik görüntüleme yapılmıştır. 7. haftanın sonunda sıçanlar dekapite edilerek kan ve doku (kalp, beyin, böbrek) örnekleri alınmıştır. 2B-1K hipertansiyon, kan basıncını artırarak ve sol ventrikül fonksiyonunu azaltarak, periferal hedef organlardaki oksidatif doku hasarının göstergesi olan kalp, böbrek ve beyin dokularında glutatyon ve Na+/K+-ATPaz’da önemli ölçüde düşüş yapmış aynı zamanda lipid peroksidasyonu artırmıştır. Ayrıca endotelyal nitrik oksit sentaz (eNOS) ve indüklenebilir (iNOS) seviyeleri de 2B-1K’ye bağlı olarak değişmiştir. Bunlara ek olarak serumda asimetrik dimetilarjinin (ADMA) seviyesi artmış ve nitrik oksit seviyesi ise azalmıştır. NS ile 4 haftalık tedavi sonunda incelenen parametrelerin değerleri geri çevrilmiş; endojen antioksidanların artışı ve lipid peroksidasyonun inhibisyonu ile hedef organlardaki hipertansiyon indüklü oksidatif hasar düzelmiş ve kardiyovasküler fonksiyonlar iyileştirilmiştir. Protective effects of Nigella sativa against tissue damage and hemodynamic changes caused by renovascular hypertension in rats.SUMMARYIn the present study the protective effects of nigella sativa against renovascular hypertension (RVH)- induced kidney, heart and brain tissue damage were investigated. Wistar albino rats were divided into sham-operated (n=8) or 2B-1K groups, in which rats received either intraperitoneally nigella sativa (0.2 mg/kg/day; n=8), or vehicle (sunflower oil, n=8) starting by the 3rd week of the operation for the consecutive 4 weeks. Indirect blood pressure recordings and echocardiographic imaging were made to evaluate the cardiac function. At the end of the 7th week, the animals were decapitated and blood and tissue (heart, brain, kidney) samples were taken. 2K1C hypertension resulted in increased blood pressure, and reduced left ventricular function, leading to increased lipid peroxidation concomitant with significant reductions in glutathione, Na+/K+-ATPase in the cardiac, renal and brain tissues, indicate the presence of oxidative tissue damage in peripheral target organs. Furthermore endothelial nitric oxide synthase (eNOS) and inducible nitric oxide synthase (iNOS) levels were found to be altered due to 2B-1K. In addition, asymmetric dimethylarginine (ADMA) levels increased and nitric oxide levels were decreased in serum samples. On the other hand, 4-week treatment with NS reversed all the measured parameters, ameliorated hypertension-induced oxidative injury in the target organs and improved cardiovascular functions through the augmentation of endogenous antioxidants and the inhibition of lipid peroxidation by maintaining a balance in oxidant/antioxidant status.

Bu çalışmada deney hayvanlarında safra kanalı bağlama (SKB) yöntemi ile deneysel olarak oluşturulan sıçan siroz modelinde karaciğer dokusunda meydana gelen oksidan hasar ve fonksiyonel değişiklikler incelenerek, çörek otu (Nigella sativa, ÇO) yağı' nın bu değişiklikler üzerindeki olası koruyucu etkilerinin biyokimyasal ve histolojik yöntemlerle araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Wistar albino sıçanlardan 3 grup oluşturuldu. Gruplar: 1- Yalancı-operasyon yapılan ve intraperitonel (i.p.) serum fizyolojik uygulanan kontrol grubu, 2- Safra kanalı bağlanan (SKB) ve i.p. serum fizyolojik injeksiyonu yapılan sıçanlar, 3- SKB ve i.p. olarak 10 mg/kg/gün ÇO uygulanan grup. Safra kanalı bağlanan ve yalancı operasyon yapılan hayvanlarda tüm uygulamalara 28 gün devam edildi. Deney sonunda sıçanlar dekapite edilerek kan ve karaciğer doku örnekleri alındı. Kan örneklerinde laktat dehidrojenaz (LDH), aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), karaciğer dokusundan alınan örneklerde glutatyon (GSH), malondialdehit (MDA) düzeyleri, myeloperoksidaz (MPO) aktiviteleri ile kollajen içeriği tayin edildi.Sonuçlar incelendiğinde SKB sıçanların karaciğer dokusunda siroza bağlı olarak MDA, MPO, kollajen ve serumda ölçülen AST ve ALT ile doku hasarının bir göstergesi olan LDH değerleri artarken karaciğer fonksiyonlarının da bozulduğu belirlendi. Buna karşılık ÇO yağı uygulamasının incelenen biyokimyasal parametrelerdeki değişiklikleri geri çevirdiği belirlendi. Histolojik sonuçlar da biyokimyasal parametrelere uyum sağlar bir şekilde SKB sıçanlarda hasarı ve ÇO yağı ile tedavi yapılan grupta ise düzelmeyi gösterdi. Bu sonuçlar, ÇO yağı uygulamasının sirozun neden olduğu karaciğer dokusundaki hasarı ve fonksiyonel bozulmayı önleyerek siroz hastalarının yaşam kalitesini düzeltebileceğini ve mortalite riskini azaltabileceğini düşündürmektedir. The aim of this study was to investigate the possible protective role of Nigella sativa oil on bile duct ligation-induced jaundice in the rats. The protective effect of NS was investigated by measuring the oxidative damage and the functional changes in the liver by using biochemical and histological parameters. Wistar albino rats were divided into three groups. Groups were as follows: 1- Sham operated and intraperitoneally (i.p.) saline (%0.9 NaCl) injected control group. 2- Bile-duct ligated and i.p. saline-treated group, 3- Bile-duct ligated and i.p. 10 mg/kg/day Nigella sativa (NS) oil treated group. Treatments were continued for 28 days. At the end of the experimental period rats were decapitated and blood and liver samples were taken. In the blood samples lactate dehydrogenase (LDH), an index of generalized tissue damage, and hepatic function tests, namely, aspartate aminotransferase (AST) and alanine aminotransferase (ALT) determination were carried out, while in the liver tissue samples glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA) and collagen levels and myeloperoxidase (MPO) activity were assayed. In saline-treated BDL group, there were alterations in all of the studied biochemical parameters and these were reversed with NS oil treatment. Histological results also support these findings. The present results indicate that NS oil treatment could prevent cirrhosis induced changes and ameliorate the quality of life in jaundiced patients and reduce mortality. 70

Bu çalışmada doksorubisinin neden olduğu kardiyotoksisite ve hemodinamik değişiklikler incelenerek, resveratrolün bu değişiklikler üzerindeki olası koruyucu etkilerinin biyokimyasal ve histolojik yöntemlerle araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Wistar albino sıçanlardan 4 grup oluşturuldu. İlk gruptaki sıçanlara sadece serum fizyolojik, ikinci gruba resveratrol (RVT), diğer gruplara doksorubisin (DOKS) ve DOKS + RVT uygulandı. Serum fizyolojik ve RVT, DOKS uygulamasından 2 hafta önce uygulanmaya başlandı. DOKS uygulaması sonrasında hayvanlar 3 hafta gözlendi. Deney başlangıcı ve sonunda tüm gruplardaki hayvanların kan basıncı, kalp hızları ve vücut ağırlıkları kaydedildi. 7 hafta sonunda sıçanlar dekapite edilerek kan ve doku (kalp) örnekleri alındı. Tüm gruplardan alınan kan örneklerinde sitokin (İL-1beta, TNF-alfa), laktat dehidrojenaz (LDH), kreatin kinaz (KK), aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), total antioksidan kapasite (AOC), 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin (8-OHdG), trigliserid (TG), total kolesterol (TC), kan üre azotu (BUN) ve kreatinin, kalp dokusundan alınan örneklerde glutatyon (GSH), malondialdehit (MDA) düzeyleri, miyeloperoksidaz (MPO) ve Na+/K+-ATPaz aktiviteleri ile kollajen içeriği tayin edildi. Sonuçlar incelendiğinde DOKS grubunda bulunan sıçanların kalp hızları ve kan basınçlarının kontrol grubuna göre anlamlı olarak düştüğü, DOKS + RVT grubunda ise bu düşüşün önlendiği görüldü. Serumda yapılan incelemelerde DOKS uygulamasının incelenen biyokimyasal parametrelerde meydana getirdiği değişikliklerin RVT tedavisi ile anlamlı olarak düzeldiği gözlendi. Benzer şekilde kalp dokusunda artan malondialdehit ve kollajen düzeyleri ile miyeloperoksidaz aktivitesinin, azalan Na+/K+-ATPaz aktivitesi ve glutatyon düzeylerinin ise RVT tedavisi ile geri çevrildiği ve kontrol değerlere yaklaştığı belirlendi. Bu sonuçlar, resveratrol uygulamasının doksorubisinin neden olduğu değişiklikleri önleyerek doksorubisine bağlı kalp yetmezliği gelişen hastaların yaşam kalitesini düzeltebileceğini ve mortalite riskini azaltabileceğini düşündürmektedir. The aim of this study was to investigate the possible protective role of resveratrol on doxorubicin-induced cardiotoxicity and hemodynamic changes using biochemical and histological parameters. Wistar albino rats were divided into four groups. First group was administered saline only and served as control. The second group was treated with resveratrol (RVT); and the other groups were treated with doxorubicin (DXR) or DXR plus RVT, respectively. RVT or saline treatment was done 2 weeks before DXR administration. Rats were observed after a 3-week post-treatment period. Blood pressure, heart rate and body weight were monitored for all groups at the begining and at the end of experiment. After 7 weeks rats were decapitated. Trunk blood was taken for the determination of cytokines (IL-1beta, TNF-alpha), lactate dehydrogenase (LDH), creatine kinase (CK), aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), total antioxidant capacity (AOC), 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG), triglyceride (TG), total cholesterol (TC), blood urea nitrogen (BUN) and creatinine, while the heart samples were obtained to measure glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA) and collagen levels, myeloperoxidase (MPO) and Na+/K+-ATPase activity. In saline-treated DXR group, there were alterations in all of the studied biochemical parameters which were also reversed with RVT treatment. Furthermore, DOX treatment causes increase in the heart MDA, MPO and collagen content while GSH and Na+/K+-ATPase activities were decreased. On the other hand, these DXR-induced biochemical changes in the heart tissue were reversed significantly with RVT treatment. The present results indicate that RVT administration could prevent DXR-induced changes and ameliorate quality of life in patients with DXR-induced heart failure and reduce mortality. 82

ÖZETBu çalışmada doksorubisinin neden olduğu kardiyotoksisite ve hemodinamik değişiklikler incelenerek, resveratrolün bu değişiklikler üzerindeki olası koruyucu etkilerinin biyokimyasal ve histolojik yöntemlerle araştırılması amaçlanmıştır. Bu amaçla Wistar albino sıçanlardan 4 grup oluşturuldu. İlk gruptaki sıçanlara sadece serum fizyolojik, ikinci gruba resveratrol (RVT), diğer gruplara doksorubisin (DOKS) ve DOKS + RVT uygulandı. Serum fizyolojik ve RVT, DOKS uygulamasından 2 hafta önce uygulanmaya başlandı. DOKS uygulaması sonrasında hayvanlar 3 hafta gözlendi. Deney başlangıcı ve sonunda tüm gruplardaki hayvanların kan basıncı, kalp hızları ve vücut ağırlıkları kaydedildi. 7 hafta sonunda sıçanlar dekapite edilerek kan ve doku (kalp) örnekleri alındı. Tüm gruplardan alınan kan örneklerinde sitokin (İL-1beta, TNF-alfa), laktat dehidrojenaz (LDH), kreatin kinaz (KK), aspartat aminotransferaz (AST), alanin aminotransferaz (ALT), total antioksidan kapasite (AOC), 8-hidroksi-2'-deoksiguanozin (8-OHdG), trigliserid (TG), total kolesterol (TC), kan üre azotu (BUN) ve kreatinin, kalp dokusundan alınan örneklerde glutatyon (GSH), malondialdehit (MDA) düzeyleri, miyeloperoksidaz (MPO) ve Na/K-ATPaz aktiviteleri ile kollajen içeriği tayin edildi. Sonuçlar incelendiğinde DOKS grubunda bulunan sıçanların kalp hızları ve kan basınçlarının kontrol grubuna göre anlamlı olarak düştüğü, DOKS + RVT grubunda ise bu düşüşün önlendiği görüldü. Serumda yapılan incelemelerde DOKS uygulamasının incelenen biyokimyasal parametrelerde meydana getirdiği değişikliklerin RVT tedavisi ile anlamlı olarak düzeldiği gözlendi. Benzer şekilde kalp dokusunda artan malondialdehit ve kollajen düzeyleri ile miyeloperoksidaz aktivitesinin, azalan Na/K-ATPaz aktivitesi ve glutatyon düzeylerinin ise RVT tedavisi ile geri çevrildiği ve kontrol değerlere yaklaştığı belirlendi. Bu sonuçlar, resveratrol uygulamasının doksorubisinin neden olduğu değişiklikleri önleyerek doksorubisine bağlı kalp yetmezliği gelişen hastaların yaşam kalitesini düzeltebileceğini ve mortalite riskini azaltabileceğini düşündürmektedir.Anahtar Sözcükler: Apoptozis, doksorubisin, kardiyomiyopati, oksidatif hasar, resveratrol 2. SUMMARYProtective effects of resveratrol against doxorubicin-induced cardiotoxicity and hemodynamic changes in rats. The aim of this study was to investigate the possible protective role of resveratrol on doxorubicin-induced cardiotoxicity and hemodynamic changes using biochemical and histological parameters. Wistar albino rats were divided into four groups. First group was administered saline only and served as control. The second group was treated with resveratrol (RVT); and the other groups were treated with doxorubicin (DXR) or DXR plus RVT, respectively. RVT or saline treatment was done 2 weeks before DXR administration. Rats were observed after a 3-week post-treatment period. Blood pressure, heart rate and body weight were monitored for all groups at the begining and at the end of experiment. After 7 weeks rats were decapitated. Trunk blood was taken for the determination of cytokines (IL-1beta, TNF-alpha), lactate dehydrogenase (LDH), creatine kinase (CK), aspartate aminotransferase (AST), alanine aminotransferase (ALT), total antioxidant capacity (AOC), 8-hydroxy-2'-deoxyguanosine (8-OHdG), triglyceride (TG), total cholesterol (TC), blood urea nitrogen (BUN) and creatinine, while the heart samples were obtained to measure glutathione (GSH), malondialdehyde (MDA) and collagen levels, myeloperoxidase (MPO) and Na/K-ATPase activity. In saline-treated DXR group, there were alterations in all of the studied biochemical parameters which were also reversed with RVT treatment. Furthermore, DOX treatment causes increase in the heart MDA, MPO and collagen content while GSH and Na/K-ATPase activities were decreased. On the other hand, these DXR-induced biochemical changes in the heart tissue were reversed significantly with RVT treatment. The present results indicate that RVT administration could prevent DXR-induced changes and ameliorate quality of life in patients with DXR-induced heart failure and reduce mortality.Keywords: Apoptosis, cardiomyopathy, doxorubicin, oxidative damage, resveratrol

SIÇANLARDA DENEYSEL OLARAK GELİŞTİRİLEN KRONİK RENALYETMEZLİĞİN TEDAVİSİNDE ANJİYOTENSİN DÖNÜŞTÜRÜCÜ ENZİMİNHİBİTÖRLERİNİN VE ANJİYOTENSİN RESEPTÖR ANTAGONİSTLERİNİNANTİOKSİDAN TEDAVİ İLE KARŞILAŞTIRILMASIYazar Adı: Ahmet Özer ŞehirliÖZETBu çalışmada kronik böbrek yetmezliğinin (KBY) yaptığı hemodinamik ve oksidatifdeğişiklikleri inceleyerek ADE İ kaptopril ile anjiyotensin reseptör antagonisti valsartanın budeğişiklikler üzerindeki etkilerinin güçlü bir antioksidan N-asetilsistein (NAC) ilekarşılaştırılması amaçlanmıştır.Bu amaçla Wistar albino sıçanlarda kronik böbrek yetmezliği oluşturuldu. Tedaviligruplarda hayvanlara 45 gün süresince günde bir kez kaptopril, valsartan ve N-asetil sisteinuygulanırken KBY grubuna da SF verildi. Deney boyunca birer haftalık aralıklarlahayvanların kan basıncı ve kalp hızları takip edildi. Deney sonunda 24 saatlik idrarlarıtoplanan sıçanlar dekapite edilerek kan ve doku örnekleri alındı. İdrar örneklerinde, elektrolitve kreatinin düzeyleri; kan örneklerinde sitokin (İL-1β, İL-6, İL-10, TNF-α), LDH, elektrolit,BUN ve kreatinin düzeyleri, lökosit apoptozisi, dokularda glutatyon, malondialdehit vekollajen düzeyleri ve myeloperoksidaz aktivitesi tayin edildi.Sonuçlar incelendiğinde KBY grubunda bulunan sıçanların kalp atım hızları ve kanbasınçları anlamlı olarak arttığı, tedavili gruplarda ise bu değerlerin KBY grubuna göreanlamlı olarak azaldığı görüldü. KBY grubunda idrar hacminin, idrar kreatinin ve elektrolitdüzeylerinin azaldığı, lökositler apoptozis oranının arttığı, serumda kreatinin, BUN, LDH,TNF-α, İL-1β, İL-6 ve elektrolit düzeylerinin yükseldiği, İL-10 düzeylerinin azaldığıgözlenirken tüm dokularda malondialdehit, ve kollajen düzeyleri ile myeloperoksidazaktivitesinin arttığı, glutatyon düzeylerinin ise azaldığı bulundu. Kronik böbrek yetmezliğininserum ve dokularda neden olduğu tüm değişiklikler kaptopril, valsartan ve NAC ileönlenirken NAC ile kombine uygulamada daha anlamlı bir düzelme olduğu saptandı.Bu sonuçlar, KBY'nin oksidan hasara neden olduğunu, bu hasarın da hipertansiyonazemin hazırladığını, buna karşılık kaptopril ve valsartanın N-asetilsistein ile kombineuygulamalarının KBY'de görülen değişiklileri önleyerek mortalite ve morbidite riskiniazaltabileceklerini düşündürmektedir.Anahtar Kelimeler: Kronik böbrek yetmezliği, kaptopril, valsartan, N-asetil-L-sistein. COMPARISON OF ANTIOXIDANT THERAPY WITH ANGIOTENSINCONVERTING ENZYME INHIBITORS AND ANGIOTENSIN RECEPTORANTAGONISTS IN EXPERIMENTAL CHRONIC RENAL FAILURE IN RATS.Author?s Name: Ahmet Özer ŞehirliSUMMARYThe aim of this study is to compare the effects of angiotensin converting enzymeinhibitor, captopril, and angiotensin receptor antagonist, valsartan, on the chronic renalfailure (CRF) related hemodynamic and oxidative damage parameters with that of theantioxidant N-acetyl-L-cysteine (NAC).In Wistar albino rats, following the development of CRF, saline, Captopril (1 mg/kg),Valsartan (1 mg/kg) and NAC (150 mg/kg) were given once a day as single agents or incombinations. Blood pressure and heart rate of the rats were monitored at weekly intervalsthroughout the follow-up period. At the end of 45 days, 24-hour urine was collected tomeasure the electrolytes and creatinine and the rats were decapitated. Trunk blood wastaken for the determination of IL-1β, IL-6, IL-10, TNF-α, leukocyte apoptosis, LDH,electrolytes, BUN and creatinine, while the brain, heart, aorta and kidney samples wereobtained to measure glutathione, malondialdehyde (MDA) and collagen levels, andmyeloperoxidase activity (MPO).In saline-treated CRF group, heart rate and blood pressure were increased, while in theother treatment groups these increases were significantly reversed. In saline-treated CRFgroup, there were decreases in the urine volume, creatinine and electrolyte levels, whileleukocyte apoptosis, serum creatinine, BUN, LDH, IL-1β, IL-6, TNF-α and electrolytelevels were elevated with a concomitant decrease in IL-10 levels. Moreover, in all theexamined tissues, MDA and collagen levels, MPO activity were increased significantly,and the glutathione levels were depressed. On the other hand, these biochemical changeswere reversed in captopril, VAL or NAC-treated groups, while the combination ofcaptopril or valsartan with NAC was found to be more effective. The present resultsindicate that these agents can be considered as choices of treatment in reducing mortalityand morbidity in CRF.Keywords: Chronic renal failure, captopril, valsartan, N-acetyl-L-cysteine. 118

1. ÖZET Çalışmada Wistar Albino türü erkek sıçanlar kullanıldı ve dört grup oluşturuldu. Tüm injeksiyonlar intraperitoneal olarak 21 gün süresince uygulandı. 1. Kontrol grubu: serum fizyolojik, 2. Melatonin grubu: 10mg/kg melatonin, 3. Nikotin grubu: 0.6 mg/kg nikotin bitartarat, 4. Nikotin + Melatonin grubu: 0.6 mg/kg nikotin bitartarat ve 10 mg/kg melatonin. Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve doku örnekleri alındı. Aorta, mesane ve korpus kavernosum doku örneklerinin bir kısmı fonksiyonel incelemeler için izole organ banyosuna yerleştirildi. Aorta ve korpus kavernosum dokularının fenilefrin ile kasılma, asetil kolin ile gevşeme yanıtları, mesane dokusunun da karbakol ile kasılma yanıtları değerlendirildi. Bu dokuların diğer kısımlarmda ve böbrek doku örneklerinde ve serumda oksidan hasan incelemek amacı ile malondialdehit (MDA) ve glutatyon (GSH) tayinleri yapıldı. Böbrek fonksiyonlarını serum örneklerinde yapılan kreatinin ve BUN (Kan Üre Azotu ) ölçümleri ile değerlendirildi. Bulgularımızı değerlendirdiğimizde nikotin uygulanan grupta tüm doku örneklerinde ve serumda MDA düzeylerinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede arttığı, GSH düzeylerinin anlamlı olarak azaldığı ve melatonin tedavisi ile bu değişimlerin geri çevrildiği görüldü. Nikotin grubunda aorta ve korpus kavernosum dokularının fenilefrin ve asetil kolin ile alınan kasılma ve gevşeme yamtlarınm kontrol grubuna göre anlamlı olarak azaldığı, melatonin tedavili grupta ise bu yanıtların düzeldiği görüldü. Benzer şekilde nikotin grubuna ait mesane şeritlerinin karbakol ile alman kasılma yanıtları kontrol grubuna göre azalırken nikotin + melatonin grubunda ise yanıtlar kontrol değere yakın bulundu. BUN ve kreatinin değerlerinin nikotin grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yükseldiği ve melatonin tedavisinin nikotine bağlı oksidan hasan önleyerek böbrek fonksiyonlanndaki bozulmayı önlediği gözlendi. Sonuç olarak nikotinin urogenital sistemde ve aortada oksidan hasara neden olduğu ve buna bağlı olarak doku fonksiyonlannı bozduğu, güçlü bir antioksidan olan melatoninin ise gözlenen bu oksidan hasara karşı dokuları ve fonksiyonlarını koruduğu anlaşılmıştır. 2. SUMMARY The study was carried out on male Wistar albino rats which were divided into 4 groups: All injections were done intraperitoneally for 21 days. 1- Control group: Saline, 2- Melatonin group: 10mg/kg melatonin, 3- Nicotine group: 0.6 mg/kg nicotine bitartarate* 4- Nicotine+Melatonin group: 0.6 mg/kg nicotine bitartarat +10 mg/kg melatonin, At the end of the experiments animals were killed by decapitation and blood and tissue samples were taken. A part of the aorta, urinary bladder and corpus cavernosum tissues were placed in isolated organ baths for functional investigations. The contraction and relaxation responses of aorta and corpus cavernosum to phenylephrine and to acetylcholine and the contraction responses of urinary bladder to carbachol were recorded. In order to interpret the oxidative damage malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) measurements were performed on kidney, aorta, corpus cavernosum, bladder tissues and in serum. Kidney functions were evaluated by measuring the serum creatinine and BUN (blood urea nitrogen) concentrations. Evaluation of the results demonstrated that in the nicotine group, MDA levels in both the serum and all tissue samples were significantly high and GSH levels were decreased significantly in comparison to the control group; whereas melatonin treatment reversed these changes. In nicotine group the contraction responses to phenylephrine and the relaxation responses to acetylcholine of the aorta and the corpus cavernosum tissue were found to be decreased significantly in comparison to the control group, whereas the same responses in melatonin treated group were found to be recovering. In the same way in the nicotine group the contraction responses of the urinary bladder strips to carbachol were found to be decreased in comparison to the control group and the responses were found to be close to control values in the nicotine+melatonin group. The BUN and creatinine values were found to be increased when compared to the control group and melatonin treatment was expected to eliminate the oxidative damage caused by nicotine also seemed to diminish the disorders in the kidney functions. According to these results, it is concluded that nicotine causes oxidative damage in the urogenital system and the aorta, and thus causes functional disorders in these tissues. On the other hand melatonin appears to protect the tissues against this viewed oxidative damage. 57

Çalışmada Wistar Albino türü erkek sıçanlar kullanıldı ve dört grup oluşturuldu. Tüm injeksiyonlar intraperitoneal olarak 21 gün süresince uygulandı.1.Kontrol grubu: serum fizyolojik,2.Melatonin grubu: 10 mg/kg melatonin,3.Nikotin grubu: 0.6 mg/kg nikotin bitartarat,4.Nikotin + Melatonin grubu: 0.6 mg/kg nikotin bitartarat ve 10 mg/kg melatonin.Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve doku örnekleri alındı.Aorta, mesane ve korpus kavernosum doku örneklerinin bir kısmı fonksiyonel incelemeler için izole organ banyosuna yerleştirildi. Aorta ve korpus kavernosum dokularının fenilefrin ile kasılma, asetil kolin ile gevşeme yanıtları, mesane dokusunun da karbakol ile kasılma yanıtları değerlendirildi. Bu dokuların diğer kısımlarında ve böbrek doku örneklerinde ve serumda oksidan hasarı incelemek amacı ile malondialdehit (MDA) ve glutatyon (GSH) tayinleri yapıldı. Böbrek fonksiyonlarını serum örneklerinde yapılan kreatinin ve BUN (Kan Üre Azotu ) ölçümleri ile değerlendirildi. Bulgularımızı değerlendirdiğimizde nikotin uygulanan grupta tüm doku örneklerinde ve serumda MDA düzeylerinin kontrol grubuna göre anlamlı derecede arttığı, GSH düzeylerinin anlamlı olarak azaldığı ve melatonin tedavisi ile bu değişimlerin geri çevrildiği görüldü. Nikotin grubunda aorta ve korpus kavernosum dokularının fenilefrin ve asetil kolin ile alınan kasılma ve gevşeme yanıtlarının kontrol grubuna göre anlamlı olarak azaldığı, melatonin tedavili grupta ise bu yanıtların düzeldiği görüldü. Benzer şekilde nikotin grubuna ait mesane şeritlerinin karbakol ile alınan kasılma yanıtları kontrol grubuna göre azalırken nikotin + melatonin grubunda ise yanıtlar kontrol değere yakın bulundu. BUN ve kreatinin değerlerinin nikotin grubunda, kontrol grubuna göre anlamlı olarak yükseldiği ve melatonin tedavisinin nikotine bağlı oksidan hasarı önleyerek böbrek fonksiyonlarındaki bozulmayı önlediği gözlendi.Sonuç olarak nikotinin ürogenital sistemde ve aortada oksidan hasara neden olduğu ve buna bağlı olarak doku fonksiyonlarını bozduğu, güçlü bir antioksidan olan melatoninin ise gözlenen bu oksidan hasara karşı dokuları ve fonksiyonlarını koruduğu anlaşılmıştır. Melatonin reverses urinary system and aorta damage in the rat due to chronic nicotine administration SUMMARYThe study was carried out on male Wistar albino rats which were divided into 4 groups: All injections were done intraperitoneally for 21 days.1-Control group: Saline ,2-Melatonin group: 10mg/kg melatonin,3-Nicotine group: 0.6 mg/kg nicotine bitartarate,4-Nicotine+Melatonin group: 0.6 mg/kg nicotine bitartarat + 10 mg/kg melatonin, At the end of the experiments animals were killed by decapitation and blood and tissue samples were taken. A part of the aorta, urinary bladder and corpus cavernosum tissues were placed in isolated organ baths for functional investigations. The contraction and relaxation responses of aorta and corpus cavernosum to phenylephrine and to acetylcholine and the contraction responses of urinary bladder to carbachol were recorded. In order to interpret the oxidative damage malondialdehyde (MDA) and glutathione (GSH) measurements were performed on kidney, aorta, corpus cavernosum, bladder tissues and in serum. Kidney functions were evaluated by measuring the serum creatinine and BUN (blood urea nitrogen) concentrations. Evaluation of the results demonstrated that in the nicotine group, MDA levels in both the serum and all tissue samples were significantly high and GSH levels were decreased significantly in comparison to the control group; whereas melatonin treatment reversed these changes. In nicotine group the contraction responses to phenylephrine and the relaxation responses to acetylcholine of the aorta and the corpus cavernosum tissue were found to be decreased significantly in comparison to the control group, whereas the same responses in melatonin treated group were found to be recovering. In the same way in the nicotine group the contraction responses of the urinary bladder strips to carbachol were found to be decreased in comparison to the control group and the responses were found to be close to control values in the nicotine+melatonin group.The BUN and creatinine values were found to be increased when compared to the control group and melatonin treatment was expected to eliminate the oxidative damage caused by nicotine also seemed to diminish the disorders in the kidney functions. According to these results, it is concluded that nicotine causes oxidative damage in the urogenital system and the aorta, and thus causes functional disorders in these tissues. On the other hand melatonin appears to protect the tissues against this viewed oxidative damage.

1. ÖZET Bu çalışmada karaciğerde iskemi/reperfüzyonun (İ/R) neden olduğu hasarın bazı biyokimyasal parametreler üzerinden değerlendirilmesi ve melatonin (Mel) ya da N-asetilsisteinin (NAC) tek başına veya birlikte uygulanmasının bu parametrelerde oluşabilecek değişikliklere etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. Bu amaçla Wistar albino sıçanlarda karaciğer dokusunda 45 dakika süreyle total iskemi oluşturuldu ve takiben 1 saat boyunca reperfüzyona bırakıldı. Melatonin (10 mg/kg) ve/veya NAC (150 mg/kg) uygulanan hayvanlarda ilaç iskemiden 15 dakika ve reperfüzyondan hemen önce intraperitoneal olarak uygulandı. Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve doku örnekleri alındı. Karaciğer fonksiyonlarım değerlendirmek amacıyla serumda aspartat aminotransarninaz (AST) ve alanin aminotransaminaz (ALT) seviyeleri ölçüldü. Doku örneklerinde glutatyon (GSH), malondialdehid (MDA), protein oksidasyonu (PO) ve myeloperoksidaz (MPO) aktivitesi ölçümleri yapıldı. 45 dakikalık iskemi ve 1 saatlik reperfüzyon sonunda karaciğer GSH düzeyleri anlamlı derecede azalırken melatonin veya NAC uygulaması bu azalmayı kısmen önlenmiştir. Kombine tedavi grubunda ise karaciğer GSH seviyeleri normal değerlere dönmüştür. Malondialdehid, PO, ve MPO aktivitesi değerlerinde ise İ/R sonucunda artış gözlenmiştir. Bu değerlerdeki artış Melatonin veya NAC uygulamasıyla azalırken, bu iki ajanın kombine uygulanmasıyla normal değerlere dönmüştür. Serum AST ve ALT düzeylerinde İ/R sonucunda gözlenen artış da kombine melatonin ve NAC uygulamasıyla önlenmiştir. Bu bulgulara bakarak, melatonin-NAC kombine tedavisinin karaciğerde İ/R olayları sonucu ortaya çıkabilecek serbest radikal aracılı organ hasarı ve disfonksiyonunu önleyerek morbidite ve mortaliteyi önemli oranda azaltabileceği düşünülmektedir. 2. SUMMARY THE PROTECTIVE EFFECTS OF MELATONIN AND N-ACETYLCISTEINE ON HEPATIC ISCHEMIA/REPERFUSION INJURY IN RATS Our aim in this study was to demonstrate the role of free radical formation on functional changes caused by ischemia/reperrasion (I/R) in liver tissue and to investigate whether melatonin and N-acetylcisteine (NAC) alone or in combination have any effect on liver I/R injury. For this purpose Wistar albino rats were subjected to 45 minutes hepatic ischemia followed by 1 hour of reperfusion period. Melatonin (10 mg/kg) or NAC (150 mg/kg) were administered alone or in combination, intraperitoneally, 15 minutes prior to ischemia and just before reperfusion. At the end of the experiment the animals were decapitated and blood and tissue samples were collected. Glutathione (GSH) and malodialdehyde (MDA) levels, protein oxidation (PO) and myleperoxidase (MPO) activity were measured. In tissue samples serum aspartate aminotransaminase (AST) and alanine aminotransaminase (ALT) levels were determined to evaluate the hepatic functions. Hepatic GSH levels which significantly decreased by I/R were elevated to control levels in the combination group whereas treatment with melatonin or NAC alone provided only a limited protection. Hepatic MDA, PO and MPO activity levels were significantly increased by I/R The increase in these parameters were partially decreased by melatonin or NAC alone, whereas treatment with the combination reduced these values back to control levels. The increase in serum AST and ALT levels observed after I/R period were also prevented by treatment with the Mel-NAC combination. 54

Bu çalışmada karaciğerde iskemi/reperfüzyonun (İ/R) neden olduğu hasarın bazı biyokimyasal parametreler üzerinden değerlendirilmesi ve melatonin (Mel) ya da N-asetilsisteinin (NAC) tek başına veya birlikte uygulanmasının bu parametrelerde oluşabilecek değişikliklere etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır.Bu amaçla Wistar albino sıçanlarda karaciğer dokusunda 45 dakika süreyle total iskemi oluşturuldu ve takiben 1 saat boyunca reperfüzyona bırakıldı. Melatonin (10 mg/kg) ve/veya NAC (150 mg/kg) uygulanan hayvanlarda ilaç iskemiden 15 dakika ve reperfüzyondan hemen önce intraperitoneal olarak uygulandı. Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve doku örnekleri alındı.Karaciğer fonksiyonlarını değerlendirmek amacıyla serumda aspartat aminotransaminaz (AST) ve alanin aminotransaminaz (ALT) seviyeleri ölçüldü. Doku örneklerinde glutatyon (GSH), malondialdehid (MDA), protein oksidasyonu (PO) ve myeloperoksidaz (MPO) aktivitesi ölçümleri yapıldı.45 dakikalık iskemi ve 1 saatlik reperfüzyon sonunda karaciğer GSH düzeyleri anlamlı derecede azalırken melatonin veya NAC uygulaması bu azalmayı kısmen önlenmiştir. Kombine tedavi grubunda ise karaciğer GSH seviyeleri normal değerlere dönmüştür. Malondialdehid, PO, ve MPO aktivitesi değerlerinde ise İ/R sonucunda artış gözlenmiştir. Bu değerlerdeki artış Melatonin veya NAC uygulamasıyla azalırken, bu iki ajanın kombine uygulanmasıyla normal değerlere dönmüştür. Serum AST ve ALT düzeylerinde İ/R sonucunda gözlenen artış da kombine melatonin ve NAC uygulamasıyla önlenmiştir.Bu bulgulara bakarak, melatonin-NAC kombine tedavisinin karaciğerde İ/R olayları sonucu ortaya çıkabilecek serbest radikal aracılı organ hasarı ve disfonksiyonunu önleyerek morbidite ve mortaliteyi önemli oranda azaltabileceği düşünülmektedirSUMMARYTHE PROTECTIVE EFFECTS OF MELATONIN AND N-ACETYLCISTEINE ON HEPATIC ISCHEMIA/REPERFUSION INJURY IN RATSOur aim in this study was to demonstrate the role of free radical formation on functional changes caused by ischemia/reperfusion (I/R) in liver tissue and to investigate whether melatonin and N-acetylcisteine (NAC) alone or in combination have any effect on liver I/R injury.For this purpose Wistar albino rats were subjected to 45 minutes hepatic ischemia followed by 1 hour of reperfusion period. Melatonin (10 mg/kg) or NAC (150 mg/kg) were administered alone or in combination, intraperitoneally, 15 minutes prior to ischemia and just before reperfusion. At the end of the experiment the animals were decapitated and blood and tissue samples were collected.Glutathione (GSH) and malodialdehyde (MDA) levels, protein oxidation (PO) and myleperoxidase (MPO) activity were measured. In tissue samples serum aspartate aminotransaminase (AST) and alanine aminotransaminase (ALT) levels were determined to evaluate the hepatic functions.Hepatic GSH levels which significantly decreased by I/R were elevated to control levels in the combination group whereas treatment with melatonin or NAC alone provided only a limited protection. Hepatic MDA, PO and MPO activity levels were significantly increased by I/R. The increase in these parameters were partially decreased by melatonin or NAC alone, whereas treatment with the combination reduced these values back to control levels. The increase in serum AST and ALT levels observed after I/R period were also prevented by treatment with the Mel-NAC combination.Taken together, our findings show that melatonin and NAC have benefical effects and, due to their sinergistic effects, may protect the liver against the I/R injury when administered in a combination

1. ÖZET Bu çalışmada renal iskemi/reperfuzyon hasarının neden olduğu serbest radikal oluşumunun böbrek dokusunda meydana getirdiği yapısal ve fonksiyonel değişiklikleri histolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirmek, melatonin uygulamasının bu parametrelerde oluşabilecek değişikliklere etkilerini incelemek amaçlanmıştır. Bu amaçla Wistar albino türü sıçanlarda böbrekte 45 dakika süreyle tek taraflı iskemi oluşturuldu (İ grubu). İskemi sonrasında 1,3, 6, 24, 48 saat ve 1 haftalık sürelerle doku reperfuzyona bırakıldı (İRı ^ İR3 a, İResa, İR24 », İR48S. ve İRihaf gruplar). Melatonin (10 mg/kg) ya da çözücü uygulamaları iskemiden 15 dakika ve reperfüzyondan hemen önce intraperitonal olarak uygulandı. Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve böbrek numuneleri alındı. Böbrek dokusunda glutatyon, malondialdehit düzeyleri, protein oksidasyonu tayini, ve myeloperoksidaz aktivitesi ölçümleri yapıldı ve doku ışık mikroskobu altında incelendi. Serum kreatinin ve BUN (Kan Üre Azotu) konsantrasyonları ölçülerek böbrek fonksiyonu hakkında bilgi edinildi. Çözücü gruplarına ait malondialdehit düzeylerinde, protein oksidasyonunda ve myeloperoksidaz aktivitelerinde kontrol grubuna göre anlamlı bir artış görülürken, melatonin uygulanan gruplarda bu parametrelerde görülen artış anlamlı olarak azalmaktadır. Çözücü gruplarındaki glutatyon düzeylerinde meydana gelen azalmanın^ melatonin uygulamasıyla önlendiği görülmektedir. Serum kreatinin ve BUN düzeylerinin çözücü gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı olarak arttığı, melatoninin ise bu artışı anlamlı şekilde inhibe ettiği görülmektedir. Işık mikroskobu incelemelerinde dokuda yaygın nötröfil infiltrasyonu ve özellikle proksimal tübülde geniş bir hasar oluştuğu saptanmıştır. Melatonin uygulanan gruplarda ise dokuda hasarın azaldığı görülmüştür.Bu bulgular ışığında sonuçlarımız melatoninin renal iskemi/reperfüzyon sırasında serbest radikallerin sebep olduğu oksidatif hasara karşı koruyucu etkisinin olduğu ve böylelikle melatoninin serbest radikaller aracılığı ile meydana gelen yapısal ve fonksiyonel hasan önleyerek, transplantasyon sırasında oluşabilecek organ reddini veya graft fonksiyondaki gecikmeyi engelleyebileceğini düşündürmektedir. 2. SUMMARY Our aim in this study was to show the role of free radical formation on morphological and functional alterations induced by renal ischemia/reperfusion and to determine whether melatonin has any effect on these parameters. For this purpose Wistar albino rats were subjected to 45 minutes renal ischemia (I group). After the ischemic period kidney was reperfused for 1, 3, 6, 24, 48 hours and 1 week (IRih, IR3h, IRo» IR241» IRjsh, IRiw groups). Melatonin (10 mg/kg) or vehicle were administered intraperitoneally 15 minutes prior to ischemia and just before reperfusion. At the end of the experiment the animals were decapitated and blood, tissue samples were taken. Glutathione, malondialdehyde levels, protein oxidation and myeloperoxidase activity in the kidney tissue samples were measured. Morphological changes were also observed under light microscope. Serum creatinine and Blood Urea Nitrogen (BUN) levels were also measured in order to evaluate the kidney function. Malondialdehyde, protein oxidation and myeloperoxidase activity were significantly increased in vehicle treated groups compared to control whereas melatonin administration significantly decreased these parameters. The decrease in glutathione levels of vehicle groups were prevented by melatonin administration. Serum creatinine and BUN levels were increased significantly in vehicle groups when compared to the control groups. Melatonin significantly inhibited this increase. The light microscopy examinations exhibit a significant neutrophil infiltration and a serious injury in the proximal tubuler cells. In melatonin treated animals there was neutrophil less infiltration and proximal tubuler cell injury. These findings indicate that melatonin has a protective effect against the I/R injury of the kidney and suggest that beneficial effects of melatonin can be attributed to reducedoxidative damage due to free radicals. Overall, these results suggest that melatonin may be a beneficial agant in preventing the complications of transplantation such as organ rejection or delay in graft function. 368

ÖZETBu çalışmada renal iskemi/reperfüzyon hasarının neden olduğu serbest radikal oluşumunun böbrek dokusunda meydana getirdiği yapısal ve fonksiyonel değişiklikleri histolojik ve biyokimyasal olarak değerlendirmek, melatonin uygulamasının bu parametrelerde oluşabilecek değişikliklere etkilerini incelemek amaçlanmıştır.Bu amaçla Wistar albino türü sıçanlarda böbrekte 45 dakika süreyle tek taraflı iskemi oluşturuldu (İ grubu). İskemi sonrasında 1, 3, 6, 24, 48 saat ve 1 haftalık sürelerle doku reperfüzyona bırakıldı (İR1 sa, İR3 sa, İR 6 sa, İR24 sa, İR48sa ve İR1haf gruplar). Melatonin (10 mg/kg) ya da çözücü uygulamaları iskemiden 15 dakika ve reperfüzyondan hemen önce intraperitonal olarak uygulandı. Deney sonunda hayvanlar dekapite edilerek kan ve böbrek numuneleri alındı.Böbrek dokusunda glutatyon, malondialdehit düzeyleri, protein oksidasyonu tayini, ve myeloperoksidaz aktivitesi ölçümleri yapıldı ve doku ışık mikroskobu altında incelendi. Serum kreatinin ve BUN (Kan Üre Azotu) konsantrasyonları ölçülerek böbrek fonksiyonu hakkında bilgi edinildi.Çözücü gruplarına ait malondialdehit düzeylerinde, protein oksidasyonunda ve myeloperoksidaz aktivitelerinde kontrol grubuna göre anlamlı bir artış görülürken, melatonin uygulanan gruplarda bu parametrelerde görülen artış anlamlı olarak azalmaktadır. Çözücü gruplarındaki glutatyon düzeylerinde meydana gelen azalmanın, melatonin uygulamasıyla önlendiği görülmektedir. Serum kreatinin ve BUN düzeylerinin çözücü gruplarında kontrol grubuna göre anlamlı olarak arttığı, melatoninin ise bu artışı anlamlı şekilde inhibe ettiği görülmektedir.Işık mikroskobu incelemelerinde dokuda yaygın nötrofil infiltrasyonu ve özellikle proksimal tübülde geniş bir hasar oluştuğu saptanmıştır. Melatonin uygulanan gruplarda ise dokuda hasarın azaldığı görülmüştür.Bu bulgular ışığında sonuçlarımız melatoninin renal iskemi/reperfüzyon sırasında serbest radikallerin sebep olduğu oksidatif hasara karşı koruyucu etkisinin olduğu ve böylelikle melatoninin serbest radikaller aracılığı ile meydana gelen yapısal ve fonksiyonel hasarı önleyerek, transplantasyon sırasında oluşabilecek organ reddini veya graft fonksiyondaki gecikmeyi engelleyebileceğini düşündürmektedir.ABSTRACT THE PROTECTİVE EFFECT OF MELATONİN ON RENAL İSCHEMİA-REPERFUSION INJURY IN THE RATOur aim in this study was to show the role of free radical formation on morphological and functional alterations induced by renal ischemia/reperfusion and to determine whether melatonin has any effect on these parameters.For this purpose Wistar albino rats were subjected to 45 minutes renal ischemia (I group). After the ischemic period kidney was reperfused for 1, 3, 6, 24, 48 hours and 1 week (IR1h, IR3h, IR6h, IR24h, IR48h, IR1w groups). Melatonin (10 mg/kg) or vehicle were administered intraperitoneally 15 minutes prior to ischemia and just before reperfusion. At the end of the experiment the animals were decapitated and blood, tissue samples were taken.Glutathione, malondialdehyde levels, protein oxidation and myeloperoxidase activity in the kidney tissue samples were measured. Morphological changes were also observed under light microscope. Serum creatinine and Blood Urea Nitrogen (BUN) levels were also measured in order to evaluate the kidney function.Malondialdehyde, protein oxidation and myeloperoxidase activity were significantly increased in vehicle treated groups compared to control whereas melatonin administration significantly decreased these parameters. The decrease in glutathione levels of vehicle groups were prevented by melatonin administration. Serum creatinine and BUN levels were increased significantly in vehicle groups when compared to the control groups. Melatonin significantly inhibited this increase.The light microscopy examinations exhibit a significant neutrophil infiltration and a serious injury in the proximal tubuler cells. In melatonin treated animals there was neutrophil less infiltration and proximal tubuler cell injury.These findings indicate that melatonin has a protective effect against the I/R injury of the kidney and suggest that beneficial effects of melatonin can be attributed to reduced oxidative damage due to free radicals. Overall, these results suggest that melatonin may be a beneficial agant in preventing the complications of transplantation such as organ rejection or delay in graft function.