Search

Infecties kunnen ontstaan als gevolg van besmetting met micro-organismen. Besmetting kan plaatsvinden door bijvoorbeeld direct contact van de patiënt met gecontamineerde handschoenen en kleding, of gecontamineerde instrumenten. Ook micro-organismen elders op de huid of vanuit de tractus digestivus of urogenitalis van de patiënt zelf kunnen bij wondgebied komen en voor infecties zorgen (endogene besmetting). Via de lucht kunnen kiemdragende deeltjes niet alleen kleding, handschoenen en instrumenten contamineren maar ook direct het wondgebied (aerogene besmetting).

Doordat risicomanagement wereldwijd ruim aandacht krijgt, bestaat nu de kans dat ook zorgorganisaties op managementniveau het belang gaan inzien van het sluiten van de ‘organisatorische lus’. Het komt erop neer dat, ook na ingebruikname van een apparaat of installatie, risico’s geëvalueerd moeten worden, wat dan eventueel weer kan leiden tot verbeteracties.

Infecties kunnen ontstaan als gevolg van besmetting met micro-organismen. Besmetting kan plaatsvinden door bijvoorbeeld direct contact van de patiënt met gecontamineerde handschoenen en kleding, of gecontamineerde instrumenten. Ook micro-organismen elders op de huid of vanuit de tractus digestivus of urogenitalis van de patiënt zelf kunnen bij wondgebied komen en voor infecties zorgen (endogene besmetting). Via de lucht kunnen kiemdragende deeltjes niet alleen kleding, handschoenen en instrumenten contamineren maar ook direct het wondgebied (aerogene besmetting).

De laatste jaren hebben zich veel ontwikkelingen voorgedaan op het gebied van endoscopische chirurgie. Steeds meer operaties, nu al 40.000 tot 50.000 per jaar in Nederland, worden op deze wijze uitgevoerd. Naast voordeel voor de patiënt, brengt de endoscopische chirurgie echter ook nieuwe mentale en fysieke belastingen voor het OK-team met zich mee op het gebied van ergonomie, training en efficiëntie. In dit hoofdstuk gaan we in op de ergonomische aspecten van endoscopische chirurgie.

Doordat risicomanagement wereldwijd ruim aandacht krijgt, bestaat nu de kans dat ook zorgorganisaties op managementniveau het belang gaan inzien van het sluiten van de ‘organisatorische lus’. Het komt erop neer dat, ook na ingebruikname van een apparaat of installatie, risico’s geëvalueerd moeten worden, wat dan eventueel weer kan leiden tot verbeteracties.

Arts en patiënt moeten er zeker van kunnen zijn dat endoscopen en andere medische instrumenten schoon en veilig zijn aan het begin van elke operatie. Prionen, virussen, bacteriën maar ook restanten van reinigingsmiddelen en desinfectantia kunnen nare ontstekingen en zelfs levensgevaarlijke infecties opleveren. De vaststelling van contaminatie kan leiden tot het terugroepen van patiënten. Dit is voor hen zeer stressvol en voor het ziekenhuis duur en pijnlijk. Het risico van slechte reiniging en sterilisatie is dus groot.

Doel De inhoud beschrijven van protocollen die richting geven aan de perioperatieve fysiotherapeutische zorg bij patienten die een totale knieartroplastiek krijgen (TKA) en deze toetsen aan de methodologische kwaliteitscriteria voor internationale richtlijnen. Methode Protocollen van 8 algemene en 2 academische ziekenhuizen in Nederland zijn verzameld door middel van 'purposive sampling'. Drie onafhankelijke beoordelaars hebben de protocollen beoordeeld op 1) de inhoud van de behandeldoelen, ontslagcriteria, verrichtingen en overdrachtsinformatie aan de hand van de 'International Classification of Functioning, Disability and Health' (ICF) en 'Classificatie Verrichtingen Paramedische Beroepen' (CVPB) en 2) methodologische kwaliteitscriteria voor richtlijnen aan de hand van de 'Appraisal of Guideliness, Research and Evaluation Collaboration' (AGREE-instrument 23 items verdeeld over 6 domeinen; maximale score: 100%). Resultaten Preoperatieve screening of voorlichting stond vermeld in 6 protocollen. In 5 protocollen waren de postoperatieve behandeldoelen expliciet omschreven en gericht op het verbeteren van functies en activiteiten; het 'oefenen van functies en activiteiten' stond in alle protocollen beschreven. Twee protocollen beschreven meetinstrumenten ten behoeve van het 'testen, meten en analyseren', een niet nader gespecificeerde 'pijnschaal' en de 'Knee Society Score'. Slechts 1 protocol beschreef de overdrachtsinformatie, inclusief inhoud van de verslaglegging. De gemiddelde AGREE-score van de onderzochte protocollen was 18,7% (± 7,9; range 6-33). De domeinen 'helderheid en presentatie' scoorde 51% (gemiddelde, standaarddeviatie (sD) ±15) en 'onderwerp en doel' 38% (± 24). Conclusie De 10 protocollen beschrijven overeenkomstige verrichtingen die zich voornamelijk richten op het oefenen van functies en activiteiten. Vereisten die aansluiten bij evidence-based practice (meetinstrumenten en literatuurverwijzingen) en ketenzorg (overdrachtsinformatie) ontbreken grotendeels. De protocollen voldoen onvoldoende aan de methodologische kwaliteitscriteria. Het verdient aanbeveling een richtlijn te ontwikkelen en te implementeren die voldoet aan internationale criteria voor (ziekenhuis)fysiotherapiebeleid bij TKP. Dit dient bij voorkeur plaats te vinden vanuit een collectief.

Bouwkosten Kengetallen Kostenontwikkeling zorgbouw Financiering kapitaallasten zorgsector

Endoscopische chirurgie maakt bij elke ingreep op elk type operatiekamer al gebruik van een camera die de beelden van de optiek vastlegt en converteert naar een analoog of digitaal signaal dat op een beeldscherm vertoond kan worden. Op de endoscopische operatiekamer is de eigen informatiestroom geïntegreerd met verschillende externe communicatiemedia en informatiebronnen. Hierdoor is het mogelijk om naast de eigen operatiebeelden via het ziekenhuisnetwerk toegang te krijgen tot informatie van het Elektronisch Patiënten Dossier (EPD) of het Picture Archiving and Communications System (PACS).

De laatste jaren hebben zich veel ontwikkelingen voorgedaan op het gebied van endoscopische chirurgie. Steeds meer operaties, nu al 40.000 tot 50.000 per jaar in Nederland, worden op deze wijze uitgevoerd. Naast voordeel voor de patiënt, brengt de endoscopische chirurgie echter ook nieuwe mentale en fysieke belastingen voor het OK-team met zich mee op het gebied van ergonomie, training en efficiëntie. In dit hoofdstuk gaan we in op de ergonomische aspecten van endoscopische chirurgie.

Doel De inhoud beschrijven van protocollen die richting geven aan de perioperatieve fysiotherapeutische zorg bij patienten die een totale knieartroplastiek krijgen (TKA) en deze toetsen aan de methodologische kwaliteitscriteria voor internationale richtlijnen. Methode Protocollen van 8 algemene en 2 academische ziekenhuizen in Nederland zijn verzameld door middel van 'purposive sampling'. Drie onafhankelijke beoordelaars hebben de protocollen beoordeeld op 1) de inhoud van de behandeldoelen, ontslagcriteria, verrichtingen en overdrachtsinformatie aan de hand van de 'International Classification of Functioning, Disability and Health' (ICF) en 'Classificatie Verrichtingen Paramedische Beroepen' (CVPB) en 2) methodologische kwaliteitscriteria voor richtlijnen aan de hand van de 'Appraisal of Guideliness, Research and Evaluation Collaboration' (AGREE-instrument 23 items verdeeld over 6 domeinen; maximale score: 100%). Resultaten Preoperatieve screening of voorlichting stond vermeld in 6 protocollen. In 5 protocollen waren de postoperatieve behandeldoelen expliciet omschreven en gericht op het verbeteren van functies en activiteiten; het 'oefenen van functies en activiteiten' stond in alle protocollen beschreven. Twee protocollen beschreven meetinstrumenten ten behoeve van het 'testen, meten en analyseren', een niet nader gespecificeerde 'pijnschaal' en de 'Knee Society Score'. Slechts 1 protocol beschreef de overdrachtsinformatie, inclusief inhoud van de verslaglegging. De gemiddelde AGREE-score van de onderzochte protocollen was 18,7% (± 7,9; range 6-33). De domeinen 'helderheid en presentatie' scoorde 51% (gemiddelde, standaarddeviatie (sD) ±15) en 'onderwerp en doel' 38% (± 24). Conclusie De 10 protocollen beschrijven overeenkomstige verrichtingen die zich voornamelijk richten op het oefenen van functies en activiteiten. Vereisten die aansluiten bij evidence-based practice (meetinstrumenten en literatuurverwijzingen) en ketenzorg (overdrachtsinformatie) ontbreken grotendeels. De protocollen voldoen onvoldoende aan de methodologische kwaliteitscriteria. Het verdient aanbeveling een richtlijn te ontwikkelen en te implementeren die voldoet aan internationale criteria voor (ziekenhuis)fysiotherapiebeleid bij TKP. Dit dient bij voorkeur plaats te vinden vanuit een collectief.

Bouwkosten Kengetallen Kostenontwikkeling zorgbouw Financiering kapitaallasten zorgsector

Uit de Arbobalans 2006 blijkt dat in de sector verpleeg- en verzorgingshuizen de werkdruk en emotionele belasting hoog zijn, en de autonomie laag. In de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen is dan ook afgesproken dat werkgevers een preventief beleid gaan voeren tegen psychische belasting. In het kader hiervan is Arcadi Counselling gevraagd om een pilot uit te voeren, instellingen in de verpleeg- en verzorgingshuizen sector konden, tegen gereduceerd tarief, de counsellingservice van dit bedrijf inzetten. Uit het effectonderzoek bleek o.a. dat de counselling samen hangt met een daling van het ziekteverzuim in één tot twee jaren na de start van de service. Om beter inzicht te krijgen in de redenen waarom werknemers met psychische klachten verzuimen en waarom het inschakelen van een externe partij hierbij zinvol is, is dit vervolg (literatuur)onderzoek gedaan. Daaruit blijkt dat bij verzuim wegens psychische klachten niet één factor bepalend is en dat het een geleidelijk proces is, waarbij een groot deel van de werknemers het verzuim van te voren aan ziet komen. Het is hierdoor mogelijk om vroegtijdig, al voor het verzuim optreedt, te interveniëren. Dit sluit goed aan bij de methode van Arcadi Counselling, waarbij werknemers met klachten, onafhankelijk van hun verzuimstatus, en op eigen initiatief externe hulp kunnen inschakelen. De geinterviewde werkgevers van instellingen in de verpleeg- en zorgsector, ervaren het inzetten van een externe partij als goede optie.

Uit de Arbobalans 2006 blijkt dat in de sector verpleeg- en verzorgingshuizen de werkdruk en emotionele belasting hoog zijn, en de autonomie laag. In de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen is dan ook afgesproken dat werkgevers een preventief beleid gaan voeren tegen psychische belasting. In het kader hiervan is Arcadi Counselling gevraagd om een pilot uit te voeren, instellingen in de verpleeg- en verzorgingshuizen sector konden, tegen gereduceerd tarief, de counsellingservice van dit bedrijf inzetten. Uit het effectonderzoek bleek o.a. dat de counselling samen hangt met een daling van het ziekteverzuim in één tot twee jaren na de start van de service. Om beter inzicht te krijgen in de redenen waarom werknemers met psychische klachten verzuimen en waarom het inschakelen van een externe partij hierbij zinvol is, is dit vervolg (literatuur)onderzoek gedaan. Daaruit blijkt dat bij verzuim wegens psychische klachten niet één factor bepalend is en dat het een geleidelijk proces is, waarbij een groot deel van de werknemers het verzuim van te voren aan ziet komen. Het is hierdoor mogelijk om vroegtijdig, al voor het verzuim optreedt, te interveniëren. Dit sluit goed aan bij de methode van Arcadi Counselling, waarbij werknemers met klachten, onafhankelijk van hun verzuimstatus, en op eigen initiatief externe hulp kunnen inschakelen. De geinterviewde werkgevers van instellingen in de verpleeg- en zorgsector, ervaren het inzetten van een externe partij als goede optie.

De zorg- en welzijnssector vergrijst snel. Het stimuleren van duurzame inzetbaarheid van werknemers in deze sector is daarom belangrijk. Mobiliteit, in de vorm van regelmatig loopbaanstappen zetten, is één van de mogelijke middelen om duurzame inzetbaarheid te stimuleren. In opdracht van het ministerie van SZW is het project ‘Verandering van spijs doet Eten’ uitgevoerd. Door het project kon veel ervaring worden verzameld in 3 al langer bestaande loopbaancentra en enkele startende loopbaancentra in de zorg. Deze deelrapportage gaat over deze organisaties, hoe zij het loopbaanbeleid willen bevorderen, wat hun visie daarbij is en hun werkwijze. Altrecht is geestelijke gezondheidszorgverlener vanuit verschillende vestigingen in de regio Midden Westelijk Utrecht. GGZ Noord- en Midden-Limburg en het Regionaal Centrum GGZ Weert. Rivas Zorggroep werkt in een groot verzorgingsgebied ‘langs Merwede en Lek’. Binnen Rivas zijn allerlei vormen van zorg en dienstverlening ondergebracht: ziekenhuiszorg, thuiszorg, verpleeghuiszorg, verzorgingshuiszorg en allerlei voorzieningen voor ouderen. De stichting Zorg voor Ouderen Maasland (ZVOM) biedt professionele en gespecialiseerde dienstverlening op het gebied van wonen, zorg en welzijn aan in de regio Maasland (Noordoost-Brabant). GGZ Oost Brabant biedt geestelijke gezondheidszorg in het Noordoostelijk deel van Brabant. Welstaete is de overkoepelende organisatie van 10 zorgcentra en verpleegcentra in de regio Uden - Veghel.

Aan de hand van achttien vragen en antwoorden wordt het begrip MRSA (methicilline resistente Staphylococcus aureus) in landbouwhuisdieren behandelt

Naar aanleiding van het hoge verzuim door psychische klachten in de gezondheidszorg, is in de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen afgesproken een preventie beleid te voeren tegen de hoge psychische belasting in die sector. In het kader daarvan is Arcadi Counselling gevraagd in verpleeg- en verzorgingshuizen (preventieve) ondersteuning aan te bieden in de vorm van een vounsellingprogramma. Het programma omvatte een pakket van diensten waarvan de kern is dat werknemers, 24 uur per dag, 365 dagen per jaar en zonder tussenkomst van derden toegang hebben tot de counselling. Het onderhavige rapport bevat een evaluatie van deze pilot. Daaruit blijkt dat, gezien het hoge verzuim bij aanvang van de pilot, er binnen de instellingen zeker behoefte was aan een preventief programma. En door het aantal werknemers dat gebruik maakt van de counsellingsdiensten, is de conclusie binnen de instellingen dat er nog steeds behoefte is aan het programma. Na afloop van de pilot is een significant lager verzuim geconstateerd in vergelijking met de sector, vooral in de subgroepen waar het meeste van de counsellingsdiensten gebruik gemaakt is. De positieve atttitude over en resultaten van het counsellingsprogramma hebben nog nauwelijks geleid tot veranderingen in het arbeidsomstandighedenbeleid van de pilotinstellingen. Dit heeft te maken met de anonimiteit van de deelnemers aan de counsellingstrajecten, dat het een pilotproject betrof en met factoren binnen de organisaties.

Naar aanleiding van het hoge verzuim door psychische klachten in de gezondheidszorg, is in de CAO Verpleeg- en Verzorgingshuizen afgesproken een preventie beleid te voeren tegen de hoge psychische belasting in die sector. In het kader daarvan is Arcadi Counselling gevraagd in verpleeg- en verzorgingshuizen (preventieve) ondersteuning aan te bieden in de vorm van een vounsellingprogramma. Het programma omvatte een pakket van diensten waarvan de kern is dat werknemers, 24 uur per dag, 365 dagen per jaar en zonder tussenkomst van derden toegang hebben tot de counselling. Het onderhavige rapport bevat een evaluatie van deze pilot. Daaruit blijkt dat, gezien het hoge verzuim bij aanvang van de pilot, er binnen de instellingen zeker behoefte was aan een preventief programma. En door het aantal werknemers dat gebruik maakt van de counsellingsdiensten, is de conclusie binnen de instellingen dat er nog steeds behoefte is aan het programma. Na afloop van de pilot is een significant lager verzuim geconstateerd in vergelijking met de sector, vooral in de subgroepen waar het meeste van de counsellingsdiensten gebruik gemaakt is. De positieve atttitude over en resultaten van het counsellingsprogramma hebben nog nauwelijks geleid tot veranderingen in het arbeidsomstandighedenbeleid van de pilotinstellingen. Dit heeft te maken met de anonimiteit van de deelnemers aan de counsellingstrajecten, dat het een pilotproject betrof en met factoren binnen de organisaties.

De zorg- en welzijnssector vergrijst snel. Het stimuleren van duurzame inzetbaarheid van werknemers in deze sector is daarom belangrijk. Mobiliteit, in de vorm van regelmatig loopbaanstappen zetten, is één van de mogelijke middelen om duurzame inzetbaarheid te stimuleren. In opdracht van het ministerie van SZW is het project ‘Verandering van spijs doet Eten’ uitgevoerd. Door het project kon veel ervaring worden verzameld in 3 al langer bestaande loopbaancentra en enkele startende loopbaancentra in de zorg. Deze deelrapportage gaat over deze organisaties, hoe zij het loopbaanbeleid willen bevorderen, wat hun visie daarbij is en hun werkwijze. Altrecht is geestelijke gezondheidszorgverlener vanuit verschillende vestigingen in de regio Midden Westelijk Utrecht. GGZ Noord- en Midden-Limburg en het Regionaal Centrum GGZ Weert. Rivas Zorggroep werkt in een groot verzorgingsgebied ‘langs Merwede en Lek’. Binnen Rivas zijn allerlei vormen van zorg en dienstverlening ondergebracht: ziekenhuiszorg, thuiszorg, verpleeghuiszorg, verzorgingshuiszorg en allerlei voorzieningen voor ouderen. De stichting Zorg voor Ouderen Maasland (ZVOM) biedt professionele en gespecialiseerde dienstverlening op het gebied van wonen, zorg en welzijn aan in de regio Maasland (Noordoost-Brabant). GGZ Oost Brabant biedt geestelijke gezondheidszorg in het Noordoostelijk deel van Brabant. Welstaete is de overkoepelende organisatie van 10 zorgcentra en verpleegcentra in de regio Uden - Veghel.

Geen samenvatting beschikbaar

Een hogere medische consumptie gaat samen met een hoger verzuim, maar het is niet bekend hoe deze factoren elkaar beïnvloeden over de tijd. In dit onderzoek wordt daarom specifiek gekeken naar de longitudinale relatie tussen medische consumptie en verzuim. Het onderzoek is uitgevoerd onder 2317 werknemers in loondienst bij een groot ziekenhuis (respons 44%). De onderzoeksgegevens bestaan uit geregistreerde verzuimgegevens en geregistreerde medische consumptie (kosten voor huisartsbezoek en overige medische kosten) over vier opeenvolgende kwartalen. Bij de analyse van de gegevens over de tijd is gebruik gemaakt van covariantiestructuuranalyse met LISREL. Uit dit onderzoek blijkt dat medische consumptie in het ene kwartaal een deel van het verzuim in het volgende kwartaal voorspelt. De resultaten verschillen bij werknemers met en zonder chronische aandoening. Alleen bij werknemers met een chronische aandoening voorspellen huisartskosten het verzuim. Overige medische kosten zijn niet voorspellend voor verzuim bij werknemers met of zonder chronische aandoening. Deze resultaten leiden tot de aanbeveling dat huisartsen extra alert zouden moeten zijn bij werknemers met een chronische aandoening die op het spreekuur komen omdat zij mogelijk (meer) gaan verzuimen. De huisarts kan dan samen met de werknemer kijken of verzuim tot een minimum beperkt of voorkomen kan worden.

Een hogere medische consumptie gaat samen met een hoger verzuim, maar het is niet bekend hoe deze factoren elkaar beïnvloeden over de tijd. In dit onderzoek wordt daarom specifiek gekeken naar de longitudinale relatie tussen medische consumptie en verzuim. Het onderzoek is uitgevoerd onder 2317 werknemers in loondienst bij een groot ziekenhuis (respons 44%). De onderzoeksgegevens bestaan uit geregistreerde verzuimgegevens en geregistreerde medische consumptie (kosten voor huisartsbezoek en overige medische kosten) over vier opeenvolgende kwartalen. Bij de analyse van de gegevens over de tijd is gebruik gemaakt van covariantiestructuuranalyse met LISREL. Uit dit onderzoek blijkt dat medische consumptie in het ene kwartaal een deel van het verzuim in het volgende kwartaal voorspelt. De resultaten verschillen bij werknemers met en zonder chronische aandoening. Alleen bij werknemers met een chronische aandoening voorspellen huisartskosten het verzuim. Overige medische kosten zijn niet voorspellend voor verzuim bij werknemers met of zonder chronische aandoening. Deze resultaten leiden tot de aanbeveling dat huisartsen extra alert zouden moeten zijn bij werknemers met een chronische aandoening die op het spreekuur komen omdat zij mogelijk (meer) gaan verzuimen. De huisarts kan dan samen met de werknemer kijken of verzuim tot een minimum beperkt of voorkomen kan worden.

Geen samenvatting beschikbaar

Lit.opg., verklarende woordenlijst.

Deze folder geeft informatie over een praktische werkwijze om de inzetbaarheid van (oudere) werknemers te bevorderen: de zgn. 'doorbraakmethode'. Met inzetbaarheid wordt bedoeld het vermogen om een diversiteit van werkzaamheden en functies nu en in de nabije toekomst te verrichten. Met behulp van deze methode werken teams uit verschillende instellingen aan de verbetering van de organisatie. Centraal daarin staat het gebruik van bestaande kennis en ervaring uit onderzoeken en best practices. In het bijzonder bevat deze brochure informatie over het Doorbraakproject 'Op (leeftijd) inzetbaar' dat, met financiering van het ministerie van Sociale Zaken, door de afdeling Beroepsontwikkeling van MOVISIE en TNO Kwaliteit is gestart. Zeven thuiszorgorganisaties, verpleeghuizen en verzorgingshuizen namen in 2006 en 2007 deel aan dit project. Binnen korte tijd slaagden medewerkers van deze zorginstellingen erin om vooruitgang te boeken in de knelpunten binnen hun (arbeids)organisatie. Daarvoor worden 4 factoren genoemd en toegelicht: 1.) Concrete doelstellingen om medewerkers inzetbaar te houden. 2.) Leidinggevenden en werknemers zoeken samen naar oplossingen. 3.) Gebruik van goede voorbeelden uit de praktijk. 4.) Een praktische aanpak. Ook de randvoorwaarden voor een Doorbraak-project worden gegeven. www.movisie.nl