Search

À partir d’une enquête menée dans des classes de CAP coiffure dans un centre de formation pour apprentis et un lycée professionnel, nous examinons dans cet article le travail du corps et la transformation de l’apparence au cours de la formation à un métier visant l’embellissement des autres, qui attire et recrute majoritairement des jeunes femmes d’origines populaires. Nous analysons d’abord les contenus de cette socialisation corporelle et les modalités par lesquelles elle s’ex­erce en établissement scolaire et dans les entreprises. Nous mettons en évidence ensuite que les sociabilités juvéniles offrent une caisse de résonance à cette socialisation corporelle. Nous évoquons enfin les appropriations par les jeunes des normes esthétiques auxquelles elles sont confrontées et rendons compte des conditions d’efficacité de ce programme socialisateur. Based on a survey carried out in CAP hairstyling classes in both a training centre for apprentices and a vocational school, in this article we examine body work and transformations in appearance during training in a trade aimed at beautifying others, which mainly attracts and recruits young women of working-class origin. We first analyse the contents of this body socialisation and methods for exercising it in schools and enterprises. We then show that youth sociabilities provide a sounding board for body socialisation. Finally we look at how these young people appropriate the aesthetic standards they are confronted with and provide an account of the conditions of effectiveness of this socializing programme.

Face aux contraintes sociales qui président aux relations amoureuses au Caire, au poids de leur image publique, les jeunes filles développent des stratégies de contournement des normes, dont la principale est le silence et le secret de leurs activités. Des lieux se spécialisent dans la fonction d’accueil des couples non officiels où les normes sont moins strictes et où l’on peut se permettre des petites transgressions, constituant ainsi au Caire un territoire amoureux en forme d’archipel. In the very loaded social context surrounding young women’s relationships in Cairo, it is often necessary ta develop strategies of avoidance, and particularly to remain silent and keep all meetings secret. This need for secrecy has given rise ta the specialisation of particular places as havens where unofficial couples can meet, where social norms are relaxed and where minor transgressions become possible. It has led to the construction of a specific geography of love affairs in the city

Objective Premature thelarche (PT) is defined as isolated breast development in girls before eight years of age. Gonadotropin-releasing hormone (GnRH) stimulation test is sometimes used to distinguish between PT and central precocious puberty (CPP), although the interpretation of the test at early ages is challenging. The objective of this study was to determine the follicle stimulating hormone (FSH) and luteinizing hormone (LH) responses to GnRH stimulation in girls with PT below 3 years of age. Methods A standardized GnRH stimulation test, bone age and pelvic ultrasound were evaluated and those without pubertal progression after a minimum of one-year follow up were included in the study. Results On GnRH stimulation test, the median (range) baseline LH was 0.29 (0.10-0.74) IU/L, baseline FSH was 4.96 (3.18-7.05) mIU/mL, and the peak median LH was 5.75 (3.31-8.58) IU/L with the peak mean±standard deviation FSH was 40.38±20.37 mIU/mL. Among the patients, 33.3% (n=10) had baseline LH >0.3 IU/L, 67% (n=20) had peak LH >5 IU/l and 16.6% (n=5) >10 IU/L. The mean peak LH/FSH ratio was 0.17±0.09 and was ≤0.43 in all participants. Conclusion Although consensus statements usually define baseline LH >0.3-0.5 IU/L, peak LH >5 IU/L, and LH/FSH ratios >0.66-1.0 as diagnostic cut-offs for CPP, in children below 3 years of age, the baseline and peak LH values may be similar to pubertal values, possibly due to mini-puberty. A dominant FSH response on GnRH stimulation test is more valuable than the peak LH response in the diagnosis of PT.

Cette étude porte sur l’histoire de l’éducation physique des jeunes filles canadiennes-françaises à Montréal de 1860 à 1920, c’est-à-dire des premières manifestations d’une éducation corporelle dans le réseau éducatif privé jusqu’à la période dite de « l’âge d’or » des sports féminins au Canada. Dans une première partie, le mémoire analyse les discours des hommes de science canadiens-français de manière à saisir leur réflexion théorique sur le corps féminin en mouvement et les prescriptions qu’ils ont formulées à ce sujet. Dans une seconde partie, il présente l’évolution des pratiques gymnastiques et sportives dans les grands pensionnats catholiques de Montréal tenus par les Sœurs de la Congrégation de Notre-Dame et les Sœurs des Saints Noms de Jésus et de Marie. Il apparaît que les promoteurs de l’éducation physique féminine font face à certains défis : comment encourager l’exercice pour les jeunes filles sans trop les exposer dans l’espace public ? Comment concilier l’entraînement physique et l’idéal esthétique de la féminité ? Enfin, comment promouvoir davantage de mouvements pour le corps féminin juvénile sans risquer de nuire à sa capacité reproductive ? Médecins et pédagogues, face à ce dilemme, définirent les contours d’une éducation physique et sportive féminine acceptable. Cependant, bien que les normes diffusées par la littérature prescriptive essentiellement masculine aient été contraignantes, des pratiques innovantes, répondant à des objectifs précis, apparaissent dès les années 1860 dans les grands pensionnats montréalais et se diversifient au début du XXe siècle sous l’impulsion des actrices historiques — religieuses enseignantes, professeures de gymnastique et couventines., This study examines the history of the physical education of Montreal’s young French Canadian girls from 1860 to 1920; from the first manifestations of corporal education in the private education network to the so-called « golden age » of women’s sports in Canada. Firstly, the discourses of French Canadian scientists are analyzed in such a way as to capture their theoretical reflections on the female body in movement and the prescriptions they formulated. Subsequently, this study presents the evolution of sport and gymnastic practices in the Catholic female boarding schools of Montreal held by the Sisters of the Congregation of Notre-Dame and the Sisters of the Holy Names of Jesus and Mary. Proponents of women’s physical education faced certain challenges: how to promote exercise for young women without exposing them to the public space? How to reconcile physical training with the aesthetic ideal of femininity? Finally, how to promote more movement for the juvenile female body without risking its reproductive capacity? Doctors and educators, faced with this dilemma, defined the contours of an acceptable female physical and sports education. However, although the norms disseminated by the predominantly male prescriptive literature were restrictive, innovative practices that met specific objectives started to appear in Montreal’s boarding schools in the 1860s. These practices diversified in the first decades of the twentieth century under the impetus of historical actresses – teaching sisters, gymnastic professors and students.

Introduction: Premature thelarche (PT) is the isolated breast development in girls prior to 8 years of age. Gonadotropin-releasing hormone (GnRH) stimulation test is sometimes used to distinguish between PT and central precocious puberty (CPP) although the interpretation of the test in early ages is challenging. The objective of this study is to determine the FSH and LH responses to GnRH stimulation in girls below 3 years of age with PT. Method: A standardized GnRH stimulation test, bone age and pelvic ultrasound were evaluated and those without pubertal progression after a minimum of one-year follow up were included in the study. Results: In the GnRH stimulation test, the baseline median LH was 0.29 (0.10- 0.74) IU/L, baseline median FSH was 4.96(3.18-7.05) mIU/mL, the peak median LH was 5.75 (3.31-8.58) IU/L, the peak mean FSH was 40.38 ± 20.37 mIU/mL. Among uncorrected proof the patients, 33.3% (n=10) had baseline LH > 0.3 IU/L, 67% (n=20) had peak LH > 5 IU/l and 16.6% (n=5) >10 IU/L. The peak LH/FSH ratio was 0.17 ± 0.09 and ≤ 0.43 in all participants. Conclusion: Although consensus statements usually define baseline LH >0.3-0.5 IU/L, peak LH >5 IU/L, and LH/FSH ratios >0.66-1.0 as diagnostic cut-offs for CPP, in children below 3 years of age, the baseline and peak LH values may be detected pubertal, possibly due to mini-puberty. The dominant FSH response in the GnRH stimulation test is more valuable than the peak LH response in the diagnosis of PT., NA

Yetişkinlik, bir bireyin kendi hayatını kurabilmesi ve kendi ayakları üzerinde durabilmesiyle yetişkinliğe geçiş sürecini tamamladığı noktadır. 1960'lı yıllara göre günümüzde daha uzun bir sürece tekabül eden yetişkinliğe geçiş süreci, aile faktörünün maddi ve manevi desteğini gerektirir hale gelmiştir. Maddi durumu elverişli aileler, çocukları kendi ayakları üzerinde durabilene kadar beraber yaşamakta, hatta finansal destek vermeye devam etmekte ve onları duygusal açıdan motive ve rehberlik etmeye devam etmektedirler. Dolayısıyla, ailenin her açıdan desteğini alanlar bu süreci daha kolay ve daha başarılı atlatmaktadırlar. Fakat ailesi olmayan gençler hem maddi hem de manevi yoksunluk içinde kalarak bu süreci zorluklar ve mücadeleler içersinde geçirmektedirler. Dünya genelinde devlet korumasının kalktığı yaşın 18-21 yaş arasında değiştiği düşünülürse bu yaştan itibaren devlet korumasından ayrılan ve kendisine destek olabilecek ailesi, akrabası ya da yakını olmayan gençler tamamen bir başlarına kalmaktadırlar. Bu bir başınalık yetişkinliğe geçiş süreçlerinde barınma sorunu, işsizlik, ruh sağlığında bozukluklar gibi olumsuz durumları ortaya çıkarmaktadır. Devlet korumasından ayrılan genç kadınlar ise tüm bu olumsuzlukların yanı sıra erken ve yanlış evlilikler, ön yargıyla bakılma, tacize uğrama gibi sorunlarla da mücadele etmek zorunda kalmaktadırlar. Ancak devlet korumasından ayrılan kadınlara yönelik araştırmaların sayısı sınırlıdır ve bu kadınların yaşadıkları sorunlara yönelik pek fazla bilgi sunmamaktadır. Bu nedenle, devlet korumasından ayrılmış genç kadınlara yönelik bir çalışmaya gerek duyulmuştur. Bu çalışmada, devlet korumasından ayrılmış genç kadınların memur olmadan önce yaşadıkları sorunlar ile memur olduktan sonra bu sorunların ne yönde değiştiğini, iş hayatlarına uyumlarını, sosyalleşme gibi becerilerini anlamaya çalışılmıştır. Buna ek olarak, bu çalışmada, bu genç kadınların deneyimledikleri sorunlara yönelik ürettikleri çözüm önerileri de yer almaktadır. Ayrıca bir küçük ve bir büyük ilde gerçekleştirilen çalışma yaşanan deneyimlerin çeşitliliğini ortaya koymaktadır.Bu çalışma bir nitel çalışma olup, kartopu örneklemi ile Afyonkarahisar ve Ankara illerinde devlet korumasından ayrılıp memur olan yirmi beş genç kadınla gerçekleştirilmiştir. Nitel çalışmalarda elde edilen bulgular araştırmanın doğal ortamına göre değerlendirilir. O nedenle bulguların farklı ortamlara genellenmesi pek mümkün olmaz. Bu çalışmanın da nitel bir araştırma olmasından dolayı elde edilen bulgular ve sonuçlar kendi doğal ortamıyla sınırlıdır ve genellenebilir nitelikte değildir. Bu çalışmaya göre, devlet korumasından ayrılan genç kadınlar, koruma kararları kalktıktan sonra, yanlış ve erken evlilikler yapma, düşük eğitim seviyesine sahip olma, iş ortamında ve iş arkadaşlarıyla problem yaşama, hayati sorumlulukları öğrenememe, güvensizlik, sosyal yaşamlarının olmaması, dışlanma, ön yargıyla ya da kötü gözle bakılma gibi sorunlarla karşı karşıya kalmaktadırlar. Anahtar Kelimeler: Yetişkinliğe Geçiş, Koruma Altında Olan Genç, Devlet Korumasından Ayrılan Genç Kadınlar, Türkiye Adulthood is the final stage at the transition process to adulthood that individual established their own lives and stand on their own feet.The transition to adulthood, which corresponds to a longer process than the 1960s, now requires material and moral support of families. Affordable families live together until their children can stand on their own feet, even continue to provide financial support, and continue to emotionally motivate and guide them. Therefore, those receiving their family support in all aspects are able to come through this process more easily and successfully. However, young people who do not have a resourceful family are experiencing both material and moral deprivation and are experiencing difficulties and struggles.Considering that state protection age has changed between the ages of 18 and 21 around the world, from this age onwards, the young people who leave state care and who cannot get support their family or relatives are completely alone. This loneliness brings some negative situations such as housing problems, unemployment, mental health disorders during the transition to adulthood. In addition to all these negativities, young women leaving the state care have to struggle with problems such as early and wrong marriages, prejudice and harassment. However, the number of studies on women leaving state care is limited and does not provide much information on the problems women experience. Therefore, there was a need for a study of young women leaving state care.Thereby, in this study, it is tried to understand the problems that young women leaving state care before they became civil servants and how these problems changed after becoming a civil servant and their skills such as adaptation to working life and socialization. In addition, this study includes solutions to the problems these young women have experienced. Moreover, the study conducted in one small and one large province reveals the diversity of experiences.It was a qualitative study carried out with twenty-five civil servant young women who leave state care in Afyonkarahisar and Ankara provinces with snowball sampling. In qualitative researches, the obtained findings are evaluated by their own natural environment. Therefore, generalization of the findings is not possible. Since this study is also qualitative research, the obtained findings and results are limited to the natural environment and they are not generalizable.According to this study, after protection order has been removed, young women who leave the state care face the problems such as wrong and early marriages, lack of educational qualification, conflict with work and colleagues, not learning vital responsibilities, insecurity, lack of social life, exclusion, prejudice or given others' an evil eye.Key Words: Transition to Adulthood, Young Who Under The Protection, Young Women Leaving State Care, Turkey 171

Purposes: Typically, early (pre-diagnostic) development in individuals later diagnosed with Rett syndrome (RTT) has been investigated retrospectively using parent reports, medical records and analysis of home videos. In recent years, prospective research designs have been increasingly applied to the investigation of early development in individuals with late phenotypical onset disorders, for example, autism spectrum disorder. Methods: In this study, data collected by the Danish National Birth Cohort lent itself to prospective exploration of the early development of RTT, in particular early motor-, speech-language, and socio-communicative behaviors, mood, and sleep. Results and Conclusions: Despite limitations, this quasi prospective methodology proved promising. In order to add substantially to the body of knowledge, however, specific questions relating to peculiarites in early development could usefully be added to future cohort studies. As this involves considerable work, it may be more realistic to consider a set of indicators which point to a number of developmental disorders rather than to one.

Émanations invisibles et impalpables, les odeurs sont au cœur des liens étroitement noués au xixe siècle entre hygiène corporelle et moralité. Comme l’a bien montré Alain Corbin, les conceptions de l’olfaction renforcent l’articulation entre le corps et l’esprit, instaurant entre senteurs et vertus un rapport de causalité. Ainsi, l’odeur sous-tend souvent la dénonciation et l’opprobre des prostituées, mais elle joue aussi un rôle essentiel dans l’éducation des jeunes filles à laquelle est apporté, durant la seconde moitié du xixe siècle, un soin tout particulier. As invisible and impalpable emanations, odors were central to the close ties that the nineteenth century created between bodily hygiene and morality. As Alain Corbin has shown, notions of olfaction reinforced the articulation between the body and mind, establishing a relation of causality between scents and virtues. Consequently, odor often underpinned the denunciation of prostitutes and the shame cast upon them. At the same time, odor also played an essential role in the education of young girls, which was the object of a very particular attention during the second half of the nineteenth century.

Objective: To determine the risk with gynecological problems on the health of female university students. Methods: The study was conducted as a descriptive in university in Central Anatolia, Turkey. The research population was composed of 1305 female university students studying at a university in Central Anatolia. The study was conducted between January and March 2017. The data were collected through a questionnaire consisting of 23 questions prepared by the researchers to determine the socio-demographic characteristics of the participants and the risk with gynecological problems they encountered. Numerical and percentage statistics were used to analyze the data. Results: About 65.4 percent of the female students in this study previously had gynecological examination, and 38.8 percent of them were diagnosed with gynaecological problems. It was found that 87.6 percent of the female students had risk with gynecological disorders. the most common ones being dysmenorrhoea (63.2%), premenstrual syndrome (56.7%), urinary tract infection (22.4%), and polycystic ovarian syndrome (13%), respectively. Conclusions: It was found that nearly all the young girls had risk with gynecological problems and nearly half of them were diagnosed with different gynaecological disorders. doi: https://doi.org/10.12669/pjms.35.3.834 How to cite this:Akarsu RH, Alsac SY. Risks with Gynaecological problems on the health of University Students. Pak J Med Sci. 2019;35(3):758-763. doi: https://doi.org/10.12669/pjms.35.3.834 This is an Open Access article distributed under the terms of the Creative Commons Attribution License (http://creativecommons.org/licenses/by/3.0), which permits unrestricted use, distribution, and reproduction in any medium, provided the original work is properly cited.

Geçmişten günümüze kadar çözülemeyen bir sorun olan ve kanayan bir yaramız haline gelen çocuk gelinler bugün birçok toplumda, toplumsal bir sorun halini almıştır. Türkiye de dâhil olmak üzere dünyanın birçok bölgesinde erken yaşta evliliklerle ilgili problemler çözüme kavuşturulmaya çalışılmaktadır. Bazı kesimlerce erken yaş evliliği ile ilgili dinî sebepler öne sürülmüş olsa da dinin ne tür bir etkisinin olduğu ile ilgili herhangi bir çalışma yapılmamıştır. Bir yandan erken yaşta evliliğe zorlanan kızlar, yanlış dinî algı nedeniyle istemediği bir hayatı yaşamaya mecbur edilirken, diğer yandan da din sebebi üzerinde durarak, odak başka sebeplerden uzaklaştırılmakta ve dine karşı yanlış algı oluşturulmaya çalışılmaktadır. Bu nedenle araştırmada Hz. Peygamber'in evlilik hayatına ve özelde Hz. Aişe (ra) ile olan evliliğinin altında yatan sebeplere de değinilmiştir. Erken yaş evliliğinde din algısı üzerinde durulması iki sonuca yol açmaktadır. Bunlardan birincisi odağın din algısı üzerinde durularak gerçek sebebin bulunmasının engellenmesi, ikincisi ise dine karşı oluşturulan yanlış algıyı tahkim etmesidir.Güneydoğu Anadolu ve Doğu Anadolu Bölgesi'nin önemli sosyal problemlerinden biri olan kız çocuklarının erken yaşta evliliği ve evlilik kurumunun bu kadar basite indirgenmesinin ileriki dönemlerde aile hayatını sarsan sonuçlara neden olacağı bilinen bir gerçektir. Bu yüzden Güneydoğu Anadolu Bölgesi'nin kadim şehirlerinden olan Şanlıurfa örneği ile bölge halkının bu olay karşısındaki tutumları incelenmeye ve alışılmışın dışında bazı yorumlarla literatüre katkı sağlanmaya çalışılmıştır. Child brides who have become a bleeding problem that has not been resolved from day to day, have become a social problem in many societies today. In many areas of the World including Turkey, problems associated with early marriage are being tried to resolve. Although some sections come out with religious reasons for early marriage, any study hasn't been conducted on what kind of effect religion has. On the one hand, girls who are forced to marry at an early age, are forced to live a life they do not want because of false religious perception. On the other hand, dwelling upon the cause of religion, the focus is removed from other causes and misperception against the religion is created. Therefore, in the research, the underlying causes of the Prophet's marriage and in particular the marriage to Ayşe were also discussed. Focusing on religious perception in early marriage leads to two consequences. The first of these is the prevention of the real cause by focusing on the religious perception and the second is solidifying the false perception on the religion. It is a known fact that, one of the important social problems of South-eastern Anatolia and Eastern Anatolia Region, early marriage of girls and the reducing to the simple terms of the marriage institution will cause shaking consequences forthe family life in future periods. Therefore, Şanlıurfa, one of the ancient cities of the South-eastern Anatolian Region and the attitudes of the people of the region against this event were tried to be examined and has been tried to contribute to the literature through some unusual interpretations. 167

Çocuklarda otoimmünite araştırmaları çoğunlukla ya rastlantısal yada aile hikayesinde bir yakınında benzeri şikayetleri bulundurması ile başlar. Kadın nüfusun en sık görülen otoimmün hastalığı Hashimato tiroiditinde (HT), moleküler mekanizmalar ve bireyin genetik altyapıları suçlanmaktadır. Çalışmamızda 66 katılımcıya 32 HT 34 sağlıklı kız serum örnekleriyle ortalama yaş 16,13±2,16, hastalar 15,69±2,16 kontrol 16,54±1,34 olarak eş yaş grubu alındı. Hasta grubun ortalama TSH (µIU/ml) düzeyi 2,96±2,02, kontrol grubunda 1,41±0,58 düzeyinde bir fark (p0.05). hsa-mir-133b nin hasta grubunun ΔCt değeri -2,59±2,69, kontrol grubunda -2,43±2,27 bulunmuştur. p=,440(>0.05).miRNA'lar şu an bilinen haliyle moleküler translasyon sonrası gen ekspresyonları ve aktivasyon inaktivasyonunda hücre bölünmesinde e apoptozunda rol oynayan kısa 18-24 nano bazlık RNA fragmentleridir. Bunları kandan serum ve plasma haliyle inceleyerek potansiyel hastalıkları patogenezini çözmede hücre fizyolojisi de sadece hayal edebildiğimiz ölçüde derinlere inmektedirler.Anahtar Kelimeler : Adolesan, Kız, Çocuk, Hashimato Tiroiditi, Otoimmün Tiroidit,miRNA, serum miRNA In children, autoimmunity studies often begin with similar complaints in a random or family history. The most common autoimmune disease of the female population is Hashimoto's thyroiditis (HT), the molecular mechanisms of and the genetic background of the individual is blamed. In our study, mean age 16,13±2,16 were included in 66 participants with 32 HT 34 healthy girl. The mean TSH (µIU/ml) level of the patient group was 2,96 ± 2,02, the control group had a difference of 1,41±0,58 (p 0.05). The ΔCt value of hsa-mir-133b was -2.59 ± 2.69 and -2.43 ± 2.27 in the control group. p = 440 (> 0.05).miRNA's are short-term 18-24 nanobase rna fragments that are currently involved in cell division, apoptosis in molecular translation after gene expression and activation or inactivation. By examining these in their serum and plasma form from the blood, they are only deep in the way we can imagine in cell physiology to solve the pathogenesis of potential diseases.Keywords: Adolescent, Child, Girl, Hashimato Thyroiditis, Otoimmüne Thyroiditis,miRNA, Circulating miRNA 89

Amaç: Araştırmada,11-14 yaş aralığında elit basketbol oyuncuları ve fiziksel rekreatif etkinlik amacı ile basketbol oynayan kız ve erkeklerin fiziksel uygunluk parametrelerinin belirlenip, değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: Araştırmaya Işık spor kulübünde lisanslı kız (n=40) ve erkek (n=40) spor okullarında en az 1 yıldır aktif basketbol oynayan kız (n=40) ve erkek (n=40) olmak üzere toplamda 160 çocuk katılmıştır. Katılımcıların fiziksel uygunlarının belirlenmesi için antropometrik vücut ağılığı, boy, Beden Kütle İndeksi (BKİ) ve sportif performans (denge, dikey sıçrama, sürat, çeviklik, disklere dokunma, mekik koşusu, el kavrama, sağlık topu fırlatma) ölçümleri alınmıştır. İki grubu karşılaştırmak için bağımsız örneklem t testi kullanıldı. Ayrıca, katılımcıların boyları, ağırlıkları ve yaşları için tanımlayıcı istatistikler minimum, maksimum, ortalama ve standart sapmalar olarak gösterildi. Anlamlılık p 0.05). Disklere dokunma (p=,498), sağ pençe kuvveti (p=.222) ve sol pençe kuvveti (p=.127) performans değerleri istatiksel olarak anlamlı değildir (p>0.05). Sonuçlar: 11-14 yaş arası elit basketbol oyuncuları haftalık antrenman sayısı, antrenman süresi ve antrenmanın içeriği antropometrik ve fiziksel uygunluğu olumlu yönde etkilemektedir.Anahtar Sözcükler: basketbol, fiziksel uygunluk, kız, erkek Objective:The aim of this study was to determine and evaluate the physical fitness parameters of boys and girls who play basketball with the aim of elite basketball players aged 11-14 and for physical recreational activities.Materials and Methods:In the research, a total of 160 children (n=40) and female (n=40) were enrolled in the sportsclub of Işık sports club for girls (n=40) and boys (n=40). Anthropometric (weight, height, Body Mass Index (BMI)and sport performance (speed, vertical jump, balance, hand grip, flexibility, health ball throw, agility, shuttle run and tappingarm speed) measurements were taken to determinethe physical suitability of the participants. . Independent-Samples t test was used to compare the two groups. In addition, descriptive statistics for participants' height, weight and age were shown as minimum, maximum, mean and standarddeviations. Significance was taken as p 0.05). Balance (p=,189) ve vertical jump (p=,064), tapping (p=,168) performance values were found to be, which were not statistically significant (p0.05). Results: The elite basketball players between 11-14 years of age, the number of weekly training, the duration of training and the content of the training positively affect the anthropometric and physical suitability.Keywords: basketball, physical fitness, girl, male 61

Bu çalışmanın amacı 8 haftalık pilates, zumba ve workout egzersizlerinin genç kadınlarda beden kütle indeksi (BKİ) ve vücut yağ yüzdesi (VYY),yağsız vücut kütlesi (YVK), dayanıklılık, kuvvet (bacak kuvveti) ve esneklik parametrelerine etkisinin incelenmesidir. Çalışmaya yaş ortalaması 31,33±1,3 yıl olan 24 sedanter kadın katılmıştır. Çalışmaya katılan denekler üç gruba (Pilates 7, Workout 8 ve Zumba 9 kişi) ayrılmıştır. Her denek grubuna haftada üç gün 60 dk zumba, pilates ve 25 dk workout egzersizleri yaptırılmıştır. Ölçümlerde BKİ, VYY, YVK, Cooper, otur- eriş, bacak kuvvetitestleri yapılmıştır. Verilerin analizi; ikiden fazla bağımsız grup arasında niceliksel sürekli verilerin karşılaştırılmasında Tek yönlü (One way) Anova testi kullanılmıştır. Anova testi sonrasında farklılıkları belirlemek üzere tamamlayıcı post-hoc analizi olarak Scheffe testi kullanılmıştır. Grup içerisindeki karşılaştırmalar eşleşmiş grup t-testi ile analiz edilmiştir. Anlamlılık düzeyi p0.05. Ancak Cooper ölçümlerinde gruplar arasında workout için istatistiksel olarak anlamlı farklılık bulunmuştur p

Bu çalışmanın amacı dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu kendi bildirim ölçeğinden alınan puan düzeyleri ile bireylerin ergenlik dönemi içerisinde ki sosyal anksiyete ve depresyon düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir.Araştırma 2018-2019 eğitim öğretim yılında İstanbul merkezli Pendik ilçesine bağlı Şevket Sabancı Anadolu Lisesinde bulunan 15-18 yaş arasındaki öğrencileri kapsamaktadır. Okul, Anadolu ve meslek lisesi olarak eğitim vermektedir. Okul, Anadolu ve meslek liselerini içerisinde barındırdığından ve sosyo-ekonomik düzey göz önüne alınarak olarak tercih edilmiştir. Bu okulda 104 Kadın, 100 Erkek öğrenci araştırmaya katılmıştır.Araştırma kapsamında öğrencilerin Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu için DEHB kendilik bildirim ölçeği kullanılmış, ardından öğrencilere Beck Depresyon Ölçeği ve Ergenler İçin Sosyal Anksiyete Ölçeği doldurtulmuştur.Verilerin analizi aşamasında t-test ve korelasyon uygulanmıştır. Araştırma da elde edilen bulgularda depresyon düzeyi kadınlarda erkeklerden fazla çıkmıştır. Sosyal Anksiyete ve DEHB düzeylerinde cinsiyet farkı gözlenmemiştir. Yapılan araştırma sonucunda Dikkat Eksikliği ve Hiperaktivite Bozukluğu, depresyon ve sosyal anksiyete arasında pozitif bir korelasyon olduğu görülmüştür.Anahtar Sözcükler: 1.dikkat eksikliği ve hiperaktivite bozukluğu, 2.sosyal anksiyete, 3.depresyon. The aim of this study is to investigate the relationship between attention deficit and hyperactivity disorder scores obtained from the self-report scale and the social anxiety and depression levels of individuals during adolescence. The research covers the students between the ages of 15 and 18 in Şevket Sabancı Anatolian High School Academic year in district of İstanbul, Pendik in 2018-2019. The school provides education as Anatolian and vocational high schools. The school has been preferred for its socio-economic level 104 female and 100 male students participated in this research.Within the scope of the study, ADHD self-report scale was used for Attention Deficit and Hyperactivity Disorder and Beck Depression Scale and later Social Anxiety Scale for Adolescents were completed.One-way analysis t-test and correlation were applied during the data analysis phase. According to the findings of the study, depression level was higher in women than in men. There was no gender difference in Social Anxiety and ADHD levels. As a result of the study, a positive correlation was found between Attention Deficit and Hyperactivity Disorder, depression and social anxiety.Keywords: 1.Attention deficit and hyperactivity disorder, 2.social anxiety, 3.depression. 89

Osmanlı Devleti'nde aile kavramı, kuruluştan itibaren sağlam temeller üzerine bina edilmiştir. Aile yapısı, Avrupa ile etkileşimin arttığı Tanzimat Dönemi'nden sonra değişime uğramaya başlamıştır. Devletin kuruluş yıllarında, erkekle beraber evde ve dışarıda çalışan kadın, Klasik dönemde ev hayatı içerisinde görevler üstlenmiş, çocukların eğitim hayatları üzerinde söz sahibi olmaya başlamıştır. Kadının ev hayatından toplumsal yaşama atılma süreci, Tanzimat Dönemi ile hız kazanmıştır. 18. yy.'dan Cumhuriyet'in ilanına kadar geçen sürede kadın iş hayatında görülmeye başlamıştır. Kadının aile içindeki yeri ve görevlerinde yaşanan değişimler kız çocuklarının eğitim hayatlarını da etkilemiştir. Bu değişimler kızların eğitimleri için yeni okulların açılmasını gerekli kılmıştır. Kızlara yönelik örgün eğitim veren Kız Rüşdiyeleri, Kız Sanayi Mektepleri ve bu okullara öğretmen yetiştirmek için Darülmuallimat ve üniversite düzeyinde Darülfünun açılmıştır. Bu alanda resmi düzenleme 1869 tarihli Maarif-i Umumiye Nizamnamesi ile yapılmıştır. Kızların eğitimi ile alakalı Miralay Doktor Hüseyin Remzi Bey kaleme aldığı Mir'âtü'l-Beyt isimli kitabında aile kavramından başlayarak; kız çocuğunun nasıl eğitilmesi ve terbiye edilmesi gerektiği hususunda görüşlerini bildirmiştir. Kitabında kız çocuğunu ailenin temel unsuru olarak kabul etmiş, doğru ve bilgili bir şekilde yetiştirilmesi gerektiğini anlatmıştır.Bu çalışma giriş, üç bölüm ve sonuç kısımlarından oluşmuştur. Giriş kısmında aile kavramı, Osmanlı'da aile yapısı, kız çocuklarına verilen eğitim ve bu süreçte yaşanan değişimler ve kızlara yönelik açılan okullar ele alınmıştır. Birinci bölümde Mir'âtü'l-Beyt adlı eserin müellifi Hüseyin Remzi Bey'in hayatı ve eserleri, ikinci bölümde kızların eğitimlerine yönelik açılan okullar ve bunların müfredatları, üçüncü bölümde ise Mir'âtü'l-Beyt kitabının incelenmesi ve içeriğinin müfredattaki derslerin içerikleri ile karşılaştırılması yapılmıştır. Sonuç bölümünde aile, aile içinde kız çocuğunun yeri, eğitim hayatında kız çocuklarına yönelik yapılan değişiklikler ve kadının toplumdaki yeri genel bir bakış açısı ile değerlendirilmiştir. The concept of family in the Ottoman Empire was built on solid foundations since its foundation. The family structure began to change after the Tanzimat Period, when the interaction with Europe increased. During the founding years of the state, the woman who worked with the man at home and outside, took on more duties in her home life during the Klasik period and started to have a say on the educational lives of children. The process of transferring the woman from her home life to the social life gained momentum with the Tanzimat Period. From the 18th century to the proclamation of the Republic, the women started to take an active part in the business life. The changes of the women's place in the family and their duties also affected the educational lives of girls. These changes required the establishment of new schools for girls' education. Girls High Schools, Girls Industry Schools, to train teachers for these schools Darülmuallimat and at the university level Darülfünun were opened for girls. The official regulation in this field was made with the Regulation on Education in 1869. Regarding the education of the girls, Miralay Doctor Hüseyin Remzi Bey wrote the family concept and how the girls should be educated and upbrought in his book entitled Mir'âtü'l-Beyt (Hanımlara Yadigar). In his book, he accepted the girls as the basic element of the family and explained that they should be raised correctly and knowledgeably.This study consists of introduction, three sections and conclusion sections. In the introduction of the study, the concept of family, the family structure in the Ottoman, the education given to the girls and the changes experienced in this education process and the schools opened for the girls were discussed. In the first section, the life and works of Hüseyin Remzi Bey, the author of the book entitled Mir'âtü'l-Beyt, in the second section, the schools and their curricula for girls' education were explained, in the third section the study of Mir'âtü'l-Beyt and its contents were compared with the contents of the courses in the curriculum. In the conclusion, the family, the place of the girl in the family, the changes in girls' education and the place of women in society were evaluated with an overview. 80

Bu çalışma, 12-14 yaş arasında bulunan kız çocuklarının spor yapmalarının, onların özgüven ve benlik saygısı değerleri üzerine olan etkisini incelemeyi amaçlamıştır. Araştırmanın örneklemini, 2017-2018 eğitim öğretim yılında İstanbul ili Kartal ve Sultanbeyli ilçelerinde 12-14 yaş arasında spor yapmayan 118, spor yapan 95 olmak üzere toplam 213 kız öğrenci oluşturmaktadır. Veri toplama aracı olarak Demografik Bilgi Formu, Coopersmith (1967) tarafından geliştirilen Coopersmith Benlik Saygısı Ölçeği ve Akın (2007) tarafından geliştirilen Öz-Güven Ölçeği kullanılmıştır. Araştırmada elde edilen bulgulara göre 12-14 yaş arası kız öğrencilerin spor yapıp yapmamaları ile benlik saygısı değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Ancak bu öğrencilerin spor yapıp yapmamaları ile özgüven değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmuştur. Spor yapan öğrencilerin; özgüven toplam puanlarının, spor yapmayanlara göre istatistiksel olarak pozitif yönde yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Sosyo-ekonomik özellikleri ile benlik saygısı ve özgüven değerleri arasında anlamlı bir fark bulunmamıştır. Sınıf ve yaş düzeyleri ile benlik saygısı ve özgüven düzeyleri incelendiğinde ise anlamlı bir fark bulunmamıştır. Spor yapan öğrencilerin yaptıkları spor branşlarına göre benlik saygısı ve özgüven değerleri incelendiğinde ise voleybol oynayan öğrencilerin benlik saygısı ve özgüven değerlerinin diğer spor branşlarında spor yapan öğrencilere göre istatistiksel olarak pozitif yönde anlamlı düzeyde yüksek olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Araştırmadan elde edilen sonuçlar değerlendirildiğinde 12-14 yaş arasında bulunan ortaokul düzeyindeki kız çocuklarının spor yapmalarının, onların benlik saygısı değerlerine anlamlı düzeyde etki etmemesine rağmen özgüven düzeylerini pozitif yönde etkilediği görülmüştür., The aim of this study is to investigate the effect of sports activities of girls between aged 12-14 on self-confidence and self-esteem values. The sample of the study is composed of total 213 girls, 118 of whom do not do sports, 95 of them do sports in Kartal and Sultanbeyli districts of Istanbul province in 2017-2018 academic year. Demographic data form, Coopersmith Self-Esteem Scale developed by Coopersmith (1967) and Self-Confidence Scale developed by Akın were used as data collection tools. According to the findings of the study, there was no significant difference between the self-esteem values and female students a doing sports or not doing sports between the ages of 12 and 14. However a significant difference was found between these students' self-esteem values and the students who are doing sports and not doing sports. It is concluded that the total scores of self-confidence of the students doing sports were statistically higher in positively than those who doesn’t do sports. There is no significant difference between socio-economic characteristics and self-esteem and self-confidence values. No significant difference was found when class and age levels and self-esteem and self-confidence levels were examined. When the self-esteem and self- confidence values of the students doing sports were examined, it was concluded that the self-esteem and self-confidence values of the students who played volleyball were statistically higher than the students doing sports in other sports branches. When the results obtained from the study were evaluated, it was seen that doing sport activities at the middle school level, between the ages of 12-14, had a positive effect on their self-esteem values.

Çalışmamız postür egzersiz eğitimi ve omuz retraksiyon ortezinin kifozda etkinliğinin araştırılması amacıyla planlandı. Çalışmaya yaşları 13-16 yaş arasında değişen postürel kifozu olan 30 adölesan birey katıldı. Bireyler rastgele kontrollü çalışma yöntemi ile egzersiz (n=15), (yaş ortalaması 13,73±0,46 yıl ve boy ortalaması 162,40±5,62 cm) ve korse (n=15), (yaş ortalaması 13,73±0,46 yıl ve boy ortalaması 159,80±4,31 cm) olmak üzere 2 gruba ayrıldı. Egzersiz grubuna 8 hafta boyunca haftanın her günü 15-20 dk sürecek ve haftada bir gün fizyoterapist eşliğinde diğer günler evde kendisinin yapabileceği şekilde spinal ekstansör kuvvetlendirme, skapular retraksiyon, skapular stabilizasyon, pektoralis kaslarına germe içeren postür egzersiz eğitimi verildi. Egzersizlerin set ve tekrar sayısı haftalar ilerledikçe arttırıldı. Omuz retraksiyon ortezi kullanan korse grubundan 8 hafta boyunca haftanın her günü günde en az 8 saat korseyi takmaları istendi. Tüm bireylerin tedavi öncesi ve tedavi sonrası kifoz derecesinin indirekt ölçümü flexrulerla, başın anteriora tilti, tragus duvar mesafesiyle, omuzların protraksiyonu iki skapulanın inferioru arasındaki mesafeyle değerlendirildi. Tedavi öncesi ve sonrası gruplar kendi içinde karşılaştırıldığında, her iki gruptada, kifoz derecesinin indirekt ölçümünde, omuzların protraksiyonunda ve başın anterior tiltinde iyileşme olduğu (p0.05). Çalışmanın sonucunda adölesan dönemdeki kız çocuklarında görülen postürel kifozu, postür egzersiz eğitimi ve omuz retraksiyon ortezi, postürel kifozu, başın anterior tiltini ve omuz protraksiyonunu benzer etkilerle azaltmıştır. Fizyoterapi ve rehabilitasyon uygulamalarında postür egzersiz eğitiminin spinal ekstansör kas güçlendirme, skapular retraksiyon, skapular stabilizasyon, pektoralis kaslarına germe egzersizleri, ortez uygulamasıyla benzer etkilerinden dolayı adölesan dönemde egzersize zaman ayıramayan, yapmak istemeyen, egzersizin kontraendike olduğu durumlarda ya da düzenli kliniğe gelip gidemeyen bireyler için korse akut olarak düşünülebilir.Anahtar kelime: Adölesan, Kifoz, Postür egzersizi, Omuz retraksiyon ortezi Our study was planned to investigate the effectiveness of posture exercise training and shoulder retraction orthosis in kyphosis. 30 adolescent individuals with postural ciphosis, ages 13-16, participated in the study. Individuals were divided into 2 groups: exercise (N=15), (mean age 13.73±0.46 year and mean height 162.40±5,62 cm) and corset (n=15), (mean age 13.73±0.46 year and mean height 159.80±4.31 cm) by random controlled study method. The exercise group was given posture training which will last 15-20 minutes every day of the week for 8 weeks and will be accompanied by a physiotherapist one day a week and other days at home, which includes spinal extensor strengthening, scapular retraction, scapular stabilization, stretching to pectoralis muscles. The set and repeat number of exercises were increased as the weeks progressed. The corset group, which uses shoulder retraction orthosis, was asked to wear the corset for at least 8 hours a day each day of the week for 8 weeks. Indirect measurement of the degree of kyphosis of all individuals before and after treatment was evaluated with flexrulerla, anteriorly tilty of the head, tragus wall distance, protraction of the shoulders with the distance between the inferioru of the two scapulans. Before and after the treatment groups were compared in themselves, it was observed in both groups that there was improvement in the indirect measurement of kyphosis degree, the protraction of the shoulders and the anterior tilt of the head (p0.05). As a result of the study, postural kyphosis seen in adolescent girls, posture exercise training and shoulder retraction orthosis, postural kyphosis, anterior tiltine of the head and shoulder protraction were reduced with similar effects. In physiotherapy and rehabilitation applications, posture training can be considered as acute for individuals who cannot take time to exercise during the adolescent period due to the effects of spinal extensor muscle strengthening, scapular retraction, scapular stabilization, stretching exercises to pectoralis novices, orthosis application, do not wish to do, where exercise is contraindicated or who cannot go to regular clinics.Key words: adolescent, kyphosis, posture exercise, shoulder retraction harnesi 60

YÖK Tez ID: 558360 Farklı Cimnastik Dallarındaki 9-12 Yaş Grubu Yarışmacı Kızların Denge, Esneklik ve Antropometrik Özelliklerinin Karşılaştırılması Bu çalışmanın amacı, artistik, ritmik, aerobik ve trampolin cimnastik dallarındaki 9-12 yaş grubu yarışmacı kızların denge, esneklik ve antropometrik özelliklerinin dallara özgü farklılıkların incelenmesidir. Araştırmanın örneklemini minikler ve küçükler kategorisinde Ankara, İzmir ve Bolu illerinde en az 3 yıl yarışmacı olan 9-12 yaş aralığında toplam 40 bayan cimnastikçi oluşturmaktadır. Artistik (n=10, 1,31±,04 cm, 29,30±3,21 kg), ritmik (n=10, 1,36±,02 cm, 29,07±1,61 kg), aerobik (n=10, 1,34±,10 cm, 29,92±5,98 kg), trampolin (n=10, 1,34±,05 cm, 28,90±2,68 kg) . Araştırma kapsamında boy, kilo, antropometrik testler, Y-balance, flamingo denge, otur - uzan, goniometre ile esneklik ölçümleri uygulanmıştır. Verilerin analizinde SPSS 24,0 paket programı kullanılmış ve hata payı 0.05 olarak belirlenmiştir. Normal dağılım göstermeyen çoklu karşılaştırmalarda Kuskall Wallis H- Testi ve gruplar arası farklılığın belirlenmesinde Post Hoc testi kullanılmıştır. Araştırma sonucunda sporcuların yaş, boy, vücut ağırlığı, vücut kitle indeksleri ve otur-uzan esneklik değerleri birbiriyle benzerlik gösterirken trampolincilerin vücut yağ yüzdesinin diğer dallardan daha yüksek olduğu ve endomorfik bir yapıda olduklarını, aerobik ve artistik dallarının mezomorfik, ritmik cimnastikçilerin ise ekto-mezo olduklarını söyleyebiliriz. Esneklikde ritmikçiler en iyi olup dinamik denge de diğer 3 dalın gerisinde kalmışlardır. Statik denge de ise artistik ve ritmik cimnastikçiler aerobik ve trampolincilerden daha dengeli bulunmuş olup elde ettiğimiz sonuçların dalların özelliklerini yansıttığını düşünmekteyiz. Anahtar Kelimler: Artistik, Ritmik, Aerobik, Trampolin, Cimnastik, Antropometri, Y- Balance, Denge, Goniometre, Esneklik. The aim of this study is to examine the branch - specific differences of equilibrium, flexibility and anthropometric properties of the 9-12 age group girls in the branches of artistic, rhythmic, aerobic and trampoline gymnastics. The sample of the study consists of 40 famale gymnasts in the age group of 9-12, who are competitors for at least 3 years in Ankara, İzmir and Bolu in the minors category. Artistic (n=10, 1.31 ±, 04 cm, 29,30 ± 3,21 kg), rhythmic (n=10, 1,36 ±,02 cm, 29,07 ± 1,61 kg), aerobic (n = 10, 1,34 ±, 10 cm, 29,92 ± 5,98 kg), trampolin (n = 10, 1.34 ±, 05 cm, 28.90 ± 2.68 kg). Within the scope of the research, height, weight, anthropometric tests, y-balance and flamingo balance, sit and reach, goniometer and flexibility measurements were applied. SPSS 24.0 package program was used for the analysis of the data and the margin of error was determined as 0.05. Kruskall Wallis H-Test was used for multiple comparisons which did not show normal distribution and Post Hoc test was used to determine the differences between the groups. As a result of the research, athletes age, height, body weight, body mass indexes and sit-and-lie flexibility values are similar to each other, while the body fat percentage is higher than other branches and endomorphic structure, aerobic and artistic branches of the mesomorphic, rhythmic gymnastics are ecto-meso. I can say. The rhythmicists are the best in flexibility and the dynamic balance lags behind the other 3 branches. In static balance, artistic and rhythmic gymnasts were more balanced than aerobics and trampolists, and we think that the results we obtained reflect the characteristics of the branches. Key words: Artistic, Rhythmic, Aerobic, Trampoline, Gymnastics, Anthropometry, Y-Balance, Balance, Goniometer, Elasticity.

Bu çalışmanın amacı 10-14 yaş arası kız ve erkek çocuklarda uyku, tv izleme, bilgisayar ve akıllı telefon kullanım sürelerinin fiziksel aktivite düzeyi ve beden kompozisyonuna etkisinin incelenmesidir. Bu çalışmanın katılımcı grubunu Ankarada ilköğretim okullarında eğitim ve öğretim gören 10-14 yaş arasındaki 551 kız ve 553 erkek çocuk oluşturmuştur. Çalışmamızda boy uzunluğu (cm), Beden ağırlığı (kg) ve BKİ ölçümleri alınmıştır. Araştırmacı tarafından teknolojik cihazlar ile ilgili sorular oluşturulmuş ayrıca Çocuklar için Fiziksel Aktivite anketi (ÇFAA) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 25 paket programı kullanılmıştır. Erkek çocuklardan 330 kişi (%59,7) ideal, 105 kişi (%19) şişman, 55 kişi (%9,9) obez ve kız çocuklardan 298 kişi (%54,1) ideal, 108 kişi (%19,6) şişman ve 76 kişi (%13,8) obez olarak belirlenmiştir. Okula yürüyerek giden çocukların Beden ağırlığı ve BKİ değerleri daha düşük olarak bulunmuştur. Erkek çocuklarda hafta içi 8 saat uyuyan grubun BKİ düzeyi düşük ve fiziksel aktivite düzeyi daha yüksek olarak görülmektedir. Hem erkek hem de kız çocukların genellikle hafta içi 9 ile 11 saatleri arasında uyuduğu görülmektedir. Büyük çoğunluğun saat 11 ve sonrasında uyuduğu görülmektedir. Erkek ve kız çocukların uykuya dalma süreleri ile fiziksel aktivite düzeyleri aralarında p

Bu çalışmada, spor yapmayan 9 yaşındaki kız ve erkek çocukların temel motorik özelliklerinin kendi aralarında ve cinsiyete göre belirlenip incelenmesi amaçlanmaktadır. Çalışmaya Konya'nın Karatay ilçesinde eğitim gören ilköğretim 3. sınıf öğrencisi 9 yaş 103 erkek 121 kız öğrenci katılmıştır. Çocuklar 15 dk. ısınma egzersizlerinden sonra sırasıyla boy ölçümü, vücut ağırlığı ölçümü, esneklik, oturma yüksekliği, kulaç uzunluğu, dikey sıçrama, sağ-sol kavrama kuvveti, geriye sağlık topu fırlatma, çeviklik testi ve 20m. sürat testi ölçümleri yapılmıştır. Verilerin normallik testleri, Kolmogorov-Smirnov testi ile kontrol edilmiş ve Skewness ve Kurtosis değerleri ile saptanmıştır. Verilerin tanımlayıcı istatistikleri en alt değer, en üst değer, ortalama ve standart sapma ile belirlenmiştir. Değişkenler arasında ilişkiyi test etmek için, Pearson Momentler Korelasyon analizi yapılmıştır. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Erkek ve kız çocuklarda cinsiyetler bazında, bağımsız değişkenler arasındaki ilişki t testi ile belirlenmiştir. Anlamlılık düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Çalışmaya katılan çocukların motorik özellik farklılıklarını cinsiyete göre karşılaştırdığımızda, erkeklerde el kavrama kuvveti sol (2,610), dikey sıçrama (2,413) ve çeviklikte (-4,055) erkekler lehine anlamlı farklılıklar belirlenirken, sadece esneklik (-3,469) ölçüm sonucunda kızların lehine anlamlı farklılığın olduğu tespit edilmiştir. Bunun yanında oturma yüksekliği (1,817), kulaç uzunluğu (1,764), el kavrama kuvveti (sağ) (0,219), sağlık topu atma (1,195) ve sürat koşusu (-1,780) parametrelerinde anlamlı farklılıkların olmadığı belirlenmiştir. Yapılan araştırma sonucunda, spor yapmayan 9 yaş grubu ilköğretim kız ve erkek çocukların benzer fiziksel özelliklere sahip olmalarına karşın motorik özelliklerle ilgili fiziksel uygunluk test sonuçlarında erkek çocukların daha iyi sonuçlar gösterdiği tespit edilmiştir. Yapılan bu çalışma ile çocukların fiziksel uygunluklarının ölçülüp incelenmesine bilimsel bir yaklaşımda bulunulmuştur. Çocukların fiziksel kapasitelerinin araştırılması, anne babalara, beden eğitimi öğretmenlerine ve akademisyenlere bilgi vermek açısından da önem taşımaktadır. Yapılan bu çalışma aynı zamanda çocukların kendi kapasiteleri hakkında bilgi edinebilme ve fiziksel egzersizlere karşı motivasyonlarını artırmalarına da yardımcı olacaktır., In this study, it is aimed to determine and examine the basic motoric characteristics of 9-year-old boys and girls who are not doing sports among themselves and by gender. 103 male and 121 female students, 9 years old, who were in the 3rd grade of primary school in Konya Karatay participated in the study. The height, weight, flexibility, sitting height, stroke length, vertical jump, right-left paw force, backward ball, agility and 20m. speed measurements of the participant children were performed in order. The Kolmogorov-Simirnov (Skewness and Kurtosis) test was used to determine whether the variables exhibited normal distribution and descriptive statistics were tabulated. Pearson Moments Correlation analysis was used to determine the relationship between variables and Independent-Samples T test was used to determine the differences between the genders, the significance level was taken as 0.05. When we compare the motoric parameters of the children participating in the study according to gender, significant differences were determined in favor of males hand grip strength in left (2,610), vertical jump (2,413) and agility (-4,055) On the other side it was determined that there was a significant difference only in flexibility (-3469) measurement results in favor of females. Besides, there were no significant differences between sitting height (1,817), stroke length (1,764), right hand grip strength (0,219), health ball throw (1,195) and sprint (-1,780) parameters. As a result of the study, it was determined that 9 year old boys and girls who don't do sports have similar physical characteristics, but the results of physical fitness test results related to motoric characteristics generally show better results for boys. With this study, a scientific approach has been made to measure and examine the physical fitness of children. Investigating the physical capacities of children is also important in providing information to parents, physical education teachers and academicians. This study will also help children to learn about their capacities and increase their motivation towards physical exercises.

Bu çalışmanın amacı 12 haftalık farklı artistik cimnastik antrenmanlarının yedi-dokuz yaş kız çocuklarının fiziksel uygunluk parametrelerine etkisinin incelenmesidir. Bu amaçla 7-9 yaş aralığında Çanakkale ilinde yaşayan 50 kız çocuğu araştırmaya dahil edildi. Çocuklar kontrol grubu, grup A ve grup B olarak düzenlendi. Grup A hafta da 3 gün günde 120 dk, grup B haftada 2 gün günde 150 dk ve bu gruplara 12 hafta boyunca cimnastik ve kuvvet antrenmanı yaptırıldı. Kontrol grubuna ise hiçbir antrenman programı uygulanmadı. Araştırma öncesi ve sonrasında antropometrik ölçümler ve motor performans testleri uygulandı. İstatistiksel analizlerde anlamlılık düzeyi p

Premenstrüel Sendrom (PMS), menstrüel kanamanın luteal fazı süresince fiziksel ve mental semptomlarla karakterize olan ve menstrüasyonun başlamasıyla hızla düzelen bir tablodur. Ülkemizde ve diğer bazı ülkelerde yapılan çalışmalar PMS'nin kadınlar arasında yaygın bir sorun olduğunu göstermektedir. PMS kadın sağlığı ve yaşam kalitesi üzerinde biyopsikososyal açıdan olumsuz etkileri olan bir durumdur. Bu çalışmada üniversite öğrencisi genç kızlarda PMS ile mental iyi oluşluk düzeyi arasındaki ilişkinin incelenmesi amaçlanmıştır. Kesitsel tipte yürütülen araştırma, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi kampüsü içindeki Gençlik ve Spor Bakanlığı bünyesinde hizmet veren Kredi Yurtlar Kurumuna bağlı 4 kız öğrenci yurdunda kalan öğrencilerde yapılmıştır. Üniversitenin kız öğrenci yurtlarında kalan toplam 5468 öğrenci araştırmanın evrenini, bu evrenden basit rastgele örnekleme yöntemi ile seçilen 359 öğrenci örneklemi oluşturmuştur. Veriler; araştırmacılar tarafından geliştirilen `Bireysel Özellikler Formu`; Gençdoğan (2006) tarafından geliştirilen ve geçerlik/güvenirlik çalışması yapılan `Premenstrüel Sendrom Ölçeği (PMSÖ)` ve Keldal (2015) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan `Warwick Edinburg Mental İyi Oluş Ölçeği (WEMİOÖ)` ile toplanmıştır. Veri formları öğrencilere dağıtılmış, bireysel olarak doldurmaları sağlanmış ve tamamlanan veri formları araştırmacı tarafından toplanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler SPSS 22.0 programıyla değerlendirilmiştir. Verilerin normal olup olmadığı Kolmogorov-Simirnov testi, öğrencilerin bireysel özellikleri ve PMSÖ puanlarının dağılımı sayı, yüzde ve ortalama hesabı ile belirlenmiştir. Öğrencilerin bireysel özelliklerine göre PMS görülme durumu karşılaştırılırken sayımla elde edilmiş verilerin değerlendirilmesinde Ki kare testi, ikiden fazla gruplu karşılaştırmalarda bağımsız iki grup için Mann Whitney-U, ikiden fazla bağımsız grup için Kruskal Wallis testi kullanılmıştır. Değişkenler arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi kullanılarak belirlenmiştir. Yanılma düzeyi 0.05 olarak alınmıştır. Araştırmadan elde edilen bulgulara göre, öğrencilerin yaş ortalaması 20.96 (SD=1.57), menarş yaş ortalaması ise 13.36 (SD=1.31) dır. Öğrencilerin %35.7'si menstrüasyona karşı tutumlarını nötr olarak tanımlarken, %20.3'ü olumsuz olarak tanımlamıştır. Öğrencilerin %71.3'ünün menstrüel sikluslarının düzenli olduğu ve %91.9'unun hafif ile çok şiddetli arasında değişen düzeyde dismenore yaşadığı belirlenmiştir. Öğrencilerin PMSÖ puan ortalaması 111.16 (SD=34.67) olup, ölçeğin kesme noktasına göre %49.9'unun PMS yaşadığı belirlenmiştir. Öğrenim gördüğü bölümünü isteyerek seçen öğrencilerin %45.8'i PMS yaşarken, isteyerek seçmeyenlerin %62.8'inin PMS yaşadığı belirlenmiş ve gruplar arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu bulunmuştur (p

Kazalar tüm dünya önemli bir halk sağlığı sorunudur. Her yaşta bireylerde ölüm ve hastaneye başvuruda önemli bir etken olmaktadır. Çocukların çevreyi tanıma döneminde olması, çevreden gelebilecek risklerin farkında olmaması ve kendini koruma yollarını bilmemeleri onları kazalara karşı daha riskli bir grup yapmaktadır. Araştırma kırsal bölgede 0-6 yaş grubu çocuğu olan annelerin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini belirlemek amacıyla tanımlayıcı olarak yapılmıştır. Araştırmanın evreni Konya ili Karapınar ilçesinde ki acil servise başvuru yapan 0-6 yaş çocuğu olan annelerdir. Araştırmanın örnek büyüklüğü 246 kişi olarak belirlenmiştir. Veri toplama aracı olarak anket formu ve ''0-6 yaş çocuklarda annenin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği'' kullanılmıştır. Araştırmaya katılan annelerin%56.5 'un 28-37 yaş arasında ve %72.0 'ı ev hanımı olduğu bulunmuştur. Ailelerin %32.9'u evde 4 kişi yaşamaktadır. Çalışmaya katılan annelerin çocuklarının %22.4'u son bir yıl içinde ev kazası geçirdiği bulunmuştur. Ev kazası geçiren çocukların %33.3 'ı 4 yaşında ve %55.6'ı erkektir. Ev kazalarının %42.6 'ı salon/oturma odasında ve %61.1 'ı 12:00-17:59 saatleri arasında meydana gelmiştir. Meydana gelen ev kazalarının %53.7'i düşme olduğu bulunmuştur. Araştırmaya katılan annelerin ''0-6 yaş çocuklarda annenin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini tanılama ölçeği'' puan ortalaması 179.00±16.91/orta düzeyde olduğu bulunmuştur. Ev kazası geçiren çocukların annelerinin ölçekten aldığı toplam puan (172.00); ev kazası geçirmeyen çocukların annelerinin ölçekten aldığı toplam puandan(180.00) düşüktür. Sonuç olarak; kırsal bölgede annelerin ev kazalarına yönelik güvenlik önlemlerini belirlemesinin orta düzeyde olduğu; buna yönelik eğitim ve danışmanlık yapılması önerilmektedir.Anahtar kelimeler: Anne; Ev kazası; Kırsal Bölge; 0-6 Yaş Grubu Çocuk Accidents are a major public health problem in the whole world. It is an important factor of death and hospital admission for individuals of all ages. When children are in the period of being aware of the environment, they are not aware of the risks coming from the environment; and the fact that they do not know the ways to protect themselves make them a more risky group against accidents. In this study, mothers with children aged 0-6 were identified as descriptive in order to determine the security measures for home accidents in rural area. The population of the study is mothers with 0-6 year-old children who applied to the emergency room in Karapınar district of Konya province. The sample size of the research was 246 people. As the data collection tool, a questionnaire was used and ''a scale of diagnosing security measures for mother's home accidents in children aged 0-6 years'' was used. It was found that 56.5% of the mothers participated in the study were between 28-37 years old and 72.0% were housewives. 32.9% of the families live 4 people at home. 22.4% of the mothers who participated in the study had a child with a home accident during the last year. 33.3% percent of the children who had a home accident were 4 years old and 55.6% of them were boys. 42.6% of the Household accidents occurred in the living room and 61.1% of them were between 12: 00-17: 59. It has been found that 53.8% of household accidents occurred were falls. Mothers participated in the research was found ''a scale of diagnosing security measures for mother's home accidents in children aged 0-6 years'' score of as 179.00±16.91/moderate. The total score of the mothers of children with home accidents is (172.00) ; home mothers of children who do not have an accident is lower than the total score (180.00).As a conclusion; the mothers' determination of safety precautions for home accidents is moderate in rural area; training and consultancy are recommended.Keywords: Home Accident; Mother; Rural Area; 0-6 Age Group Child 83

Amaç: Araştırma ile spor eğitim modeli ile voleybol öğretiminin 11–13 yaş kız voleybolcuların motor performansı ve problem çözme becerileri üzerine etkisini incelemek amaçlanmıştır.Yöntem: Araştırmada, yarı deneysel araştırma modellerinden öntest–sontest eşitlenmemiş kontrol gruplu desen kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu, Antalya ilinden toplamda 78 kız voleybol sporcusu (39 deney grubu ve 39 kontrol grubu) oluşturmaktadır. Araştırmanın deney grubu 11 hafta ve haftada 2 kez Spor Eğitim Modeli voleybol uygulamasına katılırken, kontrol grubu sadece kendi antrenmanlarına katıldı. Veri toplama aracı olarak, motor performans düzeyini belirlemek amacıyla; statik denge, esneklik, dikey sıçrama, countermovement sıçrama, havada kalma süresi, 20 metre sürat, 10x5 mekik koşu, altıgen koordinasyon, tenis topu fırlatma, durarak uzun atlama testleri kullanıldı. Bununla beraber, problem çözme becerisini ölçmek için ise Serin ve ark (2010)'da geliştirdiği `İlköğretim Düzeyindeki Çocuklar İçin Problem Çözme Envanteri` kullanılmıştır. Verilerin analizinde, bağımsız grup t testi ve eşleştirilmiş grup t testleri kullanılmıştır.Bulgular: İstatistiki sonuçlara göre, spor eğitim modeli voleybol uygulaması motor performans değerleri ortalamaları arasında farklı düzeylerde istatistiksel olarak deney grubu lehine anlamlı farklılıklar bulunmasına rağmen, problem çözme becerisi değerleri ortalamaları arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamamıştır.Sonuç: Sonuç olarak, Spor Eğitim Modeli voleybol uygulamasının 11–13 yaş kız voleybolcuların motor performanslarını olumlu yönde etkilediği görülmüştür. Halbuki, problem çözme becerisine etkisi olmadığı görülmüştür. Anahtar Kelimeler: Spor Eğitim Modeli, voleybol, motor performans, problem çözme becerisi. Objective: With this study, it is aimed to investigate the effect of volleyball teaching with sport education model on 11–13 aged girl volleyball players' motor performance and problem solving skills.Method: The pattern model with pretest–posttest nonequivalent control group the quasi–experimental research models is used in this study. The study group of this research consisted of a total 78 female volleyball players (39 experiment group and 39 control group) from Antalya province. The experimental group of the study participated in the Sport Education Model volleyball practice for 11 weeks and twice a week, while the control group only continued their training. In order to determine the level of motor performance; static balance, flexibility, vertical jump, countermovement jump, air times, 20 meter sprint, 10x5 shuttle running, hexagonal coordination, tossing tennis ball, standing long jump were used as a data collection tool. In addition, was used to `Problem Solving Inventory for Elementary School` developed by Serin ve ark (2010) in order to measure problem solving skill. Independent group t test and paired t tests were used in data analysis.Results: According to the statistic results, although there were meaningful differences was found in support of the experiment group at different levels between the averages of motor performance values of sport education model volleyball application, there was no statistically meaningful difference between the mean values of problem solving skills.Conclusion: As a result, Sport Education Model volleyball application has seen to affect positively the motor performans levels of 11–13 aged female volleyball players. However, it did not have any effect on problem solving skills.Key words: Sport Education Model, volleyball, motor performance, problem solving skill. 115

(in English) Title: The effects of fitness and eating on young girls and women Goal: This thesis focuses on identifiying the reasons, which drive young girls into exhausting diet fitness regime before a competition. The main goal is finding out, whether and in what way this fitness regime affects a physical condition of female participants. The thesis is divided into theoretical and practical section. Methods: In the theoretical section a brief history and evolution of fitness program is described. Pre-competition regime is described in its own chapter. Practical section uses dialogue as a means of inquiry among young girls, who are active in fitness programs. The evaluation of presented answers will be accopanied with nutrition analysis of the aquired information. Keywords: fitness, young girls, physical and mental condition, exercise, diet, fitness competition, bikini fitness