Search

İslamî düşüncenin önemli bir kısmı söylemsel düzlemde modern dünya ile ilgili olarak problemli bir tavra sahiptir. Bugün İslam dünyasında modern dünyaya bakışa ilişkin iki uç yaklaşım mevcuttur. Birinci yaklaşım modernliği bütünü ile reddeden ve “Altın Çağ’a” dönmeyi hedefleyen yaklaşımdır. İkinci yaklaşım ise modern dünyayı bütünüyle İslamîleştirmeyi hedefleyen yaklaşımdır. Bu anlamda birinci yaklaşıma devrimci tavır, ikinci yaklaşıma reformist tavır denilebilir. Ancak her iki yaklaşım da sorunlu yaklaşımlardır. Geriye dönüş mümkün değildir. Bugün modern dünyanın içerisinde yaşıyoruz. Modern dünya, teknolojik, ekonomik, sosyal, siyasi vs. bazı yeni durumları beraberinde getirmiştir. Bu iki tavırla da Müslümanların sorunlarının çözülmesi mümkün değildir. Bu bağlamda yeni bir yaklaşıma ihtiyaç vardır. Bu bağlamda bu yeni yaklaşım, Hz. Peygamber’in içinde yaşadığı toplumla ilişki kurma biçimi olmalıdır. Hz. Peygamber’in toplumuyla kurduğu ilişki üç boyutlu bir ilişkidir. Birinci boyutu devrimci boyut olarak da adlandırılabilir. Bu noktada Hz. Peygamber bazı uygulamaları kökten kaldırmıştır. Örneğin faiz, kaldırılmış ve yerine karz-ı hasen uygulaması önerilmiştir. İkinci boyutu ıslah boyutudur. Bu bağlamda uygulama tamamen kaldırılmamış, sadece ıslah edilmiştir. Örneğin çok evlilik yasaklanmamış, ancak sınırlanmıştır ve hukuki bir çerçeveye oturtulmuştur. Üçüncü boyut ise muhafazakâr boyut olarak adlandırılabilir. Bu yaklaşım, o toplumun iyi olan davranışlarını muhafaza etmektedir. Nitekim Hz. Peygamber, bir hadiste “cahiliyede iyi olan İslam’da da iyidir” buyurmaktadır. Örneğin haram aylar uygulaması, değiştirilmeden muhafaza edilmiş ve haram aylarda savaş yapılmaması geleneği korunmuştur. Sonuç olarak İslam, ne saf devrimci ne de saf reformist bir konuma sahiptir. İslam’ın genel uygulaması, olaylara göre şekillenmektedir. Bugün modern dünyanın bütünüyle reddedilmesi, olguya savaş açmaktır. Bütünüyle İslamîleştirilmesi ise İslamî ilkeleri realiteye kurban etmektir. Olguya savaş açmadan, ama ana ilkelerinden de taviz vermeden modern dünya ile kurulacak sağlıklı bir ilişki, Müslüman toplumlar için ivedi bir meseledir. Today, an important part of Islamic thought has a problematic attitude regarding modern world on discursive level. Currently, there are two extreme approaches towards modern world in the Islamic world. One part of them rejects the modern world with its all characters completely and wants to return “Golden Age”. Another part argues Islamization of the modern world with its all aspects. Both of these approaches, namely, revolutionism and reformism are having many problems. Firstly, it is impossible to turn back. We live in modern world. But, modern world has come out with some new situations. These new situations are political, economic, technological, etc. Both of these approaches don’t solve these problems. We need a new approach, a third way, towards modern world. In this context, the new approach must be our prophet’s method. While our prophet was spreading out the messages of Allah and he was calling to Islam, he applied three ways to change his society. First of all, he changed some practices entirely. For example, interest abolished and replaced karz-ı hasen, a special interest-free lending system. We can call this application revolutionist. Secondly, he revised some practices, for example polygamy didn’t prohibit, but it limited and based on a legal framework. This applications can called reformist. And thirdly, he didn’t change some practices and allowed to go on them. For example, forbidden moths are protected. In this context, Prophet Mohammad says “Good things in Jahiliyya are good in Islam as well.” We can call conservatism for this application. As a consequence, we can say that Islam is not merely revolutionist or merely reformist. Its position changes according to case. So, he offers a model for us to understand the world we live in. We, as Muslims, can understand modern world and figure out our problem with this triple approach.

Modernite otantik benlik konusunda tartışmaları da meydana getirmiştir. Modernlik tartışmalarından doğan otantiklik ideali, Romantik perspektif ve varoluşçu felsefe tarafından çeşitli biçimlerde ele alınmıştır. Bu çalışmada otantik benlik idealini ele alan düşünürlerde bu imkânın izi sürülmüştür. Çalışmanın merkezinde ise otantiklik konusunda kendisine dönmenin zorunlu sayılabileceği Heidegger’in felsefesi, özellikle otantiklik-zamansallık ilişkisindeki yorumunun bu probleme katkısı gösterilmiştir. Bu bağlamda, Heidegger’in otantik benlik anlayışı, farklı bir okuma sunarak bu sorunun çözümüne alternatif bir düşünmeyi sağlamaktadır., Modernity has also brought about debates on the authentic self. The ideal of authenticity which arising from the discussions of modernity has been addressed in various ways by the Romantic perspective and Existentialist philosophy. In this study, this possibility has been traced in thinkers who deal with the authentic self -ideal. In the center of the study, the contribution of Heidegger's philosophy, especially his interpretation in the relationship between authenticity-temporality, which can be deemed necessary to return to him on authenticity, has been shown. In this context, Heidegger’s understanding of the authentic self, providing a different reading and an alternative to the solution to this problem.

Bu çalışma Orçun Girgin’in Ege Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde Eylül 2017 tarihinde kabul edilen “Karşılaştırmalı Tarihsel Sosyoloji Perspektifinde Avrupa ve Türk Modernlikleri” isimli doktora tezinin bir bölümüne dayanmaktadır., Türkiye’nin 20. yüzyılın ilk yarısında geçirdiği yapısal değişim sürecinin nasıl kavramsallaştırılacağı konusunda sosyal bilimlerde bir anlaşmazlık mevcuttur. Bu anlaşmazlık, ilgili sürecin Batılılaşma, çağdaşlaşma ya da modernleşme kavramıyla açıklanmasında ortaya çıkmaktadır. Buna karşın, değişimlerin Batı yörüngesinde olduğu düşüncesi üzerinde önemli ölçüde konsensüs vardır. Türk modernleşmesinin analizinde Batılılaşma tezi bir şablon olarak işlev görürken, bu bağlamda Türkiye’nin özgün bir modernlik yaratamayacağı kabul edilmektedir. Kavramsal anlaşmazlığın ve şablonculuğun ortaya koyduğu, Türk modernleşmesinin çözümlenmesinde sorunlar olduğu gerçeğidir. Bu makale, sözü edilen sorunları gidermek için teorik bir perspektifin gerekliliğine vurgu yapmaktadır. Bunun için modernliğin hangi ilkeler ve temeller üzerinde kurulu olduğunun açığa çıkarılması gerekmektedir. Böylece, Türkiye’nin değişim süreçlerinin modernlik ile bağlantısı kurulabilecektir. Bununla birlikte, Türk modernleşmesi modernliğin farklı bir versiyonunu temsil etmektedir. Çoklu modernlikler ve geç modernlikler yaklaşımları Türk modernleşmesinin analizini Batı merkezlilikten kurtarmanın yolunu göstermektedir. Bu yaklaşımlar aracılığıyla, Türk modernleşmesinin yerli bir modernlik projesinin uygulanmasıyla ortaya çıktığını göstermek mümkün olmaktadır. Dolayısıyla, bu çalışma Türk modernleşmesinin analizi için kavramsal bir perspektif önerisinde bulunmaktadır., There is a conflict in social sciences about how to conceptualize structural period of change that Turkey has passed through in the first half of 20th century. This conflict turns up when the period is explained with concepts of westernization, being contemporary or modernization. Nevertheless, there is a significantly consensus about changes that have been in Western orbit. While westernization thesis acts as a template in the analysis of Turkish modernization, it is accepted that Turkey will not create a unique modernity. It is the fact that conceptual disagreement and templateism reveal problems in analysing Turkish modernization. This article emphasizes the need for a theoretical perspective to address those problems. Therefore, it is necessary to reveal on which principles and foundations of modernity are based. Thus, the connection can be established with the transformation process of Turkey and modernity. However, Turkish modernization represents a different version of modernity. Multiple modernities and later modernities approaches show the way to save the analysis of Turkish modernization from Western centricity. Through these approaches, it shows the emergence of Turkish modernization with the implementation of a national modernity project. Therefore, this study proposes a conceptual perspective for the analysis of Turkish modernization.

Gündelik hayat, her gün farkında olmadan tekrar ettiğimiz faaliyetlerden oluşmaktadır. Ancak toplumsal yaşam içinde bireyin önemsizmiş gibi görünen gündelik hayat pratiklerini veri alanı olarak kullanmak ve analiz etmek toplumsal yapıyı, işleyişini, aksaklıkları anlamak ve bunlar için çözüm yolları üretmek açısından önemlidir. Dolayısıyla gündelik hayat ve gündeliklik kavramları, gündelik olarak yapılan tekrarlı etkinliklerin çok ötesinde modernlik, modern kapitalist üretim sistemi ve ona özgü kentleşme, mekân, üretim, tüketim, zaman gibi temel kavramlarla birlikte ele alınmalıdır. Bu bakımdan gündelik hayat kavramı için bir başlangıç noktası belirlemek gerekirse bunu kapitalist sistemin kendini iyiden iyiye gösterdiği sanayileşme ile başlatmak gerekir. Bu çalışmanın temel hedefi modernleşme ve sanayileşmeye yönelik olarak atılan adımların, özellikle üretim süreci ve mekanizmalarında yaşanan değişimlerin Türk insanının gündelik hayat pratiklerinde neden olduğu değişimleri gözlemlemek ve değerlendirmektir. Çünkü Cumhuriyetin ilk kurulduğu andan itibaren Batılı ölçekte gelişmek, ekonomik, yaşamsal, hukuksal, askeri, siyasi ve sosyo-kültürel anlamda modernleşmek, sanayileşmek modernliğe ulaşmadaki temel hedefler olarak algılanmıştır. Bunu başarmak adına uygulanan politikalar, ideolojiler, seçilen üretim biçimleri, insanların gündelik hayatlarını, gündelik pratiklerini ve rutinlerini de değiştirmiş ve değiştirmeye devam etmektedir.Bu amaçla,geleneksel toplum yapısından modern toplum yapısına doğru hızlı bir değişim ve gelişim yaşayan ve hala bu sürecin içinde olan Türkiye'nin toplumsal yapısının modernleşme kuramına göre çerçevesi çizilmiş; bu kuramın içsel öğeleri temelinde gündelik hayatın Türk sinemasında nasıl kurgulandığı, nasıl sunulduğu, dönemin Türkiye'sinde gerçek karşılığının olup olmadığı sorgulanmayaçalışılmıştır. Bunun için kentleşme, mekân, üretim, tüketim ve zaman kavramları temel alınarak sanayileşme, modernleşme, küreselleşme gibi kapitalist üretim süreçlerini yaşayan ve gündelik hayatı da buna bağlı olarak değişen Türkiye'nin koşullarının sinemadaki yansımalarına odaklanmaya çalışmak, izlenecek yol olarak belirlenmiştir. Örneklerin seçiminde modernleşme politikalarının toplum ve bireyler üzerindeki etkileri, ülkede yaşanmakta olan geleneksel – modern ikilemini ortaya çıkaracak göç filmleri ya da taşradan büyük kente yerleşmiş, kente tutunmaya çalışan insanların öykülerini anlatan filmler arasından seçilmesine gayret edilmiştir., Everyday life consists of the actions which we repeat all day without even realizing, however, in order to understand the social structure, its functioning and problems and to produce solutions for them, it is important to use as a data area and analyze the everyday life practices of the individual which seem to be insignificant in social life.Therefore, concepts of everyday life and everydayness should be considered, beyond repeated daily activities, with the basic concepts such as modernity, modern capitalist production system and its peculiar urbanization, space, production, consumption and time.In this respect, if we need to determine the concept of everyday life, it must be started with the industrialization in which the capitalist system manifests itself from good to good.The main objective of this study is to observe and evaluate the changes in everyday life practices of Turkish people caused by the steps taken towards modernization and industrialization, especially within the production process and mechanisms.Because, from the moment of establishment of the Republic, modernization in economic, vital, legal, military, political and socio-cultural areas and industrialization have been perceived as the main goals in achieving the western development and modernity.The policies, ideologies and selected modes of production applied in order to achieve that, changed and still been changing the daily lives, daily practices and routines of people.From this point of view, structure and development of the rapid change from the traditional social structure to a modern society is still in the process in Turkey.Turkey's drawn frame by the social structure of modernization theory on the basis of everyday life, how it is constructed in Turkish cinema, how it is presented, it has tried to be questioned whether the period is of real value in Turkey.For this purpose, the reflections of the changes occurred on the conditions of Turkey and its everyday life according to its industrialization, modernization and globalization processes on the basis of urbanization, place, time, production and consumption concepts to the cinema is designated as the path to be followed.In the selection of sample movies priority has been given to the migration films that will reveal the traditional - modern dilemma in the country as the effects of modernization policies on society and individuals or films that tell the stories of people settled in the big cities coming from the urban.

Modernity is a history changing phenomena that has left an irreplaceable mark particularly in the Western world in the last five hundred years. This is the reason why modernity has been at the centre of the works of philosophers and sociologists. Modernity has denoted various meanings and been defined on different levels. Modernity, therefore, has two faces: one wears make-up while the other does not. The face of modernity in make-up is its fake side with the emphasis it puts on freedom, equality, human rights, democracy, justice, peace, brotherhood, welfare, wealth, and good spirits. The other face of modernity, however, is its real face free of its misleading veil. Despite all the polish applied on the surface of modernity, time has removed its superficial mask and revealed its defects, crises, and problems. In other words, the actual face of modernity entails war, violence, savageness, genocide, xenophobia, colonialism, racism, inequality, slavery, injustice, exploitation and poverty. When one studies modernity under spotlight, it can clearly be seen that the major faults within are barbarism, despotism, totalitarianism, terrorism, colonialism, racism, ethnic cleansing, and holocaust. This paper focuses on colonialism, racism, and holocaust, three of the serious make-up components curtaining the face of modernity. Modernity and these three concepts are closely related. Modernity is based on colonialism and it was colonialism that has triggered tendencies towards racism. It was modernity itself that had led to a world order that casts away, marginalises, and humiliates the other. Colonialism and racism, the two good-old friends of modernity, have prepared the ground for the holocaust. In this article, holocaust is analysed with reference to Zygmunt Bauman’s Holocaust (the massacre of the Jews) with the aim of studying modernity in relation to colonialism and racism.Extended English summary is in the end of Full Text PDF (TURKISH) file. ÖzetModernlik, dünya tarihinin akışını değiştiren, bilhassa Batı dünyasının son beş yüzyılına damgasını vuran bir olgudur. İşte, bu yüzden, gerek geçmişte gerekse de günümüzde filozofların ve sosyologların ilgisini çeken konuların başında modernlik gelmektedir. Modernlik, kendisine farklı anlam yüklemeleri yapılan ve değişik boyutlarıyla tanımlanan bir olgudur. Modernliğin biri makyajlı, diğeri makyajsız olan iki yüzü vardır. Modernliğin makyajlı yüzü, özgürlüğe, eşitliğe, insan haklarına, demokrasiye, adalete, barışa, kardeşliğe, refaha, zenginliğe ve mutluluğa vurgu yapan sahte yüzüdür. Modernliğin diğer yüzü olan makyajsız yüzü ise, aslında onun gerçek yüzüdür. Modernliğin yüzüne yapılan bütün cilalara rağmen zamanla onun defoları, krizleri ve sıkıntıları daha görünür hale gelmiştir. Daha açık bir deyişle, modernliğin savaşı, şiddeti, vahşeti, soykırımı, yabancı düşmanlığını, sömürgeciliği, ırkçılığı, eşitsizliği, köleliği, adaletsizliği, sömürüyü ve yoksulluğu içeren gerçek yüzü vardır. Modernliği yüzeysel değil, derinlemesine analiz ettiğimizde karşımıza modernliğin ana pürüzleri olarak barbarlık, despotizm, totalitarizm, terörizm, sömürgecilik, ırkçılık, etnik temizlik ve soykırım gibi büyük problemler çıkmaktadır. Bu makalede, modernliğin gerçek yüzünü kaplayan ciddi arızalarından olan sömürgecilik, ırkçılık ve soykırım üzerinde durulmuştur. Modernlik ile sömürgecilik, ırkçılık ve soykırım arasında yakın bir ilişki vardır. Modernlik, sömürgeciliğe dayanan bir sistemdir. Sömürgeciliğin yayılmasıyla ırkçılık eğilimleri çoğalmıştır. Modernlik, farklı olanı dışlayan, ötekileştiren ve aşağılayan bir toplum düzeni inşa etmiştir. Modernliğin sadık dostu sömürgecilik ve ırkçılık, aynı zamanda, soykırımlara zemin hazırlamıştır. Makalede, soykırım, Zygmunt Bauman’ın Holocaust, yani “Yahudilerin topluca katledilmesi” örneği üzerinden irdelenmiştir. Bu makalenin ana amacı, modernliği, birbirleriyle bağlantılı olan sömürgecilik, ırkçılık ve soykırım boyutları bağlamında tahlil etmektir.

Bu çalışmada modernleşme sürecinde modernlik ile Uygur kültürü arasındaki etkileşim süreci ele alındı. Yani tezin konusu, yirminci yüzyılın başından bu yana Uygur toplumunun yaşamış olduğu modernleşme süreci ve bu süreçte gerçekleşen kültürel değişmelerdir. Uygurların modernleşme sürecini iki döneme ayırarak ele alabiliriz: birinci dönem, İslam ülkeleri ve Orta Asya'daki Türk topluluklardan etkilenerek ve onları örnek alarak gerçekleştirdiği modernleşme sürecidir. İkinci dönem, Çin Halk Cumhuriyeti kurulduktan sonra, yani yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren Çin'in kalkınma projesinin etkisiyle devam etmiş olan süreçtir. Modernleşme süreci ekonomik, politik ve kültürel değişimleri içeren bir süreçtir ve bu üç faktör birbirini etkilemektedir. İnsanların yaşam tarzı, bilinci ve kurumların insanlar üzerindeki denetim rolü değişmektedir. Bu çalışmada Uygur toplumunda aile ve eğitim kurumunda gerçekleşen değişimler, insanların milli ve kültürel kimlik bilincinin şekillenmesi, modernleşme ve küreselleşme sürecinde insanların yaşadığı kimlik krizi, geleneksellik ve modernlik arasındaki tutumu incelendi. Elinizdeki çalışma Uygurların modernleşme sürecinde karşılaştığı sorunları inceleyerek, gelenek ve modernlik arasındaki ilişkinin analizini yapıyor ve Uygurların modern dünyada kimliğini korumak için kültür ve bilicini geliştirmesi gerektiği imasında bulunuyor.Bu çalışma Sincan Uygur Özerk Bölgesi ve orada yaşayan Uygur halkı hakkında bilgi vermeyi, onların kültürü hakkında tespitler yapmayı ve bu konudaki araştırmalara katkıda bulunmayı amaçlamaktadır. Main topic analyzed in this theses is, modernization process and how this process influence the Uygur Society and cultural changes happened in this process. Modernization is characterized by its radical changes in all the aspects of economics, politics and social life. Modernization, in Sociology, is the transformation from a traditional, rural, agrarian society to a secular, urban, industrial society. According to modernization theory, Western Society is considered as modern society, and outside the Western Society, is considered as traditional society.The modernization process of Uygur Society can be divided into two periods. In the early twentieth century, Uyghurs mainly influenced by Jadidism. The second period of Uyghur's modernization was begun since the establishment of Peoples Republic of China. In modernization process, educational, industrial changes had happened, production mode, family constracture also had changed. Through globalization, popular culture and consumerism influenced the Uyghur culture. During this period, `cultural crisi` has been felt by Uyghur society, because all the traditional value system gradually blurred. Because everything is rapidly changing, traditional value system is no more suitable to this new modern world. Identity cirisis and insecurity become the main reflexivity of this modern world. In the process of modernization, Uyghur Society should have clear understanding of their core value and reinterpret the traditional culture, should change their passiveness into initiative actions. 87

Modernliğin sona ererek postmodern bir tarihsel çağın başladığını öne süren postmodernizm, sosyal teori gelenekleri arasında radikal bir yaklaşımı temsil etmektedir. Postmodernizmin meta anlatıların çöktüğüne, yaratıcı öznenin öldüğüne, anlam düzeninin yıkıldığına ve üretim biçiminde köklü değişikliklerin meydana geldiğine ilişkin tezleri, aslen, modern yaşamı örgütleyen ilkelerin ortadan kalktığı iddiasına dayanmaktadır. İlkelerin yerini farklılıkların alması karşısında, insanların bir araya geldiği ortak zemin olarak toplumun da sona erdiği kabul edilmektedir. Postmodernizm, bu bağlamda, yeni bir ilişkiler ağının ortaya çıktığını ilan etmektedir. Bununla birlikte, postmodern teorisyenler ortaya çıktığını öne sürdükleri yeni insanlık durumuna yaklaşımları konusunda birbirlerinden ayrılmaktadır. Bu çalışma, postmodern teorinin üç öncü isminin düşüncelerini irdeleyerek, postmodernizmin temel iddialarını eleştirel bağlamda tartışacaktır. The thesis of postmodernism about the collapse of meta-narratives, the death of creative subject, the destruction of the established order of meaning and the radical transformations in the production form are actually depend on the argument that the principles which organize the modern life has been abolished. It is assumed that the society as the common ground of collective action has itself been dissolved in this process of replacement of principles by differrences. In this context, postmodernism announces the emergence of new networks of relations. However, postmodern theoreticians disagree in their approaches to the new human condition that they assert has emerged. In this article, the thoughts of three leading figures of postmodern theory will be analyzed and the basic arguments of postmodernism will be discussed in a critical perspective.

Bu tez Türkiye'de "cemaat modernliği"nin uyum ve direnç dinamiklerinin neler olduğunu ve bu süreçte ne tür modern ve dinsel pratiklerin ortaya çıktığını, İslam'ın temel değer ve normlarını referans alan, kendilerini tarikattan ayrıştıran, geleneğin içinden bir İslami canlanmayı, yenileşmeyi öngören Nur cemaati üzerinden çözümlemeye çalışmaktadır. Gücünü 18. yy. Aydınlanma düşüncesinden alan Batı modernliği bilim ve teknolojinin dayandığı norm ve değerlere göre yeni bir toplum inşa etmeyi amaçladığı için nispeten otoriter ve katı bir seküler öze sahip olduğu söylenebilir. Bilimi ve aklı diğer tüm düşünce biçimlerine önceleyen 18. yy. modern düşünce sistemi, bireyi disiplin altına almış ancak diğer taraftan ekonomik kalkınma, demokrasi ve temel hak ve özgürlükler konusunda 18. yy. öncesine göre önemli ilerlemeler sağlamıştır. Nur cemaatinin kurucu lideri Said Nursi, modern değerlerin İslam'la uzlaşabileceğini ve modernitenin olumsuz yönlerinin ıslah edilebileceğini vurgulamıştır. Onun karşı olduğu modernitenin tek tipleştirici, pozitivist, materyalist ve dine yaşam alanı bırakmayan katı seküler özüdür. Bu tez çalışmasında, kendi içinde farklı grupları barındıran Nur Cemaatinin genel öğretisiyle ilişkili olan alt gruplar ele alınmıştır. Cemaat mensuplarının modernliği nasıl deneyimlediklerinin ve ne tür gerilimler yaşadıklarının en bariz mekânları olan metropol ve kentlerdeki farklı yaş, meslek ve eğitim gruplarından seçilen kişilerle derinlemesine görüşmeler gerçekleştirilmiştir. 2017 yılının temmuz ve ağustos aylarında yapılan saha çalışmasında Katılımcılara 'kartopu örneklem' yoluyla ulaşılmıştır. Sonuç olarak daha öncesinde kan bağına dayalı ve belirli bir mekânla sınırlı olan cemaatlerin, özelde dini cemaatlerin modernleşmeyle birlikte yok olup gidecekleri klasik sosyologlar tarafından varsayılmış olsa da modernliğin neden olduğu güvensizlik ortamı, parçalanmışlık, aşırı bireyselleşme, yalnızlık ve yabancılaşma gibi hoşnutsuzluklar her ne kadar gelenekselliğini yitirmelerine neden olsa da modernliğe uygun bir forma dönüşerek kendilerini yeniden var ettikleri görülmüştür. Nurcuların modernleşme konusunda "seçici" davrandıkları ve modernleşmenin tüm boyutlarını değil; "kısmi" boyutlarını ele alarak modernleşebildikleri, "modernliği yerlileştirdikleri" söylenebilir. Ayrıca Nur cemaatinin, İslami hassasiyetleri gözetmeye çalışarak popüler kültürün yönlendirdiği modern hayat tarzına ve tüketici kalıplarına adapte olma yönünde ciddi bir eğilim içerisinde oldukları söylenebilir. Nurcuların söylem düzeyinde her ne kadar seküler modernliğe karşı ciddi bir duruş sergilemeye çalıştıkları söylenebilse de pratikte seküler modernlikle gittikçe derinleşen ve karmaşık hale gelen bir ilişki içerisine girdikleri, sekülerleşmeyi ve dini pratikleri yerine getirmeyi birlikte yürüttükleri görülmüştür. Bu, aynı zamanda paradoksal bir duruma işaret etmektedir. Bu paradoksal durumun, Nur mensuplarının birçoğunun birbiriyle çelişebilecek davranış kalıpları geliştirmelerine de neden olduğu söylenebilir.

Modernliğin sosyolojisi 1980’lerden itibaren sosyal bilimlerdeönemli bir çalışma alanı haline gelmiş, çağdaş sosyal teorisyenlerverdikleri eserlerle bu alandaki bilgi birikimine katkıda bulunmuşlardır.Bu teorisyenlerin ortaya koyduğu çalışmalar sosyal teoride yeterincekavramsallaştırılmamış olan modernliğin ilkelerinin ve temelniteliklerinin açıklığa kavuşturulmasını sağlamıştır. Modernliğikavramsallaştırma girişimlerini modernlik tartışmalarının hareketegeçirmesi bu yazarların aynı zamanda teorik bir pozisyonu ifade eden,“modernistler” olarak tanımlanabilecek bir teorisyenler grubunun içindekonumlanmalarınıberaberindegetirmiştir.Modernistsosyalteorisyenlerin önde gelenleri arasında Habermas, Touraine ve Giddensgelmektedir. Bu üç teorisyenin her biri toplumsal dünyanın tarihsel birsüreklilik içinde olduğunu kabul etmekte ve modernliğin sonu iddialarınakarşı çıkmaktadır. Bu teorisyenlerden Habermas postmodernlikiddialarına karşı modernliğin savunusunu yaparken, modernistlerarasında başı çekmektedir. Touraine erken dönemini modernliğin idealformu olarak kabul etmekte ve bu temelden hareketle geç modernliğineleştirisine girişmektedir. Giddens ise modernliği savunmak yerine onundoğasını anlamayı daha çok önemsemekte, bu doğrultuda, modernliğindoğasının bir sonucu olarak ortaya çıktığını düşündüğü içindeyaşadığımız yeni modern evrenin temel karakteristiklerini ortaya koymayıhedeflemektedir. Dolayısıyla, modernist teorisyenler içinden geçmekteolduğumuz dönemi modern olarak tanımlama konusunda hemfikirolmalarına karşın, modernliğe ilişkin farklı bakış açıları geliştirerekbirbirlerinden ayrılmaktadırlar. Bu çalışma modernliğin mevcudiyetinikabul eden teorisyenler arasında yer alan Habermas, Touraine ve Giddens’ın modernlik analizlerine odaklanmaktadır. Bu doğrultuda, sözkonusu teorisyenlerin modernliğe yaklaşımları karşılaştırmalı birperspektifte irdelenecektir., Sociology of modernity has become a major area of study since1980’s in the social sciences and contemporary social theorists havecontributed to this corpus by their works. Works of these theorists haveilluminated the main principles and characteristics of modernity whichhave not been thus far conceptualized in social theory sufficiently. Intheir attempts to conceptualize modernity which has evoked by themodernity debates, these writers have come to take part in a group oftheorists which can be called “modernists” with regard to their theoreticalposition. Habermas, Touraine and Giddens are leading figures amongmodernist social theorists. Each of these three theorists agrees that socialworld is in a historical continuity and rejects the idea that modernity hascome to an end. Habermas, as the leading modernist, defends modernityagainst the arguments of postmodernism. Touraine regards early modernera as the ideal form of modernity and criticizes late modernity from thispoint of view. Instead of defending it, Giddens pays attention tounderstand the nature of modernity. Accordingly he investigates themain characteristics of the new phase of modernity which he thinks isthe result of the nature of modernity. Hence, although the modernisttheorists are of the same opinion in defining the phase in which we liveas modern, they diverge from each other by developing differentperspectives on modernity. This article focuses on the analyses ofmodernity of Habermas, Touraine and Giddens as modernist theorists.In this direction, their approaches to modernity will be examined in acomparative perspective.

Modern yaşamın önemli bir unsuru haline gelmiş olanmedyanın bir kolu olan basılı reklamlarda "kadın"ı nasıl gösterdiğive bu kadın imgesinin dönemin modern yaşantısında nasıl kurgulandığıaraştırmanın önemini belirtmektedir. Araştırma, yeni Cumhuriyet döneminde kadınınkonumuna ilişkin yapılan "yeni kadın", "modern kadın"imgesi açısından önem taşımaktadır.Araştırmanın amacı; 1930'larda, Cumhuriyetin yeni kurulduğu bir ülkeTürkiye'de, basılı reklamlarda "modern kadın" imgesinin temsili ve"kadın" imgelerinin nasıl kurgulandığını belirlemektir. Bu amaçdoğrultusunda köklü bir gazete olan Cumhuriyet gazetesinin yayınlanan basılıreklamlarında yer alan "modern kadın", "yeni kadın"imgeleri 1930'lu yılları ele alarak, her yıla ait birer basılı reklam ilegöstergebilimsel analiz yöntemi, Roland Barthes'in yaklaşımı ile analizedilecektir.

Cet article propose d’explorer les dimensions sociales des pratiques qui sont liées à l’alimentation dans une série d’œuvres romanesques féminocentriques provenant des cultures grecque, serbe et roumaine du tournant du xixe au xxe siècle. Il conçoit la nourriture en tant que marqueur des transformations qui ont lieu au niveau des structures économiques et sociales des sociétés en question, ainsi que de la position sociale que la figure féminine occupe au sein de celles-ci. This article aims to explore the social dimensions of the practices that are related to food, in a number of feminocentric prose works from the Greek, Serbian and Romanian cultures at the turn of the nineteenth to the twentieth century. It conceives of food as a marker of the transformations that take place at the level of the economic and social structures, as well as of the social position of women, within the societies under discussion. Στο παρόν άρθρο εξετάζονται οι κοινωνικές διαστάσεις ορισμένων πρακτικών που συνδέονται με την τροφή σε μια σειρά γυναικοκεντρικών μυθιστορημάτων που προέρχονται από την ελληνική, σερβική και ρουμανική λογοτεχνία του τέλους του δέκατου ένατου και των αρχών του εικοστού αιώνα. Στην μελέτη αυτή, η τροφή λαμβάνεται ως δείκτης των μετασχηματισμών που σημειώνονται στο επίπεδο των οικονομικών και κοινωνικών δομών των υπό συζήτηση κοινωνιών, καθώς και της κοινωνικής θέσης που κατέχει μέσα σε αυτές η γυναικεία μορφή.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Sosyoloji Ana Bilim Dalı, Sanat dalları arasında kendine has felsefi temeli, metodolojisi ve dili olan müzik, kendini var eden parametrelerle birlikte toplumla iç içe geçen bir yapıya sahip olmuştur. Toplumdan kopuk olmayışı ve kültürel bir altyapıya bağlı olarak gelişmesi, müziği tarihsel sürecin içine dâhil etmiş ve siyaset gibi mecralarla dahi ilişki kurulmasına sebebiyet vermiştir. Dolayısıyla müzik, toplumdan bağımsız düşünülemeyen ve toplumsal etkileşim ağlarının tümüyle bağ kurmuş bir sanattır. Müziğin bu özelliği Türkiye tarihi açısından incelendiğinde en ilgi çekici vakalardan biri modernleşme sürecinde gerçekleşmiştir. Türkiye’nin modernleşme aşamalarına bakıldığında Tanzimat ile başlayan ve Cumhuriyet’in ilk yıllarını kapsayan uzun sürecin içinde siyasal, toplumsal ve kültürel değişimlerin yaşandığı görülmektedir. Bu değişimlerin içinde müziksel birtakım değişim çabaları da gözlenmekte ve toplum içinde etkili bir alan olan müziğin modernleşme sürecinde öncelikli bir unsur olduğu görülmektedir. Bu tezin amacı, Tanzimat döneminden başlayarak Cumhuriyet’in ilk dönemlerinde de etkisini sürdüren modernleşme sürecinde müziğin siyasal bağlarını ve yaşanan değişimleri keşfetmek, aynı zamanda müziğin toplumsal yönlendiriciliğini de bu tarihsel süreç içerisinde aktarmaya çalışmaktır. Bu bağlamda hazırlanan tez, oluşum sürecinde müzik ve modernleşme ile ilgili kaynakların taranması ve konunun temasını oluşturan müziğin modernleşmesi hususundaki kitap, dergi, makale ve bildiri gibi kaynakların incelenmesi ve konu bağlamında ele alınmasıyla hazırlanmıştır. Konuyla ilgili yapılmış önceki çalışmalara katkı sağlaması ve bu çalışmalara sosyolojik bir bakış kazandırması açısından bu tezin literatüre katkı sağlaması hedeflenmiştir., Music, which has a peculiar basis, methodology and language of its own among branches of art, has had a structure intertwining with the society along with the parameters that brings it into existence. That it is not disconnected from the society and develops depending on a cultural basis, have included music in the historical process and caused it to be associated with even fields such as politics. Consequently, music is a form of art which cannot be considered separately from the society and has established a bond with all social interaction networks. When this characteristic of music is analyzed in terms of the history of Turkey, it is seen that one of the most intriguing cases took place during the process of modernization. Having a look at the modernization phases of Turkey, political, social and cultural changes can be observed to take place within the long period including the first years of the Republic. A number of attempts for musical change are also observed among these changes; and it is detected that music, which is an influential field in the society, was a prioritized elements during the process of modernization. The purpose of this thesis is to explore the political bonds of and changes in music during the process of modernization which started with the Tanzimat era and maintained its effect during the first periods of the Republic; and at the same time, to try to convey the socially manipulative feature of music within this historical process. Within this context, the thesis has been prepared by reviewing the literature in relation with music in the formation process and modernization; and examining the sources such as books, journals, articles and proclamations concerning the modernization of music which constitutes the theme of the subject, as well as and handling these sources within the context of the subject. This paper aims at contributing to the studies conducted on the subject previously, and to the literature by providing a sociological perspective at these studies.

Sermaye piyasaları, modern dönüşümün etkisiyle varlık gösteren ve yaygınlaşan önemli ekonomik kurumlardan biridir. Özellikle sosyo-ekonomik değişim, bilişim sistemleri ve teknoloji sahasında yaşanan gelişmeler sermaye piyasasına önemli bir işlev atfetmiştir. Bu gelişmelere dayanarak meydana gelen uluslararasılaşma etkisi kendisini sermaye piyasalarında da göstermiştir. Sermaye piyasaları, kapitalist ekonomik sistemin çarklarının önemli bir parçasını oluşturmaktadır. Sermaye piyasaları paradan para elde etmeyi daha kolay ve emeksiz bir şekilde sağlayarak, kapitalist üretim ilişkilerinin devamını gerçekleştirmektedir. Gelişmekte olan bir ülke olarak Türkiye ise sermaye piyasalarına ilişkin hukuki alt yapıyı, 1980'li yıllarda neoliberal politikaların sonucu olarak ve devşirme usulü ile edinmiştir. Sermaye piyasaları, üretim araçlarının mülkiyetine gerek kalmadan basit bir şekilde kâr elde edilmesini sağlamaktır. Bir diğer anlamda, sermaye piyasaları yastık altı yapılan küçük tasarrufları toplamak suretiyle toplumsal kalkınmaya gerçekleştirmek ve yeni istihdam olanakları yaratmak meşru amacına hizmet etmektedir.Sermaye piyasalarının belirtilen meşru amaçları yerine getirebilmesi ise hukuk düzenini ve ceza hukuku korumasını zorunlu kılmaktadır. Sermaye piyasasına özgü suç tipleri bu anlamda ceza hukukunda önemli bir yeri olan ekonomik suçlar içerisinde yer almaktadır. Sosyo-ekonomik dönüşümün etkisiyle ortaya çıkan üst bir kavram olarak ekonomik suçlar, önemli hukuki değerleri (ulusal ekonomi, serbest piyasa ekonomisi) korumak üzere oluşturulmaları nedeniyle, diğer suç tiplerinden farklı amaçlara hizmet etmekte ve farklı özellikler göstermektedirler. Modern dönüşümün etkisi ile şekillenen sermaye piyasalarına özgü ekonomik bir suç tipi olarak işleme dayalı piyasa dolandırıcılığı suçu ise ifade edilen farklılıkları somutlaştırmak için önemli bir örneği oluşturmakta, tarihsel süreçte geçirdiği değişimler ve teorik yapısı itibariyle ele alınmayı gerektirmektedir.Anahtar SözcüklerSermaye piyasası, serbest piyasa ekonomisi, modernlik, kapitalist dönüĢüm,neoliberalizm, ceza hukuku, ekonomik suçlar, iĢleme dayalı piyasa dolandırıcılığı, Capital markets are financially significant tools that become prevalent with the influence of contemporary transformation. Particularly, socio-economic transformation, technologic and informatic developments have had a considerable impact on capital markets. Internationalization has also taken effect. A capital market, in addition, constitutes a crucial part of the capitalist economical system. Capital market pursues the function of capitalist production relations in capitalist economical systems in an easier and less effortful manner through enabling monetizing money. Turkey, as a developing country, has adopted a legal background on capital markets as a consequence of neoliberal policies in 1980s. The function capital markets integrates in capitalist systems is to derive profit easily and simply without necessity of possessing the production means. Other objective is stated as providing social development and generating employment by collecting the personal short savings. Capital markets pursue the foregoing objectives through the protection that criminal law provides. Crime types specific to capital markets take place in the economical crimes as an important part of criminal law. Economical crimes serve the lofty aims -national economy, free market economy- as a superior concept influenced by socio-economic transformation. Trade based manipulation crime as an economical crime type specific to capital markets shall be studied from historical and theoretical perspectives in the light of the foregoing.KeywordsCapital Market, free market economy, modernity, capitalist transformation,neoliberalizm, economical crimes, trade based manipülation 281

06.03.2018 tarihli ve 30352 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan “Yükseköğretim Kanunu İle Bazı Kanun Ve Kanun Hükmünde Kararnamelerde Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun” ile 18.06.2018 tarihli “Lisansüstü Tezlerin Elektronik Ortamda Toplanması, Düzenlenmesi ve Erişime Açılmasına İlişkin Yönerge” gereğince tam metin erişime açılmıştır. Emperyalistler tarafından üretilen düşman ve öteki imgeleriyle, James Bond filmlerinde düşman ve öteki olarak gösterilen milletlerin konumlandırılmasında kullanılan söylemler arasındaki ilişkiyi ortaya çıkarmayı amaçlayan bu çalışmada, algı yönetimi ve propaganda gibi kavramlarla desteklenerek seyirciler üzerinde istenilen etkilerin yaratılması amaçlanan filmlerdeki söylemler içinde üretilen düşman ve öteki imgeleriyle emperyalizm arasındaki etkileşim tespit edilmeye çalışılmıştır. Çalışmada; Soğuk Savaş sonrası dönemde geçen ve birçok farklı ülkeyi içeren GoldenEye (1995), Tomorrow Never Dies (1997), The World is Not Enough (1999) ve Die Another Day (2002) gibi filmlerdeki Bond ve diğer karakterlerin temsillerini göstermek amaçlanmıştır. 1995-2002 tarihleri arasında çekilen filmlere dair bir inceleme yapılırken söylem analizi yöntemi tercih edilmiş ve çalışmaya konu edilen filmlerde yer alan karakterlerden İngiliz olmayanların emperyalistler tarafından üretilen imgelerle ve basmakalıp sözlerle temsil edildikleri belirlenerek, emperyalist söylemin farklı bir şekilde tekrar üretildiği sonucuna varılmıştır. In this study, which aims to reveal the relation between the enemies and other manifestations produced by the imperialists and the discourses used in the positioning of the enemies and the nations that are shown as the other in James Bond films. Perception management and propaganda, the aim is to create the desired effects on the audience. In the films, the interaction between imperialism and the enemy and other images produced has been tried to be determined. Study; It was intended to show the representations of Bond and other characters in films such as GoldenEye (1995), Tomorrow Never Dies (1997), The World Is Not Enough (1999) and Die Another Day (2002). The analysis of the films taken between 1995-2002 was conducted and the method of discourse analysis was preferred and it was concluded that the characters in the films that were studied were represented by image and stereotypical words produced by the imperialists and that the imperialist discourse was reproduced in a different way.

Dans cet article, je mettrai en exergue la relation unissant l’enquêteur avec la cuisine dans la littérature policière. Après un bref rappel sur la place de la gastronomie dans la littérature policière en général, je me focaliserai sur le « nouveau roman policier grec » (notamment sur les romans et nouvelles d’Andréas Apostolidis, Pétros Markaris et Pétros Martinidis) en montrant les points de rapprochement – ou de divergence – entre roman policier hellénique et « polar méditerranéen ». In this article, I will intend to show the long-standing relationship in most crime fiction detectives' lives–that is with food and gastronomy. I will focus on recent Greek crime fiction (especially the novels or short stories of Andreas Apostolidis, Pétros Markaris and Pétros Martinidis) and will compare the role of food in Greek detective fiction with its place in the Mediterranean Noir. Σε αυτό το άρθρο, θα υπογραμμίσω τη σχέση που ενώνει το ντετέκτιβ με την κουζίνα στο αστυνομικό μυθιστόρημα. Μετά από μια σύντομη ανασκόπηση σχετικά με τη θέση της γαστρονομίας στην αστυνομική λογοτεχνία γενικά, θα επικεντρωθώ στο «νέο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα» (ειδικότερα στα μυθιστορήματα και τις νουβέλες του Ανδρέα Αποστολίδη, του Πέτρου Μάρκαρη και του Πέτρου Μαρτινίδη) αναδεικνύοντας τα σημεία σύγκλισης – ή απόκλισης – ανάμεσα στο ελληνικό αστυνομικό μυθιστόρημα και το «μεσογειακό αστυνομικό μυθιστόρημα».

To overcome the ambiguity about the content of the concept of modernity, the concept should be analyzed in two stages. First, the concept of modernity denotes the renunciation of the past, the appreciation of the new, and the celebration of the idea of progress. Second, the concept of modernity implies a rationalist and universalist worldview, whose rise was coincident with Descartes’ rationalist epistemology. This paper examines both historically and philosophically the content of the concept of modernity and intends to elucidate what modernity is and why it has recently been criticized.

Günümüz dünyasına hâkim olan Batı medeniyeti ve kültürü göreceli olarak 15'nci yy.ın sonlarından itibaren keşif, Rönesans ve Reform hareketlerinin yaşandığı bir süreç içerisinde Avrupamerkezcilik anlayışını kurgulamıştır. Yaşanan değişimde Batı toplumları Aydınlanmayı da yaşarak modern çağın ortaya çıkışını sağlamışlardır. Bu oluşumun aksine, İslam düşünce ve geleneğinin hâkim olduğu Doğu, mülkün bekası tehlikeye düşünceye kadar bu sürecin dışında kalarak geleneksel toplum yapısını devam ettirmiştir. Batı medeniyetinin uygulamaya koyduğu oryantalizmin dikotomik kurgusu, kurucusunu hâkim özne kılarken, İslami Doğu'yu sömürgeleştirilen nesneye dönüştürmüştür. Meydana gelen bu yapıda İslam toplumlarının yerleştirildiği konumdan rahatsız olan Doğulu düşünürler de tepkisel bir kurgu içerisinde oksidentalizm düşüncesini dile getirmeye başlamışlardır. Bu çalışmada günümüzde oryantalizm ve oksidentalizm kurgularının ulaştığı noktanın bir analizi yapılarak, oksidentalizmin bir tanım ve tasnif denemesi yapılacaktır.Anahtar Sözcükler: Oryantalizm, Oksidentalizm, Modernlik, Aydınlanma, İslam Modernleşmesi, Doğu-Batı Karşıtlığı, Dikotomi, İslam Felsefesi. The Western Civilization and Culture dominating today's world built the concept eurocentrism during a period when discoveries, Renaissance and Reform movements took place since the late 15th century relatively. The Western societies who realized enlightenment during this period of transformation enabled the emergence of the modern era. In contrast to this occurrence, Eastern countries dominated by Islamic ideology and tradition maintained the traditional social structure by opting out this process until when continuation of property fell into danger. While the dichotomic concept of orientalism implemented by the Western Civilization made its founder the dominant agent, it transformed the Islamic East into a colonised object. The Eastern philosophers bothered with the position of Islamic societies voiced the Occidentalism ideology in a reactive manner. In this study the process Orientalism and Occidentalism went through will be analysed in an effort to define and classify Occidentalism.Keywords: Orientalism, Occidentalism, Modernity, Enlightenment, Moslem modernity, East-West Dichotomy, Moslem Philosophy. 186

Tez (Doktora) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013, Thesis (PhD) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2013, Dünya üzerinde yaşanmakta olunan süreç 1980’li yıllardan itibaren Türkiye’de ve İstanbul’da etkisini göstermiştir. Bu dönemden başlayarak kentsel mekânda önemli değişiklikler yaşanmıştır. Bu çalışmanın amacı da Tarihi Yarımada’nın yirmibirinci yüzyıldaki değişim sürecini incelemektir. Bunun için gerçekleşen ve gerçekleşmesi ön görülen projeler ve bunları betimleyen söylemlerden yararlanılmıştır. İncelenen projelerin yüzlerce olması dolayısı ile bazıları üzerinde daha detaylı çalışma yapılmasına karar verilmiştir. Bunun için birbirinden farklı nitelikte, ölçekte ve etki alanına sahip üç örneklem üzerinde daha detaylı çalışma yürütülmüştür. Seçilen projeler tek yapı ölçeğinde Historia Alışveriş Merkezi; mahalle ölçeğinde Sulukule Yenileme Projesi; kentsel ölçekte Marmaray ve Avrasya Tüneli Projeleridir. Projelerin her biri farklı bölümler altında incelenmiş ve elde edilen veriler çalışmanın ikinci, üçüncü ve dördüncü bölümlerini meydana getirmiştir. Projelerin incelenmesinde, sosyal aktörlerle derinlemesine görüşmeler, popüler basında ve akademik yayınlardaki yazılarda taramalar ve kişisel gözlemleri içeren karma bir yöntem kullanılmıştır. Üç örneklem kapsamındaki tartışmalar “Modernlik, Kapitalizm ve Koruma” Kavramları altında yapılmıştır. Kavramlar merkezi ve yerel yönetimlerin söylemlerinde ön plana çıktıklarından önemli görülmüştür. Yan anlamları ve diğer kavramlarla ilişkileri bağlamında ele alınmışlardır. Historia Alışveriş Merkezi, Sulukule Yenileme Projesi ve Marmaray ile Avrasya Tüneli Projeleri bağlamında ele alınan ve Tarihi Yarımada’nın dönüşümünde etkili olduğu düşünülen olgular, beşinci bölüm kapsamında incelenmiştir. Beşinci bölümde amaçlanan uygulamalar ve söylemler ile Tarihi Yarımada’nın gelecekte nasıl bir yere dönüşebileceği hakkında bir öngörü oluşturmaktır. Üç örneklem bağlamında elde edilen veriler Tarihi Yarımada üzerinden değerlendirilmiştir., The process taking place in the World, showed the effect in Turkey and Istanbul since the 1980s. From this point there has been significant changes in urban space. The aim of this study is to investigate the process of change in the Historical Peninsula in the twenty-first century. To do this, the actual and foreseen projects and describing discourses were used. Hundreds of projects were examined therefore decided to carry out further work on some of them. For this purpose, for more detailed study was carried out on three samples which have different nature, scale and impact area. The selected projects are, Historia Shopping Centre in the scale of a single structure, Sulukule Renovation Project at the neighborhood level; urban scale projects Marmaray Tunnel and Eurasia. Each of the projects examined under different sections and the data obtained from the study have created the second, third and fourth sections. For examination of the projects, a mixed method which includes depth interviews with social actors, scans articles in the popular press and academic publications, and personal observations were used. The discussion were made by using “Modernity, Capitalism and Conservation Concepts. These concepts are important because they are forefront in the discourses’ of central and local governments. They were examined with their connotations and relations with other concepts. Facts that are taken as a part of Historia Shopping Mall, Sulukule Restoration Project, Marmaray and Tunnel of Eurasia Projects and considered effective in the transformation of the Historical Peninsula are studied in the context of fifth chapter. The objective of the fifth chapter is to create a vision about what kind of a place that the Historical Peninsula will transform into with implementations and expressions. The data obtained within the context of three samples are discussed with the Historical Peninsula., Doktora, PhD

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2013, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2013, Bu çalışma iki savaş arası dönemde İtalyan ve Türk mimarlıklarında modernizmin geçirdiği dönüşümü incelemektedir. Mimarlık alanındaki bu dönüşümü anlamak adına farklı koşullar altında modernlik (modernity) ve gelenek (tradition) düşüncelerinin karşılaşma durumları incelenmektedir. Temelde bu iki kutup arasındaki çatışma tezin ana odağını oluşturmakla birlikte, modernlik ve geleneğe dair durum, düşünce ve temalar ayrıca açılmaya çalışılmaktadır. Benzer şekilde, bu iki terim arasındaki tarihsel çatışmayla yakından ilişkili olarak, iki savaş arası dönemde modernlik ve gelenek arasında bir denge kurma yükümlülüğüyle yüzleşen iki ülke mimarlık kültürleri, bu iki terimin alt metinleri açılarak ele alınmaktadır. Mimarlıkta modernizmin geçirdiği dönüşümü ortaya koymak adına modernlik, gelenek ve bunların alt gruplarının birbirleri ile girdikleri ilişki biçimleri ve karşılıklı dönüştürmeler, Gelenekten Modernliğe ve Modernlikten Geleneğe şeklinde çift taraflı bir yaklaşımla ele alınmaktadır., This thesis, studies the evolving conception of modernism in architecture of Italy and Turkey during interwar period. In order to understand the architectural transformations of the two countries in the period, it examines the confrontations of the ideas of modernity and tradition under certain conditions. The main dichotomy between the isolated poles of modernity and tradition becomes the focus of the study; however, underlying conditions, ideas and themes of modernity and tradition are extracted. Parallely, regarding the historical conflict between two terms; interwar architectural cultures of two countries, which faced the necessity of balancing the ideas of modernity with demands of tradition, are examined by opening the subtexts of modernity and tradition. In order to depict how two opposing groups mutually transformed themselves in the progressive journey of modernism in architecture, a two-directional approach is used in order to illustrate the plot of the trajectory: From Tradition to Modernity, and From Modernity to Tradition., Yüksek Lisans, M.Sc.

Modernlik, ulus devletlerin kurumsallaşması ve tüm yeryüzünü kaplayacak bir biçimde karşılıklı entegrasyonu biçiminde gelişimini sürdürmüştür. Ancak bu süreçte karşılaşılan globalleşme, göç ve meşrulukla ilgili kültürel ve siyasal problemler yeni arayışlara yol açtı. Refah devleti modelinin çöküşü ve soğuk savaşın bitişiyle birlikte, giderek artan bu problemlere cevap arayan akademisyenler, 19. yüzyıl liberal düşünürleriyle ilgilenmeye başlamıştır. Gerçektende 19. yüzyıl liberallerinin modernlik, ulus devlet ve aydınlanmaya yönelik eleştirileri sistemi yeniden yapılandırmak için bir araç olarak kullanılmaya elverişli görünmektedir. Aristokratik liberalizm, 19. yüzyıl düşünce dünyasında öne çıkan en önemli düşünce akımlarından biridir. Aristokratik liberalizm siyaset bilimini, sosyolojiyi ve antropolojiyi derinden etkilemiştir. Aristokratik liberallerin merkezileşme problemine dair düşünceleri günümüzde önemini ve etkisini muhafaza etmektedir. İletişim bilimlerinde özellikle Tocqueville‟in modern gelişmelere paralel olarak medyada gerçekleşen dönüşümlere yönelik eleştirileri etkin bir şekilde kullanılabilir. Onun düşünceleri, hazır bir çözüm sepeti sunmaktan ziyade dâhice uyarıları içermektedir. Dolayısıyla etkin ve yaratıcı çalışmalar için ufuk açıcıdır. Bu çalışmada öncelikle Tocqueville‟lin merkezileşmeye yönelik eleştirilerinin arka planını ele alınmaktadır. Daha sonra ölümünden üç yıl önce basılan “L'Ancien Régime et la Révolution” (1856) adlı eserinde modernliğin merkezileşme eğilimine paralel olarak gerçekleşen medyanın merkezileşmesine yönelik tespitlerinden hareketle, günümüzdeki gelişmeler değerlendirilmektedir. Ayrıca, modernleşmeyle birlikte negatif özgürlük anlayışına karşı alanını hızla genişleten pozitif özgürlük kavramının merkezileşme sürecindeki rolüne değinilmektedir. Son olarak, bu süreçte adeta kendiliğinden ortaya çıkan medyanın merkezileşmesinin sonuçlarını ele alınmaktadır. The development of modernity goes ahead with institutionalization of nation-states and mutual integration aboveground. The cultural and political dilemma about globalization, immigration and legality triggered new quests. Following the obvious collapse of welfare state model and the end of cold war, academicians seeking for answers to these dilemmas started to be concerned about the liberal philosophers of 19th century. Indeed, the criticism of 19th century liberals towards modernization, nation-state, and enlightenment might be a adequate tool for the reconstruction of the system. Aristocratic liberalism is one of the most outstanding thought movements during 19th century. It profoundly affected political science, sociology and anthropology. The views of aristocratic liberals on centralization maintain its importance in this day and age. In communication sciences, Tocqueville‟s criticisms about transitions of media parallel with latest developments can be benefited effectively. His thoughts involve brilliant notices rather than a pile of prepared solutions. In this sense, they broaden horizons for effective and creative studies. In this study, the background of Tocqueville‟s views on centralization was investigated. Considering the findings about the centralization of media along with the centralization tendency of modernism in his “L'Ancien Régime et la Révolution” book, recent developments were reviewed. Having superiority over negative liberty with modernization, positive liberty and its role in the process of centralization was touched upon. Lastly, the consequences of media centralization emerging in this process were discussed.

On dokuzuncu yüzyıldan itibaren çeşitli şekillerde tanımlanan modernlik, toplumsal olanın açıklanmasında başvurulan anahtar bir kavramdır. Modernlikle birlikte birçok alanda olduğu gibi iktidar anlayışında da önemli değişimler yaşanmakta, farklı bakış açıları geliştirilmektedir. Michel Foucault’nun iktidar çözümlemesi de modern iktidarı ve toplumdaki yansımalarını anlamak için önemli bir başvuru kaynağı olarak değerlendirilir. Bu çerçevede biyo-iktidarın kendisini kurarken odaklandığı temel konulardan birisi olan nüfus politikalarının en önemli uygulama alanı sağlık ve kadın sağlığıdır. Refah devletinin düzenleme aracı olarak nüfus politikaları, kadın sağlığı hizmetleriyle paralel olarak uygulanmakta ve nüfus konusu kadının üreme kapasitesi üzerinden somutlaştırılmaktadır. Bu çalışmada Michel Foucault tarafından ortaya konulan biyo-iktidar kavramı, Türkiye’de nüfus politikalarının ve uygulamalarının bir aracı olarak kadınlara sunulan sağlık hizmetleri özelinde çözümlenmiştir Modernity, as explained in many different ways by the nineteenth century is the key concept to explaine the social events. With the changes of modernity, the perception of power has developed many changes and different view points. Michel Foucault’s power analysis is accepted as an important reference in understanding modern power and its reflections in modern society. In these circumstances, health and women’s health are the major management tools of population politics that is one of the major subjects of bio-power reconstruction. Population politics, the most important manipulation tool for welfare state, are arranged parallel to the women’s health services and become evident over female reproduction capacity. In this study, bio-power, as introduced by Michel Foucault, is analysed based on health services for women which is a tool for population politics and implementations in Turkey.

Kavramının içeriği konusundaki belirsizliğin aşılabilmesi, kavramın iki ayrı aşamada incelenmesiyle sağlanabilir. Birincisi, modernlik kavramı, yenilikçi ve ilerlemeci bir dünya görüşünü ifade etmektedir. Bu dünya görüşünün temeli beşinci yüzyılın sonunda, Yeniler-Eskiler ayrımının ilk belirdiği tarihte aranmalıdır. İkincisi, modernlik kavramı, akılcı ve evrenselci bir dünya görüşünü ifade etmektedir. Onyedinci yüzyılda Descartes’ın bilgi kuramıyla ortaya çıkan bu görüş, insanların doğayı, kendilerini ve toplumu algılayışlarını köklü bir biçimde değiştirmiştir. Bu makalede, modernlik kavramının içeriği, yukarıda belirtilen nitelikler dikkate alınarak, tarihsel ve felsefi olarak incelenmektedir. Amaç, modernliğin ne olduğunu ve neden eleştirildiğini daha açık ve anlaşılır hale getirmektir. To overcome the ambiguity about the content of the concept of modernity, the concept should be analyzed in two stages. First, the concept of modernity denotes the renunciation of the past, the appreciation of the new, and the celebration of the idea of progress. Second, the concept of modernity implies a rationalist and universalist worldview, whose rise was coincident with Descartes’ rationalist epistemology. This paper examines both historically and philosophically the content of the concept of modernity and intends to elucidate what modernity is and why it has recently been criticized.

Bu çalışmanın amacı Zygmunt Bauman‟ın müphemlik kavramı çerçevesinde modern ve postmodern toplumsal yaşam biçimlerini çözümlemektir. Müphemlik kavramı düzensizliği, çok anlamlılığı, kaosu ve belirsizliği ifade eder. Müphemlik toplumsal yaşamda düzen oluşturma ile karşıtlık içinde olması ve bireysel-toplumsal eylemlerin değerlendirilmesi için imkan sağlaması nedeniyle önem taşır. Çalışmanın oluşturulmasında Zygmunt Bauman‟ın metinleri ve bu metinlerin gönderme yaptığı metinler kapsamında eleştirel bir okuma yapılmıştır. Bu anlamda, öncelikle modernlik ve rasyonellik ilişkisi üzerinde durulmuştur. Ek olarak Bauman‟ın metinlerinde toplumsal ötekileştirmeleri simgeleyen “yabancı” kategorisi incelenmiş, bu kategorinin küreselleşen dünyada etkisizleştiği ya da “hiç kimseleşme” sürecine girdiği vurgulanmıştır. Ayrıca özgürlük-güvenlik ve kimlik oluşturma unsurlarında rasyonel çözümler sunan uzmanlık ve tüketim etkinliklerinin paradoksal süreçleri gündeme getirdiği belirtilmiştir. Bu çerçevede Bauman‟ın ahlak anlayışının küreselleşen dünyadaki imkânı tartışılmıştır. Sonuç olarak küreselleşen dünyada “hiç kimseleşme” sürecinin ve kimlik oluşturma araçlarının rasyonel-kapitalist paradigma ile eklemlendiği, böyle bir dünyada sorumluluğa yönelik bir ahlakın imkan bulamayacağı vurgulanmış, sosyolojinin rasyonelliğe yönelik eleştirilerinde ve günümüzün siyasal yapısında teori-pratik sorunları olduğu belirtilmiş, sosyolojinin rasyonellik ve ideolojik konumlamalarla insan ölümlerine odaklanması gerektiği vurgulanmıştır. The aim of this study is to analyze the modern and postmodern social life styles of the Zygmunt Bauman within the frame of the concept of ambivalence. The concept of ambivalence comes to the meanings of ambiguity, multi-meanings, chaos and indefiniteness. The concept of ambivalence is important because it is opposite to the establishing order in the social life and provides the opportunity for evaluating the individual-social activities. A critical reading was made during the forming of this study in accordance with the texts of Zygmunt Bauman and other texts referred by these texts. In this context, first of all the relationship between the modernity and rationality was stressed on. In addition to this, the “foreign” category which symbolizes the social alienation in Bauman‟s texts was investigated and it was put forward that this category has become ineffective in the globalizing world or transformed into “becoming nobody” process. Besides, it was stated that the expertise and consumption activities which provides rational solutions in freedom-safety and identity forming issues have brought the paradoxical process. Within this frame, the opportunity of the ethics of Bauman in the globalizing world was discussed. Finally, it was put forward that the “becoming nobody” process and identity forming tools in the globalizing world have been articulated with the rational-capitalist paradigms and an ethics concept based on responsibility has no opportunity to grow in such a world and it was stated that there are theoretic-practical problems in the criticisms of sociology directed to rationalism and in the political structure of today‟s world and it was stressed on that sociology has to focus on people deaths with rationality and ideological positioning

Seyyid Hüseyin Nasr'a Göre Gelenek ve Modernlik? adlı bu çalışma, Giriş ve Sonuç dışında üç temel bölümden meydana gelmektedir.Tezin giriş kısmında; araştırmanın amacından, karşılaşılan problemlerden, nasıl bir metod takip edildiğinden ve Nasr'ın hayatı, eserleri ve mensubu olduğu geleneksel okuldan bahsedilmiştir.Birinci bölümde, Nasr'ın gelenek ve modernlik algısını, geleneği oluşturan ve her gelenekte var olan geleneğin temel unsurlarını ve geleneğin kendisiyle olumlu veya olumsuz bir şekilde ilişki kurulan bazı akımları inceledik. Bu bölüm bir anlamda Nasr'ın ?gelenek ağacı? sembolünün köklerini oluşturan unsurlar gibi şekillendirilmeye çalışılmıştır.İkinci bölümde, Nasr'ın geleneksel açıdan insana, kâinata ve bilime bakışı incelenmiştir. Geleneksel insanın, geleneksel bilim algısıyla, ilâhi kaynaklı kabul ettiği tabiatı ve varlıkları anlamlandırmasını gözler önüne sermeye çalıştık. Bölümlerin sonlarında da, Nasr'ın, ortaya çıkan problemlere getirdiği çözüm önerilerini sunduk. Burada ?gelenek ağacı?nın gövde kısmını oluşturan unsurlar ele alınmıştır.Üçüncü bölümde, Nasr'ın geleneksel bakış açısıyla, toplumun bazı kurumlarını ve onların nasıl bir fonksiyon icra ettiklerini ortaya koymaya çalıştık. Modern dünyanın sonucunda ortaya çıkan kurumlarla geleneksel dünyanın kurumları arasında ne tür benzerlikler ve farklılıklar olduğunu tespit ettik. Bu bölümde, bir anlamda ?gelenek ağacı?nın dalları, yaprakları ve meyvelerini oluşturan, toplumsal ve kurumsal yansımalar ele alındı.Sonuç olarak, Nasr'ın geleneği ve gelenekseli tamamen kutsal, dinî ve İlâhi nitelikli kabul ettiğini gördük. Modernizme ve onun türevlerine yer vermek bir yana, tavizler verilerek modernizmle yapılacak bir diyaloğa bile yanaşmamaktadır. Modernin reformu ve ıslahı yerine, tamamen onun yıkıldığı ve gelenekselin temelleri üzerinde yeniden inşa edildiği bir insanlık ve varlık âlemi bulunması gerektiği inancına sahip olduğunu gördük. This study which is named ?The tradition and modernity according to Seyyed Hossein Nasr? consists of three basic chapters except Introduction and Conclusion.In the Introduction, it is mentioned of the aim of the study, encountered problems, a method which is followed and Nasr?s life, his works and his affiliation with the traditional school.In the first chapter, we examined the perception of Nasr?s ?tradition? and ?modernity?, basic elements of tradition constituting it and some trends which related positively or negatively with it. This chapter, in a sense, is tried to be formed like the elements constituting the roots of the symbol of Nasr?s ?tradition tree?.In the second chapter, Nasr?s traditional perspective to human-being, universe and science was investigated. We tried to reveal traditional man?s making sense of the nature and beings which he/she received as rooted from the Divine, through the traditional perspective. And in the ends of the chapters, we submitted Nasr?s solutions to problems. Here, the elements constituting the trunk of the ?tradition tree? are considered.In the third chapter, we tried to bring up Nasr?s traditional perspective on some institutions of society and how they functioned. We noticed the similarities and differences between the institutions which have emerged as a result of modern world and the institutions of the traditional world. In this chapter, the social and institutional reflections that produces, in a sense, the boughs, leaves and fruits of the ?tradition tree? have been examined.As a result, we saw that Nasr perceives the ?tradition? and the ?traditional? completely qualified as sacred, religious and Divine. He isn?t willing to agree neither to include modernism and its derivatives, nor to a dialog with modernism by giving some concessions. We found that he has a belief that there must be a world of humanity and being which the modern is completely destroyed instead of reformation and betterment of it and which reconstituted upon the basics of the traditional.

Modernlik, kültür ve ideoloji gibi kimi kavramlar, sosyal bilimlerin ve modern düşünce ve pratiğin büyük bir alanının odak noktasında yer almaktadır. Modernliğin gelişimine koşut olarak kültürün kapitalist üretim tarzı içinde alınıp satılan metaya dönüşmesi, bunun sonucunda kültürün bir endüstri kolunu oluşması ve bu kültürel yapının içinde sinemanın işlevi oldukça önemlidir.Kültür endüstrisi içinde sinemanın ideolojik işlevlinin en açık biçimde görüldüğü ülke Amerika'dır. Amerikan Sineması denildiğinde akla ilk gelen isim Hollywood'dur. Amerikan Sineması'nın en önemli yönetmenlerinden Steven Spielberg'in filmleri bağlamında Kültür Endüstrisi ideoloji ilişkisi ele alınmış ve Spielberg'in varolan sistemi devam ettirme noktasında bir ideolog olarak değerlendirilmiştir. The concepts such as modernity, culture and ideology, take place at the focus of a big area of the social sciences and modern thought and practice. Within the capitalist mode of production, the transformation of culture into commodity, the formation of an industrial branch of culture and the function of cinema within this cultural structure are considerably important.The ideological function of cinema within culture industry can be seen most explicitly in America. Hollywood can be taken as the heart of American cinema. In this thesis, we consider the relation between culture industry and ideology in the context of the films of Steven Spielberg who is one of the most popular directors of American cinema and Spielberg is taken into consideration as an ideologist who tries to maintain the present cultural and ideological system

Avrupa’da belli bir tarihi dönemde büyük ve köklü değişimlere neden olan “modernizm”, Batı dışı toplumlarda modernleşme olarak kendini göstermiştir. Çalışma, Osmanlı-Türk Modernleşmesinin ne zaman başladığı, hangi paradigmalara dayandığı, kimlerin öncü olduğu ve en önemlisi kriz alanlarını açıklamaktadır. Fakat bu açıklamalar eleştirel bir bakış açısı ile ele alınmıştır In a certain historical period in Europe modernizm causing caused a large and fundamental changes has shown himself to as a modernization in non-western societies. The study started when the Ottoman-Turkish Modern, which is based on the paradigm, who is leading and the most important areas to explain the crisis. However, this description has been taken up with a critical perspective

Peçe kadınları cinsellikleri anlamında ayırdetmeye yönelik olarak tasarlanmış İslam öncesi ataerkil bir pratiktir. Bazı Müslüman toplumlarda zorunluyken, yeni ortaya çıkan bir İslami giyim biçimi olan tesettür Türkiye 'de sektüler kamusal düzenlemeler bakımından sorun olmuştur. Bu çalışma çok yöntemli bir araştırmaya dayalı olarak yürütülmüştür ve kadınların günlük yaşamlarında toplumsal cinsiyet meselelerini anlamayı ve 'tipik durumlar' türevlemeyi hedeflemektedir. Bu bağlamda, araştırmanın temel sorunsalı eğitimli İslamcı kadınların günlük yaşamlarından ibarettir. Araştırma derinlemesine mülakat ve psikanalitik serbest kavram çağrışımı yöntemiyle gerçekleştirilmiştir; teorik ve amaçlı örnekleme yapılmıştır. Yaşamlarında İslam hikayesi, geleneksel sufizm etkisi, değişen sufizm, ailede toplumsallaşma, sınıfsal ve kültürel direnç, yaşamda anlam arayışı, fakat sadece bir 'sert ideolog' içeren bir çeşitlilik göstermektedir., Veiling is a pre-lslamic patriarchal practice designed to differentiate women in terms of their sexuality. While it is obligatory in some Muslim societies, a newly emerged form of Islamic clothing, namely tesettÜr became a problem for secular public regulations in Turkey. This study has been done based on a research with multi-method approach and it has aimed to understand gender issues in everyday lives of women, and derive 'typicalities'. In this relation, the main problematic of the research consists of everyday lives of educated Islamist women. The research has been held with in-depth interview and psychoanalytic method of free association of concepts, and it has employed theoretical and purposive sampling. The story of Islam in their lives shows variety including traditional influence of Sufism, changing Sufism, socialisation in family, class and cultural resistance, search for meaning in life, but only one 'hard ideologue'.

Genelde bütün sosyal bilimler, özelde sosyoloji aynı gerçeğe farklı pencerelerden bakarak modern toplumu yorumlama ve açıklama çabasına girmişlerdir. Bu nedenle sosyolojinin düşünsel ve yazınsal birikiminin çok önemli bir yanı bu kavramsal tartışma ile oluşmuştur. Modem toplumu niteleyen kavramlar böylece sosyolojik çözümlemenin anahtar kavranılan haline gelmiştir. Bu makalede bu kavramlar üzerine kısa bir tartışma yapılarak, onların hem kuramsal anlamda sosyologic hem de toplumsal gerçeklik anlamında sosyolojik temellerinin bulunup bulunmadığı araştırılacaktır. Literatüre atıflarla kapitalizm, kapitalist toplum, sanayi toplumu, modernizm ve modem toplum kavranılan üzerinde durulacak, sonuçta postmodernizm nitelemesiyle ilgi ve ilişkileri vurgulanacaktır. Temel sorumuzu şöyle ortaya koyabiliriz: Bu tiplemeler birbirinden faklı gerçekliklerimi ifade etmektedir, biz bu kavramlardan hangisini kullanmalıyız ya da aralarında bir seçim yapmak zorunda mıyız? Generally ali the social Sciences and particularly sociology tries to explain and interpnet the same fact through diffeıent perspectives. By the way, the dimensions of intellectual and literal accumulation in sociology is set up by conceptual debate. The concepts that qualify modem society became the key concepts of sodological analysis. In this paper, by having a short discussion on these concepts, both whether have a base on sodologic reality and the theonetical meaning in sodologic are going to be investigated. By reffemng to the sociological literatüre the concepts such as capitalism, capitalist society, industrial society, modernisin, modem society, are handled and their links related to postmodemism are emphasized. The main problems unfolding that whether the typologies expness diffenent realities of modem society which of the concepts are most favorable or do we have to chose one of them?

Sosyal eylem, toplumun ferdi olmak üzere toplumsal deger, inanç ve kurallasmıs ilkeleri içsellestirme edimidir. Sosyal eylem, toplumun ortak bilgi, deger ve ilkeler üzerinde uzlasıp bunları süreklilestirmesi ile kurumsallasmaktadır. Her türlü toplumsal veriyi içsellestirme süreci ise sosyalizasyon olarak adlandırılmaktadır. Modernite, ekonomik ve siyasal etkinlik aracılıgıyla toplumsal deger ve normları yeniden yapılandırma yetenegine sahiptir. Bu nedenle modernite elestirisi sosyolojinin daimi konusudur. Richard Sennett bu elestiriyi, sosyo-psikolojik yaklasım beraberinde, yeni toplumsal kurumların ürettigi deger ve ilkelerin insan iliskisini sekillendirmesi açısından gelistirmektedir. Toplumsal kurumlardan dönüsüme daha yatkın olan ekonomi ve siyaset, sosyal evreni insa ettikleri kanallarda etkilesimi zayıflatmıslardır. Etkilesimin zayıflıgı, genel olarak toplumsallasmanın dogasının bozulması ve bireysellesmenin artması anlamına gelmektedir. Bu makalede de Sennett’in çalısmalarında aktör olarak öznenin, toplumsal kurumların ve sosyalligin modernite tarafından nasıl dönüstürüldügü incelenmektedir., Social action is an activity to internalize beliefs, values and norms on the purpose of the individual in the society. Social action institutionalizes by means of values, norms and knowledge, which are compromised and practiced by the society. The process of internationalization of every kind of social parameter is named ‘socialization’. Modernity has an ability to reconstruct the social values and norms in line with economic and political activity. That is why, the critique of modernity is one of the main issues in sociology. By considering social psychological approach, Richard Sennett develops this criticism in terms of the values produced by social institutions and the design of the principles that shape human relations. Economy and politics as social institutions, which are more convenient to social transformation have caused declined interaction by means of ways that they construct the social order. The weakness of the interaction means the decline of socialization and increase of individualism. This study focused on how the modernity transformates the subject as an actor, and also social institutions and sociability in Sennett’s works.