Search

Copyright of Annals of Philosophy / Roczniki Filozoficzne is the property of John Paul II Catholic University of Lublin, Faculty of Philosophy and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Theology & Morality / Teologia I Moralmosc is the property of Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza (IH UAM) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

W artykule został podjęty problem kontemplacji mistycznej u św. Jana od Krzyża. Jego realizacja wymagała wyjaśnienia pojęcia kontemplacji zarówno w znaczeniu szerokim, jak i ściśle mistycznym. Ukazany został jej ścisły związek z życiem duchowym chrześcijanina. Kontemplacja, jak i życie duchowe posiadają swoje źródło w łasce chrztu świętego, która zawiera cały potencjał duchowego rozwoju. Ona stanowi podstawowe uzdolnienie do zjednoczenia z Bogiem, do kontemplacji najgłębszych tajemnic Boskich; gwarantuje otrzymywanie Ducha Świętego, którego Chrystus posłał do naszych serc, by dopełniał dzieła uświęcenia. Jednak jest Bożą tajemnicą, dlaczego nie w każdym przypadku „wpływ Boga na duszę” niesie z sobą taką samą doświadczalną formę. Na kolejnym etapie refleksji skonfrontowano kontemplację zwyczajną z kontemplacją mistyczną, by następnie uwzględnić jej dwie formy: oczyszczającą i jednocząca. Są one doświadczane przez wielu wierzących, ale nie w taki sam sposób i nie w takiej samej proporcji. Zakładając autentyczną wierność wierzącego, przy różnej formie przeżywania relacji z Bogiem i dokonujących się duchowych procesów, należy stwierdzić, że zależy to od Bożej pedagogii. Bóg najlepiej wie, jaką drogą prowadzić człowieka do osiągnięcia nadprzyrodzonego celu i w jaki sposób uczynić go skutecznym świadkiem Chrystusa. W dalszej kolejności uwzględniono dwa wymiary kontemplacji mistycznej: teologiczny, a więc obiektywny oraz doświadczalny, czyli subiektywny. Zastosowano metodę analizy oraz syntezy. Poddano pod refleksję źródłowe teksty, by poddać je analizie i wyciągnąć stosowne wnioski. Ostateczne wnioski są następujące: Kontemplacja, w ujęciu św. Jana od Krzyża, jest formą życia teologalnego. Pojawiając się, wywiera wpływ na wszystkie inne formy modlitwy: liturgiczną, ustną, lekturę Pisma Świętego i wprowadza cechę prostoty oraz miłosnej uwagi na Boga. Nie zastępuje tych form, ale nimi się karmi i jednocześnie ubogaca je. Między różnymi rodzajami modlitwy nie może istnieć żaden istotny kontrast. W życiu samego św. Jana od Krzyża obserwujemy praktykę modlitwy aż do śmierci we wszystkich jej formach, włącznie z modlitwą ustną. Kontemplacja wierzącego posiada swoje źródło w ukrytym i tajemnym działaniu Ducha Świętego. Bez tej działalności nie byłaby ona możliwa. Wbrew powszechnym opiniom wskazuje przede wszystkim na pierwszeństwo działania Bożego w procesie uświęcenia, zaś ludzka działalność posiada charakter odpowiedzi na to działania.

Celem artykułu jest ukazanie sensu i doniosłości kontemplacji w kolorycie współczesnej myśli chrześcijańskiej, która ujmuje człowieka jako osobę. Wydaje się, że personalizm daje możliwość uniknięcia ujęć redukujących modlitwę człowieka do procesu psychofizycznego, emocjonalnego, beztreściowego i w sumie nierealnego, polegającego na autotranscendencji. Wszystkie wymiary życia ludzkiego są istotne, ale ujęcia fragmentaryczne nie wyczerpują treści fenomenu osoby. W konsekwencji też mogą prowadzić do błędnego rozumienia relacji z Bogiem. Z tego też powodu artykuł omawia w kolorycie personalistycznym trzy ważne tematy, są nimi: podmiot, przedmiot i istota kontemplacji. Metodę badawczą można określić jako personalistyczną (hermeneutycznym kluczem badawczym jest osoba). Punktem wyjścia dla przeprowadzonej analizy jest omówienie wewnętrznej struktury osobowej człowieka i w jej świetle spojrzenie na fenomen kontemplacji, na wewnętrzny i zewnętrzny świat życia ludzkiego. Analiza nawiązuje do tradycji teologiczno-duchowej Kościoła, a także do nauczania świętych. Stara się w sposób całościowy i niekiedy twórczo-krytyczny ocenić ujęcia starsze. Jako podstawowe źródło przyjmuje objawienie zawarte w Piśmie Świętym. Główne wnioski przeprowadzonych analiz są następujące: podmiotem kontemplującym jest cała ludzka osoba (pomimo że główną rolę pełni umysł); głównym przedmiotem jest Communio Personarum (Osoby Niestworzone, Trójca Święta); kontemplacja — dzięki łasce Bożej — jest relacją z Osobowym Bogiem, jest „udoskonalaniem” wewnętrznych struktur człowieka do zjednoczenia się z Osobami Bożymi (wewnętrzna struktura ludzka staje się podobna do wewnętrznej struktury Osoby Niestworzonej); jest to proces, który można nazwać chrystyfikacją (uchrystusowieniem), przebóstwieniem, eschatologizacją świata osób stworzonych — osoby indywidualnej i osoby społecznej (całej rodziny ludzkiej).

Copyright of Dissertations of Cultural Landscape Commission / Prace Komisji Krajobrazu Kulturowego is the property of Polish Geographical Society (Cultural Landscape Commission) and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Ksiądz Bosko jest uważany za nowoczesnego świętego, za wzór nowego typu kapłana-wychowawcy. Jego posłannictwo jest całkowicie społeczne, ponieważ był człowiekiem czynu, uważnym na potrzeby, jakie niesie życie. Jednakże ta cudowna działalność wypływała z miłości Bożej, która w nim płonęła, była wylaniem duchowego światła, które czerpał z obecności Bożej w swojej duszy. Dlatego Ksiądz Bosko nie uważał nigdy działania za zagrożenie dla życia duchowego: kiedy człowiek odpowiada na wołanie Pana poprzez całkowity dar z siebie, codzienna praca staje się modlitwą. Jego pracowitość brała początek ze spojrzenia z wiarą na ludzką historię, z głębokiego zrozumienia tajemnicy Odkupienia i z żywej świadomości misji powierzonej przez Boga kapłanom. Ta perspektywa pozwoliła mu utrzymać równowagę między niestrudzonym działaniem apostolskim, a wewnętrznym skupieniem. Miłość do Boga ożywiała jego gorliwość duszpasterską i dawała mu ten szczególny dar duchowej mądrości, który pozwolił mu wychowywać młodzież do życia Bożego w łasce i miłości. Potrafił sprawić, że w młodych rodziło się pragnienie świętości chrześcijańskiej, potrafił doprowadzić ich do komunii miłości z Bogiem i do wysokiego poziomu doskonałości cnót. Napięcie mistyczne stojące u podstaw jego duchowości nie oddalało go jednak od wymagań codzienności i od relacji międzyludzkich. Wzorując się na św.Franciszku Salezym, nalegał na dokładne i motywowane miłością wypełnianie obowiązków swojego stanu, na ascezę polegającą na pogodnym dostosowaniu się do rzeczywistości każdego dnia i na doniosłość apostolatu wśród kolegów. Jednocześnie potrafił nauczyć młodzież modlitwy „prostego zjednoczenia” i posłuszeństwa poruszeniom łaski, pokazując młodym, jak przełożyć je na życie bogate w cnoty i w dobre uczynki.

Wizja filozoficzno-religijna H. Skoworody głęboko związana z kontekstem historyczno-kulturowym i osobistym posiada również niezwykłe znaczenie o charakterze ideowym. Wybitny myśliciel ukraiński XVIII wieku jako ambitny zwolennik otwartej refleksji nad stosunkiem i przenikaniem rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej, czyni duży nacisk na rozwój ludzkiej wrażliwości względem określonych relacji. Zdaniem Skoworody, osobie ludzkiej przypada wyjątkowa rola poznania w sobie różnic i przeciwności występujących między dwoma światami. Będąc istotą cielesno-duchową stanowi ona alegoryczne odbicie tego odniesienia, na jakie skazana jest cała rzeczywistość materialna i nadprzyrodzona. Dzięki nadrzędnej strukturze duchowej, która wyznacza prawdziwy sens i cel istnienia człowieka, każda jednostka ludzka może zachować swoją tożsamość zgodnie z swoim powołaniem.

Copyright of Horyzonty Wychowania is the property of Jesuit University Ignatianum in Krakow and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Studia Norwidiana is the property of Towarzystwo Naukowe Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawla II and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Uwzględniając wpływ neoplatonizmu na chrześcijaństwo w starożytności i w średniowieczu, autor pyta o możliwość wpływu Ennead Plotyna na naukę o drodze do kontemplacji św. Jana od Krzyża. Przybliża najpierw plotyńską wizję rzeczywistości, według której z jednej zasady, z Jednego, w procesie emanacji, wyłoniły się byty: umysł, dusza jednostkowa i dusza świata. Następnie ukazuje człowieka i jego powrót do Absolutu poprzez ascezę, kontemplację i ekstazę plotyńską. Analizując Enneady Plotyna i ich interpretację w zakresie doktryny duchowej u znanych komentatorów (A. Bord, J. Baruzi, M. de la Corte, B. Salmona, L. Bouyer), dokonuje porównania opisów wybranych momentów drogi duchowej do kontemplacji i ekstazy u dwóch mistrzów duchowych i interpretuje je z uwzględnieniem różnic doktrynalnych i duchowych pomiędzy neoplatonizmem i chrześcijaństwem. Identyfikując w opisach nieliczne podobieństwa dotyczące zwłaszcza drogi oczyszczenia i uwzględniając zasadnicze i bardziej szczegółowe różnice, przychyla się za Bordem do przyjęcia możliwej inspiracji Ennead Plotyna jedynie w pewnych aspektach opisu doświadczenia duchowego mistyka Karmelu.

Copyright of Annals of Theology / Roczniki Teologiczne is the property of Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Celem niniejszego artykułu jest zwrócenie uwagi na ślepy zaułek, w jakim znalazły się współcześnie zarówno filozofia, jak i pedagogika, ze względu na utratę wzajemnych odniesień źródłowych, a ostatecznie „więcej” niż wspólnego odniesienia do Bez-Źródła, z którego, w którym i ku któremu się wydarzają, a bez czego jawią się jako zawieszone w próżni. Ale jako że diagnoza choroby ma sens jedynie w kontekście wskazania potrzeby i kierunku leczenia, przedstawiona została propozycja i apel o powrót do źródłowości jako pilne zadanie uniwersalnego dialogu, którego przestrzenią, a zarazem miejscem i „przedmiotem” będzie integralnie, źródłowo rozumiana filozofia wychowania.

Copyright of Studia Gdańskie is the property of Gdanskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdanska and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Annals of Theology / Roczniki Teologiczne is the property of Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Celem artykułu jest zdefiniowanie klauzury w klasztorach mniszek całkowicie od­danych kontemplacji (zastosowaną na konkretnym przykładzie mniszek dominikanek) oraz przedstawienie zmiany jej rozumienia po ostatnim dokumencie papieskim z 2016 r. Dotychczas by­ła to klauzura papieska, rozumiana jako przywilej i specyficzna forma oderwania się od świata. Papież Franciszek w konstytucji apostolskiej Vultum Dei quaerere określa for­my klauzury, które mają być wzbogaceniem, a nie przeszkodą w ży­ciu religijnym kon­kretnej wspólnoty i które są oparte o realne warunki klasztoru. Dla­tego wzywa do re­wizji sposobu patrzenia na realizację konkretnej formy klauzury mni­szek w po­szcze­gólnych klasztorach w odniesieniu do ich własnej tradycji. Oferuje on te­raz mniszkom możliwość zdecydowania się co do formy klauzury (niekoniecznie już pa­pieskiej), zde­fi­niowania jej w ius proprium danego instytutu i zachowywanie tej formy po za­twier­dzeniu przez Kongregację Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego.

Copyright of Annals of Juridica Sciences / Roczniki Nauk Prawnych is the property of Towarzystwo Naukowe KUL & Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawla II and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Studia Koszalinsko-Kolobrzeskie is the property of Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Szczecinskiego / University of Szczecin Press and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Wizja filozoficzno-religijna H. Skoworody głęboko związana z kontekstem historyczno-kulturowym i osobistym posiada również niezwykłe znaczenie o charakterze ideowym. Wybitny myśliciel ukraiński XVIII wieku jako ambitny zwolennik otwartej refleksji nad stosunkiem i przenikaniem rzeczywistości widzialnej i niewidzialnej, czyni duży nacisk na rozwój ludzkiej wrażliwości względem określonych relacji. Zdaniem Skoworody, osobie ludzkiej przypada wyjątkowa rola poznania w sobie różnic i przeciwności występujących między dwoma światami. Będąc istotą cielesno-duchową stanowi ona alegoryczne odbicie tego odniesienia, na jakie skazana jest cała rzeczywistość materialna i nadprzyrodzona. Dzięki nadrzędnej strukturze duchowej, która wyznacza prawdziwy sens i cel istnienia człowieka, każda jednostka ludzka może zachować swoją tożsamość zgodnie z swoim powołaniem.

Copyright of Studia Gdańskie is the property of Gdanskie Seminarium Duchowne, Kuria Metropolitalna Gdanska and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Prayer was a basic goal of the lives of Christian monks. Historia religiosa by Theodoretus of Cyrus conveys a lot of valuable information on the subject of prayer of Syrian ascetics. The bishop of Cyrus used the notion of prayed to refer to any kind of requests and begging or thanksgiving and admiration. Theodoretus recorded particularly numerous examples of recoveries, which occurred by dint of intercessive prayer of ascetics. Monks prayed at different times of a day and in various postures (standing, lying or kneeling), they were also familiar with many kinds of prayer and addressed God with varied intentions. Historia religiosa in­forms us as well about gestures that accompanied prayers, such as bows, raising arms and eyes to the sky and places where it could be said. An important issue discussed by Theodoretus was the time of praying. In Historia religiosa we can find references to the ideal of incessant prayer and to morning and evening prayers typical for Christians. The aim of prayer was to help ascetics control their bodily needs, it drew the mind of an ascetic towards God, tearing them, at the same time, from worldly issues. Prayer was also a reflection of monk’s faith, since through it, they worshipped God, referred to him their requests and thanksgiving.

The purpose of the paper is to examine the role of the senses in contempla­tion in Book Seven and Nine of Augustine’s Confessions. The bishop of Hippo’s conception of contemplation is deeply influenced by Plotinus, especially in the early period, and this influence is present e.g. in the distiniguishing of two forms of contemplation: the one in which all sensible objects are eliminated from aware­ness and the one in which they are present or used as a medium of contempla­tion. A method which leads to contemplation in which the senses are completely absent is the Plotinian method of „agnoetic meditation”. The method appears in Augustine as well, both in Book Seven and Book Nine. The forms of the contem­plation of God, which are described there, do not involve the senses, and their sole object is God. It generates a paradoxical situation especially in the vision of Ostia, where the „beyond body” contemplation is impossible to reconcile with the resurrection of the body and seeing God in the body. Augustine does not solve the paradox which is of a great importance, since it shows the tension between Platonic philosophy and Christian revelation.

Copyright of Annals of Philosophy / Roczniki Filozoficzne is the property of John Paul II Catholic University of Lublin, Faculty of Philosophy and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Kontemplacja jest oparta na rzeczach pochodzących z tego świata i prowadzi nas do aktywności. Poznanie prawdy opiera się na rozumie, ale potencjał i przykład rozumowania nie są wystarczające. Prawda leży u podłoża wolności. Człowiek jest wolny, ponieważ jest w stanie poznać prawdę. Niedostatki instynktownej samoregulacji u ludzi muszą być kompensowane moralnym prawem wolności lub nakazami prawa. Potencjał wartości prawdziwej rzeczywistości ma charakter sensoryczny. Współczesne społeczeństwo jest w znacznym stopniu zdominowane przez atomizację, indywidualizm i konsumpcjonizm. Człowiek nie jest w stanie odkryć prawdziwych wartości poprzez skupienie się na sobie, ale poprzez otwarcie się. Pogląd, że ważniejsze jest poszukiwanie prawdy niż dotarcie do niej jest demonstracją niezrozumienia prawdy. Nauka nie stoi w sprzeczności z humanizmem ani mistycyzmem.

Educating man is essentially connected with educating intellect. And this means shaping it, cultivating, obtaining a degree of culture. In philosophical literature concerning the issue of intellect there is terminological chaos. Such notions as: intellect (the possible, active, practical, theoretical), reason, mind, intelligence, intellectual memory, awareness are used interchangeably. Defining these terms, i.e. distinguishing the activities performed by, intellect leads to the conclusion that all terms come down to the function of intellect. They also express purpose since their identification is connected with the limits of human cognition – the possible intellect. Educating intellect is therefore deliberate ordering of all the functions so that man can easily obtain wisdom, internal integration and order in action. One of the basic tasks in educating intellect is practicing contemplation, which is an action involving expressing and considering the truth. It defends and protects the education of intellect since it triggers wisdom. Despite the fact that it is not cogni tion aiming at obtaining measurable or practical results, its significance for pedagogy as well cannot be disregarded. Contemplation emerges in the “passion” of a good tutor living and breathing the contents conveyed, one who is friendly and open to his students, and his declarations coincide with reality. Education as message based on the truth is the very result of contemplation. Excluding it from education may lead to confusing the truth with erudition, knowledge with wisdom, or may introduce impersonality of educational relation. Therefore, educating intellect leads through contemplation to wisdom and metanoia, i.e. a change of thought

Cet article veut presenter de facon synthetique les conseils de Jean Cassien au sujet de la priere d'apres ses Conferences. L'expose se divise en trois points. La premiere partie aborde ies questions suivantes: i'ecoie de ia priere, ses conditions et ses differentes expressions.

Die Schrift De vita contemplativa kann man ais ein Traktat uber die Spiritualitat der Kleriker mit Pastoralanweisungen bezeichnen. Ihrem Verfasser geht es darum, den Klerikern in Amten und Pflichten ein Kompendiums von spirituellen Lebens- regeln und pastorale Arbeit anzubieten.

St. Basile le Grand fait parcie de ces Peres de l'Eglise dont l'oeuvre a profondement marque ges contemporains ainsi que la posterite.

L'Autore dell'articolo si riferisce prima alla Lettera Apostolica "Augustinum Hipponensem" di Giovanni Paolo II, esponendo il suo insegnamento sulla contemplazione di Sant’Agostino e secondo Sant'Agostino.

L'objet de la conference etait de demontrer, tout en s'appuyant sur les propos de Seneque qui concernent les problemes de l’"actio" et de la "contemplatio".