Search

In this study, the effect of machining parameters on the surface quality of the machining of different surfaces of the Oriental beech (Fagus orientalis Lipsky) tree species used in the woodworking and furniture industry was investigated and it was aimed to determine the optimum machining parameters. The experiments were carried out at two different dept of cut (depth of cut 3.33 mm or 2.5 mm per machining, total 10 mm dept of cut) by using two different 8 mm diameter cutters at 8000, 12000 and 16000 rpm at feed rates of 1000, 1500 and 2000 mm/min. Surface roughness measurements were made according to ISO 4287 by using a test device with the stylus method on the surfaces obtained in different sections. Ra and Rz roughness measurements were performed on the surfaces obtained as a result of machining. It has been observed that the machining parameters have an effect in different rates on the surface roughness and the results are evaluated by comparing with the literature. The lowest average roughness (Ra=5,18 µm) value was obtained in 3-layer processing, 1000 mm/min feed rate at 16000 rpm, cutter type 2 for measurements perpendicular to the fibers on floor surfaces. The lowest values (Ra=2,84 µm) on the side surfaces were obtained as 4-layer machining, 1000 mm/min feed rate at 16000 rpm, cutter type 1 for measurements perpendicular to the fibers., Bu çalışmada, ağaç işleri ve mobilya endüstrisinde kullanılan Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky.) ağaç türüne ait numunelerin farklı yüzeylerinin (zemin ve yan) işlenmesinde işleme parametrelerinin yüzey kalitesi üzerine etkisi incelenerek optimum işleme koşullarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Denemeler 8 mm çapında iki farklı kesici kullanılarak 8000, 12000 ve 16000 dev/dk devir sayılarında 1000, 1500 ve 2000 mm /dk ilerleme hızlarında ve farklı iki işleme adımında (her işlemede 3,33 mm ile 3 adımda veya 2,5 mm kesme derinliği ile 4 adımda 10 mm derinlikte alan boşaltma) gerçekleştirilmiştir. Farklı kesitlerde elde edilen yüzeylerde iğne taramalı yöntem kullanılarak ISO 4287’ ye göre Ra ve Rz pürüzlülük ölçümleri gerçekleştirilmiştir. İşleme parametrelerinin yüzey pürüzlülüğü üzerinde farklı oranlarda etkisinin olduğu görülmüştür. Elde edilen sonuçlar literatür ile karşılaştırılarak değerlendirilmiştir. Genel olarak değerlendirildiğinde Ra için zemin yüzeyde liflere dik yapılan ölçümlerde en düşük pürüzlülük değerleri 2 no’lu kesici tipinde, 16000 dev/dk devir sayısında, 1000 mm/dk ilerleme hızında ve 3 işleme adımında 5,18 µm elde edilmiştir. Yan yüzeyde liflere dik yapılan ölçümlerde ortalama pürüzlülük (Ra) değerleri 1 no’lu kesici tipinde, 16000 dev/dk devir sayısında, 1000 mm/dk ilerleme hızında ve 4 işleme adımında 2,84 µm elde edilmiştir.

Bu çalışmanın amacı; kayın ağaçlarının yetiştiği ortamlardaki bazı ekosistem değişkenleriyle odunun fiziksel ve mekanik özelliklerinin nasıl değiştiğini ortaya koymaktır. Araştırma sahaları, Batı Karadeniz kayın meşcerelerinden belirlenmiştir. Çalışma için kayının yayıldığı alt rakımdan üst rakıma kadar farklı yükselti ve bakılardan 6 saha seçilmiştir. Bu altı sahanın her birinde sahayı temsil edecek ve 100 m aralıklarda üçgen oluşturacak şekilde, göğüs yüksekliği çapı 30-45 cm’ler arasında reaksiyon odunu olmayan düzgün gövdeli üç ağaç kesilmiştir. Daha sonra her örnekleme alanından ölü-örtü (OM) toplanarak makro-besin elementi içerikleri belirlenmiştir. Aynı yerden ilk 20 cm toprak derinliklerinden toprak örneği alınmıştır. Toprak örneklerinden pH, organik madde, toplam C ve N ile diğer makro besin elementleri analiz edilmiştir. Kayının yetişme ortamı özellikleri ile odununu mekanik özellikleri arasındaki ilişkiyi belirlemek için veriler arasında korelasyon analizi yapılmıştır. Analizler sonucu, arazi eğimi arttıkça odunun radyal sertliğinin azaldığı, arazide yükselti arttıkça odununun hacim daralmasının arttığı, toprağın asitliği azaldıkça odunun enine yönde sertliğinin arttığı belirlenmiştir. Ayrıca, ölü-örtü organik maddesinin azot içeriği arttıkça odununun teğet yöndeki sertliği, odunun teğet yönde genişlemesi, hacim genişlemesi, hacim daralması, şok direnci değerlerinin azaldığı, organik maddedeki fosfor içeriğinin artmasıyla radyal genişlemesinin arttığı, boyuna genişleme ise azaldığı belirlenmiştir., The aim of this study is to investigate the relationships among ecosystem variables and beech wood’s physical and mechanical properties. Research area is located in an eastern beech forest located in western Black Sea Region of Turkey. For the study 6 sites along the elevation and on different aspect were selected. For the each site, 3 trees were fallen-down for wood sampling. In addition forest floor and soil for the first 20 depths were sampled on each site. From these samples, soil pH, organic matter content, soil and organic matter macro-nutrient concentrations were determined. The data were analyzed for the correlation among soil and organic matter and mechanical and physical properties of wood. Data revealed that slope and radial strength are negatively, elevation and volume shrinkage are positively, soil acidity and wood’s lateral strength are negatively related. Besides, organic matter N concentration is negatively related to wood tangential strength, tangential expansion, volume expansion, volume shrinkage and shock resistance. Forest floor organic matter (OM) phosphor concentration is positively related to radial expansion, but negatively related to continual expansion.

Wood and wood-based materials are widely used in the construction industry in the world. The sustainable and renewable nature of wood is seen as an important advantage in contrast to non-renewable resources such as aluminum, steel, concrete, and plastic. In order to protect the advantages of wood and eliminate / reduce its disadvantages, plywood, particle board, fiber board, LVL, CLT, wood plastic composites etc. such as new wood-based engineering products are produced. Plywoods are widely used in automotive, construction, furniture, and many industries. In our country, plywoods are produced using tropical species as well as native tree species. In this study, density, water absorption, thickness swelling, bending resistance, elasticity of modulus in bending and shear strength values of plywood made of beech, okoume and ozigo wood species are investigated. Comparison of plywood produced from tropical species with beech has been made. It has been determined that beech plywood has higher density than okoume and ozigo plywood. It has been determined that beech plywood has higher density than okoume and ozigo plywood. It has been observed that there is a linear relationship between the bending strength, elasticity modulus and shear strength values of beech plywood and their full dry density., Dünyada ahşap ve ahşap kökenli malzemeler inşaat sektöründe yaygın olarak kullanılmaktadır. Ahşap malzemenin sürdürülebilir ve yenilenebilir olması alüminyum, çelik, beton ve plastik gibi yenilenemeyen kaynakların aksine önemli bir avantaj olarak görülmektedir. Ahşap malzemenin sahip olduğu avantajların korunarak dezavantajlarının giderilebilmesi / azaltılabilmesi için kontrplak, yonga levha, lif levha, LVL, CLT, odun plastik kompozitleri vb. gibi yeni ahşap kökenli mühendislik ürünleri üretilmektedir. Kontrplaklar otomotiv, inşaat, mobilya ve birçok endüstride yaygın olarak kullanılmaktadır. Ülkemizde kontrplaklar yerli ağaç türlerinin yanı sıra tropik türler kullanılarak da üretilmektedirler. Bu çalışmada kayın, okume ve ozigo türlerinden üretilmiş kontrplakların yoğunluk, su alma, kalınlığına şişme, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü ve çekme makaslama direnci değerleri araştırılmıştır. Tropik türlerden üretilen kontrplakların yerli tür olan kayın ile kıyaslaması yapılmıştır. Kayın kontrplaklar, okume ve ozigo kontrplaklardan daha yüksek yoğunluğa sahip olduğu belirlenmiştir. Kayın, okume ve ozigo kontrplakların yoğunlukları, masif haldeki yoğunluklarına göre daha yüksek olduğu anlaşılmıştır. Kayın kontrplakların eğilme direnci, elastikiyet modülü ve çekme makaslama direnci değerleri ile tam kuru yoğunlukları arasında doğrusal bir ilişki olduğu görülmüştür.

Balıkesir Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, Biyoloji Ana Bilim Dalı, Balıkesir’de meşe ve kayın alanlarında bulunan Latridiidae familyasına bağlı türlerin saptamak amacıyla pencere ve çukur tuzak kullanılarak yürütülen bu çalışma 2012-2014 yılında gerçekleştirilmiştir. Çalışmanın sonucunda Balıkesir’den ilk kez bildirilen Latridiidae familyasına bağlı 22 tür saptanmıştır. Bu türlerden Cartodere nodifer (Westwood, 1839), Corticaria longicollis (Zetterstedt, 1838), Corticaria obscura C.N.F Brisout de Barneville, 1863, Corticarina minuta (Fabricius, 1792), Enicmus fungicola (C. G. Thomson, 1868) ve Enicmus testaceus (Stephens, 1830) olmak üzere altı tür Türkiye’den ilk defa kaydedilmiştir. İlk kez Türkiye’den lokalite kaydı verilen 13 tür ise Metophthalmus hungaricus Reitter, 1884, Enicmus transversus (Oliver, 1790), Enicmus brevicornis (Mannerheim, 1844), Latridius minutus (Linnaeus, 1767), Corticarina curta (Wollaston, 1854), Cortinicara gibbosa (Herbst, 1793), Melanophthalma rhenana Rücker & Johnson, 2007, Melanophthalma taurica (Mannerheim, 1844), Melanophthalma fuscipennis (Mannerheim, 1844), Corticaria serrata (Paykull, 1798), Corticaria elongata (Gyllenhal, 1827), Corticaria pubescens (Gyllenhal, 1827) ve Migneauxia crassiuscula (Aubé, 1850)’dır. Enicmus rugosus (Herbst, 1793) ve Melanophthalma distinguenda (Comolli, 1837) türleri Marmara Bölgesi için, Cartodere apfelbecki (Reitter, 1901) türü ise Balıkesir İli lokal faunası için yeni kayıttır. Saptanan Latridiidae familyasına bağlı 12 saproksilik türün dördü zorunlu saproksilik, sekizi fakültatif saproksilik türlerdir. Bu çalışmada, belirlenen tüm türlerin morfolojik ve varsa aedeagus betimlemeleri yapılarak tür ve tür üstü kategorileri için tanılama anahtarları hazırlanmıştır. Faunistik değerlendirmede türlerin belirlendiği lokalite, konukçu ve yakalandıkları yöntem karşılaştırılırken ekolojik değerlendirmede; rakım, ortalama sıcaklık, orantılı nem, yağış miktarı istekleri ile saptandıkları aylar tartışılmıştır. Faunistik ve ekolojik veriler, Bray Curtis benzerlik ve Brillouin, Simpson ve Shannon çeşitlilik indeksleri kullanılarak karşılaştırılmıştır. Zoocoğrafik değerlendirmede ise türlerin Türkiye ve dünyadaki yayılışları ile sinonimleri verilerek yayılış haritaları hazırlanmıştır., This study, which was carried out using window and pitfall traps, was conducted in 2012-2014 to identify the species connected to the Latridiidae family found in oak and beech areas in Balıkesir. As a result of the study, 22 species belonging to the Latridiidae family, which were reported for the first time from Balıkesir, were determined. Of these species, Cartodere nodifer (Westwood, 1839), Corticaria longicollis (Zetterstedt, 1838), Corticaria obscura C.N.F Brisout de Barneville, 1863, Corticarina minuta (Fabricius, 1792), Enicmus fungicola (C. G. Thomson, 1868) and Enicmus testaceus (Stephens, 1830) were recorded for the first time from Turkey. The 13 species whose locality was recorded for the first time from Turkey are Metophthalmus hungaricus Reitter, 1884, Enicmus transversus (Oliver, 1790), Enicmus brevicornis (Mannerheim, 1844), Latridius minutus (Linnaeus, 1767), Corticarina curta (Wollaston, 1854), Cortinicara gibbosa (Herbst, 1793), Melanophthalma rhenana Rücker &Johnson, 2007, Melanophthalma taurica (Mannerheim, 1844), Melanophthalma fuscipennis (Mannerheim, 1844), Corticaria serrata (Paykull, 1798), Corticaria elongata (Gyllenhal, 1827), Corticaria pubescens (Gyllenhal, 1827) and Migneauxia Crassiuscula (Aubé, 1850). Enicmus rugosus (Herbst, 1793) and Melanophthalma distinguenda (Comolli, 1837) species are new records for the Marmara Region, while Cartodere apfelbecki (Reitter, 1901) species are new records for the local fauna of Balıkesir province. Four of the 12 saproxylic species belonging to the Latridiidae family identified were obligate saproxylic and eight were facultative saproxylic species. Identification keys for species and supraspecies categories were prepared by making morphological and if any, aedeagus descriptions of all species determined in this study. In the faunistic evaluation, the locality in which the species were determined, the host and the method they were caught were compared, while the altitude, average temperature, proportional humidity, precipitation amount requests and the months in which they were determined were discussed in the ecological evaluation. Faunistic and ecological data were compared using the Bray-Curtis similarity and Brillouin, Simpson and Shannon diversity indices. In the zoogeographic evaluation, distribution maps were prepared by giving the distribution of the species in Turkey and the World and their synonyms.

While climatic features of regions affect the variety of tree species and their structures, the vegetation structures of the regions are effective on micro climate. In this study, thermal differentiations in the Fagus and Quercus stands which are homogenous in structure and are found within the boundaries of Mercanköşk Forest Sub-District Directorate in Şile are presented. The surface temperature data which is obtained by Landsat TM-5 and Landsat 8 - ETM thermal images during 2011, 2013, 2014 and 2015 is compared statistically in relation to data obtained from the stand. According to the results obtained, it has been found out that there is a difference of surface temperature up to 2.4°C among tree types. This surface temperature difference which is within the boundaries of forest sub-district directorate having similar regional features has an undeniable effect in terms of climate. It has been thought that using this information as a regional inventory in the preparatory studies within the scope of tackling with global warming will be effective on the success to be achieved.

Mobilya üretiminde ahşap ve ahşap benzeri ürünlerin özellikle işleme sonrası kaliteli bir yüzeye sahip olması gerek üretim esnasında gerekse sonrasında istenilen bir özelliktir. Mobilya ve ağaç işleri sektöründe kaliteyi belirleyen unsurların en önemlisi yüzey kalitesi olarak düşünülmektedir. Ağaç işleri ve mobilya sektöründe yüzey kalitesinin her açıdan önemli olduğu göz önüne alındığında, bu çalışmada, sektörde sıklıkla kullanılan Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) ve Anadolu kestanesi (Castenia sativa Mill)’den hazırlanan numuneler üzerinde CNC işleme parametrelerinin yüzey kalitesi üzerine etkileri incelenmiştir. Yapılan işleme deneylerinde 3 farklı devir sayısı (8000, 12000, 16000 dev/dak), 3 farklı ilerleme hızı (1000, 1500, 2000 mm/dak), iki farklı kesici ve iki farklı işleme katman sayısı (3 ve 4) kullanılmıştır. İşleme performansını değerlendirmek için Ra ve Rz pürüzlülük sonuçları değerlendirme kriteri olarak belirlenmiştir. Kayın numunelerde zemin yüzeyde liflere dik yapılan ölçümlerde en düşük ortalama pürüzlülük (Ra) değeri 3 katmanlı işlemede 16000 dev/dak devir sayısında 1000 mm/dak ilerleme hızında ve 1 nolu kesici tipinde 2,838 μm olarak elde edilmiştir. Yan yüzeylerde ise en düşük değer diğer faktörler aynı 2 nolu kesici tipinde 1,841 μm olarak elde edilmiştir. Genel olarak sonuçlar değerlendirildiğinde işleme derinliği arttıkça yüzey pürüzlülüğünde artış görülmüştür. Kesici devir sayısındaki artış belli bir yere kadar pürüzlülük değerinde iyileşme gösterirken daha fazla artması pürüzlü yüzeyler oluşturmuştur. Kesici ilerleme hızı artıkça pürüzlülükte doğrusal olarak artış göstermiştir. Kesici takımlardaki kesme kenar sayısının artması durumunda işlenen yüzeylerin pürüzlülük değerlerinde düşüş görülmüştür., In furniture production, having a quality surface of wood and wood like products especially after processing is a desired feature both during and after production. In furniture and woodworking sector, surface quality is considered as the most important factor determining quality. In this study, the effects of CNC machining parameters on the surface quality of samples prepared from Eastern beech (Fagus orientalis Lipsky) and Anatolian chestnut (Castenia sativa Mill), which are frequently used in the sector, were examined. Determining the most suitable processing parameters has been determined as the priority target. 3 different speeds (8000, 12000, 16000 rpm), 3 different feed rates (1000, 1500, 2000 mm/min), two different cutter and two different processing layers (3 and 4) were used in the machining experiments. In order to evaluate the machining performance, Ra and Rz roughness results were determined as the evaluation criteria. The lowest average roughness (Ra) value was obtained in 3 layer processing,1000 mm/min feed rate at 16000 rpm 2,838 mm in cutter type 1 for measurements perpendicular to the fibers on vi grand surfaces of beech samples. The lowest values on the side surfaces were obtained as 1,841 mm in the same cutter type 2 as other factor. In general, when the results are evaluated, it has been seen that surface roughness increased as the machining depth increased. When the increase in the cutting speed shows an improvement in the roughness value up to a certain point, further increase has created rough surface. As the cutter feedrate increased, the roughness showed an increase linearly. When the number of cutting edges increases, a decrease has been seen in the roughness values of the machined surfaces.

Balıkesir Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Coğrafya Ana Bilim Dalı, Çataldağ, Marmara bölgesinin Güney Marmara bölümünde, Balıkesir iline bağlı Susurluk ilçesinin doğusunda, Bursa iline bağlı Mustafakemalpaşa ilçesinin ise batı ve güneyindeki en yüksek noktası 1317 m (Çobandede) olan yüksek bir yerşeklidir. Bu çalışmada Çataldağ kütlesi üzerindeki bitki örtüsünün dağılışı ve özellikleri incelenmiştir. Bitki toplulukların dağılışları, yetişme şartları (fiziki coğrafya şartları, ekolojik şartlar) ile ilişkili olduğu için, çalışmanın ilk bölümünde sahanın iklim, toprak, jeoloji ve jeomorfoloji, hidroğrafya şartları ortaya konulmuştur. Bitki örtüsünü yerinde incelemek maksadı ile birkaç kez arazi çalışması yapılmış, bu sırada bitki örnekleri toplanmış, bunların daha sonra tür tespitleri yapılmıştır. Orijinal bir bitki dağılış haritası çizilmiş, bu esnada Balıkesir ve Bursa Orman Bölge Müdürlüklerinden temin edilen amenajman haritalarından faydalanılmıştır. Sıcaklık, yağış ve rüzgâr verileri üzerinde yapılan çalışmalar Çataldağ’ ın ana hatları ile Akdeniz iklim bölgesi ile Karadeniz iklim bölgesi arasındaki Marmara geçiş iklim tipinin sınırları içinde bulunduğunu göstermektedir. Ancak Çataldağ’ın kuzey ve güney yamaçlarında bakı faktörünün de etkisiyle bitki örtüsünde değişimler oluşmuştur. Bu farklılık topluluğun karakterine ve floristik bileşimine de yansımıştır. Dağın her iki yamacı en yüksek noktaya kadar ormanla kaplı olmasına rağmen bakı faktörünün etkisiyle nemcil ve aşırı sıcaklıktan hoşlanmayan türlerin kuzey yamaçlara, nemcil olmayan ve sıcaklık ihtiyacı fazla olan türlerin de güneye bakan yamaçlara yerleştiği görülmüştür. Ayrıca her iki yamaçta da bitki örtüsünün etekten zirveye doğru kademeler oluşturduğu saptanmıştır., Çataldağ is located in the southern Marmara section of the Marmara region, east of the Susurluk district in the province of Balıkesir, and the highest point of the west and south of the Mustafakemalpaşa district of the province of Bursa is 1317 m (Çobandede). In this study, the distribution and characteristics of vegetation on Çataldağ mass were investigated. Since the distribution of plant communities is related to growing conditions (physical geography conditions, ecological conditions), in the first part of the study, climate, soil, geology and geomorphology and hydrography conditions of the field have been revealed. In order to examine the vegetation on site, several times a field study was carried out, while plant samples were collected. An original plant distribution map was drawn, while the management maps obtained from Balıkesir and Bursa Forest Regional Directorates were used. Studies on temperature, precipitation and wind data indicate that Çataldağ is within the boundaries of the Marmara transition type between the Mediterranean and the Black Sea climate regions. However, vegetation changes have occurred due to the look factor on the northern and southern slopes of Çataldağ. This difference was also reflected in the character and floristic composition of the community. Although both sides of the mountain are covered with forests up to the highest point, it is observed that the species which are not humidic and do not like excessive temperature due to the effect of the look factor settle on the south slopes of non-humid and non-humid species. In addition, it was determined that the vegetation on both slopes formed the steps towards the summit.

Background: Myanmar has one of the largest malaria burdens in the Greater Mekong Subregion (GMS). Throughout the GMS, Plasmodium falciparum parasites are increasingly resistant to artemisinin combination therapies. Given that there are no current alternative treatment therapies, one proposed solution to the threat of untreatable P. falciparum malaria is to eliminate the parasite from the region. Several small-scale elimination projects have been piloted in the GMS, including along the Myanmar-Thailand border. Following the success of the pilot elimination project along the Myanmar-Thailand border, there was a scale up to a broad area of Eastern Kayin State, Myanmar. Here we describe the establishment of the scale up elimination project in Easter Kayin State. Methods: The scale up relied on geographic reconnaissance and a geographic information system, community engagement, generalized access to community-based early diagnosis and treatment, near real-time epidemiological surveillance, cross sectional malaria prevalence surveys and targeted mass drug administration in villages with high prevalence of P. falciparum malaria. Molecular markers of drug resistance were also monitored in individuals with symptomatic and asymptomatic infections. Discussion: This protocol illustrates the establishment of an elimination project and operational research in a remote, rural area encompassing several armed groups, multiple political organizations and a near-absent health care infrastructure. The establishment of the project relied on a strong rapport with the target community, on-the-ground knowledge (through geographic surveys and community engagement), rapid decision making and an approach that was flexible enough to quickly adapt to a complex landscape. The elimination project is ongoing, now over three years in operation, and assessment of the impact of this operational research will follow. This project has relevance not only for other malaria elimination projects but also for operational research aimed at eliminating other diseases.

Bu çalışmada kayın ve ladin ağaçlandırma sahalarının aynı yükseltilerde, farklı bakılardaki toprak özellikleri ile ilişkisi araştırılmıştır. Bu çalışma Trabzon Orman İşletme Müdürlüğü Düzköy Orman İşletme Şefliğinde 10, 173, 220 ve 221 numaralı bölmelerdeki ağaçlandırma sahalarında gerçekleştirilmiştir. Çalışmayı yürütmek için ağaçlandırılan 10 ve 173 no'lu bölmelerdeki ladin sahaları ve 220 ve 221 no'lu bölmelerdeki kayın sahalarından toprak örnekleri alınmıştır. Çalışma yapılan alanlardaki toprak örnekleri 0-15 cm derinlik kademesinden alınmış ve toplam 50 adet toprak örneği alınarak yapılmıştır. Toprak örneklerinin; toprak reaksiyonu, tekstür (tanelilik), pH, organik madde ve mineralizasyon ölçümleri yapılmıştır. Yapılan laboratuvar analizlerine göre ladin ve kayın sahalarında sırası ile şu sonuçlar çıkmıştır; pH, 6,09 ve 5,67; Organik madde, % 6,13 ile 8,14; Azot, % 0,22 ile 0,28; karbon azot oranı 16,9 ile 17,3; 63 günlük NH4, 8,73 ile 5,62 mg/100g; 63 günlük NO3 3,44 ile 4,81 mg/100g ve 63 günlük Toplam Mineralleşme 12,17 ile 10,42 mg/100 g.Çalışma sonucunda, ağaçlandırmada kullanılan türlerin toprak özellikleri (kum, kil, toz, pH, organik madde, toplam azot, 63 günlük mineral NH4 ve 63 günlük mineral NO3) üzerinde etkisinin istatistik düzeyde önemli seviyede olduğu belirlenmiştir. Yine bakı farklılığının bazı toprak özelliklerini (Ladin gençliğinde kum, kil, toz toplam azot, karbon azot oranı, 63 günlük NH4, NO3 ve toplam mineralleşme değerlerinde; kayın gençliğinde pH, toplam azot, karbon azot oranı ve 63 günlük NO3 mineralleşmesi değerlerinde) önemli seviyede etkilediği sonucu ortaya çıkmıştır.Anahtar Kelimeler: Rehabilitasyon, azot mineralizasyonu, kayın, ladin, Düzköy. In this study, the relationship was investigated in the same elevations and different soil characteristics in beech and spruce reforestation areas. This study was carried out on the afforestation sites in section 10, 173, 220 and 221 in Duzkoy Forest sub-district Directorate of Trabzon Forest Management.Soil samples were taken from spruce and beech fields from section 10 and 173; 220 and 221, respectively. A total of 50 soil samples were taken from 0-15 cm depth. Soil reaction, texture, pH, organic matter and mineralization were measured in soil samples.According to th laboratory analyzes, the following results were obtained in spruce and beech fields; pH (6,09 and 5,67), organic matter (6,13 and 8,14 %), nitrogen (0,22 and 0,28 %), C/N ratio (16,9 and 17,3), 63 days of NH4 (8,73 and 5,62 mg/100g), 63 days of NO3 (3,4 and 4,81 mg/100g) and 63 days of total mineralization (12,17 and 10,42 mg/100 g), respectively.As a result of the study, it was determined that the species used in afforestation have a statistically significant effect on soil properties (sand, clay, dust, pH, organic matter, total nitrogen, 63 days mineral NH4 and 63 days mineral NO3). In addition, the differences of aspect were affected some soil characteristics at a significant level (In spruce youth; sand, clay, dust total nitrogen, carbon nitrogen ratio, 63 day NH4, NO3 and total mineralization values, In beech youth pH, total nitrogen, carbon nitrogen ratio and 63 day NO3 mineralization values).Keywords: Rehabilitation, nitrogen mineralization, beech, spruce, Duzkoy. 62

The decomposition of spruce, beech and mixed litters of spruce and beech was investigated over 3.5 years in beech, spruce and mixed (beech/spruce) stands using less than 1.5 mm mesh litter bags. Initially, carbon, nitrogen, lignin and cellulose concentrations, and C:N and lignin:N ratios were determined in beech and spruce litters. For all sampling intervals, mixed litters showed higher decay rates than individual beech and spruce litters in both pure stands and mixed stands. Spruce decomposed more rapidly than beech, and initial lignin concentration explained most of the variation in decomposition rates between beech and spruce. However, differences in decomposition rates between beech and spruce were most pronounced in the mixed stand, while they were intermediate in the beech stand and least pronounced in the spruce stand. This shows that adverse environmental conditions, mostly associated with a lower pH content of the soil under spruce stands, retard decomposition processes and individual litters appear to be more sensitive to this retardation than mixed litters. The results also indicate that abiotic and microbial factors in mixed stands could be better than those in pure stands of spruce and beech. Therefore, the establishment of mixed beech and spruce stands can counteract detrimental processes in decomposition associated with spruce monocultures. Bu çal›flmada, saf kay›n ve ladin meflçerelerinde ve kay›n-ladin kar›fl›k meflçerelerinde, kay›n yapraklar›n›n ve ladin ibrelerinin kar›fl›k ve saf olarak yerlefltirildi¤i gözenekli naylon pofletlerde (20 X 20 cm geniflli¤inde ve 1.5 mm den küçük gözeneklere sahip naylon pofletler) ayr›flma oranlar› 42 ay süresince araflt›r›lm›flt›r. Çal›flman›n bafllang›ç aflamas›nda, kay›n yapraklar›n›n ve ladin ibrelerinin içerdi¤i karbon, azot, lignin ve selüloz miktarlar› ile C:N ve Lignin:N oranlar› belirlenmifltir. Örnekleme zamanlar›n›n hepsinde, sadece kay›n yapra¤› ve ladin ibresi içeren pofletlerdeki ayr›flma, hem saf hemde kar›fl›k meflçereler alt›nda, kar›fl›k örnekler içeren pofletlerden daha az olmufltur. Ladin ibreleri, kay›n yapraklar›ndan çok daha h›zl› ayr›flm›fl, bu iki türün bafllang›çta içerdi¤i lignin miktar›n›n bu türlerin ayr›flma oranlar›n› etkileyen en önemli etken oldu¤u belirlenmifltir. Bununla beraber, ladin ve kay›n aras›ndaki ayr›flma oranlar› fark›, kar›fl›k meflcerelerde en fazla, kay›n meflceresinde orta derecede, ladin meflceresinde ise en az olarak tespit edilmifltir. Bu sonuç, ladin meflcereleri alt›ndaki olumsuz ortamlar›n (özellikle topraklar›n düflük pH de¤erlerinin) ibre veya yapraklar›n tek bafllar›na olan ayr›flmas›n› önemli derecede yavafllatt›¤›n›, fakat ibre ve yapraklar›n kar›fl›m halinde olmalar› durumunda, ladin meflcereleri alt›ndaki bu olumsuz ortamlardan daha az etkilendi¤ini göstermektedir. Ayr›ca çal›flman›n sonuçlar›, kar›fl›k meflcerelerdeki abiyotik flartlar›n ve mikroorganizma faaliyetlerinin saf kay›n ve ladin meflcerelerinden daha iyi olabilece¤ini düflündürmektedir. Bu nedenle, kay›n ve ladin kar›fl›k meflcerelerin tesisinin saf ladin meflcerelerindeki ölü örtü ayr›flmas› üzerindeki yavafllat›c› etkileri gidermede rol oynayabilece¤i sonucuna var›lm›flt›r.

A common discussion within the international development cooperation discourse is that of ownership and dependency. A discussion which has become of great significance within the context of Myanmar as more and more international and foreign development agencies and organizations have been aloud into the country during the major structural reform process Myanmar is currently undergoing. When the state, as a public service provider, is not able to supply what is needed within the villages around Myanmar these international and foreign organizations and agencies become of great importance as they have access to the necessary funds to provide these services. The support to the villages is often distributed through the most deeply rooted and inclusive forum there are within these villages, namely community committees. This study investigates how the vertical relationship between the INGOs, their local partner NGOs and the community committees affect the role and possibly the legitimacy of the community committees. This is done through a case study of a village that is currently provided support through its two community committees by two INGOs and their local partner NGO. To understand the role and legitimacy interviews have been conducted with the legitimizing environment of the community committees as well as with the community committees and the local NGO themselves to try to identify the affects of the aid on the perceived role and legitimacy of the community committees. The study found that the relationship does have a significant affect on the role and legitimacy of the community committees. It seems that the relationship does, through a top-down approach, influence the community committees to monopolize the definition of development within their village. Due to this the community they are based within also considers the community committees legitimate.

Bu çalışmada, okaliptüs, kayın ve kavak soyma kaplamaları ile üre-formaldehit, melamin-üre-formaldehit ve fenol-formaldehit tutkalları kullanılarak tabakalı kaplama kereste üretilmiştir. Hava kurusu yoğunluk, denge rutubeti, kalınlığına şişme ve su alma miktarları belirlenmiştir. Elde edilen bulgular varyans analizi ile istatistiksel olarak incelenmiştir. Sonuçlar, tutkal türünün denge rutubeti miktarını etkilediğini ve fenol-formaldehit ile yapıştırılan levhaların en yüksek, melamin-üre-formaldehit ile yapıştırılan levhaların en düşük denge rutubeti miktarına sahip olduğunu göstermiştir. Ayrıca, ağaç türünün, tutkal türünün ve suda bekletme süresinin kalınlığına şişme ve su alma üzerine önemli derecede etkili olduğunu göstermiştir. In this study, laminated veneer lumbers were produced with rotary peeled veneers from eucalyptus, beech and poplar using urea-formaldehyde, melamine-urea-formaldehyde and phenol-formaldehyde adhesives. Air-dried density, equilibrium moisture content, thickness swelling, and water absorption were determined. The obtained data were evaluated with variance analysis. Results showed that adhesives type influenced equilibrium moisture content, and equilibrium moisture content of LVLs bonded with phenolformaldehyde was the highest, and that of LVLs bonded with melamine-urea-formaldehyde was the lowest. In addition, results showed that tree species, adhesive type, and soaking time were effective significantly on the thickness swelling and water absorption.

Lamine kaplama kereste (LVL) inşaat yapılarındakiriş, döşeme kirişi, başlıklar ve paneller gibi çerçeve üyeleri olarak etkilive kullanışlı olduğunu ispatlamıştır. LVL’nin türkiyede uygulaması ve üretimisınırlıdır. Bu çalışmada biçilmiş kayın ve kavak kaplamaları, melaminformaldehit (MF) tutkalı kullanılarak dört farklı tipte yedi tabakalı LVL’lerüretilmiştir. LVL’ler her dış tabaka için iki adet kaplama ve iç tabaka için üçadet kaplama olacak şekilde oluşturuldu. Üretilen LVL’ler kaplamaların kullanımyeri ve türüne bağlı olarak kodlandırıldı. BBBBBBB, BBPPPBB, PPPPPPP ve PPBBBPPsırasıyla I.grup, II. Grup, III. Grup ve IV. Grup olarak isimlendirildi.Fiziksel özellikler olarak fırın Kurusu özgül ağırlık ve rutubet değerleri TS2472 (1976a) ve TS 2471 (1976b) standartlarına göre belirlendi. Yapışmamukavemeti, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü ve liflere paralelbasınç direnci gibi mekanik özellikler sırasıyla EN 314-1 (2004), EN310 (1993)ve TS 2595 (1977) standartlarına göre belirlendi. Bu çalışmada en yüksek dirençve yoğunluk değeri tamamı kayın kaplamalarından üretilen I. Grup LVL’lerde eldeedildi. Diğer yandan en düşük değerler tamamı kavak kaplamalarından üretilenIII. Grup LVL’lerde gözlemlendi. Kayın kaplamalarının LVL’ ye katılım oranınındirenç ve yoğunluk değerlerinde bir artış sağladığı söylenebilir., Laminated Veneer Lumber (LVL) has been proven their usefulness and efficiency as framing members (girders, beams, joist, headers, panels, etc.)in construction. Their application and manufacture is limited in Turkey. In this study, four different types of 7-layers LVLs were successfully manufactured using sawed beech (B) and poplar (P) veneers, and melamine formaldehyde (MF) adhesive. In this work, LVLs were formed with two veneers for each surface and three veneers for core layer. Produced four different types of LVL were coded based on the type and location of the veneers. BBBBBBB, BBPPPBB, PPPPPPP and PPBBBPP were called as Group I, Group II, Group III and Group IV, respectively. As physical properties, oven dry specific gravity (SG) and moisture content (MC) were determined according to TS 2472 (1976a) and TS 2471 (1976b) standards. Mechanical properties like glueline shear strength, modulus of rupture (MOR), modulus of elasticity (MOE) and compression strength (CS)(parallel to grain) were also determined according to EN 314-1 (2004),EN310 (1993) and TS 2595 (Anonymous 1977)standards, respectively. Based on this study, the highest strength and SG values were obtained with all beech used veneers (Group I). On the other hand lowest values were recorded with all poplar veneers (Group III). It should be noted that contribution rate of beech veneers in LVL had an increase on both strength and SG values.

Bu çalışmada, amonyum tetra flu borat (% 1 - % 3) ve çimento + boraks (% 6 - % 9) ile ASTM-D 1413–76 esaslarına göre emprenye edilen Doğu Kayını (Fagus Orientalis Lipsky) ve Sarıçam (Pinus Sylvestris L.) odunlarının yanma ve yoğunluk değerlerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. ASTM D 160–50 standardına göre yapılan yanma deneyinde alev kaynaklı yanma (AKY), kendi kendine yanma (KKY), kor halinde yanma (KHY) işlemi yapılmış olup; ışık yoğunluk değeri, yanma süresi, dağılma ve kül miktarı belirlenmiştir. Deney sonuçlarına göre en yüksek retensiyon kayın odunu %9 çimento+boraks karışımında (42,43 kg/m3 ), en yüksek yanma sıcaklığı kayın odunu %6 çimento+boraks karışımında (587°C), ışık yoğunluk değeri KHY’ da kayın odunu %9 çimento+boraks karışımında (267 Lüks), en uzun yanma süresi sarıçam odunu %1 amonyum tetra flu boratta (29.03 dk), en çok ağırlık kaybı sarıçam odunu kontrol örneğinde (% 94) tespit edilmiştir. This study aims to determine the combustion, density values of Fagus and Pinus sylvestris’ woods impregranted with Ammonium tetra fluoro borate (1 - 3 %) and the mixture of cement and borax (6 % – 9 %) according to ASTM-D 1413-76 standards. In the combustion test carried out according to ASTM-D 160-50, the combustion resulted from flame, the self-combustion and the combustion as glowing processes were completed and the amount of lux, combustion duration, decomposition and ash were determined. According to experimental results, it is determined that Fogus’ wood has the highest retention (42,43 kg/m3 ) in the mixture of cement and borax 9 %, combustion tempature (587 o C) in the mixture of cement and borax 6 % , the value of lux (267 lux) in the the combustion as glowing and Pinus sylvestris’ wood has the longest combustion duration (29,03 min.) Ammonium tetrafluoro borate 1%, the most weight loss (94 %).

Ormancılık faaliyetleri toprak ve orman tipine göre etkileri değişmekle birlikte toprağın fiziksel, biyolojik, kimyasal özelliklerini değiştirmektedir. Fakat bu değişimlerin süresi ve verimliliğe etkileri belirgin olarak ortaya konmamıştır. Kısa vadeli bazı çalışma sonuçları bulunmasına rağmen kısa vadeli veriler uzun vadeli etkileri tahmin etmede yetersiz kalabilmektedir.Doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) Karadeniz Bölgesi ormanlarının odun üretimi açısından en önemli ağacıdır. Kayın ormanlarının alt tabakasında çok sık olarak bulunan orman gülü (Rhododendron ponticum L.) tüm sahalarda tohum çimlenmesini ve fidan büyümesini olumsuz etkilemektedir. Bu nedenle ormanda yapılan gençleştirme çalışmaları sırasında orman gülünün temizlenmesi gerekmektedir.Yıllardır bu ormanlarda çok farklı diri-örtü temizliği ve saha hazırlama yöntemleri kullanılmış olmasına rağmen son yıllarda taraklı-dozerle diri örtü temizliği en çok hatta tek başına kullanılan yöntem haline gelmiştir. Fakat dozerle diri örtü temizliği sırasında organik madde (OM) ve bir miktar üst toprağın taşınmasının ekosistemde önemli besin kayıplarına yol açabileceği ve hatta gençlikte beslenme sorunları yaratabileceğine dair kuşkular doğmuştur.Bu nedenle bu çalışmanın amacı, Karadeniz kayın ekosistemlerinde doğal gençleştirme sırasında uygulanan farklı saha hazırlama işlemlerinin toprağın bazı fiziksel ve kimyasal özelliklerine ve uzun vadede toprak verimliliğine etkileri araştırılmıştır.Araştırma sahaları, Batı Karadeniz kayın ekosistemlerini temsilen Bolu Orman Bölge Müdürlüğüne Bağlı kayın meşcerelerinden belirlenmiştir. Deneme alanlarından ilki Akçakoca Orman İşletme Müdürlüğü, Deredibi Orman İşletme Şefliği'nde ve kuzey bakıda (AK: Akçakoca Kuzey) 310 07' 53'' kuzey enlemi ile 400 59' 46'' doğu boylamında, ikincisi ise aynı yerde fakat kuzey batıda (AKB: Akçakoca kuzeybatı) 310 07' 37'' kuzey enlemi ile 400 59' 46'' doğu boylamında yaklaşık 750 m yüksekliklerde bulunmakta olup AK bloğunun eğimi yaklaşık % 35 AKB bloğunun eğimi ise % 10-20 arasındadır. Kıyıdan daha iç bölgede bulunan diğer araştırma sahası Düzce Orman İşletme Müdürlüğü Asar Orman İşletme Şefliği sınırlarında 400 41' 04'' ? 410 41' 02'' kuzey enlemleri ile 310 19' 17'' ? 310 19' 20'' doğu boylamları arasında yer almaktadır. Denizden yüksekliği 1050 m olup kuzey bakıda yer almakta ve % 30 eğime sahiptir. Çalışmada arazi koşullarındaki değişkenlik dikkate alınarak en uygun deneme deseni olduğu kararlaştırılan Tamamen Rast gele Blok Deseni kullanılmıştır. Kayında bol tohumun olduğu 2006 yılı sonbaharında diri-örtü sahadan insan gücü, kontrollü yangın ve makine kullanılarak uzaklaştırılmıştır.Her blokta işlemlerden önce rast gele yöntemle 6 adet 1 m2 lik diri-örtü örnekleme üniteleri oluşturulmuştur. Diri-örtünün toprak-üstü, toprak-altı kısmı ve kuru madde oranı belirlenmiştir. Daha sonra hektardaki toplam diri-örtü biyokütlesi hesaplanmıştır. Ayrıca örneklerden makro besin analizleri yapılmış ve toplam besin miktarları hesaplanmıştır. Her bir deneme ünitesinde rast gele belirlenen 5 noktadan ölü-örtü tamamen toplandıktan sonra OM biokütlesi ve içerdiği besin elementleri miktarları hesaplanmıştır. OM örnekleri alındıktan sonra aynı yerden 0?10 ve 10?20 cm derinliklerden toprak örnekleri alınmıştır. Ayrıca her deneme ünitesinden rast gele belirlenen 5 noktada toprak profilleri açılmıştır. Toprak örnekleri ve profillerden hacim ağırlığı, toprak derinliği, besin içeriği, pH, fiziksel analiz, iskelet oranı vb. bilgiler elde edilmiştir.Yapılan analizler sonucu ormanın alt tabakasında hektarda yaklaşık 45 ton ormangülü bulunduğu belirlenmiştir. Ayrıca ormangülünün en az 22 ton karbon (C ) depoladığı ve en az 300 kg azot (N), 15 kg fosfor (P) içerdiği belirlenmiştir.Yakma ve dozer kullanılan sahalarda işçi ile diri-örtünün söküldüğü sahlardan yaklaşık % 64 daha az ölü-örtü organik maddesi bulunmaktadır. Makineli işlem gören sahalarda bulunan organik madde C'sinin kontrol ve işçi ile işlem gören sahalara oranla yaklaşık 3.5 kat azaldığı belirlenmiştir. Yine makineli işlem görmüş sahalarda işçi ile diri- örtü sökümü yapılan ve hiç işlem yapılmayan sahlara oranla yaklaşık 4.4 kat daha az N, 4.2 kat daha az P, 7.3 kat daha az kalsiyum (Ca) ve 4.1 kat daha az magnezyum (Mg) olduğu hesaplanmıştır. Ayrıca makineli işlem görmüş sahalarda ölü-örtünün potasyum K içeriğinin işçi ile diri-örtü sökümü yapılan sahalardakinden yaklaşık 3.4 kat daha az olduğu bulunmuştur. Dozerle çalışma yapılan sahalarda toprağın diğer sahalara oranla ilk 10 cm'sinin % 34, ilk 20 cm'sinin ise % 26 daha fazla sıkıştırıldığı hesaplanmıştır. Hiç işlem görmemiş sahalarla en fazla tahrip gören dozerle işlenen sahalarda toprağın katyon değişim kapasitesi (KDK)'sı işçi ile söküm yapılan ve yakılan sahalardan yaklaşık % 31 daha düşük çıkmıştır. İşçi ile söküm yapılan ve yakılan sahalarda toprak tepkimesinin hiç işlem görmemiş ve dozerle üst toprağın sıyrıldığı sahalara oranla yaklaşık yarım pH birimi arttığı ortaya çıkmıştır. Toprağın ilk 20 derinliğinde dozerle işlem görmüş sahalardaki C ve N miktarları yakma ve kontrol sahalarındakinden yaklaşık % 32 ve % 20 daha düşük çıkmıştır. Dozerle işlem görmüş sahalardaki K miktarı ise işçi ile diri-örtü sökümü yapılan ve hiç işlem yapılmayan sahalar ortalamasından yaklaşık % 45 daha azdır. Dozerle işlem görmüş sahalardaki Ca miktarı ise işçi ile diri-örtü sökümü yapılan sahalardan yaklaşık 4.2 kat daha düşük çıkmıştır.Anahtar kelimeler: Ekosistem, sürdürülebilirlik, verimlilik, kayın, orman gülü, saha hazırlama, Düzce Forestry operations have an impact on soil physical, biological and chemical properties. Extend of impact may vary with soil and forest types. However, extend and durations of these changes have not clearly documented. Data are available for short-term studies. But, results from short-term experiments may not be adequate to speculate for the long-term predictions.Eastern beech (Fagus orientalis Lipsky) is one of the most important tree species of Turkey in terms of wood production. The understories of beech forest in the Black Sea region are occupied with very dense purple ?flowered rhododendron (Rhododendron ponticum L.). Since these woody weed prevent seed germination and seedling growth it must be cleared from the site during the regeneration of beech stands.Different site preparation and weed control techniques have been used for many years. However, machine (bulldozer equipped with a rake) becomes the sole technique lately. But, using machine for site preparation may remove some of the top soil during the operation. Thus these methods may result in significant nutrient losses from the ecosystem and eventually reduce seedling growth.The objectives of this study, to investigate the effects of different site preparation methods on some of the soil physical and chemical properties and long-term site productivity in beech natural regeneration sites in the western Black Sea region.Two of the experimental sites were chosen from beech stands located in the Deredibi Forest Management Cheifship of the Akçakoca Management Directorate (310 07? 53?? N, 400 59? 46?? E and (310 07? 37?? N, 400 59? 46?? E). These two experimental sites are 750 m above the sea level and one is on the north aspect with an average 35 % slope and the other One is facing northwest aspect with 10- 20 % slope. The third block is located in an inland site compared to the other two blocks (400 41? 04?? N, 310 19? 17?? E). The elevation of the third block is about 1050 m and it is facing North aspect with an average of 30 % slope.Randomized block design were used for the experiment. Weeds were cleared from the sites using labor force (grubbing), prescribed fire and bulldozer during a mast year of the beech in 2006. Understory were sampled on 6 randomly chosen 1 m2 sampling quadrates before the treatment on each block. Biomass of above and below-ground part of understory and their macro-nutrient contents were calculated as kg on a hectare base. Forest floor organic matter (OM) was sampled on 5 randomly chosen spot on each experimental unit. Then OM biomass and nutrient contents were calculated. Intact soil core samples were taken from 0-10 and 10-20 cm depth on 5 randomly chosen locations on each experimental unit. And 5 soil profiles on randomly chosen spots on each block were dug. Then soil depth, nutrient content, pH, texture of soil were determined.Data revealed that there are 45 ton understory biomass containing at least 22 ton carbon ( C), 300 kg nitrogen (N), and 15 kg phosporus (P) per hectare forests. There are 64 % less forest-floor organic matter (OM) biomass on burned and machine cleared sites than those of the grubbing sites. Organic matter C on the machine site is 3.5 times less than those of the control and grubbing sites. Nitrogen, P, calcium (Ca) and magnesium (Mg) content of the OM on machine site were 4.4, 4.2, 7.3 and 4.1 times less than those of control and grubbing sites, respectively. Potassium content of OM on machine site is 3.4 times less than that of grubbing site.Soil bulk densities in the first 10 and 20 cm soil depth are 34 % and 26 % higher on machine sites than those of the other treatments, respectively. Soil cation exchange capacities (CEC) are 31 % lower in control and machine sites than those of the grubbing and burning sites. Grubbing and burning sites have half a degree higher soil pH than those of machine and control sites.The first 20 cm soil depth have 32 and 20 % lower C and N content in machine site than those of the burned and control sites. Soil K content on machine site is 45 % lower than those of grubbing and control sites. Soil Ca content on machine site is 4.2 times less than that of grubbing site.Key words: Ecosystem, sustainability, productivity, beech, rhododendron, site-preparation, Düzce 72