Search

Non-steroid antiinflamatuar ilaçlar sıklıkla kronik ve akut ağrı ve inflamasyonda analjezik ve anti-inflamatuar ilaç olarak kullanılırlar. Glomerüler kapillerler, vaza rekta ve tübüler fonksiyonlar üzerine etkili olan hiponatremi, ödem ve hipertansiyon gibi önemli komplikasyonlara yol açabilirler. İleri yaş, dehidratasyon, kusma, diüretikler, ACE/ARB tedavisi, kalp yetmezliği, nefrotik sendrom, siroz ve kronik böbrek hastalığı gibi durumlarda NSAİ kullanımı akut böbrek hasarı açısından bir risk faktörüdür. Akut interstisyel nefrit ilaç dozuna bağımlı değildir ve immünolojik inflamatuar reaksiyon ve kreatinin klirensinde azalma ile karakterizedir. Klasik bulguların yanında, glomerüller etkilenebilir ve minimal değişiklik hastalığı veya membranöz glomerülonefrit gelişebilir. Analjezik nefropatisi interstisyel nefrit ve papiller nekrozla karakterizedir. NSAİ'ların metabolitleri böbrekte oksijen basıncının en düşük olduğu renal medullada birikir ve vazokonstriksiyona yol açarak renal parenkimal perfüzyonu bozarlar. Zaman içerisinde fark edilmeden papiller nekroz, glomerüler skleroz, interstisyel fibrozis ve kortikal atrofi gelişebilir. Non-steroidal anti-inflammatory drugs (NSAIDs) are often used in the treatment of chronic and acute pain and inflammation as an analgesic and anti-inflammatory agent. They inhibit the synthesis of prostaglandins which have influence on glomerular capillaries, vasa recta and tubular functions. They lead to significant complications such as hyperkalemia, hyponatremia, edema and hypertension. Usage of NSAIDs is a risk factor for acute kidney injury in some conditions such as advanced age, dehydration, vomiting, diuretics, ACE/ARB therapy, heart failure, nephrotic syndrome, cirrhosis and chronic kidney disease. Acute interstitial nephritis is not dependent on the drug dose and it is characterized by immunological inflammatory reaction and a decrease in creatinine clearance. Besides the classical findings, glomerules can be involved and minimal change disease or membranous glomerulonephritis can develop. Analgesic nephropathy is characterized by interstitial nephritis and papillary necrosis. Metabolites of NSAIDs are accumulated in renal medulla which has lowest oxygen pressure in kidney and they disrupt the renal parencymal perfusion by vasoconstriction. Respectively, papillar necrosis, glomerular sclerosis, interstitial fibrosis and cortical atrophy can develop insidiously.

Amaç: Akromegali aşırı miktarda büyüme hormonu (BH) ve insülin benzeri büyüme faktörü (IGF-1) salınımı ile karakterize bir sendromdur. Bu çalışmada, kliniğimizde akromegali tanısı ile takip edilen hastalarda tespit edilen metabolik bozuklukların paylaşılması amaçlanmıştır. Yöntemler: Çalışmamıza 2010 ile 2015 yılları arasında polikliniğimizde akromegali tanısıyla izlenen 105 hasta alındı. Hastaların yaş, cinsiyet, tutulum özelliği, ek sistemik ve metabolik hastalıkları ve laboratuvar bulguları retrospektif olarak kaydedildi. Bulgular: Çalışmaya alınan 105 hastanın 56'sı kadın (%53,3), 49'u erkek (%46,7) idi. Hastaların yaşları 23-78 yıl (ortalama 42,1±16,7) arasındaydı. Hastaların 34'ünde (%32,3) hipertansiyon, 20'sinde (%19,04) diyabetes mellitus, ve 11'inde (%10,4) bozulmuş glukoz toleransı saptandı.Sonuç: Somatik bozukluklar (el ve ayaklarda büyüme gibi) hastalığın ana özelliğidir ancak prognozu belirleyen kardiyovasküler, respiratuvar ve metabolik komplikasyonlardır. Akromegalide hipertansiyon ve diyabet sıktır, kardiyovasküler hastalıklar ölüm nedenleri arasında ilk sıradadır. Çalışmamızın bu açıdan ülkemize ait verilerin oluşmasına katkıda bulunacağını düşünmekteyiz., Objective: Acromegaly is a syndrome characterized by growth hormone (GH) and insulin like growth factor-1 (IGF-1) over secretion. It was aimed to sharing detected metabolic disorders of the patients with acromegaly who have been under follow-up at our clinic. Methods: One hundred five patients, who were diagnosed as acromegaly in our clinic between 2010 and 2015, were enrolled to the study. The age, gender, involvement feature additional systemic and metabolic diseases were recorded and laboratory findings.Results: A total of 105 patients included in the study, 56 women (53.3%) and 49 men (46.7%), respectively. Patient's' ages ranged 23-78 (mean 42.1±16.7). 34 patients (32.3%), hypertension in 20 (19.04%), diabetes mellitus, and is 11 (10.4%) had impaired glucose tolerance.Conclusion: Somatic disfigurement (hand and foot enlargement etc.) is the major characteristic of the disease but the prognosis is determined by cardiovascular, respiratory and metabolic complications. In acromegaly, hypertension and diabetes are common, cardiovascular disease is the principal cause of death. We believe that our study will contribute to the determination of our country's data.

Objectives: The early diagnosis of volume overload in chronic kidney disease (CKD) is very important. N-terminal probrain natriuretic peptide (NT-proBNP) is a valuable biomarker for this purpose. Our study aimed to detect the relationship between NT-proBNP and left ventricular hypertrophy (LVH), hypertension (HT), GFR, and proteinuria among diabetic patients with stage 3-4 CKD. Methods: 160 diabetic patients with stage 3-4 CKD [80 patients in stage 3 CKD (group 1) and 80 patients in stage 4 CKD (group 2)] were enrolled. NT-proBNP levels were evaluated in serum, and proteinuria was determined from 24-hour collected urine. Left ventricular hypertrophy was evaluated by M-mode echocardiography. NT-proBNP levels were compared according to their left ventricular hypertrophy, hypertension, and proteinuria levels. Results: NT-proBNP levels was significantly higher, and GFR was lower in group 2 compared to group1 (p < 0.05). NTproBNP was higher in patients with LVH (+) HT (+) and proteinuria ≥ 1gr/d than patients with LVH (-), HT (-), and proteinuria < 1g/d (p < 0.05). We found a significant correlation between NT-proBNP levels and left ventricular posterior wall thickness, diastole (LVPWTd), proteinuria, SBP, and DBP. Proteinuria was the major contributor to increased NTproBNP levels among the independent variables. Conclusion: We detected that NT-proBNP levels are increased during the progression of CKD, and proteinuria is the major cause of increased NT-proBNP levels among the independent variables. Amaç: Kronik böbrek hastalığında (KBH) volüm yükünün erken tanısı çok önemlidir. NT- Pro BNP bunu gösteren değerli bir biyomarkırdır. Çalışmamızda diyabetik nefropati zemininde KBH gelişen evre 3-4 hastalarda NT-Pro BNP'nin sol ventrikül hipertrofisi, kan basıncı, glomerüler filtrasyon hızı ve proteinüri ile ilişkisini değerlendirmeyi amaçladık. Yöntemler: Diyabetik nefropati zemininde kronik böbrek hastalığı gelişen evre 3, 80 hasta ile evre 4, 80 hasta çalışmaya dahil edildi. NT-Pro BNP serumda, proteinüri 24 saatlik idrarda çalışıldı. Hastaların M-Mode ekokardiyografi ile sol ventrikül hipertrofisi belirlendi. KBH evrelerine göre iki gruba ayrılan hastaların T Pro BNP değerleri, sol ventrikül hipertrofisi, hipertansiyon ve proteinüri ile karşılaştırıldı. Bulgular: Diyabetik nefropatide hastalığın progresyonu ile birlikte NT- Pro BNP anlamlı olarak artmaktaydı. Ancak NT Pro BNP, sol ventrikül hipertrofisi, yüksek kan basıncı 1gram/gün üzerinde proteinürisi olanlarda daha yüksekti. Bununla beraber NT- Pro BNP ile sol ventrikül duvar kalınlığı arasında da pozitif korelasyon vardı. Bağımsız değişken olarak proteinüri, sistolik ve diyatolik kan basıncı NT- Pro BNP artışı ile ilişkilidir. Sonuç: Kronik böbrek hastalığının progresyonu ile NT Pro BNP artmaktadır. Bu artışa en büyük katkıyı proteinüri yapmaktadır.