Search

Occupational stress can cause health problems, productivity loss or absenteeism. Resilience interventions that help employees positively adapt to adversity can help prevent the negative consequences of occupational stress. Due to advances in sensor technology and smartphone applications, relatively unobtrusive self-monitoring of resilience-related outcomes is possible. With models that can recognize intra-individual changes in these outcomes and relate them to causal factors within the employee's context, an automated resilience intervention that gives personalized, just-in-time feedback can be developed. This paper presents the conceptual framework and methods behind the WearMe project, which aims to develop such models. A cyclical conceptual framework based on existing theories of stress and resilience is presented as the basis for the WearMe project. The operationalization of the concepts and the daily measurement cycle are described, including the use of wearable sensor technology (e.g., sleep tracking and heart rate variability measurements) and Ecological Momentary Assessment (mobile app). Analyses target the development of within-subject (n=1) and between-subjects models and include repeated measures correlation, multilevel modelling, time series analysis and Bayesian network statistics. Future work will focus on further developing these models and eventually explore the effectiveness of the envisioned personalized resilience system.

Presentatie CREUVENT evenement De Haagse Hogeschool. Een evenement gerelateerd aan o.a. juridische en ethische aspecten rondom het doen van onderzoek onder werknemers met behulp van wearables en apps.

Occupational stress can cause health problems, productivity loss or absenteeism. Resilience interventions that help employees positively adapt to adversity can help prevent the negative consequences of occupational stress. Due to advances in sensor technology and smartphone applications, relatively unobtrusive self-monitoring of resilience-related outcomes is possible. With models that can recognize intra-individual changes in these outcomes and relate them to causal factors within the employee's context, an automated resilience intervention that gives personalized, just-in-time feedback can be developed. This paper presents the conceptual framework and methods behind the WearMe project, which aims to develop such models. A cyclical conceptual framework based on existing theories of stress and resilience is presented as the basis for the WearMe project. The operationalization of the concepts and the daily measurement cycle are described, including the use of wearable sensor technology (e.g., sleep tracking and heart rate variability measurements) and Ecological Momentary Assessment (mobile app). Analyses target the development of within-subject (n=1) and between-subjects models and include repeated measures correlation, multilevel modelling, time series analysis and Bayesian network statistics. Future work will focus on further developing these models and eventually explore the effectiveness of the envisioned personalized resilience system.

Mondelinge persentatie op eTELEMED 2019 in Athene tijdens de Enabling Personalized Virtual Coaching (EPVC) special track.

Achtergrond. Beleidmakers, professionals en onderzoekers spreken steeds vaker over vitaliteit als een aan gezondheid gerelateerd begrip. Er bestaan verschillende omschrijvingen van vitaliteit en een geschikt instrument om vitaliteit te meten ontbreekt. Om het beeld over vitaliteit aan te scherpen is gewerkt aan een eenduidige omschrijving en een bijbehorend meetinstrument (de Vita-16) ontwikkeld. Methode. Vitaliteit is omschreven op basis van (wetenschappelijke) literatuur en de kennis en ervaring van experts. De ontwikkeling van een meetinstrument (de Vita-16) bestond uit vier stappen: na het samenstellen van een ‘pool’ items op basis van literatuur (stap 1) zijn de items gereduceerd na een Delphi studie onder beleidmakers, professionals en onderzoekers (stap 2) en samengevoegd tot één vragenlijst. Deze is in een pilotstudie (stap 3) getest op kenmerken zoals begrijpelijkheid en plafondeffect. De conceptvragenlijst is afgenomen bij 1300 volwassen Nederlanders voor reductie van items, en testen van de structurele en construct validiteit (stap 4: validatiestudie). Resultaten. In het begrip ‘vitaliteit’ zijn drie kerndimensies te onderscheiden: ‘Energie’, ‘Motivatie’ en ‘Veerkracht’. Energie wordt gekenmerkt door zich energiek voelen, motivatie door doelen stellen in het leven en moeite doen om deze te behalen, en veerkracht door het vermogen om met de dagelijkse problemen en uitdagingen van het leven om te gaan. Het resultaat van stap 1 was een pool van 151 items, waaruit overlappende items (n=38) en items die determinanten van vitaliteit meten (n=59) werden verwijderd. De resterende 54-itemslijst werd in de Delphi ronde gereduceerd tot 33 items. In de validatiestudie bleef een 16-item vragenmodule (de Vita-16) over die de drie kerndimensies van vitaliteit meet en die betrouwbaar (α:0,89-0,95) bleek en (afhankelijk van het criterium) een redelijk tot goede validiteit vertoonde. Conclusie. Het begrip vitaliteit is te omschrijven met drie kerndimensies die valide meetbaar zijn in de volwassen bevolking met een 16-item vragenmodule (de Vita-16).

Achtergrond. Beleidmakers, professionals en onderzoekers spreken steeds vaker over vitaliteit als een aan gezondheid gerelateerd begrip. Er bestaan verschillende omschrijvingen van vitaliteit en een geschikt instrument om vitaliteit te meten ontbreekt. Om het beeld over vitaliteit aan te scherpen is gewerkt aan een eenduidige omschrijving en een bijbehorend meetinstrument (de Vita-16) ontwikkeld. Methode. Vitaliteit is omschreven op basis van (wetenschappelijke) literatuur en de kennis en ervaring van experts. De ontwikkeling van een meetinstrument (de Vita-16) bestond uit vier stappen: na het samenstellen van een ‘pool’ items op basis van literatuur (stap 1) zijn de items gereduceerd na een Delphi studie onder beleidmakers, professionals en onderzoekers (stap 2) en samengevoegd tot één vragenlijst. Deze is in een pilotstudie (stap 3) getest op kenmerken zoals begrijpelijkheid en plafondeffect. De conceptvragenlijst is afgenomen bij 1300 volwassen Nederlanders voor reductie van items, en testen van de structurele en construct validiteit (stap 4: validatiestudie). Resultaten. In het begrip ‘vitaliteit’ zijn drie kerndimensies te onderscheiden: ‘Energie’, ‘Motivatie’ en ‘Veerkracht’. Energie wordt gekenmerkt door zich energiek voelen, motivatie door doelen stellen in het leven en moeite doen om deze te behalen, en veerkracht door het vermogen om met de dagelijkse problemen en uitdagingen van het leven om te gaan. Het resultaat van stap 1 was een pool van 151 items, waaruit overlappende items (n=38) en items die determinanten van vitaliteit meten (n=59) werden verwijderd. De resterende 54-itemslijst werd in de Delphi ronde gereduceerd tot 33 items. In de validatiestudie bleef een 16-item vragenmodule (de Vita-16) over die de drie kerndimensies van vitaliteit meet en die betrouwbaar (α:0,89-0,95) bleek en (afhankelijk van het criterium) een redelijk tot goede validiteit vertoonde. Conclusie. Het begrip vitaliteit is te omschrijven met drie kerndimensies die valide meetbaar zijn in de volwassen bevolking met een 16-item vragenmodule (de Vita-16).

TNO ontwikkelde samen met RIVM de Nederlandse Vitaliteitsmeter (Vita-16©). Hiermee kunnen de drie kerndimensies van vitaliteit (energie, veerkracht en motivatie) gemeten worden. Beleidsmakers hebben daarmee een instrument in handen om de vitaliteit in hun organisatie, regio en/of specifieke doelgroepen in kaart te brengen en in de tijd te volgen. In 2013 doet TNO een landelijke 0-meting die als benchmark kan dienen.

TNO ontwikkelde samen met RIVM de Nederlandse Vitaliteitsmeter (Vita-16©). Hiermee kunnen de drie kerndimensies van vitaliteit (energie, veerkracht en motivatie) gemeten worden. Beleidsmakers hebben daarmee een instrument in handen om de vitaliteit in hun organisatie, regio en/of specifieke doelgroepen in kaart te brengen en in de tijd te volgen. In 2013 doet TNO een landelijke 0-meting die als benchmark kan dienen.