Search

Amaç: Sigara içme davranışının devam etmesinde ve tedavi girişimlerinin başarısız olmasında, nikotin bağımlılığının birinci neden olduğu belirtilmekte olup nikotin bağımlılığını etkileyen birçok faktör bulunmaktadır. Bu araştırmanın amacı, 18 yaş ve üzerindeki sigara bağımlılarının, sigara bırakma başarılarında hangi faktörlerin daha etkili olduğunu belirlemektir. Yöntem: Retrospektif kohort tipindeki araştırmamızda, sigara bırakma polikliniğimize başvurmuş olan bireyler telefon ile aranmış ve sözlü onamlarının alınmasını takiben anket formumuzdaki sorular ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Çalışmamıza katılan 190 bireyin %32,1’i kadın (n=61), %67,9’u erkek (n=129) olup medyan yaş 39,5 (çeyrekler arası aralık:19, min:19 - max:78) olarak bulunmuştur. Erkeklerin %32,6’sının (n=42), kadınların ise %14,8’inin (n=9) sigara bırakmada başarılı olabildiği saptandı. Elli yaş üzeri bireylerin %38,8’i (n=19) sigara bırakmayı başarırken, 50 yaş altındakilerde bu oran %22,7 (n=32) idi. Ayrıca sigara içmeye 15 yaş ve sonrasında başlamış bireylerin sigarayı bırakmadaki başarısı, daha erken yaşta başlayanlara göre daha yüksekti (%31,1). Tedaviye düzenli devam edenlerin, düzenli devam etmeyenlere oranla sigarayı bırakmada daha başarılı olduğu görüldü (%53,8). Erkeklerde sigara bırakma başarısının, kadınlara göre 3,86 kat (GA:1,65-9,03) daha yüksek olduğu; sigaraya geç başlamanın (≥15yaş) erken başlamaya göre sigarayı bırakmayı 5,33 kat (GA:1,69–16,75); tedaviye düzenli devam etmenin ise düzenli devam etmemeye göre sigara bırakmayı 4,31 kat (GA:1,72-10,79) artırdığı bulunmuştur. Sonuç: Erkeklerde daha yüksek olan sigara bırakma başarısının, sigaraya daha geç yaşta başlayanlarda ve tedaviye düzenli devam edenlerde anlamlı derecede arttığı bulunmuştur. Sigara bırakma başarısının halen düşük olduğu ülkemizde, sigara bağımlılığını azaltmak için önemli yapılanmalar olan sigara bırakma polikliniklerinin devamlılığının sağlanması önem taşımaktadır. Objective: Nicotine addiction causes continuity of smoking and unsuccessful cessation attempts. Many factors affect nicotine addiction. This study aims to determine which factors are more effective in the smoking cessation success of smokers, aged 18 and over. Method: This research is planned as retrospective cohort design. The patients applied to our outpatient called by phone. After getting oral permission, they were asked the questionnaire. Results: 190 participants of survey answered the phone (79%); 32.1% of them was female (n=61) and 67,9% of them was male (n=129). Median age of participants was 39.5 (Interquartile Range:19, min:19 max:78). Smoking success was detected in 32.6% of males (n=42) and 14,8% of females (n=9). Patients older than 50 years were able to stop smoking better than the patients younger than 50 years old. Early smokers were (first smoking before 15 years old) statistically worse for smoking cessation than late smokers. Smoking cessation success is 3.86-fold higher than females. Being a late smoker increases the cessation success by 5.33 fold compared to early smokers and regular service visits increase the smoking cessation success by 4.31-fold compared to non-regular participants. Conclusion: Smoking cessation success, which was higher in men, increased significantly in those who started smoking at a later age and who continued their treatment regularly. In our county, where there is still a high rate of cigarette consumption, it is important to ensure the continuity of smoking cessation outpatient clinics, which are important structures to reduce cigarette addiction.

The population of this study, which was conducted with people who applied to a smoking cessation clinic, consisted of the individuals who applied to Erzincan Binali Yildinm University Meng-ficelc Gazi Training and Research Hospital Smoking Cessation Clinic for smoking cessation. The sample of the study consisted of 126 individuals. In the study, an information form was used to obtain data from the sample. SPSS 23 packaged software was used to analyze the data, and nonparametric tests were preferred for data analysis. The number of factors that cause smoking cessation is more than twice the number of factors that cause smoking initiation. It was determined that health and economic reasons were effective among the reasons for smoking cessation, and being unable to cope with enthusiasm, curiosity, and stress were the most important reasons for smoking initiation. The desire of smokers to smoke is increasing, especially after meals, under stress. and while drinking tea or coffee. Even if individuals quit smoking, the success of smoking cessation decreases over time. Sigara bırakma polikliniğine başvuran kişilerle yürütülen bu araştırmanın evrenini Erzincan Binali Yıldırım Üniversitesi Erzincan Mengücek Gazi Eğitim ve Araştırma Hastanesi Sigara Bırakma Polikliniği’ne sigara bırakmak amacı ile başvuran kişiler oluşturmuştur. Çalışmanın örneklemi 126 kişiden oluşmuştur. Araştırmada, örneklemden veri elde etmek amacıyla bilgi formu kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 23 (Sosyal Bilimler İçin İstatistik Paket Programı) paket programı kullanılmış, veri çözümlemesi amacıyla nonparametrik testler tercih edilmiştir. Sigarayı bırakmayı istemeye neden olan faktör sayısı, sigaraya başlamayı istemeye neden olan faktör sayısının iki katından daha fazladır. Bireylerin sigaraya başlama nedenleri arasında özenti, merak ve stresle başedememe ilk sıralarda yer alırken sigara içmeyi bırakma sebeplerinde sağlık ve ekonomik sebeplerin etkili olduğu berlirlenmiştir. Sigara içen kişilerin özellikle; yemek sonrası, stres altındayken, çay veya kahve içerken sigara içme isteği artmaktadır. Bireyler sigarayı bırakmış olsa bile sigarayı bırakma başarısı zamanla azalma göstermektedir.

Amaç: Sigara bağımlılarında sıklıkla kronik obstruktif akciğer hastalığı başta olmak üzere, astım gibi akciğer hastalıkları ile birlikte birçok sistemik hastalık görülmektedir. 2030 yılından sonra her yıl sigara tüketimine bağlı 8.4 milyon kişinin öleceği hesaplanırken bu kişilerin %80’inin gelişmekte olan ülkelerde gerçekleşeceği düşünülmektedir. Araştırmamızda sigara bırakma polikliniğine başvuran olguların sosyodemografik özelliklerinin ve sigara kullanımını bırakmada etkili olabilecek faktörlerin tespit edilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Ocak 2019-Aralık 2021 tarihleri arasında Kars Harakani Devlet Hastanesi sigara kullanımını bırakmak için sigara bırakma polikliniğine başvuran 517 kişi çalışmaya alınmıştır. Katılımcılardan tarafımızca hazırlanan sosyodemografik özellikler, fagerström nikotin bağımlılık testi ile birlikte sigara içme davranışları ile ilgili soruların olduğu formu doldurmaları istenilmiştir. Bulgular: Araştırma da sigara kullanımını bırakabilen 118, bırakamayan 399 kişi olmak üzere 517 kişinin verileri değerlendirilmiştir. Günlük içilen sigara sayısı, sigara kullanımına başlama yaşı, Fagerstrom ölçek skorları arasında gruplar arasında anlamlı fark tespit edilmemiştir. Evde sigara içilen kişilerde gruplar arasında anlamlı fark tespit edilmiştir. Uygulanan tedavi rejimlerine göre de gruplar arası istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edilmemiştir. Sonuç: Sigara bırakma oranlarının düşük olduğu için kişilerin daha yakından sık aralıklarla görüşmeye çağırılması motivasyonlarının arttırılması önemlidir. Ayrıca her bağımlılık yapan madde gibi sigara kullanımına başlanmamasını sağlamak için uygulanan politikaların daha da genişletilmesi gerekmekte olduğunu düşünüyoruz., Objective: Many systemic diseases, especially chronic obstructive pulmonary disease along with lung diseases such as asthma, are seen in smokers. While it is estimated that 8.4 million people will die of tobacco consumption every year after 2030, it is thought that 80% of these deaths will occur in developing countries. Our study aimed at determining the sociodemographic characteristics of patients presenting to the smoking cessation outpatient clinic and the factors that may affect smoking cessation. Method: The study included 517 individuals who presented to the smoking cessation outpatient clinic of Kars Harakani State Hospital between January 2019 and December 2021 to quit smoking. Participants were asked to fill out a form prepared by us, including questions about sociodemographic characteristics and smoking behaviors, and the Fagerström test for nicotine dependence. Result: The data of 517 people, including 118 who were able to quit smoking and 399 who were not, were analyzed in the study. There was no significant difference between the groups regarding the Fagerström test scores in terms of the number of cigarettes smoked per day and age at onset of smoking. In terms of individuals who smoked at home, there were significant differences between the groups. There was no statistically significant difference between the groups by the treatment regimens given. Conclusion: Since smoking cessation rates are low, it is important to invite individuals to interviews more frequently and increase their motivation. Moreover, we are of the opinion that the policies implemented to ensure not to start smoking, like any other addictive substance, should be further expanded.

Bu çalışmanın amacı sigara ve diğer tütün ürünleri kullanım özellikleri ve nikotin bağımlılık durumlarının değerlendirilmesidir. Bu kesitsel çalışmanın evrenini İzmir İli Karşıyaka ve Konak Sigara Bırakma polikliniklerinden Ocak – Mart 2018 tarihleri arasında hizmet alan hastalar oluşturmaktadır. Çalışma grubu 210 katılımcı ile oluşturuldu. Bu çalışmada, “Sigara Kullanma Alışkanlığı Değerlendirme Anketi” ve “Sigara Dışı Tütün Ürünleri Kullanma Alışkanlığı Değerlendirme Anketi’’ kullanıldı. Nikotin bağımlılığı, Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi ile değerlendirildi. İstatistiksel analizlerde SPSS (Statistical Package for the Social Sciences) versiyon 22.0 kullanıldı. İstatistiksel analizler için ki kare testi ve student t testi kullanıldı. Ortalama sigaraya başlama yaşı 18.62±5.47 yıl, sigara bırakma polikliniğine başvurmadan önce sigarayı bırakmayı deneyenlerin sıklığı %55.7 idi. Sigara dışı tütün ürünü kullanım sıklığı %21.9 (n: 46) olup en sık kullanılan ürün elektronik sigaradır (%16.7). Sigara dışı tütün ürünü kullanan 46 kişinin %43.5’i sigarayı bırakmak için, %21.7’si sigaradan daha az zararlı olduğunu düşündüğü için başlamıştır. Elektronik sigara için; sigaradan daha az zararlı olduğunu düşünenler %51.4 (Elektronik sigara kullanan 35 kişide), nargile için sigaradan daha çok zararlı olduğunu düşünenlerin sıklığı %43.8’di (nargile içen 16 kişide). Fagerström testi ile 99 (%47.1) kişi ileri derece nikotin bağımlılığına sahip bulundu. Yaş arttıkça nikotin bağımlılığı düzeyi artmaktaydı (p≤0.05). Lise ve üzeri öğrenim düzeyinde ortaokul ve altı öğrenim düzeyine göre nikotin bağımlılık düzeyi daha düşüktü (p≤0.05). Katılımcıların tütün ürünleri konusundaki bilgi düzeyleri yetersizdir. Tütün ürünlerine başlanmasının engellenmesi öncelikli koruma önlemi olmakla birlikte, sigarayı bırakma polikliniklerinin hizmetlerinin etkinleştirilmesi de tütün ile mücadelede etkili olacaktır.

Objective: In 2011, Turkey started the nationwide “Smoking Cessation Treatment Support Program” via Smoking Cessation Clinics (SCC). This study examined the accessibility of these clinics using Levesque’s framework of access to healthcare services. From the (potential) users’ perspectives, it was aimed to find the challenges they face in accessing these clinics, and it proposed solutions for better implementation.Methods: This study was conducted among 304 smokers who visited four Family Health Centers in a geographically defined area in Istanbul, Turkey, in 2018. Result: In this study, it was found that 74% of smokers wished to quit smoking. Within them, 21% didn’t know of SCCs, and half of them didn’t know what services were provided there. Among those who knew of SCCs, 30% used them to quit smoking. The majority (75.7%) of the SCC users found the medications expensive; 41% didn’t use them, and 64% didn’t re-visit the clinics for follow-ups. Eventually, 4.3% of smokers quit smoking through SCCs. Utilization of these clinics were significantly higher among women (35%) than men (18.6%) (p=0.024). T; and there was no other differences in terms of age, marital status, income, and education level.Conclusion: Smoking cessation programs in Turkey and other countries can be implemented more efficiently if the sufficient number of clinics are opened and are accessible at the local level; more health professionals are trained to practice; the clinics are made more visible; smoking cessation medications are made available constantly; and closer monitoring of service users is ensured., Amaç: Türkiye’de, 2011 yılında Sigara Bırakma Poliklinikleri (SBP) ile birlikte ülke çapında “Sigara Bırakma Tedavisi Destek Programı” hayata geçirilmiştir. Bu çalışmada Levesque’in sağlık hizmetlerine erişimi tanımlayan kavramsal çerçevesini kullanarak SBP’nin erişilebilirliğini inceledik. SBP’ye başvuru potansiyeli olan kişilerin açısından polikliniklere erişimdeki zorlukları tespit etmeyi ve daha iyi bir uygulama için çözümler önermeyi amaçladık.Yöntem: Araştırma 2018 yılında, İstanbul’da dört Aile Sağlığı Merkezini ziyaret eden 304 sigara içicisinin katılımıyla yapılan tanımlayıcı bir çalışmadır.Bulgular: Katılımcıların %74’ü sigarayı bırakmak istediğini belirtmiştir. Sigarayı bırakmak isteyenlerin ise %21’i SBP’lerin varlığını, yarısı ise SBP’de hangi hizmetlerin verildiğini bilmemektedir. SBP’yi bilenlerin %30’u sigarayı bırakmak için SBP’ye başvurduğunu belirtirmiştir. SBP başvuranların çoğunluğu (%75.7) ilaçları pahalı bulmuş; %41’i kullanmamış ve %64’ü takip için tekrar başvurmamıştır. Sonuç olarak, sigara içenlerin %4.3’ü SBP aracılığıyla sigarayı bıraktığını bildirmiştir. Bu polikliniklerden yararlanma kadınlarda (%35) erkeklerden (%18.6) anlamlı olarak daha yüksek bulunmuştur (p = 0,024). Yaş, medeni durum, gelir ve eğitim düzeyi açısından istatistiksel olarak farklılık saptanmamıştır.Sonuç: Sigara bırakma programları hem ülkemizde hem dünyada yeterli sayıda poliklinik varlığında, yerel düzeyde erişilebilir olduğunda, daha fazla sağlık profesyoneli bu hizmet özelinde eğitildiğinde, poliklinikler daha görünür olduğunda, sigara bırakmayı destekleyen ilaçların temini devamlı olduğunda ve başvuranlar yakından takip edildiğinde daha verimli bir şekilde uygulanabilir.

Amaç: Tütün ürünlerinden sigara, dünyada en çok ölüme yol açan etmenlerden biridir. Araştırmanın amacı, bir sigara bırakma merkezine (SBM) başvuran bireylerde sigara bırakma sıklığının ve sigara bırakma başarısına etki eden faktörlerin belirlenmesidir. Gereç ve Yöntem: Kesitsel araştırmadır. Bu çalışma, Belediye ile Tıp Fakültesi işbirliğinde kurulmuş SBM'ne 2009-2018 yılları arasında başvuran 3278 kişiden üç kontrol görüşmesini tamamlayan 1570 kişiyi kapsamaktadır. Bağımlı değişken: Sigarayı bırakma durumu Bağımsız değişkenler: Yaş, cinsiyet, medeni durum, öğrenim durumu, çalışma durumu, düzenli gelir durumu, düzenli olarak sigara içmeye başlama yaşı, günlük tüketilen sigara miktarı, diğer tütün ürünlerini kullanma, daha önce sigarayı bırakmayı deneme, evde başka sigara içen varlığı, Nikotin Bağımlılık Düzeyi(NBD), Depresyon, anksiyete varlığı, toplam izlem sayısıdır. İstatistiksel çözümlemede lojistik regresyon analizi kullanılmıştır. Etik kurul onayı alınmıştır. Bulgular: Araştırma grubunun ortanca yaşı 46, yarıya yakını kadın, %74.3'ü evli, %60.1'i lise ve üstü eğitim düzeyinde, %54.2'si çalışmıyor, %36.8'inin düzenli gelir yoktur. Sigara içmeye başlama yaşı ortancası 19 (17-22), günlük sigara sayısı ortancası 20'dir (20-30). NBD; %59.9'u yüksek ve çok yüksek düzeydir. Araştırma grubunun %79.6'sı daha önce sigarayı bırakmayı denemiştir, %53.2'sinin evde sigara içen bir yakını vardır. Araştırma grubunun %33.7'sinde depresyon belirtisi, %23.9'unda anksiyete belirtisi vardır. Hasta izlem sayısı ortancası 7'dir (5-10). Hastaların %34.8'i Vareniklin, %27.5'i Bupropion, %9.9'u NRT kullanmıştır. Araştırma grubunun %34'ü bir yıl süreyle sigarayı bırakmıştır. Lojistik regresyon analizine; yaş, medeni durum, düzenli geliri olma, sigaraya başlama yaşı, depresyon belirtisi, nikotin bağımlılık düzeyi, evde sigara içen bir yakınının olması, izlem sayısı değişkenleri alınmıştır. Evli olma 2.26 kat (%95 GA:1.509-3.377, p, Aim: Cigarette smoking is one of the leading causes of death in the world. The aim of the study is to determine the frequency of smoking cessation and the factors affecting smoking cessation in individuals applying to a smoking cessation center(SCC). Material and methods: It is a cross-sectional research. Data were obtained from SCC records. Of the 3278 people who applied to the smoking cessation center between 2009 and 2018, 1570 people who completed three control interviews were included in the study. The variables are age, gender, marital status, education status, regular income status, using other tobacco products, trying to quit smoking before, presence of other smokers in the home, nicotine dependency level (NDL), number of cigarettes per day, age at starting regular smoking, drug treatment, smoking cessation and total number of follow-ups. Logistic regression were used for statistical analysis. Ethics committee approval was supplied. Results: The median age of the research group was 46, approximately half of individuals were female. 74.3% are married, 60.1% were at high school or higher education level. 54.2% were unemployed, 36.8% have no regular income. The median age to start smoking was 19 and the median number of cigarettes per day was 20. NDL was high and very high in 59.9%. The median number of patient follow-ups was 7. Of the patients, 34.8% used varenicline, 27.5% bupropion, and 9.9% NRT. Of the patients 34% were quit smoking for one year. Age, gender, marital status, regular income, age of starting smoking, depression symptom, having a relative who smokes at home, number of follow-ups and NDL were included in the logistic regression analysis. Being married 2.26 times (95% CI: 1.509-3.377, p

Amaç: Sigara kullanımı üniversite öğrencileri arasında son yıllarda artış göstermiştir.Sigara içen üniversite öğrencilerininsigara içme özelliklerinin daha iyi anlaşılmasıbu topluluğun ihtiyaçlarınaözel müdahaleler geliştirilmesinisağlayacaktır. Bu nedenle üniversite öğrencilerininsigara içme sıklığı, sigara içen öğrencilerin sosyodemografik özellikleri, sigara içmeve bırakmaya yönelik özelliklerinin saptanması, sigara bırakmada motivasyonunrolü araştırılmıştır.Yöntem: Bu kesitsel çalışma 2009-2010 yılları arasındaAnkara Üniversitesi Sağlık BilimleriFakültesinde öğrenim gören 300 öğrenciyle yapılmıştır. Öğrencilere literatür bilgileri taranarakhazırlanan demografik özellikler ve sigara içme alışkanlıklarını içeren anketile 4 alt bölümden oluşan Genel Motivasyon anketi ve Fagerström Nikotin Bağımlılığı Testi uygulanmıştır.Verilerin değerlendirilmesinde T testi ve One Way ANOVA analizi kullanılmıştır.Bulgular: Öğrencilerindüzenli sigara içme sıklığı % 28.6’dır. Öğrencilerin % 33.3’ü önümüzdeki altı ay içinde,%22.5’i önümüzdeki bir ay içinde sigarayı bırakmayı düşünmektedir. Öğrencilerin%24.4’ü sigarayı son bir ay veya daha kısa süredir bırakmayı denemekte olan öğrencilerdir. Öğrencilerinsigara bırakmada motivasyonun rolü değerlendirildiğinde, öz etkililiğin sigara bırakmayı deneme durumuve sigara bırakma süresini etkilediğisaptanmıştır. Öğrencilerin kaldıkları yer, okudukları bölümlerinsigara bırakmada motivasyonlarını etkilediğisaptanmıştır.Sonuç: Öğrencilerin dörtte birinden fazlasının düzenlisigara içmekte olduğu ve dörtte üçünden fazlasının sigarayı en geç 6 ay içinde bırakmayıdüşündüğü ya da bırakma çabasında olduğu tespit edilmiştir.

Sigara Bırakma Poliklinikleri için Psikolojik Destek Modülü Geliştirilmesi Amaç: Sigara Bırakma Poliklinikleri için Psikolojik Destek Modülü Geliştirilmesi ve geliştirilen modülün test edilmesidir. Metot: İlk aşamada Kabul ve Kararlılık Terapisi temelli metaforlar, örnekler, psikoeğitim ve müdahalelerden oluşan yapılandırılmış bir görüşme formu geliştirilmiştir. İkinci aşamada ise randomizasyon yöntemiyle farklı iki gruba atanan katılımcılardan bir bölümü Standart Tedavi, diğer grup katılımcıları ise Standart tedaviye ek olarak Psikolojik Destek Modülü almışlardır. Her iki tedavi de 2 ay içerisinde (toplam üç seans) bireysel görüşme formatında verilmiştir. Her iki grup katılımcılarının müdahale öncesi ve sonrası ölçümleri alınarak katılımcıların nikotin bağımlılığı, sigara içme arzuları, depresyon ve anksiyete skorları incelenmiştir. Bulgular: Psikolojik Destek Modülü uygulanan katılımcıların anksiyete ve depresyon skorlarının istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık göstererek düştüğü bulgulanmıştır. (p0.05). Her iki grubun da kendi içinde nikotin bağımlılığı ve sigara içme arzuları anlamlı olarak düşmekle beraber (p0.05). Sonuç: Çalışmanın sonuçları Psikolojik Destek Modülünün sigara bırakma konusunda destekleyici bir tedavi modeli olarak kullanılabileceğini göstermektedir., Developing Psychological Support Programme for Smoking Cessation Clinics Objective: To develop and test Psychological Support Module for Smoking Cessation Outpatient Clinics. Method: In the first stage, a structured interview form consisting of metaphors, examples, psychoeducation and interventions, which are based on Acceptance and Commitment Therapy, was developed. In the second stage, some of the participants who were assigned to two different groups by randomization method have taken Standard Treatment and the other group participants have taken Psychological Support Module in addition to Standard Treatment. Both treatments were given in individual interview format within 2 months (3 sessions in total). Measures of both groups were taken before and after the intervention and the participants' nicotine dependence, smoking desires, depression and anxiety scores were examined. Results: It was found that anxiety and depression scores of the participants to whom were applied Psychological Support Module decreased with a statistically significant difference (p0.05). Although nicotine dependence and smoking desires decreased significantly in both groups (p0.05). Conclusion: The results of the study show that Psychological Support Module can be used as an additional treatment model for smoking cessation.

Bu araştırma, ön test-son test, randomize kontrollü, yarı deneysel bir müdahale araştırmasıdır ve Teorilerüstü Model’e dayalı motivasyonel bireysel danışmanlık girişiminin ve değişim aşamalarına göre hazırlanmış kısa mesajların cep telefonuna gönderiminin gebe kadınlarda sigarayı bırakma davranışı üzerine etkisini değerlendirmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmanın örneklemini 01 Haziran 2018-30 Nisan 2019 tarihleri arasında Söke Fehime Faik Kocagöz Devlet Hastanesi’nin Kadın Hastalıkları ve Doğum Polikliniğine başvuran 60 gebe kadın oluşturmuştur. Araştırmada örnekleme alınması gereken en az birey sayısı hesaplanmış ve effect size:0.39 olarak saptanmıştır. Örneklem büyüklüğünün belirlenmesi için güç analizi yapılmış (Gpower 3.1.9.2 ile effect size:0.39, alfa:0.05 power:0.90 ve df:1) ve örnekleme alınması gereken en az birey sayısının 40 olduğu tespit edilmiştir. Araştırmada kayıp yaşama olasılığına karşın 30 gebenin girişim grubuna, 30 gebenin kontrol grubuna alınması planlanmıştır. Girişim grubuna ayrılan dört gebe izlemlere devam etmemiş, bir gebe de düşük yaptığı için analiz dışı kalmıştır. Kontrol grubunda bulunan iki gebenin adres ve telefon bilgileri değiştiği için katılımcılara ulaşılamamış, iki gebe erken doğum, bir gebe düşük yaptığı için analiz dışı kalmıştır. Girişim grubunda 25 gebe, kontrol grubunda 25 gebe toplam 50 gebe ile çalışma yürütülmüştür. Girişim grubuna teori temelli motivasyonel bireysel danışmanlık girişimi uygulanmış ve cep telefonlarına görüşmelere destek olması amacıyla haftada üç gün değişim aşamalarına uygun olarak WhatsApp kısa mesajı gönderilmiştir. Bu araştırmanın verilerinin analizi SPSS 21 paket programı kullanılarak yapılmıştır. Girişim grubu gebe kadınların görüşmelerde belirlenen değişim aşamaları karşılaştırılmış ve değişim aşamaları arasındaki farkın istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüştür (p, This study is a pretest-posttest designed, randomized controlled and quasiexperimental intervention research. This study was conducted to evaluate the effect of motivational individual consulting initiative based on Transtheoretical Model and sending text messages prepared according to the stages of change, on the smoking cessation behaviour of pregnant women. The sample group of the study consists of 60 pregnant women who applied to Polyclinic of Gynaecology and Obstetrics of Söke Fehime Faik Kocagöz State Hospital between the dates 01.06.2018 and 30.04.2019. Minimum number of individuals to be included in the sampling was calculated and the effect size was determined as 0.39. To determine the sample size, power analysis was carried out (Gpower 3.1.9.2 and effect size: 0.39, alpha: 0.05 power: 0.90 and df: 1) and the minimum number of individuals to be included in the sampling was determined as 40. It was planned to include 30 pregnant women in the interference group and 30 pregnant women in the control group concerning the possibility of loss. Four pregnant women in the interference group did not continue being monitored, and one pregnant woman was excluded from the analysis since she suffered a miscarriage. Due to change of the address and phone information of the two pregnant women in the control group, they could not be reached, one pregnant woman who suffered a miscarriage and two women with preterm birth were excluded from the analysis. The study was conducted on 50 pregnant women, 25 of them in the interference group and 25 of them in the control group. A theory-based motivational individual counselling initiative has been applied to the interference and WhatsApp text messages have been sent three days a week, in accordance with the stages of change to support the interviews. The data of this study was analysed using SPSS 21 package software. The stages of changes of the pregnant women in the interference group determined during the interviews were compared and it has been determined that the difference between the stages of changes was statistically significant (p

Bu araştırma; sigara içen akut koroner sendromlu hastalara uygulanan motivasyonel görüşme yönteminin, sigarayı bırakma, öz-etkililik-yeterlik ve anksiyete düzeylerine etkisinin belirlenmesi amacıyla randomize kontrollü olarak planlandı. Araştırma Nisan 2017- Mayıs 2018 tarihleri arasında bir Üniversite Hastanesi Kardiyoloji Anabilim Dalında Akut Koroner sendromlu sigara içen 98 hasta (50 müdahale 48 kontrol grubu) ile yürütüldü. Veriler `Hasta Bilgi Formu`, `Öz-Etkililik-Yeterlik Ölçeği`, `Hastane Anksiyete Ölçeği` `Karar Verme Dengesi Ölçeği` ve `Fagerström Nikotin Bağımlılık Testi` ile toplandı. Çalışmamızda müdahale grubundaki hastalara 0,3 ve 6. ayda formlar uygulandı, 0.ay ve 3.ayda motivasyonel görüşme yapıldı. Kontrol grubudaki hastalara yalnızca 0, 3, ve 6. ayda formlar uygulandı. Çalışmadan elde edilen veriler NCSS (Number Cruncher Statistical System) programında medyan, frekans, student- t Test, Mann Whitney U testi, Pearson Ki-Kare testi, Fisher-Freeman-Halton Exact testi, Fisher's Exact test, Pearson Korelasyon Analizi, Spearman's Korelasyon Analizi, Friedman test, Wilcoxon Signed Ranks test kullanılarak değerlendirildi. Anlamlılık düzeyi p

Tobacco use is one of the most important causes of morbidity and mortality. As a consequence, quitting smoking is a fundamental aim of primary prevention of diseases. Diagnosing a smoker or his/her relative with cancer may result in increased motivation for quitting. This study aimed to evaluate the quitting wills and behaviors of first degree relatives of patients diagnosed with cancer, and also to assess whether the quit rates are different between primary caregivers and other first-degree relatives. A total of 176 relatives of patients diagnosed with cancer between July 2017-December 2017 at Hacettepe University Medical Oncology Outpatient Unit were recruited for the study. Mean age of the participants was 42.4±11.6 years, 54 were females (30.7%), and 122 were males (69.3%). The evaluations on the 30th day after first interview revealed that 134 (76.1%) continued smoking, and 42 (23.9%) have quitted. Comparisons of 30th day smoking status between groups revealed that quitting rates were higher in females (p=0.006). Quitting rates were higher in primary caregivers than others (27% vs 17%, p=0.08), but this difference was not statistically significant. Quitting rate was higher in relatives of lung cancer patients (40.4%) than those with other cancers (16.9%) (p=0.001). In conclusion, we have observed that smokers were more motivated for quitting if one of their relatives are diagnosed with a serious illness. Higher quit rates might be achieved if these individuals are supported adequately. Tütün kullanımı en önemli morbidite ve mortalite nedenlerindendir. Bu nedenle sigara bıraktırma, hastalıkların primer korunmasında temel hedeflerden biridir. Sigara içen kişiye veya bir yakınına kanser tanısı konması, sigarayı bırakma konusunda motivasyon artışına neden olabilmektedir. Bu çalışmada kanser tanısı alan hastaların birinci derece yakınlarının bu süreçte sigara bırakma niyet ve davranışları incelenmiş ve tanı sonrası sigara bırakma oranlarının hastaya asıl bakım veren yakını ile diğer birinci derece yakınları arasında farklılık gösterip göstermediğinin araştırılması planlanmıştır. Çalışmaya Temmuz 2017 - Aralık 2017 tarihleri arasında Hacettepe Üniversitesi Medikal Onkoloji Polikliniği’ne başvuran kanser hastalarının yakınlarından 176 kişi dahil edildi. Çalışmaya katılanların yaş ortalaması 42,4±11,6 yıl, 54’ü (%30,7) kadın, 122’si (%69,3) erkek cinsiyette idi. Katılımcıların başlangıç görüşmesinden sonraki 30. gün yapılan telefon görüşmelerinde 134’ünün (%76,1) sigara içmeye devam ettiği, 42’sinin (%23,9) ise sigarayı bıraktığı tespit edildi. Katılımcıların 30. gün sigara bırakma durumları demografik gruplar arasında karşılaştırıldığında kadınların sigara bırakma oranlarının anlamlı derecede daha yüksek olduğu (p=0,006) görüldü. Hastaya asıl bakım veren hasta yakınlarında sigarayı bırakma oranları, diğer hasta yakınlarından daha yüksek bulundu (%27 vs %17, p=0,08) ancak aradaki fark istatistiksel anlamlılığa ulaşmadı. Yakınlarına akciğer kanseri tanısı konan katılımcıların sigara bırakma oranlarının (%40,4) diğer kanser türlerine göre (%16,9) anlamlı derecede yüksek olduğu (p=0,001) tespit edildi. Sonuç olarak sigara içen kişilerin yakınlarında kanser gibi ciddi bir hastalık ortaya çıktığı durumlarda sigara bırakma konusunu daha motive oldukları görülmüştür. Bu kişilere gerekli destek sağlandığında daha yüksek sigara bırakma oranları sağlanabilir.

Tütün kullanımı, bırakması zor olan; bilişsel, fizyolojik ve davranışsal fenomenlerden oluşan bir bağımlılıktır. İnsan sağlığı üzerindeki olumsuz etkilerinden dolayı sigara içme dünyanın ve ülkemizin önemli sağlık sorunlarından biridir . Etkileri ve sonuçları bakımından sigara içme alışkanlığı, çok geniş halk kitlelerini ilgilendiren bir toplum, eğitim ve halk sağlığı sorunudur. Çalışmamızda; sigara bırakma süresi en az altı ay olan bireyler ile görüşmeler yapılarak sigarayı bıraktıktan sonra yaşanan değişimler ayrıntılı bir biçimde incelenmesi ile sigarayı bıraktıktan sonra yaşanan geri dönüşlerin üstesinde gelme biçimleri incelenerek bırakma tedavilerine ve literatüre katlkı sağlamak amaçlanmıştır. Araştırmamızda, Ege Üniversitesi Madde Bağımlılığı, Toksikoloji ve İlaç Bilimleri Enstitüsü Sigara bırakma polikliniğine başvurarak 18-65 yaş arası en az altı aydır sigara kullanmıyor olan 10 gönüllü hasta ve en az altı aydır sigara içmiyor olan 18-65 yaş 3 gönüllü katılımcı ile araştırmacı tarafından hazırlanan yarı-yapılandırılmış görüşme formu uygulanmıştır. Araştırmanın içerik analizi ile elde edilen bulguları üç ana başlıkta toplanmıştır. Bunlar sigaraya başlama ve devam ettirme süreçlerinin değerlendirilmesinin yapıldığı "Sigaraya Başlamaya Etken" ; sigarayı bırakma öncesi sürecin deneyimlerinin ele alındığı"Sigarayı Bırakma Öncesi Süreç"; ve sigarayı bıraktıktan sonra değişimlerin incelendiği "Sigarayı Bırakmayı Deneyimlemek" başlıklarıdır. Bu temaların ayrı ayrı değerlendirilmesi yapılsa da bir çok alt temanın birbiri ile bağlantılı ve etkileşim içinde olduğu görülmüştür. Sigara bırakma tedavilerine verilen önem son yıllarda artmış bulunmaktadır. Bu tedavilerin etkililik kapsamını genişletmek amaçlı bu alanda yapılacak çalışmalar önem kazanmaktadır. Bağımlılık yaratan madde veya davranışın kişilerin hayatına hiç dahil olmaması bağımlılıkla mücadelede ilk ve önemli adımı oluşturabileceği düşünülmektedir. Toplumun bağımlılığı tanıyabilmesine ve bağımlılıktan nasıl uzak durabileceğini keşfedebilmesine fırsat verilmesinin önemli olduğu düşünülmektedir., Tobacco usage is an addiction that is hard to quit and consists of cognitive, physiological, and behavioral phenomena. Because of its' negative effects on human health, smoking is one of the major health problems of the world and of our country. Regarding its' effects and consequences, smoking is an education and public health problem that concerns large portions of society. Our study aims to contribute to the treatment of smoking and to the literature by interviewing individuals whose smoking cessation period is longer than six months. These interviews are utilized in detailed examination of the changes that occur following the cessation of smoking, and the methods these individuals use when coping with the urge to start smoking again. In our research, a semi-structured interview form is applied to 13 volunteers that were aged between 18-65 and were not smoking for a period of at least six months. 10 of these volunteers were patients who had applied to Ege University Substance Abuse, Toxicology and Drug Science Institute Smoking Cessation Policlinic, and 3 volunteers were outsourced. Findings of the research obtained by content analysis is presented under three sections: 'Factor of Smoking Initiation' is the assessment of initiation and continuation of smoking, 'Period Before Cessation' is where experiences of the period prior to cessation is discussed, and 'Experience of Cessation' is where changes are examined following the cessation. Although these themes are evaluated separately, it has been seen that many sub-themes are related to and interacting with one another. The importance of smoking cessation treatments has increased in recent years. To expand the scope of effectiveness of these threatments, studies on this field gain importance. Refraining from addictive substances and behaviours altogether is thought to be the first and most important step in combatting addiction. Enabling the society to recognize addiction and to discover how to avoid addiction is thought to be important.

Giriş ve Amaç: Dünyada her yıl yedi milyondan fazla kişinin ölümüne neden olan sigarayı Türkiye'de yetişkinlerin %30,6'sı tüketmektedir. Bırakmayı planlayanların sıklığı 2008'deki %28'den 2012'de %35'e ulaşmıştır. Bırakma çabasını güçlendirmek için son yıllarda iletişim teknolojilerinin ve güncel sosyal medya uygulamalarının kullanımı giderek yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmanın amacı; sigara bırakma polikliniği hizmetine eklemlenen WhatsApp uygulamasının sigara bırakma başarısına etkisini değerlendirmektir. Gereç ve Yöntem: EÜTF Sigara Bırakma Polikliniği'nde Mart-Temmuz 2017'de izlenen 132 gönüllü birey ile Randomize Kontrollü Müdahale Çalışması gerçekleştirilmiştir. Transteoretik Model temelli müdahale içeriği hazırlanarak 60 mesajdan oluşan içerik, WhatsApp aracılığı ile 3 ay sürelik izlemde katılımcılara iletilmiştir. Sosyodemografik özellikler, sigara içme durumu, tıbbi durum ve tedavi başlıklarını içeren ilk görüşme formu ve izlem formu veri toplamada kullanılmıştır. Birinci ve üçüncü ay bırakma başarısı son bir hafta nokta prevalansı ile değerlendirilmiştir. İntention-to-Treat analizi kullanılmıştır. İkincil çıktılar olarak izlem sayısı, kilo değişimi ve ilaç devamlılığı değerlendirilmiştir. Bulgular: İlk ay bırakma başarısı müdahale grubunda %65,9 kontrol grubunda %40,9; üçüncü ay bırakma başarısı ise müdahale grubunda %50,0 kontrol grubunda %30,7'di. Müdahale grubunda olmak, birinci ayda başarıyı 3,50 (1,30-9,44) kat, üçüncü ayda ise 2,50 (1,08-6,40) kat arttırmıştır. Müdahale, her iki izlem döneminde de etkili tek parametre olmuş; cinsiyet, medeni durum ve işe bağlı sosyal sınıftan kaynaklanan bırakma başarıları arasındaki fark, müdahaleye göre düzeltme yapıldığında ortadan kalkmıştır. İkincil çıktılar açısından, müdahale grubunda birinci ve üçüncü aydaki izlem sayısı ve yüzyüze görüşme sayısı artmış ve üçüncü ay değerlendirmesinde ilaç devamlılığı daha yüksek bulunmuştur (p, Introduction and Aim: Tobacco, causing the death of more than seven million people every year globally, is consumed among 30.6% of adults in Turkey. The frequency of those who plan to quit has reached 35% in 2012 from 28% in 2008. Recently, the use of communication technologies and social media applications has become increasingly widespread to strengthen efforts for smoking cessation. The purpose of this study is; to assess the effect on success rate of the WhatsApp application which is embedded in the smoking cessation policlinic service delivery. Materials and Methods: A randomized controlled intervention study was conducted with 132 volunteers who were followed up at the EUTF Smoking Cessation Policlinic between March-July 2017. The intervention content based on transtheoretic model was prepared and 60 WhatsApp messages were delivered to participants for 3 months of follow up. For data collection, initial interview form and follow up form consisting sociodemographic characteristics, smoking status, medical condition and treatment, were used. The success rate at first and third months were assessed by the point-prevalence regarding the previous week. Intention-to-treat analysis was used. For secondary outcomes; number of follow-ups, change in weight and continuity of medication were evaluated. Findings: Success rate in the first month was 65.9% for intervention group and 40.9% in the control group; for the third month it was 50.0% in the intervention group and 30.7% in the control group. Being in the intervention group increased the success rate by 3,50 (1,30-9,44) times in the first month and 2,50 (1,08-6,40) times in the third month. The intervention was the only parameter effective in the two follow-up periods; the difference in success rate caused by gender, marital status and work-related social class has been eliminated after adjustment for the intervention. For the secondary outcomes, in the intervention group, number of follow-ups and face to face folow-ups were increased for the first and third months and continuity of medication was higher at third month (p

Nikotin bağımlılığı klinik olarak önemli sorunlara neden olan bir durumdur. Çalışmamızda sigarayı bırakmak için polikliniğimize başvuran hastaların genel özelliklerini, sigara bırakmayı etkileyen faktörleri ve uygulanan tedavi yöntemlerinin başarı oranlarını değerlendirmeyi amaçladık. Çalışmaya alınan 135 olgunun %32.7’si kadın, %67.3’ü erkekti. Sigarayı bırakmışlar ve içmeye devam edenler arasında cinsiyet, medeni durum ve eğitim durumu açısından anlamlı farklılık saptanmadı. Sigaraya 15 yaşından önce başlayanlarda, daha geç başlayanlara göre sigarayı bırakma oranı anlamlı olarak daha düşük bulundu. Sigara içmeyi bırakmış grupta, içmeye devam edenlere göre vizüel anolog skalası ile değerlendirilen sigarayı bırakaca- ğına inanç düzeyi anlamlı olarak daha yüksek iken, stress düzeyi anlamlı olarak daha düşük bulundu. Hastane anksiyete ve depresyon skalasına göre anksiyete ve depresyon kabul edilen gruplarda sigara içmeye devam edenlerin oranı anlamlı olarak daha yüksekti. Olguların kullandıkları tedavilere göre birinci yıl sonunda sigara bırakma oranlarına bakıldığında nikotin replasman tedavisi kullanan grupta başarı %30.9, ilaç kullanmayıp sadece davranış ve destek tedavisi alan grupta %18.8, bupropion kullananlarda %6.7 idi. Sonuç olarak başarıyı arttırmak için yoğun destek, yakın takip gerekmektedir. Sigarayı bırakamayanlarda anlamlı olarak anksiyete ve depresyon skorlarının yüksek olması nedeniyle psikiyatrik sorunları olanlara mutlaka psikiatri desteği verilmesi gerektiği düşüncesindeyiz. Nicotine addiction causes many important clinical problems. In this study, we aimed to evaluate the general features of patients admitted to our polyclinic for cigarette cessation, factors affecting cigarette cessation and success rates of treatment methods used. Of the 135 patients accepted to the study 32.7% were female and 67.3% were male. There were no significant differences between the ex-smokers and current smokers with regard to gender, marital status and educational status. Cigarette cessation rate was lower among the patients who started smoking before the age of 15 than those who started smoking after the age of 15. According to visual anolog scale, the belief for success in quit smoking was higher and stress level was lower among ex-smokers than the current smokers. Current smoking rate was higher among the people who were anxietic and depresive according to the hospital anxiety and depression scale. Smoking cessation rates of the cases at the end of the first year with regard to treatment methods were evaluated. The success rate was 30.9% in patients using nicotine replacement therapy, 18.8% in patients who did not use any medication but just behavioral and support therapy, and 6.7% in patients using bupropion. As a conclusion, to improve success rates intensive support and close follow-up were considered to be necessary in order to improve success rates. Pyschiatric support was also necessary in anxietic and depressive patients who failed to quit smoking.

Smoking is one of the most common addictions with devastating biopsychosocial consequences. Both medical treatment and pschotherapy are utilized in smoking cessation. Acceptance and commitment therapy holds the notion that smoking cessation rates are determined not so much by the negative affect and withdrawal symptoms per se, but by the avoidant and inflexible responding style. Acceptance and commitment therapy, through targeting the avoidance of internal stimuli and concomitant inflexible responding pattern, has yielded successful results.This article presents application of acceptance and commitment therapy step by step to a chronic smoker who quitted smoking at the end of therapy sessions., Sigara yıkıcı biyopsikososyal etkileri olabilen, en yaygın bağımlılıklardan birisidir. Sigarayı bırakmada ilaç tedavisi ve psikoterapiden yararlanılır. Bu psikoterapi yaklaşımlarından birisi olan kabul ve kararlılık terapisine göre kendi başına olumsuz duygulanım ve yoksunluk belirtileri değil, bu belirtilere esnek olmayan ve kaçıngan yanıt, sigarayı bırakma oranlarını belirlemektedir. Kabul ve Kararlılık Terapisinde, sigara kullanımında gözlenen içsel uyaranlardan kaçınma ve beraberinde katı bir çerçevede tepki verme eğilimi hedef alınıp başarılı sonuçlara ulaşılmıştır. Bu yazıda, 35 yıllık aralıksız sigara içme öyküsü olan ve sigara bırakma istemiyle psikiyatri polikliniğine başvuran bir bireyde, kabul ve kararlılık terapisi’nin uygulanım basamakları ve sonuçları ortaya konacaktır.

research Amaç: Bu çalışma çimento ve şeker fabrikasında çalışan işçilerin sigara kullanma alışkanlıklarının ve sigara ba- ğımlılık düzeylerinin belirlenmesi ile sigara içme ve bırakma konusundaki düşüncelerinin ortaya çıkarılması amacı ile yapılmıştır. Yöntemler: Tanımlayıcı ve kesitsel tipteki bu araştırma 2014 yılında Çorum ilinde çimento ve şeker fabrikasında çalışan gönüllü 200 erkek işçi ile yapılmıştır. Araştırmanın verileri işçilerin sigara kullanma alışkanlıkları, sigara ba- ğımlılık düzeyleri, sigara içme ve bırakma konusundaki düşüncelerini sorgulayan ve 40 sorudan oluşan bir anket formu aracılığı ile toplanmıştır. İşçilerin nikotin bağımlılık düzeylerinin belirlenmesinde Fagerstrom Nikotin Bağımlı- lık Testi kullanılmıştır. Bulgular: İşçilerde sigara içme prevalansı %38,0, sigaraya başlama yaş ortalaması 18,82 ± 4,01 yıldır. 11 yıl ve daha uzun süredir sigara içen işçilerin oranı %88,2, günde ortalama 11 adet ve daha fazla sigara içenlerin oranı %60,5’dir. Sigara içtiği için pişmanlık duyduğunu belirtenlerin oranı %93,4 iken, sigarayı bırakmayı istediğini belirtenlerin oranı %63,2, sigarayı bırakmayı denediğini belirtenlerin oranı %68,4’dür. Sigara içen işçilerin önemli bir bölümü sağlıklarının bozulması konusunda endişe yaşamaktadır. Sigara içen işçiler arasında sigaranın zararları hakkındaki farkındalık yüksek olmasına rağmen sigarayı bırakmayı engelleyen düşüncelerin yaygın olduğu belirlenmiştir. İşçilerin %29,0’u düşük, %3,9’u orta ve %67,1’i yüksek düzeyde nikotin bağımlısıdır. İşçilerin sigara ba- ğımlılık düzeylerinin günde tüketilen sigara sayısına göre anlamlı farklılık gösterdiği belirlenmiştir (p=0,004). Sigara bırakma konusunda sağlık personelinden öneri alan işçilerin oranı düşüktür. İşçilerin tamamına yakını sigara bı- rakma konusunda hiç eğitim almamıştır. Sonuç: Bu çalışmada fabrika işçilerinde sigara içme oranlarının ve nikotin bağımlılığı düzeyinin yüksek olduğu belirlenmiştir. Objective: The aim of this study was to determine smok¬ing habits, levels of nicotine dependence, thoughts about smoking and smoking cessation of workers. Methods: This descriptive and cross-sectional study was conducted by volunteer 200 workers from cement and sugar factories in 2014 Çorum. The data was collected through a 40-item questionnaire form questioning smoking habits, thoughts about smoking and cessation of workers. To determine nicotine dependence Fagerstrom Nicotine Dependence Test was used. Results: Among workers, smoking prevalence was 38.0%, the mean age to start smoking was 18.82 ± 4.01 years. The rate of smoking during the 11 and over years was 88.2% and smoking 11 cigarettes in a day was 60.5%. In addition, the rate of smokers regret for smoking was 93.4% while the rate of want to quit smoking was 63.2%, attempts to quit smoking was 68.4. A significant proportion of smokers were concerned about the deteri¬ration of their health. Despite the high awareness among smokers, thoughts preventing to quit smoking were found to be commonly. The 29.0% of the workers were low, 3.9% of were moderate and 67.1% of were high level of addicted to nicotine. Workers dependency levels varied significantly depending on the number of cigarettes consumed in a day (p=0.004). The proportion of workers took recommendations from health care personnel about smoking cessation was low. Almost none of the workers had never been trained in smoking cessation. Conclusion: In this study, the rate of smoking and nicotine dependence levels in factory workers were found to be high.

Amaç: Çalışmada, bir serbest eczanede klinik eczacı tarafından yürütülen ‘nikotin replasman tedavisiyle (nikotin sakızı ve nikotin tabletini içeren) sigara bırakma programının bir yıllık sonuçlarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem: Çalışma Haziran 2009 - Haziran 2010 tarihleri arasında gerçekleştirilmiştir. İlk görüşmede katılımcıların demografik ve klinik verileri toplanmış ve her bir katılımcıya ‘Fagerstrom Nikotin Bağımlılık Testi’ uygulanmıştır. Daha sonra klinik eczacı tarafından katılımcılar sigaranın zararları hakkında bilgilendirilmiş ve her bir katılımcının bağımlılık derecesine göre uygun OTC (tezgah üstü ilaç- reçetesiz ilaç) nikotin replasman ürünü tavsiye edilmiştir. Katılımcılar klinik eczacı tarafından on iki ay boyunca yüz yüze veya telefonla yapılan düzenli görüşmelerle takip edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya katılan 33 katılımcının yaş ortalaması 41.57±11.90 (aralık: 24-66 yıl) olarak hesaplanmıştır. Fagerstrom Nikotin Bağımlılık Testi sonuçlarına göre katılımcıların onbeşinde düşük nikotin bağımlılığı, dokuzunda orta bağımlılık ve kalan dokuz katılımcıda ise yüksek nikotin bağımlılığı saptanmıştır. Hastaların ikisi bir yıllık takipte kaybedilmiş, çalışma 31 hasta ile tamamlanmıştır. Çalışma sonunda, klinik eczacı danışmanlığında serbest eczanede yürütülen sigara bırakma programıyla bir yıl boyunca takip edilen otuz bir katılımcının yirmisinin (%64.5) sigara kullanmayı bıraktığı görülmüştür. Sonuç: Bu bilgiler ışığında, eğitimli ve kolay ulaşılabilir sağlık mensupları olan eczacıların sigara bırakma programlarında aktif rol almaları gerekmekte olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Anahtar sözcükler: Sigara bırakma, klinik eczacılık, nikotin replasman tedavisi Objective: It was aimed to retrospectively evaluate the effects of clinical pharmacist-led smoking cessation program directed with nicotine replacement therapy including nicotine gum and nicotine tablet by determining the quitting rate of participants. Method: This study was conducted between June 2009- June 2010. At the first meeting, the demographic and clinical data were collected and ‘the Fagerstrom Nicotine Addiction Test’ was applied to each participants. The clinical pharmacist informed the participants about the harms of smoking and also advised the appropriate over the counter nicotine replacement products according to each participant’s degree of dependence. Participants were monitored by the pharmacist at regular intervals, either face-to-face or by telephone throughout the 12-month study period. Results: The study was conducted on 33 subjects. The mean age of the participants were 41.57±11.90 (range: 24-66). According to the results of the Fagerstrom Nicotine Addiction Test, 15 of them were determined as low nicotine dependent, 9 of them were determined as medium dependent and 9 participants were determined as high dependent. Two patients were lost to follow-up and the study was completed with 31 patients. At the end of the study, it was determined that 64.5% of the 31 participants successfully quitted smoking by the pharmacist-led smoking cessation program at the community pharmacy. Conclusion: According to these data, it was seen that pharmacists who are the competent and easy to access health care provider should involve in smoking cessation programs. Key words: Smoking cessation, clinical Pharmacist, nicotine replacement therapy

Amaç: Bu çalışmada bir sigara bırakma polikliniğinin ilk verilerinin değerlendirilmesi amaçlanmıştır. Yöntem:; 2009-2010 yılları arasında Konya Numune hastanesinde sigara bıraktırma polikliniğine, sigarayı kendi kendine bıraktıktan sonra sigara içiciliğine yeniden başlamamak için yardım isteyen 8 kadın, 17 erkekten oluşan toplam 25 sigara içicisinin bir yıllık takip sonuçları retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Bulgular: 25 olgunun ilk bir ay içerisinde yardım istediği belirlenmiştir. Sigara bırakımı akabinde bu olgularda sıklık sırasına göre aşırı sinirlilik, oral aft, kabızlık, kilo alma yakınmalarının ortay a çıktığı bildirilmiştir. Hiçbir olguya nikotin yerine koyma tedavisi verilmemiş ve 20 olguya serotonin geri alım inhibitörü başlanmıştır. Bir yıllık takip periyodunda olgulardan 9,u yeniden sigara içmeye başlarken, 16,sında sigara bırakmışlığın devamlılığı sağlanabilmiştir. Sonuç: Kendi kendine sigarayı bırakan kişilerin yeniden sigara içmemek için yardım istediğinde, erken dönemde kendilerine yapılan motivasyonel ve/veya farmakoterapi, sigara bırakmışlığın süregenliğinde büyük önem taşımaktadır., Purpose: The aim of this study was to evaluate preliminary data of a smoking cessation clinic. Methods: In this study, Konya Numune Hospital smoking cessation clinic between the years 2009-2010, cigarette smoking, to start again after stopping for a self-help smokers who want a 1-year follow-up results were evaluated retrospectively. Results: One-year follow-up results were evaluated retrospectively in 25 smokers. 8 patients female and 17 were male. Twent five patients asked for to help in the first month. Symptoms reported after cessation of smoking were extreme nervousness in these cases, oral aphthous ulcers, constipation and weight gain. None of the cases received nicotine replacement therapy where as 20 of them received selective serotonin reuptake inhibitors. Nine patients started smoking again a one-year follow-up period while 16 patients achieved quitting smoking. Conclusion: Smoking cessation clinics help patients quit smoking in the long run.