Search

Tarihi kaynaklar ışığında Doğu Karadeniz’deki Türk varlığının tarihi temellerini çok derinlere götürmek mümkündür. Orta Çağ’da ise Doğu Karadeniz’deki Türk varlığı hakkındaki bilgiler Selçukluların Anadolu’ya temasıyla önem kazanmaktadır. Selçukluların Kafkaslara ve Doğu Anadolu’ya gelmesiyle birlikte bölgedeki Gürcü ve Ermeni kaynakları Selçuklulardan bahsetmeye başlamaktadır. Aynı şekilde Anadolu’yu yöneten Bizanslılar ile bölgeyle yakından ilgilenen Araplar ve Süryanilerde bölgede gerçekleşen Türk faaliyetleri hakkında mühim kayıtlar tutmuşlardır. Orta Çağ tarihi kaynakları incelendiğinde, Selçukluların Doğu Karadeniz’in Çoruh boylarında ve Kelkit havalisinde faaliyetleri hakkında önemli kayıtlar bulunmaktadır. Ancak Doğu Karadeniz kıyılarına ulaşan Türkler hakkında bilgiler başlangıçta karanlıkta kalmaktadır. İlerleyen dönemde ise Doğu Karadeniz vadi ve sahillerindeki Türkler hakkında tarihi kaynakların yardımıyla önemli bilgiler edinilebilmektedir. Kaynaklardaki kayıtlar çoğunlukla Kelkit Havzası’ndaki Türk siyasi teşekkülleri ve Doğu Karadeniz dağlarının kuzeyini kendilerine yurt edinen Türk beylerinin, Trabzon Rum Devleti ile olan mücadelelerini konu almaktadır., In the light of historical sources, it is possible to take the historical foundations of the Türk presence in the Eastern Black Sea Region much deeper. In the middle Ages, the information about the Türk presence in the eastern Black Sea comes to light with the Seljuks reaching Anatolia. With the contact of the Seljuks to the Caucasus and Eastern Anatolia, Georgian and Armenian sources in the region begin to talk about the Seljuks. Likewise, the Byzantines, who ruled Anatolia, and the Arabs and Assyrians, who were closely interested in the region, kept important records about the Türk activities in the region. When the sources of Medieval History are examined, there are important records about the activities of the Seljuks in the Çoruh tribes of the Eastern Black Sea Region and around Kelkit. However, the information about the Türks who reached the eastern Black Sea coasts was initially in the dark. In the following period, important information can be obtained about the Türks in the Eastern Black Sea valleys and coasts with the help of historical sources. These sources, on the other hand, are mostly about the struggles of the Türk political organizations in the Kelkit Basin and the Türk beys, who made the north of the Eastern Black Sea Mountains their home, with the Empire of Trabzon.

Bu araştırmanın amacı, Covid-19 salgını öncesi ve sonrasındaki Gençlik Spor İl Müdürlükleri sporcu sayılarını değerlendirmektir. Araştırmada nitel araştırma türlerinden doküman incelemesi kullanılarak Doğu Karadeniz’de bulunan Artvin, Bayburt, Giresun, Gümüşhane, Rize ve Trabzon şehirlerinin Gençlik Spor İl Müdürlükleri’nin lisanslı sporcu sayılarını içeren yıllık kurum raporlarının Covid-19 salgını öncesi 2019 yılı ile Covid-19 salgını sonrası 2022 yılı istatistikleri kullanılmıştır. Bulgulara göre Doğu Karadeniz illerinin tümünde toplam lisanslı sporcu sayısında yıllara oranla artış gözlemlenmekle beraber; faal sporcu bakımından salgın öncesi 2019 yılı ile salgın sonrası 2022 yılı karşılaştırıldığında, Artvin ve Gümüşhane'de artış gözlemlenirken; Bayburt, Giresun, Rize ve Trabzon'da düşüş gözlemlenmiştir. Faal sporcu sayısının düşmesinin, sporcu ailelerinin salgın döneminde sürekli çocuklarının test yaptırma ve seyahat etme durumlarından doğabilecek hastalık durumlarından ötürü tedirginlik duymalarından kaynaklandığı söylenebilir., The purpose of this research is to evaluate the athlete statistics in youth sports directorates before and after the Covid-19 outbreak.The annual reports before the Covid-19 epidemic in 2019, and after the Covid-19 epidemic in 2022 of the Youth Services and Sports Provincial Directorates for the cities of Artvin, Bayburt, Giresun, Gümüşhane, Rize and Trabzon in the Eastern Black Sea Region in Turkey were used as a data source in this research.According to the findings, although there is an increase in the total number of licensed athletes in all of the Eastern Black Sea provinces compared to years; an increase was observed in only in Artvin and Gümüşhane. On the other hand,in terms of active athletes, when the year 2019 before the pandemic and the year 2022 after the pandemic were compared, a decrease was observed in Bayburt, Giresun, Rize and Trabzon. It can be said that the decrease in the number of active athletes is due to the fact that the families of the athletes feel uneasy about the diseases that may arise from their children's constant testing and travel during the epidemic period.

The rapid increase in population and industrialization in the world causes an increase in the use of natural resources. Accordingly, the need for forest resources and forest products is increasing. The current percentage of forest areas (27.5%) in Turkey is more than the surface area of many countries. Among the study areas, the Western Black Sea Region is a very rich (64%) region in terms of forest assets. In the other study area (Eastern Mediterranean), this value is around 40%. The diversity of these areas in terms of forest assets and tree species has led to the differentiation of forest products industries established in the relevant regions. In line with these determinations, the aim of study has been determined as to research the raw material sources and basic characteristics preferred of the Western Black Sea and Eastern Mediterranean forest products industries and to compare them with each other. For this purpose, a questionnaire was applied to the forest products enterprises of the Western Black Sea (Bartın, Bolu, Düzce, Karabük, Kastamonu, Zonguldak) and Eastern Mediterranean (Adana, Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Kilis, Mersin, Osmaniye) provinces regarding raw materials. SPSS data analysis program was used for data analysis. The results of the survey showed that the areas of activity that Forest Products operators are most interested in are the timber industry (36%) in the Western Black Sea Region and the furniture sector (42%) in the Eastern Mediterranean. Again, it was understood that the two most preferred raw materials were pine (29%) and beech (25%) in the Western Black Sea Region, and pine (31%) and oak (20%) in the Eastern Mediterranean. The analyzes revealed that the Western Black Sea and Eastern Mediterranean forest products industries sourced the most raw materials from the General Directorate of Forestry at the rates of 51% and 57%, respectively. At the same time, it was determined that the branches of activity in which the forest products sectors sell the most are listed as furniture, construction, transportation and iron-steel industries, from high to low for both regions. Finally, within the scope of the study, it has been determined that the views of forest products operators about the difficulties encountered in raw material supply and the advantages in the Western Black Sea and Eastern Mediterranean regions, which have quite different characteristics, are quite homogeneous., Dünyada nüfusun hızlı bir şekilde artması ve sanayileşme, doğal kaynakların kullanımında artışa sebep olmaktadır. Buna bağlı olarak orman kaynakları ve orman ürünlerine olan ihtiyaç da artış göstermektedir. Türkiye’de orman alanlarının mevcut yüzdesi (%27.5), birçok ülkenin yüzölçümünden fazladır. Çalışma alanlarından Batı Karadeniz Bölgesi, orman varlığı açısından oldukça zengin (% 64) bir yöredir. Diğer çalışma alanında (Doğu Akdeniz) bu değer % 40 dolayındadır. Söz konusu alanların orman varlığı ve ağaç türleri bakımından sahip olduğu çeşitlilik, ilgili yörelerde tesis edilen orman ürünleri endüstrilerinin farklılaşmasına neden olmuştur. Bu tespitler doğrultusunda, bu çalışmasının amacı, Batı Karadeniz ve Doğu Akdeniz orman ürünleri endüstrilerinde tercih edilen hammadde kaynakları ve temel karakteristiklerini araştırmak ve bir biri ile kıyaslamak olarak belirlenmiştir. Bu amaçla çalışmada, Batı Karadeniz (Bartın, Bolu, Düzce, Karabük, Kastamonu, Zonguldak) ve Doğu Akdeniz (Adana, Gaziantep, Hatay, Kahramanmaraş, Kilis, Mersin, Osmaniye) illeri orman ürünleri işletmelerine hammadde ile ilgili olarak anket çalışması uygulanmıştır. Verilerin analizi için SPSS veri analiz programı kullanılmıştır. Yapılan anket sonuçları, Orman Ürünleri işletmecilerinin en fazla ilgi gösterdiği faaliyet alanlarının Batı Karadeniz’de kereste endüstrisi (% 36), Doğu Akdeniz’de ise mobilya sektörü (% 42) olduğunu gösterdi. Yine, en çok tercih edilen iki hammaddenin Batı Karadeniz’de çam (% 29) ve kayın (% 25), Doğu Akdeniz’de ise çam (% 31) ve meşe (% 20) olduğu anlaşıldı. Analizler, Batı Karadeniz ve Doğu Akdeniz orman ürünleri endüstrilerinin en çok hammadde temin ettiği kaynağın sırası ile % 51 ve % 57 oranlarında Orman Genel Müdürlüğü olduğunu ortaya koydu. Aynı zamanda, çalışma alanları orman ürünleri sektörlerinin en çok satış yaptığı faaliyet kollarının her iki yöre için de çoktan aza doğru, mobilya, inşaat, taşımacılık ve demir-çelik endüstrileri şeklinde sıralandığı belirlendi. Nihayet, bir birinden oldukça farklı nitelikler taşıyan Batı Karadeniz ve Doğu Akdeniz yörelerinde orman ürünleri işletmecilerinin hammadde temini konusunda karşılaşılan güçlükler ve sahip olunan avantajlar hakkındaki görüşlerinin oldukça homojen olduğu çalışma kapsamında tespit edildi.

Coastal settlements have a dynamic and complex structure, and are constantly changing due to human and partially natural reasons. In this context, it is important to know the reasons that physically change the coastal cities and to create future plans in the light of these data. It was aimed the factors affecting the physical land use change in the Eastern Black Sea coastal settlements are specifiedto determine the change speed and to make correct and effective plan decisions of these changes in 4 different periods (according to maps obtained from institutions) from the past to the present of Çayeli district. The study area is the Çayeli district of Rize province, which has a rugged topographic structure in the Eastern Black Sea Coastal Region. In the study, the factors affecting the physical land use change in the Eastern Black Sea coastal settlements are specified and the temporal and spatial physical land use change (7 land use parameters; settlement, transportation, coastal areas, urban open green areas, forests, agricultural areas, and industrial areas) process (GIS) of Rize province Çayeli district. The land uses, which directly affect the identity of the city, have changed in parallel with the urbanization in Çayeli district. It has been determined that the most change in the district, which experienced a rapid change process from 1959 to 2000, was in the industrial areas, transportation and settlement, respectively. Especially in the 1980s, it was observed that there was a decrease in open green areas, urban agricultural areas and forest areas with the effect of urbanization. In this context, new planning and design scenarios for the development of the city are included in order to create a livable and sustainable coastal city. In order to create a sustainable environment, this study will form a basis for other studies about a city where energy is used effectively, human-oriented, cultural and historical values are protected, urban areas are developed with long-term plans, and in this process, urban agricultural areas and open green areas are protected. : Kıyı yerleşimleri dinamik ve karmaşık bir yapıya sahip olup, beşeri ve kısmen doğal nedenlerle sürekli değişime uğramaktadır. Bu kapsamda kıyı kentlerini fiziki olarak değişime uğratan nedenlerin bilinmesi ve bu veriler ışığında geleceğe yönelik planlar oluşturulması önemlidir. Doğu Karadeniz kıyı yerleşimlerinde fiziki alan değişimini etkileyen faktörlerin belirlenmesi, Çayeli ilçesinin geçmişten günümüze 4 farklı dönemde (kurumlardan elde edilen haritalara göre) değişim yönünün ve hızının belirlenmesi, doğru ve etkili plan kararlarının oluşturulması amaçlanmıştır. Çalışma alanı, Doğu Karadeniz Kıyı Bölgesinde engebeli bir topoğrafik yapıya sahip Rize ili Çayeli ilçesidir. Çalışmada, Doğu Karadeniz kıyı yerleşimlerinde fiziki alan kullanım değişimini etkileyen faktörler belirtilmiş ve Rize ili Çayeli ilçesinin zamansal ve mekânsal fiziki alan değişiminde (7 arazi kullanım parametresi; yerleşim, ulaşım, kıyı alanları, açık yeşil alanlar, ormanlar, tarım alanları ve endüstri alanları) yaşanan süreç (CBS) belirlenmiştir. Zamansal değişimler, hava fotoğrafları, uydu görüntüleri, topoğrafik haritalar ile CBS kullanılarak tespit edilmiştir. Kentin kimliğini doğrudan etkileyen arazi kullanımları, Çayeli ilçesinde kentleşmeye paralel olarak değişmiştir. 1959'dan 2000 yılına kadar hızlı bir değişim süreci yaşayan ilçede en fazla değişimin sırasıyla sanayi alanları, ulaşım ve yerleşim dokusunda olduğu tespit edilmiştir. Özellikle 1980’li yıllarda kentleşmenin etkisi ile açık yeşil alanlar, kentsel tarım alanları ve orman alanlarında azalma meydana geldiği görülmüştür. Bu kapsamda yaşanabilir ve sürdürülebilir bir kıyı kenti oluşturmak için kentin gelişimine yönelik yeni planlama ve tasarım senaryolarına yer verilmiştir. Bu çalışma sürdürülebilir bir çevre oluşturmak adına, enerjinin etkin kullanıldığı, insan odaklı, kültürel ve tarihi değerlerin korunduğu, kentsel alanların uzun vadeli planlarla geliştirildiği ve bu süreçte kent içi tarım alanları ve açık yeşil alanların korunduğu bir kent için diğer çalışmalara altlık oluşturacak niteliktedir.

In this article, the zawiyahs and derbends as organizations that served the road and bridge construction services in the Eastern Black Sea from the 12th century as the first Turkish-Islamic colonization period of Anatolia until the last century of the Ottoman Empire, and the examples of this architectural tradition formed within the functional regional stages of these organizations in the region have been addressed. The contributions made to the Turkish culture in Anatolia by the Turkic tribes and clans migrated from the Central Asia to the west with a rich collection of cultural and traditional assets, and the ones made by the lodges, zawiyahs and derbends as a reflection of an ancient heritage when they were founded were discussed in the study. Within this context, the basic questions about these outstanding works of the regional and local art of construction, which had to be rebuilt after every disastrous flood in the region throughout the centuries were answered. In other words, revealing the architectural features of arch bridges together through spatial and functional organizations formed in the unique mystical environment of the changing and transforming conditions of the changing military-political conditions of the Middle Ages and the socio-cultural and economic relations of the Middle Ages was considered as a methodology. When talking about lodges and zawiyahs, the issue was addressed from a socio-cultural perspective, prioritizing the projection of architecture and the history of art but the relationship between Islamic-oriented religious organizations and especially the development of Islamic sub-philosophies in medieval Turkish societies were not discussed. The bridges are one of the most important products of the settled life culture and the experiences in the deep valleys of this geography with the conquest of the Eastern Black Sea in the 15th century. In particular, these structures and the architectural memory about them, which have been discussed within the scope of history in this study, were inherited from generation to generation as material and spiritual heritage. ||| TR: Bu makalede, ilk iskân yıllarından başlayarak Osmanlı Devletinin son dönemlerine kadar, Doğu Karadeniz’de kurulmuş zâviye ve derbendler ile bu organizasyonlar tarafından çeşitli tarihlerde yapılmış, bakım ve onarımından da sorumlu oldukları tek açıklıklı taş kemer köprüler incelenmiştir. Öncelikle, Orta Asya’dan zengin bir kültürel hafıza ile yola çıkan Türk topluluklarının, batıya göç safahatında yolda karşılaştıkları kültürlerden aldıkları ve Anadolu’ya geldiklerinde bu topraklarda buldukları kadim mirasın ortak bir yaratması olan tekke, zâviye ve derbendlerin kuruluş dönemlerinde Anadolu Türk kültürüne olan katkıları değerlendirilmeye çalışılmıştır. Ardından, yüzlerce yıl boyunca, belki de bölgedeki her sel afetinden sonra yenilenmek zorunda kalınan yerel yapıcılık sanatının seçkin ürünleri olan kemer köprüler hakkındaki temel sorunlara cevap aranmıştır. Metinde, Anadolu Ortaçağının ve takip eden dönemlerin kendine özgü koşullarında oluşan zâviye ve derbendler ile kemer köprüler; şekillendikleri ekonomik ve sosyo-kültürel, ortam ile mimari özelliklerinin beraber aktarılması bir yöntem kurgusu olarak ele alınmıştır. Ancak, tekke ve zaviyelerden söz ederken, konuya sosyo-kültürel perspektiften yaklaşılarak, mimarlık ve sanat tarihi projeksiyonuna öncelik verilmiş, Ortaçağ Türk toplumdaki İslâm odaklı toplumsal/dinsel örgütlenmeler ve özellikle İslamî alt felsefelerin gelişim ilişkisi konu edilmemiştir. Özellikle, Doğu Karadeniz’in 15. yüzyılda fethiyle birlikte bu coğrafyadaki derin vadilerde oluşan yerleşik yaşam kültürü ve bu yaşam deneyimlerinin en önemli anıtsal ürünlerinden olan kemer köprülerin tarihi belge ve bulgulara yansıyan takibi yapılarak günümüze ulaşan örneklerle bağlantıları kurulmaya çalışılmıştır. Diğer bir deyişle, önemli bir kültür varlığı ve maddi miras olan bu yapıların kuşaktan kuşağa aktarılması hakkındaki yaşayan mimarlık hafızası, tarihi arka planda ele alınarak anlatılmaya çalışılmıştır.

Çalışmada, Doğu Karadeniz’deki Mezgit (Merlangius merlangus) popülasyonunun bazı temel parametrelerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Mart 2017- Şubat 2018 tarihleri arasında yapılan 12 aylık örneklemede elde edilen ve incelenen 1579 adet mezgit balığının boylarının 7,5 cm ile 32,6 cm arasında dağılım gösterdiği ve ortalama boyun 14,49±2,85 cm olduğu, ağırlıklarının ise 2,68 g ile 279,58 g arasında dağılım gösterdiği ve ortalama ağırlığın 26,05±20,95 g olduğu bulunmuştur. Boy-ağırlık ilişkisi W=0,0046*L3,173 olarak saptanmıştır. Cinsiyet oranı (dişi/erkek) 1,31:1 ve yapılan χ2 testi sonucu farkın önemli olduğu tespit edilmiştir. Yaş dağılımı 0-VIII arasında, büyüme parametreleri L∞=31,87 cm, K=0,130, t0=-3,071, W∞=271,01 g ve Ø'=2,123 olarak belirlenmiştir. Toplam örneklerde ilk eşeysel olgunluk boyu (L50=13,19 cm) olarak hesaplanmıştır. Elde edilen veriler ışığında Doğu Karadeniz mezgit stoklarının sürdürülebilirliğini olumsuz yönde etkileyen bir avcılık söz konusu olduğu görülmüştür. In this study, it is aimed to determine some basic parameters of the whiting (Merlangius merlangus) population in the Eastern Black Sea. As a result of 12 months sampling conducted between March 2017 and February 2018, a total of 1579 whiting were examined and their lengths ranged between 7.5 cm and 32.6 cm and the mean length was 14.49 ± 2.85 cm and their weights ranged between 2.68 g and 279.58 g, the mean weight was 26.05 ± 20.95 g. Length-weight relationship was found W=0,0046*L3,173. While the sex ratio (female/male) was found to be 1,31: 1, because of the chi-square test the difference was found to be significant. Age distribution was between 0 and VIII, growth parameters were determined as L∞=31,87 cm, K=0,130, t0=-3,071, W∞=271,01 g and Ø'=2,123, respectively. The first sexual maturity length of total samples (L50) was calculated as 13.19 cm. In the light of the data obtained, it has been observed that there is a catch that negatively affects the sustainability of Eastern Black Sea whiting stocks.

The aim of this study was to evaluate the stations selected from the provinces in the Eastern Black Sea region (Artvin, Rize, Trabzon), Turkey in terms of some physicochemical parameters and heavy metals. A total of 27 stations were selected from these rivers and their tributaries feeding the Black Sea, and sampling was carried out in 2019-2020 depending on the land conditions. Temperature, dissolved oxygen, pH, electrical conductivity, and total dissolved solids parameters were measured with a HQ 40 D brand water measuring device. For heavy metal analysis, services were purchased from the Sinop University Central Research Laboratory (SUBİTAM). As a result of the analyses made, it was determined that all stations had a very high concentration in terms of Al and some stations in terms of Cd. Furthermore, it was observed that almost all of the stations showed high quality water characteristics in terms of Mn, Zn, Pb, Ni, Fe, Cu. It has been determined that physicochemical parameters varied depending on factors such as seasonal temperatures, land structure, slope, precipitation rate, and parameters, except pH showed 1st class water characteristics according to the limits determined in the legislation. This study suggests that the pollution in this region is not at a high level and that it has suitable water conditions for life in terms of the parameters examined. Bu çalışmanın amacı, Doğu Karadeniz bölgesinde bulunan illerden (Artvin, Rize, Trabzon) seçilen istasyonların bazı fizikokimyasal parametreler ve ağır metaller bakımından değerlendirilmesini sağlamaktır. Karadeniz’i besleyen bu akarsular ve kollarından toplamda 27 istasyon seçilmiş ve 2019-2020 yıllarında arazi şartlarına bağlı olarak örnekleme yapılmıştır. Sıcaklık, çözünmüş oksijen, pH, elektriksel iletkenlik, toplam çözünmüş katı madde parametreleri HQ 40 D marka su ölçüm cihazı ile ölçülmüştür. Ağır metal analizleri için SUBİTAM’dan hizmet alımı yapılmıştır. Yapılan analizler sonucu, Al bakımından tüm istasyonların, Cd bakımından ise bazı istasyonların oldukça yüksek konsantrasyona sahip olduğu tespit edilmiştir. Mn, Zn, Pb, Ni, Fe, Cu bakımından istasyonların hemen hemen hepsinin yüksek kaliteli su özelliği gösterdiği görülmüştür. Fizikokimyasal parametrelerin mevsim sıcaklıkları, arazi yapısı, eğim, yağış oranı gibi faktörlere bağlı olarak değiştiği, pH dışındaki ölçümlerin mevzuatta belirlenen sınırlara göre 1. Sınıf su özelliği gösterdiği tespit edilmiştir. Çalışma sonuçları bu bölgede kirliliğin yüksek seviyede olmadığını, incelenen parametreler açısından canlı yaşamı için uygun su özelliğine sahip olduğunu göstermiştir.

This study was carried out in order to determine some biological characteristics of the fish species of Spicara flexuosa, which is distributed on the Eastern Black Sea coast, and to contribute to the management of the picarel in all the seas of our country. Between October 2015 and September 2016, 599 fish samples were obtained and examined in the laboratory. It was determined that the examined individuals were distributed between the ages of I-VII which 31.22% of the population was male and 68.78% was female. The minimum-maximum total length values of the samples were between 8.7 and 21.8 cm; and the weight values ranged from 7.1 to 129.94 g. It has been determined that the mean total length of males is statistically different from that of females (P

Birinci Dünya Savaşı yıllarında, Rumların çoğu, Osmanlı Devleti’nin yanında yer almamış, bölgeyi işgale girişen Çarlık Rusya kuvvetiyle işbirliği yapan Pontus Rum çeteleri, bağımsızlık için silahlanmışlardır. 18 Nisan 1916’da Trabzon’a giren Ruslar, başlarında metropolit ve papazları olan Rum ve Ermeniler tarafından sevinçle karşılanmışlardır. Bu işgalle birlikte Pontusçu Rum çeteleri ve Ermenilerin Trabzon ve çevresindeki mezalimleri başlamıştır. Gümüşhane halkı bu dönemde katliama tabi tutulmuş, zulme uğramış, bölgenin Batısındaki şehirlere göç etmiş, ekonomik yönden güçsüz ve fakir hale düşmüştür.Mondros Mütarekesi’ni takiben, Rum Pontus çalışmaları canlandırılmıştır. İtilaf devletlerinin Doğu Karadeniz bölgesine gönderdikleri subayları ve Yunanlılar, yöre Rumlarını desteklemişlerdir. Orta ve Doğu Karadeniz kıyıları Rusya’dan gelen silahlı Rum göçmenlerle dolmuştur. Genel Af ile hapisten tahliye edilen ve dağdan inen Pontus çetecileri, İngiliz subaylarının izniyle silahla dolaşmış, Müslüman halka karşı baskın, soygun, zulüm ve cinayetlerini arttırmışlardır. Cumhuriyetin ilanından günümüze kadarki yakın dönemde, Yunanistan ve Rumlar, Ermeni soykırım iddiası ile yakın dönemdeki Kürt Sorunu öne çıkarıp bağlantı kurarak, soykırımı tanıması ve tazminat ödemesini talep ettikleri Türkiye’nin, bu soykırımı tanımaması halinde AB’ye kabul edilmemesi yönünde, Avrupa Parlamentosu, İngiltere, Almanya, Moskova’da sergiler düzenlemiş ve Avrupa ülkelerinde propagandalar yapmışlardır. Doğu Karadeniz’de Rum nüfus sayısı çok abartılmıştır. Avrupa ve Amerika’daki sürekli Türkiye’yi suçlayan Pontusçu çalışmalar yanında; asıl önemlisi ve dikkati çeken nokta Doğu Karadeniz’deki çocuk ve genç nüfus başta olmak Türkiye’deki Türkleri kendilerinden şüpheye düşürecek ölçüde, aslında Rum oldukları yalanına inandırmak yönündeki Pontus Rum faaliyetleridir., During the First World War, most of the Greek Cypriots did not stand by the Ottoman Empire, but the Pontus Greek gangs, which cooperated with the Tsarist Russian forces that invaded the region, were armed for independence. The Russians entered Trabzon on April 18, 1916 and were greeted with joy by the Greeks and Armenians, who had metropolitan and pastors at the beginning. With this occupation, the Pontusian Greek gangs and the atrocities of the Armenians in and around Trabzon started. The people of Gumushane were massacred, persecuted, migrated to the cities in the West of the region and became economically weak and poor.Following the Armistice of Mudros, Greek Pontus works were revived. The officers sent to the Eastern Black Sea region by the entente states and the Greeks of the region. Central and Eastern Black Sea coasts are filled with armed Greek immigrants from Russia. Pontus gangs, who prison with Amnesty and descended from the mountains, went with guns with the permission of British officers and increased their raids, robberies, cruelty and murders against the Muslim people.So that in the near future to present the proclamation of the Republic, Greece and Greeks, establishing Armenian genocide allegations with close removing lead the Kurdish Question in the period connections, to recognize the genocide and Turkey, where they demanded the payment of compensation, this genocide towards the adoption of the EU in case of non-recognition, the Europe Parliament, England Organized exhibitions in Germany, Moscow and made propaganda in European countries. The number of Greek populations in the Eastern Black Sea region has been exaggerated. Besides constantly accusing Turkey Pontists studies in Europe and America; The important point worthy of attention and especially children and young people in the eastern Black Sea region of Turkey to the extent that discredit themselves in Turkey, the fact that they lie on the Pontic Greeks are Greeks activities to make believe.

Bu çalışmada, Doğu Karadeniz Bölgesi'nde Trabzon, Rize ve Artvin illerinde belirlenen toplam 14 istasyondan toplanan toprak, karayemiş Cherry laurel (Laurocerasus officinalis.) meyvesi ve karayemiş yaprağı örneklerinde bazı ağır metallerin konsantrasyonları (Mn, Fe, Cu, Zn ve Pb) EDXRF spektrometresi (Epsilon5, PANalytical, Almelo, the Netherlands) ile belirlenmiştir. Toprak örneklerinde ortalama konsantrasyon değerleri Mn, Fe, Cu, Zn ve Pb için en yüksek Rize ilinde gözlemlenmiştir. Meyve örneklerinde ortalama konsantrasyon değerleri Mn için Rize ilinde en yüksek, Cu için Artvin ilinde en yüksek ve Fe, Zn, Pb için ise en yüksek Trabzon ilinde gözlemlenmiştir. Yaprak örneklerinde ortalama konsantrasyon değerleri Mn, Zn ve Pb için Rize ilinde en yüksek, Fe ve Cu için ise en yüksek Artvin ilinde gözlemlenmiştir. Meyve ve yaprak örneklerinde metal transfer faktörü (MTF) değerleri hesaplanmış ve toprak örneklerinde ağır metallerin kirlilik kaynaklarını belirlemek için Temel Bileşenler Analizi (PCA) uygulanmıştır. Buna ilaveten, meyve örneklerinde ölçülen ağır metal konsantrasyon sonuçlarından tüketime bağlı olarak insanlar tarafından tahmini günlük metal alım değerleri (GA) ve sağlık riski indeksi (SRİ) değerleri hesaplanmıştır. Tahmin edilen günlük alım değerlerinin USEPA tarafından tavsiye edilen limit referans doz değerlerinden düşük olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, meyve örnekleri tüketiminden kaynaklı sağlık riski indeksi değerleri tüm metaller için 1'in (SRİ

In this study, behavior and migration processes of rare earth elements (REEs) were determined in the thermal and cold waters of the geothermal fields in the Eastern Black Sea Region. The temperatures of the geothermal waters are between the range of 38 and 60 degrees C. The water types are Na-Ca-SO4 for Sarmasik (Ordu) field, Na-Ca-HCO3 for Ikizdere (Rize) field, Na-Ca-CO3-SO4, for Ayder (Rize) field and Na-HCO3-Cl for Savsat (Artvin) field. All geothermal fields are in alkaline geothermal character (pH: 7-9.3) and have very low REE + Y concentrations, slightly significant Ce contens and significantly positive Eu anomalies (except for Ayder geothermal field). REE+Y content, fractionation and positive Eu anomalies of the investigated water are controlled by water/rock ratio, pH and minerals in the host rocks. According to the thermodynamic calculations, it was determined that the mobility of the REEs in geothermal fields were mainly controlled by Ln(3+), LnOH(2+), LnCl(2+), Ln(SO4)(2)(-), LnSO(4)(+), LnHCO(3)(2+), Ln(CO3)(2)(-) and LnCO(3)(+) complexes.

WOS: 000400537300004 Mediterranean fruit fly, Ceratitis capitata (Wiedemann, 1824) (Diptera, Tephritidae), an important fruit pest, is not expected to expand its range under current climatic conditions with an exception of the Black Sea coasts that was hypothesized to be suitable for C. capitata invasion. After finding a C. capitata-infested mandarin in western Black Sea Region of Turkey, we tested this hypothesis. We first used ecological niche modeling approach to determine suitable places for C. capitata survival in Turkey; and then visited eastern Black Sea region of Turkey where the model predicted to be suitable. For the model, we collected fruit samples from 49 localities in southern and western Turkey, where C. capitata presence has already been known, and one locality from northern Turkey, where its presence has not been known, in November 2014 and 2015 and transferred them to laboratory to observe adult emergence. Ceratitis capitata adults emerged from 44 localities. These localities were used as the presence data for the model. After obtaining the model results, we visited eastern Black Sea Region, and collected fruit samples from 11 different localities, and transferred them to laboratory to observe adult emergence. In total, 49 C. capitata adults emerged. Thus, presence of C. capitata was shown in the eastern Black Sea for the first time. The model also predicted that suitable areas in the Black Sea basin for C. capitata survival tend to expand in future.

Bu çalışma, Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki İzmarit (Spicara flexuosa, Rafinesque 1810) balığının besin kompozisyonun aylık olarak değişiminin belirlenmesi için yürütülmüştür. Örnekleme Rize ili ve Artvin ilinin Hopa ilçesi arasında kalan kıyısal bölgede yapılmış ve yerel balıkçılara ağ attırılarak örnekler temin edilmiştir. Çalışmada aylık olarak biyokimyasal (kuru madde, ham kül, ham protein, ham yağ), yağ asidi ve aminoasit kompozisyonu analizleri yürütülmüştür. Yüzde net et verimi en yüksek % 35,33 ile Kasım ayında, en düşük ise % 33,14 ile Haziran ayında tespit edilmiştir. Yüzde kuru madde değeri en yüksek değer % 29,93 ile Nisan, en düşük ise % 24,19 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Örneklerin % ham protein miktarları en yüksek % 19,57 ile Kasım ayında, en düşük ise % 18,27 ile Temmuz ayında, % ham yağ değerleri ise en yüksek % 9,82 ile Nisan, en düşük ise % 4,71 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Toplam esansiyel amino asit (?EAA) miktarlarına göre en yüksek değer Nisan (10885 mg/ 100g), en düşük değer ise Ekim ayında (7940 mg/ 100g) bulunmuştur. Toplam esansiyel olmayan amino asit (?NEAA) miktarlarında ise en yüksek Mayıs (10875 mg/ 100 g), en düşük ise Ekim ayında (7230 mg/ 100 g) tespit edilmiştir. Toplam doymuş yağ asidi (?DYA) miktarı en yüksek Eylül (% 33,35), en düşük ise Temmuz (% 29,20) ayında, toplam tekli doymamış yağ asidi (?TDYA) miktarı en yüksek Temmuz (% 37,15), en düşük ise Şubat ayında (% 28,48) bulunmuştur. Örneklerdeki en yüksek toplam çoklu doymamış yağ asidi (?ÇDYA) miktarı % 29,62 ile Nisan, en düşük ise Haziran ayında (% 23,57) tespit edilmiştir. İzmarit balığının temel besin, amino asit ve yağ asitleri kompozisyonu üzerine aylık ve buna bağlı olarak mevsimsel değişiklilerin etkileri olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Spicara flexuosa, amino asit, yağ asidi, Mevsimler, Doğu Karadeniz. Bu çalışma, Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki İzmarit (Spicara flexuosa, Rafinesque 1810) balığının besin kompozisyonun aylık olarak değişiminin belirlenmesi için yürütülmüştür. Örnekleme Rize ili ve Artvin ilinin Hopa ilçesi arasında kalan kıyısal bölgede yapılmış ve yerel balıkçılara ağ attırılarak örnekler temin edilmiştir. Çalışmada aylık olarak biyokimyasal (kuru madde, ham kül, ham protein, ham yağ), yağ asidi ve aminoasit kompozisyonu analizleri yürütülmüştür. Yüzde net et verimi en yüksek % 35,33 ile Kasım ayında, en düşük ise % 33,14 ile Haziran ayında tespit edilmiştir. Yüzde kuru madde değeri en yüksek değer % 29,93 ile Nisan, en düşük ise % 24,19 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Örneklerin % ham protein miktarları en yüksek % 19,57 ile Kasım ayında, en düşük ise % 18,27 ile Temmuz ayında, % ham yağ değerleri ise en yüksek % 9,82 ile Nisan, en düşük ise % 4,71 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Toplam esansiyel amino asit (?EAA) miktarlarına göre en yüksek değer Nisan (10885 mg/ 100g), en düşük değer ise Ekim ayında (7940 mg/ 100g) bulunmuştur. Toplam esansiyel olmayan amino asit (?NEAA) miktarlarında ise en yüksek Mayıs (10875 mg/ 100 g), en düşük ise Ekim ayında (7230 mg/ 100 g) tespit edilmiştir. Toplam doymuş yağ asidi (?DYA) miktarı en yüksek Eylül (% 33,35), en düşük ise Temmuz (% 29,20) ayında, toplam tekli doymamış yağ asidi (?TDYA) miktarı en yüksek Temmuz (% 37,15), en düşük ise Şubat ayında (% 28,48) bulunmuştur. Örneklerdeki en yüksek toplam çoklu doymamış yağ asidi (?ÇDYA) miktarı % 29,62 ile Nisan, en düşük ise Haziran ayında (% 23,57) tespit edilmiştir. İzmarit balığının temel besin, amino asit ve yağ asitleri kompozisyonu üzerine aylık ve buna bağlı olarak mevsimsel değişiklilerin etkileri olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Spicara flexuosa, amino asit, yağ asidi, Mevsimler, Doğu KaradenizBu çalışma, Doğu Karadeniz Bölgesi'ndeki İzmarit (Spicara flexuosa, Rafinesque 1810) balığının besin kompozisyonun aylık olarak değişiminin belirlenmesi için yürütülmüştür. Örnekleme Rize ili ve Artvin ilinin Hopa ilçesi arasında kalan kıyısal bölgede yapılmış ve yerel balıkçılara ağ attırılarak örnekler temin edilmiştir. Çalışmada aylık olarak biyokimyasal (kuru madde, ham kül, ham protein, ham yağ), yağ asidi ve aminoasit kompozisyonu analizleri yürütülmüştür. Yüzde net et verimi en yüksek % 35,33 ile Kasım ayında, en düşük ise % 33,14 ile Haziran ayında tespit edilmiştir. Yüzde kuru madde değeri en yüksek değer % 29,93 ile Nisan, en düşük ise % 24,19 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Örneklerin % ham protein miktarları en yüksek % 19,57 ile Kasım ayında, en düşük ise % 18,27 ile Temmuz ayında, % ham yağ değerleri ise en yüksek % 9,82 ile Nisan, en düşük ise % 4,71 ile Temmuz ayında tespit edilmiştir. Toplam esansiyel amino asit (?EAA) miktarlarına göre en yüksek değer Nisan (10885 mg/ 100g), en düşük değer ise Ekim ayında (7940 mg/ 100g) bulunmuştur. Toplam esansiyel olmayan amino asit (?NEAA) miktarlarında ise en yüksek Mayıs (10875 mg/ 100 g), en düşük ise Ekim ayında (7230 mg/ 100 g) tespit edilmiştir. Toplam doymuş yağ asidi (?DYA) miktarı en yüksek Eylül (% 33,35), en düşük ise Temmuz (% 29,20) ayında, toplam tekli doymamış yağ asidi (?TDYA) miktarı en yüksek Temmuz (% 37,15), en düşük ise Şubat ayında (% 28,48) bulunmuştur. Örneklerdeki en yüksek toplam çoklu doymamış yağ asidi (?ÇDYA) miktarı % 29,62 ile Nisan, en düşük ise Haziran ayında (% 23,57) tespit edilmiştir. İzmarit balığının temel besin, amino asit ve yağ asitleri kompozisyonu üzerine aylık ve buna bağlı olarak mevsimsel değişiklilerin etkileri olduğu belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Spicara flexuosa, amino asit, yağ asidi, Mevsimler, Doğu Karadeniz.This study was conducted to investigate the monthly changes in nutritional composition of picarel (Spicara flexuosa, Rafinesque 1810) in Eastern Black Sea. Sampling was done coast of Artvin and Rize and the samples were obtained from local fishermen nets. Monthly analysis of biochemical composition (dry matter, cude ash, crude protein, and crude lipid), fatty acids and amino acids compositions were done. Meat yield was calculated as maximum (35.33% ) in November and minimum (33.14 %) in June. Maximum dry matter (29.93%) was obtained in April and minimum (24.19%) in July. Maximum crude protein content (19.57 %) of samples was determined in November and minimum (18.27%) in July. Crude lipid content was maximum (9.82%) in April and minimum. (4.71%) in July. Total essential amino acid (?EAA) value was calculated as maximum (10885 mg/ 100g), in April and minimum (7940 mg/ 100g) in October. Total non-essential amino acid (?NEAA) value was determined as maximum (10875 mg/ 100 g) in May and minimum (7230 mg/ 100 g) in October. Among fatty acids; maximum total saturated fatty acids (?SFA) was found (33.35%), in September and minimum (29.20%) in July. In the case of monoansaturated fatty acids,( ?MUFA) it was maximum (37.15%), in July and minimum (28.48%) in February. Highest polyunsaturated fatty acids (?PUFA) was determined (29.62%) in April and lowest (23.57%) in June. It was concluded that the monthly and seasonal changes are affedted on the biochemical composition, amino acid and fatty acids composition of picarel. Keywords: Spicara flexuosa, amino acid, fatty acid, Seasons, Eastern Black Sea

Türkiye'nin Doğu Karadeniz sahası, coğrafi koşulların etkisiyle birçok liman ve iskeleye sahiptir. Bu bölge 1461'de Fatih Sultan Mehmed'in Trabzon'u fethiyle beraber Osmanlı idaresine girmiştir. Bu tarihten sonra Karadeniz bir Türk Gölü haline getirilmiş ve bölgede ticarete uzun bir süre sadece Türk gemileriyle yapılabilmiştir. 1774 Küçük Kaynarca Antlaşmasına kadar süren bu dönem, bu tarihte Rusya'nın Karadeniz'de ticaret izni almasıyla bozulmaya başlamıştır. Ruslardan sonra Avusturya, İngiltere ve Fransa da kendi gemileriyle Karadeniz'de ticaret izni almıştır. Dönemin büyük Avrupa devletlerini takiben İspanya, Hollanda, İsveç vb. devletler de Karadeniz'de ticaret yapmak için ahitname almayı başarmışlardır. Bu tarihten sonra bölge limanlarında büyük bir ticari hareketlilik başlamıştır. Özellikle 1829 Edirne Antlaşmasından sonra Karadeniz'in bütün devletlerin ticaret gemilerine kayıtsız şartsız açılmasıyla bu ticaret daha da artmış bölgede Trabzon, Giresun ve Rize gibi büyük limanların yanında iskele diyebileceğimiz Tirebolu, Akçaabat, Sürmene ve Hopa gibi yerlerde de bir ticaret hacmi oluşmuştur. Doğu Karadeniz liman ticaretindeki en önemli noktalardan biri de bu bölge İran'ın dış dünyaya açılan kapısı konumundaydı. İran mallar Trabzon limanı üzerinden ihraç ediliyor ayrıca İran'a gidecek birçok ithal mal da Trabzon limanına geliyordu. Bu çalışma, 19. yüzyılda özellikle 1830 tarihinden sonra bu bölgedeki liman ve iskelelerdeki ticari faaliyetleri açıklamaya çalışan bir incelemedir. Eastern Black Sea region has many ports and piers thanks to geographical conditions. This region became a part of Ottoman Empire with conquest of Trabzon by Fatih Sultan Mehmed in 1461. After the conquest, Black Sea became a `Turkish Lake` and merchandising was carried out only by Turkish ships for a long time. This perioad lasted until the Treaty of Kucuk Kaynarca in 1774, when Russia got permission for merchandising in Black Sea. Following Russia; Austria, England and France got their permission for merchandising in Black Sea. After the big European countries, other states like Spain, Netherland and Sweeden managed to get their treaty for this region. With all these happening, the merchandisingin region went intense levels. Especially after the Edirne Treaty in 1829, Black Sea was opened to the ships off all countries and merchandising increased substantially not only in big ports ot Trabzon, Giresun, Rize but also in piers of Tirebolu, Akçaabat, Sürmene and Hopa. One of the most vital point of Eastern Black sea region is that was the key point of Iran opening to outer world. Export and import of Iran were carried through Trabzon. This study is an analysis that focuses on the commercial activities in ports and piers of this region in 19th century especialy after 1830. 192

Sea snail samples were collected sea sonally [Summer (July), Winter (February), Fall (November) and Spring (May)] from 12 stations located at the seaside of Artvin, Rize, Trabzon and Giresun in the Eastern Black Sea Region. The heavy metal concentrations of the samples were determined by EDXRF spectrometer (Epsilon5, PANalytical, Almelo, the Netherlands). From the results of heavy metal analyzes of all samples it was tried to determine the elemental concentrations of Cr, Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, As, Cd and Pb. The Cr concentration in the soft tissues of sea snail was the highest with 339 µgg-1 in November at T1 station and the lowest with 27 µgg-1in May at R1 station. Mn concentration in the soft tissues of sea snail was the highest with 1397 µgg-1in February at A2 station and the lowest with 87 µgg-1in November at A1 station. The Fe concentration in the soft tissues of sea snail was observed the highest with 26287 µgg-1 in February at T1 station and the lowest with 3313 µgg-1 in February at R3 station. The highest Ni in the soft tissues of sea snail concentration was determined as 82 µgg-1in February at A2 station while the lowest was 5,04 µgg-1in February at R3 station. The Cu concentration in the soft tissue of the sea snail was observed 2874 µgg-1 as the highest in May at T4 station and the lowest as 373 µgg-1in November at G1 station. The highest Zn concentration in the soft tissue of the sea snail was determined as 2068 µgg-1 in November at T2 station and the lowest was as 689 µgg-1in February at T3 station. The As concentration of the soft tissue of the sea snail was the highest in May at T4 station with 374 µgg-1while it was the lowest in May at T2 station with 80 µgg-1. The highest Cd concentration in the soft tissue of the sea snail was determined as 123 µgg-1 in July at G2 station and the lowest was as 10 µgg-1in May at T2 station. The highest Pb concentration in the soft tissue was 695 µgg-1in November at T2 station while the lowest was 32 µgg-1in February at T4 station. According to the results of the heavy metals, it is easily argued that the environmental pollution is sources anthropologic means human sourced. Also results show several industrial activities trigger the pollution. 2016, 83

In this research, a preliminary study was carried out in January and February 2014 to determine the fecundity of the whiting species in Tirebolu, Eastern Black Sea. After the total length (cm) and weight (0.01 g) of the 70 fish specimens were measured in the laboratory, they were dissected for sex determination. Using the 20 ovaries at the third and fourth maturation stages, 3 sub-samples which is 2-5% of the total ovary weight (from the anterior, median and posterior parts of the ovary) were taken from each ovary to determine the fecundity, and hydrated oocytes were counted with gravimetric method. Total fecundity, total oocytes number in the ovary were computed with the formula F=(n×G)/g. The total length-weight values were 12.6-23.3 cm (mean 17.08±2.12) and 15.59-95.72 g (mean 41.07 ± 16.75), respectively, and total length-weight relationship was computed as W=0.0073L3.024 (R2=0.94) for the 70 fishes evaluated. Fecundity was computed as 3.247-30.534 (mean: 10.139±6.953) eggs and a linear relationship between fecundity and total length was calculated as F=0.0186L4.5631 (R2=0.70). In conclusion, the fecundity results of this prelaminar study were compared with similar studies on the whiting species from Black Sea and other seas.

Coskuncelebi, Kamil/0000-0001-5713-6628; WOS: 000269432000027 PubMed: 19549551 The Eastern Black Sea Region of Turkey is one of the main hazelnut producers in Turkey and in the world. Since this region was contaminated by the Chernobyl accident in 1986, a comprehensive study was planned and carried out to determine the radioactivity level in hazelnut growing region. The dose due to consumption of hazelnut by the public was estimated and it was shown that this dose imposes no threat to human health. In addition, heavy metal analysis was performed in the samples and the amount of Cr, Mn, Fe, Ni, Cu, Zn, and Pb were also detected. The results showed that the concentrations of heavy metal are below the daily intake recommended by the international organizations. (C) 2009 Elsevier Ltd. All rights reserved.

The Black Sea towns in the second volume of Seyahatname are the essence of our work. The aim of the thesis is to determine how these towns have changed and developed from the 17th century to our day and to do this detection based on Evliya Çelebi's Seyehatname. In order to evaluate Evliya Çelebi's Seyehatname, we detected the works written on The Black Sea; We benefited from provincial archive and libraries and also we benefited from research, in situ observations, detection and comparison, repair of text methods. Moreover, when, it was necessary, we used provincial yearbooks and official websites of municipalities. Evliya There are many places left blank and it was shown as (...) . We carried out the repair of textbooks by making on -site observations and by establishing contact with official institutions. We took the language of the period, grammar features, the writer's vocabulary and composition and phonetic features of Turkish language into account. At the begining of our work, we wrote the history and geography of Black Sea towns by benefiting from sources. We summarizied the the administrative structure of Trabzon uder the title of the Administrative Structure of 17th century. We specified the Evliya Çelebi's road on the map. We stated the settlements he saw by dot. We analyzed Trabzon according to Yücel Dağlı's city investigation plan. Our city analysing method is stated in following paragraph. Firstly, we gave Evliya Çelebi's Seyehatname's transcription text. Then, we translated it into modern Turkish. The left blank parts were filled by the method of repair of textbooks Evliya Çelebi tarafından boş bırakılan yerleri metin tamiri yöntemi ile doldurup, and we investigated the accuracy of the information given in the text. Finally, we wrote the current states of cities in Seyehatname which we discussed.

This study was carried on the screw withdrawal resistance of stem wood material of Fagus orientalis Lipsky., Alnus glitunosa subsp. barbata (C.A.Mey) Yalt., Castenea sativa Mill., Picea orientalis (L.) Link., and Pinus sylvestris L. The wood samples of these tree species were collected from forest districts in Gümüshane, Trabzon and Artvin. Tests were carried out according to the TS 6094 and ASTM-D 143 and ASTM-D 1761 on 60 samples of each one of the tree species. Half of the samples were 12 % and the other half were 30 % moisture contents. The dimensions of wood materials on which the tests carried out are 50 x 50 x 150 mm. Screws used for withdrawal tests were 4.5 mm in diameter and 40 mm in length. Two screws were inserted into lead holes at right angles on the tangential surface, 26 mm penetration. The results showed that the highest screw withdrawal resistance was found for oriental beech among the five tree species. The order of screw withdrawal resistance from the higher to the lower was found as fallows; alder, chesnut, pine, spruce. In regards to moisture effects, the screw withdrawal resistance were found higher at 12 % moisture content.

Dünyada olduğu gibi Türkiye’de de bölgesel dengesizlikler önemli birsorundur. Türkiye’nin batısı doğusuna göre daha çok gelişmiştir. Bunun temelnedenleri, yatırım eksikliği ve jeomorfolojik yapıdır. Doğu Karadeniz işgücüistatistikleri açısından Türkiye ortalamasının üstünde yer alsa da son yıllardaistihdam oranının düştüğü görülmektedir. Bölgedeki nüfus artış hızı, istihdamartış hızının üstünde yer alır. Bu durum, ileriki dönemlerde sorunoluşturabilmektedir.&nbsp, Regional disparities are a major problemin Turkey as the World. West of Turkey is more developed than the east.The mainreasons are lack of investment and geomorphological structure. Although EasternBlack Sea is situated above the average of Turkey in terms of labor forcestatistics, it is seen that the employment rate dropped in recent years.Population growth rates in the region, located on the employment growthrate.This issue can create problems in the future., Dünyada olduğu gibi Türkiye’de debölgesel dengesizlikler önemli bir sorundur. Türkiye’nin batısı doğusuna göredaha çok gelişmiştir. Bunun temel nedenleri, yatırım eksikliği ve jeomorfolojikyapıdır. Doğu Karadeniz işgücü istatistikleri açısından Türkiye ortalamasınınüstünde yer alsa da son yıllarda istihdam oranının düştüğü görülmektedir.Bölgedeki nüfus artış hızı, istihdam artış hızının üstünde yer alır. Bu durum,ileriki dönemlerde sorun oluşturabilmektedir.

Tez (Yüksek Lisans) -- İstanbul Teknik Üniversitesi, Fen Bilimleri Enstitüsü, 2012, Thesis (M.Sc.) -- İstanbul Technical University, Institute of Science and Technology, 2012, Doğu Karadeniz doğası, kültürü ve mimarisi ile özellikli bir yaşam çevresidir. Bu özellikli coğrafyaya ait geleneksel mimari miras, koruma çalışmalarının yetersizliği, koruma bilincinin oluşmamış olması ve değişen yaşam koşulları karşısında hızla yitirilmektedir. Rize’nin Fındıklı ilçesinde bulunan Aydınoğlu Evi ve serenderi, yapım tekniği ve mimari özellikleriyle Doğu Karadeniz kırsal mimarisinin tipik bir örneğidir. Eğimli bir arazide çay bahçeleriyle sınırlanan yapı hemen yanında bulunan serenderi ve su kuyusu ile birlikte özgünlüğünü büyük ölçüde koruyarak günümüze ulaşmıştır. Tez çalışmaları kapsamında çalışılan mimari kültürün ne gibi şartlarda oluştuğunu anlamak için Doğu Karadeniz tarihçesi, coğrafi özellikleri, iklim ve topoğrafik özellikleri, sosyo-kültürel ve ekonomik yapısıyla incelenmiştir. Yapının günümüzdeki durumu rölöve çizimleri, fotoğraflar, hasar, malzeme ve dönem analizleriyle ayrıntılı olarak belgelenmiş, Doğu karadeniz kırsal mimari geleneği; yerleşim düzeni, plan özellikleri, yapım teknikleri ve malzeme başlıkları altında incelenemiştir. Yapının özgün durumunu yansıtan restitüsyon önerisi ve restorasyon projesi hazırlanmış ve böylece günümüzde sayıları giderek azalan Doğu Karadeniz kırsal mimarisi örneklerinden biri olan Aydınoğlu Evi’nin gelecek nesillere tarihi bir belge olarak aktarılması sağlanmıştır. Bu çalışma kapsamında getirilen koruma önerileri; bölgedeki koruma çalışmalarına bir örnek oluşturacak ve aynı zamanda bölge mimarisi hakkındaki literature de katkı sağlanmıştır., Eastern Black Sea is a featured life environment with its nature, culture and architecture. The vernacular architectural heritage belongs this featured geography, has been losing quickly due to lack of conservation studies, not consisting of conservation awareness and changing life conditions. Aydınoğlu House and its store house(serender in local terminology) which located in Rize-Fındıklı, is one of the typical example of Eastern Black Sea rural architecture. The building bordered with tea plants in a sloping terrain has preserved its authenticity highly with its store house and water well since nowadays. Within the studies of the thesis history, geography, climate, topographic features, socio-cultural and economical conditions of Eastern Black Sea region researched for understanding how this architectural culture created in which conditions. The present state of the building would be documented detailly with survey drawings, photographs, chronological analysis, detorioration analysis and material analysis. The rural architectural tradition of Black Sea would be researched under the titles of settlement, construction techniques, plan and material properties during the thesis studies. Restitution proposal that showing the original state of the building would be formed as a result of analogical datas, structural traces, old photographs and interviews with the users of the building. The main aims of this study are transmitting Aydınoğlu house which is one of the example of the Black Sea rural architecture and making an example to the conservation studies in the region and contribute the literature about the vernacular architecture in the region., Yüksek Lisans, M.Sc.

International audience; An emerged, Quaternary, marine terrace sequence has been investigated near Trabzon, Turkey, along a 20-km-long stretch of the coast of the southeastern Black Sea. The sequence includes seven principal marine terraces. The terraces are frequently compound and include up to three second-order marine terraces. The upper shoreline angles of the main terraces were found at the following maximum elevations above mean sea level: 3 ± 0.5 m (TH), 12 ± 3 m (T1), 36 ± 2 m (T2), 79 ± 9 m (T3), 120 ± 3 m (T4), 138 ± 10 m (T5), and 260 ± 25 m (T6). Fossil bivalves and gastropods from the TH, T1, T2, and T3 deposits have been dated by Electron Spin Resonance (ESR). The results show that the ages of the deposits from the TH, T1, T2, and T3 terraces are 5.141 ± 0.294 ka, 124.8 ± 26.0 ka, 292.5 ± 49.8 ka, and 407.998 ± 67.475 ka, respectively. Consequently, we correlate TH, T1, T2, and T3 to marine isotope stage (MIS) 1, 5e, 9, and 11, which correspond to 5, 123, 321, and 400 ka highstands, respectively. Estimated uplift rates deduced from the elevations of T1, T2, and T3 are 0.07 ± 0.05, 0.10 ± 0.02, 0.17 ± 0.03 mm/y or m/ka. These results show nonsteady, long-term uplift rates. Extrapolation of the oldest uplift rate (i.e., determined on the highest dated terrace) shows that in the region of Trabzon, Turkey, coastal, positive, vertical deformations are recorded at 2 Ma, which corresponds to the extrapolated age of the highest terrace in the sequence. Comparison with other sequences on the Black Sea coast reveals a rather weak uplift in this zone, which can be considered significative for the recent uplift of the Eastern Pontides.

Widespread alteration in the Upper Cretaceous pyroclastic units of the Tirebolu (Giresun) area, NE Turkey, has resulted in significant occurrences of bentonite with economic potential. No detailed geological, mineralogical, or geochemical characterization of these occurrences has been carried out to date. The aim of this study was to describe the geological background, the mineralogical, chemical, and stable-isotope characteristics of the bentonite, and major aspects of their formation, e.g. type and source of low-temperature alteration, mass balance, chemical evolution of the smectites, and geochemistry of major and trace elements. The bentonite contains abundant smectite with occasional kaolinite and mordenite, volcanogenic feldspar, quartz, biotite, hornblende, glass shards, and pumice fragments, along with the diagenetic minerals, opal-CT, and, in some locations, calcite. X-ray diffraction patterns of the clay fractions exhibit characteristics of pure montmorillonite and beidellite-type smectite. Micromorphologically, the smectite exhibits a honeycomb texture, the kaolinite occurs in both vermiform and irregular platy forms, and the mordenite occurs in fibrous form. All of these minerals are edged with devitrified volcanic glass and resorbed feldspar. Chemically, the smectites are Ca-smectite. Geochemical data indicate that alteration of the pyroclastic units took place under suboxic and anoxic environmental conditions during bentonite formation. Field observations and mineralogical, geochemical, oxygen, and hydrogen isotopic data indicate that the alteration of feldspar and volcanic glass in the pyroclastics by mixed meteoric and sea water in a shallow marine environment under alkaline and acidic conditions, respectively, controlled by environmental Al, Ca, and Na concentrations, resulted in the formation of authigenic smectite, mordenite, and kaolinite. A large Ca content in the smectite originated from surrounding units, which resulted in high alkalinity; Mg originated from seawater.

WOS: 000272196100001, Six aphid species were determined as new records for Turkey aphid fauna from far Eastern Black Sea Region of Turkey, where no studies have been carried out related with aphids. These species are Adelges cooleyi, Adelges pectinatae, Aphis impatientis, Betulaphis quadrituberculata, Periphyllus aceris and Pterocallis albidus. With these new records, the total number of aphid species in Turkey comes up to 446, The findings of the presented study and other recent studies showed that a higher number of aphid species is expected in Turkey due to particular ecological, geographical, climatic, continental position and floristic features of Turkey., Turkish Scientific Council (TUBITAK), This study is supported by the Turkish Scientific Council (TUBITAK).

The aim of this study was to calculate the basic population parameters of Trachurus mediterraneus off the coast of the Eastern Black Sea. Average total length was estimated as 13.52 ± 1.884 cm for the entire population, 13.08 ± 1.594 cm for males, and 13.62 ± 1.804 for females. Average weight was 20.27 ± 8.819 g for the entire population, 18.65 ± 7.626 g for males, and 21.31 ± 9.184 g for females. Age of the fish ranged between 0 and 5 years. Length-weight, age-length, and age-weight relationships were estimated for the population, where W = 0.0089 × L2.9552; Lt = 26.09 (1 - e{-0.125(t + 4.002)}); and Wt = 136.56 (1 - e{-0.125(t + 4.002)}). Total mortality rates were Z = 3.73 year-1 and M = 0.29 year-1 for natural deaths, and F = 3.44 year-1 for fishing mortality., Bu araştırma ile Doğu Karadeniz kıyılarındaki istavrit (T. mediterraneus) balığı populasyonuna ilişkin bazı temel parametrelerin tahmin edilmesi amaçlanmıştır. Elde edilen tüm örneklerin ortalama boyu 13,52 ± 1,884 cm, erkek ve dişilerde sırasıyla 13,08 ± 1,594 cm, 13,62 ± 1,804 cm olarak hesaplanmıştır. Ortalama ağırlıklar örneklerin tümü için 20,27 ± 8,819 g, erkeklerde 18,65 ± 7,626 g, dişilerde 21,31 ± 9,184 g olarak tespit edilmiştir. İncelenen örneklerdeki balıklar, 0-V yaş arasında dağılım göstermiştir. Dişiler ve erkekler için de maksimum yaş V bulunmuştur. Boy-ağırlık ilişkisi, yaş-boy ve yaş-ağırlık ilişkileri cinsiyetlerine göre belirlenmiş olup, genel olarak sırasıyla W = 0,0089 × L 2,9552, Lt = 26,09(1 – e–0,125(t + 4,002)) ve Wt = 136,56 (1 – e –0,125(t + 4,002)) şeklindedir. GSİ değerlerinin ağustos ayında pik yaptığı belirlenmiştir. Anlık Toplam Ölüm Oranı (Z) 3,73 yıl–1, Anlık Doğal Ölüm Oranı (M) 0,29 yıl-1, Avcılık Ölüm Oranı (F) 3,44 yıl–1 olarak tespit edilmiştir.