Search

Με την κλιματική κρίση να επηρεάζει τις ζωές μας σε όλο και περισσότερους τομείς, πρακτικές υιοθέτησης βιώσιμων συμπεριφορών και καινοτόμων πρωτοβουλιών ολοένα και αυξάνονται. Πρόσφατες δράσεις και μεταρρυθμιστικές πολιτικές ανοίγουν το δρόμο, ώστε επιχειρήσεις, κυβερνητικοί φορείς και κοινωνία να είναι σε θέση να συμβάλλουν έμπρακτα στην ανάπτυξη στρατηγικών και στην απόκτηση υπεύθυνων συνειδήσεων και νοοτροπίας προς μια βιώσιμη μετάβαση, που θα έχει στο κέντρο της τη ζωή και τον άνθρωπο. Η παρούσα διπλωματική εργασία στηριζόμενη στην πρόσφατη βιβλιογραφία και στις τάσεις ενσωμάτωσης αειφόρων στρατηγικών από επιχειρήσεις συμπεριλαμβανομένων κι εκείνων του κλάδου της φιλοξενίας, αποσκοπεί στην ανάδειξη της σημασίας του όρου της βιωσιμότητας από τους διοικούντες εταιρειών και οργανισμών. Ταυτόχρονα στοχεύει στην ενημέρωση για το φαινόμενο της σπατάλης και απώλειας τροφίμων, δεδομένης και της περιορισμένης γνώσης πολιτών και εργαζομένων λόγω απουσίας στοιχειώδους προβολής κι εκπαίδευσης πάνω στο θέμα, σε όλα τα στάδια της εφοδιαστικής αλυσίδας, μια σπατάλη που εντοπίζεται σε πολύ υψηλά επίπεδα κυρίως στις κουζίνες σπιτιών κι εστιατορίων και συγκεκριμένα στο στάδιο της κατανάλωσης και της προετοιμασίας. Εξειδικεύοντας το ζήτημα της διαχείρισης των τροφίμων στον κλάδο των ξενοδοχείων, όροι που σχετίζονται με τη βιώσιμη καινοτομία, την περιβαλλοντική ισορροπία και την κοινωνική ευημερία θα αναλυθούν, με στόχο την ανάδειξη προβλημάτων και των τρόπων αντιμετώπισής τους. Δεδομένων των προβλέψεων για αύξηση του παγκόσμιου πληθυσμού τα επόμενα χρόνια και λόγω της επιβάρυνσης του περιβάλλοντος από την αλόγιστη σπατάλη τροφίμων, μια κατάσταση που οδηγεί σε περιβαλλοντική υποβάθμιση και σε κλιματικές διαφοροποιήσεις, η μέχρι τώρα προσέγγιση του φαινομένου τόσο από τις ιδιωτικές επιχειρήσεις όσο και από κρατικούς φορείς φανερώνει πολλά κενά στις πολιτικές, στη λήψη αποφάσεων και μέτρων αντιμετώπισης. Με τις διεθνής οδηγίες που έχουν εκδοθεί τα τελευταία χρόνια στα πλαίσια των στόχων βιώσιμης ανάπτυξης των Ηνωμένων Εθνών, οι οποίες αποσκοπούν συν τοις άλλοις στην ανάπτυξη επιχειρηματικά βιώσιμων στρατηγικών, στη δημιουργία υγιών συνεργασιών με σεβασμό στον άνθρωπο και το περιβάλλον, στην καταπολέμηση φαινομένων όπως η ακραία πεινά και στην προώθηση της υπεύθυνης κατανάλωσης και παραγωγής, φανερώνεται έμπρακτα ο στρατηγικός προσανατολισμός των υπευθύνων και η πρόθεση βελτίωσης της παρούσας κατάστασης, δίνοντας έμφαση στα μέσα, τα οποία χρειάζονται και πάνω στα οποία στηρίζονται οι προσπάθειες επίτευξης των αλλαγών. Με την επιχειρηματική βιωσιμότητα να βρίσκεται στον πυρήνα της διπλωματικής εργασίας, θα αναλυθεί ακόμα, το πώς οι επιχειρήσεις στα πλαίσια της πράσινης μετάβασης θα μπορέσουν να προσαρμοστούν και να ενσωματώσουν βιώσιμες πρακτικές χωρίς να θέτουν σε ρίσκο την κερδοφορία τους, δίνοντας βάση σε όρους όπως το Triple Bottom Line (3P’s) και στην ανάπτυξη κριτηρίων ESG. Με δεδομένο ότι το τραπεζικό σύστημα είναι πλέον υποχρεωμένο να εξετάζει τα συγκριμένα κριτήρια προκειμένου να χρηματοδοτήσει μια επιχείρηση, παρέχοντας παράλληλα σημαντικά και μετρήσιμα προνόμια σε αυτές που με διαφάνεια τα υιοθετούν, η χάραξη πορείας μιας αειφόρου μετάβασης, για όλες τις επιχειρήσεις ανεξαρτήτως μεγέθους, καθίσταται αναγκαία. Ακόμα, θα εξεταστεί, το πώς το ζήτημα της σπατάλης τροφίμων αποτελεί πρόβλημα τόσο σε επίπεδο καταναλωτή όσο και σε επίπεδο επιχειρήσεων κυρίως στον κλάδο της φιλοξενίας. Με τις επιχειρήσεις να εκμεταλλεύονται την τεχνολογία και τα καινοτόμα εργαλεία, τα οποία στοχεύουν στη μέτρηση των παραγόμενων ποσοτήτων και στην επαναχρησιμοποίησή τους στα πλαίσια της κυκλικής οικονομίας τείνοντας να γίνουν αναπόσπαστο κομμάτι στη διακυβέρνηση των μονάδων και κατ’ επέκταση στον περιορισμό του φαινομένου, θέτονται οι βάσεις μετατροπής του προβλήματος σε βιώσιμη καινοτομία, δημιουργώντας παράλληλα προστιθέμενη αξία τόσο για τις ίδιες, όσο και για το περιβάλλον και την ευρύτερη κοινωνία, στην οποία δραστηριοποιούνται., With the climate crisis affecting our lives in more and more areas, practices of adopting sustainable behaviours and innovative initiatives are on the rise. Recent actions and reform policies are paving the way for businesses, governmental bodies and society to be able to contribute actively to the development of strategies and the acquisition of responsible consciences and mindsets towards a sustainable transition with life and people at its centre. This thesis, based on the recent literature and the trends in the integration of sustainable strategies by companies including those in the hospitality industry, aims to highlight the importance of the term sustainability by managers and organizations. At the same time, it aims to raise awareness about the food loss and waste (FLW) phenomenon, given the limited knowledge among citizens and workers due to the lack of basic awareness and education on the issue at all stages of the supply chain, a waste that is found at very high levels mainly in home and restaurant kitchens and specifically at the consumption and preparation stage. Focusing on the issue of food management in the hotel sector, terms related to sustainable innovation, environmental balance and social well-being will be analysed, with the aim of highlighting problems and ways to address them. Given the predictions of a growing global population in the coming years and the environmental burden of imprudently food waste, a situation that leads to environmental degradation and climate variations, the approach to the phenomenon by both private businesses and governmental bodies so far reveals many gaps in policies, decision-making and response measures. With the international directives issued in recent years in the context of the United Nations Sustainable Development Goals, which aim, among other things, to develop sustainable business strategies, to create healthy partnerships that respect people and the environment, to combat phenomena such as extreme hunger and to promote responsible consumption and production, the strategic orientation of those in charge and the intention to improve the current situation are clearly demonstrated, emphasizing the means needed and on which efforts to achieve change are based. With the term of business sustainability being at the core of the thesis, it will also analyse how businesses in the context of the green transition will be able to adapt and incorporate sustainable practices without putting their profitability at risk, emphasizing on terms such as the Triple Bottom Line (3P's) and the development of ESG criteria. Given that the banking system is now obliged to examine these criteria to finance a business, while providing significant and measurable privileges to those who transparently adopt them, charting a course for a sustainable transition, for all businesses regardless of size, becomes necessary. Moreover, it will be examined how the issue of food waste is a problem both at the consumer and business level, especially in the hospitality sector, where technology and innovative tools, which aim to measure the quantities produced and reuse them in the context of the circular economy, tend to become an integral part of corporate governance and, by extension, to limit the phenomenon, lay the foundations for transforming the problem into sustainable innovation, while creating added value for themselves, the environment and the wider society in which they operate.

Παγκόσμια σκάνδαλα που αφορούν τη διαφθορά σε πρωτοφανή κλίμακα έχουν αναγκάσει τις κυβερνήσεις να αναζητήσουν νέες προσεγγίσεις για την αντιμετώπισή της. Οι δημόσιες συμβάσεις, ως βασικός πυλώνας διάθεσης δημοσίων κεφαλαίων, είναι επιρρεπείς στη διαφθορά. Η παρούσα διπλωματική εργασία εξετάζει τη διαφθορά στις δημόσιες συμβάσεις και επιχειρεί να απαντήσει κατά πόσον μπορεί η εφαρμογή της αρχής της διαφάνειας στο πεδίο αυτό να λειτουργήσει ως στρατηγικό εργαλείο αντιμετώπισής της στην Κύπρο. Σαφώς, η σπουδαιότητα του θέματος είναι μεγάλη καθώς οι δημόσιες συμβάσεις αποτελούν βασικό πυρήνα της οικονομίας κάθε κράτους ενώ η διαφάνεια ενισχύει τις αρχές της δημοκρατίας και του κράτους δικαίου που συναντώνται σε κράτη που σέβονται τα δικαιώματα των πολιτών τους. Η μεθοδολογική προσέγγιση που ακολουθείται βασίζεται σε μία δομημένη παρουσίαση των βασικών εννοιών της διαφθοράς και της αρχής της διαφάνειας. Στην παρούσα διπλωματική γίνεται εκτενής ανάλυση της Κυπριακής νομοθεσίας και νομολογίας, καταλήγοντας σε εισηγήσεις που πηγάζουν από τη γερμανική έννομη τάξη η οποία αντιμετώπισε αποτελεσματικά τη διαφθορά στον τομέα των δημοσίων συμβάσεων. Αυτή η διπλωματική υποστηρίζει ότι τα θετικά αποτελέσματα της διαφάνειας ως μέσο αντιμετώπισης της διαφθοράς είναι αναμφισβήτητα. Δεν υπάρχει, όμως, μόνο ένας παράγοντας αντιμετώπισης του καθολικού φαινομένου της διαφθοράς, αλλά απαιτείται συνδυασμός προληπτικών και κατασταλτικών μέτρων. Συναφώς, η εισήγηση αφορά τη θέσπιση ενός συμπλέγματος από μέτρα που θα συμπληρώσουν τη δράση της αρχής της διαφάνειας και θα αφορούν την ενημέρωση και την εκπαίδευση των πολιτών, την τροποποίηση της νομοθεσίας, τη βελτίωση της πρακτικής με τρόπο ώστε να αποφεύγονται οι πολύπλοκοι διοικητικοί μηχανισμοί που επιτρέπουν τη διαφθορά.

Το φαινόμενο της παγκοσμιοποίησης της εφοδιαστικής αλυσίδας σε συνδυασμό με την ολοένα και αυξανόμενη πίεση για επίτευξη βιωσιμότητας και διαφάνειας, τόσο σε κυβερνητικό και ρυθμιστικό επίπεδο όσο και σε επίπεδο καταναλωτών-χρηστών, εντείνει την ανάγκη για καλύτερη διοίκηση και ουσιαστικότερο έλεγχο. Παράλληλα οι καινοτόμες τεχνολογίες Blockchain και η δυνατότητα πρόσβασης σε μια αποκεντρωμένη κοινή πληροφορία, διαφαίνεται ως μια ικανή λύση προς αυτήν την κατεύθυνση. Σκοπός της παρούσας διπλωματικής εργασίας είναι η βιβλιογραφική έρευνα σχετικά με τη σημασία της διαφάνειας στην εφοδιαστική αλυσίδα και του τρόπου με τον οποίο το Blockchain μπορεί να αποτελέσει το κλειδί για την επίτευξή της. Η εργασία συμπεραίνει ότι υπάρχει ένας ισχυρός συσχετισμός μεταξύ των δυο αυτών αντικειμένων και ότι η τεχνολογία Blockchain έχει τη δυνατότητα να λειτουργήσει ως «game changer» και να υποστηρίξει αποτελεσματικά τη διαφάνεια στην εφοδιαστική αλυσίδα., Globalization of supply chains combined with the on-growing need to achieve sustainability and transparency, both at government and regulatory level as well as at the level of consumers and users, intensifies the need for better management and more effective control. At the same time, the innovative technology of Blockchain and the access to the decentralized common information, appears as an effective solution towards this direction. The purpose of this dissertation is to highlight the importance of transparency in the supply chain and how Blockchain can be the key to achieving it. The thesis concludes that there is a strong correlation between these two subjects and that Blockchain has the potential to act as a "game changer" and effectively support transparency in the supply chain.

Η παρούσα διπλωματική εργασία επιχειρεί την δημιουργία ενός κέντρου πολιτισμού στην Έδεσσα. Η πόλη περικλείεται από τρία βουνά και αναπτύσσεται πάνω σε βράχο με ανεμπόδιστη θέα στον κάμπο μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Τον αστικό ιστό της διασχίζει ο ποταμός Εδεσσαίος, ο οποίος διακλαδίζεται σε διάφορα σημεία και καταλήγει στην δημιουργία των καταρρακτών στην νοτιοανατολική πλευρά του βράχου, οι οποίοι αποτελούν χαρακτηριστικό της πόλης και πόλος ανάπτυξης της ευρύτερης περιοχής. Παρόλο που στην Έδεσσα λαμβάνουν χώρα διάφορα πολιτιστικά δρώμενα, οι δημοτικοί χώροι που διατίθενται προς φιλοξενία των δραστηριοτήτων-παραστάσεων περιορίζονται σε λίγους και ανεπαρκείς. Επιπλέον, η Δημόσια Κεντρική Βιβλιοθήκη στεγάζεται προσωρινά, από το 2002, σε έναν χώρο που καταλαμβάνει έκταση μόλις 236 τ.μ. συνολικά, του κτιρίου του Κ.Α.Π.Η. Από τα παραπάνω κρίνεται αναγκαία η δημιουργία κατάλληλων και σύγχρονων υποδομών για την φιλοξενία των πολιτιστικών δραστηριοτήτων της πόλης. Για την χωροθέτηση των παραπάνω αναγκαίων δομών επιλέγεται ο χώρος του Δημοτικού Σταδίου. Η ύπαρξη του στο κέντρο της πόλης αποτελεί ένα σαφές όριο, το οποίο διαχωρίζει τις επιμέρους λειτουργίες, πιο συγκεκριμένα του εμπορίου και του πιο τουριστικού τμήματος της πόλης, που περιλαμβάνει την παραδοσιακή συνοικία Βαρόσι και το πάρκο των καταρρακτών και ταυτόχρονα δυσχεράνει την πρόσβαση από την μια περιοχή στην άλλη. Στην θέση αυτού προτείνεται η δημιουργία κέντρου πολιτισμού το οποίο προσφέρει πολλές και εναλλακτικές δυνατότητες παραστάσεων, ενώ συγχρόνως επιτυγχάνεται η ενοποίηση των παραπάνω χωρικών ενοτήτων. Ταυτόχρονα, η πρόταση απαντά και στο ζήτημα της απουσίας κάποιου χώρου εκτόνωσης και πλατείας, σε αυτό το κομβικό σημείο της πόλης. Σχεδιαστική αφετηρία αποτέλεσαν τα φυσικά χαρακτηριστικά που βιώνει κάνεις στην Έδεσσα, δηλαδή το νερό και το έντονο φυσικό ανάγλυφο που περικλείει την πόλη, τα βουνά. Έτσι, η μορφή από το δέλτα του ποταμού μεταγράφεται στην κάτοψη του κτιρίου, και επιχειρείται η αναπαραγωγή της μορφολογίας του φυσικού περιβάλλοντος μέσω του καμπύλομορφου δώματος. Τέλος, το αίθριο που προκύπτει, αναπαριστά την πόλη και συγχρόνως αποτελεί πέρασμα από το πιο αστικό κομμάτι στο πιο φυσικό., This thesis attempts to create a cultural center in Edessa. The town is surrounded by three mountains and is located on a rock, with an unimpeded view towards Thessaloniki. Its urban area is intersected by Edessaios river, which branches off in various places and ends up creating the waterfalls on the south-eastern side of the cliff. These waterfalls constitute the town´s landmark and play an important role in the development of the broader region. Although various cultural events take place in Edessa, the municipal spaces available for hosting the activities-performances are limited to few and insufficient. In addition, the Public Library has been temporarily accommodated in a part of the building of care center for the elderly, since 2002, particularly in an area of 236sq.m. in total. It is therefore deemed necessary to create an appropriate and contemporary infrastructure to hold the town’s cultural activities. The area of the Municipal Stadium is chosen to place all of the above necessary structures. Its existence in the center of the town constitutes a boundary, which divides the individual functions, in particular, the area of commerce and the touristic part of the town, which also includes the traditional district of Varosi and the waterfalls’ park, and simultaneously makes the access difficult from one area to the other. In its place, therefore, it is proposed to create a Cultural Center which will offer a wide and alternative range of performance opportunities, while integrating the above-mentioned spatial units. At the same time, the proposal also addresses the issue of the absence of a square, at this key point in the town. The starting point for the design was the natural characteristics that one experience in Edessa, which are the water and the mountains. Thus, the form from the river delta is transferred to the plan of the building, and an attempt is made to reproduce the morphology of the natural environment through the curved roof. Finally, the resulting atrium represents the town and at the same time is a passage from the most urban part to the most natural.

Στόχος της συγκεκριμένης εργασίας είναι η κατασκευή αποδοτικών μεθόδων για πολυθραυσματική απόδοση. Το αντικείμενο της εργασίας είναι η απόδοση 3D σκηνής με πολλαπλά αντικείμενα τα οποία μπορούν να έχουν μερική ή πλήρη διαφάνεια. Το τελικό αποτέλεσμα είναι μια εικόνα που αποδίδει τη σκηνή από μια συγκεκριμένη οπτική γωνία. Ονομάζεται πολυθραυσματική γιατί το χρώμα κάθε εικονοστοιχείου της τελικής εικόνας προέρχεται όχι μόνο από το κοντινότερο προς την κάμερα θραύσμα (θραύσμα είναι το τμήμα ενός αντικειμένου που προβάλλεται νοητά στο αντίστοιχο εικονοστοιχείο) αλλά από όλα τα θραύσματα που αφορούν το εικονοστοιχείο αυτό. Με χρήση του σύγχρονου υλικού για γραφικά μπορεί να συλλεχθεί η πληροφορία για όλα τα θραύσματα, να ταξινομηθούν σύμφωνα με το βάθος στη σκηνή και μετά να υπολογιστεί το ιδανικό αποτέλεσμα. Η μέθοδος αυτή ονομάζεται OIT (Order Independent Transparency) είναι αργή, έχει μεγάλες απαιτήσεις σε μνήμη και δεν ενδείκνυται για γραφικά πραγματικού χρόνου. Μια προσέγγιση της μεθόδου αυτής είναι Weighted Blended Transparency όπου το κάθε θραύσμα συνεισφέρει στο χρώμα του εικονοστοιχείου με ένα βάρος που είναι συνάρτηση του βάθους και του συντελεστή διαφάνειας χωρίς να γίνει ταξινόμηση των θραυσμάτων. Στην εργασία αυτή έχουμε μελετήσει την προσθήκη ενός νευρωνικού δικτύου αντί της συνάρτησης βάρους που έχει εκπαιδευθεί ώστε να προσεγγίζει τον συντελεστή με τον οποίο το θραύσμα συμμετέχει στην βέλτιστη μέθοδο (OIT).Η υλοποίηση των αλγορίθμων έγινε με χρήση WebGL και Javascript και το νευρωνικό υλοποιήθηκε σε python με χρήση του tensorflow. The goal of this work is to construct efficient methods for multi-fragment rendering. The scope of the work is to render a 3D scene with multiple objects which can be partially or fully transparent. The final result is an image that renders the scene from a specific viewpoint. It is called multi-fragment because the color of each pixel of the final image is derived not only from the closest fragment to the camera (a fragment is the part of an object that is mentally projected onto the corresponding pixel) but from all the fragments that relate to that pixel. Using modern graphics hardware, information about all fragments can be collected, sorted according to depth in the scene, and then the ideal result can be calculated. This method called OIT (Order Independent Transparency) is slow, has large memory requirements and is not suitable for real-time graphics. An approximation of this method is Weighted Blended Transparency where each fragment contributes to the pixel color with a weight that is a function of depth and transparency factor without sorting the fragments. In this work we have studied the addition of a neural network instead of the weight function trained to approximate the factor at which the fragment participates in the optimal method (OIT). The implementation of the algorithms was done using WebGL and Javascript and the neural was implemented in python using the tensorflow libraries. 39 σ.

Le verre brut, à l’issue de la phase de la production primaire, présente une coloration bleutée ou verte due aux impuretés contenues dans le sable employé. Pour obtenir un verre incolore, les Anciens avaient recours à la décoloration à l’aide de manganèse ou d’antimoine, ou bien sélectionnaient des sables particulièrement purs. Entre la seconde moitié du IIe millénaire av. J.-C. et le ier s. apr. J.-C., le verre incolore est utilisé de manière sporadique, le goût pour les couleurs vives étant dominant aussi bien aux époques classique et hellénistique, qu’au début de l’époque impériale après l’invention du verre soufflé. Dans le dernier tiers du ier s. apr. J.-C., un renversement s’opère et le verre incolore devient pour deux siècles un matériau de prix, comme en témoigne l’édit du Maximum. Employé aussi bien dans le service de table que dans le verre architectural, il semble être le support idéal des gravures en creux et en relief, mais aussi des décors appliqués, eux-mêmes incolores, ou bien de couleurs variées. Son emploi se restreint au ive s. et il semble disparaître dans le courant du ve s. apr. J.-C. On tentera ici d’expliquer l’origine de ces grands mouvements qui relèvent d’un faisceau de données conjuguant production et approvisionnement, imitation et rivalité avec le cristal de roche, goût pour la transparence et le miroitement de la lumière. Raw glass, after the phase of primary production, presents a bluish or greenish colour due to the impurities of the sand. To obtain a colourless glass, the ancient glassworkers had to decolourize the glass using manganese or antimony, or selecting particularly pure sands. Between the second half of the second millennium BC and the first century AD, colourless glass was sparsely used, the fashion for coloured glass being dominant in Classic and Hellenistic periods as well as at the beginning of the Imperial period, after the invention of glassblowing. In the last third of the first century AD, there was a shift and colourless glass became for two centuries a highly priced material, as attested by the Edict of the Maximum. Used for tableware as well as for architectural glass, colourless glass is the ideal medium for engraved decoration and applied decoration, colourless itself or of various colours. Its use becomes more limited in the fourth century and it seems to disappear during the fifth century. We will try to explain the origin of these shifts which are related to a cluster of data: production and supply, imitation and competition with rock crystal, fashion for transparency and the glittering of light. Το ακατέργαστο γυαλί, στο τέλος της πρωτογενούς φάσης παραγωγής παρουσιάζει ένα γαλαζωπό ή πράσινο χρωματισμό, που οφείλεται στις ακαθαρσίες που περιέχονται στην άμμο που χρησιμοποιείται. Για την παραγωγή άχρωμου γυαλιού, οι αρχαίοι κατέφευγαν στον αποχρωματισμό με τη βοήθεια του μαγγανίου ή του αντιμονίου ή διάλεγαν πολύ καθαρή άμμο. Ανάμεσα στο δεύτερο μισό της δεύτερης χιλιετίας π.Χ. και στον 1° αι. μ.Χ., το άχρωμο γυαλί χρησιμοποιείται σποραδικά, καθώς κυριαρχεί η προτίμηση για τα έντονα χρώματα τόσο στην κλασική και ελληνιστική εποχή, όσο και στην αρχή της ρωμαϊκής αυτοκρατορικής εποχής μετά την εφεύρεση του φυσητού γυαλιού. Στο τελευταίο τρίτο του 1ου αι. μ.Χ. παρατηρείται μια αντιστροφή της τάσης αυτής και το άχρωμο γυαλί γίνεται πολύτιμο υλικό για δύο αιώνες, όπως μαρτυρεί το διάταγμα του Μάξιμου. Χρησιμοποιείται τόσο για επιτραπέζια σκεύη, όσο και για την κατασκευή αρχιτεκτονικού γυαλιού και φαίνεται ότι αποτελεί ιδανικό υπόβαθρο για κοίλο και έξεργο σκάλισμα, καθώς και για επίθετο διάκοσμο, που ήταν και αυτός άχρωμος, ή πολύχρωμος. Η χρήση του άχρωμου γυαλιού περιορίζεται στον 4ο αι., ενώ φαίνεται να εγκαταλείπεται κατά τη διάρκεια του 5ου αι. μ.Χ. Επιχειρούμε εδώ να εξηγήσουμε την αιτία των μεγάλων αυτών αλλαγών, που οφείλονται σε ένα σύνολο παραγόντων, που συνδυάζουν παραγωγή και προμήθεια, απομίμηση και ανταγωνισμό με την ορεία κρύσταλλο, προτίμηση για διαφάνεια και αντανάκλαση του φωτός.

Σημείωση: διατίθεται συμπληρωματικό υλικό σε ξεχωριστό αρχείο.

Κύριος στόχος της εργασίας αυτής είναι η διερεύνηση της εφαρμογής του Διπλογραφικού Λογιστικού Συστήματος στο δημόσιο τομέα, με ιδιαίτερη εφαρμογή στους Ελληνικούς Ο.Τ.Α. και η αξιολόγηση της χρησιμότητάς του ως εργαλείο διαφάνειας, νομιμότητας, αποτελεσματικότητας και διοίκησης στα πλαίσια της λήψης αποφάσεων και λογοδοσίας των δημόσιων οργανισμών. Στο πλαίσιο διερευνήθηκε αρχικά η μετάβαση από το παραδοσιακό σύστημα της ταμειακής λογιστικής βάσης στο δημόσιο προς τα πρότυπα του δεδουλευμένου Λογιστικού Συστήματος. Περαιτέρω γίνεται αναφορά στην υποχρεωτική εφαρμογή του και στον εάν έχει γίνει πεποίθηση από τους χρήστες ότι η λογιστική τυποποίηση με τα νέα δεδομένα, τους δίνει τη δυνατότητα να σχεδιάσουν την οικονομική τους πολιτική για την παρακολούθηση της λειτουργίας του δημόσιου φορέα, με στόχο τη βελτίωση των παρεχόμενων υπηρεσιών, την αποτελεσματική διαχείριση των πόρων, την εξοικονόμηση των δημοσίων δαπανών, τη μείωση της γραφειοκρατίας και την αύξηση της λογοδοσίας και της διαφάνειας. Από την αναλυτική παρουσίαση και την έρευνα που διεξήχθη γίνεται αντιληπτό ότι η λογιστική ταμειακή βάση δεν είναι πλέον κατάλληλη για την οικονομική διαχείριση των σύγχρονων κυβερνήσεων. Οι πληροφορίες που εξάγονται από το Διπλογραφικό λογιστικό Σύστημα και τις οικονομικές καταστάσεις μπορούν να αποτελέσουν εργαλείο αποτελεσματικής σύγχρονης διοίκησης αλλά και γνώσης των κυβερνήσεων για την οικονομική κατάσταση των ΟΤΑ στα πλαίσια της δημοσιονομικής πειθαρχίας της εποχή μας. Κρίνεται τελικά επιτακτική η ανάγκη της μετάβασης και των υπόλοιπων φορέων γενικής κυβέρνησης στο Διπλογραφικό Λογιστικό Σύστημα στα πρότυπα του δεδουλευμένου, ώστε να επιτευχθεί η αποτελεσματική διαχείριση των πόρων, η ελαχιστοποίηση της σπατάλης και η εξοικονόμηση των κρατικών δαπανών., The main aim of this work is to investigate the application of the Double-entry Accounting System in the public sector, with particular application to the Greek Municipalities and assessing its usefulness as a tool for transparency, legitimacy, efficiency and governance in the decision-making and accountability of public bodies. Initially, the transition from the traditional cash accounting system to the public towards the standards of the accrual accounting system was explored. Further, reference is made to its mandatory implementation and to whether users are confident that accounting standardization with the new data enables them to plan their financial policies to monitor the operation of the public entity in order to improve the services, efficient resource management, saving public spending, reducing bureaucracy and increasing accountability and transparency. From the analytical presentation and the research conducted, it is clear that the accounting cash basis is no longer suitable for the financial management of modern governments. The information extracted from the Double Taxation System and the financial statements can be a tool for effective modern management and knowledge of governments about the economic situation of Local Authorities in the context of the budgetary discipline of our time. Finally, the need for the transition of other general government entities to the Double Taxation System into accrual standards is ultimately necessary in order to achieve efficient resource management, minimize waste and save government spending.

Στην παρούσα εργασία αναλύεται η σημαντικότητα της προστασίας του θαλάσσιου περιβάλλοντος από την ρύπανση που προκαλείται από τα πλοία και τις διαδικασίες διαχείρισης των αποβλήτων τους στα λιμάνια. Τα λιμάνια είναι το σημείο υποδοχής των αποβλήτων και των λυμάτων από τα πλοία και έχουν μέρος της ευθύνης ως προς την συλλογή και διαχείρισή τους. Παρουσιάζονται οι ευθύνες του λιμανιού σύμφωνα με τις κατευθυντήριες οδηγίες που ορίζει το Ευρωπαϊκό και Εθνικό δίκαιο το πλαίσιο συλλογής και διαχείρισης αποβλήτων πλοίων βασίζεται στην διεθνή σύμβαση της MARPOL 73/78 και έχει ενσωματωθεί στο Ευρωπαϊκό δίκαιο με την οδηγία ΕΕ 2000/59 και στο Εθνικό δίκαιο από τη 8111.41/09/2009 σε συμμόρφωση με την οδηγία 2007/71 ΕΚ. Σκοπός της εργασίας είναι η παρουσίαση των νομικών πλαισίων, των ορθών πρακτικών που ορίζει η Ευρωπαϊκή ένωση όσον αφορά τις ευθύνες των λιμένων, τη συμμόρφωση τους βάση αυτών και την θέση της Ελλάδας., This paper analyzes the importance of protecting the marine environment from the Ship-generated waste and sewage management processes at ports. Ports are the receiving point of waste and sewage from ships and have part of their responsibility for collecting and managing them. In accordance with the guidelines laid down by European and national law, the framework for the collection and management of ship-generated waste is based on the International MARPOL 73/78 Convention and has been incorporated into European law by the EU Directive 2000/59 and the National Law from 8111.41 / 09 / 2009 in compliance with EC Directive 2007/71. The aim of the work is to present the legal frameworks, good practices of the European Union regarding the responsibilities of the ports, their compliance with them and the position of Greece.

Περίληψη: Η διαφάνεια ως η ικανότητα του να βλέπεις αποτελεί μια έννοια που εξαρχής συνδέθηκε με το όραμα του μοντερνισμού για μια νέα, ανοιχτή κοινωνία. Η γυάλινη επιφάνεια έγινε το σύμβολο μιας αρχιτεκτονικής για περισσότερο φως, απεριόριστη θέα και απρόσκοπτη συνέχεια του εσωτερικού με τον εξωτερικό χώρο. Το 1955 o Colin Rowe και ο Robert Slutzky στο δοκίμιό τους “Transparency” εμπλουτίζουν αυτήν την έννοια με νέα νοήματα, όπως αλληλοδιείσδυση, συγχρονικότητα, αμφιλεγόμενο, χωροχρόνος κ.ά, τα οποία στη σύγχρονη αρχιτεκτονική ορολογία εμφανίζονται σαν συνώνυμα. Σήμερα ο εμπλουτισμός της έννοιας συνεχίζεται. Βασισμένη στις απόψεις των Rowe και Slutzky, η Eve Blau προσθέτει ότι η διαφάνεια είναι μια έννοια που μπορεί να κατέχει μια σειρά αντιφάσεων οι οποίες ανοίγουν το έργο σε μια αόριστη αισθητική εμπειρία και ενισχύουν την χωρική εμπειρία. Η παρούσα ερευνητική εργασία εστιάζει στη διερεύνηση της έννοιας της διαφάνειας σήμερα μέσα από το έργο των SANAA. Η εργασία δομείται σε δύο κεφάλαια. Στο πρώτο κεφάλαιο αναλύουμε την διάκριση της διαφάνειας σε Κυριολεκτική και Φαινομενική- μέσα από αναφορές σε επιλεγμένα καλλιτεχνικά και αρχιτεκτονικά παραδείγματα. Στο δεύτερο κεφάλαιο εξετάζουμε τις «εκδοχές» της διαφάνειας στην αρχιτεκτονική των SANAA και εντοπίζουμε συσχετισμούς με το Μοντέρνο Κίνημα. Πιο εκτεταμένα επικεντρωνόμαστε στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης για τον 21ο αιώνα στο οποίο αυτές οι «εκδοχές» συνωθούνται. Τελικά αναλύουμε το πως η έννοια της διαφάνειας συνδέεται με την παραγωγή της «ατμόσφαιρας», όπως οι αρχιτέκτονες την ορίζουν, και πώς ο τρόπος χρήσης του γυαλιού συμβάλλει, πέρα από τις αντιληπτικές συνδέσεις μεταξύ των χώρων, στην ενίσχυση αυτής. Presented on