Search

Amaç: Bu çalışmanın amacı Özel Cerrahi Hastanesi Diz Replasman Ameliyatı Hasta Beklenti Anketi’nin Türkçe versiyonunun geçerlilik ve güvenirliğini incelemektir. Yöntem: Bu çalışmaya total diz artroplasti endikasyonuna sahip 104 gönüllü hasta (Kadın: 81/Erkek:23), dâhil edildi. Hastaların diz replasman cerrahisinden beklentilerini sorgulayan anket 19 maddeden oluşmaktadır. Yapı geçerliliğinin değerlendirilmesinde faktör analizi yöntemi kullanıldı. Eşzamanlı geçerliliği hesaplamak için hastaların beklenti düzeylerini belirttikleri diğer ölçüm yöntemi olan Visuel Analog Skalası (VAS) kullanıldı. Anketin güvenilirliği, test-tekrar test, madde analizi ile iç tutarlılık Cronbach’s alfa katsayısı ile değerlendirildi. Bulgular: Katılımcıların yaş ortalaması 60,25±9,72 yıl idi. Örneklem yeterlilik endeksi 0.884 idi. Faktör analizi sonucunda toplam varyansın %65,95’nin açıklandığı ve anketin özgün formundaki gibi tek boyutlu olduğu bulgusuna ulaşıldı. Anketin Türkçe versiyonu iç tutarlılık katsayısı bakımından mükemmel derecede güvenilir bulundu (Cronbach's alfa=0,929). Test-tekrar test analiz sonuçları arasında anlamlı ilişki bulundu (r=0,564; p=0,002). Eş zamanlı geçerlilik sonuçlarına göre anket ile VAS arasında anlamlı ilişki bulundu (r=0,446; p, Aim: The aim of the study was to examine the validity and reliability of the Turkish version of the Hospital for Special Surgery Knee Replacement Expectations Survey. Method: One hundred four participants (Female: 81/Male: 23) with total knee arthroplasty indications were included in the study. The survey assessing the expectations of the patients from knee replacement surgery consists of 19 items. The factor analysis method was used to evaluate construct validity. The Visual Analogue Scale (VAS) was used to calculate concurrent validity, which is another measurement method in which patients specify their expectation levels. The reliability of the survey was evaluated by using test-retest, item analysis, and internal consistency Cronbach's alpha coefficient. Results: The mean age of the participants was 60.25±9.72 years. The sample adequacy index was 0.884. As a result of the factor analysis, it was found that 65.95% of the total variance was explained, and it was unidimensional as in the original form of the questionnaire. The Turkish version of the questionnaire was found to be perfectly reliable regarding the internal consistency coefficient (Cronbach's alpha=0.929). A significant correlation was found between test-retest analysis results (r=0.564; p=0.002). According to the concurrent validity results, a significant relationship was found between the questionnaire and the VAS (r=0.446; p

Purpose: Serum cytokines were associated with symptoms and progression of osteoarthritis. It is unknown whether these cytokines have a predictive role on the severity of symptoms after total knee arthroplasty (TKA) or not. This study was performed to investigate the effect of preoperative Serum Cytokine Levels (SCL) on length of stay in hospital (LOS), postoperative pain intensity, functional status, joint position sense, and change in X-ray. Methods: Twenty-nine patients with Grade 4 osteoarthritis degeneration level were included in the study. SCL (IL-6, TNF-alpha, IL-1beta) were assessed before surgery. Pain intensity at rest/activity and lower limb alignment were evaluated preoperative, postoperative 72nd hour and 6th week. Functional status and joint position sense were assessed before surgery and 6 weeks after surgery. Length of stay in hospital was also recorded. Results: The mean age of the participants was 67.55±6.55 years. The length of stay in the hospital mean was 6.48±3.06 day (min:3, max:16 days). Preoperative IL-6 and TNF-alpha level negatively correlated with functional status in the 6th week after surgery (r=0.46; p=0.01, r=0.39; p=0.03). Also, there was a positive correlation between preoperative TNF-alpha and the lower limb alignment at the 6th week after surgery (r=0.39; p=0.04). Conclusion: Patients with osteoarthritis who had lower preoperative IL-6 and TNF-alpha levels had better functional status and better lower limb alignment in the postoperative period. So in order to decide TKA surgery timing, primarily decreasing SCL might be caused better biomechanical development after surgery. Preoperative SCL was not directly related to the length of stay in the hospital. Amaç: Serum sitokinleri osteoartritin semptomları ve progresyonu ile ilişkilidir. Bu sitokinlerin Total Diz Artroplastisi (TDA) sonrası semptomların şiddeti üzerinde tahmin edici bir etkisinin olup olmadığı bilinmemektedir. Bu çalışma cerrahi öncesi serum sitokin seviyelerinin (SSS) hastanede kalış, cerrahi sonrası ağrı şiddeti, fonksiyonel durum, eklem pozisyon hissi ve X-ray deki değişim üzerine etkisini göstermek amacıyla gerçekleştirildi. Yöntem: Evre 4 osteoartriti olan yirmi dokuz hasta çalışmaya dahil edildi. Cerrahi öncesi SSS (IL-6, TNF-alfa, IL-1beta) değerlendirildi. İstirahat/aktivite ağrı şiddeti ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü cerrahi öncesi, cerrahi sonrası 72. saat ve 6. haftada değerlendirildi. Fonksiyonel durum ve eklem pozisyon hissi cerrahi öncesi ve cerrahi sonrası 6. haftada değerlendirildi. Hastanede kalış süresi kaydedildi. Sonuçlar: Bireylerin yaş ortalaması 67,55±6,55 yıldı. Hastane kalış süresi ortalaması 6,48±3,06 gündü (en düşük:3, en yüksek:16). Cerrahi öncesi IL-6 ve TNF-alfa seviyeleri 6. haftada fonksiyonel durum ile negatif yönde koreleydi (r=0,46; p=0.01, r=0,39; p=0,03). Ayrıca, cerrahi öncesi TNF-alfa ve alt ekstremite dizilim düzgünlüğü arasında pozitif korelasyon vardı (r=0,39; p=0,04). Tartışma: Cerrahi öncesi daha düşük IL-6 ve TNF-alfa seviyesi olan osteoartritli hastalar cerrahi sonrası dönemde daha iyi fonksiyonel durum ve alt ekstremite düzgünlüğüne sahiptiler. Bu nedenle TDA cerrahisi zamanlamasına karar verebilmek için öncelikle SSS'nin azaltılması, cerrahi sonrası daha iyi bir biyomekanik gelişime neden olabilir. Cerrahi öncesi SSS hastane kalış süresi ile direk bağlantılı değildir. Karadeniz Technical University -- TSB-2018-7671 WOS:000924527900004 2-s2.0-85159716333

Amaç: Futbolcuların koşularına yönelik literatürde birçok araştırma olmasına rağmen, belli birmüdahale protokolüne bağlı kalmaksızın sporcuların gerçek antrenmanlarındaki koşu asimetrisininincelenmesine ihtiyaç vardır. Bu çalışmanın amacı, sağlıklı elit futbolcuların günün farklı saatlerindeyapılan antrenmanlardaki koşu asimetrilerini karşılaştırmaktı.Yöntem: Çalışmaya 16 sağlıklı erkek elit futbolcu dâhil edildi. Antrenman ve koşu detaylarınıbelirlemek için Küresel Konumlama Sistemi (GPSports, SPI Pro, 5 Hz, GPSport, Canberra, Australia)kullanıldı. On dört (sabah yedi, akşam yedi) antrenman verisi değerlendirildi.Sonuçlar: Yüksek hızlı koşu mesafesi dışında sabah ve akşam antrenmanları arasında antrenmansüresi, kalp atış hızı ortalaması ve toplam koşu mesafesi açısından istatistiksel olarak fark yoktu.Koşu asimetrisi, akşam antrenmanlarında sabah antrenmanlarına göre %66 daha fazlaydı (p=0,001;sırasıyla: 4,13±1,92; 2,49±1,32). Koşu asimetrisi antrenman süresi, kalp atış hızı ortalaması, koşumesafesi ve yüksek hızda koşu mesafesi ile anlamlı bir ilişki göstermedi (p> 0,050).Tartışma: Koşu asimetrisi akşam antrenmanlarında sabah antrenmanlarına kıyasla daha yüksektir.Bu nedenle, özellikle yüksek yaralanma riski olan veya spora geri dönüş sürecinde olup yüksekperformans beklenmeyen sporcular için, akşam antrenmanları yerine sabah antrenmanları tercihedilebilir. Eğer antrenmanlar sabah yapılamıyorsa, klinisyenler akşam antrenmanları süresincesporcuları anlık olarak takip etmelidir., Purpose: Although there are many studies in the literature regarding the running of soccer players,there is a need to examine the running asymmetry of the athletes' actual training, regardless ofa specific intervention protocol. The aim of this study was to compare the running asymmetry ofhealthy elite soccer players in training sessions at different times of the day.Methods: Sixteen healthy male elite soccer players were included in this study. Global PositioningSystem units (GPSports, SPI Pro, 5 Hz, GPSport, Canberra, Australia) were used to define trainingand running details. Fourteen (7 morning, 7 evening) training data were evaluated.Results: There was no statistical difference between morning and evening trainings in termsof training time, heart rate average and total running distance except for high speed runningdistance. Running asymmetry was 66% greater in evening training sessions than in morningtraining sessions (p=0.001; 4.13±1.92, 2.49±1.32 respectively). Running asymmetry did not showany significant correlation with training time, heart rate average, running distance, and high speedrunning distance (p>0.05).Conclusion: Running asymmetry is higher in evening training sessions than in morning trainingsessions. Therefore, for athletes who are particularly at high risk of injury or who are in the processof a return to sports, and from whom high performance is not expected, morning trainings may bepreferred instead of evening trainings. If training can not be performed in the morning, cliniciansshould follow the athletes instantly during evening training.

Bu çalışmanın amacı iki farklı eğitimin sağlıklı genç futbolcuların denge ve performansları üzerindeki akut etkisini araştırmaktı. Çalışmaya iki farklı profesyonel futbol takımı alt yapısındaki 49 erkek futbolcu katıldı. Futbola özgü hareketlerin yanı sıra aynı anda farklı görevlere odaklanma ve nöromusküler fonksiyonlar üzerindeki koordinasyonu sağlama içeriğine sahip Kognitif Temelli Nöromusküler Eğitim (KTNE) grubuna 16 birey, içerisinde futbol, tenis, bowling, atıcılık, yarış ve tırmanma oyunları olan Oyun Temelli Eğitim (OTE) grubuna 17 ve kontrol grubuna 16 birey dâhil edildi. Dinamik dengeyi değerlendirmek için Yıldız Denge Testi kullanıldı. Ölçümler sağ ve sol taraf için anterior (A), anterolateral (AL), lateral (L), posterolateral (PL), posterior (P), posteromedial (PM), medial (M) ve anteromedial (AM) olmak üzere 8 yönde alındı. Performans, Sürat Dribling testi ile değerlendirildi. Ölçümler eğitimlerden hemen önce ve hemen sonra yapıldı. KTNE grubunda A, AL ve AM yönler dışında diğer tüm yönlerde anlamlı gelişim görüldü (p0,05). Sonuç olarak; KTNE ve OTE'nin dinamik denge ve performans açısından katkılar sağlayabileceği ve futbolcuların antrenmanlarına dâhil edilmeleri halinde başarılı sonuçlar ortaya çıkarabileceği gösterilmiştir.Anahtar kelimeler: Postüral denge, atletik performans, sportif yaralanmalar, egzersiz The aim of this study was to investigate the acute effects of two different trainings on balance and performance of healthy young footballers. Forty-ninemale soccer players who were playing in the substructure of two professional soccer teams participated in the study. Alongside with activities specific to football, 16 soccer players were present in Cognitive Based Neuromascular Education (CBNE) which covers the the ability to focus on different tasks simultaneously and maintaining coordination over neuromascular functions. 17 soccer players were present in the Game Based Education (GBE) group which contains football, tennis, bowling, shooting, racing and climbing games and 16 soccer players were present in the control group. The Star Excursion Balance Test was used to evaluate the dynamic balance. The measurements were taken for both right and left side in 8 directions as anterior (A), anterolateral (AL), lateral (L), posterolateral (PL), posterior (P), posteromedial (PM), medial (M) and anteromedial (AM). Performance was assessed using the Speed Dribbling test. Measurements were made just before and after the educations. Significant improvement was observed in all other directions except the A, AL and AM directions in the CBNE group (p0,05). As a result; It has been shown that CBNE and GBE can provide contributions in terms of dynamic balance and performance and it has been shown that if they are included in the training of the players, they will have successful results.Key words: Postural balance, athletic performance, sports injuries, exercise 112