Search

Yüzey anatomi bilgisi, klinikte hasta değerlendirmesinde, invaziv girişimlerde ve cerrahi insizyonların yapılmasında önemlidir. Çalışmamızda çocuklarda thorax ve abdomendeki major oluşumların yüzey anatomisiyle ilişkisini belirlemeyi amaçladık. Çalışmamızda 0-18 yaşları arasındaki sağlıklı çocuklara ait 129'u abdominal, 127'si thoracal bölgeye ait toplam 256 bilgisayarlı tomografi görüntüsü incelendi. Olgular yaşa göre 0-3,4-7,8-11,12-14 ve 15-18 olarak 5 gruba ayrıldı. Thorax ve abdomen'deki major vasküler yapıların, böbreklerin, dalağın, kalbin, akciğerlerin, m.diaphragmanın ve anatomik düzlemlerin yüzey anatomisi belirlendi. En büyük yaş grubunda truncus coeliacus, a.mesenterica superior(AMS), bifurcatio aortae ve a.renalis sinistra daha alt düzeyde, v.cava inferior oluşumu ise en küçük yaş grubunda planum medianum'a (PM) daha yakın bulundu. Böbreğin pozisyonu sağda T12-L3, solda ise T11-L3 seviyesinde bulundu. Hilum renalis(HR) sağ'da L2, solda L1 ve L2 seviyelerinde bulundu. Her iki böbreğin en sık costa XII ile komşu olduğu bulundu. Dalak costa VIII-XI düzeyinde ve linea axillaris mediana'nın anterior'unda bulundu. Hilum renalis'ler ve fundus vesicae fellae, planum transpyloricum'un altında, bifurcatio aortae ise planum supracristale'nin yukarısında bulundu. Vv. brachiocephalicae küçük yaşlarda art.sternoclavicularisin(Art.SC) lateralinde, büyük yaşlarda posteriorunda oluşmaktadır. VCS, Art.SC ile cartilago costalis(CC) I düzeylerinde oluşmakta ve spatium intercostale(Sİ) II - CC III düzeylerinde atrium dextrum ile birleşmektedir. Apex cordis, Sİ IV-Sİ V seviyelerinde ve PM'nin 4,7-7,6 cm uzağındadır. Tüm yaş gruplarında foramen venae cavae T8 den alt seviyede, hiatus aorticus T12 seviyesinde bulunmuştur. Hiatus oesophageus 0-7 yaşlarında T10 düzeyinden yukarıda bulunmuştur. Bulgularımızın klinikte çocuklarda dalağın ve kalbin değerlendirmesine, diyafram eventrasyonların tanımlanmasına, santral venöz kateterizasyon, göğüs tüpü yerleştirilmesi gibi uygulamalar ile pediyatrik ürolojideki prosedürlere katkı sağlayacağını düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Pediyatrik anatomi, Yüzey anatomisi, Thorax, Abdomen, Radyolojik anatomi Accurate knowledge of surface anatomy is important for physical examination of patients, invasive procedures, and surgery. We aimed to determine the association of major anatomical structures of the thorax and the abdomen with surface anatomy in children. A total of 129 abdominal and 127 thoracic computer tomography scans belonging to healthy children aged 0-18 were analyzed. Patients were divided into 5 groups according to age. Surface anatomy of major vascular structures in the thorax and the abdomen, the kidneys, the spleen, the heart, the lungs, the diaphragm, and anatomical planes were determined. In the oldest group, truncus coeliacus, a.mesenterica superior, bifurcatio aortae, and a.renalis sinistra were found at a lower level. Formation of v.cava inferior was found closer to the planum medianum(PM) in the youngest group. The position of right kidney was found between T12-L3 levels and of left was found at T11-L3 levels. The right hilum renalis(HR) was found at L2 and the left was at L1 and L2 levels. The spleen was at the costa VIII-XI levels and anteriorly to linea axillaris mediana. HR and fundus vesicae felleae were below the planum transpyloricum and bifurcatio aortae was above the planum supracristale. Vv. brachiocephalicae formed lateral to art.sternoclavicularis(Art.SC) in younger ages, while they formed posterior to it in older ages. V.cava superior formed at the levels of Art.SC and cartilago costalis(CC) I and merged with the atrium dextrum at levels of spatium intercostale(Sİ) II -CC III. Apex cordis was found at Sİ IV-Sİ V levels. Distance of apex cordis to the PM were ranged between 4,7-7,6 cm in age groups. In all age group, foramen venae cavae was found at lower than T8 level and hiatus aorticus was at T12 level. Hiatus oesophageus was found at above T10 level in 0-7 years. We think that our findings will contribute to physical examination of the spleen and the heart, diagnosing diaphragmatic eventrations, invasive procedures such as central venous catheterization, chest tube insertion and procedures in pediatric urology. Keywords: Pediatric anatomy, Surface anatomy, Thorax, Abdomen, Radiologic anatomy 206

Amaç: Kolorektal kanser tanısı almış ve operasyon geçirmiş hastaların tümörlerinin anatomik lokalizasyonunu sağ kolon ve sol kolon olmak üzere tasnif edip klinik ve patolojik özelliklerini de değerlendirerek bu bulguların sağ kalım sürelerini ve hastalığın prognozunu nasıl etkilediğini belirlemeyi amaçladık.Materyal ve Metot: Çalışmamızda 19.06.2009 ile 15.08.2019 tarihleri arasında İnönü Üniversitesi Turgut Özal Tıp Merkezi Genel Cerrahi polikliniğine başvurmuş ve kolorektal kanser tanısı alarak opere edilmiş 521 hastanın dosyaları retrospektif olarak incelendi. Hastaların yaş, cinsiyet, genetik yatkınlık, tümörün evresi, cerrahi sınırlara (distal ve proksimal) uzaklığı, boyutu, lenf nodu sayısı, metastaz yapan organlar, kolon makroskopik özellikleri, kemoterapi ve sağ kalım gibi verileri karşılaştırıldı. Bulgular: Hastaların % 42.6 kadın ve % 57.4 erkekti. Tüm hastaların yaş ortalaması 59.79; kadınların yaş ortalaması 60.39±1.023, erkek hastaların yaş ortalaması ise 59.35±1.800'dü. Kolorektal kanserin en fazla olduğu anatomik bölgeler rectum, colon sigmoideum ve caecum'du. Hastaların % 40.5 sağ kolon yerleşimli tümöre sahipken % 59.5 sol kolon yerleşimli tümöre sahipti. Bu hastalarda distal cerrahi sınır (p=0.002), proximal cerrahi sınır (p=0.001), tümör boyutu (p=0.001) ve çıkarılan lenf nodu sayısı (p=0.002) verileri değerlendirildiğinde aralarında anlamlı farklar vardı. Sağ kolondaki ortalama sağ kalım 71.499±3.589 ay, sol kolonda ise 71.121±2.953 ay olarak bulundu. En uzun sağ kalım colon ascendens'te 76.856±6.117 ay iken en kısa sağ kalım flexura coli dextra'da 57.399±4.671 ay olarak hesaplandı. Sonuç: Kolorektal kanserde tümörün anatomik lokalizasyonunun hastalığın bulguları, seyri, tedavi seçenekleri ve sağ kalım durumu gibi klinik farkları belirlemede önemli bir yere sahip olabileceğini düşünmekteyiz. Aim: We classified anatomical localization tumors of patients diagnosed with colorectal cancer and undergoing surgery as right and left colon and evaluating its clinical and pathological features, we aimed to determine how this funding affects the prognosis of the disease and survival times. Material and method: In our study 521 patients who applied to the general surgery outpatient clinic of İnönü University Turgut Özal Medical Center 19.06.2009 and 15.08.2019 between dates and operated with a diagnosis of colorectal cancer files were reviewed retrospectively. The patients' data were compared as age, gender, genetic predisposition, stage of tumor, distance to surgical margins (distal and radial), size, number of lymph nodes, metastasizing organs, colon macroscopic features, chemotherapy and survival.Results: 42.6% of the patients were female and 57.4% male. The average age of all patients is 59.79; The average age of women was 60.39 ± 1.023 and the average age of male patients was 59.35 ± 1.800. The anatomical regions where colorectal cancer was most common were rectum, colon sigmoideum and caecum. 40.5% of the patients had a tumor located in the right colon, while 59.5% had a tumor in the left colon. When the distal surgical margin (p = 0.002), proximal surgical margin (p = 0.001), tumor size (p = 0.001) and the number of removed lymph nodes (p = 0.002) were evaluated in these patients, there were significant differences between them. The mean survival in the right colon was 71.499 ± 3.589 months and in the left colon was 71.121 ± 2.953 months. The longest survival was 76.856 ± 6.117 months in colon ascendens, while the shortest survival was calculated as 57.399 ± 4.671 months in flexura coli dextra.Conclusion: we are thinking that in colorectal cancer the anatomical localization of the tumor can hold an important place to determine the clinical differences such as, the disease symptoms, course, treatment options and survival status. 78

Omurga ve pelvis arasındaki uyum sayesinde insan, ayakta dengeli bir şekilde durabilir. Bu spinopelvik dengede meydana gelen bozuklukları değerlendirebilmek için normal değer aralıklarının bilinmesi gerekmektedir. Bu çalışmadaki amacımız Türk popülasyona ait çocuk ve ergen bireylerdeki spinopelvik parametrelerin gelişimini ve birbirleriyle olan ilişkisini incelemek ve spinopelvik parametrelerin normal aralıklarını tespit etmektir.Bu çalışmada Türk popülasyonuna ait 7-17 yaş aralığındaki sağlıklı çocuk ve ergen bireylerin 1018 (513 erkek, 505 kadın) BT görüntüleri incelenerek pelvik insidans, pelvik tilt, sakral eğim açısı, sakral kifoz, lumbal lordoz, sakrum pubik insidans ve sakrum pubik arka açısı parametreleri ölçülmüştür. Parametrelerin yaş grupları arasındaki karşılaştırmalarında bağımsız iki örneklem t testi uygulandı. Metot karşılaştırmaları için Passing-Bablok regresyon analizi kullanıldı. Parametreler arasındaki ilişki Pearson korelasyon analizi ile değerlendirildi. Anlamlılık düzeyi p

GİRİŞAltın oran uzun yıllardır mimari, sanat, matematik, geometri, tıp ve daha birçok farklı bilim dalında kullanılmaktadır. Sanatçılar, bilim adamları ve tasarımcılar araştırmalarında ve ürün tasarımlarında çalışmalarını altın orana göre belirlemekte ve insan vücudunu örnek alarak yapmaktadır. Zaten doğası altın orana uyumlu olan insan anatomisinden alınacak antropometrik verilere bağlı tasarımlar ile insan kullanımı için gerçekleştirilecek eserlerin; hem fiziksel olarak ergonomik, hem de ruhsal açıdan güzel olarak algılanması sağlanmış olacaktır. Çalışmamızda genç erişkin bireylerin gövde, el ve yüz bölgelerinden alınan uzunluk ölçümlerinin sonrasında elde edilen oranların, 1,618 sayısı ile karşılaştırması yapılmıştır. Yaptığımız araştırmalar sonucunda vücut üzerinde farklı alanlarda yapılan kimliklendirmeye yönelik, boy, yaş ve cinsiyet tahminine ait birçok antropometrik ölçüm çalışmaları bulunmasına rağmen, altın oranı araştıran ve ortaya koyan çalışmaların bulunmadığını tespit ettik. Bu çalışmanın amacı erişkin bireylerde vücutta farklı alanlardan alınacak antropometrik ölçümler ile altın oran değerini araştırmaktır. Yapılacak estetik veya rekonstrüktif yaklaşımlarda ortez ve protez uygulamalarında vücuttaki altın oran değerleri anlamlı olmaktadır. Bu çalışmanın sonunda elde edilen sonuçların bu alanlarda faydalı olacağını ve daha sonra yapılacak olan altın oran araştırmalarında ön çalışma niteliği taşıyacağını düşünmekteyiz.GEREÇ VE YÖNTEMBu çalışma yaşları 18-25 arasında değişen toplamda 77 Ankara Başkent Üniversitesi öğrencileri üzerinde gerçekleştirildi. Araştırmaya katılan tüm öğrencilerin demografik bilgileri kaydedildikten sonra, her öğrenciden boy ve ağırlık ölçümlerinin yanı sıra vücut, el, yüz bölgelerinden antropometrik ölçümler alındı. Antropometrik ölçümler alınırken Martintip antropometre, dijital kumpas, antropometre pergeli, T cetveli ve mezura kullanıldı. Üst ekstremiteden alınan ölçümler iki taraflı yapıldı. Literatür eşliğinde belirlenen antropometrik noktalar arasında alınan ölçümler sonrasında yapılan oran değerleri altın oran ile karşılaştırıldı. Tüm ölçümlerin %10'u aynı araştırıcı tarafından tekrarlandı.BULGULARÇalışmada gövde, el ve yüz bölgesinden alınan ölçümler sonrasında yapılan oran değerlendirmeleri 1,618 ile karşılaştırıldı. Gövde bölgesinden alınan ölçümlere bağlı olarak belirlenen oranların altın oran değerine yakınlığı tespit edilemedi. Bu karşılaştırma yüz bölgesinden alınan ölçümler için yapıldığında tüm grupta cinsiyet ayrımı gözetmeksizin zy-zy / sto-n değeri 1,613 (p=0,752) ve tr-sn / sto-n değeri ise 1,660 (p=0,071) olarak bulunmuş ve altın oran değerine yakınlık bağlamında anlamlı olarak değerlendirildi. Üst ekstremite'de yapılan altın oran karşılaştırmasında tüm grupta cinsiyet ayrımı gözetmeksizin altın oran değerine sağ ve sol taraf 5. parmak / proksimal ilk iki boğum değeri altın orana yakınlık bağlamında anlamlı olarak bulundu.SONUÇBu çalışmada, bedenin farklı bölgelerinden yapılan ölçümler sonucunda, elde edilen oran değerlerinin altın oran ile karşılaştırması yapılmış, elde edilen bulguların yüz bölgesi başta olmak üzere, yapılacak estetik veya rekonstriktif yaklaşımlarda ve ortez, protez uygulamalarında yol göstermesi amaçlanmıştır.Anahtar kelimeler: Altın oran, 1,618, antropometriBu çalışma Başkent Üniversitesi Tıp ve Sağlık Bilimleri Araştırma Kurulu ve Etik Kurulun tarafından 18.04.2018 tarihinde onaylanmış, KA18/137 (sayı;94603339-604.01.02) ve Başkent Araştırma fonunca desteklenmiştir. Golden ratio has been used for many years in architecture, art, mathematics, geometry, medicine and many other fields of science. Artists, scientists and designers shape their research and product designs according to the golden ratio, taking the human body as the example. Designs based on anthropometric data obtained from human anatomy, which is already compatible with the golden ratio by nature, enable the creation of items for human use that are not only physically ergonomic but also perceived as aesthetically pleasing at a spiritual level. In our study, the ratios obtained following length measurements of the torso, hand and face of young adults were compared with the number 1.618. Within the context of our study, we determined that while there are many anthropometric measurement studies regarding the identification of different parts of the body and the estimation of height, age and sex, there are no studies investigating and demonstrating the golden ratio. The aim of this study was to investigate the golden ratio value through anthropometric measurements of various areas of the body of adults. Golden ratio values of the body are significant in plastic or reconstructive approaches as well in orthosis and prosthesis applications. We believe that the results obtained in this study will be beneficial in these areas and set a precedent for future studies on the golden ratio.MATERIALS AND METHODSThe study was conducted including 77 students from Ankara Başkent University (age, 18–25 years). Demographic information of all students participating in the study was recorded, following which height and weight measurements, along with anthropometric measurements from the torso, hand and face, were obtained from each student. Anthropometric measurements were performed using a Martin type anthropometer, sliding calliper,viiianthropometric compass, T square and measuring tape. Measurements of the upper extremities were performed on both sides. Golden ratios reported in the literature were compared with the golden ratios obtained through measurements. In the study, 10% of all measurements were repeated by the same researcher.RESULTSIn the present study, ratios obtained and evaluated following the measurements performed on the torso, hand and face were compared with the 1.618 value. The ratios obtained from measurements of the torso were not close to the golden ratio in either sex. In the same type of comparison performed on measurements of the face, the zy-zy/sto-n value was 1.613 (p = 0.752) and the tr-sn/sto-n value was 1.660 (p = 0.071) in the entire group, regardless of sex; these values were significantly close to the golden ratio. In comparisons with the golden ratios for the upper extremities, the values for the fifth digit/proximal first two articulations in the entire group were significantly close to the golden ratio, regardless of sex.CONCLUSIONIn the present study, ratios obtained through measurements of different body regions were compared with the golden ratios with an aim to obtain results that could serve as a guide to plastic or reconstructive approaches—especially in the facial region—and to orthosis and prosthesis applications.Keywords: Golden ratio, 1.618, anthropometryThis study was approved by the Başkent University, Medical and Health Sciences Research Committee and Ethics Committee on April 18, 2018 (KA18/137; decision number: 94603339-604.01.02) and was supported by the Başkent Research Fund. 63

Pulvinar çekirdek thalamus'un arka-medial kısmında bulunur. Thalamus'un en geniş çekirdek grubu olan pulvinar çekirdek thalamus hacminin yaklaşık %30'unu oluşturmaktadır. Pulvinar çekirdek anatomik olarak hayvanlarda 4, insanlarda ise 3 alt çekirdeğe ayrılmaktadır. Pulvinar çekirdeğin daha önce hayvanlar ve insanlar üzerinde yapılan çalışmalarda beynin hangi bölümleri ile bağlantıları olduğu ifade edilmiştir. Bununla birlikte bu çekirdeğin lezyonunda pek çok farklı klinik tablonun gözlendiği de daha önce insanlar üzerinde yapılan lezyon çalışmalarında ifade edilmiştir. Ortaya çıkan klinik tablonun çok farklı olması ve bu çekirdeğin literatürdeki bağlantıları ile bazı klinik tablonun tam örtüşmemesi nedeniyle bu çekirdeğin fonksiyonel bağlantılarını görüntülemek, bu çekirdeğin lezyonunda ortaya çıkan klinik tabloları yorumlamak için ihtiyaç haline gelmiştir. Bu çalışmada, insan pulvinar çekirdeğin fonksiyonel bağlantılarını incelemek ve bu çekirdeğin lezyonunda meydana gelen klinik tabloları daha iyi yorumlamak amacıyla 24 sağlıklı (15 kadın- 9 erkek) yaşlı bireyin (yaş aralığı; 58±8,34) istirahat durumunda fonksiyonel manyetik rezonans görüntüleri (fMRG) retrospektif olarak değerlendirilmiştir. Veriler FMRIB Software Library (FSL) programında analiz edilmiştir. Çalışmamızın sonuçlarına göre; insan pulvinar çekirdeğinin kortikal ve subkortikal yapılarla bağlantı gösterdiği saptanmıştır. Çalışmamızda pulvinar çekirdeğin sırasıyla thalamus, putamen, globus pallidus, hippokampus, posterior parahippocampal gyrus, posterior cingulate gyrus, insular korteks, Heschl's gyrus'u, planum temporale, precuneus cortex ve beyin sapı ile bağlantıları olduğu gözlenmiştir. Çalışmamızın sonuçlarının pulvinar çekirdeğin fonksiyonunu anlamaya katkı sağlayacağına ve ileride insan pulvinar çekirdeği üzerine yapılacak çalışmalara öncü nitelikte olacağını düşünüyoruz. Pulvinar occupying almost 30% of thalamic volume in humans is the largest nucleus group in the thalamus. It is situated in the posterior of the thalamus. Anatomically, in animals, the pulvinar nucleus has been divided into 4 subdivisions, although it has been divided into 3 subdivisions in humans. Previous studies, on both humans and nonhuman primates, have indicated anatomical connections of the pulvinar nucleus. Furthermore, it has been stated, in the studies performed in humans, which clinical symptoms can be seen in the case of the pulvinar nucleus lesions. But it has become a need to image functional connections of the human pulvinar nucleus in order to interpret these clinical symptoms because some of these clinical symptoms occurring in the lesions of pulvinar do not overlap with connections of the pulvinar nucleus. Resting-state functional magnetic resonance imagining (RS-fMRI) images of 24 (15 women- 9 men) healthy and elderly people (averring age: 58±8,34) were retrospectively used in this study. Datas were analyzed by FMRIB Software Library (FSL). According to the results of our study, the human pulvinar nucleus has connections with both cortical and subcortical areas. In our study, it was observed that the pulvinar nucleus had connections with thalamus, putamen, globus pallidus, hippocampus, posterior parahippocampal gyrus, posterior cingulate gyrus, insular cortex, Heschl's gyrus, planum temporale, precuneus cortex and brainstem, respectively. We believe that our study will contribute to the understanding of pulvinar nucleus functions and lead to do new studies associated with the human pulvinar nucleus. 64

Amaç: Serebrovasküler olay (SVO) ciddi engellere neden olan rahatsızlıklardandır. En yaygın bulgularından biri de hemipleji'dir. Hemipleji ayaklarda spastisite ve atrofiye neden olmaktadır. Sağlıkla ilgili çalışmalarda giderek üç boyutlu (3B) tarama yöntemlerinin kullanılması yaygınlaşmaktadır. Bu çalışmanın amacı plejik ayak ile sağlam ayağın morfometrik ölçümlerinin üç boyutlu taramayla yapılması ve farkların kantitatif olarak incelenebilmesidir.Yöntem: Çalışmamıza 20 hemiplejik hasta ve 20 sağlıklı birey dahil edildi. Hemiplejik hastalar öncelikle Fonksiyonel Bağımsızlık Ölçeği (FBÖ), Berg Denge Ölçeği (BDÖ), Modifiye Ashworth Skalası (MAS), Fonksiyonel Ambulasyon Sınıflaması (FAS), 6 Dakika Yürüme Testi (6DYT) gibi ölçeklerle değerlendirildi. Ardından hemiplejik bireylerin ve sağlıklı bireylerin 3B tarama cihazıyla ayak taramaları yapıldı. Ayaklar arası farklar bilgisayar ortamında değerlendirildi.Bulgular: Plejik ayaklardaki ayak uzunluğunun, ayak genişliğinin, ayak yüksekliğinin, malleoller arası genişliğin, tarak genişliğinin, ayak alanının ve ayak hacminin morfometrik analiz sonuçlarının sağlam ayaklara göre anlamlı derecede azaldığı tespit edilmiştir (p

Bu çalışmada, deneysel hayvan modelinde LASER ve ultrasonik enerji kaynağı ile karşılaştırılmalı olarak uygulandı. LASER'in farklı dalga ve enerji boyutunda karşılaştırılması yapıldı. Bütün sonuçlar elektron mikroskopla incelendi. İnceleme sonuçlarında oluşan yüksek doku hasarı nedeniyle, deneyimize plastik rekonstruktif cerrahin sık kullanılan fokuslu ultrasonografi cihazını (ultrasonik ses dalgası ile ablasyon) dahil ettik. Çalışmada cihazının farklı deri katmanlarında etkili olan 3 başlığı kullanıldı. Her deney hayvanında el ve ayak bölgelerine uygulamalardan sonra kontrol biopsiler alındı. Bu biopsiler histolojik olarak incelendi. İnceleme sonucunda 3.0 ve 4.5mmlik fokuslu ultrasonografi başlıkları kullanılan mikroskobik incelemede ter bezlerinin sayısının ciddi şekilde azaldığı ve ayrıca 4.5 mmlik başlık kullanılan incelemede derin dermis tabakasında lenfosit infiltrasyonu ve fibroblast birikimi saptandı. Sonuç olarak bu deneyde 3.0 mm ve 4.5 mm başlık kullanılan uygulamalar sonrası alınan örneklerin mikroskopik incelemelerinde, kullanılan başlıkların daha hedefe yönelik olduğu ve daha az doku hasarı oluşturduğunu söyleyebiliriz. In this study, in experimental animal model LASER and ultrasonic energy source was compared. Comparison of LASER in different wave and energy dimensions was also performed. All the results were analyzed with electron microscopy. Because of the high tissue damage in the examination results, we included the plastic reconstructive surgeon's frequently used high focus ultrasonography device (ultrasonic sound wave ablation) in our experiment. In this study, three different skin layer efficient high focus ultrasonography device were used. Control biopsies were taken after the application of each experimental animal to the hands and feet. These biopsies were histologically examined. As a result of the study, the number of sweat glands decreased significantly in the microscopically used 3 and 4.5 mm high focus ultrasonography headings, and the total accumulation of lymphocyte infiltration and fibroblast in the deep dermis layer was also observed in the 4.5 mm title. As a result, in the microscopic examination of samples taken after applications of 3.0 mm and 4.5 mm titles in this experiment, we can say that the headings used are more targeted and less tissue damage. 51

N-Methyl-D-Aspartat (NMDA) reseptörleri glutamaterjik sisteminin en önemli faktörlerindendir. NMDA reseptör hipofonksiyonu şizofreni semptomlarından da olan lokomotor hiperaktiviteye sebep olur. Bu reseptörün hipofonksiyonuna aynı zamanda onun bir antagonisti olan MK-801'inde sebep olduğu deney hayvanları üzerinde gözlemlenmiştir. Sunulan bu çalışmada fareler üzerinde MK-801 kullanılarak lokomotor hiperaktivite oluşturulması hedeflenmiş ve oluşan hiperaktiviteye karşı koruyucu olarak resveratrol ve n-asetilsistein antioksidan kombinasyonunun en düşük etkin dozu araştırılmıştır. Bu amaçla 84 adet dişi fare alınmış, fareler gruplarda eşit sayıda olacak şekilde 14 eşit gruba ayrılmıştır. Koruyucu amaçlı olarak verilen antioksidan kombinasyonu 8 grupta resveratrol (50, 40, 20 ve 10mg/kg- intraperitoneal (i.p.)) ve n-asetilsistein (100, 80, 40 ve 20mg/kg-i.p.) sırasıyla kombin yapılarak tatbik edilmiştir. İlacın vücutta akut ve subakut etkisini gözlemleyebilmek için oluşturulan bu 8 grubun 4'ü akut (1 gün) ve 4'ü de subakut (4 gün) olarak belirlenmiştir. Diğer gruplarda kontrol (10ml/kg FTS-i.p.), MK-801 (1mg/kg-i.p.), clozapine (pozitif kontrol (5mg/kg-i.p.)), clozapine (5mg/kg-i.p.)+MK-801 (1mg/kg-i.p.), resveratrol (50mg/kg-i.p.) ve n-asetilsistein (100mg/kg-i.p) olarak belirlenmiştir. İlaç enjeksiyonlarından sonra fareler açık alan testine tabi tutulmuş, 10 dk boyunca kameraya kaydedilmiş ve katettikleri mesafe ölçülmüştür. Elde edilen bulgulara göre farelerde akut uygulamalarda antioksidan kombinasyonlarının lokomotor hiperaktivite üzerinde daha etkin olduğu, subakut durumlarda ise daha az koruyucu etki gösterdiği tespit edilmiştir. Resveratrol ve n-asetilsisteinin MK-801'in akut uygulamalarında daha düşük dozlarda bile etkin olduğu gözlenmiştir. N-Methyl-D-Aspartate (NMDA) receptors are the most important factor of the glutamatergic system. The hypofunction of this receptor causes locomotor hyperactivity such as schizophrenia. The animal experiments revealed that the MK-801- antagonist of the NMDA receptors, also occur the hypofunction of this receptor. In the present study, it was aimed that to find the effective lower dose of the combined antioxidants such as resveratrol and n-acetylcysteine (NAC) against the locomotor hyperactivity induced with the MK-801. For this aim, the 84 female mice were divided into 14 groups, equally. The drugs resveratrol (50, 40, 20 and 10mg/kg- intraperitoneally (i.p.)) and NAC (100, 80, 40 and 20mg/kg-i.p.), were combined, respectively. These combined doses were administered to the acute (1 day) and subacute (4 days) groups. Beside the combined drug groups, control (physiological saline administered 10ml/kg, i.p.), MK-801 (1mg/kg-i.p.), clozapine (5mg/kg-i.p.), clozapine (positive control- 5mg/kg-i.p) + MK-801 (1mg/kg-i.p.), resveratrol (50mg/kg-i.p.) and NAC (100mg/kg-i.p.) groups were also designed. After the drug administrations, the travelled distance of the animals were recorded with the video camera in the open field test device for 10 minutes. According to the findings, in the acute groups the drug combination was successful on the locomotor hyperactivity than the subacute. The drug combination is also successful even at the lower dose.

Sella turcica corpus ossis sphenoidale'de bulunan içerisinde glandula pituitaria'yı barındıran önemli bir anatomik oluşumdur. Sella turcica'ya Türklerin icat etmiş olduğu eyere benzemesinden dolayı 'Türk eyeri' anlamına gelen bu isim verilmiştir. Çevresinde birçok hayati yapı bulundurması bu yapılarla yakın komşuluğu ve bu bölgeye yapılacak cerrahi girişimler sırasında geçiş noktası olması sebebiyle sella turcica'nın morfometrisinin ve morfolojisinin bilinmesi önemlidir. Bu çalışmanın amacı Anadolu'da yaşayan 18-65 yaş aralığındaki bu bölgede patalojisi bulunmayan bireylerin Konik Işınlı Bilgisayarlı Tomografi (KIBT) görüntülerinde sella turcica'ya ait kemik yapıların morfometrik referans değerlerini belirleyerek literatüre katkı sağlamaktır. Bu amaçla 200 kadın 200 erkek olmak üzere 400 bireyin KIBT görüntüleri retrospektif olarak değerlendirildi. Sagittal kesitte 6, transvers kesitte 2 olmak üzere toplam 8 parametre incelendi ve iki farklı kategoride sella turcica morfolojisi değerlendirildi. Sagittal düzlemde sella turcica'nın uzunluğu 10.19±1.77 mm, sella turcica'nın çapı 11.6±1.69 mm, sella turcica'nın anterior yüksekliği 7.88±1.56 mm, sella turcica'nın median yüksekliği 8.18±1.42 mm, sella turcica'nın posterior yüksekliği 6.98±1.31 mm, sella turcica'nın genişliği 11.10±1.6 mm olarak saptandı. Transvers düzlemde processus clinoideus anterior'lar arası mesafe 24.93±2.57 mm, processus clinoideus posterior'lar arası mesafe 14.92±2.46 mm olarak saptandı. Sagittal düzlemde sella turcica morfolojilerinde en sık görülen şekil 'normal sella turcica' (%59) ve bir diğer kategoride ise 'dairesel' (%48.75) olmuştur. Elde edilen bulguların sella turcica ve çevre yapıların incelenmesinde literatüre katkı sağlayacağı düşünülmektedir. Sella turcica is an important anatomical formation that contains glandula pituitaria in corpus ossis sphenoidale. Sella turcica was given this name, which means 'Turkish saddle' because it is similar to the saddle the Turks invented. It is important to know the morphometry and morphology of sella turcica as it has many vital structures around it and it is a transit point during the surgical interventions to this area. The aim of this study is to contribute to literature by determining morphometric reference values of bone structures belonging to sella turcica in Cone Beam Computed Tomography (CBCT) images of individuals living in Anatolia who do not have pathology in the sellar region between the ages of 18-65. For this purpose, CBCT images of 400 individuals, 200 women and 200 men, were evaluated retrospectively. A total of 8 parameters were examined, 6 in sagittal section and 2 in transverse section and sella turcica morphology was evaluated in two different categories. In the sagittal plane; length of sella turcica 10.19±1.77 mm, diameter of sella turcica 11.6±1.69 mm, anterior height of sella turcica 7.88±1.56 mm, media height of sella turcica 8.18±1.42 mm, posterior height of sella turcica 6.98±1.31 mm, width of sella turcica was determined as 11.10 ± 1.6 mm. In the transverse plane distance of processus clinoideus anteriors 24.93 ± 2.57 mm, distance of processus clinoideus posterior was 14.92 ± 2.46 mm. The most common form in sella turcica morphologies was 'normal sella turcica' (59%) and in another category, 'circular' (48.75%). It is thought findings will contribute to the literature in the study of sella turcica and surrounding structures. 62

Karaciğer; karın boşluğunun sağ üst kadranında, regio epigastrica, hypochondriaca dextra ve sinistra bölgesinde yerleşmiş olan vücuttaki en büyük organ ve salgı bezidir. Safra üretimi, kanın filtrasyonu ve metabolik fonksiyonları gibi birçok olayda önemli rol oynar. Karaciğerin beslenmesi hepatik arteryel sistem tarafından sağlanır.Çalışmamızda, karaciğerin beslenmesini sağlayan arterlerin çıkış yerlerindeki çaplarını ve bu damarların varyasyonlarını multidedektör bilgisayarlı tomografi görüntüleri üzerinde araştırmayı amaçladık.Bu araştırmada, batın bölgeleri multidedektör bilgisayarlı tomografi ile çekilen 500 olgunun görüntüleri değerlendirildi. Karaciğerin besleyen arterlerin çapları ölçüldü ve varyasyonları değerlendirildi. Çalışma sonucunda klasik ve varyasyonlu anatomiye uygun dağılım gösteren arterlerde ortalama çap ölçümleri belirlendi. Klasik ve varyasyonel anatomiye uygun ortalama çap ölçümleri sırası ile; aorta abdominalis 21,85 mm, truncus coeliacus 6,99 mm, a. hepatica communis 5,07 mm, a. hepatica propria 3,83 mm, a. hepatica dextra 2,87 mm ve a. hepatica sinistra 2,09 mm ve aorta abdominalis 21,95 mm, truncus coeliacus 7,2 mm, a. hepatica communis 4,3 mm, a. hepatica propria 2,93 mm, a. hepatica dextra 2,92 mm ve a. hepatica sinistra 2,51 mm olarak belirlendi. Varyasyonlar bakımından değerlendirildiğinde olguların %85,6'sında klasik anatomiye uygun dallanma görülürken (Michels Tip I), %14,4'ünde farklı dallanma paternleri görüldü. Bunlar arasında Michels Tip III (%87,5) en sık gözlenen varyasyon olarak tespit edildi. Liver that is the largest organ and secretory gland, is located in the upper right quadrant of the abdominal cavity, epigastric, right and left hypochondriaca region. It plays an important role in many events such as bile production, blood filtration and metabolic functions. The liver is supplied by the hepatic arterial system.In our study, we aimed to determine the diameters and variation of the arteries supplying the liver with multidetector computed tomography images.In this research, we evaluated the images of 500 cases whose abdominal areas were taken by multidetector computed tomography. Diameters of arteries supplying the liver were measured and variations were evaluated. As a result of the study, mean diameters of classical and variational anatomy were determined. According to mean measurements of classical and variational anatomy were abdominal aorta 21,95 mm, celiac artery 7,2 mm, common hepatic artery 4,3 mm, proper hepatic artery 2,93 mm, right hepatic artery 2,92 mm, left hepatic artery 2,51 mm and abdominal aorta 21,85 mm, celiac artery 6,99 mm, common hepatic artery 5,07 mm, proper hepatic artery 3,83 mm, right hepatic artery 2,87 mm ve left hepatic artery 2,09 respectively. When evaluated in terms of variations, 85.6% of the cases had branching according to classical anatomy (Michels Type I), 14.4% had different branching patterns. Michels Type III (87.5%) was the most observed variation among them. 62

Çalışmamızda subacromial sıkışma sendromuna ve rotator cuff yırtıklarına zemin hazırlaması bakımından önem arz eden acromion tiplerinin ve omuz etrafındaki yapıların Manyetik Rezonans Görüntüleme ile morfometrik olarak değerlendirilmesi amaçlanmıştır.Çalışmamız; 59'u kadın, 41'i erkek olmak üzere 100 hastanın görüntüleri kullanılarak retrospektif olarak yapıldı. Scapula, acromion tiplerine göre sınıflandırıldı. Çalışmaya dahil edilen acromion tiplerini incelediğimizde tip I (düz) acromion %21 oranında, tip II (kavisli) acromion %62 oranında, tip III (çengelli) acromion ise %17 oranında bulundu, tip IV (konveks) acromion ise çalışmamıza dahil ettiğimiz hastalar arasında gözlenmedi. Cinsiyet ve acromion tipleri arasında anlamlı bir ilişki tespit edilmedi (p değeri>0,05). Acromion tiplerini yaş ortalamalarına göre kıyasladığımızda ise aralarında anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05). Acromion eğimlerini ayrı ayrı tiplere göre incelediğimizde tip II acromion ile tip III acromion arasında eğimlerinin ortalamasına ilişkin anlamlı bir fark bulunmazken (p>0,05), tip I acromion ile tip II acromion'un ve tip III acromion'un ortalama eğimi arasında anlamlı fark bulundu (p0,05).Acromion tiplerine göre acromion ve proc. coracoideus uzunluğu ortalamaları arasında anlamlı fark bulunmazken, cinsiyete göre kıyaslandığında bu değerler arasında anlamlı fark bulundu. Acromion ve proc. coracoideus arasındaki mesafeyi hem acromion tipleri arasında hem de cinsiyetler arasında incelediğimizde istatistiki olarak anlamlı fark bulunmadı (p>0,05).LAA, AI, CSA değerlerini hem acromion tipleri arasında hem de cinsiyetler arasında incelediğimizde anlamlı bir fark bulunmadı (p>0,05); LAA, AI, CSA'nın aralarında korelasyon tepit edildi. Bu korelasyon LAA ile AI ve CSA arasında negatif yönde, AI ile CSA arasında pozitif yönde idi. Acromiohumeral mesafe'yi acromion tipleri arasında kıyasladığımızda anlamlı fark yokken, cinsiyetler arasında kıyasladığımızda fark anlamlıydı (p0.05). When we compared acromion types according to their average age, there was no significant difference between them (p>0.05).When we examine the acromion slopes according to the individual types, there is no difference between the type II acromion and the type III acromion regarding the average of the slopes (p>0.05) however, there is also a significant difference between type II and type III with the average slope of type I (p 0.05). While there is no significant difference between the acromion and proc. coracoideus length averages according to acromion types, there is a significant difference between these values compared to gender.When we examined the distance between acromion and proc. coracoideus both between acromion types and between genders, there was no statistically significant difference (p> 0.05).When we examine LAA, AI, CSA values both between acromion types and between genders, there is no significant difference (p> 0.05). There are correlations between LAA, AI, CSA. While this correlation is negative between LAA with AI and CSA, there is a positive correlation between AI and CSA.There is no significant difference when we compare acromiohumeral distance between acromion types, there is a significant difference when we compare between genders.When we look at the distribution of os acromiale, there are 5 os acromiale in 3 women and 2 men. When we examine the presence of os acromiale between genders, there is no statistically significant difference. 113

Vücut büyüklüğü kadın ve erkeklerde farklılık göstermekte olup, organ ve yapıların büyüklüğünü etkileyen bir parametredir. Hacim oranı çalışmaları vücut büyüklüğünün, organ ve yapılar üzerindeki etkisini kaldırdığından, çalışmamızda hacim ve hacim oranlarının cinsiyetler arasındaki farkını ve yapıların simetrik farklılıklarını incelemeyi amaçladık.Çalışmaya katılan 49 kişinin MR görüntüleri, 3T Achieva MRI görüntüleme tarayıcısı ile alındı. Manyetik rezonans (MR) görüntüleri üzerinden sağ ve sol hemisfer hacimleri, her bir hemisfere ait corpus amygdaloideum, globus pallidus, nucleus caudatus ve putamen hacim değerleri otomatik segmentasyon yapan BrainSuite programı ile hesaplandı. Elde edilen subkortikal hacim değerleri, toplam subkortikal yapı hacmi ve hemisfer hacimleri ile ilişkilendirilerek yapıların hacim oranlarına ulaşıldı. Bu değerler kadın ve erkek grupları arasında kıyaslandı. Bireylerin ortalama hemisfer hacimleri 776173±57167 mm3, sağ ve sol hemisfer hacimleri sırasıyla 402993±29924 mm3, 373180±27855 mm3, sağ ve sol ortalama subkortikal hacimleri 12463±1099 mm3, 12621±1151 mm3 olarak hesaplandı. Subkortikal yapı/toplam subkortikal hacim oranı değerleri incelendiğinde sol nucleus caudatus hacim oranının kadınlarda daha büyük olduğu hesaplandı (p>0,05). Subkortikal yapı/hemisfer hacim oranı değerleri incelendiğinde ise erkek ve kadınlarda sağ putamen, sol putamen ve sol corpus amygdaloideum arasındaki oransal farkın anlamlı olduğu bulundu (p0,05). Yaş ile beyin hemisferleri (r=-0,125; p=0,39), subkortikal yapılar (r=-0,066; p=0,65) ve birtakım bölgelerin toplam hacim değerleri arasında negatif korelasyon saptandı. Her iki cinsiyette de sağa yönelimli hemisfer asimetrisi ve sola yönelimli putamen asimetrisi olduğu belirlendi.Bulgularımıza göre sağlıklı bireylerde yaşlanma ile birlikte beyin ve subkortikal bölgelerin hacim ve hacim oranlarında değişikler olduğu belirlendi. Bu hacimsel değişikliklerin kadın ve erkeklerde farklılık gösterdiği belirlenerek, asimetriler farklılıklar gösterildi.Anahtar kelimeler: Bazal çekirdek, beyin, hacim, hacim oranı, otomatik segmentasyon. Body size differs between male and female is a parameter that affected by the size of organs and structures. Volume fraction studies not influenced by the size of organs and structures. We aimed to investigate the differences between volume and volume fraction between genders and symmetrical differences of structures.MR images of 49 participants were taken with 3T Achieva MRI imaging scanner. The right and left hemisphere volumes, corpus amygdaloideum, globus pallidus, nucleus caudatus and putamen volume values of each hemisphere were calculated from magnetic resonance (MR) images by automatic brain segmentation program. The obtained subcortical volumes were correlated with total subcortical volume and hemisphere volumes. We obtained the volume fractions of the structures. These values were compared between female and male groups. Mean hemispheric volumes of the subjects were calculated as 776173 ± 57167 mm3, right and left hemisphere volumes were 402993 ± 29924 mm3, 373180 ± 27855 mm3, right and left mean subcortical volumes were 12463 ± 1099 mm3, 12621 ± 1151 mm3, respectively.When the subcortical structure/total subcortical volume fraction values were analyzed, it was calculated that the volume fraction of the left nucleus caudatus was bigger in women (p>0.05). When subcortical structure/hemispheric volume ratio values were examined, it was found that the proportional difference between right putamen, left putamen and left corpus amygdaloideum was significant in male and female (p0.05). There was a negative correlation between age and brain hemispheres (r =-0,125; p = 0,39), subcortical structures (r =-0,066; p = 0,65) and total volume values of some regions. Both sexes had right-sided hemisphere asymmetry and left-sided putamen asymmetry.According to our findings, changes in the volume and volume fractions of the brain and subcortical regions were determined with aging in healthy individuals. Our study shows that there are differences between the males and females for the volumetric franctions and the assymetries.Keywords: Automatic segmentation, basal nuclei, brain, volume, volume fraction. 94

Okul ortamı, fiziksel ve sosyal çevresi ile sağlığı doğrudan etkilemektedir. Okul, sağlık ile ilgili olumlu tutum ve davranışların geliştirilmesine ya da sağlık hizmetlerinin topluca sunulmasına elverişli bir ortam olması nedeniyle, sağlık hizmetleri için önemli bir kurumdur. 1, 2. Koruyucu sağlık hizmetleri kapsamında okullarda pek çok tarama programı yürütülmektedir. Bunlardan en önemlisi omurga sağlığı taramasıdır.Çocukların okula başlamasıyla gündeme gelen hareketsiz yaşam, uzun oturma süreleri, bilgisayar kullanımının artması, ağır ve yanlış çanta taşıma alışkanlıkları, gelişim çağının getirdiği duruş bozuklukları ve bu yaşa özgü gelişebilen kifoz, lordoz, skolyoz, kanat skapula gibi omurgayı ilgilendiren şekil bozukluklarını gündeme getirmektedir. Aynı zamanda bel ağrısının neredeyse bu çağlarda başladığı ve yaşla birlikte prevalansının arttığı bildirilmek- tedir. Okul omurga sağlığı taramaları, postür bozukluklarını erken dönemde saptama ve saptanan kifoz, lordoz ve skolyoz gibi bozuklukları önlemek veya azaltabilmek amacıyla yapılmaktadır.Ülkemizde ilkokul çocuklarında çeşitli sağlık taramaları yapılmakta, ama omurga sağlığı taraması ve buna bağlı olarak görülen postüral değişiklikleri belirten çalışmalar az sayıda bulunmaktadır. Bu çalışmanın amacı, ilkokul çocuklarında çanta taşıma şekli, bilgisayar kullanım sıklığı, postür bozukluklarını belirlemektir. Geçerliliği ve güvenirliği test edilmiş olan Spinal Mouse cihazı ile zararlı ışınlara gerek duyulmadan çocukların omurga eğriliklerinin tespit edilmesi ve bu eğriliklerin hangi yaş grubunda daha çok görüldüğü bu çalışmanın genel bir özetidir. The school environment directly affects the physical and social environment and health. The school is an important institution for health services as it is an environment suitable for the development of positive attitudes and behaviors related to health or for the provision of health services collectively. Many screening programs are carried out in schools within the scope of first, second preventive health services. The most important of one is spine health screening. Still life, long sitting periods, increased computer use, heavy and wrong bag carrying habits, posture disorders brought about by the development age, shape defects related to this age-specific kyphosis, lordosis, scoliosis, wing scapula are brought to the agenda. It is also reported that low back pain begins in these ages and the prevalence increases by age. Spinal health screenings in schools are carried out to detect posture disorders in the early period and to prevent or reduce disorders such as kyphosis, lordosis and scoliosis. Various healthcare screenings are performed in secondary school children in our country, but there are few studies indicating spinal health screening and postural changes seen accordingly. The aim of this study is to determine the carrying bags style, the frequency of using computer and posture disorders in primary school children. It is a general summary of this study to determine the spinal curvature of children without exposure to harmful rays with the Spinal Mouse device, whose validity and reliability have been tested, and in which age group these curvatures are more common. It will be a study with relational cross-sectional screening models, which is one of the general screening models used in screening studies. Vakıfbank Secondary School will be conducted on the detection of spinal disorders of first, third and fifth grade students (285 students in total). Spine postures of the subjects will be measured on the sagittal plane with the Spinal Mouse M360 device. The data obtained will be transferred to the computer via bluetooth and evaluated by the Spinal Mouse software. Validity and reliability studies of Spinal Mouse in and between the observers were performed in healthy individuals. The results obtained from the study will be evaluated by statistically appropriate tests. 0

Kanser, günümüzde tüm dünya ülkeleri için büyük sorun teşkil eden hastalıkların başında gelmektedir. Dolayısıyla tamamlayıcı tedavi olarak bitkilere yönelim artmaktadır. Bu bitkilerden biri civan perçemi (CP) olup antitümöral etkisinin olduğu yapılan çalışmalarla rapor edilmiştir. Bu çalışmada CP'den elde edilen ekstrenin antitümöral etkisi Ehrlich solid tümör oluşturulan Balb/C farelerde araştırıldı. Çalışmamızda 25-30 g ağırlığında 8-10 haftalık Balb/C türü 57 erkek fare kullanıldı. Gruplar negatif kontrol (NKG), pozitif kontrol (PKG), CP-200mg/kg ve CP-400mg/kg şeklinde oluşturuldu. Ehrlich solid tümörü 1x106 EAT hücresi 0.1 ml fosfat buffer saline (PBS) içerisinde farelerin ense bölgesine subkutan olarak verilerek solid tümör oluşturuldu. PKG ve CP grubundaki farelere 16 gün boyunca i.p. (intraperitoneal) olarak sol arka bacağından CP ektresi verildi. 17. gün (17G) sakrifiye edilen hayvanların dokuları alınarak ışık mikroskobunda histopatalojik inceleme yapıldı. Çalışmada deney hayvanlarında kilo takibi yapıldı. Deney sonunda solid tümörün boyu, eni, tümör hacmi ve tümör ağırlığı hesaplandı. 17 gün boyunca yapılan hayvan ağırlık değişimleri, genel olarak istatistiksel olarak anlamlı bulundu (p

Bu araştırmanın amacı; ayak direkt grafileri üzerinde linear ve açısal ölçümler yaparak elde edilen antropometrik değerlerin yaşa, cinsiyete ve tarafa bağlı olarak gösterdikleri farklılıkları belirlemektir. Çalışmamızda 10-86 yaş arası 370 kadın, 292 erkek olmak üzere toplamda 662 bireye ait 1324 adet yüklü ayak grafisi üzerinde retrospektif olarak Bohler açısı (BA), Gissane açısı (GA), Talocalcaneal (lateral) açı (TCA), Calcaneal inclination açısı (CIA), Talar declination açısı (TDA), Meary's açısı (MA), Hibb's açısı (HA), Talocalcaneal (anteroposterior) açı (TCAP), Medial ark açısı (MAA), Lateral ark açısı (LAA), ayak uzunluğu (AU), calcaneus uzunluğu (CU), calcaneus faset yüksekliği (CFY) ölçümleri yapıldı. Çalışmaya dahil edilen bireyler 10-13, 14-17, 18-29, 30-39, 40-49, 50-59, 60-69, 70+ olmak üzere 8 ayrı yaş grubuna ayrılarak, 10-17 yaş arası bireyler adolesan, 18-86 yaş arası bireyler de yetişkin olarak değerlendirildi. Adolesanlarda ayak kemikleri gelişiminin devam etmesinden dolayı istatistiksel değerlendirmeleri yetişkinlerden ayrı olarak yapıldı. Adolesan bireyler 101 kadın 116 erkek olmak üzere toplamda 217 kişi iken, yetişkin bireyler 269 kadın ve 176 erkek olmak üzere toplamda 445 kişiydi. Taraf yönünden yapılan değerlendirmelerde adolesan bireylerde TCAP ve CU ölçümleri, yetişkinlerde ise BA, TCA, CIA, TDA, TCAP, AU ve CU ölçümlerinde anlamlı düzeyde farklılıklar bulundu. Cinsiyet yönünden yapılan değerlendirmelerde adolesan bireylerde MAA, AU, CU ve CFY ölçümleri, yetişkinlerde ise BA, GA, TCA, CIA, TDA, HA, MAA, LAA, AU, CU ve CFY ölçümlerinde anlamlı düzeyde farklılıklar vardı. Yaş yönünden yapılan değerlendirmelerde adolesan bireylerde BA, TCA, AU, CU ve CFY ölçümleri, yetişkinlerde BA, TCA, CIA, HA TCAP, MAA, LAA, AU ve CU ölçümlerinde anlamlı düzeyde farklılıklar tespit etik.İncelenen parametrelerden elde edilen bu sonuçlar; klinikte ayak deformitelerinin tedavi edilmesi ve yeniden yapılandırılması süreçleri ile ayrıca antropoloji ve adli tıp çalışmalarına katkı sağlayabilir. The present study aims to determine the differences of anthropometric data obtained from linear and angular measurements of direct radiographs of the foot according to age, gender and involved side.In our study, Bohler angle (BA), Gissane angle (GA), Talocalcaneal (lateral) angle (TCA), Calcaneal inclination angle (CIA), Talar declination angle (TDA), Meary's angle (MA), Hibb's angle (HA), Talocalcaneal (anteroposterior) angle (TCAP), Medial arch angle (MAA), Lateral arch angle (LAA), foot length (AU), calcaneus length (CU), calcaneus facet height (CFY) were measured on 1324 weight-bearing foot radiographs of a total of 662 people, including 370 females and 292 males aged 10–86 years. Those included in this study were divided into eight different age groups, 10–13, 14–17, 18–29, 30–39, 40–49, 50–59, 60–69 and 70+ years, with those aged 10–17 years classified as adolescents and those aged 18–86 years classified as adults. The statistical analyses of adolescents and adults were made separately, in that bone development continues throughout adolescence. The study was conducted with 217 adolescents (101 female; 116 male) and 445 adults (269 female; 176 male). An analysis in terms of side revealed significant differences in TCAP and CU measurements in adolescents; and in BA, TCA, CIA, TDA, TCAP, AU and CU in adults. An analysis in terms of gender revealed significant differences in MAA, AU, CU, CFY in adolescents; and in BA, GA, TCA, CIA, TDA, HA, MAA, LAA, AU, CU, CFY measurements in adults. An analysis in terms of age showed significant differences in BA, TCA, AU, CU and CFY in adolescents; and in BA, TCA, CIA, HA TCAP, MAA, LAA, AU and CU measurements in adults.The results derived from an examination of these parameters may contribute to the treatment and reconstruction processes of foot deformities in clinical practice, and also to anthropological and forensic medicine studies. 276

Günümüz iş temposunun ağırlaşması ve hızlanmasından dolayı ergonomi biliminin önemi giderek artmaktadır. Ergonomi kısaca, değişen tempolarda ve hızlarda çalışanların sağlık faktörüne uyumunu ölçen bir bilim dalıdır. Yükün kaldırılması, taşınması, tutulması, paketlenmesi kişiyi çok çabuk yoran, zorlayan ve sağlık problemlerine sebep olan işler olduğundan pek çok araştırmacı bu konuda araştırmalar yapmış ve halen yapılmaya da devam etmektedir. Çalışanın cinsiyeti kaldırılan, taşınan, itilen ya da çekilen yükün şekli, ilgili sınır değerlerini belirleyen etmenlerdir. Sınır değerlerinin aşılmasından meydana gelen sağlık sorunlarında, detaylı bir inceleme ve bunlara sebep olan faktörlerin tespit edilmesi oldukça önemlidir. Sağlık sorunlarına sebep olan faktörlerin ortadan kaldırılması yahut iyileştirilmesi için çeşitli ergonomik risk değerlendirme yöntemleri uygulanmaktadır. Bu çalışmada; bir gıda üretim işletmesinin ambalaj, paketleme ve depo sevk bölümleri incelenmiştir. Ambalaj bölümü için REBA, BAUA, NIOSH ve Snook ergonomik risk değerlendirme yöntemleri; paketleme bölümü için REBA, BAUA ve NIOSH ergonomik risk değerlendirme yöntemleri ve depo sevk bölümü için de Snook ve BAUA ergonomik risk değerlendirme yöntemleri uygulanmıştır. Ambalaj bölümünde; bant değişimi, ürün ambalaj kontrolü, ürün kontrolü, bozuk ambalaj ayıklama, dolan kasaları palete yükleme esnasında kasaları kaldırma ve transpalete yükleme, ürün dolu paletlerin transpalet ile taşınması, şekerlerin paketleme bölümüne aktarılması işlemlerinde çalışanların duruş pozisyonları incelenmiştir. Dış ambalajlama ve paketleme bölümünde, banttan gelen dış ambalajlı ürünlerin kolilere konulması, ambalajlı ürünlerin gelişini bekleme, ürünlerin kâse ile dış ambalajlanması ve paketleme bölümü bant sonu çalışanların kolileri kaldırma, transpalete yükleme ve kolileri transpaletin en üstüne yükleme işlemlerinde çalışanların duruş pozisyonları incelenmiştir. Depo sevk işlemlerinde transpalet ile taşıma işlemi esnasında çalışanların duruş pozisyonları incelenmiştir. İncelenen pozisyonların transpalet ile taşıma işlemleri ve kolilerin paletlere dizilme işlemleri riskli bulunmuştur. Bu işlemler için bantlı sisteme geçiş, elektrikli iş ekipmanları alma ve ayakta çalışan personeller için dönüşümlü çalışma şekli önerilmiştir. The importance of ergonomics is gradually increasing due to the acceleration of today's work tempo. In short, ergonomics is a science that measures the adaptation of employees to health factor at varying pace and speed. Since the lifting, transportation, holding, packing of the load is the ones that exhaust the person very quickly, forcing them and causing health problems, many researchers have done researches on this subject and still continues to be done. The gender of the employee is the shape of the load being lifted, carried, pushed or pulled, and the factors that determine the relevant limit values. In health problems caused by exceeding the limit values, a detailed examination and identification of the factors that cause them are very important. Various ergonomic risk assessment methods are applied to eliminate or improve the factors that cause health problems. In this study; the packaging, packaging and warehouse dispatch departments of a manufacturing enterprise were examined. REBA, BAUA, NIOSH and Snook ergonomic risk assessment methods for the packaging department; REBA, BAUA and NIOSH ergonomic risk assessment methods were used for the packaging department and Snook and BAUA ergonomic risk assessment methods were applied for the storage department. In the packaging section; the posture positions of the employees were examined in the process of band change, product packaging control, product control, defective packaging sorting, lifting and loading pallets filled with pallets during pallet loading, loading pallets with full pallets, and transferring the candies to the packaging department. In the outer packaging and packaging section, the position of the employees in the process of putting the outer packaged products from the belt into the parcels, waiting the arrival of the packaged products, the outer packaging of the products with the bowl, and the end of the packing section of the employees in the packing section, loading the boxes into the pallet and loading the boxes to the top of the pallet truck were examined. The positions of the employees were examined during the transportation of the pallet truck in the warehouse dispatch operations. It was found that the transported positions of the examined positions with pallet trucks and the stacking of parcels on pallets were risky. For these operations, the transition to a belt system, receiving electrical work equipment and alternating work for standing personnel have been proposed. 102

Yeni Zelanda Tavşanı ortopedik çalışmalar başta olmak üzere birçok deneysel araştırmada hayvan modeli olarak sıklıkla kullanılmaktadır. Çalışmada tavşanların ön bacak eklemlerinin bilgisayarlı tomografi (BT), mikro bilgisayarlı tomografi (μBT) ve manyetik rezonans görüntüleme (MRG) teknikleri ile anatomik açıdan incelenmesi amaçlanmıştır. Transversal BT ve MR görüntülerinin kesitsel plastinat görüntüleriyle karşılaştırılıp örnekler üzerindeki anatomik yapıların tanımlanması hedeflenmiştir. Ayrıca tomografi görüntülerinden 3 boyutlu (3B) dijital rekonstrüksiyon ve baskı modellerinin oluşturulması, 3B dijital modeller üzerinden omuz ve dirsek eklemlerine ait anatomik ölçümlerin belirlenmesi çalışmanın diğer amaçları arasındadır.Çalışmada 14 (7 dişi, 7 erkek) adet tavşan kullanıldı. BT ve MR görüntüleme işlemleri tamamlandıktan sonra vücuttan uzaklaştırılmış ön bacakların μBT görüntüleri elde edildi. Plastinasyon işleminde formalinle tespit edilmiş ön bacaklara sırasıyla dehidrasyon, zorlu impregnasyon ve gaz kürleme-sertleştirme aşamaları uygulandı. Eklem bölgelerine ait kemik doku en net olarak μBT görüntülerinde değerlendirilirken, yumuşak dokular MR görüntülerinde tanımlandı. Kesitsel plastinat örnekleri kemik doku bakımından BT, yumuşak doku bakımından MR görüntüleriyle oldukça uyumluydu. μBT görüntülerinden oluşturulan 3B dijital modeller BT görüntüleri kullanılarak elde edilen 3B modellere göre anatomik açıdan oldukça ayrıntılıydı. Omuz ve dirsek bölgelerine ait 3B kemik ölçümleri 3D Slicer programı kullanılarak gerçekleştirildi ve ölçüm verileri istatistiksel olarak dişi ile erkek tavşanlar arasında değerlendirildi. Cavitas glenoidalis genişliğine (CGG) ait ölçümlerde, erkek tavşanlarda sağ ve sol değerlerin dişilerinkine göre fazla olduğu, bu farkın da istatistiki açıdan anlamlı olduğu belirlendi (p

Bu çalışma ile ön çapraz bağ yaralanmaları üzerine etkisi bulunan anatomik ve biyomekanik faktörler araştırılarak; gruplar, cinsiyetler, taraf ve yaş etmenleri açısından farklılıkların belirlenmesi amaçlanmıştır.Çalışma retrospektif radyo-anatomik, vaka-kontrol düzeninde tasarlanmıştır. Örneklem büyüklükleri güç analizi yapılarak, Sivas Cumhuriyet Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Ortopedi ve Travmatoloji Ana Bilim Dalı'na başvuran 158 (15 Kadın / 143 Erkek) ön çapraz bağ (LCA) operasyonu olan hasta ve 300 (150 Kadın / 150 Erkek) kişi kontrol grubu olarak belirlenmiştir. Ölçümler görüntüleme arşiv program (PACS) kullanılarak antero-posterior ve lateral radyografiler üzerinden gerçekleştirilmiştir. Ölçümler: femorotibial açı (FTA), medial proksimal tibial açı (MPTA); posterior medial tibial eğim (PTE), Insall-Salvati (Ins-Sal), Caton-Deschamps (Cat-Desc), fossa intercondylaris genişlik indeksi (FICGI), tibia eminentia genişlik indeksi (EGI), eklem hattı medial (EH/Med) ve lateral (EH/Lat) parametreleri olmak üzere bilateral ekstremiteler üzerinden gerçekleştirilmiştir.FTA, MPTA, PTE, Ins-Sal, FICGI parametreleri açısından cinsiyet, taraf, grup farklılıkları belirlenmiştir. EGI sadece taraflar arasında farklılık gösterirken, EH/Med ve Lat parametrelerinin cinsiyet ve taraf farklılıklarının bulunduğu görülmüştür. FTA ve MPTA'nın LCA operasyonu olan hastalarda alt ekstremite dizilimi için kullanılabileceği ve literatür örneklemlerinin farklı hasta grupları üzerinde yoğunlaşması sebebiyle yaptığımız çalışmanın literatüre katkı sağlayabileceği düşünülmüştür. Ins-Sal ve Cat-Desc parametrelerinin patella yüksekliğini hesaplamada LCA yaralanmalı hasta gruplarında kullanılabileceği ancak Cat-Desc tek başına bu değerlendirmeyi yerine getiremediği sonucuna ulaşılmıştır. FICGI'nin distal femur analizi için kullanılabilecek güvenli bir parametre olduğu belirlenmiştir. EH/Med ve EH/Lat parametreleri sıklıkla diz artroplastisi hasta gruplarında kullanılmış olması sebebiyle yaptığımız çalışma ile LCA yaralanması üzerine etkilerinin bulunabileceği sonuçlarına ulaşılmıştır. Yaptığımız çalışmadan elde edilen sonuçların LCA üzerine etkisi bulunan anatomik yapılar ile ilgili hem literatüre hem de klinisyenlere katkı sağlayabilir. With this study, anatomical and biomechanical factors having an effect on anterior cruciate ligament injuries were investigated. It is aimed to determine the differences in terms of groups, genders, parties and age factors.The study was designed in a retrospective radio-anatomical, case-control order. The sample sizes were analyzed with power analysis. Groups determined as, 158 (15 women/143 men) which had anterior cruciate ligament rupture operation patients group and 300 (150 women/150 men) control patients group who applied to Sivas Cumhuriyet University Medical Faculty Hospital Orthopedics and Traumatology Department. Measurements were carried out using antero-posterior and lateral radiographs using the imaging archive program (PACS). Measurements consisted of: femorotibial angle (FTA), medial proximal tibial angle (MPTA), posterior medial tibial slope (PTE), Insall-Salvati (Ins-Sal), Caton-Deschamps (Cat-Desc), fossa intercondylaris width index (FICGI), tibia eminentia width index (EGI), joint line medial (EH/Med) and lateral (EH/Lat) parameters.Gender, sides, group differences were determined in terms of FTA, MPTA, PTE, Ins-Sal, FICGI parameters. While EGI differs only between the sides, EH/Med and EH/Lat parameters were found to have differences in gender and sides. It is thought that FTA and MPTA can be used for lower extremity alignment in patients with LCA operation, and our study may contribute to the literature because the literature samples are concentrated on different patient groups. It has been concluded that Ins-Sal and Cat-Desc parameters can be used in patients with LCA injury to calculate the height of the patella, but Cat-Desc alone cannot fulfill this assessment. It has been determined that FICGI is a safe parameter that can be used for distal femur analysis. Since EH/Med and EH/Lat parameters are frequently used in knee arthroplasty patient groups, our study concluded that there may be effects on LCA injury.We think that the results obtained from our study will contribute to both the literature and clinicians regarding the anatomical structures that have an effect on LCA. 198

Amaç: Articulatio glenohumeralis ve art. acromioclavicularis eklemlerinin akut ve kronik patolojilerine toplumda sıklıkla rastlanmasına rağmen anatomisi ve morfometrisi tam olarak bilinmemektedir. Çalışmamızın amacı geniş bir seride bu eklemleri yaş grupları ve cinsiyet parametreleri ile değerlendirerek literatüre katkı sağlamaktır.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda 941 omuz BT'si incelenmiş, sağlıklı anatomik yapıya sahip 223 hastanın (118 erkek, 105 kadın) görüntüleri çalışmaya dahil edilmiştir. BT görüntülerinde, caput humeri genişliği (HW); caput humeri'nin acromion (H-A) ve cavitas glenoidalis (H-G) ile arasındaki mesafesi; acromion ile clavicula arasındaki mesafe (A-C); cavitas glenoidalis'in eğimi (GE) ve versiyonu (GV); kritik omuz açısı (KOA) ve lateral akromial açı (LAA) ölçülmüştür. 3D-BT görüntülerinde ise cavitas glenoidalis'in yüksekliği (GH), genişliği (GW) ve yüzey alanı (GA); distal clavicula uzunluğu (dCL) ve genişliği (dCW); distal clavicula eklem yüzünün genişliği (CEYW) ve yüksekliği (CEYH); acromion uzunluğu (AL) ve genişliği (AW); acromion eklem yüzünün genişliği (AEYW) ve yüksekliği (AEYH); acromion (A), tuberc. infraglenoidale (TIG), tuberc. supraglenoidale (TSG) ve proc. coracoideus (PC) 'un aralarındaki mesafeler ölçülmüştür. Elde edilen verilerin değerlendirmeleri yaşa ve cinsiyete bağlı olarak karşılaştırılmıştır.Bulgular: Çalışmamızda HW, GH, GW, GA, GE, GV, KOA, H-A, H-G, A-TSG, A-TIG, A-PC, PC-TSG, PC-TIG, dCL, dCW, CEYW, CEYH, AEYW, AEYH, AL ve AW parametrelerinin cinsiyetler arası değerlendirilmesinde istatistiksel olarak anlamlı fark saptanmıştır ve ortalamaları erkeklerde daha yüksektir (p

Truncus coeliacus çok sayıda organı besleyen önemli bir arterdir, hiatus aorticus'un hemenaltında aorta abdominalis'ten ayrılan ventral bir daldır. Genellikle T12-L1 sevilerinden çıkar. Diğer bir ismi Haller tripusudur, Truncus coeliacus; a. gastrica sinistra, a. hepatica communis ve a. lienalis truncus coeliacus'un üç ana dal verir. Çalışmamız, Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi' nde batın bölgesine yönelik görüntüleme istemi ile çekilen 570 Multi Dedektör Bilgisayarlı Tomografi görüntüsü üzerinde gerçekleştirildi. Çalışma kapsamında Necmettin Erbakan Üniversitesi Meram Tıp Fakültesi Radyoloji Anabilim Dalı' ndan elde edilen görüntülerin işlenmesiyle elde edilen reformat sagittal, aksial, koronal ve inspace (multiplanar) veriler kullanıldı. Bu görüntüler üzerinden reformat sagittal ve inspace (multiplanar) truncus coeliacus' un orijin aldıkları vertebra seviyeleri belirlendi. Aksiyal reformat ve inspace görüntülerde, truncus coeliacus ve dallarının, aorta abdominalis'ten çıkış çap ölçümleri yapıldı. Tüm bu aşamalardan sonra aşağıdaki tanımlanan vakalar üzerinde uygulanan ölçüm parametreleri belirlendi. Bu görüntülerden çalışmamıza uygun olan 218 vaka seçildi. Bu vakaların 105'i kadın, 113'ü erkekti. Çalışmadaki yaş aralığı kadınlarda 55,5 (21-80), erkeklerde 49,5 (18-81)'dur. Truncus coeliacus uzunluğu ortalama 2,63±0,70 cm, truncus coeliacus' un aorta abdominalis' ten ayrıldığı kök çıkış çapı ortalama 0,72±0,12 cm'dir. Truncus coeliacus'tan , arteria lienalis' arteria hepatica communis ve arteria lienalis'in kök çıkış çapları sırasıyla 0,56±0,12, 46±0,12, 0,26±0,09 cm'dir. Truncus coeliacus ile arteria mesenterica superior arasındaki mesafe ortalama 1,70±0,45 cm olarak ölçüldü. Ölçümleri yapılan toplam 218 hastanın 211 tanesinde truncus coeliacus oluşumu normal iken, 7(%3,21) tane hastada varyasyonlar tespit edilmiştir. Bu varyasyonlardan 4 tanesi Truncus hepatomesentericus, 2 tanesi Truncus hepatolienalis ve 1 tanesi ise AHC dalı olan arteria hepatica propria direk TC' den kök alarak dallanma yapmış olduğu damar varyasyonlarıdır. Elde ettiğimiz bulgular ile çalışmamızın cerrahi operasyonlar açısından doğru teşhis ve tedavi yaklaşımlarında klinik çalışmalara katkı sağlayacağını düşünmekteyiz. Truncus coeliacus is an important artery that feeds a large number of organs, just below theaortic hiatus is a ventral branch that separates from the abdominal aortae. It usually comes from T12-L1 levels. Another name is Haller tripus, coeliac trunk; left gastric artery, commun hepatic artery and splenic artery, coeliac trunk gives three main branches. Our study was carried out on 570 Multi-Detector Computed Tomography image taken at Necmettin Erbakan University Meram Medical Faculty with the imaging request for the abdomen area. Within the scope of the study, reformat sagittal, axial, coronal and inspace (multiplanar) data obtained by processing images obtained from Necmettin Erbakan University, Meram Medical Faculty Radiology Department were used. The vertebra levels originated by reformat sagittal and inspace (multiplanar) truncus coeliacus were determined from these images. In axial reformat and inspace images, the diameter of the coeliac trunk and its branches from the abdominal aortae was measured. After all these steps, the measurement parameters applied on the cases described below were determined. From these images, 218 cases were selected that were appropriate for our study. 105 of these cases were women and 113 were men. The age range in the study was 55.5 (21-80) for women and 49.5 (18-81) for men. The average length of coeliac trunk is 2.63 ± 0.70 cm and the root exit diameter of coeliac trunk from the abdominal aortae is 0.72 ± 0.12 cm. From coeliac trunk, the root exit diameters of splenic artery, commun hepatic artery and splenic artery are 0.56 ± 0.12, 46 ± 0.12, 0.26 ± 0.09 cm, respectively. The average distance between coeliac trunk and superior mesenteric artery was measured as 1.70 ± 0.45 cm. While truncus coeliacus formation was normal in 211 of 218 patients, 7 (3.21%) variations were detected. 4 of these variations are hepatomesenteric trunk, 2 of them are hepatosplenic trunk and 1 of them is hepatic artery proper, which is a branch of commun hepatic artery, and it is a branch of vascular variations that take root directly from coeliac trunk. We think that our study, with the findingswe obtained, will contribute to clinical studies in terms of correct surgical diagnosis and reatment approaches. 72

Daha sonra doldurulacaktır. Daha sonra doldurulacaktır. 83

Amaç: Bu çalışmada, sağlıklı bireylerin karaciğer ve dalak hacimlerinin bilgisayarlı tomografi (BT) görüntüleri üzerinden, Cavalieri prensibiyle hesaplanması ve aralarındaki orantısal ilişkiyi belirlemeyi amaçladık.Materyal ve Metot: Karaciğer ve dalak hacim ölçümleri batın içi patolojisi olmayan 51 bireye ait BT görüntüleri üzerinden (24 kadın ve 27 erkek) yapıldı. Çalışmamızda Ondokuz Mayıs Üniversitesi Radyoloji Anabilim dalına ait radyolojik görüntüleme merkezinden alınan abdominal BT görüntüleri kullanıldı. ImageJ yazılımı ile Cavalieri Prensibine uygun olarak BT görüntüleri üzerinden karaciğer ve dalak hacimleri hesaplandı. Bulgular: Çalışmamızdaki erkeklerin dalak hacminin (301,39±103,79cm³), kadınların dalak hacminden (241,02 ±108,36 cm³ ) büyük olduğu görüldü (p

TERMINOLOGIA ANATOMICA'DA YER ALAN HAREKET SİSTEMİ İLE İLGİLİ TERİMLERDE BULUNAN SIFATLARIN İNCELENMESİSafiye ESERSOYErciyes Üniversitesi, Sağlık Bilimleri EnstitüsüTıp Fakültesi Anatomi Anabilim DalıYüksek Lisans Tezi, Haziran 2020Danışman: Prof. Dr. Erdoğan UNURÖZETBilim insanları arasında etkili ve doğru iletişim kurulabilmesi için terminoloji büyük öneme sahiptir. Bu tez, Ülkemizde tıbbi ve anatomik terminoloji üzerine yapılan araştırma sayısının az olması sebebiyle alandaki kısıtlı bilgi birikimine katkı sağlamak amacıyla yazılmıştır. Çalışmamızda 1998'de Thieme tarafından Stutgard'ta yayınlanan Terminologia Anatomica temel alınmıştır. Hareket sistemiyle ilgili 2282 terim tek tek incelenerek içerisinde geçen sıfatlar; köken, derece ve şekil açısından değerlendirilerek sınıflandırılmıştır.Anatomia Generalis bölümünde 111 Latince, 21 Grekçe kökenli sıfat bulunmaktadır. Bu bölümde 31 üç şekilli, 101 iki şekilli ve 125 gradus positivus, 6 gradus comparativus, 1 gradus superlativus sıfat kullanılmıştır.Systema skeletale bölümünde 203 Latince, 60 Grekçe kökenli sıfat bulunmaktadır. Bu bölümde 125 üç şekilli, 134 iki şekilli, 4 tek şekilli ve 256 gradus positivus, 6 gradus comparativus, 1 gradus superlativus sıfat kullanılmıştır.Systema articulare içerisinde 163 Latince, 34 Grekçe kökenli sıfat bulunmaktadır. Bu bölümde 62 üç şekilli, 132 iki şekilli, 3 tek şekilli sıfat ve 191 gradus positivus sıfat, 6 gradus comparativus sıfat kullanılmıştır. Gradus superlativus sıfat bu bölümde kullanılmamıştır.Systema musculare içerisinde 119 Latince, 53 sıfat Grekçe kökenlidir. Bu bölümde 124 üç şekilli, 120 iki şekilli, 8 tek şekilli ve 241 gradus positivus, 6 gradus comparativus, 5 gradus superlativus halinde kullanılmıştır.Elde ettiğimiz veriler sıfatların nasıl bir dağılım gösterdiğini, isimleri nasıl etkilediğini ve özelliklerini ortaya koymuştur. Çalışmamızın tıp öğrenimi için önemli olan terminolojinin gelişmesine ve anatomi dersinin öğreniminin daha anlaşılır ve kolay olmasına yardımcı olmasını ummaktayız.Anahtar kelimeler: Terminologia anatomica, hareket sistemi, sıfatlar INVESTIGATION OF THE ADJUSTMENTS IN TERMINOLOGIA ANATOMICA, IN TERMS RELATED TO THE MOVEMENT SYSTEMSafiye ESERSOYErciyes University, Institute of Health SciencesFaculty of Medicine Anatomy DepartmentMaster Thesis, June 2020Advisor: Prof. Dr. Erdogan UNURABSTRACTTerminology is essential for effective and accurate communication between scientists. This thesis has been written to contribute to the limited knowledge in the field due to the low number of studies on medical and anatomical terminology in our country.Our study was based on Terminologia Anatomica published by Thieme in Stutgard in 1998. The 2282 terms related to the movement system are examined one by one and the adjectives in them; classified in terms of origin, grade, and shape.Anatomia Generalis has 111 Latin and 21 Greek origin adjectives. In this section, 31 three-shaped, 101 two-shaped, and 125 gradus positivus, six gradus comparativus, one gradus superlativus adjective were used.There are 203 Latin and 60 Greek origin adjectives in Systema skeletale section. In this section, 125 three-shaped, 134 two-shaped, four single-shaped, and 256 gradus positivus, six gradus comparativus, one gradus superlativus adjective were used.There are 163 Latin and 34 Greek origin adjectives in Systema articulare. In this section, 62 three-shaped, 132 two-shaped, three single-shaped adjectives, and 191 gradus positivus adjectives, six gradus comparativus adjectives were used. The adjective Gradus superlativus is not used in this section.Systema musculare has 119 Latin and 53 adjective Greek. In this section, 124 three-shaped, 120 two-shaped, eight single-shaped, and 241 gradus positivus, six gradus comparativus, five gradus superlativus were used.The data we obtained revealed how adjectives are distributed, how they affect nouns and their characteristics. We hope that our study will help develop the terminology, which is important for medical education, and make the learning of the anatomy lesson more understandable and easier.Keywords: Terminologia anatomica, motion system, adjectives 96

Tendonlar, kendilerine özgü fibroblastlara (tenositler) sahiptir ve bu tenositler yoğun bir hücre dışı matriks oluştururlar. İnsan vücudunda en güçlü tendon olmasına rağmen, aşil tendonu vücutta en sık yaralanan tendondur. Tendon iyileşmesine yönelik, ilaç tedavisi, cerrahi tedavi ve fizik tedavi uygulamalarını da içeren birçok geleneksel tedavi kullanılmaktadır. Ancak, bu tedavi yöntemleri ile istenilen sonuçlar elde edilememektedir. Bu tedavilerin dışında, rejeneratif tıbbın gelişmesiyle farklı tedavi yöntemleri bulunmuştur. Bunlar ikisi stromal vasküler fraksiyon (SVF) ve kemik iliği konsantresi (KİK)'dir.Bu tezin amacı, SVF ile KİK' in birlikte kullanımlarının aşil tendon yaralanmalarının tedavisi üzerine etkisini değerlendirilmesidir. Araştırmada oluşturulan hayvan deneyinde kontrol grubu ve her bir deney grubu için beşer hayvan kullanıldı. Bu çalışmada histolojik bir derecelendirme sistemi ile tendon iyileşmesi sınıflandırıldı. Elastosonografi ile elde edilen doku rengi ve sayısal veriler ise iyileşen dokunun biyomekanik karakterizasyonunda kullanıldı. Çalışmanın sonucunda elastosonografi çekilmiş 12 tavşanın gerilme değerleri 1. Ay sırasıyla ortalama sağlam grubu 0.30, kontrol grubu 1.77, %100 SVF grubu 0.51, %100 KİK grubu 0.50, %50 SVF- %50 KİK grubu 0.69, %75 SVF- %25 KİK grubu 0.62 ve %25 SVF- %75 KİK grubu 0.79 olarak bulundu. 2.Ay ise ortalama sağlam grubu 0.23, kontrol grubu 1.30, %100 SVF grubu 0.35, %100 KİK grubu 0.38, %50 SVF- %50 KİK grubu 0.33, %75 SVF- %25 KİK grubu 0.29 ve %25 SVF- %75 KİK grubu 0.32 olarak bulundu. Histolojik değerlendirme sonucunda tendon dokularının iyileşme puanları ortalama puanları sırasıyla sağlam grubun 0, kontrol grubunun 6.6, %100 SVF grubunun 9.33, %100 KİK grubunun 4.5, %50 SVF- %50 KİK grubunun 4.6, %75 SVF-%25 KİK grubunun 5.5 ve %75KİK- %25 SVF grubunun ise 7 olduğu tespit edildi.Sonuç olarak elde edilen veriler KİK ve SVF'nin birlikte kullanımlarının tek tek kullanımlarına göre aşil tendonunu daha etkin bir şekilde iyileştirildiği gözlenmiştir.Anahtar Kelimeler: Aşil tendonu, kemik iliği konsantresi, stromal vasküler fraksiyon, tendinopati Tendons have their own fibroblasts (tenocytes) and these tenocytes form a dense extracellular matrix. Although it is the strongest tendon in the human body, the Achilles tendon is the most frequently injured tendon in the body. Many traditional treatments are used for tendon healing, including drug therapy, surgical treatment, and physical therapy applications. However, the desired results cannot be obtained with these treatment methods. Apart from these treatments, different treatment methods have been found with the development of regenerative medicine. These are two stromal vascular fractions (SVF) and bone marrow concentrate (BMC).The aim of this thesis is to evaluate the effect of using SVF and KIK on the treatment of Achilles tendon injuries. In the animal experiment created in the study, five animals were used for the control group and each experiment group. In this study, tendon healing was classified with a histological grading system. The tissue color and numerical data obtained by elastosonography were used in the biomechanical characterization of the healing tissue.As a result of the study stress ratios of 12 rabbits that received elastosonography were healthy group 0.30, control group 1.77, 100% SVF group 0.51, 100% BMC group 0.50, 50% SVF- 50% BMC group 0.69, 75% SVF- 25% BMC group was 0.62 and 25% SVF- 75% BMC group was 0.79 in first month. In the second month, healthy group is 0.23, the control group is 1.30, 100% SVF group is 0.35, 100% BMC group is 0.38, 50% SVF-50% BMC group is 0.33, 75%SVF-25% BMC group is 0.29 and 25% is SVF-% 75 BMC group is found to be 0.32. Histological evaluation was performed on 30 rabbit achilles tendons and mean scores were healthy group is 0, control group is 6.6, 100% SVF group is 9.33, 100% BMC group is 4.5, 50% SVF- 50% group is 5.5, 75% SVF-25% BMC group is 5.5 and 75% BMC -25% SVF group was found to be 7. With these results, it has been proven that the use of mixtures together improves the Achilles tendon more effectively than the individual uses.Keywords: Achilles tendon, bone marrow concentrate, stromal vascular fraction, tendinopathy 82

Amaç: Öğretmen eğitim amaçlı özellikle tahtaya ve kağıda yazı yazma eyleminde bulunmaktadır. Sürekli benzer hareketleri yapan kişilerde sürekli kullanmaya bağlı kas ve sinir başta olmak üzere diğer anatomik yapılarında zamanla asemptomatik değişiklikler olabilecektir. Çalışmamızda öğretmenlerde üst ekstremitede seyreden n. medianus, n. ulnaris ve n. radialis'in sinir ileti hızlarının etkilenip etkilenmediğini araştırmayı amaçladık.Yöntem: Çalışmamıza yaş ortalaması 42,97±5,51 yıl olan 30 öğretmen ile yaş ortalaması 39,17±9,69 yıl olan 30 kontrol olgusu katıldı. Çalışmaya katılan tüm olguların her iki üst ekstremitesine antropometrik ölçümler (kol uzunluğu, önkol uzunluğu, üst ekstremite uzunluğu, kol çevresi ve önkol çevresi) alındı. Elektromyografi (EMG) ile n. medianus, n. ulnaris, n. radialis'in motor ve duyu sinir ileti hızları ölçülüp değerlendirildi.Bulgular: Gruplar arasında yaş, boy, kilo ve antropometrik ölçümler yönünden farklılık bulunmadı (p>0,05). Öğretmenlerin, n. ulnaris motor sinir iletim hızı değerleri ile kontrol grubundaki olgulara göre yüksek bulundu (p0,05). Teachers' ulnar nerve motor NCV values were found higher (p

Tip II Diyabetes Mellitus (TIIDM), pankreasın β hücrelerinden yetersiz insülin salınımı veya dokuların insüline duyarsızlığı sonucu, kronik hiperglisemi ile karakterize metabolik hastalık olarak tanımlanmaktadır. Endüstriyel ülkelerde sıklığı giderek artarak, yüksek oranda hedef organ hasarlarına yol açmaktadır. Hedef organlar arasında testisler de yer almaktadır. Diyabetin, erkek üreme sisteminin fonksiyonları üzerindeki etkisi, son yıllarda öne çıkan komplikasyonlarından birini oluşturmaktadır. Diyabetin klinik tedavisinde bariatrik cerrahinin kullanımı, klinik uygulama önerilerinde onaylanmıştır. Bariatrik ameliyatlardan sonra Testosteron seviyeleri ile birlikte sperm parametrelerinde çelişkiden dolayı erkek erektil işlevi üzerindeki etkileri tartışmalıdır.Çalışmamızda deneysel olarak oluşturulmuş obez olmayan TIIDM modelinde, farklı bariatrik cerrahi tekniklerin erkek üreme sisteminde iyileştirici bir rolü olup olmadığı, serum Testosteron seviyeleri, sperm morfolojisi, sperm ve testis dokusu üzerine etkisi üzerinden araştırılmıştır. Çalışmamızda, 1. Grup; kontrol grubu (KNT:6 işlem yapılmayan gruptur). 2.Grup; diyabet kontrol grubu (DK;8); NAD;110 mg/kg-ip uygulandıktan 15 dakika sonra tek doz 60 mg/kg STZ i.p. (pH'sı 4,2 olan; 0,1M'lık sitrat tamponunda çözülerek) verilen gruptur. 3. Grup; diyabet sham operasyon grubu (DSO;8); NAD;110 mg/kg-ip uygulandıktan 15 dakika sonra tek doz 60 mg/kg STZ i.p. (pH'sı 4,2 olan; 0,1M'lık sitrat tamponunda çözülerek) verilerek, cerrahi insizyon alanı oluşturulan gruptur. 4. Grup; diyabet sleeve operasyon grubu (DSG;8); NAD;110 mg/kg-ip uygulandıktan 15 dakika sonra tek doz 60 mg/kg STZ i.p. (pH'sı 4,2 olan; 0,1M'lık sitrat tamponunda çözülerek) verilerek, sleeve gastrektomi yapılan gruptur. 5. Grup; diyabet sub-sleeve operasyon grubu(DSSG); NAD;110 mg/kg-ip uygulandıktan 15 dakika sonra tek doz 60 mg/kg STZ i.p. (pH'sı 4,2 olan; 0,1M'lık sitrat tamponunda çözülerek) verilerek, sub-sleeve gastrektomi yapılan gruptur. 6. Grup; diyabet selektif vagotomi grubu (DVG;8); NAD;110 mg/kg-ip uygulandıktan 15 dakika sonra tek doz 60 mg/kg STZ i.p. (pH'sı 4,2 olan; 0,1M'lık sitrat tamponunda çözülerek) verilerek, selektif vagotomi yapılan gruptur.Deney sonunda DK ve DSO gruplarında artan kan şekeri, DSG ve DSSG gruplarında azalma gösterdi. Aynı zamanda DK ve DSO gruplarının sperm örneklerinde kuyruk anomalisinin belirgin olduğu, fakat DSG grubunda KNT grubuna benzer spermatozoona rastlanıldı. DSSG grubunda kuyruk; DVG grubunda ise boyun ve kuyruk anomalileri görüldü. DSG grubunda Testosteron düzeyinin yükselmesi ile birlikte Leydig hücreleri normal yapısını korumuş olup spermatojenik hücre serilerinde patolojik durum saptanmadı. Bu çalışmanın sonuçları, TIIDM'nin sperm rezervleri ve testis doku morfolojisini hasara uğratmasına rağmen, yapılan sleeve gastrektomi cerrahisi bu değişikliklerde koruyucu etki göstermiştir. Type II Diabetes Mellitus (TIIDM) is defined as a metabolic disease characterized by chronic hyperglycemia, as a result of insufficient insulin release from the pancreatic β cells or insensitivity of tissues to insulin. In industrial countries, the frequency is increasing, leading to a high rate of target organ damage. Between the target organs include testes. In the long term, damage to these organs includes; dysfunction, insufficiency, morbidity and mortality. The impact of diabetes on the functions of the male reproductive system has been one of the prominent complications of diabetes in recent years. The use of bariatric surgery in the clinical treatment of diabetes has recently been approved in clinical practice recommendations published. The effects on male erectile function are controversial as there are conflicting results in sperm parameters with Testosterone levels after bariatric surgery.In this study describes when creating a TIIDM model for STZ, bariatric surgery; weight gain, blood sugar level and testicular weight, sperm count, testicular morphology and the changes in blood testosterone level are explained. Group 1; control group (CNT: 6-intact group), Group 2; diabetes control group (DC; 8); 15 minutes after injection of NAD 110 mg / kg-ip single dose 60 mg / kg STZ i.p. (pH of 4.2; dissolved in 0.1M citrate buffer). Group 3; diabetes sham gastrectomy group (DSO; 8); 15 minutes after injection of NAD 110 mg / kg-ip single dose 60 mg / kg STZ i.p. surgical incision area is formed after administration (pH of 4.2; dissolved in 0.1M citrate buffer). Group 4; diabetes sleeve gastrectomy group (DSG; 8); 15 minutes after injection of NAD 110 mg / kg-ip single dose 60 mg / kg STZ i.p. sleeve gastrectomy (pH of 4.2; dissolved in 0.1M citrate buffer). Group 5; diabetes sub-sleeve gastrectomy group (DSSG; 8); 15 minutes after injection of NAD 110 mg / kg-ip single dose 60 mg / kg STZ i.p. (pH 4.2, dissolved in 0.1M citrate buffer) after sub-sleeve gastrectomy group. Group 6; diabetes selective vagotomy group (DVG; 8); 15 minutes after injection of NAD 110 mg / kg-ip single dose 60 mg / kg STZ i.p. Selective vagotomy is performed after administration (dissolving in 0.1M citrate buffer, pH 4.2).At the end of the experiment, even though increased blood sugar levels in DC and DSO groups, we observed a decreased in DSG and DSSG groups. At the same time, tail anomalies were observed in sperm samples in DC and DSO groups, but no anomalies were detected in DSG group similar to the CNT group. Not only tail anomalies were shown in the DSSG group, but also neck and tail anomalies were observed in DVG group. In the DSG group, increase of the Testosterone level correlation with Leydig cells maintained that it's normal structure and not detected pathological status in the spermatogenic cell series. The results of this study, evethough TIIDM damaged to sperm reserves and testicular tissue morphology, sleeve gastrectomy showed the protective effect on these changes 94

Tonsilla palatina klinik olarak çoğunlukla cerrahi işleme tabi olan lenfoid bir yapıdır. Cerrahi işlemlerde meydana gelen komplikasyonlar daha çok tonsilla palatina'nın anatomik özelliği ile ilgilidir. Bu çalışmanın amacı tonsilla palatina'nın fossa tonsillaris'deki derin dokuyla olan ilişkisinin değerlendirilmesi ve lateral duvarında bulunan dokuların uzamsal dağılımının ortaya konulmasıdır. Araştırma, Pamukkale Üniversitesi Tıp Fakültesi Kulak Burun Bogaz Anabilim Dalı bünyesinde otuz kronik tonsillit veya tonsiller hipertrofi için tonsillektomi yapılan hastaların tonsilla palatina numuneleri üzerinde yapılmıştır. Alınan numuneler histolojik incelemeye tabi tutularak tonsil dokusunun pharynx dokusu ile ilişkisi ve komşu dokuların dağılımı ortaya konulmuştur. Komşu dokuların üç boyutlu değerlendirmesinde stereolojik prensiplere uygun olarak ardışık seri kesitler alınmış, bu seri kesitler üzerinde imageJ programı yardımıyla ölçümler yapılmıştır. Tonsilla palatina'nın pharynx ile olan komşu yüzeyi, 9x27 birimlik kadrana bölünerek her bir kadrana komşu olan doku kodlanmış ve dağılımların frekansı ve ortalaması bulunarak grafik haline getirilmiştir. Tonsilla palatina numunelerini incelediğimiz bu çalışmada tonsilla palatina'nın lateral yüzeyinde %80 bağ doku, %15 serömüköz bez dokusu ve %5 kas dokusu saptanmıştır. Tonsilla palatina'nın lateral yüzüne komşu olan bu üç dokunun uzamsal dağılımı açısından serömüköz bezin tonsilla palatina'nın posterosuperior'unda (%29,14), çizgili kasın tonsilla palatina'nın posteromedial'inde (%11,11), geriye kalan alanlarda ise de bağ dokusunun daha yoğun olduğu saptanmıştır. Elde edilen bulgular istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur (p=0,0001).Sonuç olarak bu çalışma tonsilla palatina'nın pharynx dokusu ile olan ilişkisi histolojik düzeyde ortaya koyulmuştur. Elde ettiğimiz bulgulara göre tonsilla palatina'nın pharynx dokusu ile komşuluğunda homojen bir doku dağılımı olmayıp tükürük bezi, çizgili kas dokusu ve bağ dokusu olmak üzere farklı komşuluklar gösterdiği, bu komşulukların lokalizasyon açısından posterosuperior bölümde tükürük bezi ağırlıklı olduğu, posteromedial bölümünde kas dokusunun ağırlıklı olduğu görülmüştür. Bu özellik tonsillektomi ameliyatlarında cerrahi işlemlerin planlanması açısından yol gösterici olabilir. Tonsilla palatina is a lymphoid structure that is clinically mostly surgical. Complications occurring in surgical procedures are mostly related to the anatomical feature of tonsilla palatina. The aim of this study is to evaluate the relation of tonsilla palatina with deep tissue in fossa tonsillaris and to reveal the spatial distribution of the tissues in the lateral wall.The research was carried out on tonsilla palatina samples of thirty patients who underwent tonsillectomy for chronic tonsillitis or tonsillar hypertrophy within Pamukkale University Faculty of Medicine Ear Nose and Throat Department. The samples taken were subjected to histological examination and the relationship of tonsil tissue with pharynx tissue and distribution of adjacent tissues were revealed. In the three-dimensional evaluation of neighboring tissues, consecutive serial sections were taken in accordance with the stereological principles, and measurements were made on these serial sections with the help of the imageJ program. The adjacent surface of the Tonsilla palatina with the pharynx is divided into 9x27 units, and the tissue adjacent to each area is coded and graphed by finding the frequency and mean of the distributions. In this study, in which we analyzed the tonsillar palatina samples, 80% connective tissue, 15% seromucous gland tissue and 5% muscle tissue were detected on the lateral surface of tonsilla palatina. In terms of the spatial distribution of these three tissues adjacent to the lateral face of the tonsilla palatina, in the posterosuperior of the seromucous gland tissue (%29,14), in the posteromedial of the muscle tissue (%11,11) and in the remaining areas connective tissue was more intense. The findings were statistically significant. (p=0,0001).As a result, this study has revealed the relationship of tonsilla palatina with pharynx tissue at histological level. According to the findings we obtained, there is no homogeneous tissue distribution adjacent to the pharynx tissue of tonsilla palatina, and it shows different locations as salivary gland, muscle tissue and connective tissue. In terms of localization of these tissues, salivary gland is predominant in the posterosuperior part and muscle tissue is predominant in the posteromedial part. This feature can be a guide for planning surgical procedures in tonsillectomy surgeries. 48

Bu tez tez çalışmasında evcil domuzun atası olarak bilinen yaban domuzunda articulatio genus'un yapısının anatomik ve morfometrik olarak ortaya konulması amaçlanmıştır. Tez çalışmasında materyal olarak 4 adet dişi ve 6 adet erkek olmak üzere 10 adet yaban domuzunun sağlı sollu articulatio genus'u kullanıldı. Bu amaçla öncelikle eklemin pasif normal eklem hareket açıları gonyometre ile ölçüldü. Daha sonra materyallerin radyografik görüntüsü alındı. Radyografik çekimden sonra materyaller tespit için %10'luk formaldehit solüsyonunda bekletildi. Tespit işleminden sonra eklemin oluşumuna katılan kemik, meniscus ve ligamentlerin makro anatomik ve morfometrik incelemeleri gerçekleştirildi. Femur'un distal kısmında bulunan önde trochlea ve arkada lateral ve medial kondiller incelenerek çeşitli ölçümler yapıldı. Trochlea'nın labium'larının aynı büyüklükte olduğu, kondillerin de belirgin bir büyüklük farkı göstermediği tespit edildi. Tibia'nın proksimalinde lateral kondilin yamuk, medial kondilin ise üçgen şeklinde olduğu, tuberculum intercondylare laterale'nin daha yüksek olduğu tespit edildi. Tuberositas tibia üzerinde sığ bir oluğun var olduğu görüldü.Patella'nın ön yüzünde ve yan yüzünde apex-basis genişlik farkının daha belirgin olduğu, fibula'nın eklem yüzünün tüm materyallerde düz olduğu tespit edildi. Menisküslerin `C` harfine benzediği, ancak meniscus medialis'in lateralis'e göre daha dış bükey olduğu saptandı. İç bükey kenarları ince iken dış bükey kenarlarının kalın şekillendiği görüldü. Diz eklemine ait ligamentlerin iyi gelişmiş olduğu gözlendi. Ligamentum patellae'nin tek parça olduğu tespit edildi. Radyolojik incelemede kemik yapıların çeşitli yönlerden görüntüsü elde edildi.Gonyometrik ölçümlerde sağ ve sol taraf açısından önemli bir farkın olmadığı görüldü.Anahtar Kelimeler: Diz Eklemi, Gonyometre, Radyografi, Yaban Domuzu In the thesis, it is aimed to reveal the structure of the knee joint anatomically and morphometrically in the wild pig known as the ancestor of the domestic pig.In the thesis study, the left and right knee joints of 10 wild boars (4 females and 6 males) were used as material. For this purpose, firstly, passive normal joint motion angles of the joint were measured with a goniometer. Radiographic images of the materials were taken. Then the materials were fixed with 10% formaldehyde solution. Macroanatomical and morphometrical examinations of bones, meniscus and ligaments involved in joint formation were performed after fixation.Trochlea and condyles of femur were examined and various measurements were made. Trochlear labiums were found to be the same size, and the condyles did not show a significant difference in size. It was determined that the lateral condyle of the tibia was trapezoid, medial condyle was triangular. Moreover, the lateral intercondylar tubercule was higher according to the medial one. The presence of a shallow groove on the tuberositas tibia was detected.It was found that the width difference between apex and basis was more pronounced on the anterior and lateral surface of the patella. The joint surface of the fibula was found to be flat in all materials.The menisci were `C` shape, but the medial meniscus is more convex than the lateral one. It was observed that the outer edges were thick while the inner edges were thin.Ligaments of the knee joint were well developed. The ligamentum patellae was found to be one.Radiological examination revealed bone structures from various aspects.There was no significant difference between the right and left sides in goniometric measurements.Keywords: Goniometer, Radiography, Stifle Joint, Wild Boar 53

Distal radius kırıkları, üst ekstremitenin en çok görülen ortopedik travmaları arasındadır. Bu kırıkların % 75-80‟i eklem dışında gerçekleşir ve çoğunluğunun tedavisi konservatif olarak yapılır. Bu çalışmanın amacı, radius distal uç kırığı tanısıyla konservatif olarak tedavi edilen hastaların radyolojik değerlendirme bulguları ile fonksiyonel sonuçlarını sağlam ekstremite ile karşılaştırarak aralarındaki ilişkiyi ortaya koymak ve bu alandaki çalışmalara katkıda bulunmaktır. Yöntemler: Eylül 2018-Aralık 2019 tarihleri arasında radius distal uç kırığı tanısı ile acil servise başvuran otuz hastaya konservatif tedavi uygulandı. Kırıklar prospektif olarak değerlendirildi. Kırık tipleri AO (Arbeitsgemeinschaft für Osteosynthesefragen) Sınıflamasına göre belirlendi. Bu sistemde kırığın eklemle olan ilişkisi ve ciddiyeti ön planda tutuldu. Radyolojik bulgular Stewart Radyolojik ve Anatomik Skorlama ile değerlendirildi. Ayrıca kırık tarafın alçı sonlandırıldıktan sonra, üçüncü ve altıncı aylarda çekilen radyografileri üzerinde radial yükseklik, radial açılanma ve palmar tilt değerleri ölçüldü. Elde edilen sonuçlar sağlam ekstremite ile karşılaştırıldı. Fonksiyonel sonuçlar Stewart Fonksiyonel Skorlama ve Q-Dash (Kol, omuz ve el sorunları anketi) ile değerlendirildi. Yine fonksiyonel değerler için kırık tarafın alçı çıktıktan sonra, üçüncü ve altıncı aylarda gonyometre ile eklem hareket açıklıkları (EHA) (palmar fleksiyon, dorsal fleksiyon, radial abduksiyon, ulnar abduksiyon, supinasyon ve pronasyon) ölçüldü. Sonuçlar sağlam ekstremitedeki değerlerle karşılaştırıldı. Alçı sonlandırıldıktan sonra düzenli aralıklarla kontrollere gelen hastalara egzersiz programı verildi. iv Bulgular: Altı erkek, yirmi dört kadından oluşan otuz hastanın yaş ortalaması 55.3 idi. AO Sınıflamasına göre on dokuz olguda ekleme uzanmayan A Tipi, sekiz olguda kısmen eklemi ilgilendiren B Tipi ve üç olguda eklemi ilgilendiren C Tipi kırık tespit edildi. Hastaların Stewart Radyolojik ve Anatomik Skorlaması ile Stewart Fonksiyonel Skorlaması sonuçları arasında anlamlı bir ilişki bulundu (p=0.014). Q-Dash Skoru sonuçları ile Stewart Fonksiyonel Skorlaması arasında da anlamlı bir ilişki bulundu (p=0.001). Benzer şekilde Q-Dash Skoru ile cinsiyet arasında (p=0.001) ve yaş arasında (p=0,002) anlamlı bir ilişki vardı. Sağlam taraf ile kıyaslandığında hastaların radial yükseklik ve palmar tilt değerlerindeki değişimler anlamlı bulundu (p=0.001). Buna karşın radial açılanma değerlerinde anlamlı bir fark yoktu (p

Bu çalışma; fetus kadavralarında, el ve el bileğinin antropometrik özellikleri ile canalis carpi'nin anatomik yapısının incelenmesi amacıyla planlandı. Çalışmada; Anatomi Anabilim Dalı laboratuvarında mevcut olan, %10'luk formaldehit çözeltisi içerisinde muhafaza edilmiş, intrauterin yaşları 21.2 ile 39.2 hafta arasında değişen 35 adet fetus kadavrasının el ve el bileği bölgesi incelendi. Fetus kadavralarının el ve el bileğine ait antropometrik ölçümler yapıldı. Canalis carpi'nin sınırlarını belirlemek için el bileği ve elin palmar yüzü klasik anatomik diseksiyon yöntemleri ile diseke edildi. Canalis carpi'nin seviyesi belirlendikten sonra bu seviyeden giyotin ile transvers kesit elde edildi. Açığa çıkan tüm transvers kesitlerden dijital fotoğraf makinesi ile görüntü alındı. ImageJ yazılımı kullanılarak canalis carpi'nin genişliği, yüksekliği, enine kesit alanı; nervus medianus'un enine kesit alanı, fleksor tendonların enine kesit alanı ile ilgili ölçümler ve hesaplamalar yapıldı. Fetuslar cinsiyetlerine, intrauterin yaşlarına, nöral tüp defekti varlığına ve lateralizasyona göre gruplandırıldı. Hesaplamalar sonucunda elde edilen sayısal değerler gruplar arasında karşılaştırıldı. Yapılan karşılaştırmalar sonucunda bazı farklılıklar bulundu. Çalışmamızda elde edilen bulgulara göre; canalis carpi anatomisinin ve doğuştan gelen anatomik özelliklerin karpal tünel sendromu gelişimine katkıda bulunabileceği sonucuna varılmıştır. Canalis carpi'nin anatomisin iyi bilinmesi, karpal tünel sendromunun etiyolojisinin ve patogenezinin anlaşılmasına ve tedavi stratejilerinin geliştirilmesine katkı sağlayacaktır. This study was planned to investigate the anthropometric features of the hand and wrist and the anatomical structure of the canalis carpi on fetus cadavers. In this study, the hand and wrist regions of 35 fetus cadavers with intrauterin ages ranging between 21.2 and 39.2 weeks that had been embalmed in 10% formaldehyde solution in the laboratory of Anatomy Department were examined. Anthropometric measurements of fetus cadavers were performed on the wrist and hand. To determine the borders of the canalis carpi, the wrist and palmar face of the hand were dissected with classical anatomical dissection methods. After determining the level of canalis carpi, transverse section was obtained with guillotine from this level. All exposed transverse sections were imaged with a digital camera. ImageJ software was used to measure and calculate the width, height, cross-sectional area of the canalis carpi; cross-sectional area of the nervus medianus, and cross-sectional area of the flexor tendons. Fetuses were grouped according to gender, intrauterine age, presence of neural tube defect and lateralization. The numerical values obtained from the calculations were compared between the groups. As a result of the comparisons, some differences were found.According to the findings obtained in our study; it was concluded that canalis carpi anatomy and innate anatomical features may contribute to the development of carpal tunnel syndrome (CTS). A thorough understanding of the anatomy of the canalis carpi will contribute to an understanding of the etiology and pathogenesis of CTS and the development of therapeutic strategies. 101

Bu çalışmada; burun ile ilgili normal antropometrik verilerin elde edilmesi, yaş ve cinsiyet ile ilgili değişikliklerin belirlenmesi amaçlanmıştır. Bu amaç doğrultusunda 5-64 yaş arası 874 sağlıklı bireyde kaliper ile burun antropometrik ölçümleri yapılmıştır ve yetişkinlerde burun tipleri belirlenmiştir. Bireyler yaşlarına göre 5-7, 8-9, 10-11, 12-13, 14-15, 16-17, 18-40, 41-64 yaş olmak üzere 8 gruba ayrılmıştır. Bireylerde nazal uzunluk, nazal yükseklik, morfolojik nazal genişlik, anatomik nazal genişlik, nazal kök genişliği, nazal derinlik, nostril uzunlukları ve genişlikleri, bizigomatik genişlik ve yüz yüksekliği ölçülmüş; eksternal burun yüzey alanı, nazal hacim, nazal indeks, nazofasiyal indeks ve burun-yüz genişlik indeksi hesaplanmıştır. Yetişkinlerde Martin ve Sallar'a göre burun tipleri sınıflandırılmıştır, en çok görülen burun tipi mesorrhine olarak belirlenmiştir. Nazal derinlik hariç tüm ölçümlerde cinsiyetler arasında istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık görülmüştür. Tüm uzunluk ve yükseklik ölçümleri ile morfolojik ve anatomik nazal genişlik değerleri, eksternal burun yüzey alanı, nazal hacim ve indekslerin hepsinde tüm gruplarda istatistiksel olarak anlamlı derecede farklılık görülmüştür. ROC Analizi ile erkek ve kadınları ayırmak için kestirim değerleri saptanmış, nazal hacmin iyi birer kestirim değeri olduğu görülmüştür. Nazal uzunluk, nazal yükseklik, yüz yüksekliği, eksternal burun yüzey alanı ve nazal hacim ile boy uzunluğu arasında pozitif yönlü güçlü bir ilişki vardır. Boy uzunluğu tahmini için regresyon denklemi oluşturulmuştur. Verilerin istatistiksel analizi için SPSS 20.0 programı kullanılmıştır. Burun ile ilgili yaşa ve cinsiyete bağlı olarak elde edilen bu verilerin literatüre katkı sağlayacağı, burun ve yüz bölgesi ile ilgili cerrahi işlemlerde, adli tıp ve antropoloji çalışmalarında yol gösterici olacağı düşünülmektedir. Anahtar Sözcükler: Antropometri, Burun, Burun morfometrisi, Burun tipleri, Kestirim (cutoff) değeri In the present study, the purpose was to obtain normal anthropometric data of the nose, and to determine the changes in age and gender. For this purpose, the nose anthropometric measurements were made with caliper in 874 healthy individuals who were between the ages of 5 and 64, and the nose types were determined for adults. The individuals were divided into 8 groups as 5-7, 8-9, 10-11, 12-13, 14-15, 16-17, 18-40, 41-64 years old. The nasal length, nasal height, morphological nasal width, anatomical nasal width, nasal root width, nasal depth, lengths and widths of the nostrils, bizygomatic width and face heights of the individuals were measured; and the external nasal surface area, nasal volume, nasal index, nasofacial index, and nose-face width index were calculated. According to Martin and Sallar, the types of the noses were classified in adults, the most common type of nose was determined to be Mesorrhine. Statistically significant differences were detected between the genders in all measurements except nasal depth. Statistically significant differences were detected in all groups in terms of all length and height measurements, and morphological and anatomical nasal width values, external nasal surface areas, and nasal volume and indices. It was found in ROC Analysis that predictive values were determined to distinguish between male and female, and the nasal volume was found to be a good predictive value. There was a strong and positive relation between nasal length, nasal height, face height, external nose surface area and nasal volume and stature. Regression equation was created for estimating stature. The SPSS 20.0 Program was used for statistical analysis of the data. It was considered that the data obtained depending on the age and gender on the nose will contribute to the literature data, and will guide forensic and anthropological studies and surgical procedures for the nose and face area.Keywords: Anthropometry, Nose, Nose morphometry, Nose types, Cutoff value 137

Enterik sinir sistemi, gastrointestinal sistemde `bağırsakların beynini` oluşturan ve merkezi sinir sisteminden bağımsız olarak işlev gören nöronların bir araya gelmesiyle oluşmuş bir sistemdir. Enterik sinir sistemi içerisinde sinir hücreleri (enterik nöronlar) ve destekleyici (glial) hücreler, küçük kümeler halinde, sinir lifi demetleriyle birbirine bağlanan enterik ganglionlarda gruplandırılır. Enterik ganglionlar, iki ana pleksus olan plexus myentericus ve plexus submucosus ile bazı küçük pleksuslarda toplanmışlardır. Nöroksin, presinaptik nöronal hücre adezyon proteinidir ve postsinaptik nöroligin proteini ile bağlanırlar. Nöroliginlere bağlı olan nöroksin izoformları, örneğin sinaps spesifikasyonu, oluşumu, olgunlaşması ve plastisitesinde rol oynayan eksitatör ve inhibitör sinapslarda trans-sinaptik kompleksler oluşturabilirler. 'Stres', vücut öz dengesini tehdit eden veya vücudun bu şekilde algılandığı bir durum olarak tanımlanır. Enterik sinir sistemi motilite, viseral duyu, sekresyon, absorpsiyon, immün ve epitel bariyer fonksiyonunu içeren çok sayıda gastrointestinal fonksiyon üzerinde düzenleyici kontrol sağlar. Bu nedenle, ESS fonksiyonundaki değişiklikler, stresle ilişkili gastrointestinal bozukluklarında merkezi bir patofizyolojik süreci temsil eden, derin klinik semptomlarına yol açabilir. Çalışmamızda, perinatal stresin, farklı embriyonik günlerdeki ratların enterik sinir sisteminde (ESS) nöroligin-1 ve nöroksin IIα üzerine olan etkilerin araştırılması amaçlanmıştır. Genel bir değerlendirme ile, prenatal stresin duodenum, jejenum, ileum, kolon duvar kalınlığını, epitel yüksekliğini, kript derinliğini arttırdığı, postnatal stresin ise, duvar kalınlıkları, epitel yükseklikleri ve kript derinliklerinde negatif yönde etki göstererek azalttığı görülmüştür. Stres gruplarında kontrol gruplarına göre immunreaktivite yoğunluk yüzdeleri ve pozitif hücre sayılarında düşüş dikkat çekicidir. Bu düşüşte prenatal ve/veya postnatal stresin bir etkisinin olduğu sonucuna varılmıştır. The enteric nervous system is a system formed by the combination of neurons that form the `brain of the intestines` in the gastrointestinal tract and function independently of the central nervous system. In the enteric nervous system, nerve cells (enteric neurons) and supporting cells (glial cells) are grouped into small clusters in enteric ganglia that are connected by bundles of nerve fibers. Enteric ganglia are collected in the two main plexuses, myenteric (Auerbach) and submucosal (Meissner) plexus. Neurexin is a presynaptic neuronal cell adhesion protein, and they bind with neuroligin, the postsynaptic protein. Neurexin isoforms that are linked to neuroligins may form trans synaptic complexes in excitatory and inhibitory synapses that play a role in, for example, synapse specification, formation, maturation, and plasticity. 'Stress' is defined as a condition that threatens body self-balance. The enteric nervous system provides regulatory control over a large number of gastrointestinal functions, including motility, visceral sensation, secretion, absorption, immune and epithelial barrier function. Therefore, changes in ESS function can lead to deep clinical symptoms, representing a central pathophysiological process in stress-related gastrointestinal disorders. In our study, we aimed to investigate the effects of perinatal stress on neuroligin-1 and neurexin IIα in the enteric nervous system (ESS) of rats on different embryonic days. With a general evaluation, it was observed that prenatal stress increased duodenum, jejunum, ileum, colon wall thickness, epithelial height, crypt depth, and postnatal stress negatively decreased by wall thicknesses, epithelial heights, and crypt depths. It is noteworthy that the stress reactivity density percentages and positive cell numbers decreased in the stress groups compared to the control groups. It was concluded that prenatal and/or postnatal stress had an effect on this decrease. 118

Yeni cerrahi malzemeler ve operasyon yöntemleri genellikle insanlardaki klinik kullanımından önce hayvan modellerinde denenir. Bu nedenle ağız ve çene cerrahisi araştırmalarında, mandibula'nın morfolojik ve morfometrik özelliklerinin bilinmesi, uygulamaların başarısı açısından önemlidir. Bu araştırmada, hayvan modeli olarak kullanılabilen tavşan, koyun, keçide mandibula'nın geometrik özelliklerine ilişkin verilerin sunulması amaçlanmıştır. Çalışmada 12 adet tavşan, 10 adet keçi ve 6 adet koyun madibula'sı kullanılmıştır. Mandibula'ların medio-lateral yönlü röntgen görüntülerinde uzunluk, yükseklik, açı ölçümleri ve for. mentale ve for. mandibulae'nın konumunu yansıtabilecek ölçümler alınmıştır. Bilgisayarlı tomografi ile elde edilen kesit görüntüleri kullanılarak, for. mentale, ilk premolar diş ve son molar diş yakınlarındaki kesitlerde kortikal kalınlık, iç ve dış çaplar ölçülmüştür. Ayrıca üç boyutlu modellerde caput mandibulae'ye ilişkin ölçümler alınmıştır. Bu çalışmada, röntgen görüntüleri, kesit görüntüler ve üç boyutlu modeller incelenerek ağız ve çene cerrahisi uygulamaları açısından dikkati çeken önemli morfolojik bulgular sunulmuştur. Morfolojik bulgular yanında morfometrik veriler de göz önüne alınarak canalis mandibulae'nın oransal olarak en kısa ve en dar olarak tavşanda bulunduğu görülmüştür. Çevresindeki kortikal doku da çalışmada kullanılan diğer hayvan türlerine göre incedir. Ramus mandibulae bölgesi tavşanda çok zayıf bir kemik yapısının olması nedeniyle vida vb. uygulamaları için çok uygun değildir. Koyun ve keçide ise bu bölge daha kalın kortikal kemik ve daha fazla trabeküler yapı içermesi nedeniyle bu tür uygulamalar için daha uygundur. Diastema bölgesi, deneysel distraksiyon osteogenesizi, kemik defekti, plak, vida tipi gibi araştırmalar için daha uygun bir bölge olarak görünse de, tavşanlarda bu bölge boyunca incisiv dişlerin köklerinin bulunduğu, koyun ve keçilerde ise mandibular kanalın varlığı araştırıcılar tarafından dikkate alınmalıdır. Sonuç olarak, çalışmanın morfolojik ve morfometrik bulguları kullanılarak özellikle bu hayvan türlerinde deneysel bir cerrahi prosedür, kullanabilecek malzeme tipi ve büyüklüğü planlanabilir. Böylece, bu tür araştırmalarda daha yüksek başarı ve güvenilir sonuçlar elde edilebileceği gibi hayvan refahı da arttırılabilir. The new surgical methods and materials are generally tested in animal models before clinical use in human beings. Therefore, it is significant to understand the morphological and morphometric properties of the mandible in terms of the success of the experimental applications in animal models. The aim of the study is to present the morphological data on the geometric characteristics of the mandible for the purpose of developing a database in rabbit, sheep, and goat used as the animal model.In this study, the mandibles of 12 rabbits, 10 goats and 6 sheep were used. The values of length, height, angles of the mandible and the measurements indicating the location of the mental foramen and the mandibular foramen were taken from mediolateral radiographic projections of the mandibles. Cortical thickness, inner and outer diameter widths were measured in the level of the mental foramen, first premolar tooth, and last molar tooth using the cross-sections obtained by computed tomography of the mandibles. In addition, the measurements of caput mandible were taken from three-dimensional models.In the current study, the radiographic, the cross-sectional and three-dimensional images were evalşuated and important morphological findings were presented related to oral and maxillofacial surgery applications. In addition, the mandibular canal was found to be the shortest and narrowest in the rabbit. The surrounding cortical tissue is also thin compared to other animals used in the study. In the rabbit, the region of Ramus mandibulae is not very suitable for screw etc. applications because of its very poor bone structure. In sheep and goats, this region is more suitable for such applications because it contains thicker cortical bone and more trabecular structure. Although the diastema region seems to be more suitable for investigations such as experimental distraction osteogenesis, bone defect, plate, screw type, the presence of incisive teeth roots in rabbits and mandibular canal in sheep and goats should be taken into consideration by researchers.Consequently, based on the morphological and morphometric findings of this study, the new methods, materials and their sizes may be planned for an experimental surgical procedure in these animal species. Therefore, higher success and reliable results may be achieved in such research and animal welfare may also be increased 64

Down Sendromu (DS) kromozomal bir bozukluktur ve sıklığı canlı doğumların 1/500 dir. Anne yaşı arttığı zaman hastalık sıklığı yükselmektedir (translokasyon tipi dışında). Down Sendrom'lu bireylerde hipotoni, intrauterin ve ekstrauterin gelişme geriliği, boy kısalığı, fontaneller ve sütürlerin geç kapanması, avuç içinde simian çizgisi ve küçük serçe parmağı gibi ortak fiziksel özellikler bulunur.Çalışmaya Konya ilindeki özel eğitim ve rehabilitasyon merkezlerine gelen 50 DS'lu çocuk ile 50 normal gelişim gösteren çocuk dahil edildi. Çocukların yürüme yaşı ve merdiven inip çıkma durumu belirlendi. Boyları, ağırlıkları, alt ekstremite uzunlukları ve Q açıları ölçüldü. Pelvik tilt, genu rekurvatum, genu varum ve genu valgum gözlemsel olarak değerlendirildi. Pes planus dereceleri ayak izi alınarak Staheli indexi ile belirlendi. Veriler istatistiksel olarak değerlendirildi.Çalışmaya katılan bireylerden 14 (%14) ünde anterior ve 1 (%1) inde ise posterior pelvik tilt gözlendi. Anterior-posterior pelvik tilt ile yürüme yaşı arasında anlamlı bir ilişki bulunmadı. Q açısı kızlarda (14.55±0.93) erkeklerden (12.79±0.89) yüksek bulundu (p

TEKİR KEDİLERİNDE SERT DAMAK ANATOMİK YAPISININ MORFOLOJİK İNCELENMESİBu çalışma, Türkiye' de yaygın olarak bulunan Tekir kedisİne ait sert damağın makro anatomik değerlendirmesi, morfometrik ölçümlerin yapılarak sert damak üzerindeki anatomik oluşumların belirlenmesi amacıyla yapılmıştır. Evcilleştirilmesi yaygınlaşan ve dört ayak üzerine düşmesiyle bilinen, gelişmiş denge organ ve duyuları, hızlı üreme potasiyeline sahip ve 'Feliade' ailesinin mensubu olan Tekir kedisi sert damağının incelenip insan ve diğer hayvanlarla farklılıklarının ortaya çıkarılması bu konuda yapılacak anatomik araştırmalara kaynak olması amaçlanmıştır.Çalışmamızda 20 adet Tekir kedisi sert damağı kullanılmıştır. Araştırmanın materyalini Balıkesir Büyükşehir Belediyesi Sokak Hayvanları Geçici Bakım Evi ve Rehabilitasyon Merkezi'nden temin edilen ergin, cinsiyet farkı gözetilmeyen, çeşitli nedenlere bağlı ölmüş ve yaklaşık 3-4 kilogram ağırlığında 20 adet Tekir kedisi kadavrası oluşturdu. Elde edilen sert damaklar incelenip tespit işlemi yapıldıktan sonra, ölçümler yapıldı ve fotoğraflandı. Materyallerin gerekli rutin işlemler sonrası Taramalı Elektron mikroskobu ve Işık mikroskobunda incelemesi yapıldı.Yapılan çalışmada Tekir kedisi sert damağı rostral ve kaudal olarak ayrıldı. Papilla incisiva, rugae palatina ve bunların arasındaki oluk, raphe palatina ve seconder rugae palatina varlığı gözlendi. Tekir kedisi sert damağının rostral ve kaudal kısmının SEM ile x540 50 µm büyütmesinde; pürüzsüz bir görünüme sahip olduğu ve epitel deskuamasyonların varlığı ve SEM ile x6000 5 µm büyütmesinde sert damak epitelinin mikroplica'sı bal peteği görünümüne sahip olduğu tespit edildi. Papilla incisiva'nın SEM ile x600 50 µm, rostral kaudal kısmın x270 100 µm, rugae palatinaların arasındaki oluğun x440 50 µm büyütmesinde yuvarlak adacıklar saptandı.Çalışmamızda insan yaşamında önemli yer edinen ve evilleştirilebilen Tekir kedisi sert damağı incelenmiş olup, sert damak hakkında eksik olan araştırmaların tamamlanması, Tekir kedisi, insan ve diğer hayvanların sert damak ve damak tadı arasındaki ilişkinin kurulmasını amaçlayan çalışmalara ışık tutması hedeflenmiştir. MORPHOLOGİCAL EXAMİNATİON MORPHOLOGİCAL EXAMİNATİON OF HARD PALATE ANATOMİCAL STRUCTURE İN TABBY CATSThis study is on the macro-anatomical evaluation of the hard palate of tabby cat commonly found in Turkey. Morphometric measurements were made to determine the anatomical formations on the hard palate. The tabby cat, whose domestication is becoming widespread and known to fall on all fours, has developed balance organs and senses, rapid reproductive potential and is a member of the Feliade family. It is aimed to investigate the hard palate of these cats and reveal their differences with humans and other animals and to be a source of anatomical researches on this subject. 20 Tabby cat's hard palate was used in our study. The material of the research was provided from the Balıkesir Metropolitan Municipality Street Animals Temporary Nursing Home and Rehabilitation Center. Adult, regardless of gender difference, died from variety of reasons and 20 Tabby cat cadavers which weigh approximately 3-4 kilograms were brought to the laboratory in accordance with the procedure. After the hard palates provided were analyzed and detection process was done, the measurements were taken and photographed. The materials were researched by scanning electron microscobe and light microscope after necessary procedure. In the study, the tabby cat's hard palate was split up rostral and caudal and papilla incisiva, rugae palatina and gutter between them, the presence of raphe palatina and secondary rugae palatina were observed. The rostral and caudal part of the tabby cat's hard palate was determined to have a smooth appearance with SEM x540 50 µm magnification and the presence of epithelial desquamations was found out. It was determined that rosrtal and caudal part of the tabby cat's hard palate had a honeycomb appearance of the microplex of the x6000 5 µm hard palate epithelium with SEM. Round islets were detected at the magnification of the SEM with x600 50 µm of the papillae, the x270 100 µm of the rostral caudal part, and the x440 50 µm of the gutter between the rugae palatina.In our study, the hard palate of the Tabby cat, which has an important place in human life and can be tamed, has been examined. The target studies are to complete the missing researches about hard palate, to give importance to studies aiming to establish the relationship between tabby cat, hard palate and taste of human and other animals. 0

Bireylerin fiziksel, psikolojik ve sosyal bir varlık olarak değerlendirilmesi biyopsikososyal yaklaşımın bir gereği olarak anatomistlerin ve klinisyenlerin merak duyduğu bir araştırma alanı haline gelmiştir. Literatürde beden farkındalığı çalışmalarının çoğu klinik ortamlarda hasta bireyler üzerinde gerçekleştirilmiştir. Bu araştırmada beden farkındalığı sağlıklı bireylerde incelenerek; kişilerin antropometrik ölçümleri, ağrı, emosyonel durum ve fiziksel aktivitelerinin değerlendirilmelerindeki etkisinin ortaya konması amaçlanmıştır. Çalışmanın evrenini KTÜ Sağlık Hizmetleri MYO'da öğrenim gören 18-25 yaş öğrenciler oluşturmaktadır. Antropometrik ölçümler kapsamında boy, kilo, çevre ölçüm/oranları, deri kıvrım ölçümleri ve kas kuvveti değerlendirmesi yapılmıştır. Beden farkındalık düzeyi Beden Farkındalık Anketi ile kas iskelet şikayet durumu Nordic Kas- İskelet Şikayetleri Değerlendirme Ölçeği ile, fiziksel aktivite düzeyleri IPAQ Fiziksel Aktivite Düzeyi Ölçeği (kısa form) ile ve emosyonel durumları Beck Depresyon Ölçeği ile değerlendirildi. Sayısal olup normal dağılıma uymayan verilerin ikili ilişki analizinde Spearman Korelasyon Analizi ve Mann-Whitney U testi ile değerlendirildi. Kategorik değişenler için Ki-kare testi uygulandı ve ileri seviye analizler için çoklu uyum analizi yöntemi kullanıldı. Değişken sayısının fazla olmasından dolayı korelasyon tablosunun daha anlaşılır şekilde yorumlanabilmesi için faktör analizi yönteminden yararlanıldı ve kanonik korelasyon analizi ile detaylı olarak incelendi. Çalışma sonucunda kilo düştükçe beden farkındalığı düzeyinin yükseldiği gözlendi. Beden farkındalığı düzeyinin düşmesi depresyonu ve ağrıyı arttırdığı bulundu. Ancak fiziksel aktivite düzeyi arttıkça beden farkındalığı düzeyinin de arttığı belirlendi. Çalışmamız: proprioseptif temele dayandırılan beden farkındalık düzeyinin vücut yapısı açısından ilişkisinin sağlıklı bireylerde değerlendirildiği örnek bir çalışmadır. Bireyin beden-zihin-emosyonel bütünlüğünü ele alan özgün bir çalışma olması, antropometrinin bu yönüyle ilişkilendirilmesinin anatomistlere ve klinisyenlere farklı bir bakış açısı kazandıracağını düşünüyoruz. Evaluating individuals as a physical, psychological and social entity has become a field of research that anatomists and clinicians are curious about as a requirement of the biopsychosocial approach. The majority of body awareness studies in the literature have been conducted in clinical settings on patient. The aim of this study is to examine body awareness in healthy individuals and to determine the effect of anthropometric measurements, pain, emotional state and physical activities of individuals. The student's universe is composed of 18-25 year old students studying at KTU Vocational School of Health Science. Within anthropometric measurements, evaluation of height, weight, environment measurements/ratios, skinfold measurements and muscle strength were done. The level of body awareness, musculoskeletal complaints status, physical activity levels and emotional status were evaluated respectively by the Body Awareness Questionnaire, Nordic Skeletal Complaints Assessment Scale, IPAQ Physical Activity Level Questionnaire (short form) and Beck Depression Scale. Numerical data that does not meet the normal distribution, Spearman correlation analysis and Mann-Whitney U test were evaluated. Chi-square test and multiple cohesion analysis method was used for categorical variables. The factor analysis method was used in order to make the interpretation of the correlation table more understandable and it was examined in detail by canonical correlation analysis. As a result of the study, it was observed that the level of body awareness increased as the weight fell. Decreased levels of body awareness were found to increase depression and pain. However, as the level of physical activity increased, the level of body awareness also increased. This is a case study in which the relationship between body awareness and body structure based on proprioceptive basis is evaluated in healthy individuals. The fact that it is an original work that addresses the body-mind-emotional integrity of the individual, we think that the association of this aspect of anthropometry will give anatomists and clinicians a different perspective. 204

Çalışmamızın amacı böbrek taşı olan bireyler ile sağlıklı bireylerin radyolojik görüntüleme yöntemi olan bilgisayarlı tomografi ve intravenöz pyelografi görüntüleri üzerinden morfometrik ölçümlerini karşılaştırarak böbrek taşı oluşumunda anatomik yapıların etkisinin varlığını araştırmaktı.Çalışmamızda Namık Kemal Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'ne ait PACS sisteminden üzerinden belirlenen 20-70 yaş arası böbrek taşı olanlar ve sağlıklı grup olarak belirlediğimiz üriner sistem üzerinden taş hastalığı olmayan iki grup belirlendi. Kullanılan radyolojik yöntemlerde ise intravenöz pyelografi 30 böbrek taşı olan, 30 böbrek taşı olmayan; bilgisayarlı tomografide de 50 böbrek taşı olan, 50 böbrek taşı olmayanların görüntüleri üzerinden morfometrik ölçümler yapıldı. Çalışmamız sonucunda intravenöz pyelografide böbrek taşı olanlarda sağ üst infundibulum genişliği, sağ infundibulopelvik açı, sağ infundibuler yükseklik ve sol infundbulum genişliğe ait ölçümlerde anlamlı bir fark gözlenmiştir (p

Araştırma, Kahramanmaraş İli Merkez İlçesinde yer alan lise öğrencilerinin vücutkompozisyonları ve obezite prevalansının belirlenmesine yönelik gerçekleştirilmiştir. Liseöğrencilerinin obezite değerlendirmesi ideal yağ ve beden kitle indeksi oranları çerçevesindeincelenmiştir. Araştırmaya 576 öğrenci katılmıştır. Araştırmaya katılan öğrencilerin yaşları14-18 arasında olup, %49,8'i kız, %50,2'si erkektir. Araştırmada elde edilen bulgularçerçevesinde lise öğrencilerinin yaklaşık %30'unun yüksek kilolu ve obezite düzeyindeolduğunu göstermektedir. Elde edilen bulgular çerçevesinde lise öğrencilerinin ideal yağoranları ve beden kitle indeksi ile yeme alışkanlıkları, babalarının kiloları ve evde tüketilengünlük ekmek miktarı arasında doğrusal bir ilişki olduğu görülmüştür (p0.05). Sonuç olarak öğrencilerde saptanan obezitesıklığı azımsanmayacak düzeydedir. Adolesan döneminde obesite gelişimi ile ilişkiliolabilecek risk faktörlerinin belirlenmesi ve tedbirlerin alınması ile obesite sıklığı azaltılabilir.Anahtar Kelimeler: Obezite, Obezite Prevalansı, Vücut Kompozisyonu The research was carried out to determine the body composition and obesityprevalence of high school students in the central district of Kahramanmaras. 576 studentsparticipated in the study. Obesity evaluation of high school students was examined in terms ofbody mass index and ideal fat ratios. The ages of the students who participated in the studywere between 14 and 18, 49.8% were girls and 50.2% were boys. According to the findingsobtained in the study, approximately 30% of high school students are overweight and obese.According to the findings, the body mass index and ideal fat ratios and eating habits of highschool students, their father's weight and daily bread consumed at home were found to be alinear relationship (p0.05). As a result,the prevalence of obesity in students is not negligible. The frequency of obesity can bereduced by identifying the risk factors and taking precautions that may be associated with thedevelopment of obesity during adolescence.Keywords: Obesity, Prevalence of Obesity, Body Composition. 112

Günlük yaşamdaki aktiviteleri esnasında insanların tercih ettikleri ekstremiteleri sağ ya da sol tarafın baskın olarak kullanılmasıyla ifade edilmektedir. Baskın olarak tercih edilen ekstremitenin beynin hemisferlerindeki dominantlık ile zıt bir ilişkisi bulunmaktadır. El tercihi, taraf tercihinin saptanmasında çok yaygın kullanılan bir değerlendirmedir. El tercihi ellerin asimetrik kullanımını yansıtmakta ve bu sayede beyinde dominant hemisferin hangisi olacağının saptanmasında yardımcı olmaktadır. Yapmış olduğumuz çalışmamızda farklı el tercihi olan bireylerin dominant ve non dominant taraf ile kafa tabanındaki anatomik yapılar arasındaki ilişkiyi ortaya koymak amacıyla üç boyutlu rekonstrüksiyon yöntemi yardımıyla clivus ile basis cranii'de bulunan seçmiş olduğumuz foramen arası mesafe ve midsagittal düzlem ile clivus-foramen doğrusu arasındaki açıları değerlendirdik.Araştırmamızda, Zonguldak Bülent Ecevit Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi'ne çeşitli nedenlerle başvuran ve baş Bilgisayarlı Tomografi (BT) incelemesi yapılmış olan 6-82 yaş aralığında 81 (5 solak, 76 sağlak) hastanın BT görüntüleri incelendi. Dominant ekstremiteleri tespit edilen bireylerin cinsiyet farkı gözetmeksizin dominant ve non dominant hemisferleri belirlendi. Üç boyutlu rekonstrüksiyon yöntemiyle antropometrik ölçümler yapıldı. Elde edilen verilerin sonucunda grubunun yapısal farklılıkları karşılaştırıldı.Dominant taraf ile non dominant taraf; clivus-foramen spinosum arası mesafe, clivus-foramen jugulare arası mesafe, midsagittal düzlem ile clivus-foramen lacerum doğrusu arasındaki açı, midsagittal düzlem ile clivus-foramen ovale doğrusu arasındaki açı midsagittal düzlem ile clivus-foramen spinosum doğrusu arasındaki açı ve midsagittal düzlem ile clivus-foramen jugulare doğrusu arasındaki açı parametreleri arasındaki farkların istatistiksel olarak anlamlı olduğunu belirlendi (p0,05). Bu araştırmada, Tük toplumu örneğinde Üç Boyutlu Rekonstrüksiyon yöntemi yardımıyla clivus ile kafa tabanında bulunan deliklerin arasındaki ilişki incelenmiş olup elde ettiğimiz verilerin istatistiksel analizinin sonucunda kafa tabanı morfometrisinin; cinsiyet tayininde ve serebral lateralizasyonu belirlemede kullanılabileceği düşünülmektedir. The extremities that people prefer in their daily activities are expressed by the dominant use of the right or left side. The dominantly preferred limb has a contrasting relationship with the dominance in the hemispheres of the brain. Hand preference is a widely used assessment in determining the preference of the party. The hand preference reflects the asymmetrical use of the hands and thus helps to determine which dominant hemisphere will be in the brain. In this study, we evaluated the angle between the clivus and foramen and the midsagittal plane and the clivus-foramen line with the help of three-dimensional reconstruction method in order to reveal the relationship between the dominant and non dominant sides and the anatomical structures in the skull base of individuals with different hand preference.In our study, CT images of 81 (5 left-handed, 76 right-handed) patients between the ages of 6-82 who applied to Zonguldak Bülent Ecevit University Medical Faculty Hospital for various reasons and had Computed Tomography scan (CT) were examined. The dominant and non dominant hemispheres of the individuals whose dominant extremities were detected were determined regardless of gender. Anthropometric measurements were made by three-dimensional reconstruction method. As a result of the data obtained, the structural differences of the group were compared.We found that the differences between the parameters which are dominant side and non dominant side; distance between clivus-foramen spinosum, distance between clivus-foramen jugulare, angle between midsagittal plane and clivus-foramen lacerum line, angle between midsagittal plane and clivus-foramen ovale line and angle between midsagittal plane and clivus-foramen spinosum line and angle between midsagittal plane and clivus -foramen jugulare line were statistically significant (p 0,05). In this research, the relationship between the clivus and the holes in the skull base with the help of the Three-Dimensional Reconstruction method in the case of the Turkish society has been examined and it is thought that as a result of the statistical analysis of the data that we obtained, skull base morphometry can be used in sex determination and in determining cerebral lateralization. 141

Çalışmamızda fetal dönem boyunca cerebellum'un gelişimini ve morfometrik yapısını değerlendirmek için veriler elde edilmesi amaçlandı.Çalışmamızda yaşları 22-40 gebelik haftası arasında olan eksternal anomali ve patolojisi olmayan 42 fetal kadavrada cerebellum morfometrisi araştırıldı. Çalışmamızda cerebellum ile ilgili, vermis yüksekliği, vermis anterior posterior boyutu, sağ ve sol tarafta hemisfer yüksekliği ve hemisfer anterior-posterior boyutu ölçüldü ve sağ ve sol taraf ölçüm sonuçları birbirleri ile kıyaslandı. Ayrıca cerebellum hacmi ve ağırlığı ölçüldü.Cerebellum ile ilgili parametrelerin gestasyonel haftalara ve ay gruplarına göre ortalama ve standart sapmaları belirlendi. Tüm parametrelerin gestasyonel yaş ile birlikte arttığı belirlendi. Sağ ve sol taraflar arası ölçülen parametrelerin sonuçları kıyaslandığında anlamlı bir fark saptanmadı. Cinsiyetler arası yapılan karşılaştırmalarda tüm verilerde istatistiki bir fark bulunmadı. Elde edilen sonuçlar daha önce yapılan çalışmalarla karşılaştırılarak tartışıldı.Elde edilen bu verilerin intrauterin cerrahi, fetopatoloji, embriliyoloji, nöroloji, anatomi, obstetri gibi bilim dallarında yapılacak çalışmalara, tanı ve tedavilere katkıda bulunacağını düşünmekteyiz.Anahtar Kelimeler: Fetüs, gelişim, cerebellum, morfometri In this study, we aimed to obtain data to evaluate the development and morphometric of cerebellum during fetal period.In this study, cerebellum morphometry was investigated in 42 fetal cadavers without external anomalies and pathologies aged between 22-40 gestational weeks. Regarding cerebellum, vermis height, vermis anterior-posterior dimension, right and left hemispheric height and hemispheric anterior-posterior dimension were measured. Right and left side measurements were compared with each other. In addition, cerebellum volume and weight were measured.The mean values and standard deviations of the parameters related to cerebellum were determined according to gestational weeks and month groups. All parameters were increased with gestational age. When the results of the parameters measured between the right and left sides were compared, no significant difference was found. No statistical difference was found in all data in the comparisons between genders. The results obtained were discussed and compared with previous studies.We think that these data will contribute to the studies, diagnosis and treatments in the sciences such as intrauterine surgery, fetopathology, embryology, neurology, anatomy and obstetrics.Keywords: Fetus, development, cerebellum, morphometry 58

Bu çalışmanın amacı, serebral palsili çocuklarda ayak bileği inversiyon ve eversiyon eklem hareket açıklıklarının yürüme ve denge performansına etkisini araştırmaktır. Çalışmaya yaşları 4-18 arasında değişen, 35 serebral palsi tanısı konulmuş ve 36 sağlıklı çocuk olmak üzere toplam 71 çocuk dâhil edildi. Çocukların 12'si sağ hemipleji, 12'si sol hemipleji, 11'i diplejik serebral palsili ve 36'sı kontrol grubu olacak şekilde 4 gruba ayrıldı. Çocukların; cinsiyet, yaş, kilo, boy gibi demografik bilgileri kaydedildi. Değerlendirmede, ayak bileği eklem hareket açıklığı (EHA) ölçümü, Ayak Postür İndeksi (FPI-6), Bir Dakika Yürüme Testi, Tandem Duruş Testi, Dört Adım Kare Testi, Otuz Saniye Kalk Otur Testi ve Berg Denge Ölçeği (BDÖ) kullanıldı. Serebral palsili çocukların motor seviyelerini belirlemek için de Kaba Motor Fonksiyon Sınıflandırma Sistemi (KMFSS) kullanıldı. İstatistiksel analiz sonucunda, sol hemiplejik serebral palsili çocukların sağ ayak bileği aktif ve pasif eversiyon hareketi ile sol ayak bileği pasif eversiyon hareketi değerlerinin statik dengelerine ve sol ayak bileği aktif eversiyon hareketlerinin de yürüme performansları üzerine etkisi olduğu görüldü (p0.05). Sonuç olarak; Serebral palsili çocuklarda ayak bileği inversiyon ve eversiyon eklem hareket açıklıklarının yürüme ve denge performansına etkisininolduğu bazı sonuçlar tespit edildi. The aim of this study is not to investigate the walking and balance performance of ankle inversion and eversion range of motion in children with cerebral palsy. A total of 71 children, aged between 4 and 18 years, were diagnosed as 35 cerebral palsy and 36 healthy children. Twelve children were divided into 4 groups as right hemiplegia, 12 left hemiplegia, 11 diplegic cerebral palsy and 36 control group. Children; demographic information such as gender, age, weight, height is presented. Ankle joint range of motion (ROM), Foot Posture Index (FPI-6), One Minute Walking Test, Tandem Posture Test, Four Step Square Test, Thirty Second Rise Test and Berg Balance Scale (BBS) were performed. Gross Motor Function Classification System (GMFSS) was used to adjust the motor levels of children of cerebral palsy. As a result of statistical analysis, it was seen that right ankle active and passive eversion movement and left ankle passive eversion movement values of lefthemiplegiccerebral palsy had an effect on static balances. And left ankle active eversion movement had an effect on walking performance (p0.05). As a result; some results were found that ankle inversion and eversion range of motion had an effect on gait and balance performance in children with cerebral palsy. 97

Hamate is a wedge shaped carpal bone which is narrow at its proximal side and wide at distal part. Dorsal and palmar surfaces are roughened by ligament attachments on these surfaces. Hamate bone could easily be distinguished from other carpal bones via its so called hamulus process which extends from distal part of the bone through its anterior. There have been very few Micro-CT studies in the literature related with hamate bone while some exist regarding its fractures, avascular necrosis and osteoblastoma. With its high resolution (9-15 micrometers) Micro-CT is becoming a widely used method which reveals fine structure of bone in addition to various tissues. The aim of this thesis study is to elucidate the bone structure of hamate by using Micro-CT method. 55 hamate bones which have structural integrity and no deformity are included in this study. In our study tissue volume, bone volume, percent bone volume (bone volume/tissue volume), bone surface, bone surface/volume ratio, trabecular number, trabecular thickness, trabecular seperation, structure model index and degree of anisotropy were evaluated with Micro-CT method. By the results of our detailed measurements we intended to contribute hamate bone related surgical operations of the wrist. ONAY SAYFASI iii YAYINLAMA VE FİKRİ MÜLKİYET HAKLARI BEYANI iv ETİK BEYAN v TEŞEKKÜR vi ÖZET vii ABSTRACT viii İÇİNDEKİLER ix SİMGELER VE KISALTMALAR xi ŞEKİLLER xii TABLOLAR xiii 1. GİRİŞ 1 2. GENEL BİLGİLER 2 2.1. Embriyoloji 2 2.2. Histoloji 4 2.3. Anatomi 5 2.4. El bileği bölgesinin biyomekaniği 7 2.5. Klinik 8 2.6. Mikro BT’nin prensipleri 8 3. GEREÇ ve YÖNTEMLER 9 3.1. Çalışma grubu 9 3.2. Görüntü değerlendirme yöntemi 9 3.3. Verilerin Toplanması 9 3.4. İstatistiksel Analizler 11 4. BULGULAR 13 4.1. Veri Analizi 13 4.2. Verilerin Değerlendirilmesi 13 4.2.1. Doku Hacmi (mm3) 13 4.2.2. Kemik Hacmi (mm3) 14 4.2.3. Yüzdelik kemik hacmi: Kemik hacmi/Doku hacmi (%) 14 4.2.4. Kemik yüzeyi (mm2) 14x 4.2.5. Kemik yüzey/hacim oranı (mm-1) 15 4.2.6. Trabeküler sayı (mm-1) 15 4.2.7. Trabeküler kalınlık (mm) 16 4.2.8. Trabeküler seperasyon (mm) 16 4.2.9. Yapı model indeksi 17 4.2.10. Anizotropi derecesi 17 4.3. Mikro-BT Görüntüleri 18 5. TARTIŞMA 21 6. SONUÇ VE ÖNERİLER 28 7. KAYNAKLAR 29 8.EKLER EK-1. Etik Kurul Kararı EK-2. Orjinallik Ekran Çıktısı EK-3. Dijital Makbuz 9. ÖZGEÇMİŞ Os hamatum proksimal bölümü dar, distal bölümü geniş olan kama şeklindeki bir kemiktir. Dorsal ve palmar yüzleri buralara tutunan bağlar nedeniyle pürüzlüdür. Palmar yüzün distal bölümünden öne doğru uzanan ve hamulus ossis hamati denilen çıkıntısı vasıtasıyla diğer karpal kemiklerden kolaylıkla ayırt edilebilir. Literatürde os hamatum ile ilgili kırık, avasküler nekroz, osteoblastoma gibi olgularla karşılaşılmakta iken; os hamatum’un yapısının Mikro-BT ile incelendiği yeterli sayıda çalışma bulunmamaktadır. Mikro-BT yüksek çözünürlüğüyle (9-15 mikrometre) çeşitli dokulara ek olarak kemik dokusunun da hassas yapısını ortaya koyan bir yöntem olarak gittikçe yaygınlaşmaktadır. Bu tez çalışmasının amacı os hamatum’un kemik yapısının MikroBT yöntemi kullanılarak ortaya konmasıdır. Bu çalışmaya yapısal olarak bütünlük sağlayan ve herhangi bir deformitesi olmayan 55 adet os hamatum dahil edildi. Çalışmamızda os hamatum ile ilgili doku hacmi, kemik hacmi, yüzdelik kemik hacmi (kemik hacmi/doku hacmi), kemik yüzeyi, kemik yüzey/hacim oranı, trabeküler sayı, trabeküler kalınlık, trabeküler seperasyon, yapı model indeksi ve anizotropi derecesi Mikro-BT yöntemi ile değerlendirildi. Bu tez çalışmasından çıkan detaylı ölçüm sonuçları ile os hamatum ile ilgili el bileği cerrahi operasyonlarına katkı oluşturulacaktır.

Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Anatomi Anabilim Dalında kadavra fiksasyonu için modifiye Logan solüsyonu kullanılmaktadır. Bu solusyonun histolojik ve biyomekanik analizler, renk, koku ve diseksiyon kolaylığı gibi duyusal değerlendirmeler açısından kadavra ve dokular üzerinde nasıl bir etki oluşturduğuna dair literatür verileri oldukça sınırlıdır. Bu çalışmada, modifiye Logan solüsyonunun anatomi eğitimi ve cerrahi kurslarda kullanılabilirliğini test etmek amacı ile literatürdeki popüler kadavra ve doku koruma teknikleri ile karşılaştırılması amaçlandı. Çalışmamızda 17 haftalık erkek wistar albino ırkı 35 adet sıçan, ötenazi sonrasında 7 gruba ayrıldı: Grup 1) taze kadavralar, Grup 2) bir kez dondurulmuş/çözdürülmüş kadavralar, Grup 3) üç kez dondurulmuş/çözdürülmüş kadavralar, Grup 4) modifiye Logan solüsyonu ile fikse kadavralar, Grup 5) Thiel solusyonu ile fikse kadavralar, Grup 6) %10 formalin ile fikse kadavralar ve Grup 7) doymuş tuz solusyonu ile fikse kadavralar. Ayrıca, modifiye Logan solüsyonu ile fikse insan ve sıçan kadavra kas ve tendonlarının farklılıkları değerlendirildi. Organoleptik, morfometrik, biyomekanik ve histolojik karşılaştırmalar yapıldı.Bir kez ve üç kez dondurulmuş ve çözdürülmüş kadavralara ait kas ve tendonların taze kadavradan farklılık göstermediği tespit edildi. Genel görünüm, renk, koku ve yumuşaklık gibi özellikler, Thiel ve doymuş tuz solusyonu ile fikse kas ve tendonlarda oldukça iyi durumdaydı. Çalışmada uygulanan kadavra ve doku koruma tekniklerinin kas ve tendonların uzunluk ve genişlik gibi gros morfometrik özelliklerinde anlamlı bir fark oluşturmadığı izlendi. Modifiye Logan solüsyonu ve %10 formalinin tendonları sertleştirdiği ve mekanik özelliklerini değiştirdiği tespit edildi. Thiel ve doymuş tuz solüsyonu ise, taze tendonlara benzer mekanik özellikler taşıyordu. Lif bütünlüğü, çekirdeklerin görünmesi, görüntüde bulanıklık ve dokuda küçülme gibi histolojik değerlendirme kriterlerlerimiz açısından, fiksasyon solüsyonlarının tendonların yapısını değiştirmediği görüldü. Kas dokusunda, Thiel hariç diğer fiksasyon solüsyonlarının dokularda benzer mikroskopik değişimlere yol açtığı belirlendi. Thiel solüsyonunun ise kas liflerinin bütünlüğünü bozduğu, hücre çekirdeklerinin sayılmasını zorlaştırdığı ve görünümü bulanıklaştırdığı tespit edildi. Masson trikrom boyamada Thiel ve doymuş tuz solusyonu ile fikse kas ve tendonlarda daha fazla boya tutulduğu ve koyu kırmızı göründüğü izlendi. Sonuç olarak, donma/çözme siklusunun (

Amaç: Mevcut araştırmanın amacı, diz kuvvetinin belirlenmesinde kullanılan izokinetik ve alan testlerinin fleksiyon ve ekstansiyon fazlarında elektromiyografik analizinin yapılmasıdır. Materyal ve Metot: Çalışmanın denek grubunu 18-25 yaş aralığında farklı branşlardan 20 erkek oluşturmaktadır. Deneklere dominant (DT) ve non-dominant (NDT) taraflara uygulanmak üzere 60osn-1, 180osn-1, 240osn-1 açısal hızlarda diz izokinetik kuvvet testi ve beş farklı FPT (TAA, ÜAA, ÇA, 6m. TAA, DS) testi uygulanmıştır. Uygulamalar esnasında deneklerin Q kas grubunda VM, VL ve RF, H kas grubunda ise BF kasına bipolar elektrotlar yerleştirilmiş ve testler anında ürettikleri kas aktivasyonları sEMG ile kaydedilmiştir. Araştırmamızın istatistiksel analizinde Independent sample t, One Way ANOVA, Duncan, Pearson ve Doğrusal Regresyon testlerinden yararlanılmıştır.Bulgular: VM, VL, RF ve BF kaslarının tüm testlerde ürettikleri aktivasyonları hem DT hem de NDT taraflarda istatistiksel olarak farklı sonuçlar ortaya çıkardığı (p

Çalışmamızda yaşları 29-40 gebelik haftası arasında değişen, harici patolojisi ve anomalisi olmayan, 25 adet insan fetüsüne (13 dişi, 12 erkek) ait 47 üst ekstremitede musculus biceps brachii'nin morfometrik özelliklerinin araştırılması amaçlandı. Musculus biceps brachii'nin caput longum uzunluğu-genişliği, caput breve uzunluğu-genişliği, ortak karın uzunluğu-genişliği, motor sinirin kasa girdiği noktanın acromion'a uzaklığı, kol uzunluğu, lacertus fibrosus alanı, footprint uzunluğu ve distal tendon sayısı araştırılarak, m. biceps brachii'de görülen varyasyonlar incelendi. Distal tendon sayıları ve frekansları belirlendi. Belirlenen parametrelerin gestasyonel yaşa (ay) göre gelişimi belirlendi. Parametrelerde cinsiyetler ve taraflar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark olup olmadığı araştırıldı. Motor sinir lokalizasyonunda ve motor sinir lokalizasyonunun kol uzunluğuna oranında sağ ve sol ekstremiteler arasında istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi. Ayrıca caput longum genişliği/kol uzunluğu oranında da istatistiksel olarak anlamlı fark tespit edildi. Diğer parametrelerde sağ-sol ve cinsiyetler arasında anlamlı fark bulunmadı. Musculus biceps brachii'nin footprint uzunluğunda gestasyonel yaşa (ay) göre istatistiksel olarak anlamlı bir fark olmadığı ve diğer parametrelerin gestasyonel yaşla pozitif korelasyon gösterdiği ancak motor sinir lokalizasyonunun kol uzunluğuna oranının gestasyonel yaşla negatif korelasyon gösterdiği tespit edildi. Musculus biceps brachii'nin anatomisinin iyi bilinmesi, onun lezyonlarının daha iyi anlaşılmasını sağlayabilir. Bu anlamda çalışmamızdan elde edilen verilerin, cerrahinin ve cerrahi sonrası tedavilerin daha kolay planlanmasını sağlayabileceğini ve dolayısıyla tedavinin başarı oranını artırabileceğini düşünmekteyiz.Anahtar kelimeler: fetüs, musculus biceps brachii, varyasyon, morfometri The aim of this study was to investigate the morphometric properties of musculus biceps brachii in 47 upper extremities of 25 human fetuses (13 females, 12 males) with no external anomaly and pathology.The length and the width of the caput longum, the length and the width of the caput breve, the length and the width of the common venter, the distance between the acromion of the point where the motor nerve enters the common venter, the length of the arm, the area of the lacertus fibrosus, the length of the footprint and the number of distal tendons was investigated and variations were examined. Distal tendon numbers and frequencies determined. Development of parameters according to gestational age (month) was determined. Parameters was investigated whether there was a statistically significant difference between genders and laterality. A statistically significant difference was found between the right and left extremities in the motor nerve localization and the ratio of the motor nerve localization to the arm length. There was also a statistically significant difference in the caput longum width/arm length ratio. No significant difference was found between laterality and genders in other parameters. There was no statistically significant difference in the footprint length of biceps brachii muscle due to gestational age, however, other parameters were positively correlated with gestational age, but the ratio of motor nerve localization to arm length was negatively correlated with gestational age.A thorough knowledge of the anatomy of the biceps brachii muscle may enhance our understanding of its disorders. We believe that the data obtained from our study can provide easier planning of surgery and post-surgical treatments and thus increase the success rate of treatment.Keywords: Fetus, biceps brachii muscle, variation, morphometry 83

Fabaceae familyasına ait endemik bitki türleri olan Astragalus argaeus, Astragalus stenosemioides ve Onobrychis argaea yok olma tehlikesi altında olup, sadece Kayseri'de yayılış göstermektedir. Bu çalışmada, bahsedilen türlerin populasyon özellikleri, ekolojik istekleri, tozlaşma biyolojileri, üreme başarıları ve her türün populasyonlarına ait genetik çeşitliliğin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kısacası türlerin yaşam öyküleri araştırılarak, dar yayılışlı ve tehlikede olmalarının sebepleri belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca türlerin morfolojik, anatomik, palinolojik ve karyolojik özelliklerinin belirlenmesinin yanı sıra, elde edilen bulgular ışığında türlerin korunması için ex-situ ve in-situ koruma stratejileri de belirlenmiş, IUCN kategorileri güncellenmiştir.Populasyon özelliklerinden yayılış alanı ve birey sayısı; A. argaeus için 4 lokalitede yaklaşık 30.825 m2'de 2703 birey, A. stesoemioides için 2 lokalitede yaklaşık 1625 m2'de 1236 birey, O. argaea için ise yaklaşık olarak 28.514.645 m2'de 285146 birey olarak hesaplanmıştır. Populasyon çalışmalarından elde edilen bulgular ve IUCN (2016)'e göre A. argaeus'un tehlike kategorisi CR B2b(i,ii,iii)c(i,ii), A. stenosemioides'in CR B2ab(i,ii,iv), O. argaea'nın CR B1b(i,ii,iii) olarak güncellenmiştir.Üreme biyolojisi kapsamında, A. argaeus ve A. stenosemioides'in kendi kendine uyumlu (autogam) olduğu, fakat çapraz tozlaşmadan (ksenogam) büyük oranda faydalandığı, O. argaea'nın ise kendine uyumlu olmadığı ve zorunlu ksenogam olduğu belirlenmiştir. Yapılan gözlemlere göre bitkileri en aktif ziyaret eden tozlaştırıcıların arılar (Apis mellifera, Bombus sp.) olduğu belirlenmiştir. Polen canlılığının A. argaeus, A. stenosemioides ve O argaea'da çiçeklerin açıldığı gün en yüksek düzeyde olduğu bu canlılığın diğer günlerde yavaş yavaş azaldığı belirlenmiştir. A. argaeus ve A. stenosemioides'te stigma aktifliğinin çiçekler açılmadan bir gün önce O. argaea'da ise çiçekler açıldıktan sonra başladığı belirlenmiştir. A. argaeus, A. stenosemioides ve O. argaea ile ilgili yapılan moleküler çalışmalarda genetik polimorfizm oranlarının düşük olduğu tespit edilmiştir.Koruma uygulamaları kapsamında türler, gurbette (ex-situ) ve yerinde (in-situ) yaşatılmaya çalışılmış fakat başarılı olunamamıştır. Türleri tehdit eden başlıca faktörlerin antropojenik kaynaklı olduğu belirlenmiş ve türlerin korunması kapsamında çeşitli öneriler geliştirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Biyo-ekoloji, Endemik, Kayseri, Koruma Biyolojisi, Yaşam Öyküsü. Astragalus argaeus, Astragalus stenosemioides and Onobrychis argaea that belong to the Fabaceae family are the endemic plant species. These species distribute only on Erciyes mountain in Kayseri and in danger of extinction.In this study, it was aimed to determine the population characteristics of mentioned species, their ecological desires, pollination biology, reproductive successes and genetic diversity of each species population. In short, it has been tried to determine the reasons for their narrow spread and being in danger by investigating the life stories of these species. In addition to determining the morphological, anatomical, palynological and karyological characteristics of these species, ex-situ and in-situ conservation strategies have also been identified for the conservation of these species in the light of obtained findings, and the IUCN categories have been updated. The distribution area and number of individual as the the population characteristics were counted to be 2703 individuals in 4 localities in about 30.825 m2 for A. argaeus, 1236 individuals in 2 localities in about 1625 m2 for A. stenosemioides, 285146 individuals in about 28.514.645 m2 for O. argaea. According to the findings obtained from population studies and IUCN (2016), the threat categories of A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea have been updated as CR B2b(i,ii,iii)c(i,ii), CR B2ab(i,ii,iv) and CR B1b(i,ii,iii), respectively.In the context of reproduction biology, it had been determined that A. argaeus and A. stenosemioides were autogamous but benefit from the cross pollination (xenogamous) substantially and O. argaea was incompatible with himself and to be obligatory xenogamous. According to observations, it was determined that the most active pollinator visitors to the plants were bees (Apis mellifera, Bombus sp.). It has been determined that pollen viability was at the highest level for A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea on the day the flowers bloom, and this viability was gradually declining in other days. It was determined that stigma receptivity in A. argaeus and A. stenosemioides started one day before the flowers bloomed while in O. argaea it started after the flowers bloomed. The genetic polymorphism rates of A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea were found to be low in molecular studies. Within the scope of conservation practices, these species were tried to survive ex-situ and in-situ but could not succeed. It has been determined that the major threats to these species are anthropogenic, and several proposals have been developed for conservation of these species.Key words: Bio-ecology, Endemic, Kayseri, Conservation Biology, Life History. 113

Çalışmamızda fetal dönem boyunca ayak morfometrisi, ayak longitudinal ark yüksekliği, ayak parametrelerinde altın oran çalışıldı. Çalışılan parametrelerin morfometrik gelişimini değerlendirmek amaçlandı.Çalışma, yaşları 13-40 gebelik haftası yaşı arasında değişen, eksternal patolojisi ve anomalisi olmayan, 82 fetus 164 fetal ayak üzerinde gerçekleştirildi. Fetuslar gestasyonel haftalara, aylara ve trimesterlere göre gruplandırıldı. Fetal ayaklara ait parametreler (ayak uzunluğu, ayak genişliği, topuk genişliği, bimalleolar genişlik, malleolus medialis yüksekliği, malleolus lateralis yüksekliği, ayak dorsum uzunluğu, parmak uzunluk-genişlik-kalınlık) ölçüldü. Fetusların ayak izleri alınıp longitudinal ark yüksekliği değerlendirildi ve ayak parametreleri arasında altın orana bakıldı.Alınan parametrelerin gestasyonel ay ve trimester gruplarına göre ortalama ve standart sapmaları belirlendi. Tüm parametrelerde gestasyonel yaş ile birlikte gelişim gözlendi. Cinsiyet ve taraf karşılaştırmalarında anlamlı fark saptanmadı.Çalışmamızda elde edilen verilerin fetal dönem boyunca fetal gelişimin takibi ve ayak anomalilerinin tespiti için obstetri, perinatoloji, fetopatoloji gibi alanlarda yapılacak çalışmalara faydalı olabileceği kanaatindeyiz.Anahtar Kelimeler: Fetal ayak, Morfometrik ölçüm, Clarke indeks, Staheli indeks, Chippaux-Smirak indeks, Altın oran In our study, foot morphometry, foot longitudinal arc height and golden ratio of foot parameters were studied during fetal period. It was aimed to evaluate the morphometric development of the studied parameters.The study was carried out on 82 fetuses and 164 fetal feet, whose external pathology and anomalies were between 13-40 gestational weeks. Fetuses were grouped according to gestational weeks, months and trimesters. Parameters of fetal feet (foot length, foot width, heel width, bimalleolar width, malleolus medialis height, malleolus lateralis height, foot dorsum length, toe length-width-thickness) were measured. Footprints of fetuses were taken and longitudinal arc height was evaluated and golden ratio was measured between foot parameters.Mean and standard deviations of the obtained parameters according to gestational months and trimester groups were determined. Gestational age and development were observed in all parameters. There was no significant difference in gender and side comparisons.We believe that the datas obtained in our study may be useful in studies such as obstetrics, perinatology and fetopathology for monitoring fetal development during fetal period and detecting foot anomalies.Keywords: Fetal foot, Morphometric measurement, Clarke index, Staheli index, Chippaux-Smirak index, Golden ratio 59

Bu çalışmada apertura piriformis, sinus paranasales ve kafatası boyutlarının birbirleri ile karşılaştırılması ve bu yapılarda yaş ve cinsiyete bağlı değişikliklerin incelenmesi amaçlanmıştır. Retrospektif olarak yapılan bu çalışmaya kafa travması ve sinozal bölgede herhangi bir cerrahi operasyon geçirmemiş 393 bireyin bilgisayarlı tomografi (BT) görüntüleri aksiyal planda kemik algoritmasında incelenerek; apertura piriformis maximum genişliği, sinus frontalis, sinus sphenoidalis, sinus maxillaris ile kafatasının genişlikleri ve boy uzunlukları belirlediğimiz bölgelerden ölçülerek kıyaslandı. Tespit edilen ölçümler farklı yaş ve cinsiyetlerine göre dört grupta incelendi. Çalışmaya dahil edilen yetişkin bireylerde yaş aralığı 18-91 olup, yaş ortalaması 40,73'tü. Olguların %89,6'sı 60 yaşın altında iken, %10,4'ü 60 yaş ve üzerinde olup 189 (%48,1)'u kadın, 204 (%51,9)'ü erkekti. Çalışmada 60 yaşın üzerindeki ve 60 yaşın altındaki bireylerde sinus paranasales boyutları kıyaslandığında yaşa bağlı olarak sinus paranasales boyutlarının azaldığı, apertura piriformis genişliğinin ise arttığı gözlendi. Tüm bireylerde cranium en büyüklüğü arttıkça apertura piriformis genişliği de artan pozitif yönlü bir ilişki saptandı. Yetişkin bireylerde yaşa ve cinsiyete bağlı olarak kemik yapıda meydana gelen kemik deformasyonları sonucunda sinus paranasales'in boyutlarında morfolojik değişimler meydana gelir. Endoskopik sinus cerrahisi öncesinde sinozal bölgedeki anatomik varyasyonlar ve oluşan farklılıklar göz önünde bulundurulmalıdır. Sonuç olarak bu varyasyonların tespiti operasyonda oluşabilecek komplikasyonların önlenmesinde ve başarılı bir cerrahi sonuç elde edilmesinde önemli rol oynamaktadır.Anahtar Kelimeler: Apertura piriformis, sinus paranasales, bilgisayarlı tomografi, morfometri, anatomik varyasyon. In this study, comparison of piriform aperture, paranasal sinuses and the cranial dimensions with each other and investigation of the alterations depending on the age and on the gender in these structures. In this study which was conducted retrospectively, piriform aperture maximum width, sinus frontalis, sinus sphenoidalis, sinus maxillaris and cranium widths and height length by measuring from the regions that we had determined were compared by measuring by studying the computerized tomography images of three hundred ninety three (393) individuals who had not experienced head trauma and any surgical procedure in sinusoidal region. The detected measurements were studied in four groups according to different ages and genders. The age range in the adult individuals who were included into the study was between eighteen (18) and ninety one (91) and the mean of their ages was 40.73 years old. While 89.6% of the cases were less than sixty (60) years old, 10.4% of them were sixty (60) years old or greater and one hundred eighty nine (189) (48.1%) of them were females and two hundred four (204)(51.9%) of them were males. In the study, when the sinus paranasales dimensions were compared in the individuals who were greater than sixty (60) years old and in those who were less than sixty (60) years old, it was observed that the dimensions of sinus paranasales had been decreased and the dimension of piriform aperture had been increased depending on age. In all individuals, a relationship in positive direction in a manner that piriform aperture width increases as the size of the cranium width increases. Morphologic alterations take place in the dimensions of sinus paranasales as a result of bone deformations occurring in the bone structure depending on the age and on the gender in adult individuals. Before the endoscopic sinus surgery, anatomic variations in sinusoidal region and the occurring differences should be taken into account. In conclusion, the detection of these variations plays an important role in the prevention of the complication which may happen and in obtaining a successful surgicalresult. Key Words: Piriform aperture, paranasal sinuses, computed tomography, morphometry, anatomic variation. 114

Son dönemlerde bireysel anlamda dış görünümün önem kazanmasıyla yüz güzelliğinin objektif ölçümlerle değerlendirildiği çalışmaların sayısında da artış görülmektedir. Yüzün merkezinde yer alan burnun antropometrik özelliklerinin belirlenmesi; cerrahi işlemler ve toplumların estetik standartlarının belirlenmesinin yanı sıra; insan topluluklarının sınıflandırılmasında ve etnik farklılıkların ortaya konulmasında önemli rol oynamaktadır. Bu çalışmada, yaklaşık bin yıldır farklı coğrafyalarda yaşayan iki Türk Kavmi olan Kazak Türkleri ile Türkiye Türkleri'nin genç bireylerinde burnun antropometrik ölçümleri yapılarak benzerlik ve farklılıkları araştırıldı. Çalışmaya katılan Türk ve Kazak bireylerin `Frankfurt Horizontal Düzleminde` yüzün önden, sol yandan ve burun tabanından dijital fotoğrafları çekildi. Çekilen fotoğraflar DIGIMIZER yazılım programına aktarıldı. Aktarılan fotoğraflar üzerinde daha önce belirlenen antropometrik noktalar arasında her bir bireyde, burun ile ilgili, 16 mesafe ve 5 açı ölçümü yapıldı. Çalışmamızdan elde ettiğimiz verilere göre genel olarak, ölçülen parametrelerde cinsiyete bağlı farklılıkların olduğu görüldü. Genellikle erkek bireylerin değerleri kadınlardan yüksek bulunurken, nasofrontal açı ve nasolabial açı değerinde kadınların değeri erkeklerden yüksek bulundu. Türk ve Kazak erkek bireylerde sırasıyla burun uzunluğu 52,87±3,73 ve 50,25±5,91 mm, burun genişliği 38,23±3,14 ve 28,69±3,49 mm, burun yüksekliği 58,40±4,53 ve 56,32±5,91 mm, nasofrontal açı 133,58± 11 ve 145,04±8,15 ºC, nasolabial açı99,35±12,6 ve109,71±10,8 ºC, bulunurken kadın bireylerde burun uzunluğu 48,46±4,17 ve 44,30±4,75 mm, burun genişliği 34,56±2,89 ve 29,01± 3,29 mm, burun yüksekliği 53,22±4,39 ve 53,03±4,90 mm, nasofrontal açı 148,71± 7,6 ve 152,70±5,17 ºC, nasolabial açı 109,16±14 ve 110,51±10,6 ºC olarak ölçüldü. Ayrıca burun kıvrım genişliği (al'-al'), burun genişliği (al-al), anatomik burun genişliği (ac-ac) değerleri Türk bireylerde Kazak bireylerden yüksek bulunurken, ölçümü yapılan diğer parametrelerde Türk ve Kazak bireylerin değerleri birbirine daha yakındı. Anahtar Kelimeler: Türk, Kazak, Antropometri In recent years, the number of studies in which the facial beauty is evaluated by objective measurements increases with the increasing importance of physical appearance. The identification of anthropometric characteristics of the nose in the center of the face plays an important role in determining the aesthetic standards of the surgical procedures and societies as well as in the classification of the human communities and in the identification of ethnic differences. In this study, anthropometric measurements have been conducted on the noses of young people in the Turkey Turks and Kazakh Turks, who are two different Turkic tribes having been living in different regions for the last two thousand years and similarities and differences have been analyzed. Turkish and Kazakh individuals participating in the study were taken from the front, left hand and nasal base of the face on the `Frankfurt Horizontal Plane.` The photos taken are then transferred to DIGIMIZER software. 16 distances and 5 angles of nasal measurements have been conducted between various pre-specified anthropometric points on each photo. According to the data we gathered on our study, there are differences based on gender in parameters measured. While the values of male individuals are higher than those of female individuals, the values of female participants have been found higher than males in nasofrontal degrees and nasolabial degrees. The nose length in Turkish and Kazakh individuals are respectively 52,87±3,73 and 50,25±5,91 mm, nose width 38,23±3,14 and 28,69±3,49 mm, nose height 58,40±4,53 and 56,32±5,91 mm, nasofrontal degree 133,58± 11 and 145,04±8,15 ºC, nasolabial degree 99,35±12,6 and 109,71±10,8ºC, and in female participantsnose length has been measured as 48,46±4,17 and 44,30±4,75 mm, nose width 34,56±2,89 and 29,01± 3,29 mm, nose height 53,22±4,39 and 53,03±4,90 mm, nasofrontal degree 148,71±7,6 and 152,70± 5,17ºC, nasolabial degree 109,16± 14 and 110,51± 10,6 ºC. In addition, the nasal curve width (al'-al'), nasal width (al-al), anatomic nasal width (ac-ac) values have been found to be higher in Turkish individuals compared to those of Kazakh individuals, and in other parameters measured the values of Turkish and Kazakh individuals have been found to be close to each other. Keywords: Turk, Kazakh, Anthropometry 84

Amaç: Bu çalışma Pes Planus'un (PP) ayak ağrısını, ayak kas kuvvetini, ayak bileği propriyosepsiyonunu, ayağın antropometrik ölçülerini, dengeyi ve yaşam kalitesini nasıl etkilediğini tespit etmek, PP'nin Vücut Kitle İndeksi (VKİ) ve eklem hipermobilitesi ile ilişkisini incelemek amacıyla yapılmıştır.Materyal ve Metot: Çalışmamızda 8-25 yaş arası 50 PP'li (25 kadın ve 25 erkek) ve 50 sağlıklı (25 kadın ve 25 erkek) birey değerlendirilmiştir. Çalışmamızda ağrı Görsel Analog Skala(VAS) ile, kilo VKİ'ne göre, kuvvet manuel kas testiyle, propriyosepsiyon dijital inklinometreyle, antropometri mezura ve kumpasla, statik ve dinamik denge (tek ayak üstünde durma, dört adım kare, zamanlı kalk ve yürü) testleriyle, hipermobilite Beighton tanı kriterlerine göre, yaşam kalitesi Short Form 36 (SF-36) ve KINDL testleri ile değerlendirilmiştir. Bulgular: Gruplar arasında yapılan değerlendirmede kadın sol ayak dorsiflexion ve inversiyon ile sol ayak plantar flexion ve inversiyon (p