Farelerde deneysel olarak oluşturulan kanser üzerine gilaburu (vıburnum opulus) meyve suyunun farklı fraksiyonlarının etkileri

Fabaceae familyasına ait endemik bitki türleri olan Astragalus argaeus, Astragalus stenosemioides ve Onobrychis argaea yok olma tehlikesi altında olup, sadece Kayseri'de yayılış göstermektedir. Bu çalışmada, bahsedilen türlerin populasyon özellikleri, ekolojik istekleri, tozlaşma biyolojileri, üreme başarıları ve her türün populasyonlarına ait genetik çeşitliliğin belirlenmesi amaçlanmıştır. Kısacası türlerin yaşam öyküleri araştırılarak, dar yayılışlı ve tehlikede olmalarının sebepleri belirlenmeye çalışılmıştır. Ayrıca türlerin morfolojik, anatomik, palinolojik ve karyolojik özelliklerinin belirlenmesinin yanı sıra, elde edilen bulgular ışığında türlerin korunması için ex-situ ve in-situ koruma stratejileri de belirlenmiş, IUCN kategorileri güncellenmiştir.Populasyon özelliklerinden yayılış alanı ve birey sayısı; A. argaeus için 4 lokalitede yaklaşık 30.825 m2'de 2703 birey, A. stesoemioides için 2 lokalitede yaklaşık 1625 m2'de 1236 birey, O. argaea için ise yaklaşık olarak 28.514.645 m2'de 285146 birey olarak hesaplanmıştır. Populasyon çalışmalarından elde edilen bulgular ve IUCN (2016)'e göre A. argaeus'un tehlike kategorisi CR B2b(i,ii,iii)c(i,ii), A. stenosemioides'in CR B2ab(i,ii,iv), O. argaea'nın CR B1b(i,ii,iii) olarak güncellenmiştir.Üreme biyolojisi kapsamında, A. argaeus ve A. stenosemioides'in kendi kendine uyumlu (autogam) olduğu, fakat çapraz tozlaşmadan (ksenogam) büyük oranda faydalandığı, O. argaea'nın ise kendine uyumlu olmadığı ve zorunlu ksenogam olduğu belirlenmiştir. Yapılan gözlemlere göre bitkileri en aktif ziyaret eden tozlaştırıcıların arılar (Apis mellifera, Bombus sp.) olduğu belirlenmiştir. Polen canlılığının A. argaeus, A. stenosemioides ve O argaea'da çiçeklerin açıldığı gün en yüksek düzeyde olduğu bu canlılığın diğer günlerde yavaş yavaş azaldığı belirlenmiştir. A. argaeus ve A. stenosemioides'te stigma aktifliğinin çiçekler açılmadan bir gün önce O. argaea'da ise çiçekler açıldıktan sonra başladığı belirlenmiştir. A. argaeus, A. stenosemioides ve O. argaea ile ilgili yapılan moleküler çalışmalarda genetik polimorfizm oranlarının düşük olduğu tespit edilmiştir.Koruma uygulamaları kapsamında türler, gurbette (ex-situ) ve yerinde (in-situ) yaşatılmaya çalışılmış fakat başarılı olunamamıştır. Türleri tehdit eden başlıca faktörlerin antropojenik kaynaklı olduğu belirlenmiş ve türlerin korunması kapsamında çeşitli öneriler geliştirilmiştir.Anahtar Kelimeler: Biyo-ekoloji, Endemik, Kayseri, Koruma Biyolojisi, Yaşam Öyküsü. Astragalus argaeus, Astragalus stenosemioides and Onobrychis argaea that belong to the Fabaceae family are the endemic plant species. These species distribute only on Erciyes mountain in Kayseri and in danger of extinction.In this study, it was aimed to determine the population characteristics of mentioned species, their ecological desires, pollination biology, reproductive successes and genetic diversity of each species population. In short, it has been tried to determine the reasons for their narrow spread and being in danger by investigating the life stories of these species. In addition to determining the morphological, anatomical, palynological and karyological characteristics of these species, ex-situ and in-situ conservation strategies have also been identified for the conservation of these species in the light of obtained findings, and the IUCN categories have been updated. The distribution area and number of individual as the the population characteristics were counted to be 2703 individuals in 4 localities in about 30.825 m2 for A. argaeus, 1236 individuals in 2 localities in about 1625 m2 for A. stenosemioides, 285146 individuals in about 28.514.645 m2 for O. argaea. According to the findings obtained from population studies and IUCN (2016), the threat categories of A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea have been updated as CR B2b(i,ii,iii)c(i,ii), CR B2ab(i,ii,iv) and CR B1b(i,ii,iii), respectively.In the context of reproduction biology, it had been determined that A. argaeus and A. stenosemioides were autogamous but benefit from the cross pollination (xenogamous) substantially and O. argaea was incompatible with himself and to be obligatory xenogamous. According to observations, it was determined that the most active pollinator visitors to the plants were bees (Apis mellifera, Bombus sp.). It has been determined that pollen viability was at the highest level for A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea on the day the flowers bloom, and this viability was gradually declining in other days. It was determined that stigma receptivity in A. argaeus and A. stenosemioides started one day before the flowers bloomed while in O. argaea it started after the flowers bloomed. The genetic polymorphism rates of A. argaeus, A. stenosemioides and O. argaea were found to be low in molecular studies. Within the scope of conservation practices, these species were tried to survive ex-situ and in-situ but could not succeed. It has been determined that the major threats to these species are anthropogenic, and several proposals have been developed for conservation of these species.Key words: Bio-ecology, Endemic, Kayseri, Conservation Biology, Life History. 113