Search

Copyright of Viral Hepatitis Journal / Viral Hepatit Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Viral Hepatitis Journal / Viral Hepatit Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: Tamamlayıcı ve alternatif tıp (TAT) kullanımı, kanıta dayalı geleneksel tıbbın varlığına ve çoğu TAT türünün iddialarını destekleyen kanıtların bulunmamasına rağmen, farklı hasta popülasyonları arasında yaygındır. Çalışmamızda, insan immün yetmezlik virüsü (HIV) hastalarında TAT kullanım yaygınlığını, tedavi türlerini ve sosyodemografik özelliklerinin belirlenmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Bu niceliksel tanımlayıcı çalışma, 2020-2021 tarihleri arasında İstanbul, Sakarya, Rize ve Düzce'de bulunan HIV kliniğindeki toplam 480 katılımcıdan oluşan kesitsel, uygun bir örneklem üzerinde gerçekleştirildi. Otuz maddelik anket kullanılarak yüz yüze görüşmeler yapıldı. Hastalar TAT kullanan ve kullanmayan olarak iki gruba ayrılarak karşılaştırıldı. Veri analizi tanımlayıcı istatistikleri, ki-kare testleri ve ikili lojistik regresyon analizi yapıldı. P<0,05 değeri istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Toplam 480 HIV pozitif bireyin 102'si TAT yönteminden herhangi birini kullandığını belirtti. TAT kullanan ve kullanmayan HIV pozitif bireylerin cinsiyet, yaş, eğitim ve medeni durum ile birlikte hastalığın süresi, meslekleri arasındaki fark incelendi. TAT yöntemlerini kullanım oranının biseksüel olanlarda diğerlerine göre istatistiksel olarak anlamlı şekilde yüksek olduğu saptandı (p=0,048). Yaş grupları, meslek ve eğitim durumu arasında fark görülmedi. Evli olanlarda ise TAT yöntemlerini kullanım oranının diğerlerinden daha düşük olduğu saptandı (p=0,041). İstatistiksel olarak anlamlı fark olmamakla birlikte, üniversite mezunu olanlarda TAT yöntemlerini kullanma oranının düşük eğitim seviyesi olanlardan daha fazla olduğu; yine şehirde yaşayanlarda kırsaldakilerden; öğrencilerde diğer meslek gruplarından fazla olduğu saptanmıştır (Tablo 1). TAT kullanan 102 hastanın 65'i bitkisel ürün (keçi boynuzu, enginar, sarımsak, balık yağı, reishi mantarı, çeşitli bitkisel çay, sirke), 4'ü sarı kantaron, 32'si vitamin, 17'si dini yöntemler (hacamat, sülük, dua) ve 15'i arı ürünlerini kullanmıştı. TAT kullanan hastaların %60'ı doktoruna bilgi vermediğini iletti. Bitkisel kullanım ve antiviral ilaç etkileşimi bilgisi sorulduğunda 47'si bilmediğini, 12'si etkileşmediğini, 5'i etkileştiğini söyledi. Sonuç: HIV pozitif bireyler arasında TAT kullanımı, özellikle de bitkisel ürünler yaygındır. Bitkisel ürünlerin kullanılması durumunda bitkisel ürün-ilaç etkileşimleri olabileceği, vitaminlerin ilaç emilimi ile ilgili sorun oluşturabileceği bilgisi hastalara aktarılmalıdır. Yarıdan fazla hasta grubunun, TAT kullanımı konusunda doktoruna bilgi vermediği görülmüş olup HIV pozitif birey takip eden hekimlerin bu konuda detaylı anamnez alması önemlidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Kedi tırmığı hastalığı/Cat scratch disease (KTH) Bartonella henselae ile oluşan bakteriyel bir enfeksiyondur. Bulaş çoğunlukla kedi tırmığı, ısırması veya teması ile oluşmaktadır. İmmün sistemi yeterli olan kişilerde subfebril ateş, ağrılı lokalize lenfadenopati ve halsizlik gelişmektedir. Klinik olarak şüphelenilen hastalarda tanıda serolojik testler kullanılmaktadır. Çalışmamızda KTH tanısı konarak takip edilen hastaların klinik verilerini ve özelliklerini sunmak istedik. Gereç ve Yöntem: 2017-2023 tarihleri arasında Düzce Üniversitesi Tıp Fakültesi, Enfeksiyon Bölümü'ne lenfadenopati ile başvuran ve Bartonella henselae IFA testi 1/128 ve üzerinde pozitiflik saptanan hastalar değerlendirildi. Hastaların demografik verileri, semptomları ve süresi, lenfadenopati özellikleri, ek hastalıkları retrospektif olarak dosya verilerinden elde edildi. Bulgular: Tüm hastalarda kedi teması öyküsü mevcuttu. Bartonella henselae pozitifliği saptanan toplam 21 hastanın 12'si kadın, 9'u erkek idi. Yaş ortalaması 33±16 olup iki hasta 18 yaş altındaydı. Ortalama tanı koyma süresi 76±82 gün idi ve biri HIV olmak üzere beş hastada ek hastalık mevcuttu. Yirmi hastada lenfadenopati bir hastada sadece nöroretinit saptanmıştı. Lenfadenopati lokalizasyonları; aksiller 9, servikal 4, submandibüler 4, inguinal 2 ve supraklaviküler 1 hastada görüldü. Lenfadenopati uzun aksı ortalama 22±9 mm olup, 12 hastada unilateral yerleşimli idi. Bir hastada cilde fistülizasyon saptandı. Bir hastanın eksizyonel biyopsisi yapılmış ve granülomatöz bulgular görülmüştü. IFA sonuçları 1/128-1/1024 aralığında idi. Tüm hastalar beş gün süreyle azitromisin tedavisi aldı. Sonuç: Hastaların ortalama tanı koyma süresinin 2 ay gibi bir süre olması, lenfadenopati ayırıcı tanısında halen daha kedi tırmığı hastalığının daha geç akla getirildiğini düşündürmüştür. Kedi teması öyküsünün her lenfadenopati etiyolojisinde dikkatlice sorgulanması hastalara gereksiz tetkik yapılmasının da önüne geçecektir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Küreselleşmenin beraberinde getirdiği ulaşım ağındaki hızlı gelişmelerle birlikte dünyanın pek çok yerinden endemik bölgelere seyahat gerçekleşmektedir. Biz de Dominik Cumhuriyeti'nde çalışan, yurda dönüş yaptıktan birkaç gün sonra ateş, halsizlik ve döküntüler ile başvuran, Dang humması olgumuzu sunmayı amaçladık. Olgu: Bilinen kronik hastalık öyküsü olmayan 31 yaşında erkek hasta Dominik Cumhuriyeti'nde çalışmakta olup; Türkiye'ye döndükten iki gün sonra yüksek ateş, halsizlik ve vücutta yaygın kızarıklık şikayetleri ile enfeksiyon hastalıkları polikliniğine başvurdu. Dominik Cumhuriyeti'nde sivrisinekler tarafından ısırılma öyküsü olan hastanın çalışma arkadaşlarında da benzer şikayetler olduğu öğrenildi. Yurtdışı seyahat öyküsü olması nedeniyle Dengue ateşi, Zika virüs enfeksiyonu, Chikungunya virüs, leptospiroz ve sıtma ön tanıları ile servisimize yatırıldı. Genel durumu iyi olan hastanın fizik muayenede vücutta yaygın maküler döküntü, konjonktival hiperemi dışında bulguya rastlanmadı. Hastanın tetkiklerinde beyaz küre: 2,380/mm3, trombosit: 96,000/mm3, C-reaktif protein: 1,41 mg/dl (0-0,5 mg/dl) aspartat aminotransferaz (AST): 72 IU/l, alanin aminotransferaz (ALT): 41 U/ml, GGT: 42 U/l olarak sonuçlandı. Hastaya ampirik olarak seftriakson ve doksisiklin tedavileri başlandı. Zika virüs antikoru IgG (IFA), Zika virüs antikoru IgM (IFA), Chikungunya virüs antikoru IgG, Chikungunya virüs antikoru IgM (IFA), Dengue virüs antikoru IgM (IFA), Dengue virüs antikoru IgG (IFA) tetkikleri gönderildi. Sıtma için kalın damla ve ince yayma incelendi. Taşlı yüzük hücresine rastlanılmadı. Servis takiplerinde iki gün ateşi devam etti sonrasında ateşi geriledi. Servis takiplerinin üçüncü gününde karaciğer enzimlerinde artış (AST: 246 IU/l, ALT: 252 U/ml) gözlendi. Yedi günlük servis takibi sonunda trombositopenisi 152 bine yükseldi ve karaciğer enzimleri geriledi. Maküler döküntüleri soldu. Zika virüs antikoru IgG (IFA), Zika virüs antikoru IgM (IFA), Chikungunya virüs antikoru IgG, Chikungunya virüs antikoru IgM (IFA) tetkikleri negatif olarak sonuçlandı. Dengue virüs antikoru IgG (IFA) negatif olarak sonuçlandı. Dengue virüs antikoru IgM (IFA) ara değer olan hastanın Dengue virüs polimeraz zincir reaksiyonu pozitif olarak sonuçlandı. Şikayetleri gerileyen hasta poliklinik kontrolü önerisiyle taburcu edildi. Sonuç: Dang ateşi tüm dünyada tropikal ve subtropikal bölgelerde endemik olarak görülen, şiddetli grip benzeri semptomlara neden olan viral bir hastalıktır. Aedes cinsi sivrisinekler tarafından taşınır ve bulaştırılır. Ani başlayan ateş, baş ağrısı, gözlerde ağrı, kas ağrısı, eklem ağrıları, döküntü, kanama gibi atipik şikayetler ile başvuran ve tanı konulamayan hastalarda mutlaka seyahat öyküsü sorgulanmalı ve seyahat öyküsüne yönelik endemik hastalıklar araştırılmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: Enfektif endokardit (EE), görülme sıklığı artan; morbidite ve mortalitesi yüksek bir enfeksiyon hastalığıdır. Romatizmal kalp kapak hastalığı (RKKH) ise gelişmekte olan ülkelerde EE’nin sık nedenlerindendir. En sık yakınma ateş olmakla birlikte; halsizlik, iştahsızlık, kilo kaybı, gece terlemesi, kaseklem ağrısı gibi belirtiler de görülebilir. Atipik yakınmalar ile başvuran, RKKH’ye bağlı gelişen EE olgusu sunulmuştur. Olgu: Bilinen bir hastalığı olmayan 39 yaşında erkek hasta, bir haftadır olan nefes darlığı, halsizlik, ishal ve ateş şikayetleriyle başvurdu. Hayvancılık ve kuyu suyu içme öyküsü mevcuttu. Üç gün antibiyotik kullanımı sonrası ateş seyrinin azaldığı belirtildi. Genel durumu iyi, bilinç açık, oryante, koopereydi; ateş 37,0 °C, tansiyon 110/70 mmHg, nabız 120/dakika, solunum sayısı 20/ dakika idi. Ellerde çomak parmak mevcuttu. Batın muayenesinde barsak sesleri hiperaktifti, hafif hassasiyeti vardı. Akut gastroenterit tablosuyla başvuran hastada diğer sistemlerde ve ekstremitelerde patolojik bir bulguya rastlanmazken; kardiyovasküler sistem muayenesinde, mitral odakta 4/6 ve triküspit odakta 3/6 üfürüm saptandı. Dört adet kan kültürü alındı. Transtorasik ekokardiyografi (TTE) hastane koşulları sebebiyle aynı gün çekilemedi. Beyaz küre 10,320/mm3 (%74 nötrofil), trombosit 240,000/ mm3, CRP 9,5 mg/dl, sedimentasyon 66 mm/saat, AST 51 IU/l, ALT 54 U/ml, kreatinin 0,59 mg/dl ve romatoid faktör negatif olarak sonuçlandı. Gaitada gizli kan pozitifti; diğer kan, idrar, gaita tetkik ve kültürlerinde patolojik sonuca rastlanmadı. Batın US ve akciğer grafisinde enfektif odakla uyumlu olabilecek bir görüntü mevcut değildi. Antibiyotiksiz takip edilmesine rağmen ateş görülmeyen hastanın TTE sonucunda; romatizmal aort kapak, aortta 0,9x0,6 cm ve mitral kapakta 1,2x0,3 cm vejetasyon izlendi. Dört kan kültürlerinde de D grubu streptokok (penisilin MIC: 0,128 mg/l) üremesi sebebiyle ampisilin 4x3 gr ve gentamisin 3x80 mg i.v tedavileri başlandı. Kontrol kan kültürlerinde (yedinci gün) üreme olmadı; akut faz reaktanları geriledi. Ancak yatışının 14. gününde yapılan TTE’de vejetasyonların küçülmediği görüldü; kapak replasmanı açısından sevk edildi. Üç ay sonra poliklinik kontrolüne gelen hasta aort ve mitral kapağa protez uygulandığını belirtti. Sonuç: Hastamız; antibiyotik kullanımına bağlı ateşi olmayan ve ishal şikayeti ön planda olan atipik prezentasyonla başvurması sebebiyle EE açısından gözden kaçması mümkün bir olgudur. Ülkemizde RKKH görülme oranlarının yüksek olduğu, tanı almayan olguların da olabileceği ve RKKH’de EE riskinin arttığı unutulmamalıdır. Ateş öyküsü olan hastalarda kardiyovasküler muayene ihmal edilmemeli; antibiyotik kullanan hastalarda ateşin olmayabileceği göz önünde bulundurulmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Bir yıldan uzun süredir hayatımızın seyrini değiştiren Koronavirüs hastalığı-2019 (COVID-19) pandemisinde ülkemizde binlerce hasta yatışı ile sağlık sisteminin ciddi şekilde etkilendiğini bilmekteyiz. Biz de bu çalışmamızda COVID-19 tanısı ile hastanemiz enfeksiyon hastalıkları servisinde takip edilen hastalarda yatış süresine etki eden faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Araştırma retrospektif kohort çalışma olarak dizayn edilmiştir. Çalışmaya Mart-Haziran 2020 tarihleri arasında enfeksiyon hastalıkları servisinde takip edilen 102 COVID-19 hastası dahil edilmiştir. Çalışmamızda COVID-19 nedeniyle yatan hastaların komorbiditelerinin ve bakılan laboratuvar parametrelerinin hastanede yatış süresi ile ilişkili olup olmadığı araştırılmıştır. Bulgular: Hastaların yatış sürelerinin ortalaması yedi gün olması sebebiyle yedi günden uzun ve kısa yatış olarak iki grup halinde incelenmiştir. Çalışmaya dahil edilen 102 COVID-19 tanısı almış hastanın yaş ortalaması 56,51±15,48 (22-87) idi. Hastaların 51'i (%50) erkek, 51'i (%50) kadındı. Hastaneye yatan hastaların %45,1'inde eşlik eden herhangi sistemik hastalık yoktu. Komorbiditesi olan (%54,9) hastalarda en sık görülen hastalıklar sırasıyla hipertansiyon (%30,4), diyabet (%19,6) ve kardiyovasküler hastalıklar (%13,7) idi. Hastaneye başvuran ve yatırılan hastaların %95,1'i semptomatik %4,9'u ise asemptomatikti. En sık görülen klinik bulgular ise öksürük (%61,8) ve ateş (%51,0) ve halsizlik (%29,4) idi. Toraks bilgisayarlı tomografide (BT) COVID-19 pnömonisi ile uyumlu bulguları olan hastaların %57,8'inde hafif, %30,4'ünde orta, %4,9'unda ağır tutulum ile uyumluydu. Hastaların %6,9'u normal BT görüntülemesine sahipti. Hastaların %14,7'sinin O2 desteği verildi, %5,9'unun yoğun bakım ihtiyacı oldu, %2,9'u non-invaziv mekanik ventilatör ile takip edildi, %2,9'u ise entübe oldu. Hastaların %96,1'i şifa ile taburcu edildi, %2,9'u eks oldu. Sonuç: Yedi günden daha uzun veya kısa yatış açısından yaş, cinsiyet ve başvuru yakınmaları açısından anlamlı farklılık görülmedi. Komorbiditesi olan hastalarda olmayanlara göre daha uzun süre hastane yatışı olduğu görüldü (p=0,001). Yüksek ateş, desatürasyon, lenfopeni, yüksek nötrofil lenfosit oranı, monosit düşüklüğü, yüksek platelet sayısı/lenfosit oranı, anemi, aspartat aminotransferaz yüksekliği, yüksek procalsitonin, laktik dehidrogenaz yüksekliği ve toraks BT tutulumu açısından anlamlı fark vardı. Kortikosteroid, C vitamini ve oksijen desteği alan hastalarda almayanlara göre uzun hastane yatışı açısından anlamlı fark saptandı. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: COVID-19 hastalarında varicella zoster virüsü (VZV), Ebstein-Barr virüsü, sitomegalovirüs (CMV), herpes zoster virüs (HSV) reaktivasyonu gibi çeşitli reaktivasyonlar bildirilmiştir. Doğrudan SARS-CoV-2 mRNA aşılamasından sonrada çeşitli advers olaylar bildirilmiştir. Bu olguda SARSCoV-2 mRNA aşısını takiben gelişen lenfadenopati etiyolojisi araştırılırken tanı koyulan akut CMV ve akut HSV enfeksiyonunu sunmayı amaçladık. Olgu: Bilinen tanılı hastalığı olmayan 43 yaşında erkek hasta enfeksiyon hastalıkları polikliniğine halsizlik ve yaygın vücut ağrısı şikayeti ile başvurdu. Semptomları üç hafta önce SARS-CoV-2 mRNA aşısının ilk dozunu olduktan sonra başlamış olduğunu ifade eden hastada multiple lenf bezi şişkinliği saptandı. Tetkiklerinde ALT: 102 IU/l, AST: 62 IU/l, total bilirubin: 1,22 mg/dl, direkt bilirubin: 0,38 mg/dl olarak saptandı. COVID-19 PCR, HBsAg, anti-HBC IgG/IgM, anti-HCV, anti-HIV, anti-HAV IgG/IgM tetkikleri negatif saptandı. Boyun ultrason raporunda sağ parotisde, bilateral servikal vasküler zincirde, sağ ve sol posterior servikal üçgende 1 cm ve daha küçük boyutlarda multiple lenfadenopatiler izlendi. Hepatobiliyer ultrason raporunda hepatosteatoz, karaciğerde anekoik kist, portal ven komşuluğunda yağdan korunmuş alan, periportal alanda reaktif lenf nodu ve splenomegali izlendi. EBV, toksoplazma IgG/IgM, CMV IgG/IgM, HSV tip-1/tip-2 IgM, VZV IgG tetkikleri istendi. CMV IgM/IgG pozitif saptandı. CMV IgG avidite 30,7 düşük avidite saptanan hastanın, akut CMV enfeksiyonu tanısıyla takibine devam edildi. Otoimmün hepatit markerları negatif saptandı. Kontrol karaciğer enzimlerinde ALT: 286,9 IU/l, AST: 135,1 IU/l, GGT:60 IU/l olarak sonuçlandı. HSV tip-1 IgM ve HSV tip-2 IgM pozifliği saptandı. Akut CMV ve akut HSV enfeksiyonu tanısıyla ayaktan haftalık tetkik görülerek takip edilen hastanın 45 gün sonraki kontrol tetkiklerinde CMV IgM negatif, HSV tip-1/tip-2 IgM negatif saptandı. Karaciğer fonksiyon testleri normal aralığa geriledi. Kontrol boyun ve hepatobiliyer USG’de tüm bulgular geriledi. Sonuç: COVID-19 hastalığı sonrası çeşitli viral enfeksiyonlarda reaktivasyonlar görülmüştür. mRNA COVID-19 aşısı sonrası da çeşitli yan etkiler ve viral reaktivasyonlar bildirilmiştir. mRNA COVID-19 aşısı sonrası miyokardit, lenfadenopati ve herpes zoster görülme sıklığının arttığını bildiren yayınlar mevcuttur. Bu olgu raporu ile viral hastalık ve aşılama sonrası reaktivasyon açısından uygun tetkiklerin istenmesinin önemini vurgulamak istedik. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Sağlığa yönelik invazif tanı ve tedavi yöntemlerinin gelişmesi ve hem ülkemizde hem de dünyada kullanımının giderek yaygınlaşması, sağlık bakımıyla ilişkili kan dolaşımı enfeksiyonlarının ve fatal sonuçlanabilen komplikasyonlarından biri olan sağlık bakımıyla ilişkili endokardit (SBİE) oranlarının artışına yol açmıştır. Bu artışın en önemli nedenleri, uygulanan invazif işlem sayılarının, yapay kapak ve kardiyak cihaz uygulamalarının artışıdır. Bu olguda, akut koroner sendrom tanısı ile koroner anjiyografi sonrası gelişen akut enfektif endokardit sunulmuştur. Olgu: Yetmiş iki yaşında kadın hasta acil servise göğüs ağrısı şikayeti ile başvurdu. Özgeçmişinde bilinen hipertansiyon, hiperlipidemi ve opere meme kanseri mevcuttu. Akut koroner sendorum tanısı koroner anjiyografi (KAG) planlandı. Önce femoral arterden KAG denenmiş olup sonrasında radial arterden KAG işlemi yapıldı. KAG sonucunda medikal tedavi kararı alındı ve KAG’den sonra servis takibinde 39 °C ateşi oldu ancak akut faz reaktanları negatifti ve fizik muayene ile enfektif odak tespit edilemedi. Hastaya ampirik olarak ampisilin- sulbaktam başlandı. Hastanın takibinin ikinci ve üçüncü gününde ateş seyrinde gerileme olmadı ve CRP 58,48 (0-0,5) mg/ dl’ye yükseldi. Enfektif odak için toraks BT ve tüm abdomen ultrasonografi çekildi ancak odak saptanmadı. Hastanın kontrol fizik muayenesinde ayak tabanında janeway, el parmaklarında osler nodülleri ve tırnak diplerinde splinter hemoraji odakları görüldü ek olarak kan tetkiklerinde romatoid faktör yüksekliği saptandı. Hastaya enfektif endokardit öntanısı ile transtorasik ekokardiyografi yapıldı kapak yetmezliği, vejetasyon veya apse görülmedi. Çekilen difüzyon beyin MR’de çok sayıda laküner infark görüldü. Ateşli dönemlerde alınan ardışık dört kan kültürünün hepsinde metisilin duyarlı-Staphylococcus aureus üremesi saptandı. Modifiye duke ölçütlerine göre bir majör, üç minör kriter ile hastaya akut enfektif endokardit tanısı ile antibiyotik tedavisi sefazol 3x2 gr olarak revize edildi. Antibiyotik tedavisinin yedinci gününde ateşi geriledi. Takibinde akut faz reaktanları gerileyen, ateşi olmayan ve kontrol kan kültürlerinde üreme saptanmayan hastanın antibiyoterapisi dört haftaya tamamlandı ve hasta taburcu edildi. Sonuç: Nozokomiyal enfektif endokardit; hastaneye yatış yapıldıktan 48 saat sonra veya daha geç dönemde endokardit semptomlarının ortaya çıkması veya hospitalizasyon sırasında girişimsel işlemler yapılan hastalarda taburcu edildikten sonraki altı ay içinde endokardit semptomlarının ortaya çıkması olarak tanımlanmaktadır. Bu girişimler için antibiyotik profilaksisi önerilmediğinden, kalıcı kateterler vb. yerleştirilmesi sırasında aseptik önlemlerin alınması büyük önem taşımaktadır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Kan kültürü, kanda bulunan bakteri veya mantar etkenlerini tespit etmek amacıyla kullanılır. Ancak viral enfeksiyonlarda yol gösterici değildir. Ülkemiz, Mart 2020 tarihinden itibaren büyük bir salgının etkisindedir. COVID-19 ateş, öksürük gibi semptomlarla seyreden ve ağır viral pnömonilere kadar klinik tablolara sebep olabilen bir enfeksiyondur; pandemi döneminde de ateşin en sık nedenlerindendir. Çalışmamızda COVID-19 pandemisinin ilk başlangıç döneminde yatarak tedavi gören ve herhangi bir sebeple kan kültürü alınan hastalar değerlendirildi. Gereç ve Yöntem: Düzce Üniversitesi Araştırma ve Uygulama Hastanesi'nde, 15.03.2020-31.05.2020 tarihleri arasında yatarak tedavi gören 18 yaş ve üstü, kan kültürü alınmış olan tüm hastalar değerlendirildi. Hastaların sadece ilk kan kültür sonuçları alındı ve diğer tetkiklerinden kan kültürüne en yakın zamanda alınmış olanlar seçildi. Bilgiler, dosya ve hastane veri tabanı üzerinden edinildi. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 23 programında ki-kare testi ve Mann-Whitney U test kullanıldı. Bulgular: Yaş ortalaması 64,58±17,26 yıl olan; 102'si (%57) erkek, 78'i (%43) kadın 180 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik ve klinik özellikleri Tablo 1'de gösterilmiştir. COVID-19 hastası olan ve olmayan kişilerin cinsiyet ve yaş ortalamalarının; yoğun bakımda takip edilme, taburculuk/sevk ve exitus oranlarının benzer olduğu görüldü. Ayrıca ilk 48 saat içinde kan kültürü alınan hasta sayısının da gruplar arası değişiklik göstermediği saptandı. COVID-19 tanısı ile takip edilen ve kan kültürü alınan hastalarda, kültürde üreme oranı % 16 iken; diğer grupta bu oran % 28 olarak bulunmuştur. Bu fark istatistiksel olarak anlamlı olmasa da COVID-19 tanılı hastalarda kültür pozitifliğinin daha düşük olduğu görülmüştür. Toplam 45 hastada 65 etken üretilmiştir ve en sık üreyen etken koagülaz negatif stafilokoktur. C-reaktif protein (CRP) ortancasının, gruplar arasında istatistiksel olarak benzer olmakla birlikte COVID-19 tanısı ile takip edilenlerde daha düşük; nötrofil lenfosit oranı (NLR) ve sedimentasyon ortancasının daha yüksek olduğu görülmüştür. Beyaz küre sayısı ortancasının ise COVID-19 olmayan hastalarda, COVID-19 tanılı hastalara göre anlamlı düzeyde yüksek olduğu (p=0,001) saptanmıştır (Tablo 1). Sonuç: Kan kültürü alınmasına karar verirken ateş, CRP, sedimentasyon ve beyaz küre yüksekliği gibi bakteriyemi belirteçleri yol göstericidir. Ancak COVID-19 enfeksiyonu olan hastalarda da bu belirteçler saptanabilir. Gereksiz kan kültürü alınmasının önüne geçilmesi açısından; hastalar laboratuvar, klinik bulgu, ön tanı ve tanılarına göre detaylı incelenmelidir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: HIV pozitif bireylerde gelişen Pneumocystis pneumonia (PCP) ve COVID-19 enfeksiyonu benzer akciğer klinik ve radyolojik özelliklerde olması nedeniyle tanıda zorluğa yol açabilmektedir. Bu sunuda henüz tanı almayan, nefes darlığı, öksürük ve ateş yakınmaları ile başvuran hastanın COVID-19 ön tanısı ile takibi sırasında kliniğinin giderek kötüleşmesi sonrası HIV ve PCP enfeksiyonu tanısının ortaya çıkması anlatılmıştır. Olgu: Otuz üç yaşında erkek hasta, nefes darlığı şikayeti ile acil servise başvurdu. Anamnezinden; iki ay önce dış merkezde COVID-19 pnömonisi tanısıyla yatarak tedavi gördüğü ve oksijen satürasyonu düzelmediği için oksijen konsantratörü kullanması önerilerek taburcu edildiği öğrenildi. Acil başvurusu sırasında hiçbir kronik hastalığı olmadığını buna rağmen son günlerde nefes darlığında tekrar artış olduğunu belirten hasta uzamış COVID-19 pnömonisi, sekonder bakteriyel pnömoni ön tanılarıyla göğüs hastalıkları bölümü tarafından yatırıldı. Hastanın yatışı sırasında vital bulguları; ateş 38,2 °C, nabız: 137/dakikada, tansiyon: 130/80 mmHg, SS: 30/dk ve oksijen satürasyonu: 71 idi. Fizik muayenesinde solunum sistemi muayenesinde bilateral yaygın kaba ralleri mevcuttu. Laboratuvar tetkiklerinde; beyaz küre 13.200/ml, lenfosit: 770/ml, trombosit: 291.000/ml, C-reaktif protein: 2,4 mg/dl, prokalsitonin: 0,09, laktat dehidrogenaz: 400 mg/dl, D-dimer: 1,8/ml olarak saptandı. Akciğer grafisinde sol alt lobda daha belirgin bilateral yaygın infiltrasyonlar mevcuttu. Acil serviste çekilen bilgisayarlı toraks tomografisi hafif-orta şiddette olan viral pnömoni ile uyumlu olarak raporlandı. Desatürasyonun derin olması ve rezervuarlı maskeye rağmen oksijeninin yükselmemesi sebebiyle, non-invaziv mekanik ventilasyon uygulandı. Laboratuvar ve görüntüleme sonuçları ile COVID-19 enfeksiyonu düşünülen ve bakteriyel enfeksiyon dışlanamadığı için ampirik olarak favipiravir, piperasilin-tazobaktam başlandı. Ancak dış merkezde ve hastanemizde yattığı sürece alınan tüm COVID-19 rt-PCR testlerinin negatif olduğu görüldü. Ayrıca ampirik olarak başlanan tedaviye yanıt alınamaması sebebiyle hastadan anti-HIV tetkiki istendi. Sonucun pozitif saptanması üzerine hasta enfeksiyon kliniğine devir alındı. PCP için gerekli balgam örneği alındıktan sonra favipiravir kesilerek, tedavisine trimetoprim-sulfametoksazol 20 mg/kg/gün ve metil prednizolon 2x40 mg/gün eklendi. HIV-RNA: 88.200 IU/ml, CD4: 66 ve solunum yolu PCR örneğinde P. jirovecii saptandı. Tedavisi tamamlanan hasta anti-retroviral tedavi planlanarak önerilerle taburcu edildi. Sonuç: Pandemi döneminde olsak bile açıklanamayan interstisyel pnömoni olgularında, PCP ve altta yatan immün yetmezlik açısından dikkatli olunmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Journal of Turkish Society for Rheumatology is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)