Search

Copyright of Anadolu Tarım Bilimleri Dergisi is the property of Ondokuz Mayis Universitesi, Ziraat Fakultesi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Background/Aims: Determining the attitudes and confidence levels of society towards vaccines is important even after administering vaccinations. The aims of this study are: to determine the prevalence of post-COVID syndrome, the side effects after COVID-19 vaccinations, and the factors affecting COVID-19 vaccine confidence in individuals aged eighteen years old and over. Methods: The population of this cross-sectional study consisted of people aged eighteen years old and above living in the city center of Amasya. In total, 762 people were reached. Data collection was carried out between August 15 – September 15, 2022 by applying the questionnaire form prepared by the researchers face-to-face in rural areas and face-to-face or online in urban areas. Results: The number of people having chronic COVID disease was 55 (20.0%). Three hundred nine people (43.2%) developed side effects after at least one dose of the vaccine. The rate of trusting all the vaccines was higher among those who did not develop side effects after vaccination, who did not use social media as a source of information, who were aged 65 and over, who resided in rural areas, who had secondary school education and below, who did not work and who were housewives (p<0.001). Conclusions: One in five people who have had the disease developed chronic COVID syndrome and almost half of respondents trusted all types of COVID-19 vaccines. For vaccines to be accepted by the society, the ways in which media such as social media reduce the trust in the vaccine should be examined and the reasons for the lack of confidence in the vaccine should be determined, especially in people with a high education level. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: Schizophrenia is a chronic mental disorder that reduces quality of life, causes deterioration in social and occupational functioning, and requires continuous care for psychosocial rehabilitation. The aim of this study was to investigate functional improvement, life satisfaction, and drug side effects in patients with schizophrenia and schizoaffective disorder using depot antipsychotics, oral antipsychotics, or both. Methods: The study included 162 patients with clinically stable schizophrenia and schizoaffective disorder who were regularly followed up at the Rize Community Mental Health Center for at least 1 year. The Satisfaction with Life Scale (SLS), Glasgow Antipsychotic Side-Effect Scale (GASS), and Functional Remission of General Schizophrenia (FROGS) scale were administered to patients with available sociodemographic and clinical data. Results: There were significant differences between the groups with respect to age at onset, number of hospitalizations, and gender. The mean GASS score of patients using both depot and oral antipsychotics was significantly higher than that of those using only depot antipsychotics. There was no significant difference between the groups in terms of mean SLS, total FROGS scores, and sub-dimension FROGS scores. Conclusion: It was concluded that it would be appropriate to prefer depot antipsychotics in the presence of poor prognostic factors such as medication non-adherence, frequent hospitalization, and lack of insight. There is a need for multicenter prospective studies with longer follow-up of patients for side effects, life satisfaction, quality of life, and functional improvement to achieve more significant results. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Osmangazi Journal of Medicine / Osmangazi Tip Dergisi is the property of Eskisehir Osmangazi University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Objective: The aim of this study is to examine online search behaviour related to vaccine adverse effects, side effects, harms, and safety that can be the main basis of vaccine hesitancy and common objections to vaccines in Türkiye during the COVID-19 vaccine development and vaccination efforts. Methods: It was aimed to determine the relative search volumes (RSV) on Google Trends data from January 1, 2020, to December 31, 2022, in order to identify internet searches related to the origins of hesitations and prevalent concerns about COVID-19 vaccines. Within this scope, search query logs were scrutinized, and four primary search categories were established: (1) queries containing general or specific terms related to the adverse effects and safety of COVID-19 vaccines, (2) queries containing the name or commercial identity of the COVID-19 vaccine manufacturer and its safety, (3) queries containing the name or commercial identity of the COVID-19 vaccine manufacturer and its side effects, (4) queries containing the name or commercial identity of the COVID-19 vaccine manufacturer and its harm. Finally, these different search categories were evaluated in terms of RSV by country and region. Results: Throughout the entire pandemic, a consistent and significant increase in search interest regarding a coronavirus vaccine was observed in Türkiye, persisting at a consistently high level. The occurrence of peaks in search queries coincided with significant events including official declarations, prominent increases in the incidence of COVID-19 cases, and the announcement of noteworthy advancements in vaccine development. RSV curves pertaining to adverse events, side effects, and safety of COVID-19 vaccines exhibited distinct fluctuations during study time periods, while the RSV curve reflecting concerns about potential harm associated with COVID-19 vaccines demonstrated an overall upward. The form of RSV curves exhibited a remarkable resemblance to all provinces, excluding Bayburt. Moreover, the search interest in vaccines developed by various countries and pharmaceutical companies demonstrated a similar pattern. Interest in vaccine adverse effects was consistently the highest level (60%), followed by side effects (39%) and safety concerns (20%). Furthermore, in the course of the study period, the interval characterized by the highest magnitude of search queries and the occurrence of peak values was observed in June 2021, coinciding with the lifting of curfews. Conclusion: When considering the peak recorded in search queries in June 2021, it is thought that the dominant factor influencing search behavior could be the societal risk perception. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Turkish Journal of Psychiatry is the property of Turk Psikiyatri Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Ege Journal of Medicine is the property of Ege University, Faculty of Medicine and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Ahi Evran Medical Journal is the property of Ahi Evran University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Journal of Pediatric Infection / Çocuk Enfeksiyon Dergisi is the property of Journal of Pediatric Infection / Cocuk Enfeksiyon Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Sertralin, antidepresan ve anksiyolitik özellikleri olan pek çok ruhsal bozukluğun tedavisinde kullanılabilen seçici serotonin geri alım inhibitörü (SSGI) grubundan bir antidepresandır. Sertraline bağlı nadir görülen yan etki kanama eğiliminin artmasıdır. Bu yazıda sertralin kullanımıyla başlayan ve ilacın kesilmesinin ardından kaybolan sertalin kullanımı ile ilişkili ekimoz olgusu sunulmuştur.

Copyright of Acibadem Saglik Bilimleri Dergisi is the property of Acibadem University Medical School and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Meandros Medical & Dental Journal is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Sakarya Tıp Dergisi is the property of Sakarya Tip Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Izmir Katip Celebi University Faculty of Health Sciences Journal / İzmir Katip Çelebi Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi is the property of Izmir Katip Celebi University, Faculty of Health Sciene Journal and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Acibadem Saglik Bilimleri Dergisi is the property of Acibadem University Medical School and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Objective: This study aims to examine the prevalence and associated clinical and sociodemographic factors of adverse effects in medication among naïve young subjects who received selective serotonin reuptake inhibitor (SSRI) monotherapy. Material and Methods: The medical records of 85 patients who had received SSRI monotherapy in a university hospital’s child and adolescent psychiatry clinic were reviewed. The subjects who met the inclusion criteria were included in the study. Results: A total of 67 subjects (10.82±3.63 years) were included. More than half (n=39, 58.9%) developed at least one adverse effect possibly associated with SSRI treatment, with psychic (n=25, 37.3%) and autonomic (n=20, 29.9%) adverse effects as well as behavioral activation (n=13, 19.4%) being the most frequently reported. Medication was discontinued in 13 subjects (19.4%) due to adverse effects, with behavioral activation (6 out of 13 subjects) being the most frequent reason for discontinuation. The development of behavioral activation was significantly associated with younger age, diagnosis of obsessive compulsive disorder in the subjects, and psychiatric history in the subjects’ fathers (p value<0.05). Conclusions: Despite the fact that SSRIs are generally safe and well-tolerated in young subjects, adverse effects may be frequent, and medication discontinuation may be required under some conditions. Thus, clinicians treating young subjects should be cautious, particularly about the development of behavioral activation. They should also be mindful of the clinical and sociodemographic factors associated with the adverse effects that may arise during SSRI treatment. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi is the property of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Bosphorus Medical Journal / Boğaziçi Tıp Dergisi is the property of KARE Publishing and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Introduction: Oculogyric crisis (OGC) is a dystonic reaction characterized as conjugate and typically upward deviation of the eyes lasting from seconds to hours which is seen as an uncommon neurologic manifestation. Metoclopramide is a prokinetic agent that is frequently prescribed in the treatment of nausea, vomiting prophylaxis, and vomiting. One of the side effects after metoclopramide treatment is acute dystonic reactions.Case Presentation: We report a case of metoclopramide-induced OGC despite the anticholinergic treatment in patient diagnosed with schizophrenia.Conclusions: Metoclopramide-induced OGC and other acute dystonic reactions may be more frequent than expected. Therefore, clinicians should monitor patients closely during treatment with metoclopramide and necessary precautions should be taken for these reactions.Keywords: Metoclopramide, oculogyric crisis, side effect, schizophrenia

Objective: Vaccination is the most effective way to control the COVID-19 pandemic all over the world. We aimed to evaluate the relationship between antibody titers and vaccine side effects after the BNT162b2 vaccine was administered as a reminder dose in healthcare workers (HCW) who received two doses of inactivated SARS-CoV-2 vaccine name CoronaVac (Sinovac Life Sciences, Beijing, China). Methods: A total of428 HCWs participated in the study. Participants who received the mRNA vaccine as a reminder dose were evaluated with a questionnaire regarding antibody values and vaccine side effects. Three weeks after the first BNT162b2 vaccine, the same questionnaire was applied face-to-face to HCW, and the same questionnaire was applied to those who received a second reminder dose via telephone. Results: Out of428, 373 (87.1%) HCWs preferred one and 55 (12.9%) two doses of the BNT162b2 vaccine as reminder doses after being vaccinated with an inactivated vaccine. It was observed that side effects were more frequent in women aged 18-40 after a single dose of the BNT162b2 vaccine (p<0.001). The most common side effects are redness, swelling, and pain at the injection site, with a rate of 59.6%. Fatigue-weakness was the most common systemic reaction, with a rate of 58.6%. Axillary lymphadenopathy was observed seen in 3 (1.1%) HCWs. The median value of IgG titers in the third week after the reminder dose was found to be higher in HCW with side effects than those without side effects (p<0.001). When the cumulative incidence rate of vaccinated people was evaluated over 389 people, no cases were observed on the 14th and 30th days after the first reminder dose of BNT162b2. However, the first case was observed on the 60th day, and after the second reminder dose, cases were seen on the 14th, 30th, and 60th days. Conclusion: Since the side effects detected after the BNT162b2 reminder dose were mild to moderate and progressed with local symptoms, it was concluded that highly protective mRNA vaccines could be safely preferred for protection from COVID-19. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Purpose: Ceftriaxone is used sparingly in newborns due to its side effects. There are limited studies about its use in neonatal infections. In this study, it was aimed to evaluate the side effects that may occur after ceftriaxone therapy in newborns. Materials and Methods: The clinical and laboratory data before (baseline) and after ceftriaxone treatment of newborns hospitalized in the Newborn Intensive Care Unit of Cukurova University Medical Faculty, Balcalı Hospital between 2015 - 2016 were retrospectively analyzed. Results: Thirty cases were included in the study. The mean gestational age of these babies was 37 ± 3.1 (30-41) weeks, and mean duration of ceftriaxone treatment was 7.2 ± 2.2 (2-12) days. Urine cultures were obtained from all patients and microorganism growth was detected in 17 (56.6%) infants. Escherichia coli grew in 11 (36.6%) cultures while other bacteria were identified in 5 (16.7%) cases. Compared to baseline, significant decreases were found in blood urea nitrogen, total bilirubin and hematocrit values after ceftriaxone therapy. No side effects related to the use of ceftriaxone were observed. Conclusion: The fact that no complications were observed after ceftriaxone in our study may be encouraging, both for the use of ceftriaxone in term or near-term newborns and for conducting extensive studies. More research is needed to investigate the side effects of ceftriaxone in newborns and to determine whether it can be an alternative to other antibiotics. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: The use of antiepileptic drugs in childhood may differ in their pharmacokinetic and pharmacodynamic processes compared to adults and therefore, the effect and adverse effect profiles of drugs may change. We aimed to evaluate the knowledge, attitudes and behaviors of parents of children diagnosed with epilepsy towards antiepileptic drugs and possible adverse effects related to the use of antiepileptic drugs in children. Material and Methods: Our study was conducted by applying a questionnaire to parents. August 2019 and March 2020, 110 parents of patients who were diagnosed with epilepsy in pediatric neurology outpatient clinic were included in the study. Results: The majority of the participants were mothers (n=68, 61.8%). The mean age of the participants was 38.4±7.78 years. 70% of cases were using monotherapy, 30% of cases were using polytherapy. The most commonly used drugs from monotherapy; levetiracetam (22.7%), valproic acid (21.8%) and carbamazepine (13.6%). No side effects were observed against antiepileptic drugs in 34.5% of the cases. The most common side effects were irritability (35.5%), weight gain (18.2%), fatigue (14.5%) and behavioral problems (11.8%). The incidence of adverse effects in patients treated with polytherapy (72.7%) was found to be higher (62.3%) than in patients treated with monotherapy, although it was not statistically significant. Conclusion: We hope that our study will contribute to the enlightenment of the adverse effect profile that may be encountered during antiepileptic drug treatment in children and to the education to be given to parents. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Viral Hepatitis Journal / Viral Hepatit Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Yeni Üroloji Dergisi is the property of Ali Ihsan Tasci and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Veterinary Journal of Mehmet Akif Ersoy University is the property of Veterinary Journal of Mehmet Akif Ersoy University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Objective: We aimed to compare the rates of denosumab and zoledronic acid in patients receiving osteoporosis treatment and the side effects of these drugs. Material and Method: In our study, the files of the applicants were searched between January 2016-December 2017; those with denosumab and zoledronic acid. Clinical and demographic data, laboratory values of beginning of treatment, 6 months and 1 year and side effects were recorded. Results: 171 patients were included. Denosumab group was older, their urea and creatinine levels were higher and GFRs were lower (respectively, p: <0.001, p: <0.001, p: <0.001, p: <0.001). Hypocalcemia was observed only in denosumab group (1 (1.23%) patient). Acut renal failure occured in 4 (% 5,19) patients with denosumab and 2 (%2,12) patients with the other group during 1 month follow up. Flu-like symptomps were observed only in zoledronic asit group (2 (%2,12) patients). Bilateral spontaneous fracture of the ischium pubis was observed in 1 (1.29%) of the former, spontaneous 6 teeth loss in 1 (1.06%) of the latter group. Conclusion: There were no significant differences between two groups in terms of side effects. Side effects were lower than those reported in the literature; in addition to comorbidity, multiple drug use and rare side effects should be kept in mind. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective Primary bladder pain syndrome (PBPS) is characterized with suprapubic pain accompanied by at least one lower urinary tract symptoms including frequent urination, urinary urgency and nocturia for more than 6 weeks. While there are many alternative therapies for the treatment of PBPS, the only approved oral medication is PPS (pentosan polysulfate sodium). As it has been associated with retinal toxicity after its widespread use, this study aims to evaluate the relationship between PPS use and maculopathy. Material and Methods The patients diagnosed with PBPS between 2010 and 2020 who may only benefit from PPS use were included into the study after subgroup and phenotype assessment (urinary and non-ulcerative organspecific subgroups). In our study, patients who had history of degenerative maculopathy or diseases predisposing to maculopathy (age-related macular degeneration, diabetes mellitus, hypertension, chronic vascular disorders, central serous chorioretinopathy, retinal dystrophy, epiretinal membrane, and chronic exposure to hydroxychloroquine) were excluded to prevent possible misdirection. Patients underwent best-corrected visual acuity assessment using Snellen chart, anterior segment and fundus examination using slit lamp biomicroscopy, and intraocular pressure measurement. Color vision test (Ishihara test), posterior segment optical coherence examination and 10-2 visual field test were performed, and color images of the fundus and autofluorescence imaging were obtained. Best-corrected visual acuity, color vision results, macular, choroidal and mean retinal nerve fiber thicknesses, mean deviation of the visual field and fundus findings were recorded. Results Out of 15 patients included into the study, 4 (37.5%) were male and 11 (73.3%) were female. The mean age of the patients was 53.3±11.2 years. During the follow-up, the duration of oral PPS use was found to be 33.01±10.59 months, cumulative oral PPS dose to be 216.02±97.63 g and duration of diagnosis to be 66.64±39.37 months. The mean central macular thickness of the patients was measured to be 254.55±33.11 μm, and the mean choroidal thickness to be 261.82±34.22 μm. Mean deviation of the visual field of the patients was found to be -1.89 ±-1.25 dB. The mean retinal nerve fiber thickness was measured to be 98.1±17.62 μm from the fundus autofluorescence images of the patients. Furthermore, in the present study, the ocular findings of the patients who are at below and above the mean cumulative dose and exposure period were compared. Conclusion This study detected no correlation between longterm PPS use and maculopathy. When forming the patient group; it is crucial to exclude patients with comorbidities such as diabetes mellitus and hypertension, and to form a homogeneous group by phenotype and subgroup assessment. Randomized, prospective, multi-center studies are needed to better assess this correlation. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Osmangazi Journal of Medicine / Osmangazi Tip Dergisi is the property of Eskisehir Osmangazi University and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

While the Coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic has been going on for more than two years, the drug studies required for treatment still continue. As a result of these studies, molnupiravir, which has been approved for use in many countries in the treatment of COVID-19, has been put into use in our country with the guide published on February 12, 2022. One of the most important parameters required for a drug to be used at the appropriate dose and duration is its low side-effect profile. Molnupiravir is a generally well tolerated antiviral, and the most common side effects associated with its use are diarrhea, nausea, vomiting, headache, dizziness, and rash. In this report, it was aimed to present the details of the tremor symptom that developed during molnupiravir treatment in three patients we followed up. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Introduction: The Coronavirus disease-2019 (COVID-19) pandemic that started over two years ago has led to high mortality and morbidity. Vaccine studies have been initiated worldwide to end the pandemic, and the CoronaVac® vaccine was first administered to healthcare workers at high risk of COVID-19 in Turkey. In our study, we aimed to investigate serum antibody levels after vaccination. Materials and Methods: Volunteer healthcare workers without COVID-19 disease who received two doses of CoronaVac® vaccine 28 days apart and were at least 14 days after the last dose of vaccine were included in this study. Assessment of antibodies against Severe acute respiratory syndrome-Coronavirus-2 (SARS-CoV-2) in blood samples from participants was performed using the Elecsys® anti-SARS-CoV-2 electrochemiluminescence immunoassay. Samples with a cut-off index (COI) (COI; signal sample/cut-off) <1.0 were considered negative; whereas samples with COIâ?¥1.0 were deemed positive. Results: A total of 269 healthcare workers, 168 women (62.5%), were included in our study. The mean age of the participants was 37.7±8.6 (minimum-maximum: 21-62). Antibody levels were positive in 188 (69.9%) of the participants. The median antibody level was 9.2 COI (interquartile ranges=3-34.7). In terms of mean age, the mean age of participants with negative antibodies was higher with a statistically significant difference (p=0.001). The antibody positivity rate of women was higher than that of men (p<0.001). No statistically significant association was found between the time elapsed after vaccination, presence of comorbidities, development of post-vaccine side effects, and antibody levels. It was found that one or more side effects developed in 45.7% of the participants after vaccination. Conclusion: Our study showed that seropositivity developed significantly in healthcare workers after the CoronaVac® vaccine. It emphasizes the importance of maintaining infection prevention and control measures and administering the SARS-CoV-2 vaccine for healthcare workers at high risk. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Solid organ malignitesi olan hastalarda kemoterapi, radyasyon tedavisi, kortikosteroid kullanımı gibi tedaviler nedeniyle immün sistem baskılandığı için aşı ile önlenebilen hastalıkların görülme ve ciddi seyretme oranları daha yüksektir. Bağışıklık kazanmış hastalarda bile yoğun anti-kanser tedavisi sonrasında aşı ile önlenebilen hastalıkların antikor titrelerinin azaldığı bilinmektedir. Aşı yanıtı kanserin tipi, hastanın yaşı, kemoterapinin yoğunluğu ile ilişkilidir. Kanser tedavisi gören hastaların yaşına ve endikasyona uygun aşılarının yapılması düşünülmeli ve bu aşıların uygulanmasının sorumluluğu onkolog ile birinci basamak sağlık hizmeti sağlayıcısı arasında paylaştırılmalıdır. Çalışmamızda hastanemiz erişkin aşı polikliniğine başvuran solid organ malignitesi olan hastalarda hepatit A virüsü, hepatit B virüsü, tetanozdifteri, pnömokok, influenza ve meningokok bağışıklama durumunun retrospektif olarak değerlendirmek ve aşı sonrası istenmeyen etkilerin (ASİE) araştırılması amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: Temmuz 2022-Mart 2024 tarihleri arasında çeşitli kliniklerden erişkin aşı polikliniğine yönlendirilmiş solid organ malignitesi olan hastaların aşılanma durumu ve ASİE durumları retrospektif olarak hastane kayıt sisteminden ve poliklinik defterlerinden elde edilmiştir. Bulgular: Çalışmaya 129 hasta dahil edilmiştir. Hastaların yaş ortalaması 56,7±13,1 (18-85) olarak bulunmuştur. Hastaların 73'ü kadın (%56,6), 56'sı (%43,4) erkektir. Aşı için başvuran hastalarda en sık görülen maligniteler meme kanseri (s: 40, %31), akciğer kanseri (s: 18, %13,9), kolon kanseri (s: 18, %13,9) ve ürogenital kanserlerdir (prostat, over gibi) (s: 18, %13,9) (Şekil 1a). Hastaların 124'üne pnömokok, 90'ına tetanozdifteri, 83'üne hepatit B, 13'üne hepatit A, üçüne influenza ve sekizine ise meningokok aşısını uygulanmıştır (Şekil 1b). Hiçbir hastada hekime başvurmayı gerektirecek ASİE gelişmemiştir. Sonuç: Çalışmamızda hastalarımızın hiçbirinde aşı sonrasında yan etki görülmemiş olması onkoloji hastalarında da aşıyı güvenle uygulanabileceğini göstermektedir. Hekimlerin kanser hastalarında aşıların güvenliği ve etkinliği konusundaki endişeleri, hastaların ASİE nedeniyle aşıya karşı ön yargılı olabilmeleri nedeniyle ne yazık ki bu hasta grubuna aşılama istenilen düzeyde değildir. Bu hastalarda aşılar, enfeksiyon oranlarını ve şiddetini azaltarak ve anti-kanser tedavisinin kesintilerini en aza indirerek, aşıyla önlenebilir hastalıklara bağlı morbidite ve mortalitenin azaltılmasına yardımcı olabilir. Kanser merkezlerinde kurumsal aşı yönetim planının uygulanması bu problemi çözmek açısından önemli bir adım olduğunu düşünmekteyiz. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Bagcilar Medical Bulletin / Bağcılar Tıp Bülteni is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Bisphosphonates are a group of drugs that inhibit osteoclast-mediated bone resorption, used for treating osteoporosis, Paget's disease, metastatic bone disease, and hypercalcemia caused by malignancy. Zoledronic acid treatment, which is the most potent member of the group and is administered annually, is frequently preferred due to high patient compliance. The most common side effect in the first 3 days after administration is transient flu-like syndrome, which has also been reported to cause serious ocular adverse events. Although the most common ocular side effect is nonspecific conjunctivitis, it can also cause serious symptoms such as uveitis and scleritis. A limited number of cases diagnosed as uveitis triggered by zoledronic acid have been reported in the literature. In this article, we presented the occurrence of unilateral anterior uveitis 24 h after the application in a 62-year-old female patient who was under oral letrozole therapy for breast cancer diagnosed previously and was treated with zoledronic acid for osteoporosis. A detailed ophthalmologic medical history should be taken for patients who will be prescribed zoledronic acid. Additionally, recent bisphosphonate use should be questioned in patients presenting with symptoms of uveitis. Clinicians should warn patients about symptoms that may develop related to uveitis, which is a very rare but serious side effect of bisphosphonates and should promptly evaluate patients by an ophthalmologist when any symptoms develop. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Serviks kanseri tanısıyla definitif (kemo) radyoterapi +/- brakiterapi uygulanan 65 yaş ve üzeri hastaların ulusal çok merkezli tedavi sonuçları ve tolerabilitenin retrospektif değerlendirilmesi. Gereç ve Yöntem: Ocak 2007 - Aralık 2021 arasında tedavi edilen ve on yedi ulusal merkezden en az 6 ay izlemi olan 458 hasta retrospektif değerlendirildi. Ortanca yaş 71 (65-91) olan hastaların FIGO evresine göre 74'ü (%16,2) evre IB-IIA, 384'ü (%83,8) evre IIB-IVA idi. Eşzamanlı kemoradyoterapi (KRT) alan 346 (%75,5) iken sadece RT uygulanan hasta 112 (%24,5) idi. Ortanca 50,40 Gy (45-64) tedavi dozu, 215 (%46,9) hastada üç boyutlu konformal RT (3BKRT), 243 (%53,1)'ünde yoğunluk ayarlı RT (YART) / volumetrik ark tedavi (VMAT) ile uygulandı. Eksternal RT'yi takiben brakiterapi (BR) hastaların 415'inde (%90,6) uygulanırken 43'ünde (%9.4) eksternal RT ile boost yapıldı. Genel sağkalım (GS), kansere spesifik sağkalım (KSS), hastalıksız sağkalım (HS), metastazsız sağkalım (MS), lokal yinelemesiz sağkalım (LYS) Kaplan-Meier, log-rank ve Cox regresyon analizleri kullanılarak değerlendirildi; p<0,05 istatistiksel olarak anlamlı kabul edildi. Bulgular: Ortanca izlem 48 ay (6 -243); 4 yıllık GS, KSS, HS, MS, LYS sırasıyla %65,7, %79, %76, %82, %92,1 idi. 4 yıllık GS, tek başına RT uygulananlarda %51,8 iken eşzamanlı KRT için %70,5 olarak saptandı. GS, KSS, HS, MS etkileyen faktörler tek değişkenli analizde performans durumu (PS) (p<0,0001), tümör çapı (=4cm, >4cm) (p=0,004, p=0,008, p<0,0001) histopatoloji (skuamöz, adeno ve diğerleri) (p=0,001, p<0,0001), lenf nodu varlığı (LN) (p<0,0001), tedaviye yanıt oranı (TY) (tam, kısmi, yanıtsız) (p<0,0001) istatistiksel anlamlı bulundu. GS için ayrıca yaş (65-70, 71-79, =80) (p<0,0001), tedavi şekli (KRT, RT) (p<0,0001), BR uygulanması (p<0,0001); KSS ve MS için BR uygulaması (p=0,025, p=0,003) ve LYS için ise TY (p<0,0001) anlamlı parametrelerdi. Çok değişkenli analizde GS, KSS, HS, MS için bağımsız prognostik faktörler TY (p<0,0001), LN (p<0,0001, p=0,007, p=0,003, p=0,002) ve GS, HS için PS (p= 0,003, p= 0,004), GS için yaş (p=0,045), TŞ (p<0,0001) idi. MS için histopatoloji (p=0.026) ve BR uygulanması (p=0.049) anlamlı olarak bulundu. Derece 3-4 erken yan etki oranları bulantı kusma %0,4, gastrointestinal %1,3, genitoüriner %0,2, hemotolojik %3,5 iken geç yan genitoüriner %0,7 ve gastrointestinal %1,3 olarak gözlendi. Sonuç: Bu çalışmada serviks kanseri tanılı 65 yaş ve üzeri hastalarda eşzamanlı KRT'nin genel sağkalıma olumlu katkısı gösterilmiştir. Lenf nodu pozitifliği ve radyoterapiye kısmi yanıt veya yanıtsızlık durumu tüm sağkalımlar için olumsuz bulunmuştur. Ayrıca tanıda düşük PS varlığı GS, KSS, HS'de, skuamöz dışı histoloji ve BR yapılmaması ise MS için bağımsız kötü prognostik faktörlerdir. Geriatrik hastaların düşük yan etki oranlarıyla küratif tedavileri tamamladıkları çalışmamızda gösterilmiş olup özellikle lokal ileri evre serviks kanserinde sağkalımlara olumlu yansıdığı bilinen definitif KRT geriatrik yaşta da önerilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Meme kanseri adjuvan radyoterapisinde geleneksel 1,8-2 Gy fraksiyon dozları yerine hipofraksiyone rejimlerin etkinliğinin yapılan çalışmalarda gösterilmesi ardından günlük pratiğe yoğun olarak girmiştir. Bu çalışmanın amacı kliğimizde covid pandemisi sonrasında yoğun olarak uyguladığımız hipofraksiyone radyoterapi ile tedavi edilen meme kanserli hastalarda kendisinin belirttiği genel ve cilt yan etkilerini değerlendirmek; yan etkilere yol açabilecek etkenlerin analizini yapmaktır. Gereç ve Yöntem: 2021-2022 yılları arasında kliniğimize başvuran ve meme kanseri nedeniyle radyoterapi endikasyonu koyduğumuz hastalar arasından hipofraksiyone radyoterapi uyguladığımız vakalar çalışmaya dahil edilmiştir. Tüm hastalara 40 Gy/15fx radyoterapi uygulanmıştır. Toplam 41 hastanın analizi yapılmıştır. Ortalama yaş 53.2'dir. 41 hastanın 27'si (%69,5) neoadjuvan veya adjuvan kemoterapi almıştır (Tablo 1). Cerrahi yöntem olarak 33 (%80,5) hastaya Meme Koruyucu Cerrahi ve 8 hastaya (%19,5) Mastektomi uygulanmıştır. Meme Koruyucu Cerrahi yapılan 33 hastanın 10'una; Mastektomi uygulanan 8 hastanın 7'sine radyoterapi alanına lenf nodları dahil edilmiştir (Tablo 1). Bulgular: Tedavi sonunda hastalardan genel sağlık durumları ve cilt yan etkilerini bildirmeleri istenmiştir. Yan etki olarak: Halsizlik, iştahsızlık, memede hassasiyet/ağrı, kaşıntı ve yanma 0-3 arasında derecelendirilmiştir. Analiz sırasında az veya hiç yan etki (0), orta veya çok yan etki (1) olarak sınıflandırıldı. Hastaya ait faktörler olarak hasta yaşı, vücut kitle indeksi, meme hacmi ve tedavi ile ilgili olarak öncesinde kemoterapi alıp almaması, tedavi volümü (meme/göğüs duvarı ±periferik lenf nodları) ve cilt üzerinde maksimum dozlar değerlendirildi. Ayrıca tedavi öncesi hemogram tetkiklerinden nötrofil/lökosit oranları (N/L ratio) hesaplandı. Lojistik regresyon analizi ile univaryant ve multivaryant analizler yapıldı. İkili yanıtlanan yan etkiler için point biserial korelasyon, diğerleri için Spearman korelasyon hesaplanmıştır. Sonuç: Hasta özellikleri Tablo 1'de belirtilmiştir. Yapılan tek değişkenli ve çok değişkenli analizlerde anlamlı bir fark bulunmamıştır. Hastaların belirttiği yan etkiler Tablo 2'de özetlenmiştir. Hastaların ileri yaş olmasının halsizlik (-0.1834), iştahsızlık (-0.0815), hassasiyet-ağrı(-0.24604), yanma (-0.259) ile negatif korele olduğu görüldü. Dmax cilt dozunun artması ile halsizlik (0.45282), hassasiyet-ağrı, kaşıntı şikayetleri arasında pozitif korelasyon tespit edildi. N/L oranı ile sadece halsizlik şikayeti arasında pozitif korelasyon (0.33151) tespit edildi. VKI kaşınma ile negatif korele (-0.1280) iken yanma şikayeti ile pozitif korele (0.8259) bulundu. Hastanın belirttiği yan etkiler tedavinin etkinliğinin değerlendirilmesinde önemlidir. Bu çalışmada hasta ve tedaviye ait faktörler arasında univaryant ve multivaryant analizlerde anlamlılık bulunmamakla birlikte ciltte maksimum dozun artması ile memede şikayetlerin arttığı görülmüştür. Ek olarak N/L oranı artması durumunda halsizliğin de arttığı saptanmıştır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Amaç: Prostat bezi, mesane ve rektum gibi pozisyonu ve hacmi oldukça değişken organların komşuluğundadır. Bu sebeple prostat kanseri radyoterapisi zorlayıcı olabilmektedir. Bu nedenle hastaya özel görüntüleme protokolleri oluşturulması ve fraksiyon içi görüntüleme/takip sistemlerinin kullanılmasını öneren çalışmalar mevcuttur. Sunulan vaka radyoterapi planlaması için çekilen simülasyon bilgisayarlı tomografisi sırasında kısa sürede rektum çapı ve hacminin nasıl değişebileceğini göstermektedir. Olgu: 67 Yaşında erkek özgeçmişinde özelliği olmayan hasta 2 yıldır idrara sık çıkma şikayetiyle üroloji polikliniğine başvuruyor. Tanısal tetkikler sırasında 11.11.2020 tarihinde bakılan total prostat spesifik antijen (PSA) değeri 20.67 µg/L olarak saptanıyor. İleri değerlendirme amaçlı 08.02.2021 tarihinde prostat bezinden 12 kadran iğne biyopsi yapılıyor. Patoloji sonucu adenokarsinom, Gleason skoru 5+5, tümör biyopsinin %90'ını kaplamakta, perinöral invazyon mevcut olarak raporlanıyor. 23.02.2021'de çekilen 68Ga-PSMA tüm vücut pozitron emisyon tomografisinde sağ seminal vezikülde artmış 68Ga-PSMA tutulumu (SUVmax: 15,40) saptanıyor. Hasta cT3bN0M0 evre IIIC kabul edilip definitif radyoterapi planlanıyor. Tedavi planı amacıyla çekilen simülasyon bilgisayarlı tomografide (BT) mesane doluluğunun değerlendirildiği dar alan tomografi çekimi (Şekil 1, 2) ile tedavi planının yapılacağı BT çekimi (Şekil 3,4) arasındaki 7 dakikalık sürede symphisis pubis hizasında rektum çapının 27,9 mm'den 46,8 mm'ye çıktığı saptanıyor. Sonuç: Prostat kanseri radyoterapisinde üriner, gastrointestinal, seksüel yan etkiler çalışmalarda farklı oranlarda da olsa görülmektedir [1]. Olası yan etkileri azaltabilmek amacıyla görüntü kılavuzluğunda radyoterapi (IGRT) kullanılması önerilmektedir[2]. Bunun yanında ultrason, manyetik rezonans görüntüleme ile fraksiyon içi görüntüleme öneren çalışmalar da mevcuttur[3]. Hastamızda simülasyon çekimi sırasında saptanan değişim tedavi sırasında da benzer değişimlerin olabileceğini düşündürmektedir. Fraksiyon içi görüntüleme sistemlerinin kullanımının artması tedavi güvenilirliğini ve olası yan etkilerden korunma açısından faydalı olabilir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Turk Psikiyatri Dergisi is the property of Turk Psikiyatri Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Amaç: Tofasitinib kullanan romatoid artrit (RA) hastalarında izlenen yan etkileri belirlemeyi ve tek merkez deneyimimizi sunmayı amaçladık. Yöntem: Adnan Menderes Üniversitesi Romatoloji Bilim Dalı'nda Ocak 2014-Nisan 2022 tarihleri arasında RA tanısı ile takip edilen ve tofasitinib kullanan tüm hastalar çalışmaya dahil edildi. Hastaların demografik özellikleri, eşlik eden komorbiditeler ve tedavi sırasında gözlenen yan etkiler retrospektif olarak incelendi. Kardiyovasküler olaylar (koroner kalp hastalığı, serebrovasküler hastalık vb.), pulmoner emboli, malignite ve mortalite ciddi yan etkiler olarak gruplandırıldı. Bulgular: Çalışmaya 62'si (%87,3) kadın toplam 71 hasta dahil edildi. Hastaların medyan yaşı 60,0 (min-maks: 29,6-77,4) yıl, tanı anındaki medyan yaşı 47,5 (min-maks: 19,4-72,0) yıl ve medyan takip süresi 8,7 yıl idi. Başta üst solunum yolu ve idrar yolu enfeksiyonları olmak üzere enfeksiyonlar çalışma grubunda en sık izlenen ilaca bağlı yan etkilerdi (Tablo 1). Üç hastada malignite (skuamöz hücreli deri karsinomu, prostat kanseri ve akciğer kanseri) saptandı. Ortanca yaşı 65,9 olan dört hastada ölüm izlendi. İki hasta COVID-19 pnömonisi, bir hasta akciğer kanseri ve bir hasta da akut miyokard enfarktüsü nedeniyle öldü. Yan etki görülme sıklığı açısından 65 yaşından küçük hastalar ve yaşı 65 ve üzeri hastalar karşılaştırıldığında üriner sistem enfeksiyonlarının 65 yaşından küçük hastalarda daha sık olduğu bulundu (p=0,029). Ciddi advers olaylar ise 65 yaş ve üzeri hastalarda daha sık izlenmekteydi (%31,6 vs. %7,7, p=0,019). İleri yaş (≥65 yaş), erkek cinsiyet, tedavi öncesi hiperlipidemi öyküsü ve tofasitinib tedavisinin ilk bir yılı ciddi advers olay gelişimi için risk faktörleriydi (Tablo 2). Erkek cinsiyet tofasitinib kullanan hastalarda ciddi advers olaylar için bağımsız risk faktörü olarak saptandı (OR: 6,868; %95 CI: 1,140-41,356; p=0,035). Sonuç: Tofasitinib kullanan hastalarda diğer biyolojik ajan tedavilerinde de gözlenebildiği gibi başta enfeksiyonlar olmak üzere, hipertansiyon, kardiyovasküler hastalık, malignite gelişimi ve ölüm gibi yan etkiler izlenebilmektedir. Özellikle ileri yaş, erkek cinsiyet, hiperlipidemisi olan ve tedavinin ilk yılında olan hastalar olası yan etkiler açısından yakın izleme alınmalıdır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Tüberküloz (TB) tedavisi sırasında görülen yan etkiler hastanın hayatını tehdit edici boyutta olabilir, ek ilaç kullanımı gerektirebilir, bir veya daha fazla sayıda TB ilacının tedavi rejiminden çıkarılmasına neden olabilir. Sunumumuzda TB tedavisinde birden fazla ilaca yan etki görülen milier TB olgusunun yönetimi ele alındı. Olgu: Hematüri ve ateş şikayeti ile dış merkeze başvurduğunda önce üriner sonra milier TB tanısı alan 38 yaşındaki erkek hastaya birinci seçenek olan dörtlü tedavi [izoniazid (H), rifampisin (R), pirazinamid (Z), etambutol (E)] başlanmış olup, bu tedavinin ikinci gününde bilirubinlerinde ani artış (direkt bilirubin; 19 mg/dl, total bilirubin; 23 mg/dl) olması üzerine ilaç yan etkisi olarak değerlendirilerek anti-TB tedavisi kesilerek merkezimize sevk edilmiştir. Servisimize yatışı sonrasında hastanın tedavisi E 1500 mg, sikloserin (CYC), moksifloksasin 400 mg, streptomisin (SM) 1 gr olarak düzenlendi. İkinci günde nötropenik olarak izlemine devam edilen hastaya sepsis tanısı ile sefepim 3x2 gr, linezolid (LNZ) 2x600 mg başlandı, yedi gün verilerek kesildi. İkinci basamak anti-TB tedavinin üçüncü haftasında halen ateş yüksekliğinin devam etmesi nedeni ile ateş etiyolojisine yönelik tetkikleri tekrarlandı, TB dışında neden saptanamadı. Anti-TB tedavinin 30. gününde tedaviye R eklendi, bir hafta süresinde yan etki gözlenmedi. R kullanılabilir olduğundan SM tedaviden çıkarıldı. Otuz yedinci gün tedavisine H eklendi ancak üçüncü gün itibariyle AST/ALT değeri yükselmeye (AST: 199 U/l, ALT: 46 U/l) başlaması nedeni ile H kesildi. Anti-TB tedavinin 55. gününde ateş yüksekliği halen devam ettiği için tedavisine LNZ eklendi. Hastanın daha önceki LNZ kullanımı sırasında ateş yüksekliğinin kısmen gerilediği gözlenmiş ancak lökopeniye yol açmış olması nedeni ile devam edilememişti. Anti-TB tedavinin 64, LNZ dokuzuncu gününde ateş yüksekliği devam eden hastaya prednol 60 mg/gün başlandı. Ateş yine devam etmesi üzerine 71. günde CYC ve LNZ kesildi. E 110, moksifloksasin 110, R 80, Z 60 güne tamamlandıktan sonra R ve E ile tedaviye sekiz ay daha devam edildi. Tedavi bitimi sonrası birinci yıl kontrolünde nüks saptanmadı. Sonuç: TB tedavisi sırasında görülen yan etkiler tedavi süresinin uzamasına, hastanın tedavi uyumunun bozulmasına, tedavi başarısızlığına ve nüks oranlarında artmaya neden olabilir. Hasta olası yan etkiler açısından uyarılmalı, yakın takibi yapılmalıdır. TB tedavisinde yeterli bir tedavi rejiminin sürekli olması ve tedavi süresinin de ilaç rejimine göre belirlenmesi gerekir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Olgu: Kırk sekiz yaşında erkek hasta, 2019'da ankilozan spondilit tanısı almıştı. Otuz aylık adalimumab kullanma öyküsü mevcut. Hastanın tedavisi 2 hafta önce sertolizumab ile değiştirildi. Bir ay sonra kuru öksürük şikayeti ile başvurdu. Sertolizumab dışında tedavi almamaktaydı. Hasta kulak burun boğaz ve göğüs hastalıkları tarafından değerlendirildi. Proton pompa inhibitörü (PPİ) ve levofloksasin 1x1 tedavisi başlandı. COVID testi negatifti. İki ay boyunca PPİ, levosetirizin + montelukast, amoksisilin + klavulanik asit ve klaritromisin tedavileri aldı. Bu süreçte şikayetinde gerileme olmamış, istirahat halinde konuşmasını engelleyecek kadar artmıştı. Hasta yeniden tarafımıza başvurunca sertolizumab tedavisine ara verildi. İki hafta sonraki başvurusunda öksürük şikayeti belirgin derecede azalmış, 1 ay sonraki kontrolünde ise tamamen gerilemişti. Bu aşamada hasta çoklu tedavi aldığından sertolizumab etken maddeli ilacı bir doz daha uygulandı. Uygulama sonrası yeniden kuru öksürük şikayeti başlayan hastanın ilacı tamamen kesilerek hastaya sekukinumab tedavisi başlandı ve hastanın kuru öksürük şikayeti tekrarlamadı. Sonuç: Anti-TNF inhibitörü grubu ajanlar günlük pratikte çokça kullanmaya başladığımız biyolojik ilaç grubu haline gelmiştir. Bu sebeple bu grup ilaçlara bağlı birçok yan etki ile günlük pratiğimizde karşılaşmaktayız. En sık bildiğimiz yan etkisi enfeksiyonlara yatkınlıktır. Ancak bazı nadir görülen yan etkilere hakim olmak, karşılaşacağımız semptomları yönetmede işimizi kolaylaştıracaktır. Bunlardan biri kendi kliniğimizde karşılaştığımız sertolizumaba bağlı kuru öksürüktür. Sertolizumaba bağlı öksürük %3, infliksimab da ise bu oran %12 olmakla birlikte, etanercept, golimumab ve adalimumab tedavilerinde öksürük bildirilmemiştir. Öksürük yan etkisi aklımıza ilk olarak anjiyotensin reseptör blokörleri ve kalsiyum kanal blokörlerini getirse de birçok ilacın nadir yan etkisi olarak karşımıza çıkabileceğini unutmamalıyız. Anti-TNF grubu ilaç kullanan, yeni gelişen öksürük şikayeti olan ve özellikle infliksimab ve sertolizumab kullanan hastalarımızda sık görülen öksürük sebeplerinin yanı sıra, bu ilaçları da sorgulamak gerektiği akılda tutulmalıdır. Amacımız hastaları tedavi ederken kullandığımız tüm ilaçların nadir görünlenler de dahil olmak üzere tüm yan etki profiline hakim olmanın önemini vurgulamaktır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: Gram-olumsuz enfeksiyonlarda antibiyotik direnci sık rastlanan bir sorundur. Yeni antimikrobiyal ilaçların sınırlı mevcudiyeti göz önüne alındığında, eski antibiyotiklerin yeniden kullanımı diğer bir seçenektir. Fosfomisin oral formu üriner sistem enfeksiyonlarının tedavisinde yıllardır güvenle kullanılmaktadır. Ancak bir dizi MDR ve XDR patojenlere karşı yeniden ilgi çekmektedir. Tedavinin kesilmesini gerektirmeyen hafif advers olaylarla olumlu bir güvenlik profili göstermektedir. Bu nedenle hastanemizde dirençli Gram-olumsuz etkenlere ikincil kan dolaşım enfeksiyonu, pnömoni, osteomiyelit varlığında kombinasyon rejimi şeklinde Fosfomisin IV başlanan olgularda gelişen yan etkiler, tedavi yanıtı incelenmesi amaçlanmıştır. Gereç ve Yöntem: 01.06.2019 ile 18.03.2021 tarihleri arasında 110 olgu çalışmamıza dahil edilmiş ve retrospektif olarak incelenmiştir. Bulgular: Olguların 81’i (%73,6) eksitus olurken 28’i (%26,4) hayatta kalmıştır. %59,1’i (n=65) erkek, %40,9’u (n=45) kadın bireylerden oluşmaktadır. Medyan yaş 72 (30-99) bulunmuştur. İki grup arasında yaş ve cinsiyet dağılımı bakımından istatistiksel açıdan farklılık görülmemiştir. Bireylerin demografik ve klinik bulgularının dağılımı Tablo 1’de yer almaktadır. İki grup arasında ilaç kullanım süresi ve bazı yan etkiler bakımından [Akut böbrek yetmezliği (ABY), Hipernatremi ve Trombositopeni] istatistiksel açıdan anlamlı farklılık olduğu belirlenmiştir (p<0,05). Fosfomisin kullanım süresi hayatta kalanlarda eksitus olanlara göre daha yüksektir. Anlamlı olduğu belirlenen yan etkiler incelendiğinde bunların eksitus olan bireylerde hayatta kalanlara göre daha fazla olduğu görülmektedir. ABY hayatta olan grupta %3,4 (n=1), eksitus olan grupta ise %50,6 (n=41) oranındadır (p<0,001). Benzer şekilde hipernatremi de hayatta olan grupta %55,2 (n=16), eksitus olan grupta ise %80,2 (n=65) olduğu belirlenmiştir (p=0,017). Son olarak trombositopeni ise hayatta olan grupta %44,8 (n=13), eksitus olan grupta ise %75,3 (n=61) oranındadır (p=0,006). Tablo 2’de sağkalıma etki eden faktörlerin incelendiği lojistik regresyon analizi sonuçları yer almaktadır. İki grup karşılaştırmalarında istatistiksel olarak anlamlı bulunan değişkenler modele dahil edilmiştir. Tek değişken analiz sonucunda ABY, hipernatremi ve trombositopeninin sağ kalım üzerine etkisinin olduğu ve bunun istatistiksel açıdan anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0,05). ABY gelişimi 28,7 kat,hipernatremi gelişimi 3,3 kat ve trombositopeni gelişimi de 3,75 kat ölüm riskine neden olmaktadır. Tek değişkenli modelde anlamlı çıkan değişkenler çok değişkenli modelde değerlendirildiğinde sadece ABY’nin istatistiksel açıdan anlamlı olduğu görülmüş, ABY gelişimi 25 kat ölüm riskine neden olmuştur. Sonuç: Yan etki gelişimi açısından yeterli çalışma olmayan fakat güvenli bir profil çizen fosfomisinin ileri yaşlı, komorbid hastalıkları ve yoğun bakım ihtiyacı olan olgularda advers olaylarla ilişkili olduğu belirlenmiştir. Çalışmamızın kısıtlılığı, halihazırda YBÜ ihtiyacı olan ileri yaş hastada kurtarma terapisi şeklinde kullanımına zorunlu kalındığından mortaliteye etkisinin değerlendirilmesinin inefektif olduğu şeklindedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]