Search

Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti definisi percaya terhadap pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini melibatkan seramai 17 orang subjek lelaki dan perempuan yang telah berkahwin bagi tempoh kurang daripada 10 tahun. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada semua subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, & Larkin (2010). Keputusan kajian telah menghasilkan lima (5) tema berkaitan dengan definisi percaya terhadap pasangan dalam perhubungan iaitu 1) Kebebasan, 2) Keyakinan, 3) Harapan 4) Komunikasi dan 5) Ikatan Sosial. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

Kajian ini bertujuan untuk mengkaji persepsi terhadap faktor pencetus kecurangan (kecurangan fizikal dan emosi) pasangan mengikut jantina. Seramai 695 orang yang terdiri daripada pekerja dan pelajar prasiswazah di salah sebuah universiti awam di Malaysia telah dijadikan responden kajian. Responden dikehendaki melengkapkan satu set soalan terbuka untuk mendapatkan maklumat mengenai faktor pencetus kecurangan. Hasil kajian ini menunjukkan terdapat enam tema utama yang menjadi persepsi faktor pencetus kecurangan terhadap pasangan bagi lelaki dan tujuh tema utama bagi perempuan. Faktor komunikasi dipersepsikan sebagai faktor utama pencetus kecurangan. Terdapat tiga sub tema dalam faktor komunikasi iaitu ketiadaan persefahaman bagi kedua-dua jantina dan tambahan sub tema salah faham dan sentiasa bergaduh antara pasangan bagi perempuan. Data telah dianalisis dengan menggunakan pendekatan indigenous psychology melalui pengkategorian, pengkodan terbuka dan pengkodan paksi. Implikasi penemuan dibincangkan dan hala tuju untuk kajian akan datang dinyatakan.

Kajian ini bertujuan untuk mengkaji persepsi terhadap faktor pencetus kecurangan (kecurangan fizikal dan emosi) pasangan mengikut jantina. Seramai 695 orang yang terdiri daripada pekerja dan pelajar prasiswazah di salah sebuah universiti awam di Malaysia telah dijadikan responden kajian. Responden dikehendaki melengkapkan satu set soalan terbuka untuk mendapatkan maklumat mengenai faktor pencetus kecurangan. Hasil kajian ini menunjukkan terdapat enam tema utama yang menjadi persepsi faktor pencetus kecurangan terhadap pasangan bagi lelaki dan tujuh tema utama bagi perempuan. Faktor komunikasi dipersepsikan sebagai faktor utama pencetus kecurangan. Terdapat tiga sub tema dalam faktor komunikasi iaitu ketiadaan persefahaman bagi kedua-dua jantina dan tambahan sub tema salah faham dan sentiasa bergaduh antara pasangan bagi perempuan. Data telah dianalisis dengan menggunakan pendekatan indigenous psychology melalui pengkategorian, pengkodan terbuka dan pengkodan paksi. Implikasi penemuan dibincangkan dan hala tuju untuk kajian akan datang dinyatakan.

Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti definisi percaya terhadap pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini melibatkan seramai 17 orang subjek lelaki dan perempuan yang telah berkahwin bagi tempoh kurang daripada 10 tahun. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada semua subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, & Larkin (2010). Keputusan kajian telah menghasilkan lima (5) tema berkaitan dengan definisi percaya terhadap pasangan dalam perhubungan iaitu 1) Kebebasan, 2) Keyakinan, 3) Harapan 4) Komunikasi dan 5) Ikatan Sosial. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti definisi percaya terhadap pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini melibatkan seramai 17 orang subjek lelaki dan perempuan yang telah berkahwin bagi tempoh kurang daripada 10 tahun. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada semua subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, & Larkin (2010). Keputusan kajian telah menghasilkan lima (5) tema berkaitan dengan definisi percaya terhadap pasangan dalam perhubungan iaitu 1) Kebebasan, 2) Keyakinan, 3) Harapan 4) Komunikasi dan 5) Ikatan Sosial. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti definisi percaya terhadap pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini melibatkan seramai 17 orang subjek lelaki dan perempuan yang telah berkahwin bagi tempoh kurang daripada 10 tahun. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada semua subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, & Larkin (2010). Keputusan kajian telah menghasilkan lima (5) tema berkaitan dengan definisi percaya terhadap pasangan dalam perhubungan iaitu 1) Kebebasan, 2) Keyakinan, 3) Harapan 4) Komunikasi dan 5) Ikatan Sosial. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

Kajian ini bertujuan untuk mengkaji persepsi terhadap faktor pencetus kecurangan (kecurangan fizikal dan emosi) pasangan mengikut jantina. Seramai 695 orang yang terdiri daripada pekerja dan pelajar prasiswazah di salah sebuah universiti awam di Malaysia telah dijadikan responden kajian. Responden dikehendaki melengkapkan satu set soalan terbuka untuk mendapatkan maklumat mengenai faktor pencetus kecurangan. Hasil kajian ini menunjukkan terdapat enam tema utama yang menjadi persepsi faktor pencetus kecurangan terhadap pasangan bagi lelaki dan tujuh tema utama bagi perempuan. Faktor komunikasi dipersepsikan sebagai faktor utama pencetus kecurangan. Terdapat tiga sub tema dalam faktor komunikasi iaitu ketiadaan persefahaman bagi kedua-dua jantina dan tambahan sub tema salah faham dan sentiasa bergaduh antara pasangan bagi perempuan. Data telah dianalisis dengan menggunakan pendekatan indigenous psychology melalui pengkategorian, pengkodan terbuka dan pengkodan paksi. Implikasi penemuan dibincangkan dan hala tuju untuk kajian akan datang dinyatakan.

Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti definisi percaya terhadap pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini melibatkan seramai 17 orang subjek lelaki dan perempuan yang telah berkahwin bagi tempoh kurang daripada 10 tahun. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada semua subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, & Larkin (2010). Keputusan kajian telah menghasilkan lima (5) tema berkaitan dengan definisi percaya terhadap pasangan dalam perhubungan iaitu 1) Kebebasan, 2) Keyakinan, 3) Harapan 4) Komunikasi dan 5) Ikatan Sosial. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

ABSTRAK Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti faktor yang menjadi penyebab bagi seseorang itu untuk percaya kepada pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini merupakan satu kajian tunggal yang hanya menggunakan seorang subjek (wanita) yang telah berkahwin. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, dan Larkin (2010). Keputusan kajian awal telah membentuk beberapa tema awal berkaitan dengan faktor percaya terhadap pasangan dalam perhubungan; antaranya adalah 1) Keterbukaan, 2) Komitmen, 3) Timbal balik 4) Tempoh perhubungan dan 5) Sikap. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

ABSTRAK Konsep percaya merupakan satu istilah yang merujuk kepada perspektif sosio-budaya yang dikaitkan dengan satu konsep perhubungan yang membekalkan keselamatan, harmoni, dan kebajikan terhadap individu, pasangan, ahli keluarga dan komuniti secara keseluruhannya.Tujuan kajian ini adalah untuk mengenal pasti faktor yang menjadi penyebab bagi seseorang itu untuk percaya kepada pasangan yang mana ianya berfokus kepada perhubungan dalam perkahwinan. Kajian ini merupakan satu kajian tunggal yang hanya menggunakan seorang subjek (wanita) yang telah berkahwin. Rekabentuk kajian ini adalah menggunakan metod Interpretative Phenomenological Analysis (IPA) yang membolehkan penyelidik untuk mengkaji pengalaman sebenar subjek kajian berkaitan isu yang dikaji. Penyelidik telah menjalankan sesi temubual secara mendalam kepada subjek kajian bagi mendapatkan data. Analisis data dijalankan mengikut metod IPA daripada Smith, Flowers, dan Larkin (2010). Keputusan kajian awal telah membentuk beberapa tema awal berkaitan dengan faktor percaya terhadap pasangan dalam perhubungan; antaranya adalah 1) Keterbukaan, 2) Komitmen, 3) Timbal balik 4) Tempoh perhubungan dan 5) Sikap. Limitasi kajian serta cadangan untuk kajian akan datang turut dinyatakan.

Kajian ini bertujuan untuk meneliti bentuk strategi daya tindak yang digunakan oleh remaja khususnya pelajar sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu, Sabah apabila menghadapi kebimbangan terhadap pelajaran dan melihat pengaruhnya ke atas masalah kemurungan. Secara khususnya, kajian ini dilakukan untuk mengkaji perbezaan strategi daya tindak, kebimbangan terhadap pelajaran dan masalah kemurungan yang dihadapi berdasarkan kepada gender dan tahap pendidikan pelajar. Selain itu, kajian ini cuba melihat peranan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya sebagai moderator dalam hubungan kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan. Reka bentuk kajian yang digunakan ialah reka bentuk tinjauan. Seramai 1188 orang remaja yang berumur antara 13 hingga 19 tahun yang terdiri daripada pelajar di 13 buah sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu telah dijadikan subjek kajian. Alat kajian Adolescent Coping Scale (ACS) telah digunakan bagi mengukur strategi daya tindak dan alat kajian Beck Depression Index-II (SDI-II) digunakan untuk mengukur tahap kemurungan ramaja. Data yang diperolehi telah dianalisis menggunakan ujian statistik deskrpitif yang merangkumi kekerapan, peratusan, min dan sisihan piawai. Sementara analisis inferensi pula melibatkan Ujian-t sampel bebas, dan Regresi mudah dan Regresi pelbagai. Keputusan yang diperolehi menunjukkan terdapat pengaruh kebimbangan terhadap pelajaran ke atas penggunaan strategi daya tindak keseluruhan dan aspek-aspeknya. Dapatan kajian juga menunjukkan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya gagal untuk menjadi moderator dalam hubungan antara kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan dalam kalangan remaja. Sehubungan dengan keputusan kajian yang diperolehi, beberapa implikasi dan cadangan turut dikemukakan.

Kajian ini bertujuan untuk meneliti bentuk strategi daya tindak yang digunakan oleh remaja khususnya pelajar sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu, Sabah apabila menghadapi kebimbangan terhadap pelajaran dan melihat pengaruhnya ke atas masalah kemurungan. Secara khususnya, kajian ini dilakukan untuk mengkaji perbezaan strategi daya tindak, kebimbangan terhadap pelajaran dan masalah kemurungan yang dihadapi berdasarkan kepada gender dan tahap pendidikan pelajar. Selain itu, kajian ini cuba melihat peranan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya sebagai moderator dalam hubungan kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan. Reka bentuk kajian yang digunakan ialah reka bentuk tinjauan. Seramai 1188 orang remaja yang berumur antara 13 hingga 19 tahun yang terdiri daripada pelajar di 13 buah sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu telah dijadikan subjek kajian. Alat kajian Adolescent Coping Scale (ACS) telah digunakan bagi mengukur strategi daya tindak dan alat kajian Beck Depression Index-II (SDI-II) digunakan untuk mengukur tahap kemurungan ramaja. Data yang diperolehi telah dianalisis menggunakan ujian statistik deskrpitif yang merangkumi kekerapan, peratusan, min dan sisihan piawai. Sementara analisis inferensi pula melibatkan Ujian-t sampel bebas, dan Regresi mudah dan Regresi pelbagai. Keputusan yang diperolehi menunjukkan terdapat pengaruh kebimbangan terhadap pelajaran ke atas penggunaan strategi daya tindak keseluruhan dan aspek-aspeknya. Dapatan kajian juga menunjukkan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya gagal untuk menjadi moderator dalam hubungan antara kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan dalam kalangan remaja. Sehubungan dengan keputusan kajian yang diperolehi, beberapa implikasi dan cadangan turut dikemukakan.

Kajian ini bertujuan untuk meneliti bentuk strategi daya tindak yang digunakan oleh remaja khususnya pelajar sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu, Sabah apabila menghadapi kebimbangan terhadap pelajaran dan melihat pengaruhnya ke atas masalah kemurungan. Secara khususnya, kajian ini dilakukan untuk mengkaji perbezaan strategi daya tindak, kebimbangan terhadap pelajaran dan masalah kemurungan yang dihadapi berdasarkan kepada gender dan tahap pendidikan pelajar. Selain itu, kajian ini cuba melihat peranan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya sebagai moderator dalam hubungan kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan. Reka bentuk kajian yang digunakan ialah reka bentuk tinjauan. Seramai 1188 orang remaja yang berumur antara 13 hingga 19 tahun yang terdiri daripada pelajar di 13 buah sekolah menengah di sekitar Kota Kinabalu telah dijadikan subjek kajian. Alat kajian Adolescent Coping Scale (ACS) telah digunakan bagi mengukur strategi daya tindak dan alat kajian Beck Depression Index-II (SDI-II) digunakan untuk mengukur tahap kemurungan ramaja. Data yang diperolehi telah dianalisis menggunakan ujian statistik deskrpitif yang merangkumi kekerapan, peratusan, min dan sisihan piawai. Sementara analisis inferensi pula melibatkan Ujian-t sampel bebas, dan Regresi mudah dan Regresi pelbagai. Keputusan yang diperolehi menunjukkan terdapat pengaruh kebimbangan terhadap pelajaran ke atas penggunaan strategi daya tindak keseluruhan dan aspek-aspeknya. Dapatan kajian juga menunjukkan strategi daya tindak keseluruhan serta aspek-aspeknya gagal untuk menjadi moderator dalam hubungan antara kebimbangan terhadap pelajaran dengan masalah kemurungan dalam kalangan remaja. Sehubungan dengan keputusan kajian yang diperolehi, beberapa implikasi dan cadangan turut dikemukakan.