Search

In this study, aliphatic hydrocarbon levels were investigated in red mullet and european hake fish caught by trawler from Edremit Bay (Western Aegean, Turkey) in spring and autumn 2015. For this purpose, trawling was carried out from 3 different regions of the Edremit Bay in both seasons. As a result of the analyzes, total aliphatic hydrocarbon (TAH) levels in red mullet were found to be higher than that of european hake. TAH concentrations found for red mullet were in the range of 456-2090 ng/g, while it was found in the range of 61-746 ng/g for european hake. In general, TAH concentrations in red mullet were higher than that of european hake for both seasons. In addition, EOM amounts were found higher in red mullet like TAH. According to correlation, cluster and primary component analysis results, it was observed that the compounds affecting TAH levels in red mullet are C11 and C12 aliphatic hydrocarbon compounds, while european hake have C15, C17 and Pristane compounds. These results indicate that the source of aliphatic hydrocarbons in Edremit Bay fish is biogenic in european hake samples, although not exact, it may be petrogenic in red mullet samples., Bu çalışmada, 2015 yılı bahar ve güz dönemlerinde Edremit Körfezi’nden (Batı Ege, Türkiye) trolle yakalanan barbunya (Mullus barbatus) ve bakalyaro (Merluccius merluccius) balıklarında alifatik hidrokarbon seviyeleri incelenmiştir. Bu amaçla, her iki dönemde körfezin 3 farklı bölgesinden trolle örnekleme yapılmıştır. Yapılan analizler sonucunda, barbunya balıklarındaki toplam alifatik hidrokarbon (TAH) seviyeleri bakalyarolardakinden daha yüksek olduğu bulunmuştur. Barbunya örneklerinde hesaplanan TAH seviyeleri 456-2090 ng/g iken bakalyarolarda 61-746 ng/g aralığında ölçülmüştür. Genel olarak barbunyalardaki yüksek TAH seviyesinin, bu türe ait eksrakte olabilen organik madde (EOM) miktarı ile ilişkili olduğu düşünülmektedir. Korelasyon, kümeleme ve birincil bileşen analiz sonuçlarına göre genellikle barbunyalarda TAH seviyelerine etki eden bileşiklerin C11 ve C12 alifatik hidrokarbon bileşikleri iken bakalyarolarda C15, C17 ve Pristan (Pristane) bileşiklerinin olduğu görülmüştür. Bu sonuçlar Edremit Körfezi’ndeki balıklarda bulunan alifatik hidrokarbonların kaynağının, bakalyarolarda biyojenik iken barbunyalarda kesin olmamakla birlikte petrojenik olabileceğine işaret etmektedir.

TEZ11511 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2019. Kaynakça (s. 119-141) var. xx, 147 s. : res. (bzs. rnk.), tablo ; 29 cm. Bu çalışmada, Tilapya (Oreochromis niloticus)’nın bağırsak mukusundan izole edilen iki bacillus suşunun (Bacillus subtilis ve Bacillus mojavensis) tilapyalarda büyüme performansı, bağırsak morfolojisi, doğal bağışıklık ve hastalık direncine karşı etkisi incelenmiştir. Toplam 375 balık bireyi üç tekerrür halinde beş gruba ayrılmıştır. Nil tilapyası, 1x106 CFU/g (BM6;BS6) ve 1x108 CFU/g (BM8;BS8) olacak şekilde farklı konsantrasyonlarda probiyotik ve kontrol diyetler ile 60 gün beslenmiştir. Besleme denemesi sonrasında, probiyotik ilave edilmiş diyetler ile beslenen tilapya bireyleri, kontrol grubuna göre önemli ölçüde daha iyi büyüme performansı göstermiştir. Işık mikroskobu incelemelerinde, probiyotikle beslenen tilapyanın bağırsaklarında kontrole kıyasla yüksek sayıda goblet hücreleri saptanmıştır ve bağırsak villus uzunluğunun ve perimetre oranının da arttığı gözlenmiştir. TEM incelemelerinde ise, probiyotik ile beslenen gruplarda kontrol grubuna kıyasla mikrovillus uzunluğu ve yoğunluğunun arttığı saptanmıştır. Buna ek olarak, probiyotikle beslenen Tilapyaların bağırsak dokularında sitokin gen ekspresyonlarının kontrol grubuna kıyasla anlamlı şekilde arttığı belirlenmiştir. 60 günlük beslenmenin ardından, tilapya bireyleri i.p. yolla Streptococcus iniae ile enfekte edilmiş, probiyotik ile beslenen gruplarda nispi yaşama oranlarının artığı görülmüştür. Elde edilen veriler, çalışmada kullanılan aday probiyotiklerin, tilapyanın büyüme performansı, bağırsak morfolojisi ve hastalığa karşı direncini olumlu yönde etkilediğini göstermektedir. In the present study, the effects of two bacillus strains (Bacillus subtilis and Bacillus mojavensis), isolated from intestinal mucus of Tilapia (Oreochromis niloticus), on growth performance, intestinal morphology, innate immunity and disease resistance of fish were evaluated. A total of 375 indivual fish were divided into five groups in triplicate. Nile tilapia were fed a basal diet and probiotics at different concentrations of 1×106 (BM6;BS6) and 1×108 (BM8;BS8)(CFU/g) of feed for 60 days. After feding trial, probiotic-fed Tilapia showed significantly better growth performance than control group. Light microscopy observations revealed elevated goblet cells and intestinal villi length and perimeter ratio increase in the intestine of probiotic fed tilapia compared with control. Electron microscopy revealed an increase in microvilli length and density in probiotic fed tilapia compared with control. Additionally, probiotic-fed Tilapia showed significantly increased expression of cytokine genes in the intestine and protection against Streptococcus iniae compared to the control group. These data suggest that candidate probiotics used in the present study have positive effects on the growth performance, gut morphology and disease resistance of Tilapia.

In this study, zinc pyrithione (ZnPT), which is a zinc metal complex pollutant mixed in domestic, industrial and general purpose use to aquatic ecosystem, has an LC50 value of 1/24 (2,5μL/L) and 1/12 (5μL/L) of Oreochromis niloticus Possible genotoxic effects in the Oreochromis niloticus fingerlings were determined using micronucleus test in fish erythrocytes. As a result of the laboratory studies performed, it was determined that the individuals exposed to ZnPT for 24 and 96 hours showed an increase in micronucleus and morphological irregularities according to the control group Bu çalışmada sucul ekosisteme evsel, endüstriyel ve genel amaçlı kullanım sonucunda kirletici olarak karışan çinko metal kompleksi olan çinko piritionun (ZnPT) LC50 değerinin 1/24 (2,5μl/L ) ve 1/12 (5μl/L)’sinin Oreochromis niloticus türünün fingerlinglerinde genotoksik etkileri, balık eritrositlerinde mikronükleus testi kullanılarak belirlenmiştir. Yapılan laboratuvar çalışmaları sonucunda 24 ve 96 saat süreyle ZnPT’a maruz bırakılan bireylerin kontrol grubuna göre mikronükleus ve morfolojik düzensizlik değerlerinde artış görüldüğü tespit edilmiştir.

Bu araştırmada kurşun (20 mgl-1 Pb2+) ve kadmiyum (5 mgl-1 Cd2+) metallerinin ayrı ayrı ve birlikte bulunduğu akvaryum ortamlarında 14 gün süreyle tutulan Melez Tilapia' nın kas, solungaç, karaciğer, böbrek ve kemik dokularındaki birikimler ve bu birikimlerin giderilmesinde zeolitin (0,1 gl-1) etkisi incelenmiştir. Deneme sonunda balıkların dokularındaki kurşun ve kadmiyum birikimi ICP-MS Spektrometresi ile ölçülmüş olup, Pb içeren ortamlarda dokulardaki Pb birikimi böbrek>karaciğer>kas>kemik>solungaç iken, Cd birikimi karaciğer>solungaç>böbrek> kemik olup, kas dokuda kadmiyum birikimi gözlenmemiştir. Pb+ Cd içeren ortamlarda ise; birikimler böbrek>karaciğer>solungaç>kemik>kas sıralamasında olup, Cd kas dokuda tespit edilmemiştir. Ortamda Zeolitin bulunmasının Melez Tiapia' nın dokularında birikim sıralamasını değiştirmediği ancak kurşun ve kadmiyum birikimini azalttığı, Pb+Cd içeren ortamlara zeolitin katılımıyla da kurşun ve kadmiyum birikiminde azalma olduğu ve bu azalmaların istatistiki olarak önemli olduğu tespit edilmiştir (p, In this survey, it is examined that the effects of the metals of lead (20 mgl-1 Pb2+) and cadmium (5 mgl-1 Cd2+) accumulations, both separately and together, and the effect zeolite (0,1 gl-1) to remove these accumulations in the muscle, gill, liver, kidney and bone tissues of Crossbreed Tilapias which are kept in an aquarium for fourteen days. At the end of this examination, the lead and cadmium accumulation in the fish tissues is measured by ICP-MS Spectrometer. While the plumbiferous (Pb) accumulation in the tissues are in this way: liver> kidney> muscle> bone> gill, the cadmium (Cd) accumulation is in the following: kidney > gill> liver> bone and there is not any cadmium in the muscle tissue. In the environment including Pb and Cd, accumulations are in this way: kidney> liver> gill> bone and there is not any Cd in the muscle tissue. The existence of Zeolite in the environment does not change the turn of the accumulation; however, it decreases the lead and cadmium accumulation and this decrease is important statistically. (p

Bu çalışma ile çevresel kirlilikle sucul ortama girebilecek kurşunun, belirli doz ve sürede tilapia’nın farklı dokularında oluşturabileceği birikimin olumsuz etkilerini azaltmak amacıyla su ortamına verilen askorbik asidin kurşun birikimine etkisi ve birikimin etkilerinin histopatolojik olarak incelenmesi amaçlanmıştır. Kurşun (10 mg/l Pb2+) ve kurşun + askorbik asit (10 mg/l Pb2+ + 10mg/l askorbik asit) içeren ortamlara maruz bırakılan hibrit tilapialar (Oreochromis niloticus x Oreochromis aureus), 14. ve 28. günlerde örneklenerek solungaç, karaciğer, bağırsak, gonad ve kas dokularında kurşun birikim düzeyleri ve meydana gelen histopatolojik değişimler belirlenmiştir. Dokularda kurşun birikim düzeylerinin zamana bağlı olarak arttığı ve dokulara göre farklılık gösterdiği ( bağırsak > solungaç > karaciğer > gonad > kas) tespit edilmiştir. Kurşun ve askorbik asit içeren ortamlarda bulunan balıkların dokularındaki kurşun birikiminin, yalnız kurşun içeren ortamlardakilere göre daha yavaş ve daha az miktarda gerçekleştiği saptanmıştır. Kurşun iyonlarına maruz kalan balıkların gonad ve kas dokuda patolojik bulgulara rastlanmazken, solungaçlarda; epitel ayrılma, hiperplazi, anevrizma, lamellar füzyon, ödem, karaciğerde; bozuk şekilli nükleuslar, vakuolar dejenerasyon, piknotik nükleus, karyorektik nükleus, nekroz ve bağırsakta; EGC sayısında artış gözlemlenirken, ortamda askorbik asidin bulunmasının, kurşunun hücresel düzeyde meydana getirdiği bu hasarları azalttığı, geciktirdiği ve olumlu sonuçlar verdiği tespit edilmiştir., Lead may be entered into an aquatic ambient by an environmental pollution and will may be accumulate in different tissues of tilapia in a certain time and dose. This study aimed that lead bioaccumulation on different tissues of tilapia with regard to histopathology and determining effects of ascorbic acid which added into the water medium in order to reduce of negative effects of lead. Accumulated lead levels and histopathological changes of gill, liver, intestine, gonad and muscle tissues of hybrid tilapias (Oreochromis niloticus x Oreochromis aureus) which exposed to mediums containing lead ( 10 mg/l Pb2+) and lead + ascorbic acid (10 mg/l Pb2+ + 10 mg/l ascorbic acid) identified by sampling tissues on 14th and 28th days of experiment. It was found that the lead accumulation levels of tissues exhibit differences depending on time and type of tissues (intestine > gill > liver > gonad > muscle). It was detected that lead accumulation levels and velocities of tissues of fishes in mediums containing lead + ascorbic acid are lower and slower than in mediums containing only lead. On the contrary of gonad and muscle tissues, there many pathlogical finding in gills due to lead accumulation; epithelial lifting, hyperplasia, aneurism, lamellar fusion, oedema, in liver; degenerative nucleus, vacuolar degeneration, piknotic nucleus, karyorrhektic nucleus, necrosis and in intestine; increase in number of EGC was detected and it was found that existance of ascorbic acid in mediums reduce and retard the cellular damages.

Bu çalışmada Nil Tilapialarında nitrit ve amonyağa maruz bırakılan deneysel olarak oluşturulan Edwardsiella tarda enfeksiyonunun etkileri; hematolojik, immünolojik ve et kalitesi yönünden incelenmiştir. İncelenen gruplar; K kontrol grubu, A amonyağa maruz bırakılan grup, AB E. tarda suşu ile enfekte edilmiş ve aynı zamanda amonyağa maruz bırakılan grup, N nitrite maruz bırakılan grup, NB E. tarda suşu ile enfekte edilmiş ve aynı zamanda nitrite maruz bırakılan grup, B ise E. tarda suşu ile enfekte edilmiş grup olarak isimlendirilmiştir. Tilapialarda nitrit ve amonyağın LC50 48 saat değerleri PROBİT analizi ile, E. tarda suşunun (ATCC 15947) LC50 değeri Kärber yöntemi ile sırasıyla 8,318, 1,304 ve 1,2x107 olarak bulunmuştur.Deneme sonunda eritrosit sayısında B grubunda K grubuna göre (p0,05). Bu bulgular ışığında tüm deneme gruplarımızda uygulamamızın balıkların bazı hematolojik, immünolojik ve et kalitesi parametrelerinde önemli değişime neden olduğu ve homeostaziden sapma olduğu tespit edilmiştir. In this study, the effects of sublethal nitrite and ammonia on experimentally infected Nile Tilapia's haematological, immunological parameters and meat quality parameters have been investigated. The groups were K: control group, A: ammonia exposed group, AB: infected with E.tarda and exposed to ammonia, Group N: nitrite exposed group, NB: infected with E.tarda and exposed to nitrite, B: infected with E.tarda.The LC50 value of nitrite and ammonia calculated using the PROBIT; for E.tarda (ATCC15947) were determined with Kärber method and were 8.318, 1.304 and 1.2x107 respectively. There was a significant decrease in RBC in B on day 7 (p0.05). In conclusion the results from this study suggest that sublethal concentration of nitrate and ammonia with bacterial infection have some degree of influence on the hematological, immunological characteristics and meat quality of Nile Tilapia. 185

Araştırmada, bakırın ortam ve besin yolu ile 44,7 ve 89.4 ppb'likderişimlerinin 7, 15, ve 30 gün süreler ile etkisinde Oreochromisniloticus'un dokularındaki metal birikim düzeyleri, gonadosomatik indeks (GSI) ve hepatosomatik indeks HSI parametrelerindeki değişimler incelenmiştir. Doku örneklerinde bakır analizi İndüktif olarak Eşleştirilmiş Plazma-Kütle Spektrofotometresi (ICP-MS) yöntemi ile belirlenmiştir. Bakırın belirlenen süre ve ortam derişimlerinin etkisinde deneklerde mortalite gözlenmemiştir. Bakırın ortam ve besin yolu ile etkisinde en yüksek metal birikimi karaciğer dokularında olurken, en düşük birikimin ise kas dokularında olduğu gözlenmiştir. Yapılan çalışmada bakırın belirlenen derişimler ve etki süresine bağlı olarak GSI ve HSI parametrelerinde anlamlı değişimler oluşturmadığı gözlenmiştir. Accumulation of copper in tissues of Oreochromisniloticusanditseffects on GSI and HSI werestudiedafterexposingtheanimalsto 44,7 and 89,4 ppbwater-borneanddietarycopperover 7, 15 and 30 days. Copperanalysis of thetissuesampleswerecarriedoutusing ICP-MS methods. No mortalitywasobserved in any of thecopperconcentrationsafter 30 days of exposure. Thehighestandlowestcopperaccumulationwasobserved in liverandmuscletissues of animalsafterbothwater-borneanddietarycopperexposure, respectively.Water-borneanddietarycopperwas not significantlyalteredthe GSI and HSI parameters in anycopperconcentrationsafterthe 30 days of exposure. 48

WOS: 000078236400008 Nutritional composition and edible part of carcass of tilapia caught from the Southern Seyhan River were investigated in this study. The results showed that edible part of carcass of male and female tilapia were 52.8+/-1.34% and 51.4+/-0.57%, respectively. Dry matter of carcass was 21.8+/-0.08% whereas water content was 78.2+/-0.08%. Crude protein, crude fat and crude ash were 2.66+/-0.75%, 12.16+/-0.74% and 5.18+/-0.02%, respectively.

Bu çalışmada nil tilapiaları ve onların melezlerinde (Oreochromis niloticus dişi x Oreochromis aureus erkek) ilk stok ağırlığının ve boylamanın büyümeye ve yem değerlendirmeye olan etkileri araştırılmış ve farklı boy kompozisyonları ile stoklamaya başlanarak ve hangi boyda stoklamanın hangi grupta daha verimli olduğu konusunda bir fikir oluşturulmuştur. Çalışmanın bir diğer boyutunda ise farklı ağırlıklara sahip bireyler karışık olarak yetiştirildiklerinde yalnız küçük ya da sadece büyük boyda yetiştirilenlere oranla ne ölçüde bu durumdan etkilenecekleri araştırılmıştır. Denemede küçük melez yavruların büyüklere oranla daha iyi büyüdüğü, kışlatılmış gruplarda hem nil tilapialarında hem de melezlerde karışık grupların daha iyi büyüme ve yem değerlendirme oranlarına ulaştığı saptanmıştır., In this study, effects of first stocking size and size grading on growth of nile tilapia and their hybrids (Oreochromis niloticus female x Oreochromis aureus male) were investigated. A decision has been made on which stocking system has been more effective on which size grading of stocking, starting the stocking with different size grading compositions. In another dimension of the study; it's been researched that in what amount would this situation effects when individual with variable weights are placed randomly compared to placements with either only small or large. At the end of the research hybrids were higher growth value than nile tilapia. Furthermore, mixed groups either hybrids, or nile tilapia groups were made better growth rate and FCR than the other groups (graded groups).

TEZ7750 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2010. Kaynakça (s. 47-57) var. vii, 58 s. : rnk.res. ; 29 cm. This study is based on the observation of protective effects in tissues and organs of the Aeromonas hydrophila injected Tilapias (Oreochromis niloticus) that are given zeolites by adding to their food between August 2008-March 2009. In the experiment, 1.9x106 CFU/ml level bacteria is given intraperitoneally injected to 36 fishes. After the injection, the fishes are observed for 21days. In the 7th, 14th and 21st days, gill, kidney and liver examples are taken from fishes and organ damages caused by bacteria are observed from these. It is observed that the feeding added zeolites has less deformations while the feeding without zeolites has more deformation. Besides it is seen in macroscobic observations; in the fish groups that took zeolites addition, there has been no decomposition on outer view. Additionally in zeolites sustained groups there has been positive scale changes in color compositions; it's not seen thickness caused by stress. When compared to control groups, it's seen that pathology occured by bacteria is delayed in macroscobic observations of zeolite, but in microscobic observations there is not any effect against tissue damage. Bu çalışmada Ağustos 2008-Mart 2009 tarihleri arasında yeme eklenerek tilapia (Oreochromis niloticus)'lara verilen zeolitin Aeromonas hydrophila enjeksiyonuna karşı balık bireylerinin doku ve organlarındaki koruyucu etkisi araştırılmıştır. Denemede 36 adet balığa intraperitonel olarak 1.9x106CFU/ml bakteri verilmiştir. Enjeksiyonun ardından balıklar 21 gün süre ile gözlenmiş ve 7., 14. ve 21. günlerde balıklardan solungaç, böbrek ve karaciğer doku örnekleri alınmış ve bunlarda bakteriden kaynaklanan iç organ hasarları değerlendirilmiştir.Zeolit katkılı beslemede bazı hasarların daha az olduğu gözlenirken, bazılarında oldukça yüksek doku hasarı olduğu belirlenmiştir. Yapılan makroskobik gözlemlerde, zeolit takviyesi alan balık gruplarında herhangi bir dış görünüm bozulması olmadığı gözlenmiştir. Ayrıca zeolitle beslenen gruplarda renk düzeninde de olumlu değişiklikler belirlenmiş, stresin yarattığı koyulaşmaya rastlanmamıştır. Kontrol grupları ile karşılaştırıldığında, zeolitin makroskobik incelemede bakterilerin oluşturduğu patolojileri geciktirdiği, ancak mikroskobik incelemede doku hasarlarına karşı herhangi bir etki göstermediği gözlenmiştir. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: SÜF2007YL4.

Bu çalışmada, %39 ham protein ve 3500 kcal/kg sindirilebilir enerji içerecek şekilde hazırlanan temel yem ve bu yeme 1,0x105 , 1,0x106 , 1,0x107 kob/g yem oranlarında olacak şekilde Bactocell® (Pediococcus acidilactici içeren) ilave edilerek hazırlanan izonitrojenik ve izokalorik deneme yemlerinin uygulamada hangi koşullarda ne kadar süreyle kullanılabileceğinin belirlenmesi ve hazırlanan bu yemlerle tilapia (O. niloticus) ile aynalı sazan (C. carpio) yavrularının beslenmesi amaçlanmıştır.Denemenin birinci aşamasında; +4 ºC ve -18 ºC' de 90 gün süreyle muhafaza edilen yemlerdeki probiyotik ve total bakteri sayıları belirlenmiştir. Muhafaza sıcaklığına bağlı olarak deneme yemleri arasında probiyotik ve total bakteri sayıları açısından istatistiksel farklılık önemsiz bulunmuştur. Statistical difference was disregardedDenemenin ikinci aşamasında tilapia (O. niloticus) ve aynalı sazan (C. carpio) yavruları 90 gün süreyle; 45 gün probiyotik ilavesiz temel yem ve bu yeme 1,0x105, 1,0x106, 1,0x107 kob/g yem oranlarında probiyotik ilaveli deneme yemleriyle, 45 gün de bütün gruplar probiyotik ilavesiz temel yem ile beslenerek büyüme, yem değerlendirme, besin maddelerinin sindirilebilirliği, yaşama oranı ve vücut kompozisyonuna etkileri belirlenmiştir.Deneme sonunda; tilapia (O. niloticus) için en iyi büyüme kontrol grubunda, en iyi yem değerlendirme ve besin maddelerinin sindirilebilirlik oranları PRO107 grubunda bulunmuştur. Kontrol grubunda canlı ağırlık 3,972 g, PRO107 grubunda yem değerlendirme oranı 0,97, kuru madde sindirilebilirliği %76,80, ham protein sindirilebilirliği %90,39, ham yağ sindirilebilirliği %92,91 olmuştur. Aynalı sazan (C. carpio) yavruları için de en iyi büyüme kontrol grubunda, en iyi yem değerlendirme ve besin maddelerinin sindirilebilirlik oranları PRO107 grubunda bulunmuştur. Kontrol grubunda canlı ağırlık 0,618 g, PRO107 grubunda yem değerlendirme oranı 2,172, kuru madde sindirilebilirliği %72,36, ham protein sindirilebilirliği %87,33, ham yağ sindirilebilirliği %82,81 olmuştur. Sonuçta tilapia (O. niloticus) ve aynalı sazan (C. carpio) yemlerine 1,0x107 kob/g Pediococcus acidilactici MA 18/5M (Bactocell®) probiyotik bakterisi ilave edilerek beslemenin yem değerlendirme ve besin maddelerinin sindirilebilirliği açısından olumlu yönde etkisinin olduğu bulunmuştur. The aim of this study is to determine what conditions and how long can be used and to feed tilapia (Oreochromis niloticus) and mirror carp (Cyprinus carpio) with basic diet with 39 % crude protein and 3500 kcal/kg digestible energy and isonitrogenic and isocaloric experimental diets to be by adding 1,0x105, 1,0x106 , 1,0x107 cfu Bactocell® (contained Pediococcus acidilactici ) /g diet was prepared. Experiment I, It was determined probiotic and total bacteria levels in feed conserved at +4 oC and ? 18 oC for a period of 90 days.Experiment II, tilapia (Oreochromis niloticus) and mirror carp (Cyprinus carpio) was fed with basic diet without probiotic and other diets to be by adding 1,0x105, 1,0x106 , 1,0x107 cfu Bactocell® (contained Pediococcus acidilactici ) /g diet for 45 days and all groups was fed with basic diet without probiotic for 45 days for a period of 90 days and It was determinated to effects on growth, feed conversion, digestibility of nutrients, survival rate, body composition.At the end of experiment, It was found that the best growth in control group for tilapia juveniles and the best feed conversion, digestibility of nutrients in PRO107 group. It was found that live weight for control group: 3,972g, feed conversion rate: 0,97, dry matter digestibility:76,80, crude protein digestibility: 90,39 %, crude fat digestibility: 92,91 % for PRO107 group. Also, the best growth in control group for mirror carp and the best feed conversion, digestibility of nutrients in PRO107 group. It was found that live weight for control group: 0,618g, feed conversion rate: 2,172, dry matter digestibility:72,36, crude protein digestibility: 87,33 %, crude fat digestibility: 82,81 % for PRO107 group. Eventually, It was found that positive effect of 1,0x107 cfu/g Pediococcus acidilactici MA 18/5M (Bactocell®) in terms of feed conversion and digestibility of nutrients for tilapia and mirror carp feeding. 107

TEZ7626 Tez (Yüksek Lisans) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2009. Kaynakça (s.45-55) var. vii, 56 s. : rnk.res. ; 29 cm. Bu çalışmada, Aeromonas hydrophila ile enfekte edilmiş Tilapia (Oreochromis niloticus)' lara zeolit katkılı yemle besleme yapılmış ve zeolitin kan parametreleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Üç farklı deneme kurulmuştur. Besleme süresi 60 gün olan deneme gruplarından I. deneme grubu zeolit katkılı yemle beslenmiş ve bu süre sonunda (1,9x10 6 kob/ml) A. hydrophila intraperitonal (ip) olarak enjekte edilmiştir, II. deneme grubu alabalık yemiyle beslenmiş ve bu süre sonunda A. hydrophila (ip) olarak enjekte edilmiştir. III. deneme grubu zeolit katkılı yemle beslenmiştir. Enjeksiyondan sonra 7,14 ve 21. günlerde balıklardan alınan kan örneklerinde; hematokrit (Hct), eritrosit (RBC), lökosit (WBC), hemoglobin miktarı ve periferik yayma tespit edilmiştir. Yapılan incelemeler sonucunda, III. deneme grubundan elde edilen değerler İle kontrol grubundan elde edilen değerler benzerlik göstermiştir. I ve II. deneme gruplarından elde edilen hematokrit, eritrosit ve lökosit değerleri istatistiki olarak önemli derecede farklı olduğu saptanmıştır. In this study, the effects of Zeolite (Clinoptilolite) added feed on some blood parameters of Aeromonas hydrophila infected Tilapia (Oreochromis niloticus L.), were investigated. Fot his purpose, three different experiments were conducted. In the first experiment: fish were fed with %2 clinoptilolite added fish pellets for 60 days. At the end of the 60 days feeding period Aeromonas hydrophila (1,9 x 106 kob/ml) was injected intraperitonally and feeding was continued for 30 days more. In the second experimental group; fish were injected with the same bacteria after 60 days feeding with fish pellets with no additives. Feeding was continued with normal fish pellets for 30 days more after bacteria injection. Fish in the third experimental group were fed with %2 clinoptilolite for 90 days without any bacterial injection. Finally the control groups were fed for 90 days with normal fish pellets without any feed additives. Blood samples from each group were collected on the 7,14 and 21 days after bacteria injection. Blood smears were made and haematocrit (Hct), erythrocyte (RBC), leucocyte (WBC) and haemoglobin values were determined. Results obtained from 3rd experimental and control groups were found similar. Statistically important differences were found for the levels of haematocrit (Hct), erythrocyte (RBC), leucocyte (WBC) and haemoglobin for the first and second experimental groups. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:SÜF2007YL2

TEZ6975 Tez (Doktora) -- Çukurova Üniversitesi, Adana, 2008. Kaynakça (s.56-73) var. viii, 74 s. : rnk.res. ; 29 cm. Streptococcus iniae is an important bacterial pathogen of fish, causing up to 50% mortality in stocks, which has recently been associated with human infections. The aim of the present study to assess C-reactive protein, fibrinogen, serum amyloid A and transferin responses to Streptococcus iniae (ATCC 29178) in plasma of tilapia (Oreochromis niloticus, Linnaeus 1758) following intraperitoneal (i.p.) injection. Two experiment groups, including S.iniae-infected (st group) and S.iniae-infected with handling stress (st-hd group), with a group of nonstressed control (cntrl) fish, were examined in this study. Blood samples were collected 7th , 14th and 21st days after the experiment. In our study, darken skin, slowdown and confusion in fish motions in infected groups within 1-2 days. Only fibrinogen levels from measured acute phase proteins has been reported to decrease. Bu araştırmada, Oreochromis niloticus (Linnaeus, 1758) Streptococcus iniae (ATCC 29178) ile deneysel yolla enfekte edilmiş, kan plazmasındaki bazı akut faz proteinleri incelenmiştir. Çalışmada ortalama 60,35+1,04 g canlı ağırlığında 72 adet tilapia kullanılmıştır. Balıklardan 3.3 x 105 kob/ml içeren Streptococcus iniae intraperitonel (i.p.) olarak 0,1 ml dozunda enjekte edilerek enfekte grup oluşturulmuştur. Aynı sayıda S. İniae enjekte edilen balık gruplarına akut bir stres faktörünün ilavesi ile diğer deney grubu oluşturulmuştur. Son grup deney balıkları kontrol grubu olarak incelenip en uygun koşullar altında tutulmuştur. Enfekte ve kontrol grubu balıkların kuyruk venasından alınan kan örnekleri, enfeksiyonun 7, 14 ve 21. günlerinde bazı akut faz proteinleri (APP) [C-reaktif protein (CRP), fibrinojen (fb), serum amiloid A (SAA) ve transferrin (tf)] yönünden incelenmiştir. Çalışmamızda, enfekte gruplarda 1-2 gün içinde renk koyulaşması, balık hareketlerinde düzensizlik ve yavaşlama görülmüştür. Ölçülen akut faz proteinlerinden yalnızca fibrinojen seviyelerinde düşüşler saptanmıştır. Bu çalışma Ç.Ü. Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi Tarafından Desteklenmiştir. Proje No:FBE2003

Kafes koşullarında boylamanın etkisini ortaya çıkarmak amacıyla yapılan çalışmada, yavru tilapyalar (9,76±1,60 g) ile belli sayıda (toplam bireylerin % 20 'si kadar) büyük bireylerden (39,95±2,12 g) oluşan karışık grup ile boyları standardize edilmeye çalışılmış (boylanmış) bireyler (10,24 ± 3,09 g) karşılaştırmalı olarak yetiştirilmiştir. Her iki grup arasında oluşan performans farklılıkları; canlı ağırlık artışı, yem değerlendirme oranı, spesifik büyüme oranı ve elde edilen toplam ürün miktarı gibi değerlerin karşılaştırılması ile ortaya konulmuştur.Deneme sonunda boylanmış grubun (62,35±10.41 g) karışık grubun küçük bireylerinden (49,18±6,35 g) daha iyi büyüdüğü gözlemlenmiştir (P0.05). Denemede boylanmış grubun yem değerlendirme oranı ortalama 1,29±0,052 'iken karışık grubun ortalaması 2,17±0,039 olarak hesaplanmıştır (P0.05). Feed conversion ratio of graded group (1.29±0.052) was lower than the other group (2.17±0.039) (P

Bu çalışmada, tilapia balıklarının besin madde ihtiyacına göre %30 ham protein ve3000 kcal/kg sindirilebilir enerji içerecek şekilde hazırlanan kontol yemi ve kontrolyemindeki balık unu proteininin %10, %20, %30, %40 ve %50'i yerine kanolaküspesi proteini ilave edilerek hazırlanan deneme yemleriyle kanola küspesininkullanım oranlarının belirlenmesi ve bu oranın 1 g/kg ve 5 g/kg selülaz enzimiilavesiyle geliştirilmesi amaçlanmıştır. Her iki denemede de tilapia (O. niloticus)yavruları 90 gün süreyle beslenerek, büyüme, yem değerlendirme oranı, proteinetkinlik oranı, prodüktif protein değeri, besin maddelerinin sindirilebilirliği,hepatosomatik indeks, renosomatik indeks, visserosomatik indeks, vücutkompozisyonu ve yaşama oranları incelenmiştir.En iyi büyüme, yem değerlendirme ve besin maddelerinin sindirilebilirlik oranlarıkontrol grubunda bulunmuştur. Bu grupta canlı ağırlık 5,32 g, yem değerlendirme2,01, kuru madde sindirilebilirliği %80,52, ham protein sindirilebilirliği %88,27, hamselüloz sindirilebilirliği %80,08 olmuştur. Kontrol grubundaki balık unu proteiniyerine %10 kanola küspesi proteini içeren yemle (KN10) beslenen grup, kontrollebenzer bir büyüme göstermiştir. %10'dan daha yüksek seviyede kanola küspesiproteini içeren gruplarda büyüme azalmıştır. KN10 grubunda canlı ağırlık 5,12 g,yem değerlendirme oranı 2,13, kuru madde sindirilebilirliği %75,83, ham proteinsindirilebilirliği %86,05, ham selüloz sindirilebilirliği %79,19 olarak bulunmuştur.Kontrol grubu ile kontrol grubundaki balık unu proteininin %10'u ve %50'si yerinekanola küspesi proteini içeren yemlere 1g/kg ve 5 g/kg selülaz enzimi ilavesiylebüyüme ve yem değerlendirme oranı etkilenmemiştir. Deneme sonunda en iyibüyüme, yem değerlendirme ve besin maddelerinin sindirilebilirlik oranı kontrolgrubuna 1 g/kg selülaz enzimi ilave edilmiş yemle beslenen deneme grubundaolmuştur. Bu grupta canlı ağırlık artışı 15,86 g, yem değerlendirme 1,31, kuru maddesindirilebilirliği %82,21, ham protein sindirilebilirliği %88,62 ve ham selülozsindirilebilirliği %79,63 olarak bulunmuştur. En kötü büyüme, yem değerlendirme vevibesin maddesi sindirilebilirliği KN50 grubunda olmuştur. Bu grupta canlı ağırlıkkazancı 9,73 g, yem değerlendirme 1,63, kuru madde sindirilebilirliği %69,34, hamprotein sindirilebilirliği %79,99, ham selüloz sindirilebilirliği ise %64,06 olaraktespit edilmiştir. Sonuç olarak, tilapia balığı yemlerinde balık unu proteinin %10'uyerine kanola küspesi kullanılabileceği ve yeme selülaz enzimi ilavesinin büyümeyeetkili olmadığı saptanmıştır.Anahtar Kelimeler: Tilapia, kanola küspesi, selülaz, büyüme, yem değerlendirme In this dissertation, two different types of fish diets were tested for tilapia(Oreochromis niloticus L. 1758) fry: a control diet which contained 30% crudeprotein and 3000 kcal/kg digestible energy, and test diets which were the modifiedcontrol diet. Test diets were prepared by replacing 10, 20, 30, 40, and 50% of the fishprotein in control diet by canola meal protein. The main objectives were to comparesuch diets and determine the effective ratio of canola meal in test diets. Furthermore,1 and 5 g/kg of cellulase enzyme was added to the selected test diet to investigate forpossible growth improvements. For both types of diets, tilapia fry was fed for 90days and growth, feed conversion ratio, protein efficiency ratio, condition factor,hepatosomatic index, renosomatic index, body composition, and survival rate weredetermined.The highest growth, feed conversion ratio and digestibility were found in the controlgroup. In this group, the following were found; growth: 5.32 g, feed conversion ratio:2.01, dry matter digestibility: 80.52%, crude protein digestibility: 88.27%, and crudecellulose digestibility: 80.08%. The group which was fed with the test diet containing10% canola meal protein replacement (KN10) exhibited similar growth to that ofcontrol group. Growths were found to reduce in groups fed with more than 10% ofcanola meal protein. The results obtained for the KN10 groups were as following:growth: 5.12 g, feed conversion ratio: 2.13, dry matter digestibility: 75.83%, crudeprotein digestibility: 86.05%, crude cellulose digestibility: 79.19%.Addition of 1 and 5 g/kg cellulase enzyme to control diet and test diets containing 10and 50% canola protein replacements did not impact growth and feed conversionratio. The highest growth, feed conversion ratio and digestibility were found in thecontrol group, which was fed with control diet containing 1 g/kg of cellulase enzyme.In this group, the growth, feed conversion ratio, dry matter digestibility, crudeprotein digestibility, and crude cellulose digestibility were 15.86 g, 1.31, 82.21%,88.62%, and 79.63%, respectively. The lowest growth, feed conversion ratio andviiidigestibility were found in KN50 group. In this group, the growth, feed conversionratio, dry matter digestibility, crude protein digestibility, and crude cellulosedigestibility were 9.73, 1.63, 69.34%, 79.99%, and 64.06%, respectively. Overall, theresults indicated that canola meal can be replaced with 10% of the fish meal proteinin tilapia diets and addition of cellulase enzyme to diets does not improve growth.Key Words: Tilapia, canola meal, cellulase, growth, feed conversion ratio 116

ÖZYÜKSEKLİSANS TEZİCHİTOSAN UYGULANAN TİLAPİA (Oreochromis niloticus)BİREYLERİNDE BAZI İMMÜNOLOJİK PARAMETRELERİN ETKİSİNİNARAŞTIRILMASIRozelin AYDINÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİFEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜSU ÜRÜNLERİ ANABİLİMDALIDanışman : Prof. Dr. İbrahim CENGİZLERYıl 2006, Sayfa: 29Juri : Prof. Dr. İbrahim CENGİZLERProf . Dr. Necdet AYTACYrd. Doç. Dr. Aysel SAHANBu çalışmada, chitosanın tilapia (Oreochromis niloticus ) bireylerinde özelolmayan immün sistem üzerindeki olası etkileri üzerinde durulmuştur. Denemede 24saat banyo tarzında 50 mg/l, 100 mg/l, 150 mg/l chitosan uygulandıktan sonradenemenin 1., 3., 7., 14. ve 21. günlerinde alınan kan örneklerinde lökokrit, nitrobluetetrazolium (NBT) pozitif hücre aktivasyonu, fagositik aktivite tespit edilmiştir.Çalışmamızda uygulanan dozlara bağlı olarak, 3.günde chitosan uygulanan tümgruplarda lökotrit değerlerinde bir artış görülmüştür (p>0.05). Günlere bağlı olarak,50 mg/L `lik chitosan uygulanan grupta 1. ve 7. günler arasında lökotrit değerlerindeartış olduğu tespit edilmiştir. 100 mg/L `lik chitosan uygulanan grupta 7. gün hariç(p0,05). Çalışmada fagositik aktivitenin, 21. günlerde chitosanuygulanan tüm gruplarda diğer günlere oranla önemli düzeyde azalış gösterdiğigörülmüştür (p0.05). 7. ve 14. günlerde 150 mg/Lchitosan uygulanan grupla kontrol grubu arasında önemli düzeyde farklılıkgöstermiştir (p

oz DOKTORA TEZİ TTLAPIA {Oreochromis niloticusyLÂRDA LEVAMISOL VE Streptococcus iniae UYGULAMASINDAN SONRA OLUŞAN İMMÜN YANITIN İZLENMESİ Fatnıagün SARD3AN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SU ÜRÜNLERİ ANABİLİMDALI Danışman : ProfDr. İbrahim CENGİZLER Yıl 2005, Sayfa: 88 Jüri : ProfDr. İbrahim CENGİZLER ProfDr. İhsan AKYURT Doç.Dr. Mustafa DÖRÜCÜ YrdDoç. Dr. Aysel SAHAN Yrd.Doç. Dr. Ercüment GENÇ Bu çalışmada, levamisolün tilapia (Oreochromis niloticus)'âa spesifik olmayan savunma mekanizmaları ile Streptococcus iniae enfeksiyonu üzerine etkisi araştırılmıştır. Ayrı ayrı üç deneme kurulmuştur. İlk denemede S. iniae (lxlO1, lxlO2, 1x1 03, lxlO4 and lxlO5 cfu/ml), intraperitonal olarak enjekte edildikten sonra % 50'sini öldüren doz (LD50) belirlenmiştir, ikinci denemede 24 saat banyo yoluyla 5, 7,5 ve 12,5 ug/ml levamisol uygulandıktan sonra denemenin 7, 14, 21 ve 28. günlerinde alman kan örneklerinde hematokrit, lökokrit, lökosit, nitroblue tetrazolium (NBT) pozitif hücre aktivasyonu, nitroblue tetrazolium aktivitesi (spektrofotometrik olarak belirlenen), miyeleperoksidaz aktivitesi, fegositik aktivite, periferik yayma tespit edilmiştir. Üçüncü denemede, 24 saatlik banyo yoluyla 5, 7,5 ve 12,5 ug/ml levamisol uygulandıktan sonra 14. gün balıklara 5. iniae (lxlO4 cfu/ml) intraperitonal olarak olarak enjekte edilerek, nispi yaşama yüzdesi sırasıyla 25, 51 ve 51 olarak hesaplanmıştır. Anahtar kelimeler: Tilapia, Levamisol, Streptococcus iniae, immün yanıt ABSTRACT PhD THESIS MONITORING OF IMMUNE RESPONSE AFTER APPLICATION OF LEVAMISOLE AND Streptococcus iniae ON TTLAPIA (Oreochromis niloticus) Fatmagun SARD3AN DEPARTMENT OF FISHERD2S INSTITUTE OF NATURAL AND APPLD2D SCD2NCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor : Prof.Dr. İbrahim CENGİZLER Year: 2005, Pages: 88 Jurry : ProfDr. İbrahim CENGİZLER Prof. Dr. İhsan AKYURT Assoc. Prof. Dr.MustafaDÖRÜCÜ Assist. Prof. Dr. Aysel SAHAN Assist. Prof. Dr. Ercüment GENÇ In this research, effects of levamisole on non-specific defence mechanisms and Streptococcus iniae infection in tilapia were investigated. Three experiments were conducted separately. In the first experiment, LD 50 was determined after intraperitonally (i.p) injection of S. iniae (lxl 01, lxlO2, lxlO3, lxlO4 and lxl 05 cfu/ml). In the second experiment, haematocrit, leucocrit, leucocyte, nitroblue tetrazolium (NBT) positive cell activation, nitroblue tetrazolium activity (spectrophotometrically determined), myeloperoxidase activity, phagocytic activity, differential leucocyte counts were measured from fish blood samples on days 7, 14, 21 and 28 post-bath treatment with 5, 7.5, and 12.5 ug/ml dosages for 24 hours for each dosage. In the third experiment, fish were treated with levamisole (5, 7.5, and 12.5 ug/ml) for 24 hours and kept in tanks for 14 days. After immunization, S. iniae (lxlO4 cfu/ml) was i.p injected and relative percent survivals (25, 51 and 51 respectively) were calculated. Key Words: Tilapia, Levamisole, Streptococcus iniae, immune response n 95

ÖZET YÜKSEK LÎSANS TEZİ TİLAPÎA BALIKLARINDA (Oreochromis niloticns L.) IMMUNOSTIMULANT OLARAK LEVAMISOL KULLANIMININ TOPLAM VE DİFERANSİYEL LÖKOSÎT SAYILARI ÜZERİNE ETKİSİ Güven Kerem ÖNCELAY Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı Danışman : Prof. Dr. Fikri AYDIN Immunostimulant kullanımıyla spesifik olmayan bağışık yanıtın aktive olduğu dozları ve uygulama şeklini belirlemeyi amaçlayan bu çalışmada; ağırlıkları 100 - 115 g olan 360 adet tilapia (Oreochromis niloticus L.) balığı kullanılmıştır. Immunostimulant olarak kullanılan levamisol balıklara, oral metodla populasyon canlı ağırlığının %2'si oranında verilen yemle 16 gün boyunca her 3 günde bir 5, 8 ve 10 mg/kg' lık dozlarla (6 uygulama), intraperitonal enjeksiyon yöntemle ise 5, 10 ve 15 mg/kg' lık dozlarla 7 gün boyunca 3 gün arayla 3 kez tatbik edilmiştir. Toplam ve diferansiyel lökosit sayılan levamisol uygulamalarından 24 saat sonra ve en son levamisol uygulamasını takiben 7 ile 15. günün sonunda kalpten alman kandan hesaplanmıştır. Tilapia balıklarına oral metodla 5 ve 8 mg/kg, enjeksiyon metodu ile de 5 ve 10 mg/kg levamisol uygulanmasının sırasıyla 31. ve 22. günün sonunda, toplam lökosit sayısı ile monosit ve nötrofil oranlarını istatistiki açıdan önemli derecede artırdığı (p0.05) gözlenmiştir. Enjeksiyon metodunda 15 mg/kg'ın, oral metod da ise 10 mg/kg levamisol kullanımının toplam ve diferansiyel lökosit sayılarında oluşturduğu değişimin önemsiz olduğu belirlenmiştir (p>0.05). 2003, 59 sayfa ANAHTAR KELİMELER : Tilapia, Oreochromis niloticns, Immunostimulant, Levamisol, Lökosit ABSTRACT Master Thesis THE EFFECT OF LEVAMISOLE USE AS AN IMMUNOSTIMULANT ON TOTAL AND DIFFERENTIAL LEUCOCYTE COUNTS OF NILE TILAPIA (Oreochromis niloticus L.) Güven Kerem ÖNCELAY Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries Supervisor : Prof. Dr. Fikri AYDIN This study aims determining the doses with the use of immunostimulant, in which non specific immune response is active and the way of applying these doses. Total 360 tilapia {Oreochromis niloticus L.) were used and the weight offish were between 100 and 1 15 g. Levamisole were used as immunostimulant. Feed, with oral method in % 2 percentage of biomass during 16 days on every 3 days with 5, 8 and 10 mg/kg doses and with intraperitoneal injection method with 5, 10 and 15 mg/kg doses during 7 days after every 3 days for 3 times, were applied. Total and differential leucocyte numbers were calculated one day after levamisole applications and additionally at the end of 7th and 15* day following to the last levamisole application. At the end of 31st day of applying 5 and 8 mg/kg with the oral method and in the 22nd day 5 and 10 mg/kg with the injection method to tilapia, it was observed that total leucocyte number increased, monocyte and neutrophil rates showed statistically significant increases. Eosinophil rate did not change. It was designated that using levamisole 15 mg/kg in injection method and 10 mg/kg in oral method did not cause any significant change with respect to the total and differential leucocyte numbers. 2003, 59 pages Key Words: Tilapia, Oreochromis niloticus, Immunostimulants, Levamisole, Leucocyte 59

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ KATALAZ ENZİMİNİN TILAPIA (TATLI SU ÇİPURASI) KARACİĞERİNDEN SAFLAŞTIRILMASI Işıl Sema DINÇKURT ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ KİMYA ANABİLİM DALI Danışman : Yrd. Doç. Dr. Ramazan BİLGİN Yılı : 2003, Sayfa : 54 Jüri : Yrd. Doç. Dr. Ramazan BİLGİN Prof. Dr. Seyhan TÜKEL Yrd. Doç. Dr. Fatma ÇEVİK Bu çalışmada Tilapia (Oreochromis niloticus) tatlı su çipurası karaciğerinden katalaz (EC 1.11.1.6) enzimi saflaşürılmıştır. Enzimin saflaştırılmasında, homojenizasyon, ultrasantrifüjleme, aseton çöktürmesi, fenil sefaroz kromatografisi ve sefaroz 6B kromatografisi basamakları uygulanmıştır. Kaba homojenatta katalaz enziminin spesifik aktivite değeri 52 U/mg protein olarak bulunurken, sefaroz 6B kromatografisi ile yapılan saflaştırmanın son basamağında spesifik aktivite 7500 U/mg protein değerine ulaşarak 144 kat artış göstermiştir. Aynca katalaz enziminin maksimum aktivite gösterdiği pH, 7 olarak bulunurken enzimin depolama kararlılığının 96 saat sonunda kaybolduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler : Tilapia, Karaciğer dokusu, Katalaz, Saflaştırma ABSTRACT MSc THESIS PRUFICATION OF CATALASE FROM TILAPIA OVER İşıl Sema DINÇKÜRT DEPARTMENT OF CHEMISTRY INSTITUE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor : Assist. Prof. Dr. Ramazan BİLGİN Year : 2003, Pages : 54 Jury : Assist. Prof. Dr. Ramazan BİLGİN Prof. Dr. Seyhan TÜKEL Assist. Prof. Dr. Fatma ÇEVİK In this study, catalase (EC 1.11.1.6) was purified from Tilapia (Oreochromis mloticus) liver. Purification steps were homogenization, ultracenrifugation, acetone precipitation, phenyl sepharose chromatography and serharose 6B chromatography. Catalase spesific activity was found 52 U/mg protein incrude homogenate, whereas catalase spesific activity was found as 7500 U/mg protein after purification with sepharose 6B chromatography. This value was 144 times higher than that of crude homogenate. It was also optimum pH value of catalase was found as pH = 7. Catalase lost almost all of its activity in 96 hour when it was stored at 4 °C. Key Words : Tilapia, Liver tissue, Catalase, Purification n 54

oz YÜKSEK LİSANS TEZİ DİAZİNONUN Oreochromis niloticus'te BEYİNDE LIPID PEROKSİDASYONUNA ETKİSİ ve NÖROTOKSİSİTE POTNSİYELİ NesH ŞAHIN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Nevin UNER 2.Danışman: Yrd. Doç. Dr. Elif ORUÇ Yıl: 2003, Sayfa: 54 Jüri: Prof. Dr. Nevin ÜNER : Prof Dr. Cahit ERDEM : Yrd. Doç. Dr. Elif ORUÇ : Yrd. Doç. Dr. Bedii CİCİK : Yrd. Doç. Dr. Özcan AY Bu çalışmada organofosforhı insektisid diazinon etkisinde Oreochromis niloticus'da. beyninde lipid peroksidasyonunu belirlemek üzere malondialdebid miktarı ve nörotoksik potansiyeli belirlemek üzere asetilkolinesteraz spesifik aktivitesi spektroskopik yöntemlerle incelenmiştir. Malondialdehid miktarı 7 ve 15 gün diazinonun yüksek derişimlerinin etkisinde %100'ün üzerinde artışlar göstermiştir. Otuzuncu günde malondialdehid miktarı kontrol düzeyinde bulunmuştur. Asetilkolinesteraz spesifik aktivitesi yüksek diazinon derişimlerinde tüm sürelerde azalmıştır, dercimin artması enzim inhibisyonunu %90'mn üzerine çıkartmıştır. Bu bulgulara göre diazinonun düşük derişimi etkisinde beyinde lipid peroksidasyonu ve nörotoksisite belirlenmemiştir. Yüksek derişimlerin kısa sürede lipid peroksidasyonuna neden olduğu ancak uzun süreli uygulamada peroksidatif etkinin sona erdiği bulunmuştur. Nörotoksik etkinin ise tüm sürelerde yüksek oranlarda oluştuğu anlaşılmıştır. Diazinonun oksidatif strese bağlı toksisitesinde lipid peroksidasyonu değişimleri asetilkolinesteraz aktivitesi ile birlikte ilk kez bu çalışmada belirlenmiştir. Anahtar kelimeler Diazinon, Oreochromis niloticus, asetilkolinesteraz, malondialdehid ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS of DIAZINON on LIPID PEROXIDATION and its NEUROTOXIC POTENTIAL in the BRAIN of Oreochromis niloticus NesB ŞAHİN UNIVERSITY OF ÇUKUROVA INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCD2NCES DEPARTMENT OF BIOLOGY Supervisor: Prof. Dr. Nevin UNER Advisor: Assist. Prof. Dr. Elif ORUÇ Year: 2003, Page: 54 Jury: Prof. Dr. Nevin UNER : Prof Dr. Cahit ERDEM : Assist. Prof. Dr. Elif ORUÇ : Assist. Prof. Dr. Bedii CİCİK : Assist. Prof. Dr. Özcan AY In the present study, malondialdehyde level and acetylcholinesterase specific activity in the brain tissue of Oreochromis niloticus were investigated to determine lipid peroxidative effect and neurotoxic potential of organophosphorus insecticide diazinon, respectively, by using spectroscopic methods. The increase MDA levels were higher than 100% following exposure to high concentrations of diazinon for 7 and 15 days. However, it was found at the control level at 30th day. Acetylcholinesterase specific activity decreased at all exposure periods for high diazinon concentrations and enzyme inhibition increases above 90% depending on the concentrations. The results showed that, low diazinon concentrations do not yield lipid peroxidation and neurotoxicity in brain. Short term exposure to higher concentrations caused lipid peroxidation, although, long term treatment finished peroxidative effect. However neurotoxic effect was observed at high ratios in all durations. This is the first study on lipid peroxidative effect of diazinon which was investigated together with its neurotoxicity. Keywords: Diazinon, Oreochromis niloticus, Acetylcholinesterase, malondialdehyde II 54

IV ÖZET NİL TİLAPYASI'NIN (Oreochromis niloticus L.) TUZLU SUDA GELİŞİMİ VE OZMOREGÜLASYON FİZYOLOJİSİNDE OLUŞAN DEĞİŞİMLER KIZAK, Volkan Yüksek Lisans Tezi, Su Ürünleri Yetiştiriciliği Bölümü Tez Yöneticisi: Prof. Dr. Osman ÖZDEN Ağustos 2002, 83 sayfa Bu tezde, Nil tilapyasının (Oreochromis niloticus L.) deniz suyunda ve tatlı suda yaşama ve gelişme oranlarına bakılmıştır. Bunun yanında yüksek tuzlu koşulların solungaç klorit hücreler üzerine olan etkileri saptanmıştır. Juvenil Nil tilapyalan (ort. CA 4.89-5.06 gr), dokuz adet 0.16 m3 hacimli akvaryumlara 20'şer adet stoklanmış ve %28 ham proteinli yemle 90 gün boyunca yenilenmiştir. Denize adaptasyonda doğrudan ve kademeli olmak üzere 2 farklı transfer yöntemi kullanılmıştır. Denize doğrudan transfer edilen 3 deneme grubunda %100 mortalite gerçekleşmiştir. Bununla birlikte, kademeli yöntemde yavru balıklar yaşama oranlan bakımından önemli farklılıklar göstermişlerdir. Deneme sonunda en yüksek ortalama ağırlık tatlı su gruplarından çıkmış olsa da, büyüme, spesifik büyüme oranları, yem değerlendirme katsayıları ve diğer büyüme parametreleri açısından deniz ve tatlı su grupları arasında önemli bir farklılık bulunmamıştır. Anahtar Sözcükler: Nil Tilapyası, Oreochromis niloticus, Denize Adaptasyon, Büyüme, Klorit Hücre. ABSTRACT GROWTH AND OSMOREGULATION CHANGES OF NILE TILAPIA (Oreochromis niloticus L.) IN SALINE WATER KIZAK, Volkan Thesis MSc in Aquaculture Eng. Supervisor: Prof. Dr. Osman ÖZDEN August 2002, 83 pages In this thesis, survival and growth of Nile Tilapia {Oreochromis niloticus L.) were evaluated in seawater and freshwater. On the other hand, the effects of high saline conditions on branchial chloride cells were determined. Juvenile Nile Tilapia (average weight 4.89-5.06 gr) were stocked into nine 0.16 m3 aquariums at a density of 20 fish per aquarium and fed a 28% protein diet for 90 days. Two different methods, which are direct and gradual transfers, were carried out to seawater acclimation. Full mortality occurred when 3 trial groups were transfered seawater directly. However, juveniles showed significant difference in survival rates by gradual acclimation. At the end of experiment, the highest mean weight was obtained by one of the freshwater trial groups, although no significant differences were found in growth, specific growth rates, food conversion rates and the other growth parametres among seawater and freshwater experimental groups. Keywords: Nile Tilapia, Oreochromis niloticus, Seawater Acclimation, Growth, Chloride cell. 83

oz DOKTORA TEZİ TILAPIA (OREOCHROMIS MLOTICUS )'LARDA DENEYSEL STREPTOCOCCUS İNME ENFEKSİYONUNDA OLUŞAN HİSTOPATOLOJİK BULGULARIN VE BAZI KAN PARAMETRELERİNİN İNCELENMESİ A.Erdem DÖNMEZ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SU ÜRÜNLERİ ANABİLİM DALI Danışman : Prof. Dr. İbrahim CENGİZLER Yıl 2002, Sayfa 71 Jüri: Prof. Dr. İbrahim CENGİZLER ProfDr. Gürkan EKİNGEN Prof.Dr. İhsan AKYURT Yrd.Doç.Dr. Mahmut Ali GÖKÇE Yrd.Doç.Dr. Aysel SAHAN Bu çalışmada Streptococcus iniae etkeninin intraperitoneal (karın içi) enjeksiyonu yoluyla Oreochromis niloticus'ta oluşturulan enfeksiyona bağlı gelişen makroskobik ve mikroskobik patolojik görünüm ve bazı kan parametrelerinde değişimler belirlenmiştir. Bakteri 103, 104, 105 ve 106 cfu dozlarında hazırlanarak balıklara intraperitoneal (karın içi) enjeksiyon yoluyla verilmiştir. Histopatolojik muayenede solungaç dokuda sekonder lamellerde, yoğun lenfosit infiltrasyonu ve makrofaj infiltrasyonu belirlenmiş, aynı görünüm solungaç arkına ait bölgelerde de tespit edilmiştir. Karaciğer sinuzoidlerinde genişlemelerle birlikte konjesyonlar ve hepatosit dejenerasyonu ile yine sinuzoidler içerisinde lenfosit ve makrofaj infiltrasyonu belirlenmiştir. Böbrek interstisyumunda tüp epitellerinde şişme, fokal alanlarda dejenerasyon, parenkim içerisinde yoğun lenfosit infiltrasyonu ve makrofaj infiltrasyonu belirlenmiştir. Ön barsak ve arka barsağın mukozasında dökülmeler, mukoza ve submukoza katmanlarında da lenfosit ve makrofaj infiltrasyonu belirlenmiştir. Myokard'ta kas fibrilleri arasında yine yoğun bir şekilde lenfosit infiltrasyonu ve makrofaj infiltrasyonu ile karakterize miyokarditis belirlenmiştir. Dalak dokusunda ise, sinuzoidler içerisinde yoğun bir şekilde bakteri kolonilerine rastlanmıştır. Hematokrit değerleri ve serum elektrolit değerlerinde de bakteri derişimleri arasındaki farklılıklara bağlı olarak değişimler saptanmıştır. Anahtar kelimeler : Tilapia (O. niloticus), S. Mae, Histopatoloji, Hematokrit, Kan Elektrolitleri. ABSTRACT PhÖ THESIS INVESTIGATION OF HISTOPATHOLOGICAL FINDINGS AND BLOOD PARAMETERS OF TELAPIA, INFECTED WITH STREPTOCOCCUS INIAE A.Erdera DÖNMEZ DEPARTMENT OF FISHERIES INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor : Prof. Dr. Ibrahim CENGİZLER Year 2002, Pages 71 Jury: Prof.Dr. Ibrahim CENGİZLER Prof.Dr. GürkanEKİNGEN Prof.Dr. İhsan AKYURT Asst.Prof. Dr. Mahmut Ali GÖKÇE Asst.Prof Dr. Aysel SAHAN In this experiment, the macroscobic and microscobic pathological findings and some of the changes in blood parameters have been studied in Oreochromis niloticus infected with Streptococcus iniae intraperitoneally. The bacterial solution was prepared in dosages of 103, 104, 105 and 10s cfu. The intensive lymphocyte and macrophage infiltration was evident in the secondary lamellae in gills and the same was also spotted in areas belong to gill arches. Both the enlargements and congestions of liver sinusoids and hepatocytes degenerations were found. In addition to this, there was on infiltration of lymphocytes and macrophages of the sinusoids. Hie swollen tubuler epitheliums of intersititiums the degenerations of focal areas and intensive lymphocytes and macrophages infiltration in parenchymal tissues in kidneys were also observed. The degenerations in anterior and posterior sections and infiltrations of lymphocytes and macrophages in mucosal and submucosal layers of digestive tract were identified. The myocarditis charecterized by intensive lymphocytes and macrophages infiltration in myocard fibrils was also evident. The bacterial colonies were also observed in sinusoids of spleen tissues. There was a difference in the values of hematocrit and blood electrolytes in respect to the differences in bacterial dosages used during this experiment. Key words : Tilapia (O. niloticus), S. iniae, Histopathology, Hematocrit, Blood Electrolytes II 71

oz YÜKSEK LİSANS TEZİ BAKIRIN Oreochromis niloticus'da SOLUNGAÇDA LİPİD PEROKSİDASYONUNA ETKİLERİ Emine KAYA ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Cahit ERDEM Yıl: 2002, Sayfa: 39 Jüri: Prof. Dr. Cahit ERDEM : Prof. Dr. Nevin ÜNER : Yrd. Doç. Dr. Bedii CİCİK Bu çalışmada baların, bir kültür balığı olarak da yetiştirilen Oreochromis niloticus 'da solungaç dokusunda lipid peroksidasyonu üzerine etkilerinin incelenmesi amaçlanmıştır. 1, 4 ve 7 günlük sürelerle 10 ppm bakır etkisinde bırakılan O. niloticus'' da. solungaç dokusunda malondialdebit miktarı Ohkawa yöntemiyle, protein miktarı ise Lowry yöntemi ile belirlenmiştir. Bu araştırmada 10 ppm bakır derişiminin O. niloticus' 'da solungaç dokusunda çalışılan koşullarda 1, 4 ve 7. günlerde MDA düzeyinde oluşturduğu değişikliklerin istatiktiksel olarak önemli bulunmaması 10 ppm bakırın O. niloticus solungacında lipid peroksidasyonunu başlatmadığım düşündürebilir. Anahtar Kelimeler: Oreochromis niloticus, Bakır, MDA ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS of COPPER on LIPID PEROXIDATION in the GILL TISSUE of Oreochromis niloticus Emine KAYA DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLDXD SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Prof. Dr. Cahit ERDEM Year: 2002, Page: 39 Jury: Prof. Dr. Cahit ERDEM : Prof. Dr. Nevin ÜNER : Assist. Prof. Dr. Bedii CİCİK The purpose of the present study was to determine the effect of copper on lipid peroxidation in the gill tissue of culture fish Oreochromis niloticus. O. niloticus exposed to 10 ppm copper for 1, 4 and 7 days the amount of malondialdehyde was determined by Ohkawa method and the protein levels were determined by Lowry method in the gill tissue. According to these results MDA levels showed no significant differences between the control fish and the fish exposed to 10 ppm Cu for different durations which suggests 10 ppm copper concentration did not cause a significant increase on lipid peroxidation in the gill tissue of O. niloticus. Keywords: Oreochromis niloticus, Copper, MDA II 39

ÖZET Yüksek Lisans Tezi SPİRULİNA UNU KATKILI YEMLERİN TİLAPİA (O. niloticus L. 1758) YAVRULARININ BÜYÜME PERFORMANSI VE YEM DEĞERLENDİRMESİNE ETKİSİ Mehmet ATEŞ Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı Danışman : Prof. Dr. Fikri AYDIN Bu çalışmada, %30 ham protein ve 3000 kcal/kg sindirilebilir enerji içerecek şekilde balık ununa dayalı olarak hazırlanan kontrol grubu yemi ve bu yemdeki toplam rasyon proteinin %10, %20, %30, %40, %50'ini karşılayacak şekilde Spirulina unu kullanılarak hazırlanan izonitrojenik ve izokalorik deneme yenileriyle Oreochromis niloticus yavrularım 90 gün süreyle beslemenin; büyüme, yem değerlendirme oram, protein etkinlik oram, kondüsyon faktörü, hepatosomatik indeks ve yaşama oranına etkileri araştırılmıştır. Yavru tilapialar için en iyi büyüme oram %30 oranında Spirulina unu ikame edilen grupta bulunmuştur. Kontrol grubu ile mukayese edildiğinde, rasyon proteininde Spirulina ununun artması; büyümede ve protein etkinlik oranında arasa yol açarken, yem değerlendirme oranında önemli derecede bir farklılık (p>0,05) elde edilmemiştir. 2002, 63 sayfa ANAHTAR KELİMELER : Spirulina, Oreochromis niloticus, büyüme, yem değerlendirme oram, protein etkinlik oram, hepatosomatik indeks, yaşama oram. ABSTRACT Master Thesis EFFECTS OF SPİRULÎNA MEAL ENRtCHED FEEDS ON THE GROWTH PERFORMANCE AND FEED CONVERSION RATIOS OF TÎLAPİA (O.niloticus L. 1758) FRY. Mehmet ATEŞ Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries Supervisor : Prof. Dr. Fikri AYDIN In this study, the control diet which was prepared on the basis of fishmeal in a way that it will contain 30% raw protein and digestible energy of 3000 kcal/kg and the effects of feeding Oreochromis niloticus juveniles for 90 days with isonitrogeneous and isocaloric trial meals which was prepared by using Spirulina meal in a way to meet the levels of this dieatary protein namely 10%, 20%, 30%, 40% and 50% on growth performance, feed conversion ratio, protein efficiency rate, condition factor, hepasomatic index and living ratio was explored. The highest growth rate was achieved on tilapia juveniles with the feeding by 30% Spirulina substitution group. Increase Spirulina meal caused increase in growth rate and protein efficiency rate but no significant difference (P>0,05) was obtained in feed conversion ratio in comparison with the control group. 2002, 63 pages KEY WORDS : Spirulina, Oreochromis niloticus, growth, feed conversion ratio, protein efficiency ratio, hepatosomatic index, survival rate. 63

oz YÜKSEK LÎSANS TEZİ Oreochromis niloticus 'un KARACİĞERİNDE METAL ETKİLEŞİMİNE BAĞLI KADMİYUM, ÇİNKO ve BAKIR BİRİKİMİ ve BUNUN METALLOTHIONEIN BENZERİ PROTEİN SENTEZİNE ETKİLERİ Kalender EROĞLU ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman : Prof. Dr. Mustafa CANLI Yıl: 2002, Sayfa: 86 Jüri: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL : Yrd. Doç. Dr. Mehmet SULANÇ Tatlı su balığı olan Oreochromis niloticus 14 gün süreyle 1 ppm derişimindeki kadmiyum, çinko ve bakırın tek olarak ve karışımlarının etkisine bırakılmıştır. Karaciğer Dokusu homojenatları Sephadex G-75 ile doldurulmuş kolondan yürütülmüş ve karaciğer dokusundaki proteinlerin jel filtrasyon profilleri belirlenmiştir. Ayrıca karaciğerdeki toplam metal ve protein düzeyleri de belirlenmiş ve sürfidril gruplarının, metallothionein benzeri proteinlerin ve bu proteinlere bağlı metallerin analizi yapılmıştır. Elde edilen eluatların 254 nm ve 280 nm'de ölçülen absorbans değerlerine göre yüksek moleküler ağırlıklı proteinlerin (YMAP, >80000 Da), orta moleküler ağırlıklı proteinlerin (OMAP, ~ 43000 Da) ve düşük moleküler ağırlıklı proteinlerin (DMAP, ~ 6500 Da) bulunduğu fraksiyonlarda üç adet pik belirlenmiştir. Metal etkileşimlerinin bu pikler üzerinde olan etkisinin metallerin tek olarak etkilerine göre farklı olduğu gözlenmiştir. Kadmiyumun YMAP'lerin düzeyini azalttığı, OMAP ve DMAP'lerin ise arttırdığı, bakırın ise bunun tam tersi olarak YMAP'lerin düzeyini arttırdığı, OMAP ve DMAP'lerin ise azalttığı, çinkonun ise herhangi bir değişiklik meydana getirmediği gözlenmiştir. Ayrıca karaciğerdeki total metal ve total protein düzeyleri metal etkileşimi ile beraber değiştiği belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Metallothionein, Oreochromis niloticus, Balık, Jel filtrasyonu, Metal Etkileşimleri. ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS of INTERACTIONS of CADMIUM, COPPER and ZINC on METAL ACCUMULATION in the LIVER of Oreochromis niloticus and THEIR EFFECTS on the SYNTHESIS of METALLOTHIONEIN-LIKE PROTEINS Kalender ERO?LU DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Prof. Dr. Mustafa CANLI Year: 2002, Page: 86 Jury: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL : Assist. Prof. Dr. Mehmet SULANÇ Freshwater fish Oreochromis niloticus were exposed individually and mixtures of 1 ppm concentrstions of cadmium, copper and zinc for 14 days. Homogenates of liver tissue from these experiments were run on a column packed with Sephadex G-75 to obtain eluates for analysis of metallothionein-like proteins, sulphydryl groups and metal concentrations in different fractions. Total metal and protein concentrations were also measured in liver tissues. Three protein peaks were found at 254 nm and 280 nm in all eluates obtained from different experimental conditions and their molecular weights were found to be more than 80000 Da (HMWP) in first peak, -43000 Da (MMWP) in second peak and -6500 Da (LMWP) in third peak. Sulphydryl groups were found only in the HMWP and LMWP fractios. The effects of metal mixtures were found to influence gel filtration profiles of the eluates. Cadmium reduced HMWP levels while it increased OMWP and LMWP. Contrarily, copper increased HMWP levels while it reduced OMWP and LMWP levels. Zinc, however, did not play an important role on the gel filtration profile of liver tissue. Total metal and total protein concentrations were also found to be altered by the exposure conditions of the metals. Key Words: Metallothİonein, Oreochromis niloticus, Fish, Gel Filtration, Metal Interactions. II 86

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ Oreochromis niloticus'un KARACİĞERİNDE SICAKLIĞA BAĞLI KADMİYUM ve ÇİNKO BİRİKİMİ ve BUNUN METALLOTHIONEIN BENZERİ PROTEİN SENTEZİNE ETKİLERİ Umut BAYKAN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Mustafa CANLI Yıl: 2002, Sayfa: 78 Jüri: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL : Asist. Prof. Dr. Mehmet SULANÇ Tatlısu balığı Oreochromis niloticus 14 gün boyunca, farklı sıcaklıklarda ayrı ayrı 1 ppm derişimlerindeki kadmiyum ve çinko etkisine bırakılmıştır. Karaciğer dokusu homojenatlarının Sephadex G-75 ile doldurulmuş kolondan yürütülmesi sonucunda elde edilen eluatlarda metallothionein benzeri proteinlerin, sülfidril gruplarının ve farklı protein fraksiyonlarındaki metal konsantrasyonları analizleri yapılmıştır. Ayrıca toplam metal ve protein konsantrasyonlar da ölçülmüştür. Farklı deney şartları ve kontrolleri içeren tüm eluatlarda 254 nm ve 280 nm'de 3 pik bulunmuştur. Birincisinin moleküler ağırlığı 80000 (YMAP) Da'dan büyük, ikincisisinin yaklaşık moleküler ağırlığı 43000 (OMAP) Da ve üçüncüsünün de yaklaşık 6500 (DMAP) Da' dur. Sülfidril grupları yalnız YMAP ve DMAP fraksiyonlarında bulunmuştur. Eluatlardaki metal analizleri kontrol balıklarında DMAP fraksiyonundaki proteinlerin çinkoyu bağladığını fakat kadmiyumu bağlamadığını göstermiştir. Buna karşın deney balıklarında DMAP fraksiyonlarındaki proteinlerin hem çinkoyu hem de kadmiyumu bağladığı belirlenmiştir. Eluatlardaki kadmiyum konsantrasyonlarının sıcaklık artışı ile birlikte arttığı bulunmuştur Fakat bu durum çinko için geçerli değildir. Sıcaklığın karaciğerde protein ve sülfidril grup profillerinde bir rolü olduğu bulunmuştur. Anahtar Sözcükler: Metallothionein, Sıcaklık, Metal, Balık, Jel Filtrasyon ABSTRACT MSc THESIS ACCUMULATION of CADMIUM and ZINC in RELATION to TEMPERATURE CHANGES in the LIVER of Oreochromis niloticus and THEIR EFFECTS on the SYNTHESIS of METALLOTHIONEIN-LIKE PROTEINS Umut BAYKAN DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTIT UTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Prof. Dr. Mustafa CANLİ Year: 2002, Page: 78 Jury: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL : Asist. Prof. Dr. Mehmet SULANÇ Freshwater fish Oreochromis niloticus were exposed individually to 1 ppm concentrations of cadmium and zinc for 14 days at three different temperatures. Liver tissue sample from the each experiment was run on a column packed with Sephadex G-75 to obtain eluates for analysis of metallothionein-like proteins, sulphydryl groups and metal concentrations in different protein fractions. Total metal and protein concentrations were also measured in the liver tissue. There were three protein peaks measured at 254 nm and 280 nm in all eluates obtained from different experimental conditions and controls. Molecular weights of proteins obtained from three peaks. The molecular weight of the first one was more than 80000 (HMWP) Da, the approximate molecular weight of the second one was 43000 (MMWP) Da and the third one was 6500 (LMWP) Da. Sulphydryl groups were found only in HMWP and LMWP fractions. Metal analyses in eluates showed that proteins in LMWP fraction bound zinc but not cadmium in control fish. However, it was indicated that in experimental fish; the proteins in LMWP fractions bound both cadmium and zinc. Concentrations of cadmium were found to be increased as the environmental temperature increases in eluates. However, this was not the case for zinc. It was found that temperature has a role in the protein and sulphydryl group profiles of the liver. Key Words: Metallothionein, Temperature, Metal, Fish, Gel Filtration II 78

ÖZET Yüksek Lisans Tezi PROTEİN KAYNAĞI OLARAK EKMEK MAYASI (Saccharomyces cerevisiae) KULLANIMININ TİLAPİA (Oreockromis niloticus L.) YAVRULARININ BÜYÜME.YEM DEĞERLENDİRME ve VÜCUT KOMPOZİSYONUNA ETKİSİ Meltem SARIGÜN Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı Danışman : Doç. Dr. Murtaza ÖLMEZ Bu çalışmada, %34.99 ham protein ve 3000 kcal/kg sindirilebilir enerji içerecek şekilde balık unu ve soya küspesine dayalı olarak hazırlanan kontrol yemi ve bu yemdeki balık unu proteininin %10, %20, %30, %40 ve %50'si yerine ekmek mayası (Saccharomyces cerevisiae) proteini ilave edilmiş deneme yenileriyle tilapia (Oreochromis niloticus L.) yavrularını 90 gün süre ile beslemenin; büyüme, yem değerlendirme oranı, protein etkinlik oram, kondüsyon faktörü, hepatosomatik indeks, vücut kompozisyonu ve yaşama oranına etkileri araştırılmıştır. Denemede, kontrol yemindeki balık unu proteinin %30'una kadar ekmek mayası ilavesi canlı ağırlık kazancım arttırırken, artan seviyeler büyüme oranını daha fazla geliştirmemiştir. Yem değerlendirme ve protein etkinlik oranındaki gelişme ise kontrol yemindeki balık unu proteinin %20'sine kadar ekmek mayası ilavesi ile gözlenirken, daha yüksek oranlarda ekmek mayası ilavesinin olumlu etkisi gözlemlenmemiştir. Farklı oranlarda ekmek mayası ilavesi hepatosomatik indeks değerlerinde azalmaya neden olurken, grupların besin madde içerikleri ve yaşama oranım önemli derecede etkilememiştir (p >0.05). 2002, 80 sayfa ANAHTAR KELİMELER: Oreochromis niloticus, ekmek mayası (Saccharomyces cerevisiae), büyüme performansı, yem değerlendirme oram, protein ekinlik oram, kondüsyon faktörü, hepatosomatik indeks, vücut kompozisyonu, yaşama oranı. ABSTRACT Master Thesis THE EFFECT OF USİNG BAKER'S YEAST (Saccharomyces cerevistae) AS A PROTEİN SOURCE ON GROWTH, FEED CONVERSION RATIO AND BODY COMPOSITION OF TILAPIA (Oreochromis niloticus L.) FRY Meltem SARIGÜN Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries Supervisor : Assoc. Prof. Dr. Murtaza ÖLMEZ In this study, the effects of feed prepared on the base offish meal and soybean meal and containing 34.99 % crude protein and 3000 kcal/kg digestible energy (control) and the feeds containing baker's yeast ( Saccharomyces cerevisiae) protein instead of 10, 20, 30, 40, 50 % of the fish meal protein of control feed on the growth, feed conversion ratio, protein efficiency ratio, condition factor, hepatosomatic index, body composition and survival rate were determined in the tilapia (Oreochromis niloticus L. 1758) fry for 90 days. In the experiments the addition of baker's yeast protein instead of 30 % of fish meal protein of control feed elevated weight gain however, the increasing levels did not further improve the growth rate. Addition of baker's yeast protein instead of 20 % of fish meal protein of control feed increased the feed conversion and protein efficiency ratio however, the upper levels did not show any positive effects. Although hepatosomatic index decreased following to baker's yeast addition at the different levels there were no significant differences in body compositions and survival rates of tilapias (p>0.05). 2002, 80 pages KEY WORDS: Oreochromis niloticus, baker's yeast (Saccharomyces cerevisiae), growth performance, feed conversion ratio, protein efficiency ratio, condition factor, hepatosomatic index, body composition, survival rate. 79

oz DOKTORA TEZİ FARKLI SICAKLIKLARDA Oreochromis niloticus'TA SOLUNGAÇ, KARACİĞER VE BÖBREK DOKULARINDA BAKIR, ÇİNKO VE BAKIR+ÇİNKO KARIŞIMINDA METAL BİRİKİMİ MURAT KARAKOÇ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman : Doç. Dr. Sadık DİNÇER Yıl : 2002, Sayfa: 90 Jüri : Prof. Dr. Timur KIRGIZ Prof. Dr. Mustafa UNSAL Prof. Dr. Dursun ŞEN Yrd. Doç. Dr. Ünal ERDEM Bu araştırmada 15°C ve 30°C sıcaklık değerlerinde bakır, çinko ve bakır+çinko karışımında 10, 20 ve 30 günlük sürelere bırakılan Oreochromis niloticus'un solungaç, karaciğer ve böbrek dokularındaki metal birikiminin araştırılması amaçlanmıştır. Dokulardaki bakır ve çinko birikimleri atomik absorbsiyon spektrofotometrik yöntemlerle belirlenmiştir. 30 günlük deneyler, süresince mortalite gözlenmemiştir. Her iki sıcaklık değerinde de en fazla bakır birikimi karaciğerde, en fazla çinko birikimi ise böbrek dokusunda gerçekleşmiştir. İncelenen doku ve organlardaki ağır metal birikimi ortam derişimi ve etkide kalma süresine bağlı olarak artış göstermiştir. Her iki metal birbirlerine antagonist etki göstermiştir. Sıcaklığın artışına paralel olarak tüm ortam derişimlerinde dokulardaki metal birikiminde artma gözlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Oreochromis niloticus, Ağır Metal, Birikim, Sıcaklık. ABSTRACT PhD THESIS METAL ACCUMULATION IN GILL, LIVER AND KIDNEY TISSUES OF Oreochromis niloticus IN COPPER, ZINC AND THEIR MIXTURES AT DIFFERENT TEMPERATURES MURAT KARAKOÇ DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor : Assist. Prof. Dr. Sadık DİNÇER Year : 2002, Pages: 90 Jury : Prof. Dr. Timur KIRGIZ Prof. Dr. Mustafa ÜNSAL Prof. Dr. Dursun ŞEN Associated Prof. Dr. Ünal ERDEM In this research, accumulation of copper, zinc and the mixtures of these metals in gill, liver and kidney tissues of Oreochromis niloticus was studied over 1 0, 20 and 30 days periods at temperatures of 15°C and 30°C. Copper and zinc accumulation in tissues were determined using atomic absorption spectrophotometric technique. No mortality was observed during the 30 days experimental period. In both temperatures the highest accumulation of copper was observed in the liver tissue in all the experimental periods, while zinc was accumulated mainly in the kidney tissue. Accumulation of metals in the studied tissues increased with increasing metal concentrations in the environment and with exposure period. Both copper and zinc showed antagonistic effect against each other. Metal accumulation in tissues increased with increasing temperature and environmental concentrations. Key Words: Oreochromis niloticus, Heavy Metal Accumulation, Temperature. 90

oz YÜKSEK LİSANS TEZİ SEYHAN BARAJ GÖLÜNDE YÜZER KAFESLERDE GÖKKUŞAĞI ALABALIĞI (Oncorhynchus mykiss) VE İKİNCİ ÜRÜN OLARAK TİLAPİA (Oreochromis aureus)YETİŞTİRME OLANAKLARININ ARAŞTIRILMASI Mustafa Vedat ALEV ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SU ÜRÜNLERİ ANABİLİM DALI Danışman: Yrd.Doç.Dr. Suat DİKEL Yıl 2002, Sayfa 39 Jüri: Yrd.Doç.Dr. Suat DİKEL Yrd.Doç.Dr. Nazmi TEKELİOĞLU Yrd.Doç.Dr. Murat BİLGÜVEN Bu çalışmada Seyhan baraj gölünde yüzer ağ kafeslerde kış döneminde gökkuşağı alabalığı (Oncorhynchus mykiss) ve yaz döneminde de tilapia (Oreochromis aureus) yetiştirme olanakları araştırılmıştır. Araştırmanın ilk bölümünde başlangıç ortalama boylan 16,34±1,45 cm ve ortalama ağırlıkları 56,45±6,10 g olan alabalık yavruları kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda 27,75±0,89 cm ve 277,54±18,50 g 'lık bireyler elde edilmiştin Günlük canlı ağırlık kazancı ortalama 2,95 g, yem değerlendirme oram 1:1,15 olarak bulunmuştur. Araştırma sonunda yapılan balık hasadından 1 m3 'ten 13,5 kg ürün elde edilmiştir. Araştırmanın ikinci bölümünde başlangıç ortalama boylan 3,89±0,34 cm ve ortalama ağirlıkları 0,95±0,27 g olan tilapya yavrulan kullanılmıştır. Araştırmanın sonunda 17,25±2,98 cm ve 131,58±7,12 g 'lık bireyler elde edilmiştir. Günlük canlı ağırlık kazancı ortalama 1,45 g, yem değerlendirme oram 1:1,21 olarak bulunmuştur. Araştırma sonunda yapılan balık hasadından 1 m3 'ten 6,5 kg ürün elde edilmiştir. Anahtar Kelimeler: Gökkuşağı alabalığı, Yüzer kafesler, Tilapya ABSTRACT MSc THESIS RAINBOW TROUT (Oncorhynchus mykiss ) AND TILAPIA (Oreochromis aureus) AS A SECOND YIELD REARED IN FLOATING CAGES IN SEYHAN DAM LAKE Mustafa Vedat ALEV DEPARTMENT OF FISHHERIES INSTUTE OF NATUREL AND APPLBZD SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Asst. Prof.Dr. Suat DlKEL Year 2002, Pages 39 Jury: Asst.Prof.Dr. Suat DİKEL Asst.Prof.Dr. Nazmi TEKELİO?LU Asst.Prof.Dr. Murat BİLGÜVEN In this study, rainbow trout (Oncorhynchus mykiss) was reared in floating cages in winter period and Tilapia (Oreochromis aureus) reared in summer period in Seyhan Dam Lake. Rainbow trout fry with 16.34±1.45 cm total lenghts and 56.45±6.10 g weights were used in first stage of trial. At the end of the experiment, it was found 27.75±0.89 cm total lenghts and 277.54±18.50 g weights. Daily weight gains and focd conversion ratios 2.95g and 1:1.15 respectively. At the end of the experiment, total yield was found 13.5 kg.m`3. Tilapia fry with 3.89±0.34 cm total lenghts and 0.95±0.27 g weights were used in second stage of trial. At the end of the experiment, it was found 17.25±2.98 cm total lenghts and 131.58±7.12 g weights. Daily weight gains and food conversion ratios 1.45g and 1:1.21 respectively. At the end of the experiment, total yield was found 6.5 kg.m`3. Key Words: Rainbow trout, Floating Cages, Tilapia II 47

ÖZET Yüksek Lisans Tezi FARKLI TUZ DERİŞİMLERİNE UYUMUN TİLAPİA BALIKLARININ (Oreochromis niloticus L.1758) BAZI KAN PARAMETRELERİNE ETKİSİ Ayşe KARŞI Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri Anabilim Dalı Danışman: Doç. Dr. Hijran YAVUZCAN Bu çalışmada farklı tuz derişimlerine uyumun Tilapia balıklarının (Oreochromis niloticus L. 1758) kan parametrelerinden hematokrit, glukoz, klorür, sodyum, potasyum ve kalsiyum değerleri üzerine etkisi araştırılmıştır. Balıklar 9 ppt, 18 ppt ve 27 ppt tuzluluktaki sulara direkt transfer edilmiş ve 3 gün boyunca bu tuzluluklara alıştırılmıştır. Bu sürenin sonunda kan analizlari yapılmıştır. Farklı tuzluluklara alıştırılan Tilapia'larda plazma glukoz, klorür, sodyum, potasyum ve kalsiyum değerleri kontrol grubu (tatlısu) balıklarınınkinden yüksek bulunmuştur. Fakat deneme gruplarının hematokrit değerleri kontrol grubuna göre farklı bulunmamıştır (p > 0,05). Plazma glukoz, klorür, sodyum, potasyum ve kalsiyum değerleri açısından deneme gruplarında tuzluluktaki artışa paralel olarak bir artış belirlenmiştir (p < 0,05). Ancak potasyum değeri açısından 9 ppt'lik grupla 18 pptTik grup arasındaki fark önemsiz bulunmuştur (p > 0,05). Hematokrit değeri için sadece 18 ppt tuzlulukta tutulan grupla 27 ppt tuzlulukta tutulan grup arasında önemli bir fark bulunmuştur (p < 0,05). Ayrıca deneme süresince deneme gruplarında ölüm gözlenmemiş ve yaşama oranı % 100 olarak bulunmuştur. 2002, 42 sayfa ANAHTAR KELİMELER: Tilapia, Oreochromis niloticus, tuzluluk, hematoloji, stres ABSTRACT Ms. C. Thesis THE EFFECTS OF ACCLIMIZATION TO DIFFERENT SALT CONCENTRATIONS ON SOME BLOOD PARAMETERS IN TILAPIA (Oreochromis niloticus L. 1758) Ayşe KARŞI Ankara University Graduate School Of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries and Aquaculture Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Hijran YAVUZCAN The effects of acclimization to various salt concentrations on blood hematocrit, glucose, chloride, sodium, potassium and calcium values of Tilapia {Oreochromis niloticus L. 1758) were evaluated in this study. Fish were directly transferred to water at 9 ppt, 18 ppt and 27 ppt salinity and kept for 3 days for the acclimization. Following the acclimization blood analysis were carried out. Plasma glucose, chloride, sodium, potassium and calcium values of acclimizated Tilapia were higher than that of the control group in freshwater. However, in the experimental groups containing 9 ppt, 18 ppt and 27 ppt saline water hematocrit values remained unchanged when compared to freshwater control group (p > 0.05). The physiological responses of Oreochromis niloticus to different salinities were significant increases in plasma glucose, chloride, sodium, potassium and calcium concentrations with increasing salinity (p < 0.05), in general. No significant difference, however, were only assessed between 9 ppt and 18 ppt salinity groups for potassium values (p > 0.05). Statistically significant difference between 18 ppt and 27 ppt salinity groups were determined in hematocrit values (p < 0.05). The survival rate was % 100 during the experiment. 2002, 42 pages Key Words: Tilapia, Oreochromis niloticus, salinity, hematology, stress. 42

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ NİL TİLAPİA (Oreochromis niloticusysi BİREYLERİNDE OKSİJEN TAŞINMASINDA ROL OYNAYAN BAZI KAN PARAMETRELERİNİN MEVSİMSEL DEĞİŞİMİNİN İNCELENMESİ GÜLTEN ŞAŞ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SU ÜRÜNLERİ ANABİLİM DALI Danışman : Prof. Dr. İbrahim CENGİZLER Yd: 2002, Sayfa : 72 Jüri : Prof.Dr. İbrahim CENGİZLER Prof.Dr. Necdet AYTAÇ Yrd.Doç.Dr. Aysel SAHAN Bu araştırmada, sağlıklı Nil Tilapia {Oreochromis niloticus)' sı bireylerinde oksijen taşınmasında rol oynayan bazı kan parametrelerinin mevsimsel değişimi Ekim 2000- Ağustos 2001 tarihleri arasında incelenmiştir.Kan örnekleri balıkların dorsal aortadan alınmıştır. Eritrosit sayısı (RBC), ortalama eritrosit hacmi (MCV), ortalama eritrosit hemoglobini (MCH), ortalama eritrosit hemoglobin konsantrasyonu (MCHC), hematokrit (Hct), Methemoglobin (Hi), serum demir miktarı (SI), serum demir bağlama kapasitesi (TIBC), serum doymamış demir bağlama kapasitesi (UIBC), serum transferrin (TRF) ve transferrin saturasyon miktarı (%TRF) belirlenmiştir. RBC, boy ve ağırlık arasında doğrusal bir ilişki belirlenmiştir. RBC, Hct, Hb, SI, TIBC, UIBC, TRF ve %TRF arasında doğrusal bir ilişki olduğu ortaya konmuştur. Sudaki oksijen miktarı ile RBC,Hb, MCH, SI, TIBC, UIBC, TRF VE %TRF arasında ters, MCH, MCHC ve Hi arasında doğrusal bir ilişki saptanmış, ancak ilişki istatistiksel olarak önemli ((P>0.05) bulunmamıştır. Hi ve araştırılan diğer parametreler arasında negatif bir ilişki saptanmıştır. Fakat istatistiksel değerlendirmeler (P0.05). Negative corelation was found between Hi and other parameters which are detected. But Hi was found to be differ significantly if compered with SI, TIBC, UIBC, TRF and %TRF by statistical analysis (P>0.05). The results showed that seasonal changes of all parameters were found to be significantly (P

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ Oreochromis mloticus'da KARACİĞER METALLOTHIONEINLERININ DOĞAL BULUNUMU ve BUNLARIN SENTEZİNDE KADMİYUM, ÇİNKO, BAKIR, KURŞUN ve DEMİRİN ETKİLERİ Gfilfizar ATLI ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Mustafa CANLI Yıl: 2002, Sayfa: 77 Jüri: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Cahit ERDEM : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL Bir tatlı su balığı olan Oreochromis ntioticus 10 gön süre ile 1 ppm derişimlerindeki çinko, bakır, demir, kadmiyum ve kurşunun etkisine ayrı ayrı bırakılmıştır. Karaciğer dokusu homojenatlarının Sephadex G-75 ile doldurulmuş kolondan yürütülmesi ile elde edilen eluatlarda metallothionein benzeri proteinlerin, sülfidril gruplarının ve bu proteinlere bağlı metallerin analizi yapılmıştır. Ayrıca karaciğerde toplam metal birikimi ve protein düzeyi de belirlenmiştir. Kontrol ve deney gruplarında karaciğer dokusu homojenatlarından elde edilen eluatların, 254 nm ve 280 nm'deki absorbans değerlerine göre üç adet pik verdiği gözlenmiştir. Bunlardan birincisi 80000 Da'dan büyük yüksek molekül ağırlıklı proteinleri (YMAP), ikincisi yaklaşık 43000 Da olan orta molekül ağırlıklı proteinleri (OMAP), üçüncüsü ise yaklaşık 6500 Da olan düşük moleküler ağırlıklı proteinleri (DMAP) içermektedir. Yapılan sülfidril analizi, sadece YMAP ve DMAP piklerinin sülfidril grubu içerdiğini göstermiştir.. Sıcaklık etkisinde kalmayan kontrol grubunda metal profili, YMAP ve DMAP fraksiyonlarının sadece bakır ve çinkoyu içerdiğim göstermiştir. Buna karşılık, YMAP'lere bağlı bakır ve çinko sıcaklığın etkisiyle (80 °C) uzaklaştırılırken, DMAP'lere bağlı olanlarda bir değişiklik olmamıştır. Deney grubu eluatlarında kadmiyum, DMAP fraksiyonuna bağlanırken, bunu daha az olmak üzere çinko ve bakır izlemiştir. Kontrol grubunda olduğu gibi deney grubunda da demir ve kurşun DMAP fraksiyonunda gözlenmemiştir. Anahtar Kelimeler: Metallothionein, Oreochromis niloticvs, Metal, Jel filtrasyonu ABSTRACT MSc THESIS NATURAL OCCURENCE of METALLOTHIONEINS in the LIVER of Oreochromis niloticus and EFFECTS of CADMIUM, ZINC, COPPER, LEAD and IRON on THEIR INDUCTION GfilfizarATLI DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Pro£ Dr. Mustafa CANLI Year: 2002, Page: 77 Jury: Prof. Dr. Mustafa CANLI : Prof. Dr. Cahit ERDEM : Prof. Dr. Seyhan TÜKEL Freshwater fish Oreochromis niloticus were exposed individually to 1 ppm concentrations of zinc, copper, iron, cadmium and lead for 10 days. The homogenates of liver tissue were run on a column packed with Sephadex G-75 to obtain eluates for analysis of metallothionein like proteins, sulphydryl groups and metals bound on proteins. Total metal accumulation and protein levels in the liver were also determined. Gel filtration profiles showed that the eluats of the liver tissue homogenates from control and experimental groups produced three peaks at 254 nm and 280 nm. The first peak contained high molecular weight proteins (HMWP) greater than 80000 Da, the second one contained medium molecular weight proteins (MMWP) approximately 43000 Da, and the third peak contained low molecular weight (LMWP) metallothionein like proteins approximately 6500 Da. Sulphydryl analysis showed that, both HMWP and LMWP fractions contained sulphydryl groups but not MMWP fractioa Metal profile of the unhealed control showed that, both HMWP and LMWP fractions contained only copper and zinc. However, copper and zinc bound on HMWP were removed after the heat-treatment (80 °C), but not those in LMWP fraction. Metal profiles in the LMWP fraction of experimental eluats were different than control profiles, as cadmium also bound on LMWP. Iron and lead did not also correspond with any of the fractions in both control and experimental groups. Key Words: Metallothionein, Oreochromis niloticus, Metal, Gel filtration n 77

oz YÜKSEK LİSANS TEZİ KINALDIN VE KINALDIN SÜLFATIN FARKLI BUYUKLUKLERDEKI TATLISU ÇİPURASI (Oreochromis niloticus) ÜZERİNDEKİ ANESTEZİK ETKİLERİ Şenay AKAMCA ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ SU ÜRÜNLERİ ANABİLİM DALI Danışman: Assist. Prof. Mahmut YANAR Yd 2002, Sayfa 30 Jury: Yrd.Doç.Dr.Mahmut YANAR Doç.Dr.Metin KUMLU Yrd.Doç.Df.Hatice KORKMAZ GÜVENMEZ Bu çalışmada, kinaldin ve kinaldin sülfatın farklı büyüklükteki tilapia (Oreochromis niloticus) bireyleri üzerindeki kısa ve uzun süreli anestezik etkileri araştırılmıştır. Kinaldin sülfat uygulamasında balıkların anesteziye giriş ve çıkışları kinaldine göre daha kısa sürede gerçekleşmiştir. Derişime bağlı olarak yavru balıklarda (0.45 g) kinaldin sülfatın anesteziye giriş ve çıkış süreleri sırasıyla 1 - 4 ile 2 - 8 dakika arasında değişirken, kinaldinin 1 - 6 ile 4 - 11 dakika arasında değişmiştir. Ergin balıklarda (44.55) ise bu değerler kinaldin sülfat için 1 - 5 ile 3 - 7 dakika arasında değişirken, kinaldin için 1 - 6 ile 3 - 9 dakika arasında değişmiştir. Kinaldin ve kinaldin sülfatın yavru ve ergin balıklardaki kısa (20 d) ve uzun (15 s) süreli uygulamalarında EC50 ve LC50 değerleri benzer olup sırasıyla 15 ve 30 - 50 mg/1 olarak bulunmuştur. Ancak kinaldin uygulamasında deneme sonrası (96 s) balık ölümleri daha fazla olmuştur. Ayrıca ergin balıkların anesteziklere karşı toleransının daha yüksek ve ölüm yüzdelerinin daha düşük olduğu gözlenmiştir. Her iki anestezik madde, derişim artışına bağlı olarak kontrol grubuna göre balıkların oksijen tüketimlerini azaltmıştır. Anahtar Kelimeler: Oreochromis niloticus, Kinaldin, Kinaldin Sülfat, Anestezi ABSTRACT M.Sc THESIS ANESTHETIC EFFECTS OF QUINALDINE AND QUTNALDINE SULPHATE ON DIFFERENT SIZES OF TDLAPIA {Oreochromis nUoticus) Şenay AKAMCA DEPARTMENT OF FISHERIES INSTITUTE OF NATURAL AND APPLffiD SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Assist. Prof. Mahmut YANAR Year 2002, Pages 30 Jury: Assist. Prof. Mahmut YANAR Assoc. Prof Metin KUMLU Assist. Prof. Hatice KORKMAZ GÜVENMEZ In this study, short and long anesthetics effects of quinaldine (Q) and quinaldine sulphate (QS) on different sizes of tilapia (Oreochromis nUoticus) were investigated. The fish subjected to QS entered and recovered from anestesia faster than that of Q. Depends on concentration, enterance and recovery times for fish (0.45 g) subjected to QS and Q were 1-4, 2-8 min, and 1-6, 4-11 min, respectively. For larger fish (44.55 g), these values were 1-5, 3-7 min and 1-6, 3-9 min. With the application of short (20 min) and long duration (15 h) of Q and QS on small and large fish, the EC50 and LC5o were found to be 15 and 30-50 mg/L Yet, post experimental mortality rate (96 h) was higher with Q than that of QS. Higher tolerance and lower mortality rate in large fish subjected to the anesthetics were observed in this study. Both anesthetics were decreased oxygen consumption as compared to the control group. Keywords: Tilapia, Oreochromis nUoticus, Quinaldine, Quinaldine Sulphate, Anesthesia. II 31

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ KURŞUN VE KURŞUN-EDTA KOMPLEKSİNİN ETKİSİNE BIRAKILAN OREOCHROMIS NILOTICUS ' UN DOKULARINDA KURŞUN BİRİKİMİ VE ELİMİNASYONU Yusuf ARPAÇ ÇUKUOVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Doç. Dr. Ferit KARGIN Yıl 2002, Sayfa : 32 Jüri: Doç. Dr. Ferit KARGIN Prof. Dr. İskender EMRE Yrd Doç. Dr. Fatma ÇEVİK Bu araştırmada kurşun ve kurşun+EDTA karışımlarına bırakılan Oreochromis niloticus 'un karaciğer, solungaç ve kas dokularında kurşun birikimi ve eliminasyonu karşılaştırmalı olarak incelenmiştir. Deneyler 0.1, 1.0 ve 5.0 ppm Pb ve 0.1 ppm Pb +0.3 ppm EDTA, 1.0 ppm Pb + 3.0 ppm EDTA ve 5.0 ppm Pb +15.0 ppm EDTA ortam derişimlerine 10 günlük süreyle bırakılarak balıkların dokularındaki kurşun birikimi ve Pb- kontamine balıklar 15 ve 30 günlük sürelerle temiz suya bırakılarak balıkların dokularındaki kurşun eliminasyonu Atomik Absorbsiyon Spektrofotometrik yöntemlerle saptanmıştır. Bu çalışmada Pb ve Pb+EDTA karışımına 10 gün süreyle bırakılan balıkların dokularında kurşun birikimi ortamdaki Pb derişiminin artmasıyla artmıştır. En yüksek kurşun birikimi solungaçlarda bulunmuş, bunu karaciğer ve kas dokusu izlemiştir. Denenen tüm şartlarda Pb+EDTA karışımına bırakılan balıkların dokusundaki kurşun birikimi, yalnız Pb'un etkisine bırakılan balıklara oranla daha düşük düzeyde olduğu bulunmuştur. Çalışılan tüm koşullarda, EDTA'nın kurşun bkikimini engellemesi en fazla solungaçlarda olduğu saptanmıştır. Hem Pb ve hem de Pb+EDTA ortam derişimlerinde O. niloticus 'un dokularındaki kurşun eliminasyonu, etkide kalma süresinin uzamasıyla artmıştır. Her iki ortam derişiminde de en yüksek kurşun eliminasyonu solungaçlarda olurken, kas dokusunda eliminasyonun olmadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler :Kurşun, birikim, eliminasyon, EDTA,balık ABSTRACT MSc THESIS LEAD ACCUMULATION AND ELIMINATION IN TISSUES OF OREOCHROMIS NILOTICUS EXPOSED TO LEAD AND LEAD-EDTA COMPLEX Yusuf ARPAÇ DEPARMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Ferit KARGIN Yıl 2002, Sayfa : 32 Jury: Assoc. Prof. Dr. Ferit KARGIN Prof. Dr. İskender EMRE Assist Prof. Dr. Fatma ÇEVİK In this study, accumulation and elimination of lead in the liver, gill and muscle tissues of Oreochromis niloticus were investigated in both Pb and Pb+EDTA mixtures. For the accumulation phase, the fish were exposed to 0.1, 1.0 and 5.0 ppm Pb, 0.1 ppm Pb + 0.3 ppm EDTA, 1.Oppm Pb + 3.0 ppm EDTA and 5.0 ppm Pb + 15.0 ppm EDTA mixtures for 10 days. For the elimination phase, the animals were trasffered to clean freshwater for 15 and 30 days. Levels of lead in various tissues was measured by Atomic Absorbtion Spectrophotmetric Methods. Lead accumulations in the tissues after to Pb and Pb + EDTA mixtures for 10 days increased with increasing concentrations of Pb in the medium.The highest accumulation occured in the gill followed by the liver and muscle. In all the concentrations tested, lead accumulation in the tissues of fish exposed to Pb +EDTA mixtures for 10 days were lower when compared to those exposed to Pb only. In all conditions, EDTA significantly reduced the accumulation of lead in the gill of O. niloticus. Elimination of lead in the tissues of Q. niloticus in both Pb and Pb + EDTA containing media increased with increasing exposure priod. The gratest lead elimination was in the gill while, no lead elimination was evident in the muscle in both media. Key Words :Le^d, accumulation, elimination, E©TA>fish v..»,v^ v - 32

Bu çalışmada, vakumlu ve normal paketlenen tütsülenmiş ve tütsülenmemiş tilapya (Oreochromis niloticus, L. 1758) filetolarında buzdolabı koşullarında (+5 °C) depolamaya bağlı kimyasal ve duyusal kalite değişimleri incelenmiştir. Kimyasal değişimleri incelemek amacıyla TVB-N, TBA, pH, peroksit değeri ve serbest yağ asidi analizleri yapılmıştır. Depolama süresince kimyasal kalite parametrelerinde istatistiksel olarak önemli değişimler saptanmıştır (p

oz YÜKSEK IJS ANS TEZİ ESFENVALERATENİN Oreochromis niloticus'da KARACİĞERDE GPT, AChE, ATPaz, ANTİOKSİDANT ENZİM AKTİVİTELERİ ve LİPİT PEROKSİDASYONUNA ETKİLERİ T&rin AYTEKIN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof. Dr. Nevin ÜNER 2. Danışman: Yrd. Doç. Dr. Elif ORUÇ Yıl: 2002, Sayfa: 47 Jüri : Prof. Dr. Nevin ÜNER Prof. Dr. Cahit ERDEM Doç. Dr. M. Z. Lugal GÖKSU Yrd. Doç. Dr. Bedii CİCİK : Yrd. Doç. Dr. Elif ORUÇ Bu çalışmada, sentetik piretroit insektisit, esfenvaleratenin Oreochromis niloticus'da. LC50 değerinin belirlenmesi, karaciğerdeki etki şekli, karaciğer hasarı ve oksidatif stresle ilişkilerinin saptanması amaçlanmıştır. Derişim ve süreye bağlı olarak antioksidant enzimler olan süperoksit dismutaz, katalaz, glutatyon peroksidaz aktiviteleri ile asetilkolinesteraz, sodyum- potasyum adenozintrifbsfataz, glutamik pirüvat transaminaz aktiviteleri ve malondialdehit miktarı spektroskopik yöntemlerle incelenmiştir. Esfenvaleratenin O. niloticus'da 96 saat LC50 değeri 5,06 ppb olarak ilk kez bu çalışma ile bulunmuştur. Esfenvaleratenin yüksek derişimlerinin ilerleyen sürelerde süperoksit dismutaz aktivitesini arttırırken glutatyon peroksidaz aktivitesini azalttığı belirlenmiştir. Katalaz, asetilkolinesteraz, sodyum-potasyum adenozintrifbsfataz, glutamik pirüvat transaminaz aktivitelerinin ve malondialdehit miktarının değişmediği saptanmıştır. Esfenvaleretenin O. nüoticus için toksisitesinin yüksek olduğu, yüksek derişimlerdeki kronik etkide oksidatif stresin ortaya çıkabileceği, nörotoksik olmadığı ve karaciğer hasan oluşturmadığı belirlenmiştir. Anahtar Kelimeler: Oreochromis nüoticus, Esfenvalerate, Antioksidant enzimler, GPT, AChE, ATPaz, Malondialdehit, LC50 %> ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS of ESFENVALERATE on GPT, AChE, ATPaz, ANTIOXIDANT ENZYME ACTIVITIES and LIPID PEROXIDATION in LIVER of Oreochromis niloticus TiizinAYTEKIN DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Prof. Dr. Nevin UNER Advisor: Assist. Prof. Dr. Elif ORUÇ Year: 2002, Page: 47 Jury: Prof. Dr. Nevin ÜNER : Prof. Dr. Cahit ERDEM : Assoc. Prof. Dr. M. Z. Lugal GÖKSU : Assist. Prof. Dr. Bedii CİCİK : Assist. Prof. Dr. Elif ORUÇ The aim of the present study was to determine the LC50 value and the mode of action of the synthetic pyrethroid esfenvalerate and to find out the level of liver damage caused by this insecticide and its relation with oxidative stress in Oreochromis niloticus. Fish were exposed to different concentration of the insecticide over three periods and the activity of antioxidant enzymes such as superoxide dismutase, catalase and glutathione peroxidase together with the activities of acetylcholinesterase, sodium-potassium adenosine triphosphatase, glutamic pyruvic transaminase and the content of malondialdehyde were determined by using spectroscopic techniques. The 96 hour LC50 value of esfenvalerate was found as 5.06 ppb for the first time in the present study. At high concentrations of esfenvalerate superoxide dismutase activity increased and that of glutathione peroxidase decreased with time. Esfenvalerate did not effect the activities of catalase, acetylcholinesterase, sodium-potassium adenosine triphosphatase, glutamic pyruvic txarisaminase and the content of malondialdehyde. It was determined that esfenvalerate has a high toxicity to O. niloticus. Its chronical effect in high concentration might have caused oxidative stress. It was not a neurotoxic agent for O. niloticus and did not cause liver damage. Keywords: Oreochromis niloticus, Esfenvalerate Antioxidant enzymes, GPT, AChE, ATPase, Malondialdehyde, LC50 II 48

ÖZET 17 - a METILTESTOSTERONUN NİL Tİ LAP YAL ARINDA (Oreochromis niloticus,Linneaus 1758 ) GELİŞİM ve CİNSİYET DÖNÜŞÜMÜ ÜZERİNE ETKİSİ ÇELİK, İhsan Yüksek Lisans Tezi, Su Ürünleri Ana Bilim Dalı Tez Yöneticisi: Yrd. Doç. Dr. Yusuf GÜNER Ağustos, 2002, 56 sayfa Bu tezde farklı dozlarda 17 - a metıltestosteron içeren yemlerle tamamı erkek Nil tilapyası populasyonu elde edilmeye çalışılmıştır. Bu amaçla 1 kg yeme 20mg, 30mg, 40mg, 50mg ve 60mg 17 - a metıltestosteron ilave edilmiştir. Bunlara ilaveten bir de kontrol grubunun bulunduğu 6 grup oluşturulmuştur. Balıklar farklı oranlarda steroid içeren yemlerle 29 gün boyunca beslenmişlerdir. Çalışma sonunda 6 grupta sırasıyla %69,8; %69,4; %70,9; %86,1; %93,7 ve %57,1 oranlarında erkek populasyon elde edilmiştir. Anahtar Sözcükler: Nil Tilapyası (Oreochromis niloticus), 17 - a metıltestosteron, geşilim, cinsiyet dönüşümü IV ABSTRACT EFFECT of 17 - a METHYLTESTOSTERONE on GROWTH and SEX RESERVAL of NILE TILAPIA {Oreochromls niloticus, L.,1758) ÇELİK, İhsan Msc. İn Aquaculture Supervisor: Yrd. Doç. Dr. Yusuf GÜNER Augıst, 2002, 56 pages In this thesis, all male Nil tilapia has been studied to produce by feed that including 17 - a methyltestosterone were added in 1kg feed. In addition, five treatment groups and one control group were formed. Tilapias were feed with food that including different doses 17 - a methyltestosterone along 29 days. The end of the trial, male population were succeed in six groups 69,8%, 69,4%, 70,9%, 86,1%, 93,7% and 57,1% respectively. Keywords: Nile tilapia, 17 - a methyltestosterone, sex reserval. 56

oz YÜKSEK LİSANS TEZİ OREOCHROMIS NİLOTİCUS 'DA DOKULARDA BAKIR BİRİKİMİ VE MORTALİTE ÜZERİNE pH 'NIN ETKİLERİ Hikmet Yeter ÇOĞUN ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Doç. Dr. Ferit KARGIN Yıl:2002, Sayfa 35 Jüri: Doç. Dr. Ferit KARGIN Prof Dr. İskender EMRE Doç.Dr. MZ. Lugal GÖKSU Bu araştırmada farklı bakır derişimlerine bırakılan Oreochromis niloticus 'un doku ve organlarındaki bakır birikimi ile mortalitenin üzerine pH 'nın etkileri incelenmiştir Deneyler pH 5.5, pH 7.8 ve pH 9.5 değerlerinde 0.1, 0.5, 1.0 ve 5.0 ppm Cu ortam derişimlerinde 7, 15 ve 30 günlük sürelerle bakırın etkisinde bırakılarak, karaciğer, solungaç ve kaslarındaki bakır birikimi Atomik Absorbsiyon Spektrofotometrik yöntemlerle saptanmıştır. pH 5.5 değerinde 1.0 ve 5.0 ppm Cu ortam derişimlerinde balıkların tamamı 7 gün içersinde ölmesine karşın, pH 7.8 değerinde sadece 5.0 ppm ortam derişiminde balıkların %66 'sının öldüğü saptanmıştır. pH 9.5 değerinde hiçbir bakır ortam derişiminde mortalite gözlenmemiştir. Belirlenen her üç pH değerinde de tüm ortam derişimlerinde doku ve organlardaki bakır birikimi ortam derişimi ile orantılı olarak arttığı bulunmuştur. Her üç pH değerinde de bakır birikimi en fazla karaciğerde bulunmuş, bunu sırasıyla solungaç ve kas dokusu izlemiştir. Denenen tüm ortam koşullarında tüm doku ve organlardaki bakır birilriminin pH 5.5 değerinde pH 7.8 ve 9.5 değerlerine oranla daha yüksek düzeylerde olduğu bulunmuştur. Anahtar Kelimeler :Bakır birikimi, pH, balık, Oreochromis niloticus ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS OF pH ON THE MORTAIJTY AND ACCUMULATION OF COPPER IN TISSUES OF OREOCHROMÎS NÎLOTİCUS Hikmet Yeter ÇO?UN DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Assoc. Prof. Dr. Ferit KARGIN Year:2002, Pages 35 Jury : AssocProf. Dr.Ferit KARGIN Prof. Dr. iskender EMRE AssocProf. Dr. MZ. Lugal GÖKSU In the present study, effect of pH on the mortality and accumulation of copper in various tissue and organs of Oreochromis niloticus were tested at varying concentrations of copper in the medium and over different periods of time. Experimental animals were exposed to pH 5.5, 7.8 and 9.5 and 0.1, 0.5, 1.0 and 5.0 ppm copper over periods of 7, 15 and 30 days,copper accumulation in liver, gills and muscle were determined using Atomic Absorbtion Spectrophotometric techniques. The rate of mortality at 1.0 and 5.0 ppm Cu was 100% after 7 days of exposure at pH 5.5 while at 5.0 ppm Cu was 66% after 30 days of exposure at pH 7.8. No mortality was observed in any of the copper concentrations tested at pH 9.5. In all pH levels, tissue accumulation of copper increased with increasing concentrations of copper in the medium at a given exposure perod. In all pH values tested, highest levels of copper were found in the liver of Oreochromis. niloticus, followed by the gills and muscle tissues. Accumulation of copper in all tissues were higher at pH 5.5 compared with the other pH values in all the conditions tested. Key Words : Copper accumulation, pH, Fish, Oreochromis niloticus TT TC YÜKSEKÖ?RETİM KUKUU; 11 İİSlUKEASYOll MERKEZİ 35

öz YÜKSEK LİSANS TEZİ KADMİYUMUN Oreochromis niloticus'da KARACİĞERDE ANTİOKSİDANT ENZİM AKTİVİTELERİNE ETKİLERİ Mehmet YILMAZ ÇUKUROVA ÜNİVERSİTESİ FEN BİLİMLERİ ENSTİTÜSÜ BİYOLOJİ ANABİLİM DALI Danışman: Prof.Dr.Cahit ERDEM Yıl: 2002, Sayfa: 50 Jüri: Prof.Dr.Cahit ERDEM Prof.Dr.Nevin ÜNER Yrd.Doç.Dr.Bedii CİCİK Bu çalışmada kadmiyumun (Cd) subletal derişimlerinin Oreochromis niloticus'da karaciğerde antioksidant enzimlerden glutatyon peroksidaz (GPx), süperoksit dismutaz (SOD) ve katalaz (CAT) spesifik aktiviteleri üzerine etkilerinin belirlenmesi amaçlanmıştır. Enzimlerin spesifik aktiviteleri 0.01, 0.1 ve 1.0 ppm kadmiyum derişimlerinde 1, 7,15 ve 30 günlük sürelerde spektrofotometrik olarak belirlenmiştir. GPx aktivitesi 1. günde, SOD aktivitesi 7. günde 0.01 ppm Cd derişiminde azalma, 1.0 ppm Cd derişiminde artış göstermişlerdir. GPx ve CAT kadmiyum toksisitesine 15. günde tüm derişimlerde kontrole göre artarak yanıt vermişlerdir. GPx ve SOD aktiviteleri 30. gün değerleri kontrol düzeyinde bulunmuştur. Sonuçlar en düşük derişime ilk gün yanıt vermesi nedeniyle GPx'in O.niloticus 'da kadmiyum toksisitesine en duyarlı antioksidant enzim olduğunu göstermektedir. GPx ve CAT aktivitelerinin 15. günde tüm derişimlerde artması balığın ortamına adaptasyon geliştirmesinin göstergesidir. GPx ve SOD aktivitelerinin 30. gün değerlerinin kontrol düzeyinde bulunması, balığın düşük derişimlerinde bu sürede ortamına adapte olabileceğini göstermektedir. Bu çalışmada, kirlilik belirleme programlarında O. niloticus'da kadmiyum için GPx'in indikatör enzim olarak önerilebileceği gösterilmiştir. Anahtar kelimeler: Kadmiyum, Oreochromis niloticıts, antioksidant enzimler. ABSTRACT MSc THESIS EFFECTS of CADMIUM on ANTIOXIDANT ENZYME ACTIVITIES in the LIVER of Oreochromis niloticus Mehmet YILMAZ DEPARTMENT OF BIOLOGY INSTITUTE OF NATURAL AND APPLIED SCIENCES UNIVERSITY OF ÇUKUROVA Supervisor: Prof.Dr.Cahit ERDEM Year: 2002, Page: 50 Jury: Prof.Dr.Cahit ERDEM Prof.Dr.Nevin ÜNER Assist.Prof.Dr.Bedii CİCİK The aim of the present study was to determine the mode of action of subletal cadmium (Cd) concentrations on the specific activities of antioxidant enzymes superoxide dismutase (SOD), glutathione peroxidase (GPx) and catalase (CAT) in the liver of Oreochromis niloticus. Specific activities of the enzymes were determined using spectrophotometric techniques in fish exposed to 0.01 ppm, 0.1 ppm and 1.0 ppm Cd concentrations for 1, 7, 15 and 30 days. Activity of GPx on day 1 and that of SOD on day 7 showed a decrease at 0.01 ppm Cd, and an increase at 1.0 ppm Cd exposed fish. Cadmium toxicity increased the GPx and CAT activities compared with the control at all the cadmium concentrations studied on day 15. The 30th day values of GPx and SOD activities were the same as the control values. The most sensitive antioxidant enzyme to cadmium toxicity was shown to be GPx in O. niloticus since it responded on the first day to the lowest concentration of the metal. The increase in GPx and CAT activities in all the concentrations on day 15 might reflect the development of adaptation offish to its environment. Since the GPx and SOD activities were at the control levels on day 30 show that fish can adapt to low concentrations of cadmium at this time period. The results show that GPx can be used as an indicator enzyme for cadmium in O.niloticus in pollution monitoring programs. Keywords: Cadmium, Oreochromis niloticus, antioxidant enzymes. n 50

Bu çalışmada; Tilapia ('Tilapia nilotica)'nın beslenmesinde kullanılan kontrol rasyonundaki balık ununun %25, %50 ve %100'ü yerine mısır glüteni katılmasının; balıkların canlı ağırlık artışı, total boy, oransal büyüme, spesifik büyüme oranı, kondisyon faktörü, aylık yem tüketimi, canlı ağırlığa göre günlük yem tüketimi, yem dönüşüm oranı, protein etkinlik oranı ve protein değerlendirme indeksine olan etkileri belirlendi. Bu amaçla, %45 ve %50 balık unu içeren kontrol rasyonundaki balık ununun %25, %50 ve %100'ü yerine mısır glüteni ilave edilerek 3 adet deneme rasyonu oluşturuldu. Elde edilen verilere göre, canlı ağırlık artışı, oransal büyüme, yem tüketimi ve yem değerlendirme oranlarındaki en yüksek artış kontrol rasyonuyla beslenen kontrol grubundaki Tilapia (Tilapia w/oftca)Tardan elde edildi. Balık ununun %25 ve %50'si yerine mısır glüteninin kullanıldığı deneme rasyonlarıyla beslenen Tilapia (Tilapia niloticayiann canlı ağırlık artışı, oransal büyüme, yem tüketimi ve yem değerlendirme oranlarının kontrol rasyonuna göre daha düşük olduğu tespit edildi. Balık ununun %100'ü oranında mısır glüteni kullanılan deneme rasyonu ile beslenen Tilapia (Tilapia niloticayiann canlı ağırlık artışının düştüğü, yem alımının tamamen durduğu ve ölüm olaylarının başladığı tespit edildi. Anahtar Kelimeler: Tilapia nilotica, mısır glüteni, büyüme performansı, yem değerlendirme. In the present study, the effect of corn glutein addiation at the rate of 25 %, 50 % and 100 % to the control ration used for tilapia (Tilapia niloticd) feeding on the live weight increase, total lenght, live weight gain, relative growth rate, spesific growth rate, condition factor, monthly food in take, daily food intake, feed conversion ratio, protein efficiency ratio and protein evalution index of tilapia was investigated. For this aim, a control and three experimental rations (Dl, D2 and D3 respectively) were prepared. In the preparation of the experimental rations, corn glutein was added at the rate of 25 % (Dl), 50 % (D2) and 100 % (D3) instead of the control ration consisting of 45 % raw protein and 50 % fish meal. To the results obtained, the highest values of live weight gain, relative growth rate, food intake and feed concervion ratio have been obtained from the Tilapia (Tilapia niloticd) in the control groups which are fed with control rations. It was determined that was low the rations of live weight gain, relative growth rate, feed conversion ratio and food in take of fishes fed with testing rations in which corn glutein was used instead of 25% and 50% fish meal, in comparision with the control rations. It was determined on the Tilapia (Tilapia niloticd) feed with testing rations, in which 100% corn glutein insted of fish meal was used, that live weight gain was decreased and that food intake stoped completely, and fish deaths were seen. Key Words: Tilapia, Tilapia nilotica, com glutein, f, growt performance, feeding efficiency. 33

ÖZET FARKLI DÜZEYLERDE TAVUK GÜBRESİ İÇEREN RASYONLARIN TİLAPİA BALIKLARININ ( O. niloticus, L., 1758) BÜYÜMELERİ, YEM DEĞERLENDİRME VE YAŞAMA ORANLARI ÜZERİNE ETKİLERİ Araştırmada, bazal rasyon olarak % 45 düzeyinde ham protein içeren alabalık yemi kullanılmıştır. Kafes tavuğu gübresi bazal rasyona %0, %5, %10, %15 ve %20 oranlarında ilave edilmiştir. Denemede başlangıç ağırlıkları ortalama 2,48 ± 0.073 gram olan tilapia yavruları kullanılmıştır. Üç tekerrürlü ve her tekerrürde 80 adet balık bulunacak şeklinde planlanan deneme sekiz ay süreyle tanklarda yürütülmüştür. Günlük yem miktarı, su sıcaklığı ve grupların canlı ağırlıkları esas alınarak hesaplanmıştır. En yüksek canlı ağırlık artışı, en iyi yem değerlendirme ve en yüksek yaşama oram %15 düzeyinde gübre içeren yemle beslenen gruptan elde edilmiştir. Yem değerlendirme ve yaşama oranı bakımından gruplar arasındaki farklar istatistik! olarak önemli bulunmuştur ( p < 0.05 ). Bununla beraber büyüme bakımından gruplar arasındaki fark istatistiksel olarak önemli bulunmamıştır ( p > 0.05 ). 2001, 27 Sayfa Anahtar Kelimeler : Tilapia, tavuk gübresi, canlı ağırlık kazancı, spesifik büyüme oranı, yem değerlendirme ve yaşama oram. 11 ABSTRAC EFFECTS OF DIETS CONTAINING DIFFERENT LEVELS OF ON GROWTH FEED CONVERSION RATE AND SURVIVAL RATES OF TİLAPİA ( O. niloticus, L., 1758 ) In the present study tilapia fed with pellets containing %45 crude protein was used as basal diet. Poultry manure was added to basal diet with %05 %5, %10, %15 and %20 ratios. The mean start weights of tilapia larvae in the experiment were 2,48 ± 0.073 g. The trial planned as triplacate of five groups consisted of 80 fish in each treatment and lasted 8 months in tanks. Daily feed was colculated according to water temperature and weights of trial groups. The highest weight gain, the best feed conversion and the highest survival rate were determined in the group fed with diet containing 15% poultry manure. There was statistically significant differences (p 0.05 )in respect to growth rate among groups. 2001, 27 Pages Key Words : Tilapia, poultry manure, body weight gain, spesific growth rate, feed conversion and survival rate. 27

ÖZET Yüksek Lisans Tezi TİLAPİA (Oreochromİs niloÜcus L.) VE SAZAN {Cyprİnus carpİo L.) BALIKLARINDA YÜZGEÇ KESEREK MARKALAMANIN BÜYÜME YAŞAMA ORANI ÎLE YÜZGEÇ YENİLENMESİ ÜZERİNE ETKİSİ Başak ERYOL Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Su Ürünleri AnabiIİm Dalı Danışman : Prof. Dr. Gttlten KOKSAL Bu çahşmada,sert ışınlı yüzgeçli bir balık olan TUapia (Oreochromİs niloticus h.) balığı İle yumuşak ışınlı ytizgeçli sazan balığında (Cyprtnus carpio L.) yüzgeç keserek markalamanın büyüme ve yaşama oranı ile yüzgeçlerin yenilenmesi üzerine etkisi araştırılmıştır. İki ay süren denemelerde her iki balık türü için kontrol grubu ile farklı yüzgeç kesimlerine göre beş farklı grup oluşturulmuştur. TUapia balıklarında ortalama toplam boy ve ağırlıkça en yüksek değer sol pelvik yüzgeci kesilen grupta saptanmıştır. Oransal boy ve ağırlık artışı ile spesifik büyüme oranı bütün deneme gruplarında, kontrol grubundan daha düşük bulunmuştur. Sazan balıklarında ortalama toplam boy ve ağırlıkça büyüme, oransal boy ve ağırlık artışı ile spesifik büyüme oranına İlişkin en düşük değerler sol pektoral yüzgeci kesilen balıklarda saptanmıştır. Yaşama oranı TUapia ve sazan balıklarında sırasıyla %100 ile % 96.4 olarak saptanmıştır. Kesilen yüzgeçlerin TUapia balığında bir ay, sazan balığında ise iki ay sonunda yenilendiği gözlenmiştir. 2000, 43 sayfa ANAHTAR KELİMELER : Sazan balığı (Cyprtnus carpio L.), TUapia balığı (Oreochromİs niloÜcus L.), markalama, yüzgeç kesme. ABSTRACT Master Thesis THE EFFECT OF MARKING WITH FIN-CLIPPING ON GROWTH AND SURVIVAL RATE AND FIN REGENERATION OF TİLAPİA (Oreochromis niloticus L.) AND CARP (Cyprinus carpio L.) Başak ERYOL Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries Supervisor : Prof. Dr. GQIten KOKSAL In this study, the effects of fin-clipping on the growth and survival rate and fin regenaration of spiny-rayed fish Tilapia (Oreochromis niloticus L.) and soft-rayed fish carps (Cyprinus carpio L.) were investigated. The experiments which lasted for two months were carried out on a control group and five different groups for each species catagorised according to different fin clipping. For carps those with clipped left pectoral fins resulted in the lowest values when mean total length and weight, relative length and weight increase and specific growth rates were considered. For Tilapia, the heighest mean total length and weigth values were obtained in the group of fish with clipped left pelvic fins. The relative length and weight increase and specific growth rate of all the groups were lower than those of the control group. The survival rates of Tilapia and carp were recorded as 100 and 96,4 percent respectively. The clipped fins of Tilapia and carp were regenarated in a period of one and two months respectively. 2000, 43 pages Key Words : Carp (Cyprinus carpio L.), Tilapia (Oreochromis niloticus L.), marking, fin-clipping ?££ B$03ffi

Bu çalışma, ortalama boylan 20.59±0.83 cm ve ortalama canlı ağırlıkları 150.66±0.82 g olan yetiştiriciliği yapılan tilapia (Oreochromis niloticus/larda Tetrasiklin grubu bir antibiyotik olan Oksitetrasiklin' in, 75 mg/kg canlı ağırlığa denk olacak dozda hazırlanan solüsyonun balığın midesine tek doz olarak enjeksiyonundan sonra farmakokinetik parametreler ve serum, kas, karaciğer, gonad dokularındaki antibiyotik düzeylerinin günlere bağlı olarak belirlenmesi amacı ile yapılmıştır. Oksitetrasiklin düzeyleri yüksek performanslı sıvı kromatografi cihazı (HPLC) ile belirlenmiştir. Oksitetrasiklin serum seviyeleri iki kompartmanlı dışa açık modele göre hesaplanmıştır. Biyolojik yan ömür (tvO değerleri dokulara göre sıralandığında serum için îVi 21.1 saat, kas için t% 72.8 saat, karaciğer için t* 80.5 saat ve gonad için t** 73.5 saat olarak bulunmuştur. Anahtar kelimeler : Oksitetrasiklin, farmakokinetik, tilapia (Oreochromis niloticıts),HPLC. The aim of this study was to determine the pharmacokinetic properties and tissue levels of the antibacterial agent Oxytetracycline which is belong to the group known as Tetracyclines were studied after the solutions containing a quantity of oxytetracycline corresponding 75 mg/kg body weight were placed in the stomach of the cultured Tilapia {Oreochromis niloticus) using a syring. The average body weight was 150.66±0.82 g and average body length was 20.59±0.83 cm.The examined tissues were plasma, muscle, liver and gonads. Oxytetracycline levels were determined by High Performance Liquid Chromatography (HPLC). Two compartmental method were used to determine the oxytetracycline levels. Biological half life (tm) for serum was 21.1 h, muscle 72.8 h, liver 80.5 h and for gonads 73.5 hours. Key words : Oxytetracycline, pharmacokinetic, tilapia ( Oreochromis niloticus ), HPLC. II lOfûKsaûûniriMktKLL, ratauıraısYON unmi 30

ÖZET Yüksek Lisans Teri TİLAFİA BALIĞI {Oreockromk nUoÜoıs L.) LARVA VE YAVRULARI ÜZERİNE AMONYAĞIN AKUT TOKSİSİTESİ Aysel Çağlan KARASU Ankara Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Sn Ürünleri AnabSim Dalı Danışman : Prot Dr. Güllen KOKSAL Bu çalışmada, TDapia (Oreocftrcmis rdloticus L. 1758) larva ve yavrularında iyonize olmamı; amonyağın (NH3) ortalama fildürücü konsantrasyonları (LC 50) ve bn konsantrasyonların oluşturduğu klinik semptomlar saptanmıştır. Deneme yenflemeU triyodeney yöntemi fle 2 seride yürütülmüş, beş farklı amonyak konsantrasyona ve bir kontrol gruba koüanümjştır. Deney süresi 48 saattir. LC 50 değerleri ise probit analiz yöntemine göre hesaplanmıştır. Sonnç olarak iyonize olmamış amonyağın (NHa) 48 saatte balıkların % 5Q*sîni öldüren konsantrasyonları larvalar icJn 1. seride 1.01 mg/L ve 2. seride 1.007 mg/L, yavm balıklarda ise L serîde 7.41 mg/L ve 2. seride 7.39 mg/L olarak saptanmıştır. Larva ve yavrularda davranışlar fle yavrularda dış bakıda gözlenebilen klhaik semptomlar ve solungaçlarda olnşan histolojik değişikliklerde incelenmiştir. Farklı amonyak konsantrasyonlarına manız kalan larvaların kontrol grubunun aksine çok hızlı hareket ettiği, şada dengesiz ve yan yattıkları gözlenirken, yavru balıkların hareketlerinde artma, titreme» düzgün olmayan yüzme şekli, suyun dışmdan hava yutmaya çalışma, solumun hızmda artma ve Ölüm gözlenmiştir. Ayrıca yavru banklarda dtş bakıda kontrol grubunun aksine vücut yüzeyinde ve solungaçlarda mnkoz salgıda artma, solungaçlarda hemorraji, güz yuvarında ve deride koyulaşma görülmüştür. Histolojik olarak incelenen solungaçlarda İse lamellalarda ayrılma ve mcebne saptanmıştır, 2000, 82 sayfa ANAHTAR KELİMELER : TİIapİa (Orcoclıromis nllottws/> İyonize olmamış amonyak (NHj), toksisile ABSTRACT Master Thesis THE TOXICITY OF AMMONIA ON TILAMA {Oreodmmis nüoüats L.) LARVAE AND FINGERLINGS Aysel Çağlan KARASU Ankara University Graduate School of Natural and Applied Sciences Department of Fisheries Supervisor: Prof. Dr. Gül ten KOKSAL la this stady, median lethal concentrations (LC 50) of un-lonised ammonia (NHfa) for the larvae, fingerfings of Tflapia (Oreochromis niloticas L. 1758) and the clinical symptoms which are brought about by these concentrations were determined. The experiment has been conducted with the method of renewal (semi-static) bfoassay on two series» five different ammonia concentrations and one control group have been used. The period of the experiment is 48 hours. As to the LC 50 values have been calculated with the method of probit analysis. The conclusion showed to be the concentration of the ammonia which fcflled SO % of the fish, this for larvae in the first series was 1.01 mg/L, in the second series was 1.007 mg/L, as to the fmgerfmgs tills turned out to be 7.41 mg/L in the first series and 7.39 mg/L in the second series. The behaviour of the larvae and fingerfings with the clinical symptoms that are visible on the fingerfings with external observation as well as histological variations on the gflfa have been studied. Tt has been observed that, contrary to the control group, larvae exposed to different concentrations of ammonia moved very rapidly, lost equilibrium in water and began to show sideway swimming, while with the fingerfings it has been observed that there were an increase in their movements, convulsions, spiral swimming, efforts to swallow air from the outer surface of water. Increase in ventilation and death. In addition, with the external observation the following changes have been observed with the fingerfings contrary to the control group: increase In the mucous secretion in the gffls and on the body surface, haemorrhage hi the gtUs, darkening in the eye and on the shin. White on the guts studied histologically separation and thinning on the lamellae have been established. 2000, 82 pages Key Words: Tflapia {Oreochrottds nüottcas% un-hratsed ammonia (NHs), toxicity TX YteEi^Ö?KETÎM KDRUW 82

Bu araştırma 1998 yılında Çukurova Üniversitesi Su Ürünleri Fakültesi Tatlısu Balıkları Araştırma ve Üretim tesislerinde bulunan Oreochromis niloticus ve Oreochromis aureus türleri ile yapılmıştır. Deneme iç-içe deneme planına göre kurulmuş ve analiz edilmiş olup canlı ağırlık, total boy, standart boy'un babalara ait kalıtım dereceleri standart hatalarıyla birlikte 60 günlük 1038 Oreochromis niloticus ve 881 Oreochromis aureus için sırasıyla 0.41±0.42, 0.44+0.43, 0.41±0.42, 0.41±0.45, 0.6010.66, 0.33±0.37; 90 günlük 610 Oreochromis niloticus ve 478 Oreochromis aureus için sırasıyla 0.2410.23, 0.4310.37, 0.2810.30 0.35+0.36, 0.1410.30, 0.1310.30; canlı ağırlık, total boy, standart boy, vücut yüksekliği, kuyruk sap yüksekliği ve baş boyunun babalara ait kalıtım dereceleri standart hatalarıyla birlikte 120 günlük 600 Oreochromis niloticus için sırasıyla 0.1510.20, 0.3310.29, 0.2610.26, 0.3410.31, 0.1110.17, 0.4210.44; 150 günlük 541 Oreochromis niloticus ve 446 Oreochromis aureus için sırasıyla 0.2610.41, 0.5010.53, 0.3610.46, 0.4310.49, 0.2310.29, 0.2110.36, 0.2810.25, 0.2510.39, 0.2110.35, 0.010.08, 0.0510.1 1, 0.010.1 1 olarak bulunmuştur. Anahtar Kelimeler: Kalıtım derecesi, Oreochromis aureus, Oreochromis niloticus. This research was studied on Oreochromis niloticus and Oreochromis aureus species in Çukurova University Fisheries Faculty Fresh Water Fishes Research and Production station in 1998. The experiment was established and analyzed hierarchal design and herilabilily of body weight, total lenght, standart lenght with standart errors were found 0.41İ0.42, 0.44+0.43, 0.4110.42, 0.41±0.45, 0.60±0.66, 0.3310.37 for sires of 60 days old 1038 Oreochromis niloticus and 881 Oreochromis aureus respectively; 0.24+0.23, 0.43+0.37, 0.28+0.30, 0.35+0.36, 0.14±0.30, 0.13±0.30 for 90 days old 610 Oreochromis niloticus and 478 Oreochromis aureus respectively; herilabilily of body weight, total lenght, standart lenght, body height, caudal tail height, head lenght with standart errors were found 0.15±0.20, 0.33±0.29, 0.2610.26, 0.34+0.31, 0.1 1±0. 17, 0.42±0.44 for sires of 120 days old 600 Oreochromis niloticus respectively; 0.2610.41, 0.5010.53, 0.36+D.46, 0.4310.49, 0.2310.29, 0.2110.36, 0.2810.25, 0.2510.39, 0.2110.35, 0.010.08, 0.0510.11, 0.0KU1 for 150 days old 541 Oreochromis niloticus and 446 Oreochromis aureus, respectively. Key words: Herilabilily, Oreochromis niloticus, Oreochromis aureus. 68

ÖZET GÖLBAŞI GÖLÜ'NDE YÜZER AĞ KAFESLERDE FARKLI STOK YOĞUNLUKLARININ TİLAPİA {O.mloticus, L.,1758) BALIKLARININ GELİŞMELERİ YEM DEĞERLENDİRMELERİ VE YAŞAMA ORANLARI ÜZERİNE ETKİLERİ Araştırmada ortalama ağırlıkları 11.5 gram olan bir yaşlı tilapia (Oreochromis niloticus) yavruları kullanılmıştır. Göl ortamına alıştırılan yavruların 35, 70, 105 ve 140 balık/m3'lük 4 ayrı stok oranında 105 gün süreyle yüzen ağ kafeslerdeki büyüme, yem değerlendirme ve yaşama oranlan incelenmiştir. Araştırma sonunda 35, 70, 105 ve 140 balık/m3'lük stok yoğunluklarında bireysel canlı ağırlık ortalamaları sırasıyla; 72.2±2.83g, 69.29±2.34g, 70.95±5.33g ve 69.41±0.84g olarak tespit edilmiştir. Deneme sonu canlı ağırlık ortalamaları arasındaki farklılık istatistiki olarak önemsiz bulunmuştur (p>0.05). Deneme süresince ortalama günlük canlı ağırlık kazancı bakımından da gruplar arasındaki farklılık önemsiz bulunmuştur (p>0.05). Spesifik büyüme oram en iyi 140 balık/m3'lük grupta %1.72±1.22 ve en düşük 35 balık/m3'lük grupta %1.54±1.10 olarak tespit edilmesine rağmen, bu değerler arasındaki farklılık istatistiksel olarak önemsiz bulunmuştur (p>0.05). En iyi yem değerlendirme oranı 1.38±0.24 değeri ile 140 balık/m3 grubunda elde edilmiştir. Deneme sonunda ortalama en yüksek yaşama oranı 140 balık/m3 grubunda %100 en düşük ise 70 balık/m3 grubunda %94.76 olarak hesaplanmıştır. 2000, 40 sayfa Anahtar kelimeler: Tilapia, stok yoğunluğu, günlük ağırlık kazancı, spesifik büyüme oram, yem değerlendirme oram, yaşama oram. ABSTRACT EFFECT OF DIFFERENT STOCKING DENSITIES ON GROWTH, FEED CONVERSION AND SURVIVAL RATES OF TILAPIA (O.niloticus) IN FLOATING CAGES AT THE ECOSYSTEM OF GÖLBAŞI LAKE In this study, weighing 11.5 g one year old tilapia fly (O. niloticus) were used. Growth, feed conversion rate, and survival rate of fingerlings stocked different densities as 35, 70, 105, and 140 fish/m3 have been examined in floating cages for 105 days. Final mean body weights for the stocking groups of 35, 70, 105, and 140 fish/m3 were determined as 72.2±2.83 g, 69.29±2.34 g, 70.95±5.33 g, and 69.41±0.84 g respectively. The differences between mean body weights were not statistically significant (p>0.05). Also, the differences between the mean daily body weight gains of the stocking groups were not statistically significant (p>0.05). Although spesific growth rate was determined as the best in 140 fish/m3 stocking group with 1.72±1.22% and the lowest in 35 fish/m3 stocking group with 1.54±1.10%, the differences between these data were not statistically significant (p>0.05). The best feed conversion rate was found in the 140 fish/m3 group with 1.38±0.24. At the end of the trial, the highest survival rate was found in the 140 fish/m3 stocking group with 100% and the lowest in the 70 fish/m3 stocking group with 94.76%. 2000, 40 pages Key Words: Tilapia, stocking density, daily weight gain, spesific growth rate, feed conversion rate, survival rate. 40