Search

Çalışmanın amacı, dental restorasyonlarda yaygın olarak kullanılmaya başlanan nano-floro-apatit ve cam seramiklerle şeffaf zirkonya materyalinin diş minesi tarafından aşındırılma ve diş minesini aşındırma özelliklerinin araştırılmasıdır.Bu in-vitro çdralışmada, insan diş minesinin feldpatik ve nano-floro-apatit cam seramikler ile şeffaf zirkonya materyallerini aşındırma ve bu materyaller karşısında kendisinin aşınma özelliği, tribolojik aşınma testi ile araştırılmış ve elde edilen bulgular profilometrik ve 3 boyutlu dijital fark yöntemleri ile değerlendirilmiştir. Aynı zamanda, kontrol grubu olarak mine dokusunun karşıt mine tabakası üzerinde oluşturduğu aşındırma miktarları da aynı yöntemlerle saptanmıştır. Yapılan istatistiksel değerlendirmeye göre tribolojik aşınma verileri ile 3 boyutlu dijital fark ve profilometrik ölçümleme değerleri arasındaki etkileşim anlamlı bulunmuştur. Tribolojik aşınma verileri (mikron±SS) dikkate alındığında; nano-floro-apatit seramik grubu (540,5±40,7) ile feldspatik seramik grubu (559,6±80,9)arasındaki fark istatistiksel olarak anlamsız bulundu (p≥0.05). Bunun yanı sıra, şeffaf zirkonya (214±44,3) tüm gruplar içinde en az aşınma gösteren grup olurken (p

Hydrophobic and hydrophilic surface properties are needed according to the industry field usage area such as medical, transport and energy sector. Depending on surface modification technique, surface wettability angles can be modified with changing surfaces chemistry, physical structures and energies. In this current study, HA/β-TCP blasting and anodization processes applied to Ti6Al4V ELI disc specimen. Also these specimen groups contact angles were measured for autoclaved and non-autoclaved conditions. Surface topographies were characterized with SEM-EDS, contact, stylus profilometer and optic profilometer. Moreover after blasting procedure the blasting media characterized with XRD in order to understand blasting procedure mechanism effect on abrasive and base material. Disc specimen roughness values increased to 1,92 μm value after blasting and decreased to 1,73 μm value after anodization process. The most hydrophilic surface determined as anodized surfaces for non-autoclaved condition. The most hydrophobic surface was characterized as the autoclaved blasted surfaces with the highest wettability angle., Medikal, ulaşım, enerji gibi endüstriyel alanlarda birçok farklı kullanım amacına uygun olarak hidrofilik ve hidrofobik yüzey karakterlerine ihtiyaç duyulmaktadır. Farklı modifikasyon teknikleri kullanarak yüzeylerin kimyasal ve fiziksel yapıları, enerjileri değiştirilmekte ve buna bağlı olarak yüzeyin kontak açısı değiştirilmektedir. Bu çalışma kapsamında HA/β-TCP kumlama ve anodizasyon işlemi Ti64Al4V ELIdisk numunelere uygulanarak, otoklavlanmış ve otoklavlanmamış şartlar altında yüzeylerin sahip olduğu ıslanma değerleri kontak açısı ölçümleri ile tespit edilmiştir. Ayrıca numune gruplarının sahip olduğu topografyalar Taramalı Elektron Mikroskobu, Kontak Profilometre, Optik Profilometre ile incelenmiş, kumlama esnasında kullanılmış olan HA/β-TCP taneciklerinin içeriği X ışını kırınımı ile incelenmiştir. Disk numunelerin pürüzlülük değeri kumlama ile 1,92 μm değerine yükselirken anodizasyon sonrasında bu değer 1,73 μm değerine düşmüştür. Kumlama ve anodizasyon işlemi gerçekleştirilen numuneler en hidrofilik karaktere sahip numune grubu olarak tespit edilmiştir. Otoklav sonrasında kumlanmış numune grubu en yüksek ıslanma açısı ile hidrofobik karakterde tespit edilmiştir.

Amaç: Bu çalışmanın amacı pH dereceleri farklı 5 kahve çeşidinin 4 farklı kompozit rezin üzerinde farklı periyodlarda oluşturduğu yüzey pürüzlülük miktarını değerlendirmektir. Gereç ve yöntemler: Çalışmada her kompozit grubundan (Estelite Sigma Quick, G-Aenial, Clearfil Majesty, Ceram X One) 50 adet örnek hazırlandı. 2 mm derinliğinde 6 mm çapında eşit olarak hazırlanan disklere kompozit rezinler yerleştirildi. Her bir örnek polimerize edildi ve polisajları yapıldı. Deney öncesi örnekler 24 saat distile suda bekletildi ve profilometre cihazı kullanılarak ilk yüzey pürüzlülük değerleri kaydedildi. Her kompozit grubu 5 alt gruba ayrıldı. Sonrasında 1. gün, 2. gün ve 7. gün olacak şekilde kahvelerde (Nescafe, Türk kahvesi, Ethiopia, Colombia, Veranda) bekletilen örneklerin tekrar yüzey pürüzlülük ölçümleri yapıldı. Çalışmanın analizinde tek yönlü varyans analizi (ANOVA) ve Tamhane’s T2 testleri (post hoc çoklu karşılaştırma testi) kullanıldı. Bulgular: Kahvelerde bekletilen örneklerin 24 ve 48 saat sonundaki yüzey pürüzlülük sonuçlarının istatistiksel analizinde en fazla Ethiopia kahvesinde bekletilen Clearfil Majesty’de, en az ise Veranda kahvesinde bekletilen Estelite Sigma Quick rezininde pürüzlülük oluşmuştur. 7. gün sonunda ise Nescafede bekletilen Ceram X One kompozit disklerinde oluşan yüzey pürüzlülüğü çok düşük değerlerde görülmüştür. Sonuç: Sonuç olarak kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğünde günlük tüketilen yiyecek ve içeceklerin sadece pH’sının değil, başka birçok faktörün de etkisi olduğu belirlenmiştir., Background: The aim of this study is to evaluate the effect of immersion for different periods in 5 coffee types in different pH grades on the surface roughness of 4 different composite resins. Methods: In the study, 50 samples were prepared from each composite group (Estelite Sigma Quick, G-Aenial, Clearfil Majesty, Ceram X One). Composite resins were placed in 2 mm deep, 6 mm diameter disc. Each sample was polymerized and polished. The samples were stored in distilled water for 24 hours and the initial surface roughness values were recorded using a profilometer. Each composite group was divided into 5 subgroups. Surface roughness measurements were then carried out on the samples immersed in the coffee (Nescafe, Turkish coffee, Ethiopia, Colombia, Veranda) on the 1st day, 2nd day and 7th day. One-way analysis of variance (ANOVA) and Tamhane’s T2 tests (post hoc multiple comparison test) were used in the analysis of the study. Results: The statistical analysis of the surface roughness results after 24 and 48 hours, revealed the highest roughness was in the Clearfil Majesty which was kept in the Ethiopia coffee and at lowest was in the Estelite Sigma Quick resin which was kept in the Veranda coffee. At the end of the 7th day, the roughness of the surface of Ceram X One composite discs which were immersed in Nescafe was found to be very low. Conclusion: As a result, it has been determined that not only the pH but also many other factors related with the daily consumed food and beverages affect the surface roughness of composite resins.

CAD/CAM Materyallerin Yüzeylerine Uygulanan Farklı Cila Sistemlerinin Yüzey Topoğrafyasına EtkisiBu çalışmanın amacı, farklı CAD/CAM restoratif materyallere uygulanan farklı cilalama prosedürlerinin, materyallerin yüzey özellikleri üzerinde oluşturduğu değişimin non-kontakt lazer profilometre cihazı aracılığıyla incelenmesidir.Üç farklı rezin içerikli CAD/CAM restoratif materyalinden Cerasmart (GC Corporation, Tokyo, Japonya), LAVA Ultimate (3M ESPE St Paul, MN, ABD), SHOFU (SHOFU Dental Corporation, Kyoto, Japonya), 3 mm kalınlığında, toplamda 150 adet örnek hazırlandı (n=10). Her bir Grup 5 farklı alt gruba ayrılarak, farklı cilalama prosedürlerine tabi tutuldu. Cilalama işlemleri, Grup 1: Optiglaze Color (GC Corporation, Tokyo, Japonya) Grup 2: Sof-Lex Diamond; Grup 3: Identoflex Diamond Ceramic Polisher Kit; Grup 4: Cosmedent Nano-Microhybrid Diamond Polish Kit; Grup 5: Diapolisher Pasta cila sistemleri ile üretici firmaların önerileri doğrultusunda gerçekleştirildi.Cilalama işleminin arkasından, hazırlanan örneklerin üst yüzeyleri non-kontakt lazer profilometre (Nanovea, 6 Morgan Ste 156, Irvine, CA, ABD) cihazı ile tarandı ve görüntüler elde edildi. Her bir grup için Ra, Rz ve Sa değerleri ayrı ayrı kaydedildi. Veriler tek yönlü varyans analizi (ANOVA), Kruskal Wallis Testi, Tukey ve Dunn testleri kullanılarak analiz edildi (p

Amaç:Bu tez çalışmasının amacı ortodontik adeziv uzaklaştırma tekniklerinin in vitro ortamda mine yüzeyine etkilerinin temassız üç boyutlu optik profilometre kullanılarak değerlendirilmesidir.Materyal ve metot: Çalışmada 50 adet premolar diş kullanıldı. Dişler alçı kalıplara sabitlendikten sonra rasgele şekilde seçilerek 10'arlı gruplara ayrıldı. Tüm örneklerin mine yüzeylerine %37'lik fosforik asit 20 saniye süreyle uygulandı. Transbond XT yapıştırıcı ile yapıştırılan braketler Howe pensi kullanılarak uzaklaştırıldı. Gruplardaki artık rezin 8, 12 ve 30 bıçaklı tungsten karbit frez, Arkansas taşı ve fiber destekli kompozit bitirme frezi kullanılarak düşük devirde hava soğutması altında temizlendi. Örnekler PoGo polisaj lastikleri kullanılarak 20 saniye cilalandı. Tüm örneklerin yüzey özellikleri uygulama öncesi (T0), rezin temizliği sonrası (T1) ve cilalama sonrası (T2) optik profilometre(PhaseView ZeeScope)kullanılarak üç boyutlu görüntü elde edildi. Ayrıca tüm frezlerin artık rezin uzaklaştırma süreleri de hesaplandı.Bulgular:Gruplar arası yüzey pürüzlülük parametrelerinde anlamlı bir fark yoktu.(P ≥ 0.05). Ancak rezin temizleme hızları arasında gruplar arası anlamlı fark bulundu (P≤ 0.01). 12 bıçaklı tungsten karbit frez 9.05 (SD 0.58) saniye ile rezini en kısa sürede,Arkansas taşı 25.89 (SD 1.63) saniye ile rezini en uzun sürede mine yüzeyinden uzaklaştırdı.Sonuç: Bu çalışmanın bulgularına göre, frezlerin mine yüzey pürüzlülüğüne etkileri arasında fark olmadığı, ancak rezin uzaklaştırması için harcanan sürelerin farklı oldukları ifade edilebilir. Aim: The aim of this study is to evaluate the effects of different orthodontic adhesive removal techniques on the enamel surface in vitro using non-contact three-dimensional optical profilometry.Material and Methods:50 premolar teeth were used in the study. After the teeth were fixed in plaster molds, they were randomly selected and divided into 10 groups.37% phosphoric acid was applied to enamel surfaces of all samples for 20 seconds. Brackets which were bonded with Transbond XT adhesive were removed usinga Howe plier. Residual adhesivewas removedwith air cooling at low speed using 8, 12 and 30 flutedtungsten carbide burs, Arkansas stones and fiber re-inforced composite burs.The samples were polished for 20 seconds with PoGo micro-polishers and pumice with water.The surfacecharacteristics of all samples were evaluated by the GetPhase (PhaseView)software program using optical profilometer (PhaseView ZeeScope) before application (T0), after resin removal (T1) and final polishing (T2). The time spent to remove the resin remnants for all burs was also evaluated.Results: There were no significant differences in the surface roughness parameters amongall groups (P ≥ 0.05). There were statistically significant differences among the experimental groups (P≤ 0.01)for the time spent in removing the residual resin.The minimum time (9.05±0.58 sec) was obtained when the 12-fluted TCB was usedfor residual removal; and the maximum time (25.89±1.63 sec) was obtained when the Arkansas stone was used for resin removal.Conclusion:According to the results of this study, there is no difference between the effects of the burs on the surface roughness of the enamel,howeverthe time neededfor resin removal is different. 111

Çalışmada, farklı yapıdaki üç seramikten (monolitik zirkonya, feldspatik ve flouroapatit içerikli feldspatik) kenarları 14 mm, kalınlığı 2 mm olan kare şeklinde toplam 60 adet örnek hazırlandı. Her seramik türü için beş ana grup oluşturuldu. Birinci gruptaki örneklere glaze işlemi, glaze tabakası aşındırılan dört gruptan ikinci gruptakilere Optrafine polisaj seti ve patı, üçüncü gruptakilere Shofu polisaj seti, dördüncü gruptakilere Meisinger polisaj seti ve son gruba da Komet polisaj seti ile mekanik parlatma işlemleri uygulandı. Her alt gruptaki örnek sayısı 4, ölçüm yapılacak yüzey sayısı ise (n) 8'dir. Örneklerin yüzey pürüzlülüğünün sayısal olarak değerlendirilmesi için (Ra) profilometre cihazı kullanıldı. Ayrıca SEM ile görsel olarak yüzey incelemeleri yapıldı. Yüzey özelliklerinin sayısal ve görsel olarak değerlendirilmesi ve diğer yöntemlerin desteklenmesi için ise AFM kullanıldı. Örneklerin yüzey sertlik değerleri Vicker's sertlik test cihazı ile ölçüldü. Veriler iki yönlü etkileşimli model ile varyans analizi kullanılarak değerlendirildi ve ortalamaların çoklu karşılaştırılmasında Tukey HSD testi kullanıldı. İstatistiksel anlamlılık p0.05). Lava Plus seramiğinde Komet, Shofu, Meisinger ve Optrafine setlerinin kullanıldığı grupların glaze grubundan daha yüksek yüzey sertliğine sahip olması istatistiksel olarak anlamlı tespit edilmiştir (p0.05) on the surface hardness of the ceramics of IPS e. max Ceram and Vita VM9. It was found statistically significant that Komet, Shofu, Meisinger and Optrafine groups had higher surface hardness than the glaze group in Lava Plus ceramics (p

Çalışmamızda; üç farklı stripping metodunun (metal şerit zımpara, Air Rotor Stripping -ARS- ve Profin sistem), aşındırdığı mine ve aşındırılan yüzeyde oluşturduğu pürüzlülük miktarının değerlendirilmesi amaçlanmıştır.190 adet küçük azı dişinin kullanıldığı çalışmamızda, dişler rastgele 10'arlı 12 çalışma ve bir kontrol grubuna dağıtılmıştır. 60 adet diş, aşındırma metodlarının aşındırdığı mine miktarını ve aşındırma ile cila sonrası yüzey pürüzlülüğünü; diğer 60 adet diş, aşındırıcı uçların yıpranması sonucu aşındırılan madde miktarındaki olası değişikliği değerlendirmek amacıyla kullanılmıştır. Cila uygulaması Sof-Lex cila diskleri ile yapılmıştır. Pleksiglastan hazırlanmış özel düzenek ile dişler standart şekilde alçıya gömülmüş, aşındırılmış ve dişlerin röntgen kayıtları alınmıştır. Röntgen kayıtları aşındırma öncesi, sonrası ve cila sonrası RVG ile dijital olarak elde edilmiştir. Özel bilgisayar programında dijital görüntüler üzerinde yapılan ölçümler ile aşındırma miktarları ölçülmüştür. Aşındırma ve cila sonrası yüzey pürüzlülüğü; kontakt profilometre ile ölçülmüş, taramalı elektron mikroskobu (Scanning Electron Microscobe-SEM-) ile görüntülenmiştir. Kantitatif veriler istatistiksel olarak değerlendirilmiştir.Ortalama aşındırılan mine miktarı; aşındırma (T0-T1) ardından cila sonrası (T1-T2) sırasıyla; 10 sn sürede ARS ile 0,19 mm ve 0,1 mm, Profin ile 0,15 mm ve 0,09 iken 20 sn sürede ARS ile 0,31 mm ve 0,13 mm, Profin ile 0,19 mm ve 0,1 mm, metal şerit zımpara ile 0,07 mm ve 0,08 mm olarak ölçülmüştür. Ortalama yüzey pürüzlülüğü; (Ra) aşındırma (T1) ardından cila sonrası (T2) sırasıyla; 10 sn sürede ARS ile 0,97 µm ve 0,65 µm, Profin ile 1,86 µm ve 1,02 µm iken 20 sn sürede ARS ile 1,08 µm ve 0,44 µm, Profin ile 1,28 µm ve 0,59 µm, metal şerit zımpara ile 1,22 µm ve 0,59 µm olarak ölçülmüştür. 80 sn cila uygulanan yüzeylerde belirgin madde kayıpları görülmüştür. Süre arttıkça aşındırılan mine miktarı artmıştır. En fazla aşındırma 20 sn sürede ARS ile, en az ise metal şerit zımparada ölçülmüştür. Bütün aşındırma yöntemleri diş yüzeylerinde pürüzlülüğe neden olmuştur. En pürüzlü yüzey 10 sn sürede Profin ile ölçülmüştür. Cila uygulaması ile yüzey pürüzlülüğü hiçbir işlem uygulanmamış diş yüzeylerinden daha pürüzsüz bulunmuştur. Aşındırma işlemi aşındırma materyalinin gren büyüklüğü azalacak şekilde kademeli olarak yapıldıktan sonra cilada gren büyüklüğü en küçük olan diskler tercih edilmelidir. In our study; the aim is to evaluate three different kinds of stripping methods which emerges in enamel which it strips and the quantity of surface roughness which it is stripped (metal strips, Air Rotor Stripping-ARS- , Profin system).In our study, 190 premolars are used, teeth are randomised in 12 workgroups of 10 and a control group. 60 teeth are used for evaluating the enamel quantity and the surface roughness; and other 60 teeth are used for evaluating probable changes in the quantity of stripped materials in consequence of aging stripper edges. Implementation of polishing is made within Sof-Lex polishing disks. Teeth are buried in plaster, stripped and the x-ray records are taken in standard pattern within a specially prepared mechanism which is made of acrylic glass. The x-ray records are obtained digitally within RVG before and after stripping and after polishing. The quantities of stripping are measured by the measurements upon digital images in special computer program. The surface roughness after stripping and polishing is measured within contact profilometry, and displayed within scanning electron microscope (Scanning Electron Microscope-SEM-). The quantitative data are evaluated statistically. The average quantity of stripped enamel is measured respectively as; after stripping (T0-T1) then after polishing (T1-T2); in 10 sec. 0,19 mm and 0,1 mm within ARS, 0,15 mm within Profin, and while it is 0,09, in 20 sec. 0,31 mm and 0,13 mm within ARS, 0,19 mm and 0,1 mm within Profin, 0,07 mm and 0,08 mm within metal strip band paper. The average surface roughness is measured respectively as; after stripping (Ra) then after polishing (T1) (T2); in 10 sec. 0,97 µm and 0,65 µm within ARS, 1,86 µm within Profin and while 1,02 µm, in 20 sec. 1,08 µm and 0,44 µm within ARS, 1,28 µm and 0,59 µm within Profin, 1,22 µm and 0,59 µm within metal strips. Significant material losses are observed on the surfaces where 80 sec. polishing is implemented. The quantity of stripped enamel is increased as long as time is extended. Maximum stripping is measured in 20 sec. within ARS, and minimum stripping is measured within metal strips. All of the stripping methods cause roughness on teeth surfaces. The roughest surface is measured in 10 sec. within Profin system. Within the implementation of polishing, surface roughness is found smoother than unprocessed tooth surfaces. The polishing has to be implemented certainly in order to obtain a smooth surface after stripping. 230

Bu in-vitro çalışmanın amacı, farklı bitirme ve cila sistemlerinin, anterior bölgede kullanılabilecek farklı kompozit rezinlerin yüzey pürüzlülüğü üzerine etkisini değerlendirmektir. Doğal diş rengindeki restoratif materyallerden olan bir nanohibrit (Herculite XRV Ultra Anterior), bir nanofil (Filtek Ultimate Universal Enamel) ve bir mikrohibrit (G-aenial Anterior) kompozit değerlendirildi. Alt ve üst yüzeyleri şeffaf bant ile kaplanmış paslanmaz çelik kalıp (10 mm çap, 2 mm kalınlık) kullanılarak 168 (n=56 herbir kompozit için) adet örnek elde edildi. Polimerizasyon ve düzeltme işlemlerinden sonra, her gruptan herhangi bir polisaj işlemi uygulanmamış sekiz örnek kontrol grubu olmak üzere ayrıldı. Herbir kompozit grubu için örnekler rastgele altı gruba ayrıldı: Sof-Lex Disk (3M ESPE), Sof-Lex Spiral (3M ESPE), Optidisc (Kerr), HiLusterPlus (Kerr), OptraPol (Ivoclar), CLEARFIL Twist DIA (Kuraray). Ortalama yüzey pürüzlülüğü yüzey profilometresi ile ölçüldü. Elde edilen veriler her iki test için de 0.05 anlamlılık düzeyinde; tek yönlü varyans analizi (One Way Anova) ve Tukey Post Hoc Test ile karşılaştırıldı. Çalışmamızın sonuçları incelendiğinde; tüm kompozit grupları için polisaj yöntemlerine göre en pürüzsüz yüzeyler kontrol gruplarında elde edildi (p0.05). Ancak çok aşamalı sistemler diğer cila sistemleriyle karşılaştırıldığında anlamlı fark gözlendi (p0.05). However, when compared with multiple systems and other polishing systems meaningfull differences were observed (p

Bu çalışmanın amacı feldspatik porselen, hibrit seramik ve monolitik zirkon yüzeylerine farklı yüzey pürüzlendirme teknikleri uygulanarak yapıştırılan ortodontik ataşmanların bağlanma dirençlerinin değerlendirilmesi ve bu yüzeylerde kabul edilebilir bağlanmayı sağlayacak en uygun yöntemin tespit edilmesidir. Ayrıca debonding yapılan restorasyon yüzeylerinin artık kompozitin temizlenmesi sonrası yüzey özelliklerinin değerlendirilmesi de amaçlanmıştır. Çürüksüz 30 adet insan 2. küçük azı dişi, 56 adet feldspatik porselen, 56 adet monolitik zirkon ve 56 adet hibrit seramik çalışmada kullanılmıştır. Materyaller randomize olarak 4 deney grubuna ayrılmıştır (n=14): 1. Hidroflorik asit ile pürüzlendirme + silan; 2. Al2O3 ile kumlama + silan; 3. SiO2 ile kumlama; 4. Elmas frez ile pürüzlendirme + silan. Diş grubu için yalnızca ortofosforik asit ile pürüzlendirme yapılmıştır. Restorasyonu tamamlanan dişler ve materyaller 37°C'deki distile suda 7 gün bekletildikten sonra 5-55°C aralığında 1000 devir termal siklus uygulaması yapılmıştır. Örnekler, Universal test cihazına sokularak bağlanma dirençleri ölçülmüştür. Butonları sökülen örneklerdeki artık kompozit fiber kompozit frezlerle (stainbuster) temizlenip porselen kiti ile parlatılmıştır. Daha sonra optik profilometre cihazına sokularak 3 boyutlu yüzey pürüzlülük ölçümleri yapılmıştır. Buton kaidelerinde ise SEM'de ARI skorlaması hesaplanmıştır. Veriler istatistiksel olarak Kolmogorov Smirnov, Levene, Mann Whitney U ve Kruskal Wallis testleriyle değerlendirilmiştir. Materyallerin birbirleriyle ve diş kontrol grubuyla yapılan kaşılaştırmaları sonucunda en yüksek bağlanma direnci feldspatik porselen grubunun HF asit ile pürüzlendirmesinde elde edilmiştir (p

Bu çalışmanın amacı farklı yüzey işlemlerinin seramik rezin kompozitlerin yüzey pürüzlülüğü ve bağlanma dayanımı üzerindeki etkilerinin araştırılmasıdır. Vita Enamic ve Lava Ultimate materyaline (n=124) ait 248 adet örnek öncelikle kontrol, kumlama, asit ve lazer gruplarına (n=31) ayrılmıştır. Örneklerin yüzey pürüzlülükleri ölçüldükten sonra her gruptan birer örnek 3D profilometre ve SEM analizleri için kullanılmıştır. Daha sonra her bir yüzey işlemi grubu (n=30) ortalama pürüzlülük değerleri benzer olacak şekilde tekrar 2 alt gruba ayrılarak kontrol, silan, kumlama, kumlama + silan, asit, asit + silan, lazer, lazer + silan grupları (n=15) oluşturulmuştur. Rezin siman (Panavia F 2.0), özel bir test aparatı (SDI SBS Rig) kullanılarak seramik rezin kompozit yüzeylerine uygulanmıştır. Elde edilen örneklere suda bekletme (24 saat) ve termal döngü (2000 devir, 5-55 ºC) işlemleri uygulandıktan sonra makaslama bağlanma dayanımı testi uygulanmış ve kırılma türleri değerlendirilmiştir. Yüzey pürüzlülük değerleri one-way ANOVA ve post-hoc tamhane, bağlanma dayanımı değerleri Kruskal-Wallis, Mann Whitney U ve bağımsız örneklem t-testi, yüzey pürüzlülük-bağlanma dayanımı değerleri arasındaki korelasyon ise Spearman testi ile değerlendirilmiştir (p

Bu çalışmanın amacı üç farklı beyazlatma tedavisinin (Opalescence (%10 karbamit peroksit), Opalescence Boost (%38 hidrojen peroksit), smartbleach(%25 hidrojen peroksit)) çekilmiş dişlerde oluşturduğu renk değişimi, yüzey pürüzlülüğü ve tedaviden sonra farklı içeceklerde 1 ay boyunca bekletmenin oluşturduğu renk değişikliğinin in vitro olarak incelenmesidir.Herhangi bir defekt yada çürük içermeyen son iki ay içerisinde çekilmiş 150 adet maksiller santral ve lateral diş çalışmaya dahil edilmiştir. Her bir dişin mine-sement bileşiminden kökleri ayrıldı. Elde edilen örneklerin labial yüzeyleri dışarıda olacak şekilde akrilik rezinlere gömülmüştür. Örnekler her bir grupta 50 örnek olacak şekilde rastgele 3 gruba ayrıldı. 1.grup 14 gün boyunca günde 6 saat süresince %10 karbamit peroksit içeren beyazlatma sistemi, 2. grup %38 hidrojen peroksit içeren ürün ile 15 dakikalık 3 uygulama içeren 2 seans halinde, 3.grup ise smartbleach beyazlatma sistemi ile 10 dakikalık 3 uygulama içeren 2 seans halinde uygulanmıştır ve 3. gruptaki her bir örneğe KTP lazer ışığı 30 sn uygulandı. Beyazlatma işlemleri bittikten sonra her bir gruptaki örnekler beş alt gruba ayrıldı. Alt gruplardaki örnekler yapay tükürük (kontrol grubu), kola, çay, kahve, şarap içerisinde ilk gün 15 dakika, 2.gün ve bundan sonraki günlerde 6 saat süresince bekletildi. Ardından örnekler distile su ile yıkandı ve 18 saat boyunca yapay tükürükte bırakıldı ve bu döngü 30 gün boyunca tekrarlandı Örneklerin renk değerleri Commission Internationale de I'Eclairage (CIE) sistemi esas alınarak spektrofotometre (Shadepilot, Alman) ile yüzey pürüzlülükleri ise profilometre (Mahr perthometer, Alman) ile ölçüldü. Ölçümler beyazlatma işlemlerinden önce ve sonra, içeceklerde bekletilen örneklerde ise 1. 2. 7. ve 30. günde yapıldı.Sonuçların istatistiksel analizi ANOVA-Tukey, Wilcoxon signed rank testi ve paired t testi ile gerçekleştirildi.Her üç yöntem dişlerin beyazlatılmasında etkili bulundu. Tedavi sonunda 2.grup (?E=8.3) da görülen beyazlatma etkisinin istatistiksel olarak 1.grup (?E=9.4) ve 3.grup (?E=9.3) ile karşılaştırıldığında istatistiksel olarak anlamlı olduğu görülmüş (p0.05). Yöntemlerin yüzey pürüzlülükleri değerlendirildiğinde gruplar arasındaki fark istatisiksel olarak anlamsız bulunmuştur (p>0.05). Beyazlatmadan sonra içeceklerin oluşturduğu renk değişimleri karşılaştırıldığında kola, şarap ve çayda daha çok renk değişimi bulunmuş ve kahvede bekletilen grupta ise daha az renk değişimi tespit edilmiştir. 1.grup taki örneklerin çaya daha duyarlı oldukları tespit edilmiştir (p0.05). The degree of belaching was similar at the 1-month for all techniques. Comparing staining from immersion in beverages after bleaching treatment, the most significant color change were obserbed in cola, wine and tea. The least color change alterations was found with coffe. The samples at Grup 1 were obserbed more susceptibility tea staining.Keywords: Hydrogen peroxide, Carbamide peroxide, Tooth Bleaching Treatment, Spectrophotometer, Profilometer. 125

Bu çalışmanın amacı; üç farklı politür tekniğinin sonik cihazlar kullanılarak yapılan diş taşı temizliği nedeniyle oluşan yüzey pürüzlülüğü üzerinde etkisini değerlendirmektir. Çekilmiş ve distile su içerisinde muhafaza edilmiş 60 adet diş, sonik bir cihaz kullanılarak bukko-lingual yönde uygulanarak diş taşları uzaklaştırılmıştır. Ortaya çıkan yüzey pürüzlülüğü profilometre ile ölçülmüştür ve bundan sonra örnekler üç gruba ayrılmıştır. Birinci gruptaki örneklere air-flow kullanılarak, ikinci gruptaki örneklere döner lastik ve pat kullanılarak ve son gruptaki örneklere de Stainbuster kullanılarak politür yapılmıştır. Profilometre ile yüzey pürüzlülüğü değerlendirmek için alınan ölçümler her aşamada kaydedilmiştir. Pat ve Stainbuster kullanılan gruplarda yüzey pürüzlülük değerlerinde anlamlı bir azalma saptanmıştır ve azalma bu gruplar arasında benzerdir. Air-flow kullanılan grupta yüzey pürüzlülüğünde ise anlamlı bir azalma tespit edilememiştir. The present in vitro study aimed to evaluate the efficacy of three polishing procedures in reducing root roughness caused by sonic scaling. Buccal enamel surface areas of extracted, distile water-stored 60 teeth were scaled in a bucco-lingual direction by a sonic scaler. Then all the specimens were cut from the semento-enamel junction. The crown of the tooth is seperated from the root .The resulting roughness of the enamel surface was measured by a profilometer. The specimens were then split into three groups. The first group was polished by an air-powder polishing instrument, the second group was polished by a rotating rubber cup and prophylaxis paste and the last group was polished by a new bur, Stainbuster. Surface roughness (Ra) and the other parameters were recorded for each step in the procedures. Surface roughness was similar and significantly reduced In the rubber cup /paste group and in the Stainbuster group. A slight increase in the air-powder polishing group values was observed, where this was not found statistically significant. 74

YÖK Tez ID: 331455 Trombosit konsantrasyon ürünleri, içerdikleri yüksek orandaki büyüme faktöründen dolayı doku iyileşmesini hızlandırmak için son yıllarda sıklıkla kullanılmaktadır. Trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının, doku iyileşmesi üzerindeki etkilerini ayrı ayrı değerlendiren birçok çalışma bulunmaktadır. Trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının doku iyileşmesi üzerindeki etkilerini karşılaştıran çalışma sayısı ise sınırlıdır. Bu çalışmanın amacı trombositten zengin plazma ve trombositten zengin fibrin yapılarının doku iyileşmesi üzerindeki etkilerinin karşılaştırılması, trombositten zengin fibrin yapısının tek başına greft materyali olarak kullanılıp kullanılamayacağının değerlendirilmesidir. Bu deneysel hayvan çalışmasında 24 adet Yeni Zelanda tavşanı kullanıldı. Denekler 3 eşit sayılı gruba ayrıldı. Birinci grupta bilateral sinüs yükseltme işlemi yapıldıktan sonra sağ maksiller sinüs yükseltme işlemi TZP+ß-trikalsiyum fosfat (ß-TCP), ikinci grupta sağ maksiller sinüs TZF+ß-TCP, üçüncü grupta sağ maksiller sinüs sadece TZF kullanıldı. Tüm hayvanların sol maksiller sinüsleri kontrol grubu olacak şekilde sadece ß-TCP ile greftlenerek toplam 4 grup oluşturuldu. Erken dönem kemik iyileşmesini değerlendirmek için operasyondan 4 hafta sonra her gruptan 4?er tavşan seçilerek sakrifiye edildi. Geç dönem kemik iyileşmesini değerlendirmek için operasyondan 12 hafta sonra her grupta kalan 4?er tavşan da sakrifiye edildi. Elde edilen örnekler histolojik ve histomorfometrik olarak değerlendirildi. Histolojik incelemelerde trombosit konsantrasyon ürünlerinin kemik iyileşmesini sadece TZF grubunda ve erken dönemde istatistiksel açıdan anlamlı olarak arttırdığı görülmüştür. Yapılan histomorfometrik değerlendirmeler, TZF?nin TZP?den daha uzun süre etki gösteren ve yeni kemik oluşmunu daha yüksek oranda arttıran bir ürün olduğunu göstermiştir. TZF?nin tek başına greft malzemesi olarak kullanıldığı grupta yeni kemik oluşumunun erken dönemde kontrol grubundan daha yüksek oranda gerçekleştiği belirlenmiştir. Bu grupta geç dönem yeni kemik oluşumunun daha düşük oranda gerçekleşmiş olduğu bulunmuş, buna karşılık geç dönem kontrol grubu ile karşılaştırıldığında istatistiksel açıdan anlamlı derecede fark olmadığı tespit edilmiştir. Since concentrations of platelets considered to contain high level of autologous growth factors they become a frequently used modality in recent years to enhance tissue healing. The effects of platelet rich plasma (PRP) and platelet rich fibrin (PRF) on tissue healing were reported separately by a number of papers. The aim of this study is to compare the effects of PRP and PRF on new bone formation in the augmented maxillary sinuses of the rabbits and evaluate PRF as a graft material when used solely. 48 maxillary sinus floor grafting of 24 New Zealand rabbits were included in the study. Rabbits were divided into 3 groups. Right maxillary sinuses were grafted with ß-tricalcium phosphate with PRP following maxillary sinus elevation, in the first group (PRP-TCP). ß-tricalcium phosphate with PRF was used in the second group (PRF-TCP) whereas PRF used alone in the third group (PRF-S). Left maxillary sinuses were grafted with only ß-tricalcium phosphate in all groups (TCP-S). Each group was also divided into two and sacrificed at the end of the 4 weeks and 12 weeks for histologic analysis. New bone formation was found to be statistically higher in PRF-S group than TCP-S at 4th week. No statistical difference was found when PRP-TCP and PRF-TCP groups compared with TCP-S groups though platelet concentrations were found to increase new bone formation in both groups. PRF was also found to show longer term effect when compared to PRP. PRF alone demonstrates a more satisfactory bone formation in the early phase. Though statistically not proven, PRP and PRF seem to be an inexpensive and effective modality in the formation of new bone when used with other bone substitutes. Larger number of subjects can help more accurate statistical results.

Yapay dişler fonksiyon, fonasyon ve estetiği restore etmek için hareketli protezlerin en önemli bileşenidir. Yapay dişlerin üretiminde akrilik rezin ve porselen kullanılmaktadır, bununla birlikte bu iki malzeme de ideal bir yapay dişten istenen özellikleri tam olarak karşılamamaktadır. Yapay diş için kullanılan materyalin iyi mekanik ve fiziksel özellikler göstermesi beklenir. Çapraz bağlantı ajanları içeren modifiye akrilik rezinler ve farklı doldurucular içeren kompozit rezinler kullanılarak üretilen yeni yapay diş çeşitleri yaygınlaşmaya başlamıştır. Bununla birlikte, içerik ve özellikleri hakkında kanıta dayalı bilgi yetersizdir. Bu çalışmanın amacı, piyasada bulunan dört farklı yapay diş materyalinin farklı içecekler karşısında mikrosertlik, yüzey pürüzlülüğü ve renk stabilitelerinin değerlendirilmesidir.Toplamda 4 farklı yapay diş grubu olmak üzere konvansiyonel akrilik rezin (Major Dent, Major Prodotti Dentari S.p.A., Moncalieri, Italy), güçlendirilmiş akrilik rezin (Integral, Merz Dental GmbH, Lütjenburg, Germany), mikrodolduruculu akrilik rezin (SR Orthosit PE, Ivoclar Vivadent, Schaan, Lichtenstein) ve nanodolduruculu akrilik rezin (Veracia, Shofu Inc., Kyoto, Japan) dişler kullanılmıştır. Her diş grubundan, 10 adet maksiller 1. ve 2. molarlar ve santraller olmak üzere her 5 solüsyon için toplam 400 örnek kullanılmıştır. Molar dişler mikrosertlik ve yüzey pürüzlülüğü testlerinde, santral dişler ise renk stabilitesi testinde kullanılmıştır. Örnekler 4 farklı içeceğe (çay, kahve, kola ve vişne suyu) ve distile suya 37 ± 1 °C'de toplam 6 gün olmak üzere tabi tutulmuştur. Bu test süresi 6 aylık protez kullanımını ve ortalama içecek tüketimini simüle eder. Bu simülasyona göre, yapay dişlerin başlangıç, 1. hafta, 1. ay, 3. ay ve 6. aylardaki mikrosertlik, yüzey pürüzlülüğü ve renk değişimleri ölçülmüştür. Renk değişimini belirlemede CIE L*a*b* sistemi kullanılmıştır. Örnekler solüsyonlara maruz bırakılmadan önce 37 ± 1 °C'de 24 saat distile suda bekletilmişitir. Solüsyonlar her gün yeniden hazırlanmıştır. Her örnek için 3 ölçüm yapılarak her test için ortalama değerler hesaplanmıştır.Mikrosertlik, yüzey pürüzlülüğü ve renk değişimi ölçüm sonuçları için, farklı yapıda yapay dişler ve değişik sıvı ortamlar arasındaki farklılıkların tespiti için tek yönlü varyans analizi (ANOVA) kullanılmıştır.Distile su, çay ve vişne suyunda bekleyen örneklerde 1. haftadan itibaren mikrosertlik değerlerinde belirgin bir düşüş vardır (p0,01). Sadece vişne suyunda bekleyen Veracia diş örneklerinin mikrosertlik değerleri diğer sıvı ortamlardan belirgin olarak fazla düşüş göstermiştir (p0,01). Major dişler için en yüksek pürüzlülük değerleri kahvede, Veracia ve Orthosit dişler için ise en yüksek pürüzlülük değerleri kolada bekleyen örneklerde gözlenmiştir (p0,01). Çay ve vişne suyunda bekleyen örneklerde 1. aydan itibaren belirgin bir renk farkı gözlenirken, kahvede bekleyen örneklerde ise 6. aydan itibaren renk farkı gözlenmiştir (p0,01). İntegral ve Veracia dişler için 6. ayda, Orthosit dişler için ise 1. ayda renk değişimi gözlenmiştir (p0.01). However, the specimens of Veracia immersed in cherry juice showed a significant decrease in microhardness values (p>0.01).The surface roughness values increased significantly in all beverages (p0.01). The highest surface roughness values for Major teeth were found in filtered coffee, for Veracia and Orthosit teeth were found in cola (p0.01). Tea and cherry juice had significant effects on colour changes from 1st month, whereas a significant difference was established for filtered coffee from 6th month (p0.01). Significant colour changes were observed at 6th month for Integral and Veracia teeth and at 1st month for Orthosit teeth (p

ÖZET Bu araştırmada; plastik cerrahi girişimlerde yer alan görsel sorunların grafiksel diyagramlarla çözümü hedef alınmıştır. Böylece sonuca teknik ve estetik kaygıdan uzaklaşılmadan, ulaşılmaya çalışılmıştır. `Yüz profilometrisi'nin estetik ölçülerde araştırılması ve bunun grafiksel diyagramlarla tasarımı` başlığı altında yapılan bu araştırma dört bölümden oluşmaktadır. Birinci bölümde; diyagramın değişik alanlardaki tanımlan ve çeşitleriyle birlikte örnekleri, tarihçesi verilmiştir. Yöz profilometrisinin tanımı, yüz estetiği ve tarihçesi yer almaktadır. Estetiğin plastik cerrahideki tanımından sonra kısa bir pasaj olarak altın oran tanımlanmıştır. Grafiksel diyagram açıklanarak diğer terimlerle bağlantısı kurulmuştur. İkinci bölümde; çalışma kapsamına giren bölge ve sınırlamalar yer almaktadır. Aynı zamanda araştırmanın temelini teşkil eden istatistiksel araştırmalar ve gruplamalardan söz edilmiştir. Üçüncü bölümde ise uygulanan çalışmanın analizi sunulmuş olup konunun detaylı irdelemesi yapılmıştır. Tasarımı, renk seçimi ve diyagram tekniği tartışılmıştır. Dördüncü bölümde sonuç yer almaktadır. Türk insanına has özellikleri gösteren bu diyagramsal anlatımın tıbbi çalışmalarda düzeyli bir sunu olacağı düşünülmüştür. SUMMARY In this study, solution of visual problems encountered during surgical interventions by graphical diagrams. Was taken at aim. In this way without technical and aesthetic anxiety the conclusion was reached. This research named `Aesthetic dimentions and representation of it (investigation of face proghylometry in) consists of 4 sections. In the first section definition of diagram in different fields and types is explained with examples and historical review. Description of face progphpylometry, aesthetic of face and history is included. Following desenption of aesthetic in plastic surgry the golden raito is explained in a brief passage. Graphical diagram is described and its relation with other terms is established. Second section includes areas within the scope of research and limits. Statistical analysis and calssifications constituting the basis of this research are explained. Analysis of the performed study is presented in the third section and a detailed discussion is given. Design, colour and diagram technique are discussed. Result is presented in the fourth section. This diagrammatic description, representing the properties particular to the Turkish population is thought to be a valueable reference in medical research. 35

Introduction: Surface properties of dental materials are of clinical importance since they may affect oral hygiene by reason of plaque accumulation. Especially in the case of all-cast or metal-to-acrylic veneer restorations, smoothness of the metal surfaces become more important because large metal areas make contact with the oral tissues. The aim of this study was to compare two different non- precious dental alloys investigating their surface roughnesses. Materials and Methods: Ni-Cr Wirolloy®, NB, Bego, Bremen, Germany and Co-Cr Wirobond® 280, Bego, Bremen, Germany alloys suitable for all-cast restorations and crowns veneered with acrylic restorations were investigated in this study. Disc shaped 1.5 mm in thickness and 10 mm in diameter 10 samples were cast from each alloy. Finishing and polishing procedures were performed until obtaining clinically acceptable surfaces in accordance with the recommendations of the manufacturer. Then each sample was ultrasonically cleaned and dried at 60C for 24 hours. Surface roughness measurements were performed by a profilometer MAHR- Perthometer M1 . Each measurement was repeated five times and the mean arithmetic roughness values Ra obtained. The data for surface roughness were analyzed using ANOVA α = 0.05 . Results: The surface roughnesses of Co- Cr alloy samples 0.289 µm were approximately 3 times greater than those of Ni- Cr alloy samples 0.096 µm . The differences in the means were also found statistically significant  = 0.05 . Conclusion: Overall Ra values ranged from 0.089 to 0.1026 µm for Ni- Cr alloy samples and from 0.27 to 0.3422 µm for Co- Cr alloy samples. The roughness of the Co- Cr samples tested indicates that there is a possibility for plaque accumulation, since the threshold value of 0.2 µm is considered that no further bacterial adherence can be expected below this value., Giriş: Dental materyallerin yüzey özellikleri mikrobiyal dental plak birikimini doğrudan etkilemektedir ve bu nedenle dental materyallerin yüzey özellikleri oral hijyen ile doğrudan ilişkilidir. Özellikle tam metal kron ve porselen veneer kron restorasyonlarında oral dokularla ilişkili metal yüzeylerin genişliği fazla olduğundan metal yüzeylerin pürüzsüzlüğü önem kazanır. Bu çalışmanın amacı; iki farklı kıymetsiz metal alaşımın yüzey pürüzlülüğünün karşılaştırılmasıdır. Gereç ve Yöntem: Bu çalışmada döküm yoluyla elde edilen tüm restorasyonlarda ve porselen veneer kron restorasyonlarında, metal destekli porselen kron-köprü restorasyonlarında kullanılabilen Ni-Cr Wirolloy®, NB, Bego, Bremen, Almanya ve Co-Cr Wirobond® 280, Bego, Bremen, Almanya alaşımlar kullanılmıştır. Her grup için 10 adet disk şeklinde 1.5 mm kalınlığında ve 10 mm çapında örnekler hazırlanmıştır. Üretici firmaların önerilerine göre klinik açıdan kabul edilebilir yüzeyler oluşturulana kadar bitirme ve cilalama işlemleri uygulanmıştır. Elde edilen örnekler ultrasonik olarak temizlenerek 24 saat boyunca 60 ºC de kurutulmuştur. Yüzey pürüzlülüğü ölçümleri profilometre cihazı Perthometer M1, Mahr GmbH, Göttingen, Almanya kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Her bir örneğin 5 ayrı bölgesinden ölçüm gerçekleştirilmiş ve her bir örneğin ortalama Ra Roughness Average değeri belirlenmiştir. Elde edilen verilerin istatistiksel analizi varyans analiz testi ANOVA kullanılarak yapılmıştır. Bulgular: Co-Cr alaşımından 0,289 m elde edilen örneklerin yüzey pürüzlülüğü ortalama değerleri yaklaşık olarak Ni-Cr alaşımından 0,096 m elde edilen örneklerin ortalama değerlerinin 3 katı kadardır. Ortalama değerler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı bulunmuştur = 0,05 . Sonuç: Elde edilen sonuçlara göre Ra değerleri Ni-Cr alaşım örnekleri için 0.089-0.1026 µm aralığında, Co-Cr alaşım örnekleri için ise 0.270.3422 µm aralığında bulunmuştur. Co-Cr örneklerin pürüzlülük değerleri plak tutulumuna izin verebilmektedir. 0.2 µm bakteriyel tutulum için eşik değer olarak kabul edilmektedir ve bu değerin altında bakteriyel tutulum beklenmemektedir