Search

Dijital akış platformlarının yükselişi geleneksel sinema sanatının geleceğine dair çeşitli endişeleri de beraberinde getirmiştir. Bu konuda üzerine en çok tartışılan unsurlardan biri “sinemanın ölümü” görüşünün de ortaya çıkmasına neden olan sinemanın teatral biçiminin son bulacağıdır. Bu çalışmada akış platformları ve sinemanın geleceği üzerine yapılan güncel tartışmalar 70. Cannes Film Festivali ve 91 Akademi Ödülleri’nde yarışan Netflix filmleri üzerinden ele alınarak araştırılmıştır. Clayton M. Christensen’in Yıkıcı Yenilik Teorisi yaklaşımından hareketle çalışmada literatür taraması yapılmış, konu ile alakalı tartışmalara odaklanan kaynaklar ve çeşitli dokümanlar gözden geçirilmiş, farklı görüş ve tutumlara yer verilmiştir. Bir durum çalışması çerçevesinde elde edilen veriler araştırma örneklemi bağlamında kronolojik olarak serimlenmiş, betimsel analiz yöntemiyle incelenmiştir. Böylelikle film endüstrisi ve akış platformları arasında süre gelen ilişki irdelenmiş, bu ilişkiler değerlendirilerek sinema sanatının geleceği kavranmaya çalışılmıştır. Çalışma film endüstrisi ve çevrimiçi video akış hizmetleri arasında son yıllarda ortaya çıkan rekabeti açığa çıkarmakta ve sinema sanatının geleceğine yönelik çeşitli öneriler sunmaktadır. Araştırmada kültür endüstrisini biçimlendiren Netflix’in, film endüstrisi için yıkıcı bir teknoloji olduğu tespit edilmiştir., The rise of digital streaming platforms brings various concerns about the future of the traditional art of cinema. One of the most discussed elements about this topic is the end of the theatrical form of the cinema which led to “the death of cinema”. In this study, the current discussions of the streaming platforms and the future of the cinema are investigated from Netflix movie competing in the 70th Cannes Movie Festival and 91. Academy Awards. Based on Clayton M. Christensen’s Disruptive Innovation Theory, a literature review is conducted, resources and various documents focusing on the discussions on this topic are reviewed and different views and attitudes are presented. The data obtained from a case study are chronologically listed under the research sample and investigated with the descriptive analysis method. Thus, the relationship between the movie industry and streaming platforms are analysed and this relationship is evaluated to understand the future of the art of cinema. This study reveals the competition between the movie industry and online video streaming services in recent years and provides various recommendations for the future of cinema art. This study revealed that Netflix that shapes the culture industry is a disruptive technology for the movie industry.

Adana, 1900’lerin başından itibaren, pamuğa bağlı ekonomisiyle bir sanayi kentine dönüşmüştür. Aynı dönemde, insan hareketliliğinin de merkezinde olan şehrin, toplumsal ve kültürel alanı da ekonomik alanı kadar dinamiktir. Salon ve açık hava sinemaları özellikle 1960–1980 döneminde şehrin toplumsal ve kültürel yaşamının merkezindedir; bu dönemde şehirde 110 sinema mekânı faaliyettedir. Ne var ki, 1970’lerin sonundan itibaren şehrin ekonomisi çökmeye başlar ve sinema da bu çöküşe eşlik eder. Takip eden yıllarda kentsel mekânın da dönüşümüyle birlikte sinema mekânları tarihe karışır. Bugün faaliyette olan sinema kompleksleri dışında, yüzün üzerindeki sinema mekânından çok azının kalıntıları mevcuttur. Sinema mekânlarının bu ölçüdeki yitirilişi, şehrin hafızasının yitirilişine neden olmaktadır.Bu çalışmada Adana’da 1900’lerin başından itibaren faaliyet gösteren sinema mekânlarının konumlarının araştırılması, bulunması ve coğrafi bilgi sistemi aracılığıyla haritalanması aktarılmaktadır. Çalışmada, 1900’den bugüne değin şehirde faaliyet gösteren 125 açık hava ve salon sineması ile sinema kompleksinin konumlarına dair veri, yerel yayınlar ile yerel ve ulusal arşivlerin taranmasıyla, özellikle geçmişte sinema mekânlarında çalışanların ve mahalle muhtarlarının katıldığı sözlü tarih çalışmaları ve alan ziyaretleriyle ve Datathon çalışması gibi yöntemlerin bir araya gelmesiyle oluşan çoklu yöntemle derlenmiştir. Araştırma sonunda, bu veri ArcGIS Desktop coğrafi bilgi sistemi uygulaması aracılığıyla haritaya aktarılmış ve yeni araştırmalara olanak sağlayacak bir sayısal harita üretilmiştir., Adana was transformed into an industrial city in the early 1900’s with its economy dependent on cotton production. In the same era, the social and cultural field of the city, which is also at the centre of human mobility, is as dynamic as its economical field. Halls and open-air cinema venues were at the centre of the social and cultural life of the city, especially in the 1960–1980 period. During this period, there were almost 110 cinema venues in the city. However just as the city’s economical collapse, the economic structure of the film industry in Adana region had been weakened and the fall had begun by the late 1970’s. In the following years, with the transformation of the urban space, cinema venues become history. Apart from the cinema complexes that are active today, there are very few ruins of more than a hundred cinema venues. The loss of cinema places to this extent causes the loss of the memory of the city.The aim this study is to search the locations of cinema venues operating in Adana since the early 1900’s and to map them through the geographical information system. Within the scope of this study, geographical location data of almost 125 cinema venues since 1900 compiled from the local film bulletins and newspapers, local and national archives, oral history studies especially with the employees of the cinema venues, and the neighbourhood middlemen, and by a Datathon workshop. Consequently, this data is transferred to the digital map through the ArcGIS Desktop geographic information system application, and a digital map that may allow new researches is exported.

Filmlerin üretim aşamasında yapım, dağıtım ve gösterim olmak üzere üç temel aşama vardır ve bu aşamaların her birisi kendi içinde de birçok sürece sahip olup, her bir süreç film endüstrisi için oldukça önemlidir. 2005 senesinden itibaren bu aşamaların Türkiye’de ne şekilde ilerlediği, konu ile ilgili ne tür araştırmaların yapıldığı, yabancı filmlerin Türk sinema endüstrisini ne şekilde etkilediğini, üretilen yerli filmlerin vizyonda yabancı filmlerden daha çok izlenmesinin sebeplerini sektörde çalışmakta olan kişilere odak grup yöntemiyle yöneltilen sorularla açıklamaya çalışmak bu çalışmanın temel amacıdır., There are three main stages in the production process of films; production, distribution and screening. Each of which has many processes in itself and each process is very important for the film industry. Main purpose of this study is trying to explain how do this stages make progress since 2005 in Turkey, what kind of researches done on this subject, how do foreign films affect the Turkish cinema industry, the reasons why the domestic films produced are watched more than the foreign films, with questions posed by focus group method to people who are working in the sector.

Kurmaca filmlerin “zaman” bağlamında farklı okumalarının yapılabileceği iddia edilen bu makalede, Danny Boyle’nin 2008 yapımı, Oscar Ödüllü Slumdog Millionaire (Milyoner) filmi incelenmektedir. “Zaman” her zaman için ideolojiktir ve tanımlanması iktidarla ilişkilidir. İncelemede zamanın yanı sıra yararlanılan “oyun” kavramı da, çoğu zaman hafife alınmasına karşın kültürün yaratıcı bir unsurudur. Filmin “zaman”ı işleme biçimi Jay Griffiths’in, “oyun”u işleme biçimi ise Johan Huizinga’nın ileri sürdükleri üzerinden ele alınmıştır. Makalede, içinde yaşadığımız sistemin sinema endüstrisi üzerinden “hız” ve “zaman”ı bir “oyun” olarak işleme ve aktarma biçimi sorgulanmaya çalışılmaktadır. Filmsel zaman kavramının anlamını genişletmeye çalışan bu yaklaşımın kabul görmesi başka filmlerde test edilmesiyle mümkün olacaktır., This article, which claims to make different readings of fictional films in the context of “time”, examines Danny Boyle's 2008 Oscar-winner film Slumdog Millionaire. “ie” is always ideological and its definition is related to power. The concept of "play", as well as "time", is a creative element of culture, although often underestimated. In this study, the time processing style of the film is discussed through Jay Griffiths' studies; and the play processing style is handled through Johan Huizinga's studies. In this article, it is tried to question how the system we live in process and transfer "speed" and "time" as a "game" through the cinema industry. The adoption of this approach, which tries to broaden the meaning of the concept of film time, will be possible by testing it in other films.

Film festivalleri ve festival bünyesindeki seçici kurullar tıpkı iletişim sürecinde olduğu gibi, içeriğin seçilmesinde, sunulmasında ve seyirciye ulaştırılmasında, belirleyicidir. Festivalleri düzenleyen organizasyonlar ve bu organizasyonları destekleyen finans kaynakları, bir yönüyle izleyiciye sunulan filmlerin içeriğini de belirlemektedir. Çalışma, bu organizasyonların bir parçası olarak festivallerinin seçici kurullarının, film üretimi, gösterimi ve tüketiminde etkili aktörler olduğu gerçeğinden hareketle, seçici kurulların film seçimlerini belirleyen etkenleri ortaya koymayı amaçlamaktadır. Türkiye’deki belgesel film festivallerini düzenleyen; kamu kurumları, yerel yönetimler, sivil toplum kuruluşları, bağımsız kişiler, üniversiteler ve özel kuruluşların her birinden süreklilik ve eskiliklerine göre birer örnek alınarak, TRT Belgesel Ödülleri, İstanbul Kısa Film Festivali, Antalya Film Festivali; İFSAK Kısa Film ve Belgesel Yarışması, Serka Kısa Film ve Belgesel Yarışması, Kısaca Öğrenci Filmleri Festivali, Okan Üniversitesi Öğrenci Filmleri Kısa Film Yarışması, Akbank Kısa Film Festivali ile inceleme alanı sınırlandırılarak, bu amaçla, 8 organizasyon içerisinden yukarıda belirlenen ölçütlere göre seçilen festivallerin, 2010-2016 yılları arasında festivallere başvuruda bulunan film sayıları, jüri üyeleri ve dereceye giren filmler ile çalışmanın analiz kısmı zenginleştirilerek elde edilen veriler döküman inceleme ve literatür taranarak elde edilen bulgular değerlendirilmiştir. Ayrıca seçilen festivallerde görev alan komite üyeleri, jüri üyeleri ve ödül alan yönetmenler ile yapılan yüz yüze derinlemesine ve internet aracılığı ile yapılan görüşmeler içerik analizi yöntembilimi ile ele alınmıştır. The film festivals and the selective committees within the festival are decisive in selecting, presenting and delivering the content, just as in the communication process. Organizations that organize festivals and financial resources that support these organizations also determine the content of films presented to the audience in a way.The study aims to reveal the factors that determine the selection of films by the selection committees in the sense that the selective committees of festivals as a part of these organizations are actors in film production, display and consumption. Regulating the documentary film festivals in Turkey; TRT Documantary Awards,Istanbul Short Film Festival ,taking as an example the continutiy and oldness of each of the public institutions , local administration ,nongovernmental organisation ,independent persons, universities and private institutions.IFSAK Short Film and Documentary Contest, Serka Short Film and Documentary Contest Brief Student Films Festival , Okan University Student Films Short Film Contest and Akbank Short Film Festival have been limited to the scope of study, for this purpose, the festivals selected from the above-The findings obtained by enriching the analysis part of working with film counts, jury members and films entering the festivals during the festivals in 2016 were examined by document examination and littoral screening and the obtained findings were evaluated. In addition, committee members who were involved in the selected festivals were evaluated by face to face interviews with members ,jury members and award-winning directors ,and interview content analysis via internet.

The Turkish audience had the first opportunity to see motion pictures in 1897 in Beyoğlu (Pera), two years after the first public screening of films in 1895 in Paris. Cinema had rapidly become the most popular means of entertainment in the society in the early 1900s when people welcomed public screenings of movies all around the country and many new movie theaters were opened in big cities, especially in Istanbul. However, since the progress of local cinema was slow due to technical and financial inadequacies as well as cultural matters, these new theaters were predominated by the Hollywood cinema which was a leader in the world film industry during the Early Republican period. Consequently, the social and cultural life in the country had been influenced by American styles and this situation which was associated withmodernization by the majority led to many controversies. This was also an issue in novels of the period that employed an aim of providing social benefits and were characterized by realistic features. This article focuses on novels which were published in the Early Republican period and narratives of the actual time by then. The aim is to identify the ways in which the effects of cinema on the society were treated in these novels. This is also an attempt to detect novelists’ approaches to cinema, ÖZTürk seyircisi, 1895 yılında Paris’te ilk açık gösterimi yapılan sinema ile 1897’de Beyoğlu’nda tanışmıştır. 1908 yılından itibaren başta İstanbul olmak üzere büyük şehirlerde artarda açılan salonlar ve toplu gösterimlerle memleketin hemen her yerine ulaşan sinema, kısa sürede halkın en sevdiği eğlence hâline gelmiştir. Ancak yerli sinemanın teknik ve ekonomik yetersizlikler ile kültürel meseleler dolayısıyla yavaş ilerlemesi sonucu bu salonlar, özellikle Cumhuriyet döneminde tüm dünyada sektörün lideri pozisyonunda olan Hollywood filmlerinin hâkimiyetine girmiştir. Böylece beyazperdenin güçlü etkisiyle sosyal ve kültürel hayata Amerika’nın izleri yansımaya başlamış ve halkın genelinin asrîlik (modernleşme) ile özdeşleştirdiği bu durum, pek çok alanda tartışmalar yaratmış; başlangıcından itibaren büyük ölçüde sosyal faydayı esas alan ve realist özellikler gösteren Türk romanına da mevzuu olmuştur. Sinemanın artık ülkeye tamamen yayıldığı ve kadın erkek eşit şartlarda seyirci kitlesinin olgunlaştığı Erken Cumhuriyet Döneminde neşredilen ve aktüel zamanı anlatan romanlar üzerine kurulan bu makalede, beyazperdenin toplum üzerindeki etkilerinin romana aksedişi tespit edilmeye; bu anlamda ortaya konacak malzemelerle romancıların sinema karşısındaki tavrı belirlenmeye çalışılacaktır. Anahtar Kelimeler: Erken Cumhuriyet Dönemi Türk romanı, sinema, popüler roman, Server Bedi, Greta Garbo, Hollywood. AN EVALUATION ON THE TREATMENT OF CINEMA IN THE EARLY REPUBLICAN TURKISH NOVELS ABSTRACTThe Turkish audience had the first opportunity to see motion pictures in 1897 in Beyoğlu (Pera), two years after the first public screening of films in 1895 in Paris. Cinema had rapidly become the most popular means of entertainment in the society in the early 1900s when people welcomed public screenings of movies all around the country and many new movie theaters were opened in big cities, especially in Istanbul. However, since the progress of local cinema was slow due to technical and financial inadequacies as well as cultural matters, these new theaters were predominated by the Hollywood cinema which was a leader in the world film industry during the Early Republican period. Consequently, the social and cultural life in the country had been influenced by American styles and this situation which was associated withmodernization by the majority led to many controversies. This was also an issue in novels of the period that employed an aim of providing social benefits and were characterized by realistic features. This article focuses on novels which were published in the Early Republican period and narratives of the actual time by then. The aim is to identify the ways in which the effects of cinema on the society were treated in these novels. This is also an attempt to detect novelists’ approaches to cinema. Keywords: the Early Republican Period Turkish novels, cinema, popular novels, Server Bedi, Greta Garbo, Hollywood.

Until the 1990’s Turkish cinema was considered as a less developed and insufficient cinema in terms of technology. With the rise of private TV channels, the advances in the advertising industry and with the sponsorships and funds of local and foreign foundations, Turkish cinema was able to use the latest technology in the field of cinema. In this context the technical equipments which were used in western cinema were put in to use in the Turkish cinema and with this oppurtunity, even special effects were applied in some big budget movies. Changes in the classical production style led to changes in distribution and viewership trends. This change caused a discussion about how to deal with the old and how to adapt to the new. Now, there is an environment in the cinema industry where analogue technology has nearly completely been replaced by digital technology. Some filmmakers suggest that digital tehnology has led to the democratisation of the Turkish cinema, whereas some cinema critics believe that due to the cheapness of this technology has led to an increase in interest in the film industry and made people believe that anyone could be a filmmaker. The aim of this study is to evaluate the effects of digitalisation in Turkish cinema in terms of production, distribution and spectatorship.

Kentselpolitikalarla desteklenen kültür endüstrilerinin, kentlerde ekonomik, mekansalve kültürel alanlarda, doğrudan ve dolaylı pek çok fayda açığa çıkardığınailişkin pek çok kanıt bulunmaktadır. Bu yazıda İstanbul’un özgün yapısıiçerisinde oluşan ve kümelenen bir kültür endüstrisi olan film endüstrisine yerverilerek, organizasyonel ve mekansal yapı çözümlenmeye çalışılmıştır. Sektörüniç dinamiklerini anlamaya yönelik bu çözümlemede, günümüz kesitinde filmendüstrisinin sorun, potansiyel ve beklentilerine yönelik olarak üretilebilecekyerel ve merkezi politikalar, 2005-2013 yılları arasında yürütülen araştırmanıntemel bulgularından hareketle sıralanmıştır., There is great evidence that cultural industries,supported by urban policies, reveal great economical, spatial and culturalimpacts in cities. This paper deconstructs film industry by its organizationaland spatial structure, which stems from the unique structure of Istanbul and proneto cluster. Besides internal policies, the contribution of the central andlocal policies that might produce solutions for the major problems, potentialsand projections of the film industry is discussed, regarding the data collectedin a broad research conducted in between 2005-2013.

Url: http://josc.selcuk.edu.tr/article/view/1075000213, Bu yazıda sinema filmi üretimi açısından yapım-dağıtım bütünleşmesinin önemi tartışılmakta ve bunun ışığında 1990 sonrası Türk sinemasında dağıtım sektörünün durumu ele alınmaktadır. Film üretiminin yüksek maliyeti ve riskli yapısı, üretilen filmlerin sinema salonlarına dağıtımını önemli bir hale getirmektedir. Bu nedenle yapım-dağıtım bütünleşmesi, Hollywood stüdyoları ya da 1960’ların Yeşilçam’ı örneklerinde görülebileceği üzere, film üretiminin istikrarlı bir biçimde sürdürülebilmesini kolaylaştırır. Hollywood sinemasının çeşitli ülkelerde dağıtım kanallarını elinde tutması, uluslararası pazarlardaki egemenliği açısından önemli bir rol oynamaktadır. Türk sinemasında dağıtım sektörü, 1980’lerin sonlarından başlayarak ikisi Hollywood stüdyolarının uzantısı olan üç şirketin elinde kalmış, bu durum Türk sinemasını olumsuz yönde etkilemiştir. Söz konusu şirketler dağıtım kararlarında bağlantılı oldukları yabancı yapımcıların filmlerini gözetmiş, Türk filmlerinin salonlara çıkmasını zorlaştırmıştır. 1990’ların ikinci yarısında Türk popüler sinemasının seyirci çekmeye başlamasıyla, yerli dağıtım kanallarına ihtiyaç artmış ve son bir iki yılda bu yönde gelişmeler gözlenmiştir. Çalışmada bu konular incelenmektedir., This article discusses importance of integration between production and distribution in cinema. It also analyzes film distribution sector in post-1990 Turkish cinema. High production costs and risky returns in cinema makes distribution a crucial sector for survival of film industry. As observed in the examples of Hollywood and 1960s’ Yeşilçam, integration of production and distribution makes it easier for film production to continue. The same factor is also observed to play a role in the dominance of Hollywood in global markets. Starting from the end of 1980s distribution channels in Turkish cinema has been dominated by three companies, of which two are owned by Hollywood majors. These companies made the life difficult for Turkish movies by favoring their own products. In the second half of 1990s, with the revival of Turkish popular cinema need for new distribution channels increased and resulted in further developments during the last few years.