Search

Bu araştırmada, kadınların diğer kadınları gayri-insanileştirmesi ve yardım etme eğilimleri, grup algısı ve tecavüzün etkisi çerçevesinde incelenmiştir. Araştırma, yaşları 18 ile 24 arasında değişen 88 kadın üniversite öğrencisi ile gerçekleştirilmiştir. Koşullar, iki farklı kadın profili temelinde geliştirilen iki öykü ile oluşturulmuştur. Her katılımcıya bu iki öyküden yalnızca biri sunulmuştur. Öykülerdeki kadınlardan birinin iç-grup üyesi olarak, diğerinin ise dış-grup üyesi olarak algılanması beklenmiştir. Aynı zamanda tecavüzün etkisini görebilmek için bu iki öykü ile bir deney grubu ve bir kontrol grubu yaratılmıştır. Kontrol grubundaki katılımcılara öyküdeki kadın yalnızca tanıtılmış, deney grubundaki katılımcılar ise ek olarak kendilerine sunulan öyküdeki kadının tecavüze uğradığı bilgisini almıştır. Gayri-insanileştirme, Gayri-insanileştirme Ölçeği ile ölçülmüştür. Gayri-insanileştirme, Haslam(2006) tarafından tanımlanan iki boyut temelinde incelenmiştir. Bu boyutlar, insana özgü özellikler ve insana ait özelliklerdir. Yardım etme davranışı, Yardım Etme Ölçeği ile ölçülmüştür. Yapılan analizler sonucunda, grup algısının insana özgü özelliklerin sunulan profile atfedilmesi üzerinde anlamlı, tecavüze uğramanın ise marjinal düzeyde anlamlı etkisi olduğu görülmüştür. İnsan doğasına ait özelliklerin sunulan profillere atfedilmesi üzerinde ise, grup algısının marjinal düzeyde anlamlı, tecavüze uğramanın ise anlamlı etkisi olduğu bulunmuştur. Son olarak, mağdur kadınlara yardım etme eğiliminin anlamlı olarak farklılaşmadığı bulunmuşturAnahtar kelimeler: İç-grup, dış-grup, gayri-insanileştirme, tecavüz, yardım etme. The aim of this study was to investigate the dehumanization of and helping to women in the context of the perceived group membership and being raped. The study was conducted with the participation of 88 female university students. Experimental conditions of research were created with two different stories formed by two female profiles. Only one of the two stories was presented to each participant. It was expected that in this two different stories, one of the women was perceived as in-group member while the other was perceived as out-group member. To be clear, an experimental group and a control group was created with each of the two stories, whereas in one of the stories a woman is being raped. In the control conditions, the woman in the story was only introduced, while the information of rape was given to participants in experimental conditions, in addition. Dehumanization was measured by Dehumanization Scale, which includes two dimensions defined by Haslam (2006). These dimensions were human uniqueness and human nature. Helping was measured by Helping Scale. The results showed that, group perception (in/out-group membership) had a significant effect and rape information had a marginal significant effect on attribution of the human uniqueness traits to women. Moreover, group perception had a marginal significant effect and rape information had a significant effect on the attribution of the human nature traits to women,. Finally, it was found that the perception of the rape victims either as an in-group or an out-group member had not significant effect on helping to rape victims. Key words: In-group, out-group, rape, dehumanization, and helping. 90

Bu makalenin amacı, tecavüz mitlerini ve mitlerin kabulünü etkileyen faktörleri, yurtdışında ve ülkemizde yapılmış teorik ve uygulamalı çalışmaları derlemek yoluyla incelemektir. Tecavüz mitleri, tecavüz, tecavüzcü ve tecavüz mağduru hakkında sahip olunan önyargılı, kalıplaşmış ya da yanlış inançlar olarak tanımlanır. Tecavüz mitleri, cinsiyetçiliğin, cinsiyet rolleri kalıpyargılarmın, kadına karşı düşmanlığın, kişilerarası şiddetin kabulünün ve cinsel muhafazakarlığın bileşenlerini içeren sosyal normların bir sonucudur. Mitlerin kabulü; mağdurun algılanan cinsel saygınlığından, cinsel yöneliminden, mağdurun ırkından ve etnik kimliğinden etkilenir. Tecavüz mitleri, sadece bireysel yanlış inançlar değil, sosyal birer normdur ve tecavüzün anlamının etkisizleştirilmesine, mağdurunun damgalanmasına, tecavüzcünün göreceli olarak olumlu algılanmasına ve tecavüzün kadına yönelik bir cinsel şiddet türü olarak yaygınlaşmasına sebep olurlar. Dahası, mağdurun kendisini suçlayıp adli mercilere başvurmamasına, yargı sürecinde mağdurun güvenirliğinin sorgulanmasına, tecavüzcünün kayırılmasma, ceza almamasına ya da cezasının hafiflemesine; en önemlisi, bir kadına karşı uygulanan cinsel şiddet vasıtasıyla tüm kadınlara gözdağı verilerek toplumdaki erkek egemenliğinin perçinlenmesine hizmet ederler. Tecavüz mitleri, eğitimle, uzman bilirkişilerin mahkemelere katkısıyla, ruh sağlığı, hukuk, tıp ve adli bilimler çalışanlarının bakış açılarındaki değişimle ortadan kaldırılabilir. Makalede, tecavüz mitlerinin tanımı, mitleri doğuran ve yaygınlaştıran sebepler, tecavüz mitleri ölçeklerinden örnekler, mitlerin kabulüne etki eden faktörler ile mitlerin toplumsal hafızadan nasıl silinebileceğine dair öneriler ele alınacaktır., The purpose of this article is to examine rape myths and the factors which affect the acceptance of rape myths by reviewing theoretical and practical studies. Rape myths include prejudicial, stereotyped, or false beliefs about rape, rapists and rape victims, and create a hostile climate to rape victims. Rape myths facilitate denial and justify male sexual aggression against women. Rape myths are the results of sexism, gender role stereotypes, hostility towards women, and acceptance of interpersonal violence and sexual conservatism as the components of social norms. The acceptance of rape myths is affected by the perception of the victim's sexual respectability, his/her race, ethnic identity and sexual orientation. Rape myths are not only individual false beliefs, but are also social norms. They cause neutralization of the meaning of rape, stigmatization of the victim and relative feelings of sympathy towards the rapist. Moreover, they prevent the victim from filing charges against the rapist because of self-blame, they cause the reliability of the victim to be questioned by the court, and provide protection to the rapist, hindering his punishment or having him sentenced to a lighter penalty in the court case. In this article, the definition of rape myths and the factors of their acceptance, examples of scales of the rape myths, and also how these myths are removed from communal memory will be discussed.

Amaç: Bu çalışmada, farklı tecavüz senaryoları üzerinden katılımcıların, tecavüze maruz bırakılankadına ve saldırgana yönelik tutumları, tecavüz mitleri, adil dünya inancı ve cinsiyet rollerinincinsiyet, yaş ve eğitim gibi değişkenlerle ve birbirleri ile olan ilişkisi incelenmiştir.Yöntem: Araştırmaya seçkisiz olmayan örnekleme içinden 18 yaş üzeri 164'ü kadın, 136'sı erkekolmak üzere toplam 300 katılımcı dahil edilmiştir. Katılımcılara Kişisel Bilgi Formu, IllinoisTecavüz Mitlerini Kabul Ölçeği, Bireysel ve Genel Adil Dünya Ölçeği, Bem Cinsiyet RolüEnvanteri ve 6 farklı tecavüz senaryosuna ilişkin 10 soruluk değerledirme anketi doldurtulmuştur.Ölçeklerin birbiri ile olan ilişkisini incelemek için Anova, her bir ölçeğin yordayıcılığınıdeğerlendirmek içinse Regeresyon analizi uygulanmıştır.Bulgular: Araştırma sonuçlarına göre; erkeklerin kadınlara oranla tecavüze maruz bırakılan kadınıdaha fazla suçladıkları, tecavüz mitlerini daha fazla kabul ettikleri, düşük eğitimli katılımcıların veerkeksilik düzeyi yüksek katılımcıların tecavüz mitlerini daha fazla kabul ettikleri ve tecavüzeuğrayan kadını daha fazla suçladıkları bulgulanmıştır. Senaryolarda diğerlerine göre daha saygınolarak sunulan kadının, daha az tahrik edicilik ve dikkatsizlikle suçlandığı, olaydan daha az sorumlu tutulduğu ve daha fazla etkilendiğinin düşünüldüğü görülmüştür.Sonuç: Beklenildiği gibi tecavüz mitlerinin kabulü arttıkça tecavüze maruz bırakılan kadının dahafazla suçlandığı görülmektedir. Ayrıca literatürle uyumlu olarak; erkekler kadınlara oranla tecavüzeuğrayan kadını daha fazla suçlama eğilimindedirler. Kadının saygınlığının kadını suçlama düzeyinietkilediği görülmüştür. Kadının suçlanması, failin sorumluluğun azımsanmasına ve tecavüzolgusunun olağanlaştırılmasına zemin yaratabilmektedir. Bu bağlamda gereken tedbirlerin alınmasıve yaptırımların uygulamaya dökülmesinin önemi dikkati çekmektedir. Objective: In this study, the relationship among attitudes towards rape victims and perpetrators,rape myths, just world belief and gender roles are investigated and also analyzed against a numberof demographic variables such as gender, age, and education level through multiple rape scenarios.Methods: A total of 300 people were included in the study, including 164 female and 136 maleparticipants over the age of 18, who were non-random sampling. Paticipants were asked to completePersonal Information Form, Illinois Rape Myth Acceptance Scale, Just World Scale, BEM Sex-Role Inventory and Evaluation Test with ten questions about rape scenarios. To measure therelationship among the variables correlation analysis was carried out and to examine the differencebetween the variables ANOVA.Results: The results demonstrated that male participants tended to blame the victim and accept therape myths more than female participants. Participants who have lower education level and havegreater masculinity levels accepted the rape myths and accused the victim. The victim, oncedepicted as a more respectable person in the scenario, was blamed less as being the instigator andcareless, was considered less as the responsible party, was considered to be affected more fromwhat happened.Conclusion: As expected, it became evident that the rape victim was blameed more as the acceptance of the rape myths increased. Similarly to the literature, males tended to put the blame on the victim and hold her accountable more than females. It was showed that the respectability of the victim influenced the accusation tendency of the victim. It is crucially important to take the required precautions and to utilize various sanctions. 139

Amaç: Ülkemiz hukuk siteminde eşlerin birbirlerine karşı cinsel davranışlarının suç teşkil edip edemeyeceği hususu uzun yıllar tartışma konusu olmuştur. 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren Türk Ceza Kanunu'nu ile eşe karşı cinsel saldırı suç olarak kabul edilmiştir. Ancak Türk Ceza Kanunu'nda yapılan değişiklik ile ruhsal değerlendirmenin geri plana itildiği düşünülmektedir. Bu çalışmada evlilik içi cinsel saldırı olguları değerlendirilmesi, ruhsal bulguların öneminin anlaşılması ve sunulması amaçlanmıştır.Gereç ve Yöntem: 2011-2016 yılları arasındaki 6 yıllık dönemde Eskişehir Adli Tıp Şube Müdürlüğü'ne müracaat eden, evlilik içi cinsel saldırı olguları çalışma kapsamına alındı. Ruhsal değerlendirme bulgularının önemi anlaşılmaya çalışıldı.Bulgular: 6 yılık dönemde 27 evlilik içi cinsel saldırı olgusu müracaat etmiştir. Mağdurların % 48,2'sinin 17-24 yaş grubunda olduğu, yalnızca 2 olgunun (% 7,4) yüksek öğrenim mezunu olduğu belirlendi. Kanun değişikliği sonrasında sadece 1 olgunun müracaat ettiği saptandı. Olguların yalnızca 9'unda (% 33,3) fizik veya genital muayene ile bulgu elde edildi Ruhsal değerlendirmeler sonucu olguların tümünde, cinsel saldırı ile ilişkili ruhsal bulgular saptandı. Ruhsal bulgular olmadan olguların 3' te 2'sinde herhangi bir delil saptanamayacağı ve dolayısıyla dava açılamayacağı tespit edildi. Sonuç: Ruhsal değerlendirme bulgularının olmadığı cinsel saldırı muayenesinin eksik olduğu saptanmıştır. Bu nedenle ilgili kanun maddesinin yeniden düzenlenmesi gerekmektedir. Ruhsal değerlendirme bulguları, cinsel saldırı için tanı koydurucu olarak kabul edilmeli ve kanun maddesinde açıkça belirtilmelidir. Tüm şehirlerde gerek çocuklar ve gerekse erişkinler için adli tıp ve psikiyatri uzmanlarının birlikte çalışabileceği birimler acilen kurulmalıdır, Objective: Whether spousal rape is a misconduct or not has been a controversial topic for a long time in the jurisdictional system of our country. Sexual assault against one's spouse has been declared as a criminal act by the change in the Turkish Criminal Code on 1st June 2005. However, we think that psychiatric evaluation of the victim has been ignored by the change in the related penal code in 2014. In this study our aim is to evaluate sexual assaults in marriage and understand and present the importance of psychological findings.Materials and Methods: Data of the sexual assault cases by one's spouse during the six years period between 2011 and 2016 who were evaluated by Eskişehir Office of Council of Forensic Medicine were analyzed with their psychiatric evaluation findings.Results: In 6 years 27 spousal rape victims were evaluated. Among them, 48.2 % were in the 17 to 24 years' age group. Only two (7.4 %) had a university degree. Only one case was evaluated after the Turkish Criminal Code has changed. In only 9 (%33.3) cases, findings of the assault were observed by physical and genital examination. By psychiatric evaluation, psychiatric findings related to sexual assault has been determined in all cases. It is determined that without psychiatric evaluation, in the two third of cases no evidence would be obtained and therefore no prosecution could be conducted.Conclusion: Without psychological findings, the sexual assault evaluation is incomplete. Therefore, the related article of penal code needs regulation. The psychiatric findings should be considered as evidence in sexual assault cases and this must be clearly defined in the Criminal Code. Units both for children and adolescents should be established in all cities immediately, in which the psychiatrists and forensic medicine specialists could work together

Bu araştırmanın temel amacı, cinsel saldırı mağduru kadınlara yönelik tutumlar ve mağdurun suçlanması üzerinde toplumda bulunan adil dünya inancının, çelişik duygulu cinsiyetçiliğin, tecavüze ilişkin mitlerin ve cinsel saldırı mağdurlarına ilişkin suçlayıcı tutumlar üzerinde demografik özelliklerin (yaş, cinsiyet, eğitim düzeyi, ekonomik gelir vb.) etkisini incelemektir. Bu amaçla araştırma 2014 yılında, İstanbul'un değişik ilçelerinde ikamet eden, 18 yaşından büyük ve kolayda örnekleme yöntemi ile seçilmiş olan 150' si kadın 150' si erkek olmak üzere toplam 300 katılımcı ile yürütülmüştür. Araştırma sonuçlarına göre, katılımcıların adil dünya inancı, düşmanca cinsiyetçilik, korumacı cinsiyetçilik, eğitim, yaş, gelir düzeyi, kişinin kendisine veya yakınlarına yönelik taciz/tecavüz yaşantısı olmasının cinsel saldırı kurbanlarına ilişkin olumsuz tutumları yordadığı bulunmuştur. Buna ek olarak sevgili/flört tecavüzü, evlilik içi tecavüz ve içinde tecavüz mitleri bulunan ve bulunmayan iki faklı yabancı tecavüzü olmak üzere dört farklı senaryoda yer alan ve mağdurun yaşanan cinsel saldırı olayındaki sorumluluğuna dair tutumları ölçmeyi amaçlayan sorularda, erkek katılımcıların kadın katılımcılara göre anlamlı olarak daha fazla mağduru sorumlu tutan tutumlar içerisinde oldukları belirlenmiştir. Aynı zamanda katılımcıların cinsiyetleri ile tecavüz türlerine karşı tutumları arasında da anlamlı farklılıkların olduğu tespit edilmiştir. Araştırmadan elde edilen sonuçlar, katılımcıların cinsiyetçi tutumlarının ve adil dünya inanç düzeylerinin cinsel saldırı mağduru kadınları suçlayıcı ve tecavüz olayını meşrulaştırıcı eğilimlerini etkilediğini göstermektedir. Buradan hareketle cinsel saldırı suçu ile mücadelede bu suçu meşrulaştırıcı olumsuz tutumların dikkate alınması gerektiği düşünülmektedir. Anahtar Kelimeler: , Cinsel saldırı, adil dünya inancı, düşmanca cinsiyetçilik, korumacı cinsiyetçilik, tecavüz kurbanlarına ilişkin tutumlar. The main purpose of this study is to assess the impact of socially held constructs such as belief in a just world, rape myths and ambivalent sexism on victim blaming and attitudes towards women who have been victims of sexual assault, as well as to measure the effects of demographic factors (age, gender, level of education, income etc.) on these constructs. The study was conducted in 2014 with 300 participants, 150 men and 150 women older than 18 and who reside in various areas of Istanbul selected using convenience sampling. According to the results of the study, the participants' belief in a just world, hostile sexism, benevolent sexism, level of education, age, income level and experience with harassment/rape involving self or a loved one correlated with negative attitudes towards sexual assault victims. In addition, we found that male participants held victim blaming attitudes at a significantly higher rate than female participants as identified in response to questions assessing attitudes towards victim responsibility through four scenarios including date rape, marital rape and two stranger rape scenarios with and without rape myths. It was also found that there were significant differences based on their gender in participants' attitudes towards different types of rape.The results of the study shows that sexist attitudes and levels of belief in a just world influences victim blaming tendencies and legitimizing rape. Based on the results of this study, it can be reasonably asserted that the attitudes which legitimize sexual assault need to be taken into account in fighting this crime. Key Words: Sexual assault, belief in a just world, hostile sexisim, benevolent sexisim, attitudes toward rape victims. 196

ÖZETErkeklerin yarattığı ve yazdığı tarih boyunca kadın, hep sömürülen cins oldu. Eski çağlarda, gizemli bulunan doğurganlık özelliği sebebiyle kendisinden korkulup “cadılık” ithamlarıyla yakıldı; sanayi çağında işgücü, erkeklerin işgücünden daha düşük bedelle değerlendirildi; hep “ait olduğu” erkeğin malı olarak alışveriş nesnesi oldu; günümüzün küreselleşen ve paranın tek hâkim güç olarak kabul gördüğü kapitalist sömürü düzeninde ise, sisteme entegre olmuşluğu ölçüsünde değer kazanabildi. 1990’lı yıllarda dünya, görebileceği en büyük katliamlara tanıklık etti. Federatif yapıya sahip Yugoslavya’nın cumhuriyetlerinden, bağımsız ülkeler olmaya giden süreçte, en büyük acıyı, ne bağımsızlık fikrine, ne de savaşa hazırlıklı olan Bosna-Hersek halkı yaşadı. Yaşanan öyle bir savaştı ki, büyük çoğunluğunu Müslümanların oluşturduğu Bosnalılar, önceki gece sohbet edip birlikte kahve içtikleri komşularını, ertesi sabah omuzlarında silahlarla kapılarına dayanmış olarak buldular. O güne kadar var olmadığı düşünülen etnik farklılıklardan kaynaklı düşmanlıklar, bir anda su yüzüne çıkıverdi.Savaşın başladığı ilk aylardan itibaren, Bosnalı Müslüman kadınların toplanıp hapsedildiği, planlarının çok önceden yapıldığı sistematik tecavüzlerin uygulanmaya koyulduğu kamplar kuruldu ve Boşnakların, Sırp kadınlarına tecavüz ettiği propagandalarıyla, bütün Sırplar Boşnak kadınlarının ırzına geçmeye teşvik edildi. Bu propagandaya boyun eğmeyen Sırplar da, Bosnalı Müslümanların gördüğü şiddetin aynısıyla cezalandırıldılar. Adeta kollektif bir histeri kriziyle, yok etmek, üç yılı aşkın bir süre, Sırplar için tek gerçeklik oldu. Tecavüze uğrayan kadınlardan pek çoğu intihar etti, binlerce kadın çocuklarını doğurmak ve onlara bakmak zorunda kaldı, binlercesi ise bebeklerini doğar doğmaz evlatlık vermeyi ve geçmişin yükünü yalnız başına çekmeyi tercih etti. Tez çalışmam, savaşların her zaman en mağduru olan tecavüz kurbanı kadınların hayatlarına biraz olsun değinen sinema eserlerini incelemeyi hedeflemektedir. SUMMARYThe womankind were more exploited side during the history which was created and registered by the menfolk. In ancient times, they were under suspicion of witchcraft and set on fire because of their eerie fertility that found esoteric.In industrial times, female labour was assessed with smaller value than men’s had. They became a kind of commercial subject as a merchandise of the men they’re related to. At present days which the money is admitted as the only master power in global exploitation order of capitalism, they can come into a value on being integrated of the system. In 90’s, the people on the world have beared evidence of the greatest mass executions that seldom if ever seen before. One of the republics of Federation of Yugoslavia Bosnian People who had been prepared neighter to be independent nor to fight, had dreadfully suffered during this “being independent” process. That was a war like that The Bosnian People who’s majority was formed by Muslims, found their neighbours standing on their frond door as armed one day, though they have chewed the rag and had fun together at previous night. The hostilities sourced from ethnic differences had came up suddenly which was supposed that it was not exist. The camps -in which the Muslim women were groupped up and caged that systematic rapes have been done and this was planned long before- were established starting in early months of the war. All of Serbians were provoked to rape the Muslim women by black propagandas that Muslims raped the Serbian women. Even Serbs who didn’t submit to these propagandas, were punished with the same severity that Muslims were exposed to. To destroy was almost the only one reality for more than three years for Serbs via a kind of collective hysteria crisis. Most of assaulted women committed suicide, thousands of woman obliged to give birth and look after their babes. And another thousands chose to give them as adoptee as soon as possible and to take the burden of the past alone. My thesis aims to examine the films which gets even a little mention to female rape victims that they are always most damaged side of war.

Bu çalışmanın amacı kadına ilişkin çelişik duygulu cinsiyetçiliğin, genel sisteminmeşrulaştırılması ve cinsiyetle ilgili sistemin meşrulaştırılması eğilimlerinin tecavüzmitlerinin kabulüyle nasıl bir ilişki içinde olduklarını belirlemektir. 323 katılımcıylayapılan çalışmada Illinois Tecavüz Mitlerini Kabul Ölçeği (Payne, Lonsway ve Fitzgerald,1999), Genel Sistemin Meşrulaştırılması Ölçeği (Kay ve Jost, 2003) ve Cinsiyetle İlgiliSistemin Meşrulaştırılması Ölçeği (Kay ve Jost, 2005) kullanılmış, araştırma sonuçlarıcinsiyetle ilgili sistemin meşrulaştırılması eğilimi, düşmanca cinsiyetçilik ve korumacıcinsiyetçiliğin, tecavüz mitlerinin kabulünü yordadığını göstermiştir. Erkekler için,cinsiyetle ilgili sistemin meşrulaştırılması ve tecavüz mitlerinin kabulü arasındaki ilişkidedüşmanca cinsiyetçilik ve korumacı cinsiyetçilik aracı değişken rolü oynarken, aynı ilişkidekadınlar için yalnızca düşmanca cinsiyetçiliğin aracı bir rolünün olduğu saptanmıştır.Araştırma bulguları, kadınlara ilişkin cinsiyetçi tutumların ve sistemin meşrulaştırılmasıyönündeki motivasyonun tecavüz mitlerine verilen desteği anlamak açısından önemtaşıdığını ileri sürmektedir.Anahtar sözcükler : Tecavüz mitleri, sistemin meşrulaştırılması, cinsiyetle ilgili sisteminmeşrulaştırılması, korumacı cinsiyetçilik, düşmanca cinsiyetçilik. Rape is one of the most common and severe forms of violence against women.. Theliterature on rape victimology highlighted the significance of ?rape myths? and the negativeimpacts of these myths on individuals and social structures. Rape myths are defined as?prejudicial, stereotyped or false beliefs about rape, rape victims and rapists? and it isemphasized that they serve to deny and justify male sexual aggression aginst women (Burt,1980; Payne, Lonsway, & Fitzgerald, 1999). Rape myth acceptance have been extensivelystudied, but little research is available on its relationship to more general belief systems.The purpose of this study is to determine how ambivalent sexism toward women,general and gender related system justification tendencies are associated with rape mythacceptance. 323 paticipants completed Illinois Rape Myth Acceptance Scale (Payne,Lonsway & Fitzgerald), Ambivalent Sexism Inventory (Glick & Fiske, 1996), GeneralSystem Justification Scale (Kay & Jost, 2003) and Gender Related System JustificationScale (Kay & Jost, 2005). Results demonstrated that gender related system justification,hostile sexism and benevolent sexism predicted rape myth acceptance. Hostile sexism andbenevolent sexism mediated the relationship between gender related system justificationand rape myth acceptance for male participants. For female participants only hostile sexismmediated this relationship. These findings suggest that sexist attitudes toward women andsystem justification motives are important for understanding the support of rape myths.Keywords : Rape myths, system justification, gender related system justification,benevolent sexism, hostile sexism. 137