Search

Beta talasemi majör, nadir görülmesine rağmen tüm dünyada önemli bir sağlık sorunu olup, yüksek maliyetli tedavi ve takip yönünden hassasiyet gerektiren bir hastalıktır. Hastaların çoğu ikinci dekatta tedaviye bağlı komplikasyonlar nedeniyle kaybedilmektedir. Hastalarda doku ve organlardaki demir birikime bağlı olarak kardiyak, hepatik ve endokrin organ disfonksiyonları olabilmektedir. Özellikle kardiyak tutulumun hayatı ciddi şekilde etkileyebilmesinden dolayı bu çalışmayı yapmaya karar verdik. Bu çalışmada hastanemizde izlenmekte olan beta talasemi majörlü hastalarda hastalığın komplikasyonlarının ve düzenli kan transfüzyonunun kardiyovasküler sistemde meydana getirdiği değişikliklerin erken saptanması için son zamanlarda çeşitli çalışmalarda kardiyovasküler hastalıklarda belirteç olarak kullanılabileceği öne sürülen Lp-PLA2 (Lipoprotein ilişkili fosfolipaz A2) ve Cys-C (Sistatin C) düzeyinin değerlendirilmesi ve karotis intima media kalınlığı ile karşılaştırılması amaçlandı.Gereç ve Yöntem: Çalışmamızda, Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakultesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Çocuk Hematoloji ve Onkoloji bölümünde beta talasemi majör tanısı ile izlenmekte olup, kan transfüzyon programında yer alan 30 hasta çalışma grubunu ve Yüzüncü Yıl Üniversitesi Tıp Fakultesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Anabilim Dalı, Genel Çocuk Polikliniğine başvuran kronik herhangi bir hastalığı olmayan 30 çocuk kontrol grubunu oluşturdu. Çalışma ve kontrol grupları prospektif olarak incelendi. Çalışma grubundan transfüzyon öncesi kan örnekleri alındı ve KIMK (karotis intima media kalınlığı)'ları ölçüldü. Kontrol grubundan ise başvuru anında kan örnekleri alındı ve KIMK kalınlıkları ölçüldü.Bulgular: Çalışmaya 30 hasta ve 30 sağlıklı çocuk dahil edildi. Hasta grubunda ortalama yaş 8,07 ± 4,03 yıl iken kontrol grubunda ortalama yaş 11,03 ± 3,99 yıl olup gruplar arasında istatiksel olarak anlamlı fark vardı (p0.05). Hasta grubunda lipoprotein ilişkili fosfolipaz A2 ve sistatin C düzeyleri kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmasına rağmen istatiksel olarak anlamlı değildi (hasta grubu ortalama Lp-PLA2: 4,1 ng/mL, kontrol grubu ortalama Lp-PLA2: 3,4 ng/mL p: 0,164 ve hasta grubu ortalama Cys-C: 3,5 ng/mL, kontrol grubu ortalama Cys-C: 2,7 ng/mL p: 0,137). Hasta grubunda kontrol grubuna göre hemoglobin anlamlı derecede düşük, ferritin ise anlamlı olarak yüksekti (p0.05). Although lipoprotein-associated phospholipase A and cystatin C levels were higher in the patient group compared to the control group, the difference was not statistically meaningful (average Lp-PLA2: 4.1 ng/mL for the patient group, average Lp-PLA2: 3.4 ng/mL for the control group, p: 0.164; average Cys-C: 3.5 ng/mL for the patient group, average Cys-C: 2.7 ng/mL for the control group, p: 0.137). Hemoglobin was meaningfully lower and ferritin was meaningfully higher in the patient group compared to the control group (p

Akne vulgaris, pilosebase ünitenin kronik, inflamatuar bir hastalığıdır. Genellikle 11-30 yaş arasındaki bireylerde %85'e varan bir sıklıkta ortaya çıkmaktadır. Aktif bir retinoik asit derivesi olan isotretinoin, akne tedavisinde en etkili ve remisyon süresi uzun olan ilaçtır. Şiddetli aknede, diğer tedavilere dirençli orta şiddetli aknede ve skar bırakma potansiyeli olan aknede sıklıkla kullanılır.Koroner arter hastalıkları dünyada mortalite ve morbiditenin başlıca nedenleri arasında yer almaktadır ve ateroskleroz koroner arter hastalıklarının temelini oluşturmaktadır. İsotretinoin ile yapılan çalışmalarda trigliserid, total kolesterol ve düşük dansiteli lipoprotein düzeyinde artış ve yüksek dansiteli lipoprotein düzeyinde azalma yaptığı gösterilmiş ve dolaylı olarak ateroskleroza neden olabileceği vurgulanmıştır. Fakat; literatürde uzun süreli isotretinoin kullanımı ve ateroskleroz riski ile ilgili yapılmış az sayıda çalışma mevcuttur.Bu çalışamada; dermatoloji kliniklerinde orta ve şiddetli akne vulgaris tedavisinde sık kullanılan sistemik isotretinoinin, subklinik ateroskleroz üzerine olan etkisini, subklinik ateroskleroz varlığını gösteren sensitif değere sahip parametrelerle belirlemeyi amaçladık.Çalışmamız altı ay boyunca isotretinoin kullanan 63 akne vulgaris hastası ile yapıldı. Hastaların tedavi başlangıcında ve tedavi sonunda glukoz, insülin, lipid profili, lektin benzeri okside düşük dansiteli lipoprotein reseptör-1, yüksek duyarlıklı C-reaktif protein ve okside düşük dansiteli lipoprotein değerleri karşılaştırıldı. Hastaların %84.1'i (n=53) kadın, %15.9'u (n=10) erkek idi. Düşük dansiteli lipoprotein, çok düşük dansiteli lipoprotein, lektin benzeri okside düşük dansiteli lipoprotein reseptör-1, trigliserid, total kolesterol ve aspartat aminotransferaz düzeylerinin arttığı ve bu artışın istatistiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p

BT ANJİOGRAFİ İLE İNCELENEN KORONER PLAK YAPISININ LİPOPROTEİN İLİŞKİLİ FOSFOLİPAZ A2 VE MATRİKS METALLOPROTEİNAZ-9 İLE İLİŞKİSİNİN ARAŞTIRILMASINeslihan SUNGURErciyes Üniversitesi Sağlık Bilimleri EnstitüsüTıbbi Biyokimya Anabilim DalıYüksek Lisans Tezi, Ocak 2018Danışman: Prof.Dr. Sabahattin MUHTAROĞLUÖZETKoroner bilgisayarlı tomografi (BT) anjiyografisi, koroner arterlerdeki plak ve darlıkların, koroner baypas açıklığının değerlendirilmesini ve koroner arter anomalilerinin seyrini göstermektedir. Aterosklerotik damar hastalığı, başta dislipidemi olmak üzere çeşitli risk faktörlerinin vasküler yapıya etkisi ile gelişen yaygın bir inflamasyon ve lipid birikimi ile karakterizedir.Lipoprotein-ilişkili fosfolipaz A2 (Lp-PLA2), pro-enflamasyon fosfolipit metabolizması ve pro-aterojenik metabolitlerin oluşumunda ve atersklerotik plak destablizasyonunda anahtar rol oynayan ve gelecek vadeden yeni bir belirteçtir. Matriks metalloproteinaz (MMP-9) ise dokuların yeniden düzenlenmesi için ekstraseluler matriks proteinlerini parçalar ve sitokin ve kemokinleri aktive eder.Bu çalışma, koroner arter hastası olarak varsayılan kişilerde serum Lp-PLA2 ve MMP-9 düzeyleri ile koroner BT anjiografinin birlikte kullanımının, kardiovasküler olayların belirlenmesinde ek prognostik değere sahip olup olmadığını araştırmak amacıyla yapılmıştır. Koroner arter hastalığı tanısını alan toplam 54 hasta, hem koroner arter BT hem de serum Lp-PLA2 ve MMP-9 ölçümleri ile değerlendirilmiştir. Hastalarda stenoz ve plak yüzdesi sırasıyla 20.4 ve 24.1 olarak tespit edildi. Stenoz/plak tespit edilen hasta grubunda MMP-9 ve Lp-PLA2 düzeyleri, kontrol grubuna göre daha yüksekti. (p

SİGARA İÇME DURUMU İLE SERUM ADMA, TAS, TOS, Lp(a), ADROPİN, hs-CRP SEVİYELERİ, KAROTİS İNTİMA MEDİA KALINLIĞI (IMK) VE VİSSERAL YAĞ ARASINDAKİ İLİŞKİLERİN DEĞERLENDİRİLMESİHazırlayan: Seda SAZAKAile Hekimliği Anabilim DalıTIPTA UZMANLIK TEZİ / Konya, 2018Amaç: Bu çalışmada Sigara içen bireylerin sigara bırakma sonrası ADMA, TAS, TOS, Lp(a), adropin, hs-CRP düzeyleri, karotis intima media kalınlığı (KIMK) ve visseral yağ değişimlerinin ve ilişkili faktörlerin değerlendirilmesi amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Nisan 2017, Şubat 2018 tarihleri arasında Selçuk Üniversitesi Tıp Fakültesi Aile Hekimliği Ana Bilim Dalı Sigara Bıraktırma Polikliğine başvuran sigarayı başarılı bir şekilde 3 ay bırakmış 80 hasta alındı. Hastaların antropometrik ölçümleri BIA yöntemiyle Inbody 770 cihazı ile ölçüldü. Hastaların KIMK ölçümleri Radyoloji Anabilim Dalı tarafından yapıldı. Tüm veriler SPSS 21.0 istatistik paket programı kullanılarak değerlendirildi. Hastaların sigara içmediği piCO Smokerlyzer Breath cihazı ile ekspiryum havasındaki CO düzeyi ölçülerek doğrulandı. CO düzeyi 5 ppm ve altı olanlar içmiyor olarak değerlendirildi. Verilerin değerlendirilmesinde sayı, yüzde, standart sapma kullanıldı. Chi-square Testi, Kruskal-Wallis, ANOVA testi, Pearson korelasyon ve Spearmen korelasyon analizi, Wilcoxon, Paired t testi, Lineer Regresyon Analizi kullanıldı. Bulgular: Çalışmamıza katılan 80 hastanın %22.5' i (n=18) kadın, %77.5' i (n=62) erkekti. Hastaların verilen tedavi biçimine göre paket/yıl, günlük sigara içme miktarı açısından fark yoktu. Eğitim durumuna göre sigara içme özellikleri paket/yıl olarak değerlendirildiğinde ilkokul mezunları ile yüksekokul ve üzeri eğitim alanlarda anlamlı faklılık vardı (p=0,002), ilkokul mezunlarında daha fazlaydı. Antropometrik ölçümler sigara bırakma sonrası istatistiksel olarak anlamlı artış gösterdi (p

Göz hastalıkları polikliniklerinde izlenmekte olan hastalar çalışmaya alınmıştır. Demografik bilgiler, ilaç/sigara/hastalık öyküsü, bel çevresi, boy-ağırlık, kan basıncı ölçümleri ve göz muayene bulguları kaydedilmiştir. Sitratlı plazma ve serum örnekleri -80°C'de saklanmıştır. Tüm olgular iki gruba ayrılarak incelenmiştir: 1. grup (kontrol grubu); diyabetik olmayan sağlıklı bireyler (N=37), 2. grup; primer açık açılı glokom (POAG) tanısı almış hastalar (N=71). Buna ek olarak, retinal sinir lifi tabakası kalınlığının (RNFL) optik koherens tomografi (OCT) ile ölçümüne göre hastalar iki altgrup altında sınıflandırıldı; biri RNFL≥87 μm (N=31) ve diğeri RNFL

30-60 Yaş Arası Hastalarda Karotis Intima-Media Kalınlığı Ile Monosit / HDL (yüksek dansiteli lipoprotein) Oranı Arasındaki Ilişkinin DeğerlendirilmesiGiriş: Ateroskleroz, başta koroner arterler olmak üzere, diğer müsküler arterleri de etkileyen sistemik bir patolojidir. Yapılan çalışmalarda yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol (HDL)'ün ateroskleroz gelişimi ile ilişkili olarak intima-mediya kalınlığı (İMK) üzerinde etkili olduğu; monosit'in ise endotelyal adezyon üzerinde etkili olduğu gösterilmiştir.Amaç: Biz deçalışmamızda daha önce literatürde çalışılmamış olan, koroner arter hastalığı olmayan popülasyonda Monosit/HDL oranı ile karotis İMK arasındaki ilişkiyi araştırdık. Materyal ve Metod: Çalışma kardiyoloji polikliniğine başvuran yaşları 30-60 arasında olan sağlıklı gönüllüler, ejeksiyon fraksiyonu normal ve akut koroner sendrom bulgusu saptanmayan 200 olgu ile prospektif olarak gerçekleştirildi. Olguların yaş, cinsiyet, vücut kitle indeksi,karotis İMK, sigara kullanım öyküsü, biyokimya değerleri, lipid profili ve hemogram parametreleri değerlendirildi. Karotis İMK kalınlığı 0,9 mm olan hastalar Grup 2 olarak tanımlandı.Bulgular: Çalışma popülasyonunun karotis İMK ortalaması 0,65±0,20 mm ve Monosit/HDL oranı 13,6±5,9 olarak saptandı. Grup 1'e göreGrup 2'de yaş (p0,9mm değişkenine anlamlı düzeyde etki ettiği saptandı. Eğri altında kalan alan 0,704 cm2 olup, uygun kesim değeri 13,4'tür (sensitivite %72 ve spesifite %60,7).Sonuç:Çalışmamızın sonuçları göz önünde bulundurulduğunda,Monosit/HDL oranının IMK >0.9mm olanhastalar için özellikle genç yetişkin grupta subklinik aterosklerotik sürecin bir göstergesi olabileceğini düşünüyoruz.Anahtar kelimeler: Karotis intima-media kalınlığı, monosit, yüksek dansiteli lipoprotein, Monosit/HDL oranı Introduction: Atherosclerosis is a systemic pathology that effects muscular arteries mainly coroner arteries. Investigations points out that high density lipoprotein cholesterol is associated with development of atherosclerosis and intima-media thickness while monocytes effects endothelial adhesions. Aim: In our study we aimed to determine association of monocyte HDL ratio with carotid intima media thickness which was not previously investigated in current literature. Materials and Methods: tudy was performed on 200 healthy volunteers aged 30-60 years with no detected ejection fraction anomalies and acute coronery syndrome symptoms, whom attended to outpatient cardiology clinic prospectively. Samples age, gender, body mass index, smoking history, biochemical values, lipid profile and hemogram parameters were evaluated. Patients whose CIMT was 0,9mm variable. Area under the curve was 0,704 cm2 appropriate cut value was 13.4 (sensitivity %72, spesifity %60.7) Conclusion: According to findings obtiained from our study, we conclude that monocyte/HDL ratio can be used as a determinant of subclinical atherosclerosis, especially in young adults with IMT >0.9mm. Key Words: Carotis intima media thickness, monocyte/HDL ratio 62

Kalsifik aort darlığı (KAD), multifaktöriyel bir hastalık olup hem çevresel hem de genetik faktörler etiyolojisinde önemli rol oynamaktadır. KAD'ın patogenezine katkıda bulunan aday genleri çalışmak, koroner arter hastalığı' nın etiyolojisinin anlaşılmasına yardımcı olabilir. Lipoprotein a [Lip (a)] yapısal olarak plazminojen ve doku plazminojen aktivatöre benzerlik gösteren ve plazminojenle bağlanma bölgesi için yarışma gösteren bir yapıya sahiptir. Bu yapısı nedeniyle fibrinolizi azaltma eğilimindedir. Ayrıca PAI-1 (plazminojen aktivatör inhibitör-1) sekresyonunu arttırdığı için trombojeniteyi ve yapısındaki kolesterol molekülü nedeniyle de aterogenezi artırır. Bunların yanı sıra daha fazla aterojenik olan oksidize fosfolipidleri taşıdığı için iltihabi döngüde rol alan inflamatuar hücrelerin bulunduğu bölgeye hücum etmesine ve bu bölgede düz kas hücrelerinde hücre proliferasyonuna neden olur. Bu durum Lip (a)'yı koroner arter hastalığı, inme, ateroskleroz ve kardiyovasküler hastalıklar için risk faktörü haline getirmiştir. Lip (a) gen polimorfizmlerin araştırılması, gen modülasyon tedavilerinin ilerleme gösterdiği günümüzde risk oluşturduğu hasta gruplarında tedavi olabileceği gibi bu polimorfizmleri taşıyan bireylerde erken tanı ve tedavi için bir umut olabileceği düşünülmüştür.Bu amaçla hastanemize başvurmuş semptom sonrası yapılan ekokardiyografi ile tanı almış KAD saptanan 75 hasta ve normal aort kapak saptanan kontrol grubundan 77 hastadan 5cc kan örneği alınarak Lip (a) düzeyi ve gen polimorfizmlerinin kalsifik aort darlığı ile ilişkili olup olmadıkları araştırılmıştır. Ekokardiyografi yapılan hastalarda açlık rutin kan tetkikleri laboratuvarımızda çalışılarak risk faktörleri açısından değerlendirilmiştir.Lip (a) düzeyi, rs10455872 polimorfizmi AA genotipi ve rs3798220 polimorfizmi TT genotipinin KAD gelişiminde genetik bir risk faktörü olduğu saptandı. Ayrıca sigara içiciliği, LDL yüksekliği, kreatinin yüksekliği (dolayısıyla düşük renal fonksiyonun) ve albümin düzeyi düşüklüğünün (muhtemel negatif akut faz reaktanı olarak) KAD gelişiminde risk faktörü olduğu tespit edilmiştir. Calsific aortic valve disease (CAD) , as a multifactorial illness, has an important role in its environmental and also genetical etiology. By studying the probably suspicious genes that contributes pathogenesis of calsific aortic valve disease, etiology of CAD can be explained clearly.The structure of lipoprotein a [Lp(a)] is similar to plasminogen and tPA (tissue plasminogen activator) and it competes with plasminogen for its binding site, leading to reduced fibrinolysis. Also, because Lp(a) stimulates secretion of PAI-1, it leads to thrombogenesis. Lp(a) also carries cholesterol and thus contributes to atherosclerosis. In addition, Lp(a) transports the more atherogenic proinflammatory oxidized phospholipids, which attract inflammatory cells to vessel walls, and leads to smooth muscle cell proliferation. This stiation is became a risk factor high Lp(a) in blood for coronary heart disease (CHD), atherosclerosis, thrombosis, and stroke. The search for Lp(a) gene polymorphisms has been thought to be an option for early diagnosis and treatment of individuals carrying these polymorphisms as well as treatment in patients at risk for gene therapy modalities nowadays.For this purpose, we investigated Lp(a) level and gene polymorphisms were associated with calcific aortic stenosis by taking 5cc blood samples after echocardiography from 75 patients who had calcific aortic stenosis diagnosed and 77 patients with normal aortic valve. Before echocardiography, fasting blood tests were studied in our laboratory and evaluated and checked for risk factors.Lp(a) level, rs10455872 polymorphism AA genotype and rs3798220 polymorphic TT genotype were found to be a genetic risk factor in the development of calcific aortic stenosis. It has also been found that smoking, blood serum LDL level elevation, elevated creatinine (hence low renal function) and low albumin level (as a possible negative acute phase reactant) are risk factors for the development of calcified aortic stenosis. 58

Bu çalışmada; Ferulago angulata B. ekstresinin streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda böbrek dokusunda paraoksonaz (PON), toplam antioksidan-oksidan seviye, lipoprotein seviyeleri üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlandı. Sıçanlar, kontrol (K), diyabet (D), Ferulago angulato ekstresi (FA), diyabet+Ferulago angulato ekstresi grubu (D+FA) olarak ayrıldı, her bir grupta 7 sıçan yer aldı. Diyabet oluşumu, D ve D+FA grubu sıçanlara tek doz streptozotosin (40 mg/kg) intaperitonal (i.p.) uygulandı. 3 gün sonra >270 mg/dl ve üstü glukoz düzeyine sahip sıçanlar diyabet olarak değerlendirildi. Yirmialtı gün süreyle K ve D grubuna, 1 mL distile su; FA ve D+FA grubuna, F. angulata ekstresi (600 mg/kg doz) distile suda çözündürülerek intragastrik gavaj yoluyla uygulandı. Çalışma sonunda tam kanda HbA1c serumda glukoz, lipoprotein, böbrek dokusunda paraoksonaz (PON), TAS, TOS analiz edildi. Glukoz ve glikolize hemoglobin (HbA1c) seviyelerinde D grubunda diğer gruplara göre istatistik önemde bir artış oldu. D+FA grubu glukoz ve HbA1c seviyeleri ile D grubunun karşılaştırılmasında istatistik önemde bir düşüş saptandı (p

Bilirubinin antioksidan, antiinflamatuar özelliklerinin olduğu ve kardiyovasküler hastalıkların (KVH) en önemli nedeni olan ateroskleroz gelişim riskini azaltabileceği birçok çalışmada belirtilmiş olup çalışmamızda serum bilirubin düzeyleri ile ateroskleroz ile ilişkili bazı kardiyometabolik parametreler ve aterosklerozun öngörücüsü karotis intima media kalınlığı (KİMK) arasındaki ilişkinin çocuklarda incelenmesi amaçlanmıştır. Çalışmaya 14-17 yaş aralığında 250 sağlıklı çocuk alınmıştır. Laboratuvar testleri olarak total bilirubin (TB), direkt bilirubin (DB), okside düşük yoğunluklu lipoprotein (Oks-LDL), hsCRP (yüksek duyarlılıklı C-reaktif protein), tümör nekrozis faktör alfa (TNFα), lipid profili, insulin düzeyleri çalışılmış, direkt bilirubin (DB), yüksek dansiteli lipoprotein dışı kolesterol (non-HDL-K) düzeyleri ve insulin direnci göstergesi olan Homeostasis Model Of Assessment-İnsülin Resistance (HOMA-IR), apolipoprotein B/ apolipoprotein A1 (Apo B/Apo A1) değerleri hesaplanmıştır. Çalışma kriterlerine uyan 226 çocuğun bilirubin düzeyleri ile bahsedilen parametreler arasındaki ilişki incelenmiştir. Bilirubin düzeyleri ile KİMK arasındaki ilişki ise 145 çocukta incelenmiştir. TB düzeylerinin hsCRP, trigliserit (TG), yüksek dansiteli lipoprotein kolesterol (LDL-K), non-HDL-K, Apo B, insulin düzeyleri ve Apo B/Apo A1, HOMA-IR değerleri ile arasında anlamlı negatif yönde ilişki, düşük dansiteli lipoprotein kolesterol (HDL-K) düzeyi ve sistolik kan basıncı (SKB) değeri arasında ise anlamlı pozitif yönde ilişki olduğu saptanmıştır. Oks-LDL, TNFα, glukoz düzeyleri ile arasında ise bir ilişki bulunmamıştır. TB, DB, İB düzeyleri ile KİMK arasında da anlamlı ilişki görülmemiştir. Çalışmamızda bilirubin ile KVH gelişimi açısından önemli birçok parametre arasında anlamlı ilişki bulunmuş olup bu konunun aydınlatılması için daha fazla sayıda çalışmaya ihtiyaç olduğu düşünülmüştür.Anahtar Kelimeler: Bilirubin, Antioksidan, Ateroskleroz, Karotis İntima Media Kalınlığı Kardiyometabolik Parametreler Many studies have demonstrated that bilirubin has also antioxidant and antiinflammatory characteristics that could reduce the risk of developing atherosclerosis, which is also the most common cause of cardiovascular diseas (CVD). The aim of this study is to evaluate the relationship between bilirubin levels and cardiometabolic parameters that associated with atherosclerosis and carotid intima media thickness (CIMT) which is predictor of atherosclerosis in children. 250 healthy adolescents, aged between 14-17 years were included in the study. As laboratory tests; serum total bilirubin (TB), direct bilirubin (DB) , oxidized low density lipoprotein (Ox- LDL), high sensitivity C-reactive Protein (hsCRP), tumor necrosis factor alpha (TNFα), lipid profile, insulin levels were performed. Direct bilirubin (DB), non-high density lipoprotein cholesterol (non-HDL-C) levels and the indicator of insulin resistance (HOMA-IR)`, apolipoprotein B/apolipoprotein A1 (apo B/apo A1) values were calculated. The relationship between bilirubin levels and parameters mentioned above were evaluated in 226 children who meet the criteria for study participation. The relationship between bilirubin levels and CIMT were evaluated in 145 children. The results of our study show that TB levels were negatively correlated with hsCRP, TG, low density lipoprotein cholesterol (LDL-C), non-HDL-C, apo B, insulin levels and apoB/apo A1 ratio, HOMA-IR values. TB levels were positively correlated with HDL-C and systolic blood pressure (SBP). There was no significant relationship between TB levels and ox-LDL, TNFα, glucose, total cholesterol (TC), apo A1. Also no significant relationship was found between TB, DB, IB levels and CIMT. In our study, it was observed that bilirubin levels were significantly correlated with some important parameters playing important role in the development of atherosclerosis, and it was suggested that more studies were needed to clarify this issue. Key Words: Bilirubin, Antioxidant, Atherosclerosis, Cardiomatabolic Parameters, Carotid İntima Media Thicknes 98

Bu çalışmanın amacı Deney grubundaki Erkek ve Bayan futbolculara dört haftalık antrenman süresince C vitamini yönünden zengin olan nar suyu verilerek, Kan Lipoproteini, Demir (Fe++), Total Demir Bağlama Kapasitesi (TDBK), High Density Lipoprotein (HDL), Low Density Lipoprotein (LDL), Very Low Density Lipoprotein (VLDL), Total Kolesterol ve Trigliserid üzerine etkilerini belirlemektir.Bu çalışmada Şanlıurfa ilinde aktif futbol oynayan, futbol geçmişi olan yaşları 16-19 arasında değişen 22 Erkek ve 22 Bayan futbolcular Deney (11 Erkek ve 11 Bayan) ve Kontrol (11 Erkek ve 11 Bayan) grubu olarak ikiye ayrıldı. Çalışmada, deney grubu ile kontrol grubunun kan örnekleri çalışmaya başlanıldığında ve dört haftalık çalışma sonrası median kubital venadan alınarak antikoagülanlı ve antikaogülansız tüplere alındı. Kan örnekleri bekletilmeden Biyokimya laboratuarında BS380 MINDRAY (Kimya Analizatörü) marka cihazda Kan Lipoproteini, Fe++, TDBK, HDL, LDL, VLDL, Total Kolesterol ve Trigliserid düzeylerine bakılmıştır. Deney grubu ile kontrol grubu arasındaki parametrelerin farklılığı ortaya koymak için SPSS-16 paket programının eşleştirilmiş örneklem-t testi kullanılmıştır.Verilerin analizinde C vitamini bakımından zengin 200 ml nar suyu verilen deney grubunda dört haftalık egzersiz öncesi ve sonrası alınan kan örneklerinde erkek futbolcuların, VLDL ve Trigliserid düzeyinin istatistiksel olarak önem (P

Bu araştırma; elit sporcularda SDS-Page yöntemi ile oksidatif stres etkilerinin protein karakterizasyonunu incelemek amacıyla yapılmıştır. Çalışmaya 4 farklı branşta mücadele eden (Bisiklet =7, Boks=7, Güreş=7, Teaekwondo=7) , yaş ortalamaları 21-25 yıl olan ve aktif olarak spor yapan 28 erkek sporcu gönüllü olarak katılmıştır. Çalışma protokolü Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi Spor Yüksekokulu etik kurulu tarafından onaylanmıştır. Araştırma Selçuk Üniversitesi Beden Eğitimi ve Spor Yüksek Okulu performans labaratuarında Anaerobik Wingate güç testi ve Kapalı Spor Salonunda Aerobik güç 20 m. mekik koşusu testi yapıldı. İstirahat anaerobik ve aerobik güç testleri sonucunda olmak üzere üç kez kan örnekleri alındı. Elde edilen bütün serumlar, Selçuk Üniversitesi Fen Fakültesi Biyoloji Anabilim dalı moleküler biyoloji labaratuarında EURX marka Gene Matrix Universal DNA/RNA Protein Purifacition kit kullanılarak protein izolasyonu yapıldı. Proteinler BIORAD Mini Protean Elektroforez Sistemi SDS-Page yöntemi ile THERMO Pageruler Prestained Protein Ladder marker ile karakterize edildi. Bisiklet istirahat, boks istirahat ve maksimal, güreş maksimal ve submaksimal değerlerinde immunoglobülinler olarak değerlendirilen 200kDa büyüklüğünde bantlara rastlanmıştır. Bunun yanısıra bisiklet grubunun her üç durum değerleri benzerlik göstermektedir. Boks grubu, protein profili ve içeriği açısından en belirgin gruptur. Güreş grubu, maksimal ve submaksimal değerleri benzerlik gösterirken istirahat durumlarında daha silik protein bantları gözlendi. Taekwondo grubu istirahat ve maksimal protein profil ve içerikleri benzerlik göstermesine rağmen, submaksimal egzersiz sonuçlarında protein bantlarının daha belirgin olduğu söylenebilir. Sonuç olarak; sporcu gruplarının, serum protein konsantrasyonları benzerlik göstermektedir. Protein içerik ve profilleri açısından bisiklet, boks ve taekwondo grubunun benzerlikleri daha belirgin olmakla birlikte, güreşçilerin maksimal ve submaksimal egzersiz sonrası değerleri benzerlik göstermiştir. Sporcu grupların arasındaki farklılıkları, yapmış oldukları egzersizin yoğunluk ve şiddeti ile ilişkilendirebiliriz. Bisikletçiler için maksimal, boksörler ve taekwondocular için submaksimal egzersizler sonrasında protein fraksiyonunun daha düşük, olduğu söylenebilir. Boks grubunda diğer gruplara göre bant sayısı daha fazla ve daha belirgindir. Güreş grubunda ise maksimal ve submaksimal protein karakterizasyonu benzerlik gösterirken istirahat profilleri daha silik bantlar gözlenmiştir. Bu değişikliğin sebebi, oksidatif strese bağlı olabileceği gibi genetik farklılıklardan ve/veya branşa özgü akut yada kronik fizyolojik değişiklerden kaynaklandığı düşünülmektedir., This research was conducted to investigate the protein characterization of oxidative stress effects by SDS-Page method in elite athletes. Twenty-eight male athletes, who compete in 4 different sport fields (Bcycling=7, Boxing=7, Wrestling=7, Teaekwondo=7) with the average age between 21-25, and who are active in sports, are voluntarily participated to the study. The study protocol was approved by the ethics committee of Selçuk University School of Physical Education and Sports. Anaerobic Wingate power test, at Selçuk University Physical Education and Sports Academy performance laboratory, and Aerobic power 20 m. Shuttle run test, at indoor sports hall were conducted at the research. Blood samples were taken three times as a result of resting anaerobic and aerobic power tests. All obtained serums were protein isolated using the EURX brand Gene Matrix Universal DNA / RNA Protein Purification kit at the molecular biology laboratory of Selcuk University Science Faculty Biology Department. Proteins were characterized with The BIORAD Mini Protein Electrophoresis System SDS-Page method and the THERMO Pageruler Prestained Protein Ladder marker. 200kDa bands which were evaluated as immunoglobulins were found at the values of bcycle resting, boxing resting and maximal, wrestle maximal and submaximal. In addition, all three status values of the bicycle group are similar. The boxing group was the most prominent group in terms of protein profile and content. The wrestling group, maximal and submaximal values showed similarities, while more silky protein bands were observed at resting situation. Although the Taekwondo group showed similar resting and maximal protein profiles and contents, it can be said that the protein bands are more prominent in submaximal exercise results. As a result; Athlete group's serum protein concentrations showed similarities. In terms of protein content and profiles, the similarity of bicycling, boxing and taekwondo groups were more obvious, while maximal and submaximal exercise values of wrestlers showed similarities. We can relate the differences between athletic groups, to the intensity and severity of the exercise they are doing. It can be said that protein fracture is lower after the maximal exercises for cyclists, and submaximal exercises for boxers and taekwondo players. The number of bands in the boxing group is more and obvious than in other groups. In the wrestling group, the maximal and submaximal protein characterization showed similarity, while the resting profiles showed more silent bands. This change is thought to be due to oxidative stress, as well as genetic differences and / or acute or chronic physiological changes depends on the specific specialty.

SAEED KM, Deneysel Diyabet Oluşturulan Sıçanlarda Vaccinium myrtillus L. Uygulamasının Paraoksonaz, Pankreas Enzim Aktiviteleri ve Lipoprotein Düzeylerine Etkisi, Yüzüncü Yıl Üniversitesi, Sağlık Bilimleri Enstitüsü, Temel Eczacılık Bilimleri Anabilim Dalı Biyokimya Bilim Dalı, Yüksek Lisans Tezi, Van, 2016. Bu çalışmada; Vaccinium myrtillus L. (Yaban mersini, V. myrtillus ) ekstresinin streptozotosin ile diyabet oluşturulmuş sıçanlarda paraoksonaz (PON), pankreas enzim aktiviteleri ve lipoprotein seviyeleri üzerindeki etkisinin araştırılması amaçlandı. Diyabet oluşturmak için, diyabet (D) ve diyabet+ V. myrtillus ekstresi (DVM) grubundaki sıçanlara tek doz streptozotosin (45 mg/kg) intaperitonal (i.p.) uygulandı. V. myrtillus ekstresi, yirmibir gün süreyle 1.2 g/kg doz distile suda çözündürülerek VM ve DVM gruplarındaki sıçanlara gavaj yoluyla uygulandı. Çalışma sonunda tam kanda HbA1c serumda glukoz, lipoprotein, paraoksonaz (PON), amilaz ve lipaz enzim seviyeleri analiz edildi. Glukoz ve glikolize hemoglobin (HbA1c) seviyelerinde D grubunda diğer gruplara göre istatistik önemde bir artışa neden oldu. DVM grubu glukoz ve HbA1c seviyeleri ile D grubunun karşılaştırılmasında istatistik önemde bir düşüş saptandı (p0.05). HDL-kolesterol düzeyi, istatistik anlamlılıkta D grubunda yüksek, DVM grubunda düşük düzeylerde saptandı (p0.05). Paraoksonaz enzimi, D grubunda K ve VM grubuna göre istatistik olarak düşük bulundu (p0.05). Serum HDL- cholesterol levels increased significantly in D group and decreased significantly in DVM group (p0.05) between diabetes group D and DVM group. Serum PON enzyme significantly (p

Giriş ve Amaç: Aort kapak kalsifikasyonu yaşla birlikte sıklığı artan, aort stenozu veya inme, miyokard enfarktüsü, kötü kardiyovasküler sonlanım gibi advers klinik olaylar ile ilişkili olduğu bilinen aktif bir aterosklerotik süreç olduğu günümüzde bilinmektedir. Çalışmamızda aort kapak kalsifikasyonu ile aterosklerotik süreçde rol aldığı bilinen Lp(a) düzeyi ilişkisini ve ayrıca ateroskleroz ile ilişkili olduğu bilinen arkus aorta kalsifikasyonu, koroner arter kalsiyum skorlaması ve aort elastik özellikleri ile Lp(a) düzeyi ilişkisini araştırdık.Gereç ve Yöntem: Çalışma populasyonunu EÜTF Kardiyoloji Lipid polikliniğinden takipli önceden koroner kalsiyum skoru (KAKS) yapılmış olan 18-85 yaş aralığında 136 hiperkolesterolemili olgu oluşturmaktaydı. Hastaların KAKS görüntüleri aort kapak kalsifikasyonu ve arkus aorta kalsifikasyonu açısından tekrar değerlendirildi. Aort elastik özelliklerinin belirlenmesi amaçlı ise olgular TTE ile değerlendirildi.Sonuç: Çalışmamızın sonucunda aort kapağı kalsifikasyonu (AKK) ile serum Lp(a) düzeyleri arasında orta düzeyde korelasyon katsayısına sahip istatistiksel anlamlı ilişki saptadık(p

Halk oyunları, müzik eşliğinde tüm vücudu koordineli bir biçimde kullanabilmeyi sağlayan ve bu özelliği yörelere göre farklılıklar gösteren fiziksel aktivite türüdür. Bu çalışmada amaç, halk dansları oyuncularında 12 haftalık halk oyunları çalışmalarının kan oksidatif stres belirteçleri ile kan lipid ve lipoproteinleri üzerine etkisini araştırmaktır. Ayrıca halk dansları çalışmalarının kas hasarı belirteçleri üzerindeki etkisi ile dansçılara ait bazı fiziksel ve fizyolojik özelliklerin belirlenmesi de amaçlanmıştır. Çalışmaya yaşları 21-24 arasındaki sağlıklı, ortalama 11 yıllık dans antrenman geçmişi olan, 38 erkek halk dansçısı katıldı. Dansçıların bazı fiziksel ve fizyolojik ölçümleri ile alınan kan örneklerinden oksidatif stres göstergeleri (serum TAS, TOS ve OSİ), kan lipid ve lipoprotein düzeyleri (TK, TG, HDL-K, LDL-K) ve kas hasarı belirteçleri (LDH, CK, ALT, AST) farklı yörelerin (Kafkas, Bar, Zeybek, Kaşık, Trakya, Horon) her gün 2'şer saat çalışıldığı haftada 10 saatten oluşan toplam 12 haftalık antrenman dönemi öncesi ve hemen sonrası gerçekleştirildi. Tüm kan değerleri, belirlenen referans aralıkları içinde bulunan halk dansçılarının 12 haftalık antrenman programının kan lipid profili üzerinde anlamlı etkisinin olmadığı, buna karşılık vücut yağ miktarı (p ≤ 0.012) ve zirve oksijen kullanım kapasitesi (p = 0.000) ile kas hasarı belirteci (CK için, ∆% = ─19.6) ve total antioksidan kapasiteyi (TAS ve OSİ, p ≤ 0.002) geliştirdiği bulundu. Branşa özgü bir fiziksel ve fizyolojik karakteristik gerektirmediği görülen halk oyunlarının, düzenli yapılması halinde dansçıların vücut yağ miktarı, aerobik güç ve antioksidan kapasiteleri ile kas hasarı belirteçleri üzerinde olumlu etkilere sahip olduğu söylenebilir. Bu sonuçlarla, halk oyunları aktivitelerinin tüm topluma yaygınlaştırılmasına önem verilmesi önerilebilir., Folk dance is a form of physical activity which provides the ability to use the whole body in a coordinated form with music, and these characteristics vary according to geographic region. Aims of the study were to evaluate the effects of 12-week folk dance training on blood oxidative stress levels, lipids and lipoproteins and muscle damage markers and also to define some physical and physiological properties of dancers. Thirty eight healthy men folk dancers, between the ages of 21-24 and having an average of 11 years of dance training background, voluntarily participated in the study. Some physical and physiological measurements, blood oxidative stress markers (serum TAS, TOS and OSI) and lipid and lipoprotein levels (TC, TG, HDL-C, LDL-C), muscle damage markers (LDH, CK, ALT, AST) were measured two times, before and after the training period which consists of different regions dances (Caucasus, Bar, Zeybek, Spoon, Thrace and Horon) 2 hours for every day and totally 10 hours on a week. All blood values of folk dancers were found within the specified reference ranges and training program had no significant effect on the blood lipid profile, whereas it was found improving effect on body fatness (p≤ 0.012), peak oxygen capacity (p=0.000), muscle damage marker (for CK, ∆%= ─19.6) and total antioxidant capacity (TAS and OSI, p≤ 0.002). It may be said that folk dance is not required sport-specific physical and physiological characteristics and in the case that doing training regularly, it may ensure improvement on body fatness, peak VO2, blood total antioxidant capacity and muscle damage markers on dancers. Based on these results, it may be ensured folk dance to be a kind of popular physical activity to all community.

Bu çalışmada tüm dünyada önde gelen morbidite ve mortalite nedeni olanaterosklerozda ApoE gen varyasyonlarının etkilerinin araştırılması ve baştamiRNA221/222 olmak üzere miRNAların hastalıkla olan ilişkisinin moleküler açıdandeğerlendirilmesi amaçlanmıştır. 89 ateroskleroz tanısı almış hasta ve 93 sağlıklıkontrolden oluşan çalışma grubumuzun gerçek zamanlı pzr ile ApoE genotiplemesi,mikroRNA ifade düzeylerinin belirlenmiş ve lipid altgrup analizi yapılmıştır. Yapmışolduğumuz risk analizlerinde düşük HDL değerine sahip olmanın kardiyovasküler riskleilişkili olduğu belirlenmiştir (p=0,011). ApoE genotip ve allel frekansları kontrol veateroskleroz hasta olguları ile karşılaştırıldığında E3/E4 genotipine sahip olguların hastagrubunda yüksek olduğu ve riskini artırdığı (p=0,029), E2/E3 genotipinin ise kontrolgrubunda yüksek olduğu ve riski azalttığı gözlenmiştir (p=0,011). E2 alleli taşımanınateroskleroz riskini 10 kat azalttığı gözlenmiştir (p=0,006). Lipid değerleriincelendiğinde E3/E3 genotipine sahip olguların sınır değerlerinin üstünde plazmakolesterol (p=0,012) ve LDL düzeylerine (p=0,039) sahip olduğu saptanılmıştır. Ayrıca[kolesterol]/[HDL] oranının da E3/E3 genotipinde yüksek olduğu belirlenmiştir(p=0,027). Allel düzeyindeki değerlendirmelerde E2 allelinin kolesterol değerleriüzerinde olumlu etki gösterdiği (p=0,036) E4 allelinin ise negatif etkilediği (p=0,038)gözlenmiştir. MiRNA ifade düzeyleri incelendiğinde miRNA221 ve miRNA221'ninhasta grubunda bu miRNAların daha az ifade edildiği belirlenmiştir. Ayrıca ROCanalizi sonuçlarına göre miRNA221 ve miRNA221 ifade düzeylerinin eşik değeriolarak değerlendirilebileceği ve ateroskleroz tanısında biyobelirteç adayı olabileceğigösterilmiştir (p=0,004 ve p=0,003)). Ayrıca lipid düzeyleri ve miRNAlar üzerindeyapılan incelemelerimizde miRNA122a ifade düzeyinin azalmasının TG (p=0,046) veVLDL (p=0,029) düzeyinde artışa neden olarak kardivasküler riski artırabileceğikanısına varılmıştır. Atherosclerosis is the major cause of death and disability in the world. Thisstudy aims to investigate the relations between atherosclerosis and Apolipoprotein E(ApoE) gene variations and complex mechanism of microRNAs (miRNA) especiallymiRNA 221 and miRNA222. ApoE genotyping and miRNA expression analysis wereperformed by using real-time polymerase chain reaction and lipid subfraction analysisassessed for blood samples from a group of patients with atherosclerosis (n=89) andcontrol group (n=93). We observed that there was an association between low HDL andcardivascular risk (p=0,011). The frequency of the E3/E4 genotype was found to besignificantly higher in patients compared to controls (p=0.029) and carrying this allelehas increased the cardiovascular risk. Individuals carrying the E2/E3 genotype hadsignificantly higher in control group (p=0,011). However carrying E2 allele wasreduced the cardiovascular risk 10 times (p=0,006). Lipid analysis emerged that E/E3genotype carriers had higher plasma cholesterol (p=0,012) and LDL levels (p=0,039).Furthermore risk estimating ratio, [chcf olesterol]/[HDL], higher in the E37E3 genotypegroup (p=0,0027). Carrying E2 allele had positive effect meanwhile E4 allele negativeaffects on lipid profiles. The miRNA expression analysis showed that miRNA 221 andmiRNA222 expressions were lower in the patient group. By the ROC analysis, weobserved that miRNA 221 and miRNA222 are candidate biomarkers for atherosclerosis(p=0,004 ve p=0,003). Also analysis showed that there are relations betweenmiRNA122a and plasma TG (p=0,046) and VLDL (p=0,029) levels. 187

Kolesterol ester depo hastalığı (KEDH); LIPA genindeki (lizozomal asit lipaz geni mutasyondan kaynaklanan lizozomal asit lipaz enziminin (LAL) aktivitesinde belirgin azalmanın görüldüğü, dislipidemi tablosu ile seyreden ve hepatosteatozdan karaciğer fibrozisine kadar geniş bir klinik tabloyu kapsayan, sıklıkla tanısı atlanan bir hastalıktır. Lizozomal asit lipaz eksikliği; obezite veya metabolik sendrom olmadan hepatosplenomegali ve/veya yüksek transaminaz düzeyleri, yüksek LDL ve/veya düşük HDL düzeyi olan hastalarda düşünülmelidir. Bizim çalışmamızda, Gaziantep Üniversitesi Tıp Fakültesi Çocuk Endokrinoloji ve Metabolizma Hastalıkları Polikliniğinde takipli ve Genel Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Polikliniklerine başvuran toplam 75 hasta çalışmaya alındı. Hastalardan 35'i sekonder hiperlipidemi nedeniyle çalışma dışı bırakıldı. Onbeş hasta ailesel olmayan hiperlipidemi, 25 hasta ailesel hiperlipidemi tanısı aldı. Hastalar kendi aralarında tip 2a, tip 3 ve tip 5 fenotipleriyle 3 gruba, bununla birlikte lipit aferezine giren, diyetle birlikte lipit düşürücü ajan kullanan ve sadece diyet yapan olmak üzere 3 gruba ayrıldı. Cinsiyet, yaş, boy, kilo, boy standart deviasyon skoru, kilo standart deviasyon skoru, izlem süresi, başvuru şikayetleri, relatif vücut ağırlıkları kaydedildi. Hastaların lipit profilleri, transaminazları, hemogramları, hormon profilleri, kemik dansitometreleri (DEXA), ekokardiografileri (EKO), LAL enzim profilleri değerlendirildi. Frederickson sınıflandırması ile ailesel hiperlipideminin dışlandığı 15 hastadan sadece LAL aktivitesi için filtre kağıdına kan alındı. Onbeşi primer hiperlipidemi, 25'i ailesel hiperlipidemi olmak üzere toplam 40 hastadan filtre kağıdıyla LAL düzeyi gönderildi. Çalışmamızda LAL eksikliği araştırdığımız primer hiperlipidemili toplam 40 hastanın tümünde enzim düzeyini normal referans aralığında bulduk. Çalışmamızda ailesel hiperlipidemi ile LAL düzeyi arasında ilişki olmadığı görülmekle beraber mevcut sonuçları daha geniş hasta sayısıyla değerlendirmek uygun olacaktır. Cholesteryl ester storage disease (CESD) is a disease where a considerable decrease in the activity of lysosomal acid lipase (LAL) enzyme resulting from the mutation in lipa (lysosomal acid lipase) gene is observed, which goes along with dyslipidemia and involves a wide clinical condition ranging from hepatosteatosiz to liver fibrozis; and whose diagnosis is usually skipped. LAL deficiency should be taken into consideraiton for patients who are suffering from hepatosplenomegaly and/or high transaminase level, high ldl and/or low hdl without having problems of obesity or metabolic syndrome.Our study included 75 patients who applied to Gaziantep University Faculty of Medicine Pediatric Endocrinology and Metabolic Diseases Clinic, 35 patients were excluded out of study because of having secondary hyperlipidemia, 15 patients were diagnosed with non-familial hyperlipidemia, and 25 patients were diagnosed with familial hyperlipidemia.Patients were divided into three groups according to phenotypes; type 2, type 3 and type 5, at the same time patients were divided into three groups according to the treatment as applying lipid aferesis, lipid lowering treatment and dieting, and only dieting group. Gender, age, height, weight, height standard deviation score, weight standard deviation score, follow-up period, complaints, relative body weight were recorded. Lipid profiles, transaminase levels, complete blood count, hormone profiles, bone densitometry (DEXA), echocardiography and LAL enzyme profiles of patients were evaluated. Blood samples were taken to filter paper from totally 40 patients; 15 patients with non-familial hyperlipidemia to eveluate LAL activity and also the same samples were taken from 15 patients with primary hyperlipidemia and 25 patients with familial hyperlipidemia to eveluate LAL levels. We determined the LAL enzyme levels at the normal reference ranges in all of 40 patients with primary hyperlipidemia. İn our study there was no relationship between familial hyperlipidemia and lal levels but we think results must be eveluated with the larger number of patients. 59

Son dönemde artan sıklıkta görülen nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı ile prematür ateroskleroz arasındaki ilişki daha önce yapılan bazı çalışmalarda gösterilmiştir. Prematür aterosklerozda lipoprotein(a) etkisi ile ilgili literatürde çelişkili bilgiler bulunmakla birlikte; literatürde nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı olanlardaki prematür aterosklerozda lipoprotein(a)'nın etkisini ayrı olarak değerlendiren herhangi bir çalışma bulunmamaktadır. Trakya Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde yaptığımız çalışmamızda nonalkolik yağlı karaciğer hastalığı ile prematür ateroskleroz arasındaki ilişkiyi değerlendirip, bu ilişkinin metabolik sendrom parametreleri ve özellikle lipoprotein(a) ile ayrı olarak nasıl etkilendiğini göstermeyi amaçladık. Kliniğimizde herhangi bir nedenle ultrasonografi ile hepatosteatoz değerlendirmesi yapılmış olan, malignite tanısı almamış, ciddi alkol kullanım öyküsü olmayan ve dışlama kriterlerini taşımayan 55 yaş altı erkek ve 65 yaş altı bayan 144 gönüllü çalışmaya dahil edildi. Geriye dönük olarak ultrasonografi raporları ve laboratuar parametreleri tarandı. Gönüllüler hepatosteatoz derecesine göre grade 0, grade 1, grade 2-3 olarak gruplara ayrıldı. Yaş, cins, demografik özellikleri kayıt edilerek, kan basınçları, vücut ağırlıkları, boyları ve bel çevreleri ölçüldü. Nefelometrik olarak yüksek sensitif C-reaktif protein ve lipoprotein(a) değerleri ölçüldü. Radyoloji Ana bilim Dalı'nda tüm olguların boyun karotis doppler ultrasonografisi ile karotis intima media kalınlıkları ölçüldü. Hepatosteatoz grade artıkça hepatosteatoz derecesi ile sağ ve sol karotis intima media kalınlıkları arasında artmış pozitif korelasyon görüldü. Gruplar arasında grade artıkça anlamlı olarak daha yüksek karotis intima media kalınlıkları gözlendi (p

D vitamini eksikliğinde Kardiyovasküler Hastalık (KVH) riski ve buna bağlı mortalitede artış olduğu bilinmektedir. D vitamini birçok hormon ve enzimin sentezini kontrol etmektedir. Araştırmamızda D vitamin düzeyi ile lipidler arasındaki ilişkiyi retrospektif olarak incelemeyi planladık. Ocak 2011-Ağustos 2013 yılları arasında Dokuz Eylül Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde serum D vitamini ve serum lipidleri bakılan 18 yaşından büyük tüm hastalar incelemeye alındı. Akut/kronik böbrek veya karaciğer hastalığı olan, transplantasyonlu hastalar, kanser öyküsü olan ya da lipid metabolizmasına etki eden ilaç tedavisi alan hastalar ( statinler , fibratlar , retinoik asit , siklosporin… ) inceleme dışı tutuldu. Araştırmaya dahil edilen bireyler serum D vitamin düzeylerine göre 3 gruba ayrıldı (30 ng/ml). 3 grup arasındaki laboratuvar ve demografik verilerin karşılaştırılması One-Way ANOVA testi kullanılarak yapıldı; gruplar arasında anlamlı bir fark saptandığında bu farkın hangi gruptan kaynaklandığını belirlemek için Pearson's korelasyon analizi kullanıldı. Veriler ortalama ± standart sapma olarak sunulmuştur. Araştırmamızda istatistiksel olarak p30 ng/ml). One-Way ANOVA test was used to compare the demographic and laboratory findings of groups; when there was a significant difference between groups, Bonferroni post-hoc anaylsis was performed to understand which group was the cause of difference. Pearson's correlation analysis was performed to search the association between serum vitamin D and serum lipid levels. Data are presented as mean±standard deviation. A p value of

Bu çalışma Denizli, Özel Dolphinmed Sağlık Polikliniğine kilo verme amacı ile başvuran, total kolesterol düzeyleri > 200 mg/dl olan 22 kadın, 18 erkek toplam 40 olgu üzerinde gerçekleştirilmiştir. Farklı kalsiyum içeriğine sahip zayıflama diyetlerinin, bazı biyokimyasal bulgular üzerindeki etkilerini incelemek amacı ile yapılmıştır. Araştırmaya, 25 – 60 yaş arasındaki, total kolesterol düzeyleri > 200 mg/dl, olan ve herhangi bir vitamin – mineral preparatı kullanmayan kadın ve erkek bireyler dahil edilmiştir. Bireylere, diyetisyen eşliğinde ` Kalsiyum Mineralinin Hiperlipidemi Üzerine Etkisi` adındaki anket fornu uygulanmıştır. Olguların genel özellikleri, fiziksel aktivite durumları, beslenme özellikleri, eşlik eden hastalıkları bu anket formu ile belirlenmiş ve kaydedilmiştir. Bireyler cinsiyet ve kalsiyum alım düzeylerine göre 4 ayrı gruba ayrılmışlardır. Grup 1: 1400 kalorilik,( % 51 CHO, % 17 protein, % 32 yağ) 1000 mg Ca minerali içeren diyet uygulayan kadın olgular, Grup 2: 1400 kalorilik ( % 53 CHO, % 17 protein, % 30 yağ) 500 mg Ca minerali içeren diyet uygulayan kadın olgular, Grup 3: 1600 kalorilik ( % 46 CHO, % 19 protein, % 35 yağ)1000 mg Ca minerali içeren diyet uygulayan erkek olgular, Grup 4: 1600 kalorilik ( % 50 CHO, % 17 protein, % 33 yağ) 500 mg Ca minerali içeren diyet uygulayan erkek olgular, şeklinde gruplandırılmıştır. Bireylere uygulanan beslenme programı 3 ay süre ile devam etmiş, her hafta görüşme sağlanmıştır. Araştırma sonucunda; yüksek kalsiyumlu diyet ile beslenen 1. ve 3. grup olgularının total kolesterol düzeyleri, trigliserid düzeyleri ve LDL – kolesterol düzeylerinde istatistiksel olarak ileri düzeyde anlamlı düşüş gözlenmiştir (p0,05). 2. ve 4. grup olgularının 3 aylık uygulama sonucunda HDL – kolesterol düzeylerinde istatistiksel olarak anlamlı bir düşüş görülmüştür (p0,05).Anahtar Kelimeler: Kalsiyum, hiperlipidemi, kolesterol Hyperlipidemia Effects on Calcium Mineral Levels.This research has been carried out on 22 women and 18 men, total of 40 cases, whose total cholestrol level is over 200 mg/dl and applied for Denizli Dolphinmed Health Clinic to lose weight. The purpose of this research is to analyze the effects of different calsium content slimming diets on serum lipid levels, such as biochemical findings. Men and women, between the ages of 25 and 60 has been included to the research, with total cholestrol levels over 200 mg/dl and not use any vitamin and mineral preparation. Accompanied by a nutritionist, the individuals have been applied to a survey form named ' The Effect of Calsium as Hyperlipidemia.' General characteristics, pysical activity status, concomitant diseases, nutritional characteristics of the patients have been determined and recorded by this survey form. Individuals are divided into 4 seperate groups, according to their gender and calsium intake levels. These 4 groups are formed as; Group 1: 1400 calori ( % 51 CHO, % 17 protein, % 32 fat) 1000 mg Ca mineral-containing diet implements female patients, Group 2: 1400 calori, ( % 53 CHO, % 17 protein, % 30 fat) 500 mg Ca mineral-containing diet implements female patients, Group 3: 1600 calori ( % 46 CHO, % 19 protein, % 35 fat) 1000 mg Ca mineral-containing diet implements male patients, Group 4: 1600 calori ( % 50 CHO, % 17 protein, % 33 fat) 500 mg Ca mineral-containing diet implements male patients. The nutrition program is applied to the individuals for 3 months and interviewed every week. As a result of the investigation; in Group 1 and 3 cases, nourised by high calsium diet, statistically significant decline at an advanced level (p < 0.01) has been observed in total cholesterol levels, triglyceride levels and LDL- cholesterol levels. The same decrease was observed in the low-calcium diet program administered group 2 and 4 patients (p> 0.05). 2 and 4 groups were the result of three months of practice HDL - showed a statistically significant reduction in total cholesterol (p 0.05).Key Words: Calcium, hyperlipidemia, cholesterol 78

Obezite insan hekimliğinde özellikle gelişmiş ülkeler için önemli bir sağlık sorunudur. Kö-peklerde obezite insidansı % 24-44 arasında olup tedavisi de zordur. Karaciğer yağlanması (fatty liver, steatozis), insanlarda (alkole bağlı olmayan) oldukça yaygın bir hastalık olup steatohepatitis, siroz ve hepatoselüler kanser de dâhil olmak üzere ilerleyici karaciğer hastalığına neden olabilmektedir. Karaciğer yağlanması yüksek verimli sütçü sığırlarda da periparturient periyodu etkileyen ve süt sığırcılığı işletmelerinde ciddi ekonomik kayıplara neden olan metabolik bir hastalıktır. İnsanlarda bu hastalık için, kilo kaybından bağımsız ve doğrudan karaciğer hasarını azaltacak veya tersine döndürecek ilaçlar henüz onaylanmamıştır. Sütçü sığırlarda da önlem ve tedavi benzer olup bunlar, negatif enerji balansından korunmayı ve adipoz dokudan yağ asitleri mobilizasyonunu en aza indirmeyi hedefler. İleri teknolojilerde çok büyük avantajlar sağlayan stratejik madenimiz bor, sağlık alanında da insan ve veteriner hekimliği ile tarımı ilgilendiren konularda çeşitli yönlerden araştırılmaktadır. Ana-bilim dalımızda borun obezite ve karaciğer yağlanması başta olmak üzere sağlıkla ilgili etkinlikleri hakkında önemli çalışmalar (projeler ve yayınlar) vardır. Bunların devamı olarak, bu proje doğmuş ve borun obezite, karaciğer yağlanması ve steatohepatitise etkinliği, lipoprotein alt sınıfları ve nükleer hormon reseptörleri yönünden 'omik' bir yaklaşımla metabolomik ve transkriptomik olarak değerlendirilmiştir. Bunun için, yüksek proteinli ve enerjili diyetle beslenen ve bir kontrol ve üç deneme grupla-rından oluşan 40 New Zeland dişi tavşan kullanıldı. Deneme gruplarının her birinin 30 mg bor/L dozundaki borlu içme suları, farklı bor bileşiklerinden sağlandı. Üç ay deneme süresini takiben kilo kazanımları, vücut kütle indeksleri, lipid profil ve antioksidan etkinliğe yönelik biyokimyasal parametrelerle birlikte, NMR bazlı metabolomikler ve lipoprotein alt sınıfları ile real time PCR bazlı nükleer hormon reseptörlerinden PPAR ailesi çalışıldı. Karaciğer ve böbrek dokularının histopatolojik analizi yapıldı ve çalışma bor analizleri ile tamamlandı. Obezite ve karaciğer yağlanmasından daha çok karaciğer hepatositlerinde dejeneratif değişikliklere rastlandı. Biyokimyasal parametrelerden LDL kolesterolün düştüğü, lipid profilde lipoprotein alt sınıflarından küçük LDL partikülleri azalırken küçük HDL ve küçük VLDL partiküllerinde artış belirlenmiştir. Bu değişiklikler susuz boraks ve borik asit gruplarında daha belirgin olmuştur. Metabolomik değerlendirmede asetat, kolin ve tirozin seviyelerinin yine aynı gruplarda artırmıştır. Karaciğerdeki dejeneratif değişikliklerin düzelmesine paralel olarak PPAR-α ve PPAR-β/sigma ekspresyonlarının azaldığı ve bu etkinlikte borik asidin öne çıktığı dikkat çekmiştir. Bor seviyeleri, serum ve karaciğerde değişmezken içme suyuna katılan borun bir kısmı dışkıyla atılmıştır. Sonuç olarak, yüksek proteinli ve enerjili diyet, obezite ve karaciğer yağlanmasından ziyade hepatositlerde dejeneratif değişikliklere yol açmış, bu değişikliklerin içme suyuna bor katkısıyla özel-likle borik asit ile düzeldiği gözlenmiştir. Metabolomik ve transkriptomik değerlendirmelerde PPAR-α ve PPAR-β/sigma ekspresyonlarının azaldığı, geleneksel lipid parametrelerine göre lipoprotein alt sınıfları seviyelerindeki değişikliklerinin önemli olduğu ve enerji metabolizmasını ilgilendiren bazı metabolitlerin arttığı dikkat çekerken bu etkinliklerde borik asidin öne çıktığı belirlenmiştir. Böylece, bu çalışmayla borla ilgili daha önceki çalışmalarımız daha ileriye taşınmış ve 'omik' yaklaşımla patojenik mekanizmalar daha iyi anlaşılmıştır., Obesity is a major health problem in human medicine, especially in developed countries. In dogs, incidence of obesity is 24-44% and difficult to treat. In human hepatic steatosis (fatty live, steatosis) is a fairly common disease and steatohepatitis can cause progressive liver disease including cirrhosis and hepatocellular carcinoma. Fatty liver is also a metabolic disorder affecting the periparturient period in high-producing dairy cows that causes serious economic losses. For this disease in humans, the drugs independent of weight loss, and reducing directly or reversing the liver injury has not been approved yet. The prevention and treatment is similar in dairy cows. They targets protecting from negative energy balance and aiming to minimize the mobilization of fatty acids from adipose tissue. Boron is our strategic mines provides great advantages in advanced technologies is investigated in the field of health issues related to of human and veterinary medicine, agriculture from various aspects. There are important studies (projects and publications) about the effectiveness of boron regarding health, primarily obesity and fatty liver in our department. As a continuation of them, this project emerged that the effectiveness of boron on obesity and fatty liver devoted to lipoprotein subclasses and nuclear hormone receptors has been evaluated by an 'omics' approach as metabolomic and transcriptomic. For this, 40 New Zeland rabbits consisted of one control and three experimantal groups fed a high protein and energy diet. Drinking waters containing 30 mg boron/L of each experimental groups were provided from different boron compounds. After three months of experimental duration gains in weight, body mass index, and biochemical parameters for lipid profile and antioxidant activity; NMR-based metabolomics and lipoprotein subclasses; PCR based gluconeogenic enzymes and genes (PPAR family as nuclear hormon receptors) were performed. The work has been completed with boron analysis and histopathological analysis of liver and kidney tissues. Instead of visceral adiposity and fatty infiltration of the liver degenerative changes in hepatocites were observed. From biochemical parameters decreased LDL cholesterol consantration, from lipoprotein subclasses at lipid profile, decreased small LDL particles, and increased small HDL and small VLDL particles were observed. These alterations were more pronounced in unhydrose bo-raks and boric acid groups in which acetate, choline and thyrosine consentrations were also increased. Decreased PPAR-α and PPAR-β/sigma expressions levels parallel to improvement of degenerative changes were observed in hepotocytes. Boric acide came forward in this efficiency. While boron levels in se-rum and liver did not vary, boron given in drinking water was not absorbed completely. As a result, it is observed that high protein and energy diet resulted in more degenerative changes in hepatocytes than obesity and fatty liver, and these changes were improved by boron supplementation (especially boric acid). There were decreased PPAR-α and PPAR-β/sigma expression levels, significant alterations in lipoprotein subclasses levels and increased in some metabolites related to energy metabolism in metabolomic and transcriptomic evaluations. Boric acid came forward in this efficiency. Thus, previous studies in our depertmant were advenced and pathogenic mechanisims were better understood by an 'omics' approach., Bu proje TÜBİTAK (Proje No: 112O400) ve FP7 Kapasiteler/Altyapılar kapsamında Avrupa Birliği (Proje No: BIO-NMR-00198) tarafından desteklenmiştir.

Kalp ve damar hastalıkları tüm dünyada ve ülkemizde önde gelen ölüm nedenidir. Bunun da en sık nedeni aterosklerozdur. Kalp-damar hastalığı olan erkeklerde, olmayanlara göre total testosteron düzeyinin anlamlı derecede düşük olduğu ve anti-androjen ilaçların kalp damar hastalıklarına bağlı mortaliteyi arttırdığı gösterilmiştir. Androjen eksikliğinin lipid profilini etkileyerek oksidatif stres, endotel disfonksiyonu ve proinflamatuvar faktörlerin artışı gibi ateroskleroza yol açan süreçleri hızlandırdığı ve hipogonadizme metabolik sendromun tüm komponentlerinin eşlik ettiği bildirilmiştir. Okside LDL'deki okside fosfolipidleri hidroliz ederek proinflamatuvar ürünleri açığa çıkartmasından dolayı aterosklerotik inflamatuvar süreçte rol aldığı düşünülen lipoprotein ilişkili fosfolipaz A2 (Lp-PLA2) son yıllarda vasküler risk biyobelirteci olarak kabul edilmektedir. Bu çalışmada testosteron eksikliğinde Lp-PLA2'nin değişimi ve diğer kardiyovasküler risk faktörleriyle ilişkisinin araştırılması amaçlanmıştır. Çalışmamızda, tüm hipogonadizm olgularında anlamlı Lp-PLA2 yüksekliğine total kolesterol, apo-B, sd-LDL, BMI, vücud yağ oranı yüksekliği ve paraoksonaz 1 düşüklüğü gibi arteroskleroz risk faktörlerinin eşlik ettiği görüldü. Benzer şekilde hipogonadizmli hastalarda istatistiksel olarak anlamlı farklılık saptanmasa da, ox-LDL, hs-CRP, trigliserid, LDL-kolesterol düzeyleri kontrol grubuna göre yüksek saptandı. Testosteron düzeyi en düşük olan sekonder hipogonadizm grubunun, Lp-PLA2 ortalaması diğer gruplara göre en yüksek değerlere sahipti. Sonuç olarak; çalışmamızın bulguları, erkeklerde testosteron eksikliğinin lipid metabolizması üzerine olan etkileri yoluyla kalp damar hastalığı riskini arttırdığını ve bu riskin belirlenmesinde Lp-PLA2'nin kullanılabileceğini gösterdi. Cardiovascular disorders are the leading cause of death in Turkey as well as the rest of the world. And the most common cause is atherosclerosis. Total testosterone is demonstrated to be significantly lower in male patients with cardiovascular disease and anti-androgen medicine is demonstrated to increase cardiovascular disease related mortality. Androgen deficiency is reported to accelerate atherosclerotic process by increasing oxidative stress, inducing endothelial dysfunction and increasing pro-inflammatory factors via affecting the lipid profile, and is reported to accompany all components of hypogonadism. Lipoprotein associated Phospholipase A2 (Lp-PLA2) which is believed to play a role in atherosclerotic inflammatory process due to its function in hydrolysis of phospholipids and release of pro-inflammatory products, is considered as a novel biomarker for vascular risk. In this study it is aimed to investigate the alterations in Lp-PLA2 and its relationship with other cardiovascular risk factors in patients with testosterone deficiency. Significant increase in Lp-PLA2 levels were accompanied with risk factors of atherosclerosis such as increase in total cholesterol, apo-B, sd-LDL, weight, BMI, body fat percentage, and decrease in paraoxonase 1 levels in all of patients with hypogonadism. Similarly ox-LDL, hs-CRP, triglyceride, LDL-cholesterol levels were found to be higher in patients with hypogonadism compared to control, although the differences were not significant. Lp-PLA2 levels were higher in secondary hypogonadism group which has the lowest testosterone levels, compared to other groups. In conclusion the findings of our study demonstrated that the testosterone deficiency in men increase cardiovascular risk via its effects on lipid metabolism and that Lp-PLA2 could be used to assess this risk. 109

Giriş ve Amaç: Yaşa bağlı maküla dejenerasyonu (YBMD) ateroskleroz ile total ve düşük dansiteli lipoprotien (LDL) kolesterol yüksekliği gibi risk faktörleri paylaşmaktadır. LDL, elektroforez ile alt gruplara ayrılmaktadır. Bunlardan küçük dens LDL tiplerine B paterni adı verilmiştir. Tez çalışmamızda ateroskleroz patolojisinde önemli bir yeri olan bu paternin YBMD hastalarında görülüp görülmediği araştırılmıştır. Gereç ve Yöntem: TC İstanbul Bilim Üniversitesi Göz Hastalıkları Anabilim Dalı'nda YBMD tanısı konan ve sağlıklı kontrol olan 84 hasta ile çalışıldı. Hastalardan alınan kan örneklerinden total ve LDL kolesterol seviyeleri ve Lipoprint System poliakrilamid elektroforez kullanılarak LDL alt grubu profili çalışılmıştır. Bulgular: Yirmialtı hasta nonneovasküler YBMD, 37 hasta neovasküler YBMD, 21 hasta kontrol grubunu oluşturmuştur. Hastaların %67'si kadın, %33'ü erkektir. Katılımcıların ortalama yaşları 72,1±9,6'dır. Gruplar yaş ve cinsiyet açısından uyumludur. Katılımcıların total kolesterol seviyelerinin ortalaması 223,5±52,3mg/dl, LDL kolesterol seviyelerinin ortalaması 138,6±43,6 mg/dl'dir. Total ve LDL kolesterol bakımından YBMD gruplarının aralarında ve bu gruplarla kontrol grubu arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunmamıştır. Katılımcıların %84,6'ü A paterne sahiptir, %15,4'ü B paterne sahiptir. LDL kolesterol alt grupları bakımından nonneovasküler YBMD ve neovasküler YBMD gruplarının arasında ve bu gruplarla kontrol grubu arasında istatistiksel anlamlı fark bulunmamamıştır. Tartışma: Toplumun yaklaşık %25'inde görülen B tipi LDL kolesterol alt grup paterni tüm hastalarımızda %14,3 oranında görülmüştür. Çalışmamızda kadın katılımcıların %10,7'sinin, erkek katılımcıların % 21,4'ünün B paterne sahip olması literatürle uyumludur. Çalışılan B patern profilinin YBMD hastalarında toplumdan farklı olmadığı sonucuna varıldı. Bu sonuç üzerinde YBMD'nin geniş etyopatolojik yelpazesinin, risk faktörlerinin ve özellikle erkek katılımcı gruplarımızın sayısının istatistik açısından yetersiz olmasının etkisi olduğunu varsaymaktayız. Bu yüzden bulgularımızın fazla olgu sayısı içeren, randomize, karşılaştırmalı çalışmalarla desteklenmesi gerektiğini düşünmekteyiz. Introduction: Age related macular degeneration (AMD) is the leading cause of legalblindness in the western countries. It shares common risk factors with atherosclerosis such as elevated total and LDL cholesterol. LDL cholesterol can be seperated up to 7 subfractions using electrophoresis. Predominance of small dense LDL subfraction is called type B patern or bad cholesterol phenotype. Our study aimed to investigate if this patern is seen in AMD, as it is an important component in atherosclerosis pathology. Methods: Eightyfour patients diagnosed with AMD and healthy controls in TC İstanbul Bilim University Department of Ophthalmology. Patients over age 50 who does not smoke, use medication and have a systemic disease and who have diagnosed with bilateral dry, wet AMD and controls were included. Total and LDL cholesterol were analysed and LDL subfraction analysis were made using Lipoprint System (Quantimetrics Corp. Redondo Beach, CA, USA). Results: Dry AMD group included 26, wet AMD group 37 and control group included 21 patients. Sixtyseven percent were female and 33% were male. The mean age was 72,1±9,6. Groups were consistent in age and gender distribution. Mean total cholesterol was 223,5±52,3mg/dl, mean LDL cholesterol was 138,6±43,6 mg/dl. Groups did not differ statistically in total, LDL cholesterol levels. Type A patern was seen in 84,6% and type B patern was seen in 15,4% among participants. The LDL subfraction paterns did not differ statistically among groups. Discussion: Type B patern LDL cholesterol subfraction is seen in 25% in population. In our patients its percentage was 14,3%. Our participants had type B patern percentages consistent with literature. We found that LDL profile did not differ between normal population and AMD patients. We think the broad etiopathological and risk factors spectrum of AMD and the insufficient number of our participants may have affected our results. For this reason we think that our results need to be investigated further with studies having more participants, randomised, comperative prospective studies. 82

Günümüzde gittikçe artan oranda morbidite ve mortalite sebebi olmaya devam eden koroner arter hastalığının (KAH) gelişimi, tanısı ve tedavisi araştırma konuları başında gelmiştir. Özellikle çeşitli risk skorlamaları ve primer korumaya yönelik çalışmalar dikkati çekmektedir. Miyokard iskemisini düşündüren anjinal yakınmaları olan ve anjiyografide koroner arterleri normal saptanan hastalarda göğüs ağrısının nedenini açıklamak klinikte sık karşılaşılan bir sorundur. Koroner yavaş akım (KYA) anjiyografik bir bulgudur. Koroner yavaş akım fenomeni (KYAF), epikardiyal damarlarda darlık yapan lezyon olmamasına rağmen koroner arterler için ayrı ayrı, belirtilen hedef damar bölgelerine koroner kan akımının ulaşması gereken zamandan daha yavaş ve geç ulaşması ya da hiç ulaşamaması olarak ifade edilir. KYA tanısının daha güvenilir olması için kantitatif bir yöntem olan TIMI kare sayımı kullanılır.Tipik anjina ya da anjina benzeri göğüs ağrısı ile başvuran ve koroner arter hastalığını düşündüren yavaş koroner kan akımlı hastaların, klinik ve elektrokardiyografik olarak tanımlanması oldukça güçtür. Koroner yavaş akım (KYAF) ile koroner iskemik sendromların birlikteliği sıkça vurgulanmasına rağmen, aradaki ilişkinin tipi ve derecesi konusundaki bilgilerimiz oldukça kısıtlıdır. Paraoksonaz 1 (PON 1), HDL kolesterol yapısında yer alan ve okside LDL (oxLDL) yapısındaki lipid peroksitleri hidrolize ederek lipoprotein oksidasyonunu önleyici role sahip bir enzimdir. Bu özelliği nedeniyle ateroskleroza karşı koruyucu özelliği olabileceği düşünülmüş ve in vitro çalışmalarda bu etkisi gösterilmiştir. Klinik çalışmalar sonucunda koroner arter hastalığı (KAH) tespit edilmiş olan hastalarda serum PON 1 seviyesinin, sağlıklı kişilere göre daha düşük bulunmuş olması da bu görüşü desteklemektedir. PON 1 geni bu nedenle son yıllarda araştırmaların odak noktası olmuştur. PON 1 gen aktivitesini etkileyen çeşitli nedenler araştırılmış ve PON 1 gen polimorfizmleri ile KAH arasındaki ilişki sorgulanmıştır. Çelişkili sonuçlar elde edilmiştir. Koroner yavaş akım fenomeni (KYAF) hala etyopatogenezi tam açıklanamamış bir koroner arter hastalığıdır. Biz çalışmamızda anti-aterojenik olduğu düşünülen paraoksonaz 1 geninin polimorfizmlerini (M/L55, R/Q192) ve bu polimorfizmlerin KYAF'daki etkisini araştırmayı amaçladık. Anahtar Kelimeler: Koroner yavaş akım, koroner arter hastalığı, paraoksonaz geni, yüksek dansiteli lipoprotein, düşük dansiteli lipoprotein ABSTRACTPARAOXONASE GENE POLYMORPHİSMS İN CORONARY SLOW FLOWNowadays an increasing cause of morbidity and mortality of coronary artery disease continues to be (CAD) development, early diagnosis and treatment of research subjects has been. In particular, various risk scores and primary prevention efforts to attract attention. Which is suggestive of myocardial ischemia and anginal symptoms in patients with angiographically normal coronary arteries to explain the cause of chest pain is a problem frequently encountered in clinical practice. Coronary slow flow (CSF) is the angiographic findings. Coronary slow flow phenomenon (CSFP), epicardial vessels with no stenotic lesions, although there was coronary artery separately for the specified target vessel regions in coronary blood flow should reach time slower or arrive late or can not be reached is expressed as. To be more reliable diagnosis of CSF which is a quantitative method used TIMI frame count.Typical angina or angina-like chest pain suggestive of coronary artery disease, presenting with slow coronary blood flow in patients with clinical and electrocardiographic identification is very difficult. Coronary slow flow (CSFP) often emphasized the association of coronary ischemic syndromes, although the type and degree of the association of our knowledge is very limited.Paraoxonase 1 (PON 1), the structure of HDL cholesterol and oxidized LDL (OxLDL) by hydrolyzing lipid peroxides in the structure of lipoprotein oxidation is an enzyme inhibitor role. Because of this feature, seems to be protective against atherosclerosis and this effect has been shown in in vitro studies. In clinical studies of coronary artery disease (CAD) have been identified in patients with serum PON1 levels, was found to be lower compared to healthy subjects supports this view. PON1 gene therefore in recent years has been the focus of research. Several factors affecting the activity of PON1 gene have been investigated and the relationship between PON1 gene polymorphisms with CAD has been questioned. Contradictory results were obtained.Coronary slow flow phenomenon (CSFP) is still unexplained etiopathogenesis of coronary artery disease. In our study, which is considered anti-atherogenic paraoxonase 1 gene polymorphisms (M/L55, R/Q192) and aimed to investigate the effect of polymorphisms in CSFP.Keywords: Coronary slow flow, coronary artery disease, paraoxonase gene, high-density lipoprotein, low density lipoprotein 82

Amaç:Bu çalışmada, obez çocuk ve yetişkin bireyler ile kontrol grubu olarak obez olmayan çocuk ve yetişkin bireylerden alınan kan örneklerinde Adenovirus-36 antikor pozitifliğinintespit edilmesi veantikor pozitifliği ile serum kolesterol, Düşük Yoğunluklu Lipoprotein (LDL), trigliserid, leptin, Tümör Nekrozis Faktör-alfa (TNF-alfa) ve İnterlökin-6(IL-6) seviyeleri arasındaki ilişkinin araştırılması amaçlanmıştır.Materyal ve Metot:Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi Araştırma Hastanesi Çocuk Sağlığı ve Hastalıkları Endokrinoloji Polikliniği'nden obez (n:96) ve obez olmayan (n:50) çocuktan, Dahiliye (Endokrinoloji) Polikliniği ve Akupunktur ve Alternatif Tedaviler Araştırma ve Uygulama Merkezinden obez (n:80) ve obez olmayan (n:50) yetişkinden alınan kan örneklerinde hem Adenovirus-36 antikor pozitifliği, hem de leptin, TNF-alfa ve IL-6 seviyeleri ELISA yöntemi ile araştırılmıştır.Bulgular:Obez çocuklarda (n:96) Adenovirus-36 IgG antikor pozitifliği %27.1 (n:26) olarak bulunurken, kontrol grubunu oluşturan çocuklarda (n:50) bu virusa spesifik antikor pozitifliği %6 (n:3) olarak tespit edilmiştir. Bir diğer yandan obez yetişkin bireylerde (n:80) Adenovirus-36 IgG antikor pozitifliği %17.5 (n:14), obez olmayan yetişkin bireylerde (n:50) ise %4 (n:2) olarak saptanmıştır. Serum kolesterol, TG, LDL, TNF-alfa ve IL-6 düzeyleri bakımından gruplar arasında istatistiksel olarak anlamlı fark bulunamazken,leptin düzeylerinin hem çocuk, hem de yetişkin obez bireylerde kontrol gruplarına göre anlamlı düzeylerde düşük olduğu tespit edilmiştir.Sonuç: Yaptığımız çalışma ile obez çocuk ve obez yetişkin bireylerde Adenovirus-36 antikor pozitifliğinin prevalansını belirledik.Sonuçlarımız, mevcut literatür verileri ile paralel olarak çocuk ve yetişkinlerde adenovirusların obezite etkeni olabileceğini göstermektedir. Bu nedenle, mevcut çalışmadan elde edilen sonuçların hem ülkemiz hemde dünya literatürüne önemli katkılarının olabileceğini düşünmekteyiz. Anahtar Kelimeler:Adenovirus-36, leptin, obezite Aim: In this study, it was aimed to determine the Adenovirus-36 antibody positivity from blood samples collected from both obese children-adults and control groups consisting of non-obese children-adults, also to investigate correlations between the antibody positivity with serum lipid, Low-density lipoprotein (LDL), triglycerides, Tumor Necrosis Factor-alpha (TNF-alpha), Interleukin 6 (IL-6) and leptin levels.Material-Method: Both Adenovirus-36 antibody positivity and TNF-alpha, leptin, IL-6 levels were detected from blood samples collected from obese children (n:96), non-obese children (n:50) from Endocrinology Clinic of Child Health and Diseases and obese adults (n:80), non-obese adults (n:50) from Internal Medicine (Endocrinology) Clinic and Acupuncture and Alternative Therapies Research and Application Center, Ataturk University, Research Hospital, by ELISA method.Results: Adenovirus-36 antibody positivity was determined 27.1% (n:26) in obese children (n:96) while it was exactly determined as 6% (n:3) in non-obese children (n:50). On the other hand, Adenovirus-36 antibody positivity was determined 17.5% (n:14) in obese adults (n:96) while it was determined as 4% (n:2) in non-obese adults (n:50). There was no significant difference with regard to serum lipid, LDL, triglycerides, TNF-alpha and IL-6 levels, however it was detected that there was statistically significant difference between groups in the terms of leptin level.Conclusion:We determined the prevalence of Adenovirus-36 antibody positivity in obese children and adults with this study. Our results show that adenoviruses may be an obesity agent both adults and children,parallel with the current literature data. Based on these reasons, we believe that the data we achieved in this present study may have important contribution to both national and international literature.Key Words: Adenovirus-36, leptin, obesity 68

Genital siğiller genellikle perianal ve perigenital bölgede görülürler. Asemptomatik siğiller, aylar ya da yıllar sonra doğal immüniteye hasar vererek aktif hale dönüşebilmektedir. Bu süreçte oluşan enflamasyon vücutta oksidan ve antioksidan sistemler arasındaki dengenin bozulmasına ve oksidatif stresin oluşmasına yol açabilmektedir. Bu çalışmada genital siğilli hastalarda sistemik oksidatif ve antioksidan değişimi tespit etmeyi amaçladık. Bu amaçla çalışmaya genital siğil tanısı alan, son 3 ay içerisinde antioksidan kullanımı olmayan, aktif enfeksiyon tespit edilmeyen ve daha önce genital siğil tedavisi uygulanmamış, 32 hasta ve 35 sağlıklı toplam 67 gönüllü birey alındı. Hasta ve kontrol grubunda PON-1, MDA, LDL-k, HDL, sdLDL-k, GSH-Px, CAT, trigliserit ve total kolesterol seviyeleri ölçüldü. Hasta grubunda MDA, CAT ve GSH-Px seviyeleri, istatistiksel olarak yüksek bulundu (p < 0,05). Trigliserit değerleri ise, hasta grubunda istatistiksel olarak düşüktü (p < 0,01). sdLDL-k değerleri, kontrol grubunda düşük seviyede tespit edilmesine rağmen, fark istatistiksel olarak anlamlı düzeyde değildi (p > 0,05). Total-kolesterol, HDL-k, LDL-k ve PON -1 değerlerinde her iki grup arasında anlamlı fark yoktu (p > 0,05). Çalışmamızın sonuçları, genital siğilli hastalarda oksidatif stresin arttığı ve buna karşı antioksidan savunma mekanizmalarında ise kompansatuvar bir yanıt oluştuğunu düşündürmektedir.Anahtar Sözcükler: Genital Siğil, Oksidatif Stres, Enzimatik Antioksidan, Paraoksonaz - 1, Küçük Partiküllü Düşük Yoğunluklu Lipoprotein IX Genital warts are usually appear in the perianal and perigenital region. Asymptomatic warts may activate after years and damage the natural immunity. The inflammation that occurs during this process, may lead to imbalance between the prooxidant and antioxidant system. This imbalance can produce oxidative stress in body. The aim of this study is to determine the oxidative and anti-oxidative changes in patients with genital warts. In this study 67 subjects were evaluated, 32 of them were diagnosed with genital wart (patient group) and the other 35 subjects were healthy (control group). Subjects didn't have any active infections at the begining of the study All of cases had not any treatments for genital wart before this study and non of them used antioxidant drugs for the last three months. PON-1, MDA, LDL-c, HDL-c, sdLDL-c, GSH-Px, CAT, triglycerides and total cholesterol levels were measured in both patient and control groups. In the patient group, MDA, CAT and GSH-Px levels were found significantly higher than the control group (p < 0,05). Triglyceride levels, were significantly lower in the patient group (p 0.05). Total cholesterol, HDL-c, LDL-c and PON - 1 values were not significantly different between the two groups (p> 0.05). The results of this study suggest that, oxidative stress in patients with genital warts is increased and on the other hand antioxidant defense mechanisms makes a compensatory response against that.Keywords: Genital Wart, Oxidative Stress, Enzymatic Antioxidants, Paraoxonase - 1,Small Dense Low Density Lipoprotein Cholesterol 77

Giriş: Kardiyovasküler hastalıklar tüm dünyada mortalitenin önde gelen nedenlerinden biridir. Aterosklerozun kronik inflamatuar bir olay olduğu ve patogenezin her aşamasında inflamasyonun rolü olduğu, son yıllarda üzerinde durulan önemli bir konudur. Gelişmiş ve gelişmekte olan ülkelerde epidemik boyuta ulaşan ve klasik risk faktörlerinden olan obezite ise düşük seviyede inflamatuar bir durum olarak tanımlanmaktadır. İnsidansı gittikçe artan bu hastalığın aterogenez patogenezindeki rolünün anlaşılması, ilerideki tedavi şemalarının belirlenebilmesi için önemlidir. Bu amaçla çalışmamızda obezite ile inflamatuar belirteçlerin ilişkisi araştırılmış, obezitenin koroner arter hastalığı riskindeki yeri belirlenmeye çalışılmıştır. Gereç ve yöntem: Çalışmaya 57 morbid obez, 52 obez, 37 fazla kilolu ve 30 normal vücut kitle indeksine sahip toplam 176 birey alınmıştır. Çalışmaya; diyabetes mellitusu , koroner arter hastalığı, kalp yetmezliği, kronik böbrek yetmezliği, kalp kapak hastalığı, bilinen aritmisi, romatolojik hastalığı, malignitesi, enfeksiyon ve yakın zamanda geçirilmiş travma/operasyon öyküsü olan bireyler dahil edilmemiştir. Tüm olguların HOMA-IR değerleri hesaplanmış, hs-CRP, lipoprotein(a) ve CD34 pozitif endotelyal progenitör hücre seviyelerine bakılmıştır.Bulgular: İnflamasyon hakkında fikir sahibi olunabilmesi için tüm bireylerde hs-CRP çalışılmış ve gruplar arasında istatiksel anlamlı farklılık saptanmıştır. Ayrıca hs-CRP'nin vücut kitle indeksi ve HOMA-IR değerleriyle pozitif yönde korele olduğu görülmüştür. Yine lipoprotein(a) açısından da gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. Lipoprotein(a) seviyeleriyle; yaş,vücut kitle indeksi, bel çevresi, HOMA-IR, total kolesterol, LDL-Kolesterol, trigliserid değerlerinin pozitif yönde korele olduğu görülmüştür. HDL-Kolesterol ile lipoprotein(a) arasında ters yönde anlamlı ilişki saptanmıştır. Ayrıca morbid obezlerin %96,5'nin, obezlerin ise tamamının lipoprotein(a) değerlerinin, koroner arter hastalığı için riskli olan 30 ng/ml'nin üzerinde olduğu görülmüştür. Endotel disfonksiyonunun önemli bir belirteci olan CD34 pozitif endotelyal progenitör hücre seviyeleri de çalışılmış ve gruplar arasında anlamlı farklılık olduğu saptanmıştır. hs-CRP ile lipoprotein(a) arasında anlamlı pozitif korelasyon saptanırken, endotelyal progenitör hücre ile hs-CRP ve lipoprotein(a) aralarında anlamlı ilişki tespit edilememiştir.Sonuç: Çalışmamız, vücut kitle indeksi artışıyla inflamasyon arasında korelasyon olduğunu göstermiştir. Ayrıca hs-CRP ve lipoprotein(a) düzeyleri, obez ve morbid obez grupta oldukça yüksek saptanmış olup, bu parametrelerin inflamasyonun bir belirteci olmanın yanında aterogenez patogenezinde de rol aldıkları düşünüldüğünde, vücut kitle indeksi artışı ile bireylerin aslında sahip oldukları toplam riskin ne kadar yükselebileceği öngörülebilir. Bu yüzden adipoz doku artışıyla birlikte bireylerin kardiyovasküler riski ciddi derecede yükselebilir ve primer koruma amacıyla kilo kaybının sağlanmasının yanında ek kardiyovasküler risk faktörlerinin de agresif bir şekilde tedavi edilmesi uygun olur. Ancak obeziteyle birlikte artan kardiyovasküler riskin daha net ortaya konulması için prospektif çalışmalara ihtiyaç vardır. Anahtar Kelimeler: Vücut kitle indeksi, hs-CRP, lipoprotein (a), CD34 pozitif kök hücre, endotelyal progenitör hücre, insülin direnci, koroner arter hastalığı SUMMARYThe Relationship BetweenInlammatory Markers and Body Mass Index Dr.Burcu ULUDAĞIntroduction: Cardiovascular diseases are the most important mortality cause in the world. It is an essential eloborated issue in recent years that atherosclerosis is a chronic inflammatory process and inflammation takes place in any stage of its pathogenesis. Obesity which is one of classical risk factors and has turned into an epidemic in both developed and developing countries has been described as a low degree inflammatory process. Understanding the role of obesity on atherosclerosis pathogenesis it is quite substantial for identifying some treatment strategies in the future. So, the aim of this study is to investigate the relationship between obesity and inflammatory markers, and also to evaluate its role as a risk factor in coronary artery disease.Material and method: Totally 176 patients were enrolled to the study and it was divided into four groups as 57 morbid obese, 52 obese, 37 overweight ones and 30 controls. The individuals with the history of previously known diabetes mellitus, coronary artery disease, congestive heart failure, chronic kidney disease, severe valvular heart disease, arrhytmia, rheumatological disorders or malignity, and also the ones with recently happened inflammation, trauma or operation were excluded from the study. Blood samples were collected and conventional echocardiographic evaluations were performed to all of the patients.Results: hs-CRP measurements were made in all patients to evaluate inflammatory status and statistically significant difference was found between two groups. Positive correlations were detected between hs-CRP and body mass index, waist circumference and HOMA-IR values. Additionally, lipoprotein (a) levels between the groups were also found to be different. While positive correlations were seen between lipoprotein (a) and age, body mass index, waist circumference, HOMA-IR, total cholesterol, LDL cholesterol and trygliseride levels, a negative correlation was found between lipoprotein (a) and HDL cholesterol levels. Lipoprotein (a) levels were higher than 30 ng/ml in 96.5% of morbid obese and 100% of obese patients, which indicate risky individuals for coronary artery disease. Besides, there was a statistically significant difference between two groups in terms of CD34 positive endothelial progenitor cell levels, which is an important marker that showing endothelial dysfunction. A positive correlation was also detected between body mass index and CD34 positive endothelial progenitor cell levels. Although, a significant positive correlation was found between hs-CRP and lipoprotein (a) levels, there was not such a relation between endothelial progenitor cell and hs-CRP or lipoprotein (a).Conclusion: Our study demonstrates a correlation between the inflammatory markers and increasing body mass index. And also hs-CRP and lipoprotein (a) levels were found to be significantly higher in both obese and morbid obese ones. Because these parameters not only show inflammation but also play a role on atherogenesis development, it may be thought that actual risk of the individuals with increasing body mass index are substantially higher than assumed. Therfore, we think that cardiovascular risk status of the persons increases seriously while the adipose tissue rises as well. As a primary prophylaxis, we support that the additional risk factors should be aggresively treated and weight lost should be provided. However, more prospective studies are required to show that cardiovascular risk increasing with obesity. Key Words: Body mass index, hs-CRP, Lipoprotein (a), CD34 positive endothelial progenitor cell, insulin resistance, coronary artery disease. 79

Amaç: Bu çalışmada, sıçanlarda diyetle indüklenen obezite modeli oluşturarak DHEA ve forskolin tedavisinin vücut ağırlığı, lipoprotein lipaz, serbest yağ asitleri, serbest T3, serbest T4, ALT, AST, trigliserid ve insülin rezistansı üzerine olan etkilerini araştırdık. Gereç ve yöntem: 40 adet Wistar cinsi dişi sıçan kontrol, obez kontrol, forskolin alan, DHEA alan ve ikisini kombine alan olmak üzere 5 gruba ayrıldı. İlaç tedavisinin bitiminde kalpten sıçanların kanları alındı, santrifüj edildi ve serumları -80OC'ye konuldu. Çalışma günü serumlar oda ısısına getirilip testlerinin analizleri yapıldı. Bulgular: Forskolin tedavisi alan grupta, obez kontrole kıyasla kilo ve glukoz anlamlı olarak azalmakta ve kontrol grubunun seviyesine anlamlı olarak yaklaşmaktadır. DHEA tedavisi alan grupta, obez kontrole kıyasla glukoz anlamlı olarak azalmakta ve kontrol grubunun seviyesine anlamlı olarak yaklaşmaktadır. Kombine tedavisi alan grupta, obez kontrole kıyasla kiloyu anlamlı olarak azalmakta ve kontrol grubunun seviyesine anlamlı olarak yaklaşmaktadır. Forskolin alan grupta, obez kontrole kıyasla ALT'de anlamlı olarak artış varken, DHEA ve kombine alanlarda bu artış yoktur. Forskolin ve DHEA alan grupta, kontrole kıyasla serbest T3 seviyeleri anlamlı olarak artarken, kombine alan grupta hem serbest T3 hem de serbest T4 artmıştır. Diğer testlerde anlamlı bir değişiklik olmamıştır. Sonuç: Obezlerde kilo ve VKİ'nin düşüşü için forskolin kullanılırken, glukoz, trigliserid ve ALT'nin düşüşü için DHEA kullanılabilir. Forskolin ve DHEA tedavileri, tiroid hormon düzeylerini artırmanın dışında birbirlerinin etkilerini artırmamaktadır. Bu nedenden dolayı, obezlerde forskolin ve DHEA'nın kombine tedavisine gerek yoktur. Kombine tedavi, obez hipotiroidi hastalarının tedavisinde veya antiobezite olarak forskolin kullanılacaksa forskolinin olası akut hepatik yan etkilerini kompanse etmek amacıyla kullanılabilir. Anahtar kelimeler: Obezite, Forskolin, DHEA, ALT, Tiroid Hormonları Aim: In this study, we investigated the effect of DHEA and forskolin treatment on body weight, lipoprotein lipase, free fatty acids, free T3, free T4, ALT, AST, triglycerides and insulin resistance in rats with diet-induced obesity. Materials and Methods: Forty female Wistar rats were divided into five groups as controls, obese-controls, those treated with forskolin, with DHEA, and with the combination of both. At the end of drug treatment, blood samples were taken from the hearts of rats, centrifuged, and the sera were hidden in 80oC. On study day, the sera were analyzed in room temperature. Results: In the group treated with forskolin, weight and glucose are reduced significantly, compared to obese-controls significantly and come closer to the level of controls. In DHEA-treated group, glucose is reduced significantly, compared to control obese and comes significantly closer to the level of controls. In the combined-treatment group, compared to obese-controls, weight is reduced significantly. In forskolin-treatment group, ALT was seen to increase significantly, compared to obese-controls. In DHEA and combined-treatment groups, no increase was present as to ALT levels. In forskolin and DHEA-treatment groups, free T3 levels were significantly higher than controls. In combined-treatment group, both free T3 and T4 levels were found to be significantly higher, compared to controls. In other tests, no significant changes were observed.Conclusion: While forskolin is used to decrease BMI and weight ın obese rats, DHEA can be used to decrease glucose, triglycerides and ALT. Forskolin and DHEA treatments do not increase the effects of each other, except increasing thyroid hormone levels. So, combined treatment of forskolin and DHEA is unnecessary in treatment of obesity. Combination therapy may be used in the treatment of obese patients with hypothyroidism, or to compensate for the acute hepatic side effects of forskolin, if forskolin is used as an anti-obesity drug. Key words: Obesity, forskolin, DHEA, ALT, thyroid hormones 88

ÖZETTarihçe ve Amaç:Psoriasis genel popülasyonda %1-3 oranında görülen ve kronik inflamatuar bir hastalıktır. Psoriasis hastalarının %75?inde günlük aktivitelerde yaşam kalitesi negatif olarak etkilenmektedir ve bu negatif etki psoriasisin kutanöz veya psikososyal etkileri ile sınırlandırılamaz. Kronik inflamasyonun metabolik ve vasküler bozuklukların gelişiminde rol oynadığı önceki çalışmalarda gösterilmiştir. Proinflamatuvar sitokinlerin aterogenez ve periferik insülin direncine, dolayısıyla da hipertansiyon, tip 2 diyabet ve metabolik sendrom gelişimine neden oldukları öne sürülmektedir. Biz çalışmamızda kronik inflamatuvar hastalık ve aterogenez ilişkisinden yola çıkarak psoriasisli hasta grubumuzda metabolik sendrom sıklığının sağlıklı popülasyona oranla artıp artmadığını araştırmayı amaçladık.Materyal ve Metod:Çalışmamıza hafif veya orta şiddette psoriasis tanısı konulmuş olan 50 hasta ve 50 sağlıklı birey alındı. Tüm hastalar ve kontrol grubundan 12 saat açlık sonrası venöz kan örnekleri alarak bu örneklerde açlık kan şekeri düzeyi heksokinaz metodu ile, trigliserid düzeyi serum kullanılarak enzimatik olarak ve yüksek dansiteli lipoprotein düzeyi direkt immunassay metodu ile çalışıldı. Grupların sistolik ve diastolik tansiyon arteriyel değerleri ve bel çevreleri kaydedildi. NCEP ATP III kriterlerine göre metabolik sendrom sıklığı araştırıldı. Bulgular:Çalışmadan elde edilen sonuçlara göre psoriasis hastalarının %57,4'ünde (31 hasta) kontrol grubunun %28,3'ünde (13 sağlıklı gönüllü) metabolik sendrom saptanmış olup; hasta grubunda metabolik sendrom sıklığı istatistiksel anlamlı olarak yüksek bulundu (p=0.045).Erkek hasta grubunda kontrol grubuna göre metabolik sendrom daha az sıklıkla izlendi. Bununla birlikte kadın hasta grubunda kontrol grubu üyelerine göre anlamlı olarak metabolik sendrom sıklığı yüksek olarak bulunmuştur (p=0.003). Psoriasisli hastalarda metabolik sendrom, hipertansiyon, açlık kan şekeri yüksekliği, trigliserid yüksekliği, bel çevresi artışı, HDL kolesterol düşüklüğü kontrol grubuna göre daha çok sayıda hastada görüldü. Sonuç: Hafif ve orta şiddette psoriasis hastalarında özellikle kadın hasta grubunda metabolik sendrom sıklığı artmış olarak tesbit edildi. Metabolik sendrom, kardiyovasküler hastalıklar, diyabet ve felç gelişme riskinin önemli göstergelerinden biri olup psoriasis hasta grubunda bu açıdan sekonder koruma gözönünde tutulmalıdır. Psoriasis is a chronic, inflammatory condition that affects approximately 1% to 3% of the general population. Approximately 75% of the psoriasis patients' life quality could be affected negatively in their daily activities and these negative effects could not limited by the effects of cutaneous psoriasis lesions and psychosocial effects. Prior studies showed the role of chronic inflammation on the development of metabolic and vascular diseases. It has been suggested that proinflammatory cytokins causes atherogenesis and peripheral insulin resistance; thereby hypertension, type 2 diabetes and metabolic sydrome occurs. In our study we aimed to investigate the prevalance of metabolic syndrome on psoriasis patients based on the relation of chronic iflammation and atherogenesis.Materials and Methods:Our study consisted of 50 patients diagnosed as mild or moderate psoriasis and 50 healthy individuals. After 12 hours hunger venous blood samples were taken from the patients and control subjects; plasma fasting glucose concentration studied with hexokinase method, trygliseride concentration detected from serum with enzymatic assay, and high density lipoprotein concentration studied with direct immunassay method from these samples. Systolic, diastolic arterial blood pressures and waist circumferences of groups were recorded. Metabolic syndrome prevalance investigated with the criterias of NCEP ATP III.Results:Metabolic syndrome detected 57.4% in psoriasis patients group (31 patients) and 28.3% in control group (13 healthy individuals); at the patients group metabolic syndrome prevalance were higher with statistically significance (p=0.045). At the male psoriasis patients metabolic syndrome observed less frequently when compared with male participants of control group. However at the female psoriasis patients metabolic syndrome prevalance observed significantly higher than the female participants of control group (p=0.003). Hypertension, elevated fasting plasma glucose and triglyceride levels, high waist circumference and lower high-density lipoprotein levels were more common in patients with psoriasis than in controls.Conclusion:Methabolic syndrome prevalance was found to be increased at mild or moderate psoriasis patients especially on female patients. Methabolic syndrome is an indicator of development of cardiovascular diseases, diabetes and stroke. Therefore, secondary protection on psoriasis patients should be considered. 74

Amaç: Orak hücre anemisi (OHA), vasküler seviyede kronik inflamasyona sebebiyet veren, total kolesterol (TK), HDL ve LDL seviyelerinde azalma ile karakterize hipolipidemik bir lipid tablousunun görüldüğü bir hemoglobinopatidir. Literatürde OHA?sinde hipolipidemik bir lipid tablousu görülmesine rağmen ateroskleroza meyil olduğuna dair çelişkiler mevcuttur. Bu çalışmada, OHA?sinde HDL ve LDL alt grup analizi ve ters kolesterol transportu ile ilişkisinin gösterilmesi amaçlanmıştır.Yöntem: Çalışmaya 18 yaş altı hastalar (n=45) ve sağlıklı bireyler (n=38) dahil edildi. Tüm hastaların serum örneklerinden TK, HDL, LDL, trigliserid, HDL ve LDL alt grup değerleri, lesitin kolesterol açil transferaz (LCAT), kolesterolester transfer protein (CETP), ApolipoproteinA-1 (ApoA-1), ApolipoproteinB (Apo B) seviyeleri ölçüldü.Bulgular: OHA grubunda TK, LDL ve HDL seviyeleri istatistiksel olarak düşük, trigliserid seviyeleri yüksek tespit edildi (p

Amaç: Paraoksonaz?1 (PON?1) serumda yüksek dansiteli lipoprotein (HDL) üzerinde yer alan, kalsiyuma bağımlı glikoprotein yapısında bir enzimdir. PON-1?in düşük dansiteli lipoprotein (LDL) ve yüksek dansiteli lipoproteini (HDL) oksidasyona karşı koruduğu ve oksidatif stresi azalttığı gösterilmiştir. Kronik böbrek yetmezlikli (KBY) hastalarda atherosklerozun erken gelişiminden primer LDL-C?nin (düşük dansiteli lipoprotein) yükselmesi sorumludur. LDL-C?nin artması, serbest oksijen radikallerinin artması ve nitrojen radikallerinin artışı anti-atherojenik özelliği olan HDL? yi (yüksek dansiteli lipoprotein) azaltır. HDL ile aktive olan Paraoksonaz?1 enzimi de azalır. Bu çalışmanın amacı, KBY?li hastalarda (konvansiyonel tedavi alan ve periton diyalizi yapılan) PON?1 düzeyini ve oksidan/anti-oksidan durumu değerlendirmek ve PON-1?in KBY hastalarının tedavisinin takibinde kulanılabilirliğini belirlemektir.Yöntem: 25 KBY?li hasta ve 26 herhangi bir kronik hastalığı olmayan kontrol grubu çalışmaya dâhil edildi. Gruplarda PON?1 aktivitesi, total oksidan durumu (TOS), total antioksidan durumu (TAS) ölçüldü.Bulgular: KBY?li hastalarla kontrol grubunun TAS, TOS düzeyi kıyaslandı. TOS düzeyi anlamlı ölçüde yüksek bulunurken (p=0,010), TAS değeri istatistiksel olarak anlamlı bulunmamıştır (p=0,096). PON?1 ise anlamlı düzeyde düşüktü (p=0,015). Hasta grubunda ferritin ile TAS, TOS, PON?1 düzeyi karşılaştırıldı. Ferritin düzeyi artıkça PON-1?inde anlamlı düzeyde arttığı gösterildi (p=0,04). Fakat TAS (p=0,258) ve TOS (p=0,833) arasında anlamlı bir fark saptanamadı. HDL ile TAS, TOS, PON?1 değerleri arasında anlamlı bir fark tespit edilemedi (sırasıyla; p=0,794, p=0,773, p=0,915). LDL ile TAS, TOS, PON-1 kıyaslandığında ise LDL düzeyi arttıkça PON- 1 düzeyininde anlamlı olarak düştüğü (p=0,031), fakat TAS ve TOS değerlerinde ise istatistiksel olarak anlamlı bir farklılık olmadığı görüldü (sırasıyla; p=0,60, p=0,96). Hastaların kreatinin klerans değeri ile kıyaslandıklarında istatistiksel olarak anlamlı bir fark gösterilememesine rağmen; kreatinin kleransı artarken PON?1 azalırken, TAS ve TOS değerlerinin artığı gösterilmiştir (sırasıyla; p=0,265, p=0,078, p=0,128). Konvansiyonel tedavi alanlar ile periton diyalizi yapılanhastaların TAS, TOS ve PON?1 değerleri kıyaslandığında periton diyalizi yapılan hastaların anlamlı olarak PON?1 değerinin daha düşük olduğu gösterildi (p=0,009). TAS ve TOS değerlerinde anlamlı bir farklılık tespit edilemedi (p=0,69, p=0,86).Sonuç: Çalışmamızda, KBY?de serum PON?1 düzeyinin daha düşük olduğunu, TOS düzeyinin ise daha yüksek olduğunu saptadık. PON-1?deki bu azalmanın KBY?de artan serbest oksijen radikallerinin oluşturduğu oksidatif stresin; dolaşımdaki PON?1 aktivitesini azaltması ve karaciğerden PON?1 sentezini engellemesi sonucu oluşmaktadır. KBY?li hastalarda hastalığın seyrini ve tedavinin etkinliğini değerlendirmede yararlı bir biyomarker olduğu kanaatindeyiz. Sonuçlarımızı doğrulayan daha çok hasta sayısı olan daha ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. A?M: Paraoxonase-1 (PON-1) is a calcium dependent glycoprotein enzyme that is found on the high density lipoprotein (HDL) in serum. PON-1 has been shown to protect low-densitiy lipoprotein (LDL) and high-densitiy lipoprotein (HDL) against oxidation and can reduce oxidative stres. The early development of atherosclerosis in patients with chronic renal failure is responsible for the primary LDL-C(low-density lipoprotein) elevation. Increase in LDL-C, oxygen free radicals and nitrogen radicals are decreases HDL levels that has anti-atherojenik features. HLD-activated enzyme paraoxonase-1 is also reduced. The aim of this study, is to assess PON-1 levels and evaluate oxidant / antioxidant the situation in patients with CRF (with conventional therapy and continuous ambulatory peritoneal dialysis) and PON-1 to assess the availability of treatment follow-up of patients with CRF.Method: 25 CRF patients and 26 control group without any chronic disease were included in the study. PON-1 activity, total oxidant status (TOS), total antioxidant status (TAS) were measured in groups.Results: Control group and patients with chronic renal failure were compared with the level of the TOS. TOS levels were significantly higher (p = 0.010), TAS value was not statistically significant (p = 0.096). PON-1 is significantly lower (p = 0.015). Ferritin were compared with TAS, TOS, PON-1 levels in patients group. PON-1 had shown significantly increased with increasing levels of ferritin (p =0,04). However, TAS (p = 0.258), and TOS (p = 0.833), there was not a significant difference between them. When HDL and TAS, TOS, PON1 were compared, could not found a significant difference between the values (p = 0.794, p = 0.773, p = 0.915). LDL and TAS, TOS, PON-1 as compared with increases in the level of LDL PON-1 was significantly reduced (p = 0.031), but the difference of TAS and TOS values was statistically significant (p=0,60, p=0,96). When creatinine clearance values of patients were compared with TAS, TOS, PON-1,there was not a statistically significant difference despite; if creatinine clearance was increased, PON-1 was decreased, TAS and TOS values shown toincrease (p = 0.265, p = 0.078, p = 0.128). Patients undergoing peritoneal dialysis and patients receiving conventional treatment are compared with TAS, TOS, and PON-1 levels. The values of PON-1 was found to be lower at patients undergoing peritoneal dialysis (p = 0.009). There were no significant differences in TAS and TOS (p = 0.69, p = .86)Conclusion: In this study, serum PON-1 levels in patients with CRF is lower than normal, while the level of the TOS is found that higher than normal. This decrease is a result of decreased PON-1 activity in circulation by increased reactive oxygen species-induced oxidative stress at CRF, this oxidative stress is blocking synthesis of PON-1 on liver. We believe that PON-1 is a useful biomarker of evaluating the effectiveness of treatment and progression of disease in patients with CRF. Further studies are needed to validate the results. 92

Koroner arter hastalıklarının başlıca lezyonu aterosklerozun erken evresinde, LDL'nin oksidatif modifikasyonuna karşı kronik enflamatuvar yanıtın, makrofajlar ve T-lenfositler gibi enflamatuvar hücrelerin subendotelyal birikimine yol açtığı düşünülmektedir. Lp-PLA2 (lipoprotein ilişkili fosfolipaz A2), LDL oksidasyonundan okside serbest yağ asitleri ve lizofosfatidilkolin gibi güçlü proenflamatuvar ve proaterojenik ürünler oluşmasını sağlayan A2 fosfolipazlarailesine ait bir enzimdir. Lp-PLA2, normal ve hastalıklı arterlerin media tabakasında bulunmakta, temel olarak monositler/makrofajlar, T lenfositler ve mast hücreleri tarafından üretilmektedir. Çalışmamızda, koroner arter hastalarında Lp-PLA2 V279F polimorfizminin olası rolünün belirlenmesi amaçlandı. Mersin Üniversitesi Tıp Fakültesi Hastanesi Kardiyoloji Anabilim Dalında koroner anjiyografi uygulanan 180 birey çalışmaya dahil edildi. Koroner arterlerinden herhangi birinde %70 ve üzeri darlığı olan 109 birey koroner arter hastası olarak, herhangi bir darlık ya da lezyon tespit edilmeyen 71 birey kontrol olarak gruplandırıldı. Kontrol ve KAH grubunda serum Lp-PLA2 düzeyleri ELİSA ile, açlık kan şekerleri (AKŞ) ve lipid profilleri enzimatik kolorimetrik yöntem ile belirlendi. Kontrol ve KAH grubunun genomik DNA'ları tam kandan izole edildi. Lp-PLA2 V279F mutasyonu, V279F mutasyon belirleme kiti kullanılarak gerçek-zamanlı polimeraz zincir reaksiyonu ile saptandı. Serum LpPLA2 ve AKŞ düzeyleri KAH grubunda kontrol grubuna oranla yüksek saptandı (p

Yemek yeme sıklığı nedeniyle kişiler, günün yaklaşık 18 saat gibi büyük bir kısmını tokluk (postprandiyal) fazda geçirirler. Yağlı bir öğünün ardından sindirim ve emilim sonrası meydana gelen metabolik olaylar postprandiyal lipemi olarak adlandırılır. Remnant-benzeri lipoprotein partikülleri, postprandiyal fazda baskın haldedir ve ateroskleroz gelişiminde önemli bir rol oynamaktadır. Endotelyal disfonksiyonunun, aterosklerozun erken evresinde görüldüğü ve koroner arter hastalığının patogenezine önemli katkı sağlayıcı olduğu bilinmektedir. Endotel tamirinde ve yeni damar oluşum evresinde kemik iliği kaynaklı hücrelerin keşfi, kardiyovasküler hastalıkların patogenetik modelini değiştirmiştir. Bu hücreler, Endotelyal Progenitör Hücreler (EPC) olarak adlandırılır. Bu çalışmada, sağlıklı kişilerde, postprandiyal lipemide dolaşımdaki EPC sayısının incelenmesi amaçlandı. Postparandiyal lipemi, oral trigliserid tolerans testi (OTTT) ile açlık ve yüksek yağlı diyet sonrası 2, 4 ve 6?ncı saatlerdeki TG seviyeleri kullanılarak hesaplanan eğri altındaki alan (AUC) düzeyine göre değerlendirildi. Çalışma grubu 84 kişi içermektedir (Yaşları 17 ila 55 arasında değişen 42 kadın, 42 erkek). Çalışma grubu üçte birlik dilimler halinde kategorize edildi. Üstteki üçte birlik dilimde yer alan kişiler postprandiyal hiperlipidemi grubu olarak tanımlandı. Karşılaştırmalar alttaki üçte birlik dilim ile postprandiyal hiperlipidemi grubu arasında yapıldı. Erkeklerde, dolaşımdaki EPC sayısı postprandiyal hiperlipidemi grubunda, alttaki üçte birlik dilime göre yaştan bağımsız olarak, yüksek bulundu (p< 0.05). Kadınlarda, dolaşımdaki EPC sayısı değişiklik göstermedi. Kadın ve erkekler arasında EPC sayısı bakımından anlamlı bir farklılık bulunamadı. Erkeklerde, dolaşımdaki EPC sayısı ve OTTT cevabı arasında pozitif korelasyon görüldü (r= 0.414, p< 0.05). Ayrıca, erkeklerde, OTTT cevabı ile açlık trigliserid düzeyleri arasında da güçlü pozitif korelasyon görüldü (r= 0.930, p< 0.001).Sonuç olarak, kişilerdeki postprandiyal hiperlipidemi ile artmış EPC sayısının, postprandiyal fazda artmış olan aterojenik remnant proteinlere bağlı olarak endotel hasarına karşı yanıt ile ilişkili olabileceği kanaatine varıldı. Anahtar Kelimeler: Ateroskleroz, Endotelyal Progenitör Hücreler, Oral Trigliserid Tolerans Testi, Postprandiyal lipemi, Trigliseridden Zengin Remnant Lipoproteinler Due to the frequency of meal ingestion, individuals spend the majority of the day, approximately 18 h, in the fed (postprandial) phase. The term given to the metabolic events that occur following the digestion and absorption of a meal that contains fat is postprandial lipemia. Remnant-like lipoprotein particles (RLPs) are predominant in postprandial phase and they play an important role in development of atherosclerosis. Endothelial dysfunction is known to be an early event in atherosclerosis and an important contributor to the pathogenesis of coronary artery disease. The discovery that bone marrow-derived cells participate in endothelial repair and new vessel growth has changed the pathogenetic models of cardiovascular disease. These cells, termed as endothelial progenitor cells (EPCs). In this study, it was aimed to investigate circulating EPCs levels in healthy subjects by considering postprandial lipemia. Postprandial lipemia was evaluated by oral triglyceride tolerance test (OTTT) with the area under curve (AUC) values that calculated by using triglyceride levels at the fasting state, at 2nd, 4th and 6th hours after the high fat diet. Study group included 84 subjects (42 female and 42 male with age range of 17-55 years).Study group was categorized into tertiles. Subjects in upper tertile were defined as postprandial hyperlipidemia group. Comparisons were made between lower tertile and postprandial hyperlipidemia group. Circulating numbers of EPCs in men were significantly higher in postprandial hyperlipidemia group than in the lower tertile, independently from age (p

ÖZETAkut Mezenterik İskemi Tanısında Güncel Belirteçlerin (Lp-PLA2, Ox-LDL, CRP, İL?6) Karşılaştırılması,(DENEYSEL), Dr. Tarık Acar, Uzmanlık Tezi, Konya, 2013.Amaç: Bu deneysel çalışmada, tavşan akut mezenterik iskemi modeli kullanılarak akut mezenterik iskemi erken tanısı için serum lipoprotein ilişkili fosfolipaz A2, oxidize LDL, interlökin?6 (İL?6) ve CRP düzeylerinin etkinliğinin ortaya konması hedeflenmiştir. Ayrıca bu çalışmada, bu dört belirtecin zamana bağlı değişikliklerinin incelenmesi de amaçlanmıştır.Araç ve yöntemler: Bu çalışmada, 27 adet Yeni Zelanda tipi tavşan rastgele 3 gruba ayrılmıştır. İskemi grubundaki tavşanlarda biri 1. saat içinde exitus olduğundan çalışma dışı bırakılmış ve çalışma 26 tavşan ile bitirilmiştir. Kontrol grubundaki tavşanlardan 0, 1, 3 ve 6. saatlerde kan alınmıştır. Sham grubundaki tavşanlardan basit laparatomi sonrası aynı saatlerde kan alınmıştır. İskemi grubundaki tavşanlardan ise basit laparatomi ve süperior mezenterik arter bağlanmasını takiben yine aynı saatlerde kan alınmıştır. Alınan tüm kan örneklerinde serum Lp-PLA2, Ox-LDL, İL?6 ve CRP düzeyleri ölçülmüş ve bu belirteçlerin zamanla ilişkisi değerlendirilmiştir.Bulgular: İskemi grubunda 0. saat ile 3. saat arasında ve 0. saat ile 6. saat arasında Lp-PLA2 düzeyleri arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı idi (P< 0,05). Sham grubunda 0. saat ile 1. 3. ve 6. saatler arasında Ox-LDL düzeyleri farkı istatistiksel olarak anlamlı saptandı (P< 0,05). Sham ve iskemi grubunda 0. saat ile 1. 3. ve 6. saatler arasındaki fark CRP için istatistiksel olarak anlamlı tesbit edildi (P< 0,05). Sham grubunda İL?6 düzeyleri arasında 0. saat ile 3. ve 6. saatler arasındaki fark anlamlı iken (P< 0,05), iskemi grubunda İL?6 düzeyleri arasında 0. saat ile 1. 3. ve 6. saatler arasındaki fark istatistiksel olarak anlamlı tespit edildi (P< 0,05).Sonuç: Bu deneysel çalışmamızda serum Lp-PLA2, Ox-LDL, CRP ve İL?6 düzeylerinin, akut mezenterik iskeminin ilk saatlerinden itibaren arttığını tespit ettik. Özellikle Lp-PLA2'nın; CRP ve İL?6 ile beraber ilk saatten itibaren yükselmeye başladığı tespit edildi. Lp-PLA2 ve Ox-LDL akut mezenterik iskemi tanısı için yeterli değil ancak yükselmeleri umutvar olarak bulunmuştur. Daha fazla sayıda denekle akut mezenterik iskemide ilk kez çalışılan bu iki biyobelirteçin çalışılması gerekmektedir.Anahtar Kelimeler: Akut Mezenterik İskemi, Lipoprotein İlişkili Fosfolipaz A2, Oxidize LDL, Tavşan eklenecekObjective: In this experimental study, the objective was to determine the efficiency of serum lipoprotein associated lipoprotein phospholipase A2 (Lp-PLA2), oxidized LDL (Ox-LDL), C reactive protein (CRP), and interleukin?6 (IL?6) levels in early diagnosis of acute mesenteric ischemia using a rabbit model of acute mesenteric ischemia. Also, this study aimed to determine the time-dependent changes of these four biomarkers. Material and methods: In this study, 27 New Zealand rabbits were randomly divided into 3 groups. In the control group, only blood samples were collected at hours 0, 1, 3 and 6. In the sham group, blood samples were collected at the same hours following the simple laparatomy. In the ischemia group, again blood samples were collected at the same hours following the simple laparatomy and superior mesenteric artery ligation. All blood samples were analyzed for serum Lp-PLA2, Ox-LDL, CRP and IL?6 levels then the timedependent changes of biomarkers were investigated. Results: The mean serum Lp-PLA2 levels of the ischemia group were statistical significantly higher than the mean serum Lp-PLA2 levels of the control and sham groups at hours 3 and 6 (p

Siroz hastalarında aterosklerozun ve komplikasyonlarının daha seyrek görüldüğü az sayıda çalışma ile ortaya konmuştur. Lipit düzeylerindeki düşüklük, hiperbilirubinemi, düşük kan basıncı ve trombositopeni sorumlu tutulmakla birlikte bu durumun nedenleri tam olarak aydınlatılamamıştır. Çalışmamızda, siroz hastalarında subklinik ateroskleroz sıklığı ve ilişkili faktörler araştırıldı. Çalışmaya yaş ve cinsiyet dağılımı eşleştirilmiş 49 siroz hastası ile 28 sağlıklı gönüllü alındı. Subklinik ateroskleroz, doppler ultrasonografi cihazıyla, karotis intima medya kalınlığı ölçülerek araştırıldı. Bulbus dahil tüm ana karotis arter trasesi plak varlığı açısından incelendi. Ateroskleroz açısından risk faktörü olabilecek lipit düzeyleri, lipoprotein (a), okside düşük dansiteli lipoprotein, insülin, homosistein, trombosit, fibrinojen, yüksek duyarlıklı C reaktif protein, bilirubin gibi laboratuvar parametreleri araştırıldı. İstatistiksel yöntem olarak normal dağılıma uyan sürekli değişkenlerde Student T testi, uymayanlarda Mann Whitney U testi kullanıldı. P