Search

There is an increase in the proportion of elderly population and the number of elderly people with Alzheimer's due to the increase in life expectancy at birth both all over the world and in Turkey. This demographic change requires that elderly care be supported with alternative service models before it becomes a social problem. Since the elderly and their relatives do not generally prefer institutional care in the Turkish family structure, relatives of Alzheimer's patients often prefer to provide to the elderly at home. However, this burden of full-time care can cause different physical, psychological and social problems in the lives of patients' relatives. In this compilation article, elderly care policies in the world and in Turkey, the effects of Alzheimer's disease on the elderly, and the caregivers problems due to caregiving are included. Day care services have become widespread in developed countries but need to be developed in Turkey. The aim of this article is to draw attention to the possible contributions of day care services to elderly individuals with Alzheimer's and their caregivers. It is predicted that the development of this model, which is not sufficient in number in our country, for Alzheimer's patients will also meet an important social service need in the future., Tüm dünyada olduğu gibi Türkiye’de de doğuşta beklenen yaşam süresinin artmasına bağlı olarak yaşlı nüfus oranında ve Alzheimerlı yaşlı sayısında artış görülmektedir. Bu demografik değişiklik, yaşlı bakımının bir sosyal sorun halini almadan alternatif hizmet modelleriyle desteklenmesini gerektirmektedir. Türk aile yapısında yaşlıların ve yaşlı yakınlarının genel olarak kurum bakımına sıcak bakmamaları nedeniyle çoğu zaman Alzheimerlı hasta yakınları yaşlısına evde bakım sunmayı tercih etmektedir. Ancak bu tam zamanlı bakım yükünün ağırlığı hasta yakınlarının yaşamında fiziksel, psikolojik ve sosyal açıdan farklı sorunlara yol açabilmektedir. Derleme türündeki bu çalışmada dünyada ve Türkiye’deki yaşlı bakım politikalarına, alzheimer hastalığının yaşlı birey üzerindeki etkilerine, bakım verenlerin bakım vermeye bağlı olarak yaşadıkları sorunlara yer verilmiştir. Bu makalenin amacı, gelişmiş ülkelerde yaygınlaşmış olan ancak ülkemizde henüz geliştirilmeye açık bir hizmet modeli olarak gündüz bakım hizmetlerinin Alzheimerlı yaşlı birey ile bakım verenlere sunabileceği katkılara dikkat çekmektir. Ülkemizde sayıca yeterli olmayan bu modelin Alzheimerlı hastalara yönelik geliştirilmesinin gelecekteki önemli bir sosyal hizmet ihtiyacını da gidereceği öngörülmektedir.

The aim of the study was to show the effects of exercise on the mitotic index (MI) in Alzheimer's disease (AD) by using the relevant measurement tools. With a regular exercise program, improvement in memory, increase in learning capacity and improvement in sensorimotor functions can be achieved in older age groups, and increased the also increased independence level of Daily Living Activities (ADL) of elderly individuals. In the study, it was aimed to contribute to the diagnosis, treatment and care processes of the disease by examining the cognitive tests and daily living activities of 19 elderly patients with Alzheimer's disease in terms of mitotic index before and after exercise., Araştırma, Alzheimer hastalığında (AD) egzersizin, mitotik indeks (MI) üzerine etkilerini ilgili ölçüm araçlarını kullanarak gösterebilmeyi amaçlamıştır. Düzenli egzersiz programı ile ileri yaş gruplarında hafızada düzelme, öğrenme kapasitesinde artış ve sensörimotor fonksiyonlarda iyileşme sağlanabilmekte aynı zamanda yaşlı bireylerin Günlük Yaşam Aktivitelerindeki (GYA) bağımsızlık seviyesi de artmaktadır. Araştırmada Alzheimer hastası 19 yaşlı birey egzersiz öncesi ve sonrası dönemde; bilişsel testler ve günlük yaşam aktiviteleri, mitotik indeks açısından incelenerek, hastalığın tanı, tedavi ve bakım süreçlerinde katkı oluşturulması hedeflenmiştir.

Alzheimer hastalığı (AH) daha çok yaşlı popülasyonda görülen, klinik olarak hafıza ve bilişsel bozukluklar ile karakterize olan, geri dönüşümü olmayan nöron hücrelerinin hasarına yol açan bir nörodejeneratif hastalıktır. Hastalığının sebeplerinin tam olarak bilinmemesi, yaşama suresinin artmasıyla birlikte hasta sayısının gittikçe artması, hastalığın yaşam kalitesini çok fazla düşürmesi, tedavi maliyetinin çok yüksek olması gibi birçok neden hastalığın önemini artırmış ve araştırmacıların bu alana yönlendirmiştir. Hastalığın etiyolojisinin aydınlatılmamasına rağmen bazı hipotezlerle hastalığın nedeni açıklamaya çalışılmaktadır. Bunlar kolinerjik hipotez, amiloid hipotezi, tau hipotezi ve oksidatif stres hipotezidir. Kolinerjik hipotezi Alzheimer hastalığını nedenini açıklayan ve halen kabul gören tek hipotezdir. Kolinerjik hipoteze göre sinir sisteminde öğrenme ve kolinerjik aktiviteyi artıran önemli bir nörotransmiter olan asetilkolin miktarının azalması Alzheimer’e sebep olmaktadır. Asetilkolin sinir siteminde kolinasetiltransferaz (ChAT) enzimi tarafından sentezlenir, Asetilkolinesteraz (AChE) ve Bütirilkolinesteraz (BChE) enzimi tarafından hidroliz edilir. Bu çalışmada AChE ve BChE kolinesteraz enzimlerinin Alzheimer hastalığı ile ilişkisi değerlendirilmiştir., Alzheimer's disease (AD) is a neurodegenerative disease that is mostly seen in the elderly population, is clinically characterized by memory and cognitive disorders, and causes irreversible damage to neuron cells. Many reasons such as the unknown causes of the disease, the increase in the number of patients with the increase in life expectancy, the decrease in the quality of life of the disease, and the high cost of treatment have increased the importance of the disease and directed researchers to this field. Although the etiology of the disease is not clarified, some hypotheses try to explain the cause of the disease. These are the cholinergic hypothesis, the amyloid hypothesis, the tau hypothesis, and the oxidative stress hypothesis. The cholinergic hypothesis is the only hypothesis that explains the cause of Alzheimer's disease and is still accepted. According to the cholinergic hypothesis, the decrease in the amount of acetylcholine, an important neurotransmitter that increases learning and cholinergic activity in the nervous system, causes Alzheimer's disease. Acetylcholine is synthesized by the cholineacetyltransferase (ChAT) enzyme in the nervous system, and hydrolyzed by Acetylcholinesterase (AChE) and Butyrylcholinesterase (BChE) enzymes. In this study, the association of AChE and BChE cholinesterase enzymes with Alzheimer's disease was evaluated.

Yüksek Lisans Tezi, Bu çalıĢmada Alzheimer Gündüz YaĢam Merkezinin Alzheimer Hastaları ve Bakım Verenleri Üzerine Etkileri araĢtırıldı. ÇalıĢma Necmettin Erbakan Üniversitesi, Karatay Belediyesi ve Türkiye Alzheimer Derneği iĢbirliğiyle hizmet veren Konya Alzheimer Gündüz YaĢam Merkezi'nde gerçekleĢtirildi. ÇalıĢma Alzheimer hastalarına bakım veren 20 aile bireyleriyle yürütülmüĢtür. Bakım verenlere yöneltilen sorular ile Alzheimer Gündüz YaĢam Merkezinin Alzheimer hastaları ve bakım verenleri üzerine etkilerinin incelenmesi hedeflenmiĢtir. Elde edilen bulgulara göre bakım veren aile bireylerinin en büyük sorunlarından biri ekonomik zorluklardır. Bakım veren aile bireylerinin kendilerine gerekli zamanı ayıramadığı, hasta bakımı nedeniyle birtakım sosyal ve psikolojik sorunlara maruz kaldıkları belirlenmiĢtir. Diğer taraftan, Alzheimer hastası bireylerin, gündüz yaĢam merkezlerinde gördüğü bakımın, hastalığın seyri üzerine önemli olumlu etki gösterdiği belirlenmiĢtir. Sonuç olarak, bakım veren aile bireylerine yöneltilen sorular ile hem bakım veren aile üyelerinin sorunları belirlenmiĢ, hem de Alzheimer hastalarının bakımına yönelik iyileĢtirici sonuçlar elde edilmiĢtir. Elde edilen sonuçlar ıĢığında, gündüz yaĢam merkezlerinin Alzheimer hastaların günlük bakımlarında önemli bir yer aldığı, bu kapsamda kurumsal hizmetlerin artırılması gerektiği düĢünülmektedir., In this study, the Effects of Alzheimer's Day Life Center on Alzheimer's Patients and Their Caregivers were investigated. The study was carried out at the Alzheimer's Day Living Center, which provides services in cooperation with Necmettin Erbakan University, Karatay Municipality and Turkey Alzheimer's Association. The study was conducted with 20 family members who care for Alzheimer's patients. It was aimed to examine the effects of Alzheimer's day life center on Alzheimer's patients and their caregivers with the questions directed to the caregivers. According to the findings, one of the biggest problems of caregiver family members is economic difficulties. It has been determined that family members who give care cannot allocate the necessary time for themselves, and they are exposed to some social and psychological problems due to patient care. On the other hand, it has been determined that the care of individuals with Alzheimer's disease in day life centers has a significant positive effect on the course of the disease. As a result, with the questions directed to the caregiver family members, both the problems of the caregiver family members were determined and curative results were obtained for the care of Alzheimer's patients. In the light of the results obtained, it is thought that day life centers have an important place in the daily care of Alzheimer's patients, and institutional services should be increased in this context.

Bu araştırmanın amacı insomnia, apati ve depresyonun Alzheimer hastalığı ile ilişkisini incelemektir. Böylece, kognitif yeti kaybını yavaşlatacak önlemlerin alınması mümkün kılınabilir. Bu amaçla Alanya Alaaddin Keykubat Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi bünyesinde, Alzheimer hastaları ve selim yaşlılardan oluşan bir katılımcı grubu çalışmaya dahil edilmiştir. Çalışma 2 ayrı deney grubu (toplam 32 katılımcı) ve kontrol grubundan (20 katılımcı) oluşmaktadır. Katılımcılar objektif olarak Addenbrooke Kognitif Değerlendirme Bataryası (ACE-R); Promis DSM-5 Düzey 2 Uyku Bozukluğu Ölçeği-Yetişkin Formu (D-UBÖ); Apati Değerlendirme Ölçeği (ADÖ) ve Montgomery Asberg Depresyon Ölçeği (MADDÖ) ile değerlendirilmiştir. ACE-R skorlarından ayrıca mini-mental (SMMT) skorları da elde edilip değerlendirmeye alınmıştır. Veriler değerlendirilirken bağımsız örneklemler t-test; Pearson Korelasyonu; basit doğrusal regresyon analizi ve grup puan farklılıklarının incelenmesi için ise MANOVA analizi uygulanmıştır. Sonuçlar: Bulgulara göre kognitif skorlar (p

Alzheimer hastalığı genellikle davranışsal semptomlar ile bilişsel ve fiziksel işlev kaybı ile karakterize ilerleyici ve patofizyolojisi tam olarak bilinmeyen ölümcül kronik bir hastalıktır. Demansın en yaygın nedenidir. Tau proteinlerinin hiperfosforilasyonu, ß amiloid protein agregasyonu, nörotransmitterlerin azalması ve oksidatif stres mekanizmaları Alzehimer hastalığının nöropatolojik bulguları olarak tahmin edilmektedir ve semptomatik tedavisinde AChE inhibitörleri kullanılmaktadır. Bu çalışmada; tiyosemikarbazon türevi 15 bileşik sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin analizi; 1H-NMR, 13C-NMR ve Mass spektroskopik yöntemleri analiz bulguları ile aydınlatılmıştır. Elde edilen bileşiklerin kolinesteraz ve monoaminoksidaz (MAO) enzimleri üzerindeki inhibisyon etkisi araştırılmıştır. Sentezlenen bileşiklerin hiçbiri butirilkolinesteraz (BChE) enzimi üzerinde önemli bir aktivite göstermemiştir. 3b, 3c, 3e, 3k, 3l, 3m, 3n ve 3o kodlu bileşikler; Asetikolinesteraz (AChE) ve 3f, 3i, 3k, 3l, 3m, 3n, 3o kodlu bileşikler de MAO-B enzimleri üzerinde kayda değer inhibitör etki göstermişlerdir. Tez kapsamında AChE ve MAO-B enzim aktif yörelerinin yapısı moleküler modelleme çalışmaları ile aydınlatılmıştır. Seçilen bileşikler için docking çalışmaları yapılarak enzim aktif bölgesi ile bağlanma noktaları tespit edilmiştir. AChE ve MAO-B enzim aktif bölgeleri ile en güçlü etkileşim 3k kodlu bileşikte gözlenmiştir.

Meyan Kökü (Glycyrrhiza glabra) Ekstrelerinin ve Bazı AktifBileşenlerinin Asetilkolinesteraz ve Bütirilkolinesteraz AktiviteleriÜzerine EtkileriYaşlanma, metabolizma aktivitesinin bozulması ile ilişkili ilerleyici ve fonksiyon kayıplarına yol açan bir süreçtir ve kardiyovasküler rahatsızlıklar ve kanser başta olmak üzere nörodejeneratif rahatsızlıkların da görülme sıklığı artan yaş ile birlikte artar. İleri yaşlarda gözlemlenen demansın en çok görülen türü olan Alzheimer hastalığı beyni etkileyen birçok bozukluğu içeren, motor nöronların hasar gördüğü ve beyinde küçülmelerin yaşandığı nörodejeneratif bir hastalıktır. Alzheimer hastalığına sebep olan mekanizmalar oksidatif stres, Aβ plak oluşumu, nörofibriler yumakların birikimi olarak karşımıza çıkmaktadır ve kolinerjik sistemdeki bozuklukların bu hastalığın semptomlarını arttırdığı bilinmektedir. Bu nedenle beyindeki asetilkolin seviyelerini arttırmak üzere Asetilkolinesteraz ve Bütirilkolinesteraz gibi Asetilkolini hidrolize eden enzimlerin aktivitelerinin inhibe edilmesi hastalığın semptomlarının iyileştirilmesinde önemli bir yaklaşım olarak ortaya çıkmıştır. Günümüzde her ne kadar klinikte kullanılan kolinesteraz inhibitörleri mevcutsa da bu moleküllerin gösterdikleri yan etkiler yeni, etkili ve daha düşük yan etkilere sahip bileşiklerin bulunmasını zorunlu hale getirmiştir.Bu amaçla bu tez çalışmasında tüm dünyada ve ülkemizde yaygın olarak kullanılan bir medisinal bitki olan Glycyrrhiza glabra L, (meyan) kökleri farklı çözücülerle ekstre edilmiş ve total flavonoid ve fenolik içerikleri, radikal süpürücü etkileri ve Asetilkolinesteraz ve Bütirilkolinesteraz aktivitesi üzerine etkileri araştırılmıştır. Ayrıca ülkemizde yetiştirilen meyan kökünün en önemli aktif bileşenleri olan glisirizik asit, likuiritin ve izolikuiritinin de kolinesteraz enzimleri üzerindeki etkileri in vitro ve in silico olarak belirlenmiştir. Çalışma sonucunda en yüksek fenolik ve flavonoid madde içeriğine etil asetat (sırasıyla 143,083 ± 2,384 mg gallik asit/mL ve 38,91 ± 2,172 mg kuersetin/mg) ve su (sırasıyla 358,012 ± 4,172 mg gallik asit/mL ve 37,22 ± 1,136 mg kuersetin/mg) doğrudan ekstrakt çözeltilerinde rastlanılmıştır. DPPH süpürme etkisi incelendiğinde 0,069 ± 0,010 mg KM/ mL IC50 değeri ile su doğrudan ekstraksiyon çözeltisi en yüksek antioksidatif etkiyi göstermiştir. Ekstrelerin kolinesteraz aktivitesi incelendiğinde en yüksek asetilkolinesteraz inhibe edici etki direkt ekstrakt çözeltileriiçin etil asetat (IC50 = 0,176 mg KM/ mL), kademeli ekstraksiyon çözeltileri içinse hekzan ekstresinde gözlemlenmiştir (IC50 = 0,011 mg KM/ mL). Bütirilkolinesteraz için ise direkt ve kademeli ekstraksiyon çözeltileri için sırasıyla etil asetat ve aseton çözeltileri en yüksek inhibe edici etkiyi (IC50 = 0,099 mg KM/ mL ve 0,409 mg KM/ mL) göstermişlerdir. Glisirizik asit, likuiritin ve izolikuiritinin düşük kolinesteraz inhibe edici özelliklere sahip oldukları belirlenmiştir. Bu nedenle ekstrelerin gösterdikleri yüksek inhibe edici etkinin başka etken moleküllerden kaynaklanabileceği ve bu nedenle bu bileşenlerin tanımlanarak saflaştırılacağı yeni çalışmaların gerçekleştirilmesi gerekli olduğu ortaya konulmuştur. Effects of Licorice Root (Glycyrrhiza glabra) Extracts and Some Active Ingredients on Acetylcholinesterase and Butyrylcholinesterase ActivitiesAging is a process that leads to progressive loss of function associated with the deterioration of metabolic activity, and the incidence of neurodegenerative disorders, along with the cardiovascular disorders and cancer, increases with increasing age. Alzheimer's disease, which is the most common type of dementia observed in older ages, is a neurodegenerative disease that includes many disorders affecting the brain, in which motor neurons are damaged and the brain size shrinks. The mechanisms that cause Alzheimer's disease appear as oxidative stress, Aβ plaque formation, accumulation of neurofibrillary tangles, and it is known that abnormalities in the cholinergic system increase the symptoms of this disease. Therefore, inhibiting the activities of enzymes that hydrolyze acetylcholine, such as acetylcholinesterase and butyrylcholinesterase to increase acetylcholine levels in the brain has emerged as an important approach to improve the symptoms of the disease. Although there are cholinesterase inhibitors used in the clinic today, the side effects of these molecules have made it necessary to find new, effective compounds with less side effects. For this purpose, in this thesis study, Glycyrrhiza glabra L (licorice) roots, which is a medicinal plant widely used all over the world and in our country, were extracted with different solvents and their total flavonoid and phenolic contents, radical scavenging effects and their effects on acetylcholinesterase and butyrylcholinesterase activity were investigated. In addition, the most important active components of licorice root grown in our country, glycyrrhizic acid, liquiritin and isoliquiritin, were studied in vitro and in silico on the effects of cholinesterase enzymes. As a result of the study, it was found that ethyl acetate direct extract (143.083 ± 2.384 mg gallic acid/mL and 38.91 ± 2.172 mg quercetin/mg, respectively) and water direct extract (358,012 ± 4.172 mg gallic acid/mL and 37.22 ± 1.136 mg quercetin/mg, respectively) had the highest phenolic and flavonoid content. When the DPPH scavenging effect was examined, the water direct extraction solution showed the highest antioxidant effect with an IC50 value of 0.069 ± 0.010 mg DM/mL. When the cholinesterase activity of the extracts was examined, the highest acetylcholinesterase inhibitory effect was observed in ethyl acetate (IC50 = 0.176 mg DM/mL) for direct extract solutions and hexane extract for fractional extraction solutions (IC50 = 0.011 mgDM/mL). For butyrylcholinesterase, ethyl acetate and acetone solutions showed the highest inhibitory effect (IC50 = 0.099 mg DM/mL and 0.409 mg DM/mL) for direct and fractional extraction solutions, respectively. It has been determined that glycyrrhizicacid, liquiritin and isoliquiritin have low cholinesterase inhibitory properties. For this reason, it has been revealed that the high inhibitory effect of the extracts may be caused by other active molecules and therefore it is necessary to carry out new studies toidentify and purify these components.

Alzheimer hastalığı genellikle davranışsal semptomlar ile bilişsel ve fiziksel işlev kaybı ile karakterize ilerleyici ve nedeni bilinmeyen ölümcül bir demans türüdür. Plakların oluşumuna yol açan ß amiloid protein agregasyonu, nörofibriler yumaklara (NFY) yol açan tau proteinlerinin hiperfosfarilasyonu, sinaptik yetmezlik ve nörotransmitterlerin tükenmesi, mitokondriyal disfonksiyon ve oksidatif stres mekanizmaları AH'nın nöropatolojik bulguları olarak tahmin edilmektedir. Çeşitli AChE inhibitörleri AH’nın semptomatik tedavisinde kullanılmaktadırlar. Bu çalışmada; benzotiyazol türevi 14 bileşik sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin analizi; IR, 1H-NMR, 13C-NMR ve Mass spektroskopik yöntemleri analiz bulguları ile aydınlatılmıştır. Elde edilen bileşiklerin kolinesteraz ve monoaminoksidaz (MAO) enzimleri üzerindeki inhibisyon etkisi araştırılmıştır. Sentezlenen bileşiklerin hiçbiri butirilkolinesteraz (BChE) enzimi üzerinde önemli bir aktivite göstermemiştir. Fakat 4a, 4d, 4f, 4h, 4k ve 4m kodlu bileşikler; AChE ve MAO-B enzimleri üzerinde kayda değer etki göstermişlerdir. Ayrıca yüksek etkinlik gösteren bu bileşiklerin Aß plak agregasyonu üzerindeki inhibe edici etkisi de araştırılmıştır. Tez kapsamında AChE ve MAO-B enzim aktif yörelerinin yapısı moleküler modelleme çalışmaları ile aydınlatılmıştır. Seçilen bileşikler için docking çalışmaları yapılarak enzim aktif bölgesi ile bağlanma noktaları tespit edilmiştir. AChE ve MAO-B enzim aktif bölgeleri ile en güçlü etkileşimin 4f kodlu bileşik ile gözlendiği ortaya konmuştur.

Alzheimer hastalığı genellikle yaşlı popülasyonda görülen, davranışsal semptomlar ile bilişsel ve fiziksel işlev kaybı ile karakterize ilerleyici, nedeni bilinmeyen ölümcül bir demans türüdür. Her geçen yıl Alzheimer hastalığı daha da artmaktadır. Hastalığın etiolojisi tam olarak bilinmediği için tedavi genellikle semptomları hafifletmek, ileri evreye geçmenin karşısına almak yönünde sürdürülüyor. Çeşitli AChE ve MAO inhibitörleri AH'nın semptomatik tedavisinde kullanılmaktadırlar. Bu çalışmada; tiyazol-hidrazon türevi 10 bileşik sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin 1H-NMR, Mass spektroskopik yöntemleri ile analizleri yapılmıştır. Sentezi gerçekleştirilen bileşiklerin kolinesteraz ve monoaminoksidaz (MAO) enzimleri üzerinde olan inhibisyon etkisi araştırılmıştır. Sentezi gerçekleştirilen bileşiklerin hiçbirinde butirilkolinesteraz (BChE) enzimine karşı önemli bir aktivite tespit edilmemiştir. Fakat 3b, 3e, 3i ve 3j kodlu bileşikler; AChE, MAO-A ve MAO-B enzimleri üzerinde kayda değer etki göstermişlerdir. Tez kapsamında moleküler modelleme çalışmalarıyla AChE, MAO-A ve MAO-B enzim aktif yörelerinin yapısı aydınlatılmış, aktif bileşiklere docking çalışmaları yapılmış ve enzim aktif bölgesi ile bağlanma noktaları tespit edilmiştir. AChE, MAO-A ve MAO-B enzim aktif bölgeleri ile en güçlü etkileşimin 3b kodlu bileşik ile gözlendiği ortaya konmuştur.

Alzheimer hastalığı (AH) nöropatolojik olarak β-amiloid plaklarının (APP) birikmesi, hücre içi nörofibriler düğümler ve beyindeki nöronların kaybı ile karakterizedir. AH'nin nedeni belirsiz olmasına rağmen birkaç araştırmada, bazı genlerin AH'nin artmasında ve patogenezinde önemli ölçülerde etkili olduğu görülmektedir. Pirolokinolin kinon (PQQ), metoksatin olarak da bilinen bir redoks kofaktörüdür. Hücre kültürü deneylerinde ve insan hastalıklarının hayvan modellerinde temel bir besin maddesi, antioksidan ve redoks modülatörü olarak işlev gördüğü bilinmektedir. Son yapılan çalışmalar PQQ'nun nöroprotektif aktiviteye sahip olduğunu göstermiştir. PQQ'nun inme modelinde nöronal hücre ölümünü önlediği bildirilmiştir. Bu çalışmada, insan nöroblastom hücre hattında (SH-SY5Y) PQQ’nun anti-Alzheimer etkinlikleri araştırılmıştır. Bileşiğin SH-SY5Y hücreleri üzerinde EC05 ve EC10 dozları belirlendi. Her gene qRT-PCR analizi yapılması için hücrelere belirlenen dozlarda PQQ uygulanarak total RNA izole edildi. Bileşiğin APP, CD2AP, PSEN1, PSEN2, SORL1, APOE, BIN1, CLU, MMP9, PICALM, CR1, MS4A1 ve ABCA7 ekspresyon seviyesi üzerindeki etkisi analiz edildi. PQQ bileşiğinde bu bağlamda PSEN1 ve PSEN2 mRNA ekspresyon düzeylerinde 3,102 μM doz uygulamasında sırayla 4,18 kat ve 4,77 kat anlamlı artma görüldü. Ayrıca yine aynı genlerin ekspresyon düzeylerinde 5,0054 μM doz uygulamasında sırayla 4,44 kat ve 22,9 kat artma meydana geldi. Benzer şekilde CLU, ABCA7 ve CR1 genlerinin mRNA düzeylerinde 3,102 μM doz uygulamasında sırasıyla 3,97 kat, 9,84 kat ve 8,69 kat anlamlı artma görülürken, aynı genlerin ekspresyon düzeylerinde 5,0054 μM doz uygulamasında sırayla 5,68 kat, 12,71 kat ve 5,65 kat artış görüldü. Bunun yanında BIN1 ve MMP9 genlerinin mRNA ekspresyon düzeylerinde 3,102 μM doz uygulamasında sırasıyla 10,06 kat ve 2,6 kat anlamlı azalma ile 5,0054 μM doz uygulamasında sırayla 7,24 kat ve 4,27 kat anlamlı azalış görüldü. Alzheimer hastalığı ile ilişkili genlerin sonuçlarına göre PQQ'nun terapötik potansiyeli olduğunu söyleyebiliriz. Alzheimer's disease (AD) is neuropathologically characterized by accumulation of β-amyloid plaques (APP), intracellular neurofibrillary tangles, and loss of neurons in the brain. Although the cause of AD is unclear, few studies suggest that certain genes are significantly involved in the increase and pathogenesis of AD. Pyrroloquinoline quinone (PQQ) is a redox cofactor, also known as methoxatin. It is known to function as an essential nutrient, antioxidant, and redox modulator in cell culture experiments and animal models of human diseases. Recent studies have shown that PQQ has neuroprotective activity. It has been reported that PQQ prevents neuronal cell death in a stroke model. In this study, the anti-Alzheimer's activities of PQQ in the human neuroblastoma cell line (SH-SY5Y) were investigated. EC05 and EC10 doses of the compound were determined on SH-SY5Y cells. For qRT-PCR analysis of each gene, total RNA was isolated by applying PQQ to the cells at determined doses. The effect of the compound on the expression level of APP, CD2AP, PSEN1, PSEN2, SORL1, APOE, BIN1, CLU, MMP9, PICALM, CR1, MS4A1, and ABCA7 was analyzed. In this context, PSEN1 and PSEN2 mRNA expression levels in PQQ compound increased 4.18 fold and 4.77 fold, respectively, at a dose of 3.102 μM. In addition, the expression levels of the same genes increased 4.44 fold and 22.9 fold, respectively, in the application of 5.0054 μM dose. Similarly, while the mRNA levels of CLU, ABCA7 and CR1 genes were significantly increased by 3.102 μM dose application, 3.97 fold, 9.84 fold and 8.69 fold, respectively, the expression levels of the same genes were increased 5.68 fold, 12.71 fold and 5.65 fold, respectively, at 5.0054 μM dose. In addition, the mRNA expression levels of BIN1 and MMP9 genes decreased 10.06 fold and 2.6 fold, respectively, at the 3.102 μM dose, and 7.24 fold and 4.27 fold, respectively, at the 5.0054 μM dose. According to the results of the genes associated with Alzheimer's disease, we can say that PQQ has therapeutic potential.

Alzheimer's disease is one of the most common neurodegenerative diseases in the world. The increasing number of patients with the aging of the world population and the absence of a radical treatment create a need for the development of new compounds. Cholinesterase inhibitors are frequently used against the disease. The two known cholinesterase’s are acetylcholinesterase (AChE) and butyrylcholinesterase (BChE). In AD-affected brains, the amount of AChE, the main enzyme responsible for ACh hydrolysis, is reduced under normal conditions, while the concentration of BChE is maintained or even increased.The 6-(2-(4-substitutedpiperazin-1-yl) acetyl)-2H-benzo[b][1,4] oxazin-3(4H)-one (1a-1h) series consisting of 8 new compounds was synthesized. The structures of the obtained compounds were elucidated using 1H-NMR, 13C-NMR and HRMS spectroscopy data. The in vitro cholinesterase (ChE) inhibitory activity of the compounds was evaluated using the Ellman's method. Among the synthesized compounds, the compounds 1b and 1e showed significant inhibitory activity against acetylcholinesterase (AChE). When the acetylcholinesterase inhibitory potentials of the synthesized compounds are examined, it is seen that promising results have been achieved. Additionally, in silico molecular docking studies with active derivatives show that active compounds have settled in the enzyme active site and interact with amino acids in this region. It is planned to reach more effective new compounds with the modifications made on the obtained compounds., Alzheimer hastalığı dünyada en sık görülen nörodejeneratif hastalıklardan biridir. Dünya nüfusunun yaş ortalamasının artması ile artan hasta sayısı, radikal bir tedavinin mevcut olmaması yeni bileşiklerin geliştirilmesine ihtiyaç oluşturmaktadır. Hastalığa karşı kolinesteraz inhibitörleri sıklıkla kullanılmaktadır. Bilinen iki kolinesteraz, asetilkolinesteraz (AChE) ve butirilkolinesteraz (BChE)’dır. AH'dan etkilenen beyinlerde, normal koşullar altında ACh hidrolizinden sorumlu ana enzim olan AChE miktarı azalırken, BChE konsantrasyonu korunur, hatta yükselebilmektedir.Bu çalışma kapsamında8 yeni bileşikten oluşan 6-(2-(4-sübstitüepiperazin-1-il) asetil)-2H-benzo[b] [1,4] oksazin-3(4H)-on (1a-1h) serisi sentezlenmiştir. Elde edilen bileşiklerin yapıları 1H-NMR, 13C-NMR ve HRMS spektroskopisi verileri kullanılarak aydınlatılmıştır. Bileşiklerin in vitrokolinesteraz (ChE) inhibitör aktivitesi Elmann metodu kullanılarak değerlendirilmiştir. Sentezlenen bileşikler içerisinde 1b ve 1e kodlu bileşikler asetilkolinesteraza (AChE) karşı önemli düzeyde inhibitor etkinlik göstermiştir. Sentezlenen bileşiklerin asetilkolinesteraz inhibitör potansiyelleri incelendiğinde umut verici sonuçlara ulaşıldığı görülmektedir. Ayrıca aktif türevler ile gerçekleştirilen in siliko moleküler doklama çalışmaları ile aktif bileşiklerin enzim aktif bölgesine oturduğu ve bu bölgedeki aminoasitler ile etkileştiği görülmektedir. Elde edilen bileşikler üzerinde yapılan modifikasyonlar ile daha etkili yeni bileşiklere ulaşılması planlanmaktadır.

Giriş ve Amaç: Benzimidazol türevi bileşikler günümüzde çeşitli hastalıkların tedavisinde kullanılmaktadır. Bunların başında Alzheimer hastalığı da gelmektedir. Alzheimer hastalığı dünya genelinde sıklıkla görülen hastalıklardan biridir. Bu çalışmada 1-benzil-2- sübstitüefenil-benzimidazol-5-sülfonamid türevi bileşiklerin kolinesteraz enzimleri üzerindeki etkileri araştırması amaçlanmıştır. Materyal ve Metot: Bu çalışmada 10 yeni bileşiğin sentezi yapılmıştır. Bu yeni bileşiklerin yapıları spektral analiz yöntemleriyle aydınlatılmıştır. Sentezlenen bileşiklerin kolinesteraz aktiviteleri incelenmiştir. Bulgular: Sentezlenen bileşiklerin kolinesteraz enzimlerine karşı IC50 değerleri tespit edilmiş ve bileşiklerin çoğu inhbitör etkili bulunmuştur. En etliki bileşiğin aktivitesinin takrine göre yaklaşık 5 kat daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Sonuç: 10 yeni bileşiğin sentezi yapılmıştır. Kolinesteraz enzimlerine karşı aktiviteleri incelenmiştir. Sonuçlara göre kolinesteraz enzimlerine karşı aktivitesi yüksek daha etkili bileşikler tasarlanacaktır.

Alzheimer, bellek kaybı ve bilişsel fonksiyonlardaki azalma ile karakterize progresif bir nörodejeneratif hastalıktır. Patogenezinde yer alan glikoz hipometabolizmasının yıkıcı sonuçlarını engellemek, artmış oksidatif stresi ve inflamatuar yanıtı azaltmak ve mitokondriyal işlevleri geliştirmek amacıyla çeşitli diyet müdahaleleri kullanılmıştır. Bunlardan biri ketojenik diyet olmuştur. Ketojenik diyet, yüksek yağlı, düşük karbonhidratlı bir diyettir ve vücut enerjisinin yağlardan karşılanmasını sağlamaktadır. Alzheimer gibi nörodejeneratif hastalıklarda tedavi yöntemi olarak kullanılabileceği öne sürülmüştür. Bunun en önemli nedenlerinden birisi beyinin glikoza bağımlılığını azaltacak alternatif bir enerji kaynağı oluşturabilmesidir. Yağların mitokondride β-oksidasyonu sonucu keton cisimcikleri oluşmaktadır. Bu keton cisimcikleri beynin temel enerji kaynağı olan glikozun yokluğunda alternatif enerji kaynağı olarak kullanılmaktadır. Sonuç olarak glikoz metabolizması düzeltmekte, mitokondriyal fonksiyonlar gelişmekte, oksidatif stres azalarak sistemik inflamatuar azalmaktadır. Ketojenik diyetin β-Amiloid plak birikimi ve nörofibril yumak oluşumuna etkisi ise hala tartışmalıdır. Yapılan bazı hayvan modelli çalışmalarda β-Amiloid plak birikimini azalttığı sonucuna varılmıştır. Ancak bunun tersi sonuçlara sahip araştırmalar da mevcuttur. Dolayısıyla diyetin etkisini açıklayabilmek için daha çok çalışmalara ihtiyaç duyulmaktadır. Bu derlemede ketojenik diyetin Alzheimer üzerine etkisini değerlendirmek amaçlanmıştır., Alzheimer's is a progressive neurodegenerative disease characterized by memory loss and decreased cognitive function. Various dietary interventions have been used to prevent the devastating consequences of glucose hypometabolism in its pathogenesis, to reduce increased oxidative stress and inflammatory response, and to improve mitochondrial functions. One of them has been the ketogenic diet. The ketogenic diet is a high-fat, low-carb diet that provides the body's energy from fat. It has been suggested that it can be used as a treatment method in neurodegenerative diseases such as Alzheimer's. One of the most important reasons for this is that it can create an alternative energy source that will reduce the brain's dependence on glucose. Ketone bodies are formed as a result of β-oxidation of fats in mitochondria. These ketone bodies are used as an alternative energy source in the absence of glucose, the main energy source of the brain. As a result, glucose metabolism is corrected, mitochondrial functions develop, oxidative stress decreases and systemic inflammation decreases. The effect of the ketogenic diet on β-Amyloid plaque accumulation and neurofibrillary tangle formation is still controversial. In some animal model studies, it has been concluded that it reduces the accumulation of β-Amyloid plaque. However, there are also studies with opposite results. Therefore, more studies are needed to explain the effect of diet. In this review, it was aimed to evaluate the effect of the ketogenic diet on Alzheimer's.

Nine relatives of Alzheimer’s patients, one male and eight female, participated in this study, whinch aims to examine the sources of stress experienced during the care process and to reyeal the ways of coping with the problems they experience during the care process. The study group was determined using the typical sampling technique, which is one of the purposeful sampling methods. In the interviews, besides their personal information, demographic questions were asked to determine the characteristics of the patients, and then the problem-solving tendencies of the patients' relatives regarding the care process, their views on external support and obstacles in the care process, and the effects of caring for the Alzheimer's patient on their physical, emotional and social lives were examined. As a result of the meeting, it is seen that the views about care for Alzheimer's patients cluster around four themes. The first theme of the study is about the problem-solving tendencies of the relatives of the patients and includes the categories of sharing or solving problems on their own, reactions to difficult events, and actions taken when feeling unwell. The second theme is about external support and obstacles in the care process and includes the difficulties of the care process, environmental support, care interest, social institution support, feedback and responses. The third theme of the study is about the physical and emotional effects of care on the participants and includes sleep patterns and mood categories. The final theme focuses on the impact of patient care on the social lives of the participants and includes the categories of social relationships, self-time, and friendships. When all results are evaluated together, it is seen that Alzheimer's disease has a progressive aspect and some patients have reached an advanced level of basic disease indicators in a short time. In addition, it is seen that some of them have reached an advanced level in a slow course with the contribution of treatment and care services they receive. Caregiving relatives of patients think that they have to organize their own lives according to the patient, from sleeping patterns to personal care, from regulating their emotional and physical structures to controlling their social lives, and this situation sometimes causes a decrease in their quality of life. It is considered that this study will contribute to the relevant literature in the context of its results. Keywords: Alzheimer, Patient Relative, Patient Care, Coping With Stress Alzheimer hastasına bakım veren yakınlarının, bakım sürecinde yaşadıkları stresin kaynaklarını incelemek, süreçte yaşadıkları sorunlarla baş etme yollarını ortaya çıkarmayı amaçlayan bu çalışmaya, biri erkek sekizi kadın olmak üzere dokuz hasta yakını katılmıştır. Çalışma grubu amaçlı örnekleme yöntemlerinden biri olan tipik örnekleme tekniği kullanılarak belirlenmiştir. Katılımcılarla yüz yüze ve çevrimiçi görüşmeler yapılmış, bilgisayar ortamında dökümleri alınmıştır. Görüşmelerde katılımcılara kişisel bilgilerinin yanında, hastalara ait özellikleri belirlemeye dönük demografik sorular yöneltilmiş, devamında hasta yakınlarının bakım sürecine ilişkin sorun çözme eğilimleri, bakım sürecinde aldıkları dış destek ve engeller konusundaki görüşleri, Alzheimer hastasına bakmanın onların fiziksel, duygusal ve sosyal yaşamlarının üzerindeki etkileri incelenmiştir. Görüşme sonucunda, Alzheimer hastalarına yönelik bakım konusunda görüşme dökümlerinin dört tema etrafında kümelendiği görülmektedir. Çalışmanın ilk teması hasta yakınlarının sorun çözme eğilimleri konusundadır ve sorunları paylaşma ya da kendi kendine çözme, zorlu olay karşısında verilen tepkiler ve kendini iyi hissetmediğinde yapılanlar kategorilerini içermektedir. İkinci tema bakım sürecinde dış destek ve engeller konusundadır ve bakım sürecinin zorlukları, çevre desteği, bakım ilgisi, sosyal kurum desteği, geribildirim ve tepkiler kategorilerini içermektedir. Çalışmanın üçüncü teması bakım hizmetinin katılımcılar üzerindeki fiziksel ve duygusal etkileri konusundadır, uyku düzeni ve duygu durumu kategorilerini içermektedir. Son tema hasta bakımının katılımcıların sosyal yaşamları üzerindeki etkisine odaklanmaktadır. Sosyal ilişkiler, kendine zaman ayırabilme ve arkadaş görüşmeleri kategorilerini içermektedir. Tüm sonuçlar bir arada değerlendirildiğinde, Alzheimer hastalığının ilerleyici bir yönünün bulunduğu, kimi hastaların kısa sürede temel hastalık göstergelerinden ileri düzeye kimilerinin de gördüğü tedavi ve bakım hizmetlerinin katkısıyla yavaş ilerleyen bir seyirde ileri düzeye ulaştıkları görülmektedir. Bakım veren hasta yakınları uyku düzeninden, kişisel bakıma, duygusal ve fiziksel yapılarını düzenlemekten sosyal yaşamlarını kontrol etmeye kadar, kendi yaşamlarını hastaya göre düzenlemek durumunda olduklarını, bu durumun da zaman zaman onlarda yaşam kalitesinin düşmesine neden olduğunu düşünmektedirler. Bu çalışmanın ulaştığı sonuçlar bağlamında ilgili alan yazına katkı sunacağı değerlendirilmektedir

Tez üç bölümden oluşmaktadır. Başlangıçta Schiff bazlarının genel özellikleri sentez yöntemleri ve komplekslerin uygulama alanlarına ilişkin bilgiler ile Alzheimer hastalığı ve Alzheimer hastalığında kullanılan ilaçlar yer almaktadır. İkinci bölüm ise gereç ve yöntemi içermektedir. Çalışmada bir tanesi literatürde olan iki tanesi yeni 3 adet N-izopropiletilendiaminden türeyen Schiff bazı(I, II, III) sentezlenmiştir. Bu schiff bazları ile şelat yapılı Pt(II) kompleksleri (IK, IIK, IIIK) sentezlenerek yapıları elementel analiz, FT-IR, 1H-NMR, 13CNMR ile saptanmıştır .IK Kompleksinin yapısı X-ışınları Kırınım Yöntemi ile aydınlatılmıştır.Schiff bazlarının hem amin hem de imin azotundan metale bağlandıkları anlaşılmıştır. Komplekslerin genel yapısı aşağıda gösterilmiştir. IK için; R1=OMe;R2=OMe; R3=OMe, IIK için; R1=OMe;R2=OCH2Ph; R3=H, IIIK için; R1=H;R2=N(CH3)2 ; R3=H Sentezlenen bileşiklerin öncelikle Histidin ile etkileşimleri 1H- NMR ve kütle ölçümleri ile incelenmiştir. Daha sonra ise Aβ1-42 ile SHSY-5Y hücre hatları üzerindeki in vitro etkileşimleri saptanmıştır. Bunu takiben Tiyoflavin T ile floresans ölçümleri alınmıştır. Üçüncü bölüm ise Bulgular ve Tartışma kısmı olup, öncelikle Schiff bazlarının ve bunların Pt komplekslerin yapılarının çeşitli spektroskopik yöntemlerle aydınlatılması ve biyolojik çalışmalarının değerlendirilmesi ile ilgilidir. Komplekslerin lipofilite özellikleri elektronik spektroskopi yardımıyla belirlenmiştir. Bu komplekslerin Alzheimer tedavisindeki etkinliklerinin bir ön çalışması olarak histidin ile etkileşimleri 1H-NMR ile izlenmiş ve her üç kompleksinde gerek 1H-NMR gerek se LC/Q-TOF/MS sonuçları ile 1:2(Kompleks/Histidin) oranında etkileştiği saptanmıştır. Aβ1-42 ile etkileşimleri in vitro hücre çalışmaları ile ortaya konmuştur., The thesis consists of three parts . The initial part consist of the properties of Schiff bases, synthesis methods and application areas of complexes, and Alzheimer's disease and drugs used in Alzheimer's disease are included. The second part includes materials and methods. In this study, Schiff base (I, II, III) was synthesized from three new N-isopropylethylenediamine, one of which is in the literature. These schiff bases and chelated Pt (II) complexes IK, IIK, IIIK) were synthesized and their structures were determined by elemental analysis, FTIR, 1H-NMR, 13C-NMR. The structure of IK complex was determined by the X-Ray differaction method. Schiff bases are understood to bind both from amine and imine nitrogen to metal. The general structure of the complexes is shown below. IK için; R1=OMe;R2=OMe; R3=OMe, IIK için; R1=OMe;R2=OCH2Ph; R3=H, IIIK için; R1=H;R2=N(CH3)2 ; R3=H The interactions of the synthesized compounds with Histidine were primarily investigated by 1H-NMR and mass measurements. Subsequently, in vitro interactions with Aβ1-42 SHSY-5Y cell lines were determined. Following this, fluorescence measurements were taken with Thioflavin T. The third part is the Results and Discussion section and it is primarily concerned with the elucidation of Schiff bases and their Pt complexes by various spectroscopic methods and evaluation of their biological studies. Lipophilic properties of complexes were determined by electronic spectroscopy. As a preliminary study of the efficacy of these complexes in Alzheimer's treatment, their interaction with histidine was monitored by 1 H-NMR and it was found that it interacts with 1: 2 (complex / histidine) ratio in all three complexes. In addition, the interaction of the complexes with LC / Q-TOF / MS with histidine was determined. According to the data obtained as a result of interactions with histidine. Their interactions with Aβ1-42 have been demonstrated by in vitro cell studies.

Alzheimer hastalığı, hastaların yaşam kalitesini düşüren ve beklenen yaşam süresini kısaltan nörodejeneratif bir rahatsızlıktır. Geçtiğimiz yıllarda yapılan iki büyük Genom Çapında İlişkilendirme (GWAS) çalışmasında Alzheimer hastalığı gelişme riski ile üç farklı genin (CLU, PICALM, CR1) ilişkili olduğunu saptanmıştır. Belirlenen üç gen arasından en güçlü ilişki CLU geninde saptanan varyantlar için bildirilmiştir. CLU geni için tespit edilen riskli varyantlardan biri de rs11136000 mutasyonudur. Gerçekleştirilen bu tez çalışmasında; İzmir ili dahilinde örneklenmiş Alzheimer hastaları ve sağlıklı kontrol bireylerde, CLU geni rs11136000 SNP mutasyonunun varlığı ve frekansı PZR-RFLP yöntemi ile analiz edilmiştir. Çalışma sonunda rs11136000 lokusu için tüm hasta ve sağlıklı bireylerde RFLP analizi sonrası iki varyant ve üç genotip tespit edilmiştir. Tespit edilen varyantlar hem hasta populasyonunda hem de sağlıklı kontrol grubunda benzer frekanslarda gözlenmiştir. Gerçekleştirilen istatistiksel analizlerde gözlenen varyantlar ve frekansları bakımından iki grup arasında istatistiksel olarak anlamlı bir fark bulunmamıştır (p>0.05). Alzheimer hastalığının gelişimi multifaktöriyeldir ve oluşum yolakları karmaşıktır. Olası faktörlerin içinde farklı lokuslarla ilişkilendirilmiş genetik katkılar da mevcuttur. Literatürde ayrıca; farklı etnik gruplarda gerçekleştirilen genetik çalışmalar, farklı DNA lokuslarını işaret edebilmektedir. Farklı ülkelerde, farklı etnik köken ve populasyondan daha çok birey ve daha çok lokusu kapsayan çalışmalar artttıkça, bu hastalığın genetik temelleri de gün yüzüne çıkacaktır., Alzheimer's disease is a neurodegenerative disorder that reduces the life quality of patients and shortens the life expectancy. In two large Genome Wide Association (GWAS) studies conducted in the past years, it was determined that three different genes (CLU, PICALM, CR1) were associated with the risk of developing Alzheimer's disease. Among the three identified genes, the strongest association was reported for the variants detected in the CLU gene. One of the risky variants detected for the CLU gene is rs11136000. In this thesis study; the variants of the rs11136000 loci on the CLU gene and their frequencies were analyzed by the PCR-RFLP method in patients with Alzheimer's disease sampled in Izmir as well as the healthy control individuals. The results revealed 2 variants with three genotypes. The detected variants were observed both tin he patient population and in the healthy control group with approximate frequencies. No significant difference (p>0.05) was found between sick and healthy groups the in terms of variants, genotypes and their frequencies. The development of Alzheimer's disease is multifactorial, and its formation pathways are complex. These possible factors include contributions of different genetic loci. As seen in the literature, genetic studies performed in different ethnic groups or populations may indicate different DNA loci. As studies employing more genetic loci and involving more individuals from different ethnicities and populations increase, the genetic basis of this disease will come to light.

Demans, günlük yaşamda bozuk bir işlevle sonuçlanabilecek, bilişsel fonksiyonlardaki gerileme olarak tanımlanır. Demansın en sık görülen sebeplerinden biri olan Alzheimer Hastalığı (AH), bilişsel ve bellek gerilemesi ile karakterize, kronik ilerleyici kompleks nörodejeneratif bir hastalıktır. Günümüzde göreceli olarak yaşlı nüfusun artması, AH insidansını ve prevalansını, ayrıca bu hastalıkla ilişkili toplumdaki ekonomik ve sosyal maliyetleri arttırmaktadır. Alzheimer dünya genelinde yaklaşık 26 milyon kişiyi etkilemektedir ve bu hastalığın prevalansının 2050 yılına kadar dört kat artacağı düşünülmektedir.Vasküler risk faktörlerinin AH'na bağlı demans gelişiminin patofizyolojisinde önemli rol aldıkları ve trombositlerin bu süreçte etkili oldukları ileri sürülmektedir. Vasküler dokudaki damar endotel yüzeyinden salgılanan çeşitli aracı maddeler veya endotel hasarı, trombosit fonksiyonlarının aktivasyonunu değiştirmektedir. Aktive olan trombositler ise yüzey membranlarında bulunan çeşitli proteinler, salgıladıkları kimyasallar ve çeşitli mediatörler aracılığı ile endotel ile ilişki kurarlar. Yapılan çalışmalarda başlıca tromboz ve hemostaz mekanizmalarında yer alan trombositlerin, Alzheimer hastalığının patofizyolojisinin araştırılmasında biyobelirteç olarak kullanılması önerilmektedir.Bu tez projesi, İstanbul Üniversitesi İstanbul Tıp Fakültesi Nöroloji polikliniğine başvuran, fazekas skorlamasına göre çeşitli düzeylerde ak madde dejenerasyonu bulunan (fazekas 0-1, fazekas 2-3) Alzheimer tipi demans gösteren 43 hasta ile birinci derece akrabalarında herhangi bir nörodejeneratif hastalığı bulunmayan 45 sağlıklı gönüllü bireyden oluşmuştur.Gönüllülerden venöz kan örnekleri alınarak, trombosit fonksiyonlarının endotel ile olan ilişkisini protein düzeyinde araştırmak için endotel hasarı biyobelirteçlerinden biri olan von Willebrand Faktor (vWF) proteini ve endotel hasar sonrası trombositlerin vWF'e bağlanarak endotele yapışmasını sağlayan glikoprotein 1b (GP1b) düzeylerini ELISA yöntemi ile tespit ettik. GP-Ib aktivasyonunun düzenlenmesini moleküler düzeyde araştırmak için bu proteini regüle edebileceği öngörülen mir26a-5p'yi, vWF'ü incelemek için mir24-3p seviyelerini qRT- PCR ile belirledik. Ayrıca trombosit fonksiyonlarını adenozin difosfat (ADP) uyaranı vererek lumiagregometre yöntemi ile tayin ettik. Bu çalışmada bir taraftan trombosit ve endotel fonksiyonlarının Alzheimer tipi demans patofizyolojisinde ne şekilde rol oynadığını araştırırken diğer yandan belirlediğimiz hedef proteinlerin hastalıkla olan ilişkisini moleküler düzeyde incelemek için bu proteinler ile ilgili mikroRNA (miRNA)'ların göreceli ekspresyon seviyelerini tespit ettik. Çalışmamızda Alzheimer tipi demansda, trombosit fonksiyonları ile birlikte araştırdığımız hsa-mir24-3p ve hsa-miR26a-5p'nin hasta gruplarımızda düşük düzeyde ifade edildiğini bulduk. Trombosit fonksiyon belirteçlerinden, trombosit agregasyon eğim (Ω) değerleri ile hsa-mir24-3p ve hsa-miR26a-5p göreceli ekspresyon seviyeleri incelendiğinde, hasta ve kontrol gruplarında pozitif yönde anlamlı korelasyon saptanmıştır. Çalışmamızdan elde ettiğimiz bu bulgulara göre, hsa-miR24-3p ve hsa-miR26a-5p'nin hem hasta hem de kontrolde trombosit fonksiyon testlerinden trombosit agregasyon eğim değerleriyle pozitif korele olması araştırdığımız her iki miRNa'nın hastalıktan bağımsız olarak, trombositin adezyon ve sekresyon fonksiyonları üzerine etkili olabileceğini göstermektedir. Bulgularımızın literatüre önemli katkılar sağlayacağını ve gelecekte tedavi için yeni stratejiler geliştirmede etkili olacağını düşünüyoruz.Anahtar Kelimeler: Trombosit, Demans, Alzheimer, von Willebrand Faktör, Glikoprotein 1b, ADPBu çalışma, İstanbul Üniversitesi Bilimsel Araştırma Projeleri Birimi tarafından desteklenmiştir. Proje No: TDK-2018-30745 Dementia is defined as the decline in cognitive functions, which may result in impaired function in daily life. Alzheimer's Disease (AD), in which dementia is most common, is a chronic progressive complex neurodegenerative disorder characterized by cognitive and memory impairment. Today, the relative increase in the elderly population increases the incidence and prevalence of AD and the economic and social costs associated with this disease. Alzheimer's affects approximately 26 million people worldwide, and the prevalence of this disease is thought to increase four fold by 2050.It is known that vascular risk factors play an important role in the pathophysiology of dementia due to Alzheimer's disease and that platelets are effective in this process. Various mediators or endothelial secretions secreted from the vascular endothelial surface in the vascular tissue alter the activation of platelet functions. Activated platelets, on the other hand, are associated with endothelium by means of various proteins present in the surface membranes, the chemicals they secrete and various mediators. It has been suggested that thrombocytes, which are mainly involved in the mechanisms of thrombosis and hemostasis, can be used as biomarkers in the pathophysiology of Alzheimer's disease.In this thesis project, 43 patients who applied to the Istanbul University Faculty of Medicine Neurology outpatient clinic with various levels of white matter degeneration (Fazekas 0-1, Fazekas 2-3) according to Fazekas scoring with Alzheimer's type dementia and 45 first degree relatives who did not have any neurodegenerative disease which consisted of a healthy volunteer individual, were investigated.We determined the levels of von Willebrand Factor (vWF) protein which is one of the biomarkers of endothelial damage and Glycoprotein1b-alpha levels that adhere to endothelial damage of platelets by binding to vWF to obtain venous blood samples from volunteers to investigate the relationship of platelet functions with the endothelium at the protein levels. We detected with by ELISA method.We determined mir26a-5p, which was predicted to be able to regulate this protein to investigate the regulation of GP1b activation at the molecular level, and miR24-3p levels to examine vWF by qRT-PCR. In addition, we determined platelet functions by lumiagregometer method by giving ADP stimulus. According to the findings of our study, we observed that the miRNAs we investigated were expressed at a low level in our patient groups and that there was a correlation between the platelet aggregation slope values of these miRNAs. In our study, we found that hsa-mir24-3p and hsa-miR26a-5p, which we investigated with platelet functions in Alzheimer's type dementia, were expressed at a low level in our patient groups. When the platelet aggregation slope (Ω) values with hsa-mir24-3p and hsa-miR26a-5p relative expression levels were examinated, a significant positive correlation was found in the patient and control groups. According to these findings obtained from our study, hsa-miR24-3p and hsa-miR26a-5p correlated positively with platelet aggregation slope values from both platelet function tests in both patient and control, adhesion and secretion functions of platelet independent of disease, shows that it can be effective on.We think that our findings will contribute significantly to the literature and will be effective in developing new strategies for treatment in the future.Key Words: Platelet, Dementia, Alzheimer, von Willebrand Factor, Glycoprotein 1b, ADPThe present work was supported by the Research Fund of Istanbul University. Project No. TDK-2018-30745 178

Prof. Dr. Bulut, son zamanların yeni trendi bilinçli, sağlıklı ve mutlu yaşlılık için zihin ve beden egzersizinin önemli olduğunu belirtti. "Bir zamanlar ebeveyn olan bireylerin ebeveyn bakımına ihtiyaç duyduğu dönem" olarak tanımlanan yaşlılık döneminde, depresyon, izolasyon, anksiyete, eş kaybı, aile bireyleriyle çatışma, yoksulluk, emekliliğe bağlı boşluk hissi ile zihinsel ve fiziksel sorunlar yaşanabiliyor...

Bu çalışmanın amacı Alzheimer (ALZ) ve Davranışsal varyant Frontotemporal Demans (dFTD) hastalarında gözlenen soyut düşünce bozukluğunu metafor dilini kullanarak değerlendirmek ve bu bozulmaya eşlik eden elektrofizyolojik ve hemodinamik yanıtların sağlıklı kontrol (SK) grubu ile olan farklılaşmasını ortaya koymaktır. Çalışmaya 12 ALZ, 12 dFTD ve 11 SK dahil edilmiştir. Eş zamanlı olarak 13 kanal Elektroensefalografi (EEG) ve 48 kanal İşlevsel Yakın Kızılaltı Spektroskopisi (İYKAS) çekimi alınmıştır. Dört tür uyaran cümlesi (düz dil, kalıplaşmış metafor, yeni metafor ve anormal dil) gösterilmiştir. EEG datasında, uyarana zaman kitli olarak Olaya İlişkin Potansiyeller (OİP) tepe latans ve ortalama genlik analizi, İYKAS datasında ise uyaran türüne bağlı oksihemoglobin konsantrasyon değişimi analiz edilmiştir. Başlıca bulgular şöyledir: OİP; erken N400'de uyaran türleri (F(3, 96) = 5.502, p < .01) ve lokasyon*hemisfer*grup (F(8,128=2.471, p < .05); geç N400'de grup (F(2,32) = 3.922, p < .05); P600'de grup (F(2,32) = 3.794, p < .05) farkı gözlenmiştir. İYKAS; SK'da grupta kalıplaşmış metafor dili düz dil (p < .05) ve anormal dilden (p < .05, p < .05) sağ primer somatosensoryde (PSS) daha yüksek aktivasyon göstermiştir. Kavramsal metafor dilinde ALZ ve dFTD'ye SK'ya kıyasla sPSS'de azalmış aktivasyon göstermiştir.ALZ'da OİP sonuçları dile dair genel bir bozulma gösterir. Bu bozulma erken ve geç N400'te artmış negativite, P600'de azalmış pozitivite ile karakterizedir. İYKAS sonuçları, hem ALZ hem dFTD için genel bir dil bozulması gösterir. Bununla birlikte bu bozulma kavramsal metafor dilinde sağ PSS'te aktivasyon azalması ile Kavramsal Metafor Teorisini destekler niteliktedir. EEG ve İYKAS bütünleşik çekimi farklı patolojilerde metafor dili araştırmaları için birbirini tamamlayan sonuçlar sunmaktadır. The purpose of this study is to evaluate the abstract reasoning disorders that are being observed in Alzheimer Disease (AD) and Behavioral Frontotemporal Dementia (bvFTD) patients by making use of the metaphorical language and to prove the differentiation of disorder-induced electrophysiological and hemodynamical responses from those of the healthy control group. 12 AD, 12 bvFTD patients and 11 healthy volunteers have been included in this research. Electroencephalography (EEG, 13 channels) and functional Near Infrared Spectroscopy (fNIRS, 48 channels) have been used simultaneously. Four different types of sentences (literal language, conventional metaphor, novel metaphor and abnormal language) have been presented. EEG: Mean amplitudes and peak latencies were evaluated. fNIRS: Stimulus-dependent changes in oxyhemoglobin concentration have been analyzed. Main finds are as follow: ERP; differences in early N400 stimulus types (F(3, 96) = 5.502, p < .01) and location*hemisphere*group (F(8,128 = 2.471, p < .05); differences of group in late N400 (F(2,32) = 3.922, p < .05); differences of group in P600 (F(2,32) = 3.794, p < .05) have been observed. fNIRS; the in-group conventional metaphor language has demonstrated a higher activity in the right primary somatosensory area (rPSS) than the direct language (p < .05) and the abnormal language (p < .05, p < .05). In the conceptual metaphorical language AD and bvFTD have demonstrated a reduced activity in comparison to the healthy control group. ERP results shows a general disorder of language processing in AD. That disorder characterized with the increased negativity in the early and late N400 and decreased positivity in P600. fNIRS results indicate a general language disorder for both ALZ and bvFTD. Nevertheless, activity reduction in rPSS in the conceptual metaphorical language supports the Conceptual Metaphorical Theory. Simultaneous acquisition of EEG and fNIRS complementary results to understand metaphor language in AD and bvFTD.