Search

WOS: 000323824200014 The static bending strengths, modulus of rupture, and modulus of elasticity of 5 commercial wood-based composites [softwood plywood (SWP), hardwood plywood (HWP), medium density fiber-board (MDF), oriented strand board (OSB), and particleboard (PB)] were measured after a postmanufacture treatment of vacuum-impregnation with alkaline copper quat (ACQ) and copper azole (CA) (target retentions: 0.65, 1.30, and 2.60 kg m(-3) for ACQ; 0.25, 0.50, and 1.0 kg m(-3) for CA). Of the composites tested, SWP exceptionally sustained no damage to its bending strengths, regardless of preservative types and retentions. Others (HWP, MDF, OSB, and PB) were necessarily affected to some degree by posttreatments. In accordance with the dimensional stability and resistance to biological attacks, of the posttreated composites, SWP seems most suitable and implemental for posttreatment when the appropriate selection of treatment concentrations and schedules is made. Japan Society for the Promotion of Science through RISH Laboratories in Kyoto University [P07171] The author extends his appreciation to the Japan Society for the Promotion of Science for supporting this study through a postdoctoral fellowship grant (P07171) at RISH Laboratories in Kyoto University and to the late Kunio Tsunoda, who gave moral support in the beginning of the study.

In this study, pulp and paper production conditions from apricot (Prunus armeniaca L.) wood were investigated. 10 cooking experiments were performed in order to determine optimum pulping condition. Variables in the cooking conditions were sodium borohydride (NaBH4) ratio (0, 0.1, 0.3, 0.5%) and cooking time (130, 150, 170 min). Pulps were produced from Apricot wood with Kraft- NaBH4 method and effects of NaBH4 on pulp yield and obtained papers’ physical and optical properties were investigated. Obtained results show that, depending on ratio of added NaBH4, total pulp yield increased 34.05% and kappa number decreased 31.25%. According to these results, optimum cooking condition was determined as 0.5% NaBH4 charge and 170 min cooking time. However, in parallel with increasing ratio of NaBH4, breaking length, burst index, tear index, whiteness and brightness of obtained paper values increased about 52.72%, 19.61%, 13.11%, 22.28% ve 25.32%, respectively.Keywords: Apricot, Sodium borohydride, Paper, Pulp, Bu çalışmada kayısı (Prunus armeniaca L.) odunu yongalarından kağıt hamuru ve kağıt üretim koşullarının belirlenmesi amaçlanmıştır. Optimum pişirme parametrelerini belirlemek için kayısı odunu yongalardan sodyum borhidrür (NaBH4) ilaveli Kraft yöntemiyle 12 adet pişirme deneyi yapılmıştır. Pişirme koşullarında değişkenler NaBH4 (%0, 0.1, 0.3, 0.5) oranı ve pişirme süresidir (130, 150, 170 dk). NaBH4’ ün kağıt hamurunun toplam verimi, kimyasal, fiziksel ve optik özellikleri üzerine etkisi incelenmiştir. Yapılan çalışmalar sonucunda, ilave edilen NaBH4 oranına bağlı olarak toplam hamur veriminin %34.05 oranında arttığı, kappa numarasının ise %31.25 azaldığı tespit edilmiştir. Bu sonuçlara göre optimum değerler, %0.5 NaBH4 kullanılan ve pişirme süresi 170 dakika olan pişirmeden elde edilmiştir. Bununla birlikte, kopma uzunluğu, patlama indisi, yırtılma indisi, beyazlık ve parlaklık sırasıyla %52.72, %19.61, %13.11, %22.28 ve %25.32 oranında artış göstermiştir. Anahtar kelimeler: Kayısı, Sodyum borhidrür, Kağıt, Kağıt hamuru

Bu çalışmada; öncelikle söğüt dalları kesilerek 5 litre saf suda 20 gün bekletildi. Boyar madde elde etmek için kuru soğanın (Allium cepa L.) dış kabukları öğütülerek sulu ortamda ekstre edildi. FeSO4.7H2O, AIK(SO4)2.12H2O ve CuSO4.5H2O geçiş elementleri tuzları mordan maddesi olarak kullanılarak ahşap numuneleri, sabit pH değerlerinde (pH= 4-7-8) , ön mordanlama, birlikte mordanlama ve son mordanlama boyama yöntemlerine göre boyandı. Bu yöntemlere göre pH= 4-7-8 `de 27 adet ahşap numunesi boyandı. Renk kodları ve en uygun boyama şartları belirlendi. In this work , the naked of willow was catted and allowed for 20 days in 5 liter of distilled water for natural mordantig agent.. For obtain of dyestuff , dried shell of onion ( Allium cepa L.) was blendered and extracted by distilled water on soxhlet apparatus. Pine wood samples were dyed using th unmordanting, pre-mordanting, together mordanting and last mordanting methods at fix pH value (pH= 4-7-8) using transition element?s salts such as FeSO4. 7H2O, AIKSO4.12H2O and CuSO4.5H2O. According to the these methods; 27 wood samles were dyed. Colour codes and fastness tests were carried out and the best dyeing conditions were determined. 43

Bitter orangewood (Citrus aurantium L.) belongs to the Rutaceae family. It is called by different names in various languages and country for example; naranja ácida, naranja agria, or naranja amarga (Spain), naranji; (Arabia), melangolo (Italy), khatta (India), moli (Samoa), soap orange (Guam). The hard, white or light-yellow wood is used in woodworking, turning, cabinet making, and baseball bats. The mechanical and physical properties of each tree species help to create important information about the use of wood. In this study, air-dry density value, bending resistance, modulus of elasticity in bending, impact bending strength, screw holding resistance (tangent, radial and transverse) were determined on wood samples of bitter orange tree grown in İzmir. According to the results obtained; air-dry density value (D12) 868 kg/m3, bending resistance 134.7 N/mm2, elasticity modulus 8988 N/mm2 in bending, impact bending strength 0.683 kgm/cm2, screw holding resistance 55.8 N/mm2 at tangent surface, 57.7 N/mm2 at radial surface and 52.6 N/mm2 at the transverse surface. It has been observed that these results are higher compared to many tree species., Turunç ağacı (Citrus aurantium L.) Rutaceae familyasına aittir. Çeşitli dillerde ve ülkelerde farklı isimlerle anılır, örneğin; naranja ácida, naranja agria veya naranja amarga (İspanya), naranji; (Arabistan), melangolo (İtalya), khatta (Hindistan), moli (Samoa), sabun portakalı (Guam). Sert, beyaz veya açık sarı renkteki odunu marangozluk, tornalama, dolap yapımı ve beyzbol sopası yapımında kullanılır. Her ağaç türüne ait belirlenmiş olan mekanik ve fiziksel özellikleri ahşabın kullanımı hakkında önemli bilgilerin ortaya çıkmasına yardımcı olmaktadır. Bu çalışmada, İzmir’de yetişen turunç (Citrus aurantium L.) ağacına ait odun örnekleri üzerinde hava kurusu yoğunluk değeri, eğilme direnci, eğilmede elastikiyet modülü, şok direnci, vida tutma dirençleri (teğet, radyal ve enine) belirlenmiştir. Elde edilen sonuçlara göre; hava kurusu yoğunluk değeri (D12) 868 kg/m3, eğilme direnci 134.7 N/mm2, eğilmede elastikiyet modülü 8988 N/mm2, şok direnci 0.683 kgm/cm2, vida tutma dirençleri teğet yüzeyde 55.8 N/mm2, radyal yüzeyde 57.7 N/mm2 ve enine yüzeyde 52.6 N/mm2 olarak belirlenmiştir. Elde edilen bu sonuçların birçok ağaç türüne kıyasla yüksek sonuçlar olduğu görülmüştür.

The effect of impregnation with silicon based compounds on some physical and mechanical properties was investigated of spruce (Picea orientalis L.) and beech (Fagus orientalis L.) wood species spreading widely and processed intensively for the wood industry at East Blacksea Region of Turkey. All silicon products were supplied by commercial Dow Corning Corporation (Seneffe, Belgium). Wood specimens were impregnated concentrations of 10% and 50% according to full cell impregnation method. As physical properties; density as mechanical properties; compression strength parallel to grain and shock strength were performed on both treated and untreated specimens. All the tests were performed with 10 replications. Samples with dimensions of 2x2x3 cm were used for compression strength parallel to grain and density tests, 2x2x30 cm for shock strength. As a result of the study, impregnation of wood with silicon based formulations did not decrease density and compression strength parallel to grain of treated specimens was nearly similar to untreated specimens whilst, shock strength of treated specimens was relatively lower than that of untreated specimens. In the study, It is not recommended to use wood impregnated with silicone-based impregnating agents at places of use under dynamic loads., Doğu Karadeniz Bölgesinde doğal olarak yetişen ve orman ürünleri sanayinde yoğun olarak kullanılan doğu ladini (Picea orientalis L.) ve doğu kayını (Fagus orientalis L.) odun örnekleri silikon bazlı emprenye maddelerinin %10 ve %50’ lik konsantrasyonlarında dolu hücre yöntemi ile emprenye edilmiş ve emprenye sonrasında odun özelliklerinde meydana gelen değişiklikler bazı fiziksel ve mekanik test yöntemleri ile belirlenmeye çalışılmıştır. Çalışmada kullanılan silikonlar ticari bir firmadan temin edilmiştir. Fiziksel özelliklerden yoğunluk, mekanik özelliklerden liflere paralel basınç direnci ve dinamik eğilme (şok) direnci testi yapılmıştır. Çalışmadaki tüm testler 10 tekrarlı yapılmış olup yoğunluk ve liflere paralel basınç direnci testleri için 2x2x3 cm, şok direnci için 2x2x30 cm boyutlarında örnekler kullanılmıştır. Sonuç olarak emprenye edilen örneklerin yoğunluk ve liflere paralel basınç direnci, kontrol örneklerine yakın bulunmuştur. Ancak emprenye edilen örneklerin şok direncinde azalmalar olduğu gözlenmiştir. Dinamik yüklerin etkisinde kalan köprü, merdiven, gibi yerlerde silikon bazlı emprenye maddeleriyle emprenye edilen ahşabın kullanılmaması önerilmektedir.

The purpose of this study was to evaluate suitability of heat–treated wood for bee hives. Langstroth type bee hives were constructed of heat-treated (HT) Scotch pine wood and controls made of untreated wood of the same wood species. The two types of hives were compared in terms of internal humidity and temperature differences. Additionally their resistance to biotic and abiotic factors and bee colony behavior observed visually for 10 months. Mean relative humidity of HT hives were found 0.6% lower than control hives. Although the average inner temperature of HT hives (24.23 °C) and control hives (24.60 °C) were very close, internal temperature of HT hives measured 0.5° C, 1.4 °C and 0.08 °C lower than control hives for summer, fall and winter months respectively. In contrast to other months inner mean temperature of HT hives were 0.7 °C higher in spring months. We did not observe any disturbing effect of heat treated wood on bee colony. In contrast with control hives, we also did not observe any visual sign of biological degredation on HT hives during the project., Bu çalışmanın amacı, ısıl işlem görmüş ahşabın arı kovanı üretimi için uygunluğunu değerlendirmektir. Langstroth tipi kovanlar, endüstriyel ısıl işlemden geçirilmiş (HT) sarıçam kerestelerinden üretilmiştir. Kontrol kovanlar aynı ağaç türünden yapılmıştır. Çalışmada kovanlar, iç nem ve sıcaklık farklılıkları açısından karşılaştırılmıştır. Ek olarak, biyotik ve abiyotik faktörlere karşı durumları ve kovan içerisindeki arı kolonisi davranışları, 10 ay boyunca görsel olarak gözlemlenmiştir. HT kovanlarının bağıl nemi ortalaması, kontrol kovanlarından %0,6 daha düşük bulunmuştur. HT kovanlarının iç sıcaklığı, yaz, sonbahar ve kış mevsimi için kontrol kovanlarından sırasıyla 0,5 °C, 1,4 °C ve 0,08 °C daha düşük ölçülmüştür. Bununla birlikte HT kovanlarının ilkbahar aylarındaki ortalama iç sıcaklığı, 0,7 °C daha yüksek bulunmuştur. Isıl işlem görmüş ahşabın arı kolonisinde rahatsız edici etkisi gözlenmemiştir. Ayrıca proje süresi boyunca, işlem görmemiş kovanların aksine HT kovanlarında biyolojik bozunma belirtisi gözlemlenmemiştir.

Bu çalışmada, reçine üretimi yapılmış ve yapılmamış (Kefken/Kocaeli, Armutlu/Yalova, Köyceğiz/Muğla ve Silifke/Mersin) bölgelerden kızılçam ve sahilçamı ağaç türlerinden beş morfolojik kısmı alınarak, öz odun ve diri odun olarak reçine üretiminin odundaki reçine miktarına etkisi araştırılmıştır. Ayrıca, 1. ve 2. yıl reçine üretimi yapılmış ve yapılmamış kızılçam ve sahilçamı ağaçlarından enine ve teğet yönde kesitler alınmıştır. Alınan kesitlerde reçine kanal sayıları ve çapları belirlenmiştir. Aynı zamanda Tarsus-Mersin aynı rakımdan kızılçam ve sahilçamı ağaçlarının 130 cm kısımlarından örnekler alınarak odun hücre çeperi bileşenlerine bakılmıştır.Çalışma sonucunda reçine üretiminden sonra odunda reçine miktarı artmıştır. Ayrıca öz odunda diri oduna göre daha fazla reçine miktarı bulunmuştur. Kızılçam odununda sahilçamına göre reçine üretiminden sonra daha fazla reçine miktarı artışı olmuştur. Hücre çeperi bileşenlerine bakıldığında kızılçam ve sahilçamı odununda sırasıyla holoselüloz %72.95, %68.69, selüloz %49.88, %47.54, α-selüloz %46.47, %41.77, lignin %27.86, %30.46, alkol-benzen %2.32, %10.87, sıcak su çözünürlüğü %3.63, %6.36, soğuk su çözünürlüğü %3.78, %5.83, %1 NaOH çözünürlüğü %14.20, %26.42 ve kül tayini %0.53, %0.6 olarak bulunmuştur. Reçine üretimi sonucunda reçine kanallarında ve çaplarında artış gözlenmiştir In this study, five morphological parts of the tree species (Pinus brutia Ten., Pinus pinaster Ait.) resin production and not resin production from the regions (Kefken/Kocaeli, Armutlu/Yalova, Köyceğiz/Muğla and Silifke/Mersin) were taken and as heartwood and sapwood to investigate the effect of resin production on the amount of resin in wood. 1st and 2nd year resin production was made and resin was not produced. Cross-section and tangential cross-sections were taken from trees red pine and maritime pine. The number of resin channel numbers and diameters were determined ın the receiving sections. At the same time Tarsus-Mersin samples were taken from 130 cm parts of the same altitude trees red pine and maritime pine were examined the components of wood cell wall. As a result of the study, were found the resin wounds more resinous than the not wounds. In addition, the amount of resin is found in the heartwood more than sapwood. The amount of resin in five morphological parts has already been range the stumps, 45, 130 cm, root and branch wood. There is more resin in the red pine wood than in the maritima pine. When the cell wall components were examined, it was found that the content of holocellulose was 68.69%, 72.95%, cellulose 47.54%, 49.88%, α cellulose 46.47%, 41.77%, lignin 30.46%, 27.86%, alcohol-benzene 2.32%, 10.87%, hot water solubility 3.63% , 6.36%, cold water solubility 3.78%, 5.83%, 1% NaOH solubility 14.20%, 26.42% and ash content 0.53% and 0.6%, respectively in red pine and maritima pine. As a result of the resin production, increased from resin channels and diameters. 124

In this study, changing effect of water-soluble varnishes on red color tone in different wood materials which were colored with water-soluble wood stains in brown tone has been researched. For this purpose, samples which were prepared from the Oriental beech (Fagus orientalis L.), Sessile oak (Quercus petreae L.) and Scots pine (Pinus sylvestris L.) woods in accordance with TS 53 and TS 2470, after being colored with aniline, ready-mix and chemical stains according to ASTM-E 1347-97, were coated with one-component and two-component waterborne varnishes according to ASTM-D 3023. Color changes were determined in accordance with ASTM 2244. According to research results, the highest color change in red color tone was obtained on oak wood colored with ready-mix stain and after coated with one-component waterborne varnishes; and the lowest change was obtained on Scots pine wood colored with chemical stain and after coated with two-component varnishes. Keywords: Red color tone, Waterborne varnishes, Water-soluble stains, Wood material

YÖK Tez No: 579852 Kâğıdın plastikleştirilmesi, belirli kimyasal maddeler ve işlemler aracılığı ile, kâğıdın mevcut yapısının kısmen değiştirilmesi işlemi sonucu, plastik malzemelere özgü fiziksel ve mekanik özelliklere sahip hale getirilmesidir. Yapısal değişiklik kısmi gerçekleştirildiği ve ürünü oluşturan kısımlar farklı nitelikte ancak tamamı aynı malzemeden oluştuğu için bu ürüne "Tümü Selüloz Kompozit" malzeme denmektedir. Bu çalışmada, alkali çözeltiler yardımı ile selülozun kimyasal modifikasyonu yoluyla plastikleştirilmiş kağıdın elde edilme yöntemleri denenmiş ve elde edilen plastikleştirilmiş kâğıtların, kimyasal işlem görmüş bir kağıt gibi kaplama (kuşeleme) işlemine uygunluğu araştırılmış; plastikleştirme ve kaplama işlemlerinin kağıtlar üzerindeki etkilerinin elde edilen test sonuçlarının kıyaslanması yoluyla ortaya konması hedeflenmiştir. Araştırmada selüloz kaynağı olarak ağartılmış, uzun lifli kraft selülozu kullanılmıştır. Kaplama pigmenti olarak kaolin ile kalsiyum karbonat, tutunum maddesi olarak da lateks tercih edilmiştir. Kimyasal işlemler için NaOH ve ürenin sulu çözeltileri kullanılmıştır. Bu işlemlerin kâğıt özellikleri üzerindeki etkilerinin belirlenmesi için fiziksel, kimyasal ve optik testler uygulanmıştır. Düzgün formasyona sahip kâğıtların elde edilebilmesi için kimyasal modifikasyon ve sonrasında gerçekleştirilen kâğıt safihası oluşturma sürecinin uygulanabilir yolları denenmiş, görece uygun olduğuna karar verilen yöntemin olumlu, olumsuz ve geliştirilmesi gereken yönleri tespit edilmiştir. Kimyasal modifikasyon işlemlerinin, elde edilen kâğıtların fiziksel direnç özellikleri üzerinde öngörülenden az olumlu etki yaptığı tespit edilmiş, bunun muhtemel sebebi ve geliştirilmesi gereken yönü belirtilmiştir. Kimyasal işlem gören kâğıtların işlem görmemiş olanlar gibi kaplamaya uygun olduğu, kaplama işlemi sonrasında benzer ve olumlu değişimler olduğu tespit edilmiştir. The plasticization of the paper is to make paper (papermaking fibers) has physical and mechanical properties specific to the plastic materials. It is result from the partial modification (partial dissolving) of the current structure of the fibers, through certain chemicals and processes. This new product is called as "All-Cellulose Composite" because of the structural modification is made partially and the parts that make up the product are of different quality but all of the same material (monocomponent composite). In this study, the methods for obtaining the plasticized paper by chemical modification of cellulose by alkaline solutions were tried. Furthermore, the suitability of the obtained plasticized papers for the coating process were investigated; Determination of the effects of plasticization and coating processes on papers are aimed by comparing the obtained test results. In the research, the bleached softwood kraft cellulose was used as the paper raw material. Kaolin ans calcium carbonate were used as the coating pigment and latex as the adhering agent. NaOH and urea aqueous solutions were used for chemical processing. Physical, chemical and optical properties were determined in order to determine the effects of the chemical midification. In order to obtain properly formed paper sheets, different ways of chemical applications and sheet forming processes have been tried, positive, negative and necessary aspects of the method which are decided to be relatively appropriate have been determined. Chemical modification processes have been detected to have a less favourable effect on the physical resistance properties of the papers obtained, the possible reason for this and the parts to be developed have been stated. It has been determined that chemically treated paper is suitable for coating as untreated paper and similar, positive changes occured after coating process.

Bu çalışmada, Türkiye'de Yenice yöresinde doğal olarak yetişen ve endemik bir tür olan Camiyanı karaçamının (Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana var. pallasiana) ağaçlarından elde edilen örnekler kullanılmıştır. Öz odunun, diri odunundan daha geniş olması nedeniyle Orman Endüstrisinde tercih edilmektedir. Bunun nedeni öz odununa ait rengin zamanla koyulaşması ve ahşap malzemeye estetik değer vermesidir. Bu çalışmada Camiyanı karaçamının bazı anatomik, fiziksel ve fitokimyasal özellikleri belirlenmiştir.Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana var. pallasiana odununun, tam kuru özgül kütle değeri 0,54 g/cm3, hava kurusu özgül kütle değeri 0,57 g/cm3, hücre duvarı maddesi %36,19 ve hava boşluğu oranı %63,81 olarak bulunmuştur.Bu çalışmada yapılan kimyasal özelliklerine ait sonuçlarda ise Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana var. pallasiana öz odununda holoselüloz oranı %74,78, alfa selüloz oranı %52,03, lignin oranı %28,43, soğuk su çözünürlüğü %1,04, sıcak su çözünürlüğü %3,83, %1'lik NaOH çözünürlüğü %13,20 ve alkol kullanılarak yapılan ekstraksiyon sonucunda ekstraktif madde miktarı %4,17 bulunmuştur. Bulunan bu değerler bazı iğne yapraklı ağaç türleri ile karşılaştırılmıştır.Bu çalışmada, Camiyanı karaçamının kozalak, ibre ve odununun hidrodistilasyon ile elde edilen uçucu yağlarının verimi ve kimyasal bileşenleri araştırılmıştır. Aynı zamanda Camiyanı karaçamının kozalak, ibre ve odununun hekzan ekstraksiyonu ile elde edilen lipofilik madde miktarı ve bileşenleri de araştırılmıştır.Uçucu yağ verimleri (w/w), kozalakta %0,27, ibrede %0,44 ve odunda %0,14 olarak bulunmuştur. Bazı ana bileşenler olarak tricylene, α-terpineol, γ-terpinene, α-thujen, Δ3-karen, α-terpinen, β-pinene, α-pinen ve limonen bulunmuştur.Camiyanı karaçamın hekzan ekstraksiyonu sonucu elde edilen lipofilik madde miktarı, kozalakta %5,90, ibrede %5,94 ve odunda %8,49 olarak bulunmuştur. Bazı ana bileşenler olarak myristic asit, palmitic asit, linoleic asit, oleic asit, stearic asit, nerolidol ve rimuene bulunmuştur.Sonuç olarak; Camiyanı karaçamı diğer karaçamlar karşılaştırılmış anatomik, fiziksel ve fitokimyasal özellikleri bakımından farklı bulunmamıştır. Geniş öz odununa sahip olmasından dolayı orman endüstride tercih edilmektedir. In this study samples obtained from Camiyanı crimean pine (Pinus nigra Arn. subsp. pallasiana var. pallasiana) trees being endemic and growing naturally in Yenice region. It is preferred because its heartwood is larger than its softwood. The reason for this that heartwood is getting darker by time and this is adding aesthetic value to the material. In this study, some chemical, physical and phyto-chemical properties of Camiyanı pine were determined.Oven dry density of Crimean pine was determined as 0,54 g/cm3 air dry density was found as 0,57 g/cm3, cell wall material as 36,19%, void volume ratio as 63,81%.In this study, the results of the analysis of chemical properties of Camiyanı pine were as; for heartwood the holocellulose ratio was found as 74,78%, alpha cellulose ratio was 52,03%, lignin ratio was 28,43%, cold-water solubility was 1,04%, hot water solubility was 3,83%, 1% NaOH solubility was 13,20% and the amount of extractives using the alcohol extraction was found as 4,17%. These values were compared with some coniferous tree species.In this study, essential oil yield and chemical composition of Camiyanı black pine cones, needles and wood was investigated by using hydrodestilation method. Moreover lyphophylic elements amouts and composition was determined after hexane extraction.It was found that the essential oil yield for cones was 0,27%, for needles it was 0,44% and for wood it was 0,14%. Important main constitnenst were tricylene, α-terpineol, γ-terpinene, α-thujen, Δ3-karen, α-terpinen, β-pinene, α-pinen and limonen.Lyphophylic material amount found after hexane exdraction for cones it was 5,90%, for needles it was 5,94% and for wood it was 8,49%. Some of the main constituents found were as myrictic acid, palmitic acid, linoleic acid, stearic acid, nerolidol and rimuene.As a result; Camiyanı pine were compared with other Crimean pine in terms of anatomical physical and chemical properties and no significant differences were found. Due to its wide heartwood, its wood is preferred in forest industry 121

Bu çalışma, Şanlıurfa ili Harran Üniversitesi Osmanbey Yerleşkesinde yetiştirilen Gemlik zeytini kullanılarak gerçekleştirilmiştir. Zeytinin meyve ve yapraklarındaki fenolik bileşikler ve bu bileşiklerin miktarları araştırılmıştır. Zeytin meyve ve yapraklarındaki fenolik bileşikler Likit Kromatografisi-Kütle Spektrometresi (LC-MS/MS) tekniğiyle belirlenmiştir. Meyve ve yapraklarda toplam 24 adet fenolik bileşik tespit edilmiştir. Bunlardan 13 tanesiyle çalışma gerçekleştirilmiştir. Zeytin meyve ve yaprağında çalışılan başlıca fenolik bileşikler olarak, oleuropein, luteolin, mirisetin, resveretrol, vanilik asit, kafeik asit, hidroksisinnamik asit, kuersetin, floridzin dihidrat, narinjenin, protoketeşuik asit, hidroksibenzoik asit ve salisilik asittir. Bu fenolik bileşiklerin olgunlaşmaya bağlı olarak mevsimsel değişimleri araştırılmıştır. Ayrıca Gemlik çeşidinin yaprak nem içeriklerindeki değişimler de incelenmiştir. Meyvelerde oleuropeinin 52.812.471 ppm ile 22.12.2016 tarihinde en yüksek değerdeyken, 1.406 ppm ile 22.12.2016 tarihinde hidroksibenzoik asit en düşük değerdedir. Yapraklarda ise genel olarak en yüksek değerlere ulaştığı saptanan bileşik 169.217.032 ppm ile 22.09.2016 tarihinde oleuropein iken, en düşük değerlerde 3.468 ppm ile 22.05.2016 da kuersetin olmuştur. Sonuç olarak olgunlaşma sırasında fenolikler bakımından en uygun hasat zamanının yaprak için, eylül ayında olması söylenebilirken, meyvelerinde aralık ayında olması söylenebilir. In this study, Gemlik olive grown in the Osmanbey settlement of Şanlıurfa County Harran University was used. Phenolic compounds in fruits and leaves of olives and quantities of these compounds have been investigated. Phenolic compounds in olive fruits and leaves were determined by Liquid Chromatography-Mass Spectrometry (LC-MS/MS) technique. A total of 24 phenolic compounds were detected in fruits and leaves. 13 of these studies were carried out. Oleuropein, luteolin, myristine, resveretrol, vanillic acid, caffeic acid, hydroxycinnamic acid, quercetin, fluoridzine dihydrate, narinjenin, protecetheic acid, hydroxybenzoic acid and salicylic acid are the main phenolic compounds studied in olive fruit and leaf. Seasonal variations of these phenolic compounds were investigated depending on maturation. Changes in leaf moisture content of the Gemlik variety were also investigated. The highest value of oleuropein is 52.812.471 ppm on 22.12.2016 and the lowest value of hydroxybenzoic acid is 1.406 ppm on 22.12.2016. In leaves, the compound found to reach the highest values in general was 169.217.032 ppm and oleuropein on 22.09.2016, while the lowest values were quercetin in the range of 3.468 ppm to 22.05.2016. As a result, it can be said that the optimum harvesting time for the phenols during ripening is for the leaves, September is for the fruits, while the fruits are for the interval. 99

Bu çalışmada, iğne yapraklı ağaçlardan Sarıçam (Pinus sylvestris) ve Kızılçam (Pinus brutia), yapraklı ağaçlardan Okaliptüs (Eucalyptus grandis) ve Kavak (Populus usbekistanica) türlerinin diri ve öz odunlarının kimyasal, morfolojik, anatomik, fiziksel ve mekanik özellikleri incelenmiştir. Ayrıca, söz konusu ağaç türlerinin diri ve öz odunlarının kağıt hamuru ve kağıt üretimine uygunluğu araştırılmıştır.Her bir türün diri ve öz odunlarında yapılan kimyasal analizlerde, en yüksek holoselüloz oranı kavak diri odununda (%81.90), en düşük holoselüloz oranı ise sarıçam öz odununda (%73.30) tespit edilmiştir. En yüksek lignin oranı sarıçam öz odununda (%27.30), en düşük lignin oranı ise okaliptüs öz odununda (%21.10) belirlenmiştir. Genel olarak, tüm ağaç türlerinin diri odun ana bileşenleri öz odun ana bileşenlerinden daha yüksek bulunmuştur. Çözünürlük değerleri bakımından, tüm odun türlerinin öz odunları çözünürlük oranları diri odun çözünürlük oranından daha yüksek bulunmuştur.Her bir türün diri ve öz odunlarının morfolojik özelliklerinden lif uzunluğu, lif genişliği, lümen çapı ve çeper kalınlıkları belirlenmiştir. Genel olarak tüm ağaç türlerinin diri odunlarının morfolojik özellikleri öz odunlarından daha yüksek olduğu tespit edilmiştir. Her bir türün anatomik özellikleri incelenmiş olup, diri ve öz odunlarının anatomik özellikler arasında belirgin farklılıkların olduğu belirlenmiştir. Özellikle, sarıçam ve kızılçamın öz ve diri odunlarındaki reçine kanalı sayılarında, okaliptüs ve kavak öz ve diri odunlarının trahe sayılarında ve trahe büyüklüklerinde farklılıklar olduğu belirlenmiştir.Her bir türün diri ve öz odunlarının fiziksel özelliklerinden (hava kurusu yoğunluk, tam kuru yoğunluk, hacim-ağırlık değeri ve daralma-genişleme miktarı) ve mekanik özelliklerinden (eğilme direnci, elastikiyet modülü, basınç direnci, liflere dik çekme direnci, makaslama direnci, şok direnci ve sertlik) değerleri belirlenmiştir. Fiziksel özellikler bakımından kızılçam öz odun özellikleri diri odundan daha yüksek bulunmuştur. Mekanik özellikler ise türler arasında değişiklik göstermektedir.Sarıçam, kızılçam, okaliptüs ve kavak diri ve öz odunlarından sülfat-sodyum borhidrür yöntemiyle kağıt hamuru ve kağıtlar üretilmiştir. Her bir türün öz ve diri odunundan 1 kontrol ve 3 tane %0.3, %0.5 ve %0.7 NaBH4 ilaveli 4 pişirme yapılmıştır. Genel olarak, sodyum borhidrür (NaBH4) oranındaki artışa paralel olarak elenmiş hamur verimi ve hamur viskozitesinin arttığı, kappa numarasının ise azaldığı tespit edilmiştir. Bununla birlikte, NaBH4 oranındaki artışa paralel olarak elde edilen kağıtların parlaklık, sarılık, opaklık, kopma uzunluğu ve patlama indisi değerlerinin artış gösterdiği tespit edilmiştir. Kağıt hamuru özellikleri (hamur verimi, viskozite ve kappa numarası) ve elde edilen diri odun kağıtlarının fiziksel ve optik özellikleri öz odun kağıtlarına göre daha yüksek bulunmuştur. Sonuç olarak, kızılçam hariç diğer türlerin diri odunları öz odunlarına göre daha iyi ve yüksek özellikler gösterdiği tespit edilmiştir.Anahtar Kelimeler: Sarıçam, kızılçam, okaliptüs, kavak, diri odun, öz odun, kraftNaBH4 yöntemi, kimyasal, morfolojik, anatomik, fiziksel, mekanik özellikler In this study, properties of chemical, morphological, anatomical, physical, mechanical sapwoods, heartwoods of Scotch pine (Pinus sylvestris), Red pine (Pinus brutia) with coniferous trees, Eucalyptus (Eucalyptus grandis) and Poplar (Populus usbekistanica) with broad-leaved trees were investigated. Additionally, sapwoods and heartwoods of scotch pine, red pine, eucalyptus and poplar were examined suitability to paper and pulping manufacture.In chemical analysis about sapwoods and heartwoods of each species, it is identified that poplar sapwood has highest holocellulose ratio (81.90%), scotch pine heartwood has lowest (73.30%). It is identified that scotch pine heartwood has highest lignin ratio (27.30%), poplar heartwood has lowest (21.10%). Generally, it is detected that main components whole sapwood of the tree species are higher than heartwood ones. In terms of solubility values, it is detected that solubility rates of heartwoods whole wood species are higher of sapwood ones.It is determined that fiber length, width, vessel diameter and wall thickness of morphological properties of their sapwood and heartwoods of each species. In general, it is detected that morphological properties whole sapwoods of the tree species are higher those of heartwood ones.Anatomical properties of each species were analyzed, it was determined that sapwoods and heartwoods have obviously different between anatomical properties, especially different in the resin canal numbers of sapwoods and heartwoods of scotch pine and red pine, in the trahe numbers of sapwoods and heartwoods of eucalyptus and poplar and in the trahe sizes.It is determined that physical (air dry density, oven dry density, volume-weight value, volumetric shrinkage-swelling ratio) and mechanical (bending strength, young's modulus, tension, perpendicular strength, compression strength, shear strength, impact bending strength, hardness) properties values of each species. It is found that heartwood properties of red pine are higher than, in terms of physical properties, than sapwood. In case of mechanical properties, they have changed among wood species.Pulping and paper are performed from sapwoods and heartwoods of scotch pine, red pine, eucalyptus, poplar by sulfate-sodium boron hydride method. Cooking is 4 totals of 1 control and 3 with 0.3%, 0.5% and 0.7% sodium boron hydride (NaBH4) addition for sapwood and heartwood of each species. On the whole, it is determined that rise in screened pulp yield and pulp viscosity in parallel increase in NaBH4 ratio, decrease in kappa number. However, it is determined that brightness, yellowness, opacity, breaking length and burst index values of manufactured papers in parallel increase in NaBH4 ratio. It is found that paper pulp properties (pulp yield, viscosity, kappa number) and the physical and optical properties of the papers obtained from the sapwood are higher than heartwood papers. As a result, it is determined that sapwoods of the other species, except for red pine are better and higher aspects than heartwood papers.Key Words: Scotch pine, red pine, eucalyptus, poplar, sapwood, heartwood, kraftNaBH4 method, chemical, anatomical, morphological, physical, mechanical properties 153

Reçine, kolofan ve terebentin verimi ve kimyasal bileşimi üzerine üretim yöntemi (asit-pasta ve oyma delik), bölge (Kocaeli, Yalova, Muğla ve Mersin), ağaç türü (Pinus brutia Ten., Pinus pinaster Ait.), ağaç çapı (26-30 cm, 32-36 cm ve 38 cm üzeri) ve yükseklik (0-100 m,100-200m, 200-300m, 300-400m ve 500-600 m) değişkenlerinin etkisi 2 yıl (2015-2016) araştırılmış, elde edilen terebentinler GC-MS ile analiz edilmiştir. Asit/pasta oranı, asit pasta yönteminde 1/9, oyma delik yönteminde 9/1 alınmıştır. Yükselti olarak Kocaeli'nden 3, Yalova'dan 2, Muğla ve Mersin'den 6'şar rakım seçilmiş, toplamda sahil çamından 375 ağaç ve kızılçamdan 540 ağaç üzerinde çalışılmıştır. Reçine ortalama verimleri, asit-pasta yönteminde, sahil çamı için 2015 ve 2016 verimleri sırasıyla Kocaeli'nde 1457-2042,4 gr/ağaç, Yalova'da 2200-2497,5 gr/ağaç, kızılçam için Muğla'da 448-615 gr/ağaç, Mersin'de 723-919 gr/ağaç, oyma-delik yönteminde ise, sahil çamı için Kocaeli'de 290 gr/ağaç iken kızılçam için Muğla'da 138.2 gr/ağaç ve Silifke'de 580 gr/ağaç olarak bulunmuştur. Sahil çamı, kızılçama göre daha yüksek reçine verimi vermiştir. Reçine verimi ağaç çapı arttıkça artarken, yükseklik artışıyla genel olarak azalmıştır. En fazla reçine verimi her iki tür ağaç için 0-100 metre yükseklikte ve 38 cm ve daha yüksek çap kademesinden elde edilmiştir. Oyma delik yönteminde verim, ağaç çapı ve yükseltiyle orantılı değişmemekte ve asit pasta yöntemine göre daha düşük, reçinesi daha temiz ve terebentin oranı daha yüksektir. Bu çalışma, ülkemizde sahil çamından reçine üretimi ile ilgili ilk araştırma çalışması özelliği taşımaktadır. The effects of acid paste and borehole method, region (Kocaeli, Yalova, Mugla and Mersin), tree species (Pinus brutia Ten., Pinus pinaster Ait.), tree diameter levels and 6 different altitudes on oleoresin and colophane and turpentine yield and chemical composition of turpentine were investigated for 2 years (2015-2016). Turpentines were analyzed by GC-MS. Resin production was made in maritime pine 375 trees and red pine 540 trees. The acid/paste ratio was taken as 1/9 in acid paste method and 9/1 in borehole method. According to the results obtained, resin average yields, acid paste method, oleoresin average yields in acid-paste method for maritime pine were found as 2015 and 2016 respectively 1457-2042,4 gr/tree in Kocaeli and 2200-2497,5 gr/tree in Yalova, whereas for red pine 448-615 gr/tree in Mugla and 723-919 gr/tree in Silifke; as for the borehole method, 290 gr/tree in Kocaeli for maritime pine, whereas for red pine 138.2 gr/tree in Mugla and 580 gr/tree in Silifke. For the maritime pine, the general average of oleoresin yield for 2 year was 1750 gr/tree whereas for red pine the overall average was 676.3 gr/tree. The maritime pine has generally yielded higher oleoresin yields than the red pine. The yield of oleoresin increased as the diameter of the tree increased, but generally decreased with increasing altitude. Maximum resin yield for both trees was obtained at 0-100 m altitude, and from trees at diameter level of 38 cm and above. The borehole method overall oleoresin average was 290 gr/tree for the maritime pine and 363 gr/tree for the red pine. This study features the first research work on resin production from coastal pine in our country. 181

Bu çalışmada, Bartın ilinin Aliobası mevkiinde doğal olarak yetişen kocayemiş (Abutus unedo L.) ağaçlarından alınan meyve örnekleri kullanılmıştır. Kocayemiş meyvelerinin fenolik bileşenleri HPLC yöntemiyle belirlenmiştir. Toplam Fenolik Madde Miktarı tayini Folin-Ciocalteu Ayıracı (FCR) ile tespit edilmiştir. Kocayemiş (Arbutus unedo L.) meyvelerinin antioksidan özellikleri DPPH Serbest Radikali Giderim Aktivitesi Yöntemi uygulanarak belirlenmiştir. Tespit edilen karbonhidratlar en yüksek oran sıralaması ile D-(-)-Fruktoz (%25.721), D-(+)-Glukoz (%16.409), Sükroz (%6.499) ve D-(+)-Galaktoz (%0.224) şeklinde olmuştur. Fenolik bileşenlerden vitamin C (%58.849), gallik asit (%3.484), kateşin (%2.511), siringaldehit (%1.367), kuersetin (%0.760), p-Hidroksibenzoik asit (%0.663), trans-Ferulik asit (%0.435), benzoik asit (%0.045) ve rosmarinik asit (%0,03) tespit edilmiştir. Toplam fenolik madde miktarı 274,372 m GAE/g olarak bulunmuştur. Antioksidan yüzde inhibisyon değerleri ise 250 µg/ml'de %27.134, 500 µg/ml'de %46.710 ve 1000 µg/ml'de 70.419 olarak tespit edilmiştir. In this study, Strawberry tree (Arbutus unedo L.) fruit samples which naturally grown in Alioba district of Bartın province were used. The phenolic compounds of Arbutus unedo L. were determined by HPLC method. Total phenol content determination has been detected with Folin-Ciocalteu Reagent (FCR). Antioxidant properties of Arbutus unedo L. were determined by free radical scavenging activity. Respectively detected rates of carbohydrates; D-(-)-Fructose (25.721%), D-(+)-Glucose (16.409%), Sucrose (6.499%) and D-(+)-Galactose (0.224%). Vitamin C (58.849%), gallic acid (3.484%), katechin (2.511%), shiringaldehyde (1.367%), quercetin (0.760%), p-Hydroxybenzoic acid (0.663%), trans-Ferrulic acid (0.435%), benzoic acid (0.045%) and rosmarinic acid (0,03%) were determined as phenolic compounds. Total phenolic compound quantity was found 274,372 m GAE/g. Antioxidant inhibition percentages were found 27.134, 500% at 250 µg/ml, 46.710% at 500 µg/ml and 70.419 % at 1000 µg/ml. 74

Bu çalışmada, sarıçam (Pinus sylvestris L.) yongalarından pişirme koşulları sabit alınıp NaBH4, KBH4, Etibor-48, Etidot-67 ve kolemanit oranları %2 ve %4 alınarak yapılan kraft, kraft-KBH4, kraft-NaBH4, kraft-Etibor 48, kraft-Etidot 67 ve kraft-kolemanit pişirmelerinden elde edilen kağıt hamuru ve kağıtların özellikleri tespit edilmiştir. Ayrıca, tüm kağıt hamurlarının lif süspansiyonlarına %0,75 oranında katyonik nişasta (KN) ilave edilerek KN'nın farklı bor bileşiği ve oranında elde edilen kağıtların sağlamlık ve optik özelliklerine etkileri belirlenmiştir.Hamurların kappa numaraları karşılaştırıldığında %2 KBH4, %2 NaBH4, %2 ve %4 Etibor-48 ilaveli pişirmeler hariç diğer pişirmelerden elde edilen hamurların kappa numarasının kontrol örneğinden daha yüksek değerlerde olduğu tespit edilmiştir. Hamurların viskozite değerleri karşılaştırıldığında tüm bor bileşiği ilaveli pişirmelerden elde edilen hamurların viskozite değerlerinin kontrol örneğinden daha düşük değerlerde olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca, tüm bor bileşiği ilavelerinin kağıt hamurlarının elenmiş ve toplam verimlerinde artışlara neden olduğu tespit edilmiştir. Kontrol ve bor bileşiği ilaveli kağıt hamurlarının lif süspansiyonlarına %0,75 oranında KN ilave edildiğinde bu ilavenin kağıtların yırtılma indisi ve parlaklık değerlerinde azalışa, patlama indisi, kopma indisi, TEA ve uzama değerlerinde ise artışa neden olduğu görülmüştür. Ayrıca, KN ilavesinin kağıdın opaklığını etkilemediği tespit edilmiştir.KN ilaveli ve ilavesiz kağıtların sağlamlık özellikleri incelendiğinde pişirme çözeltisine ilave edilen bor bileşiği oranının artmasıyla kağıtların yırtılma indisi, patlama indisi, kopma indisi, TEA, uzama ve parlaklık değerlerinin bazı bor bileşiği türlerinde azaldığı, bazı bor bileşiği türlerinde ise istatistiki olarak anlamsız (P>0,05) bir değişime neden olduğu belirlenmiştir. Kağıtların opaklıklarında meydana gelen değişimler istatistiki olarak anlamlı (P0.05). On the other hand, differences in opacity of papers were statistically significant (P

ÖZET Bu çalışmada, kurşun kalem endüstrisinde kullanılan kavak odunun nem alışverişini Önlemek için uygulanan emprenye yöntemi sonunda ağaç malzeme üzerinde kimyasal ve fiziksel yönde bir değişikliğin olup olmadığı incelenmiştir. Denemelerde İtalya Servi Kavağı (Populus nigra subsp. nigra) radyal biçme yöntemiyle, 5x72x185 mm boyutlarında deneme örnekleri hazırlanmıştır. Örnekler, %8'lik parafin çözeltisi hazırlanarak Dolu Hücre Yöntemiyle emprenye edilmişlerdir. Emprenye öncesi ve sonrası ağaç malzemelerin İR spektrumları alınarak karşılaştırılması yapılmıştır. Elde edilen sonuçlar ağaç malzemenin kimyasal yapısında bir değişikliğin olduğunu göstermemesine rağmen, fiziksel özelliklerinde önemli değişmelerin olduğunu göstermiştir. Anahtar Kelimeler: Kavak odunu, parafin çözeltisi, Dolu Hücre Yöntemi, Odun emprenyesi, İR spektroskopisi. SUMMARY The Chemical Investigation of Wood Material Used in Pencil Manufacture In this work, an investigation was made of find out whether an application of impregnation method was any effect on physical and chemical properties of wood material. In the experiments, state samples with 5x72x185 mm dimension were prepared from Italian poplar {Populus nigra subsp. nigra) by radial cutting technique. The samples were impregnated by full-cell impregnation process in 8% paraffin solution. A comparison of the IR spectra was made before and after the impregnation process. The results have indicated some important physical changes was observed although significant change on chemical properties of wood material. Key Words: Poplar wood, paraffin solution, Full-Cell impregnation method, wood impregnation, IR spectroscopy. VI 35

We investigated the properties of 7 different titanium dioxide nanostructures with different crystal structures (3 anatase, 2 rutile, and 2 mixed anatase--rutile phase). Nanoparticle samples and mesoporous sphere samples were investigated. Even for the same crystal structure, significant variations in performance were observed for anatase titania samples, while 2 rutile samples exhibited similar performance inferior to anatase-based anodes. Mixed-phase samples also exhibited lower specific capacity compared to the best performing anatase samples, and in this case a significant difference in performance was observed between nanoparticles and mesoporous spheres.

Bu doktora tez çalışması, bazı bor minerallerinin ve ticari yangın geciktiricilerin masif odun ve odun plastik kompozitlerde (OPK) kullanımının yangın performans özelliklerine etkisini incelenmesi amacı ile planlanmıştır. Tezin giriş ve literatür incelemesi bölümlerinde masif odun ve kompozit malzemelerde bor minerallerinin kullanım olanakları araştırılmış ve bor minerallerine yönelik yeni projeksiyonlar yapılmıştır. Literatür incelemesi temel alınarak ülkemizde yüksek rezervlere sahip tinkalkonit, kolemanit ve üleksit gibi bor minerallerinin sadece odun plastik kompozitlerde (OPK) yanmayı geciktirici katkı maddesi olarak kullanımına karar verilmiştir. Çalışmada kullanılan bor mineralleri kimyasal yapılarında değişik miktarlarda bor oksit (B2O3) içermektedirler. Odun plastik kompozitlerin hali hazırda heterojen bir malzeme olması nedeni ile ham bor minerallerinin bu tür malzemelerde katkı maddesi olarak ilavesinin malzemede bir üretim ve kullanım sorunu yaratmayacağı düşünülmüştür. Böylece bor minerallerinin safsızlıklarının giderilmesi için herhangi bir ileri teknoloji gereksinimi olmadan çeşitli uygulamalarda kullanımı Türkiye ekonomisini destekleyebilecektir. Bu yaklaşım bu doktora tez çalışmasının temel hipotezini oluşturmaktadır. Bor minerallerinin seçimindeki diğer bir neden ise bu tür hammaddelerin işlenmesi ile elde edilen bor bileşiklerinin yanmayı geciktirici kapasitesi ve bu bileşiklerin odun ve odun esaslı kompozit malzemelerde uzun süredir kullanımıdır. Çalışmada seçilen bor mineralleri ile ticari bor bileşikleri karşılaştırıldığında, bu katkı maddelerinin bulunduğu odun plastik kompozitlerde benzer yanma performansı özellikleri beklenmiştir. Odun plastik kompozit örneklerinin yanma performansı ve termal bozulma özelliklerinin incelenmesi amacıyla konik kalorimetre, sınır oksijen indeks ve termogravimetrik analiz testleri gerçekleştirilmiştir. Odun plastik kompozitlerde referans yanmayı geciktirici katkı maddeleri olarak bor minerallerinden daha maliyetli olan magnezyum hidroksit, çinko borat ve boraks bileşikleri kullanılmıştır. Ayrıca karşılaştırma yapmak amacı ile borik asit ile emprenye edilmiş masif odunlar üzerinde sadece konik kalorimetre ve sınır oksijen indeks testleri gerçekleştirilmiştir. Yanma ve termogravimetrik analiz testlerine ek olarak odun plastik kompozit malzemelerin günümüzde yangın gibi ortam sıcaklığının arttığı durumlarda acil çıkış yollarında bulunma olasılıklarından dolayı bu tür malzemelerin farklı sıcaklıklardaki mekanik özellikleri dinamik mekanik analiz testleri ile tespit edilmiştir. Ayrıca, odun plastik kompozitlerin dış hava koşullarında yapı malzemesi olarak kullanımında bu malzemelerde renk değişiklikleri meydana gelebilmektedir. Bundan dolayı, bor minerallerinin odun plastik kompozitlerin renk özellikleri üzerine olan etkisi de incelenmiştir. Bu amaçla gün ışığına en yakın etkiye sahip ksenon ark ışınları kullanılarak örnekler üzerinde yapay yaşlandırma işlemi uygulanmıştır. Yaşlandırma işlemi öncesi ve sonrasında renk ölçümleri yapılmıştır. Bununla birlikte, örneklerin yanma özellikleri üzerine yaşlandırma işleminin etkisinin tespiti amacıyla konik kalorimetre testleri gerçekleştirilmiştir.Konik kalorimetre testleri ile elde edilen ve malzemelerin yanma direncini belirlemede kullanılan en önemli parametre ısı yayılma hızı tepe noktası değeridir. Bu değerdeki en önemli düşüşler ağırlıkça %15 oranında magnezyum hidroksit ve kolemanit katkılı örneklerde tespit edilmiştir. Ağırlıkça %15 oranında magnezyum hidroksit ve kolemanit katkılı örneklerde herhangi bir yanmayı geciktirici bileşik içermeyen odun plastik kompozitlere göre ısı yayılma hızı tepe noktası değerlerindeki düşüş miktarları sırasıyla %42 ve %40 olarak tespit edilmiştir. Sınır oksijen indeks değerleri ağırlıkça %15 magnezyum hidroksit katkılı örnekte katkısız örneğe göre yaklaşık %21 oranında artmıştır. Bu değerdeki ikinci en yüksek artış %15 oranında boraks ve tinkalkonit katılımıyla yaklaşık %16 oranında olmuştur. Kolemanit ve üleksit aynı katılım oranında sınır oksijen indeks seviyesini yaklaşık %13 oranında iyileştirmiştir. Katkı maddelerinin etkisi ile sınır oksijen indeks değeri yükselmiş, fakat emprenyeli ve emprenyesiz masif deney grupları kadar yüksek sınır oksijen indeks değeri elde edilememiştir. Ayrıcı konik kalorimetre denemelerinde de en düşük ısı yayılma hızı tepe noktası değeri masif deney gruplarında elde edilmiştir. Bu test sonuçlarına göre, kolemanit mineralinin çinko borat ve magnezyum hidroksit bileşiklerine alternatif olarak odun plastik kompozitlerin yangına karşı korunmasında kullanılabileceği belirlenmiştir.%15 katılım oranında kullanılan kolemanit, üleksit ve tinkalkonit minerallerinin ısı yayılma hızı tepe noktası değerini sırasıyla %40, %38 ve %36 oranlarında düşürdüğü tespit edilmiştir. Bu durum özellikle kolemanit ve üleksit minerallerinin bazı ticari amonyum polifosfat esaslı ürünlerden daha etkili olduğunu bazı ticari amonyum polifosfat esaslı ürünlere ise rakip olabileceğini göstermektedir. Ayrıca, tinkalkonit minerali de ticari amonyum polifosfat esaslı kimyasallara alternatif olarak kabul edilebilir.Yaşlandırma işlemi sonucunda odun plastik kompozit örneklerinde ısı yayılma hızı tepe noktası değerinde artış tespit edilmiştir. Yaşlandırılmış ve yaşlandırılmamış örnekler karşılaştırıldığında ısı yayılma hızı tepe noktası değerinde kontrol ve %15 katılım oranında magnezyum hidroksit, çinko borat, boraks, üleksit, kolemanit ve tinkalkonit içeren örneklerde sırasıyla %5, %10.7, %12, %14, %16, %16.2 ve %18.2 oranlarında artış tespit edilmiştir. Termogravimetrik analiz verileri incelendiğinde odun ununun polimer matrise eklenmesi ile polimerin termal stabilitesinde artış tespit edilmiştir. Türevsel termogravimetri eğrileri incelendiğinde yanmayı geciktirici katkı maddelerinin malzemenin termal stabilitesini farklı bozulma safhalarında farklı hareket ederek arttırdığı tespit edilmiştir. Belirlenen farklılıkların kullanılan katkı maddelerinin termal bozulma davranışları ile doğrudan ilişkili olduğu tespit edilmiştir. Özellikle katkı maddelerinde meydana gelen dehidrasyon reaksiyonlarının odun plastik kompozitlerin türevsel termogravimetri eğrilerindeki değişikliğin temel sebebi olarak belirlenmiştir. Ayrıca, bor içeren katkı maddeleri odun plastik kompozitlerin temel bileşenlerinden odun ununun en yüksek termal bozulma hızını ve bu noktadaki sıcaklığı düşürmede önemli etkiye sahip olmuştur. Odun plastik kompozitlerde yanmayı geciktirici katkı maddesi olarak kullanılan magnezyum hidroksitin odun ununun termal bozulması üzerine en az etkiye sahip olduğu polimer matrisin ise en yüksek termal bozulma hızını ve bu noktadaki sıcaklığı en yüksek düzeyde düşürdüğü tespit edilmiştir. Diğer taraftan çalışmada kullanılan bor mineralleri ve bileşikleri odun plastik kompozitlerin odun unu bileşeninin termal stabilitesinin iyileşmesine katkı sağlamışlardır. Dinamik mekanik analiz testleri sonunda elde edilen verilere göre odun plastik kompozitlerin genel olarak sıcaklığın artması ile E' (kayıp modülü) değerinin yani malzemenin sertliğinin düştüğü tespit edilmiştir. E' değeri bakımından genel olarak %5 ve %10 düzeyinde katılım oranlarında magnezyum hidroksit katkılı örneklerde en yüksek E' değeri tespit edilirken, yangın reaksiyon değerlerinin istenen düzeyde elde edildiği %15 katılım düzeyinde en yüksek E' değeri kolemanit katkılı örneklerde tespit edilmiştir. E'' (depo modülü) grafiklerinde tespit edilen α-gevşeme tepe noktasının meydana geldiği sıcaklık değerinin katkı maddelerinin polimer yapısı üzerinde etkisinin yetersiz olmasından dolayı önemli düzeyde değişmediği belirlenmiştir. Tan δ (E''/E') değeri katkı maddelerinin katılım oranının artmasıyla azalmış yani malzemenin elastikliği artmıştır. Özellikle en yüksek katılım düzeyi olan %15 oranında magnezyum hidroksit katkılı örneklerde ortam sıcaklığının yüksek olduğu durumlarda en yüksek tan δ değeri tespit edilmiştir. En yüksek ikinci tan δ değeri ise %15 oranında kolemanit katkılı örneklerde belirlenmiştir. Tan δ değeri bakımından, en yüksek oranda kolemanit katkılı örnekler bu tip yapı malzemelerinde ticari yanmayı geciktirici olarak yoğun şekilde kullanılan çinko borat katkılı örneklerle karşılaştırıldığında daha iyi test sonuçları elde edilmiştir.Genel olarak yaşlandırma işleminden renk özellikleri bakımından en az etkilenen grubun kontrol grubu olduğu tespit edilmiştir. Odun plastik kompozitlerde dış hava koşullarında karşılaşılan en önemli problemlerden biri olan renk açılması (ΔL*) en düşük düzeyde kontrol örneklerinde tespit edilmiştir. Yanma denemelerinde en etkili sonuçların alındığı %15 düzeyindeki katılım oranında örnek gruplarında meydana gelen renk açılması (ΔL*) karşılaştırıldığında meydana gelen sıralama C < B < T < K < M < Ü < Z şeklinde olmuştur. ΔE*ab (toplam renk değişimi) bakımından örnek grupları incelendiğinde de ΔL* değerinde meydana gelen değişikliklerle büyük oranda benzer sonuçlar elde edilmiştir. En düşük ΔE*ab değeri kontrol örneklerinde, en yüksek ΔE*ab değeri ise %10 katılım oranında magnezyum hidroksit grubunda tespit edilmiştir. ΔE*ab değeri bakımından genel sıralama C < T-5 < Z-5 < Ü-10 < T-15 < Ü-5 < B-15 < K-5

ÖZET Bu çalışmada ülkemizde kullanılan bazı katı ve sıvı yakıtların kimyasal ekserji değerleri hesaplanmış ve elde edilen sonuçlara göre yakıtlar kalite açısından birbiriyle karşılaştırılmıştır. Enerjinin korunumu prensibini ifade eden termodinamiğin birinci kanunu her ne kadar enerji analizlerinde gerekli ise de, bu kanun analizi bir enerji sisteminin çeşitli bileşenlerinin potansiyelleri ile kullanım sınırlamaları hakkında tam bir değerlendirme vermez. Bu durum enerji sistemlerinin tasarım ve imalatında istenen uyumluluğu sağlamaz. Halbuki termodinamiğin ikinci kanunu veya ekserji analizi enerji sistemlerinin tasarımında ve performans analizinde daha iyi sonuç verir. Ekserji veya kullanılabilir enerji, bir sistemin çevresi ile denge haline gelirken yapabileceği en fazla faydalı işi belirtir. Bu bakımdan ekserji, belirli bir çevre hali için sistemin iş yapabilme potansiyelinin bir ölçüsüdür. Ekserji analizi ısıl sistemlerin değerlendirilmesinde ve tasarımında giderek daha fazla kullanılmaktadır. Yapılan bu çalışmada, ülkemizin çeşitli yörelerinden çıkarılıp kullanılan çeşitli linyit ve taşkömürleri, bazı odun türleri ve fuel-oil yakıtların kimyasal ekserji değerleri hesaplanmış ve elde edilen sonuçlar tablo ve grafikler halinde verilmiştir. Elde edilen sonuçlara göre en yüksek kimyasal ekserji değerine sahip yakıtlar; taşkömüründe Çatalağzı, linyitte Sorgun, biyokütlede melez kavak ve fuel-oil' de ise petrol kökenli olan 2 No' lu fuel-oil' dir. Anahtar Kelimeler: Enerji, Ekserji, Üst Isı, Kömür, Odun, Biyokütle, Fuel-Oil. SUMMARY Calculation of Chemical Exergy Values of Some Fuels In this study, chemical exerji values of some solid and liguid fuels used in our country were calculated and the fuels are compared with each other depend on obtained exerji values. The first law analysis of thermodynamics which explains energy conservation principle, although necessary, does not give a complete picture ( or evaluating ) of the limitations and potantialities of the various components of an energy system. This way result in the installation of equipment that is not properly designed and matched with one another. But, the second law of thermodynamics, or exergy analysis gives better result for performans analysis and design of the energy systems. Exergy or availability energy is the maximum theoretical useful work obtainable as the system interact to equilibrium with the environment only. Alternatively, exergy is the minimum theoretical useful work required to form a quantity of matter from substances present in the environment and to bring the matter to a spesified state. Therfore, the use of exergy analysis ( or second law of thermodynamics ) in thermal system design and performance calculations is using more and more gradually. In the present study, the chemical exergy values of some hard coal, lignite, wood and biomass and other fuel-oil fuels used in our country were calculated by using exergy analysis method given in the literatüre and calculated results are given in tables and figures. According to the obtained chemical exergy calculations, the best fuels are Çatalağza ( hard coal ), Sorgun ( lignite ), Hybride Poplar ( wood, biomass ) and No.2 fuel-oil. Key Words: Energy, Exergy, Higher Heating Value, Coal, Wood, Biomass, Fuel-Oil. VI 78

To present postoperative cardiac magnetic resonance (CMR) imaging features of cases of surgically repaired tetralogy of Fallot (TOF) and to evaluate the relationship among data used in follow-up procedures, such as right ventricular ejection fraction (RV-EF), pulmonary regurgitation fraction (PRF), and the degree of right ventricular (RV) dysfunction. Materials and methods: Fourteen patients (9 males and 5 females; mean age 11.9 ± 3.6 years) with surgically repaired TOF who were admitted to our clinic for follow-up CMR imaging between July 2008 and September 2011 were included in the study. A protocol that consisted of cine steady-state free precession (SSFP) and velocity-encoding phase-contrast and contrast-enhanced MR angiography techniques was performed for every patient with 1.5-T equipment. PRF, RV function, and vascular pathologies were evaluated with phase-contrast velocity-encoding MR technique, cine SSFP sequence, and contrast-enhanced MR angiography, respectively. The relationship among RV-EF, PRF, and the degree of RV dysfunction were evaluated by using chi-square and Mann–Whitney U tests. Results: Various findings such as pulmonary regurgitation, decreased RV-EF, RV enlargement, increased trabeculation of RV wall, deterioration of the RV function, RV outflow tract dilatation, dyskinesia of the interventricular septum, and tricuspid regurgitation were observed. Mean PRF was 41.4 ± 5.4% (range: 29% to 48%), while mean RV-EF was 42.3 ± 9.2% (range: 29.3% to 58.5%). There was no statistically significant relationship between the degree of PRF and the degree of RV dysfunction (P = 0.147, chi-square test, Spearman's rho= -0.158). Conclusion: CMR imaging is an adequate method in follow-up of quantitative measurements of parameters such as PRF and RV dysfunction in addition to morphological features, and in determination of the possible complications in patients with surgically repaired TOF. In these patients, the degree of PRF does not correlate with the degree of RV dysfunction.

ÖZET Bu çalışmada, yapı elamanı olarak kullanılan ağaç malzemelerin yanma özellikleri üzerine çeşitli kimyasal maddelerin etkileri araştırılmıştır. Bu amaçla; sarıçam (Pinus silvestris 1.) ve doğu kayını (Fagus orientalis Lipsky) deney örnekleri ASTM-E-69'a göre hazırlanmıştır. Bunların emprenyesinde iki değişik yöntem kullanılmıştır. Bu malzemelerin emprenyesinde basınç uygulanmayan Uzun süreli daldırma ile basınç uygulanan Dolu hücre metodları kullanılmıştır. Dolu hücre metodunun uygulanmasında iki farklı yol izlenmiştir. Deney örneklerinin bir kısmına emprenye sırasında 1 saat vakum, 1 saat basınç uygulanırken bir kısmına 30 dakika vakum 30 dakika basınç uygulanmıştır. Deney örneklerinin emprenyesinde kullanılan çözeltiler; Sodyum sülfat (Na2SO4), Sodyum tetra borat(Na2 B4 O7), Bakır sülfat (Cu2SO4), Potasyum nitrat(KN03), Çinko sülfat (ZnS047H20). Emprenye edilen deney örneklerinin çözelti absorbsiyon miktarı (tam kuru madde miktarı) belirlenmiştir. En fazla çözelti absorbsiyonu sarıçamda (% 186.95) 1 saat vakum (alçak basınç), 1 saat basınç uygulanan dolu hücre yönteminde Potasyum nitrat(KNC>3) çözeltisi ile gerçekleşirken, en az çözelti absorbsiyonu (%1.05) uzun süreli batırma yönteminde (36 saat) Sodyum tetra borat(Na2 B4 O7) çözeltisi ile kayında gerçekleşmiştir. Yanma deneyleri sonucunda, daldırma yöntemi ile emprenye edilen sarıçam ve kayın örneklerinin Dolu hücre metotu ile emprenye edilen örneklerden yanmaya karşı daha az dayanıklı oldukları tespit edilmiştir. Yanmaya karşı en etkili emprenye yöntemi, 1 saat vakum - 1 saat basınç şeklinde uygulanan Dolu hücre metotu olmuştur. Emprenye işlemlerinde kullanılan kimyasal maddelerden Na2SO4, ZnSO4, CU2SO4 in yangın geciktirici özellik taşıdığı, Na2B407 ve ZnSO4 ın sıcaklık artışını önleme özellikğinde oldukları, KN03, Na2B407 ve ZnSO4ın ise yanma esnasında duman oluşumunu azalttığı tespit edilmiştir. Anahtar kelimeler : Yangın geciktirici ile emprenye edilmiş ahşap, Yangın, Yanma, Tutuşma, Yangın geciktirici, Alev yayılması, Odun kömürü, Sayfa sayısı : 121 Danışman : Prof. Dr. Ramazan ÖZEN II SUMMARY This study deals with evaluations of the various fire retardant chemicals on the wood material which are used as a construction material. In this study, according to the ASTM-E-69 the wood samples had been prepared from the scotch pine (Pinus silvestris I.) as a softwood and the oriental beech (Fagus orientalis lipsky) as a hardwood. Two different methods were used for impregnation of the wood samples. These are; the long time dipping method is a non-pressure processes which include no external pressure is applied to force the wood preservative into the wood samples and the full-cell method which includes pressure processes. The following solutions were used for impregnation of the wood samples. Sodium sulfate (Na^SCu), Sodium tetra borate (Na2B407), Copper sulfate (Cu2 SO4), Potassium nitrate (KN03), Zinc sulfate (Zn2S04 7H20)._The amount of absorbed chemical was determined in the wood samples impregnated by the above mentioned methods and solutions. Amount of absorbed chemical was determined on the scotch pine material (Pinus silvestris 1.) (% 186.95) with the treatment of IV. solution by the full-cell method which includes 1 hour vacuum and 1 hour pressure as maximum. It was determined on the oriental beech ( Fagus Orientalis Lipsky) material (%1.05) with the treatment of Il.solution by dipping of 36 hours as minumum. In the result of combustion tests, the impregnated scotch pine and oriental beech samples by dipping method have less resistance against the combustion than impregnated samples by full-cell proccess. It is determined that the most effective impregnation method against the combustion is full-cell method which contains 1 hour vacuum and 1 hour pressure. From the chemicals which are used in the impregnation proceess; NaiSO,», ZnS04 and Cu^SC^e have the fire retardant specification, Na2B4C»7 and ZnS04 have the effect to prevent fire tempareture increasing, KNO3, Na2B407 and ZnS04 have decreased the smoke consistence. Key words : Fire retardant treated wood, Impregnation, Fire resistance, Combustion, Ignition, Flame retardants, Flame resistance, Flame speed, charcoal of wood, Flammability. Number of Pages : 121 Supervisor : Prof. Dr. Ramazan ÖZEN 123

Ülkemizde ve dünyada teknolojilerin ilerlemesine paralel olarak kullanılan ambalaj kağıtların kalite değerleri de her geçen gün artmaktadır. Bu çalışmada; ambalaj kartonu üretiminde kullanılan testliner ve fluting kağıtları size pres prosesi ile üretilmiş ve elde edilen kağıtların fiziksel ve optik özelliklerinde değişimler incelenmiştir. Daha sonra hamur hazırlama ünitesinde katyonik nişasta kullanılarak kağıtlar üretilmiş ardından size preste kağıtlar üretilerek elde edilen bu kağıtlar karşılaştırılmıştır.Karşılaştırma sonucunda;Size pres kullanımı ile 100 gr/m² fluting kağıtlarda yüzey ezilme dayanımı (CMT): %18.3, dikey ezilme dayanımı (CCT): %25.7, Halka ezilme dayanımı (RCT): %41 ve patlama direnci değeri %15 oranlarında artmıştır.Size pres kullanımı ile 125gr/m² testliner kağıtlarda yüzey ezilme dayanımı (CMT): % 43.8, dikey ezilme dayanımı (CCT): %68, halka ezilme dayanımı (RCT): %53.7 ve patlama direnci değeri %22 oranlarında artmıştır.Tüm bu sonuçlardan hareketle, size pres prosesi ile üretilen kağıtların mukavemet değerleri standartlarda belirtilen kağıtların mukavemet değerlerinden daha yüksek elde edilmiştir. Parallel to the advancement of technologies used in our country and the world in packing paper quality values are increasing with each passing day.In this study, some packaging papers (Test liner and Fluting) used in the production of packaging material and the resulting papers were produced with the size press process and improvements in physical and optical properties of packaging papers were examined. After that, packaging papers were produced using cationic starch in stock preparation unit and then it compared with papers which produced in size press.As a result of this comparison;With the using size pres in 100 gr/m² fluting paper; CMT, CCT and burst were increased %18.3 %25.7 and %15, respectively.With the using size pres in 125 gr/m² testliner paper CMT, CCT and burst were increased %43.8, %68 and %22, respectively.As a result of, physical and optical properties of packaging papers, produced with the size press process, is higher than papers in standards. 74

Tez (yüksek lisans) - Anadolu Üniversitesi, Anadolu Üniversitesi, Güzel Sanatlar Enstitüsü, Müzik Anasanat Dalı, Kayıt no: 241402, Bir yaylı çalgının yapımı pek çok aşamadan oluşmaktadır. Bu aşamaların her biri, bir sonraki adımı etkilemekte ve buna bağlı olarak çalgının tonu üzerinde rol oynamaktadır. Cila bu sürecin sonudur ve enstrümanın estetik özelliklerini ortaya çıkarmakla birlikte, tonal kalitesinin uzun süre korunmasını da sağlamaktadır. Ustaca yapılmış bir enstrümanın ömrü, gerekli nitelikleri barındırmayan cilası sebebiyle kısalabilmektedir. Yaylı çalgı yapım sanatının önemli bir parçası olan bu aşamada çözücüler, uçucu yağlar, reçineler ve renk verici organik maddeler kullanılmaktadır. Renk verici organik maddeler cilanın tonunda, kalitesinde ve lutiyenin cila stilinde etkili olması sebebiyle önemlidir. Türkiye, farklı birçok iklimsel koşulu bölgesel olarak barındırmasına bağlı olarak, bahsedilen niteliğe sahip maddeler açısından zengin bitki örtüsüne ve ticari pazar olanaklarına sahiptir. Fakat bu maddelerin cila içerisinde kullanımı hakkında, henüz yeterli bir inceleme yapılmamıştır. Araştırmanın konusu Türkiye’deki renk verici organik maddelerdir. Araştırmanın amacı Türkiye’deki yaylı çalgı cilasında kullanılabilecek renk verici organik maddeleri ve bu maddelerin cila teknik ve formülasyonlarına uygunluğunu incelemektir. Yapılan çalışmada, yaylı çalgıların ilk ortaya çıkışından modern döneme kadar kullanılan cilanın, tarihsel ve teknik gelişimi incelenmiştir. Bu incelemeler esas alınarak, alkol bazlı cila içerisinde çesitli renk denemeleri yapılmıştır. Elde edilen cilalarda seffaflık, parlaklık, renk haslıgı, ışık haslıgı gibi özellikler aranmıştır. Tezin belirlenen sürede bitirilmesi ve somut veriler elde edilebilmesi amacıyla, bu çalışmada kullanılacak renk verici organik maddeler tarçın, karanfil, aspir, polen, havacıva otu, kantaron, civanperçemi, kethindi, havlucan, yoğurt otu, meyan kökü, yabani melek otu bitkileri ile sınırlandırılmıştır. Bu maddeler kullanılarak elde edilen renk ekstreleri, akçaağaçtan hazırlanan test parçaları üzerine uygulanarak sonuçları incelenmiştir. Her bir cila maddesinden elde edilen veriler sonucunda tarçın, karanfil, polen, havacıva otu ve kethindi organik maddelerinin, yaylı çalgıyı cilalama aşamasında kullanımının mümkün olduğu sonucuna varılmıştır.

II ÖZET Bu çalışmanın temel amacı, beyaz sülfat selülozu üretiminde en iyi beyazlatma şartlarını bulmak ve selüloz üzerine klor, kostik, hipoklorit ve klordioksidin sıcaklık, pH, miktar ve konsantrasyon şartlarının CEHDED beyazlatması sırasındaki etkilerini incelemektir. Değişik Kappa numaralarında esmer çam selülozuna, % 3 ile % 10.53 aralığında klor verilerek beyazlatılmıştır. Ayrıca bu aralıklarda selülozun uygun beyazlığa getirilebilmesi için; sudkostik, hipoklorit ve klordioksit miktarlarmdaki değişiklikler tespit edildi. Tüm veriler tablo yapılarak irdelendi ve kabul edilebilir sınırlarda selülozun fiziksel karekteristik değerlerine ulaşılmaya çalışıldı. Bu çalışma ile 24-26 Kappa aralığında sülfat selülozunun beyazlatılması için gerekli olan normal klor miktarının ton selüloz için 50±5 kilogram olduğu saptanmıştır. Ayrıca, alternatif olarak, klor kademesine ilave klordioksit verilerek delignifikasyon yapılmıştır. Bu çalışmada ise; yaklaşık % 2'lik klordioksit ilave edilerek klor tüketimi % 3 'e kadar düşürülmüştür. Ill ABSTRACT The basic aim of this study is to find the best bleaching conditions for bleached sulphat pulp production and to examine the effects of temperature, pH, amount and concantrations of chlorine, costic, hypochlorite and chlorinedioxide on pulp during the CEHDED bleaching. Brown pine pulp has been bleached with chlorine in distance of %3 and %10.53 in different Kappa numbers. Alterations in the amount of costic, hypochlorite and chlordioxide has been also determined for to get available bleaching of pulp in above mentioned distance. AH data has been Checked with making a table and tried to reach acceptable pulp physical charasteristic values. With this study, for bleaching of sulphat pulp in 24-26 Kappa distance, it has seen that required normal chlorine amount for tone pulp is 50±5 kg. Alternatively, delignification has been made with giving additional chlorinedioxide to chlorine stage. Chlorine consumption has been decreased up to %3 with adding of % 2 chlorine dioxide. 53

Ağaç kullanımı, insanlık tarihiyle beraber ortaya çıkmış ve günümüzde de aktif olarak günlük yaşantımızda giderek artmaktadır. Ancak günümüzde dünyada artan ağaç malzeme kullanımı ve azalan ormanlar ağaç ile ilgili yeni çalışmalar ortaya koyma konusunda teşvik edilmektedir.Bu çalışmada çeşitli yollarla polimerleşmesi istenen endüstriyel odun numunelerinin fiziksel özelliklerinin iyileştirilmesi hedeflenmiştir. Kavak, ham huş ağacı ve modifiye edilmiş huş ağacı örneklerinin tolüen diisosiyanat ile, 2,4 dioksan ve piridin çözücü sistemlerinde reaksiyona sokulmuştur. Hazırlanan kompozit yapılı materyallerin yapısal analizlerindeki değişim FT-IR spektroskopisi yöntemiyle incelenmiştir. Polimerizasyon sonucunda örneklerin fiziksel yapılarındaki değişim ise SEM, yoğunluk ve sertlik tayinleri ile ortaya konmuştur. use of wood has emerged with the history of humanity and is increasingly increasing in our daily lives. Increasing use of wood material in the world and declining forests are encouraged to make new studies on woodThe. In this study, it is aimed to improve the physical properties of industrial wood samples which are desired to polymerize in various ways. Poplar, crude birch and modified birch samples were reacted with Toluene diisocianato (TDI) in 2,4 dioxane and pyridine solvent systems. The change in the structural analysis of the prepared composite materials was investigated by FT-IR spectroscopy. 53

Bu çalışmada karaçam odununun (KÇ) ve Kükersit bitümlü şistinin (BŞ) hidrotermal sıvılaştırılması farklı sıcaklıklarda (250, 300, 350°C) ve 30 dakika bekleme süresinde gerçekleştirilmiştir. Hidrotermal sıvılaştırma deneylerinde en yüksek yağ verimi hem karaçam (ağ. %11,60) hem de bitümlü şist (ağ. %4,96) için 300°C'de 30 dakika bekleme süresinde elde edilmiştir. Sinerjik etkiyi belirleyebilmek için optimum koşullarda (300°C ve 30 dakika) karaçam odunu ve kükersit bitümlü şistinin birlikte hidrotermal sıvılaştırılması da farklı KÇ/BŞ oranlarında (2:1, 1:1, 1:2) gerçekleştirilmiştir. Ancak birlikte hidrotermal sıvılaştırma deneylerinden elde edilen deneylerde sinerjik etki gözlenmemiştir. Çalışmada ayrıca su yerine çözücü olarak metanol de kullanılmıştır. Birlikte süperkritik metanol prosesinde tüm karışım oranlarındaki (2:1, 1:1, 1:2) deneylerde pozitif sinerjik etki gözlenmiştir. Hidrotermal prosesten elde edilen yağların ısıl değerleri, süperkritik metanol ekstraksiyonu prosesinden elde edilen yağların ısıl değerlerinden fazla olmuştur. En yüksek ısıl değer (30,22 MJ/kg) 1:2 oranındaki karaçam ve bitümlü şist karışımının birlikte hidrotermal sıvılaştırılmasından elde edilmiştir. Karaçam ve bitümlü şistin birlikte hidrotermal sıvılaştırılması deneylerinden elde edilen yağların oksijen içeriği, birlikte süperkritik metanol prosesinden elde edilen yağların oksijen içeriğinden daha az olmuştur. Birlikte hidrotermal sıvılaştırma deneylerinden elde edilen yağlar fenoller, asitler, ketonlar ve aldehitler içermektedir. 2-Metoksifenol yağlarda tespit edilen ana bileşiktir. En yüksek gayakol bağıl verimi birlikte hidrotermal prosesinde 1:2 oranında KÇ/BŞ karışımı kullanılmasıyla elde edilmiştir. Birlikte süperkritik metanol prosesinden elde edilen yağlardaki başlıca bileşikler ise esterler ve fenollerdir. In this study, hydrothermal liquefaction of black pine wood (BPW) and hydrothermal liquefaction of Kukersite oil shale (KOS) were carried out at different liquefaction temperatures (250, 300, 350°C) for 30 min residence time. The highest oil yields from the hydrothermal liquefaction experiments were obtained at 300°C for 30 min for both black pine wood alone (11.60% wt) and Kukersite oil shale alone (4,96% wt). Co-hydrothermal liquefaction of blend of black pine wood and Kukersite oil shale at different blend ratios of BPW/KOS (2:1, 1:1, 1:2) was also carried out at optimum conditions, 300°C for 30 min, to investigate the synergistic effect. However, no synergistic effects on the yields from the co-hydrothermal liquefaction experiments have been observed. Methanol was also substituted with water as solvent in the study. Positive synergistic effects on the oil yields were observed for all blend ratios (BP/OS ratio 2:1, 1:1, 1:2) in the co-supercritical methanol processing experiments. The heating values of oils from hydrothermal processing were found to be higher than the oils obtained from the supercritical methanol processing. The oil which had the highest heating value (30.22 MJ/kg) was obtained from the co-hydrothermal liquefaction of the blend of BPW and KOS (1:2). The oxygen content of the oils from co-hydrothermal processing of black pine wood with Kukersite oil shale was lower than the oils from the co-supercritical methanol processing under optimum conditions. Oils obtained from the co-hydrothermal processing contained phenols, acids, ketones and aldehydes. 2-methoxyphenol was the major compound detected in the oils. The highest relative yield of guaiacol was obtained when using 1:2 blend ratio of BPW/KOS in the co-hydrothermal processing experiments. Esters and phenols were the prominent compounds in the oils from the co-supercritical methanol processing. 91

Su ürünleri, biyolojik formu nedeniyle kolay bozulan gıdalardır. Bu sebepten dolayı, raf ömrünün uzatılması, kalitenin arttırılması ve gıdanın korunması için çeşitli metotlar uygulanmaktadır. Bu uygulamalardan biri de tütsüleme (dumanlama) işlemidir. Tütsüleme işlemi, ateşin bulunmasının hemen sonrasında, insanların, etleri bozulmadan muhafaza edebilmek için geliştirdiği bir yöntemdir.Eski zamanlarda tütsüleme sadece etlerin bozulmasını önlemek için değil aynı zamanda etlere farklı tat ve lezzet vermekiçin yapılmaktaydı. Tütsüleme zamanla, tuzlanarak da yapılmaya başlanmıştır.Raf ömrünü,tat ve lezzetinidahada arttığından, tuzlanarak tütsüleme işlemi eski dönemlerden günümüze kadar gelen yaygın bir işlemdir. Günümüzde et ürünlerine ilaveten peynir gibi gıdalarında tütsülenerek tüketildiklari bilinmektedir. Zamanla reçinesiz odun talaşının kullanılmasıyla, ateş ısısı ve tuzlamakriterlerinin değiştirilmesiyle, farklı koşullarda tütsüleme işlemi devam ettirilmiştir. Tütsülenmiş ürünlerde insan sağlığını tehdit eden kanserojen içerikli polisiklik aromatik hidrokarbonlara (PAH) rastlanmaktadır. Polisiklik aromatik hidrokarbonlar organik bileşiklerin tam yanmaması sonucu ortaya çıkan toksik, mutajenik ve kanserojenik etkiye sahip organik yapıdaki bileşiklerdir.Muğla hem çipura ve levrek hem de alabalık kültürü bakımından önemli üretim potansiyeline sahiptir.Bu çalışmada, doğal ve kültürü yapılanalabalıklar çeşitli odun ateşleriyle füme edilerek, bu balıklarda PAH ve diğer aromatik bileşikler araştırıldı. Bu amaçla, alabalık örnekleri Seydikemer ilçesinin Ören ve Yaka mahallelerinde bulunan çiftliklerden temin edildi. Alabalıkların ön hazırlık işlemleri Gıda Analizleri Uygulama ve Araştırma Merkezi Laboratuvarı'nda yapıldıktan sonra, Su Ürünleri Fakültesi Laboratuvarlarında bulunanMekanik Fırın Sisteminde zeytin, pinar ve meşe odun talaşları kullanılarak tütsüleme yapıldı.Üretilen füme balıklarının hem duyusal hem de kimyasal analizleri yapıldı. Böylece çeşitli odun talaşlarının yakılmasıyla elde edilen füme balıklar görünüm, aroma ve tad bakımından duyusal olarak değerlendirilirken aynı zamanda taşıdığı polisiklik aromatik hidrokarbonlar GC-MS cihazında kalitatif ve kantitatif olarak analiz edildiler.Duyusal analizlerde zeytin odun talaşıyla tütsülenen alabalıklar %60,1 oranla ençok beğeni kazanırken; meşe %46,6 oranla 2. sırada beğeni kazandı. Kimyasal analizlerde elde edilen sonuçlara göre,polisiklik aromatik hidrokarbon olarak bilinen benzo[a]piren maddesinin deri kısımlarında iz düzeyinde (≤0,005 µg/kg) olduğu, 13-(1-naftil)-13H-dibenzo[a,i]fluoren maddesinin ise pinar odunuyla tütüsülenen balıkların derisinde 3 µg/kg miktarda bulunduğu belirlendi. Aynı madde derinin de katıldığı etli kısımda ise iz düzeyinde tespit edildi. PAH dışındaki diğer aromatik bileşikler açısından değerlendirildiğinde, tüm örneklerde, nikotinamit 15,57 – 52,84µg/Kg aralığında değişirken, siringol'ün ise ağaç türüne göre, 2,77 – 39,46 µg/kg aralığında değiştiği belirlendi. 2-Fenoksi etanol zeytin odununda tütsülenen balıklarda 8,11 – 37,72 µg/kg aralığında değişirken pinar odunu ile tütsülenen balıklarda hiç tespit edilmedi. Lipit fazında bulunan ve PAH dışında kalan aromatik bileşiklerle birlikte squalen tüm örneklerde 5,12 – 140,54 µg/kg aralığında bulundu. Bu çalışmada belirlenen PAH bileşiklerinin miktarları dikkate alındığında, Türk Gıda Kodeksine göre sonuçlar uygun olup sağlık açısından tüketici için risk taşımamaktadır. Bu tez çalışmasıyla, zeytin odunu talaşıyla yüksek beğeniyle tüketilemesi beklenen yeni bir füme balık ürünü elde edebileceği ortaya kondu.Anahtar Kelimeler:Polisiklik Aromatik Hidrokarbonlar(PAH),Alabalık, Zeytin odunu,Pinar odunu, Dumanlama, Duyusal analiz, Nikotinamit, Siringol, Su ürünleri. Aquatic products are easily deteriorated because of their biological composition. Due to this reason, various methods are applied to extend shelf life, increase quality and protect food. One of these applications is smoking. In ancient times, tobacco was not only used to prevent the deterioration of the meat, but also to give different flavors and flavors to the meat.It was discovered in ancient times that the fish was not only deteriorated by the smoking process, but also the aroma of the fish caused by the smoke increased. Fumigation has begun to be made by salting, and as the shelf life and flavor increase, fumigation by salting has become a process which has been widely used in the old times and comes upto daylight. Today it is known that meat products, cheese and other products are consumed by smoking. Over time, the use of wood flour without resin has been continued with salting, making the heat fever and fumigating under different conditions. Smoked products contain carcinogenic polycyclic aromatic hydrocarbons (PAHs) which threaten human health. Polycyclic aromatic hydrocarbons are compounds in the organic structure with toxic, mutagenic and carcinogenic effects that result in complete combustion of the organic compounds.Muğla has a significant production potential in terms of both sea bream and sea bass and trout culture and is an important export item for our country. In this study, the amounts of PAH were investigated in natural and cultured trout fired with various woods. The culture of trout in the Ören and Yaka districts of the of Seydikemer was the subject of our study. After preliminary process of the trout in the Food Analysis Laboratory, different wood chips were fumigated and smoked fish production was carried out in the Faculty of Fisheries in the Mechanical Oven System. Sensory and chemical analyzes of the smoked fish were performed. Thus, the smoked fish obtained by burning various wood chips was sensually evaluated in terms of appearance, aroma and taste while at the same time the polycyclic aromatic hydrocarbons were analyzed qualitatively and quantitatively in the GC-MS system.According to the results obtained; Sensory analysis showed that the trout that smoked with olive wood shavings was the most popular with 60,1%, while the oak had the second rank with 46,6%. According to the results obtained in chemical analyzes; 13- (1-Naphthyl) -13H-dibenzo [a, i] fluoren, which is known as a polycyclic aromatic hydrocarbon compound, is found in skin parts and trace levels (≤0.005 μg / kg) 3 μg / kg was determined to be present in the amount of meat in the flesh of the skin. When evaluated in terms of other aromatic compounds other than PAH, In all samples, nicotinamide was found to vary between 15.57-52.84 μg / kg, while siringol was found to vary from 2.77-39.46 μg / kg according to tree species. 2-Phenoxyethanol was found in fish smoked in olive wood at 8,11-37,72 μg / kg, but not in fish smoked with pinarwood. When the amounts of PAH compounds determined in this study are taken into consideration, it is found that in all the samples in the lipid phase together with aromatic compounds other than PAH are in the range of 5,12-140,54 μg / kg; According to the Turkish Food Codex, the results are appropriate and do not pose a risk to the consumer in terms of health. With this thesis, it was revealed that olive wood can obtain a new smoked fish product which is expected to be consumed with high gratification by wood chips.Key Words:Polycyclic aromatic hydrocarbons(PAH's), Trout(Salmo trutta), Olive wood, Qurces wood, Smoked, Sensory analysis, Nicotinamide, Siringol, Seafood. 109

Bartın Orman İşletme Şefliği Topluca köyü bölgesinden temin edilen Kızılçam (Pinusbrutia Ten.) odun örneklerinden birer metre ara ile gövdenin üç farklı noktasından (A:1,30m, B:2,80 m, C:4,30 m) örnekleme yapılmıştır. Bu örneklerden ayrıca kraft yöntemiylekağıt hamuru da elde edilmiştir. Gövdenin üç farklı noktasından alınan odun ve buodunlardan elde edilen kraft kağıt hamurlarına ait ana bileşenler ve polyozlar tespitedilmiştir. Ayrıca asit hidroliz yöntemiyle selüloz miktarı hesaplanmıştır.Kızılçam odununa ait ortalama holoselüloz, α-selüloz, lignin ve kül miktarı sırasıyla;%72,9, %46,5, %25,9 ve %0,1 olarak bulunmuştur. Alkol çözünürlüğü %2,3, sıcak su%4,3 ve soğuk su %3,5 olarak tespit edilmiştir. Gövdenin farklı noktaları incelendiğinde α-selüloz miktarı ağaçta, yerden tepeye doğru çıkıldıkça azalmış, lignin ise tersi bir durumgöstererek artmıştır. En fazla α-selüloz %47,0 ile A, lignin ise %26,6 ile C kısmındabelirlenmiştir.Kraft pişirme ile elde edilen kızılçam odun hamurunda ise holoselüloz ve lignin değerlerisırasıyla %94,8 ve %5,7 olarak bulunmuştur. En yüksek lignin değeri odunda olduğu gibihamurda da C kısmında tespit edilmiştir.Metanoliz yöntemiyle sırasıyla, D(-)-Arabinoz, L(+)-Ramnoz, D(+)-Ksiloz, D(+)-Mannoz,D(+)-Galaktoz, D(+)-Glukoz, D-Glukuronik asit, D(+)-Galakturonik asit ve 4-O-MetilGlukuronik asit, şeker üniteleri tespit edilmiştir. En önemli şeker grupları 104,8 mg/g ilemannoz ve 68,1 mg/g ksiloz üniteleri olmuştur. Ekstraksiyon çözünürlüğü yapılmamışkızılçam odun örneklerinde mesafeler arasındaki toplam polyozların miktarları en fazla,299,0 mg/g ile C kısmında, en düşük ise 234,5 mg/g ile A kısmında olduğu belirlenmiştir.Ekstrakte edilmiş odunda ise toplam polyozlar en fazla 294,7 mg/g ile C, en az ise 293,5mg/g ile B kısmında tespit edilmiştir. Kızılçam ekstrakte edilmemiş odununda mesafelerarasında yukarı doğru çıkıldıkça polyozlarda düzenli bir artış olduğu belirlenmiştir.Ekstrakte edildikten sonra kızılçam odununda mesafeler arasında belirli bir farkınolmadığı, stabil bir durumun ortaya çıktığı tespit edilmiştir. Kraft pişirme ile elde edilenkızılçam kraft kağıt hamurlarında mesafeler arasında en fazla toplam polyozlarınmiktarları, 140,2 mg/g ile C kısmında görülmüştür. Kraft pişirme sırasında yükseksıcaklığın etkisiyle odunda bulunan üronik asit grupları yıkanarak tamamen kağıthamurundan uzaklaştığı görülmüştür.Selüloz miktarlarını tespit etmek için kızılçam odun ve kraft kağıt hamuruna asit hidrolizişlemi uygulanmıştır. Yapılan çalışmalar sonucunda en fazla selüloz miktarı 660,9 mg/g ilekızılçam C kısmında ki kraft kağıt hamurda belirlenmiş olup, en az miktarda selüloz ise285,8 mg/g ile kızılçam ekstrakte edilmemiş C kısmında olduğu görülmüştür.Anahtar Kelimeler: Polyoz, ekstraksiyon, metanoliz, asit hidroliz, şeker üniteleri, karbonhidratlar,monosakkaritler Turkish red pine (Pinus brutia Ten.), taken from the province of Bartın -Topluca village,Turkey, was used as wood species. Samples were taken from three different parts of a treewith one meter range (A:1,30 m, B:2,80 m, C:4,30 m). Also, kraft pulp was done fromthese samples. Main chemical components and polyoses of wood samples taken from threedifferent points in the tree trunk and kraft pulp were analysed. Also, the cellulose amountswere determined through acid hydrolysis.The average amounts of holocellulose, α-cellulose, lignin and ash of Turkish red pinewood were found to be 72,9%, 46,5%, 25,9% and 0,1% relatively. Alcohol solubility wasdetermined to be 2,3%, while hot water 4,3% and cold water 3,5%. When the different partof stem was analyzed, it was concluded that the amount of α-cellulose decreased towardsto the upper parts while lignin increased as the vice-versa in a tree. The highest α-cellulosewas determined in part A with 47,0% and lignin in part C with 26,6%.Holocellulose and lignin values of Turkish red pine kraft pulp were 94,8% and 5,7%relatively. Like in the wood, the highest lignin value was found to be in C part of pulp.D(-)-Arabinose, L(+)-Rhamnose, D(+)-Xylose, D(+)-Mannose, D(+)-Galaktose, D(+)-Glucose, D-Glucuronic acid, D(+)-Galacturonic acid and 4-O-Methyl Glucuronic acidsugar units were determined through methanolysis. The most important sugar units weremannose with 104,8 mg/g and xylose with 68,1 mg/g. The highest total amount of polyosesin the unextracted wood samples were determined to be 299,0 mg/g in the C part whereasthe lowest in A part (234,5 mg/g). In the extracted wood, total amount of polyoses werefound to be 294,7 mg/g in C part and 293,5 mg/g in B. It was found that there is a linearincrease in the polyoses between the distances from bottom to upper parts in theunextracted wood samples. However, there is no significant difference in the extractedwood between the distances. A constant situation was observed. In the kraft pulp, thehighest amount of total polyoses was in part C with 140,2 mg/g. During the cooking withthe effect of high temperature, uronic acid groups were leached totally.In order to determine the amounts of cellulose, acid hydrolysis was applied to both woodand kraft pulp. The highest amount of cellulose was determined to be 660,9 mg/g in the Cpart of kraft pulp whereas the lowest value was obtained (285,8 mg/g) in the C part ofunextracted wood.Key Words: Polyoz, extraction, methanolysis, acid hydrolysis, sugar units, carbohydrates,monosaccharides. 0

Bu çalışmada, çevre dostu ve sürdürülebilir malzemelerin üretimi için lignoselülozik biyokütle olan meşe talaşından iki farklı yöntemle karbon malzemelerin üretimi gerçekleştirilmiştir. İlk yöntemde hidrotermal karbonizasyon ile 175, 200 ve 225 °C sıcaklıklarda 12, 24, 48, 60, 72 saat reaksiyon sürelerinde karbon malzemeler elde edilmiştir. İkinci yöntemde ise piroliz yöntemiyle 600 ve 800 °C'de kimyasal aktivasyon ile aktif karbonlar elde edilmiştir. Aktivasyon ajanı olarak ağırlıkça % 25, 50 ve 100 oranlarında potasyum hidroksit (KOH) kullanılmış, ultrasonik banyoda 4 saat süresince biyokütleye emdirilmiştir. Elde edilen karbon malzemelerin karakterizasyonları Fourier dönüşümlü infrared (FT-IR), elementel analiz, Brunauer - Emmett - Teller (BET) yüzey alanı ve taramalı elektron mikroskobu (SEM) analiz teknikleriyle gerçekleştirilmiştir. Tüm sürelerde sıcaklığın artmasıyla birlikte hidrotermal karbon (HTC) miktarı azalmıştır. Meşe talaşının toplam BET yüzey alanı 1,50 m2/g iken elde edilen HTC'lerin BET yüzey alanları 15-23 m2/g arasında değişiklik göstermektedir. 225 °C, 12 saat reaksiyon süresinde elde edilen HTC'nin BET yüzey alanı 21,75 m2/g'dır. Hem KOH oranı hem de sıcaklık aktif karbon verimlerini önemli ölçüde etkilemiştir. Her bir sıcaklıkta KOH oranının artmasıyla aktif karbon verimleri azalmıştır. Ayrıca aynı kimyasal emdirme oranlarında sıcaklığın artmasıyla da aktif karbon verimleri azalmıştır. 600 °C'de elde edilen tüm aktif karbonların BET yüzey alanları düşük olup en yüksek BET yüzey alanı 800 °C'de % 50 KOH oranında 1661,97 m2/g olarak hesaplanmıştır. In this study, the production of carbon materials was carried out in two different ways from oak wood, a lignocellulosic biomass for the production of environmentally friendly and sustainable materials. In the first method, carbon materials were obtained at the reaction times of 12, 24, 48, 60, 72 hours at 175, 200 and 225 °C by hydrothermal carbonization method. In the second method, activated carbons were obtained by chemical activation at 600 and 800 °C by pyrolysis method. Potassium hydroxide (KOH) was used as the activating agent, and the biomass was impregnated with KOH at the percentage of % 25, 50 and 100 for 4 hours in an ultrasonic bath. The characterizations of the obtained carbon materials were performed by Fourier transform infrared (FT-IR), elemental analysis, Brunauer - Emmett - Teller (BET) surface area and scanning electron microscopy (SEM) techniques. The HTC amount decreased with the increase in temperature for all reaction times. While the total BET surface area of oak wood sawdust is 1.50 m2/g, the BET surface areas of HTCs vary between 15-23 m2/g. The BET surface area of HTC obtained at 225 °C for 12 hours is 21.75 m2/g. Both the KOH ratio and the temperature significantly influenced the activated carbon yields. Activated carbon yields were reduced by increasing the KOH ratio at each temperature. In addition, with the same chemical impregnation ratios, the activated carbon yields decreased with increasing temperature. The BET surface areas of all activated carbons obtained at 600 °C are low and the highest BET surface area is obtained as 1661.97 m2/g at 50 % KOH at 800 °C. 72

Bu yüksek lisans çalışmasında, ülkemizde son yıllarda yaygın olarak kullanılan 2,4,6-trinitro toluen (TNT) ve hegzogen (RDX) patlayıcı maddeleri sıvı kromatografi kütle-kütle spektrometresi (LC-MS/MS) ile analiz edilerek tanımlanmış ve patlama sonrası kalıntılardan elde edilen TNT ve RDX ekstraktlarının nicel ve nitel analizleri gerçekleştirilmiştir. Söz konusu patlayıcılar LC-MS/MS sistemine tanımlanmış ve bu maddeler için optimum sistem koşulları oluşturulmuştur. Her bir patlayıcı için optimum koşullarda elde edilen özgün MRM çiftleri literatürle karşılaştırılmıştır (MS/MS optimizasyonu). Seçilen hareketli fazlar, içereceği ek yapıcı (adduct) iyonlar, gradient programı, oto örnekleyici hacmi, fırın sıcaklığı parametrelerini içeren metot sıvı kromatografisi için oluşturulmuştur. TNT ve RDX için oluşturulan metot ve seçilen analitik kolon ile alıkonma süreleri belirlenmiştir. TNT ve RDX için örnek patlamalar gerçekleştirilmiştir. Gerçek örneklerde patlayıcı madde kalıntılarını belirlemek için standart TNT ve RDX patlayıcı maddeleri kullanılarak her bir materyal (metal, tahta, kumaş ve sünger) için ayrı ayrı kalibrasyon grafikleri oluşturulmuştur. Patlama sonrası her bir materyal kalıntısı toplanmış ve üzerinde bulunan patlayıcı madde kalıntıları ekstrakte edilmiştir. Elde edilen ekstraktlardaki TNT ve RDX miktarları optimize edilen yöntemle belirlenmiştir. Analiz sonuçlarına göre patlayıcı madde kalıntısının bulunma yüzdeleri en fazla sünger kalıntılarında sonra kumaş, tahta ve metal şeklinde azalmaktadır. This study covers an experimental work to develop methods to detect hexogen (RDX) and 2,4,6-trinitro toluene (TNT), two widely used explosives in recent years, using liquid chromatography mass-mass spectrometry (LC-MS/MS). Tests for the quantitative-qualitative analyses of TNT and RDX were carried out with the extracts obtained from explosion areas. Each explosive was identified in the LC-MS / MS system and the optimum system conditions were determined for these explosive substances. The specific MRM pairs obtained under optimum conditions for each explosive were compared with the literature data (MS/MS optimization). The method parameters included selected moving phases, adduct ions, gradient program, auto sampler volume, oven temperature, and the optimum conditions for liquid chromatography tests were determined. The retention times for TNT and RDX were determined for the selected method and analytical column. The calibration curves for each TNT and RDX matrix (metal, wood, fabric and sponge) were created using spiking standard TNT and RDX solutions to determine explosive residues in real samples. The explosions were performed with TNT and RDX, and after each explosion, the corresponding material residues on the surrounding materials were extracted. Amount of TNT and RDX in the extracts were determined by the previously optimized method. According to the analytical results, the amount of explosive material residues changed from the highest to the lowest in the order of the sponge, cloth, wood and metal. 69

Bu çalışmada, toz formda etüvde kurutulmuş odun talaşının yavaş ve hızlı piroliz teknikleri kullanılarak katalizör, sönmüş kireç ve atık yağ eşliğinde katalitik depolimerizasyona uğratılması sonucunda sıvı ürün eldesi araştırılmıştır.Odun talaşının lignoselülozik içerikli yapısından dolayı içeriğinde bulunan lignin selüloz ve hemiselüloz bozunma aralığını belirlemektedir. Odun talaşının nem ve uçucularından kaynaklı kütle kaybı, kalan külün elementel içeriği TGA (Termo Gravimetrik Analiz) cihazı ile ASTM (Ameriakn Malezeme ve Test Tekniği) standartlarına göre belirlenmiştir. Odun talaşının kül oranının düşük olması sıvı ürün veriminin yüksek olmasına kaynak sağlamıştır.Hızlı ve yavaş piroliz koşullarında, 300°C ve 650°C'lerde farklı oranlarda hazırlanan karışımlar ile yapılan deneylerde, atık yağ varlığında toplam sıvı ürün veriminin arttığı, katı ürün veriminin ise azaldığı görülmektedir. Atık yağ içerisinde bulunan doymuş ve doymamış hidrokarbonların, sıcaklık ile bozunarak sıvı ürün oluşumuna katkıda bulunduğu görülmüştür. Atık yağ ve talaş karışımınına katalizör ve kireç eklenmesi ile sıvı ürün miktarının artmasını dolayısıyla sıvı ürün veriminin artmasını sağlamıştır. Bu çalışmada odun talaşının katalitik bozunması işlemlerinde ısıtma hızının ve sıcaklığın yüksek olması sıvı ve gaz ürün verimlerinde artışa katı ürün veriminde ise azalmaya sebep olmuştur. Ayrıca atık yağ, kireç ve katalizörün varlığında sıvı ve gaz ürün veriminin yükseldiği gözlemlenmiştir.Anahtar kelimeler: Odun talaşı hızlı pirolizi, katalitik depolimerizasyon, yavaş ve hızlı piroliz. In this study, the liquid product was investigated as a result of the catalytic depolymerization of the calcined wood shavings in powder form using slow and fast pyrolysis techniques in catalyst, lime and waste oil mixture.Due to the lignocellulosic composition of the wood chips, the content of lignin in the content determines the range of degradation of cellulose and hemicelluloses. Moisture loss due to moisture and volatile components of the wood chips, resıdual cloudy elemental content was determined by ASTM (American Society for Testing and Material) standarts with TGA (Thermo Gravimetric Analysis) device and constant carbon value was calculated. Low ash content of wood chips provides a source of high liquid product yield.Experiments with blends prepared at different rates at 300°C and 650°C under and gradual pyrolysis conditions show that total liquid product yield and solid product yield decrease in the presence of waste oil. It has been found that saturated and unsaturated hydrocarbons in waste oil are degraded by temperature and contribute to liquid product formation. The addition of catalyst and lime to the waste oil and sawdust mixture increases the liquid product yield and thus increases the liquid product yield.In this study, the heating rate and the high temperature in the catalytic degradation of wood chips resulted in an increase in liquid and gas product yields and a decrease in solid product yields. It has also been observed that in the presence of waste oil, lime and catalyst, the yield of liquid and gaseous products increases.Keywords: Rapid pyrolysis of wood chips, catalytic depolymerization, gradual and rapid pyrolysis. 99

Birçok mühendislik uygulamalarında polimer kompozitler; sadece hafiflik, mekanik dayanım gibi özellikler gerektiren uygulamalar değil, insan dokularıyla uyum sağlayan ve sertlik derecesi ayarlanabilen yapay doku ve organlar gibi uygulamalar ile `optik elyaf` ve basınçla elektrik üretebilen `piezoelektrik` özellikli ve istenildiği gibi işlenebilen özel sistemlerin yapımında da metal ve seramik malzemelerin yerlerine kullanılmaktadır. Elyaf takviyeli polimer kompozit malzemeler; yüksek mekanik dayanım, hafiflik, sertlik, boyutsal sabitlik, direnç, düşük termal genleşme ve yüksek sönümleme gibi birçok özellikleri bir arada bulundurmaktadır.Kompozit üretim maliyetini düşürmek, ihraç malı plastik kullanımını azaltmak ve geri dönüşüm amacıyla ahşap tozu gibi dolgu maddeleri kullanılmaktadır. Odun-plastik Kompozitler (OPK), bitki, meyve çekirdek ve kabuklarının, ağaç kök ve saplarının öğütülüp un haline getirilerek veya liflerinin alınarak plastiklere karıştırılması suretiyle elde edilmektedir. Bu dolguların bulunması kolay ve ucuzdur, işleme ekipmanına aşınma gibi etkileri azdır.Bu çalışmada SBS blok kopolimere belli oranlarda (%10-%20-%30-%40) talaş veya pirina katılarak kompozit malzemeler elde edilmiş, mekanik özellikleri incelenmiştir. Sonraki aşamada %20 talaş-SBS ve %20 pirina-SBS karışımlarına sabit oranlarda bacakülü veya camtozu katılarak yeni kompozitler oluşturulmuş ve mekanik özellikleri bir öncekilerle karşılaştırılmıştır. Hazırlanan numunelerin taramalı elektron mikroskopu (SEM) ile yüzey ve ara yüzey morfolojileri incelenmiştir. DSC ve TGA/DTA Termal analizleri ile kompozitlerin erime ve bozulma sıcaklıkları, kütle kayıpları belirlenmiştir. Polymer composites are used instead of metal and ceramic materials in many engineering applications; not only applications that require properties like lightness and mechanical strength but also applications involving artificial tissues and organs which accommodate to human tissues and feature adjustable stiffness degree, and special systems, feature `optical fiber` and attribute to produce electricity with pressure `piezoelectric`, which may be processed as required.Fiber reinforced polymer composite materials currently keep many features all together, such as high mechanical strength, lightness, stiffness, dimensional stability, resistance, low thermal expansion and high damping.Fillers such as wood powder are used in order to reduce production cost of composite, decrease use of exported plastic and recycle. Wood-Polymer Composites (WPC) are obtained by grinding plants, seeds and rinds of fruits and roots and branches of trees into flour or by taking fibres and mixing them with plastic. The procurement of these fillers is easy and cheap, their effects to the operating equipment such as abrasion are low.In this study composite materials are obtained by adding shavings and bagasse to SBS block copolymer at definite rates (10%-20%-30%-40%) and their mechanical properties are examined. In the next phase, new composites are formed by adding fly ash and glass powder to 20% sawdust – SBS and 20% pomace – SBS mixtures at a fixed rate and their mechanical properties are compared with the previous ones. Surface and interface morphologies of the prepared specimens are investigated with Scanning Electron Microscope (SEM). With DSC and TGA/DTA thermal analysis, melting and decomposition temperatures and mass losses of the composites are determined. 123

Bu çalışmada; Kırmızı Lahana bitkisi((Brassica oleracea L. var. capitata rubra)'nin selülozik (pamuk) ve protein elyaf (yün)boyar maddesi olarak kullanılabilirliği incelendi Bu amaçla, pamuk kumaş ve yün iplik numunelerin boyama işlemleri CuSO4.5H2O, FeSO4.7H2O, A1K(SO4)2.12H2O, SnCl2.2H2O. mordanları ile pH 4.5 pH 7 ve pH 8.5' ta, ön, birlikte ve son mordanlama yöntemleri kullanılarak yapıldı. Ayrıca Önal-1 mordanı ile 48 saat oda sıcaklığında bekletilen yün ve pamuk numunelere aynı işlemler uygulandı. Çam, gürgen, kayın, meşe ahşap numuneler CuSO4.5H2O, FeSO4.7H2O, A1K(SO4)2.12H2O, SnCl2.2H2O. mordanları ile pH 4.5 pH 7 ve pH 8.5' ta, birlikte mordanlama yöntemi ile boyandı. Ayrıca Önal-1 mordanı ile 24 saat oda sıcaklığında bekletilen ahşap numunelere aynı işlemler uygulandı. Boyanan numuneler, yıkama, sürtme ve ışık haslığı bakımından değerlendirildi. Optimum boyama koşullarını belirlemek amacı ile boyanan numuneleri K/S ve Cie-Lab değerleri Premier colorscan spektrofotometresi ile ölçüldü. Kırmızı Lahana bitkisinin özellikle yün elyafı boyama özelliğinin yüksek olduğu pamuklu kumaşlar için de uygun bir doğal boyar madde kaynağı olduğu tespit edildi. In this paper, availability of the red cabbage plant as a colorant for cellulosic (cotton) and protein (wool) fiber has been. For this purpose, dyeing of cotton fabrics and wool yarn samples were performed with CuSO4.5H2O, FeSO4.7H2O, A1K (SO4)2.12H2O, SnCl2.2H2O mordant where pH at 8.5 and pH at 4.5 in three stages, pre-mordanting, simultaneous mordanting and post-mordanting. Also, wool and cotton samples, kept at ambient temperature for 48 hours with Önal-1 mordant, were applied the same process. Pine, beech, birch, oak wood samples were dyed with simultaneous mordanting method with CuSO4.5H2O, FeSO4.7H2O, A1K(SO4)2.12H2O, SnCl2.2H2O mordant where pH at 4.5 and pH at 8.5. Besides, the wood samples kept at ambient temperature for 24 hours with Önal-1 mordant were applied the same procedure.The dyed samples were evaluated in case of washing, rubbing and light sensitivity. In order to determine the optimum dye conditions, K/S and Cie-Lab values of the dyed samples were measured with Premier Colorscan Spectrophometer, It has been concluded that red cabbage plants are highly suitable especially for dying wool fiber, and is a suitable colorant for cotton fabric. 116

Cellulose is the main structural elements of paper. However, cellulose from waste paper products can be recover and reuse for papermaking. Moreover, paper manufacturing from recovered cellulose fibers have some differences compare to conventional paper production from pulp. Because cellulose has alreday dry and rewetted in that seconder pulp compared to wood pulp, so the paper strength and physical properties have decreased considerably compared to wood pulp. For improving this situation, it is important to know cellulose properties during recyling. Hence further treatments should be done to improve these quality decreases some level. Keywords: Cellulose, Paper recyling, Paper properties, Stock preperation, Optical properties, Kağıt yapısının ana iskelet elemanı selülozdur. Kullanımın tamamlayarak atık durumuna gelmiş kağıtların yapısında bulunan selülozun geri kazanılmasıyla yeniden kağıt üretiminde değerlendirilmesi mümkündür. Geri kazanılmış selüloz liflerinden (sekonder lif) yeniden kağıt üretimi esnasında, geleneksel odun hamurundan kağıt üretimine göre bazı farklı uygulamalar gereklidir. Zira daha önce kurumuş ve yeniden kağıt üreti,minde kullanılan selülozun yapısı modifiye olmuştur. Sekonder liflerden yeniden üretilen kağıtların kalite ve direnç özellikleri odun hamurundan üretilenlere göre belirgin seviyede düşmektedir. Geri dönüşüm işlemleriyle selülozun yapısında meydana gelen değişiklerin bilinmesi, kağıt fabrikasyonu esnasında bazı ilave işlemlerle fiziksel ve optik kalite düşmeleri belli sınırlar içersinde tutulabilir. Anahtar kelimeler: Selüloz, Kağıt geri dönüşüm, Kağıt özellikleri, Stok hazırlama, Optik özellikler

In this study, the differences between sapwood and heartwood in fiber morphology on the samples prepared from Pinus pinea and Robinia pseudoacacia were investigated. For this aim, cell length, cell width, lumen width, wall thicknesses were measured. The measurements were made on sapwood and heartwood wood, separately. In the maceration process, chlorite method was used. The differences between sapwood and heartwood wood were determined with T test. According to obtained findings, cell length of sapwood wood and heartwood wood of the Pinus pinea and Robinia pseudoacacia were different significantly. But, the same differences were insignificant for cell width, wall thickness and luminal diameter.Keywords: Sapwood, Heartwood, Fiber morphology, Pinus pinea, Bu çalışmada, diri odun ve öz odun arasında lif morfolojisindeki farklılıklar fıstıkçamı (Pinus pinea) ve yalancı akasya (Robinia pseudoacacia) ağaçlarından elde edilen test örnekleri üzerinde araştırılmıştır. Bu amaç için, lif uzunluğu, lif genişliği, lümen çapı ve çeper kalınlığı ölçülmüştür. Ölçümler öz odun ve diri odun örnekleri üzerinde ayrı ayrı yapılmıştır. Odun örneklerinin maserasyon işlemi yapılmasında klorit yöntemi kullanılmıştır. Öz odun ile diri odun arasındaki farklılıklar T testi ile belirlenmiştir. Elde edilen bulgulara göre, fıstıkçamı ve yalancı akasya öz odun ve diri odunlarının lif uzunlukları istatistiksel olarak önemli (P≤0.001) bulunmuştur. Fıstıkçamı ile yalancı akasya, öz odun ve diri odunu için lif genişliği, çeper kalınlığı ve lümen çapı arasındaki farkın istatistiksel olarak önemli olmadığı bulunmuştur. Anahtar kelimeler: Diri odun, Öz odun, Lif morfolojisi, Fıstıkçamı

Son zamanlarda fenol-formaldehit (PF) reçine içerisine üre ilave edilmesiyle, serbest formaldehit içeriği azalmış, üretim maliyeti düşürülmüş ve reçine aktivitesi artmıştır. Fenol-üre- formaldehit olarak adlandırılan reçineler, üre –formaldehit reçinelerinin ve alkali tip fenol-üre reçinelerinin mekaniksel karıştırılmasıyla genellikle elde edilmekte ve ağaç ürünleri üretimi için yapıştırıcı olarak kullanılmaktadır. Ahşap ürünlerin üretim ihtiyaçlarını karşılamak için PUF reçinenin farklı formülasyonları geliştirilmiştir. Bu çalışmamızda, in situ polimerizasyon metoduyla fenol (%18,20), üre (%36,30), formaldehit (%45,50) karışımına çeşitli oranlarda organokil (%7,69–45,45) eklenmesiyle fenol-üre-formaldehit/organokil kompozitleri hazırlanmıştır. PUF reçinelerinin karakteristik yapısal özellikleri ve bileşimleri; sentez metodu, sıcaklık, pH, reaksiyon süresi ve sentez yöntemi de dahil olmak üzere sentez operasyonel değişkenlerden önemli ölçüde etkilenmiştir. Sentezlenen kompozitlerin, yapısal ve termal karakterizasyonu, Fourier-Infrared Spectroscopy (FT-IR), High Resolution–Transmittance Electron Microscopy (HRTEM), X-Ray Difractometer (XRD) ve Differencial Scanning Calorimeter (DSC) teknikleri kullanılarak yapılmıştır. FT-IR analizleri, OPUF 6 kodlu kompozitin dışında tüm diğer kompozitlerin pik şiddetlerinin organokil içeriğinin artmasıyla arttığını göstermiştir. HRTEM analizleri; düşük organokil oranlarında, polimer zincirlerinin kristalizasyon davranışının olumsuz yönde etkilendiği ve polimer matriksinde organokilin eksfoliye olmuş tabakalarının homojen olarak dağıldığı ortaya koymuştur. DSC eğrilerinin karakteristik sıcaklık aralığı reçinenin kristalizasyon reaksiyonlarıyla ilgili önemli bilgiler vermiştir. Recently, urea has been introduced into PF resins to improve their curing, to lower the content of free formaldehyde, and to reduce the cost of the resin. so-called phenol-formaldehyde-urea cocondensed resins, which are generally made only by mechanical blending of UF resin and alkaline-type PF reins (resol), have been used as adhesives for the manufacture of wood products. PUF resins with different formulations have been developed to meet production requirements of these wood products. In this study, resin/clay composites were prepared by in situ polymerization of phenol (18.20%) –urea (36.30%) –formaldehyde (45.50%) (PUF) and using the various ratios of organoclay (7.69–45.45%). In general, the structure, composition, and characteristics of PUF resins are significantly influenced by synthesis condition including reaction temperature, pH value, reaction time, and synthesis method. The objective of our work is the investigation of the effect of addition of organoclay and at different ratios on the textural characteristics. The composites are characterized by XRD, FT- IR spectroscopy techniques, DSC thermographs and using HRTEM images of the samples. In FT-IR analysis, the peak intensities of all composites, except for OPUF6 increase with increased organoclays content. HRTEM analysis shows that the presence of organoclay at the low ratio of organoclay affected negatively the crystallization of polymer and the exfoliated layers of the organoclay homogenously dispersed in the polymeric matrix. The characteristic temperature range of the DSC curves yielded valuable information on the cure reaction of resins. 95

Bu çalışma, Türkiye doğal olarak yetiştirilen 11 adet odunsu olmayan lignoselülozik materyalin kaba ve temel analiz sonuçlarını ve onların Üst Isıtma Değerleri (ÜID) üzerine lignin ve ekstraktif madde içeriklerinin ortak etkisini kapsar. Çalışılan odunsu olmayan lignoselülozik materyaller: Pelit (Quercus ithaburensis), Fındık Kabuğu (Corylus avellana), Ceviz Kabuğu (Juglans regia L.), Karaçam Kozalağı (Pinus nigra Arnold), Kara Mürver sapı (Sambucus ebulus), Çakal Otu sapı (Conyza canadensis), Kiraz Eriği Çekirdeği Kabuğu (Prunus cerasifera), Vişne Çekirdeği Kabuğu (Prunus cerasus), Kayısı Çekirdeği Kabuğu (Prunus armeniaca), Antep Fıstığı Kabuğu (Pistacia vera) ve Kelemen Keçir (Malabaila dasyantha (C. Koch) Grossh.) yaprakları ve çekirdeğinin karışımıdır. Öncelikle bütün numuneler toplandı ve laboratuvara taşındı. Kurutma işleminden sonra, bütün numunelere kaba ve temel analiz uygulandı.İlk olarak, basit doğrusal regresyon analizi uygulanarak bağımsız şekilde üst ısıtma değerleri üzerine lignin ve ekstraktif madde içeriklerinin etkisi araştırıldı. Bu analizlerde; ekstraktif içerikleri için 0,4054 ve lignin için 0,6321 gibi nispeten daha düşük belirleme katsayısı (R2) elde edildi.Çoklu Regresyon Analizi kullanılarak çalışılan lignoselülozik materyallerin üst ısıtma değerleri üzerine lignin ve ekstraktif madde içeriklerinin ortak etkisi araştırıldı. Bu araştırmalarda, lignoselülozik materyallerin kaba (1) ve temel analizine (2) bağlı 2 regresyon modeli önerildi. Önerilen regresyon modelleri aşağıdaki gibidir:ÜID (MJ/kg) = 15,605 + (0,0735×Lignin (%)) + (0,173×Ekstraktif Madde (%)) (1)ÜID (MJ/kg)=3,802 + (0,395×C) - (0,530×H) + (0,707×N) - (3,198×S) (2)Basit doğrusal regresyon modellerinin sonuçlarıyla karşılaştırıldığında, Eşitlik (1) için 0,822 ve Eşitlik (2) için 0,934 gibi nispeten daha yüksek belirleme katsayısı (R2) elde edildi.2014, 81 SayfaAnahtar Kelimeler: Odunsu Olmayan Lignoselülozikler, Kaba ve Temel Analiz, Lignin ve Ekstraktif Madde İçerikleri, Üst Isıtma Değerleri (ÜID), Çoklu Doğrusal Regresyon Analizi. This study covers the results of proximate and ultimate analysis of eleven non-wood lignocellulosic materials which are grown naturally in Turkey, and the co-effect of lignin and extractives contents on their Higher Heating Values (HHVs). The studied non-wood lignocellulosic materials was namely: acorns of Quercus ithaburensis (Pelit), shells of Corylus avellana (Fındık Kabuğu), shells of Juglans regia L. (Ceviz Kabuğu), cones of Pinus nigra Arnold (Karaçam Kozalağı), stem parts of Sambucus ebulus (Kara Mürver), stem parts of Conyza canadensis (Çakal Otu), hulls of Prunus cerasifera (Kiraz Eriği Çekirdek Kabuğu), hulls of Prunus cerasus (Vişne Çekirdek Kabuğu), hulls of Prunus armeniaca (Kayısı Çekirdek Kabuğu), shells of Pistacia vera, and seeds and leaf mixture of Malabaila dasyantha (Kelemen Keçir). All samples once collected were transferred to the laboratory. After grounding procedure, the samples were subjected to proximate and ultimate analysis. Firstly, the influence of lignin and extractive contents on the HHVs were investigated independently by applying Simple Linear Regression Analysis. In these analyses, relatively lower coefficients of determination (R2) were obtained such as 0,6321 for lignin and 0,4054 for extractive contents. Using Multiple Linear Regression Analysis, the co-effect of lignin and extractive contents on the HHVs of lignocellulosics studied was also investigated. In these investigations, two regression models were proposed based on proximate (1) and ultimate analysis (2) of the lignocellulosics. Proposed regression models were as followings:HHV (MJ/kg) = 15,605 + (0,0735×Lignin (%)) + (0,173×Extractives (%)) (1)HHV (MJ/kg)=3,802 + (0,395×C) - (0,530×H) + (0,707×N) - (3,198×S) (2)In comparison with the results of Simple Linear Regression models, relatively higher coefficients of determination (R2) such as 0,822 from Equation (1) and 0,934 from Equation (2) were obtained.2014, 81 PagesKey Words: Non-wood Lignocellulosics, Proximate and Ultimate Analysis, Lignin and Extractive Contents, Higher Heating Values (HHVs), Multiple Linear Regression Analysis. 81

Bu çalışmada, kimyasal modifikasyonun kızılçam odunu üzerindeki etkileri araştırıldı. Kızılçam (Pinus brutia Ten.) örnekleri %15, %25, %35 oranlarında hazırlanan sodyum hidroksit, potasyum hidroksit, lityum hidroksit ve guanidin hidroksit ortamlarında benzil klorid ile modifikasyona uğratıldı. Odun hidroksil gruplarında azalma gözlendi. %10 ile %273 arasında değişen ağırlık artışı gözlendi. FTIR spektroskopisiyle yapılan analizlerde eterifikasyona bağlı olarak OH gruplarında azalma, aromatik bandlarda artma, selüloz kristalliğinde azalma, akril ve akril eter bandlarında azalma olduğu gözlendi. Benzillendirilmiş odun termal analizi DSC ile yapıldı. Bazı örneklerin XRD analizleri yapıldı. %35 konsantrasyondaki alkali muamelesiyle yapılan işlemde plastikleşme olduğu gözlendi. Anahta Kelimeler: Kızılçam (Pinus brutia Ten.), FTIR, DSC, Sodyum hidroksit, Potasyum hidroksit, Lityum hidroksit, Guanidin hidroksit. ? In this study, the effects of chemical modification of Turkish Red Pine wood on the moldability of this material were examined. Turkish Red Pine wood was chemically modified with benzyl chloride (BC) under various alkaline conditions(sodyum hidroksit,potasyum hidroksit, lityum hidroksit and guanidine hidroksit) at various mole (%15, %25, %35) ratios of BC to wood hydroxyl (OH) groups. The weight gain yields ranged between 10 and 273%. FTIR spectroscopy revealed the reduction of wood OH group bands, an increase in aromatic bands, a reduction in relative cellulose crystallinity, and an increase in acryl and alkyl ether bands which were consistent with etherification. Wood was benzylated and examined by thermal analysis (differential scanning calorimetry (DSC). Some samples were examined by XRD analysis. The plasticization was observed in %35 alkaline conditions. Keywords: Turkish Red Pine (Pinus brutia Ten.), FTIR,DSC, Sodyum hidroksit, Potasyum hidroksit, Lityum hidroksit, Guanidine hidroksit. 77

Bu çalışmada; doğal mordan maddesi olarak, organik buğday unundan basamaklar halinde ekşi hamur mayası ekstraktı hazırlandı. Hazırlanan ekşi hamur mayası ekstraktı 5 L destile suya konuldu. 5 L suya konan ekşi hamur mayası ekstraktının içine boyamada kullanılacak yün, pamuk, keten ve çam ahşap numuneleri ilave edilerek 48 saat bekletildi. Boyar madde elde etmek için kuru soğanın (Allium cepa L.) dış kabukları soxhlet cihazında destile su ile ekstre edildi. CuSO4.5H2O, Al K(SO4)2.12H2O ve K2Cr2O7 geçiş elementleri tuzları mordan maddesi olarak kullanılarak yün, pamuk, keten ve çam ahşap numunelerin, sabit pH değerlerinde (pH= 4-7) ön mordanlama, birlikte mordanlama ve son mordanlama boyama yöntemlerine göre boyandı. Bu yöntemlere göre pH= 4-7 'de 72 adet yün, pamuk, keten ve çam ahşap numuneleri boyandı. Sonuçlar; ekşi hamur mayası ekstraktı kullanılmadan boyanan numuneler ile karşılaştırıldı. In this work; the fermented dough yeast was prepared as a natural mordant compound. The prepared fermented dough yeast was added 5 L of destilled water, and dyeing materials ( wool, cotton, linen and wood) was putted into this solution and allowed for 48 h. The dry shells of onion ( Allium cepa L.) were extracted with distilled water using soxhlet apparatus. CuSO4 .5H2O, AlK(SO4)2. 12H2O and K2Cr2O7 were used as mordantation agent. Dyeing materials ( wool, cotton, linen and wood) were dyed at pH=4 and pH=7 using last mordantation methods. The results were compared and interpreted for dyed samples which are pretreated with fermented dough yeast and dyed samples which are unpretreated with dough yeast. 72

Bu çalışmanın amacı meşe hızar tozu (ince talaş) ve odun yongası (kaba talaş) ile %10, 15, 20 ve 25 oranında çay atığı (ÇA) karışımlarından hazırlanan yetiştirme ortamlarının Ganoderma lucidum mantarının verim ve bazı morfolojik özellikleri üzerine etkilerini belirlemektir. G. lucidum mantar türünün tohumluk miselleri Denizli'den Agromycel firmasından temin edilmiştir. Çalışmada yetiştirme ortamlarının pH, nem, karbon, azot ve karbon:azot oranları belirlenmiştir. Aynı zamanda yetiştirme ortamlarının ilk primordium oluşum süresi, verim ve bazı morfolojik özellikler üzerine etkisi tespit edilmiştir. Meşe ağaç türüne ait odun yongası ve hızar tozunun %18 buğday kepeği (BK), %1 sakkaroz ve %1 CaCO3 ile karışımlarından hazırlanan ortamlar kontrol ortamı olarak kullanılmıştır. En yüksek verim meşe odun yongasında 73,07 g/kg ortam ile 90:10 ÇA ortamından, me?e hızar tozu ile hazırlanan karışımlarda ise 21,21 g/kg ortam ile 75:25 ÇA ortamından elde edilmiştir. Meşe hızar tozu ile hazırlanan 80:20 ÇA, 85:15 ÇA ve 90:10 ÇA ortamları dışında, diğer ortamlara ait verim değerleri 80:18 BK kontrol yetiştirme ortamına göre daha yüksek bulunmuştur. The objective of this study was to determine the effects of substrates prepared by the mixtures of sawdust and wood-chip of oak with tea manufacture waste (TW) at the rate of 10, 15, 20 and 25% on the yield and some morphological characters of Ganoderma lucidum mushroom. Ganoderma lucidum was obtained from Company of Agromycel in Denizli. In the study, pH, moisture, N and C contents, and C:N ratios of substrates, and also days to first fruiting, yield and some morphological characters were determined. Substrate mixtures of sawdust (OS) and wood-chip (OWC) of oak at the rate of 80% with 18% wheat brain (WB), 1% sucrose and 1% CaCO3 were used as their controls. The highest mushroom yield was obtained from 90 OWC:10 TW (73.07 g/kg substrate) and 75OS:25TW (21.21 g/kg substrate). It was determined that mushroom yields of the substrates, except for the mixtures of 80:20TW, 85:15TW and 90:10TW prepared by oak sawdust with tea waste, were higher than that in control substrate of 80:18WB.

Ladin ve çam odunu kullanılması suretiyle alkali sülfit-antrakinon (ASA), alkali sülfit-antrakinon-etanol (ASAE) ve alkali sülfit-antrakinon-sodyum borhidrür (ASAB) yöntemleriyle 150 ve 180 dakikalık pişirme sürelerinde kâğıt hamurları üretilmiştir. ASA yöntemine etanol ve sodyum borhidrür ilave edilmesi ladin ve çam odunlarından elde edilen kâğıt hamurlarının verim değeri ve delignifikasyon oranı üzerinde olumlu etkileri bulunmuştur. ASAE yöntemi ile ladin odunundan elde edilen kâğıt hamurlarının viskoziteleri artarken, çam odunundan elde edilenlerde fazla değişmediği tespit edilmiştir. ASAB yöntemiyle birlikte viskozite değerlerinde azalma olduğu belirlenmiştir. Pişirme süresi artarken ASA ve ASAE yöntemlerinde viskozite azalırken; ASAB yönteminde arttığı belirlenmiştir.Ladin odunundan elde edilen kâğıt hamurlarından üretilen safihaların fiziksel direnç özelliklerinin çamdan elde edilenlere göre daha iyi olduğu görülmüştür. Özellikle ASA yöntemiyle ladin odunundan elde edilen hamurlardan üretilen kâğıt safihalarının direnç özellikleri ASAE ve ASAB yönteminden elde edilenlere göre daha iyi olduğu bulunmuştur. Çam odunu kullanıldığında ise ASAB yönteminde sodyum borhidrür ilave oranının artırılmasıyla 180 dakikalık pişirme süresinde elde edilen kâğıt hamurlarından üretilen safihaların kopma ve patlama indisi değerlerinde gelişme olduğu yırtılma indisinde fazla değişmenin olmadığı tespit edilmiştir.ASA yöntemine ilave edilen etanol ve sodyum borhidrürün üretilen safihaların beyazlık ve parlaklık değerlerinin azalttığı tespit edilmiştir. Ancak hem ladin hem de çam odunu kullanılarak ASAB kâğıt hamurlarından üretilen safihaların opaklık değerlerinde gelişmeler olduğu belirlenmiştir.Anahtar kelimeler: Alkali sülfit; sodyum borhidrür; delignifikasyon; antrakinon ; etanol Alkaline sulfite-anthraquinone (ASA), alkaline sulfite-anthraquinone-ethanol (ASAE) and alkaline sulfite-anhraquinone-sodium borohydrate (ASAB) processes were selected for pulping using spruce and pine wood on 150 min and 180 min cooking time. It was determined that adding ethanol and sodium borohydrate to alkali sulfite-anthraquinone process had affirmative affect on delignification ratio and pulp yield. When viscosity of ASAE pulp obtained from spruce wood increased, that of ASAE pulp obtained from pine wood did not change, clearly. It was designated that he viscosity of ASAB pulp decreased. While the viscosity of ASA and ASAE pulp decreased extending cooking time, it was designated that the viscosity of ASAB pulp increased.It was determined that the strength properties of paper sheets obtained from spruce wood pulp were better than obtained from pine wood pulp. The strength properties of paper obtained from ASA spruce wood pulp better than those of ASAE and ASAB spruce wood pulp. When the tensile and burst index of paper obtained from ASAB pine wood pulp improved by increasing sodium borohydrate addition ratio on 180 minute cooking time, it was found that tear index did not changed, evidently.Whiteness and brightness of paper were decreased by adding ethanol and sodium borohydrate to ASA pulping process. It was established that opacity of paper sheets obtained from ASAB spruce and pine wood pulp improved.Keywords: Alkaline sulfite; sodium borohydrate; delignification; anthraquinone; ethanol 117

Dünya'daki hızlı nüfus artışı ve endüstrileşmeye birlikte yenilenebilir kaynaklara gereksinim daha çok artmıştır. Yenilenebilir kaynaklardan biri olan odun ve odundan elde elden ürünlerin endüstride kullanım alanı büyümüştür. Odunun en önemli avantajları çevre dostu olması, estetik görünüme sahip olması ve yenilenebilir olmasıdır. Artan odun hammaddesi ihtiyacını karşılayabilmek için; kavak, okaliptüs, pavlonya ve diğer geniş yapraklı ve ibreli (iğne yapraklı) hızlı gelişen türlerin yetiştirilmesi teşvik edilmelidir.Bu çalışmada, okaliptüs ve pavlonya odun bloklarına saksinik ve propionik anhidritler ile kimyasal modifikasyon uygulanmıştır. Kimyasal modifikasyon sonrası odun bloklarının yüzde ağırlık kazancı (WPG) ve hacimsel değişim (VC) değerleri ölçülmüştür. Saksinik anhidritle modifiye edilen pavlonya örneklerinde % 67 WPG, okaliptüs örneklerinde % 55 WPG, propionik anhidrit ile pavlonyada % 26, okaliptüs örneğinde % 22 WPG elde edilmiştir. En fazla VC değeri saksinik anhidrit ile modifiye edilen okaliptüs bloklarında (% 20'den fazla) gözlenirken, SA ile modifiye edilen pavlonya bloklarında % 8 civarında kalmıştır. Propionik anhidritle modifiye edilen okaliptüs % 15, pavlonyada % 8 VC elde edilmiştir.Modifikasyon işlemi uygulanan odun blokları ve modifikasyon işlemi uygulanmayan kontrol odun bloklarının boyutsal sabitlik testi esnasında; hacim değişimi (VC), yüzde hacim artışı (V (%)), şişme katsayısı (S(%)), şişmeye karşı etkinlik değeri (ASE) değerleri de incelenmiştir. Hacim değişimi, % V, % S değerleri en fazla kontrol bloklarında gözlenmiştir ve en az propionik anhidritle modifiye edilen okaliptüs ve pavlonya bloklarında elde edilmiştir. En fazla ASE değeri ise, yine propionik anhidritle modifiye edilen okaliptüs ve pavlonya bloklarında elde edilmiştir. Bunlara ilave olarak boyutsal sabitlik testi esnasında ölçülmüş ve test bloklarında görülen ağırlık kayıpları da ölçülmüş ve ağırlık kaybı WPG artışı ile azalma gösterdiği tespit edilmiştir.En iyi boyutsal sabitlik değeri propionik anhidrit ile modifiye edilen okaliptüs örneğinde elde edilmiştir.Sonuç olarak, okaliptüs ve pavlonya odunlarına kimyasal modifikasyon işlemi ile % 80'lere varan boyutsal sabitlik kazandırmak mümkündür. Requirement for renewable sources are increased with industrialization and increasement at population in the world. One of the renewable sources is wood and wood products have been increased in industry. Some advantages of utilization wood are environmentally friendly, renewable, estetically appearance. In order to obtain wood raw materials demand, plantation of fast growing species such as eucalyptus, pawlonia, poplar etc. should be adviced.In this study, it was modified eucalyptus and pawlonia wood blocks with succinic anhydride and propionic anhydride. After chemical modification, weight percent gain and volume change wood blocks are meausured. At pawlonia wood blocks showed 67 % and % 26 WPG values and eucalyptus wood blocks showed 56 % and 22 % WPG values with SA and PA modification, respectively. SA modified eucalyptus wood blocks showed maximum VC % ( 20 %) where as SA modified pawlonia showed 8 %. PA modified eucalyptus and pawlonia blocks showed 15 % and 8 % VC , respectively. During the dimensional stability test, VC (%), V (%), S (%), ASE of modified wood blocks and unmodified wood blocks, values were investigated. Highest VC, V %, S % values were observed on control blocks and lowest VC, V %, S % values were observed on eucalyptus and pawlonia blocks. In addition that maximum ASE values were PA observed on eucalyptus and pawlonia blocks.In addition that, during dimensional stability test, weight losses of test blocks were also measured and it was noticed that weight loses values were decreased with increase in WPG values. Best dimensional stability values were obtained with PA modified eucalyptus wood blocks.Finally, it is possible to provide 80 % dimensional stability to eucalyptus and pawlonia wood blocks. 89

Türkiye'de endemik bir tür olan Adi Mersin'in odun ve yapraklarının kimyasal karakterizasyonu amacıyla gerçekleştirilen bu araştırmada Myrtus communis'in taze yaprakları ve odunu incelenmiştir. Araştırma materyali olan örnekler, türün doğal yayılış gösterdiği 5 önemli bölgeden alınmıştır. (Erdek, Dalaman, Isparta, Alanya, Hatay)Bu araştırmanın asıl amacı, ülkemizde Akdeniz Bölgesinde önemli bir yayılış gösteren bu türün değişik yetişme yörelerinden alınan taze yaprakların uçucu bileşenlerinin belirlenmesidir. Bu amaç kapsamında taze örnekler hidrodestilasyon işlemine tabi tutulmuş ve elde edilen eterik yağlar GC-MS cihazında analiz edilerek incelenmiştir.Yapılan eterik yağ analizleri sonucu her bir bölgeden alınan mersin yaprakları, uçucu bileşenler açısından karşılaştırıldığında, en fazla bulunan bileşik 1,8-cineol olurken, bunu daha sonra sırasıyla; ? ? pinen, linalool, limonene ve ?-terpineol izlemiştir.Bu bileşiklerin yüzde oranlarında bölgelere göre önemli farklar olduğu belirlenmiş, Erdek bölgesi hariç, 1,8 sineol bileşiğinin % 36 oranıyla en fazla Hatay'da bulunduğu görülmüştür. İkinci temel bileşen tüm bölgelerde ? ? pinen'dir. En yüksek oranda Alanya'da (%25,15) belirlenmiştir. Tespit edilen diğer önemli bileşenler linalol (%8,48 - %20,79), limonen (%3,69 - %13,41), ?-terpineol (%2,98 - %6,09) ve mirtenil asetat (%0,13 - %9,03)'tır.Taze yaprak uçucu yağlarının bileşimleri itibariyle incelenen ağaçların birbirlerine olan benzerlikleri veya gösterdikleri farklılıklar ise SPSS program kullanılarak bir dendrogramla gösterilmiştir.Çalışmanın ikinci amacı olarak, belli bölgelerden ancak sınırlı sayıda ağaçtan temin edilebilen gövde odun örneklerinde temel odun analizleri yapılmıştır. Böylece bu türün odunları kimyasal bileşim (ekstraktif madde, selüloz ve lignin miktarı v.b) bakımından da ayrıntılı bir şekilde incelenmiştir.Temel odun bileşenleri açısından sonuçlar değerlendirildiğinde; örnekler arasında çok belirgin farklılık bulunamamıştır. Belirlenen farklılıklar ağaçtan ağaca değişebilecek sınırlardadır.Mersin bitkisinin gövde odunu kül miktarı ve çözünürlük değerleri yönünden, iğne yapraklı ve yapraklı ağaçlara (tanen içermeyen) göre daha yüksek oranlarda bu bileşenleri içermektedir (kül: % 0.61-0.86, toplam ekstraktif: %3,82 - %4,98, sıcak su çözünürlük: % 6.46-10.24, % 1 NaOH çözünürlük: % 18.09-25.76).Odunun asıl bileşenlerinden lignin (%28,05 - %29,89) ve holoselüloz değerlerinin (%74 - %76,02), literatürlerdeki diğer yapraklı ve iğne yapraklı ağaç odunlarına benzer sonuçlar gösterdiği belirlenmiştir. In this research realized with the purpose of chemical characterization of wood and leaves of Common Myrtle, which is large distribution species in Turkey, the wood and fresh leaves of Myrtus communis have been examined in terms of extractive substances. The samples, which are research materials, have been taken from 5 significant regions where the species naturaly distributed (Erdek, Dalaman, Isparta, Alanya, Hatay).The main purpose of this research is the determination of the oils isolated from fresh leaves of this species grown in the various regions of Turkey. For this purpose, fresh samples have been subjected to hydrodistillation process and isolated oils have been analyzed and inspected in GC-MS.As a result of the essential oil analyses performed, when the leaves of myrtle from each region are compared in terms of volatile compounds, the most found component was 1,8 cineol with (30,21%). And this was followed in sequence by ? ? pinene (20,96%), linalool (13,32%), limonene (7,59%), ?-terpineol (4,53%) and other compounds in trace quantity.It has been determined that the percentages of these components vary from area to area and that the 1,8 cineol component is found mostly in Hatay with a rate of 36% exempt from Erdek. The second basic compound is ? ? pinene in all regions. It has been determined at the maximum in Alanya (25,15%). Other significant compounds detected are linalool (8,48% - 20,79%), limonene (3,69% - 13,41%), ?-terpineol (2,98% - 6,09%) and myrthenyl acetate (0,13% - 9,03%).And in terms of the volatile oil compounds of fresh leaves, the similarities between the trees or the differences observed among them which are examined through a dendrogram have been indicated using the SPSS program.As the second purpose of the research, basic wood analyses have been performed in woody bodies that may be taken from only a few trees from the regions. Thus the woods of this species have been examined in detail in terms of chemical composition (such as amount of extractive substance, cellulose and lignin).Assessing the results in terms of basic wood results; no clear difference between the samples has been detected. The differences detected are at the limits that may vary from one tree to another.The trunk wood of the myrtle plant contains those components with higher proportions in terms of ash amount and solubility values compared to coniferous trees and trees with leaves (without tannins). (ash: % 0.61-0.86, total extractives: % 3.82- 4. 98, hot water extract: %6.46- 10.24, %1 NaOH extract: % 18.09- 25.76)The amount of total extractive substance in wood samples were detected to be between 3,82% - 4,98%. It has been determined that total lignin (28,05% - 29,89%) and holocellulose values (74% - 76,02%) which are the main components of wood display such results similar to the other woody material in the literature. 110

Bu çalışmada; öncelikle söğüt dalları kesilerek 5 litre saf suda 20 gün bekletildi. Boyar madde elde elde etmek için kuru soğanın (Allium cepa L.) dış kabukları öğütülerek sulu ortamda ekstre edildi. FeSO4.7H2O, AlK(S04)2.12H20 ve CuSO4.5H2O geçiş elementleri tuzları mordan maddesi olarak kullanılarak yün, pamuklu kumaş, tüylü deri ve ahşap numuneleri, sabit pH değerlerinde (pH=4,5-5) mordansız, ön mordanlama, birlikte mordanlama ve son mordanlama boyama yöntemlerine göre boyandı. Bu yöntemlere göre 90oC'de pH= 4,5-5'de 10 adet yün numunesi ve 10 adet pamuklu kumaş numunesi, 40oC'de pH= 4,5-5'de 10 adet tüylü deri numunesi ve 70oC'de pH= 4,5-5'de 19 adet ahşap numunesi boyandı.19 numunenin 9 adedi söğüt suyu ekstraktında bekletilmeden boyandı. Renk kodları ve haslık analizleri yapılarak en uygun boyama şartları belirlendi.Anahtar Kelimeler: Soğan kabuğu, söğüt suyu, mordan, boyarmadde, yün, pamuklu kumaş, tüylü deri, ahşap In this work , the naked of willow was catted and allowed for 20 days in 5 liter of distilled water for natural mordantig agent. For obtain of dyestuff, dried shell of onion ( Allium cepa L.) was blendered and extracted by distilled water on soxhlet apparatus. Cotton, wool, fur and wood samples were dyed using th unmordanting, pre-mordanting, together mordanting and last mordanting methods at fix pH value (pH= 4.5-5) using transition element?s salts such as FeSO4.7H2O, AlK(S04)2.12H20 and CuSO4.5H2O . According to the these methods; 10 wool samles at 90oC ( pH=4.5-5), 10 cotton samples at 90oC ( pH=4.5-5), 10 fur samles at 45oC ( pH= 4.5-5), 19 wood samples at 70oC ( pH=4.5-5) were dyed. 9 number of wood samples were dyed using unmordanting media. Colour codes and fastness tests were carried out and the best dyeing conditions were determined. 62

Son otuz yıldan beri, çevre ve halk sağlığı şirketleri, kaplama endüstrisine çok düşük veya sıfır uçucu organik bileşik emisyonuna sahip kaplama ürünleri geliştirmek ve üretmek için baskı yapmaktadırlar. Bu baskılar ve petrole dayalı enerjide karşılaşılan güçlükler sebebiyle şirketler farklı arayışlara girmişlerdir. Araştırmalar sonucunda, yüksek enerjili radyasyonla üretim yapan teknolojinin, düşük enerji ihtiyacı, ürün kalitesindeki mükemmellik, çevreye verdiği zararının çok az olması ve bunun gibi özellikleri sebebiyle, şirketlerin ihtiyaçlarına cevap veren bir sektör olduğuna karar verilmiştir. Radyasyonla sertleştirme ( Ultraviolet, UV ve Electron Beam, EB ) kaplamalar %100'e yakın katı içeriğine sahip olarak formülize edilmiştir.Sonuç olarak, kaplama endüstrisinde ( ahşap, metal, kağıt, plastik ) radyasyonla sertleşebilen kaplamaların pazar payı, geçen 20 yıldan beri heryıl yaklaşık %5 oranında artmıştır. UV ışınları ve Elektron Demeti (EB) ile sertleşebilen kaplama sistemlerinde en az 3 temel bileşen bulunmaktadır.Bunlar sırası ile, doymamış oligomerler, çapraz bağlama amaçlı ve/veya çözücü olarak kullanılan reaktif seyrelticiler ve fotobaşaltıcılardır .Bunlara ek olarak kaplamanın amacına göre pigmentler, boyalar, ıslatıcılar gibi reaktif olmayan çeşitli katkı malzemeleri de kullanılmaktadır. Çalışmamızın ilk aşamasında, siloksan fonksiyonel Bisfenol A hazırlandı. Sentez, iki basamaklı reaksiyondan oluşmaktadır. İlk olarak 2,2'-Bis ( 4-ß-hydroxy ethoxy) phenyl propane (HEPA) sentezlendi. İkinci olarak, HEPA'nın uçları (3-izosiyanatopropil) trimetoksisilan (IPTMS)'nın -NCO gruplarıyla modifiye edildi ve HEPA Üretan elde edildi. Çalışmamızın ikinci aşamasında, Standart karışım (epoksi oligomer + hekzan diol diakrilat + fotobaşlatıcı ) olarak adlandırdığımız karışıma HEPA Ürethane ve Metakriloiloksi propil Trimetoksi Silan (MPTMS)'dan oluşan karışımdan farklı oranlarda eklendi ve farklı formülasyonlar( 0%, 5%, 10%, 20%, 30%) hazırlandı. Bu formülasyonların bir kısmı teflon kalıplar üzerine dökülerek, termal gravimetrik analiz (TGA) için testi için serbest film elde etmek amacıyla kullanıldı. Filmleri polimerleştirmek için 300 W Osraw Ultravitalux lambası UV kaynağı olarak kullanıldı.Formülasyonların diğer kısmıda alüminyum plakalar üzerine kaplandı ve UV ışığı ile polimerleştirildi. Bu polimerik filmlerin yüzey kaplama malzemesi olarak göstermiş olduğu özellikler, ASTM ve DIN yöntemleri ile incelendi. Kasım 2004 Murat KUĞUABSTRACT In the last thirty years, enviromental and human health companies have forced coating industries to develop and produce coating products having lower or zero volatile organic compound emission.The companies have started to research different technology because of these forces and difficulties in using of energy depending on petrol. At the end of the researching, the technology having radiation with high enegry, because of low enegry requirement, excellent product quality, very little harmful for enviromental and other properties, gave neccessary answers for requirement of companies. Radiation curable ( Ultraviolet, UV ve Electron Beam, EB ) coatings are prepared as having 100 % solid content[1,2]. As a result, the market part of radiation curable coating in coating industry ( wood, metal, paper, plastic ) have increased every year about 5 % in the decade years. UV and EB curable coating systems have the least 3 basic component. These are unsaturated oligomers, reactive diluents using for crosslinking and / or as solvent and photoinitiators, respectively. Besides, according to purpose of coating are used various non-reactive additives such as pigments, dyes, wetting agents. In the first step of our study, siloxane functional bisphenol A was synthesized. The synthesis have a reaction consisting of two steps. Firstly, 2,2'-Bis ( 4-ß-hydroxy ethoxy) phenyl propane (HEPA) was synthesized. Secondly, the terminals of HEPA was modified with the -NCO groups of (3-isocyanatopropyl) trimethoxysilane (IPTMS) and HEPA Urethane was synthesized. In the second step, A mixture that consist of HEPA Urethane and Methacryloyloxy propyl trimethoxy silan (MPTMS) was added to standart mixture ( epoxy oligomer + hexane diol diacrylate + photoinitiator) in different ratios and in this way, ıt was prepared 5 different formülations ( 0%, 5%, 10%, 20%, 30%).Homogeneously mixed liquid samples were poured into teflon coated molds to obtain free films for Thermal Gravimetry Analyse (TGA) test. These samples were irradiated for 3 minutes from one side, using 300 W Osraw Ultravitalux lamp as the UV-source.Besides, It was obtained UV-cured polymeric films on aluminium plates. The surface material properties of these films are investigated. For that, It was used ASTM and DIN methods.Kasım 2004 Murat KUĞU In the last thirty years, enviromental and human health companies have forced coating industries to develop and produce coating products having lower or zero volatile organic compound emission.The companies have started to research different technology because of these forces and difficulties in using of energy depending on petrol. At the end of the researching, the technology having radiation with high enegry, because of low enegry requirement, excellent product quality, very little harmful for enviromental and other properties, gave neccessary answers for requirement of companies. Radiation curable ( Ultraviolet, UV ve Electron Beam, EB ) coatings are prepared as having 100 % solid content[1,2]. As a result, the market part of radiation curable coating in coating industry ( wood, metal, paper, plastic ) have increased every year about 5 % in the decade years. UV and EB curable coating systems have the least 3 basic component. These are unsaturated oligomers, reactive diluents using for crosslinking and / or as solvent and photoinitiators, respectively. Besides, according to purpose of coating are used various non-reactive additives such as pigments, dyes, wetting agents. In the first step of our study, siloxane functional bisphenol A was synthesized. The synthesis have a reaction consisting of two steps. Firstly, 2,2'-Bis ( 4-ß-hydroxy ethoxy) phenyl propane (HEPA) was synthesized. Secondly, the terminals of HEPA was modified with the -NCO groups of (3-isocyanatopropyl) trimethoxysilane (IPTMS) and HEPA Urethane was synthesized. In the second step, A mixture that consist of HEPA Urethane and Methacryloyloxy propyl trimethoxy silan (MPTMS) was added to standart mixture ( epoxy oligomer + hexane diol diacrylate + photoinitiator) in different ratios and in this way, ıt was prepared 5 different formülations ( 0%, 5%, 10%, 20%, 30%).Homogeneously mixed liquid samples were poured into teflon coated molds to obtain free films for Thermal Gravimetry Analyse (TGA) test. These samples were irradiated for 3 minutes from one side, using 300 W Osraw Ultravitalux lamp as the UV-source.Besides, It was obtained UV-cured polymeric films on aluminium plates. The surface material properties of these films are investigated. For that, It was used ASTM and DIN methods.

ÖZET Bu çalışmada, biyokütle materyallerinden metanolca zengin sıvı ürün eldesi araştırıldı. Biyokütle materyali olarak fındık kabuğu, çay fabrikası atığı, tütün sapı ve san çam odunu kullanıldı. Bu biyokütle materyalleri 673, 723, 773, 823, 873, 923, 973 ve 1023 K sıcaklıklarda pirolize tabi tutuldu ve ürün verimleri incelendi. Sonra aynı sıcaklıklarda, numunenin % 10, 20, 30, 40, 50 ve 60 oranlarında Na2C03 ve K2C03 katkı maddeleri kullanılarak yapılan katkılı pirolizden elde edilen ürün verimleri incelendi. Kullanılan katkı maddeleri, biyokütle numunelerinin hepsinde gaz ürün verimini belirgin şekilde arttırdı. Ancak gaz ürün veriminin arttırılması üzerine K2CO3 katkı maddesi Na2CÛ3 katkı maddesinden daha etkili oldu. Yine her iki katkı maddesi, gaz ürün artışına oranla az olmakla beraber sıvı ürün verimini de arttırdı. Fakat Na2CÛ3 katkı maddesi K2CO3 katkı maddesinden daha çok sıvı ürün artışı sağladı. Genellikle kullanılan katkı maddelerinin her ikisi de char ürün verimini azaltmıştır. En yüksek sıvı ürün verimi tüm numunelerde genellikle % 30 oramnda Na2CÛ3 katkı maddesi kullanılarak elde edildi. Numunelerin 823 K sıcaklıktaki piroliz ve % 30 oramnda Na2Ü03 katkı maddesi ile aym sıcaklıkta yapılan katkılı pirolizden elde edilen sıvı ürünler asetonda çözüldü. Sonra sıvı ürünün suyu uzaklaştırıldı ve GC-MS birleşik sistemiyle analiz edildi. Fındık kabuğu, çay fabrikası atığı, tütün sapı ve san çam odununun pirolizinden sırasıyla % 9,5; % 8,7; % 6,8 ve % 5,9 metanol elde edildi. Numunelerin katkılı pirolizden elde edilen metanol miktarlan tüm numunelerde artarak sırasıyla % 12,2; % 9,9; % 8,2 ve % 7,9 olarak gerçekleşti. Fındık kabuğu, çay fabrikası atığı, tütün sapı ve san çam odununun pirolizinden sırasıyla % 16,3; % 7,1; % 4,6 ve % 13,9 asetik asit elde edildi. Anahtar Kelimeler: Biyokütle Materyalleri, Piroliz, Katkılı Piroliz, Katkı Maddesi, Sıvı Ürün, GC-MS Analizi, Metanol VI SUMMARY Converting of Biomass Materials to Methanol Rich Liquid Products by Pyrolysis and Pyrolysis with Additive In this work, recovery of methanol rich liquid product from biomass materials was investigated. Hazelnut shell, tea factory waste, tobacco stalk and yellow pine wood were used as biomass material. The biomass materials were subjected to pyrolysis at the temperatures of 673, 723, 773, 823, 873, 923, 973,1023 K and products yields obtained was investigated. Then, the samples were pyrolysed using Na2CC>3 and K2CO3 alkali additives a 10, 20,30, 40, 50 and 60 % of original sample at the same temperatures and the yields from pyrolysis with additive were studied. The additives used have been considerably increased the yield of gas product for all of the samples. In addition, the effect of K2CO3 on the yield of product was higher than that of Na2CC«3. Both additives have also been increased the yield of liquid product but this increase was lower than that of gas product. However, increase of the liquid product was effective at the run of using Na2CC>3 additive. In general, both additives have been decreased the yield of char product. The highest liquid product was obtained using Na2CC»3 additive (30 % of original sample) from all of the samples. The liquid products obtained from pyrolysis and prolysis with additive of the samples 823 K temperature (30% additive of original sample) were solved in acetone. Then, water of the liquid products was removed and the products were analyzed with GC-MS coupled system. The methanol yields from pyrolysis of hazelnut shell, tea factory waste, tobacco stalk and yellow pine wood were 9,5 %, 8,7 %, 6,8 % and 5,9 %, respectively. The methanol yields from pyrolysis with additive were increased all of the sample and were obtained 12,2 %, 9,9 %, 8,2 % and 7,9 %, respectively. Acetic acid obtained from hazelnut shell, tea factory waste, tobacco stalk and yellow pine wood were 16,3 %, 7,1 %, 4,6 % and 13,9 %, respectively. Key Words: Biomass Samples, Pyrolysis, Pyrolysis with Additive, Alkali Additive, Liquid Product, GC-MS Analysis, Methanol VII 171

ÖZET Bu çalışmada, lignoselülozik materyal numunelerinin yapısal bileşenlerinin pirolitik bozunma mekanizmaları ayrı ayrı incelendi. Sıcaklık arttıkça pirolitik kömür verimleri ve bu kömürlerdeki uçucu madde ve hidrojen içerikleri azalırken uçucu olmayan toplam karbon içerikleri artmaktadır. Fındık kabuğunun pirolizinden elde edilen asetik asit ve metanol verimleri diğer biyokütle numunelerinkinden hayli yüksekti ve yayvan yapraklı ağaçlardan elde edilen asetik asit verimi, genellikle, ibreli ağaçlarınkinden yüksekti. Odunun üç ana bileşeninden de asetik asit elde edilmektedir. Orijin olarak selüloz, hemiselülozlar ve ligninden elde edilen asetik asit verimi odunun kendisinden elde edilen toplam veriminden hayli azdı. Bu durum, asetik asidin ana kaynağının tek bileşenlerin ayrılmaları esnasında yanlan asetil grupları olduğu gerçeği ile açıklanabilir. Lignin pirolizinin karakteristiği, gazların yüksek karbon monoksit ihtiva etmesiydi. Ladin lignininin pirolizi yaklaşık % 49 karbon monoksit verirken, karbon dioksit muhtevası sadece % 9,6 ve selülozun pirolizinden elde edileninki ise % 62,9 idi. Fındık kabuğunun pirolizinde ısıtma hızı arttıkça uçucu materyal verimi artmaktadır. Pirolitik kömür verimi piroliz sıcaklığına ve ısıtma hızına bağlıydı. Isıtma hızının aniden artmasıyla kömür oluşumu azalmaktadır. Sonuç olarak karbonlaşma süresi uzadıkça kömür verimi azalmaktadır. Anahtar Kelimeler: Lignoselülozik Materyal, Termal Bozunma Mekanizması, Piroliz, Piroliz Ürünleri. VI SUMMARY Thermal Degradation Mechanisms of Lignocellulosic Materials In this study, mechanisms of the pyrolytic degradation of structral components of the lignocellulosic material samples were separately studied. The yields of charcoal and the contents of volatile subtances and hydrogen in the charcoals decreased with increasing temperature, while the total and non-volatile carbon contents increased during the pyrolysis. The yields of acetic acid and methanol from pyrolysis of hazelnut shell were considerably higher than those of the other biomass samples and the yield of acetic acid from pyrolysis of deciduous woods was generally higher than those of coniferous woods. Acetic acid was obtained from the thermal decomposition of all three main components of wood. When the yield of acetic acid originating from the cellulose, hemicelluloses, and lignin was taken into account, the total was considerably less than the yield from to wood itself. This can be explained by the fact that the main source of acetic acid is the acetyl groups which are split off during the isolation of the single components. Characteristic of the pyrolysis of lignin was the high carbon monoxide content of the gases. While the pyrolysis of spruce lignin gave about 49 % carbon monoxide, its carbon dioxide content was only 9.6 % and that of from the pyrolysis of cellulose was 62.9 %. The faster heating rate, the higher the volatile material yield in the pyrolysis of hazelnut shell. The yield of pyrolytic charcoal was dependent on pyrolysis temperature and heating rate. The charcoal formation decreased with icreasing sharply the heating rate. As a result the yield of charcoal decreased as the carbonization time increased. Key Words: Lignocellulosic Material, Thermal Degradation Mechanism, Pyrolysis, Pyrolysis Products. 65

Ill SUMMARY Despite its various useful properties, wood also possesses some disadvantages. In order to consolidate and conserve wooden objects, monomers and monomer mixtures compatible with the structure of wood have been impregnated and in situ polymerized. In this study, new monomeric systems have been tried. Homopolymerization of allyl 2,3 epoxy propyl ether (AE) which was initiated by gama rays and copolymerization of allyl 2,3 epoxy propyl ether (AE) and allyl alcohol (AA) with methyl methacrylate (MMA) and acrylonitrile (AN) were investigated. Homo and copolymers thus obtained were characterized by Fourier Transform Infrared (FTIR), Ultraviolet (UV) spectroscopies and Thermal Analysis techniques. Molecular weights of these copolymers couldn't be measured due to their insolubilities. The reactivity ratios of monomer pairs (AA+AN and AE+AN) which copolymerized heterogeneously were calculated by determining compositions by Elementel analysis and applying Non-linear least square method. The values of rj and t% of monomers used in the copolymerization of AN+AA were 2.09 and 0.40 and AN+AEwere 2.33 and 0.34 respectively. Thermal stabilities of homopolymers and copolymers were determined and single glass transition temperatures were observed for copolymers. Thermal stabilities of copolymers obtained from AA+AN and AE+AN monomers were higher than those of copolymers formed from AA+MMA and AE+MMA monomer mixtures. AA+AN, AA+MMA, AE+AN and AE+MMA monomer mixtures were used to conserve and consolidate the wood. Following the impregnation of these monomer mixtures to four types of wood which were hard (beech, oak) and soft (spruce, cedar) in their strength, polymerization was accomplished by gamma irradiation. The fine structure of wood+polymer(copolymer) composites were investigated by Scanning Electron Microscopy. It has been observed that copolymers obtained from AA+MMA and AE+MMA mixtures showed the optimum compatibility. In the presence of polymers and copolymers wood did not gain significant thermal stability. The compression strength and Brineli Hardness Numbers determined for untreated and treated wood samples indicated that the mechanical strength ofIV wood+polymer(copolymer) composites vere increased. It was found that the mechanical strength of the wood samples containinig AE+AN and AE+MMA copolymers was higher than the others. After 28 days of ageing procedure there were no significant changes in the mechanical stability and Brineil Hardness Numbers of composites. The capacity of water uptake of wood+polymer( copolymer) composites were observed to decrease by more than 50% as compared to original samples. High amount of copolymers loading of spruce and cedar provided a decrease of 30% in the water uptake from an initial value of 100%. As a consequence, it was observed that all monomer couples used in this study increased the mechanical strength of the wood decreased water uptake capacity and protected the samples against ageing and biodegradation. It was also found that AE+MMA copolymers were the best to protect the wood against various environmental attacks. Ill SUMMARY Despite its various useful properties, wood also possesses some disadvantages. In order to consolidate and conserve wooden objects, monomers and monomer mixtures compatible with the structure of wood have been impregnated and in situ polymerized. In this study, new monomeric systems have been tried. Homopolymerization of allyl 2,3 epoxy propyl ether (AE) which was initiated by gama rays and copolymerization of allyl 2,3 epoxy propyl ether (AE) and allyl alcohol (AA) with methyl methacrylate (MMA) and acrylonitrile (AN) were investigated. Homo and copolymers thus obtained were characterized by Fourier Transform Infrared (FTIR), Ultraviolet (UV) spectroscopies and Thermal Analysis techniques. Molecular weights of these copolymers couldn't be measured due to their insolubilities. The reactivity ratios of monomer pairs (AA+AN and AE+AN) which copolymerized heterogeneously were calculated by determining compositions by Elementel analysis and applying Non-linear least square method. The values of rj and t% of monomers used in the copolymerization of AN+AA were 2.09 and 0.40 and AN+AEwere 2.33 and 0.34 respectively. Thermal stabilities of homopolymers and copolymers were determined and single glass transition temperatures were observed for copolymers. Thermal stabilities of copolymers obtained from AA+AN and AE+AN monomers were higher than those of copolymers formed from AA+MMA and AE+MMA monomer mixtures. AA+AN, AA+MMA, AE+AN and AE+MMA monomer mixtures were used to conserve and consolidate the wood. Following the impregnation of these monomer mixtures to four types of wood which were hard (beech, oak) and soft (spruce, cedar) in their strength, polymerization was accomplished by gamma irradiation. The fine structure of wood+polymer(copolymer) composites were investigated by Scanning Electron Microscopy. It has been observed that copolymers obtained from AA+MMA and AE+MMA mixtures showed the optimum compatibility. In the presence of polymers and copolymers wood did not gain significant thermal stability. The compression strength and Brineli Hardness Numbers determined for untreated and treated wood samples indicated that the mechanical strength ofIV wood+polymer(copolymer) composites vere increased. It was found that the mechanical strength of the wood samples containinig AE+AN and AE+MMA copolymers was higher than the others. After 28 days of ageing procedure there were no significant changes in the mechanical stability and Brineil Hardness Numbers of composites. The capacity of water uptake of wood+polymer( copolymer) composites were observed to decrease by more than 50% as compared to original samples. High amount of copolymers loading of spruce and cedar provided a decrease of 30% in the water uptake from an initial value of 100%. As a consequence, it was observed that all monomer couples used in this study increased the mechanical strength of the wood decreased water uptake capacity and protected the samples against ageing and biodegradation. It was also found that AE+MMA copolymers were the best to protect the wood against various environmental attacks. 206