Search

Kötülüklerin varlığının dini inançlarla telif edilmesi öteden beri sorun olmuştur. İlmi, kudreti ve merhameti sonsuz yüce Allah’ın, masum canlıların zarar görmelerine yol açan felaketlere engel olmamasının hikmetinin kavranmasında güçlükler yaşanmıştır. Birçok insan bu güçlükleri halen yaşamaya devam etmektedir. İnsanların bu noktada nitelikli bir rehberlik hizmetine ihtiyaç duydukları açıktır. Söz konusu meselenin din ile doğrudan alakalı olması bu hizmetin öncelikle din eğitimcileri tarafından yapılmasını gerektirmektedir. Bu araştırmanın amacı, kötülük probleminin çözümünü konu edinen bir din dersinin nasıl olması gerektiği meselesi ile ilgili olarak bilimsel verilere dayalı fikirler ortaya koymaktır. Araştırmada, kötülük probleminin konu edileceği derslerin hangi hedefler doğrultusunda, hangi içerik kullanılarak, hangi öğretim yöntem ve tekniklerinden yararlanılarak işlenmesi gerektiği hususunda yol gösterici nitelikte açıklamalara yer verilmiştir. Kötülük problemi gibi dini ve ahlaki gelişim açısından son derece hassas bir meselenin din eğitimi sürecinde nasıl ele alınması gerektiği konusunda bugüne kadar bilimsel bir çalışmanın yapılmamış olması bu araştırmanın önemini ortaya koymaktadır.

Kur’an-ı Kerim, insanoğlunun anlam dünyasını şekillendirerek duygu ve davranışlarına istikamet kazandırma maksadıyla indirilmiş bir kitaptır. O’nun, kendini bir hidayet kaynağı olarak nitelendirmesinin anlamı da esasen budur. ‘Hidayet kaynağı’ nitelemesi, Kur’an ayetlerinin eğitsel açıdan taşıdığı değere işaret etmektedir. Bununla birlikte Kur’an’ın bir hidayet kaynağı olarak işlev görebilmesi için bireylere düşen bazı sorumluluklar bulunmaktadır. Ayetlerin manası üzerinde araştırmalar yapılması ve zihinsel aktiviteler gerçekleştirilmesi bu sorumlulukların başında gelmektedir. Ayetlerden alınması gereken ibretlerin ve çıkarılması gereken derslerin keşfedilmesi başka türlü mümkün olmaz. Ayetleri anlama sürecinde yararlanılması gereken başta gelen kaynaklar kuşkusuz tefsirlerdir. Ancak mevcut tefsirlerde, ayet-i kerimelerin insan davranışlarına bakan yönü ile ne ölçüde ele alınıp yorumlandığı araştırılmaya muhtaç bir meseledir. Söz konusu ihtiyaçtan hareketle yapılan bu araştırmada, “Kur’an ayetlerinin eğitsel açıdan taşıdıkları değerin, tefsir eserlerine yansıma durumu nedir?” sorusuna cevap aranmıştır.

Ülkemizde faaliyet gösteren yüksek din öğretimi kurumları arasına her geçen gün yenileri eklenmektedir. Ancak söz konusu kurumların mevcut durumlarıyla kendilerinden beklenen fonksiyonları ne ölçüde ifa edebildikleri, tartışılmaya ve araştırılmaya muhtaç bir meseledir. Bu araştırma, İslami İlimler Fakültesi öğrencilerinin, derslere yönelik olumlu tutumlar geliştirmelerine katkı sağlayan öğretim elemanı davranışları ile ilgili yaklaşımlarını tespit etmek amacıyla yapılmıştır. Araştırmada nicel araştırma tekniklerinden birisi olan anket kullanılmıştır. Araştırma sonucunda öğrencilerin büyük bir bölümünün, derslere yönelik olumlu tutumlar geliştirmelerine katkı sağlayan öğretim elemanı davranışları arasında ilk sıraya, “alanları ile ilgili kendilerine yöneltilen sorulara ikna edici cevaplar verebilmesi” ni yerleştirdikleri tespit edilmiştir.