Search

Daar waar de globale deportatiecijfers van Belgische joden tijdens de Tweede Wereldoorlog het midden hielden tussen die van Frankrijk (25 %) en die van Nederland (75 %), werden uit Antwerpen verhoudingsgewijs veel meer joden gedeporteerd dan uit eender welke andere Belgische stad (65 tot 68 %). Een nieuwe analyse van de bestaande cijfers door Veerle Vanden Daelen, Laurence Schram en Dorien Styven (Kazerne Dossin) maakt een nuancering en heroverweging van de zogenaamde ‘Antwerpse specificiteit’ noodzakelijk.

Monique Heddebaut. Des Tsiganes vers Auschwitz Dans l’ensemble des recherches sur les persécutions et les déportations perpétrées par les nazis, celles subies par les Tsiganes ont souvent été négligées par les historiens. Une lacune que quelques pionniers tentent de combler. C’est le cas de ce travail réalisé par Monique Heddebaut. Pour la première fois, une étude scientifique est entièrement consacrée à l’histoire des Tsiganes déportés par le transport Z parti du camp de rassemblement de M...

Burgerschap in de klas is actueel, maar hoe laat je leerlingen ermee oefenen? En wat kan je als leraar doen om hieraan bij te dragen? Wij onderzochten of de aanpak die we eerder ontwikkelden ook echt werkt. https://didactiefonline.nl/blog/blonz/burgerschapslessen-onderzocht

Binnen het project ‘Samen werken aan Bèta Burgerschap’ is met leerkrachten uit het po en vo een aanpak ontwikkeld en geëvalueerd waarmee leerkrachten vorm kunnen geven aan burgerschapsonderwijs.Het projectbeoogt leerlingen toe te rusten met kennis zodat ze in staat zijn om hun eigen mening te vormen, deel te nemen aan discussies en samen met groepsgenoten na te denken over oplossingen voor actuele maatschappelijk-technologische vraagstukken. Hoe je kinderen daarbij leert te denken vanuit verschillende perspectieven, meningen te vormen, argumenten te formuleren, naar elkaars standpunt te luisteren en gezamenlijk tot een oplossing te komenwordt in dit webinar verder uitgelicht. Verder wordt er tijdens dit webinar ingegaan op de vragen: Wat zijn nu de effecten van een Bèta Burgerschapsaanpak? Welke rol spelen conflict en consensus in een democratie en wat betekent dat voor burgerschapsonderwijs in de klas?

Infantiele hemangiomen zijn goedaardige vaattumoren die voorkomen bij 5-10% van de zuigelingen. De diagnose wordt meestal klinisch gesteld. Meestal is geen behandeling vereist. Enkel gecompliceerde infantiele hemangiomen die levensbedreigend zijn of functionele of esthetische restletsels kunnen nalaten, worden behandeld. Sinds meerdere jaren is propranolol per os de eerstelijnstherapie. Dat moet zo snel mogelijk worden toegediend, idealiter tussen de leeftijd van 5 weken en 5 maanden, om de kans op latere restletsels zoveel mogelijk verkleinen.

In dit rapport presenteren we in totaal 21 DLT-use cases die verband houden met elk van de Nederlandse ministeries om mogelijke toepassingen te tonen in verschillende publieke sectoren en diensten in Nederland. De geanalyseerde use cases vormen input voor het ontwikkelen van een mogelijk nieuwe besluitvormingsaanpak, waarin we de verschillende stappen belichten die de overheid kan nemen om de toepassingsmogelijkheden in de toekomst te identificeren. Onze bevindingen benadrukken dat DLT een bijdrage kan leveren aan de volgende publieke waarden: • de democratische waarden; • de publieke integriteit; • samenwerking en participatie; • de efficiëntie van de overheid.

Worldwide, breast cancer represents about 25% of all cancers in women. There is extensive research effort into this highly complex and heterogeneous disease comprising many different histological and molecular subtypes with luminal, oestrogen receptor (ER)-positive human epidermal growth factor receptor 2 (HER2)-negative tumours being the most frequent subtype. Even within this subtype, there is a lot of heterogeneity, which complicates accurate patient selection for therapeutic decision-making. Patients with luminal early-stage breast cancer receive endocrine treatment for at least 5 years after surgery as standard of care. Some patients also benefit from the addition of adjuvant chemotherapy (aCT). As chemotherapy has many side effects on the short- and long-term, we need to correctly identify the patients who would really benefit from aCT. Multiple demographic and clinical-pathological features are taken into account for aCT recommendation. In addition to these markers, the molecular biology of the tumour is gaining importance in the decision-making through the development of multigene signatures (MGS) tests. These MGS, such as MammaPrint® (MP) and Oncotype DX® (ODX), estimate the risk of recurrence based on the expression of genes in the tumour, and have already proven their clinical utility. However, several factors impede the broad use of these MGS, such as its high cost, the lack of consensus on preselection of a defined target population and the lack of local, decentralised tests that can be integrated in existing workflows in molecular diagnostic laboratories. In this thesis, our general aim was to improve the selection of systemic treatment in patients with ER-positive HER2-negative breast cancer by using prognostic algorithms and specific biomarkers in early and metastatic setting. In the early setting, we retrospectively investigated the administration of aCT in Belgium, we evaluated the impact of MGS in the recommendation of aCT during the multidisciplinary meeting (MDM), and we benchmarked several statistical models that are predictive for MGS outcome to assist clinicians during the MDM discussions whether to perform an MGS. First, we studied the difference in aCT administration in clinical low- and clinical high-risk ER-positive HER2-negative early-stage Belgian breast cancer patients, diagnosed in 2008 versus 2014. In addition, we studied the difference in aCT administration across the Belgian regions (Flemish, Brussels-Capital and Walloon region). We observed a significant reduction in aCT administration for both risk groups when comparing the two periods and were able to confirm this observation for the clinical high-risk patients diagnosed in 2013-2015 versus 2007-2009 at University Hospitals Leuven (UHL). The reduction did not change the 5-year survival in any of the patient groups. Additionally, we observed regional differences in aCT administration in the clinical low-risk group in 2014, with more aCT administration in the Brussels-Capital and Walloon regions versus the Flemish region. The differences in aCT administration observed across Belgian regions illustrates the need for standardised criteria allowing accurate patient selection for aCT and potentially MGS testing. To this end, we evaluated the impact of different MGS tests in assisting decision-making during the MDM for aCT administration in luminal early-stage breast cancer patients with uncertain risk of recurrence based on demographic and clinical-pathological parameters. The integration of MGS results into the MDM recommendations resulted in a decisional switch in 47% of cases and a 9% absolute reduction in aCT administration. However, when we considered each MGS separately, we observed the reduction in the administration of aCT with MP and ODX but not with Prosigna®. Unfortunately, not every country has access to MGS tests as these are quite expensive. Moreover, the analysis in a centralised test laboratory located abroad can prevent MGS use because of privacy regulations. We therefore aimed at increasing patient accessibility to MGS by prospectively validating a targeted RNA-based next-generation sequencing (NGS) kit, MP/BluePrint® (BP), in a decentralised setting. We compared raw data generated by MP/BP NGS at UHL and Curie Institute Paris, with those obtained centrally at Agendia by NGS and by the gold standard microarray technique. We also compared breast cancer subtypes by molecular MP and BP targeted RNA sequencing with immunohistochemistry (IHC). We showed high concordance between risk results obtained at two independent laboratories and the central laboratory at Agendia. We also observed a high concordance between NGS and microarray molecular subtyping, indicating a successful translation of the MP and BP microarray test to the MP and BP NGS test, in a decentralised setting. However, it currently remains unclear which patients benefit most from MGS due to the lack of consensus on preselection of a defined target population. In order to assist the recommendation for MGS testing of the clinicians during the MDM, we aimed to analyse the possibility of preselecting patients for MGS testing. We determined the concordance between the outcomes of existing inexpensive statistical models, developed for predicting the outcome of MGS, and MGS risk outcomes. All cases predicted as being high risk by either the Magee average equation or the breast cancer recurrence score estimator, had a high risk outcome with the MGS. This could result in a 5% reduction in MGS testing. We further investigated the possibility of developing our own predictive model for risk assessment by the MP/BP MGS using machine learning. As the MP/BP MGS is the most widely used in Belgium, preselection of patients through such a model could further assist the selection of patients during the MDM who could benefit from MGS testing. We considered including the risk outcome of existing predictive statistical models based on multiple clinical-pathological features, mainly developed for ODX, into our own predictive model. We also considered using the clinical-pathological features themselves, and the combination of the existing models with the clinical-pathological features into a single model. These three feature sets were tested as input for a new model based on machine learning. Support vector machine (SVM), random forest (RF), linear discriminant analysis (LDA) and decision tree (DT) machine learning models were tested. The best performance was obtained through DT, resulting in accuracies up to 77.8% with a sensitivity of 83.3% (15/18 true high risk) and a specificity of 72.2% (13/18 true low risk). Our model still needs some fine-tuning before it can be validated in a larger cohort. In addition, these results should be tested further to prove its clinical applicability. In the metastatic setting, chemotherapy is not the treatment of choice for patients with luminal breast cancer and is typically only used as a last resort when there are no other options. Cyclin-dependent kinases 4 and 6 (CDK4/6) inhibitors, in combination with endocrine therapy in first or second line of treatment, are currently standard of care in this setting. With the approval by the United States food and drug administration (FDA) and the European medicines agency (EMA) of alpelisib, an α-specific phosphatidylinositol 3-kinase (PI3K) inhibitor which showed benefit in patients with a PIK3CA mutation, testing for these mutations has gained importance. However, in the metastatic setting, a tissue biopsy is not always feasible or available. Therefore, we implemented a highly sensitive droplet digital PCR assay (ddPCR) for the detection of PIK3CA hotspot mutations in circulating cell-free DNA (cfDNA) from plasma. We showed a good performance of ddPCR, especially when 4ml plasma was used in combination with a semi-automated cfDNA extraction method (Maxwell). A good correlation between mutation status obtained by plasma-based ddPCR and tissue-based NGS analysis was obtained, assuming that this technology can be safely used in diagnostic practice when tumour tissue is not available. In conclusion, our results demonstrated the need for standardised criteria to determine aCT administration for luminal early-stage breast cancer patients in Belgium. In addition, we showed that MGS testing assists in therapeutic decision-making, and can reduce aCT administration in clinical high-risk patients. The decentralisation of MGS testing in local laboratories equipped with state-of-the-art technologies for molecular diagnostics can improve access to MGS testing while complying with privacy regulations and reducing the costs of the test. This decentralisation, and the use of inexpensive statistical models predictive for MGS outcome, could further improve the selection for aCT administration and MGS testing in patients with luminal early-stage breast cancer. Finally, we provided evidence for the clinical application of the highly sensitive ddPCR as a useful screening method to detect PIK3CA hotspot mutations in patients with metastatic luminal breast cancer for which no representative tumour tissue is available. status: published

Equine astma is de overkoepelende term voor een inflammatoir proces ter hoogte van de diepere luchtwegen. Deze aandoening wordt verder onderverdeeld in lichte tot matige astma, beter bekend als “inflammatory airway disease” (IAD), en ernstige astma, beter bekend als “recurrent airway obstruction” (RAO). RAO veroorzaakt inflammatie en obstructie van de diepe luchtwegen, wat leidt tot chronische hoest, verhoogde ademhalingsinspanning in rust en inspanningsintolerantie, meestal bij paarden ouder dan zeven jaar. IAD daarentegen kan op elke leeftijd voorkomen en de klinische tekenen zijn vaak veel subtieler, namelijk verminderd presteren en occasioneel hoesten. Equine astma wordt voornamelijk getriggerd door een hoge concentratie aan stof en schimmelsporen in de stalomgeving of pollen tijdens de zomermaanden in het geval van “summer pasture associated” RAO (SPARAO). De gouden standaard om equine astma te diagnosticeren is het uitvoeren van een endoscopie, gevolgd door een broncho-alveolaire lavage (BAL). Het aanpassen van de omgeving is en blijft de belangrijkste behandelingsmethode, vaak in combinatie met het tijdelijk toedienen van corticosteroïden en bronchodilatatoren.

Lyme borreliose (LB) is een belangrijke tekenoverdraagbare ziekte die verschillende sympto-men kan veroorzaken waarbij onder andere de huid, het zenuwstelsel of de gewrichten kunnen worden aangetast. Deze studie heeft als doel om de incidentie van de verschillen-de klinische manifestaties van LB in Vlaanderen te schatten. De incidentie van erythema migrans (EM) in Vlaanderen werd via een netwerk van huisartsenpeilpraktijken geschat op 126,0/100 000 inwoners (95% onzekerheidsinterval [OI] 101,1–150,9) voor de periode 2015-2017. Op basis van een systematisch literatuuronderzoek en een meta-analyse werden de verhoudingen van andere manifestaties ten opzichte van EM in de buurlanden van België geschat. De combinatie van deze ratio's met de EM-incidentie in Vlaanderen resulteerde in een incidentieschatting van 3,1/100 000 inwoners (95% OI 1,8–4,9) voor Lyme neuroborre-liose, 2,7/100 000 (95% OI 2,1–3,4) voor Lyme artritis en 1,8/100 000 (95% OI 1,3–2,3) voor andere minder frequente manifestaties. Gegevens over de incidentie van alle klinische manifestaties van LB, inclusief de meer zeldzame maar vaak ernstigere manifestaties, zijn belangrijk wanneer men de ziektelast of economische kost van de ziekte wil bepalen. De eigenschappen van de surveillancesystemen in België en de verschillende buurlanden kun-nen aanleiding gegeven hebben tot zowel over- als onderschatting van de verschillende manifestaties en toekomstige studies om deze resultaten te valideren zijn belangrijk.

Regelmatig is er publiek gedoe over burgerschapsvorming. November 2017 was het weer zover. Internationaal onderzoek van ICCS wees opnieuw uit dat de burgerschapscompetenties van Nederlandse leerlingen beneden peil zijn. De reacties waren voorspelbaar: scholen moeten meer werk maken van burgerschap, wetgeving moet worden aangescherpt en het toezicht moet strenger. Wat opvalt in de ophef en discussie van de afgelopen tien jaar, is dat deze ingegeven en gedragen wordt door opvattingen die zelf niet of nauwelijks ter discussie staan: ten eerste een bepaalde opvatting van wat maatschappelijk urgent is en een daarmee samenhangend beeld van wat goed burgerschap is, en ten tweede een bepaalde opvatting van wat onderwijs behoort te doen.

Aim of the study: This master thesis will focus on the current management strategies of Flemish physiotherapists after anterior cruciate ligament reconstruction. We will then investigate if these management strategies are in line with the current clinical guidelines, by developing our own survey.

Een landelijke evidencebased Richtlijn intermitterende (zelf) katheterisatie bij kinderen is ontwikkeld, met als doel een eenduidige werkwijze te bewerkstelligen. Zorgverzekeraars zullen vergoedingen steeds meer baseren op evidencebased richtlijnen.

Bij controversiële maatschappelijke vraagstukken denken veel collega’s van onderzoeker Laurence Guérin meteen aan religie, tolerantie, diversiteit in seksuele voorkeuren, enzovoorts. Deze onderwerpen zijn zeker maatschappelijk relevant en controversieel, maar overschaduwen gemakkelijk zakelijker of technischer controversiële onderwerpen die ook maatschappelijk relevant zijn, maar vaak minder in het oog springen en waarover geen consensus is, ook niet onder experts.

In dit hoofdstuk zoomen de auteurs in op diagnostiek bij een breed scala aan specifieke klachten. Deze klachten kunnen te maken hebben met emotionele problemen zoals angst, depressie, eetstoornissen en (niet-) suïcidale zelfbeschadiging, met gedragsproblemen zoals hechtingsstoornissen of overmatig gamen, of met ontwikkelingsgerelateerde problemen zoals ADHD of autismespectrumstoornis. Voor alle klachten schetsen de auteurs de nodige theoretische achtergrond. Vervolgens beschrijven zij instrumenten en strategieën om aan handelingsgerichte diagnostiek te doen op de niveaus van onderkenning, verklaring en indicatiestelling.

In dit hoofdstuk zoomen de auteurs in op diagnostiek bij een breed scala aan specifieke klachten. Deze klachten kunnen te maken hebben met emotionele problemen zoals angst, depressie, eetstoornissen en (niet-) suïcidale zelfbeschadiging, met gedragsproblemen zoals hechtingsstoornissen of overmatig gamen, of met ontwikkelingsgerelateerde problemen zoals ADHD of autismespectrumstoornis. Voor alle klachten schetsen de auteurs de nodige theoretische achtergrond. Vervolgens beschrijven zij instrumenten en strategieën om aan handelingsgerichte diagnostiek te doen op de niveaus van onderkenning, verklaring en indicatiestelling.

ispartof: Systeemtherapie vol:29 pages:137-148 status: published

ispartof: Tijdschrift Klinische Psychologie vol:47 issue:3 pages:40-55 status: published

ispartof: Handboek psychopathie en de antisociale persoonlijkheidsstoornis. pages:103-115 ispartof: pages:103-115 status: published

Domestic service in the city of Antwerp. The urban trajectories and marital choice of servant girls from the polder region during the second half of the nineteenth century. As the city of Antwerp regained her place as a port city of significance during the nineteenth century, the presence of many urban bourgeois households led to an increased demand for servant girls. Mainly unmarried women, young and unskilled, from the neighboring countryside moved to the city to take on jobs as domestic servants. This article deals with their reasons and causes for leaving home, their urban trajectory and the impact of domestic service on their further lives. Attention will also be paid to their marital choice after their period of service. In order to reconstruct the lives of these girls, the method of life cycle analysis with additional information from the population registers was adopted.

ispartof: Kind en Adolescent vol:37 issue:2 pages:124-129 status: published

For several years now, research on ‘press and literature’ in Francophone literary studies has grown into a full and dynamic research field, with some pioneering work, numerous collective publications, recognized research centers, networks and websites. This contribution first discusses the emergence of this research paradigm, its primary concerns and its importance in a larger, mediological approach of literature. Subsequently, a number of insights will be explained on the basis of a case study, with respect to a genre that traditionally appears in periodical publications (dailies and magazines), namely the French chronique. ispartof: TS. Tijdschrift voor Tijdschriftstudies issue:37 pages:5-18 status: published

Onderzoek heeft overtuigend aangetoond dat psychotherapie effectief en klinisch relevant is. Een kleine minderheid verslechtert echter of haakt vroegtijdig af. Wat tot nog toe minder opgehelderd werd, is het proces achter deze positieve of negatieve veranderingen. In dit artikel pogen we te begrijpen hoe en waarom psychotherapie werkt, door de cliënten zelf aan het woord te laten. Vastgesteld werd dat cliënten een brede waaier van helpende gebeurtenissen identificeerden. Het verwerven van inzicht kwam als belangrijkste veranderingsmechanisme naar voren. Spontaan werd minder verwezen naar de gemeenschappelijk werkzame factoren, maar wanneer deze processen als antwoordopties werden aangeboden, kregen ze wel meer gewicht. Hoewel in traditioneel psychotherapieonderzoek symptoomreductie als belangrijke (en vaak enige) veranderingsindicator naar voren wordt geschoven, werd deze categorie door cliënten zelf weinig verwoord of aangeduid.

Atypische myopathie (AM) is een vaak fatale weidemyopathie die snel opkomt in Europa. Uitbraken zijn meestal acuut en onverwacht en het is belangrijk dat dierenartsen en eigenaars weten hoe ze moeten omgaan met de kritieke patiënten van deze aandoening. Er zijn verschillende hypothesen beschreven omtrent de etiologie en pathogenese ervan. In deze review worden de belangrijkste hypothesen samengevat en enkele behandelingsmogelijkheden en preventieve maatregelen gesuggereerd. Op dit moment wordt gedacht dat AM ontstaat na opname van esdoornzaden. Deze zaden bevatten hypoglycine A, dat kan leiden tot multiple acyl-CoA dehydrogenasedeficiëntie (MADD). De behandeling is meestal gebaseerd op de klinische symptomen en gaat vaak niet verder dan een ondersteunende therapie. Daarom ligt de nadruk op de preventie van AM. Dit artikel is bedoeld als een praktische ondersteuning voor paardendierenartsen die te maken krijgen met AM.

Burgerschapsvorming wordt aangegrepen als kans voor wereldverbetering: door onderwijs gedrag en mentaliteit veranderen en zodoende maatschappelijke problemen te lijf gaan. Deze bijdrage laat zien dat deze benadering problematisch is. Er wordt een alternatief voorgesteld: leerlingen leren samen denken over complexe maatschappelijke problemen en bereiden zich zodoende voor op burgerschap.

Introduction. Als parameter voor de kwaliteit van de hulpverlening door gespecialiseerde kinderdiabetescentra wordt naar de metabole controle (HbA1c) ook het gezondheidsgerelateerd algemeen welbevinden, welke zowel het fysiek, mentaal, emotioneel en sociaal als schools functioneren omvat, voorgesteld. Adolescentie is een periode van zowel minderen metabole controle als een minder algemeen welbevinden bij kinderen met diabetes. Aim. In deze studie willen we het algemeen (AW) en diabetes-gerelateerd welbevinden (DW) bij adolescenten met diabetes mellitus type 1 (DM1) nagaan en de invloed van het geslacht, leeftijd, etnische origine, gezinssituatie (één- of twee oudergezin), gezinsinkomen en metabole controle onderzoeken. Method. De 310 DM1 adolescenten (12-18 jaar), opgevolgd in het UZ Brussel en UZ Gent, werden na geïnformeerde toestemming telefonisch en schriftelijk uitgenodigd om de Pediatric Quality of Life Inventory (PedsQL) vragenlijst en een demografische vragenlijst in te vullen. Het gemiddelde van de 3 laatste HbA1c bepalingen werd berekend. Results. 133 patiënten (71 meisjes, 120 autochtone origine, 81 uit het UZ Gent, 20 behandeld met insuline pomp, 107 uit twee-ouder gezin, 68 met ouderlijk maandinkomen boven de 3000 euro) stuurden ingevulde vragenlijsten terug. Mediane (range) leeftijd en diabetesduur was 15.2 (range 12.4 – 18.8) en 5 jaar (range 1 – 16). Gemiddelde (SD) HbA1c was 7.9% (1.0), vergelijkbaar tussen de ziekenhuizen, maar significant (p < .001) lager dan bij de niet deelnemende adolescenten (8.4(1.2)%). De gemiddelde (SD) AW en DW totaal scores waren 82 (12) en 74 (14), vergelijkbaar tussen de geslachten en de ziekenhuizen en sterk gecorreleerd (r = .676, p < .001). Voor fysiek, psychosociaal, emotioneel, sociaal en schools functioneren hadden respectievelijk 9.0%, 14.3%, 15.0%, 9.8%, en 20.3% een afwijkende score. HbA1c (r = -.230, p < .01) en leeftijd (r = -.180, p < .05) correleerden negatief met DW score, doch niet met AW score. Autochtone diabetici hadden, in vergelijking met allochtone, een significant hogere DW score (p < .005), maar een vergelijkbare AW score. DW en AW score van patiënten uit één-ouder gezinnen waren significant lager in vergelijking met twee-ouder gezinnen (p < .005). Elke sub-score van AW varieerde significant in functie van het gezinsinkomen (p < .005). Met diabetesduur en type behandeling (pen versus pomp) werd geen correlatie gevonden. Enkel gezinsinkomen was een significante voorspellen voor AW (p < .05) en etniciteit voor DW (p < .05) in multipele regressie analyse. Conclusion. Het algemeen welbevinden bij Vlaamse DM1 adolescenten is vergelijkbaar met deze gerapporteerd in andere landen. In hoofdzaak werd een minder gunstig schools functioneren vastgesteld. In de rapportering van het welbevinden dient met gezinsinkomen en de etnische origine rekening gehouden te worden bij de vergelijking van diabetescentra.

vii, 156 p. ill.

Kunnen deelnemen aan sociale, culturele en sportieve activiteiten wordt vandaag als een basisrecht gezien. Toch hebben velen moeite om de stap naar die activiteiten te zetten. Vooral mensen met een achtergrond van kansarmoede of financiële onzekerheid worden vaak ontmoedigd in hun participatie: ze hebben geen echt overzicht welke activiteiten zoal bestaan, ze zijn bang een buitenbeentje te zijn en voelen zich daarom niet thuis in het aanbod, ze hebben tijd te kort of geld te weinig. Om deze doelgroepen toch aan te zetten tot sociale, culturele en sportieve participatie, formuleerde de federale overheid enkele jaren geleden enkele gerichte subsidiemaatregelen. Op basis van die maatregelen kunnen Belgische OCMW's voor hun cliënten participatiebevorderende initiatieven nemen. In dit hoofdstuk evalueren we de maatregelen en schetsen we een meer algemeen beeld van de sociale, culturele en sportieve vrijetijdsparticipatie van OCMW-cliënten.

AR062010, info:eu-repo/semantics/published

De strijd tegen armoede kan niet vernauwd zijn tot het beschikken over een inkomen. Het garanderen van de menselijke waardigheid gaat breder. Ook op het vlak van energie, mobiliteit, onderwijs, … moet er een armoedebeleid zijn. Het artikel 23 van de Grondwet voorziet dat iedereen kan deelnemen aan het culturele en sociale leven. Er wordt echter vastgesteld dat dit bij mensen in armoede niet het geval is, vandaar dat de OCMW’s middelen ter beschikking krijgen die de mensen in armoede een steuntje in de rug moet geven zodat ze kunnen participeren aan het sociale en culturele leven. In het kader van de strijd tegen de kinderarmoede, hetgeen een prioriteit was in het Europees Jaar tegen armoede en sociale uitsluiting, wordt sinds 2010 een subsidie voorzien met specifieke aandacht voor kinderen die niet ten volle kunnen deelnemen aan het maatschappelijk leven. Het is van belang in hen te investeren zodat de cirkel van de armoede doorbroken wordt. ‘Proeven van participatie’ is het eindresultaat van het onderzoekswerk uitgevoerd door ULB en HIVA-KU Leuven in opdracht van de Staatssecretaris voor Maatschappelijke Integratie en Armoedebestrijding. Het stelt onder meer een aantal goede praktijken van de OCMW’s inzake kinderarmoede in the picture. nrpages: 160 status: published

In de adolescentie is er een verhoogde kwetsbaarheid voor het ontwikkelen van opzettelijk zelfverwondend gedrag (ZVG). Het JOnG! onderzoek wijst uit dat de prevalentie van ZVG op twaalfjarige leeftijd reeds 4,50% bedraagt. Nationale en internationale onderzoeksbevindingen doen echter vermoeden dat de prevalentie van ZVG zal stijgen naarmate de leeftijd toeneemt. In JOnG! 12 wordt verder onderzocht of er verschillen bestaan tussen de gezinnen van jongeren die zichzelf verwonden en gezinnen van jongeren die zichzelf niet verwonden op vlak van opvoeding (gedrag en controle), opvoedingsstress, subjectieve gezinsbelasting, en meegemaakte gebeurtenissen van gezinsleden (bv.: ziekte, echtscheiding, overlijden, ziekenhuisopname). In JOnG! 12 wordt een significante samenhang gevonden tussen gepercipieerd opvoedingsgedrag en ZVG. Jongeren die zichzelf verwonden percipiëren meer negatieve en psychische controle door hun ouders, dan jongeren die zichzelf niet verwonden. Daarentegen geven ouders geen verschillen aan in opvoedingsgedrag, opvoedingsstress, subjectieve belasting of meegemaakte gebeurtenissen. ispartof: Online factsheet status: published

Dit document brengt de effecten voor het milieu in kaart van de sector transport door het vervoer van mensen en goederen in Vlaanderen. De sector transport omvat zowel het particulier als het professioneel vervoer op de weg, per spoor, op het water en in de lucht. Het wegvervoer omvat zowel het personen- als het goederenvervoer. Het personenvervoer behelst zowel het vervoer met de auto, de moto, de lijnbus als de autocar. Het goederenvervoer omvat het vervoer met lichte en met zware vrachtwagens. Het vervoer per spoor omvat ook het personen- en goederenvervoer. Wat de activiteit betreft worden zowel de kilometers van de elektrische als de dieseltreinen in rekening gebracht. Naar milieudruk toe worden enkel de emissies van de dieseltreinen in rekening gebracht. De scheepvaart omvat zowel de binnenvaart als de zeescheepvaart. Die omvatten enkel goederenvervoer. In de meeste analyses wordt enkel de binnenlandse zeescheepvaart beschouwd. Dit is de scheepvaart tussen Vlaamse Noordzeehavens. Die trafiek omvatalle schepen die reizen tussen Vlaamse havens. Wat de luchtvaart betreft wordt de activiteit beschouwd van de vliegtuigen die vertrekken of aankomen op de luchthavens van Zaventem, Deurne, Oostende en Kortrijk/Wevelgem. De militaire luchthavens die beschouwd worden zijn Melsbroek, Koksijde, Kleine Brogel en Brasschaat. De voornaamste redenen waarom privépersonen zich verplaatsen zijn winkelen, werken, onderwijs volgen, ontspannen of het meedoen aan of bijwonen van een sport- of cultureel evenement. Daarnaast is het brengen van bezoeken en het halen of brengen van personen een veel voorkomende reden om zich te verplaatsen. Zonder transport van mensen en goederen vallen onze maatschappij en de economie volledig stil. Transport is dus onmisbaar, maar tegelijkertijd een bron van milieuproblemen. Het draagt immers bij tot de klimaatverandering door de uitstoot van broeikasgassen (CO2, N2O, CH4 en HFK's). Transport is ook schadelijk voor de gezondheid: zo leidt de emissie van fijn stof tot een stijging van luchtwegklachten. De uitstoot van stikstofoxides (NOx) en niet-methaan vluchtige organische stoffen (NMVOS) leidt tot de vorming van ozon, dat op haar beurt zowel onze gezondheid als de ecosystemen schaadt. De verzuring van het leefmilieu is een rechtstreeks gevolg van de emissie van stikstofoxides en zwaveldioxide (SO2). Transport kost ook handenvol energie. De voorraad aan fossiele brandstoffen is eindig. Daarom moet zuinig met energie omgesprongen worden en verdienen energie-efficiëntere en milieuvriendelijkere transportmiddelen de voorkeur. De sector transport heeft een belangrijk aandeel in de lawaai-, licht- en geurhinder in Vlaanderen. Het wegverkeer en het luchtverkeer zijn belangrijke bronnen van lawaai, het wegverkeer ook van lichtvervuiling. Lawaai- en lichthinder kunnen leiden tot gezondheidsproblemen. Die gaan van slaapstoornissen, een verhoogde bloeddruk tot zelfs hartproblemen. februari 2011 8 Achtergronddocument Transport De uitgebouwde transportinfrastructuur leidt tot versnippering van het landschap en tot barrièrewerking met een daling van de biodiversiteit tot gevolg. Wegen en spoorwegen vormen voor sommige diersoorten namelijk een moeilijk te overbruggen barrière. De activiteiten die plaatsvinden binnen de sector transport veroorzaken een milieudruk. In het deel Indicatoren wordt meer in detail ingegaan welke bijdrage de sector transport levert aan de verschillende milieuthema's. Over de milieuthema's (klimaatverandering, zwevend stof, fotochemische luchtverontreiniging, versnippering...) zijn ook aparte achtergronddocumenten voorhanden. Voor wat betreft de lawaai-, geur- en lichthinder die de sector transport veroorzaakt wordt verwezen naar het achtergronddocument Hinder. Transport heeft een impact op de menselijke gezondheid. Ook veroorzaakt het een aantal kosten door congestie en door schade aan mens en natuur waarop in dit document verder zal ingegaan worden. Ook de achtergronddocumenten Milieu, mens en gezondheid en Milieu en economie gaan daar dieper op in.