Search

The aim of the research was to determine the effects of red ginseng root powder on performance, immune system, caecal microbial population and some blood parameters in broilers. A total of 224 daily Ross 308 male broiler chicks were divided into one control group and three experimental groups each containing 56 chicks. Red ginseng root powder was added to the diets of groups at the level of 0, 75, 150 and 225 mg/kg, respectively. The experimental period was 38 days. There were no differences in growth performance. Addition of 225 mg/kg of the red ginseng root powder increased the relative weight percentages of spleen and gizzard (P

The aim of the present study was to investigate the usage of thyme leaves and its effects on performance, some egg quality traits and humoral immunity in laying hens. A total of 108 laying hens aged 36 weeks were randomly assigned to three dietary groups for 16 weeks. Dried and ground (Thymus vulgaris L.) thyme leaves were used at the level of 0, 1 and 2% in the diets of groups. Feed intake, body weight, egg production, egg weight and egg quality characteristics were not affected by dietary thyme supplementation. Thyme supplementation at 2% resulted in beneficial effects in laying hens due to the lowering of yolk cholesterol and total saturated fatty acids concentration while increasing omega-3 fatty acids. Furthermore, the yolk malondialdehyde, blood serum cholesterol and triglycerides levels were reduced and antibody titers against SRBC were increased with 2% thyme supplementation. In conclusion, the results showed the antioxidative and hypolipidemic effects of thyme supplementation in laying hens along with improved humoral immune response without any negative effects on performance and egg quality characteristics.

The aim of this study was to evaluate some pelleting characteristics of beef cattle concentrate with added sepiolite and potassium humate alone or combined. For this purpose, one control group (basal concentrate) with no additive and five treatment groups with 1% sepiolite (S), 0.25% potassium humate (H-25), 0.50% potassium humate (H-50), 1% sepiolite + 0.25% potassium humate (SH-25) and 1% sepiolite + 0.50% potassium humate (SH-50) added as top-dressed into mixer were used. For each experimental group, a total of 36 tons of pellet concentrates were produced in six batches with 6 tons per batch. The basal pelleted concentrate included 90.29% dry matter, 14.51% crude protein, 11.76% crude fibre and 3.14% ether extract. Results showed that adding sepiolite up to 1% in beef cattle concentrate as top-dressed in mixer reduced moisture losses and improved the durability of pelleted feed. Sepiolite addition also lowered pellet water activity during storage. Adding potassium humate alone up to 0.50% was not enough to improve the pellet quality in terms of durability or water activity. Potassium humate supplementation alone or with sepiolite presented with lower moisture losses than control, and it was more evident during storage. In conclusion, the use of sepiolite in beef cattle concentrates as pellet binder seemed to be providing more durable feed pellets with lower water activity. Promising results were obtained from both the supplements in limiting the moisture losses post- pelleting and storage. Regarding the role of potassium humate as pellet binder in animal feed industry further research is needed.

The aim of the study was to explain the effects of betaine and sepiolite in diets on performance, carcass characteristics, some blood parameters and some intestinal health parameters in broilers. A total of 192 daily Ross 308 male broiler chicks were divided into one control group and three experiment groups each containing 48 chicks. Betaine and sepiolite was added as top dressed to the diets of experimental groups at the level of 0.15% betaine (1st group), 1.5% sepiolite (2nd group) and 0.15% betaine + 1.5% sepiolite (3rd group). Sepiolite and betaine were not added to the diet of control group. The experimental period was 6 weeks. No differences were observed in body weight, overall body weight gain, feed intake, feed conversion ratio, carcass yield and the relative weights of gizzard, heart, liver, spleen and bursa of Fabricius among groups. The relative weight of abdominal fat decreased with betaine usage. Supplemental betaine increased relative percentage of kidney weight. Dietary supplementation of betaine with sepiolite had some positive effects on intestinal histomorphology characteristics. The level of serum triglyceride was reduced with 0.15% betaine inclusion in the diet. Albumin, cholesterol, protein, uric acid, AST, ALP and ALT levels of blood serum were not affected by betaine with and without sepiolite supplement. Blood serum IgG level was increased by dietary supplementation of betaine with and without sepiolite. It is concluded that the dietary usage of betaine with sepiolite in broilers can be useful in the field due to having some improvements in intestinal histomorphology and immunity.

Aeromonas turleri sucul ortamda yaygin olarak bulunan ve hem soguk kanli hayvanlarda hem de insanlar da cesitli hastaliklara neden olabilen Gram negatif basillerdir. Bu calisma, ulkemizde balik ve yetistirme sularindan izole edilmis olan Aeromonas izolatlarinin antimikrobiyal duyarlilik profillerinin belirlenmesi amaciyla gerceklestirildi. Calismaya uc farkli cografik bolgeden (Karadeniz, Akdeniz, Ege) izole edilmis olan toplam 45 Aeromonas izolati (20 A. sobria, 10 A. hydrophila, dokuz A. salmonicida, dort A. bestiarum, iki A. veroni) dahil edildi. Izolatlarin 13 farkli antimikrobiyal ajana karsi antimikrobiyal aktiviteleri disk difuzyon yontemiyle degerlendirildi. Test edilen antimikrobiyaller icerisinde gentamisin butun izolatlarin duyarli oldugu tek antimikrobiyal olarak belirlendi. Florfenikol ve siprofloksasin’in yuksek duzeyde etkin olduklari (direnc orani %8.9), en dusuk duyarlilik oranin ise amoksisilin (%17.8), ampisilin (%22.2) ve oksolonik asit’e (%35.6) karsi sekillendigi belirlendi. Sonuc olarak, calismada farkli oranlarda ilac direncinin saptanmis olmasi hem balik hem de insan hastaliklarinin tedavisinde uygun antimikrobiyel ajanlarin secilmesinin onemini ortaya koymakla birlikte Aeromonas turleri icin etkin ulusal antimikrobiyal direnc izleme sistemlerine ihtiyac duyuldugunu gostermektedir

Bu araştırma, yumurta tavuğu rasyonlarına sepiyolit ilavesinin 22 hafta süreyle performans, yumurta kalitesi ve bazı kan parametreleri üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Bu amaçla 38 haftalık yaşta 135 adet Lohmann Brown yumurta tavuğu 1 kontrol ve 2 deneme grubuna ayrılmıştır. Sepiyolit kontrol, birinci ve ikinci deneme gruplarının rasyonlarında sırasıyla % 0, 0.5 ve 1 olacak şekilde ilave edilmiştir. Sepiyolit ilavesi yem tüketimi, yumurta verimi, yumurta ağırlığı ve yemden yararlanmayı etkilememiştir. Rasyonlarda %1 düzeyinde sepiyolit kullanılmasıyla yumurta kırılma mukavemeti (p

This study involved two separate experiments to determine the effects of tannic acid and lignosulfonate treatments of sunflower seed meal on the digestibility and rumen degradability characteristics of some nutrients in rams. Sunflower seed meal was treated with 3, 6 and 9% tannic acid, 5 and 10% lignosulfonate. In the first experiment, the digestibility coefficients of dry matter, organic matter and crude protein of sunflower seed meal samples were determined by a faeces collection method using 5 merino rams aged 1.5 years and weighing 66.5 kg. Tannic acid treatments of sunflower seed meal at the level of 3, 6 and 9% did not have any effect on in vivo crude nutrient digestibility. Crude protein digestibility values were not affected by the treatment of 5% lignosulfonate of sunflower seed meal but were decreased significantly (p

Bu araştırma, rasyonlarda humat (farmagülatördryTM) ve probiyotik (proteksin™)kullanımınınbroylerlerde canlı ağırlık artışı, yem tüketimi,yemdenyararlanmatırmada toplam 285 adet günlük ticari Ross PM3 erkek broyler civciv kullanılmıştır.kontrol, 2 deneme olmak üzere toplam 3 grup halinde yürütülmüştür.Grupların her biri 19 adet civciv içeren beş alt gruba ayrılmıştır.Birinci ve:ikirici deneme grupları rasyonlarınatırma 42 gün sürdürülmüştür.oranı ve karkas randımanı bakımından2. deneme gruplarında ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 2152.8, 2098.1 ve 2100.8 g, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yemmiktarları ise sırasıyla1.80, 1.80 ve 1.81 kg olarak belirlenmiştir.teksin ™ ilavesinin canlı ağırlık artışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı ve karkas randımanı üzerine olumsuz bir etkisi gözlenmemiştir, This experimentwas carried out to determine the effects of the usage of humate (farmagulatorin broiler rations on live weight gain, feed consumption,dryTM) and probiotic (protexin™)285 daily Ross PM3 broiler male chicks were used in this experiment. They were divided into one control group and two treatmentgroups each containing 95 chicks. Each group was divided into five subgroups each containingsecOlıd treatmentgroups were supplementedperimental period lasted 42 days. At the end of the study there were no statistically differences among the groups in Iive weight, liveweight gain, feed consumption,groııps were found as 2152.8, 2098.1 and 2 i00.8 g, respectively during 42 days trial period. Feed consumptionper one kg live weightgain of groups during trial were determinedas 1.80, 1.80 and 1.81 kg, respectively.lt is concluded that the supplementationmagulatorcass yield of broilers

Summary: This experiment was carried out to determine the effects of the usage of L-carnitine in diets with different levels of energy on some productive characteristics and blood parameters of Japanese quail. A total of 204 quail chicks aged one week (Coturnix coturnix Japonica) were used. They were divided into four groups each containing 51 quail chicks. Diets having normal (3000 kcal/kg) and low (2700 kcal/kg) metabolizable energy level were supplemented with 0 and 100 mg/kg L-carnitine. Diets were formulated to be isonitrogenic. The experimental period lasted five weeks. L-carnitine supplementation to the diets having normal energy level did not affect the live weight at the end of the experiment, total live weight gain, feed intake per one kg live weight gain and carcass yield but increased total feed intake (p

Bu arastirma, rasyonlara soya kuspesi yerine katilan farkli duzeylerdeki ekmek mayasinin buyumekte olan tavsanlarda besi performansi ve besin madde sindirilme dereceleri uzerine etkilerini belirlemek amaciyla yapilmistir. Arastirmada 35 gunluk, ortalama 700 g agirlikta 20 erkek ve 20 disi olacak sekilde toplam 40 adet Yeni Zelanda irki tavsan kullanilmistir. Her biri onar tavsandan (bes disi, bes erkek) olusan, bir kontrol ve uc deneme olmak uzere dort grup duzenlenmistir. Her bir grup icin 3 kafes kullanilmistir. Birinci, ikinci ve ucuncu deneme gruplari rasyonlarina soya kuspesi yerine sirasiyla %2.5, 5.0 ve 7.5 duzeylerinde ekmek mayasi (Saccharomyces cerevisiae) ilave edilmistir. Arastirma bes hafta surdurulmustur. Arastirma suresince kontrol ve deneme gruplarindan elde edilen haftalik canli agirlik artislari sirasiyla ortalama 156.5, 158.9, 146.1 ve 132.5 g, bir kg canli agirlik artisi icin tuketilen yem miktari ise 3.74, 3.86, 3.88 ve 3.96 kg bulunmustur. Rasyonunda %7.5 maya bulunan grubun canli agirlik artisinin kontrol grubuna gore daha dusuk (p

Arastirma, findik kuspesinin formaldehit ve kan ile muamele edilmesinin kuru madde (KM), organik madde (OM) ve ham proteinin (HP) rumende parcalanma ozellikleri ve etkin yikilabilirligi uzerine etkisini belirlemek amaciyla yapilmistir. Findik kuspesine formaldehit 0.4, 0.6, 0.8 ve 1 g / 100 g HP, kan ise 0.5, 0.75, 1.5 ve 2 l / kg KM duzeyinde katilmistir. Arastirmada rumen fistullu 3 bas ergin merinos kocu kullanilmistir. Numuneler 2, 4, 8, 16, 24 ve 48 saat sureyle rumende inkubasyona tabi tutulmustur. Findik kuspesi numunelerinin rumende KM, OM ve HP parcalanma ozellikleri ile etkin yikilabilirlikleri belirlenmistir. Findik kuspesinin 0.4 ve 0.6 g / 100 g HP duzeyinde formaldehit ile muamelesi proteinin rumende kolay cozunebilen miktarini sirasiyla % 21.24 ve % 33.49 duzeyinde arttirmis fakat zamanla yikilabilen miktarini % 16.04 ve % 12.14 duzeyinde azaltarak maksimum potansiyel yikilabilirligini etkilememistir. Kuspenin farkli duzeylerde kan ile muamelesi proteinin rumende kolay cozunebilen miktarini % 24.96 - 54.73 duzeyinde artirirken zamanla yikilabilen miktarini % 19.39 - 29.44 duzeyinde azaltmis, maksimum potansiyel yikilabilirliginde farklilik yaratmamistir. Kuspenin farkli duzeylerde formaldehit ve kan ile muamelesinden rumende 48 saatlik inkubasyon sonundaki KM, OM ve HP yikilma duzeyinin etkilenmedigi gozlenmistir. Sonuc olarak findik kuspesinin formaldehit veya kan ile muamelesinin rumen fermentasyonundan koruma saglayamadigi saptanmistir.

Bu ara~lırma: soya fasulyesi (Soja hispida Mihıch), fig (Vicia saıiva L). hurçak (Vicia I:'rvilla L wild) ve mürdümıi~e(Laılırrus sil/ivııs L) iiç degi~ik ticari enzim preparatı (Grindazym™ GP 5000, Bio-Fecd rıus CT, Energex CT) ilavesininkanatlıarda gerçek metaholize olahilir enerji degerleri üzerine etkisini belirlemek amacıyla yapıldı. AraşlIrmada i yaşlı, ortalama 2. ikg canlı ağırllgll1da. yumurtacı damızlık Leghorıı horozlar kuııanıldı. Horozlar bireyscl kakslerde harındırıldı. Yem maddelcriningerçek metaholize olahilir encrji degerlerinin helirlenmesi için yapılan denemeler. 48 saatlik ön açlık diinemi ile 48 saatlık dışkıtoplama döncminden oluştu. Ön açlık döncminden sonra horozlar 40 g deneme yemi ilc mrla ycmlendi. Endojen dışkıyı belirlcmekiçın isc dencme ycmi yerinc horozıara 50 g glukoz verildi. Endojen dışkı miktarı. endojcn azot ve cndoJcn enelji kayıpları slr~\SIYldortalama 3.03 g. 0.58 g ve 9.8 i keal olarak tespit edildi. Soya fasulyesi. fig. burçak vc mürdümük için gcrçck meldbolize Oldhılırcnelji değerlcri sırasıyla 4486.3484. 3574 ve 3352 keal/kg kuru madde olarak hulundu. Grindaıym ™ GP'nin 19ikg. Bıo-Fecd PIILSCrnin O.S g/kg vc Encrgex Crnin O.S g/kg oranında bu baklagil tanelerine kalılması, gerçek metabolizc olabilir cncrJi değerlerindcistatisıik açıdan bir farklılık oluşturınadı.

Bu araştırma broyler rasyonlarında probiyotik (protexin7M) veantibiyotiğin (zinc bacitracin) birlikte veya ayrı ayrı kullanımlarının canlı ağırlıkartışı, yem tüketimi, yemden yararlanma oranı, karkas randımanı ve yenilebilir içorganların ağırlığı üzerine etkilerini belirlemek amacıyla yapılmıştır.Araştırmada toplam 160 adet ticari Ross PM3 erkek broyler civcivkullanılmıştır. Araştırma her biri 40 civcivden oluşan 1 kontrol. 3 deneme olmaküzere toplam 4 grup halinde yürütülmüştür. Araştırma 42 gün sürdürülmüştür.Bütün gruplar 1-14. günlerde broyler civciv başlangıç yemi, 15-42. günlerdede broyler büyütme yemi ile beslenmişlerdir. Kontrol grubuna probiyotik ve antibiyotik kapsamayan yem verilmiştir. Birinci, 2. ve 3. deneme gruplarırasyonlarına ise sırasıyla protexin™, zinc bacitracin ve protexin'lM + zincbacitracin ilave edilmiştir.Ara,çtırma sonunda gruplar arasında canlı ağırlık, karkas randımanı veyenilebilir iç organların ağırlığı bakımından istatistiki açıdan farklılıkbulunamamıştır. Kırkiki günlük araştırma süresince kontrol ve denemegruplarında ortalama canlı ağırlık artışları sırasıyla 2199.96, 2259.91, 2323.12 ve2279.89 g olarak saptanmış, bir kg canlı ağırlık artışı için tüketilen yem miktarlarıise sırasıyla 1.87, 1.87, 1.86 ve 1.87 kg olarak belirlenmiştir.Bu ara,çtırmada rasyonlara probiyotik ve/veya antibiyotik ilavesininbroylerlerde canlı ağırlık artışı, yemden yararlanma, karkas randımanı veyenilebilir iç organların ağırlığı üzerine önemli bi,. etkisinin olmadığı sonucunavarılmıştır.

Bu çalışma, % /0-20 düzeyinde findık içi kahıı/Iu kapsayan konsantre yem karmalannm erkek Merinos kUZlllannda etin fiziksel, kimyasal ve duyusal kalite nitelikleri üzerine etkisini helirlemek amacıyla yapıidr.Araştırmada J.5 -2.0 aylık .'lütfen kesilmiş 30 haş erkek Merinos kuzusu kul/amldı. Her hiri LOhaş kuzudan oluşan i kontrol, 2deneme olmak üzere 3 grup Iralinde yürütüldü.Etin kalite nitelikleri bakımından gruplar arasında istatistikiaçıdan önemli bir fark gözlenmedi. Böylece fındık içi kabuğununetin kalitesini olumsuz yönde etkilemediği sonucuna varıldı.