Search

Orta çağda İslam dünyası ile Haçlılar arasında Orta doğu ve Kudüs topraklarının hakimiyeti konusunda bir üstünlük mücadelesi yaşanmıştır. Müslümanların mallarını yağmalamak isteyen Haçlılar İslam dünyasının üzerine karadan ilerleyerek yürümeye çalışmışlardır. Selçukluların yaşadığı Anadolu coğrafyası Haçlılar ile Müslümanlar arasında yaşanan çekişmeye sahne olmuştur. Üçüncü Haçlı Seferi sırasında İngiltere kralı I. Richard ile Fransa kralı II. Philip Augutus denizden ve Alman imparatoru Frederick I. Barbarossa Anadolu güzergahını kullanarak karadan Orta doğuya yönelmişlerdir. Alman imparatoru Friedrick I Barbarossa büyük bir ordu ile Anadolu'ya girmiş ve Konya önlerinde Anadolu Selçuklu Devleti’nin hükümdarı Sultan II. Kılıç Arslan ile karşılaşmıştır. Bu sırada iyice yaşlanmış ve nispeten otoritesini kaybetmiş olan Sultan II. Kılıç Arslan, bir çekişme yaşanmaması için topraklarını oğulları arasında Türk devlet geleneklerine göre bölüştürmüştür. Dolayısıyla bu koşullar altında zayıflamış olan Anadolu Selçuklu Devleti ile Alman Haçlılar arasında Konya önlerinde yapılan savaşı, Sultan II. Kılıç Arslan’ın kuvvetleri kaybetmiş ve Konya şehri Alman Haçlıları tarafından işgal edilerek yağmalanmıştır. Üçüncü Haçlı Seferi sırasında Anadolu şehirleri ve özellikle Konya tahrip olmaktan kurtulamamıştır. Alman İmparatoru Frederick I. Barbarossa, Anadolu’nun tahrip edilmesinde ve Anadolu Selçuklu Devleti’nin (1075-1308) başkenti olan Konya’nın işgal edilerek yağmalanmasında önemli bir rol oynamıştır., In the Middle Ages, there was a struggle for superiority between the Islamic world and the Crusaders regarding the domination of the Middle East and Jerusalem lands. The Crusaders, who wanted to plunder the property of Muslims, tried to walk over the Islamic world by land. The Anatolian geography, where the Seljuks lived, became the stage the conflict between the Crusaders and Muslims. During the Third Crusade, the king of England I. Richard and the king of France II. Philip Augustes traveled from the sea, German emperor Frederick I. Barbarossa headed from the land to the Middle East using the Anatolian route. German emperor Friedrick Barbarossa I entered Anatolia with a large army and faced with Sultan Qılıj Arslan II the ruler of the Anatolian Seljuk State in front of Iconium. Meanwhile, Sultan Qılıj Arslan II, who was thoroughly old and lost his authority relatively, divided his lands among his sons according to Turkish state traditions in order to avoid a conflict. Therefore, in front of Iconium, the war between the Anatolian Seljuk State, who were weakened under these conditions, and the German Crusaders, Sultan Qılıj Arslan's II forces have been lost and Iconium city has been occupied by the German Crusaders and looted. During the Third Crusade, Anatolian cities and especially Iconium could not be saved from being destroyed. German Emperor Friedrich Barbarossa I played an important role in destroying Anatolia and occupying and looting Iconium, the capital of Anatolian Seljuk State (1075-1308).

anemon Omar Khayyâm started to work with Isfahan (Maliksah) Observatory to update Iran (Farisi) Calendar together with the leading scientists of the period. It was planned to continue its activities with a long-term study program, astronomical studies lasted only 18 years. The astronomical studies carried out at the Isfahan (Malikşah) Observatory were written with the works of Omer Khayyâm's Zîj-î Malikşahî and Navruzname. It is not possible to state that the entire work called Zîj-î Malikşahî has reached today. It is claimed that only a small part of this work-whose author is not known- was preserved and reproduced by the Isma'i li. Another work, Navruzname, has survived to the present day. In particular, the work we have benefited from in writing this article is the source published by Iranian writer Mücteba Minovi in 1933. This resource contains information on astronomical elements and calendar studies. With this aspect, the work named Navruzname has value Ömer Hayyâm, İsfahan (Melikşah) Gözlemevi’nde dönemin önde gelen bilim insanları ile birlikte İran (Farisi) Takvimi’ni güncellemek için çalışmalara başlamıştır. Uzun süreli bir çalışma programı ile faaliyetlerini sürdürmesi planlanmasına rağmen, astronomik çalışmalar ancak 18 yıl sürmüştür. İsfahan (Melikşah) Gözlemevi’nde sürdürülen astronomik çalışmalar Ömer Hayyâm’ın, Zîc-i Melikşahî ve Nevruzname adlı eserleri ile kaleme alınmıştır. Zîc-i Melikşahî adlı eserin tamamının günümüze kadar ulaştığını ifade etmek pek mümkün görünmemektedir. Yalnız bu eserin küçük bir kısmının -yazarı belli değil- İsmailliler tarafından muhafaza edildiği ve çoğaltıldığı iddia edilmektedir. Diğer bir eser olan Nevruzname adlı eser ise günümüze kadar ulaşmıştır. Özellikle bu makalemizin yazılmasında istifade ettiğimiz eser, İranlı yazar Mücteba Minovi’nin 1933 yılında neşrettiği kaynaktır. Bu kaynakta astronomik öğelere ve takvim çalışmalarına ilişkin bilgiler bulunmaktadır. Bu yönü ile Nevruzname adlı eser kıymete haiz bulunmaktadır. 599566

Pontus Rum İmparatoru II. Aleksios Komnenos (1297-1330) tarafından desteklenen George Chioniades, İstanbul’dan Trabzon’a gelerek bilimsel ve kültürel çalışmalara katılmıştır. Astronomi alanında bilgisini artırmak için 1295 yılında İlhanlıların başkenti olan Tebrîz’e gitmiş ve Şemseddîn el-Vâbkanavî el-Buharî’nin ders halkasına katılmıştır. İki yıl Tebrîz’de kalmış ve el-Vâbkanavî’den astronomi dersleri almıştır. Tebrîz’de kaldığı sırada Arapça ve Farsçayı öğrenmiştir. 1299 (veya 1300) yılında astronomi içerikli eserler ile birlikte Trabzon’a ve daha sonra İstanbul’a geri dönmüştür. Chioniades’in Tebrîz’den getirerek Rumcaya çevirdiği eserlerin başında Abdurrahman el-Hâzinî’ye ait Zîc-i Sencerî, Nasîrüddîn et-Tûsî’nin koordinatörlüğünde yazılan Zîc-i İlhanî, Abdülkerim el-Fahhad’ın yazdığı Zîc-i ‘Alâ’i (Tablolarla Alâ’î’nin Astronomik El Kitabı) adlı eseri ve Şemseddîn el-Vâbkanavî el-Buharî’nin usturlaba ilişkin risalesi bulunmaktadır. 1310-1314 yılları arasında piskopos olarak Tebrîz’e ikinci kez giden Chioniades, İlhanlıların İslamiyet’i kabulü sonrasında geri dönmek zorunda kalmıştır. İlhanlı astronomisinin Bizans ve Avrupa astronomisini etkilemesinde önemli bir rolü oynamıştır. Özellikle ‘Tûsî Çifti’ni’ Bizans ve Venedik üzerinden Avrupa’ya Nikolas Kopernik’e ulaştırması Güneş merkezli yeni evren modelinin oluşmasına ortam oluşturmuştur.

The Crusaders organized the First Crusade between 1096-1099 and organized campaigns to take back Jerusalem and to gain the riches of the Eastern world. This Crusade was made from land to the Middle East through Turkish lands, but it was costly to the Crusaders. In 1096, with the participation of ordinary citizens of Europe, he came to Iznik under the leadership of Monk Pierre l-Ermite and the first group of the First Crusade faced the resistance of Kılıç Arslan I and most of them were killed. For the first time, European kings joined the Second Crusade, which consisted of land and Anatolian Turkish lands. This expedition joined King of France Louis VII and the German King Conrad. However, although it is not included in the general details of the history of the Crusades, when the finer points of these expeditions were taken down, the Crusade that is organized the Norwegian King Sigurd Jorsalfar between 1108-1111 was our our take attentioned. It should be noted that the Crusade organized by Sigurd Jorsalfar was both the first Crusade made from the sea and the first time a European king organized a campaign to the Middle Eastern Muslim lands. This article describes the importance of the Norwegian King Sigurd Jorsalfar on the ground on the historical of the Crusade., Kudüs’ü geri almak ve Doğu dünyasının zenginliklerinesahip olmak için seferler organize eden Haçlılar, 1096-1099 yılları arasındaBirinci Haçlı Seferini düzenlemişlerdir. Bu Haçlı Seferi karadan, Türktoprakları üzerinden Ortadoğu topraklarına doğru yapılmış, ancak Haçlıkuvvetlerine pahalıya mal olmuştur. 1096 yılında Avrupalı sıradan vatandaşlarınkatılımı ile Keşiş Pierre l-Ermite öncülüğünde İznik dolaylarına gelenBirinci Haçlı Seferinin ilk grubu I. Kılıç Arslan’ın direnişi ilekarşılaşmış ve büyük bir çoğunluğu kılıçtan geçirilmiştir. Bu seferin ikincigrubu ise Avrupalı kont, dük ve baronlar tarafından düzenlenmiştir. Avrupalıkrallar ise ilk kez yine karadan ve Anadolu Türk toprakları üzerindendüzenlenen İkinci Haçlı Seferi’de yer almışlardır. Bu seferi FransaKralı VII. Louis ile Alman Kralı Konrad organize etmişlerdir.Ancak Haçlı Seferleri Tarihi’nin genel detayları içerisinde yer almadığı haldebu seferlerin inceliklerine inildiğinde Norveç kralı Sigurd Jorsalfar’ın1108-1111 yılları arasında düzenlemiş olduğu Haçlı Seferi ilklere imza atmasıaçısından dikkatimizi çekmektedir. Sigurd Jorsalfar’ın düzenlediği Haçlıseferinin hem denizden yapılan ilk Haçlı sefer olması hem de Avrupalı birkralın Ortadoğu Müslüman topraklarına ilk kez bir sefer düzenlemesi bakımındangözümüze çarptığını belirtmekte fayda vardır. Bu makalede Norveç kralı SigurdJorsalfar’ın Haçlı Seferin’nin tarihi zemindeki önemi anlatılmaktadır

Omar Khayyâm started to work with Isfahan (Maliksah) Observatory to update Iran (Farisi) Calendar together with the leading scientists of the period. It was planned to continue its activities with a long-term study program, astronomical studies lasted only 18 years. The astronomical studies carried out at the Isfahan (Malikşah) Observatory were written with the works of Omer Khayyâm's Zîj-î Malikşahî and Navruzname. It is not possible to state that the entire work called Zîj-î Malikşahî has reached today. It is claimed that only a small part of this work-whose author is not known- was preserved and reproduced by the Isma'ili. Another work, Navruzname, has survived to the present day. In particular, the work we have benefited from in writing this article is the source published by Iranian writer Mücteba Minovi in 1933. This resource contains information on astronomical elements and calendar studies. With this aspect, the work named Navruzname has value, Ömer Hayyâm, İsfahan (Melikşah) Gözlemevi’nde dönemin önde gelen bilim insanları ile birlikte İran (Farisi) Takvimi’ni güncellemek için çalışmalara başlamıştır. Uzun süreli bir çalışma programı ile faaliyetlerini sürdürmesi planlanmasına rağmen, astronomik çalışmalar ancak 18 yıl sürmüştür. İsfahan (Melikşah) Gözlemevi’nde sürdürülen astronomik çalışmalar Ömer Hayyâm’ın, Zîc-i Melikşahî ve Nevruzname adlı eserleri ile kaleme alınmıştır. Zîc-i Melikşahî adlı eserin tamamının günümüze kadar ulaştığını ifade etmek pek mümkün görünmemektedir. Yalnız bu eserin küçük bir kısmının -yazarı belli değil- İsmailliler tarafından muhafaza edildiği ve çoğaltıldığı iddia edilmektedir. Diğer bir eser olan Nevruzname adlı eser ise günümüze kadar ulaşmıştır. Özellikle bu makalemizin yazılmasında istifade ettiğimiz eser, İranlı yazar Mücteba Minovi’nin 1933 yılında neşrettiği kaynaktır. Bu kaynakta astronomik öğelere ve takvim çalışmalarına ilişkin bilgiler bulunmaktadır. Bu yönü ile Nevruzname adlı eser kıymete haiz bulunmaktadır.

İlkçağ’da doğu ve batı toplumlarındaastronomi konusunda fikirler ileri süren birçok bilim insanı yetişmiştir. Bubilim insanlarından Batlamyus’un fikirleri gerçeğe yakın bulunarak yüzyıllarcatartışılmıştır. Batlamyus’un, ileri sürdüğü ve matematiksel öğelere dayananastronomi anlayışı “Almagest” adlı eserinde dile getirilmişti. Ancak buastronomi anlayışının birtakım eksiklikleri ve kusurları bulunmaktaydı. Doğalolarak zaman ve bilim ilerledikçe bu eksiklikler ve kusurlar eleştirilmeye vedüzeltilmeye çalışılacaktır.Ortaçağ İslam dünyasında Batlamyusastronomi anlayışı yüzyıllardır devam eden geleneklere uyularak kabul edildi.Ancak İslam Rönesans’ının yaşandığı Ortaçağ’da bu anlayıştaki eksiklikler vekusurlara tepkiler gecikmedi. Bu tepkiler Endülüs’te, Mısır’da, Irak’ta,İran’da ve Anadolu’da kendini peş peşe göstermeye başlamıştır. Batlamyusastronomi anlayışındaki eksiklikler ve kusurlar önce İbnü’l Heysem tarafındanfark edilmiştir. Daha sonra bu eksiklikler ve kusurlar Irak’ta Abbâsî biliminsanları ve Merâga’da faaliyet gösteren İlhanlı uleması tarafından dilegetirilmiş ve bu kusurların giderilmesi için alternatif astronomi ve gezegenmodelleri ileri sürülmüştür. Şüphesiz bu konuda İbnü’l Heysem kadar, NasîrüddînTûsî, Kutbettîn Şirâzî, Mû’eyyed ed-dîn ‘Urdî ve İbnü’l Şatîr gibi biliminsanlarının büyük emekleri geçmiş ve Kopernik’e giben yol açılmıştır. Batlamyus astronomi anlayışındakieksiklikleri ve kusurları eleştirmek ve düzeltmek amacıyla Selçuklu biliminsanları da zamanla devam eden tartışmalara dâhil olmuşlardır. Hem BüyükSelçuklular Dönemi’nde hem de Türkiye Selçukluları Dönemi’nde bu konuda sözsöyleyecek yetkin ve etkin birçok bilim insanı ortaya çıkmıştır. Bu konudaHarakî, Cemalüddin el-Mardinî, Ömer Hayyâm, Abdurrahman el-Hazînî, İbn el-Salâh,Hubeyş et-Tiflîsî ve Kutbettîn Şirâzî gibi bilim insanlarını öne çıkanlararasında gösterilebilir. Özellikle Kutbettîn Şirâzî’nin MerâgaMatematik-Astronomi Okulu’unda edindiği bilgi birikimi ile Batlamyus astronomianlayışına yaptığı eleştiriler ve düzeltmeler kayda değerdir. Ortaçağ Arap-İslam Dünyası veSelçuklular Dönemi’nde Batlamyus astronomi anlayışındaki eksiklikleri vekusurları eleştirme ve düzeltme çabaları XV. yüzyılın sonu ve XVI. yüzyıldaAvrupa’da güneş merkezli astronomi anlayışına geçişe temel oluşturmuştur. Buyönü ile bakıldığında Ortaçağ Arap-İslam Dünyası ve Selçuklular Dönemi’ndeyürütülen astronomi alanındaki bilimsel çalışmalar İlkçağ astronomi anlayışıile Yeniçağ astronomi anlayışı arasında bir ara geçiş süreci, çok önemli birbasamak veya köprü vazifesi üstlendiği savunulabilir., In ancient times, many scientists who raised ideas about astronomy in eastern and western societies were raised. The ideas of Ptolemy, one of these scientists, have been discussed for centuries by being close to the truth. Ptolemy's concept of astronomy based on mathematical elements was put forward in his Almagest. However, this understanding of astronomy had some shortcomings and flaws. Naturally, as time and science progress, these deficiencies and imperfections will be tried to be criticized and corrected.In the medieval Islamic world, Ptolemy's understanding of astronomy was adopted in accordance with centuries of tradition. However, in the Middle Ages, where the Islamic Renaissance took place, the deficiencies in this understanding and the reactions to the flaws were not delayed. These reactions began to manifest itself in succession in Andalusia, Egypt, Iraq, Iran and Anatolia. Deficiencies and flaws in Ptolemy's understanding of astronomy were first noticed by Ibn al-Haytham. Later, these deficiencies and flaws were expressed by the Abbasid scholars in Iraq and the Ilkhanid ulema in Meragah, and alternative astronomy and planetary models were proposed for the elimination of these defects. Undoubtedly, Ibn al-Haytham, Nasîrüddîn Tûsî, Kutbettîn Şirâzî, Mû’eyyeded-dîn ‘Urdî and İbnü’l Şatîr passed great efforts on this subject and the road to the Copernicus was opened.In order to criticize and correct the deficiencies and imperfections in Ptolemy's understanding of astronomy, Seljuk scientists were also involved in the ongoing discussions. Both in Great Seljuk period and in the period of the Seljuks in Turkey, many competent and active scientists to say about the topic have emerged. Harakî, Cemalüddin al-Mardinî, Ömer Hayyâm, Abdurrahman al-Hazîn, Ibn al-Salāh, Hubays et-Tiflîsî and Kutbettîn Şirâzî are among the prominent figures in this regard. Especially Kutbettîn Şirâzî's criticism and corrections to Ptolemy's understanding of astronomy with his knowledge gained at Merâga Mathematics-Astronomy School are noteworthy.Efforts to criticize and correct the shortcomings and imperfections of Ptolemy in the Medieval Arab-Islamic World and the Seljuk Period the end of the century15th and in the 16th century, it became the basis for the transition to the conception of solar-centered astronomy in Europe. From this point of view, scientific studies in the field of astronomy in the Medieval Arab-Islamic World and the Seljuk Period can be argued that a transitional process between the ancient astronomy concept and the modern-day astronomy concept is a very important step or bridge.

İlk uygarlıklar dini, ekonomik ve siyasi aktivitelerini düzenlemek için astronomi bilimine önem vermişlerdir. Astronomi bilimi doğu uygarlıklarında kozmoloji anlayışından dolayı gelişmiştir. Özellikle Aristoteles ve Batlamyus'un yer merkezli evren anlayışı yaygın bir düşünce olarak benimsenmiştir.İslâmi Dönemde Aristoteles ve Batlamyus'un savunduğu evren anlayışı kabul edilmiştir. Ancak bu anlayışta bulunan eksiklikler tamamlanmaya ve yanlışlar düzeltilmeye çalışılmıştır.Selçuklular Dönemi'nde ise ilk uygarlıkların ve İslâm Dünyası'nın benimsediği astronomi anlayışında çok fazla bir değişiklik yapılmamıştır. Aristoteles ve Batlamyus'un evren ve astronomi anlayışı devam ettirilmiştir. Ancak bu dönemde Batlamyus'un eserleri eleştirilmiş ve söz konusu olan yanlışlıklar düzeltilmeye çalışılmıştır. Büyük Selçuklular Arap-İslâm dünyasının, Türkiye Selçukluları ise Moğolların astronomi anlayışının etkisi altında kalmışlardır. Selçuklular Dönemi'nde açılan çeşitli rasathânelerde astronomi gözlemleri ve takvim çalışmaları yapılmıştır. Above all, the first civilization cared about the science of astronomy in order to regulate their religious, economic and political activities. The science of astronomy aims the needs and practive in the Eastern Civilization.İn the Western Civilizations it come from the apprehension of cosmology. The place-centered universe apprehension of Aristotle and Ptolemy (Ptolemeios) is adopted as prevalent and acceptable idea.İn the İslâmic Era the universe apprehension of Aristotle and Ptolemy (Ptolemeios) was accepted. However, the deficiency in this apprehension was tried to be completed and the mistakes to be correctedHowever, in the Period of Seljuks, there wasn't many changes in the astronomy apprehension that the first civilizations and İslâmic world adopted. The universe and astronomy apprehension of Aristotle and Ptolemy (Ptolemeios) was maintained. Nevertheles, the Works of Ptolemy (Ptolemeios) were criticized in this era, and the wrongs in question were tried to be correted. The Great Seljuks were impressed by the astronomy apprehension of Arab-İslâmic World and the Turkish Seljuks were impressed by woks the Moghul's. Besides, there were studies of calender Works and astronomy observation in the various observatories opend in Seljuk's Era 286

Abbasiler Dönemi’nde Müslüman Araplar tarafındanHint, İran ve İlkçağ-Yunan kaynakları Arapçaya çevrilmiştir. Hint-İrankaynakları Müslümanların astronomi hakkındaki bilgilerini arttırmıştır. Ancakzamanla İlkçağ-Yunan eserleri Arapçaya çevrilince Batlamyus’un astronomianlayışının matematiksel düzeneklere dayandığını ve Aristoteles’in fizikmantığına uymadığını iddia edilmiş ve astronomi bilimcileri konuyu be kez buyönü ile ele almışlardır. Müslüman-Arapların Ortaçağ’da astronomi alanındagösterdikleri başarı küçümsenmeyecek kadar önemlidir. Bu başarı zamanlaKopernik tarafından gerçeklerin ortaya çıkmasına olanak sağlamıştır

In this workingour aim is takingup the working which was making in astronomy area in Turkey SeljuksPeriod and same scholars life that worked in this area. The Turkish beated the ByzantineEmpir eafter the Malazgirt War in 1071 and started to dominate Anatolia land.They continued activities to proveevents in social, cultural, political areasetc.By the way this events included astronomy-astrology workings which are reserveda very important place. It was possible that coincided scholars who was interestedin astrology and astronomy in King’s palaces and Moslem theological schools.Because of its intercontinental transition point lots of scholars and scientistshave stopped by Anatolia they have contributed to Anatolia scientific culture., Bu çalışmamızınamacı Türkiye Selçukluları Dönemi’nde astronomi alanında yapılan çalışmaları vebu alanda faaliyet gösteren bazı bilginlerin hayatlarını ele almaktır. Türkler1071 Malazgirt Savaşı’ndan sonra Bizans İmparatorluğu’nu yenmiş ve Anadolutopraklarına hâkim olmaya başlamışlardır. Anadolu’ya siyasi, sosyal, kültürelvb. alanlarda etkinlik göstermek için faaliyetler sürdürmüşlerdir. Bufaaliyetler kapsamında astronomi-astroloji çalışmaları da önemli bir yertutmuştur. İnşa edilen medreselerde ve hükümdar saraylarında astronomi veastroloji ile ilgilenen bilginlere rastlamak mümkündür. Kıtalar arası bir geçişnoktası olmasından dolayı birçok ilim adamı ve bilgin Anadolu’ya uğramış,Anadolu’nun bilimsel kültürüne katkı sağlamıştır.

Selçuklular, Türk Tarihi?nde önemli bir dönüm noktasına sahiptir. Malazgirt Savaşı?ndan sonra Anadolu?ya gelen Selçuklular, Anadolu?nun yerli insanları ile kaynaşmış, ticari ve sosyal ilişkiler kurmuşlardır. Bu durum zamanla Anadolu?nun Türkleşmesine ve Müslümanlaşmasına neden olmuştur.Selçuklu Türklerinin İslamiyet?i kabul etmeleriyle Türk?İslam kültürü Ön-Asya?ya taşınmıştır. Giyim?kuşam tarzları ve sosyal yaşamları İslami prensiplere göre yeni bir şekil almıştır. Özellikle kadının toplumdaki yerini güçlenmiş ve sosyal hayattaki önemi gerçek anlamda ortaya çıkmıştır.Selçuklular Ön?Asya?da sosyal etkinliklerini sürdürmüşlerdir. Bu sosyal etkinlikler Selçuklu Türkleri arasındaki birlik ve beraberliği güçlendirmiştir. Dini ve Milli bayramlarını kutlamayı devam ettiren Selçuklular, toplumsal organizasyonlar tertiplemeyi ihmal etmemişlerdir. Selçukluların yemek ve sofra kültürlerini İslami prensiplere göre yeni bir şekil alarak gelişmiştir.Geçmiş ile günümüz arasında bir köprü olan Selçuklular, Türk kültürünün sürekliliğini sağlamış ve Türk kültürünün varlığının korumasına katkıda bulunmuşlardır.Anahtar Kelimeler: Selçuklular, Giyim Kuşam, Kadın, Sosyal Etkinlikler, Yemek Seljuks has an important milestone in the Turkish History. The Seljuks, who came to Anatolia after tha Battle of Manzikert, had socialized with the local people of Anatolia and contacted trading and social retionships with them. This situation eventually had caused the Anatolia being Turkish and Muslim.The Seljuks Turks had transferred the Turkish-İslamic cultere to Asia by accepting İslam. Their clothing and dress styles and social lives had been taken from accordance with the İslamic principles. Especially, the place of women in society had became strong and their importence in the social life had appeared in real terms.The Seljuks had carried their social activities aon in Asia-Minor. These social activities had strengthened the cooperation and unity between the Seljuk Turks. The Seljuks, who kept celebrating the national and religious festivals, had not neglected to organizations. The food and eating colture of the Seljuks had develped by taking a new form accordance with the İslamic principles.The Seljuks, who are like a bridge between the past and the present, have provided continuity of Turkish culture and contributed the protectin of the existence of Turkish culture.Key Words: Seljuks, Apparel, Women, Social Events, Food 117