Search

This dissertation consists of three empirical studies closely related to income inequality. The first study focuses on the minimum wage — an important labor market institution to address income inequality at the lower end of the wage distribution. I study the effect of a 15-19% increase in the Dutch age-specific minimum wage applicable to workers aged 20-22 on the employment outcomes and earnings of those affected age groups. I use a difference-in-differences research design to trace the impact of the minimum wage increase throughout the age-specific wage distribution. I show that the increase in the age-specific minimum wage raised the wages of workers aged 20-22 in low-paid jobs, without adversely affecting the number of jobs held and total hours worked by those workers. The second study focuses on firm wage-setting (i.e. monopsony) power, which allows firms to pay wages below the competitive market wage without losing a substantial share of their employees. This can have important consequences for income inequality if firms possess more wage-setting power over certain groups of workers or when certain groups of workers are disproportionately employed in industries or occupations characterized by a higher degree of firm wage-setting power. I quantify the degree of firm wage-setting power in the Dutch labor market by estimating labor supply elasticities to firms, using a matched event-study research design. In addition, I explore whether firm wage-setting power varies across industries and different groups of workers. I find that in the Dutch labor market as a whole, firms can potentially pay wages 12% below the competitive market wage. Moreover, I find that firms possess more wage-setting power over women compared to men, potentially contributing to the gender wage gap. Additionally, firms have relatively high wage-setting power over the lowest- and highest-paid workers. The third study focuses on the relationship between the characteristics of the neighborhood in

De docent heeft een grote invloed op het studiesucces van leerlingen en studenten: het hebben van hoge verwachtingen doet ertoe. Het lectoraat Didactiek van Hoge Verwachtingen van Hogeschool Rotterdam leidt interne trainers op met de praktische vertaling daarvan in de vorm van didactisch coachen. Op deze manier willen ze deze benadering een brede toepassing geven in het hele onderwijs. Lia Voerman en Jarise Kaskens zijn beiden lector Didactiek van hoge verwachtingen bij Kenniscentrum Talentontwikkeling (KCTO) van Hogeschool Rotterdam. Dit duo-lectoraat heeft als doel om lerarenopleiders, studenten en scholen te ondersteunen bij het onderzoek naar hoge verwachtingen en de vertaling naar de onderwijspraktijk van alledag. Julianne de Leeuwe doet bij dit lectoraat onderzoek naar de toepassing van hoge verwachtingen in het hoger onderwijs.

Met dit onderzoek is zowel in het primair onderwijs als in het voortgezet onderwijs en mbo, de ontwikkeling van de Nederlandse taalvaardigheid, rekenvaardigheid en het sociaal-emotioneel welbevinden van drie groepen leerlingen onderzocht: nieuwkomers, migranten en in Nederland geboren leerlingen. Daarnaast is de samenhang onderzocht tussen deze ontwikkeling van leerlingen en de aanpakken van hun leraren en beleid op de scholen. Het doel van het onderzoek is om te weten welke aanpakken effectief zijn in de begeleiding van nieuwkomers in regulier onderwijs met het oog op het bevorderen van hun welbevinden en cognitieve ontwikkeling. Het onderzoek bestaat uit drie kwantitatieve studies en een kwalitatieve studie. Gegevens zijn verzameld met herhaald gemeten toetsen in taal en rekenen, vragenlijsten en met data uit leerlingvolgsystemen. De data zijn geanalyseerd met behulp van multilevel groeimodellen met herhaalde metingen genest binnen individuen, genest binnen klassen, genest binnen scholen. Daarnaast zijn kwalitatieve data verzameld en geanalyseerd door interviews af te nemen met leraren op verschillende scholen voor nieuwkomersonderwijs en regulier onderwijs. De uitkomsten geven zicht op vorderingen die nieuwkomers en migranten maken en in hoeverre zij eventuele achterstanden ten opzichte van klasgenoten inlopen. Door de gevonden samenhangen is meer zicht ontstaan op mogelijk te verwachten effecten van kenmerken en aanpakken van leraren en schoolbeleid, die effectief beloven te zijn voor de cognitieve ontwikkeling, het welbevinden en een afname van traumagerelateerde klachten van de genoemde leerlinggroepen. De interviews met leraren maken inzichtelijk hoe het onderwijs aan nieuwkomers in de praktijk vorm krijgt.

Binnen de taalkunde is in de afgelopen decennia een schat aan inzichten opgedaan over de wijze waarop kinderen in de leeftijd van 4 tot 6 jaar betekenis toekennen aan zinnen met een kwantor. Helaas lijken deze resultaten niet of nauwelijks doorgedrongen te zijn in de psychologie, orthopedagogiek of praktijk van het primair onderwijs. De huidige ontwikkelingen op het gebied van sociale interactive agents (SIA’s) in combinatie met eerdere inzichten op het gebied van natural language processing (NLP), maakt dit wel mogelijk. Sterker nog, een ontwerpgerichte benadering van een dergelijke sociale interactive agent, die ik de naam Jack meegeef, vormt het ideale vertrekpunt voor verder interdisciplinair (praktijkgericht) onderzoek naar deze bouwstenen van ons logisch redeneervermogen.

In deze scriptie wordt onderzocht hoe tweedetaalverwerving verloopt onder Nederlandse moedertaalleerders in Zweden. Het onderzoek is gebaseerd op de theorie van tweedetaalverwerving, dat ervan uitgaat dat taalverwerving een dynamisch proces is. Het zogenaamde model van de Dynamische Systeem Theorie van de Bot, Lowie & Verspoor (2007) vormt het uitgangspunt en sluit aan bij de algemene kenmerken die typerend zijn voor deze theorie van taalleren. Het resultaat van de analyse focusseert zich op een speciale uitdaging voor Zweedstalige sprekers, namelijk prepositiegebruik, en laat een positief effect zien op de verwerving van preposities bij jonge taalleerders door middel van impliciete instructie.

In deze scriptie wordt onderzocht hoe tweedetaalverwerving verloopt onder Nederlandse moedertaalleerders in Zweden. Het onderzoek is gebaseerd op de theorie van tweedetaalverwerving, dat ervan uitgaat dat taalverwerving een dynamisch proces is. Het zogenaamde model van de Dynamische Systeem Theorie van de Bot, Lowie & Verspoor (2007) vormt het uitgangspunt en sluit aan bij de algemene kenmerken die typerend zijn voor deze theorie van taalleren. Het resultaat van de analyse focusseert zich op een speciale uitdaging voor Zweedstalige sprekers, namelijk prepositiegebruik, en laat een positief effect zien op de verwerving van preposities bij jonge taalleerders door middel van impliciete instructie.

Ons onderwijs slaagt er niet in om ongelijkheid uit te wissen. Sterker nog: school versterkt verschillen zelfs. Expert Lia Voerman. “Leraren tonen begrip voor de thuissituatie en eigenheid van hun leerlingen. Maar ondergraaf je mooie zorgreflex nooit met lage verwachtingen. Want wat je verwacht, heeft een grote impact op de prestaties van je leerlingen.”

Ons onderwijs slaagt er niet in om ongelijkheid uit te wissen. Sterker nog: school versterkt verschillen zelfs. Expert Lia Voerman. “Leraren tonen begrip voor de thuissituatie en eigenheid van hun leerlingen. Maar ondergraaf je mooie zorgreflex nooit met lage verwachtingen. Want wat je verwacht, heeft een grote impact op de prestaties van je leerlingen.”

Van scholen wordt verwacht dat zij leerlingen de kennis en vaardigheden bijbrengen die nodig zijn om te slagen in een onzekere, voortdurend veranderende toekomst. Steeds meer academici, beleidsmakers en onderwijsprofessionals zijn het erover eens dat scholen tot lerende organisaties moeten uitgroeien om aan deze opdracht te kunnen voldoen. Kennisgedreven werken en kennisgedreven leiderschap zijn daarvoor essentieel. In deze nieuwe aflevering van VO-praat gaat lector Annemarie Neeleman in op het belang van kennisgedreven leiderschap voor het nemen van kansrijke beleidsbeslissingen.

Boekbespreking van P. Verstraete. Stilte in de klas: een geschiedenis van de pedagogische omgang met stilte op school. Universitaire Pers Leuven, 2022

Over het effect van hoge verwachtingen op het leren van leerlingen. Ik observeerde een lessituatie op een school. Een leerling stelde een vraag. De leraar beantwoordde de vraag met een aanwijzing over hoe het probleem op te lossen. Dezelfde leraar kreeg vervolgens een vraag van een andere leerling. Hij stelde de leerling een wedervraag en gaf feedback op het antwoord van de leerling. Dit geeft in een notendop weer hoe je in je gedrag naar leerlingen toe het verschil tussen hoge en lage verwachtingen laat zien. Het gaat daarbij niet om een eenmalig gedrag maar om patronen. Het geven van een directe aanwijzing naar aanleiding van een vraag van een leerling, kan een lage verwachting laten zien aan de leerling zelf. Door een wedervraag te stellen, te wachten terwijl de leerling nadenkt en dan feedback te geven op het antwoord, laat je juist een hoge verwachting zien.

Boekbespreking van P. Verstraete. Stilte in de klas: een geschiedenis van de pedagogische omgang met stilte op school. Universitaire Pers Leuven, 2022

Van scholen wordt verwacht dat zij leerlingen de kennis en vaardigheden bijbrengen die nodig zijn om te slagen in een onzekere, voortdurend veranderende toekomst. Steeds meer academici, beleidsmakers en onderwijsprofessionals zijn het erover eens dat scholen tot lerende organisaties moeten uitgroeien om aan deze opdracht te kunnen voldoen. Kennisgedreven werken en kennisgedreven leiderschap zijn daarvoor essentieel. In deze nieuwe aflevering van VO-praat gaat lector Annemarie Neeleman in op het belang van kennisgedreven leiderschap voor het nemen van kansrijke beleidsbeslissingen.

Tijdsdruk, verschillen tussen niveaus van complexiteit, inhoud van taken, en verschillende samenwerkingsverbanden, én ruimte-gevende docenten zijn een krachtige stimulans voor de ontwikkeling van adaptieve expertise.

Current situation Conclusions: While pharmacovigilance and ADR reporting are considered relevant for future healthcare professionals, healthcare students currently lack appropriate pharmacovigilance knowledge and skills for these tasks. This is probably because they have had inadequate and or insufficient pharmacovigilance education during their training. Although only a few high-quality educational interventions have been described, the competencies learned with these educational interventions appear to fade quickly. Active learning techniques, such as enriched pharmacovigilance education or providing students with responsibility for an authentic and clinical task, could be a more effective way of teaching and increasing the pharmacovigilance competence of healthcare students. Recommendations: In order to improve the pharmacovigilance and ADR reporting competencies of future healthcare professionals, pharmacovigilance education should be developed using active learning techniques, such as a maximally enriched (pharmacovigilance) educational context, and evaluated. Real-life clinical practice Conclusions: Real-life pharmacovigilance education seems more effective than traditional education and has a positive influence on pharmacovigilance in clinical care. Healthcare students who had reported or assessed ADRs themselves had a more favourable attitude to ADR reporting and had more and longer-lasting pharmacovigilance skills and knowledge. By participating in this learning opportunity, they also contributed to pharmacovigilance in individual patient care and thereby increased medication safety. Recommendations: Incorporating real-life pharmacovigilance educational interventions in bachelor degrees and replacing aspects of current clerkships/internships should be seriously considered. Moreover, these interventions should involve students from different healthcare disciplines working in an interprofessional team. Real-life interprofessional practice Conclusions: Interpr

Taalkunde is een ondergeschoven kindje in het hedendaagse taalonderwijs. Dat is erg jammer, omdat aandacht voor taalkunde het reflectief en kritisch denkvermogen van leerlingen kan stimuleren, evenals het vermogen om op een abstracte, analytische en kritische manier naar taal te kijken. In dit artikel geven we voorbeelden van benaderingen en materialen die kunnen worden ingezet om in de onderwijspraktijk met taalkunde aan de slag te gaan.

Zorgen dat kinderen met begrip kunnen lezen is waarschijnlijk de belangrijkste opdracht van het onderwijs. Zonder deze vaardigheid zijn kinderen niet in staat te leren van teksten. Daardoor kunnen zij niet alleen onvoldoende meedoen op school, maar kunnen ze ook niet voluit deelnemen aan de huidige informatiesamenleving. Maar, wat is leesbegrip eigenlijk? Hoe komt het tot stand? En, hoe kunnen leraren het leesbegrip van hun leerlingen bevorderen? Begrijpend lezen is een complex proces, waar vele factoren op van invloed zijn. Onderzoekers hebben zich vaak gespecialiseerd in een van die factoren. Ze richten zich bijvoorbeeld op de rol van achtergrondkennis, het belang van leesstrategieën of de invloed van motivatie. De beschikbare kennis is daardoor versnipperd. In De zeven pijlers van onderwijs in begrijpend lezen is deze kennis gebundeld. Leesexperts uit Nederland en Vlaanderen geven inzicht in theorie over, onderzoek naar en praktische toepassing van essentiële elementen van onderwijs in begrijpend lezen. In het slothoofdstuk wordt duidelijk hoe de factoren kunnen worden geïntegreerd. Aan de hand van zeven ‘pijlers’ wordt een fundament gelegd voor effectief onderwijs in begrijpend lezen.

Dit proefschrift gaat over de levensloop van alleenstaande minderjarige asielzoekers in Nederland. Door biografische interviews met negentien mensen die tussen 1995 en 2005 naar Nederland kwamen, geef ik inzicht in wat deze jongeren op langere termijn helpt en belemmert om hun leven hier vorm te geven. De hoofdvraag luidt: Hoe beïnvloedt het samenspel van individuele en structurele factoren de levensloop van alleenstaande minderjarige asielzoekers in Nederland? Hierbij richt ik mij op aspecten van het ‘gewone leven’, namelijk de schoolloopbaan, het opbouwen van een sociaal netwerk en de emotionele verbondenheid met Nederland. Ik maak gebruik van de structuratietheorie van Giddens om inzicht te geven in hoe het samenspel van individu en structuur verloopt. Volgens Giddens zijn individuen onderdeel van maatschappelijke structuren en hebben zij kennis over die structuren. Maar in de eerste periode in Nederland leven jonge asielzoekers tussen maatschappelijke structuren, zij staan op de grenslijn tussen het land van herkomst en het gastland én op de grenslijn tussen de kindertijd en volwassenheid. Het concept ‘liminaliteit’ van Turner (1994) belicht dit leven op de grenslijn tussen maatschappelijke structuren (hoofdstuk 2). Deze periode kan zowel bevrijdend als ontwrichtend zijn. Om volledige ontwrichting te voorkomen, is het belangrijk dat jonge asielzoekers een stabiel zelfbeeld creëren, waarin zij continuïteit tussen hun verleden, heden en toekomst ervaren. De geïnterviewden waren ten tijde van het interview 27 tot 35 jaar oud en hadden toen een verblijfsvergunning of de Nederlandse nationaliteit. In hun verhalen kwamen twee centrale bronnen van continuïteit naar voren: de ene groep ervaarde continuïteit door (dromen over) een succesvolle schoolloopbaan en een goede positie op de arbeidsmarkt en de andere groep door (het opbouwen van) een hecht sociaal netwerk (inclusief het eigen gezin). Voor beide groepen was de eerste periode in Nederland zowel o

Veel scholen en opleidingen zijn of willen aan de slag met formatief handelen. Of het nu is om leerlingen en studenten te motiveren, hun zelfsturing te vergroten of om een betere balans te vinden tussen onderwijs en toetsing. Docenten zoeken echter vooral naar concrete manieren om formatief handelen te organiseren in de dagelijkse onderwijspraktijk. Hoe kan formatief handelen bijdragen aan een succesvol leerproces voor de leerling of student, maar ook aan een succesvol instructieproces voor de leraar en docent? In dit boek schetsen de auteurs aan welke uitvoeringsprincipes formatief handelen trouw moet blijven om van praktische en inhoudelijke betekenis te kunnen zijn. Ook maken ze duidelijk hoe docenten feedback effectiever en efficiënter kunnen inzetten, en welke essentiële rol de ‘vergeten strategie’ van kwaliteitsbesef bijbrengen hierin speelt.

Erik van Schooten is de nieuwe wetenschappelijk directeur van het Kohnstamm Instituut. Hij reflecteert in deze blog op kansengelijkheid en onderwijsonderzoek.

Veel scholen en opleidingen zijn of willen aan de slag met formatief handelen. Of het nu is om leerlingen en studenten te motiveren, hun zelfsturing te vergroten of om een betere balans te vinden tussen onderwijs en toetsing. Docenten zoeken echter vooral naar concrete manieren om formatief handelen te organiseren in de dagelijkse onderwijspraktijk. Hoe kan formatief handelen bijdragen aan een succesvol leerproces voor de leerling of student, maar ook aan een succesvol instructieproces voor de leraar en docent? In dit boek schetsen de auteurs aan welke uitvoeringsprincipes formatief handelen trouw moet blijven om van praktische en inhoudelijke betekenis te kunnen zijn. Ook maken ze duidelijk hoe docenten feedback effectiever en efficiënter kunnen inzetten, en welke essentiële rol de ‘vergeten strategie’ van kwaliteitsbesef bijbrengen hierin speelt.

In haar laatste rapport beschrijft de Inspectie van het Onderwijs burgerschap als een kernvaardigheid van/voor leerlingen. Nederlandse leerlingen beschikken onvoldoende over deze vaardigheid. In Rotterdam hebben de grote onderwijskoepels afgesproken hierin verandering aan te gaan brengen. Zij ondertekenden in 2020 het Rotterdams manifest burgerschap, waarmee zij uitspraken om burgerschap in Rotterdam te willen versterken. Hogeschool Rotterdam is een van de ondertekenaars van dit manifest. Het College van Bestuur wilde gevolg geven aan de afspraken. Door beleid te ontwikkelen dat van waarde is, eerst intern voor Hogeschool Rotterdam zelf, maar daarna ook extern, voor haar partners. Dat beleid bestaat uit instrumenten waarmee Hogeschool Rotterdam burgerschap kan bevorderen. Deze instrumenten zijn als eerste intern te gebruiken, en vervolgens, als afgeleide daarvan, door en voor partners in te zetten. Dit boekje beschrijft deze instrumenten.

Erik van Schooten is de nieuwe wetenschappelijk directeur van het Kohnstamm Instituut. Hij reflecteert in deze blog op kansengelijkheid en onderwijsonderzoek.

In haar laatste rapport beschrijft de Inspectie van het Onderwijs burgerschap als een kernvaardigheid van/voor leerlingen. Nederlandse leerlingen beschikken onvoldoende over deze vaardigheid. In Rotterdam hebben de grote onderwijskoepels afgesproken hierin verandering aan te gaan brengen. Zij ondertekenden in 2020 het Rotterdams manifest burgerschap, waarmee zij uitspraken om burgerschap in Rotterdam te willen versterken. Hogeschool Rotterdam is een van de ondertekenaars van dit manifest. Het College van Bestuur wilde gevolg geven aan de afspraken. Door beleid te ontwikkelen dat van waarde is, eerst intern voor Hogeschool Rotterdam zelf, maar daarna ook extern, voor haar partners. Dat beleid bestaat uit instrumenten waarmee Hogeschool Rotterdam burgerschap kan bevorderen. Deze instrumenten zijn als eerste intern te gebruiken, en vervolgens, als afgeleide daarvan, door en voor partners in te zetten. Dit boekje beschrijft deze instrumenten.

Dit proefschrift gaat over de levensloop van alleenstaande minderjarige asielzoekers in Nederland. Door biografische interviews met negentien mensen die tussen 1995 en 2005 naar Nederland kwamen, geef ik inzicht in wat deze jongeren op langere termijn helpt en belemmert om hun leven hier vorm te geven. De hoofdvraag luidt: Hoe beïnvloedt het samenspel van individuele en structurele factoren de levensloop van alleenstaande minderjarige asielzoekers in Nederland? Hierbij richt ik mij op aspecten van het ‘gewone leven’, namelijk de schoolloopbaan, het opbouwen van een sociaal netwerk en de emotionele verbondenheid met Nederland. Ik maak gebruik van de structuratietheorie van Giddens om inzicht te geven in hoe het samenspel van individu en structuur verloopt. Volgens Giddens zijn individuen onderdeel van maatschappelijke structuren en hebben zij kennis over die structuren. Maar in de eerste periode in Nederland leven jonge asielzoekers tussen maatschappelijke structuren, zij staan op de grenslijn tussen het land van herkomst en het gastland én op de grenslijn tussen de kindertijd en volwassenheid. Het concept ‘liminaliteit’ van Turner (1994) belicht dit leven op de grenslijn tussen maatschappelijke structuren (hoofdstuk 2). Deze periode kan zowel bevrijdend als ontwrichtend zijn. Om volledige ontwrichting te voorkomen, is het belangrijk dat jonge asielzoekers een stabiel zelfbeeld creëren, waarin zij continuïteit tussen hun verleden, heden en toekomst ervaren. De geïnterviewden waren ten tijde van het interview 27 tot 35 jaar oud en hadden toen een verblijfsvergunning of de Nederlandse nationaliteit. In hun verhalen kwamen twee centrale bronnen van continuïteit naar voren: de ene groep ervaarde continuïteit door (dromen over) een succesvolle schoolloopbaan en een goede positie op de arbeidsmarkt en de andere groep door (het opbouwen van) een hecht sociaal netwerk (inclusief het eigen gezin). Voor beide groepen was de eerste periode in Nederland zowel o

Groen heeft meer positieve effecten op onze leefomgeving dan op gezondheid en welbevinden alleen. Groen kan ook een goede rol vervullen voor de waterhuishouding en biodiversiteit in de bebouwde omgeving. En het kan helpen de effecten van geluidsoverlast te beperken. Voorts kan groen een positief effect hebben op de vastgoedwaarde van woningen en kantoren. Dit document biedt meer inzicht in de algemene voordelen van groen en is daarmee een aanvulling op de factsheets die specifiek ingaan op de meerwaarde van groen in relatie tot gezondheid en welbevinden bij Wonen, Werken, Leren en Zorg.

Groen in en rondom scholen, kinderdagverblijven en op campussen is goed voor het klimaat binnen en buiten de onderwijsinstelling. Het heeft een positief effect op de gezondheid en het algehele welbevinden van leerlingen, studenten en personeelsleden. Het verbetert het concentratievermogen en de prestaties van leerlingen en het verbetert het sociale klimaat. Dit document biedt meer inzicht in de voordelen van groen in relatie tot leren en welbevinden, inclusief verwijzingen naar de wetenschappelijke onderbouwing. Afsluitend vindt u enige tips die helpen om groen succesvol en volwaardig toe te passen

Het bevorderen van tolerantie wordt internationaal gezien als een belangrijk onderwijsdoel. In het onderwijs worden echter verschillende opvattingen over tolerantie door elkaar heen gebruikt, waardoor het begrip haar analytische en educatieve kracht verliest. In dit artikel gaan we specifiek in op de klassieke conceptualisering van tolerantie die verwijst naar iets verdragen waar men bezwaar tegen heeft, en daarmee verschilt van een momenteel dominante herinterpretatie van het begrip (tolerantie als appreciatie). Door middel van een heranalyse van reeds verzamelde gegevens onder middelbare scholieren laten we zien dat tolerantie als verdraagzaamheid voor jongeren moeilijk is, maar niet onmogelijk. We vinden daarbij verschillen tussen leerniveaus die samenhangen met multiculturalistische overtuigingen, waarbij VWO’ers gemiddeld toleranter zijn dan VMBO’ers. Op basis van de literatuur beschrijven we vervolgens een didactiek van tolerantie als verdraagzaamheid, waarbij het leren omgaan met onoverbrugbare verschillen centraal staat.

Het montessorionderwijs is een onderwijssoort met een pedagogische grondslag. In dit onderzoek staat de volgende vraag centraal: in hoeverre is de ideologie van het montessorionderwijs vertegenwoordigd in de architectuur van basisscholen in Nederland? Met behulp van literatuur is uiteengezet wat de ideologie van het montessorionderwijs inhoudt en hoe dit zich uit in de scholenbouw. Kernwaarden voor deze onderwijssoort bleken het centraal stellen van het kind, het stimuleren van zelfontplooiing en het faciliteren in zelfstandig onderzoek doen en samenwerken. Vervolgens zijn drie case-studies met behulp van materiaal uit archieven geanalyseerd om de architectonische kenmerken van die drie voorbeelden te vergelijken met de literatuur. Hieruit is gebleken dat de invloed van de ideologie van het montessorionderwijs op de architectuur van de basisscholen zich veelal beperkt tot het interieur. Hiervoor kan echter geconcludeerd worden dat er een vijftal aspecten is die in elke montessoribasisschool in meer of mindere mate vertegenwoordigd zijn. Ten eerste zijn open leslokalen met veel licht belangrijk. Daarnaast heeft een montessoribasisschool nisjes en afgezonderde hoeken nodig waarin leerlingen zich terug kunnen trekken. Het interieur heeft tevens een flexibele opzet en maten in het ontwerp zijn afgestemd op de verhoudingen van het kind. Tenslotte is er een focus op bewegen en de natuur door de toevoeging van een schooltuin en een gymlokaal., AR2A011, Architecture, Urbanism and Building Sciences

Kansen(on)gelijkheid in het onderwijs staat de laatste tijd weer in de belangstelling. Sommige leerlingen blijken meer kans te hebben om hun talenten te ontwikkelen dan andere. In de krant lees je dan dat kansen van leerlingen vooral samenhangen met het opleidingsniveau van hun ouders, een lage sociaaleconomische status, een migratieachtergrond of behoren tot een culturele minderheidsgroep. Daarmee wordt gesuggereerd dat onderwijs geen invloed heeft. We willen in het onderwijs laten zien dat leraren er juist toe doen als het gaat om kansengelijkheid. Leraren kunnen in hun gedrag en in hun didactiek laten zien dat zij hoge verwachtingen hebben van hun leerlingen. Dat heeft een positieve invloed op het leren en de motivatie van die leerlingen. De benadering vanuit hoge verwachtingen kan daarmee een bijdrage leveren aan betere kansen voor alle leerlingen, maar met name voor leerlingen die door hun thuissituatie niet zoveel kansen hebben als andere. In deze rede gaat het over het hoge-verwachtingengedrag van leraren en de manier waarop leraren daarmee invloed kunnen hebben op het leren en de motivatie al hun leerlingen. Hoge verwachtingen gaan over u. Iedereen heeft verwachtingen, van zichzelf of van anderen. Hoge verwachtingen gaan over u als degene die verwachtingen laat zien of als degene die de verwachtingen van anderen (leraren, leidinggevenden, verzorgenden) ervaart. Hoge verwachtingen gaan over nu. Bij hoge verwachtingen denken mensen vaak aan de toekomst: mijn kind kan rechter worden. Echter, hoge verwachtingen gaan over wat er hier en nu mogelijk is.

In deze kennisclip wordt ingegaan op verschillende opvattingen over "ondernemerschap" en "onderwijs", die gezamenlijk een idee geven van het speelveld van "ondernemerschapsonderwijs" en onderzoek hiernaar.

In deze kennisclip wordt ingegaan op verschillende opvattingen over "ondernemerschap" en "onderwijs", die gezamenlijk een idee geven van het speelveld van "ondernemerschapsonderwijs" en onderzoek hiernaar.

Kansen(on)gelijkheid in het onderwijs staat de laatste tijd weer in de belangstelling. Sommige leerlingen blijken meer kans te hebben om hun talenten te ontwikkelen dan andere. In de krant lees je dan dat kansen van leerlingen vooral samenhangen met het opleidingsniveau van hun ouders, een lage sociaaleconomische status, een migratieachtergrond of behoren tot een culturele minderheidsgroep. Daarmee wordt gesuggereerd dat onderwijs geen invloed heeft. We willen in het onderwijs laten zien dat leraren er juist toe doen als het gaat om kansengelijkheid. Leraren kunnen in hun gedrag en in hun didactiek laten zien dat zij hoge verwachtingen hebben van hun leerlingen. Dat heeft een positieve invloed op het leren en de motivatie van die leerlingen. De benadering vanuit hoge verwachtingen kan daarmee een bijdrage leveren aan betere kansen voor alle leerlingen, maar met name voor leerlingen die door hun thuissituatie niet zoveel kansen hebben als andere. In deze rede gaat het over het hoge-verwachtingengedrag van leraren en de manier waarop leraren daarmee invloed kunnen hebben op het leren en de motivatie al hun leerlingen. Hoge verwachtingen gaan over u. Iedereen heeft verwachtingen, van zichzelf of van anderen. Hoge verwachtingen gaan over u als degene die verwachtingen laat zien of als degene die de verwachtingen van anderen (leraren, leidinggevenden, verzorgenden) ervaart. Hoge verwachtingen gaan over nu. Bij hoge verwachtingen denken mensen vaak aan de toekomst: mijn kind kan rechter worden. Echter, hoge verwachtingen gaan over wat er hier en nu mogelijk is.

Het montessorionderwijs is een onderwijssoort met een pedagogische grondslag. In dit onderzoek staat de volgende vraag centraal: in hoeverre is de ideologie van het montessorionderwijs vertegenwoordigd in de architectuur van basisscholen in Nederland? Met behulp van literatuur is uiteengezet wat de ideologie van het montessorionderwijs inhoudt en hoe dit zich uit in de scholenbouw. Kernwaarden voor deze onderwijssoort bleken het centraal stellen van het kind, het stimuleren van zelfontplooiing en het faciliteren in zelfstandig onderzoek doen en samenwerken. Vervolgens zijn drie case-studies met behulp van materiaal uit archieven geanalyseerd om de architectonische kenmerken van die drie voorbeelden te vergelijken met de literatuur. Hieruit is gebleken dat de invloed van de ideologie van het montessorionderwijs op de architectuur van de basisscholen zich veelal beperkt tot het interieur. Hiervoor kan echter geconcludeerd worden dat er een vijftal aspecten is die in elke montessoribasisschool in meer of mindere mate vertegenwoordigd zijn. Ten eerste zijn open leslokalen met veel licht belangrijk. Daarnaast heeft een montessoribasisschool nisjes en afgezonderde hoeken nodig waarin leerlingen zich terug kunnen trekken. Het interieur heeft tevens een flexibele opzet en maten in het ontwerp zijn afgestemd op de verhoudingen van het kind. Tenslotte is er een focus op bewegen en de natuur door de toevoeging van een schooltuin en een gymlokaal., AR2A011, Architecture, Urbanism and Building Sciences

Mede naar aanleiding van de motie van lid Bromet bij de vaststelling van de LNV begroting 2021 informeert minister Schouten de Kamer middels deze brief over de aanpak voor structurele kennisuitwisseling over natuurinclusieve landbouw (NIL). Deze aanpak krijgt vorm en inhoud via Groenpact en de Green Deal Natuurinclusieve Landbouw Groen Onderwijs. Ook digitalisering in het groene onderwijs komt in deze brief aan bod.

Met het Groenpact (derde fase 2021–2022) werkt LNV samen met het bedrijfsleven en de onderwijsinstellingen aan de aansluiting tussen onderwijs en arbeidsmarkt, vernieuwing van het onderwijs en innovaties in de praktijk. De maatschappelijke opgaven, in het bijzonder de omslag naar kringlooplandbouw en de klimaatopgaven, zijn leidend bij de keuze in welke delen van het onderwijs en in welke thema’s voor praktijkgericht onderzoek geïnvesteerd wordt.

Een onderzoek naar de relatie tussen de vormgeving van het burgerschapsonderwijs en de eigen schoolomgeving in het Nederlandse onderwijs anno 2019 in twee delen.

This study describes the strengths and weaknesses of the cultural education policy of the government and parliament during the Den Uyl to Rutte-III period. It shows their views on this, as well as those of advisory councils, education professionals, students, professional journalists and other operators. It concerns opposing but also mutually supporting political ideologies and educational visions that can be seen alternately in the education system; an institutionalized field of influence of the government, educational organizations, advisory bodies, trade unions, sector representatives and the social environment. Since the seventies of the last century, this system has been approached in a socio-constructivist way. As a system in which people define social reality together and want to shape education from there. Nobody disputes that the responsibility for the school system - the system of school levels - legally lies with the national government. However, there are complaints about the lack of an overarching and coherent policy vision on both the education system and the school, De hoofdvraag luidt: _Vanuit welke veranderende politieke, maatschappelijke en professionele opvattingen is tijdens de kabinetten Den Uyl tot Rutte-III het beleid voor cultuuronderwijs in het basis- en voortgezet on-derwijs vormgegeven, welke vormen van beleidssturing zijn daarbij aangewend en hoe kunnen beleid en sturing verklaard worden?_

Much research has already been done on the aspirations of young people in lower (vocational) education. As a result, we have learnt more about why students may have high or low aspirations, and to what end their aspirations may lead them. However, there are still some crucial elements missing from the existing academic framework around pupils’ aspirations, which deals with the realization of pupils’ ambitions. Through the study of ethnographic cases of ‘white’ Dutch girls in a lower vocational school, voicing their aspirations, two concepts will be re-introduced: ‘reasons’ and ‘resources’. These concepts are based on the classical sociological theories of Giddens (1984) and Merton (1968). With these two additions, it is hoped that this article will contribute to the existing academic literature on pupils’ ambitions, and it also endeavors to provide useful input for school staff to help them deal with the complexity of the formation and realization of pupils’ aspirations in vocational schools.

Template voor beschrijving good practice op een evidence-informed manier. Veel hoger onderwijsinstellingen werken momenteel aan vernieuwing en het onder de loep nemen van het onderwijs met ICT. Goede voorbeelden (good practices) helpen om niet alles zelf te hoeven uitvinden. Het delen van goede voorbeelden wordt vaak toegepast bij initiatieven gericht op professionele ontwikkeling in organisaties. En ze geven richting aan wat kan werken. Maar hoe kun je good practices zo beschrijven dat een ander er ook echt mee aan de slag kan? En hoe gaan we daarbij op een evidence-informed manier te werk?

‘De reden dat ik voor het leraarschap heb gekozen, ben ik kwijt in dit pandemisch onderwijs op afstand,’ schrijft Monique van den Heuvel, hoofddocent Pedagogiek en Didactiek bij Hogeschool Rotterdam. ‘Ik hou van mensen en wil ze bijstaan in hun groei en ontwikkeling: ze zien en doorzien. Maar op dit moment is de kwaliteit van de interactie voor mij beneden pedagogisch niveau.’

Beter thuis in taal: verbeter de samenwerking met ouders voor meer taalstimulering thuis. Magazine voor professionals in onderwijs en kinderopvang.

Leerlingen brengen tijdens hun middelbare schooltijd vele uren door met hun medeleerlingen en leraren. Zij ontwikkelen zich tijdens deze periode tot jongvolwassenen, die klaar zijn voor een volgende stap in hun (school)loopbaan. In het onderwijs speelt toetsing voor leraren en leerlingen sinds jaar en dag een belangrijke en sturende rol. Toetsing geeft leerlingen en ouders inzicht in de voortgang van het leerproces, maar is voor scholen ook een middel om de kwaliteit van het onderwijs te bewaken. Negatieve toetservaringen kunnen echter leiden tot een gebrek aan motivatie, zelfvertrouwen en zin in leren. In 2018 constateerde de Onderwijsraad bovendien een disbalans in de huidige toets- en examenpraktijk tussen het toetsen van het leren en het toetsen voor het leren. Om tot een evenwichtige balans te komen tussen onderwijzen, leren en toetsen, uiten scholen steeds meer hun behoefte aan kennis over de vormende en lerende functie van toetsing – het formatief evalueren. Ook stellen zij de vraag hoe formatief evalueren zich verhoudt tot beslissingen over overgang en diplomering. De informatie en kennis over formatief evalueren is inmiddels echter zo overweldigend, dat het voor leraren lastig is de essentie te doorzien en (als team) de juiste eerste stap te zetten. Het doel van dit thematisch overzicht is (teams van) leraren handvatten te bieden bij de implementatie van formatief evalueren. Voor dit doel is beschikbare en recente kennis gebundeld en focus aangebracht. Belangrijkste conclusies zijn dat formatief evalueren over succeservaringen voor alle leerlingen gaat, het niet kan zonder effectieve didactiek en een visie op leren voorwaardelijk is.

‘De reden dat ik voor het leraarschap heb gekozen, ben ik kwijt in dit pandemisch onderwijs op afstand,’ schrijft Monique van den Heuvel, hoofddocent Pedagogiek en Didactiek bij Hogeschool Rotterdam. ‘Ik hou van mensen en wil ze bijstaan in hun groei en ontwikkeling: ze zien en doorzien. Maar op dit moment is de kwaliteit van de interactie voor mij beneden pedagogisch niveau.’