Search

Doel: Transgender personen ervaren een hogere mate van medisch wantrouwen dan cisgender personen. Gevolgen hiervan zijn onder andere dat zij zorg mijden en minder therapietrouw zijn. Onderzoek naar het ontstaan van medisch wantrouwen onder transgender personen in Nederland is beperkt. Dit onderzoek heeft als doel deze onderzoekskloof op te vullen aan de hand van de volgende onderzoeksvraag: ‘Waaruit ervaren transgender personen in Nederland medisch wantrouwen?’ Methode: Deze onderzoeksvraag werd onderzocht aan de hand van een exploratief kwalitatief onderzoek in de vorm van vijf ongestructureerde interviews en één focusgroep met in totaal negen participanten. De data werden verkregen en geanalyseerd aan de hand van grounded theory met behulp van concept mapping. Resultaten: Uit de analyse bleek dat de onderzoeksvraag op te delen was in twee delen: 1) Hoe wordt het ontstaat van medisch wantrouwen onder transgender personen in Nederland ervaren? 2) Waaruit wordt medisch wantrouwen onder transgender personen in Nederland ervaren?. 1) Medisch wantrouwen ontstaat als gevolg van ervaringen. Deze ervaringen dragen bij aan determinanten welke bijdragen aan medisch wantrouwen. 2) Uit de resultaten werden 18 verschillende ervaringen gecategoriseerd. deze ervaringen konden in macro-,meso-en microniveau worden geplaatst. Deze 18 ervaringen droegen bij aan 14 determinanten. Conclusie: Er lijkt een mogelijk mismatch te zijn tussen de behoeften van transgender personen in Nederland en de invulling van het Nederlandse zorgsysteem. Toekomstig onderzoek is nodig om datasaturatie te bereiken en deze mogelijke mismatch nader te onderzoeken.

Onderzoek - Door BIJ12 is aan het consortium Jasja Dekker, Bob van den Brink en Luuk Boerema gevraagd een onderzoek uit te voeren naar de populatieontwikkeling van de wolf in Nederland. Inclusief een beoordeling van de relatie met de binnen Europa te onderscheiden wolvenpopulaties. Meer specifiek richt de vraag zich om een analyse uit te voeren naar de mogelijke toekomstige ontwikkeling en (verdere) verspreiding van de wolf in Nederland. Met gebruikmaking van de door BIJ12 verzamelde gegevens. De wolven die in Nederland voorkomen zijn onderdeel van een grotere populatie (de CentraalEuropese populatie) die inmiddels een verspreidingsgebied hebben die zich uitstrekt over Polen, Tsjechië, Duitsland, Denemarken, België en zelfs Oostenrijk. Daarom blijft het van belang dat met deze analyse de relatie met de gehele populatie niet uit het oog wordt verloren. Het doel van het onderzoek is dat er inzicht kan worden verkregen in: 1. De huidige en toekomstige ontwikkeling van de wolvenpopulatie in Nederland en de factoren die hierop van invloed kunnen zijn (populatie en toekomstperspectief); 2. De huidige en toekomstige ontwikkeling van de verspreiding van de wolf in Nederland en de factoren die hierop van invloed kunnen zijn (verspreiding en toekomstperspectief); 3. De samenhang tussen de in Nederland voorkomende wolven(sub)populatie met de binnen Europa te onderscheiden wolvenpopulaties én de schaal waarop deze gedefinieerd kan worden (samenhang van de populatie).

In de afgelopen jaren zijn aan de hand van waarnemingen van gekleurringde juveniele Grutto’s Limosa limosa na afloop van het broedseizoen schattingen afgeleid van het aantal jongen dat in Nederland uitvloog. Doel hiervan is het monitoren van de ontwikkeling in het broedsucces van de Nederlandse gruttopopulatie. Een ontoereikend reproductiesucces is een belangrijk mechanisme achter de gestage aantalsafname van deze soort.

In Nederland heeft de opkomst van rechts-extremisme geleid tot intensievere inspanningen binnen het coördinatiekader voor terrorismebestrijding. Deze vorm van extremisme manifesteert zich voornamelijk online, wat nieuwe uitdagingen met zich meebracht voor de coördinatie tussen overheidsinstanties en veiligheidsdiensten. Het onderzoek richtte zich op hoe dit kader de aanpak van rechts-extremistische dreigingen faciliteert, met een focus op samenwerking, informatie-uitwisseling en gecoördineerde acties. Onderzoeksvraag: "Hoe faciliteert het bestaande coördinatiekader voor terrorismebestrijding in Nederland de aanpak van rechts-extremistische dreigingen?" Door middel van een combinatie van interviews en documentanalyse heeft het onderzoek de effectiviteit onderzocht van het bestaande coördinatiekader voor terrorismebestrijding in Nederland. Hierbij zijn verschillende theoretische perspectieven op netwerkverbanden toegepast om inzicht te krijgen in de formele en informele mechanismen van coördinatie tussen diverse overheidsinstanties en veiligheidsdiensten. Het coördinatiekader omvat een breed scala aan actoren zoals de Nationaal Coördinator Terrorismebestrijding en Veiligheid (NCTV), de Algemene Inlichtingen- en Veiligheidsdienst (AIVD), politie, en gemeenten. Deze actoren werken samen om dreigingen te identificeren, te monitoren en effectief aan te pakken. Het Dreigingsbeeld Terrorisme Nederland, gepubliceerd door de NCTV, fungeert als belangrijk instrument voor het signaleren van dreigingen, inclusief die van rechts-extremistische aard. Echter, het onderzoek benadrukt ook diverse uitdagingen. Zo wordt de aanpak bemoeilijkt door de opkomst van online radicalisering en de normalisering van extremistische ideologieën binnen de samenleving. Deze ontwikkelingen vereisen een voortdurende aanpassing van technologieën en strategieën om effectieve surveillance en juridische vervolging mogelijk te maken. Vanuit theoretisch oogpunt belicht het onderzoek de complexe dynamiek van

Arts in health verwijst naar het veld dat artistieke en creatieve praktijken toepast om gezondheid en welzijn te bevorderen en een positieve benadering van gezondheid te stimuleren. Terwijl arts in health internationaal al decennialang een gevestigd veld is in andere landen, is het Nederlandse veld nog steeds gefragmenteerd en blijft het groeiende potentieel ervan onderbenut. Deze whitepaper is een intersectorale verkenning van de huidige stand van zaken op het gebied van arts in health in Nederland. De auteurs zijn ervan overtuigd dat arts in health kan helpen om de grote uitdagingen waar onze gezondheidszorg de komende decennia voor staat, het hoofd te bieden en hebben een agenda geformuleerd voor het verduurzamen van het veld voor arts in health in Nederland., Arts in health is the field that advances the use of artistic practices for health and well-being, to stimulate a positive approach to health. While arts in health fields have been successfully established in other countries, the Dutch field is still fragmented, and its potential has not been fully developed. This white paper is an intersectoral effort exploring the current state of arts in health in the Netherlands. The authors strongly believe that arts in health can help navigate challenges faced by our healthcare system in the coming decades, and we have formulated an agenda to establish a sustainable Dutch arts in health field.

Deze achtergrondrapportage over het toekomstige elektriciteitssysteem in Nederland (2030- 2050) is onderdeel van het PBL-project ‘Trajectverkenning klimaatneutraal (TVKN) 2050’ waarin wordt verkend hoe Nederland in 2050 klimaatneutraal kan worden en wat daarvoor nodig is. De resultaten van de integrale analyse van de TVKN-studie – inclusief de bevindingen voor het Nederlandse elektriciteitssysteem – worden besproken en samengevat in het TVKNhoofdrapport (Daniëls en Strengers, 2024) maar niet in het onderhavige achtergrondrapport dat louter nadere informatie verschaft over de verwachte ontwikkelingen in het Nederlandse elektriciteitssysteem tot 2050.

In deze bijdrage maak ik een vergelijkende analyse van Het verhaal van Nederland en Het verhaal van Vlaanderen als historische producties, vanuit het perspectief van publieksgeschiedenis. Daarbij richt ik me op drie domeinen die voor publiekshistorici van belang zijn. Eerst ga ik in op de productiecontexten van beide reeksen, omdat die het kader bepalen waarbinnen historici hun expertise aanleveren. Daarna analyseer ik de verteltechnieken die gebruikt worden, en hoe die de inhoud mee vormgeven en al dan niet vertekenen. Ten slotte houd ik een pleidooi voor een ruimer receptieonderzoek, om het belang hiervan voor publieksgeschiedenis te benadrukken. In this contribution I make a comparative analysis of Het verhaal van Nederland (The story of the Netherlands) and Het verhaal van Vlaanderen (The story of Flanders) as historical productions, from the perspective of public history. I focus on three domains that are important to public historians. First, I will discuss the production contexts of both series, because they determine the framework wherein historians provide their expertise. I then analyse the maintained narrative techniques and how they shape the content, and whether or not these techniques distort the historical narrative. Finally, I make a plea for a study of the broader reception of these series, in order to mark the value of this type of research for public history.

BMGN editor Marijke Huisman discusses the various contribution to the forum on the television series Het verhaal van Nederland (The story of the Netherlands, 2022) and Het verhaal van Vlaanderen (The story of Flanders, 2023).

Op 12 juli 2020 werden een aantal zeenaaktslakken gevonden in de Oosterschelde. Door DNA-onderzoek van onderzoeksproject ARISE blijkt nu dat het gaat om een nieuwe zeenaaktslak voor Nederland. Het is de zeventigste zeenaaktslakkensoort in Nederland en de derde boompjesslak. Een ‘onverwachte boompjesslak’ dus.

Advies - In de Nederlandse samenleving groeit het respect voor dieren en de aandacht voor dierenleed. Dieren worden steeds meer gezien als partners met een intrinsieke waarde. Bovendien neemt de kennis over de randvoorwaarden die nodig zijn om dierenwelzijn te bevorderen toe. Deze conclusies trok de Raad voor Dierenaangelegenheden (RDA) in 2019. Die verschuivende relatie tussen mens en dier en het voortschrijdend inzicht dwingen ons om kritisch te kijken naar de manier waarop we in Nederland met dieren omgaan. Daarbij vormden voor de RDA de ‘zes leidende principes voor dierwaardige houderij’ in de afgelopen jaren een leidraad. Nu, aan het begin van 2024, evalueren we opnieuw hoe burgers en experts oordelen over het welzijn van dieren in Nederland en de manier waarop dieren hier behandeld worden. Welke invloed hadden de afgelopen jaren vol maatschappelijke dynamiek op de opvattingen die Nederlanders over dieren hebben? Is dierenwelzijn op hun prioriteitenlijst gezakt en/of groeit het besef dat mensen en dieren deel uitmaken van hetzelfde ecosysteem?

Koeien, varkens en kippen zijn niet weg te denken uit het Nederlandse landschap. Maar wat nou als we dat wél deden? Redacteur Mariska van Sprundel vertelt hoe ons land er dan uit zou kunnen zien. Stel nou dat we in Nederland geen vlees en zuivel meer zouden produceren en consumeren. Wat zou dat betekenen voor ons en ons land? De voordelen van een veganistisch Nederland zijn ontegenzeggelijk groot (er zou zo'n 900.000 hectare land vrijkomen), maar er kleven ook enkele nadelen aan, met name voor de leefbaarheid van het platteland. (Seizoen 2, aflevering 9, 2 mei 2024).

De eiwittransitie kan rekenen op groeiende belangstelling. Veel aandacht gaat hierbij logischerwijs naar het (eet)gedrag van mensen: hoeveel vlees eten we? Welke mensen minderen hun vleesconsumptie, en met hoeveel dan? Die focus op het gedrag van individuen is begrijpelijk, maar gaat soms voorbij aan een ander belangrijk aspect: de attitudes van mensen. We weten dat attitudes niet altijd een goede voorspeller zijn van ons eigen gedrag als consument. Daar staat tegenover dat ze ons des te meer vertellen over de richting waar we - als burger - willen dat het heen gaat met de maatschappij. Een goed begrip van zowel gedrag als attitudes is essentieel bij het maken van beleidskeuzes, zowel voor overheden als voor bedrijven of maatschappelijke organisaties. In de serie “Wat vindt Nederland van de Eiwittransitie?” duiken we daarom dieper in de denkbeelden, verwachtingen en motivaties van Nederlanders - gebaseerd op een representatieve steekproef uit het panel van Kieskompas - om zo het publieke draagvlak voor eiwittransitie en de toekomstvisies van Nederlanders beter in beeld te krijgen. In dit rapport kijken we naar attitudes van de meest filosofische aard: hoe kijken Nederlanders aan tegen het gebruik van dieren als voedsel? Welke motivaties spelen hierbij de belangrijkste rol? En zien zij een reductie of zelfs afschaffing hiervan als haalbaar of wenselijk, nu of in de toekomst?

Tijdens een gerichte zoekactie in de Wijnhaven in het oude stadscentrum van Dordrecht werden op 5 september 2023 vier exemplaren van de gouden sponsgaasvlieg Sisyra iridipennis gevangen. Hierdoor konden de veronderstelde veldkenmerken bevestigd worden, alsook het voorkomen van deze soort in Nederland. Door klimaatverandering voelt deze oorspronkelijk mediterrane soort zich in Nederland inmiddels thuis in de warme inhammen en havens aan grote rivieren. Nachtvlinderaars wordt gevraagd om op de soort te letten en waarnemingen door te geven, zodat de verspreiding in kaart kan worden gebracht.

Onlangs zijn twee Chrysopa-soorten voor het eerst in Nederland waargenomen: de groenkopgaasvlieg Chrysopa viridana en de zwartstreepgaasvlieg C. nigricostata. Beide soorten zijn warmteminnend en komen voornamelijk in Midden- en Zuid-Europa voor. De vondsten van deze soorten in Nederland lijken daarom samen te hangen met klimaatverandering. Het zou kunnen dat er in sommige gevallen sprake is van dieren die meegelift zijn met geïmporteerde mediterrane planten, aangezien de waarnemingen vooral gedaan zijn in tuinen.

In Nederland waren tot nog toe acht exotische cicaden bekend met een niet-Europese herkomst. Acanalonia conica en Pochazia shantungensis worden hier nu aan toegevoegd. Beide soorten representeren een nieuwe cicadenfamilie voor Nederland. De Ricaniidae krijgen de Nederlandse naam motcicaden en de Acanaloniidae de naam netcicaden. Beide soorten zijn eenmalig aangetroffen in de zomer van 2023. Of de soorten zich in Nederland zouden kunnen vestigen is nog onzeker. De verspreiding en biologie van beide exoten wordt besproken.

De rosse stekelstaart is een eendensoort die inheems is in Noord-Amerika. De vogels die in Europa in het wild worden gezien hebben waarschijnlijk allemaal betrekking op (nazaten van) vogels uit watervogelcollecties. De soort staat op de Unielijst van invasieve exoten vanwege het risico op hybridisatie met de in Zuid-Europa inheemse en op wereldschaal bedreigde witkopeend. Om het voorkomen van de soort in Nederland te volgen voert Sovon Vogelonderzoek Nederland elke winter in het kader van het NEM Exoten (gefinancierd door het ministerie van LNV) een landelijke telling uit.

Olijfwilgen worden door heel Nederland aangeplant en zijn vaak in grote aantallen in heggen en hagen te vinden. De goed herkenbare olijfwilgbladvlo leeft enkel van deze planten en is sinds 2005 uit Nederland bekend.

Multiple packs of wolfs have settled recently in the Netherlands. Question is how large the potential distribution area can be in the near future and what the corresponding population number is. This report answers these questions based on a data driven model which assess habitat suitability., Met de vestiging van meerdere roedels wolven is de terugkeer van deze soort in Nederland een feit. Vraag is hoe het potentiële verspreidingsgebied van de wolf in Nederland er op termijn uit zou kunnen zien en hoe groot de wolvenpopulatie zou kunnen worden. Dit rapport beantwoordt deze vragen op basis van een datagedreven modelanalyse naar de habitatgeschiktheid van Nederland voor de wolf.

The flat oyster (Ostrea edulis) was a common species in the North Sea, Zuiderzee and estuaries in the southwest of the Netherlands until the end of the 19th century. Then fisheries became too intense and quickly decimated the population in the North Sea to only a few specimen at the end of the 20th century. Flat oyster beds are a threatened habitat for which protection is recommended. Oyster beds are a key element in the North Sea by providing hard substrate in a soft sediment environment. Oyster reefs are important for biodiversity, benthic-pelagic coupling, regulation of water quality and enhancement of fish production. As flat oysters are no longer present in large quantities restoration projects in the North Sea depend on oyster supply from elsewhere. Production of oysters in a hatchery with recognition of the disease free status according to EU regulations prevents introduction of non-indigenous species and pathogens. There are two important pathogens for O. edulis: the parasites Marteilia refringens and Bonamia ostrea. Bonamia ostreae occurs in the Netherlands, M. refringens does not occur in the Netherlands. The report presented here contains guidelines for a monitoring protocol that can help Dutch hatcheries in obtaining a formal Bonamia-free status as a compartment and guidelines for biosecurity measures for those Dutch hatcheries. This is not an official protocol to acquire the Bonamia-free status. Next to following the protocol a recognition as aquaculture facility and supplying documents to the NVWA is needed. This includes a documented biosecurity plan that takes into account the specific characteristics of that aquaculture facility and identifies risk reducing measures for each biosecurity risk., De platte oester (Ostrea edulis) was een algemeen voorkomende soort in de Noordzee, Zuiderzee en Zeeuwse estuaria tot het einde van de 19de eeuw. Daarna werd de visserij te intensief en verminderde de populatie in de Noordzee snel tot sporadische exemplaren aan het begin van de 20ste eeuw. Platteoesterbanken zijn een bedreigd habitat waarvoor beschermingsmaatregelen worden aanbevolen. Oesterbanken vormden een sleutelelement in de Noordzee door hard substraat te bieden in een zachtsubstraatomgeving. Oesterriffen zijn belangrijk voor biodiversiteit, koppeling van benthische en pelagische ecosystemen, regulering van waterkwaliteit en verhoging van visproductie. Omdat platte oesters niet langer in grote hoeveelheden voorkomen in de Noordzee zijn herstelprojecten in de Noordzee afhankelijk van aanvoer van oesters van elders. Productie van oesters in een broedhuis met erkenning volgens de Diergezondheidsverordening en een ziektevrij status voorkomt introductie van exoten/pathogenen. Er zijn twee belangrijke parasitaire ziekteverwekkers voor O. edulis: Marteilia refringens en Bonamia ostrea. Bonamia ostreae komt voor in Nederland, M. refringens komt niet voor in Nederland. Het huidige rapport bevat richtlijnen voor een (monitorings)protocol voor Nederlandse broedhuizen dat kan helpen bij het verwerven van een formele Bonamia-vrije status als compartiment en richtlijnen voor bioveiligingsmaatregelen voor die Nederlandse broedhuizen. Dit is geen officieel protocol is om de ziektevrije status te behalen. Naast het volgen van dit protocol is ook een erkenning als aquacultuurinstelling en het aanleveren van documentatie bij NVWA nodig. Dat houdt o.a. in dat elk afzonderlijk bedrijf een gedocumenteerd biobeveiligingsplan moet opstellen dat rekening houdt met de specifieke kenmerken van de individuele aquacultuurinrichting en dat risicobeperkende maatregelen vaststelt voor elk geconstateerd bioveiligheidsrisico.

Invasive freshwater crayfish are a constant topic of discussion for Dutch water managers due to the possible negative impact these animals have on aquatic communities but also on river banks, waterbottoms and man-made waterworks. A lot of the knowledge of the potential negative impact of crayfish originates from foreign literature as these animals have been earlier introduced in other European countries before they started colonizing The Netherlands. However, do all these impacts indeed occur in the Netherlands? Logically, digging through rice field banks will not be a huge problem in Holland, but how does that extrapolate to our man-made waterworks in the more than 300.000 km ditches and canals? Which impact is exactly experienced by water managers and does this differ between locations? To answer this question, the public literature regarding freshwater crayfish impact has been reviewed, followed by a verification with Dutch water managers through interviews., Invasieve rivierkreeften houden de gemoederen flink bezig bij de waterbeheerders van Nederland. Dit heeft alles te maken met de mogelijke negatieve invloeden van deze dieren op onze onderwaternatuur, maar ook op oevers, bodems en overige waterwerken. Veel van de impact die rivierkreeften hebben, is bekend uit het buitenland waar deze dieren al eerder voorkwamen dan in Nederland. Maar komt dit allemaal ook in Nederland voor? Logischerwijs zal het vergraven van dijkjes van rijstvelden in ons kikkerlandje wel meevallen, maar is dit ook het geval voor onze reguliere oeverbescherming? Welke schade wordt nu daadwerkelijk ervaren door waterbeheerders en is dit voor elke beheerder hetzelfde? Om een antwoord op deze vragen te krijgen, is de literatuur geraadpleegd op bekende kreeftenschade en is deze door middel van interviews met waterbeheerders geverifieerd voor de Nederlandse situatie.

NLDA HDV Eindstudie, Deze thesis onderzoekt de haalbaarheid en het succes van het strategisch partnerschap tussen Nederland en Japan, met als leidende vraag: "In hoeverre is het strategisch partnerschap tussen Nederland en Japan succesvol?". Dit onderzoek is van belang gezien de toenemende geopolitieke instabiliteit en de strategische verschuivingen in de Indo-Pacific regio, die zowel Nederland als Japan raken. Er wordt gekeken naar de mate waarin de criteria voor een succesvol strategisch partnerschap, zoals geïdentificeerd in het theoretisch kader, worden vervuld. Dit omvat de evaluatie van formele overeenkomsten, institutionele en operationele structuren, samenwerking op het gebied van veiligheid, defensie, economie en gedeelde waarden. De methode van onderzoek combineert literatuurstudie met de analyse van beleidsdocumenten, officiële verklaringen, en relevante publicaties om inzicht te krijgen in de dynamiek, uitdagingen, en successen van het partnerschap. Het onderzoek hanteert een kwalitatieve benadering waarbij gebruik wordt gemaakt van een samengesteld toetsingskader op basis van criteria uit bestaande theorieën over strategische partnerschappen. Uit het onderzoek blijkt dat het partnerschap tussen Nederland en Japan zich succesvol heeft ontwikkeld binnen de Europese initiatieven zoals het Economic Partnership Agreement (EPA) en het Strategic Partnership Agreement (SPA). Er wordt vastgesteld dat er significant potentieel is voor verdere groei en verdieping van het partnerschap, vooral op het gebied van cybersecurity, defensie en maritieme veiligheid. Echter, op sommige gebieden zoals terrorismebestrijding, blijkt de samenwerking minder gestructureerd en in beperkte mate aanwezig. De thesis benadrukt de noodzaak voor een verdere dialoog en samenwerking om deze uitdagingen aan te gaan. Concluderend biedt dit onderzoek inzichten die van waarde kunnen zijn voor beleidsmakers in Nederland en Japan om het strategisch partnerschap verder te versterken. Aanbevelingen voor toekomstig on

De Koninklijke Nederlandse Lawn Tennisbond (KNLTB) is de één na grootste sportbond binnen Nederland. Ze vertegenwoordigen zowel tennis als padel, waarbij de KNTLB in de tennissport onderscheid maakt tussen valide en rolstoeltennis. Dit onderzoek zal zich op deze laatste sport richten. De KNLTB ervaart dat er binnen het Nederlandse rolstoeltennislandschap een kloof bestaat tussen de breedte- en de topsport, waarbij het voor rolstoeltennissers lastig is om door te stromen naar die topsport. De KNLTB bepleit dat de kloof tussen breedte- en topsport kleiner is bij de valide tennissport dan bij de rolstoeltennissport. Het doel van dit onderzoek is daarbij om de KNLTB inzicht te geven waarom het voor rolstoeltennissers in de breedtesport lastig is om door te kunnen stromen naar de topsport, indien ze ambitie daarvoor hebben. Om dit te onderzoeken wordt er zowel een documentanalyse uitgevoerd als semigestructureerde interviews. In deze interviews worden vooral de ervaringen van de huidige rolstoeltennissers en trainers bevraagd, in zowel de top- als de breedtesport. Aan de hand van de resultaten en analyse zullen vervolgens aanbevelingen geschreven worden voor de KNLTB om het doorstroomproces gemakkelijker te maken voor rolstoeltennisbreedtesporters met een topsport ambitie.

RIVM rapport:Microvoedingsstoffen (vitaminen, mineralen en spoorelementen) zijn nodig om het lichaam te laten groeien, ontwikkelen en functioneren. Het lichaam kan bijna al deze voedingstoffen niet zelf aanmaken en moet ze daarom via voeding binnenkrijgen. Een aantal groepen mensen in Nederland krijgen waarschijnlijk, ondanks een gezond en gevarieerd voedingspatroon, te weinig van bepaalde voedingsstoffen binnen. De Gezondheidsraad adviseert daarom deze groepen een supplement te nemen. Zo is het advies voor vrouwen die zwanger willen worden om foliumzuur te slikken. Verschillende groepen mensen wordt geadviseerd vitamine D in te nemen, zoals voor kinderen van 0 tot en met 3 jaar, zwangeren en 70+’ers. Daarnaast is er een vitamine K-advies voor baby’s en voor veganisten om vitamine B12 te gebruiken. Er is weinig informatie of deze groepen de suppletie-adviezen goed opvolgen. Dat blijkt uit onderzoek van het RIVM. Bekend is dat een deel van de zwangeren foliumzuur slikt en dat sommige andere groepen vitamine D slikken. Het is alleen niet duidelijk in welke dosis ze dat doen, en hoe vaak en hoe lang. Over de andere vitaminen is geen informatie bekend. Ook is weinig bekend welke factoren stimuleren of juist belemmeren dat de groepen de suppletie-adviezen opvolgen. Deze informatie is essentieel om te weten of mensen de adviezen goed opvolgen. Dit onderzoek is gedaan in opdracht van het ministerie van VWS(Ministerie van Volksgezondheid, Welzijn en Sport). Het is het eerste onderdeel van een groter onderzoek naar inzicht in hoeverre mensen in Nederland de adviezen opvolgen. In vervolgonderzoek gaat het RIVM verkennen hoe de benodigde informatie kan worden gekregen. Op basis daarvan kunnen oplossingen worden bedacht om groepen de adviezen beter te laten opvolgen. Of op een andere manier ervoor te zorgen dat ze meer van deze voedingsstoffen binnenkrijgen. Adviezen aan zwangeren voor calcium, jodium en visvetzuren zijn niet onderzocht, onder andere omdat ze pas kort geleden zijn ingevoerd, The human body needs micronutrients (vitamins, minerals and trace elements) in order to grow, develop and function. As the body can generate almost none of these nutrients itself, they need to be ingested through nutrition. For some groups of people in the Netherlands, their intake of several nutrients is likely to be too low, even though they consume a healthy and varied diet. That is why the Health Council of the Netherlands has advised that these groups take one or more supplements. As an example, the advice for women who want to become pregnant is to take folic acid. For a number of other groups – such as children up to and including the age of three, pregnant women and those aged over 70 – the advice is to take vitamin D. Other recommended supplements include vitamin K for babies and vitamin B12 for vegans. Little information is available as to whether these groups comply with this supplement advice closely. This is the outcome of a study conducted by RIVM. It is known that some pregnant women take folic acid and that some other groups take vitamin D. However, it is unclear which doses they take, how often and for how long. No information is available for any of the other vitamins. Similarly, little is known about the factors that encourage or prevent these groups from complying with the supplement advice. This information is key in order to assess whether people comply with the advice closely. This study was commissioned by the Ministry of Health, Welfare and Sport. It is the first phase of a more extensive investigation into the extent to which people in the Netherlands comply with the advice on supplement use. RIVM will conduct follow-up studies to explore how the necessary information might be obtained. The results may serve as input for solutions that will allow groups of people to comply with the advice more closely or as inspiration for alternative ways of ensuring that their intake of these nutrients increases. The advice for pregnant women to take calc

RIVM rapport:Het RIVM beschrijft hoe de vaccinatiecampagnes tegen het coronavirus in 2022 zijn verlopen in Nederland. Dit is inclusief de eilanden Aruba, Bonaire, Sint Eustatius, Saba, Curaçao en Sint Maarten. Vaccinatie tegen COVID-19 begon op 6 januari 2021 met de zogeheten basisserie met meestal twee vaccinaties. Het belangrijkste doel van de vaccinatie was om de kans te verkleinen dat mensen ernstig ziek zouden worden van het virus of erdoor zouden overlijden. In 2022 volgden verschillende campagnes om mensen hier nog beter tegen te beschermen. Zo liep begin 2022 de boostercampagne, die eind 2021 was begonnen, nog door. Vanaf eind februari 2022 startte de campagne voor de herhaalprik voor specifieke risicogroepen, zoals mensen van 60 jaar en ouder. Op 19 september 2022 begon de volgende herhaalprikronde. Hiervoor zijn eerst mensen van 60 jaar en ouder, mensen met een medisch risico en zorgmedewerkers uitgenodigd. Daarna kon iedereen vanaf 12 jaar een herhaalprik halen. Er zijn in 2022 zeven verschillende COVID-19-vaccins gebruikt, gemaakt door vier producenten: BioNTech/Pfizer, Moderna, Janssen en Novavax. Aan het eind van 2022 had 80,4 procent van iedereen vanaf 12 jaar de basisserie gekregen (vaccinatiegraad). Voor de booster voor iedereen vanaf 18 jaar was dat 62,1 procent. De vaccinatiegraad van de herhaalprik in het voorjaar voor risicogroepen was bij 60-plussers 52,1 procent. In het najaar was dat 59 procent voor deze leeftijdsgroep. De vaccinaties zijn gegeven door de GGD'en, huisartsen en overige uitvoerders, zoals zorginstellingen. Net als in 2021 hebben meer oudere mensen zich laten vaccineren dan jongeren. Verder hebben in het oosten en zuidoosten van Nederland meer mensen zich laten vaccineren dan in het westen en noorden. In enkele gemeenten, zoals in de Biblebelt en grote steden, is de vaccinatiegraad lager dan gemiddeld., The national institute for public health and the environment of the Netherlands (RIVM) describes the vaccination campaigns against the coronavirus in 2022 in the Netherlands. This includes campaigns on the islands Aruba, Bonaire, Sint Eustatius, Saba, Curaçao and Sint Maarten. Vaccination against COVID-19 started with the primary series on January 6, 2021. The primary series mostly contains 2 vaccinations. The goal of the vaccination campaigns is to protect against severe illness and death due to COVID-19. In 2022 there were several vaccination campaigns to protect people against the coronavirus. At the beginning of 2022, the booster campaign which started at the end of 2021 continued. From the beginning of February 2022 onwards a repeat vaccination campaign for specific medical risk groups, such as people aged 60 years and older started. On September 19, 2022 another repeat vaccination round started. For this round first people aged 60 years and older, medical risk groups and health care workers were invited. Later on, everyone aged 12 years and older was eligible for a repeat vaccination. In total seven different COVID-19 vaccines were used in 2022, produced by four manufactures: BioNTech/Pfizer, Moderna, Janssen and Novavax. At the end of 2022, 80.4 percent of those aged 12 and over completed their primary series. 62.1 percent of those aged 18 years received a booster vaccination. The coverage of the repeat vaccination during spring was 52.1 percent for people aged 60 years and over. During the autumn round 59 percent of this age group received their repeat vaccination. Vaccinations were administered by municipal health services (GGDs), general practitioners and by other vaccination administrators, including nursing homes. As in 2021, vaccination uptake was generally higher in older age groups than in younger age groups. In addition, the eastern and south-eastern regions of the Netherlands had higher vaccination coverages than the western and northern regions. So

Het onderzoek in het kader Monitor creatieve industrie 2023 resulteert in een viertal hoofdconclusies: De creatieve industrie heeft de COVID-19 crisis, mede dankzij de geboden overheidssteun, goed doorstaan. De creatieve zakelijke dienstverlening, de bedrijfstak design in het bijzonder, levert een bijzonder grote bijdrage aan de groei van de creatieve industrie in de voorbije jaren, in het bijzonder vanaf 2020. De jaar-op-jaar groei van het aandeel professionals actief in een creatief beroep, binnen of buiten de creatieve industrie, laat zien dat het belang van creativiteit als grondstof voor de Nederlandse economie toeneemt. Het accent van de banengroei in de creatieve industrie en de ICT-sector verschuift recent van de belangrijkste stedelijke centra, Amsterdam in het bijzonder, naar andere delen van Nederland, binnen en buiten de Top-15 creatieve industrie steden.

Al ruim tien jaar inventariseert de knnv-nachtvlinderwerkgroep Haarlem maandelijks nachtvlinders in de Kennemerduinen bij Overveen. Op 5 september 2023 leverde dat de eerste waarneming van Hypena lividalis voor Nederland op. Vanwege de relatie met glaskruid heeft de soort de Nederlandse naam glaskruidsnuituil gekregen. In dit artikel wordt de glaskruidsnuituil voorgesteld als nieuwe soort voor Nederland en informatie gegeven over voorkomen en biologie.

Het vaccin tegen blauwtong uit Zuid-Afrika wordt definitief niet in Nederland ingevoerd. Er zijn te veel onzekerheden over de veiligheid en de effectiviteit van dit vaccin. Maar alle hoop op een vaccin is nog niet verloren, want er wordt nog steeds aan gewerkt, ook in Nederland. Melle Holwerda, onderzoeker bij de Wageningen Universiteit, praat hierover door in het NOS Radio 1 Journaal. 'We hopen komende zomer een vaccin te hebben.' Ook een bezoek aan een schapenhouder in Zuidoostbeemster.

Klimaatverandering, inclusief zeespiegelstijging, zorgen voor een toename van de watervraag in een droge zomer en de afname van waterbeschikbaarheid uit de grote rivieren. De kans op zoetwatertekorten neemt hierdoor toe. De totale waterbalans (vraag versus beschikbaarheid) voor laag Nederland bij zowel klimaatopwarming als versnelde zeespiegelstijging is echter niet goed in beeld. De vraag die in dit rapport wordt beantwoord luidt: Wat is de zoetwaterbalans van laag Nederland tijdens droogte en hoe verandert deze bij klimaatopwarming en zeespiegelstijging van 1 en 2 meter? Om deze vraag te beantwoorden zijn gegevens uit verschillende rapporten van zowel Deltaprogramma Zoetwater als Kennisprogramma Zeespiegelstijging gecombineerd en is op basis daarvan de zoetwaterbalans van laag Nederland opgesteld. Dit rapport geeft een toelichting op de gehanteerde werkwijze, een onderbouwing van de getallen, en waar mogelijk duiding aan de onzekerheid van de gebruikte getallen. De bijlage geeft een overzicht van de nieuwe wetenschappelijke inzichten over zoetwaterbeschikbaarheid in Nederland.

De inzet van elektrisch aangedreven machines in Nederland wordt steeds breder. Zo heeft de Drenth Groep in Emmen de allereerste elektrisch aangedreven grader in Nederland aangeschaft. Dit is zelfs de tweede elektrische grader wereldwijd.

De juchtleerkever is een van de vijf beschermde keversoorten in Nederland. De kever leeft in dikke holle bomen en laat zich zeer zelden zien. Toch werd in 2020 per toeval een populatie herontdekt, na vermoedelijk 74 jaar onder de radar in Nederland geleefd te hebben. De huidige situatie voor de beschermde en bedreigde kever is echter precair en bescherming en onderzoek is urgent nodig.