Search

RIVM rapport:Naar verwachting blijven de zorguitgaven tot 2060 stijgen, ook na de 'piek' van de vergrijzing rond 2040. De vergrijzing blijft een belangrijke factor voor de stijgende zorguitgaven maar heeft er na 2035 steeds minder invloed op. De kosten zullen gemiddeld met ongeveer 2,8 procent per jaar toenemen. Ongeveer twee derde daarvan komt door andere factoren dan de vergrijzing. De komende jaren komen steeds meer mensen steeds eerder in aanraking met de zorg. Dat komt door nieuwe mogelijkheden om ziekten vroegtijdig op te sporen en door toenemende medische kennis. Ook worden mensen langer en intensiever behandeld dan vroeger. Bovendien worden voor die behandelingen steeds meer nieuwe, vaak dure, technologie of geneesmiddelen ingezet, zoals bij kanker. In 2060 gaat het meeste geld naar de zorg in ziekenhuizen (groeit 2,8 procent per jaar naar 96 miljard). Ook de uitgaven aan gehandicaptenen ouderenzorg nemen sterk toe. De uitgaven aan geestelijke gezondheidszorg zijn tegen die tijd vervijfvoudigd. Uitgesplitst naar zieken stijgen vooral de uitgaven voor dementie, kanker, hart- en vaatziekten. Dit blijkt uit de verkenning van de mogelijke ontwikkeling van de zorguitgaven tot 2060. Het RIVM heeft dit in opdracht van de Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) gedaan. De WRR gebruikt de bevindingen voor een verkenning naar de houdbaarheid van de Nederlandse gezondheidszorg op de lange termijn. Deze toekomstverkenning is gebaseerd op de Kosten van Ziekten-studie en de Volksgezondheid Toekomst Verkenning (VTV) van het RIVM. De voorspellingen gaan met onzekerheden gepaard. Dat komt doordat demografische ontwikkelingen vaak anders lopen dan verwacht, economische groei lastig te voorspellen is en de medische wetenschap, de zorgpraktijk en overheidsbeleid veranderen. De toekomstprojecties in deze studie zijn stand gekomen voordat Nederland getroffen werd door de Corona-pandemie. De gevolgen daarvan konden daardoor niet meer worden verwerkt in deze studie., Health care expenditures are expected to continue increasing until 2060, even after population ageing has reached a peak around 2040. Population ageing remains an important factor behind the increasing health care expenditures, but after 2035 its influence will start to decline. Health care expenditures will increase by an average of approximately 2.8% per year. Factors other than population ageing are responsible for approximately two thirds of this increase. In the coming years, increasing numbers of people will come into contact with the care sector earlier on in their lives. This is due to new opportunities for identifying illnesses at an early stage and the increase in medical knowledge. People are also being treated for longer periods and more intensively than previously. Moreover, these treatments will increasingly be carried out with the help of new and often expensive technology or medicines, as is the case for cancer. In 2060, the biggest part of the budget will be spent on hospital care (increasing by 2.8% per year to 96 billion). The expenditures for caring for handicapped persons and the elderly will also increase greatly. By 2060, the expenditures for mental healthcare will have increased by a factor of five. In relation to specific illnesses, expenses for dementia, cancer, and cardiovascular diseases in particular will increase significantly. The above findings were the result of the preliminary study of the possible development of health care costs until 2060. RIVM carried out this study at the request of the Scientific Council for Government Policy (WRR). The WRR uses the findings to prepare a study of the long-term sustainability of the health care system in the Netherlands. This foresight study is based on the Costs of Illness Study and the Public Health Foresight Study (VTV) by RIVM. The projections are associated with uncertainties. This is due to the fact that demographic developments often do not follow expectations, economic growth is difficu

In deze Close-up vertelt Ernst Hirsch Ballin over zijn werk, achtergrond en visie op de WRR. Hij is onder andere betrokken bij de WRR projecten Artificiële Intelligentie en Europese variaties.

RIVM rapport:De gezondheidszorg in Nederland kost veel geld. Het levert veel op, vooral gezondheid en welvaart. De kosten voor de zorg zullen in de toekomst stijgen. Dat vraag om keuzes, want ook andere onderdelen van onze welvaart kosten geld. Door niet alleen naar de zorguitgaven te kijken, kunnen beleidsmakers en politici beter afwegen hoeveel de zorg mag kosten. Het is daarom belangrijk te weten wat de maatschappelijke baten van de gezondheidszorg zijn en of zij de kosten waard zijn. Het RIVM heeft dat op verzoek van de Wetenschappelijk Raad voor de Regering (WRR) op een rij gezet. Het totale effect van de gezondheidszorg is niet zo gemakkelijk in cijfers uit te drukken. Dat komt omdat de gezondheidszorg verschillende soorten zorg omvat. Een nieuwe kankertherapie is iets heel anders dan de zorg voor demente bejaarden, maar ze zijn allebei belangrijk. Ook zijn er andere manieren om de gezondheid te verbeteren, vooral op het gebied van preventie en een gezondere leefomgeving. Deze keuzes moeten tegen elkaar worden afgewogen. Er is een wisselwerking tussen gezondheid en welvaart. Een gezonde bevolking is productiever en draagt zo bij aan economische groei. Omgekeerd betekent meer welvaart dat meer mensen en geld kunnen worden ingezet om de gezondheid te verbeteren. We merken nu hoe een pandemie, waarin een infectieziekte zich over de hele wereld verspreidt, het economisch leven tot stilstand brengt en samenlevingen ontwricht. Maar ook onder gewone omstandigheden zijn gezondheid en welvaart nauw verbonden. Voor een bloeiende economie zijn investeringen in technologie minstens even belangrijk als investeringen in de gezondheidszorg. Dat vraagt net zo goed om afwegingen. Dit onderzoek is uitgevoerd voordat Nederland getroffen werd door de Corona-pandemie. Alle mogelijke gevolgen daarvan voor de gezondheid en de maatschappelijke baten van de zorg zijn daarom slechts summier meegenomen., Healthcare in the Netherlands costs a great deal of money. It provides a great deal of benefits, particularly in terms of health and prosperity. The costs of healthcare will increase in the future. This will require us to make choices, as other components of our prosperity also need to be funded. By focusing on more than just healthcare expenditures alone, policymakers and politicians can make a better assessment of how much healthcare should be allowed to cost. That is why it's important to know what the social benefits provided by healthcare actually are and whether these benefits justify the costs. At the request of the Scientific Council for Government Policy (WRR), RIVM has taken stock of the above benefits. However, the total effect of healthcare cannot be easily expressed in numbers. This is because healthcare includes various types of care. A new therapy for cancer, for example, is something very different from the care provided to seniors suffering from dementia, but both aspects of care are important. There are also other options available for improving public health, particularly in the areas of prevention and a healthier living environment. These different choices must be weighed up against each other. Health and prosperity are interrelated. A healthy population is more productive and therefore contributes more to economic growth. Vice versa, greater prosperity means that more people and money can be deployed to improve public health. We are now witnessing how a pandemic, in which an infectious disease is spreading throughout the world, is bringing economic activity to a halt and disrupting society. But health and prosperity are also closely linked to each other under normal conditions as well. Investments in technology are at least as important as investments in the healthcare sector when it comes to a flourishing economy. This also demands striking an appropriate balance between various sectors and interests. This study was conducted before the Netherl

De Wetenschappelijke Raad voor het Regeringsbeleid (WRR) heeft in 2010 een rapport uitgebracht “Minder pretentie, meer ambitie” met een kritische analyse en aanbevelingen voor de Nederlandse bijdrage aan ontwikkelingshulp. In het WRR-rapport wordt geen verband gelegd tussen de morele motieven van ontwikkelingshulp en de doelstellingen. In dit essay onderzoek ik of er een expliciet verband tussen morele motieven en de doelstellingen gemaakt kan worden waarmee een criterium geformuleerd kan worden om te bepalen wanneer de hulp voldoende is. Ik reconstrueer de filosofische standpunten in de doelstellingen van de WRR met de posities van Rawls en Pogge. Mijn kritiek op de WRR is dat ze zelf geen norm formuleert om te toetsen of de hulp die gegeven wordt genoeg is. Als we de internationale hulp, en de Nederlandse hulp als onderdeel daarvan, toetsen aan de normen van Rawls en Pogge, blijkt de hulp niet voldoende te zijn. Een laatste punt van kritiek op het advies van de WRR is dat de negatieve plicht van de rijke landen om maatregelen te nemen tegen het klimaatprobleem, nu aan de doelstellingen van de ontwikkelingshulp wordt toegevoegd, zonder daar budget voor toe te kennen.

Zorg, energie en openhaar vervoer zijn voorheelden van sectoren die bedrijfsmatig producten en diensten voortbrengen waarmee zwaarwegende publieke belangen zijn gemoeid. Wordt het accent gelegd op het bedrijfsmatige aspect, dan zou de voorkeur gemakkelijk kunnen uitgaan naar het door de markt laten produceren van deze producten en diensten, maar zodra de publieke belangen centraal staan, dan kijkt men al snel richting overheid. Het resultaat is dat de ordening van deze sectoren onvermijdelijk problematisch is. Afhankelijk van waar de discussie overgaat, is er te veel of te weinig markt, respectievelijk overheid. De WRR pleit ervoor boven het dilemma markt versus staat uit te stijgen, door meer ruimte te geven aan de samenleving. Markt, overheid en samenleving zouden in een voortdurend proces tot identificatie en borging van deze publieke belangen moeten komen. Deze conclusies zijn gebaseerd op voorstudies naar de volgende specifieke markten: markten in de zieken- en verpleegzorg, markten van diensten ter bevordering van de gezondheid van werknemers, de markt voor re-integratiediensten, de securitisatie van hypotheken, de markt voor certificering van halal-producten, de Europese markt voor CO2-emissierechten en de marktwerking in de telecommunicatie., Multi Actor Systems, Technology, Policy and Management

Contains fulltext : 89962-OA.pdf (publisher's version ) (Open Access)

Contains fulltext : 43993.pdf (publisher's version ) (Open Access)

21 juni 2007, Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext

Item does not contain fulltext, VII, 73 p.