Search

Copyright of Viral Hepatitis Journal / Viral Hepatit Dergisi is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Background and aim: Different side effects, including infections, are encountered in patients receiving anticytokines used for the treatment of severe coronavirus disease 2019 (COVID-19). The aim of this study was to evaluate the infections and the effects of these infections that develop in this patient group. Materials and Methods: This study included 208 patients who were followed-up with the diagnosis of severe COVID-19 in two different hospitals. Patient data were obtained retrospectively from the hospital information system. Results: Of the 208 patients included, 54 were in the anakinra group, and 154 were in the tocilizumab group. Of these patients, 73 (35.1%) developed infection, 160 (76.9%) were admitted to the intensive care unit (ICU), and the 30-day mortality rate was 46.6%. The ICU admission, 30-day mortality, and infection rates were higher in the anakinra group, but it was not statistically significant (p = 0.137, p = 0.127, and p = 0.132, respectively), while pneumonia and bloodstream infection (BSI) rates were higher (p = 0.043 and p = 0.010 respectively). The 30-day mortality rate was significantly higher in patients who developed infection, especially in the tocilizumab group (p < 0.001 and p = 0.001). The independent risk factors affecting the development of infection were evaluated via regression analysis, in which it was found that age, sex, and the type of immunosuppressive treatment had no significant effect, while ICU admission increased the risk of infection by 32.8 times (95% CI: 4.4-245.8) and each day of hospitalization slightly increased the risk of infection by 1.06 times (95% CI: 1.03-1.09). Conclusion: Infection rates were higher in the anakinra group, especially the pneumonia and BSI rates were higher than in the tocilizumab group. The 30-day mortality rates were higher in patients who had an infection, especially in the tocilizumab group. This is one of the rare studies that evaluated infections developing in patients treated with anakinra and tocilizumab together. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Objective: In this study, we investigated whether scoring systems determine coronavirus disease-2019 (COVID-19) severity. Materials and Methods: COVID-19 patients hospitalized between 01.09.2020 and 31.04.2021 were retrospectively assessed. The national early warning score (NEWS), modified early warning score, rapid emergency medicine score, quick sequential organ failure assessment score (q-SOFA), CURB-65, MuLBSTA, and ISARIC-4C scores on admission day were calculated. Scoring systems' ability to predict mechanical ventilation (MV) need, intensive care unit (ICU) admission, and 30-day mortality were assessed. Results: A total of 292 patients were included; 137 (46.9%) were female, and the mean age was 62.5±15.4 years. 69 (23.6%) patients required ICU admission, 45 (15.4%) needed MV, and 49 (16.8%) died within 30 days. No relationship was found between q-SOFA and MV need (p=0.167), but a statistically significant relationship was found between other scoring systems and MV need, ICU admission, and 30-day mortality (p<0.05). ISARIC-4C (optimal cut-off >5.5) and NEWS (optimal cut-off >3.5) had the highest area under the curve in receiver operating characteristic curve analyses, whereas q-SOFA had the lowest. Conclusion: The severity of COVID-19 could be estimated by using these scoring systems, especially ISARIC-4C and NEWS, at the first admission. Thus, mortality and morbidity would be reduced by making the necessary interventions earlier. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Klimik Journal / Klimik Dergisi is the property of DOC Design & Informatics Co. Ltd and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi is the property of ANKEM Antibiyotik & Kemoterapi Dergisi and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: Enterobiyaz, ülkemizde sıklıkla karşılaştığımız bir paraziter enfeksiyondur. Hastalara uygun antiparaziter tedavi ile aile tedavisi önerilmeli ve ek hijyen önlemleri anlatılmalıdır, aksi takdirde iyileşme sağlanamamaktadır. Çalışmamızda hastanemizde takip edilen enterobiyaz olgularını ve şikayetlerin tekrarlamasını etkileyen faktörleri değerlendirmeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Hastanemizde 01.01.2017-01.01.2024 tarihleri arasında enterobiyaz tanısıyla tedavi başlanmış hastalar çalışmamıza dahil edildi. On sekiz yaşından küçük olan ve verilerine ulaşılamayan hastalar çalışma dışı bırakıldı. Hastaların demografik bilgileri, şikayetleri, enterobiyaz öyküsü, laboratuvar sonuçları, tedavi önerileri ve şikayetlerinin tekrarlama öyküleri hastane bilgi yönetim sisteminden retrospektif olarak tarandı. Veriler SPSS v.22 programı ile değerlendirildi. İstatistiksel anlamlılık düzeyi 0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Belirlenen tarihler arasında enterobiyaz tanısı girilen 97 hastanın verileri değerlendirildi. Hastaların dördüne enterobiyaz düşünülmediği için, ikisine sonuç göstermeye gelmediği için, birer hastaya da gebe olduğu için ve emzirmekte olduğu için tedavi başlanmamıştı; on hastanın da verilerine ulaşılamadı. Yetmiş dokuz hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortanca yaşları 38 yıl (18-73 yıl aralığında) idi, 58'i (%73,4) kadındı. Hastaların 55'i (%69,6) dışkıda kıl kurdu görme, 30'u (%38) ise makatta kaşıntı şikayeti ile başvurmuştu. Üç hasta asemptomatikti; ikisine aile öyküsü olması birine de kolonoskopide kıl kurdu görülmesi sebebiyle tedavi başlanmıştı. Yirmi üç hastanın (%29,1) daha önce bir enterobiyaz öyküsü varken bunların onuna tedavi verilmişti. Hastaların 36'sına selofan bant testi yapılmış ve sekizinde sonuç pozitif gelmişti, bu hastaların hiçbirinde gaita mikroskopisinde parazit ve parazit yumurtası görülmemişti. Elli yedi hastaya (%72,2) albendazol/mebendazol, 22 hastaya da (%27,8) pirantel pamoat başlanmıştı. Hastaların 29'una (%36,7) iki hafta sonra tedavi alması gerektiği, 31'ine (%39,2) de aile tedavisi önerildiği not edilmişti. Tedavi tamamlandıktan sonra hastaların 14'ü (%17,7) şikayet tekrarladığı için tekrar başvurmuştu, tekrarlama süresi ortanca 3,3 ay idi. Şikayeti tekrarlayan hastaların ortanca yaşları, tekrarlamayanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha düşük saptandı (p=0,032). Değerlendirilen diğer faktörlerle şikayet tekrarı arasında anlamlı bir ilişki saptanamadı (Tablo 1). Sonuç: Enterobiyaz; antiparaziter tedavi iki hafta sonra tekrarlanmazsa, aile tedavisi yapılmazsa ve ek hijyen önlemlerine uyulmazsa iyileşmenin sağlanamayacağı bir paraziter hastalıktır. Bu sebeple hastalara tedavi önerilere uyumlarının önem arz ettiği uygun bir şekilde anlatılmalıdır. Çalışmamızda hasta sayısı az olduğundan ve öneri notları retrospektif olarak incelendiğinden tekrarlayan enfeksiyon risk faktörlerini değerlendirebilmek için ileri çalışmalara ihtiyaç vardır. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Giriş: COVID-19, yaklaşık 2 yıldır pandemiye sebep olan, asemptomatik hastalıktan kritik hastalığa kadar değişebilen kliniklerde seyredebilen ve mortalite ile sonuçlanabilen bir hastalıktır. Çalışmamızda COVID-19 tanısı alan ve şiddetli hastalık bulgusu olan hastaların klinik, laboratuvar ve radyolojik bulgularının mortalite üzerine etkisini değerlendirmeyi amaçladık.Gereç ve Yöntem: Çalışmamıza 01.01.2020-31.03.2021 tarihleri arasında Rize Devlet Hastanesi’nde enfeksiyon hastalıkları ve klinik mikrobiyoloji ile göğüs hastalıkları servislerinde takipli COVID-19 PCR pozitif hastalar dahil edildi. Retrospektif olarak hasta dosyalarından hastaların epidemiyolojik verileri, kronik hastalıkları, başvuru semptomları, laboratuvar bulguları, radyolojik bulguları kaydedildi. Hastalar sağ kalanlar ve kaybedilenler olarak gruplandırıldı. Radyolojik görüntülemelerinde pnömoni saptanan, oda havasında oksijen satürasyonu <%90 olan, takipne veya aksesuar respiratuvar kas kullanımı olan hastalar şiddetli hastalık olarak tanımlandı. Verilerin incelenmesinde SPSS 26.0 istatistik paket programı kullanıldı, istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Yüz on sağ kalan ve 25 kaybedilen olmak üzere toplamda 135 hasta çalışmaya alındı. Hastaların yaş ortalaması 65,5±15,45 yıldı ve %61,5’i (n=83) erkekti. Kaybedilenlerin yaş ortalaması, sağ kalanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0,007). Koroner arter hastalığı (KAH) olan ve kronik böbrek hastalığı (KBH) olan hastalarda mortalite oranı sağ kalanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek saptandı (sırasıyla p=0,032, p=0,032). Kaybedilenlerde takipne oranı sağ kalanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p=0,001), gruplar arasında diğer başvuru semptomları ve laboratuvar bulguları açısından istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki bulunmadı (p>0,5) (Tablo 1). Hastaların takibinde gün aşırı çekilen akciğer grafisi (PAAG) değerlendirildi, 76 (56,3%) hastada progresyon gözlendi. Kaybedilen hastalarda progresyon görülme oranı sağ kalanlara göre istatistiksel açıdan anlamlı olarak daha yüksek saptandı (p=0,004). Yapılan çoklu logistic regresyon analizi sonuçlarına göre ise kaybedilen hasta grubu için KAH bulunması ve PAAG’de progresyon gözlenmesi bağımsız birer risk faktörü olarak değerlendirildi (Tablo 2). Sonuç: COVID-19 hala gündemde olan ve üstesinden gelinebilmesi için yeni bilgilerin edinilmeye çalışıldığı bir hastalıktır. Çalışmamızda PAAG’de progresyon ve KAH bulunması kaybedilen hasta grubu için bağımsız risk faktörleri olarak bulunmuştur. Bu araştırmayla şiddetli COVID-19 hastalık seyrinde hastalığı kötüleştirebilecek faktörlerin tahmini yapılmıştır. Özellikle hastaların izleminde PAAG takibi ile progresyon saptanmasının, mortalite için bir risk faktörü olduğu bulunmuştur. Bu durum bize hastalık seyrinde radyolojik takibin de akılda tutulması gerektiğini göstermektedir. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: COVID-19 pandemisi ile beraber hastanelerde yoğun bakım ünitelerinin (YBÜ) bir kısmı pandemi YBÜ olarak çalışmıştır. Pandemiye bağlı izolasyon önlemlerinin artmasıyla hastane enfeksiyonlarında azalma beklenmektedir. Bununla beraber bu süreçte antibiyotik kullanımının takibinde aksaklıklar yaşanabildiğinden dirençli etkenlerin oranlarında artış olabileceği düşünülmüştür. Biz, bu çalışmamızda YBÜ’de pandemi öncesinde ve sonrasındaki etkenlerin direnç oranlarını karşılaştırmayı amaçladık. Gereç ve Yöntem: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi’nde yedi yataklı anestezi ve reanimasyon YBÜ’de (AYBÜ) pandemi öncesi 01.04.2018-31.03.2020 ve pandemi sonrası 01.04.2020-31.03.2022 tarihleri arasında saptanan hastane enfeksiyonu etkenleri incelendi. Dirençli hastane enfeksiyonlarına sebep olabilen Klebsiella pneumoniae, Pseudomonas aeruginosa ve Acinetobacter baumannii’nin antibiyotik direnç oranlarına ulusal sağlık hizmeti ilişkili enfeksiyonlar sürveyans sisteminden retrospektif olarak ulaşıldı. Verilerin değerlendirilmesinde SPSS 15,0 istatistik paket programı kullanıldı. İstatistiksel önemlilik düzeyi olarak p<0,05 kabul edildi. Bulgular: Pandemi öncesinde AYBÜ’de 815 hasta izlenmişti, hasta yatış günü 4665’ti, pandemi sonrasında ise AYBÜ’de 530 hasta izlenmişti, hasta yatış günü 3192’ydi. Klebsiella pneumoniae ve Acinetobacter baumannii’nin etken olduğu hastane enfeksiyonu sayısında pandemi sonrasında artış, Pseudomonas aeruginosa kaynaklı hastane enfeksiyonunda ise azalma olduğu saptandı (Grafik 1). K. pneumoniae, P. aeruginosa ve A. baumannii’nin karbapenem direnç oranlarında pandemi sonrasında (sırasıyla %30, %57,1, %98,6), öncesine kıyasla (sırasıyla %21,4, %38,9, %93,1) artış olduğu görüldü, ancak istatistiksel anlamlılık yalnızca A. baumannii için sağlanabildi (sırasıyla p=0,704, p=0,656, p=0,045). Pandemi öncesi dönemde kolistin dirençli K. pneumoniae’ye bağlı hastane enfeksiyonu tanısı alan hasta yoktu, pandemi sonrasında K. pneumoniae’nin etken olduğu enfeksiyonlarda kolistin direnç oranı %25 olarak saptandı, ancak dönemler arasında kolistin direnç oranı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanamadı (p=0,063). Pandemi öncesi ve sonrasında kolistin dirençli P. aeruginosa kaynaklı hastane enfeksiyonu saptanmadı. A. baumannii’nin kolistin direnç oranı pandemi öncesinde %2,8 iken pandemi sonrasında kolistin direnci görülmedi, dönemler arasında kolistin direnç oranı açısından istatistiksel olarak anlamlı bir fark saptanamadı (p=0,113) (Tablo 1). Sonuç: COVID-19 pandemisi ile izolasyon önlemlerinde artış olmuş ve bununla beraber hastane enfeksiyonu sayılarında azalma olması beklentisi gelişmiştir. Çalışmamızda ise sadece P. aeruginosa’ya bağlı hastane enfeksiyonu sayısında azalma görülmüş, K. pneumoniae ve A. baumannii’nin neden olduğu hastane enfeksiyonu sayısında beklentimize karşıt olarak artış saptanmıştır. Bunun yanı sıra etkenlerin karbapenem direnç oranlarında da artış olduğu gözlenmiştir. Bunun sebebinin pandemi sürecinde uygunsuz antibiyotik kullanımının artması ve denetimde aksaklıklar yaşanmasının olabileceği düşünülmüştür. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Giriş: COVID-19 pandemisi gündemimizi meşgul etmeye devam ederken hastalık prognozunu etkileyen durumlarla ilgili araştırmalar da sürdürülmektedir. Bu durumlardan bir tanesi de mineral dengesindeki bozukluklardır. Bu çalışmamızda kalsiyum (Ca), magnezyum (Mg) ve fosfor (P) düzeylerinin COVID-19 seyrindeki değişimini ve mortaliteye etkisini gözlemlemeyi amaçladık. Gereç ve Yöntem: Recep Tayyip Erdoğan Üniversitesi Eğitim ve Araştırma Hastanesi, Enfeksiyon Hastalıkları Pandemi Kliniği’nde 1 Ocak 2022-31 Mart 2022 arasında takip edilen, yatış tetkiklerinde Ca, Mg, P, albümin olan 18 yaş üstü hastalar çalışmaya dahil edildi. Veriler retrospektif olarak hastane sisteminden tarandı. Hastaların yaşı, cinsiyeti, COVID-19 tanısı öncesi son 2 yılda ve hastane yatış anında bakılan serum P, Mg, düzeltilmiş Ca değerleri hastaların yoğun bakım ünitesi (YBÜ) izlemi varlığı ve mortalite varlığı kaydedildi. Verilerin incelenmesinde SPSS 26.0 istatistik paket programı kullanıldı, istatistiksel anlamlılık düzeyi p<0,05 olarak kabul edildi. Bulgular: Değerlendirilen 149 hasta arasından COVID-PCR pozitif olan 116 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastalar çoğunlukla kadındı (n=59, %50,9) ve yaş ortanca değeri 71 yıldı (21.106). Hastaların %66,4’ünün (n=77) yatış Ca, %57,8’inin (n=67) yatış Mg, %65,5’inin (n=76) yatış P değerleri normal aralıktaydı. COVID-19 hastalığı öncesinde bakılan değerlerde ise %66,4’ünün (n=77) Ca, %31,9’unun n=37 Mg, %43,1’inin (n=50) P değerleri normal aralıktaydı. COVID-19 öncesi ve sonrası ortalama değerler karşılaştırıldığında hastalarda COVID-19 döneminde Ca ortalama değerlerinin istatistiksel olarak anlamlı derecede düştüğü, P ve Mg ortalama değerlerinin ise önemli ölçüde değişmediği tespit edildi (sırasıyla; p=0,00, p=0,864, p=0,338). Sonuçlar Tablo 1’de gösterilmiştir. COVID-19 öncesi dönemde Ca, Mg, P değerleri normal aralıkta olup yatış esnasında düşük saptanan hastaların mortalite ve YBÜ takibi ile aynı zamanda hastaların yatış Ca, Mg, P değerleri ile mortalite ve YBÜ takibi karşılaştırıldığında istatistiksel açıdan anlamlı sonuçlara varılamadı. Sonuçlar Şekil 1’de gösterilmiştir. Sonuç: Vitamin-mineral homeostazı vücutta önemli sinyal yolaklarının, metabolik yolakların düzenlenmesinde büyük öneme sahiptir. Ca, P ve Mg düzeylerindeki düşüklüğün veya yüksekliğin COVID-19’un seyrini etkileyebileceği veya ciddi COVID-19 gelişimini öngörmede yol gösterici olabileceğiyle ilgili yapılmış çalışmalar mevcuttur. Biz bu çalışmamızda serum Ca düzeylerinin COVID-19 hastalık dönemine düşebileceğini ancak bunun mortalite ve YBÜ takibi ihtiyacına etkisinin olmadığını bulduk. Hastaların COVID-19 önceki dönemlerde almış olduğu tedaviler, vitamin destekleri gibi bilgilere sistem kayıtlarında olmadığından ulaşılamamış olması çalışmanın kısıtlılıklarındandır. Bu sebeple prospektif yapılacak, daha sık serum düzeylerinin bakılacağı daha kapsamlı çalışmalara ihtiyaç duyulduğu kanaatindeyiz. [ABSTRACT FROM AUTHOR]

Copyright of Klimik Journal / Klimik Dergisi is the property of DOC Design & Informatics Co. Ltd and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)

Copyright of Mediterranean Journal of Infection, Microbes & Antimicrobials is the property of Galenos Yayinevi Tic. LTD. STI and its content may not be copied or emailed to multiple sites or posted to a listserv without the copyright holder's express written permission. However, users may print, download, or email articles for individual use. This abstract may be abridged. No warranty is given about the accuracy of the copy. Users should refer to the original published version of the material for the full abstract. (Copyright applies to all Abstracts.)