Im/mobile commons and trans/national claims-making : The phenomenon of Swedish Afghans in Paris

Responding to asylum seekers’ relocation from Sweden to France, migrant solidarity groups have started to share resources and information relevant to the process of deciding about and going through with the journey, and, on arrival in Paris, providing advice on how to make it through sleeping rough and the asylum process in France. The relocation of Afghan asylum seekers to France, has gained a specific form of visibility and presence, in media and in migration rights networks, that we claim has placed the route on the Swedish landscape of migration and border debate. The purpose of this article is to develop the conceptual discussions of mobile commons through an analysis of the networks of and around ‘Swedish Afghans in Paris’. The article explores the ways in which national bordering scapes are both reinscribed, expanded and destabilized by migrant networks and claims. Further, we analyze the phenomenon of ‘Swedish Afghans in Paris’ with attention to the tensions and contradictions in regard to the politics of belonging and mobile commons. The phenomenon of Swedish Afghans in Paris forms a productive starting point for analyzing the conditions of commoning in the context of the Swedish bordering scape; of the ways in which belonging and nationality are claimed in complex and shifting ways; and of the ways in which these commons bridge different places transnationally. The article contributes to scholarly discussions on migrant struggles by developing a nuanced understanding of mobile commons as contestations and entanglements of bordering and claims to national belonging. Thus, we emphasize the ambivalent elements of mobile commoning.
W odpowiedzi na relokację ze Szwecji do Francji osób ubiegających się o azyl ze Szwecji, grupy solidarności z migrantami zaczęły dzielić się zasobami i informacjami istotnymi dla procesu odbyywania podróży, a po przyjeździe do Paryża udzielały porad, jak przetrwać noc na ulicy i proces azylowy we Francji. Relokacja afgańskich azylantów do Francji zyskała specyficzną formę widoczności i obecności w mediach i sieciach zajmujących się prawami migracyjnymi, co, jak twierdzimy, przyczyniło się do umieszczenia szwedzkiego krajobrazu w debacie nad migracją i granicami. Celem niniejszego artykułu jest rozwinięcie konceptualnych dyskusji na temat mobilnych dóbr wspólnych poprzez analizę sieci „szwedzkich Afgańczyków w Paryżu”. Artykuł bada sposoby, na jakie narodowe krajobrazy pograniczne są zarówno na nowo wpisywane, pozszerzane, jak i destabilizowane przez sieci i roszczenia migrantów. Następnie analizujemy zjawisko „szwedzkich Afgańczyków w Paryżu” zwracając uwagę na napięcia i sprzeczności w odniesieniu do polityki przynależności i mobilnych dóbr wspólnych. Fenomen szwedzkich Afgańczyków w Paryżu stanowi produktywny punkt wyjścia dla zbadania warunków uwspólniania w kontekście krajobrazu szwedzkiego pogranicza; sposobów, na jakie przynależność i narodowość poddawane są roszczeniom w złożony i zmieniający się sposób; oraz sposobów, w jakie te dobra wspólne łączą różne miejsca transnarodowo. Artykuł stanowi wkład w akademickie dyskusje na temat walk migranckich, rozwijając przy tym zniuansowane rozumienie mobilnych dóbr wspólnych jako form kontestacji i wzajemnego uwikłania grodzeń i roszczeń do przynależności narodowej. Dzięki temu podkreślamy ambiwalentne aspekty mobilnego uwspólniania.