Saving Planet Capital – the Logical Bailout of the Financial Market

When analyzing the neoliberal model of the market in terms of the transcendental conditions it creates, researchers concentrate on two distinct categories - competition and debt. Together, they constitute a form of reason specific to the economic development which occurred in our recent history. The aim of this text is to show how the financial crisis of 2007-2008 affected these two iterations of the neoliberal economic paradigm, with the bailout procedure simultaneously breaching the rules of competition and debt and then slyly re-purposing them in order to justify the situation. This re-purposing is the eponymous logical bailout which depended on a brand new transcendental form which the market has taken on. This form is introduced in a nutshell by the formula “too big to fail”. The essay shows that this slogan helped introduce an understanding of the market in terms of an environment – an intricate and inherently fragile network whose preservation is necessary for the survival of the species inhabiting it. This transcendental shift will be discussed as a survival mechanism which allowed the neoliberal paradigm to avoid demise despite its complete fiasco.
Analizy neoliberalnego modelu rynkowego w kategoriach transcendentalnych koncentrują się zwykle na dwóch stwarzanych przezeń warunkach doświadczenia – konkurencji i długu. Te dwie reguły tworzą wspólnie formę rozumu właściwą współczesnej ekonomii. Poniższy esej poddaje analizie ich przemiany w czasie kryzysu finansowego 2007- 2008 roku. Pokazuje, że bailout instytucji finansowych zagrożonych upadkiem jednocześnie łamał prawa konkurencji i długu oraz dostosowywał je chytrze w celu usprawiedliwienia zaistniałej sytuacji. Dostosowanie to stanowi tytułowy bailout logiczny, który umożliwiła nowa transcendentalna forma, jaką przybrał rynek. Jej streszczeniem jest formuła “zbyt wielkie, by upaść”. Esej pokazuje, że sloganowi temu towarzyszyło ukryta przesłanka rozumienia rynku w kategoriach środowiska - niezwykle złożonej i delikatnej sieci relacji, niezbędnej dla przetrwania zasiedlającego ją gatunku. Ten zwrot logiczny zostanie poniżej ujęty jako mechanizm przetrwania, który pozwolił rozumowi neoliberalnemu uniknąć detronizacji pomimo kompletnej klęski.