Post-Kyoto Toekomstbeelden Notitie ter ondersteuning advies 'Post-Kyoto en Energiebeleid' van de Algemene Energie Raad

Deze notitie dient ter ondersteuning van het AER advies "Post-Kyoto en het Energiebeleid". De doelstelling van deze notitie is om inzicht te verschaffen in een aantal relevante beelden van mogelijke ontwikkelingen van het internationaal klimaatbeleid, afgezet tegen een aantal wereldbeelden met betrekking tot mogelijke sociaal-economische ontwikkelingen. Hoe kunnen in verschillende wereldbeelden (LTVE/IPCC-SRES: Vrijhandel/A1, Isolatie/A2, Grote Solidariteit/B1, Ecologie op Kleine Schaal/B2) meer of minder strikte klimaatdoelstellingen (450, 550, 650, 750 ppm CO2 stabilisatie) gehaald worden? Oplossingen worden geevalueerd op basis van de criteria kosteneffectiviteit, duurzaamheid, en haalbaarheid. Een belangrijke conclusie is dat de score op deze criteria voor bepaalde oplossingen zeer sterk bepaald wordt door het wereldbeeld: in een wereld waar de algemene sociaal-economische ontwikkeling wordt gestuurd door duurzaamheidsoverwegingen en waar sprake is van een snelle ontwikkeling en uitwisseling van milieuvriendelijke technologieen en internationale beleidscoordinatie is het behalen van klimaatdoelen eenvoudiger en goedkoper. Deze notitie laat zien dat er duidelijke aanknopingspunten zijn voor het energiebeleid om een bijdrage te leveren aan het internationaal klimaatbeleid. Het accent van de notitie ligt op het wereldniveau, maar er wordt ook ingezoomd op de Europese en Nederlandse schaal. De notitie geeft enkele conclusies m.b.t. "robuuste" opties, d.w.z. opties die in verschillende wereldbeelden en voor verschillende klimaatdoelstellingen een significante rol spelen. Deze opties hebben vooral betrekking op energiebesparing, verhoogde wereldwijde inzet van aardgas en vernieuwbare energie (biomassa op korte- tot middenlange termijn, andere bronnen op langere termijn). Twee andere energiesporen die kunnen bijdragen aan het behalen van strenge klimaatdoelstellingen - kernenergie en opvang en opslag van CO2 - zijn niet robuust in de bovengenoemde zin, maar kunnen in b
This report supports the report "Post-Kyoto en het Energiebeleid" of the Netherlands Energy Advisory Council (AER). The objective is to provide insights into the possible developments of international climate policies, viewed from the perspective of different images of the future with respect to socio-economic developments. How can various possible climate objectives (e.g. CO2 stabilization at 450, 550, 650 and 750 ppm) be achieved in such different worlds? Options for solutions are evaluated using three groups of criteria: cost-effectiveness, sustainability, and feasibility. How well options score on these various criteria is strongly dependent on the world view. For example, in an image of the future in which socio-economic developments are characterized by sustainability concerns, in which there is broad support for international co-ordination of policies, and in which environmentally sound technologies are developed and transferred quickly, independent on climate policy, achieving climate targets is easier and cheaper. The report shows that there are clear leads for energy policy to support international climate policy. The report focuses on the global level, but sometimes zooms in on the European and Netherlands level. It provides conclusions with respect to so-called "robust" options, i.e. options which could play a key role in various world views as well as for various climate objectives. These options include energy conservation and efficiency as well as increased usage of natural gas and renewables (biomass on the short to medium term and other renewables on the longer-term). Two other energy tracks which could contribute to the achievement of strict climate objectives - nuclear energy and CO2 capture and storage - are not robust in the sense indicated above, which would not imply that they cannot play an important role in specific world views in those regions where these options are little controversial. Finally, the report touches upon the role of non-CO2