Procena stanja volemije kod pacijenata na hemodijalizi primenom ultrazvuka pluća

Uvod: Pacijenti na hemodijalizi (HD) imaju visoku stopu ukupnog i kardiovaskularnog morbiditeta i mortaliteta. Preko 80% bolesnika na HD ima neki tip kardiovaskularne bolesti. Hipervolemija značajno doprinosi njihovom nastanku, dovodeći do hipertenzije, hipertrofije miokarda leve komore, srčane insuficijencije i nastanka plućnog edema. Procena stanja volemije kod pacijenata na HD najčešće se vrši kliničkim pregledom, uprkos nezadovoljavajućoj specifičnosti i senzitivnosti. Hipervolemija je prisutna kod određenog broja pacijenata, uprkos normotenziji, odsustvu edema i urednom auskultatornom nalazu na plućima. Različite metode se koriste za procenu stanja volemije, svaka sa određenim manama. Upotreba analize bioelektrične impedanse zahteva skupu opremu i potrošni materijal, vrednosti B-tipa natriuretskog peptida (BNP) i njegovog N terminalnog propeptida (NT-proBNP) zavise i od stanja volemije i od srčane funkcije, kao i od tipa dijalizne membrane. Ehokardiografija (EHO) i ultrazvuk donje šuplje vene (UZ ICV) sa određivanjem dijametara u inspirijumu i ekspirijumu (IVCDi i IVCDe) zahteva posebno obučen kadar. Ultrazvuk pluća (UZ pluća) je jednostavna, brza i jeftina metoda za detekciju ekstravaskularne plućne tečnosti (EVLW). EVLW predstavlja onu količinu tečnosti koja se nalazi u plućnom intersticijumu. UZ pluća detektuje EVLW kao UZ artefakte zvane „B linije“. Količina EVLW zavisna je od pritiska punjenja leve komore i povećava se u stanjima hipervolemije, što se na UZ pluća manifestuje kao veći broj detektovanih „B linija“. Zbir svih „B linija“ detektovanih na definisanim mestima na grudnom košu naziva se „skor B linija“ (BLS) i koristi se za kvantifikaciju EVLW pomoću UZ pluća. Cilj: Uporediti adekvatnost i efikasnost UZ pluća u proceni stanja volemije kod pacijenata na HD u odnosu na standardne tehnike UZ donje šuplje vene, EHO i BNP-a. Proceniti mogućnost pojednostavljenja protokola UZ pregleda pluća redukcijom broja analiziranih plućnih polja. Materijal i metode
Introduction: Patients on hemodialysis (HD) have a high general morbidity and all-cause mortality, as well as high cardiovascular morbidity and mortality. More than 80% of patients on HD have some cardiovascular disease. Hypervolemia plays a significant role here, contributing to hypertension, left ventricular hypertrophy, heart failure and pulmonary edema. Fluid status assessment in HD is still mostly clinical, despite having low specificity and sensitivity. A number of patients remain hypervolume, despite being normotensive, without edema or bibasilar crackles on lung auscultation. Different methods are used for volume status assessment in HD setting, no method without its flaws. Bioelectric impedance analysis requires expensive equipment and supplies. B type natriuretic peptide (BNP) values, and those of its terminal propeptide (NT-proBNP) depend on volume status, cardiac function as well as type of dialysis membrane used. Echocardiography (ECHO) and ultrasonography of inferior vena cava (IVC US) with measurements of its diameters in inspirum and expirium (IVCDi and IVCDe) require trained medical personnel. Lung ultrasound (LUS) is a simple, fast and inexpensive method for detection of extravascular lung water (EVLW), which is the water contained in the lung interstitium. LUS detects EVLW as ultrasonographic artefacts called „B lines“. EVLW is dependent on left ventricular filling pressures and is increased in volume overload, manifesting as more „B lines“ on LUS. The sum of all „B lines“ detected on predetermined places on the chest is called „B line score“ (BLS) and is used to quantify EVLW using LUS. Goal: Compare the adequacy and efficacy of LUS in assessment of volume status in patients on HD to other methods (IVC US, ECHO, BNP). Assess the possibility of simplifying LUS by reducing the number of examined lung fields. Materials and methods: A cross-section study was performed from April 2016 to June 2017. on 83 dialysis patients in Dialysis unit of Internal